หัวข้อ: [เรื่องสั้น] {o}เจ็ดรัก the series!! {o} rewrite คู่ที่ 1 และคู่ที่ 2

[shcheribrand]

อ่านกฎกันก่อนนะยู!!
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม


6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

[เรื่องสั้น]เจ็ดรักเดอะซีรี่ย์ มาพร้อมกับซีรี่ย์เรื่องแรก
แต่เป็นเรื่องสั้นนะครับ มาติดตามไปพร้อมๆกันเจ็ดรัก เจ็ดคู่
ที่มีมุมมองความรักในแบบแตกต่างกันไป เรื่องนี้ไม่มีมาม่านะครับ
 

[shcheribrand]

คู่ที่ 1 (ทิศ-เคน)
“สวัสดีครับอาทิศ เคนพร้อมไปโรงเรียนแล้ว” ใช่ครับ อาทิศ ก็คือคนขับรถแท็กซี่ที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกับผม เขาค่อนข้างสนิทกับแม่ผม และทุกๆวันที่มีเรียนเขาก็จะมารับผมไปส่งทุกครั้ง บางครั้งแม่ก็ติดรถไปบริษัทด้วย แต่ตอนกลับผมจะนั่งวินกลับเอาครับ เดี๋ยวอาทิศจะเสียรายได้

         ตอนนี้ผมอายุ 14 ปี กำลังเรียนอยู่ชั้นม.2 ครับ อาทิศอายุน่าจะซัก 28 ปี เพราะเรียกแม่ผมว่าพี่ ซึ่งแม่ผมยังสาวยังสวยแม้ตอนนี้อายุจะสามสิบกว่าแล้วหละนะ

“อาทิศครับ นี่ไม่ใช่ทางไปโรงเรียนเคนนี่ครับ” ผมเริ่มกังวลใจแล้ว เพราะอาทิศขับรถออกไปอีกเส้นทาง ซึ่งผมเผลอสำรวจการบ้านว่าทำเสร็จเรียบร้อยหรือเปล่า แต่พอเงยขึ้นอีกทีก็เห็นบริเวณข้างทางที่ไม่เหมือนเดิม เพราะเหมือนอาทิศขับรถมาทางนอกเมือง กำลังจะเข้าสู่จังหวัดหนึ่งซึ่งเป็นจังหวัดที่จะทำให้เราเข้าสู่ภาคใต้ของไทย

“อาทิศจะพาเคนไปไห…”ผมถามออกไป แต่กลับโดนตะคอกกลับมา
“หุบปาก ”
หลังจากนั้นผมก็นั่งเงียบมาตลอดทาง ผมทนไม่ไหวเลยผล็อยหลับไป ผมไม่รู้ว่าตัวเองนอนหลับไปนานแค่ไหนรู้ตัวอีกทีก็มายืนอยู่ที่แห่งนี้นั่นก็คือ….
….
…
..
.
“ทะเล!!! อาทิศพาเคนมาที่..อุ๊บ!!”ผมถามยังไม่จบประโยคอาทิศก็ขยับเข้ามาเอามือปิดปากผม ผมพยายามดิ้นขลุกขลัก จนอาทิศยอมละออกไป แต่ผมดันทรงตัวไม่ทัน ผมจึงทรุดลงไป เข่ากระแทกกับก้อนหิน ผมเจ็บจนน้ำตาไหล เลือดก็ไหลซิบออกมา


 ผมไม่เข้าใจว่าอะไรที่เกิดกับผมตอนนี้กันแน่   



 “อย่าถามมาก ตามอามาแล้วก็จะรู้เอง”ผมเดินตามอย่างเลี่ยงไม่ได้




เราเดินเงียบกันไปจน….





อาทิศหยุดเดินแล้วถามประโยคหนึ่งขึ้นมา ทำให้ผมลืมเรื่องที่ผมคิดจะเอาคืนเขาอยู่


“เจ็บไหม อีกหน่อยก็ถึงตลาดแล้ว”

“….”

“เดี๋ยวจะซื้อยามาทาให้ ต้องเดินอีกไกลน่ะ”



อาทิศโหมดไหนของเขาเนี่ย!!









แล้วเราก็มาถึง……



ตลาด



ใช่ ตลาด





ตอนนี้เรากำลังเดินซื้อของอยู่ที่ตลาด ผมไม่ซื้อหรอก คนที่ซื้อน่ะคือเขา






หลังจากซื้อของเสร็จ อาทิศก็พาเดินเข้ามาทางซอยหลังตลาด แล้วก็หยุดอยู่ตรงบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งดูแล้วบอกถึงฐานะ การเป็นอยู่และอาชีพของคนในแถบนี้ดี เพราะเป็นบ้านไม้ยกสูงนิดนึง และยังมีอุปกรณ์หาปลาต่างๆมากมาย เขาตะโกนหาเจ้าของบ้านสองสามครั้ง ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาทักทาย รูปร่างสูง คมเข้มแต่ติดจะคล้ำแดด พร้อมกับหญิงสาวตัวเล็กผิวขาว หน้าตาน่ารัก ชายคนนั้นทักทายอาทิศพร้อมกับแนะนำหญิงสาวข้างๆนั้น เรียกสติของผมที่คิดนู่นนี่นั่นกลับมาทันที
“เอ้อ ไอ้ทิศนี่จิ๊บเมียกู จิ๊บนี่ไอ้ทิศเพื่อนกู”ชายคนนั้นรีบแนะนำพร้อมทำท่าภูมิอกภูมิใจที่มีเมียสาวและสวยขนาดนั้น โธ่!ไอ้เรานึกว่าลูกสาว จะจีบสักหน่อย แต่ไม่หรอกครับ เคนมีคนที่ชอบแล้วนี่นา





“….!!”ตอนนั้นผมอึ้ง พร้อมกับหันไปมองหญิงสาวตัวเล็ก เขาสูงพอๆกะผมนะแหละ แต่ผมพึ่งสิบสี่เองนะ สูงเพิ่มขึ้นได้อีกหละน่า



“สวัสดีจ้าพี่ทิศ น้องทศไม่เห็นบอกจิ๊บเลยว่ามีพ่อหล่อขนาดนี้”เธอทำตาโตๆก่อนจะทำท่าเอียงอาย



“เอ่อหวัดดี”


“แล้วนั่นใครอะพี่”เธอพูดแล้วชำเลืองมาทางผม


“หึ ชื่อเคนน่ะ”อาทิศตอบอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะเดินเข้าบ้านไป


“เข้ามาสิยะ ไม่ได้อยากเชิญหรอกนะแต่ถ้ามากับพี่ทิศก็เข้ามา”เธอทำท่าไม่พอใจ แต่เราก็เดินเข้าไปหละนะ หนีกลับหรออย่าคิดเลย สตังค์ติดตัวแค่ห้าสิบเนี่ย ก็แหงหละ ไปโรงเรียนจะใช้จ่ายอะไรมาก


ผมเดินเข้าไปก็เห็นอาทิศคุยสนุกอยู่กับอาคนนั้น ผมพึ่งรู้ชื่อว่าเขาชื่อ หิน



“แล้วมึงจะไปส่งกูเมื่อไหร่ห้ะ ถ้าเรือกูไม่พังกูไม่มาง้อมึงหรอกนะแล้วในละแวกนี้เรือมึงก็ใหญ่ที่สุดแล้ว”อาทิศเริ่มหัวเสีย


“เออๆแม่ง เดี๋ยวกูไปเอาไฟฉาย ตะเกียงอะไรพวกนั้นก่อน เดี๋ยวตอนกลับมันจะมองไม่เห็น”อาหินเดินเข้าไปหาของที่ตัวเองต้องการเสร็จแล้วก็พากันเดินไปยังท่าเรือ อ้อ!!ผู้หญิงคนนั้นไม่มาหรอกนะ แฟนเขาดูหวงห่วงหล่อนมากมายเลยหละ อย่าถามว่าทำไมถึงทำท่าหมั่นไส้หรอ ก็ก่อนจะออกมานางยังมองจิกผมอย่างกะอะไรดี





ตอนนี้อาหินขึ้นเรือไปแล้ว



ผมจึงหันไปตะโกนบอกอาทิศ




“ผมขอโทรบอกแม่ก่อนได้ไหมครับ เดี๋ยวแม่จะเป็นห่วง”ผมดูเวลาก็ประมาณห้าโมงเย็นแล้ว ปกติกลับไม่เกินหกโมงอยู่แล้ว แต่วันนี้นี่สิยังไม่รู้เลย จะให้ขอกลับก็ไม่เอาหรอก เดี๋ยวถ้าเกิดหลงทางขึ้นมาซวยแน่ๆเลย อยู่กับอาทิศเนี่ยแหละปลอดภัยที่สุดแล้ว (คิดว่างั้นนะ!!)


“อ่ะ อาให้เวลาสามนาที”


“ครับ” ผมเหลือบไปมองนาฬิกาเรือนโปรดของผม ตอนนี้แม่ผมคงเลิกงานแล้วล่ะนะ



(ผมโทรคุยกับแม่ แม่บอกว่าดูแลตัวเองด้วย แต่พอรู้ว่าอยู่กับอาทิศก็พออุ่นใจ แล้วแม่ยังบอกอีกว่า เมื่อวานตอนเย็นอาทิศโทรปรึกษาแม่เรื่องลูกชายที่กำลังจะขึ้นชั้นประถมและเรื่องของแม่อาทิศที่กำลังป่วยเรื้อรังอยู่)



ผมคุยกับแม่เสร็จก็เอาโทรศัพท์ไปคืนอาทิศ พร้อมกับขึ้นไปนั่งเรือ พอเรือออกตัว ผมก็โยกไปมาตามคลื่น ก็ช่วงเย็นคลื่นมันมักจะแรงขึ้นเรื่อยนี่ ผมก็กลัวตก จึงจับราวข้างๆตัวแน่น เผลอตกลงไปอย่าหวังว่าจะรอด ปลาฉลามจะกัดเอาหน่ะซิ


“ขยับมานี่มา”อาทิศบอกอย่างกลั้นขำ ก็แหงหละผมกลัวจนหลับตาปี๋ตัวแข็งทื่อไปแล้ว


“ครับ”ผมขยับไปเล็กน้อย แต่อาทิศจับข้อมือผมแล้วดึงผมไปนั่งบนตักเขา


“o.O!!” ผมก็ตกใจเล็กน้อย แต่ก็เขินหนักมาก




จากนั้น
.
.
.
เรา
.
.
.
สอง
.
.
.
คน
.
.
.
ก็เงียบ จนอาทิศเอ่ยมาอีกครั้ง



“เรื่องเมื่อเช้าอาขอโทษนะครับ ที่ไม่ได้บอกว่าจะพาไปบ้านอา”อาทิศพูดพร้อมกับแสดงออกว่าสำนึกผิด “อาแค่กำลังกลัวว่าจะไม่ทันเวลา แม่อาป่วยหนักหน่ะ” อาทิศพูดเสียงเหนื่อย คงคิดเรื่องนี้มาตลอดทางสินะ



ผมพยักหน้าเข้าใจสองสามที
.
.
.
.
“เคน / อาทิศ”เราสองคนพูดพร้อมกันอีกครั้ง


“อาทิศพูดก่อนเลย”ผมบอก


“เคนนั่นแหละ มีอะไรหืม อารอฟังอยู่”

"@-@"


“เอ้า เร็วสิ”อาทิศเร่งให้ผมพูด


“เคนกลัวอาทิศโกรธ”ผมกลัวจริงๆๆนะ เพราะเรื่องที่จะพูดเนี่ยถ้าเกิดอาทิศโกรธเราหละ ไม่น่าเลย


“พูดเถอะ อาจะไม่โกรธถ้าพูดความจริง”


“ครับ”


“ว่ามาเลย”


ตึกตัก


ตึกตัก ตึกตัก


(ใจน้องเคนเต้นแรงมาก)



“เคนรักอาทิศครับ”ผมพูดเสร็จไม่กล้ามองหน้า ผมกลัวเขาจะรับไม่ได้ แต่อาทิศกลับถามอีกครั้ง


“เมื่อไหร่”ถามห้วนๆ น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงตัวเขา


“วันเกิดเคนตอนอายุครบสิบสองครับ วันนั้นเราพึ่งรู้จักกันวันแรก และวันนั้นอาทิศก็เมาด้วย แต่เคนรู้สึกว่าเวลาอยู่ใกล้อาทิศหลังจากวันนั้น เคนก็รู้สึกดี เลยไม่กล้าที่จะบอกว่ารัก กลัวว่าจะไม่ได้เจออาทิศอีก”เมื่อไม่วี่แววว่าอาทิศจะพูด ผมจึงพูดต่อ



 “นี่ไงครับนาฬิกาอันนี้ที่อาทิศซื้อเป็นของขวัญวันเกิดให้เคนไง จำได้ไหม เคนใส่ไว้ตลอดเลย มันเป็นตัวแทนของอาทิศ”



“อาทิศรักเคนไหม”ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง



.
.
ความเงียบปกคลุมอีกครั้งหนึ่ง แต่ผมเห็นว่าอาทิศกำลังยิ้มอ่อนๆ ก่อนที่จะจูบหน้าผากผมเบา ใช่เบาๆ เพียงริมฝีปากแตะที่หน้าผาก ผมก็รู้สึกดีเป็นบ้าเลยหละ มันเหมือนเป็นคำตอบ



แล้วผมก็ต้องหุบยิ้มไม่ลงเมื่ออาทิศเอ่ยคำตอบออกมา



 “อาก็รักเคนครับ รักมากด้วย”



“ฮึก ฮือ”ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่แล้ว อาทิศพูดปลอบผม กอดแล้วโยกตัวผมเล็กน้อย พร้อมลูปศีรษะเบาๆเป็นเชิงปลอบอีกทางด้วย



“ครับ เคนดีใจที่อาทิศก็ ฮึก รักเคน ฮือ”




ผมนี่มันเด็กจริงๆนะครับแต่เด็ดด้วยอย่าบอกใคร



“ไปอยู่กับอานะครับ”



ผมพยักหน้ารัวๆๆเลยครับ สุขใจที่สุด ก็อย่างที่บอกแหละครับ ผมรักอาทิศ มาตั้งนานแล้วนี่นา เดี๋ยวต้องโทรไปรายงานให้คุณนายสุนีย์ฟังว่าลูกเคนนี่สุดที่รักจะไปอยู่กับผู้ชาย เอ้ย!ไปอยู่กะอาทิศต่างหาก








.…TBC….

[♠DekDoy♠]

เดี๋ยวนะ แล้วต่อยท้องกับตะโกนทำไม??? มันดูไม่มีเหตุผลเท่าไหร่นะเราว่า

[ketekitty]

มันต้องมีเบื้องหลัง สิ!!!

[shcheribrand]

คู่ที่ 2 พิทยา-ผักขม

ก๊อกๆๆ กอกๆๆ ก๊อกๆๆ
.
.
.
“..อือ..”หลังจากเสียงเคาะที่หน้าห้อประตูดังระรัวที่หน้าห้องทำงาน กระผมนายผักขมก็สะดุ้งตื่น ร่างกายก็พลันทำงานโดยอัตโนมัติ

เอ้า!!!

บิดขี้เกียจอีกสามที

หนึ่ง  สอง  สาม
.
.
.
แกรก!!

“หลับในที่ทำงานอีกแล้วนะคะ น้องขม”พี่สุนีย์ว่า ทำสายตาตำหนิ
“โธ่ พี่นี อย่าฟ้องเจ้านายเลยนะครับ”
    พี่สุนีย์หรือพี่นี เป็นเลขาของท่านประธานในบริษัท เธอเป็นผู้หญิงที่เก่งและแกร่ง หน้าที่การงานเธอทำงานอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง และก็หน้าที่ของคนเป็น แม่ เธอก็ทำได้อย่างเต็มที่ เธอทำงานในบริษัทนี้มาประมาณ 6 ปีแล้ว ส่วนผมเนี่ยเพิ่งจะมาทำงานในตำแหน่งอันทรงเกียรตินี้ได้ก็ต้องรอให้พนักงานคนเก่านั้นกลับไปบ้านนอกเสียก่อน
“วันนี้จะไม่ฟ้องค่ะ เพราะพี่จะรีบไปรับลูกกลับบ้าน”
“อ้าว ทำไมละครับพี่ ปกติน้องเคนก็กลับบ้านเองอยู่แล้วนี่ครับ”
“วันนี้น้องเคนกลับมาจากการไปเที่ยวทะเลกับแฟนมาน่ะสิ”
“แฟน???”
“ใช่ แฟน หล่อด้วย พี่ปลื้มสุดๆเลยล่ะ”
“ออ ครับ งั้นเดี๋ยวผมทำงานต่อก่อนนะครับ”
“จ้ะ พี่ไปก่อนนะ”

...

เฮ้อ!!


“น้องเคน เพิ่งจะอายุ เอ…13 14 ..เพิ่งจะ14” ผมยังคิดไม่ตกเรื่องที่พี่สุนีย์พูด น้องเคนเพิ่งจะสิบสี่แต่มีแฟนแล้ว ส่วนผมนะยี่สิบหกแล้ว แฟนสักคนยังไม่เคยมี คิดแล้วเศร้า
“ดูทำหน้าเข้า มึงเป็นไร”พิทยาถาม
“ป่าววว”ทำหน้าแป๊ว
“หึ” พิทยา หรือพิท มันเป็นพนักงานคนสนิทของท่านประธาน
“ได้ข่าวว่าแอบหลับในเวลางาน” มันทำสีหน้าเจ้าเล่ห์ ถ้ามันเอาไปฟ้องคุณมิน รับรองกระผมต้องถูกหักเงินเดือน ส่วนมันก็จะได้เงินเดือนเพิ่มไงหละ ฉลาดนักนะมึง
“คุณพิทอย่าเอาไปฟ้องท่านประธานเลยนะ”ผมทำท่าอ้อน คุณพิทงั้นหรอ พูดแล้วอยากกัดลิ้นตาย ถ้าหากว่าไม่กลัวเงินเดือนอันน้อยนิดจะถูกหักไปละก็ ไม่มีทางที่ผมจะพูดอย่างนั้น

โป๊ก!!!

“ทำหน้าตาเหมือนผู้หญิงไปได้ ฮึ่ย!!ขนลุก”

มันเคาะหัวผม  ฝากไว้ก่อนเถอะ

“เออ ไม่ฟ้องหรอก ไม่ได้ขี้ประจบ”อ่าว นี่หาว่ากูว่ามึงขี้ประจบหรอ ก็เห็นสนิทกันนี่ ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ถ้าไม่ติดตรงเดินตามต้อยๆ ขี้คร้านคนจะมองว่าเป็น ผัวเมียกัน 55 คิดอะไรเนี่ย

สะบัดๆๆๆ
.
.
ไล่ความคิดพวกนี้ออกไป
.
.
.
สะบั..

“สองทุ่มแล้ว มึงจะนอนเฝ้าบริษัทหรอ”
“ก็งานยังไม่เสร็จนี่”
“ไปๆพรุ่งนี้ค่อยมาทำต่อ” อะไรของมันเนี่ย ไม่พูดป่าว แถมยังมาช่วยจัดเอกสารอีกเนี่ย

แย่ๆ

แค่ได้กลิ่นกาย ได้อยู่ใกล้ๆ ผักขมก็แทบลมจับ

“ร้อนหรอ” มันคงสังเกตว่าผมขยับตัวออกห่าง
“อืม ขยับไปหน่อยสิ เหม็นเหงื่อ”แถไปงั้นแหละ จริงๆก็อยากมีกลิ่นแบบผู้ชายแมนๆบ้าง ไม่ใช่ตัวหอมอ่อนโยนแบบนี้ ทำงานตากแดดก็แล้ว โรงงานขายส่งปลาก็แล้ว กลิ่นก็ยังหอมเหมือนเดิม ขออวดกลิ่นตัวที่แสนหอมหวานของตัวเองหน่อย มีดีแค่นี้แหละ
“แต่มึงตัวหอมนะ”มึงพูดเบาแล้วเบือนหน้าไปอีกทาง ฟังเกือบไม่ทัน
“ห้ะ”
“มึง เอ่อ คุณพิทว่าอะไรนะ พอดีผมไม่ได้ยินชัดนะครับ”
“เอ่อ….ป่าวๆ..อ้าวเสร็จแล้ว”
“ขอบคุณที่ช่วยจัดเอกสารนะครับ”
มารยาทงามไหมหล่ะ ที่แท้มันคือการไล่ทางอ้อมของผมเองครับ
“ผมไปนะครับ”โบกมือให้มันสองสามที
.
.
.
.
หลังจากวันนั้น !!









วันไหนน่ะหรอ !!







วันไหนนะ!!

[shcheribrand]

กริ๊งๆ กริ้งๆ

[ทำไรอยู่ขม] เสียงพี่ชายผมครับ ไม่อยากจะอวดผมทำงานในบริษัทของคุณมินมาหกเดือนแล้วครับ แถมตอนนี้ก็ซื้อโทสับเครื่องใหม่แล้วด้วย ไอ้ขมได้ใช้โทสับก็วันนี้แหละ (ปกติโทรที่ตู้สาธารณะครับผม)
[พึ่งเลิกงานอะ] วันนี้ผมโทคุยกับพี่ชายเป็นรอบที่สามแล้วครับ คนมันเห่อ อิอิ
[อืม ทำงานมาเหนื่อยๆพักผ่อนเถอะ ไว้พรุ่งนี้ตอนเย็นค่อยโทรมาใหม่นะ]
[เดี๋ยวก่อนพี่ชม พี่จะไม่มาทำงานที่กรุงเทพจริงๆหรอ]
[ขมทำแล้วนี่ พี่ก็อยู่สวน ดูแลสวนของเราไง ตอนนี้มันกำลังออกผลเยอะเลย] น้ำเสียงพี่ชมดูเศร้าๆ พวกเราเหลือกันอยู่สองคนพี่น้อง แต่ที่ผมมาทำงานที่กรุงเทพเนี่ย ไม่ได้จะคิดทิ้งชมหรอกนะครับ ผมแค่หนีความเลวร้ายของที่นั่น บ้านสวนที่สอนอดีตผมอย่างปวดร้าว บ้านสวนที่ทำให้ผมไม่เหลือศักดิ์ศรี
[ดูแลตัวเองด้วยนะพี่ชม]พูดจบ ผมก็กดวางทันที


วันครบรอบ ‘25’ ปี ไงล่ะ   
วันที่ผมทิ้งบ้านสวนและทิ้งชมให้อยู่อย่างเดียวดาย แต่ผมรู้ว่าชมเข้าใจผม เข้าใจว่าผมไม่สามารถเป็นที่บำเรอให้ใครอีก

“แกมันไม่ได้เรื่อง ไม่เหมือนชมพี่แกเลยสักนิด เขาทั้งขยันทำงานหาเงินไม่มีบ่น วันนี้แกก็ต้องไปนอนกับเสี่ยพง แบบนี้แหละที่เหมาะกับแก ทำให้เขาพอใจด้วยล่ะ ไม่งั้นบ้านแกก็จะถูกยึด”
“ไม่ๆ ลุงๆๆฉันจะปรับปรุงตัวใหม่ ฉันจะช่วยพี่ชมทำงาน”
“แกไม่มีสิทธิ์เลือก ฉันเป็นคนเลือกให้แกเอง”
.
.
.
 “ปล่อยผม เถอะครับคุณ” ขอร้อง อ้อนวอนแค่ไหน ไม่ช่วยอะไรเลย
“ฉันซื้อนายมาจากลุงของนายแล้ว คืนนี้นายต้องเป็นของฉัน”
………………………………………………………………………………………………………

คนที่ผมเรียกลุง ที่แท้มันก็คือพ่อเลี้ยงของพวกผม แต่ก่อนเขาเป็นคนดี ซื่อสัตย์ต่อแม่ แต่เมื่อสองปีก่อน หลังจากแม่จากพวกเราไป มันก็เริ่มทำในสิ่งที่ผมเจ็บปวดที่สุดในชีวิต แต่มันก็ดีที่คนอย่างมันก็ตายจากไปด้วยความชั่วของตัวเอง มันเป็นลูกน้องผู้ขนอาวุธเถื่อน และถูกเจ้าหน้าที่จับตาย รวมทั้งเจ้านายมันอย่างเสี่ยพง ก็หนีไปไม่รอด



 

บางที ผมอาจจะกลับไปอยู่กับพี่ชมก็ได้นะ
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมหวังว่าจะลืมมันให้ได้ ฝันร้าย


TBC
มาลงครึ่งแรกก่อน ไว้เอาครึ่งหลังว่าพิทยาจะทำยังไงให้ผักขมลืมอดีต และเขาจะจีบกันยังไง รอติดตามตอนต่อไป

[sirin_chadada]

ตอนแรกที่อ่านบทแรกจบนึกว่าเป็นเรื่องสั้นแบบจบเป็นคู่ ๆ ไป จริง ๆ แล้วทุกคู่คงจะดำเนินเรื่องไปในเวลาไล่เรี่ยหรือใกล้เคียงกัน
ให้กำลังใจคนเขียนค่ะ

[Jessiebier]

 

[shcheribrand]

คู่ที่ 2 (พิทยา-ผักขม)

ช่วงเช้าวันนี้ผมก็ไปทำงานตามปกติ ตอนนี้ผมทำงานมาหกเดือนแล้วเมื่อคืนผมทบทวนเรื่องที่จะกลับไปบ้านสวนทั้งคืน และผมก็ตัดสินใจว่าจะไม่กลับ ผมขอทำงานตอบแทนคุณมินที่เขาเมตตาผมมากๆ เด็กบ้านนอกที่เรียนจบแค่ม.3 ได้ทำงานในบริษัทใหญ่โตขนาดนี้ ก็เพราะคุณมินท่านเอ็นดู ได้เด็กตัวดำๆคนนี้ (ไม่ดำเถอะ ผิวแทน ใบหน้าเรียว ดวงตาคมสวย)
ก็วันนั้นน่ะผมมาสมัครเป็นเด็กล้างจานให้ร้านป้าข้างๆบริษัท แต่กลับโดนประโยคเด็ดของแกเข้าให้ ‘จ้างแกมา ลูกค้าร้านฉันได้หายหมด ออกไปเลยนะ’ ไม่พูดเปล่ายังเขวี้ยงตะหลิวแถมมาอีกอัน






ผมเดินคิดอะไรมาเรื่อยเปื่อย จนถึงสามแยก ซึ่งผมต้องใช้ไหวพริบในการข้ามไปฝั่งนู้นมากๆ ไม่งั้นผมคงไม่รอดจนถึงทุกวันนี้หรอก ผมกำลังมองซ้ายมองขวา รถคันหรูสีดำสนิทก็มาจอดขวางข้างหน้า มันไม่รู้หรือไงว่ากูรีบ



แล้วชายชุดดำก็เปิดประตูรถฝั่งคนขับออกมา



ให้ทาย ใครเอ่ย



แถ่น แทน แท้น


“คุณพิท”


“อืมกูเอง ทำหน้าตกใจอะไรอย่างนั้น” สงสัยจะเบลอเห็นรอยยิ้มตรงมุมปากนิดๆ หล่อโครตๆอ่ะ


“เอ่อ อ้อ ป่าววครับ วันนี้คุณไม่เข้าบริษัทหรอครับ” ไม่ได้อยากถามแต่มันไม่ถามไง มัวแต่จ้องหน้ากู เดี๋ยวกูดำกว่านี้จะหาว่าไม่เตือน


“เข้าสิ ไปขึ้นรถไป วันนี้ไปบริษัทกับฉัน” อารมณ์ไหนมาชวนไปบริษัทด้วยกัน


“ผมเดินไปดีกว่าครับ” จะได้แวะส่องสาวสวยเจ้าของร้านนมสดนั่นด้วย อกตู้มที่สุดในย่านนี้แล้วหล่ะ


“กูบอกให้ขึ้นรถ” น้ำเสียงทรงอำนาจ


“ครับ”ฝากไว้กอนไอ้คนขับรถ







“มานั่งข้างหน้า” มือผมที่กำลังจับที่เปิดประตูด้านหลังชะงัก ก็อยากเล่นให้สมบทบาท เป็นเจ้านายกับคนขับรถไง 55 55 55 55


“จริงๆ ผมเดินไปทำงานเองก็ได้ ไมเห็นต้องลำบ..”ผมพูดยังไม่จบประโยค เสียงทุ้มสุดจะบรรยายก็เอ่ยขึ้น


“ฉันสั่งเองล่ะ จะอยากไปเองอีกไหม”


“อูย สวัสดีครับคุณมิน”ผมหน้าเจื่อนลงสิบเปอร์เซ็นต์ “ถ้าเป็นคำสั่งของคุณมินผมไม่ขัดหรอกครับ”


“ทานข้าวเช้ามารึยัง”เสียงของคุณมินสุดหล่อ “พี่พิทเดี๋ยวจอดร้านโปรดมินให้ด้วยนะครับ” อ้าวไม่ต้องรอคำตอบหรอ แล้วประธานโหมดอ้อนคนขับรถนี่คืออะไร มีซั่มนอกรอบแน่ๆ ต้องใช่แน่ๆ


“ผักขมจะไปกินด้วยไหม”เขาหันมาถาม ประธานนี่อายุน้อยกว่าผมสองปี หน้าเด็กแถมยังนิสัยเด็กอีกต่างๆ ทีแรกเนี่ยไอ้ขมก็อยากจะให้คุณเขาจับกดหรอก แต่โหมดเนี้ยไอ้ขมจับกดดีกว่า เอ่อไม่เอาไม่คิด ลืมๆๆๆไปเลย


“ไม่ล่ะครับ”





รถมาจอดตรงหน้าร้านอาหารใกล้ๆบริษัท ไม่ใช่ร้านป้าตะหลิวนั่นหรอกนะ


“จะลงไปทำไม ไหนบอกไม่กินไง”


“อ้าว ผมก็จะเข้าบริษัทไงครับ” ผมงง ผมต้องลงสิถูกแล้ว


“อืม จะลงก็ตามใจ” ผมรีบลงมาเลยครับ แล้วรถคันงามที่ผมนั่งมา ก็แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องรอท่านประธานหรอกหรอ ปล่อยไว้ไม่กลัวแมวมาขโมยหรือไง




ผมก็เดินขึ้นไปยังห้องทำงานประจำของผม


.
.
.
.
.

.
.

“ทักทายจ้าน้องขม”

“สวัสดีครับพี่นี”

“วันนี้พี่มาตั้งแต่เช้าเลย ซื้อโจ๊กมาฝากขมด้วยนะ ไปเอาถ้วยมาไป”ผมเดินงงๆไปหยิบถ้วยตามคำสั่งของพี่สุนีย์


“พี่นีทานตามสบายนะครับ ผมทานมาจากที่หอแล้ว ยังไงผมไปทำความสะอาดห้องของท่านประธานก่อนนะครับ”



“จ้ะ เอางั้นก็ได้ พี่เอาเก็บไว้ในตู้ให้นะ”


“ครับ”

ผมพูดเสร็จก็เดินออกมา ตรงไปยังห้องทำงานของห้องประธาน แต่ก่อนจะถึงห้องท่าประธานต้อง่านห้องของ….



หมับ..


มีคนเปิดประตูห้องนั้น แล้วคว้าแขนผมไว้ ผมเลยเซไปปะทะกับอกกว้างของไอ้คนขับรถเข้าให้
“เข้าไปคุยกะกูก่อน”








แล้วผมจะขัดขืนได้ไหม บอกเลยคำเดียวว่าไม่





“มีอะไรหรือเปล่าครับ”ผมถามออกไปทันที ที่ถูกมือใหญ่ปล่อยออกจากแขนผม


“คือฉันอยากให้นายมาเป็นแฟนฉันน่ะ แค่แฟนหลอกๆ”


“ห้ะ”


มันกำลังคิดอะไรอยู่ เอาผมที่เป็นผู้ชายไปเป็นแฟน พ่อแม่ได้อกแตกตายพอดี


“ก็ตามที่พูด แม่ฉันบอกว่าอยากเลี้ยงหลานไวๆ”


“เอ่อ คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ผมจะไปมีลูกให้คุณได้ไง” ผมงงกว่าเก่า”เอ่อ พี่สุนีย์ไงเขาโสด คุณลองจีบเขาก็ได้ ลูก 1 เอง อายุน่าจะไม่ห่างจากคุณมาก”


“จีบแล้ว..ไม่ติด”555 โอ้ยกลั้นขำอะ ที่แท้ก็โดนคุณแม่ลูกหนึ่งปฏิเสธมา


“งั้นก็น้องนิ้ง พี่ไก่ คุณน้ำตาลฝ่ายเลขา หรือจะเป็นกิ้บบี้นักประชาสัมพันธ์คนสวยก็ได้นี่”


“กูจะเอามึง”


ตึ่งโป๊ะ!!!




อะ อะ อา อาว เอาเลยหรอ??



“3เดือน เป็นแฟนกัน3เดือน ถ้ากูเจอแม่ของลูก เป็นอันยกเลิก”


“คะ คือ”


“แม่กูท่านหัวสมัยใหม่ เดี๋ยวกูจะพาไปแนะนำ เตรียมตัวไว้หล่ะ”


“คือผมไม่…”


“ห้ามปฏิเสธ เข้าใจไหม”



ฮึ่ย เห็นว่าเป็นคนดีอยู่หรอกนะจึงจะยอมเล่นละครตบตาแม่คุณพิทให้ แต่ถ้าความแตก ซวยเองอย่ามาโทษผมละกัน
.
.
.
.
.
.
.
.
และแล้วก็แกล้งเป็นแฟนกันมาจนอีก 2 วันจะครบ 3 เดือนแล้ว




ออ!!





ให้เลิกหรอ ไม่มีทาง ผมเป็นของเขาแล้วนี่



.
.
.
.
เดี๋ยวมาเล่ารายละเอียดให้ฟังละกัน ตอนนี้ปวดหัว ระบมไปทั้งตัวเลย ไอ้คุณพิทยา ได้ตาแก่บ้ากาม





.....TBC…...

ปล.ขมอายุ 26 ปี
ส่วนพี่พิทนี่อายุ 32 ปีจ้า

[shcheribrand]

Part's เล็กๆของคุณพิท



ชีวิตผมเกิดมาจนอายุสามสิบนิดๆบอกเลยว่าไม่มีแฟนครับ สนใจบ้างครั้งคราวแต่ไม่ได้คิดจะจริงจังด้วย เพราะหน้าที่การงานของผมที่ต้องขับรถพาท่านประธานไปนู่น นี่ นั่น แถมยังเสี่ยงต่ออันตรายที่อาจเกิดจากคู่แข่งทางธุรกิจอีก



..


แต่พอผมเจอมัน “ผักขม”



….



…….



…….




ตอนแรกผมแค่สนใจมันนะ แต่ยิ่งมาเจอกันทุกวันบอกเลยตกหลุมรักมันเต็มๆ ไม่รู้สิผมชอบดูมันนั่งเหม่อเวลาว่างงานมันมักจะทำหน้าเหงาหงอย แถมซึมอีกด้วย




บอกเลยขัดใจพิทยา




อ้อ!แล้วที่บอกมันให้แกล้งเป็นแฟนหน่ะ แผนของผมทั้งหมดครับ คุณเคยรู้สึกอยากได้ อยากครอบครอง อยากดูแลหรือเปล่าครับ นั่นแหละความรู้สึกของผมที่มีต่อขม แล้วยิ่งที่ขมบอกว่าให้ผมไปจีบผู้หญิงพวกนั้น ยิ่งไม่มีทาง โดยเฉพาะพี่นี ผมกับเขาเริ่มทำงานในบริษัทใกล้ๆ ผมเห็นเธอมีความสุขกับแฟนของเธอ แต่ก็อย่างว่าแฟนเธอมาด่วนจากไปเมื่อ 3 ปีก่อน ผมนับถือเธอเป็นพี่สาวครับ น้องเคนก็ติดผมนะ ผมเป็นห่วงเคนมาก ด้วยเพราะเขาต้องขาดพ่ออาจจะทำให้เขาดูไม่สดใสเลยหล่ะ แต่พอวันหนึ่งมีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามามีส่วนในชีวิตของเขา ผมจึงเห็นรอยยิ้มสดใสของเขาอีกครั้ง ในวันเกิดครบรอบ 12 ปี







…จะครบสามเดือนแล้ว….




สัญญาที่ให้ไว้ มันไม่มีความหมายตั้งแต่แรก ถ้าเขาจะไปผมก็จะทำทุกอย่างเพื่อรั้งเขาไว้ เพราะผมมั่นใจว่าเขาจะอยู่กับผมตลอดไป




อีกอย่างผมไม่คิดจะบอกเลิกเขาแน่นอน อยู่กันมาจะครบสามเดือนผมยิ่งหลงมันเข้าไปใหญ่ เมื่อคืนก็ทำรักกับมันจนใกล้ฟ้าสาง แต่นึกได้ว่าต้องพามันกลับบ้านตามที่เจ้าตัวขอมา ผมจะปลุกก็กลัวว่าจะไม่ไหว




อืม!! ไว้ไปพรุ่งนี้แล้วกันนะ ผักขม

จุ๊บ!!

………….END..……………

[twinmonkey0311]

 

[shcheribrand]

แจ้งข่าว

คู่ที่ 3 กำลังรีบปั่นแบบสุดๆ รอหน่อยน๊าา รีบให้สุดๆ 

[Dolamon]

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

[Jessiebier]

 

[TachibanaRain]

เป็นเรื่องสั้นที่ดำเนินเรื่องไวจนงง ตั้งแต่คู่แรกแล้ว