Lion 6
คิสค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะมีแสงแดดส่องตา ตากลมมองไปบริเวณรอบๆก่อนจะยกยิ้มเมื่อหันมาพบใบหน้าหล่อของอีก
คนที่กำลังหลับอยู่ คิสค่อยๆตะแคงตัวหันหน้ามองอีกคนก่อนที่มือบางจะปัดผมที่ปรกหน้าของอีกคนออก แม้ว่าอีกคนจะทำ
ทีท่าไม่ชอบเขา รังเกียจเขาแค่ไหนแต่เขาก็ยังคงชอบอีกคนเหมือนเดิมอยู่ดี
“อ๊ะ”คิสสะดุ้งอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆอีกคนก็ลืมตาตื่นขึ้นมา
“เอ่อ...”คิสอึกอักนิดๆก่อนจะเอามือมาเกาท้ายทอยแก้เก้อเมื่อสายตาคมของอีกคนกำลังมองมาที่เขาราวกับถามว่าเขากำลัง
ทำอะไร
“คุณไปอาบน้ำได้แล้วจะได้กลับ”ไลออนพูดขึ้น คิสขมวดคิ้วทันที
“ตื่นมาก็ไล่กันเลยหรือไง”ร่างบางว่า
“แล้วคุณจะให้ผมพูดอะไร”
“อรุณสวัสดิ์ กู๊ดมอนิ่งอะไรทำนองนี้พูดเป็นมั้ยล่ะ ชิ”คิสว่า ไลออนกระตุกยิ้มมุมปากนิดๆก่อนจะลุกขึ้นออกจากเตียง
“เดี๋ยวผมจะทำอาหารเช้ารอละกัน”ไลออนว่าก่อนจะเดินออกจากห้องไป คิสมองตามอีกคนหน้างอแต่ก็อดรู้สึกใจเต้น
แปลกๆขึ้นมาไม่ได้ ทำอาหารเช้ารองั้นเหรอ? ทำไมรู้สึกเหมือนคู่สามี-ภรรยาอะไรยังไงยังงั้นเลยนะ...พอออกมาจากห้องน้ำ
คิสก็ได้กลิ่นข้าวต้มหอมๆที่เรียกน้ำย่อยของเขาได้เป็นอย่างดี ร่างบางมองแผ่นหลังกว้างของอีกคนที่กำลังพะวักพะวงอยู่ที่หน้า
เตาแก๊สด้วยรอยยิ้ม ชอบจังผู้ชายทำอาหารเป็นดูโรแมนติกชะมัด
“มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย”คิสถามขึ้นก่อนจะชะโงกหน้าเข้าไปมองข้าวต้มในหม้อที่นอกจากกลิ่นจะหอมน่ากินแล้วหน้าตายังน่า
กินอีกด้วย
“นั่งรอเฉยๆพอ”ไลออนตอบ คิสทำหน้ามุ่ย
“เห็นงี้ฉันก็ทำอาหารเป็นนะ”คิสว่า
“งั้นหยิบกระปุกน้ำตาลให้ผมหน่อย”ไลออนว่า คิสเอื้อมมือขึ้นไปที่ตู้เก็บเครื่องปรุงก่อนที่คิ้วเรียวจะขมวดว่ากระปุกไหนคือ
น้ำตาลกันแน่ อันนี้ก็สีขาว อันนั้นก็สีขาว ตกลงมันอันไหนกันแน่
“ได้หรือยัง”ไลออนเร่ง
“ได้แล้วๆ”คิสว่าก่อนจะหยิบกระปุกสีขาวหนึ่งไปยื่นให้ไลออน
“นี่มันเกลือ”ไลออนว่า คิสทำหน้าเหวอ อ้าว เกลืองั้นเหรอ?
“งั้นแปบๆ”แล้วร่างบางก็ไปหยิบกระปุกสีขาวอีกกระปุก
“นี่มันผงชูรส ถามจริง คุณรู้จักน้ำตาลมั้ยเนี่ย”ไลออนว่า คิสอึกอัก
“ร...รู้จักสิ แต่เครื่องปรุงนายมันเยอะ เลือกไม่ถูก”อีกคนเถียงข้างๆคูๆ ไลออนส่ายหน้านิดๆก่อนจะเอื้อมมือผ่านอีกคนขึ้น
ไปหยิบน้ำตาล ทำให้ตอนนี้ร่างบางเหมือนตกอยู่ในอ้อมแขนของร่างสูงทันที ไลออนเหลือบสายตามามองอีกคนซึ่งนั่นก็ทำให้
คิสหน้าแดงไม่ใช่น้อยเพราะระยะที่ใกล้ชิด
“ฮึ”ไลออนกระตุกยิ้มพร้อมกับหยิบน้ำตาลไปใส่ที่ข้าวต้มนิดนึง คิสยืนเกาท้ายทอยแก้เขินก่อนจะขอตัวไปรอที่โต๊ะอาหาร
ก่อนที่ร่างสูงจะเดินถือถ้วยข้าวต้มมาให้
“ไม่น่าเชื่อว่านายจะทำอาหารเป็น”คิสพูดขึ้นพร้อมกับตักข้าวต้มเข้าปาก อื้อหือ...อร่อยจัง
“แค่ทำเป็น แต่ไม่ค่อยชอบทำเท่าไหร่”ไลออนตอบ
“แต่ก็ทำให้ฉันกินไม่ใช่หรือไง”คิสว่า
“ผมไม่มีทางเลือก”ไลออนว่า และก่อนที่จะมีบทสนทนามากกว่านั้นอยู่ๆเสียงออดหน้าห้องของไลออนก็ดังขึ้น
แอดดด
“เรามารบกวนไลออนแต่เช้าหรือเปล่า”ผ้าแพรทักขึ้นหลังจากที่ไลออนมาเปิดประตู คิสที่ได้ยินเสียงอีกคนจากหน้าประตูก็
พอจะรู้ว่าเป็นเสียงใคร ร่างบางก็หน้าดึงทันที
“เปล่า มีอะไรหรือเปล่า”ไลออนถาม
“อืม...ว่าแต่ไลออนทำอาหารเช้าทานเหรอ กลิ่นหอมจัง เราขอฝากท้องไว้หน่อยได้มั้ย”ผ้าแพรว่า
“ฝากท้อง? ไม่คิดว่าคุณจะกำลังตั้งครรภ์?”คิสว่าก่อนจะเดินออกมาจากห้องครัวมายืนข้างๆไลออน ผ้าแพรทำหน้าอึ้งทันที
ที่เห็นอีกคนมาอยู่ที่นี่ ทำไม?
“เอ่อ...คุณคิส”ผ้าแพรเรียกอีกคน
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณผ้าแพร”คิสทักอีกคนกลับพร้อมกับแสยะยิ้มใส่ ผ้าแพรรู้สึกไม่พอใจไม่ใช่น้อยแต่ก็ต้องเก็บไว้พร้อมกับ
ตีหน้ายิ้มแย้มกลับ
“ไม่คิดว่าคุณคิสจะมาหาไลออนแต่เช้า”ผ้าแพรว่า
“ผมเปล่ามาแต่เช้าครับ...”คิสตอบก่อนจะเดินไปใกล้ๆผ้าแพรมากขึ้น
“...แต่ผมค้างที่นี่ต่างหาก”ผ้าแพรทำหน้าอึ้งยิ่งกว่าเดิมก่อนจะหันหน้าไปหาไลออนเพื่อขอคำตอบ
“จะทานข้าวด้วยกันไม่ใช่เหรอ เข้ามาสิ”ไลออนว่าก่อนจะเดินนำเข้าไป ตามด้วยคิสที่เดินตามร่างสูงเข้ามาในห้องครัวแต่ก็
ไม่วายหันไปยิ้มให้ผ้าแพร หญิงสาวกำมือแน่นด้วยความไม่พอใจ ที่ใช่มั้ยคือสาเหตุที่ไลออนหนีเธอกลับเมื่อคืน ไหนบอกว่า
ไม่ได้อะไรกับไอ้นายแบบนี่ไงแต่ทำไม!
“คุณผ้าแพรทานเยอะๆนะครับ ไลออนทำอร่อยมาก”คิสว่า
“ค่ะ ปกติไลออนก็ทำให้ทานบ่อยๆ”ผ้าแพรเองก็ตอบกลับเหมือนกัน คิสหน้าตึงทันทีกับคำพูดของหญิงสาว ไหนร่างสูง
บอกว่าไม่ค่อยชอบทำอาหารไง
“อื้อหือ...อร่อยเหมือนเดิมเลยนะไลออน”ผ้าแพรว่าพร้อมจงใจเน้นคำว่าเหมือนเดิม
“อืม”ไลออนก็ตอบรับนิ่งๆ...หลังจากที่กินข้าวเช้าเสร็จผ้าแพรก็อาสาล้างจานเอง โดยที่ไลออนเข้าไปหาชีทสรุปงานที่หญิง
สาวมาขอยืมในห้องทำงาน คิสมองหญิงสาวที่ยืนล้างจานอยู่ด้วยความไม่พอใจเพราะตลอดเวลาที่กินข้าว หญิงสาวก็ชวน
ไลออนคุยโน่นคุยนี่เป็นทำนองว่าเธอรู้จักอีกคนมานานและรู้จักดีกว่าเขา ทำให้เขากลายเป็นธาตุอากาศบนโต๊ะอาหารทันที
“อ๊ะ...มีอะไรหรือเปล่าคะคุณคิส”ผ้าแพรถามขึ้นเมื่อหันมาพบว่าคิสยืนมองเขาอยู่ด้วยสีหน้าบึ้งตึง
“ผมมีเรื่องอยากจะถามคุณ”คิสพูดขึ้น
“เรื่องอะไรเหรอคะ?”
“คุณเป็นอะไรกับไลออน”คิสถาม
“เป็นอะไร? คุณคิสอยากได้คำตอบแบบไหนล่ะคะ”ผ้าแพรเล่นลิ้น
“ความจริง ผมอยากได้ความจริง”คิสว่าพร้อมมองหน้าอีกคนอย่างไม่สบอารมณ์ที่หญิงสาวเอาแต่ยิ้มยั่วโมโหเขาอยู่ตลอด
เวลา
“ความจริงก็คือ...ไลออนเป็นของฉัน เขาไม่มีวันชายตามองคุณเพราะเขาไม่ใช่เกย์”ผ้าแพรว่าพลางกระตุกยิ้มร้าย คิส
ได้ยินอย่างนั้นก็ปรี๊ดแตกทันทีร่างบางกระชากแขนอีกคนเข้าหาตัวเองแต่ลืมไปว่าอีกคนกำลังถือจานอยู่ทำให้จานในมือของผ้า
แพรล่วงลงพื้นทันที
เพล้ง!!
“ว้าย คุณคิส”ผ้าแพรร้องเสียงดังบวกกับเสียงจานแตกทำให้ไลออนออกมาดูทันที
“เกิดอะไรขึ้น”ไลออนถาม พร้อมกับมองไปที่รอยจานแตกและมือของคิสที่บีบที่แขนของผ้าแพรแดงไปหมด ร่างสูงขมวด
คิ้วทันที
“ไม่มีอะไรหรอกไลออน คุณคิสแค่ทำเราตกใจน่ะ เลยเผลอปล่อยจานจากมือ เดี๋ยวเราเก็บให้นะ โอ๊ย”ผ้าแพรว่าก่อนจะ
รีบนั่งเก็บเศษจานทันทีและก็โดนเศษจานบาดในที่สุด คิสมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความรู้สึกยากจะบรรยาย ผู้หญิงคนนั้นเล่น
ละครเก่งกว่าดาราชื่อดังเสียอีก เมื่อกี้ทำหน้านางร้ายที่พร้อมจะขยี้เขาให้พ้นทางแต่ดูตอนนี้สิกลับทำท่าทางราวกับนางเอกแสน
ดีที่กำลังโดนรังแก
“เดี๋ยวฉันจัดการเอง”ไลออนว่าพร้อมจับมือผ้าแพรมาดูรอยบาด ผ้าแพรเห็นว่าร่างสูงมีท่าทางเป็นห่วงเป็นใยเธอก็หันมายิ้ม
เย้ยใส่คิสทันที
“เสแสร้ง!”คิสว่าเสียงดังด้วยความไม่พอใจ
“คุณว่าใคร”ไลออนถาม
“ก็ว่าผู้หญิงคนนี้ไง เสแสร้ง เลิกตีสองหน้าได้แล้ว”คิสว่าอย่างไม่พอใจ
“คุณคิสหมายถึงอะไรกันคะ แพรทำอะไรให้คุณคิสไม่พอใจเหรอคะ”ผ้าแพรตีหน้าเศร้าพร้อมมองคิสอย่างกลัวๆ คิสทำท่า
จะพุ่งเข้ามาหาหญิงสาวทันทีแต่ก็โดนไลออนขวางไว้
“คิดจะทำอะไร”ไลออนถามเสียงเย็น
“ก็จะทำให้ผู้หญิงคนนี้เลิกเสแสร้ง เลิกตีสองหน้าไง”คิสโวยวาย
“คุณคิส ทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะ”ผ้าแพรถามเสียงแผ่วพร้อมทำหน้าเสียใจอย่างเต็มประดา คิสร้องเฮอะออกมาทันทีเพราะ
เมื่อกี้อีกคนยังยิ้มยั่วใส่เขาอยู่เลย
“ตอแห-“คิสว่า
“คุณว่าไงนะ”ไลออนถามอย่างไม่เชื่อหูกับคำพูดของอีกคน
“ฉันก็ว่าผู้หญิงคนนี้ว่าตอแห-ไงล่ะ”คิสว่า
“กลับไป”ไลออนว่าเสียงเรียบ
“อะไรนะ”คิสถามอย่างไม่เชื่อหู
“ผมบอกให้คุณกลับไป”ไลออนว่าย้ำ
“ทำไม? ฉันกลับไปนายจะได้อยู่กับผู้หญิงตอแห-นี่ใช่มั้ยฮะ!”คิสโวยวายอย่างใม่ยอม นัยน์ตาร้อนผ่าวไปหมดเพราะคำไล่
ของอีกคน
“นั่นมันก็เรื่องของผม แต่ผมไม่ชอบการกระทำ คำพูดที่ไร้การศึกษาของคุณที่สุด”ไลออนว่าเสียงเรียบแต่กลับบาดลึกไปยัน
ขั้วหัวใจของคนฟัง คิสน้ำตาคลอ มือบางกำแน่น
“ไอ้คนใจร้าย”ว่าแล้วร่างบางก็วิ่งหนีออกไปจากห้องของไลออนทันที ไลออนถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายใจกับ
สิ่งที่เกิดขึ้นโดยที่ไม่เห็นว่าผ้าแพรกำลังยิ้มอย่างผู้ชนะแค่ไหน
ตอนนี้งงๆ มึนๆหน่อยนะ 55555 เรื่องนี้ชะนีร้ายสุดๆ ต้องสั่งตบล้างน้ำค่ะ! ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
