-
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
ผลงานจางบิวตี้
เซต ครอบครัวเทพพยัคฆ์
Dragon's Love รักร้ายนายมังกร (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51339.0
Lion's Love รักร้ายนายเย็นชา (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52668.0
Tiger's Love รักร้ายนายเพลย์บอย
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54447.0
Fox's Love รักร้ายนายเจ้าเล่ห์
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55655.0
เซต Poor Boy
Poor Boy รักนี้ไม่มีเสียง (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51770.0
Poor Boy รักไม่ได้
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54025.0
Poor Boy รักที่มองไม่เห็น
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55595.0
เซต Sex toy
Sex Toy ผมถูกบังคับให้ขายตัว (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52620.0
Sex Toy ผมไม่ได้ขายตัวเว้ย!
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54540.0
Sex Toy ผมขายตัวครับ!
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55704.0
[/color][/size]
-
Lion’s Love...รักร้ายนายเย็นชา Yaoi (Boy’s Love) 18+
Open : 23/03/59
Close : 24/06/59
Lion : คุณบอกว่าผู้ชายทั้งโลกไม่มีใครปฏิเสธคุณ งั้นผมขอเป็นคนแรกที่ปฏิเสธ
Kiss : แล้วเราจะได้รู้กันว่านายจะปฏิเสธฉันได้สักกี่น้ำ!!
มาแล้วค่า!!! น้องชายคนรองของตระกูลเทพพยัคฆ์ คุณไลออนนั่นเอง!!! นักศึกษาแพทย์ปี6 สุดเย็นชา หน้าตาย พูดตรงคน
นี้หวังว่าจะเป็นที่ชื่นชอบของทุกคนไม่แพ้พี่ชายนะคะ ฝากติดตามกันด้วยเน้อ >_<
___จางบิวตี้___
[attachment deleted by admin]
-
___จางบิวตี้___
Intro
...เทพพยัคฆ์...ไม่มีใครไม่รู้จักตระกูลมหาอำนาจชื่อดังอันดับต้นๆของประเทศตระกูลนี้ ตระกูลที่รวบรวมทายาทผู้สืบทอด
ถึง4คนที่กำลังถูกจับตามองโดยคนทั้งประเทศ
‘ดรากอน’ พี่คนโตของตระกูล แม้ว่าอายุจะเพียง25ปีแต่ก็สามารถนั่งแท่นประธานบริษัทแทนผู้เป็นพ่อได้อย่างสมบูรณ์แบบ
เพราะความน่าเกรงขามและมีความความเด็ดขาดของเขาทำให้สามารถปกครองลูกน้องนับพันนับหมื่นได้อย่างไม่มีปัญหา ฉาก
หน้าว่าดูน่ากลัว น่าเกรงขามแล้ว ฉากหลังนั้นผู้ชายคนนี้เลวร้ายกว่าที่คุณคิดเยอะ!
‘ไลออน’ พี่คนรองของตระกูล อายุ23ปีกำลังเรียนแพทย์อยู่ปีสุดท้าย ท่าทางเย็นชา ไม่สนใจโลกภายนอกของเขาทำให้ไม่มี
ใครอยากเข้าใกล้เท่าไหร่ แม้ว่าเขาจะเย็นชาแต่ถ้าโมโหเมื่อไหร่เขาก็ระเบิดได้รุนแรงไม่แพ้ใครเหมือนกัน!
‘ไทเกอร์’ พี่คนที่3ของตระกูล อายุ21ปีเพลย์บอยในวงการนายแบบที่หาตัวจับยากที่สุด เขาถือคติ One Night Standเสมอไม่
ว่าจะกับใครก็ตาม ฉากหน้าอาจดูร่าเริง กะล่อนไปทั่ว แต่ฉากหลังใครจะรู้ว่าเขามีอดีตอันเจ็บปวดซ่อนไว้อยู่!
‘ฟ็อกซ์’ ลูกคนเล็กของตระกูล อายุ19ปีท่าทางดูไม่มีพิษสงอะไรที่สุดใน4พี่น้องแต่ใครจะรู้ว่าเขาน่ะมัน...ตัวร้าย! เจ้าเล่ห์ จอม
แผนการ ยิ่งถ้าได้ล้อเล่นกับความรู้สึกของคนแล้วเขายิ่งสนุก ฉากหน้าดูท่าทางเป็นคนดี น่าคบหาแต่ฉากหลังนั้น...ยากแท้หยั่ง
ถึง!
อินโทรเหมือนกันทุกเรื่องนะคะ อิๆ ^ ^
___จางบิวตี้___
-
เข้ามาติดตาม
-
มารอไลออนค่าา
-
ไลอ้อน นี่เคะ หรื เมะ เนี่ย ถ้าเคะนี่คงไม่เข้ากับวงศ์ตระกูลเท่าไหร่นะ 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
Lion 1
...สถานที่ถ่ายทำโฆษณา...
เสียงพูดคุยจ็อกแจ็กจอแจดังขึ้นไม่ขาด เสียงสั่งงานโน่นนี่ดังไปทั่วบ่งบอกถึงความวุ่นวายไม่น้อยภายในสถานที่แห่งนี้ ร่าง
บางที่กำลังถูกช่างทำผมร่างอวบเซ็ตผมให้บวกกับช่างแต่งหน้าสาวประเภทสองที่กำลังแต่งหน้าให้อยู่ ถามว่าเขาเบื่อมั้ยที่
วันๆต้องเจอผู้คนมารุมล้อมรอบตัวแบบนี้ จะว่าเบื่อก็เบื่อแต่จะทำยังไงได้ในเมื่อมันคืออาชีพ ใช่...’คิส’ เป็นนายแบบ เป็นนาย
แบบหน้าหวานราวกับผู้หญิงแนวหน้าของวงการ ไม่มีใครไม่รู้จักเขาและไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าเขามีใบหน้าที่สวยมากจริงๆ เขามี
แฟนบอยมากมายที่ชื่นชอบเขาในขณะเดียวกันก็มีแฟนเกิร์ลอีกด้วย
“พี่ล่ะอิจฉาน้องคิสจังเลยค่ะ ดูสิ ตาก็สวย จมูกก็สวย ปากก็สวย โอ๊ยๆๆ สวยทุกส่วนเลย”ช่างแต่งหน้าพูดขึ้น
“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ”คิสว่าอย่างถ่อมตัวแต่ในใจก็คิดเช่นเดียวกัน แหงแหละ...ใครๆก็บอกกับเขาแบบนี้ทั้งนั้น
“อย่าถ่อมตัวเลยค่ะ แหม่ๆ ตั้งแต่เข้าวงการมาน้องคิสก็งานชุกมาตลอด ไม่มีนายแบบคนไหนโค่นตำแหน่งได้จริงๆ”ช่างทำ
ผมเสริม คิสแสร้งยกยิ้มอายๆเพื่อให้ดูน่าเอ็นดูแต่ภายในใจแล้วก็อดที่จะทะนงตัวไม่ได้ วงการนี้เป็นวงการหน้ากากถ้าเขาไม่ทำ
แบบนี้เขาจะอยู่ในวงการรอดได้ยังไงล่ะจริงมั้ย?
“น้องคิสเสร็จหรือยัง ถ้าเสร็จแล้วเข้าฉากเลย”เสียงผู้กำกับตะโกนดังขึ้น
“เสร็จแล้วค่า”ช่างแต่งหน้าตะโกนตอบรับก่อนที่ร่างเพรียวบาง สมสวนไม่ผอมบางหรืออ้วนจนเกินไปของคิสจะเดินไปยัง
ฉากที่เซตเอาไว้สำหรับถ่ายทำโฆษณา โฆษณาวันนี้เป็นโฆษณาน้ำอัดลมชื่อดัง ที่เขาต้องแสดงคือต้องทำท่าดื่มน้ำอัดลมแล้ว
โรยตัวลงมาจากสลิงทำเหมือนกับว่าดื่มน้ำอัดลมยี่ห้อนี้ทำให้สดชื่นเหมือนลอยได้ในอากาศอะไรประมาณนี้ แต่ก่อนเขาเองก็
เคยกลัวการขึ้นสลิงนะแต่เพราะต้องทำบ่อยๆเลยหายกลัวไปบ้างแล้วแต่ก็ยังหวั่นใจทุกครั้งที่ขึ้นมัน
“เอาล่ะ พี่สั่งแอ็กชั่นแล้วน้องคิสก็ทำท่าดื่มน้ำอัดลมแล้วโรยตัวลงมาเลยนะครับ”ผู้กำกับว่า คิสพยักหน้ารับก่อนจะสูดลม
หายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่
“แอ็กชั่น!!”สิ้นเสียงผู้กำกับร่างบางก็หยิบน้ำอัดลมมาดื่มตามบทบาทก่อนที่ร่างบางจะทำหน้าฟินเสียเต็มประดาแล้วโรยตัว
ลงมา
ครืด!
พลั้ก!
ตุบ!
“กรี๊ดดดดดดดด!!”เสียงโวยวายดังลั่นกองถ่ายโฆษณาแต่คิสไม่สามารถรับรู้ได้ร่างบางรู้เพียงว่าตอนที่เขาโรยตัวลงมาเชือก
มาเกิดขาด เขาเลยตกลงมาที่เบาะรองรับแต่เพราะแรงกระแทกที่มีอยู่ทำให้ร่างบางหมดสติไป...อีกด้านหนึ่ง...โรงพยาบาลแห่ง
หนึ่งภายในมหาวิทยาลัยชื่อดัง ช่วงนี้เป็นที่คุ้นเคยของผู้ป่วยในโรงพยาบาลที่จะเห็นนักศึกษาแพทย์ปี6เข้ามาเดินว่อนภายใน
โรงพยาบาล เพราะช่วงนี้เป็นช่วงที่นักศึกษาแพทย์ปี6ต้องขึ้นวอร์ดหรือเข้ามาฝึกงานปฏิบัติจริงกับคนไข้ในโรงพยาบาล ความ
จริงการขึ้นวอร์ดนั้นขึ้นตั้งแต่ปี4แล้วแต่พออยู่ปี6 พวกนักศึกษาแพทย์จะสามารถจัดการรักษาพยาบาลได้ด้วยตัวเอง ความรับ
ผิดชอบต่อคนไข้ก็จะมากขึ้นแต่ก็จะมีอาจารย์เป็นผู้คอยดูแล
“ไลออนว่างหรือเปล่า ช่วยไปตรวจคนไข้ห้อง2303ทีสิ เห็นว่าเกิดอุบัติเหตุมา”เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ร่างสูงที่กำลังนั่งอ่าน
ประวัติการรักษาของคนไข้ที่ตัวเองเป็นเจ้าของอยู่ต้องเงยหน้าขึ้นมามอง
“อืม”ร่างสูงพยักหน้าก่อนจะวางประวัติการรักษาคนไข้ในมือลงและเดินไปยังห้องผู้ป่วยที่ว่าทันที ‘ไลออน’ น้องชายคนรอง
แห่งตระกูลเทพพยัคฆ์ ที่ใครๆก็รู้จักด้วยใบหน้าที่หล่อเหลา ฐานะทางบ้านที่ร่ำรวย แม้ว่าอีกคนจะนิ่ง เงียบ เย็นชาเสียจนไม่
น่าเข้าใกล้แต่ว่าก็มีผู้หญิงเข้ามาหาเขาไม่ขาดสาย แต่ร่างสูงก็ไม่เคยหยิบยื่นฐานะพิเศษให้ใครนอกจาก ‘ผ้าแพร’ เพื่อนผู้หญิง
คนเดียวที่เขาสนิทด้วยเพราะว่ารู้จักกันตั้งแต่สมัยโรงเรียนกวดวิชาตอนม.6 แต่ใช่ว่าสนิทแล้วหมายความว่าหญิงสาวจะคือคน
พิเศษของเขา เพื่อนก็คือเพื่อน ไลออนแบ่งเส้นกั้นให้อีกคนอย่างชัดเจน…ไลออนเดินเข้ามาในห้อง2303ก่อนจะพบกับร่างบาง
ที่นอนอยู่บนเตียง แม้ว่าจะดูออกว่าอีกคนเป็นผู้ชายแต่ก็อดยอมรับไม่ได้ว่าอีกคนมีใบหน้าสวยเหมือนผู้หญิงจริงๆแต่ก่อนที่ร่างสูง
จะได้ตรวจอะไรอีกคน ดวงตากลมก็ค่อยๆลืมขึ้นมา
“อื้อออออ...ที่นี่ที่ไหนเนี่ย”คิสลืมตาขึ้นมาก่อนจะมองไปรอบๆ เพดานสีขาวแบบนี้ กลิ่นยาแบบนี้ ไม่พ้นโรงพยาบาลสินะ
ตากลมกวาดสายตาไปทั่วก่อนจะมาหยุดกับร่างสูงที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับเตียงของเขา ใบหน้าหล่อเหลาที่นิ่งงัน ไม่บ่งบอก
ถึงความรู้สึกใดๆ ร่างกายสูงกำยำภายใต้ชุดกราวด์ดูดีไม่ใช่น้อยในความคิดของคิส ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเจอผู้ชายหล่อหรือดูดี
เพราะในวงการของเขาก็มีนายแบบหน้าตาดีมากมายแต่ก็ไม่เคยมีใครทำให้เขาหยุดสายตามองได้แบบนี้ ไม่มีใครเคยทำให้
หัวใจของเขาเต้นแรงแบบนี้
“อะ...เอ่อ...”คิสรู้สึกคอแห้งผากอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้จะพูดอะไรดี ตากลมมองอีกคนปริบๆ
“ไม่เป็นอะไรมากแค่ข้อเท้าส้น นวดยาสองสามวันก็หาย พยายามอย่าพึ่งเดินมากในช่วงนี้”ไลออนพูดนิ่งๆ
“เดี๋ยว”คิสเรียกอีกคนทันทีเมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังจะเดินออกไป อะไรกัน...นี่เข้ามาตรวจแล้วจะออกไปเลยเหรอ ไม่รู้สึก
อะไรหน่อยหรือไง เขาเป็นนายแบบนะ ไม่รู้จักเขาหรือไง!
“...”ไลออนหันกลับมามองอีกคน
“แค่นี้เหรอ”คิสว่า
“ใช่”ไลออนตอบ
“เดี๋ยวสิ”คิสเรียกอีกคนอีกครั้ง
“นี่ไม่รู้จักฉันเลยหรือไง”คิสถาม ใบหน้าสวยหงิกงอเล็กน้อยในท่าทางนิ่งเฉยของอีกคน
“ไม่รู้”ไลออนตอบก่อนจะเดินออกไป คิสอ้าปากค้างทันที...คิสต้องนอนที่โรงพยาบาลหนึ่งคืนเพื่อดูอาการ ร่างบางชะเง้อ
คอรอประตูห้องเปิดบ่อยมากจนผู้จัดการส่วนตัวสงสัยจนเอ่ยปากถาม
“มองอะไรนักหนายะ ประตูมันมีอะไรดี”เจสซี่ผู้จัดการสาวประเภทสองของคิสพูดขึ้น
“มะ...มองอะไรเล่าพี่”คิสว่า
“ฉันสังเกตแกมานานละ มีอะไรพูดมาอย่ามามีความลับกับฉันนะ”
“คือ...คือ...”คิสกัดปาก
“อย่ามาลีลาเดี๋ยวแม่ตบซะ”เจสซี่ว่า
“บอกแล้วๆๆ นี่ก็โหดตลอด...ผมชอบหมอที่นี่อ่ะพี่”คิสพูดออกมา เจสซี่เบิกตากว้างทันทีกับคำพูดของอีกคน
“ชอบหมอ? เดี๋ยวนะๆๆ นี่แกชอบคนอื่นเป็นด้วยเหรอ นึกว่าอ่อยคนอื่นให้อยากแล้วจากไปเป็นอย่างเดียว”เจสซี่แซะ
เล่นๆ
“อะไรกันพี่ ผมไม่ได้ทำแบบนั้นสักหน่อย”คิสเถียง
“จ้าๆ ไม่เคยทำจ้าๆ แต่นายแบบแทบทั้งวงการนี่มาติดพันแกเป็นแถวๆ”
“ไม่ใช่ละ พี่ก็พูดเว่อไป”คิสเถียง
“ข้ามประเด็นนี้ไปๆ ว่าแต่ที่แกชอบหมอนี่คนไหนยะ หมอในโรงพยาบาลเยอะแยะจะตาย”
“หมอที่เข้ามาตรวจผมเมื่อบ่ายอ่ะ ผมชอบเขาอ่ะพี่ ชอบจริงๆนะ”คิสว่า
“ฉันเชื่อๆ เพราะคนอย่างแกไม่เคยมาบอกว่าชอบใคร คนนี้คงน่าสนใจจริง”คิสพยักหน้ารับพร้อมกับหน้าขึ้นสีเล็กน้อย
เพราะเขาต้องอยู่ในวงการหน้ากามาตลอดเขาเลยไม่เคยที่จะรับใครเข้ามาให้มีผลกระทบต่อจิตใจของเขาแต่สำหรับหมอคน
นั้น...เขาไม่ได้ตั้งใจรับเข้ามา แต่อยู่ๆอีกคนก็เข้ามา เข้ามาทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง
“แต่ดูเหมือนหมอนั่นจะไม่สนใจผมอ่ะพี่ เขาบอกว่าไม่รู้จักผม”คิสว่า
“ไม่รู้จักแก? ต๊ายๆๆ หมอนั่นไปอยู่หลุมไหนมาถึงไม่รู้จักนายแบบอันดับหนึ่งแห่งวงการอย่างแก เชยจังวะ”
“นั่นดิ นี่ทำเอาผมเสียเซลฟ์เลยอ่ะ ฮือออออออ ยิ่งท่าทางเย็นชาไม่แลผมแม้แต่นิดนี่ทำเอาผมแทบบ้า”คิสว่าพลางดีดดิ้น
“ฮ่าๆๆ นี่ในโลกนี้มีผู้ชายที่ทำให้แกดีดดิ้นได้ด้วยเหรอเนี่ย โอ๊ย ฉันล่ะอยากจะเห็นหน้า”เจสซี่ระเบิดหัวเราะ
แอดดดด
อยู่ๆประตูห้องก็เปิดขึ้นก่อนที่ร่างสูงของบุคคลในบทสนทนาจะเดินเข้ามา คิสชะงักไปทันทีที่เห็นอีกคนก่อนจะส่งซิกวายตาให้ผู้
จัดการส่วนตัวประมาณว่าคนนี้ๆ เจสซี่เองก็รู้ทันที
“อาการปกติ พรุ่งนี้ก็ออกจาโรงพยาบาลได้”ไลออนว่า คิสช้อนตามองอีกคนที่กำลังตรวจเขาอยู่พลางส่งสายตาที่เขาเชื่อว่า
ร้อยทั้งร้อยถ้าได้มองก็ต้องอ่อนระทวย
“ผมขอตัว มีอะไรก็เรียกพยาบาลได้”ไลออนพูดก่อนจะเดินออกไป คิสอ้าปากค้างอีกครั้งกับปฏิกิริยาของอีกคน
“ฮ่าๆๆๆ โอ๊ยยยย นี่ฮาหนักมาก หมอนั่นไม่สนใจแกสักนิดเลย”เจสซี่หัวเราะลั่น
“พี่เจสซี่หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้นะ!”คิสโวยวาย
“ฮ่าๆๆ ก็มันฮานี่ยะ ฮ่าๆๆๆ”
“ถ้าพี่ไม่เงียบผมโกรธนะ”คิสว่าแกมงอนๆ
“โอเคๆ หยุดละๆ แต่จะว่าไปคุณหมอไลออนนี่หล่อจริงๆนะเนี่ย”เจสซี่ว่า
“เดี๋ยวนะๆ พี่บอกว่าหมอนั่นชื่ออะไรนะ”
“ไลออนย่ะ ชื่อดูยิ่งใหญ่เสียจริง ไม่รู้อะไรๆจะใหญ่ด้วยมั้ย อิๆ”เจสซี่ว่า
“ไลออนงั้นเหรอ”คิสทวนคำ
ตอนแรกของคุณไลออนค่า >__< ไม่รู้ว่าจะถูกใจใครหลายๆคนหรือเปล่า แต่งยากมากจริงๆค่ะ คอมเม้นติชมกันได้เลย
เน้ออออ รับฟังทุกคอมเม้นเลย!
___จางบิวตี้___
-
ถ้าทางหมอไลออนจะจีบยากมากกกกก
อ่อยเต็มที่เลยนะคิส :hao7:
-
เย้ กำลังคิดอยู่เลยว่าอยากอ่านแนวนี้5555
ติดตามนะจ้ะะะ ชอบน้องคิสส
-
ชอบอ่า :-[ รีบๆมาต่อนะคะ :mew1:
-
คุณหมอไลออนจะนิ่งไปไหน ทำเอานายแบบแถวหน้าถึงกับเหวอ 5555 :m20: :m20: :m20:
ว่าแต่ไลออนนี่จะใหญ่เหมือนชื่อแบบที่เจ้แกบอกป่าวน้าาาา :hao6: :hao6: :hao6:
-
Lion 2
นับจากวันที่ออกจากโรงพยาบาลนี่ก็ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้วแต่เป็นหนึ่งสัปดาห์ที่คิสรู้สึกทรมานมาก เขาให้พี่เจสซี่ไปสืบ
เรื่องของหมอไลออนมาแต่เพราะอีกคนงานยุ่งพอๆกับเขาจึงไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ ถ้าวันนี้เขาไม่ได้ประวัติหมอไลออนละก็เขา
จะวีนใส่พี่เจสซี่เลย คอยดู!
“นั่งทำหน้าเป็นตูดใส่ฉันเลยนะยะ”เจสซี่ที่พึ่งกลับมาจากข้างนอกพูดขึ้นเมื่อเห็นหน้าอีกคนบูดบึ้ง
“ตกลงว่าไงอ่ะพี่เจตริน”
“อ๊ายๆๆ หยาบคายๆ เจสซี่ย่ะเจสซี่ เจตรินนั่นมันตั้งแต่สมัยม.ต้น”เจสซี่ว่า เขาหรือเธอดี? ไม่ชอบให้เรียกชื่อจริงตอน
สมัยเป็นผู้ชายเท่าไหร่แม้ว่าจะชื่อเหมือนกับน้องร้องคนดังก็เถอะแต่ชื่อแมนขนาดนั้นไม่เหมาะกับหน้าสวยๆของเธอสักนิด
“ได้แล้วย่ะ”
“จริงเหรอ”คิสตาลุกวาวทันทีก่อนจะวิ่งเข้ามาหาผู้จัดการส่วนตัว
“พี่เจสซี่ของผมทั้งสวย ทั้งน่ารักแบบนี้ รักตายเลย”
“ย่ะๆๆ เมื่อกี้ยังทำหน้าอย่างกะจะแดกหัวฉันอยู่เลย เอ้า”เจสซี่ว่าพร้อมยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้ร่างบาง คิสกวาดสายตา
อ่านข้อความในกระดาษก่อนจะเลิกคิ้ว
“ไม่มีแฟนจริงดิ?”
“ทำไม หรืออยากให้เขามีแฟน”เจสซี่ว่า
“เปล่าสักหน่อย แค่สงสัยว่าหน้าตาดีขนาดนั้นยังเหลือรอดอีกเหรอ”
“แกก็ดูนิสัยเขาสิ ขนาดนายแบบแนวหน้าขวัญใจทั้งชายทั้งหญิงอย่างแก เขายังนิ่งเลย”
“แล้วทำไมพี่ต้องแซะผมด้วยเนี่ย”คิสขมวดคิ้ว
“เปล่าแซะย่ะ แกจะจีบเขาฉันก็ไม่ว่าหรอกนะเพราะโปรไฟล์ดีขนาดนั้นแต่คงจะยากหน่อย”
“คะ…ใครบอกผมจะจีบหมอนั่นกัน”คิสว่าอึกอัก
“ควายบอกมั้งยะ ให้ฉันสืบประวัติขนาดนี้ไม่ให้เรียกว่าจะจีบจะให้เรียกว่าอะไร”
“ก็…ก็แค่ แค่สนใจเฉยๆ ไม่มีทางที่คนอย่างผมจะจีบใครก่อนแน่นอน!”…และคนที่ลั่นวาจาว่าจะไม่มีทางจีบใครก่อนแน่นอน
ก็มายืนอยู่ในโรงพยาบาลชื่อดังที่พึ่งมารักษาตัวเมื่ออาทิตย์ก่อนเรียบร้อยแล้ว คิสอยากจะทึ้งหัวตัวเองจริงๆที่ทำอะไรไม่คิด มา
ทำอะไรที่นี่เขาก็ยังไม่รู้ จะอ้างว่าป่วย ปวดท้อง เจ็บแขนเจ็บขาก็ไม่รู้หมอนั่นจะเชื่อหรือเปล่า
“คุณคิสใช่มั้ยคะ”อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งทักขึ้น
“ครับ”คิสยิ้มรับ
“ตัวจริงทั้งหล่อ ทั้งสวยมากๆเลยค่ะ เมย์เป็นแฟนคลับของคุณคิสมาน้านนาน เมย์ขอลายเซ็นหน่อยได้มั้ยคะ”คิสรับปากกา
กับสมุดในมืออีกคนมาเซ็นให้ก่อนจะสังเกตว่าหญิงสาวตรงหน้าเป็นนักศึกษาแพทย์
“เอ่อ…คุณเมย์ครับ”
“เรียกเมย์เฉยๆก็ได้ค่า”เมย์ยิ้มแฉ่ง
“คือว่าเมย์รู้จักหมอไลออนหรือเปล่าครับ”
“รู้จักค่ะๆ เพื่อนกันค่ะ เอ่อ…เรียกว่าเพื่อนร่วมคณะน่าจะถูก”
“แล้วรู้มั้ยครับว่าตอนนี้เขาอยู่ไหน”
“น่าจะห้องพักนะคะ เอ่อ คุณคิสมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“พอดี เอ่อ…ผมรู้สึกเจ็บๆขานิดหน่อยนะครับ น่าจะเป็นผลจากการตกจากสลิงครั้งที่แล้ว ครั้งก่อนหมอไลออนเป็นหมอ
ประจำตัวผมน่ะครับ”คิสอ้าง
“อ๋อ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเมย์พาคุณคิสไปหาไลออนเลยละกันนะคะ ไปค่ะ”คิสทำหน้าเหงอทันทีที่หญิงสาวดึงมือเขาให้เดิน
ตาม จะบอกว่าเมื่อกี้ที่พูดแค่แก้ปัญหาเฉพาะหน้าเฉยๆ
“ไลออน ยุ่งอยู่หรือเปล่า”เมย์ทักขึ้น ทำให้ร่างสูงที่กำลังอ่านประวัติคนไข้ในมือต้องเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะต้องขมวดคิ้ว
เมื่อเห็นร่างบางที่เคยเป็นคนไข้ของเขาเมื่ออาทิตย์ก่อนมาพร้อมกับเพื่อนร่วมคณะ
“มีอะไร”
“คือว่าคุณคิสน่ะ เจ็บขา น่าจะเป็นสาเหตุของการตกสลิงครั้งที่แล้ว ครั้งก่อนไลออนเป็นหมอของคุณคิสใช่มั้ยล่ะ ครั้งนี้
คุณคิสเลยมาหา ใช่มั้ยคะคุณคิส”ไม่ทันที่คิสจะได้ทันพูดอะไรหญิงสาวข้างตัวก็พูดเสียจนหมด คิสยิ้มแหยๆตอบหญิงสาวทันที
“เข้ามาสิ”ไลออนว่า เมย์?พยักพเยิดให้นายแบบที่ตัวเองชื่นชอบให้เข้าไปโดยไม่ได้ดูหน้าอีกคนเลยว่าทำหน้าแบบไหน
ห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบเมื่อทั้งคู่ต่างไม่มีใครพูดอะไร จนคิสเริ่มหงุดหงิด
“นี่เป็นหมอประสาอะไรทำไมไม่ถามอาการคนไข้”คิสว่า
“คุณไม่ได้เป็นอะไร ผมต้องถามอะไร”ไลออนตอบอย่างไม่ได้มองหน้าอีกคน
“คะ…ใครบอกไม่ได้เป็นอะไร นี่ไง เจ็บขา”คิสว่าพร้อมยื่นขาไปหาอีกคน ไลออนมองขาเรียวขาวของอีกคนภายใต้กางเกง
ขาสั้นก่อนจะพูดขึ้น
“อ่อยหมอ?”คิสอ้าปากค้างทันทีกับคำพูดของอีกคน
“อ่อยอะไร ก็แค่ยื่นขาให้ตรวจเนี่ย ตรวจสิ”คิสเถียงหน้าดำหน้าแดงทันทีที่อีกคนรู้ทัน เออยอมรับก็ได้ว่ากำลังอ่อย ไม่งั้น
ไม่ใส่กางเกงขาสั้นท่ามกลางอากาศร้อน แดดแรงแบบนี้หรอก ไลออนกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะตามน้ำไปกับอีกคน
“ตกลงขาฉันเป็นอะไร ทำไมยังเจ็บอยู่”
“ไม่รู้”ไลออนตอบ
“ทำไมไม่รู้ เป็นหมอไม่ใช่หรือไง”คิสว่า
“เพราะว่าคุณไม่ได้เจ็บ กลับไปได้ละ ผมไม่มีเวลามาเล่นกับคุณ”ไลออนว่าพร้อมหันไปสนใจแฟ้มประวัติคนไข้ที่โต๊ะต่อ คิ
สมองอีกคนอย่างไม่พอใจ อ่อยก็แล้วนะ! คิดว่าตัวเองเป็นใครกันฮะที่คนอย่างเขาจะต้องมาอ่อย ต้องมาทอดสะพานแบบนี้
“ก็ได้ฉันกลับก็ได้…แต่พรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่”…และก็เป็นอย่างที่ร่างบางได้เอ่ยปากเอาไว้ว่าจะมา วันนี้คิสมาที่โรงพยาบาลอีก
ครั้งแต่วันนี้เขาไม่ได้ใส่กางเกงขาสั้นเหมือนเมื่อวาน แหงแหละ โดนพูดแสกหน้าขนาดนั้น
“อ้าว คุณคิสมาอีกแล้วเหรอคะ”และก็เป็นเมย์เหมือนเดิมที่เข้ามาทัก
“เอ่อ ครับ”คิสยิ้มนิดๆ
“ไลออนตรวจอยู่ที่แผนกอายุรกรรมค่ะ อีกสักสิบนาทีน่าจะเสร็จ คุณคิสไปรอที่ห้องพักได้เลยค่ะ”เมย์ว่า
“อ่อครับ”คิสพยักหน้ารับแต่แทนที่ร่างบางจะตรงไปที่ห้องพักของไลออนเขากลับเดินไปยังแผนกอายุรกรรมทันที ตากลม
มองไปยังร่างสูงที่กำลังตรวจคุณยายคนหนึ่งในแผนกนี้ซึ่งเป็นห้องพักผู้ป่วยแบบรวม ใบหน้าหล่อที่เงียบนิ่งอยู่แล้วดูจริงจังมาก
เวลาที่กำลังทำการตรวจคุณยาย
“คุณยายต้องพักผ่อนเยอะๆนะครับ อย่าเครียดอีก”ไลออนบอกกับคุณยายที่เขาเป็นหมอเจ้าของไข้
“จ้า ยายจะไม่เครียดจ้า นี่หมอรูปหล่อ ลูกสาวยายพึ่งลงมากรุงเทพฯ เอาผลไม้ที่สวนมาเยอะเลย หมอเอาไปกินมั่ง
สิ”คุณยายคนไข้ว่าก่อนจะยื่นถุงพลาสติกที่มีบรรจุไปด้วยผลไม้หลายชนิด
“ขอบคุณมากครับคุณยาย”ไลออนว่าพร้อมส่งยิ้มให้คุณยาย คิสเหมือนถูกสต๊าปทันทีที่เห็นรอยยิ้มของคน อวัยวะภายใน
หน้าอกด้านซ้ายรู้สึกสั่นหวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ยอมรับเลยว่าไลออนเป็นคนยิ้มสวยน่ามองเพียงแต่เจ้าตัวไม่ชอบยิ้มเท่านั้น
“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับคุณยาย”ไลออนบอกลาก่อนจะหันหลังกลับก่อนที่คิ้วหนาจะขมวดเมื่อเห็นร่างบางที่ลั่นวาจาไว้เมื่อ
วานว่าจะมาอีก
“มาทำไมอีก”ไลออนว่าหลังจากที่เดินมาถึงห้องพัก
“แล้วทำไมถึงมาไม่ได้”คิสว่าพร้อมถือวิสาสะนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามกับอีกคน
“ผมบอกแล้วว่าผมไม่มีเวลามาเล่นกับคุณ”ไลออนว่าเสียงเรียบอย่างจริงจัง
“ฉันก็ไม่ได้มาเล่นนี่ ฉันมาจริงจัง”คิสเถียง
“…”ไลออนมองหน้าอีกคนนิ่งๆ
“ฉันชอบนาย ฉันจะจีบนาย”คิสโพล่งขึ้นมา
“ผมขอปฏิเสธ”ไลอนตอบกลับในทันที
“พูดอะไรของนายฮะ!”คิสว่าเสียงดังอย่างรับไม่ได้ รู้สึกเหมือนมีใครเอาไม้หน้าสามาฟาดหน้ายังไงยังงั้น
“ผมว่าผมพูดชัดเจน”ไลออนเงยหน้ามามองอีกคนที่กำลังยืนมองมาที่เขาด้วยความไม่พอใจ
“นายรู้มั้ยว่าฉันคือใคร”
“รู้ คุณคือนายแบบแนวหน้าของวงการ”ไลออนตอบ
“แต่นายกล้าปฏิเสธฉัน ซึ่งไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธฉันเนี่ยนะ นายมัน…”
“คุณบอกว่าผู้ชายทั้งโลกไม่มีใครปฏิเสธคุณ งั้นผมขอเป็นคนแรกที่ปฏิเสธ
“แล้วเราจะได้รู้กันว่านายจะปฏิเสธฉันได้สักกี่น้ำ!!”คิสว่าเสียงดังพร้อมมองอีกคนด้วยสายตาฟาดฟัน
“เอ่อ…ขอโทษนะคะ ยุ่งหรือเปล่าไลออน”เสียงหวานหนึ่งทักขึ้นทำให้ทั้งคิสและไลออนหันไปมอง
“เปล่า มีอะไรหรือเปล่า”คิสถามผ้าแพรขึ้น คิสรู้สึกคิ้วกระตุกทันทีเมื่อน้ำเสียงที่ร่างสูงพูดกับหญิงสาวช่างแตกต่างกับทที่
พูดกับเขา
“เห็นยังไม่ได้กินข้าวกลางวัน เลยมาชวน”ผ้าแพรว่า
“อืม”ไลออนว่าพร้อมวางในมือแล้วเดินออกไปกับหญิงสาวทันทีโยไม่ได้หันมามองคิสเลยสักนิด
“นั่นมันคุณคิสนี่”หลังจากที่เดินออกมาแล้ว ผ้าแพรจึงถามขึ้น
“อืม”ไลออนตอบสั้นๆ
“เขาชอบไลออนเหรอ? เอ่อ…แพรได้ยินนิดหน่อยน่ะ”ผ้าแพรว่า เพราะเธอมาทันพอได้ยินที่ทั้งสองคนคุยกันพอดี
“มั้ง”ไลออนตอบ
“แล้วไลออนไม่สนใจเหรอ เขาดูดีขนาดนั้น”
“ไม่ล่ะ”ไลออนตอบสั้นๆก่อนจะเดินนำผ้าแพรไป หญิงสาวยิ้มทันทีกับคำตอบของร่างสูง ขอโทษนะคะคุณคิส ต่อให้ไม่มี
ใครกล้าปฏิเสธคุณแต่ไลออนของฉัน ปฏิเสธคุณค่ะ
สนุกมากในการแต่งตอนนี้ 55555 แล้วก็ได้ฤกษ์เปิดตัวนางร้ายคนใหม่เลยค่ะ เรื่องคุณดรากอน ก็เป็นนานา เรื่องนี้ก็เป็นผ้า
แพร ชะนีนี่ร้ายกาจจริงๆเนอะ (ได้ข่าวว่าเราก็ชะนี) ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ^ ^
___จางบิวตี้___
-
5555 อ่านแล้วฮาคิสอ่ะ :m20: :m20: :m20:
หมอไลออนนิ่งได้อีก นิ่งมากกกกก อยากได้คนแบบนี้อ่ะ ชอบบบ :ling1: :ling1: :ling1:
เรื่องนี้ชะนีร้ายอีกหละ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
รอวันหมอไลออนหวั่นไหวนะจ้ะะะ :katai5:
-
:laugh:
-
ชอบๆๆ แล้วคิสจะทำไงต่อหว่าาา อีไลออนใจแข็งมากๆเลย คิสสู้ๆๆ o18 o18 o18 o18
-
แค่เริ่มก็สนุกละ :katai2-1:
-
ชอบคุ่นี้อ่ะ คุณหมอใจแข็งจัง รอเค้ารักกัน :hao7:
-
นางไม่ได้เล่นๆๆน่ะค่ะ
-
Lion’s Love
( Harf x Foon )
Foon : ขอแค่ให้ผมได้ชอบคุณฮาร์ฟในใจก็เพียงพอแล้ว
Harf : ถ้าชอบฉันก็มองแค่ฉันเท่านั้น นี่คือคำสั่ง!
คู่นี้เน้นหวานๆ(?)หรือเปล่า ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ^ ^
___จางบิวตี้___
[attachment deleted by admin]
-
Lion’s Love 1
( Harf x Foon )
…สตูดิโอ…
ตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาที่นี่ ‘ฝุ่น’ ก็รู้สึกตื่นเต้นไม่ใช่น้อย เขาเห็นนายแบบนางแบบหน้าตาดีเดินไปเดินมาให้ว่อน เสียงสั่งงาน
จากผู้กำกับที่สั่งงานพวกช่างไฟ ตากล้องหรือตำแหน่งอื่นๆดังลั่น
“นี่แววๆ นี่ฝุ่นหลานฉันเอง”เสียงของหญิงสาววัยกลางวัยผู้มีตำแหน่งช่างทำผมประจำโมเดลลิ่งพูดขึ้น
“จริงเหรอพี่ดาว หน้าตาน่ารักเชียว”หญิงสาวที่ชื่อแววผู้เป็นช่างทำผมอีกคนว่า
“สวัสดีครับ”ฝุ่นว่าพร้อมยกมือไหว้ผู้ใหญ่หลายๆคนที่ยืนอยู่บริเวณนั้น
“พี่อ๊อดๆ นี่หลานฉันนะที่บอกจะมาช่วยงาน”ดาวตะโกนบอกผู้กำกับ
“เออๆ บอกให้มันตั้งใจทำงานล่ะ”อ๊อดว่าก่อนหันกลับไปสนใจงานตรงหน้าต่อ เพราะช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอม ฝุ่นเลยอยาก
จะหารายได้เพื่อช่วยแบ่งเบาภาระทางบ้านดังนั้นดาวผู้เป็นป้าจึงชวนเข้ากรุงเทพฯมาเป็นเด็กช่วยงานในกองถ่ายแบบ ถ่าย
โฆษณา ฝุ่นเป็นเด็กลำปางกำลังเรียนอยู่ม.5 จริงๆเด็กวัยนี้ควรจะไปเรียนลงซัมเมอร์เพื่อเตรียมตัวสองเข้ามหาวิทยาลัยแต่
ฐานะทางบ้านที่ค่อนข้างขัดสนทำให้ฝุ่นไม่คิดจะทำแบบนั้น เขาคิดว่าเวลาปิดเทอม2เดือนแบบนี้เขาควรจะหาเงิน หารายได้
มากกว่า
“ผมต้องทำอะไรบ้างครับป้า”ฝุ่นหันไปถามผู้เป็นป้า
“ก็ช่วยเวลาพี่ๆ ลุงๆ ป้าๆ เขาให้ช่วยน่ะ เสิร์ฟน้ำ เอาผ้าเย็นไปให้พวกนางแบบนายแบบบ้างอะไรแบบนี้”ดาวบอกงานให้
กับหลานชาย
“รายได้ดีแน่นะป้า”ฝุ่นกระซิบถาม
“เออ แหม่...แกนี่มันขี้งกจริงๆ”ดาวว่าอย่างแซวๆหลานชาย...นี่ก็ผ่านไปได้หนึ่งสัปดาห์แล้วตั้งแต่ฝุ่นเข้ามาช่วยงานในสตูดิ
โอนี้ ร่างเล็กเป็นที่รักและเอ็นดูของคนในสตูดิโอมากเพราะนอกจากใบหน้าจะน่ารักแล้ว อีกคนยังนิสัยดี เคารพคนที่โตกว่า
ด้วย ฝุ่นยอมรับเลยว่าที่เขาตามป้ามาทำงานที่นี่นอกจากจะเพราะเรื่องเงินแล้วเขายังมีแรงบันดาลใจอื่นอีกด้วย แต่นี่ก็ผ่านมา
เป็นอาทิตย์แล้วเขายังไม่ได้เจอแรงบันดาลใจของเขาเลย ไหนป้าดาวบอกว่าคนๆนั้นก็เป็นนายแบบอยู่โมเดลลิ่งนี้ไง
“วันนี้ทำไมฉากดูอลังการจังเลยป้า”ฝุ่นถามขึ้นเมื่อมาถึงสตูดิโอพร้อมผู้เป็นป้าตั้งแต่เช้า
“ก็วันนี้งานใหญ่สิ เป็นถ่ายแบบขึ้นปกนิตยาสารชื่อดัง”ฝุ่นพยักหน้ารับ ปากเล็กอยากจะถามถึงรายชื่อนายแบบกับผู้เป็นป้า
แต่ก็ไม่กล้าถามเท่าไหร่เพราะกลัวป้าจะสงสัย
“นะ...นั่นมันคุณคิสนี่ป้า”ฝุ่นสะกิดผู้เป็นป้าทันทีที่เห็นร่างเพรียวบางของนายแบบแนวหน้าของวงการเดินเข้ามาในสตู ร่าง
บางส่งยิ้มให้กับพวกช่างแต่งหน้าทำผมอย่างเป็นกันเอง
“เออ วันนี้คุณคิสเขามีถ่ายแบบที่นี่”ฝุ่นมองไปที่ร่างเพรียวบางของอีกคนด้วยความอิจฉาลึกๆอยู่ในใจ ดูสิ...คุณคิสทั้งขาว
ใส ใบหน้าสวยผสมกับหล่อที่ดึงดูดสายตา ส่วนสูงบวกกับรูปร่างก็ประกอบกันได้อย่างลงตัว เขาเชื่ออย่างที่ข่าวบอกแล้วว่า
ไม่มีใครปฏิเสธคุณคิสได้จริงๆ การถ่ายทำผ่านไปอย่างรวดเร็วเพราะนายแบบมืออาชีพและทีมงานมืออาชีพ ระหว่างที่ถ่ายแบบ
ฝุ่นเองก็มองคิสตลอดเวลาด้วยสายตาชื่นชม เขาไม่เคยใง่งันว่าอยากจะเป็นนายแบบหรืออะไรแต่เขารู้สึกว่าเวลาที่คุณคิสถ่าย
แบบ โพสท่าแต่ละท่ามันดึงดูดสายตามาก
“ขอบคุณทุกคนครับ”คิสกล่าวกับทุกคนหลังจากที่งานเสร็จแต่ขณะที่ร่างเพรียวบางจะเดินออกจากสตูดิโอไปอยู่ๆร่างสูง
หน้าตาคุ้นเคยของคนทั้งสตูโอก็เดินเข้ามาฝุ่นที่กำลังช่วยป้าเก็บเครื่องสำอางลงกล่องเพราะกำลังจะออกไปกินข้าวกลางวันกันก็
ต้องชะงักทันที ตากลมมองไปที่ร่างสูงที่พึ่งเดินเข้ามาอย่างอึ้งๆ ร่างสูงที่เดินผ่านหน้าเขาไปช่างดูดีจนหน้าใจหาย ไม่แปลกที่
ได้รับฉายาว่านายแบบที่หาตัวจับยากและไม่แปลกที่คนๆนี้คือ...แรงบันดาลใจในการมาทำงานที่นี่ของเขา
“มาไงเนี่ย”คิสทักอีกคนขึ้นอย่างสนิทสนม”
“มาชวนไปกินข้าว”ร่างสูงว่าก่อนจะเหลือบหางตามามองที่คนตัวเล็กที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเพราะรู้สึกเหมือนว่ากำลังถูกมอง
ฝุ่นเมื่อเห็นอีกคนเหลือบตามาก็รีบเบนสายตาหนีทันที ทำเป็นพะวักพะวนช่วยป้าเก็บของต่อ
“ว่างนักหรือไง ได้ข่าวว่ามีถ่ายแบบต่อตอนบ่าย”คิสว่าแซะๆ
“ก็ว่างพอตัว”อีกคนว่าพลางยักไหล่ คิสย่นจมูกใส่อีกคนนิดๆก่อนจะยอมออกไปกินข้าวพร้อมอีกคน แม้ทั้งคู่จะเดินผ่านไป
แล้วแต่ฝุ่นเองก็ยังมองตามคนทั้งคู่ต่อ ทำไมรู้สึกว่าทั้งสองคนดูเหมาะสมกันดีจัง แม้ว่าจะเป็นผู้ชายทั้งคู่ก็ตาม
“มองตามเลยนะ”ดาวแซวหลานชาย
“เอ่อ...ผมแค่สงสัยว่าคุณสองคนเขาคบกันเหรอป้า”ฝุ่นถาม
“นั่นน่ะสิ แต่คนในกองก็เชียร์ๆกันอยู่ เหมาะสมกันจริงๆแม้ว่าจะเป็นผู้ชายทั้งคู่ก็เถอะ”ฝุ่นทำพยักหน้ารับนิดๆแต่ทำไมถึง
รู้สึกถึงหัวใจเต้นแผ่วลง เขาเป็นบ้าอะไรกัน...เพราะเป็นนายแบบชื่อดังทั้งคู่ทำให้เวลาไปไหนมาไหนก็มีคนจับตามองเสมอแต่
‘ฮาร์ฟ’ ก็ไม่เคยแคร์เท่าไหร่ อยากเอาไปเมาท์ เอาไปทำข่าวก็ตามใจ
“กินเยอะๆดิ”ฮาร์ฟว่าพร้อมตักอาหารใส่จานอีกคน
“กินเยอะก็อ้วนดิ อย่ามาขุนเสียให้ยาก”คิสว่า ฮาร์ฟกระตุกยิ้มนิดๆกับคำพูดของอีกคน ถามว่าเขาคิดกับอีกคนเกินเพื่อน
เหรอ?....อืม...อันนี้เขาก็ยังตอบไม่ได้ เพียงแค่รู้สึกว่าเวลาที่เขาอยู่กับอีกคนเขารู้สึกสบายใจดี อาจจะชอบแต่ก็ไม่ใช่รัก
“กลับไปได้แล้วไป”คิสว่าหลังจากที่เช็คบิลค่าอาหาร
“รู้ละๆ”ฮาร์ฟยักไหล่นิดหน่อยก่อนจะเดินออกไป ตอนบ่ายเขามีถ่ายแบบให้กับเสื้อผ้าแบรนด์หนึ่งที่สตูดิโอ
“ตอนบ่ายมีงานต่อเหรอครับป้า”ฝุ่นถามขึ้นเมื่อผู้เป็นป้ากับพวกทีมงานกลับมาที่สตูดิโอหลังจากกินข้าวกลางวันกัน
“มีถ่ายแบบแบรนด์เสื้อผ้าน่ะนายแบบก็...นั่นไง มาพอดี”ฝุ่นหันไปมองตามที่ผู้เป็นป้าบอกก่อนที่หัวใจดวงเล็กๆภายในอกจะ
เต้นรัวขึ้นมาเมื่อเห็นร่างสูงที่เขาพึ่งเจอไปเดินเข้ามา ยะ...อย่าบอกนะว่านายแบบคือคุณฮาร์ฟ
“น้องฮาร์ฟคะ ทางนี้เลยค่า”เสียงเรียกของช่างทำผมดังขึ้นร่างสูงก็เดินไปนั่งยังเก้าอี้แต่งหน้าทันที
“ถือกล่องตามป้ามา”ฝุ่นพยักหน้ารับก่อนจะเดินถือกล่องเครื่องสำอางตามผู้เป็นป้าไปยังเก้าอี้แต่งหน้าที่มีร่างสูงของอีกคน
นั่งอยู่ ฝุ่นรู้สึกมือเย็นเฉียบไปหมดเมื่อได้เจอคนที่เขาชื่นชอบมานานใกล้ๆ เขาติดตามผลงานของอีกคนตั้งแต่พึ่งเข้าวงการใหม่
จนถึงปัจจุบันนี่ก็นับว่าผ่านมา5ปีแล้ว ตั้งแต่ติดตามมาเขาก็ไม่เคยเจอตัวจริงของนายแบบที่เขาชื่นชอบเลยเพราะเขาอยู่ไกลแต่
พอมาได้เจอตัวเป็นๆ แบบระยะใกล้ๆแบบนี้ก็ตื่นเต้นไม่ใช่น้อย
“เป็นอะไรน่ะ”ดาวทักหลานชาย ซึ่งนั่นก็ทำให้นายแบบหนุ่มเองก็หันมามองร่างเล็กที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเช่นเดียวกัน
ฮาร์ฟรู้สึกไม่คุ้นหน้าอีกคนเลย แม้ว่าเขาจะไม่ได้สนิทกับพวกทีมงานในสตูดิโอเท่าไหร่แต่ก็พอจำหน้าได้เกือบทุกคน
“ปะ...เปล่าครับป้า เอ่อ...ผมว่าผมไปช่วยพี่ว้าดีกว่า”ว่าแล้วฝุ่นก็รีบวิ่งไปยังห้องเก็บเสื้อผ้าทันที แม้จะไม่รู้ว่าวิ่งไปทำไม
แต่ก็ยังดีกว่ามายืนให้สายตาคมของใครอีกคนมองมาละกัน งื้ออออออ อยากบอกว่าอีกคนแค่เหลือบมามองหัวใจของเขามันก็
เต้นรัวไม่เป็นจังหวะแล้ว
“มาพอดีเลยฝุ่น พี่ว่าจะไปช่วยพี่อ๊อดทางนั้นหน่อย เดี๋ยวคุณฮาร์ฟจะเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้า ช่วยจัดแจงเสื้อผ้าให้เขา
หน่อยนะ พี่แปะลำดับชุดไว้ให้แล้ว”ว้าว่าก่อนจะเดินออกจากห้องเก็บเสื้อผ้าไป ฝุ่นอ้าปากหวอทันทีกับคำสั่งของรุ่นพี่แต่ก็
ไม่ทันได้ปฏิเสธอะไรอยู่ๆร่างสูงของใครอีกคนก็เดินเข้ามาในห้องเก็บเสื้อผ้าซึ่งก็เป็นห้องแต่งตัวด้วย
“เสื้อผ้าอยู่ไหน”เสียงทุ้มถามขึ้นทำให้ฝุ่นสะดุ้งทันที ฮาร์ฟขมวดคิ้วเล็กน้อยกับท่าทางของคนตัวเล็ก มีอะไรให้ตกใจ
ขนาดนั้นกัน
“อะ...เอ่อ...อยู่นี่ครับ”ฮาร์ฟว่าก่อนจะหยิบเสื้อผ้าชุดแรกที่ราวส่งให้อีกคน ร่างเล็กไม่ยอมเงยหน้ามามองอีกคนแม้แต่ด้วย
เพราะความประหม่า แหงแหละ...ได้ยืนใกล้ๆแถมได้พูดคุยกับนายแบบที่ชื่นชอบมานานนี่หน่า ฮาร์ฟไม่พูดอะไรตอบและรับ
เสื้อผ้าจากอีกคนมาแล้วไปเปลี่ยนยังห้องแต่งตัว
“เข้ามาช่วยฉันหน่อย”เสียงทุ้มดังออกมาจากห้องแต่งตัว ฝุ่นค่อยๆเดินไปยังห้องแต่งตัวที่อีกคนอยู่อย่างตื่นเต้น มือเล็ก
เปิดประตูเข้าไปก่อนจะพบกับ...
“O,,O”ร่างสูงในสภาพเปลือยท่อนบน ไหล่กว้างบวกกับกล้ามเนื้อหน้าท้องที่เป็นลอนอย่างดูดีทำให้ร่างเล็กใบหน้าขึ้นสี
ทันทีที่เห็น งื้อออออออ ถ้าไม่เกรงใจเขาจะเลือดกำเดาไหลแล้วนะนี่บอกเลย!
เปิดตัวคู่รองตอนที่1นะคะ อาจจะไม่ถูกใจหรือไม่ใช่แนวของใครหลายๆคนก็ขอทาด้วยน้า T^T
___จางบิวตี้___
-
ว้ายๆๆๆๆ คู่รองมาแล้ว ท่าทางคู่นี้จะฟินนะเนี่ย นายแบบแนวหน้า กับ เด็กน้อยจนๆ :hao7: :hao7: :hao7:
-
น่าสนุกๆ คู่รองก็น่าสนุก
-
Lion 3
และนี่ก็เป็นอีกวันที่คิสมาหาไลออนที่โรงพยาบาลอีก ร่างบางไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงที่ชื่อว่าผ้าแพรเป็นอะไรกับร่างสูงแต่ถึงเป็น
แฟนเขาก็ไม่สน มีแฟนแล้วไง แฟนไม่ใช่เมียเป็นได้ก็ต้องเลิกได้ จริงมั้ย?
“คุณคิสสสสส”เสียงที่คุ้นหูดังขึ้นทำให้คิสหันไปมอง ยอมรับว่าแรกๆเขาก็ออกจะรำคาญหญิงสาวคนนี้นิดหน่อยแต่พอคิดว่า
เมย์เองก็เป็นแฟนคลับของเขาแถมยังเหมือนจะช่วยดันเขากับไลออนอีกด้วย เขาเลยคิดว่าควรผูกมิตรกับอีกคนน่าจะดี
“ครับ เมย์”คิสหันไปส่งยิ้มให้หญิงสาว
“คุณคิสมาหาไลออนเหรอคะ”เมย์ว่าอย่างแซวๆ
“ครับ เอ่อ...เมย์ครับ คือผมมีเรื่องอยากจะถาม”เมย์ทำหน้าตั้งใจฟัง
“เอ่อ...ผ้าแพรคบกับไลออนเหรอครับ”
“ฮะ? อะไรนะคะ? ผ้าแพรเนี่ยนะคะ ไม่ใช่นะคะ ไม่ใช่”เมย์รีบพูด คิสรู้สึกโล่งใจทันทีกับคำพูดของอีกคนแต่ก็พยายาม
เก็บสีหน้า
“ไม่อยากจะเมาท์นะคะ แต่แบบว่า...ผ้าแพรเนี่ยชอบไลออนค่ะ แล้วชีก็อาศัยความเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยโรงเรียนกวดวิชากับ
อีกคนใกล้ชิดไลออนน่ะค่ะ”เมย์เล่า เรื่องนี้ใครๆในคณะก็รู้กันทั้งนั้นไม่ใช้แค่เมย์ ผู้หญิงในคณะและต่างคณะที่พยายามเข้าหา
ไลออนก็จะถูกผ้าแพรกีดกันหมด เธอจะชอบทำตัวเหมือนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของไลออนแถมร่างสูงเองก็นิ่ง ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ
อะไรจนทำให้หลายๆคนเข้าใจผิด
“งั้นเหรอครับ”คิสตอบรับ
“คุณคิสอย่ายอมแพ้นะคะ เมย์เชียร์คุณคิสสุดใจเลย”เมย์ว่า
“เอ่อ...เมย์ไม่รู้สึกแปลกเหรอครับที่ผมเป็นผู้ชายแล้ว...”
“โหยๆๆ คุณคิสสวยยิ่งกว่าผู้หญิงขนาดนี้ ไม่แปลกสักนิดเลยค่า”...หลังจากที่ได้พูดคุยกับเมย์คิสก็มุ่งหน้ามาที่ห้องพักของ
ไลออน ร่างสูงเงยหน้าจากแฟ้มประวัติคนไข้เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูแต่พอพบร่างบางของใครที่คุ้นตาก็ก้มหน้าไปสนใจแฟ้ม
ประวัติคนไข้ในมือต่อทันที
“ไปกินข้าวกัน”คิสว่าพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับไลออน
“ไม่ว่าง”ไลออนตอบ คิสขมวดคิ้วทันที
“ไม่ว่างก็ต้องว่าง”คิสว่าพร้อมดึงแฟ้มคนไข้ที่ไลออนกำลังอ่านอยู่มาถือ ไลออนเงยหน้าขึ้นมามองอีกคนด้วยสายตานิ่งๆแต่
แฝงไปด้วยความไม่พอใจนิดๆ ทั้งคู่จ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใครจนในที่สุดไลออนก็ถอนหายใจออกมา
“ถ้าไปกินข้าวด้วยคุณจะเลิกวุ่นวายกับผมใช่มั้ย”ไลออนว่า
“แค่วันนี้”คิสตอบพร้อมกลั้วลิ้นในปากอย่างกวนๆ
“ลุกสิ จะไปไหนก็ไป”อยู่ไลออนก็ลุกขึ้นทำให้คิสทำหน้าตื่นเต้นทันที ร่างบางเผลอยิ้มกว้างอย่างดีใจที่ร่างสูงตอบตกลง
“ไปจริงนะ”คิสถามย้ำ ไลออนมองหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นของอีกคนพร้อมกับหัวเราะในใจ อะไรจะดูดีใจขนาดนั้น
“ไปๆๆ”เมื่อเห็นไลออนไม่ตอบรับหรือปฏิเสธอะไรร่างบางก็ถือวิสาสะลากแขนร่างสูงออกจากห้องพักไปทันที...ร้านอาหารที่
คิสพาไลออนมาเป็นร้านอาหารธรรมดาๆ ราคาไม่แพงแต่รสชาติดีที่คิสชอบมากินบ่อยๆ ไลออนอดเลิกคิ้วอย่างแปลกใจไม่ได้
กับร้านที่อีกคนพามา เขาคิดว่าคนตรงหน้าจะหัวสูงกว่านี้เสียอีก สังเกตได้จากเสื้อผ้าแบรนด์เนมทั้งตัว
“เอาเท่านี้แหละครับ”คิสหันไปพูดกับพนักงานหลังจากสั่งอาหารเสร็จ คิสหันกลับมามองหน้าไลออนที่นั่งนิ่งๆมองมาที่เขา
“ที่ฉันสั่ง พอนะ”คิสถาม
“อืม”ไลออนตอบสั้นๆ คิสขมวดคิ้วทันที หมอนี่คิดว่าตัวเองเป็นพิกุลทองหรือไงที่เวลาพูดจะมีพิกุลทองหล่นมาจากปากถึง
ได้ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจาแบบนี้
“อยู่กับฉันมันน่าอึดอัดใจมากหรือไง”คิสถามพลางขมวดคิ้ว
“คุณคิดว่าไง”ไลออนไม่ตอบแต่กลับถามกลับ
“ใช่สิ ฉันมันไม่ใช่ผ้าแพรอะไรนั่นนี่”คิสว่าอย่างประชดประชันซึ่งนั่นก็ทำให้ไลออนขมวดคิ้วทันที
“เกี่ยวอะไรกับผ้าแพร”
“แตะต้องไม่ได้สินะ”คิสอุบอิบแต่ไลออนก็ได้ยินมันอย่างชัดเจน
“ผมถามว่าเกี่ยวอะไรกับผ้าแพร”ไลออนถามอีกครั้งแต่ด้วยน้ำเสียงที่แข็งขึ้น จนคิสรู้สึกอยากจะโวยวายใส่อีกคนด้วยความ
ไม่พอใจ
“ไม่เกี่ยวอะไรทั้งนั้นแหละ เฮอะ”คิสว่าและไม่ทันที่ไลออนจะได้พูดอะไรต่ออาหารก็มาพอดี ทั้งคู่เลยโฟกัสไปที่อาหารแทน
แม้ว่ารสชาติอาหารจะอร่อยแค่ไหนแต่คิสก็ไม่รู้สึกอยากอาหารเลยสักนิด แม้เมย์จะบอกว่าทั้งคู่ไม่ได้คบกันเพียงแค่ผ้าแพรอะไร
นั่นชอบไลออนแต่ดูท่าทางหมอนี่สิ ทำอย่างกับชอบยัยนั่นเหมือนกันงั้นแหละ
“อิ่มละ”คิสว่าพร้อมวางช้อนส้อม ไลออนเห็นอีกคนอิ่มเขาเองก็อิ่มบ้างเพราะเขาเองก็ไม่ได้หิวตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว
“ผมจ่ายเอง”ไลออนว่าเมื่อพนักงานเดินมาเช็คบิล
“ไม่ต้อง ฉันพานายมา ฉันจ่ายเอง”คิสแย้ง
“นี่!”คิสหันไปมองไลออนอย่างไม่พอใจที่ร่างสูงให้บัตรเครดิตของตัวเองกับพนักงาน แม้ว่ามันจะดูดีไม่ใช่น้อยที่ร่างสูงเลี้ยง
ข้าวเขาแต่เหตุผลที่เขาอยากจะเป็นฝ่ายจ่ายนั้นเพราะจะได้หาข้ออ้างให้อีกคนเลี้ยงคืนในคราวต่อไปไงเล่า!...เมื่อกลับมาถึงโรง
พยาบาลคิสก็เดินตามไลออนมายังห้องพัก ร่างสูงขมวดคิ้วทันทีที่เห็น
“ตามมาทำไม”ไลออนถาม
“ทำไมจะตามไม่ได้”คิสตอบหน้าตายก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้
“ผมออกไปทานข้าวกับคุณแล้วคุณก็ควรกลับไปซะ”ไลออนว่า
“ไม่ วันนี้ฉันว่างทั้งวัน”คิสว่า ไลออนรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันทีกับท่าทางดื้อรั้นของอีกคน ถ้าเป็นน้องชายของเขานะเขาคง
จับตีไปแล้ว
“กลับไปซะ”ไลออนว่าเสียงเข้ม
“ไม่”แต่คิสก็ยังยืนยันคำเดิม
“คุณต้องการอะไรกันแน่”ไลออนถาม
“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะจีบนาย”
“จีบ? โดยการมานั่งเฝ้าผม ทำให้ผมรำคาญแบบนี้เนี่ยนะ?”ไลออนว่าคิสรู้สึกใจกระตุกทันทีที่ได้ยินคำว่ารำคาญออกมาจาก
ปากของอีกคน
“ชะ...ใช่”
“เฮอะ ถ้าคุณคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะทำให้ผมสนใจคุณ ผมบอกเลยว่าคุณคิดผิด...ความคิดแบบนี้มีแต่พวกไม่มีหัวคิดเท่านั้น
ที่คิดได้ ผมชอบคนฉลาด ไม่ใช่คนสิ้นคิด”ไลออนพูดเสียงเรียบแต่คำพูดที่ออกมาช่างบาดใจของคิสยิ่งนัก
“นี่...นี่คุณว่าผมโง่เหรอ!”คิสโวยวาย
“ผมพูดคำว่าโง่ตอนไหน”ไลออนว่าก่อนจะหันไปสนใจแฟ้มประวัติคนไข้ต่อ คิสมองท่าทางของอีกคนด้วยความไม่พอใจ
ร่างบางเดินไปกระชากคอเสื้อกราวน์ของอีกคนทันทีอย่างหาเรื่อง
“ในเมื่อชอบกันไม่ได้ก็เกลียดกันไปเลย ดีมั้ย!”คิสว่าเสียงดัง แม้ว่าจะทำปากดีแต่ในใจรู้สึกสั่นไหวไม่ใช่น้อย
“ก็ดีนะ”ไลออนตอบสั้นๆอย่างไม่ใส่ใจ คิสมือสั่นก่อนจะค่อยๆปล่อยคอเสื้อของอีกคน ร่างบางหันหลังกลับออกจากห้องพัก
ของร่างสูงทันทีเพื่อไม่ให้อีกคนได้เห็นความอ่อนแอที่กำลังจะไหลลงมาจากนัยน์ตาของเขา
“ฮึก”คิสสะอื้นทันทีที่เข้ามานั่งในรถ ร่างบางไม่ได้ขับออกไปไหนเพียงแต่นั่งร้องไห้เงียบๆคนเดียวในรถเท่านั้น เขายอมรับ
ว่าเขาไม่ได้รักอะไรร่างสูง อาจจะแค่ชอบ อาจจะแค่ถูกใจเท่านั้นแต่ที่ร้องไห้ เขาก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร รู้แค่ว่ามันอยาก
ร้อง ร้องระบายออกมาเท่านั้นเผื่อว่าความรู้สึกหน่วงๆในใจมันจะเบาลงบ้าง
ครืดๆๆ
เสียงแรงสั่นของโทรศัพท์ที่มีสายเข้าดังขึ้นทำให้คิสหันไปมอง พอเห็นว่าเป็นเบอร์ของผู้จัดการส่วนตัวเขาก็กดรับทันที
(คิส นี่แกอยู่ไห...)
“พี่เจสซี่ ฮึก พี่ ฮือออออ”คิสร้องไห้โฮทันทีที่รับสาย
(นี่แกร้องไห้เหรอคิส เกิดอะไรขึ้น บอกมานะ)เจสซี่โวยวายทันทีด้วยความเป็นห่วง คิสไม่ตอบแต่กลับร้องไห้ออกมาให้
ปลายสายรับฟังเท่านั้น...อีกด้านหนึ่ง...พอร่างบางเดินออกไป ไลออนก็ละสายตาจากแฟ้มประวัติคนไข้แล้วค่อยๆหลับตาลเพื่อ
พักสมอง แม้จะบอกกับตัวเองว่ากำลังพักสมองแต่ทำไมสมองของเขาต้องนึกถึงหน้าของอีคนด้วยก็ไม่รู้เหมือนกัน
ทำไมดราม่า? ฮือออออออออ สงสารน้องคิสมากค่ะ จุดๆนี้คุณไลออนจะเย็นชาเกินไปหรือเปล่า เข้าโหมดที่ว่ารักเขาแต่เขา
ไม่รัก ทำยังไงเขาก็ไม่รักเลยค่ะ T^T
___จางบิวตี้___
-
แอบสงสารเหมือนกันนะแต่ถ้าคนมันไม่ได้รักจะทำไงได้
-
ตอนของดราก้อนนี่ก็โหด เถื่อน มาตอนของไลออนนี้ก็เย็นชาซะ :hao7: :hao7: :hao7:
ไลออนเริ่มมีหหน้าของคิสเข้ามาในสมองแล้ว ถือเป็นสัญญาณที่ดี(หรือป่าว) :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ไลออนใจร้ายอ่ะ :hao5:
//หมีตามมาจากพี่ชายคนโตคะ ^^
-
Lion 4
คิสขับรถกลับคอนโดด้วยสภาพตาแดงบวมก่ำจนเจสซี่ที่รออยู่ที่คอนโดต้องอุทานด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าเด็กในสังกัด
ของเธอจะเป็นได้ขนาดนี้ ตั้งแต่สนิทกันมาเธอก็ไม่เคยเห็นคิสชอบใคร มีแต่หนุ่มๆที่เข้ามาจีบเด็กของเธอไม่ขาดสายแต่เด็ก
ของเธอก็เซย์โนแทบทุกคน บางคนอาจจะมีเดทบ้างครั้งสองครั้งแต่พอไม่ถูกใจคิสก็เป็นฝ่ายโบกมือลาก่อนทุกทีแต่มาครั้งนี้ดู
เหมือนคิสจะชอบหมอหล่อนั่นจริงๆแฮะ
“ต๊ายตาย นี่ฉันคิดว่าศพเดินได้”เจสซี่ว่าทำลายความเงียบ คิสมองหน้าผู้จัดการส่วนตัวนิ่งๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่นั่ง
เหม่อๆ
“พอๆๆ เลิกทำมิวสิควีดีโอสักที นายแบบแนวหน้าอย่างแกกับหน้าอาลัยตายอยากแบบนี้มันไม่ใช่ของคู่กันย่ะ ไปๆ ไปแต่ง
ตัวเริดๆเชิดๆไปล่าเหยื่อกับฉันไป”เจสซี่ว่า
“ไปไหนอ่ะ”คิสถามเสียงเนือยๆ
“ไปไหนก็ได้ที่ทำให้แกเลิกอยู่ในสภาพนี้สักที”…และสถานที่ที่เจสซี่พาคิสมานั้นก็ไม่พ้นผับชื่อดังใจกลางเมือง ถามว่านาย
แบบแนวหน้าอย่างคิสมาสถานที่แบบนี้จะไม่ถูกจับตามองเหรอ? ก็ตอบได้เลยว่าถูกับตามองแน่นอน แต่ผับนี้มีระดับพอที่จะ
ต้องเป็นสมาชิกเท่านั้นถึงจะเข้าได้ ไม่ใช่ไก่กาอาระเล่ที่จะมาเข้ามาได้
“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยได้มั้ยฮะ ฉันอุตส่าห์พามาเปิดหูเปิดตา”เจสซี่ว่า
“ก็ผมไม่อยากมานี่”คิสว่าก่อนจะทิ้งตัวลงกับโซฟา เจสซี่ส่ายหน้าอย่างหน่ายๆก่อนจะเรียกพนักงานมาสั่งเครื่องดื่ม ใจจริง
เธออยากให้ฮาร์ฟสุดที่รักของเธอ(?)มาด้วยนะแต่เห็นเจ้าตัวบอกว่ามีถ่ายแบบเลยมาไม่ได้
“โอ๊ยๆๆ ใจเย็นๆสิยะ เดี๋ยวก็เมาหรอก”เจสซี่ว่าหลังจากที่เห็นคิสกระดกเหล้ารวดเดียวทั้งแก้วแถมยังเติมอีกแก้วแล้วกระดก
รวดเดียวอีกครั้ง นี่เธอคิดผิดหรือคิดถูกเนี่ยที่มาเด็กในสังกัดมาที่นี่เนี่ย…อีกด้านหนึ่ง…
“ไปเป็นเพื่อนแพรหน่อยนะไลออน แพรไม่อยากไปคนเดียว นะ…นะคะ…นะ”ผ้าแพรพูดขึ้นพร้อมมองไปที่ไลออนอย่างออด
อ้อน เพราะคืนนี้เธอต้องไปงานวันเกิดของเพื่อนที่อยู่ต่างคณะที่ผับ ความจริงเธอก็ไปคนเดียวได้แหละแต่ถ้าเอาไลออนไปด้วย
ก็จะเหมือนเป็นการเปิดตัวกลายๆไงล่ะ
“ที่ไหน กี่โมง”ไลออนถามกลับ
“ที่ผับxxx สามทุ่มน่ะ ไปกับเรานะ”ผ้าแพรยังคงออดอ้อนต่อ ไลออนขมวดคิ้วนิดๆเมื่อรู้ถึงสถานที่ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเที่ยว
กลางคืน เพราะยังไงเขาก็ผู้ชายแต่ช่วงนี้เขาห่างหายไปนานเพราะเรียนหนักแล้วยังต้องขึ้นวอร์ดด้วย
“อืม”ไลออนพยักหน้ารับ ไหนๆวันนี้ก็เป็นวันศุกร์ไปเปิดหูเปิดตาสักหน่อยก็คงจะดี เผื่อเรื่องเครียดๆที่เข้ามาจะเบาบางไป
บ้าง…ไลออนนัดเจอกับผ้าแพรที่หน้าผับตอนสามทุ่ม ตอนแรกหญิงสาวจะเป็นฝ่ายขับรถไปรถไลออนเองแต่ร่างสูงเป็นฝ่าย
ปฏิเสธ ผ้าแพรหน้าเจื่อนนิดๆแต่ก็ไม่กล้าเซ้าซี้อะไรมากเพราะกลัวไลออนจะเปลี่ยนใจไม่ไปด้วย พอร่างสูงก้าวขาเข้ามาในผับ
สายตาหลายคู่ก็พากันหันมามองทันที ไม่มีใครที่ไม่รู้จักทายาทคนรองของตระกูลเทพพยัคฆ์และสุดหล่อ สุดเย็นชาของคณะ
แพทย์ฯ แม้ว่าอีกคนจะไม่ใช่เดือนคณะแต่กลับป๊อบปูล่ายิ่งกว่าเดือนคณะเสียอีก พอร่างสูงมาปรากฏตัวในผับแบบนี้ไม่แปลกที่
จะมีคนมองอย่างสนใจ ผ้าแพรเดินเข้าไปเดินเคียงข้างไลออนทันทีก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อหลายๆคนทำท่าซุบซิบๆที่เห็น
เขามากับไลออน แหงแหละดาวคณะแพทย์กับคนดังคณะแพทย์ ถ้าคบกันก็คงไม่แปลกจริงมั้ย ?
“ไฮ ผ้าแพรเพื่อนรัก”แนทตี้เพื่อนของผ้าแพรเข้ามาทักหญิงสาวทันที ผ้าแพรยื่นกล่องของขวัญให้เพื่อน
“มีความสุขมากๆนะแก”ผ้าแพรว่า
“จ้า แต๊งกิ้วนะที่มา ว่าแต่…ยังไงๆ เปิดตัวเหรอ”แนทตี้ว่าอย่างแซวๆ ผ้าแพรหน้าขึ้นสีทันที
“บ้า เปิดตัวอะไรกัน เพื่อนกันทั้งนั้น”ผ้าแพรทำท่าปฏิเสธพร้อมกับเหล่อไปทางไลออนที่ยังคงนิ่งเหมือนเดิม
“เพื่อนก็เพื่อน ฉันจะเชื่อ มาๆ มาปาร์ตี้กันดีกว่า ตามสบายนะคะไลออน”แนทตี้ว่าพร้อมหันไปพูดกับไลออน ไลออนพยัก
หน้ารับนิดๆก่อนจะเดินไปนั่งโดยที่ผ้าแพรยังยืนคุยกับแนตตี้อยู่ ร่างสูงสั่งเครื่องดื่มจากพนักงานก่อนจะนั่งจิบไปพร้อมกับมอง
บรรยากาศในผับไปพลางๆก่อนที่สายตาคมจะไปสะดุดเข้ากับใครคนหนึ่งที่กำลังกระดกเหล้าเข้าปากอย่างบ้าคลั่ง
“ฉันบอกให้แกหยุดดื่มได้แล้วไงยะ พอๆเลิกๆ”เจสซี่ว่าพร้อมแย่งแก้วเหล้าจากมือคิส
“อาวมาน้าพี่เจต โผมจาดื่ม”คิสว่าเสียงยาน
“อ๊ายๆๆ พี่เจตอะไรยะ เจสซี่ย่ะเจสซี่ ฉันจะแบกแกกลับยังไงล่ะทีนี้ให้ตายสิ”เจสซี่ว่าพลางกุมขมับแต่ไม่ทันที่จะได้พูด
อะไรต่ออยู่ๆมีก็มีสายเข้า
“พี่อ๊อดโทรมา ฉันจะออกไปคุยข้างนอก นั่งอยู่นี่ห้ามไปไหนนะ”เจสซี่สั่ง คิสที่นั่งโคลงเคลงไปมาก็พยักหน้ารับ คิส
พยายามหรี่ตาให้กว้างแต่ทำไมเขารู้สึกว่าโลกตรงหน้ามันเอียงไปเอียงมาแบบนี้ รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำด้วยพี่เจสซี่ก็ไม่อยู่ งั้นไป
เองก็ได้ ว่าแล้วร่างบางก็ลุกขึ้นแล้วไปห้องน้ำทันทีแต่เพราะสติที่ไม่ครบถ้วนพร้อมกับความรู้สึกที่โลกเอียงไปเอียงมาตลอดเวลา
ทำให้ร่างบางชนคนนั้นคนนี่ไปทั่ว จนในที่สุดก็คลำทางมาจนถึงห้องน้ำ…หลังจากที่เข้าห้องน้ำเสร็จร่างบางก็ใส่น้ำลูบหน้าเพื่อ
ให้ตัวเองสดชื่นขึ้นแต่เหมือนว่าเหล้าที่ดื่มไปจะแรงพอตัวทำให้น้ำไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย ร่างบางที่โคลงเคลงไปมาทำท่า
จะล้มลงกับพื้นแต่ดีที่มีมือหนาคว้าเอวไว้ก่อน
“หืมมม ครายอ่ะ”คิสหันไปมองบุคคลที่ยืนซ้อนหลังอยู่
“ผมแบล็คครับ คุณคิสคนสวย”ร่างสูงว่าพร้อมส่งยิ้มให้ คิสหัวเราะเบาๆในลำคอกับท่าทางของอีกคน ดูก็รู้ว่าสนใจเขา
เหอะๆ แต่โทษทีเขาไม่สนใจใครทั้งนั้นแหละตอนนี้
“เดี๋ยวสิครับ จะไปไหนล่ะ”คิสทำท่าจะผละออกจากอีกคนแต่กลับโดนมือหนาโอบเอวไว้แน่นกว่าเดิม คิสมองอีกคนอย่าง
ไม่พอใจ
“ปล่อยเดี๋ยวเน้”คิสว่า
“ก็ผมอยากรู้จักกับคุณคิสนี่หน่า”แบล็คว่า
“ฉานไม่อยากรู้จากกับนาย”คิสว่า
“ใจร้ายจังเลยน้า”แบล็คว่าแสร้งทำหน้าเสียใจอย่างเต็มประดา
“ปล่อยฉานเดี๋ยวเน้”คิสว่าย้ำ
“ผมจะปล่อยนายแบบแนวหน้าอย่างคุณคิสไปง่ายๆได้ยังไงล่ะครับ”แบล็คว่าพร้อมกระตุกยิ้มร้าย
“ต้องการอารายห๊า”คิสเริ่มโวยวาย แบล็คเอามาที่จู้ปากของอีกคนประมาณว่าให้เบาๆเสียงแต่คิสก็สะบัดหน้าหนี
“ต้องการ…”แบล็คว่าก่อนจะมองสำรวจไปทั่วร่างบางด้วยสายตาโลมเลีย คิสรู้สึกขยะแขยงกับสายตาแบบนี้ที่สุดร่างบาง
ผลักอีกคนออกสุดแรงก่อนจะตบหน้าอีกคนเสียงดัง
เพี๊ยะ!
“ทุเรศ!”คิสด่า
“นี่มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอฮะ คิดว่าตัวเองเป็นใครถึงมาตบหน้าคนอื่นแบบนี้ฮะ”แบล็คว่าอย่างไม่พอใจพร้อมกระชากแขน
คิสอย่างแรงจนขึ้นรอยแดง
“ก็แกมันทุเรศ!”คิสว่าอีกครั้ง รู้สึกเหมือนจะสร่างเมาทันทีที่เจอโรคจิต
“แกนี่มัน…”มือหนาทำท่าจะตบลงมาที่แก้มบางแต่ก็ถูกคว้าไว้ก่อน
“ไม่คิดว่าผมจะมีรุ่นน้องนิสัยแบบนี้นะ”เสียงทุ้มสุดเย็นชาดังขึ้นทำให้ทั้งแบล็คทั้งคิสหันไปมองทันที
“พะ…พี่ไลออน”แบล็คเรียกอีกคนอย่างตกใจ คิสพยายามหรี่ตามองอีกคนแต่เหมือนนัยน์ตาจะหนักอึ้งอีกแล้ว
“ถ้าไม่อยากโดนปีสามเรียกพบ อย่าทำตัวมีปัญหาอีก”ไลออนว่า แบล็คหน้าเสียทันทีรีบปล่อยแขนคิสแล้ววิ่งหนีกลับเข้าไป
ในผับทันที ไลออนมองร่างบางตรงหน้าที่โงนเงนไปมาใกล้จะล้มแหล่มิล้มแหล่
“เฮอะ ม่ายแน่เจรงนี่หว่า”คิสว่าอย่างอวดเก่ง ไลออนส่ายหน้านิดๆกับท่าทางของอีกคน ตอนแรกเขาเห็นอีกคนก็จริงแต่ก็ไม่
ได้สนใจอะไรคิดว่ายังไงร่างบางต้องเมาแน่ๆแต่พอมาเข้าห้องน้ำก็เจอกำลังมีเรื่องพอดี เขาไม่ได้ตั้งใจอยากช่วยหรอกนะเพียง
แต่แบล็คมันรุ่นน้องในคณะเขา
“อย่าอวดเก่ง”ไลออนว่าก่อนทำท่าจะเดินหนีอีกคนแต่กลับโดนคิสคว้าข้อมือไว้ก่อน
“อะไร?”ไลออนขมวดคิ้ว
“ฉาน…ฉานจา…อ้วกกกก แหวะ!”สิ้นเสียงร่างบางก็อาเจียนออกมาทันทีแถมยังรดเสื้อของอีกคนเสียด้วย ไลออนมองคนตรง
หน้าอย่างไม่พอใจทันที
“ทำบ้าอะไรเนี่ยฮะ!”
“หืมมม ครายอ่า พี่เจสอ่อ ง่วงนอน หลับละน้า”ว่าแล้วคิสก็ทิ้งตัวเข้ามาใส่ไลออนทันทีดีที่ร่างสูงรับไว้ทันไม่งั้นร่างบาง
ต้องล้มไปกองกับพื้นแน่ๆ ไลออนรู้สึกหงุดหงิดไม่ใช้น้อยไม่รู้ว่าหงุดหงิดอะไรบ้างรู้เพียงแค่สาเหตุมาจากคนตรงหน้าทั้งนั้น
ไลออนถอดเสื้อยืดที่เปื้อนอ้วกของอีกคนทิ้งแล้วใส่เพียงเสื้อคลุมก่อนจะพยุงอีกคนออกมาจากผับ ที่ตัวร่างบางไม่มีอะไรติดมา
สักอย่างทั้งกระเป๋าเงินหรือโทรศัพท์ เขาเลยไม่สามารถติดต่อคนที่มากับร่างบางนี่ได้เพราะฉะนั้นแก้ปัญหาเฉพาะหน้าโดนการ
เอาร่างบางนี่ไปทิ้งที่คอนโดเขาก่อนก็แล้วกัน!
เรื่อยๆ เอื่อยๆ ไปมั้ยอ่า? T^T คือเรื่องของคุณไลออนมันไม่ได้หวือหวา เอ็นซีจัดแบบคุณดรากอนนะคะ ถ้าทำให้ใครผิดหวัง
ก็ขอโทษด้วยเน้อ T^T
___จางบิวตี้___
-
เย็นชาจริงด้วย...หึหึ...
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:o8:
-
ความสัมพันธ์เริ่มดึงดูดเข้าหากันแล้ววว น่าจะคืบหน้าขึ้น :hao7: :hao7: :hao7:
อุตส่าห์ขึ้นหัวข้อ 18+ ทั้งที ข้อ NC แบบจัดเต็มหล่ยฉากหน่อยเหอะ 555 :hao6: :hao6: :hao6:
-
เย็นชาจริงรึเปล่าน๊าา
อยากอ่านต่อสนุกดี
-
Lion 5
พลั้ก!
ตุบ!
ไลออนวางร่างบางของอีกคนลงเตียงพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเอือมระอากับภาพที่เห็น ท่าทางหยิ่ง ทะนงตัวของอีกคนมันหายไป
ทันทีเมื่อเมา ตอนนี้เหลือเพียงนายแบบขี้เมา ร่างกายอ่อนปวกเปียกที่พร้อมจะไปไหนกับใครก็ได้เท่านั้น ไลออนตัดสินใจอาบ
น้ำที่คอนโดก่อนเพราะถูกอีกคนอาเจียนใส่ก่อนจะกลับไปนอนที่บ้าน ปกติเขาไม่ค่อยกลับไปนอนที่บ้านเท่าไหร่ ส่วนมากจะ
นอนที่คอนโดเพราะสะดวกและใกล้กับมหาวิทยาลัยแต่เพราะวันนี้มีแขกไม่ได้รับเชิญเข้ามาอาศัยอยู่ด้วยมันคงไม่ดีเท่าไหร่ที่เขา
จะนอนที่นี่…คิสค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับพยายามโฟกัสสายตาไปกับบรรยากาศรอบๆ นี่ไม่ใช่ห้องของเขา! ว่าแล้วร่างบาง
ก็ลุกพรวดขึ้นนั่งทันทีด้วยความตกใจ ในสมองมีแต่คำถามว่าที่นี่ที่ไหนแล้วใครเป็นคนพาเขามาที่นี่ แม้จะยังคงเมาอยู่แต่คิสรู้สึก
ว่าตัวเองสร่างขึ้นไม่ใช่น้อย ถ้าคนที่พาเขามาคิดจะทำอะไรเขาละก็ เขาสู้ไม่ถอยแน่! และความสงสัยของคิสก็ถูกคลายลงเมื่อ
ร่างสูงของไลออนเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพผ้าคลุมอาบน้ำ ทั้งคู่สบตากันและเป็นคิสที่เบิกตากว้างอย่างตกใจ ทำไม
หมอนี่…
“ได้สติแล้วสินะ”ไลออนว่า
“ถ้าได้สติก็กลับไปซะ”ไลออนพูดต่อแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าอย่างนิ่งๆโดยไม่ได้สนใจอีกคน คิสมองตามอีกคนด้วยแววตาไม่
พอใจ เฮอะ คิดว่าคนอย่างเขาเข้าถ้ำราชสีห์แล้วจะออกไปง่ายๆเหรอ ไม่มีทางเสียหรอก
“จายร้ายยยย”คิสแกล้งพูดเสียงยานพร้อมมองไปที่อีกคนด้วยใบหน้าง้ำงอ ไลออนหันมามองอีกคนพลางเลิกคิ้ว นี่ยังไม่
สร่างเมา? คิสลุกออกจากเตียงก่อนจะทำท่าเซไปเซมาแล้วเดินไปหาอีกคนที่ตรงตู้เสื้อผ้า
“นายน่ะ มานจายร้าย”คิสว่า
“ใช่ ผมใจร้าย”ไลออนว่า
“แต่ถึงร้าย ยางงายก็ร้ากกกก”คิสว่าก่อนจะใช้มือโอบคอของอีกคนพร้อมกับเบียดเสียดตัวเองเข้าไปจนรู้สึกถึงไอเย็นที่แผ่
ออกมาจากตัวอีกคนได้อย่างดี ถามว่าเขาอายมั้ยที่ทำแบบนี้ แน่นอน! อายสิ! อายมากด้วย! แต่ทำยังไงได้ละเขาบอกแล้ว
เขาจะไม่ยอมแพ้อีกคนเป็นครั้งที่สองแน่
“จะทำอะไร”ไลออนขมวดคิ้ว
“แล้วอยาก ทามอายรายๆมั้ยล่ะ”คิสว่าพร้อมกับปรือตามองอีกคนอย่างยั่วยวน แม้ว่าจะยังคงเมาอยู่แต่คิสยอมรับเลยว่าทุก
คำพูดที่เขาพูดออกไปมันออกมาโดยสติที่สมบูรณ์ล้วนๆ
“แล้วอะไรๆของนายมันคืออะไรล่ะ”ไลออนกระตุกยิ้มพร้อมถามอย่างลองเชิง คิสชะงักไปนิดนึงก่อนจะแสร้งตีหน้าเมาต่อ
“ก็…”มือบางไล้ไอตามแผงอกของอีกคนอย่างยั่วยวนก่อนที่เสื้อคลุมจะหลุดลงจากไหล่ซ้ายของร่างสูง คิสกลืนน้ำลายลงคอ
อึกใหญ่กับภาพที่เห็นแต่เขาก็ไม่สามารถถอยได้แล้วมีแต่ต้องเดินหน้าต่อ
“จูบฉานหน่อยสิ”ไม่รู้ว่าผีห่าซาตานตนไหนบังคับให้คิสพูดประโยคนี้ออกไปแต่เขาก็พูดไปแล้ว มือบางยังคงไล้ไปตามแผง
อกแกร่งไม่เลิกแถมยังไล้ต่ำยังมาที่กล้ามหน้าท้องของอีกคนอีกด้วย
“จูบ?”ไลออนเลิกคิ้ว
“ช่ายยยย จูบ”สิ้นเสียงหวานปากบางก็ประทับลงที่ริมฝีปากหนาของร่างสูงทันที ไลออนตกใจนิดๆกับการกระทำของอีกคน
แต่ก็ไม่ได้ผละออกกลับยืนนิ่งให้อีกคนทำตามใจตัวเอง คิสไม่ได้จูบอีกคนอย่างลึกซึ้งเพียงแค่ประกบจูบจากด้านนอกเท่านั้นแต่
เพียงแค่นี้ก็ทำให้ร่างบางหัวใจเต้นรัวไม่ใช่น้อย
“…”คิสถอนจูบก่อนจะมองหน้าอีกคนด้วยใบหน้าแดงกล่ำแต่ก็อดรู้สึกจี๊ดๆในใจไม่ได้ที่อีกคนไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับเขาเลยทั้งๆ
ที่เขาอ่อยขนาดนี้
“จูบจริงๆมันต้องแบบนี้ต่างหาก”สิ้นเสียงไลออนก็ประกบปากจูบอีกคนทันที คิสเบิกตากว้างด้วยความตกใจทำให้เผลอเปิด
ปากทำให้อีกคนสามารถสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากหวานได้ ลิ้นหนาตวัดกับลิ้นบางอย่างร้อนแรง คิสหลับตาพริ้มรับจูบของอีก
คนอย่างเต็มใจจนกระทั่งแผ่นหลังบางสัมผัสกับเตียงทำให้ร่างบางได้สติ
“ปล่อย แฮ่กๆๆ”คิสดันอีกคนออกพร้อมกับหอบหนัก
“ไม่เมาแล้วหรือไง?”ไลออนที่ค่อมอีกคนอยู่ถามขึ้น
“อ่ะ…เอ่อ…”
“ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีก ผมก็ผู้ชายใครเสนอผมก็สนองทั้งนั้นแม้จะไม่ได้คิดอะไร”ไลออนว่าก่อนจะผละออกจากอีกคน คิ
สมองร่างสูงด้วยความไม่พอใจ
“ถ้างั้นทำไมไม่สนองล่ะในเมื่อฉันเสนอขนาดนี้”คิสโวยวาย
“ไม่ล่ะ ไม่มีอารมณ์”ไลออนว่าหน้านิ่ง คิสกัดปากแน่นอย่างไม่พอใจ เขามันไม่มีเสน่ห์ ไม่มีความดึงดูดหรือหมอนี่มันตาย
ด้านกันแน่
“เอาไปเปลี่ยน อาบน้ำแล้วนอนซะ”ไลออนว่าหลังจากที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ยื่นเสื้อผ้าของเขาให้กับอีกคน
“ถ้าฉันไม่อาบล่ะ”คิสว่าอย่างยียวน
“ไม่อาบก็ไปนอนโซฟา”ไลออนตอบ
“อะ…ไอ้…”
“ผมเหนื่อยมาทั้งวันละต้องการพักผ่อน”ไลออนว่าก่อนจะล้มตัวลงนอนที่เตียงโยแบ่งพื้นที่ให้ร่างบางอีกฝั่งอย่างชัดเจนและ
ไม่เบียดกันอย่างแน่นอน ตอนแรกเขาตั้งใจจะกลับไปนอนบ้านก็จริงแต่พอเห็นร่างบางได้สติแล้วก็เลยตัดสินใจนอนที่คอนโด
แทน เพราะขี้เกียจขับรถ
“ฮึ่ย”คิสหยิบเสื้อผ้าของอีกคนแล้วเดินเข้าห้องน้ำทันที…ผ่านไปกว่า20นาที…ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำในเสื้อผ้าของ
ร่างสูง เสื้อเชิ้ตตัวยาวของอีกคนยาวพอที่จะคลุมเข่าได้บวกกับบ็อกเซอตัวสั้นที่ทำให้ช่วงล่างไม่โล่งจนเกินไป คิสมองคนที่หลับ
อยู่อย่างหมั่นไส้ ทั้งๆที่เขาทั้งยั่ว ทั้งอ่อยแล้วแต่อีกคนกลับเฉย คงจะไม่อยากแตะต้องเขามากเลยสินะ เฮอะ! ไม่อยากแตะ
ต้องแล้วมาจูบเขาทำไมละ จูบแบบแทบจะกินลิ้นเขาอยู่แล้ว ไอ้หมอบ้า!!...พอล้มตัวลงนอนคิสก็เข้าสู่นิทราทันทีอีกคนที่คิส
เข้าใจว่าหลับก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความมืด ไลออนยังไม่หลับ ปกติเขาเป็นคนหลับยากอยู่แล้วยิ่งมีคนมานอนข้างๆแล้ว
ด้วยเขายิ่งไม่ชินไปใหญ่ ตาคมมองมาที่ร่างบางที่หลับไปแล้วด้วยสายตานิ่งแต่กลับรู้สึกแปลกๆ เขาไม่เข้าใจทำไมร่างบางนี่
ต้องเข้ามาวุ่นวายกับเขา ทั้งๆที่เขาก็ปฏิเสธไปอย่างชัดเจนแล้วแต่ที่ยังคงไม่เข้าใจก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าจูบร่างบางนี่
ทำไม…รุ่งเช้า…ไลออนลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเช้าเพราะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กำลังเกยอยู่บนแผงอกของเขาและพอลืมตาขึ้นมาก็
พบกับใบหน้าของอีกคนที่กำลังนอนเกยอยู่กับตัวของเขา ไลออนไม่รู้ว่ามือของเขาเอื้อมไปจับที่ผมนิ่มของอีกคนตั้งแต่เมื่อไหร่
แต่รู้ตัวอีกทีก็ปัดลูกผมที่อยู่ใบหน้าผากของอีกคนออกไปเสียแล้ว
“อื้มมมม”คิสครางในลำคอเบาๆอย่างรู้สึกสบายในการนอนหลับ ไลออนมองอีกคนนิ่งๆอย่างไม่รู้ตัวว่าเขามองร่างบางนานแค่
ไหน…
มาแบบสั้นๆนะคะเพราะรีบแต่งรีบลงมาก วันนี้มาดึกด้วย T^T เรื่องนี้ค่อยๆเป็นค่อยๆไปเนอะ ถามถึงเอ็นซี มีแน่ค่ะแต่ไม่ใช่
ตอนนี้ 55555
___จางบิวตี้___
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สั้นปายยยยย :katai1: :katai1: :katai1:
ขออะไรที่มันฟินๆหน่อยคร้าบบบ :hao7: :hao7: :hao7:
-
Lion’s Love 2
( Harf x Foon )
ฝุ่นค่อยๆช่วยร่างสูงจัดแจงเสื้อผ้าโดยที่คนตัวเล็กไม่กล้าเงยหน้ามองอีกคนเลย มองสูงก็ใบหน้าของอีกคน มองตรงก็แผง
อกกว้าง มองต่ำก็เป้ากางเกง งื้ออออออ ฝุ่นทำได้แค่เสมองไปทางอื่นเท่านั้น
“อ๊ะ”ฝุ่นสะดุ้งทันทีที่อีกคนจับมือของเขา
“ติดกระดุมไม่มองกระดุมมันจะติดถูกมั้ย”ฮาร์ฟว่า ฝุ่นเบิกตากว้างทันทีที่เห็นว่าเขาติดกระดุมสลับกันไปมด ถึงว่าล่ะทำไม
มันติดยากจัง
“ขะ…ขอโทษครับ”ฝุ่นรีบก้มหัวขอโทษขอโพยอีกคนก่อนจะรีบติดใหม่ให้อีกคนทันที ฮาร์ฟรู้สึกหงุดหงิดกับท่าทางของคน
ตัวเล็กนิดหน่อยแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมาจนในที่สุดฝุ่นก็ช่วยอีกคนจัดแจงเสื้อผ้าจนเสร็จ
“ออกมาได้แล้วค่ะน้องฮาร์ฟ”เสียงทีมงานดังขึ้นทำให้ร่างสูงเดินออกไป ฝุ่นพ่นลมหายใจออกมาทันทีที่ร่างสูงเดินออกไป
ก่อนที่มือบางจะอกขึ้นมาสัมผัสที่หน้าอกด้านซ้ายของตัวเอง จะเต้นแรงไปแล้วนะ…การถ่ายแบบของฮาร์ฟครึ่งแรกใช้เวลานานไม่
นานเพราะอีกคนก็เป็นมืออาชีพอยูแล้ว ฝุ่นจ้องมองอีกคนทุกครั้งเวลาที่เปลี่ยนท่าโพส ร่างสูงดูมีเสน่ห์มาก นัยน์ตาคมที่บางคน
จะบอกว่ามันดูน่ากลัวแต่สำหรับเขามันดูมีเสน่ห์จนยากที่จะถอดถอนสายตาออกได้
“พักครึ่งก่อนละกัน”เสียงพี่อ๊อดผู้กำกับดังขึ้น
“ฝุ่นเดี๋ยวเอาน้ำไปให้คุณฮาร์ฟในห้องแต่งตัวนะ”ป้าของฝุ่นพูดขึ้นขณะที่กำลังเก็บข้าวของลงกล่อง ฝุ่นพยักหน้ารับแต่ก็อด
ตื่นเต้นอีกไม่ได้ที่ต้องไปข้าใกล้อีกคนอีกแล้ว ฝุ่นถือแก้วน้ำเปล่ามายังห้องแต่งตัวก็พบว่าอีกคนกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ด้วยใบ
หน้านิ่งๆแต่มุมปากหนากับเหมือนจะมีรอยยิ้มอยู่เล็กๆ สงสัยคงคุยอยู่กับคุณคิสแน่ๆ แค่คิดอย่างนั้นฝุ่นก็รู้สึกว่าเสียงหัวใจของ
เขามันเต้นแผ่วลงอีกแล้ว
“คุณ…เฮ้ย”ฝุ่นร้องเสียงหลงทันทีที่ขาของเขาสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่างในห้องแต่งตัวทำให้หน้าทิ่มและทำให้แก้วน้ำที่เขา
ถือมาหกรดกางเกงของร่างสูงที่นั่งอยู่ทันที
ซ่า
“ผม…ผมขอโทษครับ ขอโทษจริงๆ ผมไม่ได้ตั้งใจ”ฝุ่นว่าอย่างร้อนรนพร้อมกับมือบางรีบหาผ้าแถวนั้นมาเช็ดที่เป้ากางเกง
ให้อีกคนทันทีเมื่อเห็นสายตาที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจของร่างสูง
“พอ”ฮาร์ฟว่าพร้อมดึงมือของอีกคนออก ฝุ่นหน้าเสียอย่างมาก
“ผมขอโทษครับ”ฝุ่นว่าหน้าเศร้าน้ำตาหน่วงคอตากลม ฮาร์ฟที่ตั้งใจจะด่าอีกคนตอนแรกก็ต้องถอนหายใจออกมา แม่ง
ทำไมเห็นแล้วด่าไม่ลงวะ
“ตายแล้ว ทำไมน้องคิสเปียกอย่างนี้คะ”ว้าที่เดินเข้ามายังห้องแต่งตัวถามขึ้น
“ผมทำน้ำหกครับ”ฝุ่นหันไปหาร่างสูงทันทีที่ร่างสูงตอบมาแบบนั้น
“งั้นรีบไปเปลี่ยนกางเกงเลยค่า ใกล้จะถ่ายครึ่งหลังแล้ว ฝุ่นไปช่วยน้องฮาร์ฟเร็ว”ฝุ่นพยักหน้ารับพร้อมกับเดินตามอีกคน
มายังห้องแต่งตัว เขาไม่รู้ว่าทำไมร่างสูงถึงตอบพี่ว้าไปอย่างนั้นแต่เขาก็รู้สึกขอบคุณไม่น้อยที่ช่วยทำให้เขาไม่โดนดุ
“คุณฮาร์ฟครับ”ฝุ่นเรียกอีกคน ฮาร์ฟหันมา
“ขอบคุณนะครับที่บอกกับพี่ว้าไปอย่างนั้น”ฝุ่นว่าต่อ
“ไม่ต้องขอบคุณ ฉันไม่ได้ช่วยนาย”ฮาร์ฟตอบเสียงเรียบ ฝุ่นขมวดคิ้วกับคำพูโของอีกคน
“ไม่ได้ช่วยผม? แต่ที่คุณพูด…”มือหนายื่นมาปิดปากบาง ฝุ่นทำตาโตทันที
“ฉันเบื่อที่จะได้ยินเสียงนาย ช่วยฉันแต่งตัวเร็วๆ ฉันจะไปทำงานต่อ”ฝุ่นพยักหน้ารับ…หลายวันผ่านไป…ฝุ่นรู้สึกว่าช่วงนี้
ฮาร์ฟมีถ่ายแบบที่สตูบ่อยมาก สัปดาห์นึงก็มาตั้งห้าวัน มันเป็นเรื่องดีที่เขาได้เจอร่างสูงแต่มันคงเป็นเรื่องไม่ดีที่ร่างสูงได้เจอเขา
เพราะเวลาเจอกันทีไรอีกคนก็ทำหน้ายักษ์ใส่เขาตลอด จนเขาที่โดนใช้ให้มาช่วยแต่งตัวต้องนั่งอยู่ๆไม่กล้าเข้าไปวุ่นวายกับอีก
คนเลย
“เข้ามาช่วยฉันหน่อย”เสียงทุ้มดังขึ้น ทำให้ฝุ่นต้องลุกจากที่นั่งเข้าไปหาอีกคนทันที ปกติไม่เคยเรียกให้เขาช่วยสงสัยชุดจะ
แต่งลำบากจริงๆ วันนี้เป็นการถ่ายโปสเตอร์โฆษณาน้ำหอม การแต่งกายออกแนวแฟนตาซีไม่ใช้น้อย ร่างสูงของฮาร์ฟที่อยู่ใน
ชุดอัศวินดูดีมาก ดูดีเสียจนทำให้ฝุ่นยืนอึ้งเลย
“จะอึ้งอีกนานมั้ย”ฮาร์ฟว่า ฝุ่นสะดุ้งทันที
“ครับๆ ไปแล้วครับ”ฝุ่นว่า ชุดอัศวินของอีกคนแต่งยากจริงๆ เครื่องประดับที่มากมายทำให้ฮาร์ฟไม่สะดวกในการใส่จึงต้อง
เรียกอีกคนเข้ามา ตาคมมองใบหน้าใสของคนตัวเล็กที่กำลังช่วยติดเครื่องประดับให้เขานิ่งๆ หลายวันที่ผ่านมาเด็กนี่เข้ามาวน
เวียนรอบตัวเขาบ่อยมา แรกก็รำคาญในความป้าๆเป๋อๆของอีกคนที่มีทีท่าเขินอายทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขาแต่พอมองไปนานๆก็รู้สึก
ว่าก็เพลินตาดีเหมือนกัน
“อา…เสร็จละครับ”ฝุ่นว่ายิ้มๆพร้อมกับเงยหน้ามาบอกอีกคนแต่ก็พบว่าใบหน้าหล่ออยู่ห่างกับเขาไม่มาก ใบหน้าใสขึ้นสีแดง
จัดทันทีเป็นอัตโนมัติ ฮาร์ฟกระตุกยิ้มทันทีกับสิ่งที่เห็น
“บางทีนายควรเลิกเขินได้แล้วนะ”ฮาร์ฟว่าก่อนยีผมของอีกคนแล้วเดินออกไป
“มะ…เมื่อกี้…”ฝุ่นพูดกับตัวเองเสียงแผ่วที่เห็นรอยยิ้มของอีกคน มือบางยกขึ้นมาสัมผัสที่หัวของเขาที่ร่างสูงสัมผัสเมื่อกี้
งื้อออออออออ ก็คุณทำกับผมแบบนี้จะให้ผมเลิกเขินได้ไงเล่า!!!...หลังจากจากที่การแบบเสร็จสิ้นไป เจ้าของสินค้าก็ขอเลี้ยง
อาหารเย็นนายแบบและทีมงานทุกคนเพื่อเป็นการตอบแทนที่ตั้งใจทำงานออกมาอย่างมีคุณภาพ ฝุ่นที่นั่งกินข้าวอยู่ไม่ใกล้ไม่
ไกลจากร่างสูงที่นั่งอยู่ใกล้ๆกับจ้าของสินค้าก็แอบเหลือบมองอีกคนนิดๆ แค่นึกถึงตอนที่อีกคนยีหัวของเขาก็รู้สึกใจเต้นแรงอีก
แล้ว
“กินเข้าไปเยอะๆฝุ่น ตัวเล็กนิดเดียวเอง”ทีมงานผู้ชายคนหนึ่งว่าพร้อมตักอาหารให้กับร่างเล็ก
“พี่เอ็ม ผมโตแล้วเหอะ”ฝุ่นว่าพร้อมทำปากเชิดๆแต่ก็กินอาหารที่อีกคนตักให้
“ตัวแค่ไหล่พี่เอง นี่เรียกว่าโตหรือไง”เอ็มว่าอย่างแซวๆพร้อมกับยีหัวร่างเล็กที่นั่งข้างๆ
“ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ”ฮาร์ฟพูขึ้นทำให้ทุกสายตาแทบจะหันไปมองร่างสูงรวมทั้งฝุ่น ฮาร์ฟเดินเข้ามาใน
ห้องน้ำเพราะความรู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย ไม่รู้ว่าหงุดหงิดอะไร หงุดหงิดที่ป้าเจ้าของสินค้าชวนเขาคุยนั่นคุยนี่หรือหงุดหงิดร่าง
เล็กที่กำลังเล่นกับใครอีกคนอย่างสนิทสนม
“อ๊ะ”ฝุ่นที่มาเข้าห้องน้ำพอดีกับอีกคนกำลังจะเดินออกทำให้ร่างเล็กชะงักนิดหน่อย สาบานได้ว่าเขาไม่ได้ตามร่างสูงมานะ
สาบานจริงๆนะ เหมือนจะไม่มีใครเชื่อเท่าไหร่เลยใช่มั้ย เอ่อ…ความจริงก็แอบตามมานิดนึงเพราะเห็นอีกคนหน้าบึ้งๆ
“คุณฮาร์ฟเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”เมื่อเห็นอีกคนเงียบ ฝุ่นจึงเป็นฝ่ายถามขึ้น
“ฉันเป็นอะไร?”ฮาร์ฟว่า
“ผมเห็นคุณฮาร์ฟหายมานาน”ฝุ่นตอบ
“เลยตามมาว่างั้น?”ฮาร์ฟเลิกคิ้ว ฝุ่นตาทันทีที่อีกคนจับได้ ใบหน้าใสส่ายหน้าเป็นเชิงปฏิเสธทันทีแต่คงไม่ทันแล้วล่ะเพราะ
อีกคนรับรู้ได้จากท่าทางเมื่อครู่นี้แล้ว
“ถามจริง…ชอบฉันหรือไง”ฮาร์พถามขึ้น ฝุ่นเบิกตาโตอีกครั้งปากบางหุบๆอ้าๆอย่างหาคำตอบไม่ได้ ใบหน้าใสขึ้นสีจัด
“มะ…ไม่ใช่นะครับ ผมเปล่า”ฝุ่นปฏิเสธ เขาแค่ชื่นชมอีกคนในฐานะที่เป็นแรงบันดาลใจของเขาไง เปล่าชอบนะ ไม่ได้
ชอบนะ!
“ปฏิเสธให้มันเต็มเสียงหน่อย”ฮาร์ฟว่าพร้อมเดินเข้าไปหาอีกคน ฝุ่นก้าวถอยหลังหนีจนกระทั่งหลังบางติดกับผนังห้องน้ำ
มือหนาของร่างสูงยกขึ้นมาเท้าผนัวกั้นอีกคนทันทีทำให้ฝุ่นหนีไปไหนไม่รอด
“จริงๆนะ ผม…ผม…มีคนที่ชอบอยู่แล้วครับ”ฝุ่นพูด ฮาร์ฟขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยิน
“ใคร?”ฝุ่นกัดปากอย่างคิดคำตอบไม่ได้ เอาไงดี ตอบยังไงดี
“พี่เอ็มครับ ผมชอบพี่เอ็ม”ฝุ่นว่า ขอโทษนะครับพี่เอ็ม ขอยืมชื่อหน่อยนะ
“หมอนั่น?”ฮาร์ฟขมวดคิ้วพร้อมกับผละออกจากอีกคน ฝุ่นรู้สึกหายใจหายคอคล่องขึ้นมาหน่อย
“ฝุ่นชอบพี่งั้นเหรอ”และก่อนที่ฝุ่นจะได้พูดอะไรต่อเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นทั้งฮาร์ฟและฝุ่นหันไปทางต้นเสียงทันที ฝุ่นเบิกตากว้าง
อีกครั้งเมื่อพบว่าคือเจ้าของชื่อที่เขายืมมาแอบอ้าง เอ็มมาทันพอดีที่ได้ยินร่างเล็กบอกว่าชอบเขา เขาเองก็สนใจร่างเล็กอยู่
ไม่ใช่น้อย
“พะ…พี่เอ็ม”
เอาแล้วๆๆๆ ทีนี้เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปล่ะเนี่ย 55555 คือต้องเข้าใจน้องฝุ่นเนอะ นางยังเด็ก นางคงยังแยกคำว่าชอบกับ
ชื่นชมไม่ออกไรงี้ ยังไงก็ฝากติดตามทั้งคู่หลักคู่รองด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ฮือออ ค้างทั้ง 2 คุ่ เลยค่ะ :hao5:
-
:ling1:
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
ค้างตลอด :katai1: :katai1: :katai1:
-
เสียใจด้วยค่ะ
-
Lion 6
คิสค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะมีแสงแดดส่องตา ตากลมมองไปบริเวณรอบๆก่อนจะยกยิ้มเมื่อหันมาพบใบหน้าหล่อของอีก
คนที่กำลังหลับอยู่ คิสค่อยๆตะแคงตัวหันหน้ามองอีกคนก่อนที่มือบางจะปัดผมที่ปรกหน้าของอีกคนออก แม้ว่าอีกคนจะทำ
ทีท่าไม่ชอบเขา รังเกียจเขาแค่ไหนแต่เขาก็ยังคงชอบอีกคนเหมือนเดิมอยู่ดี
“อ๊ะ”คิสสะดุ้งอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆอีกคนก็ลืมตาตื่นขึ้นมา
“เอ่อ...”คิสอึกอักนิดๆก่อนจะเอามือมาเกาท้ายทอยแก้เก้อเมื่อสายตาคมของอีกคนกำลังมองมาที่เขาราวกับถามว่าเขากำลัง
ทำอะไร
“คุณไปอาบน้ำได้แล้วจะได้กลับ”ไลออนพูดขึ้น คิสขมวดคิ้วทันที
“ตื่นมาก็ไล่กันเลยหรือไง”ร่างบางว่า
“แล้วคุณจะให้ผมพูดอะไร”
“อรุณสวัสดิ์ กู๊ดมอนิ่งอะไรทำนองนี้พูดเป็นมั้ยล่ะ ชิ”คิสว่า ไลออนกระตุกยิ้มมุมปากนิดๆก่อนจะลุกขึ้นออกจากเตียง
“เดี๋ยวผมจะทำอาหารเช้ารอละกัน”ไลออนว่าก่อนจะเดินออกจากห้องไป คิสมองตามอีกคนหน้างอแต่ก็อดรู้สึกใจเต้น
แปลกๆขึ้นมาไม่ได้ ทำอาหารเช้ารองั้นเหรอ? ทำไมรู้สึกเหมือนคู่สามี-ภรรยาอะไรยังไงยังงั้นเลยนะ...พอออกมาจากห้องน้ำ
คิสก็ได้กลิ่นข้าวต้มหอมๆที่เรียกน้ำย่อยของเขาได้เป็นอย่างดี ร่างบางมองแผ่นหลังกว้างของอีกคนที่กำลังพะวักพะวงอยู่ที่หน้า
เตาแก๊สด้วยรอยยิ้ม ชอบจังผู้ชายทำอาหารเป็นดูโรแมนติกชะมัด
“มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย”คิสถามขึ้นก่อนจะชะโงกหน้าเข้าไปมองข้าวต้มในหม้อที่นอกจากกลิ่นจะหอมน่ากินแล้วหน้าตายังน่า
กินอีกด้วย
“นั่งรอเฉยๆพอ”ไลออนตอบ คิสทำหน้ามุ่ย
“เห็นงี้ฉันก็ทำอาหารเป็นนะ”คิสว่า
“งั้นหยิบกระปุกน้ำตาลให้ผมหน่อย”ไลออนว่า คิสเอื้อมมือขึ้นไปที่ตู้เก็บเครื่องปรุงก่อนที่คิ้วเรียวจะขมวดว่ากระปุกไหนคือ
น้ำตาลกันแน่ อันนี้ก็สีขาว อันนั้นก็สีขาว ตกลงมันอันไหนกันแน่
“ได้หรือยัง”ไลออนเร่ง
“ได้แล้วๆ”คิสว่าก่อนจะหยิบกระปุกสีขาวหนึ่งไปยื่นให้ไลออน
“นี่มันเกลือ”ไลออนว่า คิสทำหน้าเหวอ อ้าว เกลืองั้นเหรอ?
“งั้นแปบๆ”แล้วร่างบางก็ไปหยิบกระปุกสีขาวอีกกระปุก
“นี่มันผงชูรส ถามจริง คุณรู้จักน้ำตาลมั้ยเนี่ย”ไลออนว่า คิสอึกอัก
“ร...รู้จักสิ แต่เครื่องปรุงนายมันเยอะ เลือกไม่ถูก”อีกคนเถียงข้างๆคูๆ ไลออนส่ายหน้านิดๆก่อนจะเอื้อมมือผ่านอีกคนขึ้น
ไปหยิบน้ำตาล ทำให้ตอนนี้ร่างบางเหมือนตกอยู่ในอ้อมแขนของร่างสูงทันที ไลออนเหลือบสายตามามองอีกคนซึ่งนั่นก็ทำให้
คิสหน้าแดงไม่ใช่น้อยเพราะระยะที่ใกล้ชิด
“ฮึ”ไลออนกระตุกยิ้มพร้อมกับหยิบน้ำตาลไปใส่ที่ข้าวต้มนิดนึง คิสยืนเกาท้ายทอยแก้เขินก่อนจะขอตัวไปรอที่โต๊ะอาหาร
ก่อนที่ร่างสูงจะเดินถือถ้วยข้าวต้มมาให้
“ไม่น่าเชื่อว่านายจะทำอาหารเป็น”คิสพูดขึ้นพร้อมกับตักข้าวต้มเข้าปาก อื้อหือ...อร่อยจัง
“แค่ทำเป็น แต่ไม่ค่อยชอบทำเท่าไหร่”ไลออนตอบ
“แต่ก็ทำให้ฉันกินไม่ใช่หรือไง”คิสว่า
“ผมไม่มีทางเลือก”ไลออนว่า และก่อนที่จะมีบทสนทนามากกว่านั้นอยู่ๆเสียงออดหน้าห้องของไลออนก็ดังขึ้น
แอดดด
“เรามารบกวนไลออนแต่เช้าหรือเปล่า”ผ้าแพรทักขึ้นหลังจากที่ไลออนมาเปิดประตู คิสที่ได้ยินเสียงอีกคนจากหน้าประตูก็
พอจะรู้ว่าเป็นเสียงใคร ร่างบางก็หน้าดึงทันที
“เปล่า มีอะไรหรือเปล่า”ไลออนถาม
“อืม...ว่าแต่ไลออนทำอาหารเช้าทานเหรอ กลิ่นหอมจัง เราขอฝากท้องไว้หน่อยได้มั้ย”ผ้าแพรว่า
“ฝากท้อง? ไม่คิดว่าคุณจะกำลังตั้งครรภ์?”คิสว่าก่อนจะเดินออกมาจากห้องครัวมายืนข้างๆไลออน ผ้าแพรทำหน้าอึ้งทันที
ที่เห็นอีกคนมาอยู่ที่นี่ ทำไม?
“เอ่อ...คุณคิส”ผ้าแพรเรียกอีกคน
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณผ้าแพร”คิสทักอีกคนกลับพร้อมกับแสยะยิ้มใส่ ผ้าแพรรู้สึกไม่พอใจไม่ใช่น้อยแต่ก็ต้องเก็บไว้พร้อมกับ
ตีหน้ายิ้มแย้มกลับ
“ไม่คิดว่าคุณคิสจะมาหาไลออนแต่เช้า”ผ้าแพรว่า
“ผมเปล่ามาแต่เช้าครับ...”คิสตอบก่อนจะเดินไปใกล้ๆผ้าแพรมากขึ้น
“...แต่ผมค้างที่นี่ต่างหาก”ผ้าแพรทำหน้าอึ้งยิ่งกว่าเดิมก่อนจะหันหน้าไปหาไลออนเพื่อขอคำตอบ
“จะทานข้าวด้วยกันไม่ใช่เหรอ เข้ามาสิ”ไลออนว่าก่อนจะเดินนำเข้าไป ตามด้วยคิสที่เดินตามร่างสูงเข้ามาในห้องครัวแต่ก็
ไม่วายหันไปยิ้มให้ผ้าแพร หญิงสาวกำมือแน่นด้วยความไม่พอใจ ที่ใช่มั้ยคือสาเหตุที่ไลออนหนีเธอกลับเมื่อคืน ไหนบอกว่า
ไม่ได้อะไรกับไอ้นายแบบนี่ไงแต่ทำไม!
“คุณผ้าแพรทานเยอะๆนะครับ ไลออนทำอร่อยมาก”คิสว่า
“ค่ะ ปกติไลออนก็ทำให้ทานบ่อยๆ”ผ้าแพรเองก็ตอบกลับเหมือนกัน คิสหน้าตึงทันทีกับคำพูดของหญิงสาว ไหนร่างสูง
บอกว่าไม่ค่อยชอบทำอาหารไง
“อื้อหือ...อร่อยเหมือนเดิมเลยนะไลออน”ผ้าแพรว่าพร้อมจงใจเน้นคำว่าเหมือนเดิม
“อืม”ไลออนก็ตอบรับนิ่งๆ...หลังจากที่กินข้าวเช้าเสร็จผ้าแพรก็อาสาล้างจานเอง โดยที่ไลออนเข้าไปหาชีทสรุปงานที่หญิง
สาวมาขอยืมในห้องทำงาน คิสมองหญิงสาวที่ยืนล้างจานอยู่ด้วยความไม่พอใจเพราะตลอดเวลาที่กินข้าว หญิงสาวก็ชวน
ไลออนคุยโน่นคุยนี่เป็นทำนองว่าเธอรู้จักอีกคนมานานและรู้จักดีกว่าเขา ทำให้เขากลายเป็นธาตุอากาศบนโต๊ะอาหารทันที
“อ๊ะ...มีอะไรหรือเปล่าคะคุณคิส”ผ้าแพรถามขึ้นเมื่อหันมาพบว่าคิสยืนมองเขาอยู่ด้วยสีหน้าบึ้งตึง
“ผมมีเรื่องอยากจะถามคุณ”คิสพูดขึ้น
“เรื่องอะไรเหรอคะ?”
“คุณเป็นอะไรกับไลออน”คิสถาม
“เป็นอะไร? คุณคิสอยากได้คำตอบแบบไหนล่ะคะ”ผ้าแพรเล่นลิ้น
“ความจริง ผมอยากได้ความจริง”คิสว่าพร้อมมองหน้าอีกคนอย่างไม่สบอารมณ์ที่หญิงสาวเอาแต่ยิ้มยั่วโมโหเขาอยู่ตลอด
เวลา
“ความจริงก็คือ...ไลออนเป็นของฉัน เขาไม่มีวันชายตามองคุณเพราะเขาไม่ใช่เกย์”ผ้าแพรว่าพลางกระตุกยิ้มร้าย คิส
ได้ยินอย่างนั้นก็ปรี๊ดแตกทันทีร่างบางกระชากแขนอีกคนเข้าหาตัวเองแต่ลืมไปว่าอีกคนกำลังถือจานอยู่ทำให้จานในมือของผ้า
แพรล่วงลงพื้นทันที
เพล้ง!!
“ว้าย คุณคิส”ผ้าแพรร้องเสียงดังบวกกับเสียงจานแตกทำให้ไลออนออกมาดูทันที
“เกิดอะไรขึ้น”ไลออนถาม พร้อมกับมองไปที่รอยจานแตกและมือของคิสที่บีบที่แขนของผ้าแพรแดงไปหมด ร่างสูงขมวด
คิ้วทันที
“ไม่มีอะไรหรอกไลออน คุณคิสแค่ทำเราตกใจน่ะ เลยเผลอปล่อยจานจากมือ เดี๋ยวเราเก็บให้นะ โอ๊ย”ผ้าแพรว่าก่อนจะ
รีบนั่งเก็บเศษจานทันทีและก็โดนเศษจานบาดในที่สุด คิสมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความรู้สึกยากจะบรรยาย ผู้หญิงคนนั้นเล่น
ละครเก่งกว่าดาราชื่อดังเสียอีก เมื่อกี้ทำหน้านางร้ายที่พร้อมจะขยี้เขาให้พ้นทางแต่ดูตอนนี้สิกลับทำท่าทางราวกับนางเอกแสน
ดีที่กำลังโดนรังแก
“เดี๋ยวฉันจัดการเอง”ไลออนว่าพร้อมจับมือผ้าแพรมาดูรอยบาด ผ้าแพรเห็นว่าร่างสูงมีท่าทางเป็นห่วงเป็นใยเธอก็หันมายิ้ม
เย้ยใส่คิสทันที
“เสแสร้ง!”คิสว่าเสียงดังด้วยความไม่พอใจ
“คุณว่าใคร”ไลออนถาม
“ก็ว่าผู้หญิงคนนี้ไง เสแสร้ง เลิกตีสองหน้าได้แล้ว”คิสว่าอย่างไม่พอใจ
“คุณคิสหมายถึงอะไรกันคะ แพรทำอะไรให้คุณคิสไม่พอใจเหรอคะ”ผ้าแพรตีหน้าเศร้าพร้อมมองคิสอย่างกลัวๆ คิสทำท่า
จะพุ่งเข้ามาหาหญิงสาวทันทีแต่ก็โดนไลออนขวางไว้
“คิดจะทำอะไร”ไลออนถามเสียงเย็น
“ก็จะทำให้ผู้หญิงคนนี้เลิกเสแสร้ง เลิกตีสองหน้าไง”คิสโวยวาย
“คุณคิส ทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะ”ผ้าแพรถามเสียงแผ่วพร้อมทำหน้าเสียใจอย่างเต็มประดา คิสร้องเฮอะออกมาทันทีเพราะ
เมื่อกี้อีกคนยังยิ้มยั่วใส่เขาอยู่เลย
“ตอแห-“คิสว่า
“คุณว่าไงนะ”ไลออนถามอย่างไม่เชื่อหูกับคำพูดของอีกคน
“ฉันก็ว่าผู้หญิงคนนี้ว่าตอแห-ไงล่ะ”คิสว่า
“กลับไป”ไลออนว่าเสียงเรียบ
“อะไรนะ”คิสถามอย่างไม่เชื่อหู
“ผมบอกให้คุณกลับไป”ไลออนว่าย้ำ
“ทำไม? ฉันกลับไปนายจะได้อยู่กับผู้หญิงตอแห-นี่ใช่มั้ยฮะ!”คิสโวยวายอย่างใม่ยอม นัยน์ตาร้อนผ่าวไปหมดเพราะคำไล่
ของอีกคน
“นั่นมันก็เรื่องของผม แต่ผมไม่ชอบการกระทำ คำพูดที่ไร้การศึกษาของคุณที่สุด”ไลออนว่าเสียงเรียบแต่กลับบาดลึกไปยัน
ขั้วหัวใจของคนฟัง คิสน้ำตาคลอ มือบางกำแน่น
“ไอ้คนใจร้าย”ว่าแล้วร่างบางก็วิ่งหนีออกไปจากห้องของไลออนทันที ไลออนถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายใจกับ
สิ่งที่เกิดขึ้นโดยที่ไม่เห็นว่าผ้าแพรกำลังยิ้มอย่างผู้ชนะแค่ไหน
ตอนนี้งงๆ มึนๆหน่อยนะ 55555 เรื่องนี้ชะนีร้ายสุดๆ ต้องสั่งตบล้างน้ำค่ะ! ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
ตบเลย..ตบเลย..คนอะไรแหลสุดๆ.. :z6:
-
อีชะนี แสดงเก่งกว่าคิสอีก. คิสต้องสู้สิ อย่ายอมแพ้ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
อย่างนี้ต้องบุกบ้าน ปรึกษาสะใภ้ใหญ่ หาวิธีกำจัดชะนี 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
Lion 7
“แกจะยอมแพ้แบบนี้ไม่ได้นะ”เสียงแป๋นๆของเจสซี่ดังขึ้นหลังจากที่คิสเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง ผู้เป็นผู้จัดการส่วนตัวดูท่าจะ
เดือดยิ่งกว่าคิสไม่ใช่น้อยพอรู้ว่าสาเหตุที่ทำให้เด็กในสังกัดอย่างคิสร้องไห้ตาบวมแบบนี้เป็นเพราะชะนีแอ๊บใจแต่จิตใจต-แหล
“ผมไม่ได้ยอมแพ้สักหน่อย”คิสค้าน
“ไม่ยอมแพ้แต่แกกลับมานั่งเหมือนผักเน่าๆทำท่าจะเฉาตายแบบนี้มาสามวันแล้วนะ นี่เหรอเรียกว่าไม่ยอมแพ้น่ะยะ”เจสซี่ว่า
คิสถอนหายใจออกมา เขาไม่ได้ยอมแพ้จริงๆนะเพียงแค่ถอยออกมาตั้งตัวก่อนเท่านั้น เขาไม่อยากให้อีกคนมองเขาในแง่ไม่ดี
มากไปกว่านี้แล้วแค่นี้ก็ดูเหมือนอีกคนจะเกลียดเขาเข้าไปแล้ว พอคิดว่าอีกคนจะเกลียดตัวเองอกข้างซ้ายมันก็รู้สึกแปล๊บๆขึ้น
มา
“แล้วพี่จะให้ผมทำยังไงอ่ะ”คิสถาม
“แกต้องแก้แค้นสิ แก้แค้นให้มันสาสมกับที่ยัยชะนีนั่นทำกับแก”เจสซี่ว่าพร้อมกระตุกยิ้มร้าย
“แก้แค้น?”คิสทวนคำ
“หึๆๆ”...และคิสก็ได้มารู้ว่าคำว่าแก้แค้นของที่ผู้เป็นผู้จัดการส่วนตัวพูดก็คือการที่เขามารับงานเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับโรง
พยาบาลที่ไลออนและผ้าแพรขึ้นวอร์ดอยู่ เหมือนกับว่าทางโรงพยายามมีโครงการเกี่ยวกับการโปรโมตโรงพยาบาลจึงอยากจะ
ให้นายแบบที่มีชื่อเสียงมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ ซึ่งพี่เจสซี่ก็จัดการให้เขาโดยการรีเควสขอให้ผ้าแพรมาเป็นผู้ดูแลส่วนตัวในขณะ
ที่ถ่ายทำ ซึ่งหญิงสาวก็เหมือนรับภาระหนักไม่ใช่น้อยเพราะเหมือนกับว่าเป็นเบี้ยล่างของเขายังไงยังงั้น
“คุณ”ผ้าแพรชี้หน้าคิสทันทีที่เข้ามายังห้องแต่งตัวของนายแบบพร้อมกับอาจารย์หมอ
“รู้จักคุณคิสหรือเปล่านักศึกษาแพทย์ผ้าแพร ถ้ารู้จักอาจารย์ก็ว่าเป็นเรื่องดีเลยทีเดียวเพราะเธอจะได้ช่วยดูแลคุณคิสขณะที่
กองถ่ายถ่ายทำอยู่ที่นี่”อาจารย์หมอพูดขึ้น ผ้าแพรรู้สึกไม่พอใจทันทีบวกกับได้เห็นรอยยิ้มที่มุมปากของคิสแล้วก็ยิ่งทำให้เธอ
ไม่พอใจเข้าไปใหญ่แต่ก็ต้องซ่อนความรู้สึกเอาไว้ภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้ม
“เอ่อ...รู้จักค่ะอาจารย์”
“ดีล่ะ ถ้าอย่างนั้นอาจารย์ฝากเธอดูแลคุณคิสด้วยล่ะ การโปรโมตโครงการครั้งนี้สำคัญมากนะ อาจารย์ฝากความหวังไว้ที่
เธอล่ะกัน ช่วยดูแล ชี้แจงรายละเอียดให้คุณคิสดีๆล่ะ”แม้จะดูเหมือนเป็นคำสั่งทั่วๆไปแต่ผ้าแพรก็รับรู้ถึงน้ำเสียงเย็นๆของ
อาจารย์ได้เป็นอย่างดีว่าถ้าเธอทำพลาดมันต้องมีผลอะไรกับเธออย่างแน่นอน
“คุณต้องการอะไรกันค่ะ”ผ้าแพรถามขึ้นเมื่อห้องแต่งตัวเหลือเพียงเธอและคิส
“เปล่านี่”คิสว่าพร้อมกับมองนิตยาสารในมืออย่างไม่สนใจอีกคน
พรึ่บ
“คุณจงใจจะแกล้งฉัน”ผ้าแพรว่าหลังจากดึงนิตยสารในมือของคิสออก
“ถ้าคิดอย่างนั้น ก็เตรียมตัวตั้งรับให้ดีล่ะ”คิสกระตุกยิ้มก่อนจะเดินชนไหล่หญิงสาวออกจากห้องแต่งตัวไป...การถ่ายทำเริ่ม
ขึ้นแต่เหมือนจะมีปัญหาหลายอย่างเกิดขึ้นเพราะคิสที่ต้องรับบทเป็นเหมือนแพทย์ในโรงพยาบาลต้องพูดเกี่ยวกับโครงการนี้ ซึ่ง
ทั้งศัพท์ ทั้งภาษาก็เป็นทางการแพทย์ทั้งสิ้นทำให้ร่างบางไม่สามารถผ่านไปได้สักที ความจริงมันก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับคิส
หรอกนะเพียงแค่เขาอยากทำให้หญิงสาวที่ถูกมอบหมายให้มาดูแลเขาเดือดร้อนก็เท่านั้น
“คัท พี่ขอใหม่นะครับน้องคิส มันไม่โอเค ผู้ดูแลอยู่ไหน มาติวให้น้องคิสใหม่ทีสิ ทำไมยังพลาดอยู่แบบนี้”ผู้กำกับว่าด้วย
อารมณ์เริ่มหงุดหงิดหลังจากที่ต้องคัทกับฉากนี้มาเกือบ10ครั้ง
“ค่ะ”ผ้าแพรว่าด้วยใบหน้าเจื่อนๆก่อนจะมองไปที่คิสด้วยความไม่พอใจ
“คุณจะเอายังไงกันแน่”ผ้าแพรถามด้วยความไม่พอใจเมื่ออยู่กับคิสสองคนในห้องแต่งตัว
“ฉันว่างานนี้มันยากไป ฉันว่าจะขอยกเลิก”คิสว่า
“นี่คุณ”ผ้าแพรกำมือแน่นทันทีกับคำพูดของคิส ถ้าอีกคนขอยกเลิกงานนี้อาจารย์ต้องโทษเธอแน่ๆว่าดูแลนายแบบไม่ดี
ทำให้ขอยกเลิกงานและปัญหาต้องตามมามากมาย
“ทำไม?”คิสเลิกคิ้วถาม
“ต้องทำยังไงคุณถึงจะไม่ยกเลิกงานและเลิกแกล้งถ่ายทำไม่ผ่านสักที”ผ้าแพรว่าอย่างสุดจะทน คิสกระตุกยิ้ม
“ก้มกราบเท้าฉันสิ ขอร้องดีๆ พูดจาเพราะด้วยใบหน้าต-แหล เอ้ย ใบหน้ายิ้มแย้มที่เธอถนัด”คิสว่า
“มันจะมากไปแล้วนะ!! ทำไมฮะ อิจฉาฉันสินะที่ได้ไลออนมา คุณก็น่าจะดูออกว่าไลออนเขาไม่ได้เป็นเกย์ เขาเป็นผู้ชาย
แท้ชอบผู้หญิง ไม่มีใครที่วิปริต ผิดเพศแบบคุณหรอก!”
เพี้ยะ!
มือบางของคิสตบเข้าที่ใบหน้าของผ้าแพรทันทีด้วยความโกรธ ใครจะว่าเขาทำร้ายผู้หญิงหรือรังแกเพศแม่ยังไงก็ตาม เขาไม่
สนเพราะเพศแม่ที่ปากหมาแบบนี้มันก็สมควรจะโดน!
“กรี๊ดดดด คุณ”ผ้าแพรกรีดร้องพร้อมจับแก้มข้างที่โดนตบ
“พูดอีก พูดมาอีกสิว่าฉันมันเป็นอะไรนะ พูดมา!!”คิสว่าพร้อมทำท่าจะตบผ้าแพรอีกรอบแต่อยู่ๆผ้าแพรก็รีบวิ่งไปหาบุคคลที่
พึ่งเข้ามาใหม่ทันที
“ไลออน”ผ้าแพรโถเข้ากอดร่างสูงทันที
“เกิดอะไรขึ้น”ไลออนถามเสียงเรียบพร้อมกับมองที่แก้มของผ้าแพรที่เป็นรอยแดงสลับกับมองคิส
“ฮึก คุณคิส...ฮึก”ผ้าแพรว่าพลางร้องไห้
“คุณทำอะไร”ไลออนถามคิส คิสกัดปากอย่างพูดไม่ออกเพราะให้พูดยังไงหรือมองยังไงเขาก็เป็นฝ่ายผิดอยู่ดี
“คุณคิสเขาตบเรา ฮึก เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรให้คุณคิสไม่พอใจ คุณคิสจะขอยกเลิกการถ่ายทำ ฮึก เราก็แค่ขอร้องไม่ให้
คุณคิสยกเลิกเพราะถ้าเป็นแบบนั้นอาจารย์หมอดุเราแน่ ฮึก เผลอๆเราคงโดนหักคะแนนแน่”ผ้าแพรว่าพร้อมกับร้องไห้ไป
“ใช่ ฉันจะยกเลิกการถ่ายทำ ฉันไม่อยากถ่ายแล้ว”คิสว่าบ้าง ไม่จำเป็นที่เขาต้องอธิบายอะไรเพราะขืนพูดไปอีกคนก็ไม่มี
ทางเชื่อเขาแน่ๆ เขาไม่ได้ต-แหลเก่ง
“ทำไม”ไลออนถาม
“เกลียดคนดูแล ขยะแขยงคนดูแล เหตุผลพอมั้ย”คิสว่าเสียงเรียบ ผ้าแพรทำท่าร้องไห้หนักขึ้นอีกพอได้ยินคำพูดของคิส
“ต้องทำยังไงคุณถึงจะไม่ยกเลิก”ไลออนเองก็รู้เหมือนกันว่าโครงการนี้สำคัญมาก จะบอกว่าหานายแบบใหม่ก็จบแต่เพราะ
เวลาที่จัดการมาแล้ว อะไรหลายๆอย่างที่วางตัวมาแล้ว ถ้าจะเปลี่ยนมันก็จะเสียเวลามาก
“บอกสิผ้าแพรว่าฉันให้เธอทำอะไร บอกสิ”คิสว่า
“ฮึก...คุณคิสให้เรากราบเท้าขอร้องคุณคิส ฮืออออออ”
“ถ้าผมเป็นคนทำแทนล่ะ”ไลออนว่าพร้อมกับผละผ้าแพรแล้วคุกเข่าลง
“ไลออน”
“ทำบ้าอะไรฮะ”คิสตะโกนขึ้นมาพร้อมกับผ้าแพร คิสกำมือแน่นด้วยควาไม่พอใจกับการกระทำของร่างสูง รักผู้หญิงคนนี้มาก
เลยงั้นเหรอ รักจนทำทุกอย่างแทนได้งั้นเหรอ
“รักผู้หญิงมากนักหรือไงฮะ”คิสถามออกมา ดวงตากลมหน่วงคลอไปด้วยน้ำตา
“แล้วคุณล่ะ อยากได้ตัวผมมากเลยหรือไง”ไลออนถามกลับ
“ใช่ ฉันอยากได้นาย พอใจมั้ย”คิสตอบ
“ปล่อยนะ จะพาไปไหน”คิสว่าหลังจากที่อยู่ๆไลออนก็ลุกมากระชากเขาให้เดินตามออกมาจากห้องแต่งตัว ผ้าแพรที่ยืนอึ้ง
อยู่ก็ไม่ทันได้ตามมา
“ในเมื่อคุณอยากได้ผมนัก ผมก็จะสนองให้”
ปัง
“อื้อออออออออออออ”ปากหนาประกบจูบอีกคนทันทีหลังจากที่ผลักอีกคนเข้ามาในห้องพักส่วนตัวของเขา คิสพยายามดีด
ดิ้นแต่มือบางก็ถูกมือหนารวบไว้ทั้งสองข้างด้วยมือข้างเดียวจึงไม่สามารถทำอะไรอีกคนได้เลย
ตัดฉับๆๆๆ 55555 เสร็จไม่เสร็จให้เดากันเล่นๆก่อนละกันเนอะ อิๆ อย่าพึ่งปารองเท้าใส่เรานะ >____<
___จางบิวตี้___
-
เป็นการตัดที่โหดร้าย :mew2:
-
ขอตอนต่อไปเลยได้ไหมค้าาา ค้างมากอ่ะ ก่อนหน้านี้ก้แอบเข้ามาดู รออัพทุกวันเลยค่ะ หลงน้องคิสกับคุณหมอ :-[
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
Lion 8
“แฮ่กๆๆ”คิสหอบหนักหลังจากที่อีกคนถอนจูบ ดวงตากลมมองคนตัวสูงตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ แม้ว่าจะอดใจเต้นแรง
กับรสจูบของอีกคนไม่ได้แต่ถ้าจูบที่เกิดจากอารมณ์โมโหแบบนี้เขาก็ไม่ต้องการ
“ทำบ้าอะไรของนาย”คิสโวยวายเสียงดัง ไลออนกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะจูบอีกคนอีกครั้ง คิสพยายามหันหน้าหนีแต่ก็ถูก
อีกคนเอามือมาล็อคคางเอาไว้ไม่ให้หันหน้าหนี ปากบางเม้มไม่ยอมให้อีกคนเข้ามาเชยชิมความหวานในโพรงปากแต่ไลออนก็
ไม่ละความพยายาม ร่างสูงกัดที่ริมฝีปากล่างของร่างบางจนเกิดเลือดและเพราะความเจ็บทำให้คิสต้องยอมเผยปาก รสจูบที่อีก
คนพยายามยัดเยียดไม่ได้มีความอ่อนโยนหรือหอมหวานแม้แต่น้อย มีแต่แรงอารมณ์ มีแต่ความโมโหล้วนๆที่อีกคนเอามาลงที่
เขา
พรึ่บ
เพี้ยะ
คิสสามารถแกะมือจากอีกคนได้จึงผลักร่างสูงออกอย่างแรงก่อนจะตบเข้าที่ใบหน้าหล่อด้วยความโกรธ
“เลว อื้ออออออ”สิ้นเสียงหวานคิสก็โดนประกบจูบอีกครั้ง ครั้งนี้มือหนาจับมือบางทั้งสองข้างมัดกับเชือกไว้ทำให้คิสไม่
สามารถต่อสู้อะไรร่างสูงได้อีก
“อื้ออออ ปล่อยนะ ไอ้เลว ปล่อยนะ”ไลออนถอนจูบก่อนจะเลื่อนริมฝีปากมาที่ต้นคอขาวของอีกคนพร้อมกับซุกไซ้ ขบกัด
สร้างความเจ็บให้คิสไม่ใช่น้อย คิสพยายามใช้สองมือที่ถูกมัดทุบตีอีกคนแต่แรงอันน้อยนิดของเขาหรือจะสู้แรงของอีกคนได้
“จะทำอะไร อื้ออออออ”และปากบางก็โดนประกบจูบอีกครั้งพร้อมกับเสื้อเชิ้ตตัวขาวกำลังถูกมือหนาปลดกระดุมออกอย่าง
เชี่ยวชาญ
“อ๊ะ...เจ็บ...ปล่อยนะ เจ็บ”คิสร้องออกมาเมื่อริมฝีปากหนาของอีกคนเลื่อนลงมาที่ยอดอกของเขาพร้อมขบกัดจนเกิดรอยฟัน
คิสเจ็บจนน้ำตาคลอแต่ก็พยายามระงับเอาไว้ เขาจะไม่มีวันร้องไห้ให้อีกคนเห็นเป็นเด็ดขาด
“อยากได้ผมไม่ใช่หรือไง ทำไมแค่นี้ทนไม่ได้ล่ะ”ไลออนเงยหน้าขึ้นมามองร่างบางอย่างเย็นชา คิสกัดปากจนรอยแผลที่
โดนกัดเมื่อกี้มีเลือดไหนอีกครั้ง ดวงตากลมมองอีกคนอย่างสั่นระริก
“เลว โง่ ไม่มีสมอ...อื้ออออออ”ไม่ทันที่คิสจะได้ด่าอีกคนจนจบประโยคก็โดนอีกคนจูบอีกครั้ง มือหนาที่ไม่ได้จับมือของคิส
ไว้ก็พยายามปลดเข็มขัดของร่างบางออก คิสดิ้นรนอย่างแรงก่อนที่ขาเรียวจะเตะไปที่ขาของอีกคนทำให้ไลออนเสียการทรงตัว
“ช่วยด้วย ใครก็ได้ อื้ออออออ”ไม่ทันที่คิสจะวิ่งไปที่ประตูก็โดนอีกคนกระชากตัวกลับมาพร้อมกับมือหนาที่เอามือปิดปาก
เขาเอาไว้ ไลออนกระชากเนคไทของตัวเองออกมาก่อนจะใช้มัดปากของร่างบางทันที
พลั้ก
“อื้อๆๆๆๆ”คิสร้องออกมาอย่างอู้อี้เมื่ออีกคนจับเขากระแทกกับโต๊ะอย่างแรงจนหน้าท้องที่กระแทกรู้สึกเจ็บไม่ใช่น้อย คิส
พยายามดิ้นอย่างตื่นกลัวเมื่ออีกคนมายืนซ้อนด้านหลังของเขาเอาไว้แถมยังใช้ขากดเขาของเขาไม่ให้ขยับได้ คิสน้ำตาคลออีก
ครั้งเมื่อรู้สึกถึงการกระทำของอีกคนที่กำลังถอดกางเกงของเขาออก
พรึ่บ
และแล้วกางเกงขายาวและชั้นในของคิสก็ถูกถอดออกไปกองกับข้อขา คิสน้ำตาไหลทันทีเมื่อรับรู้ถึงสิ่งจะเกิดขึ้น
“ผมจะทำใหถึงใจคุณเองไม่ต้องห่วง”ไลออนกระซิบข้างหูบาง ก่อนที่นิ้วเรียวจะค่อยๆสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลังของ
คิส คิสเกร็งตัวด้วยความเจ็บ เขาร้องออกมาแต่ก็ไม่มีเสียงเพราะปากถูกผ้ามัดไว้
“อื้อออออ”คิสครางออกมาไม่ใช่เพราะความเสียวแต่เพราะความเจ็บ เจ็บทั้งกายและเจ็บ ร่างบางน้ำตาไหลพราก พยายาม
หันหน้ามาอ้อนวอนอีกคนให้หยุดแต่ไลออนก็หาสนใจไม่เมื่อตอนนี้ร่างสูงกำลังปลดเข็มขัดตัวเองออก
“อื้อๆๆๆ”คิสพยายามพูดขอร้องอีกคน ไลออนใจกระตุกไปนิดๆเมื่อเห็นดวงตากลมที่เต็มไปด้วยน้ำตากำลังมองมาที่เขา
อย่างอ้อนวอน
“ทำอะไรของคุณน่ะ ทำบ้าอะไรฮะ”ไลออนว่าเสียงดังเมื่อเห็นว่าผ้าที่ใช้มัดปากของคิสมีรอยเลือดปะปนมาด้วย คิสไม่
โต้ตอบอะไรแต่มองร่างสูงทั้งน้ำตาพร้อมกับพยายามกัดลิ้นตัวเองจนเลือดไหลไม่หยุด
“ฮือออออออออ”พอไลออนแก้มัดปากและมือให้คิสก็ล้มไปกองกับพื้นทันทีพร้อมกับร้องไห้จ้าออกมาอย่างน่าสงสาร
ตากลมเต็มไปด้วยคราบน้ำตาและปากบางก็เต็มไปด้วยรอยเลือด ไลออนนั่งยองๆมองอีกคน มือหนายื่นมาทำท่าจะเช็ดเลือดที่
ปากให้แต่ก็ถูกคิสปัดออก
“ฉันเกลียดนาย”คิสว่า มือบางยกขึ้นมาปาดน้ำตาก่อนจะจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเองให้เข้าที่ก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องพักส่วน
ตัวของอีกคนไปทันที ไลออนมองแผ่นหลังของอีกคนก่อนจะเสยผมขึ้นด้วยความเครียด ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ตัว ไม่มีสติว่าเมื่อกี้
ทำอะไรลงไป ใช่...เขาโกรธ เขาโกรธอีกคนมากที่ทำตัวแบบนี้ ทำตัวนิสัยไม่ดี ไม่ใช่ว่าเขาเชื่อทุกอย่าง ทุกคำพูดของผ้า
แพร เขาเองก็มีสมอง ไม่ได้โง่ว่าอะไรถูกอะไรผิดแต่สิ่งที่เขาโกรธคือวิธีการแสดงออกของร่างบาง เขาเกลียดที่ร่างบางชอบ
ทำตัวเย่อหยิ่ง ชอบพูดจาแรงๆ ชอบมองคนอื่นอย่างเหยียดๆ มันไม่เหมือนกับดวงตากลมครั้งแรกที่เขาเห็น...ดวงตากลมโตที่
สลึมสะลืมเพราะพึ่งฟื้นหลังจากหมดสติ ดวงตากลมโตที่ดูใสซื่อ เขาจำมันได้ดี ยอมรับว่าตอนแรกเขาไม่ได้สนใจอะไรเพราะ
ปกติก็มีคนเข้าหาเขาตลอดไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย แต่พออีกคนมาวนเวียนใกล้ๆตัวของเขามันก็ทำให้เขาเริ่มอยากรู้จักอีกคน
แต่พอได้เห็นการกระทำของอีกคนแล้ว เขาก็บอกเลยว่าเขารู้สึกผิดหวัง...คิสเดินปาดน้ำตามาจนถึงห้องแต่งตัวและก็พบว่าผ้า
แพรยืนอยู่ หญิงสาวพอเห็นว่าคิสน้ำตานองหน้าก็กระตุกยิ้มทันที
“ร้องไห้มาเลยนะคะ”ผ้าแพรว่า คิสไม่โต้ตอบอะไรพอดีกับเจสซี่ผู้จัดการส่วนตัวที่พึ่งมาถึงพอดี
“ตายแล้ว เกิดอะไรขึ้นฮะคิส ทำไมสภาพแกเป็นแบบนี้”เจสซี่ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเด็กในสังกัดของเธอน้ำตานองหน้า ผมฟู
ปากบางมีรอยเลือดและบวมแดง เสื้อผ้ายับยู่ยี่
“พี่เจส บอกทีมงานให้ทีว่าผมขอเลื่อนเป็นพรุ่งนี้วันนี้ผมไม่ไหวแล้ว”คิสว่าก่อนจะเดินออกไป เจสซี่ตวัดสายตาไปมองผ้า
แพรที่กำลังยืนอมยิ้ม
“อมยิ้มอะไรของเธอ”เจสซี่ถาม
“เปล่านี่คะ แพรแค่คิดว่าบางทีไลออนอาจจะพูดอะไรกับคุณคิสแน่เลย ดูท่าทางคุณคิสจะเสียใจไม่ใช่น้อย”ผ้าแพรว่ายิ้มๆ
ซึ่งนั่นก็ทำให้เจสซี่รู้สาเหตุของคิสที่เป็นแบบนี้ทันที แต่อยู่ๆเจสซี่ก็กระตุกยิ้มจนผ้าแพรขมวดคิ้ว
“นั่นสินะ แต่คงไม่พูดอย่างเดียวสิ เสื้อผ้ายับยู่ยี่ขนาดนั้น ไหนจะปากบวมๆแบบนั้นและเมื่อกี้เหมือนจะเห็นรอยแดงๆตรง
ซอกคอด้วยสิ ไม่คิดว่าเงียบๆอย่างคุณหมอไลออนจะร้อนแรงไม่ใช่น้อย”เจสซี่ว่า ผ้าแพรชะงักทันที
“คุณพูดอะไร ไลออนเขาไม่มีทางทำแบบนั้น เขาเป็นผู้ชายไม่ใช่เกย์”ผ้าแพรเถียง
“ก็ไม่รู้สินะ แต่สภาพคิสเมื่อกี้มันบ่งบอก เฮ้อ สงสัยจะลงโทษกันแรงไปหน่อย คิสมันก็งี้แหละ ไม่ชอบอะไรแบบเอส
เอ็มๆ แต่ไม่คิดว่าจะเจอสายเอสตัวพ่อซะละ”เจสซี่ยกยิ้มก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าคิสที่วางไว้และเดินออกไป ผ้าแพรยืนกำมือ
แน่น เธอไม่เชื่อ ยังไงก็ไม่เชื่อแม้ว่าสภาพของคิสจะเป็นอย่างที่ผู้จัดการส่วนตัวบอกจริงๆ ว่าแล้วผ้าแพรก็รีบวิ่งไปที่ห้องพัก
ส่วนตัวของไลออนทันที
“ไลออน”ไลออนเงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะทำงาน
“เอ่อ...เปล่าน่ะ ไม่มีอะไร”ผ้าแพรว่าก่อนจะเดินออกไป ถ้ากรี๊ดได้เธอคงกรี๊ดไปแล้วเพราะสิ่งที่เธอเห็นเมื่อกี้คือไลออนที่
สภาพเสื้อผ้ายับเยินพอกัน อีกทั้งเธอยังเห็นไทของอีกคนทิ้งอยู่กับพื้น กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!...พอกลับมาถึง
คอนโด คิสก็ขอตัวเข้าไปในห้องนอน เจสซี่ก็มองตามอย่างเป็นห่วงแต่ก็ยังไม่อยากถามอะไรเพราะถ้าคิสพร้อมที่จะเล่าก็คงเล่า
เอง
“ฮึก ฮือออออออ”คิสร้องไห้ออกมาเมื่อนึกถึงสิ่งเลวร้ายที่อีกคนทำกับเขา โกรธเขามาก เกลียดเขามากเลยใช่มั้ย ถึงได้ทำ
กับเขาแบบนี้...ทางด้านไลออน...วันนี้ไม่รู้อะไรดลใจให้ไลออนกลับบ้านไม่ได้นอนคอนโดและสภาพที่นิ่งๆอยู่แล้วแต่วันนี้ดู
แปลกไปทำให้น้องชายคนที่3ของบ้านอย่างไทเกอร์ทักขึ้น
“วันนี้พี่ไลออนกลับบ้านท่าทางหิมะจะตกหนัก ว่าแต่เป็นอะไรทำไม...”ไม่ทันที่ไทเกอร์จะถามจบผู้เป็นพี่ก็เดินผ่านหน้าเขา
ไปอย่างไม่สนใจ ฟ็อกซ์ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ใกล้ๆก็หัวเราะในลำคอ
“หัวเราะเชี่ยไร”ไทเกอร์หันไปโวยผู้เป็นน้องคนสุดท้องของบ้าน
“เปล่า”ฟ็อกซ์ยักไหล่
“เดี๋ยวเถอะมึงๆ”ไทเกอร์ชี้หน้าน้องชายที่ชอบทำหน้ากวนประสาทเขาตลอดเวลา
“เสียงดังอะไรกัน”ดรากอนที่พึ่งลงมาจากชั้นบนของบ้านพร้อมกับเหนือ พี่สะใภ้ใหญ่ของบ้านถามขึ้น
“เปล่าพี่ แต่เมื่อกี้ผมเห็นพี่ไลออนท่าทางแปลกๆ”ไทเกอร์ว่า
“แปลก?”ดรากอนเลิกคิ้ว
“เหมือนคนอกหัก เอ๊ะๆ หรือว่า...”อยู่ๆไทเกอร์ก็ยกยิ้มซึ่งสร้างความงุนงงให้กับคนอื่นมาก
“หรือว่าอะไรเหรอครับ”เหนือถามอย่างข้องใจ
“เอาไว้พี่แน่ใจก่อนนะ”ไทเกอร์ว่า หึๆ ถ้าพี่ชายของเขาอกหักจริงก็คงไม่พ้นคนที่เคยเอาไปนอนที่คอนโดที่เขาแอบเห็น
หรอกสินะ
งื้อออออออ สงสารคิส TTOTT ตอนนี้อิคุณไลออนทำเกินไปจริงๆค่ะ ด่าได้ค่ะ ด่าเลยๆๆๆ ตอนนี้เอาคุณดรากอนกับเหนือมา
ฝากด้วยเผื่อมีคนคิดถึง อิๆ ตอนต่อไปของคู่หลักไทเกอร์มีบทบาทแน่ๆ ฝากติดตามด้วยนะคะ >__<
___จางบิวตี้___
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
รุนแรงสงสารคริส :mew2:
-
อิคุณหมอออออ :z6:
ทำร้ายน้องคิสหนักไปแล้วนะยะ #อินหนักมาก
-
ชอบอ่ะ รอตอนต่อไปจ้า
-
ร้ายกาจมากค่ะ สงสารคิสที่สุดเลย
ไลออนไปขอโทษเลยนะ ทำรุนแรงไปอะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
แรงทั้งคู่
-
สงสานคิสจัง
-
Lion’s Love 3
( Harf x Foon )
ตั้งแต่วันที่ฝุ่นเผลอพูดไปว่าคนที่เขาชอบคือพี่เอ็ม ดูเหมือนอีกคนก็จะมาวนเวียนรอบตัวเขามากขึ้น เขาอยากจะพูดเพื่อ
ปรับความเข้าใจกับพี่เอ็มแต่ก็หาโอกาสเหมาะสมไม่ได้เสียที ส่วนคุณฮาร์ฟ อีกคนก็ไม่มีทีท่ายินดียินร้ายอะไร อีกคนยังทำ
หน้านิ่งใส่เขาเสมอเวลาที่มาถ่ายแบบที่สตูดิโอ พอเห็นแบบนี้แล้วก็รู้สึกจี๊ดๆที่หน้าอกข้างซ้ายไม่ใช่น้อย
“พี่ซื้อมาฝาก”เอ็มว่าพร้อมวางแก้วนมเย็นสีหวานให้กับฝุ่นที่กำลังนั่งกินข้าวกลางวันรวมอยู่กับป้าและพี่ๆในกองถ่ายทำ
“เอ่อ...ขอบคุณครับ”ฝุ่นว่า
“แหม เอ็ม ซื้อมาฝากแค่ฝุ่นคนเดียวเหรอ แล้วพวกพี่ล่ะ”พี่ทีมงานผู้หญิงคนหนึ่งแซวขึ้น
“เอาไว้โอกาสนะพี่นะ”เอ็มว่ายิ้มๆก่อนจะถือวิสาสะนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆฝุ่น ฝุ่นมองอีกคนข้างๆนิดๆก่อนจะรู้สึกเหมือนกับว่ามี
สายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องเขาอยู่เขาเลยหันไปมองก็พบว่าคุณฮาร์ฟกำลังมองมาทางเขาแต่พอเขาหันไปก็หันหน้าหนี...ช่วง
บ่าย...ฮาร์ฟมีงานต้องถ่ายแบบคู่กับนายแบบหน้าใหม่ที่พึ่งเข้าวงการมาหมาดๆ ด้วยความที่เขาเป็นนายแบบรุ่นพี่และมีชื่อเสียง
ทำให้ทางเอเจนซี่ต้องการให้เขาดันรุ่นน้องจนได้ให้งานถ่านนิตยาสารวัยรุ่นคู่กันแบบนี้
“ทำไมน้องโพยังไม่มาอีกนะ นี่เลยเวลามาจะครึ่งชั่วโมงแล้วนะ”เสียงทีมงานคนหนึ่งพูดขึ้นพร้อมกับพยายามโทรตามนาย
แบบคนดังกล่าวแต่ปรากฏว่าก็ติดต่อไม่ได้เลย
“เอาไงดีคะพี่อ๊อด”ทีมงานหันไปถามผู้กำกับที่ดูเริ่มจะทำหน้าหน้าเคร่งเครียด
“ให้เวลาอีก10นาที ถ้าไม่มาจะหาคนแทน”อ๊อดว่าและอยู่ๆโทรศัพท์ของอ๊อดก็ดังขึ้น ผู้กำกับวัยกลางคนเดินออกไปคุย
โทรศัพท์สักครู่ก่อนจะกลับมาด้วยใบหน้าเคร่งเครียดกว่าเดิม
“น้องโพประสบอุบัติเหตุขาหัก”อ๊อดว่า พวกทีมงานพากันร้องอย่างตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน เพราะนิตยาสารที่กำลังจะถ่ายทำกัน
นั้นเป็นงานด่วนและเขาก็รีเควสมาแล้วว่าต้องการนายแบบ2คน คอนเซ็ปสไตล์วัยรุ่น
“แล้วจะทำยังไงดีคะพี่อ๊อด จะหานายแบบคนไหนแทน ช่วงนี้นายแบบในเอเจนซี่เราก็มีงานกันทั้งนั้น”อ๊อดทำหน้าเครียด
ก่อนที่สายตาคมจะเหลือบไปเห็นฝุ่นที่กำลังยืนช่วยฮาร์ฟจัดเสื้อผ้าอยู่ในห้องแต่งตัว แม้ว่าขนาดตัวของทั้งคู่จะต่างกันมากทั้ง
ความสูงและขนาดตัวแต่ก็ดูกลมกลืนไม่ใช่น้อย อีกคนหล่อคมเข้มส่วนอีกคนออกแนวน่ารักใสๆ
“พี่ว่าพี่เจอละ”อ๊อดกระตุกยิ้ม...ฝุ่นรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออกไม่ใช่น้อยกับสิ่งที่กำลังเผชิญ ใช่...เขามาฝึกงานในกองถ่าย
เขามาเป็นผู้ช่วยทีมงานแต่เขาไม่ได้จะมาเป็นนายแบบ อยู่ๆพี่อ๊อดผู้กำกับก็มาบอกให้เขาถ่ายแบบแทนนายแบบที่เกิดอุบัติเหตุ
ไม่สามารถมาได้วันนี้ ทั้งๆที่เขาปฏิเสธไปแล้วว่าเขาไม่สามารถทำได้แต่ดูพี่อ๊อดจะมั่นใจเสียเหลือเกินว่าเขาจะทำได้ เขาหันไป
ขอความช่วยเหลือจากผู้เป็นป้าแต่ป้าของเขาก็ดูจะสนับสนุนให้เขาถ่ายแบบเสียเหลือเกิน
“ผมว่า...ผมทำไม่ได้จริงๆครับ เผลอๆจะทำให้คุณฮาร์ฟเสียเวลาไปด้วย”ฝุ่นว่าโดยเอาชื่อของร่างสูงมาอ้าง ซึ่งมันก็คือ
ความจริงนั่นแหละ ถ้าเขาทำได้ไม่ดีอีกคนก็จะเสียเวลาเปล่าๆ
“ว่าไงฮาร์ฟ”อ๊อดหันไปถามนายแบบชื่อดัง
“ผมไม่ได้มีปัญหาอะไร”
“งั้นก็คงไม่มีปัญหาอะไรแล้วเนอะ”อ๊อดว่าอย่างไม่รอให้ฝุ่นได้ค้าน ผู้กำกับวัยกลางคนหันไปสั่งงานทีมงานทั้งฝ่ายคอสตูม
ฝ่ายแต่งหน้าทำผมให้พาฝุ่นไปแต่งตัวทันที
“หน้าน้องฝุ่นนี่นิ้มนิ่ม”ช่างแต่งหน้าสาวประเภทสองว่าขณะที่เป็นผู้ช่วยป้าของฝุ่นแต่งหน้าให้ร่างบาง
“ฝุ่นมันผิวดีเหมือนแม่มัน”ผู้เป็นป้าชมหลานยิ้มๆ พร้อมกับแต่งหน้าให้หลานชายอย่างสุดฝีมือ...ฝุ่นมองตัวเองในกระจก
อย่างอึ้งๆ ไม่คิดว่าเด็กผู้ชาย ผิวขาวๆ หน้าจืดๆอย่างเขาพอแต่งหน้าแล้วจะเอ่อ...ดูดีเหมือนกัน เขาไม่ได้อยากชมตัวเองนะ
แต่พี่ๆทีมงานก็พูดเช่นนี้เหมือนกัน
“ว้าว น้องฝุ่นน่ารักจังเลย มาๆ มาใส่ชุดเร็ว”ว้าว่า ฝุ่นเดินผ่านหน้าของร่างสูงไปหาว้าอย่างเขินๆ...พอร่างบางออกมาจาก
ห้องแต่งตัวฮาร์ฟก็หันไปมองทันที ตาคมชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นปกติ ฝุ่นมองไปที่ร่างสูงอย่างเขินๆเพราะรู้สึกไม่ชิน
เท่าไหร่ที่ต้องมาใส่กางเกงขาสั้นต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ ปกติถ้าใส่ก็ใส่นอนหรือใส่ตอนอยู่ที่บ้านมากกว่า ชุดที่ฝุ่นใส่เป็นเสื้อยืด
ลายน่ารักแมทซ์กับกางเกงขาสั้นเหนือเข่าไม่มากแต่ก็ทำให้เห็นขาขาวๆของอีกคนได้อย่างชัดเจน
“นายแบบพร้อมแล้ว พี่ว่าเราไปทำงานกันดีกว่าค่ะ”ว้าหันมาพูดกับทั้งฮาร์ฟและฝุ่น...พอมาอยู่หน้ากล้อง หน้าแสงไฟ ฝุ่นก็
รู้สึกประหม่าอีกครั้ง ขาเรียวสั่นเล็กน้อยอย่างทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรยืนตรงไหน ทำท่าอย่างไรดี
“มายืนตรงนี้”ฮาร์ฟว่า ฝุ่นจึงขยับไปใกล้ๆร่างสูง
“เซตนี้ขอแบบร่าเริง สดใสนะ”อ๊อดว่า
“แค่ยิ้มๆเหมือนกับว่ามีความสุขก็พอ”ฮาร์ฟพูดแม้ว่าสายตาจะไม่ได้มองมาที่ฝุ่นแต่ร่างบางก็เข้าใจดีว่ากำลังพูดกับเขา
แชะ
“ฝุ่น ยิ้มกว้างไม่ใช่ฝืนยิ้ม”อ๊อดว่าหลังจากถ่ายไป1ช็อต
“ครับๆ”ฝุ่นรับคำ
แชะ
“มันยังไม่ได้”อ๊อดว่าอีกครั้ง
“บอกให้ยิ้มกว้างๆไง”ฮาร์ฟที่ยืนอยู่ข้างๆพูด
“ผมทำไม่ได้ครับ”ฝุ่นว่าพร้อมกับใบหน้าน่ารักที่เต็มไปด้วยความกังวล
“อ๊ะ”อยู่ๆฮาร์ฟก้จับตัวฝุ่นให้หันหน้ามาเผชิญหน้าเขา
แชะ
“เออ เผลอๆก็โอเคว่ะ”อ๊อดว่าหลังจากที่กดชัตเตอร์ ฝุ่นทำหน้างงทันที ทำไมอยู่ๆผ่าน
“แค่ปล่อยให้เป็นไปโดยธรรมชาติก็พอ”ฮาร์ฟว่า ฝุ่นพยักหน้ารับก่อนจะส่งยิ้มให้อีกคนอย่างขอบคุณ ฮาร์ฟเองก็กระตุกยิ้ม
รับนิดหน่อย…ชุดแรกถ่ายไป5ภาพ ก่อนที่นายแบบทั้งคู่จะถูกสั่งให้มาเปลี่ยนเสื้อผ้า ชุดที่สองออกแนวดาร์กๆหน่อยโยที่ฮาร์ฟ
ใส่เสื้อยืดสีขาว ทับด้วยเสื้อหนังสีดำบวกกับกางเกงสีดำ รองเท้าหนัง ดูแบดบอยไม่ใช่น้อย ส่วนฝุ่นใส่เสื้อลายขวางขาวดำ
บวกกับกางเกงขาสั้นสีดำเหนือเข่า เสริมด้วยถุงเท้ายาวถึงน่องและรองเท้าผ้าใบอย่างเท่ๆ ทั้งคู่ถูกเช็ตผมใหม่ให้เข้ากับคอน
เซปโดยฮาร์ฟถูกปัดผมลงมาปิดๆหน้า ส่วนฝุ่นเปิดหน้าผากแทน
“เช็ตนี้พี่ขอหน้านิ่งๆ ขรึมๆนะ”อ๊อดสั่งก่อนจะเริ่มถ่าย ก่อนจะมาถึงภาพสุดท้ายของเซ็ตโดยภาพนี้ฝุ่นต้องทำเหมือนหาเรื่อง
ฮาร์ฟ โดยที่ร่างเล็กต้องกระชากคอเสื้อของร่างสูงแล้วมองด้วยสายตาไม่พอใจ ส่วนฮ์ฟก็มองกลับนิ่งๆอย่างกวนๆ
“เอ่อ...ขอโทษนะครับ”ฝุ่นว่าก่อนจะดึงคอเสื้อของอีกคนแต่เพราะดึงแรงไปหน่อยทำให้ใบหน้าทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ฝุ่น
ทำตาโตทันทีก่อนจะรีบปล่อยมือ
“เอ่อ...ขอโทษครับๆ”ฝุ่นหันไปขอโทษขอโพยพี่อ๊อดและคนอื่นๆที่อยู่ๆก็เขาก็ไม่ยอมโพสท่า
“เอาใหม่ๆ”อ๊อดว่า ฝุ่นจึงกระชากคอเสื้ออีกคนอีกครั้งแต่ไม่ได้กระชากแรงแบบครั้งก่อน ร่างเล็กพยายามมองหน้าอีกคน
โดยสมมุติว่ากำลังโกรธสุดๆแต่ฮาร์ฟก็รู้สึกตลกในใจไม่ใช่น้อย นี่เหรอใบหน้าตอนโกรธ?
“โอเค ผ่าน”อ๊อดว่า ฝุ่นถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก...เวลาผ่านไป...การถ่ายภาพนิตยาสารก็ผ่านไปด้วยดี ฝุ่นรู้สึกดี
ไม่ใช่น้อยที่เขาสามารถทำได้และไม่เป็นภาระให้ร่างสูง ร่างเล็กได้รับคำชมมากมายจากพี่อ๊อดและทีมงานคนอื่นทำให้ฝุ่นเดิน
ยิ้มร่าเข้ามาในห้องแต่งตัวอย่างอารมณ์ดี
“อ๊ะ”ฝุ่นชะงักไปนิดๆที่เห็นร่างสูง
“เอ่อ...”ฝุ่นทำท่าเหมือนจะพูดอะไรกับอีกคนแต่ก็ไม่ได้พูด ร่างเล็กเดินหลีกเพื่อจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ก็ถูกฮาร์ฟคว้าขอมือ
เอาไว้
“วันนี้ทำได้ดี”ฮาร์ฟว่า
“เอ๊ะ...ผมเหรอครับ”ฝุ่นถามอย่างแปลกใจ
“อืม”ฮาร์ฟตอบสั้นๆ
“จริงเหรอครับ งื้อออ ผมเขินแทบตายเลย เกร็งตลอดเลยด้วย”ฝุ่นว่าพร้อมยิ้มกว้าง ฮาร์ฟเลิกคิ้ว
“ยิ้มกว้างก็เป็นนี่”
“เอ๊...”ฝุ่นทำหน้างง
“ฉันว่านายยิ้มแบบนี้น่ารักดี”ฮาร์ฟว่าพร้อมกับมือจากข้อมือบางแล้วมาจับแก้มนิ่มของอีกคนอย่างลืมตัว ฝุ่นยืนตัวแข็งใจเต้น
แรงทันทีกับการกระทำของอีกคน งื้ออออออ อย่าทำแบบนี้สิครับเดี๋ยวผมก็หัวใจวายตายหรอก
ตอนนี้แปลกๆมั้ยอ่า? งื้ออออออออออ รู้สึกสมองตันอีกแล้ว 55555 แต่ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
กับพี่เอ็มเมื่อไหร่จะพูด
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ฮาร์ฟคิดอะไรกับฝุ่นรึเปล่า อาจจะคิดแต่ยังไม่รู้ตัวก็ได้
-
ติดตามค่ะติดตาม :mew2:
-
เขียนตัวละครหลักก่อนได้มั้ย คู่รองแค่เสริมๆพอ เรื่องหลักมันก้อน่าสนใจอยู่แล้ว หรือไม่ก้อเขียนแยกเรื่องกันไปเลย
-
แต๊ะอั๋งเด็กนะฮาร์ฟ :hao6:
-
Lion 9
“นี่มันหมายความว่ายังไงพี่เจสซี่”คิสโวยวายทันทีหลังจากที่ได้เห็นตารางงานที่ต้องทำพรุ่งนี้ ปกติเขาไม่ใช่คนเรื่องมาก
ไม่ว่าจะเป็นงานเล็กงานใหญ่เขาก็พร้อมจะทำแต่ต้องไม่ใช่งานนี้...งานที่เกี่ยวข้องกับตระกูลเทพพยัคฆ์
“ก็แค่ไปเป็นพรีเซ็นเตอร์โปรโมตให้กับโรงแรมในเครือเทพพยัคฆ์ไง”เจสซี่ตอบแต่สายตาก็ยังคงจดจ้องกับนิตยสารในมือ
“พี่เจสซี่ก็รู้ว่าผม...”คิสกัดปากอย่างไม่อยากพูดชื่ออีกคน
“ก็แค่โรงแรมในเครือ คุณหมอไลออน...”
“พี่เจสซี่”คิสพูดขัด เขาไม่ได้เจออีกคนมาเกือบอาทิตย์นึงแล้วนับตั้งแต่วันนั้น เขาตัดสินใจที่จะเลิกยุ่งกับอีกคน จะ
พยายามตัดใจ เพราะรู้ดีว่าต่อให้รักคนที่เขาไม่รักเรา พยายามแค่ไหนก็เปล่าประโยชน์อยู่ดีแถมอีกคนยังเหมือนจะเกลียดเขา
แล้วด้วย เขายิ่งควรจะถอยออกมาเสียดีกว่า
“เออๆๆ ก็แค่โรงแรมในเครือ คนๆนั้นคงไม่มาข้องเกี่ยวด้วยหรอกน่ะ แล้วที่สำคัญงานนี้เขาก็เลือกแกมาแล้วจะปฏิเสธแล้ว
โดนเมาท์ว่าเกี่ยงงานหรือไง”เจสซี่ว่าด้วยเหตุผล คิสนิ่งอย่างครุ่นคิด
“ก็ได้ๆ ผมจะรับงานนี้”คิสว่าอย่างจำใจแต่ในใจก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกับว่าจะมีเรื่องเกิดขึ้น...อีกด้านหนึ่ง...
“พี่ให้ไทเกอร์ตามผม?”ไลออนถามขึ้นเมื่ออยู่ๆน้องชายคนที่3ของบ้านก็โทรตามเขาแล้วบอกว่าพี่ดรากอนให้เข้าบริษัท
“ใช่ เรื่องงาน”ดรากอนว่าก่อนจะยื่นแฟ้มบางอย่างให้กับไลออน
“พรุ่งนี้ฉันกับเหนือมีงานด่วนเลยจะให้แกช่วงดูแลงานที่โรงแรมแทนพรุ่งนี้”ดรากอนว่าต่อ
“งาน?”
“เป็นการถ่ายโฆษณาโปรโมตโรงแรม”
“แล้วทำไมพี่ไม่ให้ไทเกอร์มันช่วยงาน”ไลออนถาม เพราะปกติพี่ชายของเขาจะไม่ค่อยตามตัวเขาเท่าไหร่เพราะรู้ว่าเขาไม่
ชอบเรื่องงานบริหาร คนที่ช่วยงานส่วนมากก็จะเป็นไทเกอร์ที่โดนบังคับและฟ็อกซ์ที่เข้ามาช่วยบางครั้ง
“ก็เพราะพรุ่งนี้ผมรับหน้าที่เป็นนายแบบไงครับพี่ชาย”ไทเกอร์เป็นคนตอบ
“งั้นเหรอ”ไลออนตอบรับก่อนจะเปิดแฟ้มในมือก่อนที่คิ้วหนาจะขมวดเมื่อเห็นรายชื่อของนายแบบอีกคนที่จะมาถ่ายโฆษณาคู่
กับไทเกอร์
“มีอะไรเหรอพี่ชาย ขมวดคิ้วเชียว”ไทเกอร์แสร้งถามทั้งๆที่เขาก็รู้อยู่แก่ใจแล้วว่าผู้เป็นพี่เป็นอะไร
“เปล่า”ไลออนตอบ
“ผมนี่โคตรตื่นเต้นเลยที่พรุ่งนี้จะได้ถ่ายโฆษณาคู่กับคุณคิสคนสวย ผมเป็นคนเลือกเองเลยนะ อยากร่วมงานด้วยมานานแล้ว
หึๆ”ไทเกรอืซ่าพลางหัวเราะในลำคอ ไลออนทำทีท่าเหมือนไม่สนใจแต่ในใจก็อดคิดถึงวันพรุ่งนี้ไม่ได้ที่ต้องเจอกับอีกคน เขา
ไม่เจอกับร่างบางมาเกือบๆอาทิตย์นึงแล้ว ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่อีกคนจะออกห่างจากเขาไป เหอะๆ ก็เล่นทำร้ายเขาไป
ซะขนาดนั้น...วันถ่ายทำโฆษณา...คิสมาถึงกองถ่ายซึ่งก็คือโรงแรมในเครือเทพพยัคฆ์ในตอน9โมงเช้าในเวลานัดหมาย ร่าง
บางกวาดสายตามองก่อนจะถอนหายใจออกมาเมื่อพบว่าไม่พบคนที่เขาไม่อยากพบ
“อ๊ะ ขอโทษครับ”คิสที่หันกลับมาทำให้ชนกับใครคนหนึ่งเข้า
“ไม่เป็นไรครับ”ร่างสูงกระตุกยิ้ม คิสพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปที่ห้องแต่งตัว ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้จักคนตรงหน้าเพราะใครๆก็รู้จัก
ไทเกอร์ นายแบบชื่อดังผู้ขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าชู้ ทายาทคนที่3ของตระกูลเทพพยัคฆ์ทั้งนั้นเพียงแค่เขากับอีกคนไม่เคยร่วมงาน
กันเท่านั้น อดแปลกใจไม่ได้ที่ได้ร่วมงานกัน แต่ก็นะโรงแรมของตระกูลตัวเองแท้ๆถ้าไม่มาเป็นนายแบบก็คงจะดูแปลกพอ
สมควร...หลังจากที่ใช้เวลาแต่งหน้าทำผมนานพอสมควรก็ถึงเวลาถ่ายทำในช่วงแรก หน้าที่ของคิสก็ไม่มีอะไรมากแค่พูด
แนะนำ โฆษณาโรงแรมตามสคริปเท่านั้น ไทเกอร์เองก็เช่นกัน ที่เหลือจะเป็นหน้าที่ของฝ่ายเทคนิคที่จะเป็นคนตัดต่อ
“น้องคิส น้องไทเกอร์เตรียมตัวค่ะ”เสียงทีมงานดังขึ้นทำให้คิสและไทเกอร์ไปประจำที่แต่ก่อนที่จะเริ่มถ่ายทำอยู่ๆร่างสูงที่คิส
ไม่อยากจะเจอมากที่สุดก็ปรากฏตัว
“คุณไลออนสวัสดีค่ะ”เสียงทีมงานกล่าวทักทายร่างสูง ไลออนเองก็พยักหน้ารับนิ่งแต่สายตาคมกลับมองมาที่คิส ร่างบาง
รีบหลบสายตาทันที พยายามจะไม่สนใจ ท่องไว้มันคืองาน จะมาถอนตัวกลางคันไม่ได้
“เชิญคุณไลออนทางนี้เลยค่ะ”ทีมงานว่าก่อนจะจัดที่นั่งให้กับไลออนข้างๆผู้กำกับทำให้คิสที่กำลังจะถ่ายทำรู้สึกเกร็งไม่ใช่
น้อย ไหนพี่เจสซี่บอกว่าหมอนี่ไม่มีทางมาไงแล้วทำไม? คิสกัดปากอย่างเครียดๆแต่แรงสะกิดจากคนข้างๆก็ทำให้คิสหันไป
มอง
“เข้าฉากกันเถอะครับ”ไทเกอร์ว่าก่อนจะถือวิสาสะจับมือร่างบางเดินเข้าฉาก คิสที่กำลังใช้ความคิดอยู่ก็ไม่ได้สะบัดมืออีกคน
ออกทำให้ร่างสูงที่กำลังมองมาขมวดคิ้วทันทีกับภาพที่เห็น
“แอ็กชั่น”สิ้นเสียงผู้กำกับคิสก็ต้องทำตามบทบาททันทีแม้ว่าในหัวจะแทบลืมสคริปที่ท่องมาแล้วก็ตามแต่เพราะความมือ
อาชีพทำให้ผ่านไปได้...การทำงานในช่วงแรกผ่านไปอย่างราบรื่นและจะเริ่มถ่ายทำช่วงหลังอีกครั้งในตอนบ่าย ทั้งนายแบบและ
ทีมงานก็พากันทานข้าวร่วมกันที่ภัตรคารของโรงแรมโดยที่ไลออนเองก็ร่วมโต๊ะด้วย คิสรู้สึกอึดอัดไม่ใช่น้อยที่ต้องมานั่งใกล้ๆ
อีกคนแบบนี้ ร่างบางทำทีท่าไม่สนใจอีกคน โฟกัสแต่อาหารตรงหน้าเท่านั้น
“ทานนี้สิครับคุณคิส อาหารขึ้นชื่อของโรงแรมเลย”ไทเกรอ์ว่าพร้อมตักอาหารใส่จานของคิส
“ขอบคุณครับ”คิสพยักหน้ารับยิ้มๆ ไลออนมองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกหงุดหงิดในใจจนเผลอแสดงออกมาทางสีหน้า
ทั้งๆที่เขาคิดว่าเขาเป็นคนเก็บอารมณ์เก่งแล้วแต่ทำไม...
“ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ”คิสลุกขึ้นพร้อมบอกกับทีมงานก่อนจะเดินไปห้องน้ำโดยมีไลออนลุกตามไปหลังจากที่
ร่างบางลุกไปได้ไม่นาน
“อ๊ะ”คิสสะดุ้งทันทีที่กำลังจะเดินออกจากห้องน้ำก็เจอกับใครคนหนึ่งเข้า คิสทำท่าไม่สนใจแล้วจะเดินออกแต่ก็ถูกมือหนา
คว้าข้อมือไว้ก่อน
“ปล่อย”คิสว่าเสียงแข็งพร้อมมองหน้าอีกคนด้วยความไม่พอใจ
“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ”ไลออนว่า
“แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย”คิสว่าพร้อมสบัดแขนออกจากอีกคนแต่ก็ถูกไลออนกระชากแขนกลับมาแล้วดันร่างบางไปที่
กำแพงก่อนจะใช้แขนเท้ากำแพงเอาไว้เพื่อกั้นไม่ให้ร่างบางหนี
“ต้องการอะไรจากฉันกันแน่”คิสถามเสียงดังด้วยความไม่พอใจ เขาพยายามไม่สนใจอีกคนแล้วแท้ๆ พยายามออกห่างจาก
อีกคนแล้วแต่อีกคนยังจะต้องการอะไรจากเขาอีก
“ผมบอกว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน”ไลออนพูดคำเดิม
“ฉันก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย”คิสว่าพร้อมผลักอีกคนเต็มแรงจนไลออนผงะถอยหลังไป คิสทำท่าจะเดินหนี
แต่ก็ถูกร่างสูงกระชากกลับมากอีกครั้งปากบางกำลังจะโวยวายอีกคนก็ถูกริมฝีปากหนาประกบจูบเข้าก่อน
“อื้อๆๆๆ”คิสร้องประท้วงพร้อมกับใช้มือทุบที่อีกคนเพื่อให้ปล่อยแต่มีหรือที่ไลออนจะปล่อย มือหนาประคองใบหน้าของร่าง
บางเอาไว้แล้วสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปาก ลิ้นเล็กพยายามหลบหนีแต่ก็ถูกลิ้นหนาเกี่ยวพันเอาไว้ เสียงแตกซ๋านของน้ำลายจาก
การจูบดังขึ้นจนคิสรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วใบหน้าด้วยความอาย มือบางที่ทุบตีอีกคนก็กลายเป็นเกาะไหล่หนาเอาไว้เมื่อรู้สึกหมด
เรี่ยวแรงเพราะรสจูบที่ร้อนแรงของอีกคน
“แฮ่กๆๆ”คิสหอบหนักหลังจากที่อีกคนถอนจูบ ร่างบางทำท่าจะโวยวายแต่ไลออนก็พูดดักขึ้นก่อน
“ถ้าคุณโวยวายผมจะจูบคุณอีก”
“ฮึ่ย์ มีอะไรก็พูดมา”คิสว่า
“จะคุยกันตรงนี้?”ไลออนเลิกคิ้ว
“จะคุยตรงไหนก็นำไปสิ”คิสว่าอย่างไม่เต็มใจ ไลออนกระตุกยิ้มนิดๆก่อนจะเดินนำอีกคนไปยังห้องรับรองแขกซึ่งตอนนี้ไม่มี
ใครนอกจากเขาทั้งสองคน
“ผมอยากจะคุยเรื่องวันนั้น”ไลออนเข้าเรื่อง คิสชะงักไปทันที
“ไม่มีอะไรที่ต้องคุย นายไม่ได้ทำอะไรฉันเสียหน่อย”คิสว่าแต่ใบหน้าสวยกลับไม่กล้ามองหน้าอีกคนตรงๆ
“ไม่ได้ทำอะไร?”ไลออนเลิกคิ้ว
“ใช่...หมดเรื่องที่จะคุยแล้วใช่มั้ย งั้นขอตัว”คิสว่าพร้อมลุกขึ้นเดินหนี
“ขอโทษ”ไลออนพูดขึ้น คิสชะงักทันทีกับคำพูดของอีกคน ดวงตากลมรู้สึกร้อนผ่าวแต่ก็พยายามกระพริบเพื่อไล่น้ำตา
“ขอโทษที่ทำเรื่องแย่ๆกับคุณ”ไลออนลุกขึ้นก่อนจะเดินไปยืนข้างหลังของคิส
“ช่างเถอะ ฉันจะลืมๆมันและก็จะเลิกยุ่งกับนาย ฉันไม่อยากให้นายเกลียดฉันไม่มากกว่านี้แล้ว”คิสว่าเสียงเครือ
“แล้วผมบอกตอนไหนว่าผมเกลียดคุณ”
ตอนนี้เรื่อยๆเอื่อยๆเนอะ ให้เขาได้ปรับความเข้าใจกัน อิๆ เฟิร์นไม่ชอบดราม่าเท่าไหร่ แค่หอมปากหอมคอพอ >__<
___จางบิวตี้___
-
นี่คือการง้อรึเปล่า และนี่คือการหึงรึเปล่า555555 ไลออนไหนบอกไม่สนไง
ไม่ชอบ ไม่อยากคุย แล้วเป็นไงล่ะ ว่าแต่ทำไมสั้นจังเลย
-
รู้สึกหมั่นใส้คุณหมอเบาๆค่ะ
ไม่ชัดเจน ยังมาแอบตามหึง จูบอีก ตกลงนี่คือไม่ได้คิดไรชะ? :z6:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เหมือนโดนหย่อนระเบิดใส่ อ๊ากกก
หึงเค้าอ่ะดิ โด่
-
คุณหมอหึงงงงงงง
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณค่ะ
-
หวงก้าง
-
Lion’s Love 4
( Harf x Foon )
หลังจากที่ฝุ่นได้จับพลัดจับพลูถ่ายแบบคู่กับฮาร์ฟ ร่างเล็กก็กลายเป็นที่จับตามองมากขึ้น ด้วยใบหน้าที่น่ารักเหมือนผู้หญิง
รูปร่างผอมบางและผลงานที่ผ่านมาก็ทำได้ดีจนแทบจะเหมือนมืออาชีพเลยทีเดียวทำให้มีนิตยสารหลายฉบับติดต่อฝุ่นให้ไปถ่าย
แบบ ฝุ่นตกใจมากไม่คิดว่าความบังเอิญจะนำเรื่องดีๆเข้ามาแบบนี้ ป้าของฝุ่นสนับสนุนให้หลายชายรับงานและเป็นเด็กในสังกัด
เอเจนซี่ที่เธอทำงานอยู่ แม้ว่าช่วงเปิดเทอมฝุ่นจะต้องกลับไปเรียนแต่ช่วงปิดเทอมแบบนี้ก็คือช่วงกอบโกยไม่ใช่หรือไง ถ่าย
แบบแต่ละครั้งได้เงินไม่น้อย ฝุ่นน่าจะช่วยแบ่งเบาภาระครอบครัวได้เยอะ
“ฝุ่นนี่มันบุญหล่นทับจริงๆนะพี่ดาว”ทีมงานหญิงคนหนึ่งผู้ขึ้นขณะที่กำลังทำผมให้ฝุ่น โดยที่ดาวเองก็กำลังแต่งหน้าให้หลาน
ชายในการถ่ายปกนิตยสารวัยรุ่น
“ฉันก็ยังงงๆอยู่เหมือนกัน ไม่คิดว่าหลานชายหน้าบ้านๆของฉันจะเข้าตาคนอื่น”ดาวว่าแกมหัวเราะ
“ฝุ่นมันหน้าบ้านๆซะที่ไหนพี่ดาว หน้าตาน่ารักจะตาย มีถ้ามีหน้าอกหน่อยนะฉันคิดว่าเป็นผู้หญิงไปแล้ว”ฝุ่นรู้สึกเขินแปลกๆ
ที่ถูกชมซึ่งๆหน้าแบบนี้ ตอนอยู่ที่โรงเรียนก็มีคนมาจีบเขาเหมือนกันบอกว่าเขาน่ารักเหมือนผู้หญิง แต่เขาก็ไม่ได้สนใจเพราะ
สนใจแต่เรื่องเรียนเท่านั้น
“เอาล่ะ เสร็จแล้ว ตั้งใจทำงานล่ะ”ดาวพูดกับหลานชาย
“โอเคเลยป้า”ฝุ่นว่าพร้อมชูสองนิ้วอย่างน่ารัก...สัปดาห์หนึ่งผ่านไป...ชื่อของฝุ่นเป็นที่รู้จักมากขึ้นในนามนายแบบหน้าใหม่
ร่างเล็กมีผลงานถ่ายแบบมากมายเข้ามาจนแทบจะรับไม่ทันและวันนี้เป็นครั้งแรกที่ฝุ่นจะได้ถ่ายโฆษณาซึ่งถ่ายคู่กับนายแบบรุ่นพี่
อย่างฮาร์ฟ ซึ่งฝุ่นก็ตื่นเต้นไม่ใช่น้อย ถามถึงเอ็มที่ฝุ่นเคยอ้างกับฮาร์ฟว่าชอบ ทั้งคู่ไม่ได้เจอกันเนื่องจากเอ็มตามพี่อ๊อดผู้
กำกับไปทำงานที่สิงคโปร์และก็กลับมาในวันนี้เพื่อเป็นผู้ช่วยพี่อ๊อดในการถ่ายโฆษณา ฝุ่นที่หายในโล่งคอมานานก็รู้สึกปวดหัว
อีกครั้ง บางทีเขาควรจะบอกพี่เอ็มไปตรงๆว่าวันนั้นเขาแค่โกหกคุณฮาร์ฟ เพราะเขาไม่อยากทำเหมือนให้ความหวังพี่เอ็มอีกแล้ว
ตลอดเวลาแม้ว่าพี่เอ็มจะไม่อยู่อีกคนก็ทั้งโทรหาเขา ไลน์มาหาเขา เขาก็ตอบบ้าง ไม่ตอบบ้างไม่ให้ดูเหมือนเสียมารยาท
“ฝุ่นพี่ซื้อของมาฝาก”เอ็มว่าพร้อมกับยื่นถุงของฝากที่ซื้อมาจากสิงคโปร์ให้ร่างเล็ก
“เอ่อ...ขอบคุณครับ”ฝุ่นรับมา
“เอ่อ...พี่เอ็มครับ”เอ็มเลิกคิ้วรับด้วยรอยยิ้ม
“เสร็จงานฝุ่นขอคุยกับพี่เอ็มหน่อยนะครับ”ฝุ่นว่า
“ได้สิ พี่ก็มีเรื่องอยากคุยกับฝุ่นเหมือนกัน”พูดจบเอ็มก็ออกจากห้องแต่งตัวไปเพื่อช่วยพี่อ๊อดจัดฉาก ฝุ่นมองของฝากในมือ
อย่างชั่งใจว่าเขาควรแกะดีหรือไม่แกะดี
“เอาเวลางานมาพลอดรักไม่ใช่เรื่องดีที่นายแบบควรทำ”เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้ฝุ่นหันไปมอง
“คุณฮาร์ฟ”
“ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวแต่ในฐานะรุ่นพี่ก็อยากจะแนะนำ”ฮาร์ฟว่าก่อนจะเดินที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ฝุ่นวิ่งไปดักหน้าอีกคน
ทันที
“ผมกับพี่เอ็มเรา...”
“มันเป็นเรื่องของพวกนาย ไม่ต้องบอกฉัน”ฮาร์ฟพูดขัดก่อนจะเดินเข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าไป ฝุ่นยืนหน้าเศร้ากับคำพูดของ
ร่างสูง ใช่สินะ...คุณฮาร์ฟคงไม่อยากรับรู้เรื่องของเขาเพราะไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกัน แล้วความใจดีที่อีกคนเคยแสดงออกมา
ล่ะ? ฐานะรุ่นพี่เท่านั้นสินะ...การถ่ายทำเริ่มขึ้น...ฝุ่นพยายามเลิกคิดเรื่องส่วนตัวแล้วมาโฟกัสกับการทำงาน โฆษณานี้เป็น
โฆษณาน้ำแร่ยี่ห้อดัง ที่จะแสดงให้เห็นถึงว่าถ้าดื่มไปหน้าจะดูอ่อนเยาว์โดยใช้เขาเป็นแบบและสุขภาพจะดีโดยใช้คุณฮาร์ฟเป็น
แบบ ดีหน่อยที่ช่วงเช้านี้เขาไม่ต้องเข้าฉากกับคุณฮาร์ฟ แยกถ่ายใครถ่ายมัน
“คัท โอเคเยี่ยมมากฝุ่น”อ๊อดผู้กำกับกล่าวชมนายแบบหน้าใหม่ ไม่น่าเชื่อว่าพึ่งเข้าวงการแท้ๆแต่สามารถทำได้ดีเลยทีเดียว
และเมื่อถ่ายทำฝุ่นเสร็จก็เป็นคิวของฮาร์ฟ ฝุ่นมานั่งแถวๆทีมงานเพื่อดูการถ่ายทำของฮาร์ฟ ตากลมเบิกกว้างทันทีที่เห็นร่างสูง
เดินเข้าฉาก ทำไมน่ะเหรอ?...ก็เพราะว่าอีกคนไม่ใช่เสื้อน่ะสิ! แผงอกกว้างบวกกับกล้ามหน้าท้องเป็นลอนๆทำให้ฝุ่นหน้าขึ้นสี
ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าอีกคนหุ่นดีแค่ไหนแต่พอมาเห็นอีกครั้งก็อดรู้สึกเขินๆไม่ได้
“คัท! เยี่ยมมาก พักกองได้”อ๊อดว่าหลังจากที่ถ่ายทำฉากของฮาร์ฟเสร็จ ทั้งทีมงานและนายแบบก็พากันพักทานข้าวกลาง
วันก่อนจะกลับมาถ่ายทำฉากสุดท้ายในช่วงบ่าย พออ่านบทแล้วฝุ่นก็รู้สึกปวดหัวไม่ได้ก็ฉากสุดท้ายเป็นอะไรที่พลิกแพลงมากๆ
คือฉากสุดท้ายเป็นฉากที่เขาต้องลูบๆคลำๆที่กล้ามหน้าท้องของอีกคนและอีกคนเองก็ต้องลูบแก้มเขาแล้วโชว์น้ำแร่ในมือ
เหมือนเป็นการหักมุมเป็นทั้งคู่เป็นคู่เกย์ไรงี้ ทั้งๆที่ตอนแรกเปิดตัวมาแบบหนุ่มน้อยน่ารักกับหนุ่มหล่อเท่ๆ
“เมื่อกี้ฝุ่นน่ารักมากเลยนะ”เอ็มพูดขึ้นขณะที่กินข้าว ฮาร์ฟที่นั่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลก็หันมามอง เอ็มแสดงออกอย่างเปิดเผย
มากว่ากำลังจีบฝุ่นอยู่เพราะอีกคนมั่นใจว่าฝุ่นเองก็ชอบเขาเพราะเขาเองได้ยินมากับหู ทีมงานคนอื่นก็ไม่ได้ว่าอะไรออกจะแซวๆ
ด้วยซ้ำว่าเอ็มเล่นของสูงอะไรแบบนี้
“ขอบคุณครับ”ฝุ่นตอบรับก่อจะก้มหน้าก้มตากินข้าวและพอเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับตาคมที่มองมาที่เขา ฝุ่นรีบหลบสายตา
ฮาร์ฟทันที ไม่รู้ว่าทำไมต้องหลบเพียงแค่สมองมันสั่งให้หลบเท่านั้น
“กินนี่สิฝุ่น อร่อยมากเลย”เอ็มว่าพร้อมตักเนื้อไก่ใส่จานของร่างเล็ก
“ขอบคุณครับ”ฝุ่นตอบรับแบบเดิมเพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี รู้สึกกระอักกระอ่วนแปลกๆ
“อ้าว อิ่มแล้วเหรอครับคุณฮาร์ฟ”ทีมงานคนหนึ่งทักขึ้นเมื่ออยู่ๆฮาร์ฟก็ลุกขึ้น
“ครับ ผมไม่ค่อยหิวเท่าไหร่”ฮาร์ฟว่า ฝุ่นมองตาอีกคนไปโดยไม่ได้สังเกตว่าเอ็มกำลังมองเขาอยู่ เอ็มขมวดคิ้วทันทีที่เห็น
ว่าฝุ่นมองร่างสูงตาละห้อย แบบนี้มันหมายความยังไง?...การถ่ายทำเริ่มขึ้นอีกครั้ง ฝุ่นพยายามรวบรวมสมาธิเพราะไม่อยาก
จิตใจฟุ้งซ่านขณะทำงาน
“5 4 3 แอ็กชั่น!”
“ถ้าคุณดื่มน้ำแร่แล้วรับรองว่าผิวคุณจะนุ่มลื่นแบบนี้...”
“คัท ฝุ่นขยับหนีคุณฮาร์ฟทำไม”อ๊อดสั่งคัททันทีที่อยู่ๆฝุ่นก็ขยับหนีมือหนาที่กำลังจะลูบแก้ม
“เอ่อ...ขอโทษครับๆๆ”ฝุ่นก้มหัวขอโทษขอโพยทันที เมื่อกี้เขารู้สึกเขินมากไปหน่อยเพราะระยะใกล้ชิดของเขากับร่างสูงมัน
ทำให้เขาได้กลิ่นกายหอมๆของอีกคนไหนจะแผ่นหลังที่แนบกับอกกว้างที่ไร้เสื้อผ้าอีก งื้ออออออ อย่าสติหลุดสิฝุ่น!
“เอาใหม่ๆ 5 4 3 แอ็กชั่น!”
“ถ้าคุณดื่มน้ำแร่แล้วรับรองว่าผิวคุณจะนุ่มลื่นแบบนี้...”
“คัท ทำหน้าอะไรของนายเนี่ยฝุ่น”อ๊อดสั่งคัทครั้งที่สองเพราะฝุ่นทำหน้าแปลกๆขณะที่ถูกอีกคนลูบแก้ม ไม่ตรงตามบทที่
ต้องยิ้มกว้าง
“ขอโทษจริงๆครับ ผมขอเวลาสักแปบนะครับ”ฝุ่นว่าก่อนจะรีบวิ่งไปสงบสติอารมณ์ที่ห้องแต่งตัวทันทีโยที่ไม่รู้ว่าฮาร์ฟเดิน
ตามมา
“ใจเย็นๆสิฝุ่น หายใจเข้าลึกๆ แค่คุณฮาร์ฟจับแก้มเอง หายใจเข้าลึกๆ อย่าตื่นเต้น อย่าเขินเข้าใจมั้ย”ฝุ่นพูดกับตัวเอง
ฮาร์ฟที่ยืนพิงกรอบประตูอยู่ก็หัวเราะในลำคอทันทีที่ได้ยิน
“คุณฮาร์ฟ”ฝุ่นหันไปอย่างตกใจ
“ตื่นเต้น? เขิน?”ฮาร์ฟเลิกคิ้วก่อนจะเดินเข้ามาหาร่างเล็ก
“เอ่อ...กะ...ก็คุณฮาร์ฟเป็นถึงนายแบบชื่อดัง ผมก็เลยตื่นเต้นเป็นธรรมดา”ฝุ่นแก้ตัว
“แล้วเขินล่ะ?”ฮาร์ฟถามอีกครั้ง
“ผม...ผม...”
จุ๊บ
ฝุ่นเบิกตากว้างทันทีเมื่ออยู่ๆอีกคนก็ก้มลงมาหอมแก้มเขา หัวใจดวงน้อยๆเต้นรัวจนฝุ่นเผลอยกมือขึ้นมาสัมผัส
“ให้กำลังใจ จะได้ไม่เขิน”ฮาร์ฟว่าก่อนจะยิ้มให้อีกคนซึ่งรอยยิ้มจากอีกคนทำให้ฝุ่นหน้าแดงเข้าไปใหญ่ งื้อออออออ ทำ
แบบนี้มันทำให้เขินยิ่งกว่าเดิมนะครับ!!...ฝุ่นกลับมาถ่ายทำอีกครั้งและครั้งนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดีเพราะสายตากดดันจากพี่อ๊อด
ความจริงคุณฮาร์ฟต่างหากที่ช่วยเขาอย่างเต็มที่ เหมือนรู้ว่าเขาเขินก็เลยบอกให้พี่อ๊อดเบนกล้องมาที่หน้าร่างสูงก่อนแล้วค่อย
เบนมาที่เขาทีหลัง หลังจากที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จฝุ่นก็นึกขึ้นได้ว่ามีเรื่องจะคุยกับพี่เอ็ม
“พี่เอ็ม เอ่อ รอนานมั้ยครับ”ฝุ่นถามขึ้น เขาบอกให้พี่เอ็มมารอที่ตรงใกล้ๆห้องเก็บของเองแหละ เพราะคนไม่ค่อย
พลุกพล่านดี
“ไม่นานหรอก ฝุ่นมีอะไรจะบอกพี่เหรอ? หรือจะให้พี่พูดก่อน”เอ็มว่ายิ้มๆ ฝุ่นกัดปาก
“งั้นพี่พูดก่อนนะ...พี่ชอบฝุ่น เราคบกันนะ”ฝุ่นเบิกตากว้างทันทีกับคำพูดของอีกคน
“พี่เอ็ม...”
“พี่คิดว่าพี่สนใจฝุ่นตั้งแต่แรกแล้วล่ะ แล้วพอมาได้ยินว่าฝุ่นเองก็ชอบพี่ พี่เลยมาทบทวนตัวเองดูว่าตอนที่เราห่างกันพี่รู้สึก
ยังไง พี่แม่งโคตรคิดถึงฝุ่นเลยรู้มั้ย”เอ็มพูดออกมา
“พี่เอ็มคือ...”ฝุ่นทำหน้าลำบากใจ
“ว่าไงล่ะฝุ่น คบกันนะ”เอ็มถามย้ำ
“ผมขอโทษครับ”ฝุ่นโพล่งออกมา เอ็มขมวดคิ้วทันที
“ทำไมล่ะฝุ่น มันเร็วไปเหรอ? งั้นเราดูๆกันไปก่อนก็ได้”เอ็มว่า ฝุ่นส่ายหน้า ดวงตากลมมีน้ำตาหน่วงคลออย่างรู้สึกผิด
“ผม...ผม...ผมไม่เคยชอบพี่เอ็มครับ”ฝุ่นว่าเสียงแผ่วแต่เอ็มกลับได้ยินมันอย่างชัดเจน เอ็มรู้สึกหน้าชาทันทีกับคำพูดของร่าง
เล็ก
“อะ...อะไรนะ”
“วันนั้นผมแค่หลีเลี่ยงตอบคำถามคุณฮาร์ฟ ผมก็เลย...”
“เอาชื่อพี่มาอ้าง”เอ็มพูด ฝุ่นพยักหน้า
“ฝุ่นชอบคุณฮาร์ฟสินะ”เอ็มพูดต่อ สิ่งที่เขาเห็นวันนี้มันทำให้เขาเริ่มจะเข้าใจอะไรๆแล้วล่ะ
“ครับ”ฝุ่นตอบรับ เอ็มเอาลิ้นกลั้วปากอย่างพูดไม่ออก ฝุ่นเงยหน้ามองเอ็มอย่างรู้สึกผิด
“ผมขอโทษ ฮึก”ฝุ่นทำท่าจะร้องไห้
“ช่างเถอะ พี่โอเค พี่ไม่โกรธฝุ่นหรอก”เอ็มว่า
“จริงๆเหรอครับ พี่เอ็มไม่โกรธผมจริงๆนะ”ฝุ่นจับมืออีกคนเขย่าทันที เอ็มพยักหน้า ฝุ่นยิ้มกว้าง
“งั้นเราก็ยังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมใช่มั้ยครับ”ฝุ่นถาม
“ใช่...เรายังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม”เอ็มตอบ ฝุ่นยิ้มโยที่ไม่ได้สังเกตน้ำเสียงของอีกคนเลยว่าแข็งกร้าวแค่ไหน พอคุยกัน
เสร็จฝุ่นก็ถูกป้าตามให้กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเตรียมไปปาร์ตี้กันต่อ ฝุ่นบอกลาเอ็ม เอ็มก็พยักหน้ารับก่อนที่ตาคมจะมองตาม
แผ่นหลังบางไป
“คิดว่าพี่จะยอมเหรอฝุ่น ยังไงฝุ่นก็ต้องเป็นของพี่”เอ็มกระตุกยิ้มร้าย
อ้ากกกกกกกกกก!!! อย่าทำอะไรน้องฝุ่นนะ!! >0< จะเกิดอะไรขึ้นกับน้องฝุ่นฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
น้องฝุ่นน อันตรายยย!!! :ling3:
ปล. อยากให้คุณจาง ลงแยกกันอ่า แบบ ลงน้องคิสให้จบก่อน แล้วลงน้องฝุ่นอ่ะ มันค้างง่า อ่านไม่ต่อเนื่องค่าาา ช่วยพิจรณาด้วยนะค้า
คือ อย่างของเรื่อง ดรากอนทั้ง 2 คูู่ เนื้อเรื่องมันต่อกันนี่โอเคค่ะ แต่เรื่องของไลออน นี่เหมือนคนละเรื่องเลยง่ะ เลยอยากให้ลงที่ละคู่ค่ะ :mew2: :mew2: :mew2:
ปล.2 คิดถึงน้องคิสสส
-
ถึง Natsuki-ChaN นะคะ
งื้ออออออออ เฟิร์นก็อยากแต่งแยกทีละคู่ให้จบนะคะ แต่คิดว่าถ้าเป็นแบบนั้นคงต้องยาวกันเลยทีเดียว เพราะเฟิร์นค่อนข้างตันบ่อย 555 เลยต้องเปลี่ยนลงคู่รองสลับกับคู่หลัก คิดคู่ไหนออกก็แต่งคู่นั้นค่ะ ด้นสดตลอดเลย ถ้ารอคู่หลักจบแล้วค่อยอัพคู่รอง คาดว่าน่าจะมีดองแน่ๆ ไม่อยากให้คนอ่านรอนานด้วยน่ะค่ะประเด็น ขอโทษน้าาาาาา :hao5: :hao5: :hao5:
-
ถึง Natsuki-ChaN นะคะ
งื้ออออออออ เฟิร์นก็อยากแต่งแยกทีละคู่ให้จบนะคะ แต่คิดว่าถ้าเป็นแบบนั้นคงต้องยาวกันเลยทีเดียว เพราะเฟิร์นค่อนข้างตันบ่อย 555 เลยต้องเปลี่ยนลงคู่รองสลับกับคู่หลัก คิดคู่ไหนออกก็แต่งคู่นั้นค่ะ ด้นสดตลอดเลย ถ้ารอคู่หลักจบแล้วค่อยอัพคู่รอง คาดว่าน่าจะมีดองแน่ๆ ไม่อยากให้คนอ่านรอนานด้วยน่ะค่ะประเด็น ขอโทษน้าาาาาา :hao5: :hao5: :hao5:
ฮือออ อย่างนี้นี่เอง เข้าใจแล้วค่า :hao5:
ค้างสองคู่เลยรอบนี้ โฮฮฮ :z3:
-
อร๊ายยย. อีเอ็มจะทำไรน้องฝุ่นอะ
-
ฝุ่นแย่แน่งานนี้ อิพี่เอ็มไม่ปล่อย
-
อิพี่เอ็มจะทำไร
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
Lion 10
หลังจากวันที่ไปถ่ายโฆษณาโปรโมตที่โรงแรงในเครือเทพพยัคฆ์คิสก็ไม่ได้เจอร่างสูงอีกเพราะเขามีถ่ายงานที่ยุโรปทำให้
ต้องบินไปทำงานถึงเจ็ดวัน ทำให้สิ่งที่ยังคงค้างคาใจของคิสก็ยังไม่คลี่คลาย เฮอะ ปากบอกว่าไม่ได้เกลียดเขาแต่ดูสิ่งที่ทำกับ
เขาสิ
“นี่คือตารางงานของแกพรุ่งนี้” เจสซี่ว่าพร้อมยื่นแฟ้มตารางงานให้คิสหลังจากที่พึ่งกลับมาถึงประเทศไทยได้ไม่กี่ชั่วโมง
บางทีคิสก็อยากจะขอเวลาหยุดพักบ้าง ช่วยนี้ตารางงานเขาแน่นมากจริงๆ ทั้งขึ้นเหนือล่องใต้หรือไปต่างประเทศ ทำงานสัปดาห์
ละเจ็ดวัน เดือนละสามสิบวัน อ้ากกกกกก เขากำลังจะตายแล้ว!
“โรงแรมในเครือเทพพยัคฆ์...ทำไมเราต้องไปที่นั่นอีกล่ะพี่เจสซี่” คิสถามอย่างไม่เข้าใจ โฆษณาก็ถ่ายเสร็จไปแล้วนี่หน่า
“ทางทีมงานตัดต่อโฆษณาเสร็จแล้วเลยอยากให้ทั้งนายแบบและฝ่ายนั้นได้ดูผลงานรูปแบบเต็ม” เจสซี่อธิบาย
“บอกไปว่าผมไม่ว่าง” คิสว่า
“แกกลัวจะเจอคุณไลออนหรือไง” เจสซี่แขวะ คิสหันมามองผู้จัดการส่วนตัวหน้าหงิกหน้างอที่ถูกจี้ใจดำ
“คะ...ใครว่าผมกลัว”
“ไม่กลัวก็ต้องไป เสียมารยาทตายเลยเป็นถึงพรีเซนเตอร์แท้ๆ”...และเพราะเช่นนั้นทำให้วันนี้คิสมายืนหน้าหงิกหน้างออยู่
ที่โรงแรมในเครือเทพพยัคฆ์ คิสยกมือไหว้ทักทายทีมงานที่เคยทำงานร่วมกันอย่างเป็นกันเองก่อนจะหันไปเจอร่างสูงที่เขาไม่
อยากเจอที่สุด
“วันนี้นอกจากคุณไลออนจะมาดูโฆษณาโปรโมตแล้ว คุณดรากอน ประธานบริษัทและคุณเหนือเลขาส่วนตัวของคุณ
ดรากอนจะมาดูด้วยค่ะ” ทีมงานคนหนึ่งว่า คิสหันไปมองคุณดรากอน ซึ่งหน้าตาก็บ่างบอกว่าเป็นพี่ชายร่วมสายเลือดกับไลออน
แน่ๆเพียงแต่อีกคนดูดุๆและมีภูมิฐานกว่า ส่วนคนที่ชื่อเหนือ ดูท่าทางว่าน่าจะเด็กกว่าเขาแต่ถ้าเด็กทำไมถึงเป็นถึงเลขาส่วนตัวล่ะ
“ฉายได้” ดรากอนว่าก่อนที่ภาพโฆษณาโปรโมตจะฉายขึ้นจอขนาดใหญ่ในห้องประชุม ทั้งการแสดง ฉาก แสง สีและการ
ตัดต่อเป็นไปโดยสมบูรณ์แบบจนดรากอนอดที่จะชื่นชมคิสและทีมงานไม่ได้
“โหย ทำไมชมแค่คุณคิสล่ะพี่ ผมก็แสดงนะ”ไทเกอร์โวยเบาๆ
“คึๆ คุณไทเกอร์ก็เก่งครับ ดูดีมากๆ” แต่เป็นเหนือที่พูดชมแทน
“พูดถูกหูแบบนี้ต้องให้รางวัลนะครับเนี่ย” ไทเกอร์แกล้งหยอกแต่กลับได้รับสายตาดุๆจากดรากอนมาแทน
“ผมแค่เล่นๆน่า แหม่ ทำเป็นหวงไปได้” ไทเกอร์บ่นอุบอิบแต่คิสที่นั่งใกล้ๆได้ยินอย่างชัดเจน เดี๋ยวนะ...อย่าบอกนะว่าคน
ที่ชื่อเหนือเป็นเอ่อ...คนของคุณดรากอน ถ้าไม่ได้เห็นกับตา ไม่ได้ยินกับหู เขาคงไม่เชื่อว่าหน้าตาใสซื่อ ไร้เดียงสาแบบนี้จะจับ
คุณดรากอนได้อยู่หมัด พอเสร็จงานคิสก็ขอตัวกลับทันทีแต่อยู่ๆร่างสูงก็มายืนขวางทางเขาเอาไว้
“อะไร” คิสขมวดคิ้ว
“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ” ไลออนว่าหน้านิ่ง
“วันนั้นก็คุยจบแล้ว” คิสค้าน
“ยังไม่จบ”
“เฮ้ย ปล่อยนะ นี่ๆ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” คิสโวยวายที่อยู่ๆไลออนก็คว้าข้อมือเขาให้เดินตาม พนักงานที่เดินสวนไปมามอง
พร้อมหัวเราะคิกคักจนคิสรู้สึกร้อนที่ใบหน้าอย่างอายๆ
“อะไรของนายเนี่ย” คิสหันไปว่าอีกคนเสียงดังเมื่ออีกคนลากเขากลับมาที่ห้องประชุมที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว
“ก็บอกว่าจะคุยด้วย” ไลออนยังคงหน้านิ่ง
“ก็บอกว่าไม่คุยไง” คิสทำท่าจะเดินหนีแต่ไลออนก็ขวางทางไว้ก่อนที่จะดันอีกคนไปติดผนังแล้วใช้มือทั้งสองข้างกั้นไว้
คิสเบิกตาโตทันทีกับการกระทำจากอีกคน ภาพวันนั้นลอยเข้ามาในหัวทำให้คิสอดตัวสั่นไม่ได้
“คุยกันดีๆ...” คิสกัดปากไม่มองหน้าอีกคน
“...เถอะนะ” และเพราะน้ำเสียงที่ฟังดูอ้อนวอนของอีกคนทำให้คิสเงยหน้าขึ้นมาสบตากับอีกคนทันที แม้ว่าใบหน้าของอีก
คนจะยังคงนิ่งแต่นัยน์ตาคมกับสั่นไหว
“พูดมาสิ” คิสเอ่ยท่ามกลางความเงียบ
“ผมไม่ได้เกลียดคุณ” ไลออนพูด
“อืม...แล้วไง” คิสพยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่นทั้งๆที่ในใจอดหวั่นไหวกับคำพูดและน้ำเสียงของอีกคนไม่ได้
“ผมขอโทษที่ทำกับคุณแบบนั้น” คิสกัดปาก ดวงตากลมสั่นระริก
“อืม...มันผ่านไปแล้ว ช่างมันเถอะ” คิสตัดบทพร้อมดันอีกคนออกแต่ไลออนไม่ยอม
“อะไรของนายกัน เราคุยกันจบแล้ว” คิสว่า
“ยังไม่จบ” ไลออนว่า
“คุณชอบผมใช่มั้ย” คิสเบิกตากว้างทันทีกับคำพูดของร่างสูง
“อะ...อะไรของนาย พูดอะไรเนี่ย” คิสเสียงสั่น
“ผมถามว่าคุณชอบผมใช่มั้ย” ไลออนถามอีกครั้ง คิสหลบตาคมที่มองมา
“มะ...ไม่...ไม่ได้ชอบ” คิสตอบ
“อ๊ะ” คิสสะดุ้งที่อยู่ๆไลออนก็เชยคางให้เขาเงยหน้าขึ้นมาสบตา
“มองตาผมแล้วตอบใหม่ว่าคุณไม่ได้ชอบผม” ไลออนว่า
“ฉัน...ไม่ได้ชอบ...ฉัน...เออ ฉันชอบนาย! แต่แล้วไงล่ะ ฉันชอบนาย ตามนายอย่างกับคนบ้าแล้วดูสิ่งที่นายทำกับฉันสิ
ไม่ชอบก็บอกกันมาตรงๆ ทำไมต้องทำท่าทางรังเกียจกันด้...” เสียงหวานหายไปในลำคอทันทีที่ถูกอีกคนประกบจูบ คิสเบิกตาก
ว้างด้วยความตกใจจนเผลอเผยปากทำให้ลิ้นหนาของอีกคนสอดแทรกเข้าไปชิมความหวานในโพรงปากได้ ลิ้นหนาเกี่ยวพันกับ
ลิ้นบางอย่างร้อนแรง คิสที่ตอนแรกพยายามผลักไสอีกคนก็โอบคออีกคนแล้วจูบตอบกลับ เสียงแตกซ่านของน้ำลายดังขึ้นเพราะ
รสจูบที่ร้อนแรงไม่ได้ทำให้ทั้งคู่ถอนจูบออกจากกันแต่กลับทำให้รสจูบร้อนแรงขึ้นไปอีก
“อื้มมมมม” คิสครางในลำคออย่างพอใจกับรสจูบร้อนแรงปนอ่อนโยนของอีกคนก่อนจะรู้สึกว่าถูกอีกคนดึงให้นั่งคร่อมตัก
“อ๊ะ...ไลออน” คิสครางออกมาเมื่อปากหนาถอนจูบออกแล้วเลื่อนลงไปที่ซอกคอขาว แม้สิ่งที่อีกคนจะกำลังทำจะไม่ได้
แตกต่างจากวันนั้นแต่คิสกลับไม่รู้สึกกลัว เพราะความอ่อนโยนที่อีกคนมอบให้มามันทำให้คิสอ่อนระทวย
“อื้อ...อ๊ะ...” ปากหนางับที่ยอดอกบางผ่านเสื้อเชิ้ตสีขาวก่อนที่มือหนาจะทำหน้าที่ค่อยๆปลดกระดุมของอีกคนออก
“ยะ...อย่า...” คิสพยายามห้ามแต่ก็ห้ามได้ไม่เต็มเสียงนัก
“อื้อออออ” และปากบางก็ถูกประกบจูบอีกครั้งมือบางที่จับห้ามมือหนาอยู่เมื่อกี้ก็ถูกอีกคนจับมาคล้องคออีกครั้ง ไลออน
ปลดกระดุมเสื้ออีกคนจนหมดก่อนจะเลื่อนริมฝีปากลงมาที่ยอกอกสีชมพูที่ชูชันล่อตาล่อใจ
“อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...” คิสครางอย่างเสียวซ่านเมื่อลิ้นร้อนของอีกคนเลียที่ยอดอกของเขาแต่ก่อนที่อะไรจะเลยเถิดไปมากกว่า
นั้นประตูห้องประชุมก็เปิด
“อ๊ะ...เอ่อ...ขอโทษครับ ตามสบายนะครับ” เหนือที่จะเข้ามาหาปากกาที่ทำตกเอาไว้ก็รีบปิดประตูออกไปทันทีเมื่อเห็น
อะไรที่ไม่ควรเห็นเข้า คิสลุกออกจากตักกว้างทันที ใบหน้าสวยแดงจัดด้วยความอายก่อนจะตวัดสายตาไปมองอีกคนที่นั่งทำหน้า
นิ่งอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว
“นายนี่มัน” ไลออนกระตุกยิ้มนิดๆก่อนจะลุกจากเก้าอี้เดินเข้ามาหาอีกคน คิสถอยหลังหนีจนไปติดกับโต๊ะประชุม
“จะทำอะไรน่ะ” คิสถามด้วยใบหน้าแดงจัด ไลออนไม่ตอบแต่กลับยื่นมือมาติดกระดุมเสื้อที่หลุดลุ่ยให้กับคิส
“แต่งตัวให้เรียบร้อยสิคุณ” ไลออนว่า
“ฮึ่ย์ คนฉวยโอกาส” คิสอดที่จะต่อว่าอีกคนไม่ได้
“ก็โอกาสมันอยู่ตรงหน้า” ไลออนว่าหน้านิ่ง
“ฉันไม่คุยกับนายแล้ว แล้วก็ไม่ต้องคุยอะไรกันอีกแล้ว” คิสว่าก่อนจะเดินหนี
“เรามาลองดูๆกันมั้ย” คิสที่กำลังจะเปิดประตูออกไปก็ชะงักทันที ร่างบางหันขวับมามองหน้าร่างสูงทันที
“นะ...นาย”
“ผมไม่รู้ว่าผมชอบคุณหรือเปล่าเพราะเราก็รู้จักกันได้ไม่นาน เพราะฉะนั้นมาลองดูๆกันมั้ย” ไลออนว่าอย่างจริงจัง ในเมื่ออีก
คนก็ชอบเขาและเขาเองก็ยังไม่มั่นใจในหัวใจตัวเองว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตลอดเวลาที่เขาเจอกับร่างบาง ความรู้สึกดีที่อีกคนเข้าหา ความ
รู้สึกโกรธที่อีกคนเมินหรือแม้กระทั่งความรู้สึกคิดถึงยามที่ไม่เจอกันมันคืออะไร เขาอยากจะรู้มันจริงๆ
“พูดจริงหรือเปล่า” คิสเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้น นัยน์ตากลมสั่นไหวไม่ใช่น้อย หัวใจเต้นแรงจนคล้ายว่าจะเป็นโรคหัวใจ
อย่างหนัก
“อืม” ไลออนตอบ
“โอ๊ย ตีผมทำไมเนี่ย” ไลออนร้องออกมาทันทีที่ร่างบางเดินเข้ามาตีเขา
“โทษฐานที่ทำให้ฉันแทบบ้า โทษฐานที่ทำให้ฉันเสียใจและก็โทษฐานที่ทำให้ฉันร้องไห้ด้วย” คิสว่า ไลออนยกยิ้ม
“ขอโทษแล้วไง”
“ตอนนี้ยังไม่หายหรอก พรุ่งนี้ฉันว่างไปเดทกัน แล้วก็เอาใจฉันให้มากๆด้วยแล้วจะหายโกรธ” คิสว่าเสร็จสรรพ ไลออนเลิก
คิ้วทำท่าคิดหนัก
“ทำไม จะปฏิเสธหรือไง” คิสหน้างอ
“ยังไม่ได้พูดอะไรเลย แค่คิดเฉยๆว่าจะพาคุณไปไหนดี” คิสยิ้มกว้างทันทีกับคำตอบของอีกคน
พรึ่บ
ก่อนจะโผเข้ากอดอีกคน
“ถึงจะแค่ดูๆกันแต่ฉันก็ขี้หึง ขี้หวงมากด้วย ห้ามนอกใจ ห้ามมองใครนอกจากฉัน”
ง้อววววววว เหมือนดราม่าจะคลี่คลายแล้ว (หรือเปล่า?) เขาแค่ดูๆกันนะคะ ยังไม่ใช่แฟน คืออินังไลออนนางอยู่ในช่วงสับสนอยู่
เนอะให้เวลานางหน่อย อิๆ
___จางบิวตี้___
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
:-[ :-[
-
แหม คุณไลออน มีความซึนนะยะะ หมั่นไส้ค่า :z3:
-
พึ่งอ่านของคุณพี่ชายไป กำลังคิดอยู่เลยว่าของไลออนจะมาอัพอีกเมื่อไร
ว่าแต่ที่บอกให้ดูๆกันก่อนเนี่ย คนที่รักมาก่อนอย่างคิสดูจะเสียเปรียบเต็มๆเลยนะ :hao3:
-
อ๋อ ดู ๆ กันไปก่อนหรอ จูบเค้าซะขนาดนั้นอะนะ
ถ้าเหนือไม่เข้ามาก็คงมากกว่านั้น แต่ก็ยังดู ๆ กันไปก่อน
ไลออนนี่มันไลออนจริง ๆ ถ้าคบกันคิสคงไม่เหลืออะ
-
อย่ามาทำซึนค่ะไลออน
ไม่รู้ว่าคิดไรกับเขาแต่มือนี่ปลดกระดุมเอาๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ดูๆกันอยู่ค่ะอิอิ :mew2:
-
ห่างไปนานมาอ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเลย :hao7: :hao7: :hao7:
นึกว้่ดราก้อน กับ เหนือจะไม่มีบทซะอีก :impress2: :impress2: :impress2:
คู้รองก็กำลังหนุกเลย อีพี่เอ็มจะทำไรมั้ยเนี่ย :serius2: :serius2: :serius2:
-
แค่ดูๆกันค่ะ
-
Lion’s Love 5
( Harf x Foon )
งานปาร์ตี้หลังจากถ่ายโฆษณาเสร็จถูกจัดขึ้นที่ร้านอาหารชื่อดังโดยที่ทางทีมงานได้จองห้องอย่างเป็นส่วนตัวเพราะทั้งทีม
งานรวมทั้งนายแบบก็เกือบยี่สิบคน ซึ่งในห้องอาหารนี้ยังมีที่ร้องคาราโอเกะอีกด้วย นับว่าเป็นปาร์ตี้ที่สมบูรณ์จริงๆ ฝุ่นมาที่ร้าน
อาหารพร้อมกับผู้เป็นป้า ในใจอดรู้สึกผ่อนคลายไม่ได้หลังจากที่ได้เคลียร์ปัญหากับพี่เอ็มแล้ว ทีนี้ก็เหลือเพียงแค่คุณฮาร์ฟซึ่ง
เขาก็ไม่ได้จะเคลียร์อะไรหรอก เพราะเขาก็จะยังเป็นหนึ่งคนที่แอบมองคุณฮาร์ฟอยู่มุมมืดๆข้างหลังเหมือนเดิมแบบนี้แฟละ
“เอ้า นี่ของนายแบบไฟแรง” พี่อ๊อดว่าก่อนจะยื่นแก้วน้ำพั้นซ์ให้ฝุ่น งานนี้มีแอลกอฮอล์ก็จริงแต่สำหรับฝุ่นแล้วดื่มแค่น้ำ
พั้นซ์ก็พอ
“ขอบคุณครับพี่อ๊อด” ฝุ่นว่าก่อนจะรับมาดื่ม ร่างเล็กสบตากับร่างสูงที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก่อนจะหลบตา งื้อออออ แค่นึกถึงที่
คุณฮาร์ฟแสดงวิธีให้กำลังใจกับเขาเมื่อตอนเย็นหัวใจก็เต้นแรงอีกแล้ว
“เออจริงสิพี่อ๊อด ฉันกับเจ้าฝุ่นต้องกลับเร็วหน่อยนะ ฉันมีแต่งหน้าให้คุณคิสที่สตูตอนสี่ทุ่ม” ดาวผู้เป็นป้าของฝุ่นพูดขึ้น
“อะไรวะ งั้นเอ็งก็กลับไปก่อนๆ จะให้ตัวเด่นของงานกลับก่อนได้ไง” อ๊อดขมวดคิ้วเพราะงานนี้ก็เหมือนเป็นการฉลองให้ฝุ่น
กลายๆเพราะร่างเล็กเป็นนายแบบหน้าใหม่ที่กำลังมีชื่อเสียงมากตอนนี้
“นั่นน่ะสิครับ ส่วนฝุ่นเดี๋ยวผมไปส่งเองก็ได้” เอ็มว่าอย่างสุภาพ ทีมงานพากันโห่ร้องอย่างแซวๆทันทีเพราะยังไม่มีใครรู้
เรื่องที่ฝุ่นกับเอ็มคุยเปิดใจกันแล้ว
“อืมๆ งั้นฝากฝุ่นด้วยละกัน” ดาวว่า ฝุ่นเองก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรแม้ว่าจะอดรู้สึกเกร็งไม่ได้ถ้าต้องกลับกับพี่เอ็ม ถึงจะเคลียร์
กันแล้วแต่ฝุ่นก็ยังรู้สึกถึงบรรยากาศแปลกๆระหว่างเขากับพี่เอ็ม...ยิ่งดึกบรรยากาศก็ยิ่งคึกคัก ทีมงานที่ดื่มแอลกอฮอล์ก็เริ่มแย่ง
ไมค์กันร้องคาราโอเกะ
“งั้นป้าไปก่อนจะฝุ่น” ดาวพูดกับหลานชาย ฝุ่นพยักหน้ารับแม้ว่าอยากจะกลับพร้อมป้าก็ตามแต่ถ้าเขากลับก่อนคงจะเสีย
มารยาทแน่ๆ พี่อ๊อดพูดถึงขนาดนั้นแล้ว พอป้ากลับไปฝุ่นก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำโยไม่ได้รู้ว่ามีสายตาหนึ่งกำลังจ้องมา เอ็มยกยิ้ม
ร้ายก่อนจะหยิบแก้วของฝุ่นไปเติมน้ำพั้นซ์แล้วใส่ผงบางอย่างลงไป
“หึๆ คืนนี้พี่จะพาฝุ่นขึ้นสวรรค์เอง” เอ็มว่าพร้อมเขย่าแก้วน้ำพั้นซ์เพื่อให้ผงที่ใส่ไปละลายเข้ากับน้ำ ฝุ่นที่กลับมาจาก
ห้องน้ำก็ไม่ได้รู้อะไรกระดกดื่มน้ำพั้นซ์ในแก้วจนหมด เอ็มที่สังเกตอยู่ก็ยกยิ้มอย่างพึงพอใจ...เวลาผ่านไป...ฝุ่นรู้สึกร้อนแปลกๆ
ในร่างกาย ทั้งๆที่ในห้องนี้ก็เปิดแอร์ต่ำกว่ายี่สิบองศาแต่ทำไม...
“ฝุ่นเป็นอะไรหรือเปล่า” เอ็มที่เห็นร่างเล็กนั่งกระสับกระส่ายไปมาถามขึ้น
“เอ่อ...แค่รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยครับ” ฝุ่นตอบพร้อมกับเหงื่อที่แตกพลั่กๆ
“งั้นเรากลับกันมั้ย เดี๋ยวพี่ไปส่ง” เอ็มเสนอแต่ฝุ่นยังไม่ทันจะตอบอะไรเสียงทุ้มก็ดังขึ้น
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย” ฝุ่นเงยหน้ามองเจ้าของเสียงซึ่งก็คือฮาร์ฟนั่นเอง
“เอ๊...” ฝุ่นทำหน้างง
“ตามมา” ฮาร์ฟเดินนำไป เอ็มที่กำลังจะท้วงติงแต่ก็ท้วงไปทันแต่ก็คิดว่าฮาร์ฟคงคุยกับฝุ่นไม่นาน ฝุ่นคงไม่แสดงอาการ
อะไรออกไปแน่...ฝุ่นเดินตามร่างสูงมาที่ลานจอดรถหน้าร้านแม้ว่าร่างกายจะรู้สึกแปลกๆแต่เขาก็พยายามควบคุมมันไว้
“เป็นอะไร” ฮาร์ฟถามขึ้นหลังจากที่เห็นท่าทางแปลกๆของร่างเล็ก
“ปะ...เปล่าครับ คุณฮาร์ฟมีอะไรหรือเปล่าครับ”
“อ่ะ นายทำล่วงที่ห้องแต่งตัว” ฮาร์ฟเปิดประตูรถก่อนจะหยิบอะไรบางอย่างยื่นให้ฝุ่น
“ผมนึกว่าหายไปแล้วซะอีก ขอบคุณคุณฮาร์ฟมากๆเลยนะครับ” ฝุ่นว่าอย่างดีใจก่อนจะรับนาฬิกาเรือนโปรดมาจากมือหนา
แต่เพียงแค่ปลายนิ้วสัมผัสกันฝุ่นก็รู้สึกถึงความร้อนที่ไหลเข้ามาในร่างกาย ร่างเล็กสะดุ้งจนฮาร์ฟตกใจ
“นายเป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า” ฮาร์ฟถามอีกครั้งพร้อมกับมือหนาที่แตะที่หน้าผากของร่างเล็ก ฝุ่นตัวแข็งทื่อไปหมด
เมื่อร่างสูงสัมผัสกับร่างกายของเขา ความร้อนในร่างกายเริ่มปะทะหนักกว่าเดิม อวัยวะช่วงล่างภายใต้ร่มผ้าเหมือนจะขยายขึ้น ฝุ่น
ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรทำไมถึงได้มีความต้องการขนาดนี้
“ตัวก็ไม่ร้อน” ฮาร์ฟว่าก่อนจะปล่อยมือจากหน้าผากของร่างเล็กแต่มือบางกลับคว้ามือของเขาเอาไว้
“คุณฮาร์ฟ” ฝุ่นเรียกอีกคนเสียงสั่น ฮาร์ฟมองหน้าอีกคนอย่างไม่เข้าใจ นัยน์ตากลมของอีกคนมองมาที่เขาสั่นระริกอย่าง
แสดงถึงความต้องการอย่างปิดไม่มิด
“ฝุ่น นายเป็นอะไร” ฮาร์ฟถามอย่างตกใจ มือบางของฝุ่นเริ่มเปลี่ยนเป้าหมายจากมือหนาเป็นแผงอกกว้างที่แม้จะมีเสื้อเชิ้ต
กั้นอยู่แต่ฮาร์ฟก็ยังรู้สึกแปลกๆเมื่ออีกคนสัมผัส เขาไม่ใช่คนไร้ประสบการณ์เรื่องแบบนี้แต่กับผู้หญิงหรือผู้ชายคนอื่นเขายังต้อง
ใช้เวลาในการเล้าโลม ไม่ได้เกิดอารมณ์ง่ายแบบนี้
พรึ่บ
ร่างเล็กโผกอดอีกคน
“ช่วยผมทีคุณฮาร์ฟ ผมไม่ไหวแล้ว” ฝุ่นพูดเสียงแหบพร่ามือบางยังคงซนไม่เลิกจนกระทั่งเลื่อนไปถึงหัวเข็มขัด
“อย่าทำแบบนี้ นายโดนยา นายกำลังไม่มีสติ” ฮาร์ฟว่าหลังจากจับมือบางที่ซนไม่เลิกของอีกคนเอาไว้
“ฮึก แต่ผมไม่ไหวแล้ว” ฝุ่นว่า...ฮาร์ฟมองคนที่นั่งอยู่เบาะข้างๆที่กำลังกระสับกระส่ายไปมาอย่างสงสาร เขาพาร่างเล็กขึ้น
รถแล้วขับมาที่คอนโดฯเพราะถ้าพาอีกคนไปส่งที่บ้านในสภาพนี้คงไม่ดีแน่ ถึงเขาจะไม่เคยโดนยาแต่ก็รู้ว่าต้องแก้โดยการให้แช่
น้ำเย็นเพื่อดับความร้อนในร่างกาย
“เข้าไปแช่น้ำและก็ปลดปล่อยซะ มันจะทำให้นายดีขึ้น” ฮาร์ฟว่าหลังจากที่มาถึงห้อง ฝุ่นกัดปากเหมือนไม่อยากทำตามแต่
พอร่างสูงทำหน้าดุฝุ่นก็ต้องทำตาม พอเข้ามาในห้องน้ำฝุ่นก็ถอดกางเกงพร้อมชั้นในของตัวเองออกโยที่ไม่ได้สนใจเสื้อแต่อย่าง
ใด ร่างเล็กลงไปในอ่างอาบน้ำที่น้ำเย็นอยู่เกือบเต็มอ่าง ใอบางจับที่แก่นกายของตัวเองที่ชูชันเพราะแรงอารมณ์ก่อนจะรูดขึ้นรูด
ลง
“อื้อ...อ๊ะ...อ๊า...ซี๊ดดด...อ๊า...อื้อ...อ๊า...” เสียงหวานครางไม่ขาดปากเพราะความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น มือบางเร่งความเณ้ว
ขึ้นเมื่อความต้องการจ่อมาถึงปลายและในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมา
“แฮ่กๆๆ” ฝุ่นหอบหนักหลังจากปลดปล่อยแต่ถึงแม้จะปลดปล่อยไปแล้วฝุ่นก็ยังไม่รู้สึกสบายตัวเลย แก่นกายของเขาชูชัน
อีกครั้ง ฝุ่นลุกจากอ่างอาบน้ำเพื่อจะไปที่ฝักบัวแต่เพราะห้องน้ำที่เปียกทำให้ร่างเล็กลื่นล้ม
“โอ๊ย!!” ฮาร์ฟที่นั่งอยู่ข้างนอกสะดุ้งทันทีกับเสียงของอีกคนด้วยความเป็นห่วงร่างสูงก็รีบวิ่งมาที่ห้องน้ำ
ปังๆๆ
“ฝุ่น เป็นยังไงบ้าง ฝุ่นๆ” ฮาร์ฟเคาะประตูเสียงดังด้วยความร้อนใจแต่กลับไม่มีเสียงตอบกลับมาร่างสูงจึงเปิดประตูเข้าไป
ทันที
“อ๊ะ คุณฮาร์ฟ” ฝุ่นที่พยุงตัวเองลุกยืนพอหันมาเจอร่างสูงก็ตกใจทันที ฮาร์ฟพยายามบังคับสายตาไม่ให้มองอีกคนแต่มันก็
ไม่สามารถทำได้ ร่างเล็กผอมบางที่มีเพียงเสื้อเชิ้ตสีฟ้าที่ตอนนี้เปียกน้ำจนแนบไปกับตัว ความยาวของเสื้อยาวปิดแต่ต้นขาขาว
เพียงนิดเดียวเท่านั้นทำให้เห็นช่วงล่างที่อีกคนไม่ได้ใส่อะไรอย่างชัดเจน
“ฉันได้ยินนายร้อง” ฮาร์ฟพูดขึ้นด้วยความยากลำบาก
“ผะ...ผมแค่ลื่นครับ” ฝุ่นตอบก่อนจะช้อนตามองร่างสูงอย่างแสดงความต้องการ ฮาร์ฟกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ก่อนจะ
ตัดสินใจหันหลังกลับแต่...
พรึ่บ
“ช่วยผมหน่อยนะครับคุณฮาร์ฟ ฮึก ผมรู้สึกเหมือนร่างกายจะระเบิดอยู่แล้ว ฮึก ทรมานเหลือเกินครับ” ฝุ่นกอดอีกคนจาก
ด้านหลังพร้อมสะอึกสะอื้นออกมา
“แต่มันจะทำให้นายเจ็บ” ฮาร์ฟว่า
“ฮึก ผมยอม” สิ้นเสียงหวานร่างสูงก็หันกลับมาก่อนที่จะจูบอีกคนทันที ฝุ่นแม้ว่าจะตกใจไปหน่อยแต่มือบางก็โอบคอร่าง
สูงเอาไว้แล้วจูบตอบอีกคนอย่างเงอะงะๆเท่าที่จะทำได้ ปากหนาเลื่อนลงจากริมฝีปากบางลงมาที่ซอกคอขาวก่อนจะขบเม้มฝาก
รอยเอาไว้ มือหนาก็ปลดกระดุมเสื้อของฝานออกอย่างชำนาญ
พรึ่บ
ก่อนจะทิ้งเสื้อของอีกคนลงพื้นทำให้ตอนนี้ร่างเล็กเปลือยเปล่าทั้งตัว
“อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...” ฝุ่นครางออกมาเมื่ออีกคนเลียที่ยอดอกของเขา ความรู้สึกเสียวซ่านไปหมดทั่วช่องท้อง มือบางเองก็ทำ
หน้าที่อย่างดีในการปลดกระดุมเสื้อของอีกคน
พลั้ก
ฮาร์ฟดันอีกคนหันหน้าเข้าหากำแพงก่อนที่ตัวเองจะไปยืนซ้อนข้างหลัง ร่างสูงถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเปลือยเปล่า
ก่อนจะพรมจูบที่หลังเนียนของอีกคนอย่างหลงใหล ใช่...ฝุ่นน่าหลงใหลไปทั่วทักสัดส่วน ร่างกายที่ขาวใสและบอบบางมันทำให้
เขาอยากจะทำรอยไว้ทุกที่
“อื้อออ....คุณฮาร์ฟฟ” ฝุ่นเรียกอีกคน
“หืมมม ว่าไง” ฮารืฟที่กำลังซุกไซ้อยู่ที่ซอกคอขาวตอบกลับ
“เข้ามา...เถอะครับ...” สิ้นคำขอของร่างเล็กมือหนาก็หยิบครีมอาบน้ำมาชะโลมมือก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในช่องทาง
ของอีกคน
“อ๊ะ...” ฝุ่นสะดุ้ง
“อย่าเกร็ง แล้วจะดีเอง” ฮาร์ฟบอกเสียงพร่าก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วที่สองเข้าไป จากสองนิ้วก็กลายเป็นสามนิ้ว เมื่อเห็นว่า
ช่องทางของอีกคนพร้อมแล้วร่างสูงก็ดันแก่นกายของตัวเองเข้าไปทันที
“อ๊ะ...อ๊า!” ฝุ่นจิกผนังด้วยความเจ็บและเสียดช่องท้องหลังจากที่อีกคนสอดแทรกเข้ามาแม้ว่าอยากจะบอกให้อีกคนเอา
ออกไปแต่เพราะอารมณ์ที่ต้องการปลดปล่อยทำให้กลายเป็นฝุ่นแอ่นสะโพกรอรับอีกคนอย่างเต็มใจ
“อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...อื้อ...อ๊ะ...อ๊า...” เสียงหวานครางไม่ขาดปากเมื่ออีกคนขยับตัว ฮาร์ฟเองก็อดครางในลำคอเพราะ
ความเสียวในความคับแน่นไม่ได้ ร่างสูงจับร่างเล็กหันกลับมาโยที่ไม่ได้ถอนแก่นกายออกทำให้แก่นกายภายในหมุนควงจนฝุ่น
ครางเสียงสั่น
“อื้อออออ” ฝุ่นกัดเข้าที่ไหล่หนาด้วยความเสียวเมื่ออีกคนยกเขาขึ้นเอวแล้วกระแทกตัวเข้าออกอย่างแรงและรัวจนฝุ่นแอ่น
สะโพกตามไม่ทัน
“อื้อ...คุณ...ฮาร์ฟ...อ๊ะ...อ๊า...จะถึง...อ๊า!!” ในที่สุดฝุ่นก็ปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของอีก
คนในขณะที่ฮาร์ฟยังไม่ปลดปล่อยออกมา
“เร็วจังนะ นายคงไม่รู้ว่าฉัน อื้มมม...อึดแค่ไหน” ฮาร์ฟพูดที่ริมหูบางก่อนจะกระแทกตัวเข้าออกไม่ขาดจังหวะจนแก่นกาย
เล็กตั้งชันอีกครั้งและกว่าที่ฮาร์ฟจะปลดปล่อยฝุ่นก็ปลดปล่อยออกมารอบที่สองและอย่าคิดว่าบทรักจะจบลงแค่นั้นร่างสูงอุ้มอีกคน
มาต่อที่เตียงนอนจนถึงเกือบเช้ามืดจึงยอมปล่อยร่างเล็ก
งื้อออออออออ เสร็จเขาเสียแล้วน้องฝุ่น เสร็จแบบที่เต็มใจเสียด้วย 555555 คู่นี้ดูจะไวไฟกว่าคู่หลักนะคะแต่ไม่ต้องห่วงคู่หลักมี
แน่แต่ยังไม่ถึงเวลาเนอะ ^ ^
___จางบิวตี้___
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
กรี๊ดดดด เสร็จไปแล้วคู่นึง ไอ้พี่เอ็มมาเป็นตัวช่วยเค้าเฉยเลย 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คู่รองเขานำไปแล้วคู่หลักอย่ายอมค่ะ
ฟินมาก ณ จุดนี้บอกเลยยย
-
แล้วหลังจากนั้นจะทำไงต่อ
-
กรี๊ดดดดดดได้กันแล้ว :mew2:
-
Lion 11
เพราะวันนี้จะได้ไปเดทกับไลออนทำให้เมื่อคืนคิสนอนไม่หลับด้วยความตื่นเต้น ร่างบางตื่นนอนตอนหกโมงเช้าเพื่อมาอาบ
น้ำแต่งตัว ทั้งๆที่นัดกับอีกคนตั้งสิบโมงแต่ไม่ได้หรอก เขาต้องพิถีพิถันกับการแต่งตัวเสียหน่อย
“ตายๆๆ นี่แกจะรื้อเสื้อผ้าออกมาทำไมเยอะแยะ” เจสซี่ที่พึ่งเดินเข้ามาในห้องนอนของคิสพูดขึ้นด้วยความตกใจที่เห็น
เสื้อผ้าแบรนด์ดังราคาแพงกองเกลื่อนกลาดอยู่กับพื้นห้องราวกับเสื้อผ้าตลาดนัดมือสอง
“ก็มันหาชุดถูกใจไม่ได้เลยอ่ะพี่เจสซื่” คิสว่าพร้อมขมวดคิ้ว ตัวนั้นก็ไม่ดี ตั้งนี้ก็ไม่ถูกใจ
“ไม่ว่าแกจะใส่ชุดไหนก็สวยเริดเชิดอยู่แล้วย่ะ อย่าเรื่องมาก” เจสซี่ว่า
“แต่นี่มันเดทแรกนะพี่เจสซี่” คิสเถียงก่อนจะหันกลับไปตั้งหน้าตั้งตารื้อเสื้อผ้าต่อ เจสซี่ส่ายหัวเบาๆกับเด็กในสังกัด เธอไม่
เคยเห็นคิสเป็นแบบนี้มาก่อน ร่างบางเคยไปเดทกับใครหลายต่อหลายคนทั้งนายแบบด้วยกัน นักธุรกิจชื่อดัง บลาๆๆ แต่ที่กล่าว
มานั้นเป็นฝ่ายเข้าหาคิสก่อนเสมอแต่สำหรับไลออนไม่เหมือนกัน คิสเป็นฝ่ายเข้าหาอีกคนก่อน จากแค่ความชอบกลายเป็นความ
รักตั้งแต่เมื่อไหร่เจ้าตัวเองก็ยังไม่รู้ตัวเหมือนกัน รู้แค่ว่าตอนที่ไลออนทำเหมือนเกลียดเขา หัวใจมันเหมือนแทบจะสลาย
“ตัวนี้เป็นไงพี่เจสซี่” คิสหันมาถามพร้อมชูเสื้อผ้าให้ผู้จัดการส่วนตัวดู เจสซี่พยักหน้า คิสยิ้มร่าก่อนจะวิ่งเข้าไปแต่งตัว
ทันที...ทางด้านของไลออน...เมื่อคืนร่างสูงกลับมานอนที่บ้านเพราะมีนัดกินข้าวกับครอบครัว ร่างสูงเดินวนไปวนมาอยู่หน้าตู้
เสื้อผ้าเกือบยี่สิบนาทีเพราะยังหาเสื้อผ้าที่ถูกใจใส่ไม่ได้ ก็นะ...เขาซื้อแต่เสื้อผ้าสไตล์เดิมๆ เสื้อเชิ้ตสีขาวไม่ก็สีดำ กางเกงก็
เดิมๆ บางทีเขาก็งงตัวเองเหมือนกันว่าเขาจะเสื้อมาทำไมเหมือนๆกัน
ก็อกๆๆ
“เข้ามา” ไลออนว่าโดยที่ไม่ได้หันไปมองว่าใครเข้ามาเพราะก็คงไม่มีใครหรอกนอกจากไอ้น้องชายตัวดีของเขา
“จะเก้าโมงแล้วยังไม่ได้แต่งตัวเลยเหรอพี่ชาย” ไทเกอร์ทักขึ้น
“อะไรมึง” ไลออนขมวดคิ้ว
“ก็ได้ข่าวว่าจะไปเดทกับคุณคิสคนสวยไม่ใช่หรือไง” ไทเกอร์ยิ้มแซวๆ ไลออนขมวดคิ้วทันที
“รู้ได้ไง”
“ก็ไม่ได้อยากเสือกหรอกนะแต่...ฉากในห้องประชุมร้อนแรงเป็นบ้าเลยอ่ะ” ไลออนกระแอมเบาๆทันทีกับคำพูดของน้อง
ชาย หูหนาเหมือนจะขึ้นสีจางๆด้วย นี่เขาคิดว่ามีแค่เหนือคนเดียวที่รู้นะเนื่ย
“เสือก” ไลออนว่าออกมา
“ก็บอกว่าไม่ได้เสือกไง ฮ่ะๆ แต่ก็อยู่ดูจนจบอ่ะ” ไทเกอร์ว่าอย่างกวนๆ ไลออนทำท่าไม่สนใจน้องชายก่อนจะหันกลับไป
มองเสื้อผ้าในตู้ต่อ
“โห นี่พึ่งเห็นเสื้อผ้าพี่ ทำไมมีแต่เสื้อผ้าแบบเดิมๆ สีเดิมๆแบบนี้ล่ะ” ไทเกอร์ว่า
“กูซื้อแต่แบบนี้”
“แต่จะใส่แบบนี้ไปเดทก็ยังไงๆอยู่นะพี่ชาย เอางี้มั้ย...” ไลออนหันไปมองหน้าน้องชาย...ไลออนมายืนรอคิสอยู่ที่หน้า
คอนโดของร่างบางเมื่อถึงเวลานัด เดทที่เขาคิดไว้ก็ไม่มีอะไรมากกูประมาณว่ากินข้าว ดูหนังอะไรทำนองนั้น เขาเองก็ไม่เคยเดท
กับใครเสียเท่าไหร่ ถูกใจก็เข้าห้องเลยแบบวันไนท์สแตนท์แต่พอให้มาเดทจริงๆจังๆแบบนี้ก็อดประหม่าไม่ได้
“รอนานหรือ...” เสียงหวานหายเข้าไปในลำคอทันทีเมื่อเห็นการแต่งตัวที่แปลกตาของร่างสูง ปกติเจอกันทีไรไม่เสื้อเชิ้ตสี
ขาวก็สีดำดูเรียบๆแต่ดูวันนี้สิ...ร่างสูงอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวคลุมทับด้วยเสื้อยีนส์สีเข้มแมตซ์กับกางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบ ดู
แปลกตาแต่ก็ดูดีไม่น้อย
“แปลกเหรอ?” ไลออนเลิกคิ้วถาม เขาไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่กับชุดที่น้องชายเลือกให้ ซึ่งก็เป็นชุดของมันนั่นแหละ
“แปลกนะแต่...น่ารักอีกแบบ” คิสว่ายิ้มๆ ไลออนพยักหน้ารับพร้อมกับเกาแก้มแก้เขิน ไม่รู้ทำไมต้องเขินด้วยเหมือนกัน
“วันนี้จะพาฉันไปไหนบ้าง” คิสถามขณะที่นั่งอยู่ในรถคันหรูของอีกคน
“กินข้าว ดูหนัง” ไลออนตอบเสียงเรียบ คิสขมวดคิ้ว
“แค่นี้?”
“อืม แค่นี้” คิสหน้างอทันที ก็เข้าใจนะว่าไปเดทกินข้าว ดูหนังอ่ะแต่ไม่มีอะไรที่มันพิเศษกว่านี้เลยหรือไง
“ผมไม่เคยเดทอะไรแบบนี้เลยไม่รู้ว่าจะพาคุณไปไหนดี” ไลออนพูดออกมา
“แล้วปกติกับคนอื่นล่ะ” คิสหลอกถาม
“พอใจก็เข้าห้อง” ไลออนก็ตอบตรงๆ คิสอ้าปากค้างทันที
“หรือเราจะทำแบบนั้นดี” ไลออนหันมาเลิกคิ้วถาม มุมปากมีรอยยิ้มเล็กๆอย่างเจ้าเล่ห์ คิสหน้าร้อนวูบวาบทันทีกับคนพูด
ของอีกคน จะเย็นชาก็เย็นชาไปสิมาแนวกระล่อนแบบนี้เขารับมือไม่ทันนะ
“ไม่เอา!”...พอถึงห้างสรรพสินค้าหรูใจกลางเมือง ทั้งคู่ก็เดินเลือกร้านอาหารที่จะกินด้วยกัน
“ร้านไหนดี” คิสหันมาถามร่างสูง
“แล้วแต่คุณ” ไลออนตอบ คิสขมวดคิ้ว
“งั้นร้านนั้นๆ” ว่าแล้วมือบางก็จับมืออีกคนพาไปที่ร้านอาหารที่อยากจะกินทันที ซึ่งเป็นร้านอาหารตะวันตกชื่อดังนั่นเอง คิ
สมองเมนูอาหารในมืออย่างเลือกไม่ได้ ไม่ใช่ว่าไม่น่ากินนะแต่มันน่ากินไปหมดเสียทุกอย่างแต่ช่วงนี้เขาก็กำลังไดเอทอยู่ด้วย จะ
กินเยอะมากๆก็ไม่ได้
“กินไรดีอ่ะ อยากกินสเต็กแต่หลายกิโลแคลฯเลยอ่ะ” คิสว่า
“อยากกินก็กิน” ไลออนว่า
“แต่กำลังไดเอทอยู่นี่ หรือจะกินสลัดดี” คิสว่าอย่างลังเล สเต็กก็อยากกินแต่...
“เอาสเต็กสองที่ครับ” คิสตาโตทันทีที่ไลออนหันไปสั่งกับพนักงงาน
“เดี๋ยวๆ แต่ฉัน...”
“ส่วนเครื่องดื่มเอาน้ำผลไม้รวมกับกาแฟครับ” ไลออนไม่ได้สนใจร่างบางที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามแต่กลับสั่งต่อ พนักงานโค้งรับ
ก่อนจะเก็บเมนูไป
“อะไรของนายเนี่ย ฉันไดเอทอยู่นะ” คิสว่าหน้างอ
“ผอมขนาดนี้จะไดเอททำไม”
“ผอมตรงไหน ฉันอ้วนนะ นายจะไปรู้อะไร” คิสเถียง
“ก็เคยจับมาทั้งตัวแล้วทำไมจะรู้” ไลออนว่าออกมาหน้านิ่งๆแต่กลับทำให้คิสหน้าขึ้นสีทันที ใครเขาให้พูดเรื่องแบบนี้กลาง
ร้านอาหารกันไอ้หมาบ้า!...หลังจากที่กินข้าวด้วยกันเสร็จทั้งคู่ก็ขึ้นมาที่ชั้นโรงหนัง ช่วงนี้มีหนังเข้าใหม่เยอะทำให้คิสตัดสินใจ
เลือกไม่ได้สักทีว่าควรดูเรื่องอะไรแต่มาเดทแบบนี้หนังรักท่าจะเหมาะ
“อ่ะ” คิสมองร่างสูงที่ยื่นตั๋วหนังให้เขา คิสขมวดคิ้วทันที เดี๋ยวนะ...เขาเลือกหนังตอนไหน ร่างบางมองชื่อหนังในมือก่อนจะ
เบิกตากว้าง
“นี่มันหนังฆาตกรรมไม่ใช่หรือไง”
“อืม น่าดู เห็นไทเกอร์บอกว่าสนุก” ไลออนตอบหน้านิ่งๆ คิสอยากจะค้านแต่ทำยังไงได้ซื้อตั๋วมาแล้วนี่ หมดกันเดทหนังรัก
ที่เขาวาดฝันไว้...ตลอดเวลาที่ดูหนังคิสก็แทบจะปิดตาตลอดเพราะรู้สึกเสียววาบไม่ทั่วท้องกับการฆาตกรรมที่น่ากลัว ร่างบางหัน
ไปมองคนข้างๆที่นั่งดูหน้าตาเฉยเหมือนกับว่ากำลังดูข่าวสารบ้านเมืองหรือรายการทีวีทั่วไป
“อ้ากกก” คิสร้องออกมาก่อนจะเอนไปซบไลออนทันทีเพราะเมื่อกี้หันมาเจอฉากกำลังเอามีดกรีดหัวใจ ไลออนมองคน
ข้างๆยิ้มๆก่อนจะตวัดแขนไปโอบอีกคนเอาไว้ คิสหัวใจพองโตทันทีกับการกระทำของอีกคน ร่างบางเงยหน้าจากแผงอกอีกคนมา
มองหน้าก็เห็นว่าไลออนเองก็ก้มมองเขามาเหมือนกัน
“...” ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของคนทั้งคู่มีแต่ความอบอุ่นใจที่เกิดขึ้นเท่านั้น...
“น่ากลัวสุดๆ ฉันนี่ปิดตายแทบทั้งเรื่อง กลับไปจะนอนหลับมั้ยเนี่ย” คิสว่าหลังจากที่เดินออกมาจากโรงหนังแล้ว
“หึๆ” ไลออนหัวเราะในลำคอ
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย นายนั่นแหละเลือกหนังอะไรไม่รู้ มาเดททั้งทีแต่เลือกหนังฆาตกรรม” คิสโวยใส่อีกคนอย่างไม่จริงจัง
นัก
“ก็น่าดูนี่” ไลออนว่าแต่ก่อนที่ทั้งคู่จะพูดอะไรกันต่อเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“อ้าวไลออนนี่หน่า ตอนแรกนึกว่าจำผิด” คิสและไลออนจึงหันไปมองทางต้นเสียง คิสขมวดคิ้วเป็นปมทันทีที่เห็นหน้า
เจ้าของเสียง ก็จะใครล่ะถ้าไม่ใช่ยัยผ้าแพรเน่านั่น!
“อืม” ไลออนพยักหน้ารับนิดๆ
“อ้าวมากับคุณคิสนี่หน่า ถ้าไม่สังเกตคงไม่เห็น สวัสดีค่ะคุณคิส” ผ้าแพรว่าก่อนจะหันมาทักทายคิสที่ยืนอยู่ข้างๆไลออน
คิสเบะปาก ทำเป็นบอกไม่เห็นเขา ยืนแทบจะสิงร่างกันแบบนี้อยู่แล้วตาบอดหรือไง!
“ครับ” คิสกระแทกเสียง
“ไม่คิดว่าไลออนจะมากับคุณคิสนะเนี่ย แปลว่าควเคลียร์กันแล้วใช่มั้ย เราน่ะไม่อยากเป็นต้นเหตุให้ไลออนกับคุณคิส
ทะเลาะกันหรอกนะ ยังไงคุณคิสเขาก็ไล่ตาม เอ่อ...เราหมายถึงคุณคิสเขาก็เคยเป็นคนไข้ของไลออน” ผ้าแพรว่า คิสกำมือแน่น
อย่างไม่ชอบใจในคำพูดของหญิงสาวแต่อยู่ๆร่างบางก็คลี่ยิ้มกว้างจนผ้าแพรงุนงง
“ครับ เราเคลียร์กันแล้ว ผมเองก็ต้องขอบคุณคุณผ้าแพรด้วยนะครับที่เป็นสาเหตุ เอ่อ...ผมหมายถึงเป็นต้นเหตุ เอ๊ย ไม่ใช่
สิ หมายถึงว่าเพราะเรื่องของคุณผ้าแพรทำให้ผมกับไลออนเข้าใจกัน ตอนนี้เราก็เลย...” คิสคว้ามือไลออนมาจับ
“...ดูๆกันอยู่น่ะครับ” ผ้าแพรหน้าเสียทันทีกับสิ่งที่พึ่งรับรู้ มะ...หมายความว่ายังไงกัน
“งั้นผมกับไลออนขอตัวก่อนนะครับ มีอีกหลายที่ที่ต้องไปเดทกันต่อ” คิสว่าพร้อมสิ่งยิ้มให้ผ้าแพรก่อนจะจูงมือไลออนเดิน
ออกไป ผ้าแพรมองตามแผ่นหลังของคนทั้งคู่ด้วยความไม่พอใจ มือเรียวกำมือแน่น
“คิส...แล้วแกจะได้รู้ว่าหัวเราะทีหลังดังกว่า”
ตอนนี้เรื่อยๆ เอื่อยๆนะคะให้เวลาเขาเดทกันหน่อยแต่มาสะดุดตรงท้ายๆนี่ล่ะ 5555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ เตรียมดูความ
ร้ายกาจของผ้าแพรได้เลย
___จางบิวตี้___
-
ติดตามค้าาาาาาา :mew2:
-
มาเดท แต่ดูหนังฆาตกรรม เนี่ยนะคิดได้ไง 555 :m20: :m20: :m20:
เบื่อผ้าแพรจริงๆเลย :angry2: :angry2: :angry2:
-
อีผ้าแพรผ้าถุงไรนี้นะ มันร้ายมาก แต่คิสร้ายกว่า 55555
-
ยัยผ้าแพรนี่อาราย คนจะมุ้งมิ้งอย่ามามาร
-
มารความสุขจริงๆชะนี
-
ยัยมารร้ายมาแล้ว
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
Lion 12
นี่ก็ผ่านมาได้หนึ่งสัปดาห์แล้วหลังจากที่ไลออนและคิสไปเดทกันเพราะคนหนึ่งก็งานเยอะและอีกคนก็งานหนักทำให้หนึ่ง
สัปดาห์ที่ผ่านมาทั้งคู่ไม่ได้เจอกันเลย มีเพียงแค่โทรหาและคุยกันผ่านแชทเท่านั้น
“พรุ่งนี้ผมไม่มีงานใช่มั้ยพี่เจสซี่” คิสถามขึ้นหลังจากที่ถ่ายแบบเซตสุดท้ายเสร็จและเตรียมตัวกลับคอนโด
“อืมใช่ ทำไม” เจสซี่ถามกลับ
“งั้นคืนนี้ผมไม่อยู่ห้องนะ” คิสว่าหน้าระรื่น
“เดี๋ยวๆ ไม่อยู่ห้องแล้วแกจะไปไหน” เจสซี่ขมวดคิ้ว
“ก็ไปค้างห้องว่าที่แฟนผมไง” คิสตอบ
“ต๊ายตาย เด็กในสังกัดฉันกลายเป็นเด็กสาวใจแตกตั้งแต่เมื่อไหร่กันยะ” เจสซี่แขวะอย่างไม่จริงจังนัก
“ก็ไม่เจอกันตั้งอาทิตย์นึงนี่หน่า”...คิสที่ตั้งใจจะมาค้างที่ห้องของไลออนคืนนี้ก็เตรียมเสื้อผ้าและข้าวของมาหาร่างสูงที่คอน
โดตอนกลางคืนทันทีโยที่เขาเองก็ไม่ได้บอกร่างสูงหรอก ถ้าโดนไล่กลับงั้นเหรอ? ลองไล่กลับสิ เขาไม่กลับสักอย่างก็ทำอะไร
เขาไม่ได้หรอก
ออดดดดดด
เสียงกดออดจากหน้าห้องทำให้ไลออนที่พึ่งอาบน้ำเสร็จต้องขมวดคิ้ว ร่างสูงมองไปที่นาฬิกาก็พบว่าสี่ทุ่มกว่าแล้ว ใครกันนะที่มา
แอดดดดด
“เซอร์ไพ...” ร่างบางที่ตั้งใจจะพูดเซอร์ไพรส์อีกคนเป็นอันต้องชะงักเมื่อเห็นร่างสูงในสภาพผ้าเช็ดตัวพันเอวผืนเดียว หยด
น้ำที่ยังเกาะอยู่ที่แผงอกและกล้ามหน้าท้องทำให้รู้ว่าอีกคนพึ่งอาบน้ำเสร็จ
“เอ่อ...” คิสเกาท้ายทอยอย่างเขินๆ
“เข้ามาสิ” ไลออนเปิดประตูให้อีกคนเข้ามา คิสเดินมานั่งที่โซฟากลางห้องของอีกคน
“ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยสิ” คิสว่า
“ทำไม?” ไลออนเลิกคิ้วแสร้งถามแม้ว่าสังเกตเห็นแก้มใสๆของอีกคนที่ขึ้นสีระเรื่อก็เถอะ
“ก็...ก็มันไม่เรียบร้อยนี่ บ้านนายสอนให้แต่งตัวแบบนี้รับแขกหรือไง” คิสทำบ่น
“อืม ชุดนี้แหละ โดยเฉพาะแขกที่มาหาตอนดึกๆ” ไลออนว่าหน้านิ่งแต่กลับยื่นหน้าเข้ามาหาอีกคนจนคิสต้องขยับหนีจนชิด
พนักโซฟา ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงจัด หัวใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะราวกับเด็กอ่อนหัดในเรื่องความรัก ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นแผงอก
หรือกล้ามหน้าท้องของคนอื่น งานถ่ายแบบของเขาก็ถ่ายคู่กับนายแบบฮอตๆมากมายแต่เขากลับไม่รู้สึกอะไรแต่กลับผู้ชายตรง
หน้ามัน...
“ขยับออกไปนะ” คิสว่าแต่ไม่มองหน้าอีกคน ไลออนหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนจะขยับออกไปก่อนจะเข้าห้องไปแต่งตัวทำ
ให้คิสหายใจหายคอได้โล่งขึ้นมาหน่อย
“จะมาทำไมไม่โทรมาบอก” ไลออนถามขึ้น
“ก็จะมาเซอร์ไพรส์นี่” คิสว่า
“เซอร์ไพรส์?”
“ใช่ คืนนี้ฉันจะนอนนี่” คิสว่าก่อนจะลุกขึ้นเอากระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเองเข้าไปในห้องนอนของร่างสูงทันที
“นอน?”
“ทำไม? ไม่ได้งั้นเหรอ?” คิสหน้างอทันที
“ไม่เหมาะเท่าไหร่” ไลออนว่าเสียงเรียบซึ่งนั่นก็ทำให้คิสหน้างอหนักกว่าเดิม
“ไม่เหมาะยังไง เราดูๆกันอยู่นะ ไม่ได้เจอกันตั้งอาทิตย์นึง ไม่คิดถึงฉันบ้างหรือไงแค่มานอนด้วยแค่นี้ไม่ได้เลยงั้นเหรอ”
คิสว่าอย่างน้อยอกน้อยใจ แหงแหละ...เขาตั้งใจมาหาแท้ๆเพราะคิดถึงที่ไม่ได้เจอกันเป็นอาทิตย์แต่ดูอีกคนพูดสิ
“ไม่ได้หมายความแบบนั้น” ไลออนว่า
“ไม่ได้หมายความแบบนั้นแล้วแบบไหน” คิสถามต่อ ไลออนกระตุกยิ้มก่อนจะสาวเท้าเข้ามาใกล้ๆอีกคน
“ก็หมายความว่า...กลัวอดใจไม่ไหวต่างหาก” คิสหน้าแดงทันทีกับคำพูดของอีกคน
“อะ...ไอ้บ้า” คิสผลักอีกคนออกก่อนจะวิ่งหนีเข้าไปในห้องน้ำทันที บ้าๆๆ ไอ้หมอบ้า พูดเรื่องแบบนี้ด้วยหน้านิ่งๆแบบนั้น
ได้ยังไง บ้าบอที่สุด!...คิสจัดการอาบน้ำแต่งตัวเตรียมนอนแต่ก็พบว่าอีกคนยังไม่เข้านอนยังคงนั่งดูทีทัศน์อยู่ข้างนอก
“สารคดีอะไรน่าปวดหัวจะตายดูหนังดีกว่า” คิสว่าก่อนจะหยิบรีโมตมากดเปลี่ยนช่อง
“ผมดูอยู่นะ” ไลออนว่าก่อนจะหยิบรีโมตมาเปลี่ยนกลับช่องเดิม
“แต่ฉันไม่ดูสารคดีนี่” คิสเถียงพร้อมกับหยิบรีโมตมาเปลี่ยนกลับ
“ผมก็ไม่ดูหนังเหมือนกัน” ไลออนว่าและก็หยิบรีโมตมาเปลี่ยนกลับช่องสารคดีแถมยังถือรีโมตเอาไว้กันคิสแย่งรีโมตอีก
ด้วย คิสหน้าหงิกหน้างออีกครั้งก่อนที่มุมปากบางจะกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์
ตุบ
“มานั่งอะไรตรงนี้” ไลออนถามเสียงเรียบเมื่ออีกคนทิ้งตัวลงที่หน้าตักของเขา
“เอาสิ ถ้านายไม่ให้รีโมตฉัน ฉันก็จะนั่งบังนายอย่างนี้แหละ นายก็จะไม่ได้ดูสารคดีของนาย” คิสว่าอย่างมีชัย ไลออนขมวด
คิ้วก่อนจะขยับหน้าเพื่อจะดูโทรทัศน์ แต่คิสก็ขยับตัวมาบังอีกคนต่อ ร่างบางยกยิ้มอย่างภาคภูมิใจในแผนการที่พึ่งคิดได้
“ผมจะดูโทรทัศน์” ไลออนพูดออกมา
“ไม่ให้ดู ถ้าฉันไม่ได้ดูนายก็ไม่ได้ดู” คิสว่าพร้อมขยับยุกยิกไปมาบนตักกว้างเพื่อก่อกวนคนตัวสูง
“หยุดขยับนะ”
“ไม่ ฉันไม่หยุด ฮ่ะๆ” คิสว่าพลางหัวเราะเพราะความสะใจที่ได้แกล้งอีกคนโดยหารู้ไม่ว่าอะไรๆกำลังขยายตัวขึ้นผ่านได้
กางเกงนอนตัวบาง
“ผมบอกให้หยุดไง” ไลออนพูดออกมาด้วยความยากลำบากเพราะกำลังระงับอารมณ์ เพียงแค่อีกคนมาใกล้ชิด ร่างกาย
หอมๆที่พึ่งอาบน้ำเสร็จมาอยู่ใกล้ๆเขาก็รู้สึกปั่นป่วนพอแล้วยิ่งเจ้าตัวมานั่งอยู่บนหน้าตักขยับยุกยิกไปมาสิ่งที่สงบอยู่ก็ตื่นขึ้นอย่าง
ง่ายดาย
“ทำไมฉันต้อง...อ๊ะ” คิสทำท่าจะเถียงแต่กลับรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ดุนดันขึ้นมาเสียก่อน ใบหน้าสวยขึ้นสีทันที
“เอ่อ...ลุกก็ได้ อ๊ะ” คิสจะลุกขึ้นแต่กลับถูกมือหนาคว้าเอวไว้เสียก่อน
“จะทำอะไร...ปล่อยนะ” คิสถามเสียงสั่น
“รับผิดชอบกันหน่อยสิคุณ” ไลออนกระซิบข้างหูบางด้วยน้ำเสียงแหบพร่าจนคิสหัวใจเต้นตึกๆตักๆ
“รับผิดชอบอะไร อ๊ะ” ตากลมเบิกว้างทันทีที่มือหนาจับมือเขาให้ไปสัมผัสกับแก่นกายใหญ่ที่กำลังขยายตัวผ่านกางเกง
นอนตัวบาง
“ช่วยหน่อย” ไลออนว่า คิสกัดปากอย่างขวยเขิน ใบหน้าสวยหันไปมองหน้าอีกคนและก็พบว่าอีกคนกำลังมีความต้องการที่
จะปลดปล่อย
“คะ...แค่มือนะ” คิสว่าไลออนพยักหน้า ร่างบางลุกออกจากตักกว้างก่อนจะเปลี่ยนท่าทางเป็นนั่งคร่อมตักที่เปลือยเปล่า
ของอีกคนแทน ไลออนกระตุกยิ้มมุมปาก
“ทำไมต้องถอดของฉันล่ะ!” คิสถามตาโตเมื่ออีกคนดึงกางเกงของเขาลง
“ช่วยกันไง” ไลออนว่าเสียงเรียบแต่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ คิสหน้าเห่อร้อนด้วยความอายอีกครั้ง มือบางจับเข้าที่แก่น
กายใหญ่เหมือนกับมือหนาที่จับเข้าที่แก่นกายขนาดพอดีมือ
“อื้อ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...ซี๊ดดด...อ๊า...” เสียงหวานครางออกมาเมื่ออีกคนขยับมือ ทั้งๆที่ไม่ได้มีอารมณ์มาก่อนหน้า
แท้ๆแต่พออีกคนสัมผัสก็เกิดอารมณ์ขึ้นมาอย่างง่ายดาย
“อื้มมมม” ไลออนเองก็อดที่จะครางในลำคอด้วยความเสียวไม่ได้ ทั้งคู่ช่วยกันทำจนในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมาทั้งคู่
“แฮ่กๆๆ” คิสฟุบลงที่ไหล่หนาพร้อมหอบหนัก ไลออนยกยิ้มก่อนจะอุ้มอีกคนออกจากหน้าตัก
“ทำความสะอาดตัวเองแล้วเข้านอนซะ” ไลออนว่าด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนที่น้อยครั้งนักที่คิสจะได้เห็นมัน...ตอนเช้า...คิสตื่น
นอนในตอนสายๆเพราะแดดส่องหน้าทำให้นอนต่อไม่ได้ ร่างบางมองหาร่างสูงที่นอนข้างๆก็ไม่พบแต่เพราะกลิ่นหอมของข้าวต้ม
ที่ลอยเข้ามาในจมูกทำให้เดาได้ว่าอีกคนน่าจะอยู่ที่ครัว
“ว้าว น่ากินอ่ะ” คิสว่าพร้อมชะโงกมองหม้อข้าวต้มกุ้งที่อีกคนกำลังทำ
“ไปล้างหน้าแล้วค่อยมากิน” ไลออนว่า
“รู้แล้วน่า” คิสย่นจมูกใส่อีกคนก่อนจะไปจัดการตัวเองแล้วกลับมานั่งกินข้าวต้มฝีมืออีกคนที่โต๊ะอาหาร
ออดดดดด
เสียงออดที่ดังขึ้นทำให้ทั้งคิสและไลออนชะงัก ไลออนเดินไปเปิดประตูก็พบว่าเป็นผ้าแพร
“เรามารบกวนไลออนหรือเปล่า พอดีว่าแม่เราพึ่งกลับมาจากต่างประเทศน่ะ ท่านซื้อของฝากมาให้ไลออนด้วยเราเลยเอา
มาให้” ผ้าแพรว่าพร้อมกับยื่นถุงบางอย่างให้ร่างสูง
“อืม ขอบใจนะ ฝากขอบคุณคุณแม่ด้วย”
“จ้า ว่าแต่กลิ่นหอมๆนี่อะไรเหรอ ไลออนทำอาหารกินเองเหรอ” ผ้าแพรถามโดยที่หญิงสาวยังคงไม่รู้ว่ามีอีกคนกำลังยืน
มองด้วยความไม่พอใจ ทำไมยัยบ้านี่ต้องมาจัดจังหวะตลอด บ้าชะมัด!
“ใช่ครับ ไลออนเขาทำข้าวต้มให้ผมกินน่ะครับ” ว่าแล้วคิสก็เดินเข้าไปกอดแขนร่างสูงทันที ผ้าแพรชะงักทันทีที่เห็นอีกคน
“อ้าวคุณคิส อรุณสวัสดิ์ค่ะ ไม่คิดว่าคุณคิสจะอยู่ด้วย” ผ้าแพรแสร้งยิ้มทักทาย
“พอดีผมอยู่กับไลออนตั้งแต่เมื่อแล้วล่ะครับ” คิสว่าพร้อมเน้นเสียงคำว่าเมื่อคืนอย่างชัดเจน ผ้าแพรกำมือแน่นแต่ปากก็ยัง
คงยิ้ม
“งั้นเหรอคะ เอ่อ...ไลออน เรายังไม่ได้กินอะไรมาเลย ขอฝากท้องหน่อยได้มั้ย” ผ้าแพรว่า คิสอยากจะค้านแต่เพราะเห็น
ท่าทางนิ่งๆของไลออนแล้วก็ไม่กล้า เขาไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยทะเลาะกับอีกคนเพราะเรื่องของผู้หญิงคนนี้
หรอก...ขณะที่กำลังกินข้าวไลออนก็ได้รับโทรศัพท์จากน้องชายที่อยู่ห้องใกล้ๆว่าให้ไปเอาเอกสารที่ห้อง ร่างสูงเลยต้องเดินออก
จากห้องไปโดยปล่อยให้คิสอยู่กับผ้าแพร
“มาทำไมกันแน่” คิสถามขึ้นเสียงแข็ง
“อยากมา” ผ้าแพรตอบหน้าตาย
“หน้าด้าน” คิสว่า
“ถ้าฉันหน้าด้าน นายมันก็หน้าด้านไม่แพ้กันหรอก มีฐานะแค่ดูๆกันแต่กลับมาถวายตัวให้เขาถึงห้อง” ผ้าแพรว่าพร้อม
เหยียดยิ้ม คิสกำมือแน่นพยายามระงับอารมณ์
“ก็ยังดีกว่าพวกไม่มีฐานะอะไรเลยแต่กลับมาเสนอหน้าหาเขา พยายามจะถวายตัวให้เขาแต่เขาไม่เอาก็แล้วกัน” คิสตอก
กลับอย่างไม่ยอมแพ้ ผ้าแพรลุกขึ้นมองหน้าคิสด้วยความโมโห คิสเหยียดยิ้มกลับอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะก้มหน้ากินข้าวต้มต่อ
เคร้ง!
“โอ๊ย ทำบ้าอะไรของเธอฮะ” คิสว่าเมื่ออีกคนกระชากแขนเขาจนช้อนข้าวต้มหล่น
“ถามจริงนายแบบไร้การศึกษาอย่างนายนี่ผ่านมาแล้วกี่คน ฉันเองก็ไม่ได้สนใจข่าวบันเทิงเท่าไหร่แต่ที่ผ่านๆหูมานายก็มี
ข่าวกับผู้ชายอื่นนับไม่ถ้วนเลยนี่ รูคงจะพรุนไม่เหลือชิ้นดีแล้วสินะถึงได้ใจกล้าหน้าด้านแบบนี้” ผ้าแพรว่า
“เธอ!” คิสทำท่าจะง้างมือตบแต่ก็ชะงักเอาไว้เพราะเขาไม่อยากดิ้นตามแผนของผู้หญิงร้ายกาจคนนี้
“เอาสิ ตบสิ เอาให้เป็นรอยนิ้วห้านิ้วชัดๆเลยนะ” ผ้าแพรลอยหน้าลอยตาพูด คิสเอามือลง พยายามนับหนึ่งถึงสิบในใจ
“ไม่แน่จริงนื่ ก็นะ...ถ้านายแตะต้องฉันละก็ไลออนต้องเข้าข้างฉันแน่ๆ ทีนี้ก็น่าจะรู้นะว่าใครมันภาษีดีกว่ากัน คนที่รู้จักแค่
เดือนอย่างนายจะมาสู้คนที่รู้จักห้าหกปีอย่างฉันได้ยังไง” ผ้าแพรว่าพร้อมกับผลักคิสอย่างแรงจนสะโพกบางกระแทกเข้ากับโต๊ะ
กินข้าว
“โอ๊ย มันจะมากไปแล้วนะ!” สิ้นเสียงหวานมือบางก็หยิบชามข้าวต้มสาดใส่อีกคนทันที
“กรี๊ดดดดดดด”
“คิส!!!”
นางร้ายละครไทยยังต้องอายชะนีนางนี้ 555555 อาจจะน้ำเน่าเหมือนละครหลังข่าวไปหน่อยนะคะอย่าพึ่งเบื่อกันล่ะ คงเดาได้
เนอะว่าเสียงสุดท้ายเสียงใคร ฝากติดตามด้วยเน้อ จุ๊บๆ >3<
___จางบิวตี้___
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
โอ๊ยยยย นังผ้าแพร :beat:
-
เอาชะนีไปทิ้งด่วนนน :ling1:
อีตาไลออน อย่ามางี่เง่าอีกนะ :z6:
-
เฮ้อออ. เข้าอีหรอบเดิมอีกละ. ทำไมคิสไม่รู้จักระงับอารมณ์ตัวเองนะ รู้อยู่ว่าเขายั่วให้โกรธ คิสไม่ฉลาดเลย คบกับคุณหมอต้องฉลาดสิ
-
ช็อตเด็ดละครไทยอีกและ
-
ตัดได้แบบน่าติดตามมากค่ะ :mew2:
-
คิสต้องรู้จักระงับอารมณ์หน่อยนะ
-
หวังว่าพระเอกจะไม่มีเขาน่ะ
-
เฮ้ออออ คิสนี่ใจเย็นไม่เป็นเลยซินะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ซ้ำรอยเดิม
-
จัดยัยแพรหนักๆ เลย
-
Lion 13
“คิส!!!” ทั้งคิสและผ้าแพรหันไปมองทางต้นเสียงทันที
“ไลออน ฮือออออ ช่วยเราด้วย เราแสบ เราร้อนไปหมดแล้ว ฮืออออ ผิวเราต้องพองแน่ๆ” ผ้าแพรว่าพร้อมวิ่งเข้าไปหา
ไลออนทันที ผิวขาวๆของหญิงสาวเป็นรอยแดงไปหมดเพราะความร้อนของข้าวต้มแม้ว่าจะไม่ร้อนมากแต่ก็ทำให้แสบร้อนได้
เหมือนกัน
“ทำบ้าอะไรฮะ” ไลออนหันมาตะคอกใส่คิส คิสทำท่าจะเถียงแก้ตัวแต่ผ้าแพรก็พูดขัดขึ้นมาก่อน
“พาเราไปหาหมอที ฮืออออ นะไลออน ฮืออออ ร้อน แสบไปหมด” ไลออนขมวดคิ้วหน้าเครียด
“ผู้หญิงคนนี้ว่าฉันก่อน” คิสพูดขึ้น
“ใครว่าก่อนไม่สำคัญแต่ครั้งนี้คุณทำเกินไป ไปผ้าแพรเดี๋ยวผมพาไปโรงพยาบาล” ไลออนว่าก่อนจะเดินนำผ้าแพรไปที่
ประตูห้อง คิสวิ่งไปดักหน้าทั้งคู่ด้วยความไม่พอใจ
“นายเข้าข้างผู้หญิงคนนี้งั้นเหรอ นายเชื่อผู้หญิงคนนี้มากกว่าฉันงั้นเหรอ” คิสว่าเสียงดัง ตากลมหน่วงคลอไปด้วยน้ำตาด้วย
ความผิดหวังและน้อยใจ ยิ่งคำพูดของผ้าแพรที่หลั่งไหลเข้ามาในหัวก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าผ้าแพรพูดถูกว่าคนที่รู้จักแค่เดือนเดียว
อย่างเขาจะไปสู้หญิงสาวที่รู้จักกันมาหลายปีได้ยังไง อีกคนไม่แม้จะเชื่อมั่นหรือเชื่อในตัวเขาเลย
“เดี๋ยวค่อยกลับมาคุยกัน” ไลออนว่าก่อนจะจับมือผ้าแพรออกจากห้องไปแต่ก่อนจะออกไปผ้าแพรหันมากระตุกยิ้มร้าย
เป็นการเยาะเย้ยใส่คิส คิสกำมือแน่นก่อนจะเข้าไปหยิบกระเป๋าของตัวเองในห้องนอนไลออนและออกไปจากห้องของอีกคนทันที
ไม่คุย ไม่อธิบายอะไรทั้งนั้น ในเมื่ออีกคนเลือกจะเชื่อผู้หญิงคนนั้นมากกว่าเขา ก็ตามใจ!...โรงพยาบาล...หลังจากที่ผ้าแพร
เข้าไปหาหมอเสร็จหญิงสาวก็ได้ยาทาแก้แผลพุพองมา ดีหน่อยที่ข้าวต้มที่คิสสาดใส่ไม่ได้ร้อนมากและไลออนพามาโรงพยาบาล
ในทันที
“ไลออนไปส่งเราที่บ้านนะ” ผ้าแพรว่า ไลออนพยักหน้ารับเพราะต้องการจะรับผิดชอบในสิ่งที่คิสทำกับหญิงสาว พอมาถึง
บ้านของผ้าแพร ผ้าแพรก็คะยั้นคะยอให้ไลออนเข้าไปในบ้านแต่ร่างสูงไม่ได้ตกลงเพราะเขาต้องรีบกลับไปคุยกับร่างบางที่รออยู่
ที่คอนโด
“เดี๋ยว” ไลออนเรียกผ้าแพรเอาไว้ หญิงสาวหันมายิ้มรับทันที
“มีอะไรเหรอไลออน หรือว่าเปลี่ยใจจะเข้าไปในบ้านเรา”
“อยากคุยด้วยนิดหน่อย” ไลออนว่า ผ้าแพรเลิกคิ้ว
“ฉันกำลังดูๆกับคิส” ไลออนพูดขึ้น ผ้าแพรชะงักทันทีก่อนจะแสร้งทำหน้ายิ้ม
“เรารู้อยู่แล้ว”
“เพราะฉะนั้นอยากให้รักษาระยะห่างระหว่างเธอกับฉันด้วย ฉันไม่อยากทะเลาะกับคิสเพราะเรื่องของเธออีก” ไลออนว่า
ออกมาตามที่ใจคิด ปกติเขาไม่ใช่คนพูดมากหรือพูดยืดยาวอะไรแต่บางทีมันก็จำเป็น ผ้าแพรหน้าเสียทันทีกับคำพูดของร่างสูง
ใบหน้ายิ้มแย้มในตอนแรกหงิกงอทันตาเห็น
“แต่เราเป็นเพื่อนกันนะ” ผ้าแพรอ้าง
“ใช่เพื่อน” ไลออนตอบสั้นๆ ผ้าแพรฮึดฮัดด้วยความไม่พอใจ
“นายไปหลงอะไรคนๆนั้นกัน นายไม่ใช่เกย์ไม่ใช่เหรอแล้วทำไม? เราไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าคนนิสัยไม่ดี ปากร้าย ขี้วีนแบบ
นั้นมีอะไรดี” ผ้าแพรว่าออกมาพร้อมมองหน้าไลออนด้วยความเจ็บปวด เธอชอบไลออนมาตั้งนาน ทำดีกับอีกคนทุกอย่างเพื่อหวัง
ว่าไลออนจะหันมามองเธอ ไลออนเป็นคนเข้าถึงยากแต่กลับยอมรับเธอเป็นเพื่อนก็เท่ากับว่าเธอมีโอกาสครึ่งหนึ่งแล้วแต่ทำไม?
“ฉันไม่ใช่เกย์...” ผ้าแพรมองหน้าไลออน
“...แต่ฉันชอบคิสแค่นี้หวังว่าเธอจะเข้าใจ” สิ้นเสียงทุ้มผ้าแพรก็ลงจากรถของไลออนไปทันทีก่อนจะปิดประตูรถเสียงดัง
เพื่อบ่งบอกถึงความไม่พอใจ ไลออนทำหน้านิ่งก่อนจะขับรถกลับคอนโด...คิ้วหนาขมวดเป็นปมทันทีเมื่อเข้ามาในห้องพบกับ
ความว่างเปล่า คิสไม่อยู่ในห้องแล้วแถมยังเอากระเป๋าไปด้วย ไลออนนั่งลงบนโซฟาก่อนจะเสยผมลวกๆด้วยความเครียด...ทาง
ด้านของคิส...พอกลับมาถึงคอนโดของตัวเองคิสก็เข้าห้องนอนเพื่อสงบสติอารมณื เจสซี่เรียกให้กิน้าวก็ไม่ออกมาบอกว่าไม่หิวจน
เจสซี่ทนไม่ไหวจึงต้องเข้ามาดู
“เป็นอะไรของแกยะตอนไปยังดีๆอยู่เลย” เจสซี่ว่า
“ผม...ฮึ่ย์ๆๆ” คิสไม่ตอบแต่กับตุบหมอนข้างของตัวเองระบายอารมณ์ อยากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออกมันรู้สึกอึดอัดข้างใน
ไปหมด
“ถ้าแกไม่เล่าแล้วฉันจะรู้มั้ย เลิกทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออกแล้วเล่าซะ” เจสซี่ว่าแกมบังคับทำให้คิสต้องเปิดปากเล่าในที่สุด
“ต๊ายๆๆ ยัยชะนีนั่นร้ายขนาดนี้เลยเหรอ” เจสซี่พูดออกมาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวยิ่งกว่าคิสเสียอีก เธอเคยเจอผ้าแพรครั้งหนึ่ง
แค่มองแวบเดียวเธอก็รุ้ละว่าผู้หญิงคนนั้นร้ายแค่ไหน
“ยัยนั่นร้ายแค่ไหนผมไม่ว่าแต่ทำไมหมอนั่น...ฮึ่ย์ๆๆ ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอโง่” คิสว่าออกมา
“บางทีมันอาจจะไม่ใช่อย่างที่แกคิดก็ได้นะทำไมไม่รอเคลียร์กันก่อน”
“ผมไม่มีอะไรจะเคลียร์กับคนๆนั้นแล้ว พอๆๆ” แม้ปากจะบอกว่าพอแต่ในใจของคิสกลับสั่นหวั่นไหว ตากลมมองไปที่
โทรศัพท์ที่ปิดเครื่องเอาไว้อยากจะเปิดเครื่องเพื่อดูว่าอีกคนติดต่อมาหรือเปล่าแต่ใจก็ไม่กล้าพอ ถ้าอีกคนไม่ติดต่อมาล่ะ เขาจะ
เสียใจมากแค่ไหนกัน
“เออจริงสิ พรุ่งนี้แกมีถ่ายแบบที่สตูนะแต่ฉันไม่ว่างไปรับแกกลับ พรุ่งนี้จะไปเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลคงไม่ได้กลับมานอน
คอนโดด้วย” เจสซี่พูดขึ้น
“อ้าว แม่พี่เป็นอะไร”
“ไม่สบายนิดหน่อยน่ะ ว่าแต่แกกลับเองและก็อยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย”
“ผมยี่สิบกว่าแล้วนะพี่เจสซ่ำไม่ใช่เด็กๆ” คิสว่าหน้างอเพราะเจสซี่ชอบทำเหมือนเด็กๆ
“ย่ะ แกโตแล้วแต่โตแต่ตัวสมองไม่โต” เจสซี่ว่า คิสอ้าปากค้าง...พี่เจสซี่บ้า!...วันนี้คิสมีงานถ่ายแบบที่สตูของเอเจนซี่ งาน
ถ่ายแบบก็ไม่มีอะไรมากแค่เสื้อผ้าของแบรนด์หนึ่งเท่านั้น
“อ้าวฮาร์ฟ” คิสทักเพื่อนสนิทขึ้นหลังจากที่ไม่ได้เจอกันหลายวันเพราะเขาไม่ค่อยมีงานในสตูเท่าไหร่และดูเหมือนช่วงนี้
เพื่อนเขาจะติดเด็กไม่มีติดต่อเขามาสักนิด
“อ้าว มีงานที่สตู?” ฮาร์ฟถาม คิสพยักหน้า
“มาหาใคร มีงานที่นี่เหรอ” ฮาร์ฟทำหน้าเลิกลั่กจนคิสขมวดคิ้ว
“ปะ...เปล่า” คิสย่นจมูกในคำโกหกของอีกคน
“ถามจริงไปติดเด็กที่ไหน หายหน้าหายตา” ฮาร์ฟสะอึกไปทันทีกับคำถามของคิสซึ่งนั่นก็ยิ่งทำให้คิสแน่ใจว่าอีกคนติดเด็ก
จริงๆ เขารู้จักกับฮาร์ฟมานานไม่เคยเห็นอีกคนคบใคร มีแต่คู่นอนเท่านั้น ถ้าเพื่อนของเขาคนนี้จะคบใครจริงๆจังๆสักทีเขาเองก็
อยากจะรู้บ้าง
“ไม่มีจริงๆ” ฮาร์ฟปฏิเสธแต่ตาคมก็ทำท่าเหมือนมองหาใครสักคน
“โอเคๆ ไม่คาดคั้นก็ได้” คิสว่าตัดบทแต่ก่อนจะได้คุยอะไรกับเพื่อนต่อก็ได้ยินเสียงซุบซิบของทีมงานดังขึ้น
“หล่ออ่ะแก ใครอ่ะ”
“นั่นดิ ดูดีมีชาติตระกูล ดูเย็นชาน่าค้นหา” คิสขมวดคิ้วทันที
“มีอะไรกันเหรอครับพี่เมย์” คิสถามทีมงานคนหนึ่งขึ้นด้วยความสงสัย
“ก็มีหนุ่มหล่อมายืนรออยู่หน้าสตูน่ะสิคะไม่รู้ว่าแฟนใคร กิ๊กใคร แต่หล่อสุดๆเลยนะคะน้องคิส หล่อกว่านายแบบเราบางคน
อีก” เมย์ว่าอย่างกระดี๊กระด๊า ว่าแล้วคิสก็เดินออกมาที่หน้าสตูดิโอทันทีก่อนจะพบกับร่างสูงที่เขาคุ้นเคย คิสทำท่าจะเดินหันหลัง
กลับเพราะยังไม่พร้อมจะเจอกับอีกคนแต่ไลออนหันมาเห็นก่อนจึงเดินมาดักหน้าเอาไว้
“คุยกันก่อน”
“ไม่” คิสปฏิเสธทันควัน
“คิส” ไลออนเสียงชื่ออีกคนเสียงเรียบ
“...” คิสนิ่ง
“อ๊ะ ทำบ้าอะไรของนาย” คิสร้องออกมาเมื่ออีกคนรวบเอวเขาเข้ามาใกล้จนหน้าอกชิดกัน คิสทำหน้าเลิกลั่กเพราะกลัวใคร
เห็นถึงแม้ว่าตรงนี้จะไม่มีใครอยู่นอกจากเขาสองคนแต่ถ้าคนอื่นเดินออกมาละก็ต้องเห็นแน่ๆ
“บอกว่าคุยกันก่อนไง” ไลออนว่าอีกครั้ง
“ไม่ว่าง จะไปทำงาน” คิสว่า
“งั้นจะรอจนเลิกงาน”
“ว่างนักหรือไง ถ้าว่างก็ไปนั่งเฝ้ายัยผ้าแพรของนายสิ ไม่รู้ข้าวต้มลวกจนแผลเน่าตายไปหรือยัง” คิสว่าอย่างประชดประชัน
ไลออนถอนหายใจออกมา
“ผ้าแพรไม่ใช่ของผม”
“งั้นเหรอ ชิ”
“น้องคิสคะ อ๊ะ” เสียงของทีมงานทำให้คิสเด้งตัวออกจากอ้อมแขนอีกคนทันที คิสหน้าขึ้นสีระเรื่อก่อนจะหันไปหาทีมงาน
สาว
“เอ่อ...จะเริ่มถ่ายแล้วค่ะพี่อ๊อดให้พี่มาตาม” เมย์ว่า คิสพยักหน้า
“แฟนน้องคิสใช่มั้ยค่ะ เข้าไปรอข้างในดีกว่าค่ะตรงนี้มันร้อน” เมย์หันมาพูดกับไลออน คิสตาโตทันทีและรีบปฏิเสธ
“ไม่ใช่นะครับพี่เมย์ๆ”
“ครับ” แต่ไลออนกลับตอบรับ คิสหันขวับไปมองอีกคนตาเขียวก่อนจะเดินนำเข้าไปในสตูดิโอทันทีโดยมีไลออนและเมย์
เดินตามมา...การถ่ายแบบผ่านไปด้วยดีเพราะนายแบบและทีมงานเป็นมืออาชีพ ระหว่างที่ไลออนนั่งรอตาคมก็จับจ้องไปที่ร่าง
บางตลอดจนคิสอดที่จะเขินไม่ได้ เขาได้ยินเสียงซุบซิบๆของทีมงานเรื่องเขากับไลออนก็อยากจะแก้ตัวแต่ดูเหมือนข่าวไปไกล
เสียแล้ว
“เสร็จแล้วงั้นกลับ” ไลออนว่า
“ไม่ ฉันจะกลับกับพี่เจสซี่” คิสอ้าง
“ผู้จัดการนายไม่อยู่ ฉันโทรคุยกับเขาแล้ว” คิสขมวดคิ้วทันที นี่แปลว่าที่อีกคนมาที่นี่ก็เป็นฝีมือพี่เจสซี่งั้นสิ ฮึ่ย์ๆๆ
“งั้นฉันจะนั่งแท็กซี่กลับ” คิสว่า ไลออนมองหน้าอีกคนนิ่งๆก่อนจะจับแขนอีกคนให้เดินตามมาทันที
“นี่ปล่อยนะ ฉันไม่ไปกับนาย ปล่อยเลยนะ” คิสพยายามดีดดิ้นแต่ก็ถูกไลออนดันเข้าไปในรถคันหรู
“ห้ามลงมา” ไลออนว่าเสียงจริงจัง คิสที่ทำท่าจะลงก็ฮึดฮัดเล็กน้อยก่อนจะยอมนั่งนิ่งๆ...บรรยากาศบนรถเต็มไปด้วยความ
เงียบของคนทั้งคู่ คิสอยากจะโวยวาย ด่าทออีกคนให้หนำใจแต่ก็ต้องรักษามาดไว้ เขาเป็นฝ่ายโกรธ เขาจะไม่ปริปากพูดก่อนแน่
“ตามมาทำไมเนี่ย” คิสอดจะพูดออกมาไม่ได้เมื่ออีกคนลงจากรถตามเขาขึ้นมาบนคอนโด
“มีเรื่องต้องคุยกัน” ไลออนว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง คิสจึงต้องยอมให้อีกคนตามเข้าห้องมา
“มีอะไรก็รีบๆพูดมา” คิสว่าพร้อมกับยืนหันหลังให้อีกคน ไลออนมองอีกคนนิ่งๆก่อนจะเดินเข้าไปสวมกอดอีกคนข้างหลังจน
คิสตาโตด้วยความตกใจ
“หายงอนสักที” ไลออนว่าออกมาเสียงเรียบ
“ใครงอน ไม่ได้งอน” คิสปากแข็งจนไลออนอดหัวเราะในลำคอไม่ได้
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลยนะ ปล่อยเลยด้วย ถ้าอยากกอดก็ไปกอดยัยผ้าแพรของนายเลยโน่น” คิสว่า
“ก็บอกว่าผ้าแพรไม่ใช่ของผม”
“แต่นายก็เข้าข้างผู้หญิงคนนั้นมากกว่าฉัน” คิสว่าออกมาในที่สุด ไลออนปล่อยเอวอีกคนก่อนจะจับอีกคนให้หมุนตัวมา
เผชิญหน้า ตากลมของคิสสั่นระริกเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ความน้อยใจถาโถมเข้ามาอีกครั้ง
“ผมไม่ได้เข้าข้างผ้าแพร”
“ไม่จริง นายเลือกที่จะพาผ้หญิงคนนั้นไปโรงพยาบาล นายเลือกที่จะทิ้งฉัน ฮึก ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอโง่” คิสน้ำตาไหลออก
มาในที่สุดเพราะความอัดอั้นตันใจ ไลออนเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้อีกคนแผ่วเบา
“ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงในเมื่ออีกคนเจ็บตัวอยู่ ผมไม่ได้เข้าข้างผ้าแพรแต่ที่เลือกพาผ้าแพรไปหาหมอเพราะเขากำลัง
เจ็บตัว” ไลออนว่าออกมาเสียงเรียบเพราะต้องการอธิบายให้อีกคนเข้าใจ
“แต่ฉันก็เจ็บตัว เจ็บใจด้วย” คิสเถียงออกมา ไลออนขมวดคิ้ว
“ผู้หญิงคนนั้นผลักฉันไปชนขอบโต๊ะด้วย นี่เห็นมั้ย เป็นรอยช้ำหมดเลย เจ็บมากด้วย” คิสว่าอย่างงอแงราวกับเด็กๆ
ไลออนมองเอวขาวๆของอีกคนที่มีรอยช้ำด้วยความหงุดหงิด เพราะเขาเองก็ไม่รู้มาก่อนว่าอีกคนเจ็บตัว มือหนาสัมผัสที่รอยช้ำ
เบาๆแต่คิสกลับสะดุ้ง ไม่ใช่เพราะความเจ็บแต่เพราะความรู้สึกแปลกๆยามที่นิ้วร้อนของอีกคนสัมผัส
“ไปหาหมอหรือยัง” ไลออนถามด้วยความเป็นห่วง คิสส่ายหน้า
“ให้ตายสิ เดี๋ยวผมไปซื้อยามาทาให้” ไลออนว่าแล้วทำท่าจะเดินออกจากห้องไป คิสคว้ามือร่างสูงเอาไว้ ไลออนเลิกคิ้ว
“จะ...จะกลับมาใช่มั้ย” คิสถามพร้อมหันหน้าหนีด้วยความขวยเขิน ทั้งๆที่ควรโกรธ ควรงอนอีกคนแต่พอได้ฟังคำอธิบายก็
รู้สึกสงบขึ้น
“แน่นอน” ไลออนว่าก่อนจะจีบที่หน้าผากของอีกคนเบาๆอย่างอ่อนโยน คิสหัวใจเต้นตึกตัก ใบหน้าแดงระเรื่อ
ตอนนี้ให้เขาง้องอนกันไปก่อนเนอะ อิๆ อย่าด่าคุณไลออนเลยนะคะ นางไม่ได้โง่แต่ที่นางทำก็เพราะความถูกต้องและเหมาะสม
เนอะ จรรยาบรรณของหมอด้วยไรงี้ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ จุ๊บๆ >3<
___จางบิวตี้___
-
ชะนีผ่าแพรน่าหมั่นใส้มาก อยากให้คิสจัดหนักซักทีเถอะ
ไลออนมาง้อแบบนี้น่ารักจังเลยอะ จากนิสัยแล้วไม่น่าจะเป็นงี้
555555555
-
กรี๊ดดด เค้าง้อกันน่ารักอ่ะ :hao7: :hao7: :hao7:
แต่เอาจริงๆ เป็นใครก็ต้องทำแบบไลออนป่ะ ระหว่างคนที่โดนน้ำร้อนเห็นๆอยู่ กับคนสาดถึงจะเจ็บตัวเหมือนกันแต่ไม่เห็นนี่ :serius2: :serius2: :serius2:
ไลออนเด็ดขาดมาก "ผมไม่ใช่เกย์ แต่ผมชอบคิส" กรี๊ดมากบอกเลย :impress2: :impress2: :impress2:
-
ตบนังผ้าแพร นังบ้า :beat:
-
:-[ :-[ :-[
-
ไลออนมีเหตุผลดีอ่ะ และก็ชัดเจนดีด้วย o13
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอนนี้เขินน ฟินกันเบาๆ
-
Lion’s Love 6
( Harf x Foon )
เพราะแสงแดดที่สาดส่องเข้ามากระทบเปลือกตาทำให้ตากลมค่อยๆลืมขึ้น ความรู้สึกเจ็บทางช่องทางด้านหลังเจ็บแล่นมา
จนถึงไขสันหลัง ภาพความทรงจำของเมื่อคืนไหลย้อนคืนมาในหัวทำให้ฝุ่นตัวสั่นระริก ไม่ได้เสียใจที่เสียตัวให้กับคุณฮาร์ฟแต่
เสียใจที่ตัวเองง่ายดายและไร้ค่าแบบนี้ เขาไม่รู้ว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่ทำไมถึงได้ขอร้องเรื่องน่าอายกับอีกคนไป
แบบนั้นแต่เหมือนสมองจะจำคำพูโของร่างสูงได้ว่าเขาโดนยา...แต่ใครล่ะที่วางยาเขา ใครล่ะที่ทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้กับเขา
“อ๊ะ” ฝุ่นอุทานออกมาด้วยความเจ็บพยายามขยับตัวเบาๆเพื่อไม่ให้ร่างสูงที่นอนข้างๆตื่นขึ้นมา เขายังไม่พร้อมจะเจอหน้า
อีกคนตอนนี้ เขาไม่รู้ว่าเขาจะกล้ามองหน้าหรือสบตาอีกคนหรือเปล่า...ฝุ่นใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วแม้ว่าจะเจ็บช่องทาง
ด้านหลังแค่ไหน ร่างบางมองอีกคนที่ยังคงหลับใหลอยู่บนเตียงด้วยนัยน์ตาสั่นระริกก่อนจะเดินออกจากคอนโดหรูไป...มือหนา
ควานหาร่างเล็กที่เขากกกอดเมื่อคืนเพื่อจะดึงเข้ามาสูดดมความหอมแต่กลับพบเจอกับความว่างเปล่า ฮาร์ฟลืมตาขึ้นมาอย่าง
รวดเร็วก่อนจะมองหาร่างเล็กของอีกคนแต่กลับพบแต่ความว่างเปล่า
“แม่งเอ๊ย” ฮาร์ฟสบถอย่างหัวเสียเมื่อรู้ว่าฝุ่นหนีไปแล้ว ทั้งๆที่เขาควรจะได้คุยอะไรกับร่างเล็กบ้างแต่ก็ไม่มีโอกาส
ครืดๆ
เสียงโทรศัพท์ที่มีสายเข้าทำให้ฮาร์ฟต้องกดรับเพราะเป็นเบอร์ของผู้จัดการส่วนตัวของเขา
“ครับๆ เข้าใจแล้วครับ” หลังจากวางสายจากผู้จัดการส่วนตัว ใบหน้าหล่อก็เคร่งเครียดทันที เมื่อกี้พี่วาผู้จัดการของเขาโทร
มาบอกว่าเขามีงานด่วนต้องไปถ่ายแบบที่เวียดนามสามวันซึ่งเดินทางคืนนี้ นั่นก็แปลว่าเขาจะไม่ได้เจอร่างเล็กของอีกคนอีกสาม
วัน...ทางด้านของฝุ่น...หลังจากที่กลับมาถึงบ้านป้าก็ซักไซ้เขาไม่หยุดว่าเขาหายไปไหนมาทั้งคืน ฝุ่นปิดปากเงียบพร้อมกับ
น้ำตาที่ไหลลงมาทำให้ผู้เป็นป้าไม่กล้าที่จะถามอะไรต่อ ฝุ่นเป็นเด็กร่าเริงและเข้มแข็งมากน้อยครั้งนักที่ร้องไห้แบบนี้แปลว่าเรื่อง
ที่อีกคนพบเจอมามันต้องหนักหนาเอาการ
“โอเค ป้าจะไม่ถามแล้ว หน้าตาดูซีดๆ ตัวรุมๆด้วยไปพักผ่อนเถอะ” ฝุ่นพยักหน้ารับผู้เป็นป้าก่อนจะเดินเข้าห้องนอนของ
ตัวเองไป ตากลมหลั่งน้ำตาออกมาพร้อมกับเสียงสะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสาร เจ็บร่างกายยังไม่เท่าไหร่แต่เจ็บที่หัวใจนี่สิ เมื่อคิดว่า
อีกคนคงไม่ได้ต้องการร่างกายของเขา อีกคนคงแค่ช่วยเขาและปลดปล่อยออกมาเท่านั้นน้ำตาก็ยิ่งไหลออกมาไม่หยุด...สามวัน
ผ่านไป...ฝุ่นกลับมาทำงานตามปกติหลังจากที่จับไข้ไปสองวันเต็มๆ ช่วงนี้ยังมีงานถ่ายแบบเข้ามาเป็นระยะๆ เขาไม่รู้ว่าเขากลาย
เป็นที่รู้จักตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ไปไหนมาไหนกลับมีคนเข้ามาขอถ่ายรูป ขอลายเซ็น มาบอกว่าเป็นแฟนคลับของเขาซึ่งก็งุนงงๆไม่ใช่
น้อยแต่ก็ดีใจไม่ใช่น้อยเช่นเดียวกัน
“ฝุ่น หายป่วยแล้วเหรอ” เอ็มถามขึ้นหลังจากที่ร่างเล็กหายหน้าหายตาไปแล้วผู้เป็นป้าบอกว่าไม่สบาย
“ครับ” ฝุ่นตอบสั้นๆใบหน้าน่ารักไม่สดชื่นเหมือนแต่ก่อน
“เอ่อ...ฝุ่น คืนนั้น...เอ่อ..” เอ็มอึกอักอยากจะถามแทบตายว่าคืนนั้นฮาร์ฟไปส่งร่างเล็กที่บ้านหรือเกิดอะไรขึ้น
“คืนไหนครับ” ฝุ่นถามกลับ
“เอ่อ...เปล่าๆ พี่ว่าพี่ไปช่วยพี่อ๊อดดีกว่า” เอ็มว่าก่อนจะเดินไป ฝุ่นมองอีกคนพร้อมขมวดคิ้ว คืนนั้นงั้นเหรอ...เมื่อนึกถึงคำ
พูดของคุณฮารืฟทีไรว่าเขาโดนยาก็ทำให้เขายิ่งรู้สึกตงิดในใจขึ้นมา วันนั้นไม่มีใครยุ่งกับแก้วน้ำของเขานอกจากพี่เอ็มแต่พี่
เอ็มเนี่ยนะจะทำแบบนั้น ถ้าอีกคนทำจริงๆเขาคงเสียใจมากเพราะอุตส่าห์รักและเคารพเหมือนอีกคนเป็นพี่ชายคนหนึ่ง
“อ้าวคุณฮาร์ฟวันนี้มีถ่ายแบบที่นี่เหรอคะ” เสียงทีมงานคนหนึ่งดังขึ้นทำให้ฝุ่นที่กำลังจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหลังจากที่ถ่าย
แบบเสร็จต้องหันไปมองด้วยความตกใจ
“ฝุ่นอยู่หรือเปล่า”
“ในห้องแต่งตัวค่ะ” เมื่อได้คำตอบร่างสูงก็เดินตรงเข้ามาในห้องแต่งตัวทันที ฝุ่นที่เห็นอีกคนกำลังเดินมาร่างเล็กก็รีบวิ่ง
เข้าไปในก่องเปลี่ยนชุดแล้วปิดประตูล็อคกลอนไว้ทันที เสียงฝีเท้าของอีกคนที่เดินเข้ามาทำให้ฝุ่นใจเต้นรัว เขายังไม่พร้อมที่จะ
เจออีกคนตอนนี้แม้ว่าจะผ่านมาสามวันแล้วก็ตามแต่ตั้งแต่วันนั้นอีกคนก็หายไป ไม่ได้ติดต่ออะไรเขามา ซึ่งนั่นก็คือเรื่องที่ดี เรื่องที่
สมควรแล้วไม่ใช่หรือไง แม้จะคิดแบบนั้นแต่ก็อดเสียใจและน้อยใจไม่ได้ บางทีร่างกายของเขาที่อีกคนได้ไปอาจจะไม่ได้มีค่า
อะไรจริงๆก็ได้
“เฮ้อ จะเล่นซ่อนหากับฉันหรือไง” เสียงทุ้มพูดขึ้น ฝุ่นกำมือแน่นด้วยความเกร็ง
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย” ฮาร์ฟว่าต่อ
แกร็ก
ฝุ่นเปิดประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาก่อนจะพบว่าร่างสูงยืนอยู่ที่หน้าห้องพอดี ร่างเล็กไม่ยอมเงยหน้าเพื่อสบตาอีกคน
“ฉันจะคุยเรื่องคืนนั้น...”
“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ ผมต่างหากที่เป็นคนก่อเรื่อง” ฝุ่นพูดขัดขึ้นก่อน
“พูดอะไรของนาย” ฮาร์ฟถามอย่างไม่เข้าใจ
“คุณฮาร์ฟบอกว่าผมโดนยา คุณฮาร์ฟเลยช่วยผม ผมต่างหากที่ทำให้คุณฮาร์ฟลำบาก” ฝุ่นว่า
“ฉันเนี่ยนะลำบาก? ฉันเป็นคนทำนายเจ็บตัวยังมาบอกว่าฉันลำบากอีกหรือไง” ฮาร์ฟว่าเสียงเข้มจนฝุ่นอดรู้สึกกลัวๆไม่ได้
ร่างเล็กยังคงก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเองไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตากับอีกคน
“ช่างมันเถอะครับ ผมไม่เป็นอะไร” ฝุ่นว่าก่อนจะเดินหนีแต่ก็ถูกฮาร์ฟคว้าแขนเอาไว้แล้วกระชากร่างเล็กอย่างแรงจนเซมา
ปะทะแผงอกกว้าง
“ผมเจ็บนะครับ” ฝุ่นว่า
“นายกำลังทำให้ฉันโมโหรู้ตัวมั้ย” ฮาร์ฟว่าเสียงเรียบ เขาไม่ชอบท่าทางเมินเฉยของร่างเล็กนี่เลย ไม่ชอบความดื้อดึงที่อีก
คนกำลังทำอยู่
“ผมทำอะไรครับ ผมอยู่ของผมเฉยๆ” ฝุ่นแย้ง
“ก็เพราะนายเฉยๆแบบนี้ไงล่ะ คืนนั้นฉันเอานายแท้ๆแต่นายกลับทำเฉยหรือไง ไม่คิดจะเรียกร้องหรืออะไรบ้างหรือไงฮะ!”
ฮาร์ฟโวยวายเสียงดังจนฝุ่นสะดุ้ง ร่างเล็กกัดปากจนขึ้นห้อเลือดกับคำพูดของอีกคน
“อ่อ...หรือว่าร่างกายของนายใครได้ก็ช่างงั้นสิ ใครจะเอานายก็ได้ใช่มั้ย!”
พลั้ก
เพี้ยะ
มือบางตบเข้าที่ใบหน้าหล่ออย่างแรง ฝุ่นตัวสั่นด้วยความโมโหในคำพูดดูถูกของอีกคนที่ลั่นออกมา ตากลมหน่วงคลอไปด้วย
น้ำตา
“มันจะมากไปแล้วนะครับ ฮึก คุณไม่มีสิทธิ์มาดูถูกผมแบบนี้” ฝุ่นว่าพร้อมสะอึกสะอื้นออกมา ฮาร์ฟรู้สึกผิดทันทีและคิดได้
ว่าเมื่อกี้เขาพูดแรงเกินไปแต่ทำยังไงได้อารมณ์โมโหมันเข้าครอบงำจิตใจ
“ฉัน...”
“ฮึก คุณบอกให้ผมเรียกร้อง ฮึก ผมเรียกร้องอะไรได้ครับ ฮึก คืนนั้นเป็นผมเองที่เสนอตัวให้คุณ เป็นผมเองที่ ฮึก ง่ายให้
คุณเอง ผมจะเรียกร้องอะไรได้” ฝุ่นว่าออกมาตามที่ใจคิด
“ฉัน...”
“ฮึก แล้วแต่สำคัญ ผมกับคุณเราไม่ได้ ฮึก เป็นอะไรกัน เป็นแค่คนรู้จัก ฮึก เพราะฉะนั้นอย่าได้รื้อฟื้น ฮึก เรื่องคืนนั้นอีก
เลยครับ ฮึก ถือว่าผมขอร้อง” ฝุ่นว่าออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนล้าแทบจะหมดแรง ร่างเล็กทรุดลงนั่งกับพื้นพร้อมกับร้องไห้จนตัว
โยน ฮาร์ฟอยากจะดึงอีกคนเข้ามากอดปลอบแต่มือกลับหนักขึ้นมาซะงั้นจึงได้แต่ยินมองอีกคนร้องไห้อยู่อย่างนั้น...หลังจากที่
ร้องไห้จนตาบวมฝุ่นก็ลุกขึ้นพร้อมกับปาดน้ำตา
“ผมขอตัวนะครับ” ฝุ่นว่าแต่มือหนาก็คว้าแขนเขาไว้อีกครั้งแต่ก่อนที่ฮาร์ฟจะได้พูดอะไรเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“อ้าวมีงานที่นี่เหรอ” ทั้งฝุ่นและฮาร์ฟหันไปมองคิสทันที ฮาร์ฟรีบปล่อยมือจากแขนเล็กจนฝุ่นหัวใจกระตุกด้วยความเจ็บ
“ป่าวหรอกแวะมาเฉยๆ” ฮาร์ฟตอบ
“งั้นไปกินข้าวกันมั้ย หิวมาก จริงๆพี่เจสไม่ให้กินก่อนถ่ายแบบแต่มันหิว ยอมไม่ได้ ฮ่ะๆๆ” คิสว่าอย่างสดใสโดยที่ไม่ได้
สังเกตร่างเล็กอีกคนที่ยืนอยู่ด้วยมีหน้าตาท่าทางเศร้าขนาดไหน
“อืม ไปสิ” ฮาร์ฟว่าก่อนจะเหลือบไปมองฝุ่นนิดๆ ฝุ่นหลบสายตาอีกคน
“อ้าว น้องฝุ่นนี่ เมื่อกี้ไม่ทันเห็น” คิสหันมาทักฝุ่น
“สวัสดีครับ” ฝุ่นทักทายอีกคนออกมาเสียงแผ่ว
“ทำไมตาแดงๆแบบนี้ล่ะ เดี๋ยวนะๆ นายทำอะไรน้องหรือเปล่าเนี่ยฮาร์ฟ” คิสถามอย่างขำๆแต่ไม่คิดว่าจะทำให้ฮาร์ฟสะดุ้ง
“ไม่มีอะไร ไปกินข้าวกัน” ว่าแล้วฮาร์ฟก็เป็นฝ่ายจับมือคิสเดินออกไป ฝุ่นมองคนสองคนที่เดินคู่กันออกไปด้วยความเจ็บ
ปวด ทั้งคู่เหมาะสมกันมากแถมพวกทีมงานยังบอกว่าเหมือนทั้งสองคนจะคบกัน แล้วคนแอบรักอย่างเขาจะทำอะไรได้ นอกจาก
เสียใจเท่านั้น
“มีอะไรจะเล่าให้ป้าฟังมั้ย” ฝุ่นสะดุ้งทันทีเมื่อเห็นป้าเดินเข้ามา
“ปะ...ป้า...”
“กลับไปคุยกันที่บ้าน” ผู้เป็นป้าว่า...ทางด้านของฮาร์ฟ...แม้ว่าจะมากินข้าวกับคิสแต่ในหัวของเขาก็มีแต่ภาพของอีกคนที่
ร้องไห้จนตัวโยนอย่างน่าสงสาร เขาไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรเพียงแค่เห็นน้ำตาของอีกคนหัวใจมันก็สั่นไปหมด
“ฮาร์ฟ...ฮาร์ฟ...ฮาร์ฟ!” ฮาร์ฟสะดุ้ง
“อะไร”
“เรียกต้องนานเหม่ออยู่ได้” คิสว่า
“คิดอะไรนิดหน่อย” ฮาร์ฟตอบ
“แน่ใจนะว่านิดหน่อย...หน้าตาดูเครียดๆ” คิสว่าอย่างเป็นห่วง
“เอาเวลาเป็นห่วงฉันไปเป็นห่วงแฟนนายมั้ย” ฮาร์ฟตอกกลับมาซึ่งทำให้คิสหน้าแดงทันที ฮาร์ฟเป็นหนึ่งคนที่รู้ว่าคิสคบกับ
ผู้ชายนอกวงการแต่เป็นที่รู้จักในนามของทายาทอันดับสองตระกูลเทพพยัคฆ์ แม้คิสจะอ้างๆกับพวกทีมงานว่าแค่เพื่อนแต่ใครๆ
เขาก็ดูออกทั้งนั้น
“ชิ ไม่ต้องย้อนกลับมาเรื่องฉันเลย ว่าแต่เมื่อไหร่นายจะมีแฟน อยู่คนเดียวไม่เหงาหรือไง” คิสถามอย่างขำๆ เพื่อนเขาคนนี้
มีทั้งหญิง ทั้งชายมาเสนอตัวให้เป็นแถว ทั้งในวงการและนอกวงการไม่เคยขาดแต่เขาก้ไม่เคยเห็นฮาร์ฟคบใครจริงๆสักที
“ฉันไม่เคยคิดเรื่องนั้น” แม้ปากจะตอบอย่างนั้นแต่ในหัวกลับมีภาพของอีกคนเข้ามา ภาพของร่างเล็กที่มีรอยยิ้มสดใสเสมอ
บางทีก็มีอาการเขินจนหน้าแดงเวลาที่อยู่กับเขา เขามองออกว่าฝุ่นชอบเขาแต่ก็ไม่แน่ใจว่าชอบทำนองไหนอาจจะแค่ชื่นชมเขาใน
ฐานะนายแบบหรือบางที...ฮาร์ฟส่ายหัวเบาๆกับความคิดของตัวเอง
อิพี่ฮาร์ฟก็มีมุมโง่บ้างไรบ้างนะคะ 55555 ดราม่าเบาๆพอเก็บไว้ตอนอื่นบ้าง อิๆ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ^ ^
___จางบิวตี้___
-
สงสารน้องฝุ่น มีความอยากทำร้ายฮาล์ฟ :z6:
คิดถึงน้องคิสค่าา รอตอนต่อไปปป :hao3:
-
คนนึงเจียมตัวเกินไป อีกคนปากแข็ง ปากเสีย จะได้รักกันเมื่อไหร่เนี่ย :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
บางทีลุงก็คิดเยอะไปนะ
เรากินเด็กแล้วควรเดินหน้าทำการใหญ่!!
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สงสารฝุ่นอ่ะ รอตอนต่อไปจ้า
-
อ๊ายยยยรอต่อไปค่ะ :mew2:
-
อ่านรัวตั้งแต่ตอนแรก
ชอบมาก
ทั้งคู่รองคู่เอก
มีความฟิน~ มีความหน่วง~
ครบรสค่ะ #ปลื้ม
รอติดตามต่อนะคะ
-
Lion 14
คิสจัดการอาบน้ำอาบท่าเพื่อรออีกคนที่จะซื้อยามาให้แต่นี่ก็นั่งรอมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วอีกคนก็ไม่มีวี่แววจะกลับมาเลย
ตากลมหน่วงคลอไปด้วยน้ำตาทันทีเพียงแค่คิดว่าอีกคนจะไม่กลับมาแล้ว คิสไม่ใช่คนอ่อนแอ ไม่ใช่คนเซ้นซิทีฟแต่ทำไมพอเป็น
เรื่องที่เกี่ยวข้องกับอีกคนเขากลับเป็นแบบนี้ เขาไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ
แกร็ก
เสียงเปิดประตูดังขึ้นก่าอนที่ร่างสูงที่เขากำลังรออยู่ก็เดินเข้ามา
“มาทำไม กลับไปเลย” คิสพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงงอนๆ ไลออนยกยิ้มมุมปากทันทีกับท่าทางของอีกคน เขาไปนานเขารู้แต่
บางทีก็ต้องอธิบายอะไรให้อีกคนเข้าใจก่อนที่จะงอนไปมากกว่านี้
“ผมแวะไปที่โรงพยาบาลมา” ไลออนพูดขึ้น คิสทำหน้านิ่ง
“พอดีอาจารย์หมอเรียกตัวด่วน ขอโทษนะที่ไม่ได้โทรมาบอก” ความงอนเมื่อกี้เหมือนจะหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อได้ยินคำ
อธิบายจากปากอีกคนแต่คิสก็ยังวางฟอร์มงอนต่อ
“แล้วไง มาบอกฉันทำไม อ๊ะ เจ็บนะ” คิสว่าออกมาเมื่ออีกคนยื่นมือมาบีบจมูกเขา ไลออนรู้สึกหมั่นเขี้ยวอีกคนไม่ใช่น้อย
กับท่าทางน่ารักๆแบบนี้ จมูกเชิดรั้นของอีกคนพร้อมกับปากบางที่เชิดขึ้นบ่งบอกได้ดีว่าอีกคนกำลังรู้สึกอย่างไร
“ก็เห็นคุณงอนก็เลยบอกจะได้หายงอน”
“ใครงอนมิทราบ”
“ถ้าคุณไม่ได้งอน งั้นผมกลับแล้วดีกว่า วางยาไว้ตรงนี้นะ” ไลออนว่าเสียงเรียบพร้อมกับวางยาที่พึ่งซื้อให้อีกคนที่โต๊ะก่อน
ทำท่าจะเดินออกไป ตากลมสั่นระริกอย่างน้อยใจ
“เออ ไปเลย ไปแล้วไปลับ ไม่ต้องกลับมาเลยด้วย” ไลออนหัวเราะในลำคอ
“ปล่อยเลยนะ ปล่อยนะด้วยไอ้หมอบ้า” คิสโวยวายเมื่ออีกคนเดินกลับมาที่โซฟาและกอดเขาจากข้างหลัง แม้ว่าปากจะพูด
แบบนั้นแต่ในใจก็เต้นระรัวกับการกระทำของอีกคน
“ไม่ปล่อยหรอก ยังไงก็ไม่ปล่อย” เสียงทุ้มว่าข้างหู ซึ่งคิสก็ไม่แน่ใจว่าคำว่าไม่ปล่อยของอีกคนหมายถึงเรื่องกอดหรือ
หมายถึงเรื่องอะไรกัน
“ชิ ไม่ปล่อยก็ไม่ต้องปล่อย ถ้าวันไหนเห็นปล่อยจะไม่ให้กลับมากอดอีก” พูดเองก็รู้สึกเขินเอง ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงะเรื่อ
ไลออนจับตัวอีกคนให้หันมาประชันหน้าก่อนที่มือหนาจะเกลี่ยเบาๆที่แก้มใสที่กำลังขึ้นสี
“คิส...” ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบจนได้ยินเสียงหัวใจของคนทั้งคู่ที่เต้นระรัวสอดคล้องกัน
“...คบกันนะ” คิสยิ้มกว้างทันทีกับคำพูดของอีกคน ใบหน้าสวยพยักหน้ารับก่อนจะเป็นฝ่ายยื่นหน้าเข้าไปจูบอีกคน
ไลออนสะดุ้งนิดหน่อยแต่ก็กลับมาเป็นฝ่ายคุมเกมส์แทนร่างบาง ลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากบางพร้อมกับเกลี่ยวพันกับ
ลิ้นเล็กอย่างร้อนแรงปนอ่อนโยน เสียงชื้นแฉะของน้ำลายที่แตกซ่านเพราะรสจูบดูหยาบโลนไม่ใช่น้อยแต่ก็ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่ผละ
ออกจากกัน
“อื้ออออ พอก่อน” คิสดันอีกคนออกเมื่อเริ่มหายใจไม่ทัน ไลออนเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่าทำไม
“ไหนบอกจะทายาให้ไงเล่า” คิสว่าออกมาพร้อมกับใบหน้าแดงก่ำ ไลออนหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนจะหยิบหลอดยามาทา
รอยช้ำที่เอวบางของอีกคน
“อ๊ะ” คิสสะดุ้งนิดหน่อยเมื่อนิ้วของอีกคนแตะลงที่เอว ไม่ใช่ว่าเจ็บแต่รู้สึกแปลกๆที่ท้องน้อย รู้สึกร้อนๆวูบวาบไปหมด นิ้ว
เรียวยาวค่อยๆคลึงยาลงบนเอวบางของอีกคนอย่างแผ่วเบาพร้อมกับเป่าไปด้วยให้ยาซึมเข้าผิวเร็วๆ คิสมองการกระทำที่แสนจะ
อ่อนโยนของอีกคนด้วยรอยยิ้ม ไม่คิดว่าคนที่เย็นชา ปากร้ายอย่างอีกคนจะทำแบบนี้เป็น ไม่อยากจะเข้าข้างตัวเองแต่ก็อดเข้าข้าง
ไม่ว่าเพราะเขาเป็นคนสำคัญอีกคนเลยอ่อนโยนด้วยแบบนี้
“เสร็จละ ผมว่าคุณน่าจะกินยาแก้ปวดด้วยนะ” ไลออนว่า
“แต่มันไม่ปวดแล้วนะ” คิสเถียง
“แน่ใจนะว่าไม่ปวด” คิสพยักหน้า ไลออนเลยไม่ได้พูดต่อ
“เอ่อ...นี่มันก็ดึกแล้ว นายน่าจะกลับได้แล้วนะ ขับรถดึกๆอันตราย” คิสพูดขึ้น
“กลับ?”
“ใช่ กลับคอนโดนายไง”
“ใครบอกผมจะกลับ คืนนี้ผมจะนอนนี่” ไลออนว่าหน้าตายแต่คิสกลับทำตาโต
“นอนนี่? นอนไหนล่ะ” คิสถามรัวจนลิ้นแทบพันกัน
“ก็นอนกับคุณไง นอนข้างคุณหรือว่าจะให้...” ไลออนทำหน้าเจ้าเล่ห์
“จะให้อะไร” คิสถามย้ำ
“...นอนบนตัวคุณดี” คิสหน้าขึ้นสีจัดอีกครั้ง มือบางหยิบหมอนอิงมาตีอีกคนทันทีด้วยความขวยเขิน
“ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอโรคจิต ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ อ๊ะ” ไลออนกระชากแขนเรียวจนร่างบางเซเข้าไปใกล้ ตาคมสบเข้ากับ
ตากลมอย่างลึกซึ้งจนคิสต้องเบนสายตาหนี
“จะนอนนี่ก็ไปอาบน้ำสิ ดึกแล้ว ง่วง” คิสว่าออกมา
“อืม” ไลออนพยักหน้ารับก่อนจะละออกจากอีกคน คิสรีบโกยลมหายใจเข้าปอดอย่างหนักเพราะเมื่อกี้เผลอกลั้นหายใจไม่
สองวิ กลัวว่าถ้าหายใจออกไปอีกคนจะรับรู้ถึงความตื่นเต้นและขวยเขินของเขาที่มันมากเสียเหลือเกิน...ระหว่างที่อีกคนอาบน้ำ
คิสก็มานอนรอที่เตียง ร่างบางพยายามข่มตาหลับแต่เหมือนว่าในสมองมันจะคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อยทำให้นอนไม่หลับเสียที
แกร็ก
เสียงเปิดประตูห้องน้ำของอีกคนทำให้คิสต้องแกล้งหลับตาทันที ไลออนออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพผ้าเช็ดตัวพันเองผืนเดียว
อกแกร่งและหน้าท้องที่มีซิกแพคเรียงตัวสวยเต็มไปด้วยหยดน้ำ ตาคมมองไปที่อีกคนที่แกล้งหลับตาอยู่บนเตียงก็อดที่จะหัวเราะ
เบาๆไม่ได้
“หลับแล้วหรือไง” ไลออนถามขึ้นพร้อมกับโน้มตัวไปใกล้ๆอีกคนจนคิสรับรู้ถึงไอเย็นและหยดน้ำจากตัวอีกคน
“...” คิสไม่ตอบเพราะแกล้งหลับอยู่
“หึๆ” ไลออนหัวเราะในลำคอเบาๆก่อจะประกบริมฝีปากลงไปทำให้คิสเบิกตากว้างทันที
“นะ...นาย”
“ไม่ได้หลับนี่” ไลออนว่าเสียงเรียบ
“ก็ยังไม่ได้หลับสักหน่อย...แค่...แค่พักสายตา” คิสเถียงข้างๆคูๆก่อนที่ตากลมจะเสมองไปทางอื่นเพราะรู้สึกร้อนผ่าว
แปลกๆเมื่อเห็นร่างกายส่วนบนของอีกคน ไลออนไม่ได้พูดอะไรกลับแต่ผละออกจากอีกคนและไปแต่งตัวก่อนจะกลับมานอน
ข้างๆร่างบาง
“ผมปิดไฟนะ” ไลออนว่าก่อนจะปิดไฟทำให้ทั้งห้องตกอยู่ในความมืดแต่ก็ยังมีแสงจันทร์จากภายนอกที่สาดส่องเข้ามา
ทำให้มองเห็นสลัวๆ ทั้งๆที่เคยนอนข้างอีกคนมาก่อนแต่คิสกลับรู้สึกตื่นเต้นไม่ใช่น้อย ครั้งก่อนเป็นเพราะเขาใจกล้าหน้าด้านที่จะ
ใกล้ชิดกับอีกคนเลยทำอะไรแบบไม่คิด แกล้งเมา แกล้งยั่วยวนอีกคนแต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป พวกเขามีสถานะที่ชัดเจนไม่ใช่
แค่ดูๆแต่เป็นคนรักกัน งื้ออออ แค่คิดก็หัวใจเต้นรัวอีกแล้ว เขาไม่ชอบอาการแบบนี้ของตัวเองเลยมันเหมือนคนที่อ่อนหัดในเรื่อง
ความรักที่สุด
“อ๊ะ” คิสสะดุ้งเมื่ออีกคนกอดเข้าที่เอวของเขา ใบหน้าหล่อซุกอยู่ซอกคอทำให้คิสรับรู้ถึงลมหายใจของอีกคนอย่างชัดเจน
“นอนไม่หลับหรือไง” ไลออนถามขึ้น
“นิดนึง” ไลออนหัวเราะก่อนจะพลิกอีกคนให้หันมาประชันหน้า
“ทำไมคุณถึงชอบผม” อยู่ๆไลออนก็ถามขึ้น
“เอ่อ...คือ...แล้วนายล่ะทำไมถึงมาคบกับฉัน ตอนแรกนายไม่ชอบขี้หน้าฉันนี่” คิสถามกลับ
“ผมถามก่อนนะ”
“ฉันถามทีหลังแต่นายตอบก่อนไม่ได้หรือไง” คิสว่า ไลออนยกยิ้ม
“ไม่รู้สิรู้อีกทีก็สนใจคุณไปแล้ว” ไลออนว่า
“ฉันไม่น่ารัก ไม่มีเสน่ห์ ไม่มีแรงดึงดูดบ้างเลยหรือไง” คิสถามติดงอนๆนิดๆ
“นั่นสิ” ไลออนว่า
“ชิ หมอบ้า ใครๆก็บอกว่าฉันน่ารัก ฉันมีเสน่ห์ มีแรงดึงดูดทั้งนั้น” คิสว่าออกมาด้วยความมั่นใจ
“ไหนล่ะ แสดงให้ผมดูหน่อยสิ” ไลออนว่าด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์แต่คิสกลับไม่ได้เอะใจเมื่อถูกท้าทายร่างบางก็พลอกตัวไป
ขึ้นคร่อมอีกคนทันที
“ฉันจะแสดงให้นายดู” สิ้นเสียงหวานปากบางก็ประกบจูบที่ริมฝีปากของอีกคนทันที ลิ้นบางสอดเข้าไปในโพรงปากของอีก
คนก่อนจะเกี่ยวพันกับลิ่นหนาอย่างร้อนแรง ไลออนเองก็จูบตอบอีกคนกลับไม่แพ้กัน มือหนาโอบหลังบางของอีกคนเอาไว้พร้อม
กับลูบไล้ผ่านชุดนอนตัวบางของอีกคนไปมาจนคิสรู้สึกเสียววูบไปหมด
“ต่อสิ” ไลออนว่าแต่คิสกับกลับกัดปากด้วยความขวยเขิน นี่เขาเป็นบ้าอะไรเนี่ยถูกท้าทายหน่อยก็ทำเรื่องน่าอายไปแล้ว
“ไม่เอาแล้ว ไม่ทำแล้ว” คิสว่าพร้อมทำท่าจะลงจากตัวอีกคนแต่ช้าไม่เสียแล้วไลออนลุกขึ้นนั่งทำให้คิสนั่งคร่อมตักอีกคน
ก่อนจะประกบจูบลงไปอีกครั้งอย่างร้อนแรง
“อื้อออออ อ๊ะ” คิสร้องออกมาเมื่อริมฝีปากของอีกคนเลื่อนลงมาที่ลำคอพร้อมกับขบเม้มจนคิสรู้สึกเสียวไปหมด มือหนา
ของไลออนก็ปลดกระดุมเสื้อนอนของคิสออก
“อื้อ...อ๊ะ...อ๊า...” คิสครางออกมาเมื่อปากหนาเลื่อนลงมาที่ยอดอกของเขา อีกคนทั้งขบกัด ดูดมันจนแดงไปหมด มือบาง
ทึ้งที่เสื้อของอีกคนด้วยความเสียวซ่าน
“อื้อ...ยะ...อย่า” คิสว่าออกมาอย่างยากลำบากเมื่ออีกคนดันเขาให้นอนราบลงไปพร้อมกับถอดกางเกงนอนพร้อมชั้นใน
ของเขาออกจนร่างบางเปลือยเปล่า ไลออนมองคนตรงหน้าด้วยความหลงใหล อีกคนสวยทั้งตัวจริงๆ
“ไลออนคือ...”
“ไม่เจ็บหรอก สัญญา” ว่าที่คุณหมอพูดดักเอาไว้ทำให้คิสค้านไม่ลง ร่างบางจึงปล่อยเลยตามเลย ไลออนถอดเสื้อผ้าของ
ตัวเองออกอย่างรวดเร็วก่อนจะขึ้นคร่อมอีกคน ปากหนายังคงพรมจูบไปทั่วกายขาวพร้อมกับฝากรอยไว้หลายจุด
“อื้อ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า” คิสครางออกมาเมื่ออีกคนจับแก่นกายของเขารูดขึ้นรูดลง จนแก่นกายขยายตัวด้วยแรงอารมณ์
“อื้อ...ไล...ออน...อ๊ะ...อื้อ...” คิสครางด้วยความเสียวซ่าน ความต้องการถูกดันมาจนถึงปลายยอดก่อนทีร่างบางจะปลด
ปล่อยออกมา
“อ๊ะ...ไลออน” คิสสะดุ้งเมื่ออีกคนเอามือที่เปื้อนน้ำรักของเขาสอดเข้าไปที่ช่องทางด้านหลัง
“อื้อ...ไลออน” จากหนึ่งนิ้วก็เป็นสองนิ้ว สามนิ้วจนเมื่อไลออนแน่ใจว่าช่องทางของอีกคนพร้อมไลออนก็เอานิ้วของตัวเอง
ก่อนก่อนจะแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่า
“อ๊า” คิสครางลั่นด้วยความเจ็บและความคับแน่น ร่างบางเกร็งตัวจนอีกคนไม่สามารถดันแก่นกายเข้าไปได้
“ผ่อนคลายนะ” ไลออนว่าเสียงนุ่มพร้อมกับพรมจูบที่ใบหน้าของอีกคนอย่างอ่อนโยน คิสพยายามผ่อนคลายตัวเองจึง
ทำให้ไลออนสามารถดันแก่นกายเข้าไปจนสุดความยาว
“อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...” คิสครางไม่ขาดปากเมื่อสะโพกสอบขยับเอวเข้าออก ขาเรียวถูกจัดมาพาดบ่า
ทำให้แก่นกายสามารถสอดเข้าไปลึกขึ้น
“อื้อ...ละ...ไลออน...อ๊ะ...อ๊ะ...ไล...ออน...อ๊ะ...อ๊า” มือหบางจิกเข้าที่ไล่หนาอย่างระบายความเสียวซ่าน
“อื้มมมม” ไลออนเองก็อดครางในคอไม่ได้ สะโพกสอบขยับเร็วขึ้นเมื่อใกล้ๆจะปลดปล่อยจนคิสครางหนักและแอ่นสะโพก
รับแทบไม่ทัน
“อ๊า!!” ก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยออกมาแต่อย่าคิดว่าจะจบไลออนลุกขึ้นนั่งพร้อมกับดึงอีกคนให้ลุกขึ้นมาคร่อมตักทำให้
แก่นกายลึกยิ่งกว่าท่าเดิม
“ผมจะให้คุณคุมเกมส์” ไลออนพูดออกมา คิสหน้าแดงจัด
“ไม่เอา”
“ไม่เอาก็จะนั่งอยู่แบบนี้นะ” ไลออนว่า คิสมองค้อนอีกคนซึ่งไม่คิดว่าจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้ เอวบางยกขึ้นโดยมือหนาช่วย
ประคอง จากจังหวะช้าเนิบนาบก็ค่อยๆเร็วขึ้นจนคิสครางออกมาไม่หยุด เสียงเตียงนอนที่ดังเอี๊ยดๆเพราะกิจกรรมที่รุนแรงบนเตียง
ทำให้คิสอดที่จะอับอาย
“กะ...ใกล้...แล้ว...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า!” ในที่สุดทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมารอบที่สอง...คิสนอนตากลมอยู่บนเตียงหลังจากที่อีก
คนเช็ดเนื้อเช็ดตัวทำความสะอาดให้ ใบหน้าสวยยังคงขึ้นสีจัดเพราะพอนึกถึงเรื่องเมื่อครู่เท่าไหร่ก็ยิ่งอายมากขึ้น...เราเป็นของกัน
และกันแล้ว...งื้อออออออ
“หลับได้แล้วดึกแล้ว” ไลออนว่าพร้อมกับล้มตัวนอนลงข้างๆอีกคน
“รู้ล่ะน่ะ นายต่างหากที่ทำคนอื่นไม่ได้นอน” คิสว่า
“หึๆ ก็ผมอยากพิสูจน์ไง...” คิสเลิกคิ้ว
“...พิสูจน์ว่าคุณน่ารัก มีเสน่ห์ มีแรงดึงดูดจริงหรือเปล่า”
“ละ...แล้วได้คำตอบหรือยังล่ะ ชิ” คิสว่าพร้อมเชิดปาก
“ได้แล้ว...คุณมันร้อนแรงเป็นบ้า”
เอ็นซีกากไปหน่อยขอโทษเน้ออออออ ไม่ได้แต่งเอ็นซีมานานเลยนึกไม่ออกเลย 5555 คู่นี้ยังคงหวานกันอยู่นะคะ เบื่อดราม่าเลย
อยากให้เสพความฟินกันไปก่อน อิๆ
___จางบิวตี้___
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
:-[
-
ไลออนร้ายย :haun4:
-
กรี๊ดดดดดดดดเสพติดเรื่องนี้ :mew2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กรี๊ดดดด เค้าได้กันแล้วววว หมอไลออนผู้เงียบขรึมหายไปไหน :haun4: :haun4: :haun4:
สงารชะนีทั้งประเทศ คาดว่าคงไม่ได้เฉียดเข้าใกล้ตระกูลนี้แน่ 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
แหมมม ไวไฟกันทั้ง 2 คู่เลยนะคะ
ไลออนกับคิสก็หวานกันซะ
ส่วนฮาร์ฟกับน้องฝุ่นยังคงดราม่าต่อไป. :mew6:
-
Lion’s Love 7
( Harf x Foon )
วันนี้ฝุ่นมีงานถ่ายปกนิตยาสารวัยรุ่นชื่อดังที่สตูดิโอซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่เขาถ่ายเดี่ยวเพราะปกติจะเป็นงานถ่ายคู่หรือกลุ่ม
เสียมากกว่าซึ่งสร้างความตื่นเต้นให้กับร่างเล็กไม่ใช่น้อย
“ไหนดูหลานชายป้าสิ น่ารักเหมือนใครกันนะ” ผู้เป็นป้ากล่าวชมหลานชายของตัวเองหลังจากที่แต่งหน้าแต่งตัวเสร็จ ฝุ่นยิ้ม
รับเขินๆ
“นั่นน่ะสิพี่ดาว เดี๋ยวนี้ฝุ่นมันน่ารักขึ้นเป็นกองเลย ดูมีน้ำมีนวลขึ้นด้วย” หนึ่งในผู้ช่วยช่างแต่งหน้าว่าบ้าง
“ได้เวลาถ่ายแล้วฝุ่น” เอ็มเป็นคนที่เข้ามาตามร่างเล็กในห้องแต่งตัว ฝุ่นพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปเพื่อทำงาน การถ่าย
แบบปกนิตยาสารเซ็ตนี้ถือว่าไม่ยากเกินความสามารถของร่างเล็กนักเพราะเป็นเสื้อผ้าสีสันสดใสสไตล์วัยรุ่นซึ่งเข้ากับลุคใสๆ น่า
รักๆของฝุ่นได้ดี ร่างเล็กต้องใจทำงานมากจนได้รับเสียงชมจากพี่ๆทีมงานไม่น้อยแถมตอนนี้ฝุ่นยังมีกลุ่มแฟนคลับของเขาเพิ่ม
มากขึ้น ทำให้ร่างเล็กอดที่จะภูมิใจในตัวเองไม่ได้
“เย็นนี้งานเสร็จไปดื่มกันนะ” พี่อ๊อดผู้กำกับซึ่งรับหน้าที่ถ่ายแบบเซตนี้พูดขึ้นกับฝุ่นและทีมงาน ฝุ่นหน้าซีดไปทันทีเพราะ
เหตุการณ์ครั้งก่อนทำให้ฝุ่นรู้สึกกลัวไม่ใช่น้อย
“เอ่อ...คือ...”
“ไปด้วยกันนะฝุ่น ฝุ่นเป็นตัวหลักของงานนี้ไม่ไปไม่ได้นะ” เอ็มพยายามพูดโน้มน้าวคนตัวเล็ก ครั้งนี้เขาจะไม่ยอมพลาด
เป็นครั้งที่สองแน่ๆ
“ก็ได้ครับ” ฝุ่นต้องตกลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เอ็มยิ้มรับพร้อมกับคิดแผนการในหัวไปด้วย เขาเสนอตัวเป็นคนไปรับฝุ่นที่
บ้านก่อนจะขอตัวจากฝุ่นเพื่อไปทำงานต่อแต่แทนที่จะไปทำงานเอ็มกลับเดินไปหาที่ลับๆเพื่อโทรหาใครบางคน
“เออกูเอง...กูขอแบบครั้งที่แล้วหน่อย...หึๆ ครั้งนี้กูไม่พลาดแน่ๆ กูได้ลิ้มรสเนื้อหวานๆของน้องฝุ่นคนน่ารักแน่ๆ...เออๆ
เดี๋ยวเย็นๆกูไปเอา” เอ็มว่าก่อนจะกดวางสาย ปากหนายกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ ยิ่งคิดภาพว่าร่างเล็กของฝุ่นจะมาทอดกายใต้ร่าง
ให้เขากระแทกตัวเข้าออกมันก็อดตื่นเต้นไม่ได้
ตุบ
เสียงอะไรบางอย่างที่ตกพื้นทำให้เอ็มหันหลังไปมองทันทีก่อนจะพบกับร่างเล็กของฝุ่นที่ยืนมองมาที่เขาด้วยใบหน้าซีดๆ ตากลม
เบิกกว้างพร้อมกับตัวบางสั่นไปหมด ฝุ่นได้ยินมันทั้งหมด...ได้ยินถึงแผนการชั่วร้ายที่พี่เอ็มกำลังคิดจะทำกับเขา ฝุ่นไม่ได้ตั้งใจ
ตามอีกคนมาแต่แค่จะมาบอกว่าไม่ต้องให้ไปรับเขาแล้วเพราะป้าของเขาจะไปด้วย สภาพของหลานชายครั้งก่อนทำให้ผู้เป็นป้า
ไม่ไว้วางใจนักหากจะปล่อยให้ฝุ่นไปคนเดียวแต่ฝุ่นไม่คิดว่าเขาจะได้ยินอะไรแบบนี้ คนที่เขานับถือว่าเป็นเหมือนพี่ชายกลับทำ
เรื่องเลวๆกับเขางั้นเหรอ
“ฝุ่น คือพี่...” เอ็มอึกอัก
“ทำไมถึงทำแบบนี้ครับ” ฝุ่นเค้นเสียงถามออกมาด้วยความยากลำบาก
“พี่...”
“ทำไมถึงทำเรื่องเลวๆกับผมแบบนี้ ทั้งๆที่ผมนับถือพี่เอ็มเหมือนกับพี่ชายคนหนึ่ง” ฝุ่นว่าพร้อมมองอีกคนด้วยความเสียใจ
“โอ๊ย ผมเจ็บนะ” ฝุ่นว่าเมื่ออีกคนกระชากเขาเข้ามาหาอย่างแรง
“ก็เพราะว่าพี่ไม่ได้คิดกับฝุ่นแค่พี่ชายไง! พี่ชอบฝุ่น ชอบมากและฝุ่นก็ต้องเป็นของพี่!” เอ็มว่าเสียงดัง
“ผมไม่มีวันชอบคนเลวๆอย่างพี่ อื้ออออ” ปากหนาพยายามปล้ำจูบคนตัวเล็กแต่ฝุ่นก็ขัดขืนไม่ยอมเปิดปากให้คนเลวๆต้อง
มาลิ้มรส มือหนาของเอ็มบีบคางเล็กอย่างแรงเพื่อให้อ้าปากแต่ฝุ่นก็ยอมทนความเจ็บปวดไม่ยอมอีกคน
“ทำเชี่ยอะไรวะ”
พลั้ก
ร่างของเอ็มถูกต่อยไปกองกับพื้นทันทีก่อนที่ฮาร์ฟจะต่อยอีกคนอีกไม่ยั้งด้วยความโมโห ถ้าเขาไม่มาหาอีกคน ถ้าเขาไม่ตามหา
อีกคนและถ้าเขามาไม่ทันอีกคนจะโดนไอ้เลวนี่ทำอะไรบ้าง
“พอเถอะครับคุณฮาร์ฟ” ฝุ่นว่าพร้อมกับจับร่างสูงของอีกคนเอาไว้
“แต่มันทำร้ายนาย!” ฮาร์ฟหันมาพูดกับฝุ่นเสียงดัง
“ครับแต่สภาพพี่เอ็มตอนนี้...” ฝุ่นว่าพร้อมมองไปที่อีกคนที่นอนกองกับพื้นแทบจะครองสติตัวเองไม่ได้ ปากแตก หัวแตก
ไปหมด
“มานี่” ฮาร์ฟยอมละออกจากเอ็มก่อนจะดึงแขนอีกคนให้เดินตามมา ทีมงานหลายคนพากันมองมาที่ฮาร์ฟและฝุ่นอย่าง
สงสัยแต่ก็ไม่มีใครกล้าถามอะไรเพราะสีหน้าของร่างสูงตอนนี้แทบจะฆ่าคนได้เลย
“ขึ้นไป” ฮาร์ฟว่า
“คุณฮาร์ฟจะพาผมไปไหนครับ” ฝุ่นถาม ครั้งสุดท้ายที่เขาเจอกับอีกคนไม่ใช่เหตุการณ์ที่หน้าจดจำนักเพราะฉะนั้นเขาจึง
เลี่ยงที่จะเจออีกคน
“ขึ้นไปก่อนแล้วจะบอก” เพราะน้ำเสียงเข้มๆของอีกคนทำให้ฝุ่นต้องจำใจขึ้นรถคันหรูของอีกคน ฮาร์ฟพาอีกคนมาที่
สะพานริมแม่น้ำซึ่งไม่ค่อยมีรถพลุกพล่านมากนะ ร่างสูงจอดรถก่อนจะหันหน้ามามองคนข้างๆ
“เมื่อกี้มันทำอะไรนาย” ฮาร์ฟถามขึ้น
“คือ...จูบครับ” ฮาร์ฟกำมือแน่นทันทีกับคำตอบของอีกคนรู้สึกอยากจะกลับไปจัดการไอ้เลวนั่นต่อให้หายแค้นใจ
“มีเรื่องอะไรกัน” ฮาร์ฟถามต่อพยายามควบคุมน้ำเสียงตัวเองให้อ่อนลงเพื่อไม่ให้อีกคนตัวสั่นไปมากกว่านี้
“ผม...ผมไปได้ยินอะไรบางอย่างเข้าครับ” ฝุ่นว่าเสียงสั่นทำให้ฮาร์ฟรู้ว่ามันต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ
“คืนนั้น...พี่เอ็มเป็นคนวางยาผม ฮึก ผมไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้ ฮึก ทั้งๆที่ผมไว้ใจเขา คิดกับเขาเหมือนพี่ชาย ฮึก คน
หนึ่ง” ฝุ่นว่าออกมาทั้งน้ำตา รู้สึกเสียใจและสมเพสในความโง่เง่าของตัวเองไม่ใช่น้อยแต่หัวอ่อน เชื่อคนง่ายแบบนี้
“ฉันพอจะรู้” ฮาร์ฟว่าก่อนที่บรรยากาศบนรถจะไร้บทสนทนามีเพียงเสียงสะอึกสะอื้นของร่างเล็กเท่านั้น
“อ๊ะ คุณฮาร์ฟ” ฝุ่นสะดุ้งเมื่ออยู่ๆอีกคนก็ดึงเขาเข้าไปใกล้ๆจนใบหน้าห่างกันไม่ถึงคืบ
“เงียบได้แล้ว ตาแดงหมดแล้ว” เสียงทุ้มว่าพร้อมกับมือหนาที่เช็ดน้ำตาให้ร่างเล็กอย่างอ่อนโยนจนฝุ่นอดที่จะหัวใจเต้นแรง
ไม่ได้
“คุณฮาร์ฟ” ฝุ่นเรียกอีกคนเสียงแผ่วเบาเมื่อรู้สึกว่าใบหน้าหล่อค่อยๆเคลื่อนเข้ามาจนในที่สุดริมฝีปากหนาก็ทาบทับที่ริม
ฝีปากบาง ฝุ่นหลับตาพริ้มน้อมรับรสจูบของอีกคนอย่างเต็มใจเพื่อให้มันลบล้างสัมผัสที่เลวร้ายของคนเลวๆเมื่อครู่นี้ให้หมด
เกรียวลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กอย่างอ่อนโยนแต่ทว่าร้อนแรง ฝุ่นรู้สึกร้อนวูบวาบที่ใบหน้าและเสียวท้องน้อยไปหมด มือบาง
เกาะไหล่หนาอย่างหาที่ยึดทันทีเพราะคล้ายว่าจะหลอมละลายไปกับรสจูบของอีกคน...ฮาร์ฟค่อยๆถอนจูบออกก่อนจะมองหน้า
ของอีกคนอย่างจริงจัง
“เรื่องคืนนั้น...”
ครืดๆๆ
แต่ก่อนที่อีกคนจะได้พูดอะไรโทรศัพท์ของฮาร์ฟก็มีสายเข้าเสียก่อนและพอเห็นรายชื่อที่โทรเข้าฮารืฟก็ตัดรับทันที
“อืมว่าไง”
(“ฮึก ฮาร์ฟ”) เสียงสะอึกสะอื้นจากปลายสายทำให้ฮาร์ฟขมวดคิ้วทันที
“คิส นายเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” ฮาร์ฟถามด้วยน้ำเสียงร้อนรนซึ่งนั่นก็ทำให้ฝุ่นรู้ว่าคนที่โทรเข้ามาคือใคร
(“ฮึก ฉัน”)
“ตอนนี้อยู่ไหน คอนโดใช่มั้ยเดี๋ยวฉันไปหา” ฮาร์ฟว่าก่อนจะกดวางสาย ท่าทางร้อนใจของอีกคนทำให้ฝุ่นเจ็บปวดที่หัวใจ
ไปหมด เพียงแค่อีกคนโทรมาคุณฮาร์ฟก็พร้อมที่จะไปหา เพียงแค่อีกคนร้องไห้คุณฮาร์ฟก็ทุกข์ใจเป็นอย่างมาก ไม่ต้องบอกก็รู้
ว่าอีกคนสำคัญกับคุณฮาร์ฟขนาดไหน
“เดี๋ยวฉันจะพานายไปส่งที่บ้านนะ” ฮาร์ฟหันมาพูดกับฝุ่น ร่างเล็กส่ายหน้าก่อนจะปลดสายเบลล์ออก
“ไปหาคุณคิสเถอะครับ ผมกลับเองได้” ฝุ่นว่าพร้อมกับพยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่น
“ฉันบอกว่าจะไปส่งไง” ฮาร์ฟว่าอย่างหงุดหงิดในความดื้อของอีกคน
“ไปหาคนที่สำคัญกับคุณเถอะครับ คนที่ไม่สำคัญอย่างผมไม่เป็นไรจริงๆ” พูดจบร่างเล็กก็ลงจากรถคันหรูไปทันทีโดยที่
ไม่ทันที่ฮาร์ฟจะได้ทักท้วง ตาคมมองไปที่กระจกก็พบว่าอีกคนโบกแท็กซี่ขึ้นไปแล้ว มือหนากำแน่นด้วยความหงุดหงิดและโมโห
โมโหในความยุ่งยากที่เกิดขึ้นตอนนี้ โมโหในความคิดไปเองของอีกคนและโมโหตัวเองที่มัวแต่ลีลาไม่ยอมพูดอะไรออกไป
“แม่งเอ๊ย!!”
งื้ออออออ อิพี่ฮาร์ฟทำน้องเสียใจอีกแล้ว T^T ยังคงดราม่าต่อเนื่องกับคู่นี้นะคะ 5555 ส่วนที่คิสโทรมานี่ไขข้อสงสัยได้ในตอนคู่
หลักนะคะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยเน้ออออออ
___จางบิวตี้___
-
ตาฮาล์ฟ :z6: :beat:
น้องฝุ่นน่าสงสาร น้องคิสเป็นอัลไล :ling1:
-
อยากจะโบกหัวอิลุงจริงๆ ไม่ได้ดั่งใจ
คิสเป็นไรอ่า เจ็บก้น?
-
คิสมาขัดทำไมเนี่ยแล้วเป็นอะไรร้องให้ทำไม
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
อีพี่ฮาร์ฟช่วยพูดให้เคลียร์กับฝุ่นก่อนได้มั้ยเนี่ย :katai1: :katai1: :katai1:
-
ไม่เคลียร์คะบอกเลนไม่เคลียร์55 :mew2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
Lion 15
คิสตื่นนอนมาในตอนเช้าเพราะแสงแดดที่สาดส่องเขช้ามากระทบเปลือกตา ร่างบางขยับตัวเบาๆก็รู้สึกเจ็บช่วงล่างไปหมด
พอขึ้นถึงสาเหตุที่ทำให้เจ็บแบบนี้ก็อดหน้าขึ้นสีไม่ได้ งื้อออออ ไอ้หมอเจ้าเล่ห์! เขาไม่เคยคิดว่าคนนิ่งๆ เย็นชาแบบไลออนจะมี
ความเจ้าเล่ห์ขนาดนี้แถมยังหื่นจนเอวเขาเคล็ด บ้าๆๆ บ้าบอกที่สุด
“ตื่นแล้วก็ลุกสิ” ไลออนที่เดินเข้ามาในห้องนอนพูดขึ้น
“ลุกไม่ขึ้น เจ็บ” คิสว่าพร้อมเชิดปาก ไลออนกระตุกยิ้มก่อนจะเดินมาหาอีกคนที่เตียง
“แหงแหละ ก็เมื่อคืนคุณร้อนแรงสุดๆนี่” สิ้นเสียงทุ้มใบหน้าสวยก็ขึ้นสียิ่งกว่าเดิม
“อะ...ไอ้หมอบ้า” ไลออนหัวเราะในลำคอก่อนจะอุ้มอีกคนที่มีเพียงกางเกงนอนตัวยาวปกปิดร่างกายท่าเจ้าสาว
“จะทำอะไรน่ะ” คิสถาม
“พาไปอาบน้ำไง” ไลออนวางอีกคนบนชักโครกโดยปิดฝาไว้ให้อีกคนได้นั่งได้ถนัดก่อนที่ร่างสูงจะเดินไปหยิบแปรงสีฟัน
ของอีกคนมาบีบยาสีฟันแล้วส่งให้
“แปรงให้หน่อย ขี้เกียจ” คิสว่าพร้อมทำหน้าอ้อนอย่างน่ารัก ไลออนส่ายหน้าเบาๆแต่ก็ทำให้อีกคน ปากบางอ้าให้อีกคน
ได้แปรงฟันให้ ไลออนเองก็แปรงให้อีกคนเบาๆเพื่อไม่ให้อีกคนเจ็บ คิสรู้สึกหัวใจพองโตไม่ใช่น้อยกับการกระทำที่แสนจะอ่อน
โยนของอีกคน ไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อนว่าจะมีวันนี้
“ต้องให้อาบน้ำให้ด้วยมั้ย” ไลออนแกล้งถามหลังจากแปรงฟันให้อีกคนเสร็จ
“ไม่ต้องเลย ออกไปเลย อาบเองได้” คิสว่า ไลออนก็ยอมออกจากห้องน้ำแต่โดยดี แม้ว่าจะเจ็บเสียดที่บั้นท้ายไม่ใช่น้อย
แต่คิสก็พยายามพยุงตัวเองอาบน้ำจนเสร็จแต่ก็ลืมนึกไปว่าผ้าเช็ดตัวบาดอยู่ที่บ่าของอีกคน
“ไลออน ผ้าเช็ดตัว” คิสตะโกนออกไปก่อนที่ประตูห้องน้ำจะเปิดแล้วร่างสูงของอีกคนจะเดินเข้ามา คิสหน้าขึ้นสีอีกครั้ง
เพราะเขาเองก็กำลังเปลือยเปล่า ตาคมที่มองสำรวจร่างกายของเขาทำให้คิสรู้สึกร้อนฉ่าไปหมด
“อายทำไม ผมเห็นมาหมดแล้ว” ไลออนว่าขำๆ คิสมองค้อนอีกคนก่อนที่ร่างสูงจะเดินเอาผ้าเช็ดตัวมาห่อที่ตัวของอีกคน
แล้วพาออกไปแต่งตัว...และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่คิสได้กินอาหารฝีมือของไลออนและก็แอบหวังว่าจะไม่มีมารมาผจญแอบสองครั้ง
ก่อน แต่พอคิดได้ช่วงนี้เขาก็ไม่เจอยัยผ้าพร ผ้าเน่าอะไรนั่นเลยแต่ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีเลยทีเดียว
“ช่วงนี้ไม่เจอแฟนนายเลยนะ หายไปไหนซะล่ะ” คิสแกล้งถามขึ้น ไลออนขมวดคิ้ว
“แฟนผมก็คุณไง” ไลออนตอบหน้าตายแต่นั่นก็ทำให้คิสอดเขินไม่ได้
“หมายถึงผ้าแพรต่างหากเล่า”
“หึๆ ก็คุณบอกว่าแฟนผม ผมมีแฟนคนเดียวชื่อคิส” คิสไม่ยอมสบตาคมที่มองมาเพราะรู้สึกเขินจนแก้มจะแดงอยู่แล้ว อีก
ตอนเย็นชาก็เย็นชาสุดขั้วแต่พอมาหวานทีนี่ก็ทำเขาเขินจนไม่รู้จะเขินยังไงแล้ว
“เสาร์อาทิตย์นี้คุณว่างมั้ย” ไลออนถามขึ้น คิสนิ่งไปครู่หนึ่ง
“น่าจะนะ ทำไมเหรอ”
“ผมว่าจะพาคุณไปบ้านผม”
เคร้ง
ช้อนหลุดจากมือบางทันทีกับคำพูดของอีกคน
“ไปบ้านงั้นเหรอ”
“ใช่ ผมจะพาคุณไปรู้จักกับพี่ชาย น้องชายและพี่สะใภ้ผม” ไลออนว่าเสียงเรียบแต่กลับทำให้คิสรู้สึกหัวใจพองโตไปหมด
การพาไปบ้านก็เท่ากับว่าเป็นการเปิดตัว อีกคนจริงจังกับเรื่องของเราขนาดนี้เลยเหรอ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อมั่นในตัวของร่างสูงแต่
เพราะว่าเราพึ่งคบกันได้ไม่นานเลยไม่คิดว่าจะแบบนี้
“ไม่อยากไป?” ไลออนเลิกคิ้วถาม คิสส่ายหน้ารัว
“ไปสิๆ อยากไป อยากไปที่สุด”...ไลออนพาคิสมาส่งที่คอนโดในตอนเย็นๆเพราะอีกคนต้องเข้าไปตรวจคนไข้ที่โรง
พยาบาล คิสกลับมาถึงห้องด้วยความตื่นเต้นจนตัวสั่นไปหมดอยากจะเล่าเรื่องให้พี่เจสซี่ฟังแต่พอกลับมาก็พบว่าพี่เจสซี่ไม่อยู่
แล้วทิ้งโน้ตว่าดึกๆจะกลับ คิสรู้สึกกระวนกระวายใจไปหมดจนกลายเป็นกังวล ไม่รู้ว่าทางบ้านของไลออนจะชอบเขามั้ย แม้ว่าจะ
เคยเจอกันแล้วแต่นั่นมันก็เรื่องงานแต่ถ้าในฐานะแฟนของไลออนล่ะ ใครๆก็รู้จักตระกูลเทพพยัคฆ์ที่ยิ่งใหญ่กันทั้งนั้น ตระกูลที่
รวยระดับต้นๆของประเทศ มีกิจการมากมายทั้งที่ขาวสะอาดและสีเทาแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้คิสหวั่นเกรงแต่อย่างใดแต่สิ่งที่เขา
กังวลก็เพราะว่าตลอดเวลาที่เข้าวงการมาเขาเองก็เคยคบๆ ดูๆกับพวกนายแบบหลายคนถึงแม้ว่าจะไม่ถึงขั้นนั้นแต่เขาก็แอบกลัว
แอบกลัวว่าเชื่อเสียงของเขาในเรื่องนี้จะทำให้ครอบครัวของไลออนไม่ชอบใจ พอยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด คิสรู้สึกกระวนกระวายไปหมด
ไม่รู้จะปรึกษาใครดี ดวงตากลมร้อนผ่าวไปหมดอย่างอึดอัดใจก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเขายังมีเพื่อนสนิทที่มักหายหน้าหายตาไปอีก
คน
“ฮึก ฮาร์ฟ” หลังจากที่อีกคนรับสายคิสก็เสียงเครือ
(“คิส นายเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”) ปลายสายถามกลับด้วยน้ำเสียงร้อนรน
“ฮึก ฉัน” คิสกำลังจะพูดแต่ฮาร์ฟก็ขัดขึ้นก่อน
(“ตอนนี้อยู่ไหน คอนโดใช่มั้ยเดี๋ยวฉันไปหา”) ฮาร์ฟว่าก่อนจะตัดสายไป คิสมองโทรศัพท์ของตัวเองอย่างงุนงง...และไม่
ถึงยี่สิบนาทีฮาร์ฟก็มาหาคิสถึงคอนโดทันที ร่างสูงเข้าห้องมาด้วยใบหน้าเป็นกังวล
“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” ฮาร์ฟถามขึ้น
“เอ่อความจริง...ไม่ได้ร้องไห้แค่...” คิสอึกอัก ฮาร์ฟขมวดคิ้ว
“...แค่เครียดๆ นี่ฉันรบกวนนายหรือเปล่า อยู่ๆมาหาฉันแบบนี้นายยุ่งอยู่หรือเปล่า” คิสว่า ฮาร์ฟชะงักไปนิดนึง
“เปล่าๆ ไม่ได้ยุ่ง ว่าแต่เครียดเรื่องอะไรหรือว่าไอ้หมอนั่นมันทำอะไรนาย” ฮาร์ฟขมวดคิ้ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้คิดกับร่างบาง
ในแง่นั้นแต่คิสก็คือเพื่อนสนิทของเขาถ้าใครทำให้เพื่อนเขาเสียใจละก็เขาก็พร้อมจะจัดการมันเหมือนกัน
“ไม่ได้ทำแต่ฉันกังวล” ว่าแล้วคิสก็เล่าเรื่องให้ฮาร์ฟฟัง ฮาร์ฟถอนหายใจออกมาหนักๆก่อนจะผลักหัวคิสอย่างแรง
“โอ๊ย ผลักไม เจ็บนะ” คิสว่าหน้างอ
“ก็หมั่นไส้คนคิดมากไง คิสคนเดิมที่เคยมั่นใจในตัวเองหายไปไหน เรื่องแค่นี้ต้องเก็บมาคิดมากด้วย” ฮาร์ฟว่า คิสนิ่ง
ใช่...แต่ก่อนเขาเป็นคนมั่นใจในตัวเอง มีความมั่นสูงมากแต่ตั้งแต่ที่เขาชอบอีกคนความมั่นใจมันก็หายไปแทบหมด คำพูดแรงๆ
การกระทำที่เย็นชาของอีกคนในแต่ก่อนมันทำให้เขาเสียความมั่นใจไปแทบหมด เคยคิดว่าใครๆก็ต้องชอบเขาเพราะเขาเป็นถึง
คิส นายแบบแถวหน้าของประเทศแต่อีกคนกลับแตกต่างซึ่งมันทำให้เขาต้องคิดมากแบบนี้
“มันก็จริงแต่ก็กังวลนี่” คิสว่า
“ไม่ต้องคิดมากหรอก มันพาเข้าบ้านก็เท่ากับว่าที่บ้านต้องรู้เรื่องนายมาก่อนแล้ว เชื่อสิ” ฮาร์ฟพูด คิสพยักหน้ารับ...และ
วันเสาร์ก็มาถึง วันนี้เป็นวันที่คิสต้องมาที่บ้านของไลออน ร่างบางตื่นแต่เช้าเพราะเมื่อคืนนอนไม่หลับ มือเรียวหยิบเสื้อผ้ามาทาบ
ตัวหลายต่อหลายชุดแต่ก็ยังไม่ถูกใจเสียที
“โอ๊ยๆๆ ฉันจะบ้ากับแก ชุดไหนก็ใส่ไปเถอะน่ะ” เจสซี่พูดขึ้น
“จะชุดไหนได้ไงล่ะพี่เจส ไปบ้านไลออนทั้งทีนะ” คิสว่า
“แกนี่เป็นเอามากนะ ว่าแต่...” เจสซี่เว้นวรรคก่อนจะมองสำรวจที่ร่างของคิส
“...ถามจริง ได้กันยังอ่ะ” คิสหน้าแดงทันทีกับคำถามของอีกคน ซึ่งนั่นก็เป็นคำตอบให้เจสซี่ได้ดี หญิงร่างชายหัวเราะลั่น
“ต๊ายๆๆ แกเสร็จเขาแล้วเหรอคิส เป็นไง ยิ่งใหญ่สมชื่อมั้ย” เจสซี่ว่า
“พี่เจสซี่ถามอะไรเนี่ย” คิสว่าอย่างเขินๆ
“เอ้า ก็อยากรู้นี่แต่ดูจากภายนอกแล้วเหมือนจะไม่นะ” เจสซี่ว่าต่อ
“ไม่จริงสักหน่อย” คิสเอามือมาปิดปากตัวเองทันทีที่หลุดปากไป ซึ่งนั่นก็ทำให้เจสซี่หัวเราะลั่นยิ่งกว่าเดิม
“ฮ่าๆๆ ตายๆๆ เจอของใหญ่ก็ระวังๆหน่อยนะ อย่าทำบ่อยล่ะเดี๋ยวจะหลวมซะหมด”
“พี่เจสซี่บ้า” คิสว่าไล่หลังอีกคนที่เดินออกจากห้องเขาไปด้วยใบหน้าแดงก่ำ งื้อออออ บ้าบอที่สุด บ้าๆๆ…บนรถคันหรู
ของไลออนเต็มไปด้วยความเงียบปกติจะมีเสียงเจือยแจ้วของคิสทุกครั้งเพราะร่างสูงเป็นคนเงียบแต่ทุนอยู่แล้วแต่เพราะวันนี้ร่าง
บางกำลังรู้สึกตื่นเต้นและกังวลจึงนิ่งเงียบมาตลอดทาง
“ตื่นเต้นหรือไง” ไลออนถามขึ้นำลายความเงียบ
“ปะ...เปล่า” คิสอึกอัก
“หึๆ”
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลยนะ” คิสแหวเสียใส่กับเสียงหัวเราะในลำคอของอีกคน ดูซิที่เขานั่งขาสั่นพั่บๆแทบตายแต่ดูอีกคนชิว
เสียเหลือเกิน ชิ...รอให้ถึงทีไปบ้านฝั่งเขาบ้างเถอะ...คิสมองคฤหาสน์หลังใหญ่ตรงหน้าด้วยความชื่นชมในความอลังการและ
สวยงาม สไตล์การตกแต่งเป็นยุโรปซึ่งดูดีมีราคาไม่น้อย ยิ่งเข้ามาในตัวคฤหาสน์คิสยิ่งประทับใจเข้าไปใหญ่ ภาพวาดที่แขวนไว้
ที่ฝาผนังก็สวยงามมากๆ
“ทุกคนรออยู่” ไลออนว่าพร้อมกับจับมือคิสเดินไปที่ห้องรับแขกของบ้านซึ่งตอนนี้มีดรากอน เหนือ ไทเกอร์และฟ็อกซ์นั่ง
อยู่
“เอ่อ...สวัสดีครับ” คิสหันไปไหว้ทักทายดรากอนซึ่งน่าจะอายุมากกว่าเขาอยู่คนเดียว ดรากอนพยักหน้ารับนิ่งๆซึ่งนั่งก็
ทำให้เหนือเกร็งไม่ใช่น้อย เขาเองก็พอรู้กิตติศัพท์ของพี่ชายคนโตของตระกูลนี้ดี
“คบจนได้สิน้า” ไทเกอร์เป็นคนพูดขึ้น
“อืม” ไลออนตอบนิ่งๆ
“เอ่อ...สวัสดีครับพี่คิส ผมเหนือ เอ่อ เป็นคนรักของพี่ดรากอนครับ” ร่างบางที่นั่งข้างๆดรากอนพูดขึ้นซึ่งคิสเองก็พอจะรู้
ตั้งแต่ครั้งก่อนแล้วว่าร่างบางนี่คือใคร
“สวัสดีครับน้องเหนือ” คิสทักทายยิ้มๆ
“ผมฟ็อกซ์นะ เหมือนว่าเราจะยังไม่เคยเจอกัน” ฟ็อกซ์พูดขึ้นบ้าง คิสยิ้มรับซึ่งคิสยอมรับเลยว่าลูกชายบ้านนี้ทุกคนหล่อ
ทุกคนแต่แค่คนละแบบคนละสไตล์เท่านั้นเอง
“ไม่ต้องเกร็งหรอกครับพี่คิส พวกเราทุกคนรู้เรื่องพี่คิสจากพี่ไลออนนานแล้วล่ะครับ” เหนือพูดเพราะเห็นว่าคิสดูเกร็ง
ไม่ใช่น้อย คิสหันไปมองหน้าไลออนเป็นเชิงถาม อีกคนก็พยักหน้ารับ
“ทำตัวตามสบายนะ ให้คิดเสียว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน” ดรากอนพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“ขอบคุณครับ”...หลังจากที่พบพี่ๆน้องๆของไลออนแล้วคิสก็รู้สึกโล่งใจไปเลย ความเครียด ความกังวลที่สะสมมาหายเป็น
ปลิดทิ้ง ก็คงเป็นอย่างที่ฮาร์ฟพูดว่ามันไม่มีอะไรหรอก เฮ้อ เขานี่มันฟุ้งซ่านจริงๆ
“อ๊ะ” คิสสะดุ้งที่มือหนารวบกอดเอวเขาจากข้างหลังขณะที่ยืนอยู่ที่ระเบียงห้องนอนของไลออน
“คิดอะไรอยู่” ไลออนถามขึ้นพร้อมกับจมูกโด่งก็ซุกไซ้สูดกลิ่นหอมจากซอกคอขาว
“เปล่าสักหน่อย อ๊ะ นี่ อย่าสิ” คิสเอียงคอหนีแต่อีกคนก็ไม่ยอม
“อยาก” ไลออนพูดออกมาหน้าตาเฉยซึ่งนั่นก็ทำให้คิสหน้าแดงก่ำ
“ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอโรคจิต นี่มันกลางวันแสกๆนะ” คิสว่าพร้อมกับหันมาตีอีกคนอย่างไม่จริงจัง
“กลางวันสิดี เห็นหน้าตอนมีอารมณ์ของคุณชัดดี” คิสกัดปากอย่างพูดไม่ออกกับคำพูดสองแง่สองง่ามของอีกคนที่พูดออก
มาด้วยใบหน้านิ่งๆก่อนที่ริมฝีปากหนาจะเป็นฝ่ายเคลื่อนเข้ามาและคิสเองก็รับจูบของอีกคนอย่างเต็มใจก่อนที่ทั้งคู่จะพากันไป
ต่อที่เตียงนอน
ตอนนี้เรื่อยๆนะคะ หวานๆหื่นๆปนกันไป 55555 คือทุกคนอาจจะอยากด่าคิสเรื่องฮาร์ฟแต่อย่าด่านางนะ นางเป็นนายเอกเชียว
นะ! อิๆ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยค่า
___จางบิวตี้___
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
คิสนี่น้าาาา คิดมากกะเรื่องแค่นี้จนทำให้ฝุ่นเข้าใจฮาร์ฟผิดเลย :serius2: :serius2: :serius2:
อีหมอนี่พอชัดเจนก็หื่นเลยนะ 555 :laugh: :laugh: :laugh:
ช่วงท้ายพิมพ์ชื่อผิด จาก คิส เป็น เหนือ หลายจุดเลยนะครับ :hao3: :hao3: :hao3:
มาต่อไวๆนะคร้าบบบบ รออ่านอีกเรื่องด้วยยยย :z2: :z2: :z2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
หื่นอ่ะอร๊ายยยย :mew2:
-
Lion 16
สองเรือนร่างที่กำลังกอดก่ายกันภายใต้ผ้าห่มผืนหนาค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาเนื่องจากแสงแดดที่ส่องมากระทบเปลือกตา เมื่อ
คืนคิสนอนค้างที่บ้านของไลออนแต่แค่นอนนะไม่ได้มีอะไรเกินเลย แหงแหละ...ก็ตอนกลางวันอีกคนทำตัวหื่นใส่เขาไปหลายยก
แล้วนี่ ขืนทำอีกเขาคงเดินไม่ไหวแน่ๆ
“วันนี้ไม่มีงานใช่มั้ย” ไลออนถามขึ้นพร้อมกับจมูกโด่งก็พรมจูบซอกคอขาวของอีกคนไปด้วย
“อื้ออออ...ไม่มี ไอ้หมอบ้า อย่าซนน่า” คิสว่าพร้อมพยายามแกะมือปากหมึกของอีกคนที่เริ่มจะเลื่อยเข้าไปในเสื้อนอน
ของเขา ไลออนหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนจะยอมละมือออก
“วันนี้จะพาไปดูรถ” ไลออนว่าเสียงเรียบ คิสเลิกคิ้ว
“นายจะซื้อรถใหม่เหรอ” ไลออนพยักหน้า
“คันนี้ใช้มาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว พี่ดรากอนเลยบอกให้เปลี่ยนบ้าง” ไลออนว่า คิสพยักหน้ารับ
“แล้วนายจะซื้อรุ่นไหนล่ะ คิดไว้แล้วหรือยัง” คิสถาม เขาเองก็ไม่ใช่คนที่รู้เรื่องรถอะไรมากมาย ส่วนตัวก็ขับเบนซ์ธรรมดาๆ
แต่ส่วนตัวจะไม่ค่อยขับเองหรอกพี่เจสซี่จะเป็นคนขับให้นั่งเสียมากกว่า
“ผมจะให้คุณเลือก” คิสเบิกตาโต
“จริงดิ ตื่นเต้นชะมัด” คิสว่าอย่างตื่นเต้นพร้อมรอยยิ้มกว้าง ไลออนเองก็ยิ้มมุมปากเหมือนกัน เขาเห็นคนรักของเขายิ้มไม่
แปลกที่จะต้องยิ้มตาม...หลังจากที่กินข้าวเช้าฝีมือของเหนือเสร็จไลออนก็พาคิสมายังโชว์รูมรถที่ตระกูลเขามักจะมาใช้บริการที่นี่
จนกลายเป็นคนคุ้นเคยกัน คิสตาเป็นประกายทันทีที่ได้เห็นรถสวยๆ หรูๆหลายๆคันจอดเรียงรายอยู่ ถึงจะไม่ใช่คนรู้เรื่องรถแต่เขา
ก็ชอบรถนะ ยิ่งสวยๆหรูๆยิ่งชอบเลย
“ไลออน” เสียงหนึ่งทักขึ้นทำให้คิสกับไลออนหันไปมองทันทีก่อนจะพบกับผ้าแพรที่กำลังเดินเข้ามาหา คิสเบะปากทันที
ที่เจออีกคนที่นี่ อุตส่าห์คิดว่าจะไม่ต้องเจอผู้หญิงคนนี้อีกแล้วแต่ก็ไม่วายเจอจนได้ บรรยากาศดีๆในตอนเช้าขุ่นมัวไปหมดเพราะ
เจอหน้าอีกคน
“ไลออนมาดูรถเหรอ เราเองคุณพ่อก็พามาดูรถเหมือนกัน” ผ้าแพรว่าด้วยรอยยิ้มพร้อมกับปรายตามามองคิส
“เอ๊ะ หรือว่ามาดูรถให้คุณคิสกันคะ” ผ้าแพรหันไปถามคิส
“ไลออนจะซื้อรถของเราน่ะครับ” คิสว่าพร้อมเน้นคำว่าของเราอย่างชัดเจน ผ้าแพรยังคงยิ้มกว้างแต่มือบางกำแน่นด้วยความ
ไม่พอใจ ยิ่งคิดถึงวันที่ไลออนพูดกับเธออย่างไร้เยื่อใยเธอก็ยิ่งเกลียดคนตรงหน้ามากขึ้น
“งั้นเหรอคะ ไลออนจะซื้อรุ่นไรเหรอ เราว่าจะซื้อออดี้” ผ้าแพรว่า คิสเบะปาก ตอนแรกเขาก็เล็งๆออดี้ให้กับไลออนเหมือน
กันแต่พอหญิงสาวบอกว่าจะซื้องั้นเขาเปลี่ยนใจละ
“ไลออนจะซื้อเฟอร์รารี่ครับ เนอะไลออนเนอะ” คิสหันไปพยักพเยิดกับร่างสูง เมื่อตากลมเหลือบไปเห็นเฟอร์รารี่คันหรู
ราคาแปดหลักที่กำลังได้รับความสนใจอยู่ตอนนี้ ไลออนขมวดคิ้วพร้อมมองอีกคนอย่างงงๆแต่ก็ยอมพยักหน้า
“แล้วแต่คุณละกัน ผมตามใจคุณ”...และแล้วคิสก็ได้มานั่งอยู่ในเฟอร์รารี่คันหรูที่ไม่คิดว่าอีกคนจะซื้อมันจริงๆ แหง
แหละ...แพงกว่าค่าตัวทั้งเดือนของเขาเลยนะ
“คิดยังไงซื้อคันนี้เนี่ย” คิสถามขึ้น
“ก็คุณชอบ” ไลออนตามเสียงเรียบ
“บางทีไม่ต้องตามใจฉันขนาดนั้นหรอกนะ ราคามันค่อนข้างจะแพงออก” คิสว่าแต่ก็อดยอมรับไม่ได้ว่ารถคันหรูคันนี้ช่างเข้า
กับอีกคนเสียเหลือเกิน
“ว่าแต่จะพาไปไหนอ่ะ” คิสถามเมื่อมองข้างทางพบว่าไม่ใช่เส้นทางกลับบ้านหรือไปคอนโดของพวกเขาทั้งคู่ มัน
เหมือนขับออกนอกเมืองเสียมากกว่า
“พาคุณขับรถเล่นไง คุณอยากลองขับมั้ย” ไลออนถาม คิสตาโตทันที
“ได้เหรอ” ไลออนพยักหน้า คิสพยักหน้ารัวพร้อมรอยยิ้มกว้างทันที อดตื่นเต้นไม่ได้แฮะที่จะได้ขับรถคันหรูราคาแปดหลัก
แบบนี้
“ลุกสิ” คิสว่าเมื่อเขาเดินอ้อมมายังตำแหน่งคนขับแต่อีกคนกลับนั่งนิ่งซะงั้น
“ก็นั่งลงมาสิ” ไลออนว่า
“นั่ง? ระหว่างขานายเนี่ยนะ” คิสถามพร้อมกับใบหน้าสวยเริ่มขึ้นสี ไลออนพยักหน้า
“แต่ว่ามัน...”
“รถมันค่อนข้างแรงให้ผมอยู่ใกล้ๆดีกว่า” ไลออนว่าพร้อมกับกระตุกยิ้มที่มุมปาก คิสไม่ชอบเลยเวลาที่อีกคนกระตุกยิ้มแบบ
นี้ มันดูเจ้าเล่ห์เสียจนตัวร้ายในละครยังต้องอาย ร่างบางยอมนั่งลงที่ระหว่างขาของร่างสูง ร่างกายทั้งสองแนบชิดกันเสียจนหา
ช่องว่างไม่ได้ คิสรู้สึกหัวใจเต้นรัวใบหน้าร้อนผ่าวไปหมดแต่ก็พยายามเก๊กหน้านิ่งไม่ให้อีกคนจับได้ว่าเขากำลังเขิน
“คุณขับได้ใช่มั้ย” คิสพยักหน้าก่อนจะเริ่มขับรถคันหรูของอีกคน ซึ่งแถวนี้เป็นถนนชานเมืองรถโล่งมาก นานๆทีถึงจะผ่าน
มาสักคันจึงสามารถคันรถช้าๆได้
“อ๊ะ” คิสสะดุ้งเมื่อริมฝีปากหนาของอีกคนกดจูบมาที่ต้นคอของเขา
“ทำอะไรน่ะ” คิสถามเสียงสั่นๆ
“ขับรถไปเถอะ” ไลออนว่าแต่ปากหนาก็ยังคงวนเวียนอยู่ตามซอกคอและใบหูของอีกคนจนคิสรู้สึกปั่นป่วนไปหมด
“อื้ออออ ยะ...อย่าแกล้งสิ ขับรถอยู่นะ” คิสว่าเสียงกระเส่าเมื่อมือหนาเริ่มลูบคลำร่างกายของเขา นิ้วร้อนของอีกคนยาม
แตะเข้ากับผิวเนื้อของเขามันทำให้รู้สึกเสียวท้องน้อยไปหมด
“จอดรถหน่อย” ไลออนว่าข้างใบหูเล็ก คิสก็ยอมจอดแต่โดยดี
“อื้อออออออ” ใบหน้าสวยถูกจับให้หันมารับจูบหวานๆของอีกคนพร้อมกับลิ้นหนาที่ค่อยๆสอดเข้ามาในโพรงปากบางแล้ว
เกี่ยวพันกับลิ้นเล็กอย่างร้อนแรงปนอ่อนโยน คิสเองก็จูบตอบอีกคนไปเช่นเดียวกัน
“ไลออน” คิสเรียกอีกคนเสียงแผ่วเมื่อมือหนาวนเวียนอยู่ที่สกินนี่ตัวบางของเขา ตาคมเต็มไปด้วยแรงอารมณ์จนคิสอดหน้า
แดงไม่ได้
“ทำกันนะ” เสียงทุ้มว่าข้างหู หัวใจของคิสเต้นแรงไปหมด
“แต่ที่นี่มัน...”
“ไม่มีใครเห็นหรอก” ไลออนว่าพร้อมกับจัดแจงท่านั่งให้อีกคนเปลี่ยนมานั่งคร่อมตักของเขาแทน แม้ว่าในรถมันจะคับแคบ
แต่นั่นก็ไม่เป็นอุปสรรคสักนิดในความคิดของไลออน ว่าที่คุณหมอประกบจูบอีกคนอีกครั้งพร้อมกับใช้มือสอดเข้าไปในเสื้อของอีก
คนเพื่อลูบไล้ผิวเนียนที่ลื่นมือตลอดเวลา
“ถอดแค่กางเกงพอนะ...ไม่อยากโป๊” คิสว่าอย่างอายๆ ไลออนก็อดหัวเราะในลำคอไม่ได้ มือหนาค่อยๆถอดสกินนี่ตัวบาง
ของอีกคนออกพร้อมกับชั้นในก่อนจะมาจัดการกับกางเกงของตัวเอง มือหนาค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปเพื่อเบิกทางให้อีกคนจากหนึ่งนิ้ว
ก็เป็นสองนิ้วและสามนิ้วในที่สุด เมื่อเห็นว่าช่องทางของอีกคนพร้อมแล้วก็ค่อยๆพยุงร่างบางให้กดทับลงมาที่แก่นกายของตัวเอง
“อื้ออออออ” คิสครางในลำคอเพราะความจุกเสียดขาเรียวสั่นระริกไปหมดจนไลออนต้องจูบที่ริมฝีปากของอีกคนเพื่อเบี่ยง
เบนความสนใจและลดความเกร็ง
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...ไล...ออน...อ๊ะ...อ๊ะ” เสียงหวานครางออกมาพร้อมกับขยับตัวขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ จาก
จังหวะเชื่องช้าก็เริ่มเร็วขึ้นจนคิสครางเสียงสั่น
“อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...ไลออน....อื้อ...อ๊ะ...อ๊า...” ใบหน้าสวยโน้มลงมาจูบอีกคนเพราะความเสียวซ่าน แขนบางก็เกี่ยว
รอบคอของอีกคนเอาไว้ ไลออนจูบอีกคนกลับด้วยความร้อนแรงพร้อมกับสวนสะโพกกระแทกกลับไป
“อื้อ...จะ...อ๊ะ...อ๊ะ...ใกล้...อื้อ...อ๊า!!” เสียงหวานครางลั่นก่อนจะปลดปล่อยออกมาไลออนเองก็กระแทกสะโพกอีกสอง
สามครั้งก็ปลดปล่อยออกมาเช่นกัน ใบหน้าสวยซบเข้าที่ไหล่กว้างของอีกคนด้วยความเหนื่อยอ่อน รู้สึกอับอายไม่ใช่น้อยที่มาทำ
อะไรแบบนี้ในรถและข้างทางด้วยแต่ดีหน่อยที่ไม่มีรถขับผ่านไปมาไม่เช่นนั้นคงไม่ต้องเดาว่าสาเหตุที่รถสั่นแบบนี้เพราะอะไร
“ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอลามก” คิสว่าพร้อมทุบไหล่อีกคนอย่างหมั่นไส้
“คุณเองก็มีความสุขนี่ ว่าผมทำไม” ไลออนว่ายิ้มๆ คิสมองอีกคนตาเขียวก่อนจะทุบที่ไหล่กว้างอีกครั้ง ไลออนคว้ามือบาง
เอาไว้ก่อนจะดึงอีกคนเข้ามาจูบอีกครั้ง แก่นกายที่ยังคงไม่ได้เอาออกเริ่มขยายตัวอีกครั้งจนคิสหน้าแดง
“อื้ออออ ไม่เอาแล้วนะ” คิสว่า
“โอเคๆ ไม่เอาก็ไม่เอา”...ริมฝีปากที่เคลือบด้วยลิปสติกสีชมพูกรีดยิ้มร้ายหลังจากที่ได้ทั้งภาพและคลิปวีดีโอกับเหตุการณ์
เมื่อครู่ แม้ว่าจะไม่ค่อยชัดเจนนักแต่เชื่อเถอะว่าใครๆก็ดูออกว่าร่างบางนั่นคือใคร
“หึๆ เตรียมดับได้เลยไอ้เกย์ไร้ยางอาย”
งื้อออออ นี่คือวิธีเจิมรถใหม่ของคุณหมอเหรอคะ? 55555 ช่วงนี้คุณหมอหื่นบ่อยไม่ดีต่อใจเลยจริงๆ ตอนต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น
ฝากติดตามด้วยนะคะ!
___จางบิวตี้___
-
มาบ่อยๆน้าา
-
:z3: :z3:
มาม่าจะมาแล้วววว
-
นังผ้าขี้ริ้วแกจะทำอะไรรรร :beat:
คุณหมอร้อนแรง โฮกก :hao7:
-
หมอหื่นไปนะ..... :o8: :-[ :impress2:
โอ้ยยยย....คีสจร้าาา....แย่เเล้ววววว
ผ้าแพรจะทำไรเนี้ยยยยย....... :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ง่าา. นังผ้าแพรแอบถ่ายเหรออออ. เง้ออออ
-
กรี๊ดดดดดด อีชะนีชั่ว
อีหมอก็หื่นเกิน พอคบเปิดเผย ก็มีความหื่นระดับแม็กเลยนะ
-
โอ๊ยนังผ้าขี้ริ้ว!! อะไรจะอยากได้หมอขนาดนั้น
-
ชะนีไม่ยอมจบจริงๆ :mew2:
-
:z3: :z3:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ชะนีนี่วอแวไม่จบสิ้น :angry2:
-
Lion’s Love 8
( Harf x Foon )
หลักจากวันที่ร่างเล็กลงจากรถของเขาไปฮาร์ฟก็ไม่เจอฝุ่นมาเกือบสัปดาห์หนึ่งแล้ว ทั้งๆที่เขาเช็คตารางงานของอีกคน
แล้วมาหาที่สตูดิโอเพื่อพบอีกคนก็ปรากฏว่าฝุ่นยกเลิกงานทั้งหมดโดยทีมงานก็ไม่มีใครทราบสาเหตุป้าของเจ้าตัวก็หายหน้าหาย
ตาไปเช่นเดียวกันจนฮาร์ฟรู้สึกเป็นห่วงคนตัวเล็กขึ้นมา ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นหรือเปล่า ทำงานไปก็ไม่มีสมาธิเลยในหัวมีแต่
ภาพของอีกคนคอยวนเวียนมาตลอด
“ป้าดาว” ฮาร์ฟเรียกผู้หญิงวัยกลางคนเสียงดังทันทีที่เห็นอีกคนเดินเข้ามาในสตูดิโอ ตาคมพยายามมองหาร่างเล้กที่คิด
ว่าต้องมาด้วยกันแต่ก็ไม่พบ
“อ้าว คุณฮาร์ฟ” ดาวทักนายแบบหนุ่มกลับเสียงเรียบ
“ฝุ่นล่ะครับ ฝุ่นหายไปไหน” ฮาร์ฟถามด้วยความร้อนใจจนทีมงานหลายๆคนพากันหันมามองด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ทันทีเพราะไม่มีใครทราบความสัมพันธ์ของสองคนนี้นอกจากดาว ซึ่งนับเป็นเรื่องที่น่าสนใจไม่น้อยระหว่างนายแบบชื่อดังกับ
นายแบบหน้าใหม่ที่กำลังมาแรง
“คุณฮาร์ฟมีอะไรกับเจ้าฝุ่นมันหรือเปล่าคะ ถ้ามีฝากป้าไว้ได้นะ” ดาวว่า
“ผมอยากเจอฝุ่นครับ” ฮาร์ฟว่าด้วยน้ำเสียงและแววตาจริงจังจนดาวอดยกยิ้มในใจไม่ได้ หวังว่าสิ่งที่เธอเข้าใจระหว่าง
ความสัมพันธ์ของสองคนนี้จะไม่ใช่แค่การแอบรักฝ่ายเดียวของหลานชายเธอใช่มั้ย
“ทำไมถึงอยากเจอหลานป้าล่ะคะ ถ้าเหตุผลของคุณฮาร์ฟไม่เพียงพอป้าคงบอกไม่ได้” ดาวว่า เธอต้องการพิสูจน์ว่าคน
ตรงหน้านี้รู้สึกกับหลานชานของเธอยังไงและมีความจริงจังแค่ไหน ถ้าอีกคนกล้าตอบมาต่อหน้าเธอและทีมงานอีกหลายคนนี้เธอ
คิดว่าเธอจะสามารถฝากฝังหลานชายที่รักของเธอกับอีกคนได้แต่ถ้าไม่...เธอก็จะให้หลานชายได้ใช้เวลานี้ทำใจซะ
“ผมชอบฝุ่นครับ” เสียงทีมงานฮือฮาขึ้นมาทันทีกับคำตอบของนายแบบหน้าหล่อ ยิ่งพี่อ๊อดผู้กำกับยังอ้าปากค้างด้วยความ
ตกใจ ดาวคลี่ยิ้มทันทีกับคำตอบที่พึงพอใจ คราวนี้ก็หมดหน้าที่ของเธอแล้วตอนนี้ก็อยู่ที่ว่าอีกคนจะแสดงยังไงให้หลานชายของ
เธอรับรู้
“นี่ค่ะ” ฮาร์ฟรับกระดาษบางอย่างมาจากหญิงวัยกลางคนก่อนจะขมวดคิ้ว
“ฝุ่นมันหนีกลับลำปางไปละ งานก็ยกเลิกไปหมดไม่รู้ว่าจะออกจากวงการนายแบบด้วยหรือเปล่า” ดาวว่า ฮาร์ฟทำหน้า
เครียดทันทีกับสิ่งที่ได้ยิน เขารู้ว่าอีกคนคงรู้สึกไม่ดีเป็นอย่างมากกับการกระทำที่ไม่เคยจะชัดเจนของเขา เขาเองก็ไม่เคยคิดว่า
ตัวเองจะมาสนใจเด็กตัวเล็กๆใสซื่อคนหนึ่ง ตอนแรกก็แค่ชอบมองเพราะอีกคนดูน่ารักดี ยิ่งท่าทางเขินอายเวลาที่อยู่กับเขาแต่
ความรู้สึกมันก็ยิ่งมากขึ้นเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกันจนเขาได้เป็นเจ้าของอีกคน แม้ว่าจะเพราะอีกคนโดนยาแต่เขากลับตั้งใจที่จะทำให้
มันเกิดขึ้น เขายังจำใบหน้าน่ารักที่ขึ้นสีจัดเพราะแรงอารมณ์ เสียงครางหวานหูและความหอมหวานทุกสัดส่วนของอีกคนได้ดี
“เพราะผมสินะครับ” ฮาร์ฟว่า
“ป้าจะไม่โทษคุณฮาร์ฟหรอกนะคะ แต่ถ้าคุณฮาร์ฟทำให้ฝุ่นมันกลับมาถ่ายแบบได้ก็คงจะดี ฝุ่นมันกำลังไปได้สวยเลย
แฟนคลับก็รักมันมาก” ฮาร์ฟพยักหน้ารับ
“ผมจะพยายามครับ”...ฮาร์ฟมองที่อยู่ในมืออย่างพิจารณาว่าบ้านหลังเล็กตรงหน้าใช้ที่ที่เขากำลังตามหาอยู่หรือเปล่าแต่
สอบถามจากชาวบ้านแล้วก็บอกว่าบ้านหลังนี้ ฮาร์ฟพอจะรู้อยู่ว่าอีกคนมีความเป็นอยู่ที่ลำบากจึงได้มาทำงานช่วงปิดเทอมที่
กรุงเทพฯ แต่พอเห็นสภาพของบ้านแล้วเขาก็รู้สึกสงสารอีกคนจับใจ ทันทีที่เขารู้ว่าร่างเล็กอยู่ไหนเขาก็เตรียมตัวมาลำปางทันที
โดยยกเลิกงานสามวัน โดนพี่อ๊อดและผู้จัดการส่วนตัวบ่นไม่ใช่น้อยแต่เพื่อมาเจออีกคนแล้วเขายอม
“มาหาใครคะ” ผู้หญิงคนหนึ่งทักฮาร์ฟขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกคนมาด้อมๆมองๆอยู่ที่บ้านของเธอ ฮาร์ฟมองคนตรงหน้าที่ใบหน้า
คล้ายกับฝุ่นไม่ใช่น้อยเลยเดาว่าน่าจะเป็นแม่ของอกีคนแน่ๆนายแบบหนุ่มจึงยกมือไหว้คนที
“ผมชื่อฮาร์ฟครับ มาหาฝุ่น” ฮาร์ฟเดินตามแม่ของฝุ่นเข้ามาในบ้าน
“ใครมาเหรอแม่” ฝุ่นที่เดินออกมาจากโซนครัวถามขึ้นก่อนที่ตากลมจะเบิกกว้างทันทีที่เห็นอีกคน
“คะ...คุณฮาร์ฟ” ผู้เป็นแม่เห็นว่าทั้งคู่น่าจะมีเรื่องคุยกันเลยขอตัวไปซักผ้าหลังบ้าน บรรยากาศในบ้านตกอยู่ในความเงียบ
ทันที ฮาร์ฟเดินเข้ามาหาอีกคนแต่ฝุ่นก็ขยับถอยหลังหนี
“คุณมาที่นี่ทำไมครับ” ฝุ่นถามขึ้น
“ฉันมาหานาย” ในบ้านตกอยู่ความเงียบอีกครั้ง ฝุ่นไม่รู้ว่าควรจะพูด จะถามอะไรอีกคนดีเพราะเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าอีก
คนจะมาหาเขาถึงบ้าน เขากลับลำปางมาได้สัปดาห์หนึ่งแล้วตั้งแต่วันนั้นที่เจออีกคน เขาคิดว่าถ้ายังต้องเจอกันเขาก็คงเลิกรักอีก
คนไม่ได้เสียที เขาจึงตัดสินใจกลับบ้าน ทิ้งงาน ทิ้งอนาคตทุกสิ่งของตัวเอง อาจจะดูเป็นความคิดที่โง่ ที่สิ้นคิดแต่ในเมื่อเขา
ตัดสินใจแล้วเขาก็ไม่อยากจะเสียใจในการตัดสินใจของตัวเอง
“ฉันอยากจะมาคุยกับนายทุกๆเรื่อง” เมื่อเห็นว่าร่างเล็กเงียบฮาร์ฟจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้น
“เรื่องอะไรเหรอครับ ผมไม่เห็นว่าเรามีเรื่องอะไรที่ต้องคุยกัน” ฝุ่นตอบเสียงเรียบ
“เรื่องคืนนั้น เรื่องของเรา” ฮาร์ฟว่า ฝุ่นนัยน์ตาสั่นระริกทันที เขาไม่อยากรื้อฟื้นมันอีกแล้วยิ่งคิดเขาก็ยิ่งเจ็บ
“ผมบอกแล้วไงครับว่าคืนนั้นมันคือเรื่องที่ผิดพลาด ผม ฮึก โดนวางยา คุณเองก็แค่ช่วย ฮึก ผมเท่านั้น” ฝุ่นว่าแม้ว่าจะ
พยายามระงับน้ำตาเท่าไหร่แต่ก็ไม่สามารถห้ามมันได้เลยเพียงแค่เห็นอีกคนความอ่อนแอก็พลั่งพลูมาเสียจนหมด
พรึ่บ
“ฮึก ปล่อยผมมนะ” ฝุ่นว่าพนร้อมพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดของอีกคน ฮาร์ฟไม่ยอมให้อีกคนทำแบบนั้นแน่ ร่างสูงกอด
ร่างเล็กแน่นพร้อมกับลูบหัวของอีกคนไปด้วย ความอ่อนโยนที่อีกคนกระทำมันทำให้ฝุ่นยิ่งน้ำตาไหลไปใหญ่
“ฮึก อย่ามาทำ ฮึก แบบนี้กับผมเลย ฮึก ผมไม่อยากรักคุณอีกแล้ว ฮึก ผมอยากตัดใจจากคุณ ฮึก ผมเจ็บ ฮือออออออ” ฝุ่น
ระบายความรู้สึกออกมาทั้งน้ำตา ฮาร์ฟไม่โต้ตอบอะไรอีกคนเพียงแต่ยืนกอดอีกคนไว้เท่านั้น...เมื่อร้องไห้จนพอใจฝุ่นก็หยุด
พร้อมกับดันอีกคนออก ฮาร์ฟยอมอย่างง่ายดายแต่มือหนากลับยื่นมาปาดคราบน้ำตาที่ใบหน้าใสอย่างอ่อนโยนแทน
“ฮึก” ฝุ่นสะอึกสะอื้นเหมือนจะร้องไห้อีกครั้ง
“ขี้แย” ฮาร์ฟว่าออกมาพร้อมยกยิ้มที่มุมปาก
“ฮึก เพราะคุณ ฮึก ผมเลยเป็นแบบนี้”
“เพราะฉัน? เพราะนายรักฉันสินะ” ฝุ่นกัดปาก ทั้งๆที่เมื่อกี้ก็สารภาพกับอีกคนไปจนหมดแล้วแต่ก็อดเขินอายไม่ได้
“ไม่มีอะไรจะถามฉันเลยหรือไง” ฮาร์ฟว่า
“ผมมีสิทธิ์จะถามอะไรได้” ฝุ่นมองหน้าอีกคนอย่างจริงจัง ฮาร์ฟเองก็จ้องกับอย่างจริงจังไม่แพ้กันก่อนที่ปากหนาจะจูบที่ริม
ฝีปากบางของฝุ่นเบาๆแต่นั่นก็ทำให้ร่างเล็กหัวใจเต้นรัว
“นายมีสิทธิ์ทุกอย่าง มีสิทธิ์ในตัวฉัน มีสิทธิ์ในใจฉัน” ฝุ่นหน้าร้อนผ่าวทันทีกับคำพูดของร่างสูง มะ...หมายความว่ายังไง
กัน
“แม้ว่าฉันจะแสดงออกไปแล้วแต่มันก็คงไม่ชัดเจนพอที่จะทำให้นายเข้าใจ...” ฝุ่นมองใบหน้าอีกคนด้วยนัยน์ตาสั่นระริก
“...ฉันชอบนาย ไม่สิ อาจจะรักไปแล้วก็ได้” คำสารภาพของอีกคนทำให้ร่างเล็กน้ำตาไหลอีกครั้ง ฮาร์ฟหัวเราะเบาๆก่อนจะ
ดึงอีกคนเข้ามากอดปลอบ
“ร้องไห้อีกแล้ว เด็กขี้แยเอ๊ย”
“ฮือออออ คุณรักผม ฮึก จริงๆใช่มั้ย ฮือออออ ไม่ได้ ฮึก โกหกผมใช่มั้ย ฮือออออ”
“เรื่องจริงครับ...พี่ฮาร์ฟรักน้องฝุ่นจริงๆ” แล้วฝุ่นก็ร้องไห้โฮอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันเป็นเพราะความดีใจไม่ใช่เสียใจแบบครั้งที่
ผ่านๆมา...ฝุ่นได้แนะนำให้ฮาร์ฟรู้จักกับแม่ซึ่งฮาร์ฟก็จัดการฝากเนื้อฝากตัวเรียบร้อยเสียจนร่างเล็กเขินจนบิดเป็นเกรียว ฝุ่นพา
ฮาร์ฟมานอนเล่นที่สวนมะม่วงหลังบ้านหลังจากที่อีกคนเอาข้าวของไปเก็บในห้องของร่างเล็กเรียบร้อยแล้ว
“นอนเปลกันนะครับ” ฝุ่นว่า ฮาร์ฟเลิกคิ้ว
“คุณฮาร์ฟ เอ่อ พี่ฮาร์ฟไม่เคยนอนเปลเหรอครับ” ฝุ่นอดกระดากอายไม่ได้ที่ต้องเรียกอีกคนแบบนี้แต่ไม่เรียกก็ไม่ได้ก็อีก
คนสุดแสนจะเผด็จการไม่ใช่น้อย
“ไม่อ่ะ” ฮาร์ฟหัวเราะกับคำตอบของอีกคนก่อนจะเดินไปนั่งเปลให้ดู
“นี่ไงครับ นั่งๆ แกว่งๆไปมา สบายจะตาย” ฝุ่นยิ้ม
“แล้วมันนั่งทีเดียวสองคนได้มั้ย”...ฝุ่นเขินไม่ใช่น้อยที่ต้องมานอนอยู่บนตัวอีกคนในเปลแบบนี้ ดีนะที่เปลแข็งแรงไม่งั้น
คงต้องขาดแน่ๆที่มีผู้ชายสองคนมานอนด้วยกัน
“ขยับหยุกหยิกไปมาเดี๋ยวเปลก็ขาดหรอก” ฮาร์ฟว่า ฝุ่นถึงนิ่งทันที
“ก็ผม...ผมเขินนี่หน่า...งื้อออออ ถ้าแม่มาเห็นล่ะ” ฝุ่นว่าหน้าแดง
“มากกว่านี้ก็เคยมาแล้วแค่นี้ทำเขิน” ฝุ่นหน้าแดงจัดยิ่งกว่าเดิมกับคำพูดของอีกคน
“พี่ฮาร์ฟชอบแกล้งผม ผมไม่คุยด้วยแล้ว” ฝุ่นว่าพร้อมแกล้งหลับตาเหมือนจะทำเป็นนอนหลับฮาร์ฟก็ไม่วายแกล้งอีกคน
ด้วยการสูดดมความหอมที่ซอกคอขาว ลมหายใจอุ่นๆของอีกคนทำให้ฝุ่นเสียวช่องท้องไม่ใช่น้อย
“อื้อออ พี่ฮาร์ฟ ผมจะนอน” ฝุ่นว่า
“อ๊ะ อื้ออออ” ฝุ่นร้องออกมาเมื่อริมฝีปากหนาเริ่มซนที่ซอกคอของเขา ฮาร์ฟดิ้นไปมาแต่ก็ดิ้นมาไม่ได้เพราะพื้นที่ในเปล
มันคับแคบ
“หึๆ” ฮาร์ฟหัวเราะในลำคอที่ได้แกล้งอีกคน
“เลิกแกล้งผมเลย ไม่งั้นผมโกรธ” ฝุ่นหันหน้ามาพูดพร้อมมองอีกคนตาเขียว ฮาร์ฟก็ยงคงหัวเราะในลำคอไม่หยุดก่อนที่ริม
ฝีปากหนาจะไปกระซิบที่ข้างหูบาง
“งั้นคืนนี้ขอนะ”
คู่นี้เขาเคลียร์กันแล้วค่ะ! 55555 เอามันง่ายๆแบบนี้แหละเพราะเป็นคู่รองเนอะ มีแค่10ตอนไม่อยากยืดเรื่อง อิๆ ส่วนเรื่องระหว่าง
ฮาร์ฟคิส น้องฝุ่นยังไม่ได้ถามอะไรเนอะเอาไว้ตอนหน้ากับฉากที่ทุกคนรอละกัน ฝากติดตามด้วยจ้า
___จางบิวตี้___
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
รอตอนต่อไปค่ะะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อร๊ายยยยยย เค้าเป็นแฟนกันแล้ว น่ารักมากเลยยย :hao7: :hao7: :hao7:
-
ติดตามค้า :mew2:
-
แฮปปี้ไปแล้วหนึ่ง รออีกคู่จะเป็นยังไงต่อ จากพิษสงของนาง
-
อิลุงทำดีค่ะ
รอตอนหน้าอย่างใจจดจ่อ
-
Lion 17
‘หลุด! นายแบบชื่อดังกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับหนุ่มนอกวงการข้างทาง เล่นกันซะรถขย่มกันเลยทีเดียว!’
‘กลางวันแสกๆข้างทาง นายแบบชื่อดังมีทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว ร้อนแรงไม่ใช่น้อย!’
‘นายแบบชื่อดังเล่นกันซะรถสั่น ข้างทางกลางวันแสกๆ ร้อนแรงไม่เลือกที่เลือกเวลาจริงๆ!’
และอีกหลายหัวข่าวที่กำลังเป็นที่ฮือฮาอยู่ในขณะนี้ เจสซี่ปาหนังสือพิมพ์หลายฉบับลงพื้นด้วยความโมโหก่อนจะหันไป
มองคิสที่นั่งหน้าซีดอยู่ข้างๆ
“ไม่ใช่แค่คนหน้าเหมือนใช่มั้ย” เจสซี่ถามเด็กในสังกัดขึ้น คิสพยักหน้ารับดวงตากลมหน่วงคลอไปด้วยน้ำตา ทั้งรู้สึก
อับอายและรู้สึกผิดต่อพี่เจสซี่ที่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เจสซี่เสยผมลวกๆด้วยความเครียดก่อนจะถอนหายใจออกมาเมื่อมีเสียง
โทรศัพท์โทรเข้ามานับไม่ถ้วนตั้งแต่เช้า คิสเป็นนายแบบชื่อดัง ถือว่าเป็นอันดับต้นๆของวงการเลยก็ว่าได้การที่มีภาพหลุดแบบนี้
ส่งผลกับร่างบางไม่น้อย ตั้งแต่เช้ามีลูกค้าโทรมายกเลิกงานคิสไม่น้อยเช่นเดียวกับนักข่าวที่โทรมา เจสซี่ไม่ได้เครียดเรื่องงาน
แต่ที่เครียดคือชื่อเสียงและแฟนคลับของคิสเสียมากกว่า แม้ว่าแฟนคลับจะคือกลุ่มคนที่รักคิสมากแต่บางคนอาจจะรับไม่ได้ก็ได้
ที่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
“ผมขอโทษ” คิสพูดออกมาเสียงแผ่วเบา
“เรื่องแบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอกนะ ว่าแต่คุณไลออนรู้เรื่องหรือยัง” เจสซี่ถาม
“ผมก็ไม่รู้” คิสส่ายหน้าเพราะตั้งแต่เช้าเขาก็ปิดโทรศัพท์มาตลอด แม้ว่าในภาพและในคลิปจะเห็นเพียงหน้าเขาคนเดียว
แต่ถ้ามีการสืบหาก็คงจะรู้ว่าผู้ชายอีกคนคือใครแน่ๆ เขายังไม่อยากให้อีกคนต้องมาวุ่นวายกับเรื่องนี้ ไลออนเป็นคนนอกวงการ
แถมยังเป็นคนรักสงบอีก ถ้าต้องมีนักข่าวไปสัมภาษณ์หรือมีกลุ่มแฟนคลับของเขาไปวุ่นวายอีกคนคงจะไม่ชอบใจแน่ๆ
“ไลออนต้องรับรู้เพราะเขาเองก็ต้องร่วมรับผิดชอบ” เจสซี่ว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“พี่เจสซี่หมายความว่าไง”
“จัดงานแถลงข่าวซะ” คิสตาโตทันที
“แล้วบอกว่านั่นคือการแสดงหรือการถ่ายโฆษณาบ้าบออะไรก็ว่าไป ทางเอเจนซี่เราช่วยได้แน่” เจสซี่ว่าต่อ อาจจะเป็นข้อ
แก้ตัวที่งี่เง่าและไร้น้ำหนักแต่มันเป็นทางเดียวที่จะทำได้ในตอนนี้จริงๆ
“ผมไม่อยากโกหก” คิสว่าออกมา เขารู้ว่าโลกแห่งวงการมายามันเป็นยังไง ต้องโกหกเป็นถึงจะอยู่รอดแต่แค่นี้เขาก็
กระอักกระอ่วนใจจะตายอยู่แล้วถ้ายิ่งต้องไปแถลงข่าวโกหกอย่างหน้าด้านๆเขาคงทำไม่ได้ เขายอมโดนตราหน้าว่าไร้ยางอาย
ทำเรื่องอย่างว่ากลางวันแสกๆแบบที่พวกในโลกโซเชียลด่าเขาก็ได้
“แกจะบ้าหรือไง ถ้าไม่โกหกแกจะททำยังไง” เจสซี่โวยวาย
“ผมจะรับผิดชอบเรื่องนี้เอง” คิสว่าพร้อมมองหน้าเจสซี่ด้วยความแน่วแน่
ออดดดดด
เสียงออดหน้าห้องทำให้คิสและเจสซี่หันไปมองทันที เจสซี่ไปฝ่ายเดินไปเปิดประตูก่อนจะพบกับร่างสูงที่เธอกำลังพูดถึงอยู่พอดี
“คุณรู้เรื่องแล้วสินะ” เจสซี่พูดกับไลออน ร่างสูงพยักหน้าก่อนจะเดินเข้ามาหาร่างบางที่นั่งกังวลอยู่ที่โซฟา
“ไลออน” คิสเรียกอีกคนเสียงแผ่ว ดวงตากลมยังคงหน่วงคลอไปด้วยน้ำตา ไลออนไม่พูดอะไรร่างสูงเพียงแต่ดึงอีกคน
เข้าไปกอด คิสร้องไห้ออกมาทันทีกับความอบอุ่นที่ได้รับจากอีกคน...หลังจากที่ปล่อยให้คิสร้องไห้ระบายออกมาเจสซี่ก็คุยกับ
ไลออนเรื่องที่จะแถลงข่าว
“ไม่เอานะ ไม่แถลงข่าวแบบนั้น” คิสค้านขึ้น ไลออนหันไปมองอีกคนอย่างไม่เข้าใจ
“ฉันไม่อยากให้นายมาวุ่นวายกับเรื่องในวงการ นายอยู่เฉยๆเถอะ” คิสว่าต่อ
“แต่เรื่องนี้ผมต้องรับผิดชอบ” ไลออนว่าออกมา
“ไม่ต้อง ฉันรับผิดชอบคนเดียวได้” คิสเถียง
“เราเป็นแฟนกันนะ คุณคิดว่าผมจะปล่อยให้คุณเจอเรื่องเลวร้ายคนเดียวหรือไง” ไลออนว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง คิสหัว
ใจอ่อนยวบยาบกับคำพูดของอีกคนแต่เขายอมไม่ได้จริงๆ ยอมให้โลกที่สงบของอีกคนมาวุ่นวายไม่ได้
“ถ้านายเป็นแฟนฉันก็ฟังที่ฉันพูด เรื่องนี้ฉันจัดการเองได้” ไลออนทำท่าจะค้าน
“ถ้าไม่...เราก็เลิกกัน” คิสว่าต่อ ไลออนถอนหายใจออกมาหนักๆกับคำพูดของอีกคน คิ้วหนาขมวดเป็นปมทันที
“พูดบ้าอะไรของคุณ!” ไลออนเริ่มขึ้นเสียง เจสซี่เห็นท่าไม่ดีจึงได้พูดขึ้น
“พอๆ พอทั้งคู่ แค่นี้ยังปวดหัวไม่พอหรือไงถึงได้มาทะเลาะกันเนี่ย”
“ได้ ถ้าคุณไม่อยากให้ผมยุ่ง ผมก็จะไม่ยุ่งแต่ผมเสียใจนะทีคุณดูถูกความตั้งใจของผมแบบนี้” ไลออนว่าก่อนจะเดินออก
จาห้องไปทันที คิสน้ำตาไหลอีกครั้งเมื่อร่างสูงเดินลับหลังไป เจสซี่ส่ายหน้าไปมาแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เธอเคารพการตัดสินใจ
ของคิส ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอก็จะอยู่ข้างๆคิสอยู่แล้ว...ทางด้านไลออน...ร่างสูงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาใครบางคน
“สืบให้ฉันทีว่าเป็นฝีมือของใคร” หลังจากวางสายตาคมที่มักจะมีแต่ความเย็นขากลับแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ ซึ่งน้อย
นักที่จะเห็นทายาทคนที่2ของตระกูลเทพพยัคฆ์เป็นแบบนี้ ก็อย่างที่ว่าคนที่เงียบๆเวลาโกรธมักจะน่ากลัวที่สุด!...ไลออนกระตุก
ยิ้มหลังจากวางสายจากลูกน้องที่เขาโทรสั่งงานไป คิดไม่ผิดจริงๆว่าต้องเป็นฝีมือของคนๆนี้ ทั้งๆที่เขาเคยปล่อยผ่านมาหลาย
ครั้งแล้วเพราะเห็นแก่ว่าอีกคนเป็นผู้หญิงและเห็นแก่ความเป็นเพื่อนแต่ครั้งนี้เขาจะไม่ปล่อยผ่านแน่ๆ รถคันหรูขับตรงมายัง
คฤหาสน์หลังใหญ่ที่เขาเคยมาสองสามครั้ง แม่บ้านเห็นเขาก็จำได้ดีจึงขึ้นไปตามคุณหนูของตระกูล
“ไลออน!” ผ้าแพรทักร่างสูงด้วยรอยยิ้มกว้าง วันนี้มีแต่เรื่องดีๆจริงๆเรื่องที่เธอได้ทำลายศัตรูหัวใจให้ย่อยยับและเรื่องที่คน
ที่รักมาหาถึงบ้าน เธอไม่ห่วงหรอกว่าเรื่องที่แฉคิดจะสาวมาถึงตัวเธอเพราะเธอวางแผนแนบเนียนพอแต่บางทีเธออาจจะประเมิน
ความสามารถของตระกูลเทพพยัคฆ์ผิดไป
“มีเรื่องไม่สบายใจใช่มั้ย เราพึ่งเห็นข่าวเมื่อเช้า...แต่ดีที่ว่าไม่เห็นหน้าไลออนแต่คุณคิสนี่สิ ตอนนี้เป็นยังไงบ้างนะ” ผ้า
แพรว่าพร้อมทำหน้าเศร้า
“พอมั้ย” ไลออนพูดขึ้น ผ้าแพรทำหน้างง
“พอมั้ยกับการแสดงละครลวงโลกของเธอ!” ไลออนว่าเสียงดังจนผ้าแพรสะดุ้ง
“สะ...แสดงอะไรกัน ไลออนพูดอะไร เราไม่รู้เรื่อง” ผ้าแพรว่า ไลออนกระตุกยิ้มมุมปากแบบที่ผ้าแพรไม่เคยเห็นมาก่อน
หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่
“คิดว่าแผนตื้นๆของเธอฉันจะตามไม่ทันหรือไง คิดว่าแค่สั่งให้ลุกน้องพ่อเธอเป็นคนส่งภาพให้นักข่าวฉันจะตามถึงตัวเธอ
ไม่ได้หรือไง!” ผ้าแพรหน้าซีดทันทีกับสิ่งที่ได้ยิน ละ...ไลออนรู้?
“ใช่ ฉันเป็นคนทำมันเองแหละ เป็นไงล่ะฝีมือฉัน คนรักของนายร้องไห้ขี้มูกโป่งมั้ยล่ะ” ในเมื่อเป็นคนดีแล้วเขาไม่รักผ้า
แพรก็ไม่รู้ว่าจะต้องแสดงเป็นคนดีต่อไปทำไม หญิงสาวยอมรับออกมาพร้อมกรีดยิ้มร้าย
“ฉันไม่คิดว่าเธอจะเลวขนาดนี้” ไลออนว่าเสียงเรียบ
“แน่นอน ฉันเลวได้มากกว่านี้อีกถ้านายยังคบกับไอ้ตุ๊ดนั่น ฉันจะทำให้มันหาที่ยืนในสังคม อ๊ะ” ผ้าแพรร้องออกมาเมื่อมือ
หนาของร่างสูงบีบเข้าที่คางของเธออย่างแรง
“เธอคิดว่าเธอเลวเป็นคนเดียวหรือไง” ไลออนว่าพร้อมมองหน้าหญิงสาวด้วยแววตาดุร้ายประดุจราชสีห์ที่กำลังจะตะครุบ
เหยื่อ
“เธอคิดว่าธุรกิจพ่อเธอไม่ได้เกี่ยวข้องกับเทพพยัคฆ์หรือไง” ผ้าแพรหน้าซีดทันทีที่ได้ยิน
“นะ...นายจะทำอะไร” ผ้าแพรถามเสียงสั่น
“เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ?” ไลออนถามกลับด้วยรอยยิ้มร้าย
“เธอคิดว่าภายในข้ามคืนธุรกิจของพ่อเธอล้มละลายได้มั้ย?” ไลออนว่าออกมา ผ้าแพรหน้าซีดหนักกว่าเดิม
“หรือเธอคิดว่าภายในข้ามคืนเธอจะหายไปจากโลกใบนี้ได้มั้ยล่ะ?”
“นายคิดจะฆ่าฉันหรือไง นายไม่กล้าหรอก” ผ้าแพรแกล้งทำใจกล้าพูดออกไปทั้งที่ตัวของเธอสั่นเทาด้วยความกลัว
“ลองตายดูมั้ยล่ะ?” ผ้าแพรน้ำตาคลอทันทีกับความรู้สึกเย็นๆที่ข้างขมับของเธอ เธอรู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้น่ากลัวจริงๆ ตลอด
เวลาที่รู้จักกันมาเธอไม่เคยเห็นมุมนี้ของไลออนมาก่อน
“ขอร้อง ฮึก ไว้ชีวิตฉันเถอะ ฮึก ฉันผิดไปแล้ว ฮึก อย่าฆ่าฉันเลย” ผ้าแพรร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว ความใจกล้าบ้าบิ่น
เมื่อครู่หายไปหมด เธอมันโง่เองที่ทำเรื่องเลวร้ายโดยไม่คำนึงถึงผลที่จะตามมา เธอมันโง่ที่สุด!
“ได้...ฉันจะไม่ฆ่าเธอแต่มันก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน” ไลออนกระตุกยิ้ม...ไลออนหักแผ่นซีดีที่มีทั้งภาพและคลิปของเขาและ
คิสทิ้งและทำลายคอมพิวเตอร์และโทรศัพท์มือถือของผ้าแพรทิ้ง อีกทั้งยังสั่งให้ลูกน้องของเขาตามเก็บภาพและคลิปให้หมด
แม้ว่ามันจะเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุแต่เขาจะไม่ยอมให้ใครเอาภาพและคลิปนั่นมาเผยแพร่อีกแต่ถ้าใครมันกล้า...เขาไม่ไว้
ชีวิตแน่ หลังจากที่จัดการเรื่องภาพและคลิปเสร็จร่างสูงก็กดโทรศัพท์หาพี่ชาย
“มันคงไม่ยากสำหรับพี่ใช่มั้ยถ้าต้องทำให้ตระกูลวรวิทยาล้มละลาย” หลังจากที่ได้ยินคำตอบจากพี่ชายที่น่าพึงพอใจ
ไลออนก็กดวางสาย เตรียมตัวเป็นไฮโซตกกระป๋องเป็นข่าวหน้าหนึ่งแทนข่าวของคิสได้เลยผ้าแพร...คิสตัดสินใจแถลงข่าว
กะทันหันในตอนเย็นซึ่งเขาตั้งใจไว้แล้วว่าเขาจะพูดอะไรแล้วทำอะไรบ้าง พี่เจสซี่พยายามเตือนให้เขาคิดดีๆแต่เขาก็บอกได้
เพียงว่าขอโทษ เพราะเขาคิดดีแล้ว
…ห้องแถลงข่าว...
แสงแฟชที่สาดส่องมาที่ใบหน้าของคิสมากมายเสียจนนายแบบหนุ่มปวดหัว หลายคำถามที่ประเดประดังเข้ามาจนเลือก
ตอบไม่ได้
“สรุปในภาพและในคลิปคือน้องคิสใช่มั้ยคะ” นักข่าวถามขึ้น
“ใช่ครับ” คิสตอบ เสียงฮือฮาเกิดขึ้นกับสิ่งที่ร่างบางยอมรับ
“เอ่อ...มันคือเรื่องจริงหรือเป็นการถ่ายงานอะไรหรือเปล่าครับ” นักข่าวอีกคนถาม คิสเงียบไปสักครู่
“เรื่องจริงครับ” เสียงฮือฮาดังหนักกว่าเดิม มีหลายเสียงวิพากษ์วิจารณ์ในการกระทำที่ไม่เหมาะสมแต่คิสก็ยังคงทำหน้านิ่ง
“แล้วบอกได้หรือเปล่าคะว่าผู้ชายอีกคนคือใคร”
“นั่นสิคะ มีแต่คนอยากรู้”
“ใช่แฟนน้องคิสหรือเปล่าคะ”
“หรือว่าแค่คู่ขา ตอบด้วยค่ะ” หลายเสียงพากันรุมถามจนเจสซี่ต้องสั่งให้หยุด คิสสูดหายใจเข้าปอดก่อนจะตอบคำถามแต่
ไม่ทันที่จะได้ตอบออกมาเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“ผมเองครับผู้ชายอีกคนในคลิป” แสงแฟชพากันถ่ายไปยังร่างสูงที่เดินเข้ามา คิสเบิกตากว้างทันทีที่เห็นอีกคนก่อนจะหัน
ไปหาพี่เจสซี่แต่อีกคนทำลอยหน้าลอยตาซึ่งคิสพอจะรู้แหละว่าพี่เจสซี่ต้องเป็นคนบอกให้ไลออนมาแน่ๆ
“แล้วคุณเป็นอะไรกับน้องคิสคะ”
“คุณคือใครคะ ชื่ออะไรคะ”
“เป็นแฟนหรือแค่คู่ขาครับ” และอีกหลายคำถามที่พากันรุมกระหน่ำถามไลออน ร่างสูงกระตุกยิ้ม
“ผมชื่อไลออน เทพพยัคฆ์เป็นแฟนของคิสครับ”
ตอนนี้คุณหมอเอาไป10ดาวเลยค่ะ 555555 หล่อมาก แมนมาก อิๆๆ เรื่องราวระหว่างคุณหมอไลออนกับน้องคิสมาในช่วงท้ายๆ
แล้วนะคะ ฝากติดตามด้วยเน้อออ ^ ^
___จางบิวตี้___
-
กรีสสสสสสสสส หมอมาหล่อมากค่า ในที่สุดแม่นางก็ถูกเขี่ยทิ้งสะที :hao7:
-
นังผ้าแพรผีบ้า :beat: :z6:
สงสารคิสหมอหล่อมากนะคะตอนนี้ :katai2-1:
-
กรี๊ดดดดดด คุณหมอสุดยอดมากกกกกก ปรบมือรัวๆๆๆ เลย จัดการอีผ้าขี้ริ้ว ให้ยิ่งกว่าตายอีก 555 มาดแมนมากออกมายอมรับอย่างเต็มภาคภูมิ :hao7: :hao7: :hao7:
-
แมนๆ ชอบบบบบบบบบบ ยืดอกรับ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
“ผมชื่อไลออน เทพพยัคฆ์เป็นแฟนของคิสครับ”
ชัดพอมั้ย 555
-
o13
ไลออน นายเท่ห์มาก หล่อมาก เทพบุตรของชั้น
น้องคิสไม่ต้องกลัวนะ
-
เอาใจเราไปเลยค้าาไลออนเท่ห์มาก :mew2:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เอาใจไปเลยค่าาา :mew1: :katai2-1:
-
Lion 18
“ผมชื่อไลออน เทพพยัคฆ์เป็นแฟนของคิสครับ” สิ้นเสียงทุ้มแสงแฟลชก็รัวเข้าใส่ใบหน้าหล่อทันทีพร้อมกับเสียงฮือฮา
มากมาย คิสหันไปมองหน้าร่างสูงด้วยนัยน์ตาสั่นระริก ไม่คิดว่าอีกคนจะพูดแบบนี้ออกไปเพราะเมื่อพูดออกไปแล้วเท่ากับว่าชีวิต
ต่อไปของอีกคนจะไม่สงบแน่ๆ ตั้งถูกจับตามองทั้งพวกนักข่าว ปาปารัซซี่และกลุ่มแฟนคลับของเขา
“งั้นคุณก็คือทายาทคนที่สองของตระกูลใช่มั้ยคะ?” นักข่าวอีกคนถามขึ้น ไลออนพยักหน้ารับ แน่นอนว่าไม่มีใครที่ไม่รู้จัก
ตระกูลเทพพยัคฆ์เพียงแต่น้อยคนนักที่จะเคยเห็นหน้าทายาทของตระกูลครบทั้งสี่คน โดยเฉพาะทายาทคนที่สองของตระกูลที่
ว่ากันว่าเป็นคนรักสงบ ชอบเก็บตัว ไม่ค่อยออกงานสังคมเท่าไหร่
“แล้วคลิปกับภาพที่ออกมาน้องคิสกับคุณไลออนจะทำยังไงต่อไปคะ” คิสนิ่งเงียบไปกับคำถาม ไลออนหันมามองอีกคน
ด้วยสายตาเป็นห่วง ไม่ว่าอีกคนจะตัดสินใจยังไงเขาก็พร้อมจะอยู่ข้างๆอีกคนเสมอ
“ผมรู้ว่ามันคือสิ่งที่ไม่เหมาะสมเลย มีคนชื่นชมและชื่นชอบผมมากคงจะผิดหวังไม่น้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะฉะนั้นสิ่งที่ผม
จะรับผิดชอบได้คือ...” คิสสูดลมหายใจเข้าปอด
“...ขอโทษและขอยุติงานในวงการนายแบบครับ” เสียงฮือฮาดังขึ้นอีกครั้งกับคำพูดของนายแบบหนุ่ม ไลออนเอื้อมมือไป
จับมือบางเอาไว้พร้อมบีบเบาๆอย่างให้กำลังใจ เขาก็พอรู้จากผู้จัดการของอีกคนว่าคิสรักอาชีพนี้มากและกว่าที่คิสจะมาถึงทุกวัน
นี้อีกคนก็ผ่านอะไรมามากมาย คงจะเสียใจไม่น้อยที่ต้องทำแบบนี้
“น้องคิสจะออกจากวงการงั้นเหรอครับ?” คิสตอบรับเสียงสั่นๆ ตากลมหน่วงคลอไปด้วยน้ำตาทั้งความรู้สึกผิดต่อแฟนคลับ
และรู้สึกเสียใจที่ต้องทิ้งอาชีพที่ตัวเองรักไป เขาคิดทางออกไม่ได้จริงๆและคิดว่าวิธีนี้คงจะดีที่สุด เขาคงไม่มีหน้ามายืนอยู่ใน
วงการนี้อีกแล้วและแฟนคลับของเขาก็คงจะไม่คิดที่จะสนับสนุนเขาอีกแล้วเช่นกัน
“คุณไลออนคิดยังไงกับการตัดสินใจของน้องคิสคะ” นักข่าวหันไปถามร่างสูงบ้าง
“ผมเคารพการตัดสินใจของเขาครับ” ไลออนตอบสั้นๆ
“แล้วต่อจากนี้น้องคิสจะทำงานอะไร เอ่อ...หรือมีกิจการส่วนตัวอะไรครับ คุณไลออนทราบมั้ยครับ”
“ไม่ทราบครับแต่ที่ทราบคือแฟนคนเดียวผมเลี้ยงได้ครับ”...หลังจากที่จบงานแถลงข่าวไลออนก็พาคิสมาที่บ้านของตัวเอง
เพื่อหลบความวุ่นวายต่างๆ คิสเงียบซึมมาตลอดทาง ไลออนไม่ได้พูดปลอบประโลมแต่อย่างใดมีเพียงมือหนาที่กอบกุมมือบาง
เอาไว้ตลอดไม่ปล่อยทำให้คิสรู้สึกอบอุ่นหัวใจไม่ใช่น้อย
“ช่วงนี้มาอยู่ที่บ้านผมละกัน” ไลออนว่า
“แต่พี่ชาย น้องชาย...”
“ทุกคนโอเค” ไลออนว่าตัดบทก่อนจะพาร่างบางขึ้นไปยังห้องนอนของเขา ไลออนยื่นผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าเพื่อให้อีกคนไป
อาบน้ำให้สบายตัว
“อาบด้วยกันสิ” คิสหันมาทำเสียงออดอ้อนอีกคน ไลออนเลิกคิ้ว
“นะ” คิสทำเสียงอ้อนอีกครั้ง
“มันจะไม่ใช่แค่อาบน่ะสิ” ไลออนว่า คิสหน้าขึ้นสีจางๆ
“ไม่ใช่แค่อาบก็ไม่ใช่แค่อาบสิ” ไลออนยกยิ้มก่อนจะพาอีกคนเข้าไปในห้องน้ำทันทีก่อนที่เสียงครางกระเส่าของคนทั้งคู่
จะดังขึ้น...คิสนอนเกยอยู่บนแผงอกกว้างของอีกคนหลังจากที่พึ่งเสร็จกิจกรรมที่ร้อนแรงบนเตียงในรอบที่สาม ใบหน้าหวานยัง
คงมีแววของความเศร้าหมองและความเครียดจนไลออนอดไม่ได้ที่จะเอามือมาคลึงที่ระหว่างคิ้วของอีกคนที่ขมวดเป็นปมให้
คลายออก
“ไม่สบายใจอะไรคุณก็ควรจะบอกผม ไม่ใช่เก็บไว้คนเดียว” ไลออนว่า
“ขอโทษ” คิสว่าพร้อมกับเงยหน้ามามองอีกคน
“ขอโทษที่เคยบอกว่าจะเลิกกับนาย ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นนะฉันแค่...” คิสกัดปาก
“ผมรู้ว่าคุณปกป้องผมแต่ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมปกป้องตัวเองและคุณได้” คิสยกยิ้มกับคำพูดที่กินใจของอีกคน แม้ว่าจะ
ไม่มีคำที่อ่อนหวาน อ่อนโยนหรือปลอบประโลมใดๆแต่ความจริงใจที่อีกคนแสดงออกมามันทำให้เขารู้สึกดีขึ้น
“ชิ แน่ล่ะนายมันทายาทคนที่สองของเทพพยัคฆ์นี่” คิสแกล้งแซว
“หึๆ” ไลออนไม่ตอบอะไรแต่กลับหัวเราะในลำคอ
“ว่าแต่นายรู้ตัวคนปล่อยคลิปมั้ย” คิสถามขึ้น เขาคิดไม่ออกจริงๆว่าเป็นฝีมือใคร แต่บางทีอาจจะเป็นพวกปาปารัซซี่ก็ได้
“รู้และจัดการละ” ไลออนว่า คิสทำตาโตทันที
“ใคร บอกมาเดี๋ยวนี้เลย!” คิสถามเสียงดัง ใบหน้าสวยขมวดมุ่นไปหมด ต่อให้เกลียดเขาขนาดไหนแค่ทำกันหนักขนาดนี้
เขาก็ไม่ยอมเหมือนกัน
“ไลออน” คิสเรียกชื่ออีกคนเมื่ออีกคนเอาแต่เงียบ
“ถ้าคุณรู้ คุณจะทำอะไร” ไลออนเลิกคิ้วถาม
“ก็บอกก่อนสิแล้วจะทำให้ดู” คิสกระตุกยิ้ม...คิสมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าคฤหาสน์ของใครบางคน ปากบางกระตุกยิ้มร้ายก่อน
จะกดออดที่หน้ารั้ว
“มาหาใครคะ” สาวใช้ถามขึ้น
“มาหาคุณผ้าแพรครับ บอกว่าเพื่อนรักของคุณผ้าแพรมาหา” คิสเดินเข้ามาในตัวคฤหาสน์ของอีกคนและนั่งรออยู่ที่ห้อง
รับแขก
“แกมาทำไม” ผ้าแพรถามเสียงดังที่เจออีกคน
“สวัสดีครับ” คิสทักทาย
“ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้นะ!” ผ้าแพรตะหวาดเสียงดัง
“ฉันไปแน่แต่ฉันขอทำอะไรสักอย่าง” ผ้าแพรขมวดคิ้วเมื่อเห็นคิสขยับฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้ๆเธอ
เพี้ยะ!
“สำหรับที่เคยทำให้ฉับกับไลออนทะเลาะกัน” ผ้าแพรอ้าปากค้าง
เพี้ยะ!
“สำหรับที่เคยต-แหลใส่แฟนฉัน”
เพี้ยะ!
“สำหรับเรื่องคลิป”
เพี้ยะ!
“และสุดท้ายเพื่อความสะใจ” ผ้าแพรหน้าเหวอทันทีที่ถูกอีกคนตบอย่างไม่ทันตั้งตัว ผ้าแพรทำท่าจะตบคิสกลับแต่คิส
ทำท่าจะตบอีกคนเช่นกัน
“เอาสิ ตบมาก็ตบกลับ” คิสว่า เขาไม่กลัวหรอกถ้าใครจะหาว่าเขารังแกเพศแม่เพราะเพศแม่อย่างอีกคนมันสมควรที่จะโดน
แบบนี้
“กรี๊ดดดดดด ไอ้ตุ๊ด แกมัน” ผ้าแพรกรีดร้องออกมาเมื่อทำอะไรคิสไม่ได้
“อะไรกันโดนตบแค่นี้ผีเข้าเลยหรือไง” คิสว่าขำๆก่อนจะหันไปเห็นสาวใช้ที่กำลังถือแก้วน้ำเข้ามา มือบางหยิบแก้วน้ำดัง
กล่าวก่อนจะสาดไปที่ผ้าแพรทันที
ซ่า
“เผื่อว่าน้ำแก้วนี้มันจะไล่ผีบ้าในตัวเธอได้นะ” คิสว่า ผ้าแพรยังคงกรี๊ดกร๊าดใส่อีกคนเมื่อสู้อะไรไม่ได้ ไม่มีสาวใช้คนไหน
กล้าเข้ามาช่วยเพราะไม่รู้เรื่องราวระหว่างคนทั้งคู่
“พวกแกยืนบ้าทำไม จับมันไว้ฉันจะตบมัน” ผ้าแพรหันไปสั่งสาวใช้ พวกสาวใช้พากันทำท่าเงอะงะอย่างงุนงงสุดขีดกับสิ่ง
ที่เกิดขึ้น
“เข้ามาสิ กล้ามีใครแตะต้องฉันปลายเล็บ เรื่องบ้านเธอล้มละลายถึงหูนักข่าวแน่” คิสว่า พวกสาวใช้พากันทำหน้าตกใจ
ทันทีกับสิ่งที่ได้ยินเพราะไม่เคยรู้มาก่อนว่าตระกูลที่พวกเธอทำงานอยู่กำลังล้มละลาย
“แก...แกมัน” ผ้าแพรชี้หน้าคิส
“อย่าคิดจะเข้ามายุ่งเรื่องของฉันกับไลออนอีก เพราะเธอคงรู้นะว่าไลออนทำอะไรได้มากกว่าที่เธอคิด” คิสว่าซึ่งเขาไม่ได้
ขู่ หลังจากที่เขารู้จากอีกคนว่าร่างสูงเป็นคนทำให้บริษัทของพ่อผ้าแพรล้มละลาย บวกกับหนี้สินที่เป็นอยู่ทำให้ตระกูลของผ้า
แพรล้มละลายแต่ตอนนี้กำลังปิดข่าวอยู่เพราะความอับอาย เขาคิดว่าไลออนน่ากลัวกว่าที่เขาคิด ไม่แปลกที่จะบอกกันว่าทายาท
ตระกูลนี้น่ากลัวสมชื่อทุกคน
“และพวกเธอนะ เตรียมหางานใหม่ไว้ได้เลย ไม่รู้สิ้นเดือนนี้จะมีเงินจ่ายเงินเธอหรือเปล่าก็ไม่รู้” คิสกระตุกยิ้มใส่ก่อนจะเดิน
เชิดหน้าออกจากคฤหาสน์ของผ้าแพรไป ผ้าแพรกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งก่อนจะถูกพวกสาวใช้รุมถามถึงความจริงที่ได้ยิน หญิงสาว
หวีดร้องใส่สาวใช้ก่อนจะรีบหนีขึ้นห้องตัวเองทันที คิสกระตุกยิ้มอีกครั้งหลังจากที่ได้ยินเสียงหวีดร้องของผ้าแพรตามหลังมา
กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมคืนสนองล่ะนะสำหรับความแค้นของเขากับผู้หญิงคนนี้ เขาขอจบลงแค่นี้แหละ...
“ผมได้ยินเสียงผ้าแพร” ไลออนที่นั่งอยู่ในรถที่จอดอยู่หน้าบ้านพูดขึ้น คิสหัวเราะทันที
“สงสัยผีเข้า” คิสหัวเราะ ไลออนส่ายหน้าไปมาก่อนจะยีผมอีกคน
“คุณมันร้ายไม่ใช่เล่น”
“นายเองก็ร้ายเหมือนกันแหละน่ะ” คิสย่นจมูกใส่อีกคน
“งั้นเราก็คงเหมาะกัน?” ไลออนเลิกคิ้ว
“แหงสิ ไม่มีใครเหมาะกับนายเท่าฉันอีกแล้วล่ะ” คิสว่าก่อนจะโน้มตัวเข้าไปจูบร่างสูงทันที ไลออนเองก็ตอบรับอย่าง
เต็มใจ
มีความร้ายทั้งผัวทั้งเมียค่ะ 555555 เรื่องนี้ใกล้จบแล้วเนอะ ยังไงก็อยากฝากให้ติดตามจนถึงตอนจบด้วยนะคะ อิๆ
___จางบิวตี้___
-
กรี๊ดดดดดดด หมอไลออนจอมหื่น ได้ใจมากกกกก "แฟนคนเดียวผมเลี้ยงได้" เอาไปเลย เต็มสิบๆๆ :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
คู่ผัวเมียตัวร้าย 5555555
ชอบหมออ้ะ ดีงามพระราม8 แฟนคนเดียวผมเลี้ยงได้ครับ o13
-
:o8:
อ่านคู่นี้ทีไร ชั้นชอบมาก ร้อนแรงอะ สะใจมากค่ะ
-
คู่นี้เริ่ดมากคร้าาา....เหมาะกันมากๆๆๆๆๆ
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
คิสก็ร้ายนะ อิอิอิ
-
:katai2-1: :katai2-1:
-
555 สมน้ำสมเนื้ออ่ะ
:katai3: :katai2-1: :katai3: :katai2-1:
....
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ทำดีทั้งผัวทั้งเมียค่าาา ฮิ้ววว
-
กรี๊ดๆๆๆๆ :mew2:
-
Lion’s Love 9
( Harf x Foon )
ฝุ่นตื่นนอนมาตอนเช้าด้วยความเคยชินก่อนที่ตากลมจะหันไปมองร่างสูงที่นอนหลับอยู่ข้างกายด้วยรอยยิ้ม เขาไม่เคยคิด
ว่าจะมีวันนี้ วันที่เขาได้อยู่ใกล้ๆกับอีกคน เขาติดตามอีกคนมานานตั้งแต่ม.ต้น จำได้ว่าเห็นอีกคนที่หน้าปกนิตยสารครั้งแรกเขาก็
รู้สึกหัวใจเต้นแรงจนต้องยอมควักเงินในกระเป๋าซื้อนิตยสารเล่มนั้นมาทั้งๆที่เขาไม่ใช่คนอ่านนิตยสาร พอรู้ชื่อเสียงเรียงนามของ
อีกคนฝุ่นก็ติดตามอีกคนมาตลอด อีกคนถ่ายแบบนิตยสารเล่มไหนเขาก็จะตามซื้อเก็บไว้ ถ้าถ่ายโฆษณาก็จะโหลดโฆษณานั้น
มาดู ดูแล้วดูอีกจนเพื่อนหาว่าเขาบ้าแต่ก็นะ...เขาดูบ้าจริงๆนั่นแหละ
“พี่เขายังไม่ตื่นเหรอ” แม่ของฝุ่นถามขึ้น
“ครับ เอ่อแม่...”
“แฟน?” ฝุ่นหน้าแดงทันทีกับคำพูดของแม่ ไม่คิดว่าแม่จะรู้ เขาไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังแม่นะแต่กำลังจะบอกแต่ก็กลัวเหมือน
กัน กลัวว่าแม่จะรับไม่ได้
“แม่รับได้เหรอ”
“ทำไมจะรับไม่ได้ล่ะ ลูกแม่รักใครแม่ก็รักด้วย พี่เขาหล่อขนาดนั้นแม่ได้มีลูกเขยหล่อดีจะตาย” ฝุ่นยิ้มกว้างก่อนจะเข้าไป
กอดผู้เป็นแม่
“ฝุ่นรักแม่ที่สุด” ผู้เป็นแม่ก็ยิ้มไม่แพ้ลูกชาย ฮาร์ฟยืนมองสองแม่ลูกที่ยืนกอดกันอย่างมีความสุขเขาก็อดยิ้มไม่ได้ ใบหน้า
น่ารักนั่นเหมาะกับรอยยิ้มมากกว่าน้ำตา เขาสัญญาว่าต่อไปจะไม่ทำให้ฝุ่นต้องร้องไห้อีก...และฮาร์ฟก็ลากตัวฝุ่นกลับมา
กรุงเทพฯจนได้ เพราะอยากให้ฝุ่นกลับมาถ่ายแบบเหมือนเดิมซึ่งเรื่องนี้ผู้เป็นแม่และป้าก็รู้เห็นเป็นใจด้วย ฝุ่นกำลังมีชื่อเสียง เป็น
นายแบบอนาคตไกลถ้าอยู่ๆออกจากวงการไปแบบนี้ก็คงจะน่าเสียดายไม่น้อย
“มาแล้วสินะพ่อตัวดี” ดาวทักหลานชายขึ้นฝุ่นทำหน้าเจื่อนทันที
“เตรียมดุผมเลยสินะป้า” ฮาร์ฟอดหัวเราะเบาๆไม่ได้กับท่าทางของคนตัวเล็ก
“ดุแน่แต่ป้าก็ดีใจที่ฝุ่นกลับมา ขอบคุณคุณฮาร์ฟด้วยนะคะที่พาตัวกลับมาได้” ฮาร์ฟพยักหน้ารับ
“งั้นพี่ไปทำงานก่อนนะ ป่านนี้พี่อ๊อดด่าตายละ” ฮาร์ฟว่าเพราะหลังจากที่เขาหนีหายไปตามฝุ่นที่ลำปางก็ต้องยกเลิกงาน
ไปหลายงาน เลื่อนถ่ายงานไปหลายงาน
“ครับ แล้วเจอกันครับ” ฝุ่นว่าแต่ฮาร์ฟยังคงไม่ไป ฝุ่นขมวดคิ้ว
“หอมแก้มพี่ก่อน” ฝุ่นหน้าแดงทันทีกับคำพูดของร่างสูง ร่างเล็กหันไปมองหน้าผู้เป็นป้า
“ป้าจะทำเป็นไม่เห็นละกัน” คำพูดของป้ายิ่งทำให้คนตัวเล็กหน้าแดงขึ้นไปใหญ่ก่อนที่ร่างเล็กจะเขย่งปลายเท้าจุ๊บเบาๆที่
แก้มของอีกคน
“งื้ออออ ไม่ต้องมายิ้มเลยครับ” ฝุ่นว่าอย่างเขินอาย ฮาร์ฟยีหัวอีกคนเบาๆก่อนจะเดินออกไป ฝุ่นมองอีกคนจนลีบตาด้วย
รอยยิ้มก่อนจะค่อยๆหุบยิ้มเมื่อหันมาเจอหน้าผู้เป็นป้า
“มีเคลียร์กันยาว”...ฝุ่นเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่างตั้งแต่แรกจนถึงเมื่อวานให้ป้าฟัง ดาวก็เข้าใจความรักของคนสองคนแต่
มันติดอยู่ที่ว่าตอนนี้ทั้งคู่เป็นคนดังทั้งคู่แถมยังเป็นผู้ชายทั้งคู่อีกด้วย เรื่องราวมันไม่ง่ายเลย…หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป...หลังจากที่
ฝุ่นกลับมารับงาน ทั้งงานถ่ายแบบ งานถ่ายโฆษณาก็เข้ามามากมายจนดาวแทบจะจัดตารางให้หลานชายไม่ทัน ตอนนี้ฝุ่นขึ้น
แท่นเป็นนายแบบหน้าใหม่ดาวรุ่งพุ่งแรงไปแล้ว เคยมีรายการทีวีมาสัมภาษณ์ฝุ่นซึ่งนั่นก็ยิ่งทำให้ฝุ่นยิ่งเป็นที่รู้จัก
“ป้ารับงานถ่ายโฆษณาคู่กับคุณฮาร์ฟให้นะ” ดาวว่า ฝุ่นทำตาโตทันที
“กับพี่ฮาร์ฟเหรอ” ฝุ่นทำหน้าอย่างตื่นเต้นที่จะได้ทำงานร่วมกับอีกคนเพราะตั้งแต่กลับจากลำปางเขาสองคนก็ไม่ได้เจอ
กันเลยเพราะงานยุ่งทั้งคู่ แต่ก็ยังโทรคุยกัน เฟสทามคุยกันตลอด
“แล้วอย่าไปทำอะไรประเจิดประเจ้อล่ะ” ฝุ่นพยักหน้ารับทันที...วันถ่ายโฆษณาก็มาถึงทั้งๆที่ฝุ่นก็เคยงานแบบนี้มาแล้วแต่
ก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ โฆษณานี้เป็นเกี่ยวกับน้ำผลไม้ ซึ่งเนื้อหาก็ไม่มีอะไรมากเพียงแค่พูดคอนเซ็ปของน้ำผลไม้ที่ดื่มแล้ว
สดชื่นซึ่งฮาร์ฟจะเป็นตัวแทนของนักกีฬาและฝุ่นจะเป็นตัวแทนของนักเรียน
“น่ารักจัง” ฮาร์ฟกระซิบหูบางในห้องแต่งตัวเมื่อเห็นว่าร่างเล็กเดินใส่ชุดนักเรียนออกมา ซึ่งนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเคยเห็น
“งื้อออออ น่ารักอะไรกันล่ะครับ” ฝุ่นว่าหน้าแดงก่อนที่เสียงเรียกของพี่อ๊อดซึ่งเป็นผู้กำกับโฆษณานี้จะดังขึ้นทำให้ทั้งคู่
ต้องรีบเดินออกจากห้องแต่งตัว
“เดี๋ยวพี่จะถ่ายฉากของฮาร์ฟก่อนนะแล้วค่อยถ่ายฝุ่น” ทั้งคู่พยักหน้ารับก่อนที่ร่างสูงจะเดินเข้าฉากที่เซตไว้ ฝุ่นนั่งดูอีกคน
อยู่หลังจอด้วยรอยยิ้ม ร่างสูงดูดีจริงๆมไม่ว่าจะใส่ชุดอะไรขนาดแค่ชุดบาสแบบนี้ยังดูดีเลย
“คัต โอเคดีมาก” พี่อ๊อดว่าก่อนจะหันมาสั่งให้ฝุ่นเข้าฉากบ้าง ขณะที่เดินสวนกันฮาร์ฟก็เอามือมาแตะมือบางเบาๆ ฝุ่นอดที่
จะเผยยิ้มไม่ได้กับการกระทำที่น่ารักของอีกคน
“โอเค ต่อไปเป็นฉากที่ต้องเข้าร่วมกันนะ” พี่อ๊อดว่า...หลังจากที่ถ่ายทำโฆษณาเสร็จวันนี้ช่วงบ่ายฝุ่นก็ว่างทั้งวันซึ่งฮาร์ฟ
เองก็เช่นเดียวกันทั้งคู่เลยพากันมาดูหนังที่ห้างหรูใจกลางเมืองแต่เพราะความที่กำลังดังทั้งคู่เลยต้องมีการแต่งกายให้มิดชิดเสีย
หน่อยเพราะพวกเขาก็มีเรื่องของคิสเป็นอุทาหรณ์แล้วว่าปาปารัซซี่น่ากลัวขนาดไหน
“อยากดูเรื่องนี้ครับ” ฝุ่นว่าพร้อมชี้ไปที่อะนิเมชั่นเรื่องหนึ่ง
“เอาสิ” ฮาร์ฟว่าอย่างตามใจก่อนจะเป็นฝ่ายไปซื้อตั๋วและให้ฝุ่นไปซื้อน้ำกับป๊อบคอร์น ทั้งคู่เลือกที่นั่งสวีทและเพราะเรื่อง
นี้เข้าโรงภาพยนตร์มาเกือบเดือนแล้วทำให้คนในโรงไม่เยอะและที่นั่งสวีทมีเพียงสามคู่เท่านั้น
“งื้ออออ อย่าแกล้งสิครับ” ฝุ่นว่าขณะที่อีกคนเอาแต่ซุกไซ้ซอกคอของเขาขณะที่หนังเริ่ม ร่างสูงไม่สนใจหนังในจอเลย
เอาแต่สนใจซอกคอของเขาอยู่อย่างเดียว
“ไม่ได้แกล้งอะไรเลย” ฮาร์ฟว่าแต่ก็ยังซุกไซ้ซอกคอขาวอยู่แบบนั้น มือหนาจับที่หน้าขาของอีกคนเพราะฝุ่นใส่กางเกงขา
สั้นเหนือเข่านิดหน่อยแต่พอเวลานั่งก็ทำให้ดูสั้นไม่น้อย
“อื้อออออ” มือหนาอีกมือจับใบหน้าน่ารักให้หันมารับจูบของตัวเอง ลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นเล้กอย่างอ่อนโยนจนฝุ่นอ่อน
ระทวย
“งื้ออออ นี่มันในโรงหนังนะครับ” ฝุ่นว่าหลังจากที่อีกคนถอนจูบ ใบหน้าใสติดงอนนิดๆเพราะกลัวว่าจะมีใครมาเห็นเข้าซึ่ง
ถ้ามีคงเกิดเรื่องใหญ่แน่ๆ
“ไม่มีใครเห็นสักหน่อย” ฮาร์ฟว่า
“แต่ก็นั่นแหละครับ ห้ามแกล้งผมอีกด้วย” ฝุ่นว่าก่อนจะหันไปสนใจหนังในจอต่อ ฮาร์ฟยิ้มนิดๆแต่ก็ไม่วายทำมือปลาหมึก
กับอีกคนอยู่ดี...ฝุ่นงอนอีกคนออกจาโรงภาพยนตร์หลังจากที่หนังจบ แหงแหละ...ทั้งๆที่เขาบอกว่าห้ามแกล้งเขาอีกแต่อีกคนก็
ไม่ฟังเลยทั้งจับ ทั้งลูบ ทั้งซุกไซ้ นี่มันที่สาธารณะนะ
พลั้ก
เพราะมัวแต่เดินหนีอีกคนทำให้ฝุ่นไม่ได้มองทางเดินชนกับคนบางคนเข้าจนหมวกแก๊ปที่สวมมาหลุด
“พี่ฝุ่นใช่มั้ยคะ แกๆ พี่ฝุ่นอ่ะ” ฝุ่นทำหน้าตกใจทันทีที่เห็นเด็กม.ต้นสามคนพากันกรี๊ดกร๊าดเขา
“เอ่อ...”
“พวกหนูเป็นแฟนคลับของพี่ฝุ่นค่ะ ดีใจมากค่ะได้เจอตัวจริง ตัวจริงน่ารักมากเลยค่ะ” เด็กสาวว่าอย่างตื่นเต้นแต่ก่อนที่ฝุ่น
จะได้พูดอะไรเสียงทุ้มก็ดังขึ้น
“มีอะไรหรือเปล่า”
“กรี๊ดๆๆ พี่ฮาร์ฟ อ๊าย พี่ฮาร์ฟตัวจริง” เด็กสาวสามคนพากันกรีดร้องอีกครั้งเมื่อเห็นฮาร์ฟ ฝุ่นหน้าเสียทันทีที่มีคนเห็นพวก
เขาสองคนอยู่ด้วยกัน ความจริงมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกถ้านายแบบสองคนจะมาดูหนังด้วยกันแต่เขาก็ควรระวังตัว
“พี่สองคนมาดูหนังด้วยกันเหรอคะ” เด็กสาวถามขึ้นด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย ฝุ่นกำลังจะตอบปฏิเสธแต่ฮาร์ฟก็พูดขึ้น
“ใช่ครับ” แล้วเสียงกรี๊ดกร๊าดก็ดังอีกครั้ง ฝุ่นหันไปมองคนตัวสูงอย่างไม่เข้าใจ
“งั้นพวกพี่ขอตัวก่อนนะครับ” ฮาร์ฟว่าก่อนจะคว้าข้อมือเล็กเดินออกไปท่ามกลางเสียงกรี๊ดกร๊าดของเด็กสาวม.ต้นสามคน
นั้น
“ทำไมพี่ฮาร์ฟทำแบบนี้ล่ะครับ” ฝุ่นถามขึ้นขณะที่นั่งอยู่ในรถ คิ้วเรียวขมวดเป็นปมอย่างเครียดๆ
“ทำไมล่ะ”
“ถ้ามีคนรู้ว่าเรา...”
“เราคบใคร ใครจะรู้ก็รู้” ฮาร์ฟว่าพร้อมมองหน้าฝุ่นอย่างจริงจัง
“แต่...”
“ฝุ่นฟังพี่นะ พี่รู้ว่ามันอาจจะดูไม่ดีเท่าไหร่ถ้าผู้ชายคบกับผู้ชายแต่เรารักใครนี่ มันไม่ใช่เรื่องผิด” ฮาร์ฟเอามือจับมือบางเอา
ไว้แล้วมองตาอีกคนอย่างสื่ความหมาย ฝุ่นหัวใจสั่นระรัวทันที
“แต่พวกแฟนคลับของพี่ฮาร์ฟ...” ใช่...สิ่งที่กำลังเป็นห่วงคืออีกคนต่างหาก ร่างสูงเป็นนายแบบชื่อดัง มีแฟนคลับมากมาย
อีกทั้งเขายังเคยเห็นมีเพจคู่จิ้นกับคุณคิสอีก แล้วแบบนี้มันจะดีเหรอ
“ถ้าเขารักพี่จริงๆ พี่รักใครเขาก็ต้องรักด้วยสิ” ฮาร์ฟว่า ฝุ่นกัดปาก ตากลมยังคงสั่นระริกด้วยความกังวล
“แต่ฝุ่น...อื้ออออออ” เสียงหวานถูกดูดกลืนเข้าไปในลำคอทันทีที่ถูกปากหนาจู่โจม ลิ้นหนาเกี่ยวพันลิ่นเล็กอย่างอ่อนโยน
และร้อนแรงไปในตัว เมื่อดูกลืนความหวานจนพอใจแล้วก็ค่อยๆถอนริมฝีปากออกมา
“ฝุ่นกังวลอะไรกันแน่” ฮาร์ฟถาม
“พี่ฮาร์ฟกับคุณคิส” ฝุ่นว่าเสียงแผ่ว ฮาร์ฟชะงักไปนิดนึงก่อนจะกระตุกยิ้ม
“นั่นน่ะสิเนอะ ถ้าพี่ไม่ทำอะไรให้มันชัดเจนกว่านี้ฝุ่นก็คงจะกังวลไม่เลิก” ว่าแล้วฮาร์ฟก็ออกรถทันทีซึ่งเส้นทางที่ขับมา
ไม่ใช่เส้นทางกลับคอนโดของเขาหรือบ้านของร่างเล็ก
“จะไปไหนครับ” ฝุ่นถามึ้น
“ไปหาคิสไง”
ตอนหน้าคู่นี้จบแล้วนะคะ อิๆ ตอนหน้าก็จะได้เคลียร์เรื่องคิสและเรื่องคบกัน เย้ๆ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยเน้ออออออ
___จางบิวตี้___
-
ไวจังเนอะ จะจบแล้ว :L1:
-
คู่นี้น่ารักอ่ะ พาไปเจอคิสเลย เคลียร์ๆ ฝุ่นจะได้เลิกกังวล :impress2: :impress2: :impress2:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
จบจบแล้ว เร็วจัง :ling1:
รอตอนต่อไปนะคะ :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:L1: :L1:
-
ดีมากฮาฟ เคลียกันให้จบ
นายแมนมาก
เอาใจเราไปเลยยย
-
Lion 19
นี่ก็ผ่านมาได้หนึ่งสัปดาห์แล้วหลังจากที่คิสแถลงข่าวแต่ทว่าเรื่องข่าวของนายแบบหน้าสวยก็ยังคงไม่เงียบลงแม้แต่น้อย
แถมกระแสยังเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมอีกด้วยเนื่องจากไม่มีใครที่ไม่รู้จักไลออน เทพพยัคฆ์ ยิ่งคนดังทั้งคู่คบกันก็ยิ่งเป็นที่น่าจับตา
มองยิ่งขึ้น กลุ่มแฟนคลับของคิสก็พากันรวมตัวทางโลกโวเชียลให้กำลังใจคิสและขอให้คิสอย่าออกจากวงการ ขอให้คิสทำงาน
ในวงการนายแบบต่อ
“แกจะเอาไง” เจสซี่พูดขึ้นพร้อมกับวางไอแพดในมือบนโต๊ะ เธอเข้าไปเช็คข่าวเกี่ยวกับคิสทุกวันและก็เห็นว่ากระแสไม่ดี
ซาลงแล้วแต่กลับมีกระแสใหม่ขึ้นมาแทน กระแสคู่รักของคิสและไลออนที่กำลังเป็นที่จับมองเป็นอย่างมากแม้แต่แฟนคลับของ
คิสเองยังสนับสนุนคนทั้งคู่
“เฮ้อ ยังไม่รู้เลย ผมควรเอาไงดี” คิสถอนหายใจออกมา ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากทำงานในวงการนายแบบต่อแต่อะไรหลายๆ
อย่างมันทำให้เขาลำบากใจ ยิ่งกระแสคู่รักของเขาอีกคนดังมากขึ้นก็ยิ่งทำให้ลำบากใจยิ่งขึ้น ไลออนเคยใช้ชีวิตธรรมดาๆ สงบ
สุขมาตลอดแต่ตอนนี้กำลังถูกจับตามองของคนทั้งประเทศ แบบนี้ร่างสูงคงรู้สึกอึดอัดไม่ใช่น้อยอีกทั้งเขาก็ยังแอบกลัว...กลัวว่า
ถ้าเขากลับไปทำงานต่อ กลัวว่ากระแสมันจะไม่ดีเหมือนเดิม ตัวอย่างก็มีมากมายให้เห็นที่คนในวงการดังๆพอมีข่าวเสียหายก็ยาก
ที่จะกลับมาดังพุแตกเหมือนเดิม เขาก็เลยกังวลไม่ใช่น้อย ไม่อยากถูกมองว่าเป็นนายแบบตกกระป๋องด้วย
“มีงานติดต่อให้แกกับไลออนไปถ่ายปกหนังสือด้วยกันด้วย” เจสซี่ว่า
“จริงดิ” คิสทำตาโตทันทีเพราะนี่มันเริ่มไปกันใหญ่แล้ว ไลออนเป็นหมอนะ เป็นนักศึกษาแพทย์ปีสุดท้ายถึงหน้าตาจะ
หล่อเหลา หุ่นดีเทียบเท่านายแบบเลยก็เถอะแต่ไม่มีทางที่ร่างสูงจะไปทำอะไรแบบนี้แน่ๆ
“ใช่ และฉันก็คิดว่านี่เป็นโอกาสดีมากๆที่แกจะกลับไปทำงานต่อแบบไม่น่าเกลียด เอาโอกาสที่แฟนๆเรียกร้องเรื่องแกสอง
คนเป็นสะพานกลับไปทำงานต่อ” เจสซี่ว่าแต่คิสกลับขมวดคิ้ว
“พี่คิดว่าไลออนจะยอมหรือไง หมอนั่นรักโลกส่วนตัวของตัวเองมากกว่าอะไรอีก” คิสว่าพร้อมกัดปาก
“ถ้ารักโลกส่วนตัวมากกว่ารักแกคงไปออกไปแถลงข่าวแบบนั้นหรอก” เจสซี่ว่ายิ้มๆ คิสทำท่าคิด
“ผมจะลองคุยกับหมอนั่นดู”...หลังจากที่เจสซี่กลับคอนโดไปคิสก็นั่งคิดหนักจนคิ้วขมวดเป็นปม ตอนนี้เขายังคงใช้ชีวิต
อยู่ที่คฤหาสน์เทพพยัคฆ์เพราะหนีความวุ่นวายจากเรื่องที่เกิดขึ้น อีกคนก็ยังไปทำงานที่โรงพยาบาลแต่เห็นบอกว่ามีนักข่าว
มากมายเต็มโรงพยาบาลซึ่งทำให้ไลออนหัวเสียไม่น้อย ดูสิ...ขนาดแค่นักข่าวไปที่โรงพยาบาลอีกคนยังหัวเสียขนาดนี้ถ้าเขาขอ
ให้ไปถ่ายแบบคู่คงไม่มีทางแน่ๆ เฮ้อ...
“คิดอะไรอยู่” เสียงทุ้มถามขึ้น คิสหันไปมองอีกคนที่เหมือนกับว่าจะพึ่งกลับมาถึงบ้าน ใบหน้าหล่อคมดูเหนื่อยล้าเหมือน
ทุกวัน เขารู้ว่าอาชีพต้องแพทย์ต้องเหนื่อยและหนักหนาขนาดไหน ชีวิตของคนทั้งคนที่ถูกฝากเอาไว้ในมือหากตัดสินใจอะไรผิด
พลาดไปอาจจะทำให้คนๆหนึ่งตายได้
“เปล่า หน้าตาดูเหนื่อยๆนะ” คิสว่าพร้อมกับเดินไปจับใบหน้าหล่อพร้อมกับใช้นิ้วนวดคลึงที่ระหว่างคิ้วของอีกคนที่กำลัง
ขมวดอยู่ให้คลายออก
“นิดหน่อยน่ะ ใกล้จะจบแล้ว” ไลออนว่า ชีวิตของนักศึกษาแพทย์ปี6ที่นอกจากจะต้องเรียนแล้วยังต้องเข้าโรงพยาบาล
เพื่อรักษาคนจริงๆ ไหนจะเรื่องเรียนจบทั้งเครียดและวุ่นวายไปหมด
“พวกนักข่าวยังไปที่โรงพยาบาลอีกหรือเปล่า” คิสถามขึ้น
“สั่งให้ลูกน้องจัดการไปละ” ไลออนว่าเสียงเรียบก่อนจะนั่งลงที่โซฟาภายในห้องนอน คิสถึงกับสะอึกทันทีกับคำตอบของ
อีกคน ตอนแรกไม่รู้หรอกว่าคนๆนี้ร้ายขนาดไหนแต่จากที่เห็นที่จัดการผ้าแพรแล้ว คนๆนี้ร้ายไม่ใช่เล่นจริงๆเลยไม่กล้าถามเลยว่า
สั่งลูกน้องจัดการกับพวกนักข่าวยังไง
“ว่าแต่คุณคิดมาเรื่องอะไรกันแน๋” ไลออนหันมาถามร่างบางข้างกาย
“เปล่าสักหน่อย” คิสส่ายหน้ารัวแต่คงลืมไปว่าเขาโกหกอีกคนไม่เคยได้เลย
“โกหก”
“เปล่านะ ไม่ได้โกหก” คิสยืนยัน
“คุณคงไม่รู้ว่าเวลาคุณโกหกคุณจะชอบกัดปาก” ไลออนกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเป็นต่อ คิสทำหน้างอใส่อีกคนทันทีที่รู้สึก
ว่าจะรู้ทันเขาไปซะทุกเรื่อง บางเรื่องยังรู้ดีกว่าตัวของเขาเองด้วยซ้ำ
“มีคนติดต่อให้ฉันกลับไปถ่ายปกหนังสือ แต่...” คิสว่าออกมา ไลออนนิ่งฟัง คิสหันไปมองหน้าร่างสูงด้วยสายตาเว้าวอน
“...แต่เป็นปกที่ถ่ายคู่กับนาย” ไลออนขมวดคิ้วทันที คิสหน้าเจื่อนทันทีเช่นเดียวกันกับท่าทางของอีกคน ไม่น่าพูดเรื่องนี้
เลย
“แต่ฉันคงไม่รับงานหรอก ยังไงก็จะไม่ทำงานในวงการแล้วนี่หน่อย” คิสว่าแต่ไลออนก็สามารถรับรู้ถึงน้ำเสียงผิดหวังของ
อีกคนได้เป็นอย่างดี
“ลงไปกินข้าวกันวันนี้เหนือทำอาหาร” ไลออนเปลี่ยนเรื่อง คิสพยักหน้ารับ...หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ทั้งคู่ก็พากันกลับมายัง
ห้องนอน ไลออนเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบปลายภาคที่กำลังจะมีขึ้นในเดือนหน้าส่วนคิสก็นอนปัดหน้าจอโทรศัพท์ไปมาอย่าง
เบื่อๆไม่รู้จะทำอะไร หนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาต้องนั่งๆนอนๆอยู่ที่คฤหาสน์โดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย มันช่างน่าเบื่อสำหรับคนที่เคย
มีงานรัดตัวอย่างเขามาก พูดแล้วก็คิดถึงช่วงเวลาที่ทำงานในวงการ เขางานยุ่งจนแทบจะร้องขอวันหยุดแม้ว่างานหนักและ
เหนื่อยแค่ไหนแต่เขากลับมีความสุขเพราะมันคือสิ่งที่เขารัก ไลออนเหลือบสายตามองร่างบางที่นอนทำหน้าหม่นๆอยู่บนเตียง
อย่างใช้ความคิดก่อนจะถามอะไรบางอย่างออกมา
“งานที่ว่าเมื่อไหร่” คิสเลิกคิ้ว
“งานถ่ายแบบน่ะ” คิสยิ้มกว้างทันที ร่างบางรีบลงจากเตียงแล้วเข้ามาหาร่างสูงที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โซฟาทันที
“หมายความว่านายจะถ่ายแบบใช่มั้ย” คิสถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“ถ้าว่าง” ไลออนตอบสั้นๆ คิสยิ้มกว้างพร้อมกับโผกอดอีกคนทันทีด้วยความดีใจ
“ขอบคุณนะ” ไลออนเลิกคิ้ว
“ขอบคุณที่รักฉันมากกว่าโลกส่วนตัวของนาย” ไลออนหัวเราะเบาๆในลำคอ
“อืม...แต่...” คำว่าแต่ของอีกคนทำให้คิสชะงัก ร่างบางผละออกจากร่างสูงก่อนจะมองหน้าอีกคนอย่างไม่เข้าใจ
“...มันต้องมีข้อแลกเปลี่ยน” ไลออนว่าด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ทำให้คิสร้อนวูบวาบไปหมด ไอ้หมอหื่นเอ๊ย!...และแล้ววันถ่าย
แบบขึ้นปกหนังสือของคิสและไลออนก็มาถึง สถานที่ถ่ายทำก็คือสตูดิโอที่เดิมของเอเจนซี่คิสนั่นเองโดยต่อกล้องก็ไม่พ้นพี่อิ๊ด
เช่นเคย
“กรี๊ดๆๆ น้องคิสกลับมารับงานพวกพี่ดีใจจังเลยค่ะ” พวกทีมงานเข้ามาทักทายคิสทันที่ร่างบางเดินเข้ามา พอรู้ข่าวจาก
เจสซี่ว่าคิสและไลออนตกลงรับงานนี้ทุกคนก็ดีใจและตื่นเต้นมาก ดีใจที่นายแบบที่มีความสามารถอย่างคิสไม่ละทิ้งทางสายนี้
และตื่นเต้นที่จะได้เจอคุณหมอคนหล่อ บ้านรวยอย่างไลออน
“ก็คิดหนักเหมือนกันครับ ขอบคุณพี่ๆนะครับที่ให้กำลังใจ” คิสว่า เอเจนซี่สังกัดเขาอยู่กันแบบครอบครัวจริงๆคิสสัมผัสได้
เมื่อตอนที่เขามีเรื่องร้ายๆ ทุกคนต่างมาให้กำลังใจเขาและไม่มีใครพูดถึงเรื่องที่เสียหายที่ผ่านมา ซึ่งคิสทราบซึ้งใจจริงๆ
“แหม เราคนกันเองนี่หน่า อยู่กันแบบครอบครัว ว่าแต่...คนนั้นน่ะ ไม่คิดจะแนะนำเหรอจ๊ะ” ทีมงานกระทเยคนหนึ่งส่า
พร้อมพยักเพยิดหน้าไปทางไลออนที่ยืนอยู่ คิสยิ้มนิดๆ
“นี่ไลออนครับ แฟนผมเอง” เสียงโห่แซวดังขึ้นทันทีเมื่อคิสแนะนำเสร็จ ไลออนพยักหน้านิดๆเป็นเชิงทักทายแต่กลับหล่อ
ลืมโลกจนทีมงานหลายๆคนเคลิบเคลิ้ม...การถ่ายปกหนังสือผ่านไปด้วยดีแต่ใช้เวลาค่อนข้างนานหน่อยเพราะมีภาพหลาย
เซ็ตมาก ใช้เวลาตั้งแต่เที่ยงจนถึงสองทุ่ม คิสไม่เคยรู้มาก่อนว่าไลออนสามารถทำเรื่องแบบนี้ได้ดี ร่างสูงโพสท่าอย่างไม่
เคอะเขินเลยกลับเป็นเขาที่เขินซะอีกเวลาที่ต้องโพสท่าแบบแนบชิดกัน
“คืนนี้ไปฉลองกันมั้ยจ๊ะน้องคิส น้องไลออน” ทีมงานคนหนึ่งถามขึ้นหลังจากที่งานผ่านไปด้วยดี
“เอ่อ...คงไม่อ่ะครับ” คิสว่าเพราะเขาดันไปตกลงอะไรบางอย่างกับร่างสูงไว้น่ะสิ
“ว้า...น่าเสียดายจริงๆ จะรีบกลับไปสวีทกันเหรอจ๊ะ” คิสหน้าแดงทันทีกับคำแซว ไลออนหัวเราะในลำคอกับท่าทางของ
ร่างบาง...พอกลับมาถึงห้องร่างสูงก็จู่โจมอีกคนทันทีโดยไม่ทันให้คิสได้ทักท้วงอะไร ปากหนาประกบจูบร่างบางอย่างร้อนแรง
คิสใช้มือโอบลำคอของอีกคนแล้วจูบตอบกลับไปเช่นเดียวกัน มือหนาถอดเสื้อของร่างบางออกพร้อมกับใช้มือลูบไล้ไปทั่วกาย
บางที่เขาหลงใหล
“อื้ออออ” คิสครางในลำคอเมื่อปากหนาเลื่อนลงมาที่ซอกคอ ทั้งขบเม้ม ดูดดึงจนเกิดรอย
“อ๊ะ...อ๊า” คิสครางออกมาเมื่อลิ้นหนาเลียวนที่ยอกอดของเขา ตั้งแต่รอบฐานจนถึงปลายยอดก่อนจะดูดอย่างแรงจนเกิด
เสียงจ๊วบจ๊าบอย่างน่าอับอาย
“ละ...ไลออน” คิสเรียอีกคน ไลออนเงยหน้าจากยอดอกของอีกคนพลางเลิกคิ้ว
“ระ...เราจะทำกันตรงนี้เหรอ” ถามไปก็หน้าแดงไปเพราะตอนนี้เขาทั้งคู่ยังคงนัวเนียกันอยู่ที่หน้าประตู
“แล้วอยากทำตรงไหนล่ะ” ไลออนถามเสียงเจ้าเล่ห์
“ก้เตียงน่ะสิ ถามอะไรแบบนี้เล่า” คิสว่าอย่างเขินๆ ไลออนหัวเราะก่อนจะพาร่างบางไปยังเตียงนอนทันที...เสียงคราง
กระเส่าดังขึ้นเกือบสองชั่วโมงแล้วแต่ดูเหมือนว่าพายุอารมณ์ของคนทั้งคู่จะยังไม่ดับลง ร่างสูงให้อีกคนเป็นฝ่ายคุมเกมส์ เอว
บางที่ร่อนอยู่บนกายหนาทั้งเย้ายวนและเซ็กซี่เสียจนไลออนอดใจไม่ไหวกระแทกตัวขึ้นไปอย่างแรงจนคิสครางเสียงสั่น
“อื้อ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...ซี๊ดดด...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า” เสียงหวานยังครางดังต่อเนื่องพร้อมกับเอวบางที่ขยับอยู่บนตัวอีกคน
ยิ่งใกล้จะถึงจุดหมายเอวบางก็ขยับขึ้นลงรัวจนในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมา
“อ๊า” คิสนอนหอบหนักอยู่บนตัวอีกคนโดยที่ร่างกายยังคงเชื่อมตัวกันอยู่ ตากลมปรือมองอีกคนเป็นเชิงว่าเหนื่อยมากแล้ว
แต่ไลออนกลับกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์
“อ๊ะ” พร้อมกับสะโพกหนาที่กระแทกตัวใส่อีกคนหนึ่งที
“ยังไม่อิ่มเลย” เสียงทุ้มว่า คิสมองค้อนอีกคนก่อนจะค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นแล้วขยับกายขึ้นลงอีกครั้ง แก่นกายใหญ่ขยาย
อีกครั้งด้วยแรงอารมณ์ ช่องทางของอีกคนรัดแน่นไปหมดแต่ดีหน่อยที่มีน้ำรักที่ปลดปล่อยก่อหน้านี้ช่วยหล่อลื่นทำให้ไม่คับแน่น
จนเกินไป เอวบางยังคงร่อนอยู่บนกายหนาไม่ลดละ แม้ว่าจะเหน็ดเหนื่อยและปวดเอวไปหมดแต่ก็ไม่สามารถออดอ้อนขอหยุดได้
เพราะติดชนักกับข้อตกลงเอาไว้ว่าเขาต้องทำให้อีกคนเต็มอิ่มที่สุดและดูเหมือนว่าคำว่าเต็มอิ่มของร่างสูงจะไม่ได้หมายถึงสอง
ถึงสามรอบ
คิสสะโพกจะหักมั้ยให้ทาย? 55555 อิหมอนี่พอจะหื่นก็หื่นซะเมียเพลียเลยจริงๆ คืนนี้ยังยาวไกลสำหรับคุณหมอและน้องคิสค่ะ
5555555 อยากบอกว่าตอนหน้าจบแล้วนะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยเน้อออออ
___จางบิวตี้___
-
ไม่ฟ้าเหลืองไม่ใช่ไลออน :o8:
-
อ้ากกกกก เลือดหมดตัวแล้ววววว :haun4: :haun4: :haun4:
ตอนหน้าจบแล้วหรอ ไทเกอร์มาจ่อต่อเลยป่าว ตระกูลนี้ไม่มีที่ให้ชะนียืน 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
:pighaun:
คุณหมอข้อแลกเปลี่ยนเจ้าเล่ห์เนอะ5555 เต็มอิ่มเลย
-
หมอ อะไรจะหื่นเบอร์นั้นคะ 5555
เอวยอกพอดี :laugh:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
แหม่ กำไรตลอดหมอหื่น
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
Lion’s Love End
( Harf x Foon )
ฮาร์ฟพาฝุ่นมายังคอนโดของคิสก็พบว่าไลออนอยู่ด้วยพอดี ฝุ่นรู้สึกเกร็งม่ใช่น้อยเพราะทั้งสามคนรู้จักกันดีแต่เขานี่
สิ...เหมือนเป็นส่วนเกินแบบแปลกๆ
“คิดยังไงพาน้องมาหาฉันเนี่ย” คิสถามขึ้นด้วยความสงสัย เขาก็พอรู้แหละว่าฮาร์ฟคบอยู่กับฝุ่นแต่ก็ไม่เคยเจอกันหรือพา
มาเจอกันเสียที
“เด็กน้อยขี้กังวลน่ะเลยพามาคุยกับนาย” ฮาร์ฟว่ายิ้มๆ ฝุ่นหันไปมองค้อนอีกคนทันที
“งั้นเดี๋ยวผมไปโรงพยาบาลก่อนละกัน ดึกๆจะมาหา” ไลออนว่าพร้อมกับจุ๊บที่ปากบางต่อหน้าแขกอีกสองคน ทำเอาฝุ่นอด
หน้าขึ้นสีไม่ได้...นี่คุณหมอไลออนกับคุณคิส แสดงออกกันขนาดนี้เลยเหรอ
“ฮาร์ฟกับน้องฝุ่นก็อยู่ เดี๋ยวเถอะๆ” คิสว่ายิ้มๆ เขาไม่ได้เขินหรอกเพราะชินเสียแล้วล่ะ เขาทั้งคู่แสดงความรักกันบ่อย บาง
ครั้งก็ต่อหน้าคนอื่นแบบนี้แหละ...หลังจากที่ไลออนออกไปคิสก็หันมามองคู่รักเป็นเชิงถาม
“เอ่อคือ...” ฝุ่นอึกอัก
“เอางี้เดี๋ยวฉันคุยกับน้องเอง นายจะไปไหนก็ไปไป๊” คิสว่า
“ไล่กันหรือไง” ฮาร์ฟว่าขำๆ
“งั้นอยู่กับคิสนะ เดี๋ยวพี่มาละกัน” ฮาร์ฟว่า ฝุ่นพยักหน้ารับ เมื่อฮาร์ฟออกไปฝุ่นก็ยังคงนั่งเกร็งไม่เลิก คุณคิสสวยจริงๆ
หน้าหวานกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก ไม่แปลกที่จะมีคนจับคู่คุณคิสกับพี่ฮาร์ฟเพราะทั้งคู่สวยหล่อเหมาะสมกันมาก
“จะมาคุยเรื่องพี่กับฮาร์ฟงั้นเหรอ” คิสเป็นฝ่ายเปิดประเด็น
“ครับ...คือผม...”
“พี่กับฮาร์ฟเป็นเพื่อนกัน เราก็รู้อยู่ว่าพี่คบกับไลออน” คิสว่า ฝุ่นพยักหน้ารับ สิ่งที่เขากังวลไม่ใช่เรื่องว่ากลัวคนทั้งคู่จะคบ
กันแต่สิ่งที่เขากังวลคือเรื่องแฟนคลับมากกว่า แฟนคลับที่จับคู่ทั้งคู่เอาไว้
“ครับแต่ผมกังวลเรื่อง...เอ่อ...เรื่องแฟนคลับมากกว่า ผมเองก็เคยเป็นแฟนคลับของพี่ฮาร์ฟและก็คิดว่าพี่สองคนเหมาะสม
กัน เอ่อ...”
“คิดมากน่า” คิสว่าขำๆ ฝุ่นมองอีกคนอย่างไม่เข้าใจ
“เรื่องความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคน ดูอย่างพี่สิมีข่าวเสียหายขนาดนั้น ไม่เห็นมีแฟนคลับคนไหนออกมาประท้วงว่าพี่
กับไลออนไม่เหมาะกันเลย เรื่องคู่จิ้นน่ะ จิ้นได้แต่มันก็ต้องมีขอบเขต” ฝุ่นคลี่ยิ้มกับคำพูดของคิส มันก็จริงอย่างที่คุณคิสว่า
เพราะเรื่องความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคน
“แล้วคุณคิสทำไมถึงกล้าเปิดเผยล่ะครับว่าคบกับคุณไลออน ไม่กลัวกระแสเอ่อ...ชายรักชายเหรอครับ” ฝุ่นถามขึ้น คิสอด
หัวเราะไม่ได้กับคำถามใสซื่อของเด้กน้อยคนนี้
“ชายรักชายแล้วไงล่ะ คนเราจะรักกันก็รักที่ใจใช่ที่เพศซะที่ไหน พี่แคร์แค่คนที่พี่รักเท่านั้นแหละ ใครจะมองยังไงพี่ไม่
สนใจหรอก” คิสว่าอย่างชิวๆ
“เราเองก็เหมือนกัน อย่าไม่แคร์คนอื่นมากกว่าฮาร์ฟ ฮาร์ฟรักเรามากนะพี่มองออก” คิสว่า ฝุ่นหน้าขึ้นสีทันที
“อ่อ...แล้วก็ไม่ต้องเรียกพี่กับไลออนว่าคุณหรอก เรียกพี่เถอะ เราคนกันเอง” คิสว่าอย่างเอ็นดู ฝุ่นพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม
“ครับพี่คิส”...หลังจากที่ได้คุยกับคิสฝุ่นก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะเลยทั้งเรื่องแฟนคลับของฮาร์ฟและคิสและเรื่องของตัวเอง
กับอีกคน ตากลมหันไปมองร่างสูงที่ขับรถอยู่ข้างๆด้วยรอยยิ้ม
“มองพี่แล้วยิ้มหมายความว่าไง” ฮาร์ฟถามขึ้น
“ฝุ่นแค่มีความสุข” ฝุ่นตอบ
“หึๆ มีความสุขที่อยู่กับพี่หรือไง” ฝุ่นพยักหน้ารับ
“งั้นคืนนี้นอนคอนโดพี่นะ” ฮาร์ฟว่า
“ไม่ต้องมาหื่นกับฝุ่นเลย ฝุ่นจะนอนที่บ้านป้า อย่าคิดว่าจะหลอกล่อฝุ่นได้” ฝุ่นว่าอย่างรู้ทัน ฮาร์ฟทำหน้าเสียดายเต็ม
ประดาทันที
“พรุ่งนี้มีงานที่ไหนหรือเปล่า” ฮาร์ฟถามขึ้นหลังจากที่มาจอดรถอยู่ที่หน้าบ้านของฝุ่น
“ครับ มีถ่ายแบบนิดหน่อย” ฝุ่นตอบ
“งั้นตั้งใจทำงานนะครับแล้วพี่จะโทรหา” ฝุ่นพยักหน้ายิ้มๆ ปากหนาเคลื่อนเข้ามาหาอีกคน ฝุ่นก็หลับตาพริ้มรอรับก่อนที่
รสจูบหวานๆจะเกิดขึ้นภายในรถคันหรู
“อื้อออออ จูบพอครับ” ฝุ่นว่าพร้อมกับดันใบหน้าหล่อที่กำลังซุกไซ้ซอกคออกทันที
“โอเค จูบก็จูบ” ฮาร์ฟว่าอย่างขำๆ...สองสัปดาห์ผ่านไป...เพราะใกล้จะเปิดเทอมในไม่กี่วันข้างหน้าแต่งานที่ฝุ่นรับไว้ยังมี
อีกมากมายทำให้ป้าของฝุ่นซึ่งเดี๋ยวนี้มีตำแหน่งเป็นผู้จัดการส่วนตัวนายแบบดาวรุ่งชื่อดังให้ฝุ่นย้ายมาเรียนในกรุงเทพแทน
เพราะสะดวกต่อการทำงาน ตอนแรกฝุ่นทำท่าจะคัดค้านแต่ป้าบอกว่าคุยกับแม่แล้วและจะให้แม่ย้ายมาอยู่ที่นี่ด้วยกันทำให้ฝุ่น
ต้องยอมในที่สุดแต่ร่างเล็กยังไม่ได้บอกกับอีกคนหรอก ให้แกล้งซึมเศร้าไปก่อนว่าเขากำลังจะกลับลำปาง
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะครับ” ฝุ่นถามขึ้นเมื่อมาหาอีกคนที่คอนโดเพราะวันนี้เขาและอีกคนไม่มีงานเหมือนกัน
“ก็แฟนจะกลับลำปางแล้วจะให้พี่ทำหน้ายังไงล่ะครับ” ฮาร์ฟว่า กรุงเทพ-ลำปาง มันไม่ลำบากหรอกถ้าเขาจะไปหาอีกคน
แต่มันติดเรื่องงานนี่สิ อย่างน้อยถ้าอยู่ในกรุงเทพ เขาก็ยังสามารถแวบไปหาอีกคนได้เมื่อมีเวลา
“ลำปางแค่นี้เอง” ฝุ่นว่า
“ไม่ไปไม่ได้เหรอ” ฮาร์ฟว่าอย่างอ้อนๆ มือหนาก็กอดเข้ากับเอวบางที่นั่งอยู่บนโซฟาข้างๆเขา ฝุ่นแอบขำในใจกับท่าทาง
เหมือนเด็กน้อยของอีกคน นี่ถ้าพวกแฟนคลับมาเห็นจะว่ายังไงนะ นายแบบชื่อดังมีลุคเท่ สุดเซ็กซี่และเย็นชามาทำตัวน่ารักๆ
แบบนี้
“ฝุ่นต้องเรียนนี่หน่า” ฝุ่นยังแกล้งอีกคนไม่เลิก
“งั้นพี่ต้องคิดถึงฝุ่นตายแน่ๆ เดือนหนึ่งจะได้เจอกันสักครั้งมั้ยนะ หรือพี่จะเลิกรับงานแล้วย้ายไปอยู่กับเราที่ลำปางดี” ฮาร์ฟ
ว่า ฝุ่นทำตาโตทันที
“ได้ยังไงกันเล่า พี่ฮาร์ฟโตแล้วนะครับจะมาติดฝุ่นแบบนั้นได้ยังไง” ฝุ่นว่า ฮาร์ฟหน้าหงอย ฝุ่นจึงหัวเราะออกมาท่ามกลาง
ความแปลกใจของร่างสูง
“อะไรกันฝุ่น”
“คึๆๆ ฝุ่นไม่แกล้งพี่ฮาร์ฟละ คึๆๆ” ฮาร์ฟขมวดคิ้วทันที
“ฝ่นจะย้ายมาเรียนม.6 ที่กรุงเทพครับ คึๆๆ ป้าบอกให้แม่ย้ายมาอยู่ด้วย ฝุ่นจะได้ทำงานและก็จะได้อยู่กับแม่ อีกทั้งจะได้
ไม่ต้องห่างจากพี่ อื้อออออ” เสียงหวานถูกดูดกลืนไปในลำคอทันทีที่ปากหนาจู่โจมก่อนที่ตากลมจะหลับพริ้มรับจูบของอีกคน
อย่างเต็มใจ จากรสจูบที่อ่อนหวานเริ่มร้อนแรงขึ้นเสียจนฝุ่นเสียววาบไปหมด มือหนาสอดเข้ามาในเสื้อยืดของอีกคนพร้อมกับ
ลูบไล้ผิวเนียนลื่นมือของอีกคนอย่างหลงใหล
“อื้ออออ พี่ฮาร์ฟ” ฝุ่นร้องครางออกมาเมื่อปากหนาซุกไซ้ที่ซอกคอของเขาอีกทั้งมือหนาก็บีบเข้าที่ยอดอกจนรู้สึกเสียด
เสียวไปหมด
“พี่ขอนะ” ฮาร์ฟว่า ฝุ่นทำตาโตทันพร้อมกับผลักอีกคนออก
“อย่ามาทำหื่นกับฝุ่นนะ” ฝุ่นว่าหน้าแดง
“โห่ ทีฝุ่นยังแกล้งพี่เลย พี่เกือบร้องไห้แล้วนะเนี่ย มาปลอบใจพี่เลย” ฮาร์ฟว่า
“ไม่รู้แหละ ฝุ่นยังเด็ก พี่ฮารฺฟห้ามทำฝุ่น” ฝุ่นว่าออกมา ตอนนี้รู้สึกว่าเขาจะเป็นต่ออีกคนแล้วล่ะ
“ได้ไงอ่ะ พี่ทำเพราะพี่รักนะ” ฮาร์ฟว่าหน้าตื่น
“งั้น...โควตาเดือนละครั้ง” ฝุ่นว่า ฮาร์ฟส่ายหน้ารัว
“อาทิตย์ละครั้งดิ”
“เยอะไปแล้ว ฝุ่นยังเด็กนะคนหื่น” ฝุ่นว่าพร้อมบีบจมูกของอีกคนอย่างหมั่นๆกับความหื่นของอีกคน
“ฝุ่นก็รู้ว่าพี่ชอบกินเด็ก” ฮาร์ฟกระซิบข้างหูบางเสียงพร่าทำให้ฝุ่นหัวใจเต้นตึกตักไปหมด มือหนาเริ่มออกลายปลาหมึกอีก
ครั้ง
“ตกลงอาทิตย์ละครั้งนะ” ฮาร์ฟว่า ปากหนายังคลอเคลียข้างหูบางไม่เลิกเพราะนี่ก็เป็นหนึ่งในจุดอ่อนของร่างเล็ก ฝุ่นพยัก
หน้าตกลงอย่างไม่รู้ตัว
“งั้นอาทิตย์นี้...พี่ขอใช้โควตาวันนี้นะครับ” สิ้นเสียงทุ้มปากหนาก็ประกบลงมาที่ริมฝีปากบาง ลิ้นหนาเข้ามาช่วงชิมความ
หวานในโพรงปากบาง มือหนาก็ยังคงเค้นคลึงร่างกายของอีกคนไปเลิกก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อของอีกคนออก ปากหนาเลื่อนลงมา
ขบเม้มทำรอยที่ซอกคอขาว แผนอกบางและตบท้ายด้วยการดูดดุนยอดอกสีชมพูที่ล่อตาล่อใจ
“อ๊ะ...อื้ออออ” ฝุ่นครางออกมาด้วยความเสียว ร่างเล็กถูกดันให้เอนกายลงบนโซฟาก่อนที่ร่างสูงจะขึ้นคร่อม ฮาร์ฟจัดการ
เสื้อผ้าของตัวเองและอีกคนจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าทั้งคู่
“พี่จะทำเบาๆนะ” ฮาร์ฟว่าก่อนจะค่อยๆดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางของอีกคนที่ผ่านการเบิกทางแล้ว ฝุ่นกัดปากจนขึ้น
ห้อเลือดเพราะความเสียดเสียว เมื่อแก่นกายเข้าไปจนสุดร่างสูงก็เริ่มขยับสะโพกสอบ เสียงครางทุ้มและครางหวานดังขึ้นระงม
บวกกับบทรักที่กินเวลาร่วมกว่าสามชั่วโมงไม่ว่าจะบนโซฟา พื้นพรม หน้ากระจกหรือบนเตียงก็ตาม
“ไหนว่าจะทำเบาๆ” ฝุ่นทำตาเขียวใส่อีกคนหลังจากที่บทรักรอบสุดท้ายบนเตียงจบลง
“ก็เบาที่สุดแล้วไง หึๆ” ฮาร์ฟหัวเราะออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เขารู้สึกเต็มอิ่มไม่ใช่น้อยกับบทรักที่ทำกับอีกคน เขาทั้งคู่ไม่ได้มี
อะไรกันบ่อยเพราะฝุ่นยังเด็กและเขาก็ไม่อยากทำให้อีกคนเจ็บตัวเพราะอีกคนต้องทำงาน นับว่าเป็นบทรักที่อิ่มเอมมากในรอบ
สองสัปดาห์
“คนหื่น คนเจ้าเล่ห์” ฝุ่นว่าพร้อมกับที่หน้าอกแกร่งของอีกคน
“แล้วรักคนหื่น คนเจ้าเล่ห์หรือเปล่าล่ะ” ฮาร์ฟถาม ฝุ่นหน้าขึ้นสี
“รักสิครับ” ตากลมหลบตาคมอย่างเขินอาย
“พี่ก็รักฝุ่นเหมือนกันครับ” ฮาร์ฟว่าพร้อมกับเชยคางอีกคนให้หันมามองแล้วประทับจูบที่อ่อนหวานให้กับอีกคนเพื่อยืนยัน
คำบอกรักเมื่อครู่ว่ามันคือความรู้สึกของเขาที่ออกมาจากใจจริงๆ
End
จบแล้วจ้า!!!! คู่นี้เน้นเบาๆพอเนอะเพราะเป็นคู่รอง เรื่องราวอาจจะรวบรัดไปหมดเพราะไม่อยากให้ยืดเยื้อเกิน10ตอบ ขอบคุณทุก
คนที่ติดตามนะคะ รอติดตามตอนจบของคุณหมอไลออนกับคิสด้วยเน้ออออออ จุ๊บๆๆ
___จางบิวตี้___
-
:pig4:
-
คู่นี้น่ารักอ่ะ พี่ฮาร์ฟมีความง้องแง้ง :hao7: :hao7: :hao7:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
สนุกดี น่ารัก คิสตลกอ่ะ555
แต่บทอาจจะอ่อนไปบ้าง เช่น ผ้าแพรไปแอบถ่ายคลิปมุมไหน ฯลฯ ยังไม่มีรายละเอียดมากนัก
ขอบคุณค่ะ อ่านแล้วคลายเครียด สบายใจ
-
ลุงแอ๊บเด็กเหรอออ
หื่นตลอด
-
ติดตามค้าจบไปคู่นึงล่ะรออีกคู่ค้าาา :mew2:
-
Lion 20 End
หลังจากที่หนังสือที่คิสและไลออนไปถ่ายแบบออกวางแผนกระแสตอบรับก็ดีเกินคาด มีงานติดต่อเข้ามาหาร่างสูงไม่น้อย
จนคิสนึกหมั่นไส้แต่ไลออนก็ปฏิเสธมันไปหมด คิสกลับมาทำงานในวงการนายแบบอีกครั้งแม้ว่ากระแสอาจจะลดลงไปบ้างแต่
คิสก็ยังดีใจที่ยังมีแฟนคลับที่น่ารักมากมายยังคงติดตามเขาอยู่ไม่น้อย วันนี้เป็นวันที่คิสไม่มีงานและไลออนก็พึ่งสอบปลายภาค
เสร็จเขาเลยตกลงกันว่าจะไปเยี่ยมพ่อกับแม่ของคิสที่เขาใหญ่ คิสเป็นคนกรุงเทพโดยกำเนิดเพียงแต่พ่อกับแม่ของเขาเบื่อความ
วุ่นวายในเมืองหลวงจึงหนีไปใช้ชีวิตกับธรรมชาติเปิดฟาร์มวัวอยู่ที่เขาใหญ่ พ่อกับแม่ของคิสรู้เรื่องของไลออนมาตลอดเพราะคิส
ค่อนข้างสนิทกับพ่อแม่ไม่น้อยมีอะไรก็จะเล่าให้ฟังและขอคำปรึกษาตลอด แม้ว่าตัวจะห่างกันแต่ใจไม่ห่างกันเลย พ่อกับแม่ของ
คิสเป็นคนหัวสมัยใหม่ไม่ได้ซีเรียสเรื่องชายรักชายเนื่องจากดูจากหน้าตาลูกชายของพวกเขาแล้วก็คิดว่าถ้าหากจะให้หาลูกสะใภ้
คนจะยากไม่ใช่น้อย เพราะฉะนั้นมีลูกเขยนั่นแหละดีแล้ว
“พ่อบอกว่ามะลิกำลังจะคลอดด้วยตื่นเต้นจัง” คิสพูดขึ้นขณะที่กำลังขับรถไปเขาใหญ่ด้วยกัน ทริปทั้งนี้ทั้งคู่กะจะไปสัก
สองคืน สามวันโดยที่คิสให้เจสซี่จัดการเลื่อนตารางงานของเขาไว้เรียบร้อยแล้ว
“มะลิ?” ไลออนขมวดคิ้ว
“วัวในฟาร์มของพ่อน่ะ” คิสตอบยิ้มๆ ไลออนพยักหน้ารับก่อนจะหันไปตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อ ทั้งคู่ไม่ได้รีบร้อนในการเดิน
ทางนัก มีแวะปั๊มหาขนม หากาแฟกินกันบ้างแต่ยังคงเก็บท้องไว้กินอาหารกลางวันฝีมือแม่ของคิส
“แม่ คิดถึงที่สุด” คิสว่าก่อนจะโผเข้ากอดผู้เป็นแม่เต็มรักก่อนจะหอมแก้มซ้ายแก้มขวาของมารดาด้วย
“อ้าวๆแล้วพ่อล่ะ” ผู้เป็นพ่อท้วงขึ้นมา คิสหัวเราะคิกคักก่อนจะผละออกจากแม่แล้วไปกอดพ่อบ้าง ไลออนมองภาพตรง
หน้าด้วยรอยยิ้ม ครอบครัวของอีกคนดูอบอุ่นไม่ใช่น้อย พ่อแม่ลูกสนิทกันเหมือนเพื่อนที่รู้ใจต่างจากครอบครัวของเขา ไม่ใช่ว่า
ครอบครัวของเขาไม่ดีนะพ่อกับแม่ก็สนใจลูกๆเพียงแต่เพราะอายุที่มากขึ้นของลูกๆแต่ละคนภาระหน้าที่ก็ต้องมากตามมาด้วย
ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาให้กันเท่าไหร่ ยิ่งตอนนี้พ่อกับแม่ของเขาหนีไปใช้ชีวิตคู่กันที่ต่างประเทศแล้วทิ้งกิจการให้ลูกๆจัดการแล้ว
ด้วยก็รู้สึกคิดถึงไม่ใช่น้อย
“นี่ลูกเขยแม่เหรอ” แม่ของคิสถามขึ้น คิสยิ้มหน้าแดงๆ
“แน่นอนสิครับแม่ เป็นไงหล่อใช่มั้ยล่ะ” คิสว่าพร้อมกับเดินไปควงแขนอีกคนมาอยู่ต่อหน้าพ่อแม่ ไลออนกล่าวทักทายพ่อ
แม่ของอีกคนอย่างมีสัมมาคารวะ
“หล่อกว่าพ่อแบบนี้ชักจะไม่ชอบใจแล้วสิ” ผู้เป็นพ่อว่าขำๆ
“โหย ใครจะหล่อเท่าพ่อกันเล่า เนอะแม่เนอะ” คิสว่ากลับพร้อมพยักพเยิดกับผู้เป็นแม่
“แก่ลงพุงแบบนี้ไม่หล่อแล้ว สู้ลูกเขินของแม่ไม่ได้ พ่อคุณ...หล่ออะไรขนาดนี้” ไลออนยิ้มรับนิดๆ...หลังจากที่เอากระเป๋า
เสื้อผ้าไปเก็บบนห้องนอน คิสและไลออนก็ลงมากินอาหารกลางวันฝีมือแม่ที่ตั้งใจทำรอทั้งคู่มากๆ เพียงแต่มื้อนี้พ่อไม่อยู่ด้วย
เพราะต้องเข้าฟาร์มไปคุยกับสัตวแพทย์ที่มาหามะลิที่กำลังจะคลอดในวันสองวันนี้
“เย็นๆแดดร่มๆก็พาไลออนเขาเดินเที่ยวฟาร์มเราด้วยล่ะ แม่อยากอวด” แม่พูดขึ้นขณะที่กินข้าว
“อยู่แล้วๆ แต่ว่าอยากขี่ม้าด้วยอ่ะครับแม่ บุญมีมันแข็งแรงดีใช่มั้ยครับ” คิสถามถึงม้าตัวพ่อตัวเก่งของผู้เป็นพ่อที่อยู่กับพ่อ
เขามาตั้งแต่เปิดฟาร์มใหม่ๆ ซึ่งคิสเองก็คุ้นเคยกับมันดี
“แข็งแรงดีๆ พาไลออนไปรู้จักกับสมาชิกของบ้านเราที่เหลือด้วยล่ะ” แม่หัวเราะคิกคัก บ้านของคิสเป็นฟาร์มวัวก็จริงแต่ก็
เลี้ยงม้าเอาไว้ด้วยสามตัว ซึ่งแต่ละตัวก็มีชื่อเรียก มีการเลี้ยงดูอย่างดีจนแม่และคิสแซวพ่อว่าเลี้ยงเหมือนเป็นลูกคนที่สอง สาม
สี่เลยก็ว่าได้...ตกเย็นคิสก็พาไลออนมาที่คอกม้าที่มีม้าสีน้ำตาลสองตัว สีขาวหนึ่งตัวอยู่ข้างใน
“สีน้ำตาลตัวนั้นชื่อบุญมี อีกตัวชื่อบุญมา ส่วนสีขาวชื่อบัว เป็นตัวเมีย” คิสว่าพร้อมกับชี้ม้าทั้งสามตัวเพื่อแนะนำให้อีกคน
ได้รู้จัก
“มันมองเหมือนไม่ชอบผม” ไลออนหมายถึงบุญมี
“มันไม่พอใจที่นายหล่อกว่ามันมั้ง คึๆๆ” คิสหัวเราะร่าก่อนจะให้คนงานเอาบุญมีออกมาแล้วทำท่าจะเอาบุญมาออกมาอีก
ตัวแต่ไลออนห้ามไว้ เขากะจะขี่ตัวเดียวกับอีกคนต่างหาก
“หวังว่าบุญมีมันจะไม่สะบัดเราสองคนตกนะ” คิสว่าหลังจากที่ขึ้นมานั่งบนหลังม้าพร้อมกับอีกคนแล้ว ไลออนที่ขี่ม้าเป็น
ตั้งแต่อายุ10ต้นๆก็บังคับเจ้าบุญมีที่อยู่ๆก็เป็นมิตรกับเขาไปตามทางที่อีกคนจะพาเขาไปเที่ยวรอบๆฟาร์ม แผ่นหลังบางอิงเข้ากับ
แผ่นอกแกร่งของอีกคนพร้อมกับมือบางที่ชี้นั่นชี้โน้นให้ไลออนดู ตาคมไม่ได้มองตามเลยสักนิดเพราะเอาแต่จับจ้องปากสีชมพู
ของอีกคน
“อ๊ะ” คิสสะดุ้งทันทีที่อีกคนเอี้ยวตัวมาจุ๊บที่ริมฝีปากของเขา
“นั่งดีๆสิเดี๋ยวก็ตกหรอก” ไลออนว่าพร้อมกับจับเอวอีกคน
“ก็นาย...ฮึ่ย์ หื่นแม้กระทั่งบนหลังม้า” คิสย่นจมูกใส่อีกคน
“แล้วอยากลองบนหลังม้ามั้ยล่ะ” ไลออนว่าเสียงเรียบแต่ตาคมกลับเป็นประกายวิบวับจนคิสหน้าแดงก่ำ มือบางตีเที่อก
แกร่งทันที
“หยุดหื่นสักทีเถอะ หมออะไรก็ไม่รู้หื่นเป็นบ้าเลย” ไลออนหัวเราะในลำคอก่อนจะบังคับม้าต่อ...บรรยากาศในยามค่ำคืน
ของที่ฟาร์มสดชื่นมากทำให้ไลออนรู้สึกดีไม่น้อย ดาวบนท้องฟ้าที่หาดูได้ยากในเมืองหลวงส่องแสงระยิบระยับอย่างสวยงาม
“อากาศดีจัง” คิสว่าพร้อมกับเดินออกมาที่หน้าระเบียงมายืนข้างๆอีกคน
“ผมอยากมาอยู่ที่นี่” ไลออนว่า คิสเลิกคิ้ว
“บั้นปลายชีวิตเรามาอยู่ที่นี่กันนะ” ไลออนว่าพร้อมมองหน้าอีกคนอย่างจริงจัง คิสหน้าขึ้นสีกับคำพูดของอีกคน พูดอย่าง
กับว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไปอย่างนั้นแหละ
“คิดว่าจะคบกันไปถึงขนาดนั้นเลยหรือไง” คิสแกล้งว่า
“งั้นลองคบกันดูมั้ยล่ะ” คิสขมวดคิ้วกับคำพูดของคุณ
“คบกันไปถึง 50ปี 60ปีข้างหน้า ลองคบกันดู ใครเลิกก่อนแพ้” คิสยิ้มจนแก้มปริ่ม เขาไม่เคยคิดถึงอนาคตว่าจะคบกับอีก
คนหรือมีอีกคนอยู่เคียงข้างอีกนานขนาดไหน เพียงแค่ปัจจุบันมีอีกคนอยู่ข้างๆก็พอใจแล้วแต่ไม่คิดว่าอีกคนจะมองการณ์ไกล
ขนาดนี้
“แล้วคนชนะจะได้อะไร” คิสถามด้วยรอยยิ้ม ไลออนกระตุกยิ้ม
“ยังบอกไม่ได้ ไว้60ปีข้างหน้าจะบอก” คิสโผเข้ากอดอีกคนเต็มรัก คำพูดของอีกคนอาจจะไม่ได้หวานซึ้งอะไรมากมายแต่
ความหมายมันก็เท่ากับว่าเขาจะอยู่ด้วยกันไปแบบนี้ ตากลมกระพริบตาเพื่อไล่น้ำตาที่หน่วงคลออยู่ ไม่อยากแสดงความอ่อนแอ
ออกมาแต่มันตื้นตันใจจริงๆถึงได้มีน้ำตาแบบนี้ นึกย้อนไปในวันแรกที่เขาเจออีกคน อุปสรรคมากมายระหว่างเขาสองคนมันเยอะ
เสียเหลือ จนเกือบตัดใจไปจากอีกคนแล้ว ก็ต้องขอบคุณความพยายามของตัวเองที่ทำให้มีคนรักที่ดีที่สุดในโลกในวันนี้
“ว่าไง” ไลออนถามขึ้น
“อะไร”
“ลองคบกันไปถึง 60ปีข้างหน้า” คิสหัวเราะในลำคอก่อนจะผละออกจากอีกคน
“60ปีไม่พอหรอก ให้80ปีเลยอ่ะ” ไลออนคลี่ยิ้มอย่างอบอุ่นกับคำพูดน่ารักๆของอีกคนก่อนที่ปากหนาจะประกบเข้าจูบอีก
คน จากจูบที่อ่อนโยนค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความร้อนแรง ร่างสองร่างกอดเกี่ยวกันมาที่เตียงนอน ร่างสูงขึ้นคร่อมอีกคนก่อนจะ
ประกบจูบอีกครั้ง มือหนาจัดการเสื้อผ้าของอีกคน มือบางเองก็เช่นกัน ร่างสองร่างเปลือยเปล่ารวมเป็นหนึ่งเดียวกันราวกับว่าจะไม่
ยอมแยกจากกันไปไหน เสียงครวญครางบวกกับเสียงกระแทกของเตียงนอนดังขึ้นกว่าสามชั่วโมง...ตอนเช้า...ไลออนลืมตาตื่น
ขึ้นมาเพราะแสงแดดที่ตกกระทบเข้ากับเปลือกตา ตาคมมองร่างบางข้างกายด้วยรอยยิ้มเล็กๆมุมปากก่อนจะโน้มตัวไปจูบเบาๆที่
ริมฝีปากของอีกคน
“ตื่นได้แล้ว” ร้อมกับเสียงทุ้มที่เอ่ยออกมา
“งื้อออออ ง่วง” คิสว่าออกมาแต่ตากลมก็ยังคงไม่ลืมขึ้น แหงแหละ...เมื่อกี้กว่าที่เขาจะได้นอนก็ตี1กว่าๆ ปวดเนื้อเมื่อยตัว
อีกต่างหาก
“ไหนว่าวันนี้จะไปดูมะลิคลอด” ไลออนว่า คิสลืมตาทันที
“จริงสิ วันนี้มะลิคลอดนี่หน่า” คิสว่าอย่างตื่นเต้นพร้อมกับรีบลุกจนลืมว่าตัวเองยังเจ็บบั้นท้ายอยู่
“โอ๊ย”
“รีบร้อนไปไหน” ไลออนว่าอย่างดุๆ
“ตื่นเต้นนี่” คิสว่าก่อนจะหันไปมองอีกคนที่ลุกขึ้นแล้ว แขนบางยกขึ้นมาหาอีกคนเป็นเชิงว่าให้อุ้มหน่อยอย่างอ้อนๆ
ไลออนยิ้มๆก่อนจะรวบตัวอีกคนอุ้มท่าเจ้าสาวก่อนจะพากันไปอาบน้ำ...คิสมายืนอยู่ที่ฟาร์มวัวด้วยความตื่นเต้น มือบางจับกับมือ
หนาอย่างลุ้นๆพร้อมกับตากลมที่จดจ้องสัตวแพทย์ที่ทำลังจะทำคลอดให้กับมะลิ มะลิเป็นแม่วัวที่คิสเลี้ยงมันมาตั้งแต่เด็กๆ จึง
รู้สึกผูกพันกับมันมาก ชื่อของมันเขาก็เป็นคนตั้ง เวลากลับมาเยี่ยมพ่อกับแม่ทีไรเขาก็จะแวะมาหามันตลอด มันเป็นโคนมสาย
พันธุ์ดี ตัวสีขาวลายจุดสีดำเนื้อตัวสะอาดสะอ้านต่างจากวัวตัวอื่นๆ
“นั่นไง ออกมาแล้ว” คิสว่าอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นว่าลูกวัวออกมาแล้ว ร่างบางรีบวิ่งเข้าไปเกาะรั้วทันทีก่อนจะลูบหัวมะลิเบาๆ
“เก่งมากมะลิ” หลังจากที่สัตวแพทย์จัดการมะลิและลูกวัวตัวใหม่เรียบร้อยแล้วก็ถึงเวลาที่คิสจะได้ดูลูกวัวน้อยเต็มตาเสียที
ไลออนมองท่าทางตื่นเต้นแบบเด็กๆของอีกคนยิ้มๆ
“ดูสิไลออน น่ารักอ่ะ” คิสว่าพร้อมกับชี้ไปที่ลูกวัวตัวเล็ก
“ตั้งชื่อว่าอะไร” เสียงทุ้มถาม คิสเอียงคอหน่อยๆเพื่อคิดเชื่อให้ลูกวัวตัวผู้นั่น
“นั่นสิ คิดไม่ออก นายตั้งให้หน่อย” คิสว่ายิ้มๆ ไลออนขมวดคิ้ว
“มะพร้าว?” ไลออนเลิกคิ้ว คิสยิ้มกว้าง
“โอเค เอาชื่อนี้แหละๆ มันตัวขาวขนาดนี้คงเหมาะกับชื่อนี้ แกชอบมั้ยฮะมะพร้าว” คิสพยักพเยิดไปถามเจ้าลูกวัวตัว
น้อย...หลังจากที่วุ่นวายกับเรื่องวัวมาทั้งวันตอนเย็นคิสก็พาไลออนมานั่งเล่นที่ศาลาเล็กๆใกล้ๆฟาร์ม ลมเย็นๆพัดพาเอาอากาศ
ดีๆมาให้ทั้งคู่ได้สูดดมกันในวันสุดท้ายก่อนกลับกรุงเทพพรุ่งนี้ ร่างสูงที่นอนหนุนตักอีกคนอยู่บนศาลาเล็กก็ยิ้มๆอย่างมีความสุข
“มีความสุขจัง” คิสพูดขึ้น
“ไม่อยากกลับ” ไลออนว่าบ้าง คิสยิ้มๆกับคำพูดของอีกคน
“งั้นย้ายมาอยู่ที่นี่เลยดีมั้ย” คิสหัวเราะ
“เอาสิ ผมมานะ” คิสทำตาโตกับใบหน้าที่จริงจังของอีกคน
“บ้าหรือไง จะไม่ทำงานทำการ ไม่รับปริญญาหรือไง” คิสย่นจมูกใส่อีกคน
“หึๆ” ไลออนหัวเราะในลำคอ บรรยากาศระหว่างคนทั้งคู่เงียบลงอีกคนแต่กลับไม่น่าอึดอัดเลยสักนิด แสงสีส้มอ่อนๆส่อง
มาที่คนทั้งคู่เป็นสัญญาณบอกว่าพระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้าแล้ว ตากลมกับตาคมสบกันไม่ได้นัดหมายก่อนจะยิ้มกันขึ้น
“จูบกัน” ไลออนว่า คิสยิ้มเขินๆก่อนที่จะเป็นฝ่ายโน้มหน้าลงไปกดจูบที่ริมฝีปากของอีกคนท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่ส้มนวล
และท่ามกลางบรรยากาศที่อบอวลไปด้วยความรักของพวกเขาทั้งสองคน
End
จบแล้วจ้า!!!! จุดพลุ เย้!!!! >0< ตอนจบนี้เน้นหวานเกินไปหรือเปล่า กลัวทุกคนจะเบื่อมาก 5555 แต่เฟิร์นแต่งไปก็ยิ้มไปนะ
อยากให้คนอ่านอ่านไปยิ้มไปเช่นกัน อิๆ ขอบคุณที่ติดตามคุณหมอกับน้องคิสกันมาตลอดนะคะ ขอบคุณจากใจจริงค่า!!!
ปล ฝากติดตามไทเกอร์ต่อด้วยเน้ออออออ >>>>> http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54447.0
___จางบิวตี้___
-
โอ้ยยยยยย หวานมากกกกกกก :hao7: :hao7: :hao7:
รอคู่ไทเกอร์ต่อ นี่มันมาเป็นซีรี่ย์เลยนะเนี่ย 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
:pig4:
-
ละมุน
-
:pig4: :pig4:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: ขอบคุณคนแต่งนะครับ
-
กรี๊ดดดดดดจบแล้ว :mew2: ขอบคุณคนแต่งมากค้าาาาา :mew2:
-
ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ
น่ารักทั้งสองคู่
-
น่ารักกก อ่านไปยิ้มไป
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ
ตามอ่านไทเกอร์ต่อ
-
รู้สึกนางเอกของเซ็ตตระกูลนี้จะมาจากจังหวัดเดียวกันนะ :z1:
ว่าแต่เหนือเป็นเลขาแล้วภูผาอ่ะ หายไปเลย
-
:pig4: คู่ไลอ้อนนี่ออกแนวร้ายกับร้ายมาเจอกัน บทจะหวานก็หวานซะน้ำตาลหกเลย
-
ลืมแจ้งย้ายป่าวครับนี่ :hao3: :hao3: :hao3:
-
เจ็บแล้วววว
แฮปปี้ดี๊ด๊า
อบอวลด้วยความร๊ากกกกก
#ไปตามไทเกอร์ต่อ
-
:กอด1:
-
:m25:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ไลอ้อนเท่มากๆๆๆ
-
หือออออ กว่าจะหวานได้ขนาดนี้
ผ่านอะไรมาเยอะมากมายยยยย
น้องคิสน่ารักกกกก ไลออนเลี้ยงน้องดีๆนะ
น้องฝุ่นก็น่ารักมากกกกก
รักน้องเยอะๆนะจ๊ะ ไม่งั้นจะเอาน้องมาเลี้ยงเองไม่รู้ด้วย 5555
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ
เดี๋ยวจะตามอ่านเรื่องอื่นด้วยนะคะ
:pig4: :3123:
-
อ่านรวดเดียวจบเลยค่า
สนุกมากเลย จะตามอ่านจนครบเลยค่า ^^
-
:L1:อ่านรวดเดียวจบ สนุกมากเลย ขอบคุณค่า
-
:mew1: น่ารัก. สนุกมากเลยค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4:
-
:haun4: น่ารักอ่ะ :hao6:
-
ขอบคุณสำผรับเรื่องดีๆค่ะ. เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องอื่นๆต่อ
-
o13 o13
สนุกมากกกกกกกกค่า
:mew1: :mew1:
-
อ่านแล้วฟินจิกหมอนเลยยยยย :-[ :impress2: :L2:
-
อร๊ายยยย ขอบคุณค่ะ
เรื่องนี้น่ารักมาก ฟินมาก (*´∇｀*)
-
เห็นไลออนเงียบๆ หื่นไม่แพ้ใครเลยยย ฮึ่ยยยย
-
ไลออนหื่นนนนนน :z1:
คิสน่ารัก :mew1:
-
:mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
-
ชอบบบบบ
ขอบคุณนะคะ
-
แกกกก เราชอบไลออนมากกก
ติดตรงที่พอเอาลงเว็บละมันวรรคเองมั่วซั่ว ฮือออออ แต่เรื่องดีงามพอหักล้างกันได้ค่ะ 55555
-
คุณหมอหื่นไม่เบาเลยยยยยย 55555 น่าร้ากกกกก
-
สนุกๆ น่ารักจัง
-
:z1: :z1: :z1: :mew1: :mew1: :o8:
-
:z1: :z1: :mew1: :o8:
-
ความรักนั้นดีจริงๆ ทำให้คนมีความสุขแบบสุดๆ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
:pig4: :pig4:
-
คิสน่ารักมากกกก จริงใจกับความรู้สึหของตัวเองเป็นที่สุด จะจีบคือจีบเลยไม่รอ 5555 ในที่สุดก็เสร็จหมอหื่น หื่นมากด้วยค่ะ
-
อ่านดรากอนแล้วก็มาต่อด้วยไลออน จะตามเซ็ตนี้ไปเรื่อยๆนะคะ
-
ชอบเรื่องนี้มากเลยยยย ชอบทั้งสองคู่เลย
ไลอ้อนนิ่งๆแบบนี้ชอบชะมัด คิสก็ตรงๆ แต่แอบปากแข็งนะ 55
พี่ฮาร์ฟกับน้องฝุ่นก็ค่อยๆรักกันเบาๆ ชอบค่ะชอบ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆ ที่ทำให้ยิ้มๆ อิอิ
ติดตามน้องอีกสองคนต่อค่ะ 55
-
o13 o13
-
อ่านแรกๆนี้สงสารคิสมากเลย
พอท้ายไลออนเริ่มรักรักคิส
แล้วแบบ คิสนี้โชคดีมากเลยอ่า
-
:mew1:
-
:n1:ชอบอะ สนุกกกกกก
-
:L1: :L1:
-
พอคบกันแล้วทุกอย่างดูละมุนจัง
-
อิจฉาคนความรักจังเลยยย หวานซะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กลับมาอ่านอีกรอบ น่าร๊ากกกก ^^
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะ
-
เย็นชาไม่จริงนะตาพระเอกนี่
-
ขอบคุณนะ :mew1: :mew1: :mew1:
-
:pig4: :pig4:
-
น่ารักทั้ง 2 คู่เลย รอเรื่องน้อง ไทเกอร์กับฟ็อก นะคะ
-
ขอบคุณนะคะ ^__^
-
:pig4:
-
คุณหมอเย็นชาซะที่ไหน น้ำตาลหกใส่ขนาดนี้ หวานซะไม่มีอ่ะ อิจฉาน้องคิสเลย :pig4: :mew1:
-
พ่คนรองจบไปอีกคนละ