Lion’s Love...รักร้ายนายเย็นชา Yaoi (Boy’s Love) 18+ อัพตอน20 (24/06/59) END
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Lion’s Love...รักร้ายนายเย็นชา Yaoi (Boy’s Love) 18+ อัพตอน20 (24/06/59) END  (อ่าน 165232 ครั้ง)

ออฟไลน์ Pe_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ตัดได้แบบน่าติดตามมากค่ะ :mew2:

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3862
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13
คิสต้องรู้จักระงับอารมณ์หน่อยนะ

ออฟไลน์ zafiarest

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 23
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-1
หวังว่าพระเอกจะไม่มีเขาน่ะ

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 903
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
เฮ้ออออ คิสนี่ใจเย็นไม่เป็นเลยซินะ  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ออฟไลน์ puchi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 762
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-5
ซ้ำรอยเดิม

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
จัดยัยแพรหนักๆ เลย

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Lion 13


   “คิส!!!” ทั้งคิสและผ้าแพรหันไปมองทางต้นเสียงทันที


   “ไลออน ฮือออออ ช่วยเราด้วย เราแสบ เราร้อนไปหมดแล้ว ฮืออออ ผิวเราต้องพองแน่ๆ” ผ้าแพรว่าพร้อมวิ่งเข้าไปหา

ไลออนทันที ผิวขาวๆของหญิงสาวเป็นรอยแดงไปหมดเพราะความร้อนของข้าวต้มแม้ว่าจะไม่ร้อนมากแต่ก็ทำให้แสบร้อนได้

เหมือนกัน


   “ทำบ้าอะไรฮะ” ไลออนหันมาตะคอกใส่คิส คิสทำท่าจะเถียงแก้ตัวแต่ผ้าแพรก็พูดขัดขึ้นมาก่อน


   “พาเราไปหาหมอที ฮืออออ นะไลออน ฮืออออ ร้อน แสบไปหมด” ไลออนขมวดคิ้วหน้าเครียด


   “ผู้หญิงคนนี้ว่าฉันก่อน” คิสพูดขึ้น


   “ใครว่าก่อนไม่สำคัญแต่ครั้งนี้คุณทำเกินไป ไปผ้าแพรเดี๋ยวผมพาไปโรงพยาบาล” ไลออนว่าก่อนจะเดินนำผ้าแพรไปที่

ประตูห้อง คิสวิ่งไปดักหน้าทั้งคู่ด้วยความไม่พอใจ


   “นายเข้าข้างผู้หญิงคนนี้งั้นเหรอ นายเชื่อผู้หญิงคนนี้มากกว่าฉันงั้นเหรอ” คิสว่าเสียงดัง ตากลมหน่วงคลอไปด้วยน้ำตาด้วย

ความผิดหวังและน้อยใจ ยิ่งคำพูดของผ้าแพรที่หลั่งไหลเข้ามาในหัวก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าผ้าแพรพูดถูกว่าคนที่รู้จักแค่เดือนเดียว

อย่างเขาจะไปสู้หญิงสาวที่รู้จักกันมาหลายปีได้ยังไง อีกคนไม่แม้จะเชื่อมั่นหรือเชื่อในตัวเขาเลย


   “เดี๋ยวค่อยกลับมาคุยกัน” ไลออนว่าก่อนจะจับมือผ้าแพรออกจากห้องไปแต่ก่อนจะออกไปผ้าแพรหันมากระตุกยิ้มร้าย

เป็นการเยาะเย้ยใส่คิส คิสกำมือแน่นก่อนจะเข้าไปหยิบกระเป๋าของตัวเองในห้องนอนไลออนและออกไปจากห้องของอีกคนทันที

ไม่คุย ไม่อธิบายอะไรทั้งนั้น ในเมื่ออีกคนเลือกจะเชื่อผู้หญิงคนนั้นมากกว่าเขา ก็ตามใจ!...โรงพยาบาล...หลังจากที่ผ้าแพร

เข้าไปหาหมอเสร็จหญิงสาวก็ได้ยาทาแก้แผลพุพองมา ดีหน่อยที่ข้าวต้มที่คิสสาดใส่ไม่ได้ร้อนมากและไลออนพามาโรงพยาบาล

ในทันที


   “ไลออนไปส่งเราที่บ้านนะ” ผ้าแพรว่า ไลออนพยักหน้ารับเพราะต้องการจะรับผิดชอบในสิ่งที่คิสทำกับหญิงสาว พอมาถึง

บ้านของผ้าแพร ผ้าแพรก็คะยั้นคะยอให้ไลออนเข้าไปในบ้านแต่ร่างสูงไม่ได้ตกลงเพราะเขาต้องรีบกลับไปคุยกับร่างบางที่รออยู่

ที่คอนโด


   “เดี๋ยว” ไลออนเรียกผ้าแพรเอาไว้ หญิงสาวหันมายิ้มรับทันที


   “มีอะไรเหรอไลออน หรือว่าเปลี่ยใจจะเข้าไปในบ้านเรา”


   “อยากคุยด้วยนิดหน่อย” ไลออนว่า ผ้าแพรเลิกคิ้ว


   “ฉันกำลังดูๆกับคิส” ไลออนพูดขึ้น ผ้าแพรชะงักทันทีก่อนจะแสร้งทำหน้ายิ้ม


   “เรารู้อยู่แล้ว”


   “เพราะฉะนั้นอยากให้รักษาระยะห่างระหว่างเธอกับฉันด้วย ฉันไม่อยากทะเลาะกับคิสเพราะเรื่องของเธออีก” ไลออนว่า

ออกมาตามที่ใจคิด ปกติเขาไม่ใช่คนพูดมากหรือพูดยืดยาวอะไรแต่บางทีมันก็จำเป็น ผ้าแพรหน้าเสียทันทีกับคำพูดของร่างสูง

ใบหน้ายิ้มแย้มในตอนแรกหงิกงอทันตาเห็น


   “แต่เราเป็นเพื่อนกันนะ” ผ้าแพรอ้าง


   “ใช่เพื่อน” ไลออนตอบสั้นๆ ผ้าแพรฮึดฮัดด้วยความไม่พอใจ


   “นายไปหลงอะไรคนๆนั้นกัน นายไม่ใช่เกย์ไม่ใช่เหรอแล้วทำไม? เราไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าคนนิสัยไม่ดี ปากร้าย ขี้วีนแบบ

นั้นมีอะไรดี” ผ้าแพรว่าออกมาพร้อมมองหน้าไลออนด้วยความเจ็บปวด เธอชอบไลออนมาตั้งนาน ทำดีกับอีกคนทุกอย่างเพื่อหวัง

ว่าไลออนจะหันมามองเธอ ไลออนเป็นคนเข้าถึงยากแต่กลับยอมรับเธอเป็นเพื่อนก็เท่ากับว่าเธอมีโอกาสครึ่งหนึ่งแล้วแต่ทำไม?


   “ฉันไม่ใช่เกย์...” ผ้าแพรมองหน้าไลออน


   “...แต่ฉันชอบคิสแค่นี้หวังว่าเธอจะเข้าใจ” สิ้นเสียงทุ้มผ้าแพรก็ลงจากรถของไลออนไปทันทีก่อนจะปิดประตูรถเสียงดัง

เพื่อบ่งบอกถึงความไม่พอใจ ไลออนทำหน้านิ่งก่อนจะขับรถกลับคอนโด...คิ้วหนาขมวดเป็นปมทันทีเมื่อเข้ามาในห้องพบกับ

ความว่างเปล่า คิสไม่อยู่ในห้องแล้วแถมยังเอากระเป๋าไปด้วย ไลออนนั่งลงบนโซฟาก่อนจะเสยผมลวกๆด้วยความเครียด...ทาง

ด้านของคิส...พอกลับมาถึงคอนโดของตัวเองคิสก็เข้าห้องนอนเพื่อสงบสติอารมณื เจสซี่เรียกให้กิน้าวก็ไม่ออกมาบอกว่าไม่หิวจน

เจสซี่ทนไม่ไหวจึงต้องเข้ามาดู


   “เป็นอะไรของแกยะตอนไปยังดีๆอยู่เลย” เจสซี่ว่า


   “ผม...ฮึ่ย์ๆๆ” คิสไม่ตอบแต่กับตุบหมอนข้างของตัวเองระบายอารมณ์ อยากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออกมันรู้สึกอึดอัดข้างใน

ไปหมด


   “ถ้าแกไม่เล่าแล้วฉันจะรู้มั้ย เลิกทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออกแล้วเล่าซะ” เจสซี่ว่าแกมบังคับทำให้คิสต้องเปิดปากเล่าในที่สุด


   “ต๊ายๆๆ ยัยชะนีนั่นร้ายขนาดนี้เลยเหรอ” เจสซี่พูดออกมาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวยิ่งกว่าคิสเสียอีก เธอเคยเจอผ้าแพรครั้งหนึ่ง

แค่มองแวบเดียวเธอก็รุ้ละว่าผู้หญิงคนนั้นร้ายแค่ไหน


   “ยัยนั่นร้ายแค่ไหนผมไม่ว่าแต่ทำไมหมอนั่น...ฮึ่ย์ๆๆ ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอโง่” คิสว่าออกมา


   “บางทีมันอาจจะไม่ใช่อย่างที่แกคิดก็ได้นะทำไมไม่รอเคลียร์กันก่อน”


   “ผมไม่มีอะไรจะเคลียร์กับคนๆนั้นแล้ว พอๆๆ” แม้ปากจะบอกว่าพอแต่ในใจของคิสกลับสั่นหวั่นไหว ตากลมมองไปที่

โทรศัพท์ที่ปิดเครื่องเอาไว้อยากจะเปิดเครื่องเพื่อดูว่าอีกคนติดต่อมาหรือเปล่าแต่ใจก็ไม่กล้าพอ ถ้าอีกคนไม่ติดต่อมาล่ะ เขาจะ

เสียใจมากแค่ไหนกัน


   “เออจริงสิ พรุ่งนี้แกมีถ่ายแบบที่สตูนะแต่ฉันไม่ว่างไปรับแกกลับ พรุ่งนี้จะไปเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลคงไม่ได้กลับมานอน

คอนโดด้วย” เจสซี่พูดขึ้น


   “อ้าว แม่พี่เป็นอะไร”


   “ไม่สบายนิดหน่อยน่ะ ว่าแต่แกกลับเองและก็อยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย”


   “ผมยี่สิบกว่าแล้วนะพี่เจสซ่ำไม่ใช่เด็กๆ” คิสว่าหน้างอเพราะเจสซี่ชอบทำเหมือนเด็กๆ


   “ย่ะ แกโตแล้วแต่โตแต่ตัวสมองไม่โต” เจสซี่ว่า คิสอ้าปากค้าง...พี่เจสซี่บ้า!...วันนี้คิสมีงานถ่ายแบบที่สตูของเอเจนซี่ งาน

ถ่ายแบบก็ไม่มีอะไรมากแค่เสื้อผ้าของแบรนด์หนึ่งเท่านั้น


   “อ้าวฮาร์ฟ” คิสทักเพื่อนสนิทขึ้นหลังจากที่ไม่ได้เจอกันหลายวันเพราะเขาไม่ค่อยมีงานในสตูเท่าไหร่และดูเหมือนช่วงนี้

เพื่อนเขาจะติดเด็กไม่มีติดต่อเขามาสักนิด


   “อ้าว มีงานที่สตู?” ฮาร์ฟถาม คิสพยักหน้า


   “มาหาใคร มีงานที่นี่เหรอ” ฮาร์ฟทำหน้าเลิกลั่กจนคิสขมวดคิ้ว


   “ปะ...เปล่า” คิสย่นจมูกในคำโกหกของอีกคน


   “ถามจริงไปติดเด็กที่ไหน หายหน้าหายตา” ฮาร์ฟสะอึกไปทันทีกับคำถามของคิสซึ่งนั่นก็ยิ่งทำให้คิสแน่ใจว่าอีกคนติดเด็ก

จริงๆ เขารู้จักกับฮาร์ฟมานานไม่เคยเห็นอีกคนคบใคร มีแต่คู่นอนเท่านั้น ถ้าเพื่อนของเขาคนนี้จะคบใครจริงๆจังๆสักทีเขาเองก็

อยากจะรู้บ้าง


   “ไม่มีจริงๆ” ฮาร์ฟปฏิเสธแต่ตาคมก็ทำท่าเหมือนมองหาใครสักคน


   “โอเคๆ ไม่คาดคั้นก็ได้” คิสว่าตัดบทแต่ก่อนจะได้คุยอะไรกับเพื่อนต่อก็ได้ยินเสียงซุบซิบของทีมงานดังขึ้น


   “หล่ออ่ะแก ใครอ่ะ”


   “นั่นดิ ดูดีมีชาติตระกูล ดูเย็นชาน่าค้นหา” คิสขมวดคิ้วทันที


   “มีอะไรกันเหรอครับพี่เมย์” คิสถามทีมงานคนหนึ่งขึ้นด้วยความสงสัย


   “ก็มีหนุ่มหล่อมายืนรออยู่หน้าสตูน่ะสิคะไม่รู้ว่าแฟนใคร  กิ๊กใคร แต่หล่อสุดๆเลยนะคะน้องคิส หล่อกว่านายแบบเราบางคน

อีก” เมย์ว่าอย่างกระดี๊กระด๊า ว่าแล้วคิสก็เดินออกมาที่หน้าสตูดิโอทันทีก่อนจะพบกับร่างสูงที่เขาคุ้นเคย คิสทำท่าจะเดินหันหลัง

กลับเพราะยังไม่พร้อมจะเจอกับอีกคนแต่ไลออนหันมาเห็นก่อนจึงเดินมาดักหน้าเอาไว้


   “คุยกันก่อน”


   “ไม่” คิสปฏิเสธทันควัน


   “คิส” ไลออนเสียงชื่ออีกคนเสียงเรียบ


   “...” คิสนิ่ง


   “อ๊ะ ทำบ้าอะไรของนาย” คิสร้องออกมาเมื่ออีกคนรวบเอวเขาเข้ามาใกล้จนหน้าอกชิดกัน คิสทำหน้าเลิกลั่กเพราะกลัวใคร

เห็นถึงแม้ว่าตรงนี้จะไม่มีใครอยู่นอกจากเขาสองคนแต่ถ้าคนอื่นเดินออกมาละก็ต้องเห็นแน่ๆ


   “บอกว่าคุยกันก่อนไง” ไลออนว่าอีกครั้ง


   “ไม่ว่าง จะไปทำงาน” คิสว่า


   “งั้นจะรอจนเลิกงาน”


   “ว่างนักหรือไง ถ้าว่างก็ไปนั่งเฝ้ายัยผ้าแพรของนายสิ ไม่รู้ข้าวต้มลวกจนแผลเน่าตายไปหรือยัง” คิสว่าอย่างประชดประชัน

ไลออนถอนหายใจออกมา


   “ผ้าแพรไม่ใช่ของผม”


   “งั้นเหรอ ชิ”


   “น้องคิสคะ อ๊ะ” เสียงของทีมงานทำให้คิสเด้งตัวออกจากอ้อมแขนอีกคนทันที คิสหน้าขึ้นสีระเรื่อก่อนจะหันไปหาทีมงาน

สาว


   “เอ่อ...จะเริ่มถ่ายแล้วค่ะพี่อ๊อดให้พี่มาตาม” เมย์ว่า คิสพยักหน้า


   “แฟนน้องคิสใช่มั้ยค่ะ เข้าไปรอข้างในดีกว่าค่ะตรงนี้มันร้อน” เมย์หันมาพูดกับไลออน คิสตาโตทันทีและรีบปฏิเสธ


   “ไม่ใช่นะครับพี่เมย์ๆ”


   “ครับ” แต่ไลออนกลับตอบรับ คิสหันขวับไปมองอีกคนตาเขียวก่อนจะเดินนำเข้าไปในสตูดิโอทันทีโดยมีไลออนและเมย์

เดินตามมา...การถ่ายแบบผ่านไปด้วยดีเพราะนายแบบและทีมงานเป็นมืออาชีพ ระหว่างที่ไลออนนั่งรอตาคมก็จับจ้องไปที่ร่าง

บางตลอดจนคิสอดที่จะเขินไม่ได้ เขาได้ยินเสียงซุบซิบๆของทีมงานเรื่องเขากับไลออนก็อยากจะแก้ตัวแต่ดูเหมือนข่าวไปไกล

เสียแล้ว


   “เสร็จแล้วงั้นกลับ” ไลออนว่า


   “ไม่ ฉันจะกลับกับพี่เจสซี่” คิสอ้าง


   “ผู้จัดการนายไม่อยู่ ฉันโทรคุยกับเขาแล้ว” คิสขมวดคิ้วทันที นี่แปลว่าที่อีกคนมาที่นี่ก็เป็นฝีมือพี่เจสซี่งั้นสิ ฮึ่ย์ๆๆ


   “งั้นฉันจะนั่งแท็กซี่กลับ” คิสว่า ไลออนมองหน้าอีกคนนิ่งๆก่อนจะจับแขนอีกคนให้เดินตามมาทันที


   “นี่ปล่อยนะ ฉันไม่ไปกับนาย ปล่อยเลยนะ” คิสพยายามดีดดิ้นแต่ก็ถูกไลออนดันเข้าไปในรถคันหรู


   “ห้ามลงมา” ไลออนว่าเสียงจริงจัง คิสที่ทำท่าจะลงก็ฮึดฮัดเล็กน้อยก่อนจะยอมนั่งนิ่งๆ...บรรยากาศบนรถเต็มไปด้วยความ

เงียบของคนทั้งคู่ คิสอยากจะโวยวาย ด่าทออีกคนให้หนำใจแต่ก็ต้องรักษามาดไว้ เขาเป็นฝ่ายโกรธ เขาจะไม่ปริปากพูดก่อนแน่


   “ตามมาทำไมเนี่ย” คิสอดจะพูดออกมาไม่ได้เมื่ออีกคนลงจากรถตามเขาขึ้นมาบนคอนโด


   “มีเรื่องต้องคุยกัน” ไลออนว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง คิสจึงต้องยอมให้อีกคนตามเข้าห้องมา


   “มีอะไรก็รีบๆพูดมา” คิสว่าพร้อมกับยืนหันหลังให้อีกคน ไลออนมองอีกคนนิ่งๆก่อนจะเดินเข้าไปสวมกอดอีกคนข้างหลังจน

คิสตาโตด้วยความตกใจ


   “หายงอนสักที” ไลออนว่าออกมาเสียงเรียบ


   “ใครงอน ไม่ได้งอน” คิสปากแข็งจนไลออนอดหัวเราะในลำคอไม่ได้


   “ไม่ต้องมาหัวเราะเลยนะ ปล่อยเลยด้วย ถ้าอยากกอดก็ไปกอดยัยผ้าแพรของนายเลยโน่น” คิสว่า


   “ก็บอกว่าผ้าแพรไม่ใช่ของผม”


   “แต่นายก็เข้าข้างผู้หญิงคนนั้นมากกว่าฉัน” คิสว่าออกมาในที่สุด ไลออนปล่อยเอวอีกคนก่อนจะจับอีกคนให้หมุนตัวมา

เผชิญหน้า ตากลมของคิสสั่นระริกเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ความน้อยใจถาโถมเข้ามาอีกครั้ง


   “ผมไม่ได้เข้าข้างผ้าแพร”


   “ไม่จริง นายเลือกที่จะพาผ้หญิงคนนั้นไปโรงพยาบาล นายเลือกที่จะทิ้งฉัน ฮึก ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอโง่” คิสน้ำตาไหลออก

มาในที่สุดเพราะความอัดอั้นตันใจ ไลออนเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้อีกคนแผ่วเบา


   “ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงในเมื่ออีกคนเจ็บตัวอยู่ ผมไม่ได้เข้าข้างผ้าแพรแต่ที่เลือกพาผ้าแพรไปหาหมอเพราะเขากำลัง

เจ็บตัว” ไลออนว่าออกมาเสียงเรียบเพราะต้องการอธิบายให้อีกคนเข้าใจ


   “แต่ฉันก็เจ็บตัว เจ็บใจด้วย” คิสเถียงออกมา ไลออนขมวดคิ้ว


   “ผู้หญิงคนนั้นผลักฉันไปชนขอบโต๊ะด้วย นี่เห็นมั้ย เป็นรอยช้ำหมดเลย เจ็บมากด้วย” คิสว่าอย่างงอแงราวกับเด็กๆ

ไลออนมองเอวขาวๆของอีกคนที่มีรอยช้ำด้วยความหงุดหงิด เพราะเขาเองก็ไม่รู้มาก่อนว่าอีกคนเจ็บตัว มือหนาสัมผัสที่รอยช้ำ

เบาๆแต่คิสกลับสะดุ้ง ไม่ใช่เพราะความเจ็บแต่เพราะความรู้สึกแปลกๆยามที่นิ้วร้อนของอีกคนสัมผัส


   “ไปหาหมอหรือยัง” ไลออนถามด้วยความเป็นห่วง คิสส่ายหน้า   


   “ให้ตายสิ เดี๋ยวผมไปซื้อยามาทาให้” ไลออนว่าแล้วทำท่าจะเดินออกจากห้องไป คิสคว้ามือร่างสูงเอาไว้ ไลออนเลิกคิ้ว


   “จะ...จะกลับมาใช่มั้ย” คิสถามพร้อมหันหน้าหนีด้วยความขวยเขิน ทั้งๆที่ควรโกรธ ควรงอนอีกคนแต่พอได้ฟังคำอธิบายก็

รู้สึกสงบขึ้น


   “แน่นอน” ไลออนว่าก่อนจะจีบที่หน้าผากของอีกคนเบาๆอย่างอ่อนโยน คิสหัวใจเต้นตึกตัก ใบหน้าแดงระเรื่อ

























ตอนนี้ให้เขาง้องอนกันไปก่อนเนอะ อิๆ อย่าด่าคุณไลออนเลยนะคะ นางไม่ได้โง่แต่ที่นางทำก็เพราะความถูกต้องและเหมาะสม

เนอะ จรรยาบรรณของหมอด้วยไรงี้ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ จุ๊บๆ >3<
___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ viewier

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-2
ชะนีผ่าแพรน่าหมั่นใส้มาก อยากให้คิสจัดหนักซักทีเถอะ
ไลออนมาง้อแบบนี้น่ารักจังเลยอะ จากนิสัยแล้วไม่น่าจะเป็นงี้
555555555

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 903
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
กรี๊ดดด เค้าง้อกันน่ารักอ่ะ :hao7: :hao7: :hao7:

แต่เอาจริงๆ เป็นใครก็ต้องทำแบบไลออนป่ะ ระหว่างคนที่โดนน้ำร้อนเห็นๆอยู่ กับคนสาดถึงจะเจ็บตัวเหมือนกันแต่ไม่เห็นนี่ :serius2: :serius2: :serius2:

ไลออนเด็ดขาดมาก "ผมไม่ใช่เกย์ แต่ผมชอบคิส" กรี๊ดมากบอกเลย :impress2: :impress2: :impress2:

ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4
ตบนังผ้าแพร นังบ้า :beat:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ aom2529

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 886
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0

ออฟไลน์ booboos

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 414
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-0
ไลออนมีเหตุผลดีอ่ะ  และก็ชัดเจนดีด้วย   o13

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ Spenguin

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 173
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
ตอนนี้เขินน ฟินกันเบาๆ

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Lion’s Love 6

( Harf x Foon )


   เพราะแสงแดดที่สาดส่องเข้ามากระทบเปลือกตาทำให้ตากลมค่อยๆลืมขึ้น ความรู้สึกเจ็บทางช่องทางด้านหลังเจ็บแล่นมา

จนถึงไขสันหลัง ภาพความทรงจำของเมื่อคืนไหลย้อนคืนมาในหัวทำให้ฝุ่นตัวสั่นระริก ไม่ได้เสียใจที่เสียตัวให้กับคุณฮาร์ฟแต่

เสียใจที่ตัวเองง่ายดายและไร้ค่าแบบนี้ เขาไม่รู้ว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่ทำไมถึงได้ขอร้องเรื่องน่าอายกับอีกคนไป

แบบนั้นแต่เหมือนสมองจะจำคำพูโของร่างสูงได้ว่าเขาโดนยา...แต่ใครล่ะที่วางยาเขา ใครล่ะที่ทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้กับเขา


   “อ๊ะ” ฝุ่นอุทานออกมาด้วยความเจ็บพยายามขยับตัวเบาๆเพื่อไม่ให้ร่างสูงที่นอนข้างๆตื่นขึ้นมา เขายังไม่พร้อมจะเจอหน้า

อีกคนตอนนี้ เขาไม่รู้ว่าเขาจะกล้ามองหน้าหรือสบตาอีกคนหรือเปล่า...ฝุ่นใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วแม้ว่าจะเจ็บช่องทาง

ด้านหลังแค่ไหน ร่างบางมองอีกคนที่ยังคงหลับใหลอยู่บนเตียงด้วยนัยน์ตาสั่นระริกก่อนจะเดินออกจากคอนโดหรูไป...มือหนา

ควานหาร่างเล็กที่เขากกกอดเมื่อคืนเพื่อจะดึงเข้ามาสูดดมความหอมแต่กลับพบเจอกับความว่างเปล่า ฮาร์ฟลืมตาขึ้นมาอย่าง

รวดเร็วก่อนจะมองหาร่างเล็กของอีกคนแต่กลับพบแต่ความว่างเปล่า


   “แม่งเอ๊ย” ฮาร์ฟสบถอย่างหัวเสียเมื่อรู้ว่าฝุ่นหนีไปแล้ว ทั้งๆที่เขาควรจะได้คุยอะไรกับร่างเล็กบ้างแต่ก็ไม่มีโอกาส


ครืดๆ


เสียงโทรศัพท์ที่มีสายเข้าทำให้ฮาร์ฟต้องกดรับเพราะเป็นเบอร์ของผู้จัดการส่วนตัวของเขา


   “ครับๆ เข้าใจแล้วครับ” หลังจากวางสายจากผู้จัดการส่วนตัว ใบหน้าหล่อก็เคร่งเครียดทันที เมื่อกี้พี่วาผู้จัดการของเขาโทร

มาบอกว่าเขามีงานด่วนต้องไปถ่ายแบบที่เวียดนามสามวันซึ่งเดินทางคืนนี้ นั่นก็แปลว่าเขาจะไม่ได้เจอร่างเล็กของอีกคนอีกสาม

วัน...ทางด้านของฝุ่น...หลังจากที่กลับมาถึงบ้านป้าก็ซักไซ้เขาไม่หยุดว่าเขาหายไปไหนมาทั้งคืน ฝุ่นปิดปากเงียบพร้อมกับ

น้ำตาที่ไหลลงมาทำให้ผู้เป็นป้าไม่กล้าที่จะถามอะไรต่อ ฝุ่นเป็นเด็กร่าเริงและเข้มแข็งมากน้อยครั้งนักที่ร้องไห้แบบนี้แปลว่าเรื่อง

ที่อีกคนพบเจอมามันต้องหนักหนาเอาการ


   “โอเค ป้าจะไม่ถามแล้ว หน้าตาดูซีดๆ ตัวรุมๆด้วยไปพักผ่อนเถอะ” ฝุ่นพยักหน้ารับผู้เป็นป้าก่อนจะเดินเข้าห้องนอนของ

ตัวเองไป ตากลมหลั่งน้ำตาออกมาพร้อมกับเสียงสะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสาร เจ็บร่างกายยังไม่เท่าไหร่แต่เจ็บที่หัวใจนี่สิ เมื่อคิดว่า

อีกคนคงไม่ได้ต้องการร่างกายของเขา อีกคนคงแค่ช่วยเขาและปลดปล่อยออกมาเท่านั้นน้ำตาก็ยิ่งไหลออกมาไม่หยุด...สามวัน

ผ่านไป...ฝุ่นกลับมาทำงานตามปกติหลังจากที่จับไข้ไปสองวันเต็มๆ ช่วงนี้ยังมีงานถ่ายแบบเข้ามาเป็นระยะๆ เขาไม่รู้ว่าเขากลาย

เป็นที่รู้จักตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ไปไหนมาไหนกลับมีคนเข้ามาขอถ่ายรูป ขอลายเซ็น มาบอกว่าเป็นแฟนคลับของเขาซึ่งก็งุนงงๆไม่ใช่

น้อยแต่ก็ดีใจไม่ใช่น้อยเช่นเดียวกัน


   “ฝุ่น หายป่วยแล้วเหรอ” เอ็มถามขึ้นหลังจากที่ร่างเล็กหายหน้าหายตาไปแล้วผู้เป็นป้าบอกว่าไม่สบาย


   “ครับ” ฝุ่นตอบสั้นๆใบหน้าน่ารักไม่สดชื่นเหมือนแต่ก่อน


   “เอ่อ...ฝุ่น คืนนั้น...เอ่อ..” เอ็มอึกอักอยากจะถามแทบตายว่าคืนนั้นฮาร์ฟไปส่งร่างเล็กที่บ้านหรือเกิดอะไรขึ้น


   “คืนไหนครับ” ฝุ่นถามกลับ


   “เอ่อ...เปล่าๆ พี่ว่าพี่ไปช่วยพี่อ๊อดดีกว่า” เอ็มว่าก่อนจะเดินไป ฝุ่นมองอีกคนพร้อมขมวดคิ้ว คืนนั้นงั้นเหรอ...เมื่อนึกถึงคำ

พูดของคุณฮารืฟทีไรว่าเขาโดนยาก็ทำให้เขายิ่งรู้สึกตงิดในใจขึ้นมา วันนั้นไม่มีใครยุ่งกับแก้วน้ำของเขานอกจากพี่เอ็มแต่พี่

เอ็มเนี่ยนะจะทำแบบนั้น ถ้าอีกคนทำจริงๆเขาคงเสียใจมากเพราะอุตส่าห์รักและเคารพเหมือนอีกคนเป็นพี่ชายคนหนึ่ง


   “อ้าวคุณฮาร์ฟวันนี้มีถ่ายแบบที่นี่เหรอคะ” เสียงทีมงานคนหนึ่งดังขึ้นทำให้ฝุ่นที่กำลังจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหลังจากที่ถ่าย

แบบเสร็จต้องหันไปมองด้วยความตกใจ


   “ฝุ่นอยู่หรือเปล่า”


   “ในห้องแต่งตัวค่ะ” เมื่อได้คำตอบร่างสูงก็เดินตรงเข้ามาในห้องแต่งตัวทันที ฝุ่นที่เห็นอีกคนกำลังเดินมาร่างเล็กก็รีบวิ่ง

เข้าไปในก่องเปลี่ยนชุดแล้วปิดประตูล็อคกลอนไว้ทันที เสียงฝีเท้าของอีกคนที่เดินเข้ามาทำให้ฝุ่นใจเต้นรัว เขายังไม่พร้อมที่จะ

เจออีกคนตอนนี้แม้ว่าจะผ่านมาสามวันแล้วก็ตามแต่ตั้งแต่วันนั้นอีกคนก็หายไป ไม่ได้ติดต่ออะไรเขามา ซึ่งนั่นก็คือเรื่องที่ดี เรื่องที่

สมควรแล้วไม่ใช่หรือไง แม้จะคิดแบบนั้นแต่ก็อดเสียใจและน้อยใจไม่ได้ บางทีร่างกายของเขาที่อีกคนได้ไปอาจจะไม่ได้มีค่า

อะไรจริงๆก็ได้


   “เฮ้อ จะเล่นซ่อนหากับฉันหรือไง” เสียงทุ้มพูดขึ้น ฝุ่นกำมือแน่นด้วยความเกร็ง


   “ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย” ฮาร์ฟว่าต่อ

แกร็ก


ฝุ่นเปิดประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาก่อนจะพบว่าร่างสูงยืนอยู่ที่หน้าห้องพอดี ร่างเล็กไม่ยอมเงยหน้าเพื่อสบตาอีกคน


   “ฉันจะคุยเรื่องคืนนั้น...”


   “ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ ผมต่างหากที่เป็นคนก่อเรื่อง” ฝุ่นพูดขัดขึ้นก่อน


   “พูดอะไรของนาย” ฮาร์ฟถามอย่างไม่เข้าใจ


   “คุณฮาร์ฟบอกว่าผมโดนยา คุณฮาร์ฟเลยช่วยผม ผมต่างหากที่ทำให้คุณฮาร์ฟลำบาก” ฝุ่นว่า


   “ฉันเนี่ยนะลำบาก? ฉันเป็นคนทำนายเจ็บตัวยังมาบอกว่าฉันลำบากอีกหรือไง” ฮาร์ฟว่าเสียงเข้มจนฝุ่นอดรู้สึกกลัวๆไม่ได้

ร่างเล็กยังคงก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเองไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตากับอีกคน


   “ช่างมันเถอะครับ ผมไม่เป็นอะไร” ฝุ่นว่าก่อนจะเดินหนีแต่ก็ถูกฮาร์ฟคว้าแขนเอาไว้แล้วกระชากร่างเล็กอย่างแรงจนเซมา

ปะทะแผงอกกว้าง


   “ผมเจ็บนะครับ” ฝุ่นว่า


   “นายกำลังทำให้ฉันโมโหรู้ตัวมั้ย” ฮาร์ฟว่าเสียงเรียบ เขาไม่ชอบท่าทางเมินเฉยของร่างเล็กนี่เลย ไม่ชอบความดื้อดึงที่อีก

คนกำลังทำอยู่


   “ผมทำอะไรครับ ผมอยู่ของผมเฉยๆ” ฝุ่นแย้ง


   “ก็เพราะนายเฉยๆแบบนี้ไงล่ะ คืนนั้นฉันเอานายแท้ๆแต่นายกลับทำเฉยหรือไง ไม่คิดจะเรียกร้องหรืออะไรบ้างหรือไงฮะ!”

ฮาร์ฟโวยวายเสียงดังจนฝุ่นสะดุ้ง ร่างเล็กกัดปากจนขึ้นห้อเลือดกับคำพูดของอีกคน


   “อ่อ...หรือว่าร่างกายของนายใครได้ก็ช่างงั้นสิ ใครจะเอานายก็ได้ใช่มั้ย!”


พลั้ก


เพี้ยะ


มือบางตบเข้าที่ใบหน้าหล่ออย่างแรง ฝุ่นตัวสั่นด้วยความโมโหในคำพูดดูถูกของอีกคนที่ลั่นออกมา ตากลมหน่วงคลอไปด้วย

น้ำตา


   “มันจะมากไปแล้วนะครับ ฮึก คุณไม่มีสิทธิ์มาดูถูกผมแบบนี้” ฝุ่นว่าพร้อมสะอึกสะอื้นออกมา ฮาร์ฟรู้สึกผิดทันทีและคิดได้

ว่าเมื่อกี้เขาพูดแรงเกินไปแต่ทำยังไงได้อารมณ์โมโหมันเข้าครอบงำจิตใจ


   “ฉัน...”


   “ฮึก คุณบอกให้ผมเรียกร้อง ฮึก ผมเรียกร้องอะไรได้ครับ ฮึก คืนนั้นเป็นผมเองที่เสนอตัวให้คุณ เป็นผมเองที่ ฮึก ง่ายให้

คุณเอง ผมจะเรียกร้องอะไรได้” ฝุ่นว่าออกมาตามที่ใจคิด


   “ฉัน...”


   “ฮึก แล้วแต่สำคัญ ผมกับคุณเราไม่ได้ ฮึก เป็นอะไรกัน เป็นแค่คนรู้จัก ฮึก เพราะฉะนั้นอย่าได้รื้อฟื้น ฮึก เรื่องคืนนั้นอีก

เลยครับ ฮึก ถือว่าผมขอร้อง” ฝุ่นว่าออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนล้าแทบจะหมดแรง ร่างเล็กทรุดลงนั่งกับพื้นพร้อมกับร้องไห้จนตัว

โยน ฮาร์ฟอยากจะดึงอีกคนเข้ามากอดปลอบแต่มือกลับหนักขึ้นมาซะงั้นจึงได้แต่ยินมองอีกคนร้องไห้อยู่อย่างนั้น...หลังจากที่

ร้องไห้จนตาบวมฝุ่นก็ลุกขึ้นพร้อมกับปาดน้ำตา


   “ผมขอตัวนะครับ” ฝุ่นว่าแต่มือหนาก็คว้าแขนเขาไว้อีกครั้งแต่ก่อนที่ฮาร์ฟจะได้พูดอะไรเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น


   “อ้าวมีงานที่นี่เหรอ” ทั้งฝุ่นและฮาร์ฟหันไปมองคิสทันที ฮาร์ฟรีบปล่อยมือจากแขนเล็กจนฝุ่นหัวใจกระตุกด้วยความเจ็บ


   “ป่าวหรอกแวะมาเฉยๆ” ฮาร์ฟตอบ


   “งั้นไปกินข้าวกันมั้ย หิวมาก จริงๆพี่เจสไม่ให้กินก่อนถ่ายแบบแต่มันหิว ยอมไม่ได้ ฮ่ะๆๆ” คิสว่าอย่างสดใสโดยที่ไม่ได้

สังเกตร่างเล็กอีกคนที่ยืนอยู่ด้วยมีหน้าตาท่าทางเศร้าขนาดไหน


   “อืม ไปสิ” ฮาร์ฟว่าก่อนจะเหลือบไปมองฝุ่นนิดๆ ฝุ่นหลบสายตาอีกคน


   “อ้าว น้องฝุ่นนี่ เมื่อกี้ไม่ทันเห็น” คิสหันมาทักฝุ่น


   “สวัสดีครับ” ฝุ่นทักทายอีกคนออกมาเสียงแผ่ว


   “ทำไมตาแดงๆแบบนี้ล่ะ เดี๋ยวนะๆ นายทำอะไรน้องหรือเปล่าเนี่ยฮาร์ฟ” คิสถามอย่างขำๆแต่ไม่คิดว่าจะทำให้ฮาร์ฟสะดุ้ง


   “ไม่มีอะไร ไปกินข้าวกัน” ว่าแล้วฮาร์ฟก็เป็นฝ่ายจับมือคิสเดินออกไป ฝุ่นมองคนสองคนที่เดินคู่กันออกไปด้วยความเจ็บ

ปวด ทั้งคู่เหมาะสมกันมากแถมพวกทีมงานยังบอกว่าเหมือนทั้งสองคนจะคบกัน แล้วคนแอบรักอย่างเขาจะทำอะไรได้ นอกจาก

เสียใจเท่านั้น


   “มีอะไรจะเล่าให้ป้าฟังมั้ย” ฝุ่นสะดุ้งทันทีเมื่อเห็นป้าเดินเข้ามา


   “ปะ...ป้า...”


   “กลับไปคุยกันที่บ้าน” ผู้เป็นป้าว่า...ทางด้านของฮาร์ฟ...แม้ว่าจะมากินข้าวกับคิสแต่ในหัวของเขาก็มีแต่ภาพของอีกคนที่

ร้องไห้จนตัวโยนอย่างน่าสงสาร เขาไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรเพียงแค่เห็นน้ำตาของอีกคนหัวใจมันก็สั่นไปหมด


   “ฮาร์ฟ...ฮาร์ฟ...ฮาร์ฟ!” ฮาร์ฟสะดุ้ง


   “อะไร”


   “เรียกต้องนานเหม่ออยู่ได้” คิสว่า


   “คิดอะไรนิดหน่อย” ฮาร์ฟตอบ


   “แน่ใจนะว่านิดหน่อย...หน้าตาดูเครียดๆ” คิสว่าอย่างเป็นห่วง


   “เอาเวลาเป็นห่วงฉันไปเป็นห่วงแฟนนายมั้ย” ฮาร์ฟตอกกลับมาซึ่งทำให้คิสหน้าแดงทันที ฮาร์ฟเป็นหนึ่งคนที่รู้ว่าคิสคบกับ

ผู้ชายนอกวงการแต่เป็นที่รู้จักในนามของทายาทอันดับสองตระกูลเทพพยัคฆ์ แม้คิสจะอ้างๆกับพวกทีมงานว่าแค่เพื่อนแต่ใครๆ

เขาก็ดูออกทั้งนั้น


   “ชิ ไม่ต้องย้อนกลับมาเรื่องฉันเลย ว่าแต่เมื่อไหร่นายจะมีแฟน อยู่คนเดียวไม่เหงาหรือไง” คิสถามอย่างขำๆ เพื่อนเขาคนนี้

มีทั้งหญิง ทั้งชายมาเสนอตัวให้เป็นแถว ทั้งในวงการและนอกวงการไม่เคยขาดแต่เขาก้ไม่เคยเห็นฮาร์ฟคบใครจริงๆสักที


   “ฉันไม่เคยคิดเรื่องนั้น” แม้ปากจะตอบอย่างนั้นแต่ในหัวกลับมีภาพของอีกคนเข้ามา ภาพของร่างเล็กที่มีรอยยิ้มสดใสเสมอ

บางทีก็มีอาการเขินจนหน้าแดงเวลาที่อยู่กับเขา เขามองออกว่าฝุ่นชอบเขาแต่ก็ไม่แน่ใจว่าชอบทำนองไหนอาจจะแค่ชื่นชมเขาใน

ฐานะนายแบบหรือบางที...ฮาร์ฟส่ายหัวเบาๆกับความคิดของตัวเอง




































อิพี่ฮาร์ฟก็มีมุมโง่บ้างไรบ้างนะคะ 55555  ดราม่าเบาๆพอเก็บไว้ตอนอื่นบ้าง อิๆ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ^ ^
___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ Natsuki-ChaN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 219
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
สงสารน้องฝุ่น   มีความอยากทำร้ายฮาล์ฟ  :z6:
คิดถึงน้องคิสค่าา รอตอนต่อไปปป  :hao3:

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 903
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
คนนึงเจียมตัวเกินไป อีกคนปากแข็ง ปากเสีย จะได้รักกันเมื่อไหร่เนี่ย  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
บางทีลุงก็คิดเยอะไปนะ
เรากินเด็กแล้วควรเดินหน้าทำการใหญ่!!

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

ออฟไลน์ booboos

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 414
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-0
สงสารฝุ่นอ่ะ  รอตอนต่อไปจ้า

ออฟไลน์ Pe_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
อ๊ายยยยรอต่อไปค่ะ :mew2:

ออฟไลน์ little_munoi

  • ++ singular ++
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-3
อ่านรัวตั้งแต่ตอนแรก
ชอบมาก
ทั้งคู่รองคู่เอก
มีความฟิน~ มีความหน่วง~
ครบรสค่ะ #ปลื้ม
รอติดตามต่อนะคะ

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Lion 14


   คิสจัดการอาบน้ำอาบท่าเพื่อรออีกคนที่จะซื้อยามาให้แต่นี่ก็นั่งรอมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วอีกคนก็ไม่มีวี่แววจะกลับมาเลย

ตากลมหน่วงคลอไปด้วยน้ำตาทันทีเพียงแค่คิดว่าอีกคนจะไม่กลับมาแล้ว คิสไม่ใช่คนอ่อนแอ ไม่ใช่คนเซ้นซิทีฟแต่ทำไมพอเป็น

เรื่องที่เกี่ยวข้องกับอีกคนเขากลับเป็นแบบนี้ เขาไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ


แกร็ก

เสียงเปิดประตูดังขึ้นก่าอนที่ร่างสูงที่เขากำลังรออยู่ก็เดินเข้ามา


   “มาทำไม กลับไปเลย” คิสพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงงอนๆ ไลออนยกยิ้มมุมปากทันทีกับท่าทางของอีกคน เขาไปนานเขารู้แต่

บางทีก็ต้องอธิบายอะไรให้อีกคนเข้าใจก่อนที่จะงอนไปมากกว่านี้


   “ผมแวะไปที่โรงพยาบาลมา” ไลออนพูดขึ้น คิสทำหน้านิ่ง


   “พอดีอาจารย์หมอเรียกตัวด่วน ขอโทษนะที่ไม่ได้โทรมาบอก” ความงอนเมื่อกี้เหมือนจะหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อได้ยินคำ

อธิบายจากปากอีกคนแต่คิสก็ยังวางฟอร์มงอนต่อ


   “แล้วไง มาบอกฉันทำไม อ๊ะ เจ็บนะ” คิสว่าออกมาเมื่ออีกคนยื่นมือมาบีบจมูกเขา ไลออนรู้สึกหมั่นเขี้ยวอีกคนไม่ใช่น้อย

กับท่าทางน่ารักๆแบบนี้ จมูกเชิดรั้นของอีกคนพร้อมกับปากบางที่เชิดขึ้นบ่งบอกได้ดีว่าอีกคนกำลังรู้สึกอย่างไร


   “ก็เห็นคุณงอนก็เลยบอกจะได้หายงอน”


   “ใครงอนมิทราบ”


   “ถ้าคุณไม่ได้งอน งั้นผมกลับแล้วดีกว่า วางยาไว้ตรงนี้นะ” ไลออนว่าเสียงเรียบพร้อมกับวางยาที่พึ่งซื้อให้อีกคนที่โต๊ะก่อน

ทำท่าจะเดินออกไป ตากลมสั่นระริกอย่างน้อยใจ


   “เออ ไปเลย ไปแล้วไปลับ ไม่ต้องกลับมาเลยด้วย” ไลออนหัวเราะในลำคอ


   “ปล่อยเลยนะ ปล่อยนะด้วยไอ้หมอบ้า” คิสโวยวายเมื่ออีกคนเดินกลับมาที่โซฟาและกอดเขาจากข้างหลัง แม้ว่าปากจะพูด

แบบนั้นแต่ในใจก็เต้นระรัวกับการกระทำของอีกคน


   “ไม่ปล่อยหรอก ยังไงก็ไม่ปล่อย” เสียงทุ้มว่าข้างหู ซึ่งคิสก็ไม่แน่ใจว่าคำว่าไม่ปล่อยของอีกคนหมายถึงเรื่องกอดหรือ

หมายถึงเรื่องอะไรกัน


   “ชิ ไม่ปล่อยก็ไม่ต้องปล่อย ถ้าวันไหนเห็นปล่อยจะไม่ให้กลับมากอดอีก” พูดเองก็รู้สึกเขินเอง ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงะเรื่อ

ไลออนจับตัวอีกคนให้หันมาประชันหน้าก่อนที่มือหนาจะเกลี่ยเบาๆที่แก้มใสที่กำลังขึ้นสี


   “คิส...” ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบจนได้ยินเสียงหัวใจของคนทั้งคู่ที่เต้นระรัวสอดคล้องกัน


   “...คบกันนะ” คิสยิ้มกว้างทันทีกับคำพูดของอีกคน ใบหน้าสวยพยักหน้ารับก่อนจะเป็นฝ่ายยื่นหน้าเข้าไปจูบอีกคน

ไลออนสะดุ้งนิดหน่อยแต่ก็กลับมาเป็นฝ่ายคุมเกมส์แทนร่างบาง ลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากบางพร้อมกับเกลี่ยวพันกับ

ลิ้นเล็กอย่างร้อนแรงปนอ่อนโยน เสียงชื้นแฉะของน้ำลายที่แตกซ่านเพราะรสจูบดูหยาบโลนไม่ใช่น้อยแต่ก็ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่ผละ

ออกจากกัน


   “อื้ออออ พอก่อน” คิสดันอีกคนออกเมื่อเริ่มหายใจไม่ทัน ไลออนเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่าทำไม


   “ไหนบอกจะทายาให้ไงเล่า” คิสว่าออกมาพร้อมกับใบหน้าแดงก่ำ ไลออนหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนจะหยิบหลอดยามาทา

รอยช้ำที่เอวบางของอีกคน


   “อ๊ะ” คิสสะดุ้งนิดหน่อยเมื่อนิ้วของอีกคนแตะลงที่เอว ไม่ใช่ว่าเจ็บแต่รู้สึกแปลกๆที่ท้องน้อย รู้สึกร้อนๆวูบวาบไปหมด นิ้ว

เรียวยาวค่อยๆคลึงยาลงบนเอวบางของอีกคนอย่างแผ่วเบาพร้อมกับเป่าไปด้วยให้ยาซึมเข้าผิวเร็วๆ คิสมองการกระทำที่แสนจะ

อ่อนโยนของอีกคนด้วยรอยยิ้ม ไม่คิดว่าคนที่เย็นชา ปากร้ายอย่างอีกคนจะทำแบบนี้เป็น ไม่อยากจะเข้าข้างตัวเองแต่ก็อดเข้าข้าง

ไม่ว่าเพราะเขาเป็นคนสำคัญอีกคนเลยอ่อนโยนด้วยแบบนี้


   “เสร็จละ ผมว่าคุณน่าจะกินยาแก้ปวดด้วยนะ” ไลออนว่า


   “แต่มันไม่ปวดแล้วนะ” คิสเถียง


   “แน่ใจนะว่าไม่ปวด” คิสพยักหน้า ไลออนเลยไม่ได้พูดต่อ


   “เอ่อ...นี่มันก็ดึกแล้ว นายน่าจะกลับได้แล้วนะ ขับรถดึกๆอันตราย” คิสพูดขึ้น


   “กลับ?”


   “ใช่ กลับคอนโดนายไง”


   “ใครบอกผมจะกลับ คืนนี้ผมจะนอนนี่” ไลออนว่าหน้าตายแต่คิสกลับทำตาโต


   “นอนนี่? นอนไหนล่ะ” คิสถามรัวจนลิ้นแทบพันกัน


   “ก็นอนกับคุณไง นอนข้างคุณหรือว่าจะให้...” ไลออนทำหน้าเจ้าเล่ห์


   “จะให้อะไร” คิสถามย้ำ


   “...นอนบนตัวคุณดี” คิสหน้าขึ้นสีจัดอีกครั้ง มือบางหยิบหมอนอิงมาตีอีกคนทันทีด้วยความขวยเขิน


   “ไอ้หมอบ้า ไอ้หมอโรคจิต ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ อ๊ะ” ไลออนกระชากแขนเรียวจนร่างบางเซเข้าไปใกล้ ตาคมสบเข้ากับ

ตากลมอย่างลึกซึ้งจนคิสต้องเบนสายตาหนี


   “จะนอนนี่ก็ไปอาบน้ำสิ ดึกแล้ว ง่วง” คิสว่าออกมา


   “อืม” ไลออนพยักหน้ารับก่อนจะละออกจากอีกคน คิสรีบโกยลมหายใจเข้าปอดอย่างหนักเพราะเมื่อกี้เผลอกลั้นหายใจไม่

สองวิ กลัวว่าถ้าหายใจออกไปอีกคนจะรับรู้ถึงความตื่นเต้นและขวยเขินของเขาที่มันมากเสียเหลือเกิน...ระหว่างที่อีกคนอาบน้ำ

คิสก็มานอนรอที่เตียง ร่างบางพยายามข่มตาหลับแต่เหมือนว่าในสมองมันจะคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อยทำให้นอนไม่หลับเสียที


แกร็ก


เสียงเปิดประตูห้องน้ำของอีกคนทำให้คิสต้องแกล้งหลับตาทันที ไลออนออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพผ้าเช็ดตัวพันเองผืนเดียว

อกแกร่งและหน้าท้องที่มีซิกแพคเรียงตัวสวยเต็มไปด้วยหยดน้ำ ตาคมมองไปที่อีกคนที่แกล้งหลับตาอยู่บนเตียงก็อดที่จะหัวเราะ

เบาๆไม่ได้


   “หลับแล้วหรือไง” ไลออนถามขึ้นพร้อมกับโน้มตัวไปใกล้ๆอีกคนจนคิสรับรู้ถึงไอเย็นและหยดน้ำจากตัวอีกคน


   “...” คิสไม่ตอบเพราะแกล้งหลับอยู่


   “หึๆ” ไลออนหัวเราะในลำคอเบาๆก่อจะประกบริมฝีปากลงไปทำให้คิสเบิกตากว้างทันที


   “นะ...นาย”


   “ไม่ได้หลับนี่” ไลออนว่าเสียงเรียบ


   “ก็ยังไม่ได้หลับสักหน่อย...แค่...แค่พักสายตา” คิสเถียงข้างๆคูๆก่อนที่ตากลมจะเสมองไปทางอื่นเพราะรู้สึกร้อนผ่าว

แปลกๆเมื่อเห็นร่างกายส่วนบนของอีกคน  ไลออนไม่ได้พูดอะไรกลับแต่ผละออกจากอีกคนและไปแต่งตัวก่อนจะกลับมานอน

ข้างๆร่างบาง


   “ผมปิดไฟนะ” ไลออนว่าก่อนจะปิดไฟทำให้ทั้งห้องตกอยู่ในความมืดแต่ก็ยังมีแสงจันทร์จากภายนอกที่สาดส่องเข้ามา

ทำให้มองเห็นสลัวๆ ทั้งๆที่เคยนอนข้างอีกคนมาก่อนแต่คิสกลับรู้สึกตื่นเต้นไม่ใช่น้อย ครั้งก่อนเป็นเพราะเขาใจกล้าหน้าด้านที่จะ

ใกล้ชิดกับอีกคนเลยทำอะไรแบบไม่คิด แกล้งเมา แกล้งยั่วยวนอีกคนแต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป พวกเขามีสถานะที่ชัดเจนไม่ใช่

แค่ดูๆแต่เป็นคนรักกัน งื้ออออ  แค่คิดก็หัวใจเต้นรัวอีกแล้ว เขาไม่ชอบอาการแบบนี้ของตัวเองเลยมันเหมือนคนที่อ่อนหัดในเรื่อง

ความรักที่สุด


   “อ๊ะ” คิสสะดุ้งเมื่ออีกคนกอดเข้าที่เอวของเขา ใบหน้าหล่อซุกอยู่ซอกคอทำให้คิสรับรู้ถึงลมหายใจของอีกคนอย่างชัดเจน


   “นอนไม่หลับหรือไง” ไลออนถามขึ้น


   “นิดนึง” ไลออนหัวเราะก่อนจะพลิกอีกคนให้หันมาประชันหน้า


   “ทำไมคุณถึงชอบผม” อยู่ๆไลออนก็ถามขึ้น


   “เอ่อ...คือ...แล้วนายล่ะทำไมถึงมาคบกับฉัน ตอนแรกนายไม่ชอบขี้หน้าฉันนี่” คิสถามกลับ


   “ผมถามก่อนนะ”


   “ฉันถามทีหลังแต่นายตอบก่อนไม่ได้หรือไง” คิสว่า ไลออนยกยิ้ม


   “ไม่รู้สิรู้อีกทีก็สนใจคุณไปแล้ว” ไลออนว่า


   “ฉันไม่น่ารัก ไม่มีเสน่ห์ ไม่มีแรงดึงดูดบ้างเลยหรือไง” คิสถามติดงอนๆนิดๆ


   “นั่นสิ” ไลออนว่า


   “ชิ หมอบ้า ใครๆก็บอกว่าฉันน่ารัก ฉันมีเสน่ห์ มีแรงดึงดูดทั้งนั้น” คิสว่าออกมาด้วยความมั่นใจ


   “ไหนล่ะ แสดงให้ผมดูหน่อยสิ” ไลออนว่าด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์แต่คิสกลับไม่ได้เอะใจเมื่อถูกท้าทายร่างบางก็พลอกตัวไป

ขึ้นคร่อมอีกคนทันที


   “ฉันจะแสดงให้นายดู” สิ้นเสียงหวานปากบางก็ประกบจูบที่ริมฝีปากของอีกคนทันที ลิ้นบางสอดเข้าไปในโพรงปากของอีก

คนก่อนจะเกี่ยวพันกับลิ่นหนาอย่างร้อนแรง ไลออนเองก็จูบตอบอีกคนกลับไม่แพ้กัน มือหนาโอบหลังบางของอีกคนเอาไว้พร้อม

กับลูบไล้ผ่านชุดนอนตัวบางของอีกคนไปมาจนคิสรู้สึกเสียววูบไปหมด


   “ต่อสิ” ไลออนว่าแต่คิสกับกลับกัดปากด้วยความขวยเขิน นี่เขาเป็นบ้าอะไรเนี่ยถูกท้าทายหน่อยก็ทำเรื่องน่าอายไปแล้ว


   “ไม่เอาแล้ว ไม่ทำแล้ว” คิสว่าพร้อมทำท่าจะลงจากตัวอีกคนแต่ช้าไม่เสียแล้วไลออนลุกขึ้นนั่งทำให้คิสนั่งคร่อมตักอีกคน

ก่อนจะประกบจูบลงไปอีกครั้งอย่างร้อนแรง


   “อื้อออออ อ๊ะ” คิสร้องออกมาเมื่อริมฝีปากของอีกคนเลื่อนลงมาที่ลำคอพร้อมกับขบเม้มจนคิสรู้สึกเสียวไปหมด มือหนา

ของไลออนก็ปลดกระดุมเสื้อนอนของคิสออก


   “อื้อ...อ๊ะ...อ๊า...” คิสครางออกมาเมื่อปากหนาเลื่อนลงมาที่ยอดอกของเขา อีกคนทั้งขบกัด ดูดมันจนแดงไปหมด มือบาง

ทึ้งที่เสื้อของอีกคนด้วยความเสียวซ่าน


   “อื้อ...ยะ...อย่า” คิสว่าออกมาอย่างยากลำบากเมื่ออีกคนดันเขาให้นอนราบลงไปพร้อมกับถอดกางเกงนอนพร้อมชั้นใน

ของเขาออกจนร่างบางเปลือยเปล่า ไลออนมองคนตรงหน้าด้วยความหลงใหล อีกคนสวยทั้งตัวจริงๆ


   “ไลออนคือ...”


   “ไม่เจ็บหรอก สัญญา” ว่าที่คุณหมอพูดดักเอาไว้ทำให้คิสค้านไม่ลง ร่างบางจึงปล่อยเลยตามเลย ไลออนถอดเสื้อผ้าของ

ตัวเองออกอย่างรวดเร็วก่อนจะขึ้นคร่อมอีกคน ปากหนายังคงพรมจูบไปทั่วกายขาวพร้อมกับฝากรอยไว้หลายจุด


   “อื้อ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า” คิสครางออกมาเมื่ออีกคนจับแก่นกายของเขารูดขึ้นรูดลง จนแก่นกายขยายตัวด้วยแรงอารมณ์


   “อื้อ...ไล...ออน...อ๊ะ...อื้อ...” คิสครางด้วยความเสียวซ่าน ความต้องการถูกดันมาจนถึงปลายยอดก่อนทีร่างบางจะปลด

ปล่อยออกมา


   “อ๊ะ...ไลออน” คิสสะดุ้งเมื่ออีกคนเอามือที่เปื้อนน้ำรักของเขาสอดเข้าไปที่ช่องทางด้านหลัง


   “อื้อ...ไลออน” จากหนึ่งนิ้วก็เป็นสองนิ้ว สามนิ้วจนเมื่อไลออนแน่ใจว่าช่องทางของอีกคนพร้อมไลออนก็เอานิ้วของตัวเอง

ก่อนก่อนจะแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่า


   “อ๊า” คิสครางลั่นด้วยความเจ็บและความคับแน่น ร่างบางเกร็งตัวจนอีกคนไม่สามารถดันแก่นกายเข้าไปได้


   “ผ่อนคลายนะ” ไลออนว่าเสียงนุ่มพร้อมกับพรมจูบที่ใบหน้าของอีกคนอย่างอ่อนโยน คิสพยายามผ่อนคลายตัวเองจึง

ทำให้ไลออนสามารถดันแก่นกายเข้าไปจนสุดความยาว


   “อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...” คิสครางไม่ขาดปากเมื่อสะโพกสอบขยับเอวเข้าออก ขาเรียวถูกจัดมาพาดบ่า

ทำให้แก่นกายสามารถสอดเข้าไปลึกขึ้น


   “อื้อ...ละ...ไลออน...อ๊ะ...อ๊ะ...ไล...ออน...อ๊ะ...อ๊า” มือหบางจิกเข้าที่ไล่หนาอย่างระบายความเสียวซ่าน


   “อื้มมมม” ไลออนเองก็อดครางในคอไม่ได้ สะโพกสอบขยับเร็วขึ้นเมื่อใกล้ๆจะปลดปล่อยจนคิสครางหนักและแอ่นสะโพก

รับแทบไม่ทัน


   “อ๊า!!” ก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยออกมาแต่อย่าคิดว่าจะจบไลออนลุกขึ้นนั่งพร้อมกับดึงอีกคนให้ลุกขึ้นมาคร่อมตักทำให้

แก่นกายลึกยิ่งกว่าท่าเดิม


   “ผมจะให้คุณคุมเกมส์” ไลออนพูดออกมา คิสหน้าแดงจัด


   “ไม่เอา”


   “ไม่เอาก็จะนั่งอยู่แบบนี้นะ” ไลออนว่า คิสมองค้อนอีกคนซึ่งไม่คิดว่าจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้ เอวบางยกขึ้นโดยมือหนาช่วย

ประคอง จากจังหวะช้าเนิบนาบก็ค่อยๆเร็วขึ้นจนคิสครางออกมาไม่หยุด เสียงเตียงนอนที่ดังเอี๊ยดๆเพราะกิจกรรมที่รุนแรงบนเตียง

ทำให้คิสอดที่จะอับอาย


   “กะ...ใกล้...แล้ว...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า!” ในที่สุดทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมารอบที่สอง...คิสนอนตากลมอยู่บนเตียงหลังจากที่อีก

คนเช็ดเนื้อเช็ดตัวทำความสะอาดให้ ใบหน้าสวยยังคงขึ้นสีจัดเพราะพอนึกถึงเรื่องเมื่อครู่เท่าไหร่ก็ยิ่งอายมากขึ้น...เราเป็นของกัน

และกันแล้ว...งื้อออออออ


   “หลับได้แล้วดึกแล้ว” ไลออนว่าพร้อมกับล้มตัวนอนลงข้างๆอีกคน


   “รู้ล่ะน่ะ นายต่างหากที่ทำคนอื่นไม่ได้นอน” คิสว่า


   “หึๆ ก็ผมอยากพิสูจน์ไง...” คิสเลิกคิ้ว


   “...พิสูจน์ว่าคุณน่ารัก มีเสน่ห์ มีแรงดึงดูดจริงหรือเปล่า”


   “ละ...แล้วได้คำตอบหรือยังล่ะ ชิ” คิสว่าพร้อมเชิดปาก


   “ได้แล้ว...คุณมันร้อนแรงเป็นบ้า”






























เอ็นซีกากไปหน่อยขอโทษเน้ออออออ ไม่ได้แต่งเอ็นซีมานานเลยนึกไม่ออกเลย 5555 คู่นี้ยังคงหวานกันอยู่นะคะ เบื่อดราม่าเลย

อยากให้เสพความฟินกันไปก่อน อิๆ
___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3862
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
ไลออนร้ายย :haun4:

ออฟไลน์ Pe_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
กรี๊ดดดดดดดดเสพติดเรื่องนี้ :mew2:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด