16
“อะ ฮ้า ! … อึก .. นะ เหนื่อยแล้ว อ๊า !”
“แฮ่ก ! .. อีกนิด อ่า อา .. คิมมม เร็วหน่อย พี่จะแตกแล้ว ซี๊ดดด ..”
ร่างขาวข้างบนครางจนปากสั่นระริก เงยหน้าที่ชื้นเหงื่อไหลมาตามตัวที่เปลือยเปล่า ขย่มตัวรัวเร็วตามคำขอของคนหน้าสวยจนอีกฝ่ายหน้าตาเหยเกเพราะความเสียวซ่านที่พุ่งมาส่วนปลายหัวของแท่งร้อนที่มุดอยู่ในถ่ำสวาทของตน ร่างขาวเกร็งตัวกระตุกพ่นน้ำขาวขุ่นออกมาจนเลอะอกอีกฝ่ายที่นอนหายใจรัวเร็ว ถึงจุดสูงสุดตามอีกคนไปติด ๆ
ตุ้บ
“แฮ่ก .. แฮ่ก”
“ฮา .. จุ๊บ .. เหนื่อยหรอ”
ร่างขาวที่นอนซบบนอกอีกคนอยากจะด่าสาดเสียเหลือเกินว่าทำไมไม่ขึ้นมาขย่มติดต่อกันครึ่งชั่วโมงดูละ จะได้รู้ว่าเหนื่อยไม่เหนื่อย แต่ก็ทำได้แค่กัดลงที่หัวนมสีเนื้อเนียนของอีกฝ่ายอย่างมันเขี้ยว
“อ๊ะ !.. กัดหรอกัด เดี๋ยวพี่ก็กัดหัว…กลับบ้างหรอก”
“หัวอะไร” คิมช้อนหน้ามองอีกฝ่ายอย่างงุนงง พูดไม่จบประโยคนิ
“หัว…”
“โอ๊ย ! เจ็บนะพี่ลัค”
จะไม่ให้เขาโวยได้ไงในเมื่ออีกฝ่ายสอดมือมาจับปลายหัวน้องคิมน้อยที่มีน้ำเยิ้ม ๆ อยู่แล้วจิกเล็บลงแรง ๆ คิมละอยากจะกัดอีกคนให้หมดทั้งตัว ถ้าไม่ติดว่าเหนื่อยมาค่อนคืนแล้ว เขาต้องการการพักผ่อน ง่วงสุดพลังมาก เกิดมาไม่เคยเหนื่อยขนาดนี้ เข้ายิมกับพี่มันยังมีเปลี่ยนท่าทีใน 30 วิ นี่เล่นขึ้นเองมา ครึ่งชั่วโมงได้ แล้วไม่ให้เปลี่ยนท่าเลยอ่ะ มันเมื่อยนะ !
“ฮ่า ๆ ปะอาบน้ำ”
“ไม่เอา คิมเหนื่อยแล้ว”
อะไร นี่อะไร ที่ช้อนตาเอาแก้มถูอกนี่คืออะไร โหมดอ้อนหรอ.. นี่แค่ได้ครั้งเดียวมาสองโหมดละ โวยวาย อ้อน ไม่นานจะมีเอาแต่ใจใช่ไหม .. แต่ไม่เป็นไร ยังไงเขาคิดว่าเขาก็รับได้ ยังไงก็ชอบน้องแล้วได้น้องแล้ว… ละมั้ง?
“ไปอาบน้ำเร็ว พี่เหนียวตัว”
“แต่คิมเหนื่อยแล้ว”
น่าน มีขมวดคิ้วยุ่งใส่ ลัคก็เข้าใจแหละว่าน้องเหนื่อย แต่นี่มันเหนียวตัวนะ เล่นไปตั้งสามสี่ยก เพราะเขาเป็นคนเสร็จยาก.. น้องปล่อยใส่อกใส่ท้องเขาตั้งหลายหน น้องก็เละพอกันถึงจะใส่ถุงยางแต่ไม่ใช่มันจะสะอาดนักนี่
“คิม ไม่ดื้อกับลัคนะ”
“ฮื่ออ … ก็ได้ครับ แต่คิมปวดอะ”
เบะปากคว้ำน่าจับจูบเสียจริง ๆ ลัคดันน้องให้ตะแคงออกส่วนนั้นของเขาก็หลุดออกจากทางช่องหลัง เขาลุกขึ้นจัดการทำความสะอาดเตียงและเจ็บซากต่าง ๆ คนน้องก็นอนตะแคงหน้าแดงเถือกที่เห็นร่างโปร่งเปลือยไปไม่มีอะไรคลุมตัวขาว ๆ นั่นเพราะลัคโยนผ้าห่มออกไปกองตรงอื่นเรียบร้อยแล้ว ลัคจัดการพยุงคิมไปอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัว หัวถึงหมอนปุปเด็กน้อยก็หลับไปทันที เขาก็เหนื่อยพอกัน เขยิบไปนอนใกล้กันแล้วกอดกันกลมยันเช้า…
คิม
พี่ลัคไปไหน ?
แม้จะเขินเรื่องที่ทำไปเมื่อคืน แต่ผมตื่นมาก็มองหาพี่ลัคไม่เจอเล่นเอาใจหายคิดไปต่าง ๆ นานาเหมือนกันนะ ไม่ได้มองว่าพี่ลัคไร้ความผิดชอบหรือจะได้ผมแล้วทิ้ง แต่ตื่นมาไม่เจอแบนี้มันไม่ดีเอาเสียเลย .. ผมลุกจากเตียงด้วยความยากลำบากเพราะปวดตัวไปหมด เหมือนเล่นกีฬาหนัก ๆ กับพวกเฮียมาเจ็บร้าวไปหมด ผมหันไปมองข้างโต๊ะก็เห็นข้าวต้มที่ดูอุ่น ๆ และแก้วน้ำ กับยาตั้งอยู่ มีเขียนด้วยลายมือไก่เขี่ย ซึ่งน่าจะเป็นของพี่ลัคนี่ละ “กินข้าวกินยาด้วย เดี๋ยวพี่มา”
ผมอมยิ้มน้อย ๆ และเดินไปเข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัว พอออกมาก็กินยาแต่ก็ต้องตกใจตาเหลือกเพราะ … นี่มันเที่ยงแล้ว !!!
แกร็ก
ผมหันขวับไปมองทางประตูก็เป็นพี่ลัคที่เดินมาด้วยหน้าตาง่วง ๆ พี่ลัคยิ้มให้ผมแล้วล้มตัวลงนอนบิดขี้เกียจไปด้วย
“ตื่นนานรึยัง”
“ได้สักพักแล้วครับ พี่ลัค ไปไหนมาเหรอ”
มือเรียวก่ายหน้าผากตัวเองเอาไว้ ก่อนจะยกออกลุกขึ้นเดินมากอดแล้วหอมผมไปฟอดหนึ่ง ทำเอาแก้มผมร้อนผ่าวไปหมดเลย -///- ฮื่อ แค่เมื่อคืนก็เขินแทบแย่แล้วนะ
“ไปจัดการงานให้เด็กที่นอนกินเวลานี่สิ นี่กะว่าถ้าไม่ตื่นพี่จะเข้ามา ..ปล้ำอีกซักรอบ ดีไหมหืม”
แค่พูดก็เขินจะตายแล้วจะมาเม้มหูผมทำไมเนี่ยยย ผมรีบยกมือปิดหูตัวเองด้วยความเขิน อมยิ้มจนเจ็บแก้มไปหมดแล้ว
“ที่นอนตื่นสายมันก็เพราะพี่ลัคนั่นแหละ”
ผมทำปากคว้ำไปก็ได้การกัดปากล่างผมเบา ๆ มาเป็นคำตอบ หัวใจจะหลุดแล้วพี่ลัค
“กล้าทำท่าทางขัดใจใส่พี่แล้วหรอเดี๋ยวนี้”
“ก็..” ผมเม้มปาก หรือเขาจะไม่ชอบ ?
“น่ารักดี” ผมหันไปมองพี่ลัคที่ผมยิ้มมองผมพอดี เขินไม่ไหวแล้ว ระเบิดตัวตอนนี้ทันไหมละ “นี่กินยาหรือยัง”
ผมพยักหน้าตอบไปพี่ลัคก็เอามือมาแตะหน้าผากผม ก่อนจะดึงให้ผมนั่งลงบนเตียงแล้วตัวเองก็เดินไปเก็บข้าวของเครื่องใช้ทั้งหมดใส่กระเป๋า ผมกำลังจะเขยิบไปช่วยแต่พี่ลัคหันมาพอดีแล้วห้ามไว้
“นั่งเฉย ๆ ไป เมื่อวานพี่รังแกเราทั้งคืน แล้วเรื่องเพื่อนไม่ต้องห่วงพี่ไปจัดการให้แล้ว โอเคร้?”
ผมทำแค่พยักหน้าไปแล้วอมยิ้มมองพี่ลัคจัดของให้ต่อ พวกเรามีกำหนดกลับบ่ายแปลว่าพี่ลัคต้องไปช่วยดูแลน้อง ๆ แทนผมแน่เลย เฮ้อ คนอะไร สวยแล้วยังใจนางฟ้าอีก
ไม่รู้ว่าผมทำหน้าเคลิ้มใจลอยถึงพี่ลัคไปถึงไหนคนที่ผมมองเห็นนั่งอยู่ตรงพื้นเมื้อกี้ ตอนนี้มานั่งคล่อมตักผมซะแล้ว ! ผมเงยมองอีกฝ่าย ซึ่งคนตรงหน้าก็ก้มลงมาจูบผมทันที ผมอ้าปากรับลิ้นร้อน ๆ และป้อนความหวานล้ำกลับไปให้พี่ลัคไม่ต่างกัน เรียวลิ้นเราเกี่ยวพันกันไม่หยุดเหมือนดาบที่ปะทะกันไปมา ผมกลืนน้ำลายที่ท่วมล้นปากของเรา ผละปากออกมาแลบลิ้นเลียตามปากอิ่มของคนบนตัก โอบกอดเอวบางเข้ามาชิด พี่ลัคตัวบางมาก บางกว่าผมเอวคอดกว่าผมอีก ผมยังมีกล้ามมีเนื้อเลยมันไม่เห็นชัดแต่นั้น ปากอิ่มอ้าปากมางับจมูกผมเบา ๆ แล้วจุ้บลงมาอีกรอบก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ทำเอาเขิน แต่อยู่ ๆ พี่ลัคก็พูดขึ้น ..
“มือ ๆ” หืม มือ ? ผมเลื่อนสายตาไปที่มือตัวเองที่ตอนนี้มันกำลัง … บีบก้นพี่ลัค ! ผมรีบผละมือออกทันทีแล้วยิ้มแหย่ไปให้เลยโดนพี่ลัคบีบจมูกส่ายไปมาจนต้องร้องอืออึงในลำคอ “คิดอะไรอยู่ฮึ เด็กลามก”
“เปล่าซะหน่อย” เสียงผมเป็นเป็ดเลยอะ T^T พี่ลัคหัวเราะแล้วปล่อยมือจากจมูกผม
“ปะ ๆ เก็บของเสร็จแล้ว เอาของไปข้างล่างกันแล้วไปกินข้าว”
ผมพยักหน้าพี่ลัคก็ลุกจากตักผมแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าสองใบ ผมก็ลุกขึ้นเดินมีพี่ลัคคอยเดินใกล้ ๆ ถามว่าเดินได้ไหม เดินช้า ๆ แบบนี้ตลอดทาง ผมรู้สึกอุ่นใจวาบกับการเอาใจใส่ของพี่ลัค แม้ว่าเราจะไม่รู้ว่าอยู่ในสถานะอะไร แม้ไม่รู้ว่าพี่ลัคจะมีผมคนเดียวหรือเปล่า แต่ตอนนี้ผมมีความสุข ผมรู้แค่นี้และคิดว่า ตราบใดที่สิ่งที่คิดอยู่ในส่วนลึกมันยังไม่ได้มาถึงตรงหน้า ผมก็จะปิดหูปิดตาและรับรู้แค่สิ่งที่พี่ลัคทำให้แค่นั่นพอ … ผมคิดว่าแค่นั้นก็คงจะพอสำหรับผม
“ไอ้คิมมมมมมมมมม แอ๊ก !.. อะไรของพี่วะห๊ะ !”
ผมหันไปยิ้มให้กรที่วิ่งมาหาผมอย่างแรงแต่ไม่ทันถึงตัวก็โดนพี่เอ็มคว้าคอไว้
“มึงกล้าขึ้นเสียงกับกูหรอไอ้ตี๋ !”
“ไม่ตี๋โว้ยยย ปล่อยดิวะพี่ ผมจะไปหาเพื่อนผม”
“แล้วมึงจะวิ่งพรวนพลาดไปทำไม เพื่อนมึงป่วยอยู่นะ”
ผมหัวเราะที่สองคนนั้นเถียงกันแล้วเดินไปหา
“มึงนี้โง่จริง ๆ เมื่อคืนก็ไม่ได้เมาเยอะนะ ทำไมไปนอนใต้ฝักบัววะ” เอ๋ ? ผมเนี่ยนะไปนอนใต้ฝักบัว ผมหันไปมองพี่ลัคที่ไปนั่งโต๊ะกับเพื่อนแล้วเลิกคิ้วกลับมาให้
“แฮะ ๆ ก็มันหนักหัวอะเลยขี้เกียจรุก”
“คนอย่างแกเนี่ยนะจะขี้เกียจ” เสียงของพรดังขึ้น ผมหันไปมองก็พบพรหรี่ตามามองผม ก่อนจะเดินอาด ๆ เข้ามาแล้วอะไรคือ
หมับ
มาจับก้นผมวะเนี้ย !!!! ผมสะดุ้งตัวทันที แหมจะออกอาการไม่เยอะแต่เหมือนพรก็รู้ ผมมีบีบก้นผมด้วย ทางที่ผมยืนมันหันหลังให้กำแพงพอดีเลยไม่มีใครเห็น แต่อยากบอกพรมาก … อย่าบีบมากกูเจ็บอยู่
“บอกฉันมา… ว่าแกกับพี่ลัค”
ผมแอบกลั้นหายใจทันทีที่พรกระซิบถาม ผมหันไปมองกรที่ตอนนี้ไม่ได้สนใจผมแล้วมันโดนพี่เอ็มลากไปตบตีกันกลางโต๊ะแล้ว แล้วใครจะช่วยผมล้า T_T
“ปล่อยมือออกจากก้นเราก่อนได้ไหมพร มันดูไม่ดี”
“ฉันแคร์ซะที่ไหนย่ะ บอกฉันมา ถ้าไม่ตอบฉันจะคิดตามที่รับรู้”
“แกรู้อะไร”
“ก็รู้ละกัน” แม่งกั๊กกูอยู่ได้ว้อย ผมขมวดคิ้วหงุดหงิดนิด ๆ “ดูได้จากรอยตรง หลัง..”
หวืบ
ผมเย็นหวาบที่หลังเพราะพรมันดึงคอเสื้อข้างหลังของผม พี่ลัคไม่ได้ทำรอยที่คอผมเลย แต่แถวอกลงไปที่มีแต่หลังผมไม่รู้
“เป็นจ้ำ เป็นจ้ำเชียว” พรทำเสียงเหมือนผู้รอบรู้ใส่ผม ผมปัดมือพรออกแล้วขยับถอยห่าง ผมไม่ได้อยากปิดเพื่อน แต่ถ้าเพื่อนผมรู้ว่าผมไปไหนถึงไหนกับพี่ลัคแล้ว ทั้ง ๆ ที่… เราไม่ได้เป็นอะไรกันแบบนี้ ผมกลัวพวกนี้มันจะเกลียดพี่ลัค เพราะผมก็กลัว ว่าตัวเองจะดูแย่ด้วย ทั้ง ๆ ที่มันเป็นความจริง “แกจะบอกฉันไหม”
“มันไม่มีอะไรต้องบอกนี่ แกคิดมากไป รอยที่หลัง เมื่อคืนเราเมาแล้วล้มทับอะไรก็ได้เราไม่รู้สึกตัว”
“สรุปแกจะไม่บอก” พรเริ่มเสียงนิ่งในขณะที่ผมเลือกที่จะเงียบ .. ผมไม่อยากพูด “เฮ้อ ก็ได้ ฉันไม่ได้อยากให้แกรู้สึกแย่อะไร แต่ฉันเป็นเพื่อน ฉันก็ห่วงธรรมดาถึงเรื่องหัวใจมันจะเรื่องของคนสองคน แต่คนเป็นเพื่อนอย่างฉันก็ไม่อยากให้เพื่อนต้องเจ็บถ้าต้องเลือกผิด ฉันรู้ว่าแกก็รู้ว่าพี่เขาเป็นคนยังไง”
ผมเม้มปากแน่น ผมรู้ และผมก็เสียใจที่บอกเพื่อนไม่ได้ แต่ถึงผมไม่บอกผมก็รับรู้ได้ว่าพรต้องรู้
“ช่วยทำ เป็นไม่รู้อะไรจนกว่าเราจะบอกเองได้ไหม”
พรมองหน้าผมนิ่ง ๆ ก่อนจะถอนหายใจอีกรอบแล้วตอบ
“เออ ๆ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น ไปนั่งกันเหอะ” ผมพยักหน้าในระหว่างเดินไปโต๊ะพรก็พูดขึ้นว่า “ไม่สบายอย่างนี้คงเป็นแกที่โดนซินะ แม้จะแปลกใจก็เถอะ แล้วแก…. ต้องเอาเบาะรองตูดปะ”
พร !!!!
_______________________________________________________________
เอามาให้แค่ 50 เนอะ เพื่อนบอกว่าถ้ากูเป็นคนอ่านนิยายมึงกูคงด่ามึงไปนานละ 55555555555555555
ขอโทษ ๆ ช่วงนี้อัลเพิ่งไปสอบเข้าเรียนต่ออะ แล้วมีประชุมด้วย เดี๋ยววันพุธก็ต้องไปประชุมต่อ จะตายไหมชีวิตคิดดู ขอโทษจริง ๆ ที่ทำให้รอ แต่รักนิยายเราเถอะนะ พยายามที่จะหาเวลาว่างมาปั่นและมาอัพ งื้อ T^T
เราเป็นคนบรรยายความรู้สึกไม่เก่ง มันออกมาเป็นตัวอักษรและคำพูดยาก แต่ก็พยายามที่จะทำให้ได้ หวังว่าจะเข้าใจกันนะครับ แฮร่
1 คอมเม้น 1 กำลังใจน้า
หัวข้อ: ►ลองรักกันไหม สถานะไหนก็ยอม◄ [❁สถานะที่ 16❁] ครึ่งหลัง 1/06/59 โดย Alzhei (อ่าน 13132 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก