15
ลัค
“ที่พี่ทำเป็นชอบผม... มันเพราะเรื่องนี้ใช่ไหมครับ”
ปัง !
ผมยืนนิ่งอยู่กับที่เดิม รู้สึกจุกกับคำพูดของเด็กน้อยที่เขาตามติดตัวแจ เขา.. ทำไมให้น้องเข้าใจผิดซะแล้ว มือเรียวยกลูบหน้าตัวเองพร้อมถอนหายใจออกมาแรง ๆ ผมมันเห็นแก่ตัวจริง ๆ เพราะอารมณ์ใคร่ที่พรุ่งสูงทำให้ผมตวาดน้องไปอย่างนั้น … ทุกครั้งที่มีโอกาสได้กอดจูบกัน ไม่เคยมีใครไหนเลยที่ผมระงับอารมณ์ตัวเองไม่ได้ขนาดนี้ มันค้าง ค้างแบบนี้ทุกครั้งไปแต่ไม่เคยมีครั้งใครที่ผมจะตวาดว่าน้อง เพราะผมอดทนมาตลอดกับอารมณ์ของตัวเอง อดทน..อย่างที่ไม่เคยอดทนกับใครมาก่อน
บางครั้งผมต้องออกไปกับคู่นอนของตัวเองอย่างพี่มังกร ออกไปหา ในสิ่งที่น้องไม่พร้อมที่จะให้ผม ผมรู้ผมเห็นแก่ตัว แต่ในเมื่อให้ไม่ได้ผมก็ต้องออกไปหามาเอง ผมผิดหรอที่ผมต้องการอยากจะมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคนที่ตัวเองชอบมากมายอย่างคิม ทุกครั้งที่จูบกัลคิมผมมีอารมณ์มากกว่ากับคนไหน ๆ ไม่ต้องมานั่งไซร้หรือปลุกเล้าอารมณ์มากมายอย่างคู่นอน นั่นเพราะผมชอบเขา จูบของคิมไม่ได้เก่ง แต่มันวิเศษ วิเศษตรงที่เป็นเขา แล้วผมก็อยากจะสัมผัสมากกว่านี้ อยากรู้ว่าข้างในตัวน้องมันจะวิเศษมากกว่านี้หรือเปล่า ทำไมคิมถึงไม่เข้าใจผมเลย
“เฮ้อ”
ผมลุกขึ้นไปล้างหน้าให้สดชื่น ผมคงต้องไปง้อน้องแล้วละ ผมรู้สึกไม่ดีเลยจริง ๆ ที่ทำให้น้องร้องไห้ เสียงที่พูดนั่นสั่นเครือกัดกินในใจของผม ทำให้ผมลืมอารมณ์ใคร่ของตัวเองไปเลย ผมหยิบสัมภาระของน้องและผมมาจัดเข้าตู้เรียงของให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่นานพวกซินก็โทรมาตามผม ผมลงมาข้างล่างที่ล็อบบี้ก็เจอวายุกับเอ็มยืนรอก่อนอยู่แล้ว มีเพื่อนที่เรียนคณะเดียวกับซินไม่กี่คนเพราะส่วนมากพวกปีสี่ไม่ค่อยจะมาหรอก
“หน้าบูดเป็นตูดหมาเชียวมึง เป็นไร”
ผมส่ายหน้าตอบเอ็มไป มันเลยผลักหัวผมสองสามทีจนผมต้องผลักกลับ พวกผมไม่ค่อยตอบหัวกัน ผมไม่ชอบใครมาตบหัวหรือดึกหรือจิก อะไรก็ตามแต่ เอ็มมันพอมองออกว่าผมอารมณ์ไม่ดีเลยกอดคอผมแล้วโม้นั่นนี่ มีไอวายุเดินมายกมือลูบหัวผมที ผมยิ้มให้มันน้อย ๆ มันไม่พูดมากแต่ดูแลดีครับไอ้นี่น่ะ รอจนซินกับหนูเดินมาพวกเราเลยยืนคิดก่อนว่าจะไปทำอะไรกันดี แต่ยังไม่ทันได้ตกลง ก็มีคนคนนึงอ้าปากแทรกขึ้น
“เป็นเด็กคณะอื่น ไม่ใช่ช่วยส่วนลดของที่พักแล้วพวกมึงจะไม่ช่วยอะไรก็ได้นะ ถ้าจะมายืนว่าง ๆ ทำตัวไร้ประโยชน์แบบนี้ก็กลับไปซะ เกะกะพื้นที่”
“พูดอย่างนี้ แปลว่าอยากจะโดน..ซ้อม..แทนรุ่นน้องคณะมึงสินะ?”
ผมเป็นคนปากหมา ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอย่างนี้ยิ่งมากและหาเรื่องชาวบ้านเขาไปอีก ไอ้นี้ผมจำได้ มันชื่อเต มันเกลียดเพศที่สามอย่างพวกเกย์ กระเทย รู้สึกตอนปี 1 มันจะเคยโดนตุ๊ดกระทืบปาก หลังจากนั่นก็เห็นนิ่ง ๆ มาตลอด ผมเจอมันบ่อยแต่ก็ทำเมินมันเป็นธาตุอากาศเพราะเกลียดสายตามันที่มองเยียดแบบนั้ แต่ผมไม่อยากมีปัญหาจนกว่ามันจะมาหาเรื่องผมเอง ผมแช่งให้มันได้ผัวเป็นเกย์อยู่ทุกวันนี่ เกลียดเหลือเกินพวกชอบมาตัดสินคนอื่นแบบนี้
“หึ พวกวิปริตนี่มันก็อันตพาลไปหมด”
“ไอ้เชี่ยเต!”
หมับ
“มึงจะเอาก็ว่ามา” ผมกระชากคอเสื้อมันมากำไว้แน่น ไอ้เตมันตัวเตกว่าคิมนิดนึงน่าจะได้ เพราะอยู่ที่คางผมเลย ผมเอ่ยถามมันด้วยเสียงเย็นเยียบ ผมกำลังโมโห ทั้งหงุดหงิดตัวเองที่ทำให้คิมเสียใจแล้วต้องมารำคาญเสียงหมาปั้กแบบมันเห่าอีก น่ารำคาญเสียจริง ๆ “มึงจะเกลียดเกย์เกลียดกวางอะไรก็เรื่องของมึง แต่อย่ามาแกว่งปากหาตีนใกล้ ๆ กู ! กูไม่ได้ใจดีขนาดนั้น หรือมึงอยากผัว ?”
“ผัวบ้านพ่อมึงสิ !”
“อย่ามาลามปามพ่อกูไอ้หมาปั้ก !”
ผมตะคอกใส่มัน มันโกรธหน้าดำหน้าแดงไปหมดคงที่ผมจะหาผัวให้และก็เรียกมันหมาปั้ก มันง้างมือจะต่อยผมแล้วอีกนิดเดียวเท่านั้นแต่ก็มีเสียงนึงขัดขึ้น
“อย่านะครับ !”
พวกผมหันขวับไปมองทางต้นเสียงก็เจอแพนกวินน้อยของผมที่รีบวิ่งเข้ามาจับแขนของไอ้เตที่ง้างค้างไว้ “ห้ามต่อยพี่ลัคนะครับ ผมขอ … นะครับพี่เต”
“นี่คิมเป็นเกย์งั้นหรอ”
“ผ..ผม.. ยังไงก็อย่าต่อยพี่ลัคนะครับ พี่เตผมขอร้อง นะครับ …นะ”
ไอ้เตเม้มปากแน่น แต่ผมนะปล่อยมันแล้ว เรี่ยวแรงและความโกรธไม่สบายใจของผมหายไปหมดตั้งแต่แพนกวินน้อยพูดครับว่าผมขอ ด้วยน้ำเสียงรีบร้อนปนอ้อนนั่นแล้ว ไอ้เตมองหน้าผมโกรธ ๆ ก่อนจะยอมลดมือลง ผมเชิดหน้าใส่มันนิด ๆ ตัวก็เท่านั้นยังจะมาห้าว ผมหันไปมองคิมกำลังจะอ้าปากพูดกับน้อง แต่น้องกลับหันมามองผมนิ่ง ๆ ดวงตาใต้กรอบแว่นหนานั่นยังแดงอยู่นิด ๆ คิมหันหลังกลับเดินตึงตังออกไปจนผมจะวิ่งตามแต่ก็มีมารมาขัด
“มึงอย่าคิดว่าจะมาทำให้คิมไปเป็นพวกของมึงได้เชียวนะ !”
“ทำไมกูจะทำไม่ได้ แล้วมึงมีสิทธิ์อะไร ! ไม่สิ … มึงสนิทกับน้องคิมตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมกูไม่รู้”
ผมถามอย่างข้องใจ ผมอยู่กับน้องก็บ่อย บางทีน้องก็เล่าว่าไปไหนมาไหนทำอะไรบ้าง ไม่เคยได้ยินชื่อไอ้เตออกจากปากน้องเลยด้วยซ้ำ พูดถึงน้อง อ่า ที่น้องรีบมาขัดแบบนี้คงเป็นห่วงผมสินะ .. อ่า ผมรู้สึกดีจัง อยากจะยิ้มให้แก้มแตกเสียจริง ๆ
“แล้วทำไมมึงจะต้องรู้ด้วย”
ไอ้หมาปั้กนี่มันลองดี นอกจากจะมารู้จักกับน้องโดยที่ผมไม่รับรู้แล้วยังกล้าหาญที่จะปกปิดผมอีก ผมก้าวขาทำท่าจะไปเอาเรื่องมันอีกรอบแต่พวกเพื่อนมันกับเพื่อนผมก็มาจับแยกเสียก่อน
“ไปเหอะวะ แล้วมึงไปตามหาคิมไป กูดูว่าพวกมึงคงมีเรื่องต้องคุยกัน”
ผมพยักหน้าให้หนูที่รู้เรื่องมากกว่าซินกับเอ็มที่บ่นเรื่องไอ้เตไม่หยุด ผมเดินลัดไปตามหากลุ่มที่มีพวกเด็กใส่เสื้อยืดสีม่วงสกรีนลายของพวกเด็กปีสองที่มาเป็นรุ่นพี่ในค่ายรับน้องนี้ ปีอื่น ๆ ผมก็เห็นใส่เสื้อผ้าปกติ ผมเดินตามหา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ไม่ว่าจะไปซุ้มที่รับน้องกี่ที่ ๆ ก็หาคิมไม่เจอ ลมเย็น ๆ จากทะเลช่วงเย็นไม่ได้ทำให้ผมอารมณ์ดีขึ้นมาเลย มันมีแต่หงุดหงิดเพิ่มที่ตามหาน้องก็ไม่เจอ เจอคนโลกแคบแบบไอ้เตเข้าไปอีก เมื่อกี้น้องไม่ยิ้มให้ผมด้วยซ้ำ หน้าก็เหมือนไม่อยากจะแลเลยเถอะ
“ไปไหนวะ !”
“หาใครอยู่เหรอคะ”
“ครกร่วง !”
“คึคึ อะไรกันพี่ลัค เห็นหน้าหนูแล้วตกใจทำมายยยย เหรอ อิอิ”
ยัยเด็กหมาชิวาว่านี่มันหน้าตบให้คว้ำ ผมชักสีหน้าใส่จนน้องหน้าเสีย
“รู้ไหมว่าคิมอยู่ไหน”
“เอ่อ..อ ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”
“อืม” ผมพูดแค่นั้นแล้วกำลังจะเดินออกไปแต่ก็มีมือมาดึงแขนผมไว้ ผมหันกลับไปมองก็เห็นยัยหมาชิวาว่ามันเงยหน้ามองผม บ่นงึมงำ ๆ อะไรสักอย่างที่ผมไม่ได้ยิน จนผมต้องตะคอก “มีอะไร !”
“ทำไมต้องขึ้นเสียงใส่ปายด้วย ! เดี๋ยวก็ไม่บอกสะหรอกว่าพี่คิมอยู่หลังโรงแรม อุ๊บ !”
ยัยเด็กโง่ ผมยกยิ้มนิด ๆ แล้วกำลังจะเดินไปแต่มือนั่นก็เหนี่ยวรั้งผมเอาไว้เสียเหลือเกิน
“ปายจะไปด้วย ปายรู้ว่าพี่ต้องทำให้พี่คิมเสียใจแน่ ๆ ถ้าพี่ทำให้พี่คิมเสียใจอีกรอบ ปายจะไม่ให้พี่มีโอกาสยุ่งกับพี่คิมอีก นี่เพราะพี่คิมเสียใจหรอกนะเลยให้ไปปลอบอะ !” ประโยคหลังนั่นทำเอาผมยิ้มขำนิด ๆ
“คิดยังไงถึงจะจีบคิมมัน”
ผมก้าวเดินตามพร้อมยัยเด็กเตี้ยนี่ก็เดินตามผมมาด้วย มือก็ไม่ปล่อย ผมก็ไม่ได้สะบัดออก เราไม่มีวันสปาร์คกันเพียงแค่จับมือแบบนิยายหวานแววแน่ ๆ เพราะแม่กับลูกมันแดกกันไม่ได้
“พี่คิมน่ารักเหมือนโอตาคุในอนิเมะเลยละ ใส่แว่นหนา ๆ เงี้ยะ แต่หน้าตาที่หล่อเหลาภายใต้กรอบแว่น ถอดแว่นทีนี่ใจเต้นเร้า ๆ เลยละ”
ผมส่ายหัวกับจิตนาการอันสูงลิบของยัยหมาชิวาว่านี่ แล้วนางก็พรรณนาไปถึงความเป็นหนุ่มเรียบร้อย ดูดี สุภาพ สะอาด ไร้กลิ่นตัว หน้าไร้สิว ไม่มีแม้แต่ขี้ไคล แม้ข้อหลังมันจะดูออกแนวโรคจิตไปหน่อยก็ตาม พวกเราเดินมาถึงหลังโรงแรม ผมเห็นเด็กน้อยของผมนั่งหลับตาพิงหลังกับต้นไม้ใหญ่ โดยหน้าไร้กรอบแว่นใด ๆ สวมอยู่ ลมเย็นพัดผมจนปรกใบหน้าเคร่งเครียดของคิมแม้จะหลับตา ทำเอาผมรู้สึกผิดอยู่ในใจไม่หาย ผมให้ปายที่พร่ำเพ้อว่าคิมเหมือนพระเอกในอนิเมะ ให้มันยืนรออยู่ไกล ๆ
ผมเดินเข้าไปใกล้อย่างเบา ๆ ผมนั่งยอง ๆ อยู่ข้าง ๆ ร่างขาวของเด็กน้อยคนนี้ ที่แพขนตายังเปียกชื้นอยู่ .. ผมทำให้น้องเสียใจขนาดนี้เลยหรอ
“คิม ลัคขอโทษ”
ผมยื่นมือใบลูบแก้มน้องเบา ๆ พร้อมเอ่ยคำขอโทษไป ร่างขาวสะดุ้งนิด ๆ แล้วลืมตามองผมอย่างเหรอหรา แต่เพียงไม่นานมันก็มีแต่ความเสียใจ คิมไม่ได้เขยิบตัวหนีผมเพียงแค่จ้องหน้าผมนิ่ง ๆ แล้วเม้มปากแน่นไม่เอ่ยคำใดออกมา ผมไม่ค่อยเรียกแทนตัวเองนอกจากครอบครัว และมีแค่คิมคนเดียวที่ผมเรียกแทนตัวเอง แค่นี้น้องไม่รู้หรอ ว่าน้องพิเศษกับผมมากแค่ไหน
“คิมครับ ลัคไม่ได้อยากให้คิมคิดอย่างนั้นนะ ลัคไม่ได้ชอบคิม ตามคิมเพียงแค่เรื่องแค่นี้หรอก ลัคชอบคิมเพราะนิสัย เพราะความใสซื่อ เพราะความบริสุทธิ์นี้ และเพราะลัคแค่อยากสัมผัส …… อยากให้คิมเป็นของลัคไว ๆ”
ผมเอ่ยคำหลังด้วยเสียงเบาหวิว ผมเกลี่ยแก้มหลมนั่นอย่างเบามือเลื่อนหน้าจนหน้าผากเราแตะกัน คิมทำเพียงแค่หลับตานิ่งไม่ได้ขยับเขยือนอะไรเลยจนผมใจเสีย
“แล้วทำไมพี่ไม่พูด” ผมมองคิมที่ลืมตามองผมแล้ว ใบหน้าเราใกล้กันมาก น้ำเสียงที่เอ่ยออกมานั่นสั่นไหว ดวงตาทรงหงส์ที่ผมชอบนั้นเริ่มแดงน้ำตาคลอ “ทำไมพี่ไม่พูดว่า …ชอบน้อง”
“ลัคขอโทษ ลัคคิดว่าแค่การกระทำก็น่าจะพอแล้ว น้องยกโทษให้ลัคนะ”
“….” น้องยังคงนิ่งเงียบ จนผมต้องกดริมฝีปากไปบนปากบางเฉียบนั่นเบา ๆ เป็นการอ้อน
“น้องคิมครับ ยกโทษให้ลัคนะ”
เด็กตรงหน้าผมแก้มแดกปลั่งอย่างน่ารัก ผมหอมแก้มน้องเบา ๆ แต่ก็ต้องสะดุ้งร้องโอดโอยเพราะตอนมือขาวนั่นหยิกเอว
“เจ็บนะ หายโกรธแล้วดิ .. ขอโทษนะ ก็มาทำให้อยากแล้วจากไปตลอดเองนี่”
“ไม่เกี่ยวกับน้องเลยเถอะ พี่หื่นเอง”
“โอเค ๆ ดูสิ ร้องไห้เยอะหรอเราตาแดงก่ำเชียว” ผมใช้มือลูบบริเวณดวงตาลูบเบา ๆ คิมทำเพียงแค่ยิ้มผมเลยจับโยกหัว “นี่เราเข้าใจกันแล้วนะ … งั้นคืนนี้ ขอนะ”
เด็กตรงหน้าผมหน้าเหวอไปทันทีที่ผมขอตรง ๆ ผมทำหน้าอ้อน ๆ พอปากแดง ๆ นั่นอ้าปาก ผมก็ประกบจูบทันที ผมไม่รู้คำตอบคืออะไร ผมบอกแล้วผมชอบการกระทำมากกว่าคำพูด และการที่ลิ้นเล็กดูดลิ้นขบปากผมไม่หยุดอย่างนี้ ผมจะคิดว่ามันคือการตอบตกลงละกัน
“หมดแล้วหมดเลยนะน้อง! ถ้าพี่รู้ใครออกไปซื้อข้างนอกจะโดนทำโทษให้หมด และอย่าหวังจะได้ลายเซ็นรุ่นพี่ง่าย ๆ ในการตามลายเซ็นรุ่นพี่”
ผมนั่งมองพวกเด็ก ๆ ที่นั่งจับกลุ่มกันทานอาหารมีกับแก้มเราอะไรเรียบร้อย โต๊ะเก้าอี้ของทางโรงแรมที่ไปขอกันมา เอามาจัดกินกันของน้อง มีแถมเตาให้ปิ้งย่างอาหารกินกันเองแน่นอนมีของมึนเมาในแบบจำกัดด้วยเพราะไม่อยากให้พวกน้อง ๆ เมามายกันมากเกินไปและก็มันเหนื่อยกันมาทั้งวันสำหรับรับน้อง เด็กน้อยของผมก็เหนื่อยเอาการ แต่ก็มานั่งกินกับพวกผมและเพื่อน ๆ ของตัวเอง
“ฟานมึงไปไกล ๆ กูดิ๊ !”
“ทำไม กูออกจะหล่อปานนี้ มึงรังเกียจกูเหรอวะ”
“เออ ไอ้สัด ! นั่งขนาดนี้สิงกูเลยไหม”
“อ่าว ได้ก็ไม่บอก”
“เฮ้ย ไอ้เหี้ยนี่ ปล่อยกู !”
“อ๊ากกกกกกกกก ! หัวกู ! ไอ้เชี่ยอ้วน มึงปล่อยหัวกู !”
“อ้วนหรอ ! อ้วนบ้านมึงสิไอ้แป๊ะโรงงิ้ว มึงไม่ตายดีแน่ !!!”
“อ๊ากกกกกก ก !!”
“ฮ่า ๆ ๆ !” พวกเพื่อน ๆ พากันหัวเราะเด็กสองคน ไอ้ฟานกับไอ้ฟิล์มนี่เห็นตั้งแต่พวกมันยืนด้วยกันละ ตีกันตลอด ขนาดรับน้องมันยังจะตีกันเหมือนไม่ได้ช่วยเหี้ยอะไรเพื่อนเลยครับ ผมหันมองเห็นข้าง ๆ ผมที่หัวเราะหน้าดำหน้าแดงไปหมด ตาเยิ้ม ๆ ปากแดง ๆ มีหวานหยดหยอด นี่ผมเป็นอะไรไปเนี่ย
“พี่ลัคเป็นอะไร ปวดหัวหรอ”
ผมหยุดมือที่ปิดหน้าตัวเองแล้วหันไปมองเด็กข้างกายที่ยกมือจับไหล่ผมไว้ ผมยิ้มเหนื่อย ๆ ออกไปก่อนจะพยักหน้า
“งั้นไปพักกันนะครับ ไปครับเดี๋ยวผมไปหายาให้”
“อือ” ผมตอบก่อนจะมองตามร่างขาวที่เดินออกจากวงเหล้าไป ผมยกยิ้มขึ้นนิด ๆ และเหมือนจะมีคนตาดีเสือกเห็น .. ไอ้วา
“จะแดกแล้วหรือไง”
“เออ”
“หึ ยังเป็นอยู่ไหมวะมึง” ไอ้สัด หยาม ! ผมถีบขามันใต้โต๊ะจนมันหัวเราะขำ ๆ เพื่อน ๆ ผมก็หันมามอง มีเด็กขี้เสือกอย่างไอ้ตี๋กรที่ตอนนี่โดนกรอกเหล้าเข้าปากไม่หยุด แต่ก็ยังไม่หยุดความกวนตีน แต่ผมรู้สึกเสียวสันหลังวูบ ๆ ก็ตรงเพื่อนพวกเด็กนี้นี่ละ เด็กที่ดูฉลาดหลักแหล่มและมีสายตาเป็นเหยี่ยว … น้องพร เด็กคนนี้จ้องมาที่ผมบ่อยมาก และจะมากเป็นพิเศษเวลาผมอยู่กับคิม เป็นสิ่งง่าย ๆ ที่ผมก็ดูรู้ว่าคงอยากรู้ความสัมพันธ์ของพวกผม แต่เรื่องไรจะบอกละ หึหึ
“เป็นไม่เป็นแต่กูว่ามีร้องละกัน”
“มีไรกันวะ”
“เสือกน่ามึง จับเด็กกรอกเหล้าต่อไปไป”
แม้ผมจะตอบไอ้เอ็มไปอย่างนั่น ถามว่ามั่นใจมากไหม.. ก็ไม่เท่าไหร่ แต่ผมก็ไม่อ่อนละกันแม้จะเป็นฝ่ายรับมานานแต่ถ้าผมทำไม่เป็นเลยก็จะดูไม่ใช่ผู้ชายไหมวะ ผมอยากจะลองรุกคนอื่นดูบ้าง ถ้าไม่ชอบก็แค่เป็นฝ่ายรับต่อไป มันจะยากตรงไหนกันเชียว
“ไปครับพี่ลัค ผมเอายามาแล้ว พรเราไปก่อนจะ ดูไอ้กรดี ๆ ด้วย”
น้องมันจับแขนผมพยุงขึ้นประหนึ่งผมป่วยมากแล้วหันไปบอกเพื่อน นังน้องพรนี่มองยิ่งกว่าเลเซอร์เอาซะตัวผมร้อนวูบวาบ แม่ง เด็กเหี้ยอะไรแววตายิ่งกว่าริวจิตสัมผัส
“พี่ลัคกินยาเลยไหม”
“ค่อยไปกันบนห้อง” ผมบอกแค่นั้นและเด็กน้อยที่น่ารักก็ประคองผมขึ้นไปบนห้อง
พอขึ้นมาบนห้องผมก็ขอตัวอาบน้ำก่อนบอกว่าค่อยมากินยา พอออกมาก็ไล่น้องไปอาบต่อ ผมเอายาที่น้องมันให้มาใส่ไว้ในลิ้นชัก พอเปิดลิ้นชักมาผมก็ยกยิ้ม …. มีครบทุกอย่าง เจล คอนดอม และยาแก้อักเสบแก้ปวดแก้ไข้ นี่ไม่ได้เตรียมกินเนื้อหวานเลยนะ จริงจริ๊ง แต่รอแล้วรอเล่า … ทำไมน้องอาบน้ำนานจังวะ ??
“น้อง ทำไมอาบน้ำนานจัง”
ผมเดินมาอยู่หน้าห้องน้ำไม่มีเสียงตอบรับอะไรออกมาจนผมเริ่มใจไม่ดี กำลังจะง้างมือทุบประตู ประตูก็เปิดผ่างพร้อมกลิ่นหอมที่อบอวลอยู่ในห้องน้ำ แต่มีสิ่งนึงให้ทึ่งกว่านั้นก็คือ .. คิม …. ในชุดคลุมอาบน้ำเฉย ๆ ?
คงงงว่าทำไมผมต้องแปลกใจก็เพราะประจำน้องมันแต่งตัวในห้องนะเส่ ! นี่ตั้งใจจะอ่อยผมใช่ไหม !?
“ก็.. พี่ลัค ..ขอคืนนี้”
คุณพระ !! ผมอ้าปากหวอเลยทันที ผมไม่คิดว่าน้องจะกล้าพูดออกมา เพราะผมแกล้งปวดหัวเพื่อจะได้ขึ้นห้องไวได้แดกน้องเลย แต่เหมือนน้องรู้เลยวะว่าผมแกล้ง เพราะเหมือนจะเตรียมตัวพร้อมด้วยนะสิ !!
“คิมม” ทำไมน่ารักอย่างนี้ ฮือออ
“คะคือ .. ถ้าพี่ลัคปวดหัวจริง ๆ .. งะงั้นผม ปะ”
หมับ ! จุ๊บ จ๊วบ !
ผมดึงร่างตรงหน้ามากอดจูบทันที ริมฝีปากบางเฉียบเผยอรับลิ้นอุ่นของผมให้เข้าไปเกี่ยวน้ำหวานล่ำนั่น ลิ้นเล็กตอบสนองกลับมาอย่างดี ลิ้นเรียวพัวพันกันนัวเนีย ดูดดึงขบเม้มเสียงจูบดังออกมาจนน่าอาย ร่างสองร่างค่อย ๆ เดินกลับไปที่เตียงในขณะที่ผมเป็นคนนำทาง
“อื้อ .. ฮื่ออ..”
จุ๊บ .. ตุ๊บ !
ผมผละริมฝีปากรวดเร็วจนเกิดเสียงดัง มือดันร่างของน้องให้นอนลงบนเตียง ผมถอดเสื้อผ้าออกจนเปลือยเปล่าอย่างไม่อายอะไร แต่เด็กไม่มีประสบการณ์อย่างคิมกลับหน้าแดงอย่าน่ารัก ผมคุกเข่าคร่อมตัวน้องที่นอนอยู่กลางเตียงไว้ก่อนจะเขยิบหน้าเข้าไปใกล้ จมูกโด่งคลอเคลียตามโครงหน้าหวานปนหล่อที่ตอนนี้ไร้กรอบแว่นใด ๆ มาปิดบัง ริมฝีปากอิ่มพรมจูบทั่วใบหน้าใส่ มือเรียวลูบไล้ไปตามตัวก่อนจะสอดเข้าไปในเสื้อคลุมอาบน้ำ ผิวเนียนนุ่มที่ทำผมหลงใหล น้องหอบหายใจหนักขึ้นเรื่อย ๆ ที่มือผมสัมผัสไปทั่วตัวเลื่อนขึ้นจนถึงแผ่นอก ไปเจอเข้ากับ … ยอดอกสีชมพูที่ผมหมายปอง
“อ๊ะ !.. ยะ ..”
แม้เสียงจะทุ้ม แต่ก็น่ารัก จมูกโด่งไล้ลงมาตามแก้มจนถึงคอ ริมฝีปากอิ่มทำเพียงแค่จูบเบา ๆ บนผิวเนื้อนิ่มอย่างหยอกเย้าไม่ได้ประทับรอยอะไรแม้แต่น้อยให้คนตรงหน้าอายเพื่อนในตอนเช้า นิ้วเรียวคีบเม็ดทับทิมลูกเล็กเบา ๆ อย่างหยอกเย้า ทำให้ได้ยินเสียงครางหวานจากน้องอย่างง่ายดาย ลิ้นเลียตามรอยนูนของลูกกระเดือก พร้อมพรมจูบไม่หยุดหย่อน มืออีกข้างของผมลูบขาอ่อนภายใต้ผ้าคลุมอาบน้ำที่เลิกขึ้นของน้อง ขาอ่อนขาว ๆ บีบเข้าหากันอย่างเอียงอาย มือสอดมือแทรกกลางขา ลูบไล้มันเบา ๆ จนขนอ่อนนั้นชูชันขึ้น ผมเงยมองหน้าเด็กที่ใคร ๆ ก็มองว่าเนิร์ด ดวงหน้าใสตอนนี้ หน้าแดงก่ำ น้ำตาคลอ เหงื่อชื้นเต็มหน้าผากเพียงแค่ถูกกระตุ้นให้เสียวเพียงนิดเดียว ผมแหวกเสื้อให้เห็นยอดอกทั้งสองข้างอย่างเต็มตา แลบลิ้นเลียริมฝีปากอิ่มก่อนจะก้มหน้า… ละเลงลิ้นบนยอดอกสีสวยนั้น
“ฮื่ออ .. อ๊ะ ยะ .. น้องเสียว อย่าเลีย อื๊อ !”
เสียงทุ้มครางหวานทำให้ลัคน้อยของผมตื่นตัวจนชนหน้าขาของเด็กน้อย ผมผละหน้าออกมาก่อนดันตัวน้องให้เขยิบนอนให้เต็มกลางเตียง และเด็กน้อยของผมก็ให้ความร่วมมืออย่างดี ผมหยิบหมอนที่เกะกะโยนลงข้างเตียง มือลูบตามหน้าผากของน้องก่อนจะจุมพิตลงไป แล้วเลื่อนสายตามามองตาที่มองผมกลับมาอย่างหวานเชื่อม
“เชื่อใจลัคนะ”
“ครับ”
พอเด็กน้อยตอบกลับมา ผมก็เขยิบออกไปเอาอุปกรณ์ที่เตรียมไว้ใต้ชิ้นชัก ผมหันมากระตุกปมเสื้อคลุมอาบน้ำที่แน่นได้แน่นดี ร่างกายเปลือยเปล่าขาวราวเยือกกล้วย มันเป็นอะไรที่บริสุทธิ์จนผมอยากทำให้มีมลทิน .. มลทินโดยรอยกุหลาบที่ผมจะสร้างขึ้นมาไม่นานนี่เอง ผมก้มลงไปพรมจูบตามตัวของคิมดูดดึงจนเกิดรอยแดง ๆ หน้าอก หน้าท้อง … ไม่เว้นแม้แต่ซอกขาด้านใน
“พะ..พี่ลัค ฮ้า.. ไม่.. อ๊ะ อื้ออ !”
มือขาวจิกหนังหัวผมจนเจ็บทันทีที่ผมก้มลงใช้ปากให้กับท่อนเนื้ออวบของตน ผมเม้มส่วนปลายหนัก ๆ มือขาวก็ยิ่งจิกผมผมหนัก ลิ้นละเลงลงส่วนหัว ก่อนจะอ้าปากแลบลิ้นออกมาเลียตามความยาวของมัน เสียงหอบหายใจและครางทุ้มหวานที่ผมชอบ แม้เสียงคิมจะไม่ได้น่ารักใส ๆ มันเป็นเสียงทุ้ม ๆ ตามแบบเด็กผู้ชายแต่ผมก็ชอบฟัง และอยากจะฟังว่ามันจะครางได้ดังขนาดในถ้าผมได้เข้าไปในตัว
มือเรียวเลื่อนไปหยิบเจลที่ตั้งอยู่ข้าง ๆ แม้ปากจะทำหน้าที่ดูดเลียไม่มีหยุดหย่อน ผมบีบเจลให้เต็มนิ้วเรียวสองนิ้วของตัวเองป้ายมันที่ช่องทางหลัง ความเย็นของมันทำให้เจ้าของช่องทางหลังสะดุ้ง นิ้วกลางชำแรกเข้าไปทางช่องลับที่ไม่เคยมีใครเข้า ผมว่าคิมคงจะล้างข้างในมาหมดแล้วเพราะนิ้วมันเข้าได้ง่าย ๆ มันทำให้ผมดีใจจนอยากจะท่อนร้อนของตัวเองเข้าไปแทบตายแต่ก็กลัวน้องจะเจ็บ ผมสอดอีกนิ้วเข้าไปมืดฝืดไปนิด จนคนที่นอนครางอยู่ต้องร้องออกมา
“อ๊า ! พี่ลัค”
“ครับ ผ่อนคลายนะ ถ้าแค่นิ้วเข้าไม่ได้ของลัคก็ไม่ได้ … นะคิมนะ”
ผมถอดปากออกมาก่อนจะจูบที่แก้มแดง ดึงนิ้วเข้าออกเบา ๆ จนคนใต้ร่างผมเริ่มครางออกมา ผมไม่รอช้าที่จะสอดนิ้วที่สามเข้าไปควงเล่น มือขาว ๆ นั่นจิกที่แขนกับไหล่ผมแน่น ผมก้มลงไปจูบริมฝีปากบางนั่น สอดลิ้นเข้าไปดูดดึงลิ้นเล็กที่น่ารัก เรียวลิ้นเกี่ยวพันและไล่ต้อนไปมาเบี่ยงเบนความสนใจ เสียงครางอื้ออยู่ในลำคอเมื่อผมกระทุ้งมือเข้าไปแรง ๆ เน้น ๆ สองสามที
“อื้อ ! อื้อ ! อื้อ !”
จ๊วบ
“แฮ่ก … พร้อมนะ”
เด็กตรงหน้าผมส่ายหน้าไปมาแต่ผมไม่ได้ฟัง ถอดนิ้วทั้งสามออกมาก่อนจะหยิบคอนดอมบางเฉียบมาสวมใส่ ผมแยกขาขาวออกกว้างก่อนจะจับท่อนร้อนของตัวเองชักสองสามที ถูไถส่วนหัวกับช่องทางหลังอย่างหยอกเย้า ถึงผมจะเป็นเกย์รับมาโดยตลอดแต่ไม่เคยบอกว่าของผมมันจะเล็กนิถูกไหม ผมโยกเอวกดส่วนปลายเข้าเบา ๆ พร้อมดูสีหน้าของเด็กใต้ร่างไปด้วย ใบหน้าใสเหยเกทันทีที่ส่วนหัวมันเข้าไป ผมโยกเอวเข้าออกให้ส่วนหัวมันผลุบเข้าออกทำความคุ้นชินกับช่องทาง ผมปวดท่อนลำตัวเองจนต้องกัดฟันกรอด แต่มันไม่สามารถเข้าไปได้สบายแน่ ๆ ถ้าผมไม่ทำความคุ้นชินกับมัน ผมห่วงแต่น้อง
“ซี๊ดด ด ..”
“พี่ลัค… ขะ เข้ามาเถอะครับ”
ผมเงยหน้ามองเด็กน้อยที่พูดออกมาก่อนจะยิ้มกว้างมองเด็กน้อยที่มองผมมาอย่างเขินอาย ผมก้มลงไปจูบปากน้องอีกทีพร้อมดันท่อนลำของตัวเองให้เข้าไปช้า ๆ น้องจิกเล็บใส่แขนและหลังคอผมจนเจ็บแสบ ผมรู้ว่ามันเจ็บและมักจะมีเลือดออกเพราะมันไม่ใช่ทางของมัน
“อึ๊ อือ ! … อื๊อ !”
“แฮ่ก .. เก่งมากคิม .. เข้าหมดแล้วครับ”
ผมจูบปากและปลายคางน้อง ยืดตัวขึ้นมาดูทางช่องทางหลังที่กลืนกินของผมไปจนผมด้วยความตื่นเต้น .. ข้างในมันร้อน ตอดรัดแน่นตุบ ๆ ไม่หยุดจนผมอยากจะขยับ มันรู้สึกดีแบบนี้สินะ .. เด็กน้อยของผมเอาแขนพาดปิดตาตัวเองด้วยความเขินอายปากก็หอบหายใจแฮ่ก อกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเร็ว ๆ ผมยกขาขาวไว้ตรงข้อพับแขนก่อนจะเริ่มขยับทันที
“อิ๊ ! … อ๊า .. อา อา”
“รู้สึกยังไงคิม .. ชอบไหม ชอบไหมครับ หืม”
ปัป ! ปัป ! ปัป !
ผมกระแทกตัวเน้น ๆ ยิ่งผมพูดคิมยิ่งตอดรัดแน่นตุบจนปวดไปหมด และยิ่งได้ยินคำตอบมันทำให้ผมต้องโหมแรงสอยสะโพกขึ้นจนเตียงโยก
“มะ ..มันเสียว .. อ๊า ชอบ พี่ลัค ! อะ อะ อ๊า ! พี่ลัค .. อึก ! จุก”
“อ่าห์ ! คิม … ตอดแน่นไปแล้ว ซี๊ดด”
ผมจับน้องพลิกตัวตะแคง ขาข้างนึงยกขึ้นเอาแขนเรียวก่อนไว้ก่อนใส่เข้าไปพรวดเดียวแล้วสอยสะโพกถี่ยิบจนร่างตรงหน้าสั่นคลอน ครางลั่นห้อง
“อ๊า ! อ่า อา .. พี่ลัค แสบ ! โอ๊ยยย … อ๊ะ อะ อะ.. แฮ่ก …เบา”
“อ่า คิม.. คิม … น้องคิม … อ๊า !”
“พี่ลัค จูบ.. จูบน้องหน่อย นะ”
โอ๊ย ผมใจจะละลายตาย เสียวก็เสียวยังมาใจเต้นรัวกับเด็กตรงหน้า ใครมาเห็นภาพนี่มีอันต้องหลง เด็กน้อยหน้าใส ที่เหงื่อผุดซึมตามใบหน้าที่แดงก่ำ ตาทรงหงส์ที่หรี่อย่างหวานเชื่อม แขนขาวสองข้างยกขึ้นมาเหมือนเด็กขอให้แม่อุ้มนั่นทำใจละลายจนไอ้ลัคคนนี้ทนไม่ไหวจนพุ่งเข้าไปประกับจูบตามคำคอ … ลืมซึ่งแล้วว่าตัวเองเคยเป็นเกย์รับ
จ๊วบบ ! .. จุ๊บ
“อ่าห์ …คิมเป็นของลัคแล้วนะ ของลัค แฮ่ก .. คนเดียว”
“อะ อ๊าา ค ครับ .. ของพี่ลัค … คนเดียว”
“ลัคจะแตกแล้ว … อ๊ะ ! อ่าา คิม คิม อ๊าาาา”
“อะ อะ อะ ! .. พี่ลัค อร๊างงง ”
สะโพกกระทบเนื้อดังตับ ๆ สนั่นทั่วห้องตามความเร็วที่เคลื่อนไหว เสียงครางดังทั่วห้อง ผมกอดร่างตรงหน้าไว้แน่น มือช่วยรูดให้คนใต้ร่างไว ๆ และเพียงไม่นานน้ำธารสีขาวขุ่นออกพุ่งออกมาเต็มมือและอุ่นวาบไปทั่วช่องทางหลังที่มีคอนดอมอยู่ก็ตาม
“แฮ่ก … ดีไหม .. คิมชอบหรือเปล่า”
ผมนอนหอบทับอกน้องไว้ถามในคำที่ตัวเองไม่มั่นใจออกไป และคำตอบก็ทำให้ยิ้มกริ่ม
“ดีครับ ดีมาก … น้องชอบที่สุด”
“งั้นต่อนะ !!! ฟอดดดดดด”
“เดี๋ยวพี่ลัค ! อ๊า !!”
____________________________________________________________________
ไปต่างจังหวัดมา แฮร่
นี่จะเขียนนิยายท่องเที่ยวแล้วนะ 5555555555555555555 คือเหนื่อยเดินทางเหนื่อยงานที่ทำแล้ว มันเลยไม่มีเวลาว่างเลยอะ นี่ปั่นสุดพลัง คำยังไม่ได้ตรวจไม่พอ ไม่ตรวจไรเลยค่ะ 555555
ขอให้ชอบนะ อัลทำสุด ๆ ละ ขอตัวไปนอนละครับ เพลียมาก
1 คอมเม้น 1 กำลังใจน้า 
หัวข้อ: ►ลองรักกันไหม สถานะไหนก็ยอม◄ [❁สถานะที่ 16❁] ครึ่งหลัง 1/06/59 โดย Alzhei (อ่าน 13134 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก