ตอนที่ 24 [ปั้น ♥ ริว 3 ]
แขกเริ่มทยอยกันกลับแล้ว ผมเห็นว่าคงไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เลยกะจะเดินออกไปรับลมแถวชายหาดแก้มึนเสียหน่อย
นั่งอยู่ทั้งคืนดื่มต่อเนื่องกันหลายชั่วโมงเอาเรื่องใช่เล่น
เงาตะคุ่มๆ ที่นอนอยู่ตรงเก้าอี้ชายหาดทำให้ต้องขมวดคิ้ว ร่างนั้นบิดไปบิดมาเหมือนคนไม่สบาย
“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ คนที่นอนอยู่ซุกตัวไว้กับเก้าอี้จึงมองไม่เห็นหน้าแต่ชุดที่ใส่คุ้นตาผม
ผมตัดสินใจพลิกร่างนั้นให้นอนหงาย ก่อนจะจำได้ทันทีว่าเป็นใคร
“ริว” ผมเรียกชื่อเด็กผมยาวที่ชอบกวนประสาท มีแต่เสียงอืออา ตาที่มองมาดูลอยคว้าง
“ใครปล่อยให้เด็กดื่มเหล้าวะ” ผมบ่น ลืมไปว่าตัวเองก็หัดซดเหล้าตั้งแต่ยังไม่สิบหก
“ริว” ไม่มีการตอบรับ ร่างบางยังบิดตัวไปมา
“ปวดท้องละสิ สงสัยดื่มแต่เหล้าไม่กินข้าว” ผมส่ายหัว หันซ้ายหันขวาไม่เห็นพนักงานสักคน
จะทิ้งไว้ก็ทำไม่ลง เอาวะถือว่าสงเคราะห์เด็กเปรตนี่สักวัน
ผมพยุงตัวริวยืนขึ้นไม่ยากหรอกครับ ไอ้เด็กนี่ตัวนิดเดียวผอมบางอย่างกับพวกนางแบบ
ตอนผมเห็นครั้งแรกถึงนึกว่าเป็นผู้หญิง ยังเคยเผลอชมว่ามันสวย
ผมหิ้วปีกริวเดินไปทางด้านขวาของหาด ไม่ต้องถามใครให้ยุ่งยาก ผมมีผังห้องพักที่สนิมทำไว้ให้อยู่แล้ว
ครอบครัวของริวไม่ได้พักบนตึก เลือกพักในส่วนของกระท่อมริมหาด อยู่แยกกันคนละหลัง
เจ้าของก็แบบนี้ จะส่วนตัวแค่ไหนก็ได้
“อย่าอ้วกออกมานะโว้ย อ้วกนิดเดียวพ่อทิ้งให้นอนกับพื้นจริงๆ อ้วกตรงไหนนอนตรงนั้น”
ผมขู่มัน แต่ไม่รู้จะได้ยินหรือเปล่า แค่เดินยังจะไม่ไหวต้องใช้แรงผมลากเสียมากกว่า
ผมมาถึงจนได้ เห็นแข็งแรงแบบนี้ก็เหนื่อยใช่เล่น ระยะทางไม่ใช่ใกล้ๆ ครับ ไม่งั้นจะโฆษณาด้วยคำว่าเป็นส่วนตัวหรือ
ผมจับริวยืนพิงประตูทางเข้าล้วงจนเจอคีย์การ์ด เปิดประตูออก คราวนี้จับมันพาดบ่าจะได้ไม่เสียเวลา
เดินจนถึงเตียงก่อนจะโยนลงไป ผมเดินไปปิดประตู เสียบคีย์การ์ดเปิดระบบไฟ ดูให้ความเย็นพอดี
อย่าหวังจะให้ผมช่วยเหลือมันมากกว่านี้ครับ แค่นี้ก็บุญแล้ว ไอ้จะให้ช่วยถอดรองเท้า เช็ดหน้าอย่าได้หวัง
“นาย.. นายหมี”
ยังมีสตินี่หว่า อย่างนี้ยิ่งไม่ต้องเป็นห่วงเดี๋ยวมันคงดูแลตัวเองได้
“ว่ายังไง” ผมเห็นมันเรียกแต่ไม่พูดอะไร เลยเดินเข้าไปหาที่เตียง
“นายหมี”
“ไอ้นี่บอกให้เรียกพี่ เจอกันทีต้องสอนกันใหม่ที แย่ว่ะ” ผมบ่น จัดการดึงหมอนให้มันนอนสบายขึ้น
เห็นแล้วกลัวมันตื่นมาคอเคล็ด ไม่คิดจะถามต่อหรอกครับว่ามันเรียกทำไม ดูท่าจะไม่ได้สติดี
“เฮ้ย” ผมเสียหลักล้มลงไปบนเตียงเพราะมีมือมาคว้าคอผมเอาไว้
" ร้อน..ริวร้อน " คนที่นอนอยู่ข้างใต้ส่ายหน้าไปมา พยายามยกตัวขึ้นเบียดชิดกับร่างกายผม
นี่มันชักไม่ปกติ ผมยันตัวลุกขึ้นนั่ง ริวพยายามยื่นมือมาคว้าตัวผมให้กลับลงไปหา
“ริว อยู่เฉยๆ” ผมยกมือริวขึ้นเหนือศีรษะ กดไว้ไม่ให้ขยับ ยิ่งทำให้ร่างบางดิ้นทุรนทุราย
“ร้อน ช่วยด้วย ฮึก” ผมมองร่างที่เต็มไปด้วยเหงื่อ ตาปรือทั้งเชิญชวนและเร่าร้อน
“บ้าเอ๊ย” ผมฟันธงได้ทันทีว่าริวโดนยาปลุกเซ็กส์เข้าให้แล้ว
“ทนหน่อย” ผมก้มลงช้อนตัวริวขึ้นอุ้มเดินเข้าไปในห้องน้ำ โชคดีที่มีอ่างอยู่ ผมวางริวลงในอ่าง
เปิดน้ำเย็นลงไป ต้องลดอุณภูมิให้เสียก่อน
“ไม่เอา” ริวตะเกียกตะกายจะปีนออกจากอ่าง ผมต้องรีบก้าวลงไปนั่งด้วย ใช้แขนโอบรอบตัวไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้
“ชู่ว์” ผมกดหน้าริวซบอก
ริวเริ่มหายใจหอบถี่ใบหน้าแดงเรื่อ บิดจนตัวงอ ขยุ้มเสื้อเชิ้ตผมยับย่น
“ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว!!" ริวตะกายขึ้นมาจนหน้าชิดหน้าผม ปากเรียวบางประกบลงมา
จูบปากผมราวกับกำลังหิวโหย ลิ้นนุ่มสอดเข้ามาในโพรงปากเกี่ยวตวัดอย่างเร่าร้อน
สติที่มีอยู่น้อยนิดบอกผมว่าเรื่องนี้กำลังจะเลยเถิดไปกันใหญ่ ผมใช้แรงผลักริวออก จับไหล่ทั้งสองข้างเอาไว้
เขย่าเบาๆ เพื่อเรียกสติคนตรงหน้า
“ริวมีสติหน่อย ได้ยินพี่ไหม”
“ได้ยิน” ปากตอบ แต่มือกลับปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมอยู่ออก
“จะบ้าเหรอริว” ผมพยายามไล่ตะครุบมือแต่ไม่ทันเสียแล้ว ริวถอดเข็มขัด ปลดตะขอและดึงพรวดเดียว
หลุดออกมาทั้งกางเกงนอกและกางเกงใน
ร่างบางปลือยเปล่าขาวโพลนอยู่กลางแสงไฟ มือเล็กลูบไล้ไปตามร่างกายของตนเองอย่างเผลอไผล ปากเผยอน้อยๆ
ดวงตาปรือฉ่ำ มันเป็นภาพที่น่ามองจนผมตกตะลึง
ริวเอื้อมมือมาจับมือผมไปแตะเข้ากับส่วนกลางของลำตัว สะโพกกลมกลึงส่ายไปมา
ช่วยริวหน่อยนะ ได้โปรด”
“ริว” ผมรีบชักมือออกเหมือนจับโดนของร้อนเข้า ริวผวาตามมือผมครางราวกับเสียดายมันนักหนา
ผมตัดสินใจลุกขึ้นยืน หยิบฝักบัวที่มีเสียบไว้ให้ด้วยข้างอ่าง ขึ้นมาราดรดไปบนศีรษะของริว
ปล่อยให้น้ำไหลผ่านร่างที่พยายามขยับตัวหนี ผมจ่อฝักบัวอยู่อย่างนั้นจนเห็นริวสั่นสะท้านไปทั้งตัวถึงปิด
เดินไปหยิบผ้าขนหนูเอามาห่อร่างบางและอุ้มกลับไปวางบนเตียง
ผมถอดเสื้อผ้าที่เปียกชื้นออก หยิบเสื้อคลุมที่ทางรีสอร์ทมีไว้ให้มาสวมแทน
ร่างที่ถูกจับให้นอนบนเตียงลุกขึ้นมานั่ง ผมดึงผ้าห่มออกหวังจะใช้คลุมตัวริวเอาไว้เพื่อล็อคไม่ให้ขยับได้
แต่ริวโถมเข้าหาผมเสียก่อนจนล้มลงไปด้วยกัน
ร่างเล็กปีนขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนหน้าขา สะโพกนุ่มส่ายบดเบียนไปมา มือเรียวลากผ่านกลางลำตัวของผม
“ริวอย่าทำแบบนี้”
ริวเลื่อนมือมาปลดสายรัดเสื้อคลุมผมออก ลูบไล้ไปตามแผงอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
ถูไถปลายนิ้วเข้ากับยอดอกสีน้ำตาล ผมต้องหลับตาสะกดกลั้นความรู้สึกแปลกใหม่เอาไว้
ริวล้มตัวลงมาเบียดชิด เรียวปากอิ่มทาบลงมาริมฝีปากหนาของผม ลิ้นเล็กๆโลมเลียรอบแนวฟัน
ก่อนส่งผ่านเข้ามาภายใน
ผมพลิกริวลงไปนอนด้านล่างแทน ส่งมือเข้าช้อนใต้ศีรษะดันให้หน้าแหงนขึ้น ผนึกปากบดขยี้ลงบนกลีบปากนุ่ม
ขบเม้มไล้เลียไปทั่วก่อนจะกัดลงไปเบาๆ จัดการแทรกลิ้นเข้าไปในปากนุ่ม กวาดตวัดไล่ต้อนเรียวลิ้นเล็กดูดรัดเกี่ยวพัน
กอบโกยความหอมหวานที่มีไปทั่วโพรงปาก
ผมละออกจากริมฝีปาก โน้มต่ำลงไปซุกไซร้ลำคอขาวขบเม้มไปทั่ว ก่อนจะลากลงไปเรื่อยๆ กระทั่งซุกซบอยู่บนอก
ผมขบเม้มเม็ดไตสีหวาน ดูดดุนไล้เลีย มือก็เคล้นคลึงยอดอกอีกข้างอย่างหนักหน่วง
ร่างบางแอ่นอกรับอย่างยั่วเย้า
"อะ อ๊า!"
ผมลูบไล้มือไปตามเรียวขาสวย ก่อนวกกลับมาสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวกลางลำตัว ปลายนิ้วสะกิดที่ส่วนปลายเบาๆ
ร่างเล็กดิ้นไปมา กัดริมฝีปากแน่นเพื่อระบายความเสียวซ่าน
"อื้อ...อา..อ๊ะ..” ผมจับแก่นกายที่ร้อนรุ่ม รูดรั้งด้วยจังหวะเนิบนาบก่อนเพิ่มความเร็วขึ้นทีละนิด หยาดน้ำใสซึมออกมา
“อ่า..เร็วอีก” ร่างเล็กเบียดส่าย ยกสะโพกขึ้นรับสัมผัสวาบหวาม ผมเร่งมือรัวเร็วเพิ่มความหนักหน่วง รีดจากโคนสู่ปลาย
ก่อนจะเปลี่ยนเป็นจังหวะสั้นถี่ สะบัดข้อมือแรงขึ้นโดยไม่หยุด
" อ่าา อื้มม โอ้ว์" เสียงร้องครางไม่ได้ศัพท์ ก่อนร่างของริวจะกระตุกเกร็งพร้อมกับปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่น
ออกมาเปรอะเต็มฝ่ามือ
"อีก..ขออีก" แก่นกายที่เพิ่งได้รับการปลดปล่อยกลับมาตั้งชูชันอีกครั้ง เพราะฤทธิ์ยาที่ไม่มีทีท่าจะหมดลง
“อดทนไว้ริว สู้หน่อย” ผมพยายามจะกอดร่างบางเอาไว้ แต่ริวดิ้นรนสุดแรงจนผมต้องปล่อย
“ไม่..ไม่ นายหมีช่วยริวด้วย”
ริวเข้ามาซุกไซ้ตัวผม พยายามจะจับมือผมไปวางทาบทับส่วนกลางลำตัวอีกครั้ง
เมื่อผมชักมือออก ริวกลับก้มตัวลงจู่โจมแก่นกายของผมแทน
ใบหน้าสวยฝังอยู่กลางระหว่างขา ปลายลิ้นนุ่มไล่เลียลงไปยังหน้าท้องที่เต็มไปด้วยลอนของกล้ามเนื้อ
ก่อนที่ปากบางจะลากเลยไปยังแก่นกายที่ลุกชัน ใช้สองมือช่วยประคองมันเอาไว้
“ริว หยุด!!” ผมพยายามจะดึงริวขึ้นมา แต่ริวบีบสิ่งที่กอบกุมอยู่จนผมต้องรีบปล่อยมือ
เรียวลิ้นนุ่มเริ่มลากเลียไปตามความยาว ปลายลิ้นตลัดวนรอบปลายหัวหยักเป็นการทักทาย
ปากน้อยๆ อ้ารับความเป็นชายของผมเข้าไปสู่โพรงปาก พร้อมกับออกแรงดูดดุน
"อือ อืมม!!" ผมเผลอตัวครางออกมา
แก่นกายอันใหญ่โตขยายเต็มขนาดอยู่ในโพรงปากที่กำลังดูดเม้มอย่างเมามัน ปลุกเร้าอารมณ์ดิบในตัวผมให้ประทุขึ้นมา
หน้าแหงนเชิดไปทางด้านหลัง ปล่อยให้ปากอุ่นๆ และมือนุ่มจัดการความใหญ่ยักษ์ของผมต่อไป
ปากเล็กไม่ย่อท้อกับความใหญ่โต ริมฝีปากห่อตัวเข้าหากันรูดท่อนเนื้อไปตามความยาว
ก่อนจะรูดกลับมาจนถึงส่วนปลาย ปล่อยมันให้หลุดออกจากเรียวปาก และอ้าอมดูดดุนเข้าไปใหม่
ศีรษะสวยผงกขึ้นๆ ลงๆ ผมครวญครางออกมาเมื่อความกำหนัดก่อตัวอย่างเต็มที่
ปากนุ่มเพิ่มความเร็วและแรงในดูดแก่นกายอันเขื่อง ออกแรงดูดเสียจนแก้มตอบพร้อมกับเม้มลงไปอย่าง
หนักหน่วง
ผมขบกรามเข้าหากันจนเป็นสันนูน ก่อนที่จะระเบิดเสียงออกมาดังลั่น
เมื่อความเสียวพุ่งทะยานขึ้นไปเถึงขีดสูงสุด และปล่อยออกมาภายในเวลาไม่กี่นาทีหลังจากนั้น
ริวขยับตัวขึ้นมา ปากเรียวบางมีน้ำสีขาวขุ่นไหลเป็นทาง ผมเอื้อมมือไปเช็ดออกให้ ก่อนกดริมฝีปากลงไปบดเคล้า
“ริวทำให้แล้ว ทำให้ริวบ้างนะ นะ” ผมรู้สึกผิดขึ้นมาทันที เหมือนเอาเปรียบเด็กที่กำลังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
ผมจับริวลงนอนบนหมอน ลูบผมที่เปียกชื้น จูบซับเหงื่อออกให้เบาๆ ก่อนประกบริมฝีปากเข้าด้วยกัน
ส่งลิ้นอุ่นเข้าไปรุกรานภายในปากหวานฉ่ำ ตอดรัดสัมผัสกับลิ้นนุ่ม มือใหญ่ของผมดึงร่างบางให้แนบชิด
ก่อนจะช่วยปลดปล่อยให้ริวซ้ำ ๆ จนร่างบางหมดแรง สลบไปในที่สุด
“ตื่นแล้วเหรอ” ผมถามเมื่อริวเปิดเปลือกตาขึ้นช้าๆ
ร่างบางหมุมตัวมามองหน้าผม สายตาเต็มไปด้วยความงุนงง เหมือนยังไม่ตื่นดี
ตาเรียวยาวกระพริบปริบๆ อยู่ครู่นึง ก่อนเจ้าของมันจะเด้งตัวลุกขึ้นนั่งอย่างกับติดสปริง
“ไอ้หมียักษ์”
ผมจุ๊ปาก สติมาครบความหยาบคายก็ตามมาสินะ
“เรียกพี่ดีๆ ถ้าไม่อยากถูกทำโทษ คราวนี้พี่ไม่ฟาดแล้วนะ แต่จะทำอย่างอื่นแทน”
ผมมองไปที่หน้าอกเปลือยเปล่า ริวก้มลงมองตามสายตาผม ก่อนจะสะดุ้งโหยง
“เชี่ยยยย” ผมได้แต่ถอนใจยาว กำลังจะคิดว่ามันน่ารักเจอแบบนี้คงต้องคิดดูใหม่
เรื่องเมื่อคืนผมไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่ามันเป็นเหตุสุดวิสัย ก็เหมือนช่วยตัวเอง อีกอย่างถ้าผมไม่ทำให้
มันก็คงทุรนทุราย ลงแดงตายไปแล้ว
“ว่าแต่ไปทำอีท่าไหนเข้าถึงโดนวางยาจนตัวซีดตัวสั่น” ผมลุกขึ้นบิดขี้เกียจ ไม่เท้าความหรอก รู้ว่ามันจำได้แน่
ยาพวกนี้ทำให้เกิดอาการอยากแต่ไม่มีผลทำให้สลบหรือลืม
“ไอ้บ้า ไอ้หมีควาย” ไม่ตอบแล้วยังด่าผมอีก
ผมคว้าตัวริว กดมันลงกับเตียง เอาเข่าทับต้นขาไว้
“บอกว่าให้พูดดีๆ “
“มึงทำกู มึงใส่ยากู” ริวใช้แขนสองข้างฟาดผมไปทั่ว ทั้งหน้าอก ต้นแขน ผมต้องเอนหัวหลบก่อนที่จะมันจะฟาดโดนหน้า
“คิดได้นะไอ้เด็กเวร ถ้าใส่ยาให้คงไม่ทำแค่นั่งรูดให้ทั้งคืนแบบนี้หรอก สอยตูดไปแล้ว”
“ไอ้ชั่ว" ผมก้มลงไปประกบปาก กัดฟันลงไปแรงๆ ทีนึง ก่อนจะเงยหน้าขึ้น
“จำไว้ เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจากับผู้ใหญ่ให้มันดีๆ หน่อย ถ้าไม่มีใครสั่งสอนจะสอนให้”
ริวไม่ด่าผมอีกแต่กัดปากเอาไว้แน่น
“ตอบมา ไปโดนยามาจากไหน” พอมันไม่พูดผมก็ทำท่าจะก้มลงไป ได้ผลดีทีเดียว
“ไม่รู้ รู้แต่ว่ามึนๆ นึกว่ามึนแชมเปญ” ริวพูดเร็วเป็นรถด่วน ท่าจะเริ่มกลัวผมจริงๆ
ผมก้มลงไปมองไอ้เด็กหน้าสวยผมยาว ตัวบางผิวขาว ก็สมควรที่มันจะโดน คงไปถูกใจใครเข้า
“ถามอีกอย่างสิ” ผมถอนเข่าออกลงไปนั่งข้างๆ ไม่โป๊หรอกผมกลับมาใส่เสื้อคลุมตั้งแต่เข้าไปปฏิบัติภารกิจช่วยตัวเอง
ตอนย่ำรุ่ง
“เด็กแค่นี้เคยทำด้วยเหรอ” มันข้องใจครับ ไอ้เด็กนี่ใช้ปากเก่งอย่าบอกใคร ผมไม่ได้พิสมัยผู้ชายยังมีอารมณ์ตาม
ริวมองผมตาขวาง แต่พอผมหรี่ตาใส่ก็รีบตอบ
“ไม่เคย” เสียงห้วนสะบัด ปากยื่นยาว
“ไม่เคยทำไมเก่ง”
มันอ้าปากแล้วหุบปากแล้วอ้าปาก หน้าแดงเรื่อ
“เคย..เคยดูบ่อยๆ”
“เป็นเกย์?” ผมถามไปงั้นแหล่ะครับ ดูทรง ดูการแต่งตัวมันก็รู้
“เรื่องของกู”
“อ๊ะ อ๊ะ พูดว่าอะไรนะ”
“เรื่องของผม”
“ทีเวลาอย่างว่าเรียกตัวเองริวเสียงอ่อนเสียงหวาน น่ารักกว่านี้ตั้งเยอะ”
“ไอ้หมียักษ์” คราวนี้ถ้าจะโกรธจริง ตะกายลุกขึ้นนั่งเอาผ้าห่มมาพันไว้ทั้งตัว
“ห้ามพูดอีก ถ้าพูดเรื่องนี้กับใครเจอดีแน่” กลัวตายล่ะครับ แต่ผมก็ไม่พูดอยู่แล้ว ผู้ชายกับผู้ชายรู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น
“ต่อไปก็หัดรู้จักระวังตัวบ้าง อย่าเผลอเรอแบบนี้” ผมหันไปสอนมันก่อนก้าวลงจากเตียง
เดินไปหยิบเสื้อผ้าที่สะบัดตากไว้จนแห้งเตรียมใส่
“ไปใส่ในห้องน้ำสิวะ” เสียงแหลมปรี๊ดหน้าตาตื่นทำเอาผมอดแกล้งไม่ได้
ผมเดินส่ายอาดๆ ไปหยุดหน้าเตียง ปลดสายรัดเสื้อคลุมอาบน้ำถอดออกจากตัว เหลือแต่ร่างกายกำยำเปลือยเปล่า
ริวดึงผ้าห่มขึ้นปิดหน้าล้มตัวลงนอน หันหลังให้ผมทันที ผมแกล้งยื่นมือไปดึงสองสามครั้งพอให้คนข้างในผ้าตกใจเล่น
ก่อนหันมาแต่งตัวจนเสร็จ
“ลุกมาทานน้ำให้เยอะๆ เข้าไปฉี่บ่อยๆ ขับยาออกให้หมด” ริวนอนนิ่งไม่ตอบรับ ไม่ขยับ
“อีกอย่างหาเกลือแร่ทานด้วย เมื่อคืนเสียน้ำไปหมดตัวแล้วมั้ง” คราวนี้ไอ้ตัวดีตวัดผ้าห่มออกมาเฉพาะหน้า
มองผมตาขวาง
“กลิ่นยังติดมือพี่อยู่เลย” ผมแกล้งยกมือขึ้นสูดดม เท่านั้นแหล่ะหมอนมีกี่ใบปลิวว่อนมาหมด จนผมต้องกระโดดหลบ
หึๆ มันก็เด็กอยู่วันยังค่ำล่ะวะ ผมก้มลงหยิบหมอนโยนคืนไปให้บนเตียง
ก่อนเดินผิวปากทำท่าอารมณ์ดีเปิดประตูออกจากห้องไป ได้ยินเสียงขว้างของตามหลังมาติดๆ
ทำไมแกล้งมันถึงสนุกขนาดนี้วะ
............................................................TBC.............................................................
มาทำความรู้จักปุ่นกัน ^^
ปุ่นอยู่กับพี่ชายและพ่อที่คอยดูแลไม่ห่างมาตั้งแต่เด็ก เคยชินกับการทำอะไรตามที่ปั้นสั่ง พอมาเจอคุณวีร์ก็ติดนิสัย
เพราะคุณวีร์กับพี่ปั้นมีส่วนคล้ายคลึงกันมาก และที่สำคัญคือคุณวีร์พ่วงตำแหน่งเจ้านายไว้ด้วย
ความเกรงใจจึงเป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบต่อการแสดงออกของปุ่น
เวลาปุ่นอยู่กับครอบครัวจะเหมือนเด็ก ขี้อ้อน ขี้เอาใจ (แบบผู้ชาย เลยไม่ค่อยคิดมาก ไม่จุกจิก)
มีนิสัยชอบประนีประนอม อะลุ้มอล่วย ชอบใช้น้ำเย็นเข้าลูบเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ
(สุดท้ายปุ่นก็จะได้อย่างที่ต้องการเสมอ) กับคุณวีร์ก็เลยเหมือนกัน แต่ถ้าอยู่กับคนอื่นๆ ก็ปกติทั่วไป
ปุ่นเป็นคนยอมคนระดับนึงเพราะไม่ชอบมีปัญหากับใคร แต่เรื่องที่ยอมเป็นเรื่องที่ไม่ได้เกินไปพอทำให้ได้
แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง หรือทำเกินไป รับรองว่าคนอย่างพี่ปุ่นไม่ยอมแน่นอน ^^
ปล. ขออาศัยมาเขียนอธิบายตรงนี้แทนนะคะ
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67 (อ่าน 802008 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก