วิชารัก101 [love101] ตอน 11คำเตือน ตอนนี้ไม่มีสาระอะไรเลย นอกจากกิจกรรมที่ใช้เบอร์ 54 แจ๊บสอบเสร็จหลายวันแล้ว แต่แทนที่จะรู้สึกโล่ง กลับยิ่งเครียดกว่าตอนช่วงสอบเสียอีก
ก็...เรื่องนั้นแหละ ที่แจ๊บขอผลัดพี่หนึ่งไว้ว่าเป็นหลังสอบอ่ะ
เย็นวันที่สอบเสร็จ พี่หนึ่งไปรับเหมือนเดิม ทันทีที่เปิดประตูเข้าห้องได้ พี่หนึ่งก็แทบกระชากแจ๊บเข้าไปกอด
“แจ๊บ” เสียงของพี่หนึ่งพร่า จนขนที่หลังคอของแจ๊บลุกชัน
“ค..ครับ”
“ได้ไหม”
ฮือ แจ๊บตื่นเต้นอ่ะ กลัวก็กลัว แต่ก็พยักหน้าแบบงงๆ
หลังจากนั้นทุกอย่างดูชุลมุนไปหมด พี่หนึ่งพาแจ๊บไปที่เตียง แล้วไล่สัมผัสตรงนั้นตรงนี้
แจ๊บส่งเสียงในลำคอเบาหวิว และหลับตาลง หนึ่งเคลื่อนตัวลงไปที่อก ขณะที่กำลังเล่นกับยอดทั้งสองข้าง ก็นึกเอะใจ
จังหวะหายใจของแจ๊บสม่ำเสมอ เหมือน...
เมื่อเงยหน้าขึ้นดู
ไม่เหมือนหรอก ใช่เลย
แจ๊บหลับ
หนึ่งถอนหายใจยาวเหยียด นั่งปรับอารมณ์อยู่เป็นนาที แล้วจึงโน้มตัวลงหอมที่แก้มของแจ๊บเบาๆ
คงจะเพลียสะสม เพราะอดนอนอ่านหนังสืออยู่หลายคืน
นอกจากจะยืนหลับบนรถไฟฟ้าได้แล้ว ยังหลับกลางอากาศทั้งๆที่กำลังจะโดนกินเนี่ยนะ
ลักหลับเสียดีไหม
อย่าเลย
“ฝันดีนะขี้เซา” หนึ่งประทับรอยจูบที่ริมฝีปากแดงอิ่มอีกครั้ง ห่มผ้า เปิดแอร์ให้ แล้วเดินกลับห้องตัวเอง
.
.
.
แจ๊บตื่นเต็มตา ในเช้าของอีกวัน เมื่อเรียงลำดับได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ก็แทบจะทึ้งหัวตัวเอง
“พี่หนึ่ง” แจ๊บเรียกด้วยน้ำเสียงอ้อนเต็มที่
“ว่า?”
“แจ๊บหลับ”
“เออ กูรู้แล้ว”
“โกรธป่าว”
“ไม่โกรธ”
“ดีมาก” แจ๊บยิ้มร่า
“แต่คืนนี้กูขอใหม่” หนึ่งเคลื่อนตัวเข้าชิดแล้วกระซิบข้างหู
แจ๊บขนลุกซู่อีกแล้ว ทำไมรู้สึกเหมือนถูกมัจจุราชจองตัว มากกว่าที่จะถูกเปิดซิงล่ะ
ฮือ แจ๊บเริ่มกลัวแล้วอ่ะ
.
.
.
ค่ำวันนั้น
แจ๊บหายเข้าไปในห้องน้ำเกือบชั่วโมงแล้ว
หนึ่งที่นอนดูโทรทัศน์รออยู่ เริ่มสงสัย
“แจ๊บ เสร็จหรือยัง”
เล่นเอาแจ๊บที่นั่งอยู่บนโถชักโครกสะดุ้งโหยง
“ยังอ่ะพี่หนึ่ง”
แจ๊บไม่ได้โกหกนะ ก็แจ๊บไม่ชัวร์ว่า เอ่อ มันสะอาดดีหรือยัง แล้วแจ๊บก็กลัวอ่ะ เพราะแค่นี้แจ๊บยังเจ็บจะแย่ แล้วถ้าเจอเบอร์ 54 เข้าไป แจ๊บจะมีโอกาสได้นั่งอึแบบปกติอีกไหมอ่า
แจ๊บคิดแล้วก็ส่ายหัว ร้องฮืออยู่คนเดียว จึงไม่ทันสังเกตว่า เจ้าของเบอร์ 54 ได้เปิดประตูห้องน้ำเข้ามากอดอกดู เด็กที่กำลังขวัญเสีย ทำหน้าทำตา และท่าทางตลกๆ
“แจ๊บ”
“เฮ้ย” แจ๊บแทบตกลงจากชักโครก เอามือกุมแจ๊บน้อยเอาไว้ นึกโมโหตัวเองที่ลืมล็อคประตู
หนึ่งเดินเข้ามาหา แจ๊บที่ตอนนี้เปลือยทั้งตัวได้แต่ก้มหน้างุด
“หมดทั้งไส้แล้วมั้ง” หนึ่งแซว
“พี่หนึ่งออกไปก่อน แจ๊บอาย” ตอนนี้หน้าแจ๊บแดงมากๆ แถมตัวยังสั่นนิดๆ
น่าแกล้งที่สุด
หนึ่งยกตัวของแจ๊บขึ้น แล้วอุ้มเข้าเอว
แจ๊บลอยหวือเข้าหาหนึ่ง แล้วใช้ขาเกี่ยวตัวหนึ่งเอาไว้ตามสัญชาตญาณ
“พี่หนึ่งงงงงงงง เล่นไรเนี่ย”
หนึ่งไม่ตอบแต่อุ้มแจ๊บออกไปจากห้องน้ำทั้งที่ยังเปลือยอยู่
แจ๊บอ้าปากจะโวยวาย แต่หนึ่งขัดขึ้นเสียก่อน ด้วยการกระซิบเบาๆ
“ห้ามพูด” หนึ่งคงกลัวว่าคำขู่สั้นๆนั้นจะไม่ได้ผล จึงรีบประกบปากทับริมฝีปากที่พร้อมจะเจื้อยแจ้วเจรจาหาทางรอด
สติของแจ๊บเริ่มไม่มั่นคง ลิ้นของพี่หนึ่งพันวนและพลิกไปมา มันช่างทำให้มึนเมา จนแจ๊บคิดอะไรอย่างอื่นไม่ออก มือหนาที่ลูบแผ่นหลังนั้นก็เล้าโลม ปากของหนึ่งที่ละออก ก็จูบระเรื่อยมาตามลำคอ
หนึ่งวางแจ๊บลงบนเตียง แล้วตามขึ้นคร่อมทันที การจะจัดการเจ้าเด็กที่ลื่นอย่างกับปลาไหลนี่ คือต้องไม่เปิดโอกาสให้ตั้งตัวได้
มือที่สากและแกร่งลูบทักทายแจ๊บน้อย เกลี่ยที่ปลาย ให้เจ้าของมันครางฮือ
หนึ่งไม่เหลือความอดทนมากนัก กายของคนด้านล่างที่บิดเพราะกระแสความซ่าน เซ็กซี่มาก ยั่วยวนมาก
มือของหนึ่งควานหาเจลที่เตรียมไว้ ในขณะที่ปากยังไม่ละออกจากยอดอกที่แอ่นขึ้น
แจ๊บดูเบลอไปหมด ทั้งยังสั่นไม่หาย ไม่ว่าหนึ่งจะแตะลงตรงไหน แจ๊บก็สะดุ้งและกัดปากเพื่อกลั้นเสียง
แต่เมื่อเห็นหนึ่งชะโลมเจลลงบนนิ้วของตัวเอง แจ๊บก็ทำหน้าหวาดกลัวมากกว่าเดิม
“พี่หนึ่งงงงงง” แจ๊บเรียกเสียงอ่อย
“ครับ” หนึ่งจูบแจ๊บอีกครั้ง อย่างเร่าร้อนเพื่อลดความกลัวและเบี่ยงเบนความสนใจ ยามที่นิ้วแรกทักทายที่ส่วนนั้น แล้วพยายามบุกรุกเข้าไป
มันเจ็บ แต่แจ๊บพยายามอดทน
“พี่หนึ่ง” แจ๊บไม่รู้ว่า แจ๊บเรียกชื่อพี่หนึ่งไปกี่รอบแล้ว แต่เพราะ ทั้งตื่นกลัว และไม่มั่นใจ เลยหลุดเรียกชื่อของผู้ชายตรงหน้า คล้ายกับจะต้องการคำยืนยันว่า “มันจะโอเคใช่ไหม”
“ครับ” ตอบกลับด้วยเสียงทุ้มนุ่ม “ไม่เป็นไรนะหนูน้อย พี่จะทำเบาๆ”
แจ๊บเชื่อ จึงพยักหน้าและหลับตาลง และสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกว่า มืออีกข้างของพี่หนึ่งรูดรั้งแจ๊บน้อยอย่างเป็นจังหวะ พร้อมกับที่จำนวนนิ้วเพิ่มขึ้น
“อา....” แจ๊บหลุดเสียงร้องออกมา
ตอนนี้แจ๊บนอนหงาย มีหนึ่งคุกเข่าอยู่ระหว่างขา
ตัวของแจ๊บเริ่มแดงนิดๆ ยอดนั่นชูปลั่ง หนึ่งมองน้องอย่างหลงใหล ลักษณะการยก บิด และแอ่นตัวของแจ๊บมันเหมือนจะเร่งให้ความอดทนขาดผึง หนึ่งไม่อยากรออะไรทั้งนั้น อยากจะจ้วงโจนเข้าหาเสียเดียวนี้ แต่ทำแบบนั้นก็คงไม่ต่างจากการฝืนใจ หนึ่งรู้ดี รสรักจะหอมหวานหากมันเป็นไปด้วยความพร้อมใจของทั้งสองฝ่าย
ใจเย็นเข้าไว้
หนึ่งหมุนนิ้วสำรวจไปทั่ว ตัวของแจ๊บยังเกร็ง และระแวดระวัง
“หลับตาปี๋เลยนะ” หนึ่งล้อเลียน
“กะ กี่นิ้วแล้วอ่ะ” แจ๊บปรือตาขึ้นมอง
หนึ่งไม่ตอบ แต่สอดนิ้วที่สามเพิ่มเข้าไป
“พ..พี่หนึ่ง งื้อ เบาๆ มันแน่นอ่ะ” แจ๊บลืมตาขึ้นมาโวยวายสลับกับการหอบและคราง หนึ่งเลยใช้มืออีกข้างสะกิดที่ปลายของแจ๊บน้อย จนแจ๊บต้องหยุดโวยวายแล้วร้องเสียงหลง
แล้วนิ้วของหนึ่งก็แตะเข้ากับจุดหนึ่งด้านใน เหมือนกระแสไฟแล่นปราดทั่วตัวของแจ๊บ เหมือนกำลังดิ่งลงจากรถไฟเหาะตีลังกา มันเสียววูบหวิว จนแจ๊บต้องทึ้งผ้าปูที่นอน แล้วกำมันแน่น
“พี่หนึ่ง” แจ็บเรียกเขาอีกแล้ว คราวนี้เสียงแปร่งปร่า
“ครับ หนูน้อย” นิ้วของหนึ่งยังขยับไม่หยุดยามรับคำ
แจ๊บพูดอะไรไม่ออก ได้แต่แหงนหน้าสูงขึ้น กำผ้าแน่นเข้าเพื่อหาทางระบายความรู้สึกเหล่านี้
โอย ท่าแบบนี้มัน
หนึ่งมองดูแจ๊บในท่าทางแบบนั้นและไม่สามารถอดทนรอได้อีกต่อไป
ไม่ไหวแล้ว
เขาจึงถอดกางเกงด้วยมือเดียว
“หยิบถุงยางให้หน่อย”
“งื้อ ฮ้า อยู่ไหนล่ะ”
“หัวเตียง เอื้อมมือไป”
แจ๊บควานเปะปะ และหยิบสิ่งที่ต้องการได้
หนึ่งจัดการเรื่องที่เหลืออย่างรวดเร็ว เพราะหากทิ้งไว้นาน แจ๊บต้องเปลี่ยนใจแน่ๆ
แต่ ไม่ทันแล้วล่ะ เพราะ
ขณะที่หนึ่ง ใส่ถุงยางให้ตัวเอง แจ๊บมองอยู่ตลอด และความกลัวและกังวลเริ่มกลับมาอีกครั้ง
หนึ่งเห็นมันในตาคู่แป๋วนั่น จึงเอื้อมไปกุมมือของแจ๊บไว้
“ถ้าบอกให้หยุด จะหยุดทันที” หนึ่งตั้งใจตามนั้นจริงๆ ไม่ได้แค่พูดเพื่อปลอบอย่างขอไปที
“ขะ..เข้ามาเถอะ” แจ๊บอนุญาตทั้งๆที่ตัวยังสั่น
เจลถูกชโลมจนโชกชุ่ม
หนึ่งจดจ่อเข้าที่ตรงนั้น กดมันเบาๆให้ทักทายแจ๊บ แจ๊บกระตุก
หนึ่งค่อยๆกดมันเข้าไป
แจ๊บกัดปากแน่น เจ็บ แต่ยังคิดว่าทนไหว
ขณะที่หนึ่งค่อยๆรุกลึกมันเข้าไป แจ๊บก็ใช้สองมือดันหน้าท้องของหนึ่งไว้สุดกำลัง
“พี่หนึ่ง”
“หือ”
“พี่เคยเปิดซิงมาแล้วกี่คน”
“มันใช่เวลาจะมาสัมภาษณ์กันหรือเปล่าแจ๊บ” หนึ่งหายใจหอบและพยายามสะกัดกั้นอารมณ์ที่กำลังจะครอบงำเขาจนหน้ามืด
“ก...ก็ถ้าพี่หนึ่ง เคยเปิดซิงใครมาก่อน แจ๊บจะได้มั่นใจว่าพี่หนึ่งรู้งาน แล้ว แล้ว แจ๊บก็คงจะไม่เจ็บเท่าไหร่”
หนึ่งโน้มตัวลงมาจ้องตาแจ๊บ แววตากระหายและคุกคาม น่าแปลกที่แจ๊บทั้งกลัวและทั้งหลงใหลในท่าทีแบบนี้
“กูเปิดซิงแฟนกูทุกคน...พอใจหรือยัง”
แจ๊บยิ้มแล้วกระซิบกลับ “งั้นโชว์ฝีมือหน่อย”
หนึ่งยิ้มร้าย แล้วเล่นงานจุดอ่อนไหวที่สุดของแจ๊บด้วยปาก
แจ๊บคราง แล้วเอาหัวถูไถไปกับที่นอน เพราะหนึ่งเร่ง เร้า จนแจ๊บแทบทนไม่ไหว
ในเวลาเดียวกัน หนึ่งก็ค่อยดันตัวเองเข้าลึก
อุ่ก
จังหวะสุดท้าย เล่นเอาแจ๊บจุก
หนึ่งผละออกจากแจ๊บน้อย เพื่อสบตากัน
ยกมือเช็ดเหงื่อที่ผุดพรายที่ไรผมของแจ๊บ
กรามนูน เพราะต้องอดทนกับการตอดตุบเบื้องล่าง
รอ เขาต้องรอ เพราะตอนนี้แจ๊บยังคงจุกไม่หาย
แจ๊บหายใจถี่ และเสียดท้อง
“พี่หนึ่ง”
“ครับ”
“เข้าไปแล้ว”
“ครับหมดแล้ว” หนึ่งขยับตัวเข้าออกเบาๆ เพื่อยืนยัน
“อ๊ะ..มัน อา...”
แจ๊บยกแขนยันหน้าท้องของหนึ่งไว้
“ไหวไหมหนู” หนึ่งถามทั้งๆที่ท่อนล่างยังขยับเบาๆ
“มันจุก เหมือน เอ่อ จะปวดท้องอึ” แจ๊บหน้าแดงแล้วเริ่มซีด ชักจะเสียความมั่นใจ
“ไม่ใช่หรอก คงจุกมากกว่า” หนึ่งชะลอจังหวะขยับตัวลงนิดหนึ่ง แต่ให้หยุดเลยก็ไม่ไหว
“งือ แจ๊บจะไม่ทำล่มใช่ไหม แจ๊บกลัวมันไม่สะอาด” ตอนนี้แจ๊บรู้สึกหน่วงในท้อง และอึดอัด
“ไม่ครับ เชื่อพี่นะ” หนึ่งเริ่มขยับเร็วขึ้น
“ขะ...ข้างในเป็นยังไงอ่ะ ดี...ฮื้อ...ไหม” นี่แจ๊บจะไม่หยุดเป็นเด็กขี้สงสัยสักนาทีเลยเหรอ
หนึ่งโน้มตัวลงจูบปากของแจ๊บ มองตา “เลิกเล่นแล้วนะ” หนึ่งบอกแล้วเปลี่ยนจังหวะทันที
แจ๊บครางเสียงสูง เมื่อหนึ่งเบียดแทรก กระทั้นเข้าที่ประสาทสัมผัสภายใน
ตรงนั้น.......
แจ๊บไม่มีโอกาสได้ถามหรือพูดอะไรอีก เพราะมัวแต่ร้องคราง แอ่นกายให้ยิ่งชิด แล้วตะกุยเตียง
หนึ่งเองก็ครางต่ำ สูดปาก และลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวของแจ๊บ
ระหว่างจังหวะเหล่านั้น หนึ่งและแจ๊บต่างมองกันและกัน ท่าทีของอีกฝ่ายต่างเป็นสิ่งกระตุ้นให้ความรู้สึกลุกโหม
หนึ่งอยากยื้อเวลาให้นานกว่านี้ แต่นี่เป็นครั้งแรกของแจ๊บ เขาควรถนอมร่างกายของคนตรงหน้าให้มาก
หนึ่งโน้มตัวลง จูบ เดินหน้าเต็มกำลัง ปล่อยเสียงครางข้างหูของแจ๊บ แจ๊บเองเมื่อได้ยินเสียงครางของหนึ่ง ยิ่งทำให้ช่องทางบีบรัด
“อา...ซี้ด....พี่ตอบคำถามแล้วนะ” เสียงของหนึ่งยังคงดังอยู่ที่ข้างหู
“อะไรนะ..แฮก”
“ที่แจ๊บถามว่าข้างในตัวแจ๊บมันดีไหม ไงล่ะ...ฟังสิ...” เสียงในลำคอของหนึ่งต่ำทุ้มบอกความพึงพอใจ เสียงครางกับเสียงคำรามช่างเร้าอารมณ์
“...พี่หนึ่งอย่ายั่วนะ...แจ๊บ แจ๊บ จะไป...ฮือ...”
ได้ยินอย่างนั้น หนึ่งยิ่งเร่ง และ ส่งตัวเองและแจ๊บขึ้นไปจนถึงจุดสุดยอด
เสียงครางยาวดังแทบพร้อมกัน
.
.
.
หนึ่งและแจ๊บยังคงนอนมองหน้ากันอยู่อย่างนั้นพักใหญ่ ก่อนที่หนึ่งจะอุ้มแจ๊บเข้าห้องน้ำ วางคนที่อ่อนเปลี้ยลงที่ชักโครก แล้วย้อนกลับมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอน
“พี่หนึ่ง” เสียงแจ๊บเรียกจากในห้องน้ำ
เมื่อเข้าไปหา ก็เห็นแจ๊บหน้าเสีย และในชักโครกมีรอยเลือด
“แสบ” แจ็บร้องไห้แล้ว “มีเลือดด้วย”
หนึ่งทรุดตัวลง กอดแจ๊บไว้ “ขอโทษนะครับ คราวหน้าจะเบากว่านี้ มาพี่ช่วยนะ”
หนึ่งช่วยแจ๊บทำความสะอาดเนื้อตัว กินยา แล้วพาเข้านอน
เขานอนหงาย ส่วนแจ๊บนอนคว่ำอยู่บนอก
หนึ่งก้มลงหอมผมนิ่มซ้ำๆ เมื่อได้ลิ้มรสของแจ๊บแล้ว หนึ่งยิ่งรักยิ่งหลงแจ๊บมากขึ้นอีก แค่เข้าใกล้แค่นี้ หนึ่งก็มีอารมณ์อีกแล้ว แต่จำต้องสะกดไว้ จริงๆด้วยชั่วโมงบินแบบเขา จะพาให้แจ๊บคล้อยตาม เริ่มเกมรักกันใหม่อีกสักสาม หรือสี่รอบก็ทำได้ แต่ถ้ามากไปกว่านี้ พรุ่งนี้แจ๊บคงจะแย่ ซึ่งเขาไม่ต้องการให้เป็นอยากนั้น เหมือนกับเป็นการตักตวงเอาความสุขเฉพาะหน้า แล้วปล่อยให้พรุ่งนี้แจ๊บต้องอดทนกับความเจ็บระบมเพียงคนเดียว
“ยังเจ็บอยู่ไหม”
“เจ็บ แต่แจ๊บไหว” แจ๊บตอบเสียงอู้อี้ เพราะไม่ยอมเงยหน้าขึ้นจากอกของเขา
“ดีไหม”
คราวนี้แจ๊บเงยหน้าขึ้นมา “ดีมากเลย พี่หนึ่งมาเปิดเนตรแจ๊บอ่ะ ดีกว่าแฟบเองเยอะเลย ต่อไปนี้พี่หนึ่งต้องรับผิดชอบความรู้สึกแจ๊บด้วย” คำพูดนั้นดูซ่าแต่แจ๊บกลับหน้าแดงแปร๊ด
“งั้นพรุ่งนี้ขอเบิ้ล”
“เอาแบบไม่เจ็บได้ไหม”
“ทำบ่อยๆ เดี๋ยวก็เลิกเจ็บเองแหละ”
-โปรดติดตามตอนต่อไป-
หายไปเกือบสองเดือนเลย
@ t o n s w i n d