คิดถึงครั้งที่ 13
คำเตือน อย่าหาสาระจากตอนนี้
“สิงห์ ปล่อยได้แล้วมั้ง” นายน์บอกสิงห์ที่ยังกอดเขาไม่ปล่อย
“อีกนิดหนึ่ง” นายน์ปล่อยให้สิงห์กอดต่อ
“สิงห์..”เขาเมื่อยแล้ว หิวข้าวด้วย...
“ขออีกแป๊บ..”
“สิงห์..”
“ขอห้านาที” สิงห์เอาจมูกมาถูไปมาตรงคอเขา
“หิวแล้ว”
“ยังไม่ได้กินอะไรหรอ” สิงห์ปล่อยมือแล้วถาม
“อือ”
“ตื่นกี่โมง”
“เพิ่งตื่น แล้วก็เล่นเฟส”
“งั้นไปหาอะไรกินกันดีกว่า” คนตัวโตจูงมือเขาลงไปข้างล่างอีกรอบ
ขึ้นมาบนห้องแค่ให้สิงห์กอด...
“นายน์อยากกินอะไร” สิงห์ถาม ใบหน้ายังเต็มไปด้วยรอยยิ้มตลอดเวลา
“อะไรก็ได้”
“อาหารญี่ปุ่น อิตาลี ฝรั่งเศส ไทย?” สิงหาถามต่อ
“ไม่รู้” ปกติสิงห์มักจะเป็นคนคิดเสมอ
“เลือกๆๆ” สิงห์ยังคงคะยั้นคะยอให้เขาเลือก
“อาหารญี่ปุ่นก็ได้”
“งั้นไปห้างแถวนี้ละกันเนอะ ทนไหวไหม”
“อืม” เขาพยักหน้าตอบ
สิงห์ขับรถพาเขามาที่ห้างใกล้ๆคอนโดของสิงห์
“กี่ท่านคะ” พนักงานหญิงถามสิงห์
“สองครับ” สิงห์ตอบแล้วยิ้มให้ จริงๆคือสิงห์ยังไม่หุบยิ้มเลยต่างหาก
“เชิญทางนี้เลยค่ะ” พนักงานหน้าแดง เดินนำพวกเขาไปยังโต๊ะที่ว่าง
...มาอีกแล้วไอ้นิสัยยิ้มไปทั่วเนี่ย...
“ปล่อยมือก่อนไหม จะกินยังไง” นายน์ถามสิงห์ที่ยังไม่ยอมปล่อยมือเขานอกจากตอนขับรถ
“ป้อนหน่อย..”
“เยอะแล้วสิงห์ ยังไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะ” แค่คำว่ากลับมาคุยกันไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะกลับไปคบกันเสียหน่อย
ที่พวกเขาทั้งคู่เลือกสถานะแบบนี้อาจจะเป็นเพราะว่าคนที่คุยกันจะเจ็บน้อยกว่าแฟน...
เวลาที่อีกฝ่ายไม่อยากคุยกับเราแล้ว...
“นายน์...”
“หืม?” เขาขานรับ
“ต่อจากนี้ใส่นาฬิกามือขวาเหมือนเดิมนะ” ใส่นาฬิกามือขวาก็จะเห็นรอยสักที่ข้อมือซ้าย...
“สิงห์อ่ะ จะถอดสร้อยข้อมือออกหรอ สวยดีออก”
“ไม่อ่ะ รอยสักสวยกว่า...” สิงห์คีบซูชิเข้าปาก
“.....” นายน์รู้สึกร้อนที่ใบหน้า
“นายน์ เงียบทำ...ไม...” สิงห์หันมามองเขาแล้วชะงักไป
“ไม่สบายหรอ? หรือว่ากินกุ้งเข้าไป?” สิงห์ถามสีหน้ากังวล
“ฮะ? เปล่านะ” เขาเพิ่งกินไข่ม้วนไปชิ้นเดียวเอง
“แล้วทำไมหน้าแดง... เขินหรอ...” สายตาเปลี่ยนจากังวลเป็นกรุ้มกริ่มแทน...
“หิวแล้ว กินเร็วๆเลย” นายน์เปลี่ยนเรื่อง สิงห์หัวเราะแล้วหันไปกินต่อ
“นายน์ มีงานต้องทำป่ะ” สิงห์ถามเมื่อพวกเขากินเสร็จ
“ไม่อ่ะ ตอนนี้ยังว่างๆอยู่”
“แล้วหัวใจอ่ะว่างเปล่า” สิงห์ยิ้มกว้าง แต่สายตายังคงกรุ้มกริ่ม
เกลียดสายตาแบบนี้จริงๆ... มันทำให้นายน์ทำตัวไม่ถูกเลย...
“มุกเก่า” สิงหาเคยเล่นมุกนี้ตอนขอเขาเป็นแฟน
“ขัดอ่ะ เซ็งง~” สิงห์เบะปากแล้วหันหน้าหนี
บอกเขาทีว่านี่คือคนเดียวกับสิงหาหน้านิ่งเมื่อสามเดือนก่อน...
“แล้วถามทำไม” นายน์ชวนกลับเข้าเรื่อง
“ตอนเย็นไปเดินตลาดนัดกลางคืนกัน ตอนนี้สิงห์ง่วงมากเลย กลับกันเถอะ”
Rrrr... Rrrr...เสียงโทรศัพท์สิงห์ดังขณะที่พวกเขากำลังเดินไปที่รถ
"ครับ" สิงห์มองชื่อแล้วกดรับสาย
"อ่า.... ครับๆ... แป๊บนึงนะพี่ ผมถามนายน์ก่อน... มากินข้าวพี่... บ้า ไม่ได้ค้าง.....เงียบเลยพี่ แป๊บนึงนะครับ"
"นายน์ พี่ช่าถามว่าจะไปบริจาคของให้น้องไหม" สิงห์หันมาถามเขา
"วันไหนอ่ะ"
"เสาร์-อาทิตย์หน้า วันจันทร์ถัดไปมหาลัยก็ปิด อาจารย์มีประชุม"
"สิงห์ไปป่ะ"
"ไม่รู้เหมือนกัน แต่ช่วงนั้นน่าจะว่างด้วย"
"งั้นไปก็ได้" เขาตกลง
"อือ สรุปไปนะ เดี๋ยวบอกพี่ช่าก่อน" สิงห์คุยโทรศัพท์กับพี่ช่าต่อ เหมือนจะเถียงอะไรกันสักพักแล้วก็วางสายไป
สิงห์พาเขากลับมาคอนโด ทันทีที่มาถึงสิงห์ก็ทิ้งตัวลงนอนที่โซฟา
“ดูทีวีไปก็ได้ สิงห์ขอนอนก่อน เมื่อคืนนอนไม่หลับเลย” สิงห์บอกแล้วคว้ามือเขาไปจับ
“จับมือทำไม เดี๋ยวนอนไม่สบายหรอก” นายน์ถาม
“อือ.. จับไว้อ่ะดีแล้ว วันนี้สิงห์มีความสุขเกินไป จนกลัวว่าตื่นมาจะเป็นแค่ฝันเลยว่ะ...”
“นี่..” สิงห์เรียก
“หืม?”
“ตื่นมานายน์จะไม่หายไปใช่ไหม...” สิงห์บีบมือเขาแน่น
“อืม” นายน์บีบมือสิงห์กลับไป
นายน์นั่งดูหนังไปเรื่อยๆ เขาเองก็ง่วงเหมือนกัน แต่เขาไม่กล้าหลับ... กลัวว่าถ้าตื่นมามันจะเป็นแค่ฝันแบบที่สิงห์กลัว...
“หาวววว~~” นายน์ลืมตาขึ้นมามองรอบๆ เขากำลังนอนอยู่บนโซฟาแทนที่สิงห์
“ตื่นแล้วหรอ”
“หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”
“ไม่รู้เหมือนกัน สิงห์ตื่นมานายน์ก็หลับไปแล้ว เลยอุ้มมานอนที่โซฟาแทน นอนต่อไหม?”
“ไม่เป็นไร... ขอเข้าห้องน้ำได้ไหม..”
“อ่า.. คือ.. ถ้าอยากล้างหน้าล้างในครัวก็ได้... ห้องสิงห์รกนะ” สิงห์มองซ้ายมองขวาท่าทางมีพิรุธขั้นสุด
“อยากเข้าห้องน้ำ” นายน์ยังยืนยันคำเดิม ตอนแรกเขาก็แค่อยากจะล้างหน้านั่นแหละ แต่พอเห็นสิงห์มีพิรุธขนาดนี้เลยอยากแกล้งต่อ
“...ล้างหน้าในครัวแล้วไปเดินเล่นกันเถอะ... เนอะ...” สิงห์กลืนน้ำลายลงคอแล้วตอบ
“ไม่เป็นไร นายน์ลงไปเข้าข้างล่างก็ได้” นายน์ทำท่าจะลุกขึ้น
“เฮ้ย! เดี๋ยว!! เข้าห้องสิงห์ก็ได้ อย่างเพิ่งโกรธนะ” สิงห์ดึงมือเขาไว้
“นายน์หลับตาก่อน เดี๋ยวสิงห์พาไป ห้องสิงห์รกมาก ห้ามลืมตานะ” สิงห์เอามือมาปิดตาเขาไว้แล้วพาเดินเข้าไปในห้องนอน
“เสร็จแล้วเรียกนะ” สิงห์ตะโกนเข้ามาในห้องน้ำ แล้วตามด้วยเสียงดังกุกกัก
อะไรจะขนาดนั้น?
นายน์ล้างหน้าล้างตาแล้วเปิดประตูห้องน้ำออกช้าๆ เขาค่อยกวาดตามองหาสิ่งที่สิงห์พยายามปกปิดไว้
“เฮ้ย!!! บอกให้เรียกไง” สิงห์ทิ้งของในมือทั้งหมดแล้ววิ่งมาหาเขา
“ทำอะไรอยู่” นายน์แกล้งถามเสียงดุ
“เก็บของ... ห้องสิงห์มันรกไง” สิงห์เอาตัวเองมาบังเขา นายน์หันซ้ายสิงห์ก็มาขยับซ้ายตาม นายน์หันขวาสิงห์ก็ก้าวเอาตัวมาบัง...
“เดี๋ยวนายน์ช่วยเก็บ” ที่เห็นแวบๆคือมันรกมากจริงๆ ผ้าเช็ดตัวตากบนโต๊ะหนังสือ เสื้อผ้าอยู่บนที่นอน ส่วนผ้าห่มขึ้นไปคลุมถึงหัวเตียง...
“ไม่เป็นไรนายน์ ไม่เป็นไร ป่ะ เราไปเที่ยวกันดีกว่าเนอะ” สิงห์พยายามลากเขาออกจากห้อง
“ถ้าห้องสกปรกจะไม่มาแล้วนะ” นายน์ยื่นคำขาด สิงห์ทำหน้าหนักใจ จริงอยู่ที่นายน์รักความสะอาดแต่ความสะอาดของคนอื่นนายน์ก็ไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่หรอก
ที่พูดไปก็แค่แกล้งสิงห์เล่น
ถึงสภาพจะรกเกินทนรับไหวจริงๆก็เถอะ...
“งั้นนายน์ไปนั่งดูทีวีรอ เดี๋ยวสิงห์จัดเอง”
“จัดคนเดียวเมื่อไหร่จะเสร็จ จะไม่ไปเดินเที่ยวแล้วหรอ” นายน์เริ่มอารมณ์เสีย อะไรจะปิดบังกันขนาดนี้
“ก็ได้ๆๆ ยอมแล้วๆ” สิงห์ชูมือยอมแพ้ นายน์เลยเริ่มจากเก็บผ้าห่มที่อยู่บนหัวเตียงก่อน ไอ้นี่แหละที่ขัดตาสุด...
ตุบ!ทันทีที่ดึงผ้าออก หนังสือเล่มหนึ่งก็ตกลงแล้วเปิดออก พร้อมกับกรอบรูปอันใหญ่ตรงหัวเตียง...
นายน์จะไม่อะไรเลยถ้าหนังสือที่ตกลงมาเป็นหนังสือโป๊ซึ่งเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย...
แต่ทำไมมันถึงมีรูปเขา?
เช่นเดียวกันกับกรอบรูปตรงหัวเตียง ถ้ามันเป็นรูปนักบาสทีมโปรดหรือนักดนตรีก็ว่าไปอย่าง...
แต่ทำไมถึงเป็นรูปเขา?
“สิงห์...” หันกลับไปถามสิงห์ แต่เจ้าของห้องยืนยิ้มเจื่อนๆมาให้เขาแทนคำตอบ
“เราพอเรื่องเก็บห้องไว้แค่นี้ แล้วไปเดินเที่ยวกันเถอะเนอะ” สิงห์จูงมือเขาออกจากห้อง
“ตลาดอยู่ใกล้ๆ เดินไปนะ” สิงห์บอกเขาแล้วเดินนำทางไป
“ไป..เอารูป..มาจากไหน...” เขาควรจะรู้สึกยังไงดีกับการที่แฟนเก่ามีรูปเขาอยู่ที่หัวเตียง
“เพจเอฟซี” สิงห์ตอบสั้นๆ
“คืออะไร?”
“เพจแฟนคลับณภัทร ดูดิ” สิงห์ยื่นโทรศัพท์ให้เขาดู
นายน์ตกใจมากเมื่อเห็นมัน เพจนี้ตั้งขึ้นตั้งแต่ตอนเขาเข้าปีหนึ่งใหม่ๆ รูปส่วนใหญ่เป็นรูปแอบถ่ายเขาในอิริยาบถต่างๆ รูปล่าสุดคือรูปตอนงานละครเมื่อวาน...
นายน์หยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมากดไลค์เพจ Napat FC แล้วก็เพจคิ้วท์บอยของมหาลัย
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาคงจะสนใจเพจสิงหามากไป...
“ถ้าดีใจก็ยิ้มสิ” สิงห์พูดข้างๆหูตามองมายังโทรศัพท์ของนายน์
“มันน่าดีใจหรอ?”
“ดีสิ มีคนรักเราก็ต้องดีอยู่แล้ว สิงห์ก็ดีใจนะที่นายน์รักสิงห์”
“มั่วแล้ว ใครไปรักกัน” นายน์ปฏิเสธ
“อ้าวหรอ? แล้วทำไมถึงมาหาล่ะ?”
“....” อย่าถามคำถามที่เขาตอบไม่ได้สิ
“นายน์” สิงห์จับไหล่เขาให้หันไปมองหน้า
“หืม?”
“พูดเยอะๆนะ คิดอะไรก็พูดออกมาเถอะ สิงห์อยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับนายน์...”
“อืม.. จะพยายาม..”
“แล้วนายน์อ่ะ... ไม่ชอบสิงห์ที่ตรงไหน...”
“เฟรนลี่...”
“หือ?”
“ชอบยิ้มไปทั่ว...”
“อ่าาา... งั้นต่อไปนี้ยิ้มกับนายน์คนเดียวก็พอเนอะ..” สิงห์ชะลอเท้ามาเดินข้างเขา
“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก”
“ถ้าไม่สิงห์ทำอะไรที่ชอบก็บอกนะ” หลังมือของพวกเขาสัมผัสกันเบาๆ
“อืม..” ฝ่ามือคสอดประสานเข้าหากัน
“นายน์...มันจะไม่จบเหมือนเดิม... มันจะไม่ใช่หนังสือเล่มเดิม... สิงห์จะเขียนภาคใหม่เอง... แล้วมัน... จะไม่จบแบบเดิม...
สัญญา” สิงห์บีบมือเขาแน่น
“ขอโทษนะ... ที่บอกเลิกตอนนั้น...”
“สิงห์เองก็ผิดที่ไม่รั้งไว้เหมือนกัน...”
“พอเถอะ อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ช่างมันละกันเนอะ ไปเดินเที่ยวกันดีกว่า” สิงห์ยิ้มแล้วพาเขาไปร้านของกิน
“กินนี่ดินายน์ อร่อยดีนะ”
“สิงห์ไปกินไอติมหลอดกัน”
“นายน์ๆรองเท้าคู่นี้สวยไหม”
“นายน์ดูอะไรอยู่อ่ะ”
“นาฬิกาอ่ะ สวยป่ะ”
“เรือนนี้เหมาะกว่านะ เรือนนั้นใหญ่ไปหน่อย เดี๋ยวเกะกะเวลาเขียนหนังสือ”
“สิงห์ หนังสือมือสองอ่ะ ไปดูนะ”
“เดินช้าๆดินายน์ เดี๋ยวชนคนอื่นเขา”
แชะ!“สิงห์ทำอะไรอ่ะ”
“เปล่าๆ ถ่ายรูปเฉยๆ” สิงห์ก้มหน้ายิ้มกับโทรศัพท์
“รูปอะไร ดูหน่อย” นายน์ชะโงกหน้าไปดู
“ไม่” สิงห์ชูมือหนี
“ไม่ดูก็ได้ ปล่อยมือเลย จะกินข้าวโพด” นายน์ดึงมือออกแล้วหยิบถ้วยข้าวโพดคลุกเนยมากิน
ตึ๊ง!
Singha August ส่งคำขอเป็นเพื่อนกับคุณ ยืนยัน ลบคำขอ
นายน์เก็บโทรศัพท์แล้วกินข้าวโพดต่อ
“เฮ้ย! ใจร้ายยย รับแอดเลยยย” สิงห์โวยวาย
“กินอยู่”
“นายน์~~”
“หืม?”
“รับแอด!”
“ไม่ว่าง”
“ณภัทร~~”
“ยังกินไม่หมดเลย” นายน์ยื่นถ้วยข้าวโพดคลุกเนยให้สิงห์ดู สิงห์เบะปาก
“ถ้ายังไม่รับแอดก็ยังไม่ต้องกิน” สิงห์แย่งถ้วยข้าวโพดไปจากมือเขาแล้วเอานิ้วมาจี้เอว
“ฮะๆ สิงห์ ไม่เล่นนะ ฮ่าๆๆ อย่าดิ สิงห์ ฮะๆๆ ไม่เล่น”
“รับแอดดิ”
“โอ้ยๆ พอๆ ฮ่าๆๆๆ ยอมแล้วๆ กี่ขวบแล้วเนี่ยสิงห์ เล่นเป็นเด็กเลย” นายน์หยิบโทรศัพท์มากดรับสิงห์เป็นเพื่อน
แต่เขาก็ต้องสะดุดกับโพสต์ของเพจคิ้วท์บอยที่ขึ้นมาบนฟีดข่าว
XX Cute Boy ‘ไปเที่ยวตลาดนัดกลางคืนที่....กันไหมเธอ’
‘โอ้ยยย โฟกัสที่มืออย่างเดียวเลยค่ะตอนนี้’
‘มือ มือ มือ #ตายอย่างสงบ’
‘สิงหาหล่อมาก นายน์ก็น่ารัด เอ้ย น่ารัก 5555’รูปของเขากับสิงห์ตอนเดินจับมือกันเที่ยวตลาด นายน์ไม่รู้เลยว่าคนถ่ายเป็นใครและถ่ายตอนไหน เพราะตลอดเวลาที่เดินเขาจับมือกันตลอด...
แถม...
~~วิธีเก็บเงินสิงหาสไตล์~~
“สิงห์ นี่อะไรหรอ” นายน์หยิบกล่องพลาสติกใสที่มีเงินอยู่ข้างในขึ้นมาถาม
“เฮ้ย! เอามา!” สิงห์วิ่งมาหยิบมันไปจากมือเขา
กระดาษที่แปะไว้ด้านบนล่วงลงมา นายน์หยิบมันขึ้นมาดู
#ทีมแฟนเก่าใจต้องแข็ง
คิดถึงนายน์ 5 บาท
พูดถึงนายน์ 5 บาท
ดูรูปนายน์ 10 บาท
ส่องเพจ Napat FC 20 บาท
ดูรอยสักแล้วเพ้อ 50 บาท
คิดถึงนายน์แล้วช่วยตัวเอง 100 บาท
“อะไรเนี่ยสิงห์” นายน์ถามมือสั่น
“เห็นในทวิตมีเยอะ เลยลองทำบ้างแค่นั้นเอง...” สิงหาแก้ตัว
“นายน์ไม่ได้ถามเรื่องนั้น นายน์อยากรู้ว่าทำไมในนั้นถึงมีแต่แบงค์ร้อยล่ะ!!!” นายน์ถามไปหน้าแดงไป
“อะไรเล่า! สิงห์ก็เป็นผู้ชายนะ!!!” สิงห์เองก็หน้าแดงไม่แพ้กัน...
ระหว่างพวกเขาใครกันนะที่หน้าแดงกว่ากัน...
*************************************************
เป็นตอนที่มีแต่น้ำไม่มีเนื้อเลย ถถถถ
หลังจากโดนกร่นด่าไปในตอนที่แล้ว เลยมาแถลงว่า ที่ทำไปอยากให้ทุกคนซ้อมทำใจไว้ก่อน มันใกล้จบแล้วแหละ
ไม่น่าจะเกิน 10 ตอน //5 ตอนจะถึงรึเปล่ายังไม่แน่ใจเลย
-รักคนอ่าน-
หัวข้อ: -[ แฟนเก่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดถึงมากที่สุด ]- คิดถึงครั้งสุดท้าย P.38 (1/6/16) (อ่าน 368065 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก