คิดถึงครั้งที่ 7
“ท่านลิเลีย ท่านรักเจ้าใบ้นั่นมากเลยหรือ”
“ท่านฟรานซิส ซิลเวอร์เป็นสหายของท่าน ท่านไม่ควรว่าร้ายเขาอย่างนั้น อีกอย่างซิลเวอร์แค่เป็นคนพูดน้อยเท่านั้นเอง”
“ข้ารู้องค์หญิง แต่เหตุใดท่านจึงไม่สนใจข้าบ้าง”
“เราเป็นธิดาของท่านผู้ปกครอง การสนใจผู้อื่นนอกจากสวามีของตนเป็นเรื่องสมควรไม่”
“ท่านยังไม่ได้สมรสกับเจ้านั่นเสียหน่อย!”
“มันใกล้ถึงเวลาแล้วฟรานซิส งานอภิเษกจะจัดขึ้นทันทีที่เราอายุ 19”
“ข้ายอมรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้หรอก!”
“โอเค คัทจ้าาาา” พี่ช่าสั่งคัทเมื่อนายน์เดินกระแทกเท้าออกมาจากฉาก
“เหนื่อยไหมน้องนายน์ อ่ะน้ำ” พี่ช่ายื่นน้ำให้เขา
“ขอบคุณครับ”
“นายน์แสดงได้ดีกว่าวันแรกเยอะเลยนะ พี่ไม่ได้หมายความว่าวันแรกไม่ดีนะจ๊ะ แต่คือน้องแสดงออกทางสีหน้ามากขึ้นแล้ว”
“หรอครับ”
“แล้วจำบทพอได้รึยัง ไม่ต้องเครียดน่า มีเวลาอีกตั้งเยอะ”
“ครับ”
“งั้นคู่ต่อไปซิลเวอร์กับกษัตริย์เข้าฉากเลย” สิงห์เดินไปเข้าฉากพร้อมกับพี่แน๊ตตี้
ใช่.. เพราะหาคนเล่นไม่ได้พี่แน๊ตตี้จึงต้องไปเล่นเอง
พี่แน๊ตตี้แสดงได้ดีมากจนนายน์ยังรู้สึกเสียดายความแมนของพี่แก...
“พอแล้วๆ นักแสดงกลับได้แล้ว ทีมงานอยู่ทำฉากกันด้วยนะ อย่าคิดหนี” พี่แน๊ตตี้ตะโกนบอก
“งั้นผมกลับก่อนนะครับ” นายน์ ริว และฟิวขอตัวกลับก่อน
‘โหห~~ แน๊ตตี้ฉากค่อยทำวันหลังไม่หรอ ขอกลับก่อนน้าาา ’
‘นนท์ ไอ้เผด็จการ! วันนี้กูมีเดทกับสาวนะเว้ย’
‘กรี๊ดดด!! ใครบังอาจเรียกชื่อเดิมฉัน บอกให้เรียกแน๊ตตี้ไง’
เสียงรุ่นพี่โอดครวนและเสียงโวยวายของแน๊ตตี้ทำให้นายน์รู้สึกขำ
ครืดดดด...“เฮ้ย!! น้องระวัง!!!”
โครมมมมม!!!!เสียงตะโกนของรุ่นพี่ดังขึ้นพร้อมกับเสียงของหนักตกและร่างของนายน์ที่ล้มลง
“กรี๊ดดด!!!”
“น้องเป็นอะไรรึเปล่า”
เจ็บ...
แต่เจ็บแขนตอนที่ล้ม...
นายน์ลืมตาขึ้นมามองว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าก็ทำเอาเขาผงะไป
หน้าของสิงห์อยู่ใกล้แค่ปลายจมูก แต่สิ่งที่น่าตกใจกว่าคือเลือดสีแดงที่ไหล่ขวาของอีกฝ่าย
“สิงห์... เลือด...”
“สิงห์ นายน์เป็นอะไรรึเปล่า” พี่กิมวิ่งเข้ามาหาเขาทันทีที่รุ่นพี่ช่วยกันยกฉากออก
“ไม่เป็นไรครับ ยังครบสามสิบสองอยู่” สิงห์ตอบติดตลก
“ไม่ตลกนะ ใครวางฉากไว้อย่างนี้ ทำไมไม่วางราบกับพื้น หรือหาอะไรมามัดไว้” พี่ช่าหันไปโวยวายกับทีมงาน
“อ่ะนี่กล่องพยาบาล ปฐมพยาบาลไปก่อนแล้วค่อยไปหาหมออีกทีแล้วกัน” พี่แน๊ตตี้วิ่งกระหืดกระหอบเอากล่องพยาบาลมาให้พี่ช่า
“เจ็บหน่อยนะสิงห์”
“ครับ” พี่ช่าถอดเสื้อนักศึกษาสิงห์ออกแล้วเริ่มล้างแผล สิงห์ส่งเสียร้องเป็นระยะ ตอนนี้ไม่มีใครทำงานแล้วเพราะหากนักแสดงคนสำคัญเป็นอะไรไปละครก็ต้องล่มแน่ๆ
“เสร็จแล้วจ๊ะ น่าจะโดนเหล็กตกแต่งฉากบาด ยังไงก็แวะไปฉีดยากันบาดทะยักก่อนนะ”
“ครับ แล้วคุณไม่ทำแผลหรอ” สิงห์หันมาถามเขา
“น้องนายน์เจ็บด้วยหรอ ตายแล้วๆๆ นั่งเลยๆ เดี๋ยวพี่ทำแผลให้ สิงห์! ทำแผลเสร็จแล้วก็ลุกไป”
“โหพี่.. นี่ผมคนเจ็บนะครับ” สิงห์โอดครวนแต่ก็ยอมลุกให้นายน์นั่งแทน
“แค่แผลถลอกเองครับ ไม่เป็นอะไรหรอก” นายน์บอกพี่ช่าที่ทำท่าตกใจราวกับโลกจะถล่มเมื่อรู้ว่าเขาบาดเจ็บ
“ล้างแผลไว้หน่อยแล้วกัน เดี๋ยวติดเชื้อ” ไม่รอให้นายน์เถียง พี่ช่าคว้าแขนเขาข้างที่เจ็บไปทำแผลให้ทันที
“ผมกลับจริงๆแล้วนะครับ” นายน์กล่าวลารุ่นพี่อีกรอบหลังจากทำแผลเสร็จและพี่ช่าเช็คแล้วว่าไม่มีใครบาดเจ็บอีก
“จ๊ะ กลับดีๆนะน้องนายน์ แล้วสิงห์ล่ะ ขับรถไหวไหม ให้ใครไปส่งเปล่า” พี่ช่าถามสิงห์
“ผมขับไหวน่าพี่” สิงห์บอก พี่ช่ามองแผลที่ไหล่สิงห์แล้วทำหน้าลังเลใจ
“ผมขับให้ก็ได้ครับ” นายน์บอกพี่ช่า
เห็นแก่ที่ช่วยเขาไว้หรอกนะ...
“แต่นายน์ก็มีแผลนะ” พี่ช่าแย้ง
“แค่แผลถลอกเองครับ”
“จ๊ะ.. ก็ได้ งั้นฝากด้วยนะ สิงห์แกพานายน์ไปที่รถแกสิ” พี่ช่าหันไปสั่งสิงห์ ร่างสูงเลยต้องเดินนำร่างเล็กไปที่รถของตนอย่างจำยอม
“คุณขับรถเป็นด้วยหรอ” สิงห์ถามเมื่อเขาสตาร์ทรถ
“ครับ”
“นานรึยัง”
“ตั้งแต่ขึ้นปีสอง ผมไม่พาคุณไปตายหรอก”
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”
นายน์ขับรถพาสิงห์มาที่โรงพยาบาลของมหาลัยเพื่อฉีดยา แต่เพราะมีเคสด่วนนักศึกษาตีกันทำให้พวกเขาต้องรอจนฟ้ามืด
“เลี้ยวซ้ายข้างหน้า”
หลังจากฉีดยาเสร็จนายน์ก็ขับรถมาส่งสิงห์ที่คอนโด นายน์จอดรถที่ลานจอดรถ ล็อครถแล้วส่งกุญแจคืนสิงห์
“ผมขอตัวนะครับ”
“เดี๋ยว!” สิงห์เรียกเขาเมื่อเขาหันหลังจะเดินไปขึ้นแท็กซี่หน้าคอนโด
“ครับ?”
“ดึกแล้ว.. คุณจะค้างที่นี่ไหม” สิงห์ถามแต่หลังจากนั้นสีหน้าของคนถามก็เปลี่ยนไปเหมือไม่อยากให้เขาตกลง
“ไม่ล่ะครับ ผมกลับเลยดีกว่า” ทำหน้าแบบนั้นใครจะอยากตอบตกลงกัน
“ผมไปส่งคุณขึ้นแท็กซี่ก็แล้วกัน” สิงห์พาเขามารอแท็กซี่หน้าคอนโด
“กลับดีๆนะครับ ถึงแล้วก็บอกพี่ช่าด้วย เดี๋ยวเขาเป็นห่วง” สิงห์บอกนายน์ที่ขึ้นไปนั่งบนแท็กซี่แล้วปิดประตูรถให้...
**********************************************
“นายน์ แกมีปัญหาอะไรกับสิงห์ป่ะ” แจมถามนายน์ในช่วงบ่ายหลังเลิกเรียน
“หมายความว่าไง?”
“แกดูนี่ดิ” แจมยื่นโทรศัพท์มาให้เขาดู
The princess of Arkacha 3 วันที่ผ่านมา
รู้ว่ามันไม่ใช่เวลาแต่ช็อตนี้แอดตายค่ะ *แนบรูป*
3,598 ถูกใจ 548 ความคิดเห็น
รูปของเขากับสิงห์ตอนที่ฉากล้มทับแล้วสิงห์เอาตัวมาบังพอดี
‘แอดถ่ายทันได้ไงคะเนี่ย’
‘เปล่าๆ พอดีถ่ายวิดีโอบรรยากาศตอนซ้อมอยู่ นี่แคปมาจากคลิปอีกที’
‘ทำไมมันฉากนิยายขนาดนี้คะเนี่ย #จิ้นได้ไหม’“แล้วทำไมหรอ” นายน์ถามเมื่อไม่เห็นความผิดปกติอะไร
“ก็สิงห์ไม่มาตอบอ่ะแก ปกติเขาตอบทุกรูปนะเว้ย” แล้วแจมก็ดึงโทรศัพท์คืนไปจิ้มอะไรอยู่สักพักก็ส่งมาให้เขาดู
“เลื่อนอ่านเรื่อยๆนะมึง”
ที่แจมเปิดให้เขาดูเป็นรูปแคปหน้าจอโพสต์ของเพจต่างๆที่สิงห์มาตอบ
ยอมแล้วทูนหัวอยากมีผัวชื่อสิงหา ‘สิงหาไปเที่ยวกับเพื่อนค่ะ ได้ข่าวว่าไปกันหลายคน ทำไมมีแต่รูปคู่ล่ะ
#สิงห์แอม #สิงหากินกับอะไรก็อร่อย’
Singha August ต้องถามเขาแล้วล่ะครับ
A.M. Amounratนายน์เลื่อนไปรูปถัดไป
The princess of Arkacha ‘พร้อมจะดูละครกันรึยังคะทุกคน’
แนบด้วยรูปที่สิงห์กอดพี่ฟ้าจากด้านหลัง
‘ยังไงใครเป็นพระเอกกันแน่เนี่ย อยากดูเร็วๆจัง’
‘สิงห์แสดงได้ดีจนคิดว่าเขารักกันจริงๆเลย หรือสิงห์แอบรักจริงหรือเปล่า’
Singha August ก็ไม่รู้สิครับ - 3 –XX Cute Boy 'คิ้วท์บอยคนนี้นางไม่เคยเดินคนเดียวค่ะ มีคนเดินคู่ตลอดดด'
รูปสิงห์เดินเที่ยวห้างกับกิต เด็กศิลปกรรมที่ชอบมานั่งเล่นที่เศรษฐศาสตร์บ่อยๆ
‘จะสิงห์กิตก็ชอบ สิงห์แอมก็น่ารัก ตกลงสิงห์จะยังไงเอาให้แน่นะคะ จะได้เชียร์ถูก #สิงหากินกับอะไรก็อร่อย’
Singha August โสดครับ รอคนมาดูแลหัวใจ <3
Cha – Cha is beautiful สิงห์แม่มแรด รอก่อนนะเดี๋ยวพี่รีบไปดูให้ >\\\\\\<
Singha August จะรอนะครับ 55555“แล้วยังไงอ่ะ” นายน์ถาม เขายังไม่เข้าใจเรื่องที่เพื่อนจะสื่อจริงๆ
“ก็สิงห์จะตอบทุกรูปที่เป็นรูปสิงห์อ่ะ แต่นี่ก็สามวันแล้ว คนเม้นท์เชียร์สิงห์นายน์ก็เยอะ เขายังไม่มาตอบเลยแก”
“เขายังไม่ว่างเปล่า”
“ไม่ค่ะ เมื่อสามนาทีที่แล้วนางเพิ่งไปเม้นท์รูปน้องกิต”
“ยังไม่เห็นมั้ง”
“มีคนแท็กสิงห์มากกว่า 30 คนแล้วแก เพจคิ้วท์บอยยังเอารูปไปแชร์เลย”
“ไม่รู้ดิ”
“ฉันถึงได้ถามแกไง ว่าแกมีปัญหาอะไรกับสิงห์เปล่า”
“ไม่มี...”
“หรอ งั้นคงไม่ว่างจริงมั้ง เออนายน์ขอเลคเชอร์หน่อย ฉันจดไม่ทัน”
“อ่ะนี่ จดไม่ทันหรือหลับก็พูดดีๆ”
“เกลียดคนรู้ทันจริงๆ” แจมก้มหน้าก้มตาลอกเลคเชอร์นายน์อย่างเงียบๆ
นาย์ที่ไม่มีอะไรทำเลยหยิบโทรศัพท์มาเล่นเฟสบุ๊คแล้วเข้าไปส่องเพจที่คุ้นเคย
ยอมแล้วทูนหัวอยากมีผัวชื่อสิงหา 1 วันที่ผ่านมา
'ร่างกายไม่ไหวขอแค่ได้ดูก็พอ'
3,435 ถูกใจ 788 ความคิดเห็น
เป็นรูปแอบถ่ายด้านข้างสิงห์ที่นั่งยิ้มมองเพื่อนเล่นบาสอยู่ข้างสนาม
‘
หายไวๆนะที่รัก’
Singha August ขอบคุณครับ 5555
‘สิงห์เป็นอะไร ทำไมเราตกข่าว’
‘สิงห์โดนฉากละครล้มทับแล้วเหล็กตกแต่งฉากบาดค่า’
‘เจ็บเพราะช่วยนายน์อ่ะ น่ารักมากมาย *แนบรูป*’ รูปที่ลงเพจละครถูกเอามาโพสต์อีกครั้ง
‘ในรูปแลดูเป็นห่วงกันมาก เป็นอะไรกันรึเปล่าคะเนี่ยย สิงห์ตอบที’
‘มองบาสตาละห้อยเลยเธอ’
Singha August ก็อยากเล่นอ่ะ788 ความคิดเห็น สิงห์ตอบไป 779 ความคิดเห็น
อีก 9 ความคิดเห็นแซวเรื่องที่สิงห์มาช่วยเขา
มีแค่เม้นท์ที่เกี่ยวกับเขาที่สิงห์ไม่มาตอบ...
แค่นั้นจริงๆ...
"เออนายน์ วันนี้แกไม่มีซ้อมหรอ" แจมถามขึ้นมาลอยๆ
"เฮ้ย! ลืม!! ไปก่อนนะแจม" นายน์กวาดของบนโต๊ะใส่กระเป๋าแล้ววิ่งไปคณะนิเทศทันที
ปรี้นๆ"คุณ! คุณ!!" เลยเวลานัดมา 5 นาทีแล้วแต่นายน์ก็ยังไม่ถึงตึกนิเทศเลย
ตลอดทางมีแต่คนขอถ่ายรูปตลอด..
"คุณ! คุณณภัทร!!" นายน์หันไปตามเสียงเรียก ถึงมันจะเป็นชื่อโหลแต่เขาก็ควรจะหันไปดูเพื่อความแน่ใจ
รถยนต์สีขาวคุ้นตาขับมาจอดข้างเขา กระจกฝั่งคนนั่งลดต่ำลงเรื่อยๆ
"จะไปไหน" สิงหาถามเขา
"ไปซ้อมละครครับ"
"ขึ้นรถสิ กว่าคุณจะเดินไปถึงเขาก็เลิกซ้อมกันพอดี" สิงห์เดินลงจากรถมาเปิดประตูฝั่งข้างคนขับให้นายน์
นายน์เดินขึ้นรถที่เมื่อสามวันก่อนเพิ่งขับไป
แต่วันนี้แค่เปลี่ยนจากคนขับมาเป็นคนนั่งแทน...
"แผลที่แขนเป็นยังไงบ้าง" สิงห์ถามแล้วเริ่มออกรถ
"หายแล้วครับ"
"หรอ... ดีแล้ว"
เขารึเปล่าที่ควรจะถาม?
"...."
"...."
"แล้วคุณล่ะ... แผลที่ไหล่... เป็นยังไงบ้าง..."
"อืม.. ดีขึ้นแล้วล่ะ"
"...."
"....แล้วคุณ..."
"ขอบคุณนะ.." นายน์พูดเสียงเบา
"ฮะ?"
"ที่ช่วยไว้..."
"...."
"ขอบคุณนะ...""ไม่ได้อยากช่วยหรอก..."
"...."
"แต่ขามันไปเอง.... มันวิ่งไปเอง...""...."
******************************
พัฒนาการสิงห์ก้าวกระโดดมาก ฮ่าๆๆๆ
ตอนที่แล้วเป็นของเกียร์ ตอนนี้ก็ให้สิงห์หน่อย
นางลดค่าตัวแล้วจ้าา หลังจากโดนคนอ่านบ่น ถถถ
-รักคนอ่าน-
หัวข้อ: -[ แฟนเก่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดถึงมากที่สุด ]- คิดถึงครั้งสุดท้าย P.38 (1/6/16) (อ่าน 363516 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก