ที่บอกว่าพี่หมัยเป็นพระเอกนี่ตกลงหลอกเรารึเปล่าา หรือน้องกวิ้นไม่ใช่นายเอกเรื่องนี้? เฮ้ย แต่ชื่อเรื่องมันน้องกวิ้นนะ เราสับสนน แต่เราก็เข้าใจพี่หมัยนะ คือมันก็ชัดเจนอ่ะ ไม่ใช่ไม่รักแต่พี่รักไม่ได้ พี่หมัยก็เจ็บไม่แพ้น้องกวิ้นหรอกเราว่า ทำทุกทางให้คนที่ตัวเองรัเกลียดตัวเองและไปเริ่มใหม่กับคนอื่น ใครจะทำลง พี่ต้องใจแข็งขนาดไหนถึงทำแบบนี้ได้ ฉันเจ็บทุกการกระทำ ที่ทำให้เธอเสียใจ ฉันทรมานแค่ไหน ใครจะรู้ที่ผ่านมา ทั้งหมดฉันเป็นคนแพ้ แต่แค่ไม่มีน้ำตา โอ๊ยยยยย เอาจริงๆ เรารักพี่หมัยนะคะ สงสารด้วย น้องกวิ้นเราก็รักและสงสารเหมือนกัน ถ้าไม่มีเรื่องภายนอกเข้ามาเกี่ยว โลกนี้มีแค่พี่หมัยน้องกวิ้น เรื่องก็คงไม่เป็นแบบนี้ แต่มันเป็นไปไม่ได้ หวังว่าพี่หมัยจะผ่านทุกอย่างไปได้นะคะ เราเชื่อว่าน้องกวิ้นจะรอพี่อยู่ตรงนั้นเสมอ แค่พี่พร้อมจะหันกลับไป น้องจะอยู่ตรงนั้น พี่ไม่ต้องไล่หรอกค่ะ น้องกวิ้นไปจากพี่ไม่ได้หรอก ถึงพี่จะเลวแค่ไหน ทำทุกทางให้น้องไป แต่น้องกวิ้นขาสั้น คงไปไหนเร็วไม่ได้ อาจจะอีกสักสามสิบปีน้องถึงจะไปจากพี่ได้จริงๆ เราหวังว่าก่อนจะถึงวันนั้นพี่หมัยจะกลับมานะคะ หน้าที่กับหัวใจมันเลือกนากอยู่แล้ว เราจะร้องกับประโยคนี้ค่ะ
สำหรับทหาร...หน้าที่ต้องมาก่อนความรู้สึกส่วนตัว สำหรับพี่ชาย...การปกป้องน้องชาย...ก็ต้องสำคัญกว่าอะไรทั้งหมด พี่หมัยยยยย เราทีมพี่หมัย ถ้าไม่ใช่พี่หมัยก็ไม่มีใครจะดีไปกว่านี้แล้ว ถ้าเราไปยืนอยู่ตรงจุดที่พี่หมัยอยู่เราคงทำไม่ได้แบบนี้ ในเมื่อรักทั้ง 2 ฝ่าย แล้วทำไมต้องเลือก ทำไมต้องทำให้ใครสักคนเจ็บปวด เจ็บที่รักแล้วไม่อาจให้เธอรู้ เจ็บที่ฉันต้องปิดบังซ่อนอยู่ เฮ้อออ จริงๆงานนี้คุณพ่อก็ไม่ผิดนะคะ เรื่องนี้มันแล้วแต่ว่าจะมองมุมของใครจริงๆ เราไม่ได้อยู่ในสถานการณ์นั้น เราไม่มีทางรู้ สำหรับพี่หมัย คุณพ่อสำคัญ น้องเหมอสำคัญ น้องกวิ้นก็สำคัญ แต่พี่หมัยไม่เลือกน้องกวิ้นก็ถูกแล้ว ต่อให้พี่ยืนยันจะคบน้องกวิ้น แล้วยังไง? คุณพ่อไม่ยอมรับ น้องกวิ้นก็ถูกคุณพ่อพี่หมัยเกลียด แล้วมันดีตรงไหนที่จะทำแบบนั้น? สู้ให้น้องกวิ้นตัดใจจากตัวเองแล้วได้เจอคนที่จะสามารถทำให้น้องกวิ้นมีความสุขได้มันไม่ดีกว่าเหรอ? ถ้าพี่หมัยแต่งงานมีลูก น้องเหมอก็จะมีอิสระที่จะรักกับใครก็ได้ ไม่จำเป็นต้องแบกรับความหวังของครอบครัว พี่สมัยคือลูกที่ดี พี่ชายที่ดี คนรักที่ดี แต่เป็นคนที่ใจร้ายกับตัวเองมาก ไม่พูดถึงพี่หมัยแล้ว นี่พิมพ์อยู่น้ำตาไหล คืออัลไลลลล พูดถึงคนอื่นก่อน เราอ่านถึงตอนชนะแล้วเราก็ยังรู้สึกว่าน้องกวิ้นโชคดีเหมือนเดิม ชนะอาจจะช่วยอะไรไม่ได้ แต่อย่างน้อยได้ระบายให้ใครสักคนรู้มันก็ดีไม่ใช่เหรอคะ ไม่อย่างนั้นน้องจะมีเพื่อนไว้ทำไม ยิ่งตอนน้องเหมอรู้นี่ ฮือออออ ถึงจะชอบแกล้งน้องกวิ้นตลอด แต่เสมอก็คือเพื่อนที่อยู่ข้างๆตอนเพื่อนเศร้า อย่างน้อยน้องกวิ้นก็ยังมีเรื่องดีๆในชีวิตอยู่บ้าง ต่อจากนี้ก็คงเริ่มเข้าสู่ปัจจุบันขึ้นเรื่อยๆ ใกล้เวลาที่น้องต้องไปอเมริกาขึ้นเรื่อยๆด้วย เราหวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีนะคะ เราจะยังมีความหวังต่อไป แม้อาจจะถูกหักหลังซ้ำก็ตาม