ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา
นายน้อยลูกกุ๊ก
ตอนที่ 5 เหตุผลเลวๆ
"ไงมะรุม บ้านน่าอยู่ดีนะ"
เต้...ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้ของผมจะต้องมายุ่งเกี่ยวกับคนคนนี้อีก ทั้งๆ ที่เขาเป็นคนไล่ผมให้ไปจากชีวิตเขา และอย่าไปให้เขาเห็นหน้าแท้ๆ และผมก็ทำตามความต้องการของเขาทุกอย่าง แล้วเขามีเหตุผลอะไรมายุ่งกับผมและลูกอีก
"มาทำไม" ผมถามร่างสูงตรงหน้าที่ผมคาดว่าน่าจะสูงขึ้นจากเดิมซักประมาณห้าหกเซนได้ ใบหน้าก็ดูคมคายขึ้น ผมยอมรับเลยนะว่าเต้ดูหล่อขึ้นมากจริงๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงวิ่งเข้าใส่แล้วล่ะ
แต่สำหรับตอนนี้...มันไม่ใช่แบบนั้นอีกต่อไป ในหัวตอนนี้ของผมมีแต่คำว่าลูก ลูก แล้วก็ลูก ไม่มีอะไรสำคัญมากกว่าลูกอีกแล้วในตอนนี้และอนาคต
"ทำไม ผัวจะมาหาเมียไม่ได้รึไง" เต้ตอบยียวนกวน...ผมด้วยน้ำเสียงชวนโมโห เฮอะ เมียยังงั้นหรอ จำไม่เห็นได้ว่ามีคำว่าเมียอยู่ในประโยคไหนที่เขาพูดเมื่อห้าปีก่อนเลยซักนิด คำที่ผมได้ยินและจดจำได้ดีมีแต่คำว่าร่าน ว่าแรดนี่นา
แต่เอ๊ะ มีอยู่ประโยคหนึ่งที่เขาพูดคำว่าเมียออกมานี่นะ ประโยคนั้นผมจำได้ขึ้นใจเลยล่ะ นั่นก็เพราะว่าคำพูดประโยคนี้มันทำร้ายจิตใจผมมากกว่าประโยคอื่น
'โว้ย ปล่อยอีกระเทยกูจะไปหาเมียกู'
"ผมคิดว่าคุณมาผิดที่แล้วล่ะครับคุณเตชิน ที่นี่ไม่มีเมียของคุณหรอก" ใช่ที่นี่ไม่มีหรอกคำว่าเมียน่ะ มีแต่คำว่ากระเทยเท่านั้นแหละ หึ
"หือ ไม่ใช่เมียงั้นหรอ แล้วคนที่นอนอ้าขาให้กูเอานี่เขาเรียกว่าอะไรนะ อ้อ ใช่ๆ โสเภณีนี่นา ฮ่าๆๆ" คำพูดจากริมฝีปากหยักหนาสีสดมันชั่งทิ่มแทงหัวใจของผมจนแหลกยับไม่มีชิ้นดี
"คุณต้องการอะไร คุณเตชิน"
"เฮ้อ...คอแห้งจังเลยน้า นี่ไม่คิดจะเชิญแขกเชิญผัวเข้าบ้านหน่อยหรอ ตรงนี่มันร้อนนะคุณ" คำก็ผัวสองคำก็เมีย มาเรียกร้องอะไรเอาป่านนี้ มันไม่ช้าไปหน่อยหรอ
"เชิญ!" ผมกระแทกเสียงเชื้อเขิญแขกไม้พึ่งประสงค์เสียงห้วน
"ตึง!...เอานี่น้ำ รีบกินแล้วก็รีบกลับไปซะ" ผมพูดไล่ หลังจากที่จงใตกระแทกน้ำแก้วสีใสลงกับโต๊ะอย่างแรง แบบกระแทกแดกดัน แสดงออกชัดเจนถึงความไม่พอใจของการมาเยือน 'บ้านมะลิหอม' แห่งนี้ ของชายหนุ่มที่ครั้งหนึ่งเคยคิดจะฆ่าหนูมะเฟืองลูกน้อยของผมที่ตอนนี้กำลังนั่งกินไอติมบนตักกว้างของคนที่เคยทำร้ายตัวเองอย่างไม่รู้ประสีประสา
"โอ๊ย...หิวข้าวจังเลย มะเฟืองครับพ่อหิ๊ว หิว มะเฟืองหาอะไรให้พ่อกินหน่อยสิครับ" ผมมองดูเต้เสแสร้งทำสำออยกับลูกของผมอย่างจับผิด
"อ่า คุณลุงหิวแล้วหรอครับ งั้นรอมะเฟืองอยู่นี่ก่อนนะครับ เดี๋ยวมะเฟืองจะเจียวไข่มาให้กินนะครับ" ว่าแล้วเจ้าลูกมะเฟืองของผมก็ปีนลงจากตักของคนใจร้ายก่อนจะวิ่งไปในครัวเพื่อทำไข่เจียวอย่างรวดเร็ว
ถึงแม้มะเฟืองจะมีอายุแค่สี่ขวบแต่มะเฟืองก็มีพัฒนาการในเรื่องต่างๆ ไวมาก จนตอนนี้เขาสามารถทำอาหารง่ายๆ กินเองได้แล้ว แต่ก็ต้องในเฉพราะตอนที่ผมอยู่ด้วยเท่านั้น เพื่อความปลอดภัย
"ตกลงมาหาผมทำไม คุณเตชิน ไหนบอกว่าขยะแขยงไม่ใช่หรอ" ผมมองเต้ด้วยสายตาโกรธแค้น ก็ใครจะไม่โกรธคนที่เกือบจะฆ่าลูกของตัวเองกันล่ะ
"หึหึหึ เมียฉันนี่ใจร้อนจังเลยนะ"
"อย่ามาเล่นลิ้นนะ"
"ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ ก็แค่" เต้จงใจทอดเสียงเรียกอารมณ์โมโหของผมให้มากขึ้นเป็นทวีคูณ
"ก็แค่อะไร บอกมา!"
"ก็แค่อยากให้นายมาเป็น 'แม่พันธุ์' ให้หน่อย พอดีร่างกายของแพรไม่สามารถท้องได้ ฉันจึงอยากให้นายมีเด็กให้ฉันอีกซักคนไปให้แพรเลี้ยงหน่อยน่ะ พอนายคลอดเด็กแล้ว ก็ทางใครทางมัน" ประโยคเห็นแก่ตัวที่หลุดรอดออกมาจากปากของผู้ชายที่ชื่อเต้ เตชิน เหมือนค้อนปอนด์ขนาดมหึมาหล่นทับหัวผมจนมึนงงอย่างรุนแรง แม่พันธุ์งั้นหรอ แค่มีลูกให้อีกคนงั้นหรอ
"แล้วคุณทำไมไม่จ้างแม่อุ้มบุญหรืออะไรนั่นล่ะ ห๊ะ จะมาหาฉันทำไม รังเกียจมากไม่ใช่หรอ อีกระเทยคนนี้น่ะ" แม้ใจอยากตะโกนออกมาดังๆ ให้สมกับความโมโหจนอยากจะฉีกผู้ชายเลวๆ คนนี้ออกเป็นชิ้นๆ แค่ไหน แต่ในความเป็นจริงแล้วผมไม่สามารถทำได้เลย เพราะผมกลัว กลัวว่ามะเฟืองจะตกใจเสียงตะคอกของผม
"ไม่ล่ะมันเปลือง" คำพูดประโยคสั้นๆ ที่บ่งบอกนิสัยเลวทรามของเจ้าตัวได้เป็นอย่างดี
ก่อนที่ผมจะพูดอะไรออกไป ร่างเล็กๆ ของลูกผมก็เดินออกมาจากห้องครัวซะก่อน ทำให้ผมต้องกลืนคำพูดหยาบคลายที่เกือบจะปล่อยออกมาลงคอตามเดิม
"คุณลุงครับ ไข่เจียวสูตรพิเศษของมะเฟืองเสร็จแล้วครับ"
"โอ้โห น่ากินจังเลยครับ" เต้ว่าพลางล้มลงหอมแก้มมะเฟืองที่ปีนไปนั่งตักอย่างเอ็นดู ผมมองท่าทีที่เต้มีต่อมะเฟืองอยากโกรธแค้น ทำมาเป็นรักใคร่เอ็นดู ทีเมื่อก่อนล่ะกระทืบจนเขาจนเกือบตาย ผู้ชายคนนี้ไม่มีความละอายใจบ้างเลยหรือยังไง!
"ตกลงว่าไง เรื่องที่คุยกันเมื่อกี้นี้ว่ายังไง" เต้ถามย้ำ พร้อมกับกำรอบคอของมะเฟืองแบบหลวมๆ นี่มันเป็นการขู่ทางอ้อมที่ว่าไม่ทำตามจะหักคอลูกของผมทิ้งซะชัดๆ ผู้ชายคนนี้ชาติชั่วจนหาที่เปรียบไม่ได้จริง!
###########################
ว้อยยย เกลียดไอ้เต้จริง ชั่วมาก (แต่งเองอินเอง)
ป.ล.วันนี้ลงแค่นี้เนาะ ส่วยคำผิดเดี๋ยวเค้ามาแก้นะครับ เค้าจะไปทำการบ้านแล้ว ยังไม่ได้แตะเลย ไว้พรุ่งนี้เช้าจะเอามาลงให้ใหม่เนาะ ฝันดีครับ^^
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
