มันเป็นอะไรที่รอมานานมาก.
รอวันนี้ด้วยหัวใจที่จดจ่อ.
รอด้วยความรู้สึกตื่นเต้น. ดีใจ. ประหม่า
ตอนนี้ไม่ทีอะไรจะพูดนอกจากคิดถึง
คิดถึงน้องฟ้าและพี่กรมาก
แม้จะอ่านตอนเก่าวนไปสามสี่รอบ. หรือสิบรอบ
ความคิดถึงก็ไม่บรรเทาเท่าตอนที่อ่านตอนนี้
ความรู้สึกเดืมๆกลับมาอีกครั้ง.
พี่กรไม่รู้ว่าไปเจออะไรมา. ไม่รู้ว่าที่ทำต้องการปกป้องใคร
ไม่รู้ว่าที่ทำเพราะอะไร. แต่เชื่อในหัวใจรักของพี่กรเสมอ
น้องผ้าต้องสตรองนะ. เข้มแข็งนะ ไม่ช้านานเรื่องร้ายๆจะผ่านไป
ที่ฟ้าคิดถึงตอนอาจารย์ว่าเลวร้ายที่สุด. คงเพราะตอนกับพี่กรและพี่พล
คือความทรงจำที่แสนหวานเสมอ
ชอบพี่กรหึงเมีย. และชอบเมียคนอึนที่ไม่รู้ว่าสามีหึง. 555