Hangover night คืนนั้นผมเมาครับ
ตอนที่ 1
[/b]
"เหนิง แดกเหล้าป่ะ วันนี้"
เสียงเรียกชื่อผมเพร้อมคำเชิญชวนดังขึ้นจนต้องเงยหน้าขึ้นมาจากการลอกการบ้านวิชาสุขภาพวัยรุ่นทันที
"ดีครับพี่"ผมยิ้ม ลุกขึ้นเดินไปหาพี่ปีสองที่เป็นพี่พยาบาลคอยดูแลผมตอนรับน้อง
"ยิ้มใหญ่นะมึงเห็นฮอตมีคนชวนไปแดกหลายคน นึกว่าจะหยิ่งกับกูสะละ"พี่ต้นพูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้อหน่อยๆ ก็ไม่ได้อยากจะหลงตัวเองอะนะ แต่ผมก็พอจะมองออกบ้างว่าพี่เค้าน่าจะชอบผม อืม น่าจะน่ะนะ
"ไม่กล้าหยิ่งกับพี่ต้นหรอกครับ ยังไงก็โทรมานะพี่นะ ผมไปทำงานต่อละ"
ตอนนี้เวลาสามทุ่มกว่าแล้วผมและพี่ๆในคณะกำลังก๊งเหล้ากันได้ที่ กับแกล้มที่เคยมีมากมายเริ่มพร่องไปเยอะแล้ว คราวนี้ก็เน้นที่เหล้าที่หมดไปหลายกรมต่อหลายกรม วันนี้เป็นวันศุกร์ฤกษ์งามยามดีสะด้วยสิที่ผมจะเมาให้หัวทิ่ม พรุ่งนี้วันหยุดผมไม่มีเรียนอยู่ละยังไงก็สบายๆ แต่ดูเหมือนจะต้องเข้าไปที่คณะตอนบ่ายเพื่อไปซ้อมเดินขบวนพาเหรดของงานเฟรชชี่ ซึ่งงานในปีนี้คณะผมเน้นซิคแพคครับ ซึ่งพอดีกับที่ผมเล่นฟิตเนทตั้งแต่มอห้า กล้ามหน้าอกหน้าท้องใหญ่ละเลยทำให้ผมถูกพี่ดาวพี่เดือนเรียกตัวไปเดินขบวน ซึ่งจริงๆผมเกือบจะได้เป็นเดือนละนะ แต่ขอบายล่ะ พวกงานปั้นหน้าผมไม่ชอบเท่าไหร่
"เห้ย ปีหนึ่ง ลองป่ะ"ผมหันตามเสียงเรียก พี่คนที่พูดนี่ใครไม่รู้ล่ะ แต่พอบอกปีหนึ่งผมก็หันไว้ก่อน เพราะในนี้มีผมปีหนึ่งอยู่คนเดียว ผมพยักหน้ายื่นมือไปรับกระดาษขาวที่ม้วนๆอยู่ซึ่งน่าจะยัดไส้ในด้วยกัญชา ให้ตายสิ สายนี้เถื่อนจริงๆ
"อ่า" และใช่จริงๆด้วยผมสูดเอาควันเข้าปอดสมองรู้สึกโล่งและเหมือนกับจะบินได้จริงๆ
"ฮ่าๆ เชี่ยนี่แม่งได้ว่ะ"
เสียงโห่แซวเกรียวกราวที่ผมรับบุหรี่มาดูดและเผลอจะทำหน้าเคลิ้มจนพวกพี่ขำกันใหญ่
โอเค ตอนนี้บอกตามตรงว่าเริ่มจะมึนๆแล้ว แต่พักก่อนละกันผมเลยเน้นกับแกล้ม มองดูพี่ๆเกือบยี่สิบคนในบ้านชั้นเดียวหลังใหญ่ที่เป็นพี่ของอีกคนนึง ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่าใคร ในนี้ผมรู้จักแค่พี่ปีสองปีสามไม่ถึงห้าคนด้วยซ้ำ แต่ก็คุ้นหน้าหลายคนนะ ส่วนที่พี่ผมมากินได้ก็ยกให้พี่ต้นเลยครับ เค้าเป็นพี่ที่โรงเรียนเก่าผมน่ะเลยได้อภิสิทธิ์ขึ้นมานิดนึง
"พวกมึง ให้ทายกูหิ้วใครมา ฮ่าๆ" เสียงตะโกนจากผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นที่ประตูรั้วบ้าน พร้อมกับคนข้างกายคือ ผู้ชายหน้าตาหล่อมากคนนึง ย้ำนะครับว่าหน้าตาหล่อมาก หน้าตาเกาหลีชิบหายเลย ขาวสูงโปร่งตาโตจมูกเป็นสันปากบางเฉียบ...
"โคตรใจง่ายสัด" พี่เค้าพูดต่อพร้อมกับเดินเข้ามาแทรกในวง พร้อมกับอีกคนก็นั่งข้างๆกัน ใบหน้าไม่บ่งบอกอาการใดๆนอกจากทำหน้าเรียบเฉย
"ไปเอามาจากไหนวะ ฮ่าๆ"
คนอื่นๆต่างส่งเสียงเฮดังมาที่ผู้ชายหน้าใสคนนี้ปรากฎตัว
"กูไปซื้อเบียร์เห็นมันดูดบุหรี่อยู่ เลยชวนมาแดกที่บ้าน รู้ปะมันตอบไร"พี่ที่พูดน่าจะชื่อเฟย์นะถ้าผมจำไม่ผิดหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบพร้อมกับเล่าต่อให้พวกผมฟัง ซึ่งผมก็ลุ้นว่าพี่หน้าใสคนหล่อจะตอบว่าอะไร
"ก็ไปดิ ฮ่าๆๆๆ"
หือ ตอบแบบง่ายไปมั้ย นี่พวกเขารู้จักกันปะเนี้ย
"สัด สมกับเป็นเชี่ยปลื้มเลยจริงๆ"
ปลื้ม? ชื่อคนนั้นหรอ
"สายเมาไง ไอ้เหี้ยฮ่าๆ"
แค่ชื่อก็ตอบโจทย์แล้ว ปลื้มจริงๆ ผมบอกเลย
"อะ กูแนะนำก่อน นี่ไอ้ปลื้ม วิศวะปีสามรุ่นพี่พวกมึงๆๆๆ มันมานี่ไม่เน้นรู้จักวะ เน้นแดก ฮ่าๆ"
"xวย"คนชื่อปลื้มส่งเสียงออกมาเบาๆก่อนจะรับแก้วจากพี่ต้นที่นั่งข้างๆไปดื่มรวดเดียวหมด
ตั้งแต่มานี่ไอ้พี่ปลื้มมันก็เอาแต่กินเหล้า ดูดบุหรี่เป็นระยะๆไม่คุยกับใคร ส่วนผมน่ะเหรอ มองหน้าพี่เค้าจนไม่เป็นอันทำอะไรละ อะบอกหน่อยก็ได้ ผมยอมรับว่าเป็นเกย์ แต่ผมก็มีอะไรกับผู้หญิงสวยๆได้ ส่วนผู้ชายน่ารักๆหล่อๆเนี้ย ผมชอบเลยล่ะ
และพี่ปลื้มที่อยู่ตรงข้ามกับวงกินเหล้าที่ผมกินอยู่นี่ก็บอกตามตรงว่าปิ๊งตั้งแต่แรกเลย แหม เข้ามาเรียนได้ที่นี่ก็เดือนกว่าๆ พึ่งเจอผู้ชายหล่อๆน่ารักๆกับเค้าสะที ก็คนในคณะผมอะดิ มีกันอยู่แค่นี้ หน้าตาก็มีแค่นี้ แต่ละคนก็ตัวดำๆหุ่นล่ำๆผู้หญิงก็มีแต่ทอม สงสัยมั้ยว่าผมเรียนคณะอะไร
อะบอกให้ เรียนวิทย์กีฬาครับ หึหึ จะหาผู้ชายหล่อเนี้ยบแบบคนตรงหน้าผมก็ยาก
"ค่อยๆแดก เดี๋ยวก็เมาหรอก"พี่เฟย์บอกพี่ปลื้มที่นั่งข้างกันพร้อมกับแย่งแก้วออกมา
ผมยอมรับว่าพี่คนนี้ของจริง กินดุมาก ใครส่งเบียร์ให้กินก็กิน ส่งเหล้าให้กินก็กิน กินผสมกันแบบนี้ ถ้าเป็นผมหรือคนอื่นก็คงน็อคไปนานแล้ว
"แดกเหล้าละไม่เมาก็อย่าแดก หึ" แนะ ปากคอเราะร้ายสะด้วย
"เหยดดด"
เสียงโห่แซวดังขึ้น ผมนี่ถึงกับหัวเราะกับคำพูดเค้าเลย
และสักพักพี่ปลิ้มก็ลุกขึ้นคุยกับพี่เฟย์ว่าจะเข้าห้องน้ำ ผมนี่ได้โอกาสรีบลุกตามไปเงียบๆ
ยืนรอหน้าประตูห้องน้ำไม่นาน พี่เขาก็ออกมา
"พี่" ผมเกี่ยวแขนพี่เค้าไว้ เพราะแม่งไม่มีทีท่าจะมองหน้าผมด้วยซ้ำ ออกจากห้องน้ำก็เดินผ่านผมหน้าตาเฉย
"..." เงียบ
เงียบอะไรครับ อยากจะถามจริงๆ พี่เขายกแขนขึ้นเล็กน้อยบ่งบอกเป็นนัยๆว่าปล่อยแขนกูได้ละ ผมก็ปล่อยแล้วส่งยิ้มบางๆไปให้
"มีบุหรี่ปะ ผมขอตัว" เห็นพี่มันสูบจัดมาก ก็เลยลองๆขอละกันอยากคุยนะแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง ดูหยิ่งๆพิลึก
พี่เขาไม่พูดอะไรล้วงกางเกงหยิบซองบุหรี่ยี่ห้อแรงยื่นให้ผมตัวนึง อ่า ผมดูดแต่ของเย็นๆ ไอ้พี่นี่เล่นของร้อน กลิ่นหนักๆสะด้วย ไม่ธรรมดาจริงๆ
ผมรับมาและพี่มันก็เดินหนีไปอีก เฮ้ย ไรวะ
"เดี๋ยวดิ ละไฟอะ"
ผมชูบุหรี่ขึ้นให้เขาดูเล็กน้อย
"เรื่องมาก"
หาา ดูคำพูดจากพี่คนหยิ่งสิครับ หึหึ น่ารักจริงๆ ผมรับไฟแช็คขึ้นมาจุดแล้วสูบเข้าปอด อ่า แสบคอชะมัด
อ้าว หายไปไหนสะละ ไปไม่ลาเลย
ผ่านไปจนเวลาตีสอง บางคนก็เริ่มถอยทัพเกลือกกลิ้งนอนไปตามๆกัน ก็มีแต่พี่ปลื้มและพี่อีกสี่ห้าคนที่ยังคงนั่งกินเหล้าใส่แค่กางเกงยีนไร้เสื้อที่พอกินเหล้ามากๆแล้วจะร้อนจนต้องถอดออก แต่เสียดาย อีพี่ปลื้มเสือกไม่ถอด อดเห็นของดีเลยผมเลยทำให้ตอนนี้มีแต่พวกหุ่นหมีๆอยู่รอบตัวพี่เขาทั้งนั้น รวมถึงผมด้วย
"เชี่ยเหนิงนี่ถ้าไม่แดกก็กลับไปเลยปะ"พี่ต้นพูดขึ้น คงเห็นว่าผมไม่แตะแก้วเหล้าเหมือนคนอื่น
ถ้าไม่ติดว่าคืนนี้ผมเล็งผู้ชายตรงหน้านะ ผมนอนหลับไม่รอแม่งแดกเสร็จถึงตีสองหรอก
"กินดิพี่ๆ"
"มันของจริงว่ะ แดกดุสัด"เสียงพี่กายปีสี่เอ่ยชมคนในวง ไม่บอกก็รู้ว่าหมายถึงใครน่ะ "มึงไปรู้จักมันได้ไงวะ เฟย์"ผมได้แต่ฟังพวกพี่ๆคุยกัน ใช่สิครับ ปีหนึ่งที่ยังไม่หมดรับน้องอย่างผมต้องเจียมตัวกันหน่อย
"ก็เพื่อนของเพื่อนว่ะ เคยแดกเหล้าด้วยกัน มันยังถามอยู่เลยว่ากูชื่อไร มันจำไม่ได้ ฮ่าๆ"
ผมก็นึกขำตาม
"พี่เค้าจำพี่เฟย์ไม่ได้แต่ก็ยังมานี่นะครับ"
ผมถามด้วยความสงสัย นึกว่าจะรู้จักสนิทสนมสะอีก
"เออดิ มันขี้เมา กูบอกมาแดกนี่ยี่สิบกว่าคนมึงไม่รู้จักใครนะ มันบอก กูแค่มาแดกเหล้า ไงล่ะ ฮ่าๆ"
แปลก แล้วมากินเหล้ากับคนที่เหมือนจะแปลกหน้าแบบนี้ไม่กลัวเค้าทำอะไรรึไง มียี่สิบคน กับพี่เฟย์เองพี่เขาก็ไม่ได้สนิทอะไร จำชื่อกันไม่ได้ละยังจะมา
"กะxรี่สัดๆ"พี่โฮมคนนี้พี่ปีสี่พูดขึ้นมาขำๆแต่ดูเหมือนว่าพี่ปลื่มพอได้ยินแล้วก็ทำหน้านิ่งจ้องกลับไม่วางตา
"เสือกมะ"ก่อนจะพูดออกมาชัดถ้อยชัดคำ ตั้งแต่กินมาอีพี่ปลื้มไม่ค่อยพูดกะเขาหรอก พอพูดมาทีนี่เหมือนไม่น่าจะตายดีอะครับ
"อ้าว อย่ามาห้าว นี่วงพวกกูปากดีนะมึง"พี่โฮมเดือดทำท่าจะลุกแต่ผมก็จับแขนเค้าไว้ก่อน พี่โฮมตัวบางกว่าผมนิดนึง แถมใกล้เมาละมั้ง ผมเลยจับตัวไว้ได้ทัน
"ใจเย็นพี่"
"ไอ้เหนิงมึงเอาพี่โฮมเข้าบ้านไป เดี๋ยวได้เปิดศึกกะวิศวะ พวกมันมีน้อยๆที่ไหน"พี่กายพูดขึ้นมาเบาๆส่ายหน้าเซ็งๆ
ผมก็กระชับแขนจะพาพี่โฮมลุกแต่มันดื้อครับ
"กลัวแม่งที่ไหนอะ ใครๆก็เอือมกับมันละ ปลื้มหรอ หึหึ กูไม่เห็นจะปลื้มเลย"
แต่ผมปลื้มนะครับ ฮ่าๆ
"กูกลับละ"
นั่นไง พี่ปลื้มของผม(?)ลุกขึ้นยืนแล้วหันหลังไปเลย ชิบหาย ผมยังไม่ได้อะไรจากพี่เลยนะ อย่าพึ่งรีบหนีกันไปดิ
"เดี๋ยวดิพี่"ผมเลยต้องปล่อยแขนพี่โฮมแล้วลุกขึ้นตามเข้าไปที่ประตูหน้าบ้าน
"อะ"แล้วพี่มันก็เอาบุหรี่ซองนึงที่ข้างในมีไม่กี่ตัวยัดใส่มือผม
"ครับ?"
นี่คิดว่าที่ผมตามมาเพื่อจะมาขอบุหรี่ตัวนึงเนี้ยนะ
"แล้วก็อย่ามายุ่งอีก"พี่เขาว่าแล้วก้าวออกจากบ้านแต่กูดึงแขนไว้ทัน แม่ง หยิ่งชิบหาย
"เมาขนาดนี้จะกลับไง ผมไปส่ง" เอาวะ หิ้วกลับหอกูนี่ล่ะ รีบเอารีบจบ
"คิดว่ากูโง่" หือ ผมคิ้วขมวดมองผู้ชายหล่อๆตรงหน้าที่ตอนนี้หน้าแดงเพราะฤทธิ์น้ำเมาทำหน้าเรียบสบตาผมนิ่งๆ "กูชอบผู้หญิง"
เอิ่ม เหมือนโดนหักอก
"ปลื้ม เดี๋ยวดิ"พี่เฟย์เข้ามาแทรกระหว่างผมสองคน ผมก็จิตหลุดไปแปปนึงไม่รู้เค้าคุยไรกันแต่กูเฮิร์ทละ ผมดูออกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ ว่าผมต้องการเขาน่ะ
แล้วพี่ปลื้มและพี่เฟย์ก็กลับเข้าไปในวง นั่งกินกันต่อ ผมก็ดูดบุหรี่ในมือไปสองมวลแล้วกลับไปนั่งบ้าง
ในวงทุกอย่างปกติดีไม่มีแววทะเลาะอะไร พี่โฮมตอนนี้นอนโชว์หุ่นเมาแอ๋เรียบร้อย
สักพัก
พี่ปลื้มลุกขึ้นท่าทางเซเล็กน้อยเดินไปเข้าไปในบ้าน คราวนี้ล่ะ นาทีทอง
ผมก็ลุกขึ้นตามไปเนียนๆพวกที่้หลือก็เมาหลับนั่งพิงกันแล้ว คงจะได้เวลาเลิกแดกกันสะทีนะ กูรอตั้งนาน
ผมรอหน้าห้องน้ำนานมาก ไม่รู้ว่าอีพี่ปลื้มมันตายรึยัง
ไม่ออกมาสะที
ก็อกๆๆ
"ส่งเสียงมาหน่อย"ผมเอาแก้มแนบกับประตู เงียบเชียว
"เอากลิ่นมั้ย ขี้อยู่"
ฮ่าๆ อารมขันนะครับเนี้ย
แกร๊ก และประตูก็เปิดออกพร้อมร่างโปร่งที่ใบหน้าเปียกไปด้วยน้ำ ผมเสยขึ้นจนเห็นหน้าผากกว้าง เชี้ยเอ้ย น่าเย_ชิบหาย
"โอ๊ะ"
แน่ะ อ่อยกูชัวร์ พี่มันเดินเซมาชนผมได้ทีผมเลยรวบเอวไว้ แล้วแอบสูดดมกลิ่นน้ำหอมจากเส้นผมนุ่มนิ่มเบาๆ โรคจิตจริงๆไอ้เหนิงเอ้ย
"พอแล้วพี่"ผมจับไหล่พี่มันบังคับไปอีกทางที่ไม่ใช่หน้าบ้าน
แต่เป้าหมายคือห้องนอน บ้านหลังนี้ผมเคยมากินหลายรอบ
เสร็จกูแน่ หึๆ
"ทำอะไร"เสียงอู้อี้พูดออกมาเบาๆ ที่เห็นผมจับไหล่มันลากเข้าไปในห้อง ดูก็รู้ว่าพี่เขาเมาแค่ไหนไม่มีแรงแม้แต่จะขัดขืนผมหรอกเดี๋ยวคืนนี้ผมจะเป็นบทเรียนสำหรับพี่ให้ละกันว่าอย่าใจง่ายไปกินเหล้ากับคนแปลกหน้าอีก
แกร๊ก
ผมล็อกประตูถอดเสื้อตัวเองออกแล้วดันร่างโปร่งลงนอนกับพื้น
"หยุดนะ..."
เสียงของพี่ปลื้มหายไปทันทีที่ผมโน้มหน้าเข้าไปหอมแก้มเขาเบาๆแล้วจูบที่ริมฝีปากบางๆนั่น ก่อนจะพยายามแทรกลิ้นลิ้มลองน้ำหวาน แต่พี่เขาก็เม้มปากแน่นส่ายหน้าหนีช้าๆ
หึๆ คนเมาจะไปทำไรได้วะ
"ยอมๆไปเหอะ ยังไงก็สู้ผมไม่ได้มั้ง ห่ะๆ"ผมหัวเราะเสียงต่ำ คล่อมร่างพี่เขามือขวาของผมเองก็จัดการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกจนร่างกายสีขาวสะอาดเผยออกมา
โอ้ย ขาวเหี้ยๆ
อกไอ้เหนิงจะแตก ไม่มีพุง หน้าท้องแบนเรียบ และหัวนมสีชมพู...
"อย่า...ทำ"เสียงที่กว่าจะพูดออกมาจากปากคนเมาที่เหมือนรู้ชะตากรรมตัวเองแต่หน้ายังคงเรียบนิ่งอยู่ดังขึ้นช้าๆ เมาละหมดสภาพเลยนะครับ หึหึ
"หอมว่ะ"ผมสูดดมซอกคอเบาๆ ถึงจะมีกลิ่นเหล้าแต่ก็มีกลิ่นน้ำหอมจากตัวพี่มันด้วย
ผมลากลิ้นจากริมฝีปากที่ไม่ยอมเปิดอ้าเลยสักนิดไร้ลงมาที่ซอกคอออกแรงดูดงับเนื้อหวานนั้น อืมม หวานจริงๆ
"อย่า.."
ผมไม่สนใจเสียงห้ามของคนเมา มืออีกข้างแกะกางเกงยีนส์ออกและลูบเข้าที่เป้าของพี่มันเบาๆอย่างปลุกอารมณ์
เสร็จกู
“xวยเอ้ย”พี่ปลื้มครางออกมาเบาๆ หันหน้าแนบกับหมอนจนเผยลำคอขาวเนียนจนต้องเข้าไปชิมเนื้อนั้นอีกครั้งและมือผมก็ออกแรงลูบแก่นกายที่เริ่มแข็งขึ้นมาแรงขึ้น
“ชอบมั้ยล่ะ”ผมถามเสียงกระเส่าดูดเนื้อจนเกิดเสียงและฝังเขี้ยวลงไปแรงๆ
“อย่า...”
“หืม”
“อย่า...ทำรอย...อ่ะ”
ผมนึกขำในใจ ก็นึกว่าอย่าปล้ำมัน ที่ไหนได้ อย่าทำรอย สงสัยจะยอมรับชะตากรรมความซวยที่ได้ตกเป็นเมียผม เอ้ะ ไม่ใช่ซวยสิ โชคดีมากกว่ามั้ง
ผมจัดการถอดกางเกงของพี่มันออกจนหมด โน้มตัวลงไปเล่นกับน้องชายมันหน่อย อย่างน้อยครั้งแรกของผมกับพี่มันจะได้ประทับใจติดใจกันไปอีกนาน
“อ่า..”เสียงครางดังขึ้นเป็นระยะที่ผมออกแรงรูดน้องชายพี่เขาแรงขึ้น ก่อนที่ผมจะโน้มหน้าลงไปเอาปากครอบกับความยาวของแท่งร้อนและดูดขึ้นลงช้าๆ หอมอะ ทำไมตัวพี่มันหอมอย่างนี้วะ
“อืมม อือ อืม”
ผมยกยิ้มพอใจที่ได้ยินเสียงครางพร้อมกับสะโพกสวยแอ่นขึ้นด้วยความต้องการจนในที่สุดน้ำคาวก็ทะลักเข้าปากผมจังๆ
เหี้ยนิ!
“จะปล่อยก็ไม่บอกกันวะ”ผมคายปากออกจากแท่งร้อนที่ยังคงแข็งตัวอยู่เอามือเช็ดปากจำใจกลืนน้ำลงคอ ยอมรับว่านี่คือครั้งแรกที่ผมกินน้ำคาว ก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไหร่
“สัด พอเหอะ”เสียงหอบหายใจของคนใต้ร่างดังขึ้นพร้อมกับใบหน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์เหล้าและพึ่งปลดปล่อยอารมณ์หรืออาจจะโกรธผมสักอย่างก็แล้วแต่พูดออกมา
“พูดเพราะๆหน่อย ถ้าอยากให้พอ”ผมว่าก็แนบหุ่นนักกีฬานี่เข้ากับทุกส่วนของพี่เขา
“เลว...”
หึ
ปากมึงนี่น้า ผมยิ้มเหยียด บีบคางพี่เขาแรงๆ
"เลวยังไง พี่เองก็แตกละปะวะ"
และโน้มหน้าลงจูบปากบางๆร้ายๆนั่นซึ่งพี่เขาเองก็ไม่เปิดโอกาสให้ผมเลย จนต้องจำใจบีบแก้มให้อ้าออกถึงจะแทรกลิ้นเข้าไปได้ เอาสิ ยิ่งหลบลิ้นยิ่งเสียวนะครับพี่
กึก
"เหี้ย"ผมร้องออกมาทันทีเมื่อพี่มันเสือกใช้ฟันกัดลิ้นผมรวมถึงน่าจะลิ้นมันด้วย กลิ่นคาวเลือดกระแทกมาที่จมูกผมจเต็มๆ
"สม"ไอ้พี่หน้าหล่อแสยะยิ้ม ยกมือขึ้นช้าๆผลักกล้ามหน้าอกผมออก แต่ก็ไม่ได้รู้สึกถึงความแรงอะไร คนเมามันจะไปสู้อะไรได้
"ชอบความรุนแรงเหรอวะ จัดให้ดิ"ผมยิ้มเหี้ยม จับขาขาวเรียวแยกออกทันทีแล้วแทรกตัวยกขาขึ้นพาดบ่า จากใบหน้านิ่งเรียบแม้แต่ตอนแตกก็ตาโตขึ้นมา ทำเอาผมสะใจไม่น้อย เออ ค่อยมีอารมณ์หน่อย ไม่ใช่ให้กูเย_กับตุ้กตายางหน้าหล่อ
ผมเอื้อมมือไปหยิบโลชั่นทาผิวข้างหัวเตียงออกมาใช้บีบออกมาจนเต็มมือแล้วมาละเลงกับน้องชายผมช้าๆก่อนจะเอานิ้วเข้าไปสำรวจถ้ำก่อน
ถ้ามีสีเหลืองติดออกมาจะทำไงวะ ช่างแม่ง
"อ่ะ..."พี่มันกัดปากหลับตาปี๋หันหน้าไปด้านข้างจนแทบจะฝังกับหมอนท่านี้โตตรอ่อยเลยว่ะ ผมเร่งนิ้วจนพอใจก่อนจะถอนออกแล้วแทรกไอ้เหนิงยักษ์เข้าไปในถ้ำช้าๆ
"โอ้ย เหี้ยเอ้ย...อ่ะ"
ไม่ใช่เสียงกูนะครับ เสียงไอ้คนข้างล่างต่างหาก ผมกลัวว่าคนอื่นจะได้ยินจึงโน้มหน้าลงไปประกบปาก
ซึ่งคราวนี้พี่มันอ้าปากรับลิ้นผมไปแถมจูบตอบกลับสะผมเองก็เสียวหัวขึ้นมา จูบเก่งมากที่รัก
"ผมเหนิง วิทกี ปีหนึ่ง ขอเย็_พี่ปลื้มวิศวะนะครับ หึหึ"ผมบอกเสียงกระเส่า”ผ่อนคลายช้าๆ”หัวผมจะเข้าไปไม่ได้พี่ไม่รู้มันตั้งใจขมิบไม่ให้ผมเข้าหรือความฟิตของรูพี่มัน พี่ปลื้มหลับตาแน่นสูบหอบหายใจจังหวะนั้นผมเลยยัดเข้าถ้ำจนสุด
“พ่อมึงสิ โอ้ย”แล้วผมก็โดนด่าจนได้
“อ่า เสียวชิบหาย”ข้างในโคตรฟิตโคตรแน่นเล่นแม่โว้ยยย ผมร้องครางเสียงดังแล้วเริ่มโยกเอวเร่งเครื่องเร็วขึ้น จนอีกคนถึงกับร้องครางออกมาทั้งๆที่หลับตา
"ถุง..."
หึ กูไม่มีหรอกถุงอะ ผู้ชายด้วยกันมันไม่ท้องหรอก
"วางใจได้ ผมไม่มีโรคหรอกน่า"จัดการหอมแก้มไปที
"อือ...ตอดหน่อย"ผมสั่งมือขยำสะโพกและกระแทกเอวถี่รัวๆ แม่งโคตรฟิต โคตรมัน ซี๊ดดด เนื้อตัวแม่งก็หวาน จนเผลอทำรอยไปทั่วทั้งตัว
ยิ่งใบหน้าของไอ้พี่ปลื้มที่พยายามไม่ครางออกมาเอาแต่กัดปากจนเลือดไหล ส่ายหน้าส่ายหัวครางซี๊ดๆยิ่งทำผมมีอารมณ์
"บุหรี่..."เสียงครางหวานบอกเมื่อตอนนี้ผมกำลังเอากับมันท่าหมา แขนมันที่พอจะมีแรงขึ้นมาก็ท้าวกับหมอน ละนี่มีเซกส์อยู่นะ จะมาขอดูดบุหรี่อีก?
ได้ใจว่ะ
ผมถอนตัวลุกเดินไปหยิบบุหรี่ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงข้างล่างเตียง หันไปอีกทีก็โดนตีนอีกคนถีบเข้าที่หน้าอย่างจัง
โครม!
โอ้ย โดนหลอกละมั้ยกู แต่เหมือนไอ้พี่ปลื้มมันคิดผิดเพราะมันเมาไง ส่งผลให้ตัวมันล้มทับมาที่ผมเต็มๆ ถีบหน้าเข้ามาได้นะมึง
"เอาดีๆ มึงไม่ชอบใช่มั้ย!"ผมตะคอกเสียงดัง กัดเข้าที่คอแรงๆจนมันร้อง แต่สายตาก็จ้องผมแบบจะกินเลือดกินเนื้อ
"..."
"มองหน้ากู มีปัญหาหรอ มึงจะทำไรได้วะ นอกจากนอนให้กูเอาอะ เหอะ"
เพี้ยะ
ไอ้เหี้ย กูโดนตบ ทำไมคนเมาแรงมันเยอะจังวะ ผมจัดการอุ้มไอ้พี่ปลื้มแล้วเหวี่ยงลงเตียง หยิบเสื้อเที่ตกอยู่มามัดแขนมันกับหัวเตียงทันที
"ไอ้ชั่ว"เสียงเย็นๆใบหน้าเรียบๆแต่แววตาโกรธทำเอาผมสะใจไม่น้อย
"กูเลวได้มากกว่านี้"
ผมยิ้มเอื้อมไปหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ อ่า ค่อยยังชั่ว แล้วจับขามันแยกออก แล้วสอดแก่นกายเขาไปช้าๆ
"อื้อ อ้ะ ไอ้สัด"พี่มันส่งเสียงออกมาเมื่อผมเคาะขี้บุหรี่ร้อนๆลงที่หัวนมที่แข็งเป็นไตนั้นเบาๆ
สะใจกูจริงเว้ย
"ถีบหน้ากู ตบหน้ากู อยากมีรอยรักจากผัวคนนี้มะ"ผมยิ้มจูบปากแลกลิ้นกันไปสักพักเป็นการขู่ แต่พี่ปลื้มก็ไม่ตอบอะไรหันหน้าหนีหลับตารับแรงโยกจากผม
“อะ”และผมก็ใจดีไงอยากดูดก็ให้พี่มันดูดบุหรี่บ้าง เอวก็ทำหน้าที่กระแทกซอยอย่างเร็ว
"ใกล้แล้ว ที่รัก..."
และในที่สุดผมก็รับรู้ถึงความเสียวที่ใกล้ประทุเข้ามาซึ่งดูเหมือนอีพี่ปลื้มมันจะรับรู้ได้ก็เล่นขมิบรูแน่นขนาดนั้น โอ้ยๆ
“แตก แตกแล้ว โอ้ยๆ”ผมครางลั่น ปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปจนหยดสุดท้าย
"อ่ะ อ๊า"
ก่อนจะถอนตัวออกแล้วใส่ใหม่เข้าไปอีกรอบ
"ฮึ่ย..."
เสียงไม่พอใจของอีกคนไม่ทำให้ผมหยุดการกระทำนี้
"คืนนี้ยังอีกยาวไกลว่ะ พี่ปลื้ม"
กี่โมงกี่ยามละวะ ผมตื่นมาเพราะรู้สึกถึงการขยับตัวไปมาจนน่ารำคาญของคนในอ้อมแขน
โอย เมื่อยแขนชิบ กูไม่น่าทำตัวพระเอกกอดตัวมันไว้ทั้งคืนเลย แต่เอาเถอะ อย่างน้อยตื่นมามันก็ไม่ได้หนีไปไหน
"จะไปไหน"ผมถามคนใต้ร่างที่ทำหน้าเซ็ง หน้าตามันดีขึ้นกว่าเมื่อคืนมากที่เมาแอ๋ ทำหน้าร่านบ้าง เมาบ้าง ไม่เหมือนตอนนี้ที่ตาโตจ้องผมเขม็ง
"เสือก"
อ้าว พูดจากับผัวแบบนี้หรอคะ?
"กูจับเย_อีกรอบสะดีมั้ย"ผมว่าก็เอาเข่าดันขาอีกคนให้แยกออก โน้มหน้าลงไปดูดเลียหัวนมสีชมพูหวานๆ กลิ่นหอมๆจากตัวมันยังอยู่ ใช้สบู่ น้ำหอมของอะไรวะเนี้ย
"พอแล้ว"พี่มันจิกผมขึ้นมาที่เลียจนนมเปียกแฉะ
"ไม่ว่ะ"
ไม่พอ เมื่อคืนได้ไปกี่ยกอะ ห้า หรือหก หรือเจ็ดว่ะจำไม่ได้ ตั้งแต่ตีสามยันหกโมงมั้ง ผมล่ะสงสารตูดพี่ปลื้มชิบหาย
ผมเหยียดยิ้มกดหัวทุยๆดื้อๆนั่นลงพี่มันเองก็ดื้นเหมือนกัน แต่ก็สู้แรงผมไม่ได้หรอกร่างกายช้ำขนาดนั้น
"เอาให้น้ำแตกคาปากเหมือนเมื่อคืนนะ"
อ่าช่ายย ไอ้เหนิงนี่แหละ ยัดเยียดความเป็นเหนิงใส่ปากไอ้พี่ปลื้มไป อมดูดเลียโคตรเก่ง
"อืม ดีดี"ผมครางจนพอใจเมื่อลิ้นร้อนอมของผมจนแข็งปึ๋งปั๋งได้ที่จนหัวเปียกไปด้วยน้ำลายอีกคน ผมก็จัดการแยกขาขาวแทรกแท่งร้อนทันที
"กูจะพูดว่า อมให้ก็พอ ห้ามเอา"พี่ปลื้มขมวดคิ้วหลับตาแน่นเมื่อผมแทรกกายเข้าไปเรื่อยๆ
"ไม่ทันละพี่ ฮ่าๆ"
สุดท้ายผมก็กระแทกไปทีเดียวจนสุดลำ
และเราสองคนก็เมคเลิฟจนเสร็จ
ผมนอนพิงหัวเตียงสูบบุหรี่ มองดูผู้ชายคนข้างหน้าที่กำลังสวมกางเกงยีนส์โดยที่ไม่มีกางเกงใน และเอาเสื้อเชิ้ตมาติดกระดุม
"กูจะถือว่าเรื่องเมื่อคืน ไม่เกิดขึ้นจริง"
ผมเบะปากล้อเลียนไปให้
"หรอ น้ำเงี่ยนยังอยู่นี่อยู่เลยนะ"
"อย่ามายุ่งกับกู"เขาสบตาผมแบบเย็นชาสุดๆ แต่ผมไม่กลัวหรอกนะ เฉยๆอะ
"ละถ้าบอกว่า ติดใจ..."
"แล้วจะหาว่ากูไม่เตือน"
แกร๊ก
เชี่ย ไปเร็วจังวะ ผมรีบลุกขึ้น หยิบบ็อกเซอขึ้นมาสวมแล้ววิ่งตามไอ้พี่ปลื้มออกมาทันที ก็เห็นพี่มันเดินดุ่มๆจะออกจากบ้านละ มึงนี่ไม่รอให้ผัวล่ำผัวลาเลยนะ
"เดี๋ยวดิ" โอ๊ย คว้าตัวไว้ได้ทัน แต่มันเร็วกว่าสะบัดมือผมทิ้งแล้วหันหน้ามาซัดหมัดเข้าที่ปากผมจังๆ
เจ็บนะโว้ย
"อย่ามายุ่ง"
เออ!กูรู้แล้ว มึงพูดหลายรอบละนะ ผมรวบแขนข้างนึงของมันได้ก็กระชากเข้าหาตัว ถึงในใจอยากจจะต่อยคืนหรอกนะ แต่ก็ทำตัวพระเอกไง
"เดี๋ยวไปส่ง อย่ามาเยอะ"ผมกัดฟันกรอด แต่คนตรงหน้ากับทำหน้าเรียบใส่
"มึงสิเยอะ กูจะให้คนที่ข่มขืนกูไปส่งเหรอไง"
เออดิ กูนี้แหละ ความจริงพอได้แล้วก็อยากจะไม่สนใจนะ แต่ถ้ารู้ห้องมันก็ดี เผื่อวันไหนผมเหงาใจ จะได้ตามไปฟัดถูก
"ปะ เดี๋ยวไปส่ง"ผมไม่สนใจลากมือมันกลับมาที่ห้อง แต่เสียงของคนที่อยู่นอกบ้านดังขึ้นทำให้ไอ้พี่ปลื้มมันดึงแขนผมเข้าไปหลบในห้องน้ำด้วยกัน
"เอ๊า อะไรมึงเนี้ย อุ๊บ"
แนะ ยังปิดปากกูอีก
"รำคาญ"
แต่ละคำที่พูด ผมละยอมพี่เขาเลย พี่ปลื้มหยิบโทรศัพท์โทรหาใครสักคน ส่วนผมก็ขอลวนลามหน่อย ตัวยังหอมอยู่เลยอะ
"ฮัลโหล"
ผมเข้าไปคลอเคลียแล้วลากลิ้นชิมเนื้อที่ซอกคออีกครั้ง แต่ไอ้พี่ปลื้มก็ไม่ได้ปัดป้องอะไร งั้นกูกัดแม่ง
"สัด"
นี่ ต้องแบบนี้ สะใจไอ้เหนิงว่ะ
"เดี๋ยวไปหา"
ไปหาใครวะ ขอหึงล่วงหน้าได้แมะ?
"ผมบอกจะไปส่ง"ผมแทรกขึ้นทันที แต่ไอ้พี่ปลื้มก็ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจ
"โอเค กูจะคุยกับมึงเป็นครั้งสุดท้าย อย่ามายุ่งกับกูอีก เราไม่รู้จักกัน เมื่อคืนก็แค่คืนเหี้ยๆที่กูพลาดเมาละโดนมึงเอาก็แค่นั้น และเรื่องนี้ต้องเป็นความลับ กูเป็นผู้ชายมึงก็ผู้ชาย อย่าทำให้กูเสียขอร้อง ลาล่ะ"
ไม่รู้พี่มันแพร่มอะไรแต่มันก็เดินออกไปแล้ว ผมก็จะตามไปน่ะนะ แต่ไม่ล่ะ ขี้เกียจว่ะ คณะวิศวะก็ไม่ได้ห่างไปจากคณะผมเท่าไหร่
แค่นี้ตามตัวไม่ยากหรอก
อีกอย่าง ผมมีเบอร์ แอดไลน์ แอดเฟสมันไว้เรียบร้อยตอนมันหลับละ
รวมถึง
กูมีรูปแบล็กเมลไอ้พี่ปลื้มด้วย ถ้ามันจะกลัวเสียชื่อมากขนาดนั้น แค่นี้ก็ง่ายมากที่จะหาเรื่องได้ฟันพี่มันบ่อยๆ หึ
มึงหนีกูไม่พ้นหรอก
ไอ้พี่ปลื้ม
to be continue...ปล.ตอนแรกว่าจะทำเรื่องนี้เป็นเรื่องยาว แต่กลัวแต่งไม่จบ เลยทำเป็นเรื่องสั้นละกัน ฝากติดตามและให้กำลังใจเหนิงหรือพี่ปลื้มดี ขอบคุณครับ
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Hangover night คืนนั้นผมเมาครับ ตอนจบ [THE END] up 01/06/16 (อ่าน 14395 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก