หัวข้อ: +รัก...'เสมอ'+ ตอนที่ 45 24/01/2559 Page. 87 (The end)

[Peung002]

เป็นตอนที่เราว่ามีความรักหลากหลายอารมณ์มากเลยค่ะ

1. ความรักแบบเพื่อน #กวิ้นกวิ้นนกบินไม่ได้ แสดงออกชัดเจนว่าเป็นห่วงเพื่อนมากแค่ไหน และการพูดที่ไม่แม้แต่จะถามหรือพูดถึงเหตุการณ์ที่ชนะทำลงไป น่ารักมากเลย #ทีมกวิ้นกวิ้น 

2. ความรักของชนะกับเสมอ ต่างคนต่างรู้ตัวแล้วว่าผิด ชนะผิดที่โกหกปิดบังเสมอ  ส่วนเสมอก็ผิดสัญญาที่เคยพูดกับชนะแถมยังหลอกตัวเองและชนะเพื่อผลักไสชนะอีก แต่ key word มันอยู่ตรงนี้ “เพราะกลัวว่าเหมอจะไม่รัก กลัวว่าเหมอจะรับไม่ได้ แต่สุดท้ายเหมอก็รู้ แล้ว...มันก็พัง เราเสียใจกันทั้งคู่” ตรงที่ทั้งคู่ยอมรับว่าผิด    คราวนี้แหละ จะเป็นเวลาของการแก้ตัวของทั้งคู่ เพื่อให้ไร่อ้อยคงอยู่อย่างยั่งยืน  #ทีมผัวเมียไร่อ้อย

3. ความรักของครอบครัว ป๋ารู้แล้วว่าผิดที่ไหน ต้องแก้ยังไง และป๋าก็พร้อมที่จะทำ นั่นเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับชนะมากเลยนะเราว่า  นอกจากนั้น ชยกะชโยก็น่ารักเป็นห่วงแฝดพี่ แม้ว่าชยจะหลับไปก่อนก็ตาม    แถมแอบหยอดความรักของพี่พ่ายกะเพี้ยนด้วย #กรีดร้อง

ขอโทษนะคะที่เม้นต์ซะยาว ตั้งแต่อ่านนิยายมา เราชอบเรื่องนี้ที่สุดเลยอะ อ่านไปคิดตามไปลุ้นตามไป เลยเผลอเม้นต์ซะยาว 5555

ต่อไปคงได้แต่รอลุ้นว่าความห่างไกลจะทำอะไรชนะกะเสมอได้หรือไม่ แต่เราว่าเสมอมันคงไม่มีความสุขนักกับการฝึกภาคสนามคราวนี้ เพราะใจมันคงลองไปอเมริกาแล้ว   

ปล.ตอนที่ป๋าพ่านกะน้องนะอยู่ในครัว ดูดีมากกกกกกก #ทีมไร้พ่าย

[drasil]

โถ น้องเหมออออ ป้าจะรอเห็นหนูในชุดเจ้าสาวนะ แต่เจ้าบ่าวต้องเป็นชนะเท่านั้นนะเออ ไม่งั้นป้าไม่ยอม

[popular]

  พี่พ่ายน่ารักอ่ะ 

[cheyp]

นะเหมือนจะโตขึ้นแล้ว

[♥ believeinme]

ฮือออออ ไม่เคยเม้นเลย แต่จกการอ่านดราม่าอย่างต่อเนื่อง มันอดไม่ได้ คนเขียนถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีมาก อ่านแล้วอิน ร้องไห้ตาบวม ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้มาให้อ่านนะคะ แม้เสมอจะไม่ได้มีอิมเมจแบบที่เราชอบ แต่นิสัยของเสมอเป็นนิสัยที่เราชอบมาก และทำให้เราติดตามมาโดยตลอด

[omuya]

ชนะ กำลังจะได้พบความสุขที่แท้จริง(ถ้าไม่เจอนังวิวมารังควาญอีกนะ)
ไม่ใช่ความสุขแบบฝืนให้คนอื่นเห็นว่าสุข

ไร้พ่ายกำลังเรียนรู้จากกาสที่เกือบจะสูญเสียสิ่งสำคัญไป

[mylittle]

ชนะน้าาาาาาาาาาฮือรักชนะ<3

[SuPeRDonGDanG]

ในที่สุดก็ตามทัน
บอกได้คำเดียวว่าหน่วงมาก
ตามอ่านมาจากไร้พ่าย ในใจก็คิดว่าไร้พ่ายจะจบยังไง
พอมาอ่านจากเรื่องนี้สงสารน้องนะมากๆๆๆๆเลย
ป๋าพ่ายใจร้ายกับน้องนะมาก ไม่ใช่เรื่องที่ให้ไปอยู่กับนังวิวนะ แต่เรื่องที่ไม่ใส่ใจดูแลนะ
แต่ดีที่ยังไม่สายเกินไป
สำหรับเสมอและชนะ อดทนอีกนิดเน้อออ(บอกตัวเอง?) เด๋วก็ได้รักกันแล้ว


ช่วงวิกฤตของเรื่อง อ่านไปร้องไห้ไป ตอนนี้ตาบวมฉึ่งเลย ยังไม่นอนตั้งแต่เมื่อคืนเพราะวางไม่ลง

[namngern]

ฮือ น้ำตาซึมตอนเจียวไข่
ดีมากพี่พ่าย ทำไมไม่ทำแบบนี้ตั้งแต่แรก
แต่เห้อ ทำตอนนี้ก็ยังไม่สายนะ
นะรักพ่อมากเลย รู้สึกได้เลยว่านะรักพ่อมาก
ทุกอย่างเคลียร์แล้วเนอะนะ
ทุกอย่างที่ไม่ได้เป็นอย่างที่นะคิด
พ่อรักนะ นะไม่เคยเป็นภาระ กับเหมอก็ไปได้ดี
คราวนี้ก็แค่รักษาตัวให้หายดี แล้วกลับมานะ ชนะ

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

ไม่ได้เสียหลายวัน แวะมารอแล้วคะ

[a_tapha]

ซึ้ง น้ำตาไหล   

[♥♥ดอกช่อบานสะพรั่ง♥♥]

ถึงใจ ถึงอารมณ์ 

[MELLOW]

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ อาจจะต้องจากลา แต่ทั้งคู่ก็ยังรักกัน

คบกันอีกครั้งเมื่อทุกคนพร้อม ทุกอย่างพร้อม มันต้องดีกว่าครั้งนี้แน่นอน

ซึ้งใจ น้ำตาไหลพรากๆ เห็นครอบครัวสุขสันต์แล้วปลื้ม

[Namwhankn]

   ชนะกำลังจะมีความสุขจริงๆเเล้วนะ

[Malimaru]

แม้เนื้อเรื่องในช่วงนี้จะดราม่ามาก แต่ภาพในหัวตอนนี้มีแต่ยะตัวเขมือบเต็มไปหมด
(บอกกง ๆ ว่าจุด ๆ นี้ เรารู้สึกเหมือนยะเป็นหนอนแก้วแก้มเต่งที่กระดึ๊บ ๆ จากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งอย่างเชื่องช้าเพื่อรับสารอาหารผ่านเข้าปากไปหล่อเลี้ยงแก้มให้กลมกิ๊กอยู่ตลอดเวลาอย่างไรอย่างนั้น)

ส่วนเหมอกับนะ... คงต้องให้เวลาและบิดาช่วยเยียวยาบาดแผลของวันวานในใจนะให้หายดี
พร้อม ๆ กับที่ให้เวลาเหมอไตร่ตรองและพูดคุยกับความคิดถึงคนรักให้หนักหน่วงกว่านี้สักหน่อย เหมอคงจะจับจุดได้ว่าหากรีเทิร์นมาประกอบการไร่อ้อยร่วมกับพ่อดาวประจำใจอีกรอบเมื่อไร เหมอจะรับมือกับทั้งตัวตนของนะที่เหมอไม่เคยรู้จัก และความคาดหวังของตัวเองได้อย่างไม่มีปัญหา

ไร้พ่ายกับเพี้ยน (ในที่สุดเราก็ไปตามอ่านมาจนถึงตอนล่าสุด... เอาซี่ เพราะเสมอแท้ ๆ เลยที่ทำให้เรามีไฟในการไล่ตามอ่านเรื่องของป๋า) เป็นคู่ทุกข์คู่ยากจริง ๆ ไม่ได้สำคัญเลยว่าเพี้ยนจะเป็นอะไร หรือจะสมประกอบหรือไม่ (เดี๋ยว!! ได้ข่าวว่าเพี้ยนแค่บ๊องและบ้าอปป้าไม่ใช่เหรอ?!) แต่สิ่งที่เพี้ยนเป็น ทำให้ไร้พ่ายผ่านพ้นเรื่องราวร้าย ๆ มาได้ทุกครั้ง (หรือเพราะไร้พ่ายกลัวว่าถ้าเป็นอะไรไปก่อน เพี้ยนอาจจะขายสมบัติทั้งหมดทิ้งแล้วอุทิศตัวเป็นติ่งเกาหลีจนลูกน้อยทั้งสามตกระกำลำบาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า)

รอติดตามตอนต่อไป หวังว่านะจะผ่านช่วงเวลาอันโหดร้ายของรอยอดีตไปได้ หวังว่าป๋าพ่ายจะประคองลูกและครอบครัวให้กลับมามีความสุขได้อีกครั้ง และหวังให้ไร่อ้อยเปิดทำการใหม่เร็ว ๆ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ 


 

[naruxiah]

การถอยห่าง แบบเข้าใจกัน เพื่อที่จะก้าวไปพร้อมๆกันอย่างมั่นคงนี่โคตรดีเลย รักเสมอ รักชนะ รักทุกคนในเรื่อง รักคนแต่งด้วย

พี่พ่ายคะ ทำซึ้งนะคะ เป็นตอนที่ร้องไห้เหมือน 2 ตอนก่อนหน้าแต่ตอนนี้ร้องไห้เพราะซึ้งใจ อบอุ่นใจ โคตรดีเลยจริงๆสิน่า

[yaoionlyyes]

โอ๊ย พี่พ้ายยยยยยยยยย น่ารักกกสสส์
กะลูกรักนี่เท่าไหร่เท่ากันเลยนะ แอบสงสารเพี้ยนขึ้นมาทันที5555555

[TORORO-PD]

จิ บร้าตรายยกะน้องเหมอ ไม่ชอบให้จากลาเรยทั้งในชีวิตจริงและในนิยาย สุดท้ายก้อทำได้แค่ปล่อยให้มันเป็นไป ห้ามไม่ได้

[มายาป่าฝน]

วันนี้รถขนอ้อยไม่หรือคะเงียบเชียว....

[salemon]

รอท่านชายนะขายอ้อย

คนงานรอกันเยอะแล้วว

อยากเก็บอ้อยเต็มที

[£.Ma|e¥]

วันนี้ไม่มาเหรอคะ 

[THiiCHA]

วันนี้ชนะไม่มาหรอ : (

[broke-back]

รอ..คืนนี้

แต่

นะจ๋า

เหมอจ๋า

ไม่มา

พรุ่งนี้นะเหมอจ๋า
..มา..

[sang som]

พ่อลูก อบอุ่นนน

ป๋าสงสารเพี้ยนมัน ทำให้มันกินหน่อย555 นั่นเมียเชียวนะ เดี๋ยวมันหนีไปหาผัวใหม่เหอะ5555

[jungjiyoo]

แงงง รอเหมอเหมอไม่มา แอบคิดถ รู้เลยว่าชนะรู้สึกยังไง ไอ้เหมอมันสดใส จนเราก็ติดไปด้วยเลย

[dekying kukkig]

รอฟ้าหลังฝน   

[khwanruen]

รอเก็บอ้อย กลับมาเร็วๆนะชะน้าาาา  น้องเหมอด้วย ทุกคนต้องสตรองนะจ๊ะ ผ่านจุดที่ยากที่สุดมาแล้ว
สงสารคุงเพี้ยง ไม่มีวาสนาจริงๆ 

[question09]

ชะน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

สู้ๆ 

[มายาป่าฝน]

หายไป2วันรุสึกชีวิตขาดหวาน ต้องการน้ำตาล ด่วนๆๆค่ะ

[kebe]

แงๆๆๆๆๆๆๆเมื่อไหร่จะอัพอ่ะคะ คิดถึงเหมอมากๆๆ
ติดอ่านเหมอก่อนนอนทุกคืน รักเหมอมากๆค่ะ
 
ปล.ไม่ได้กดดันคนเขียนนะ แค่อยากบอกว่าคิดถึง