+++ สมาคม....คนแปลก +++
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: +++ สมาคม....คนแปลก +++  (อ่าน 172637 ครั้ง)

ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3
ดูจากรูปการณ์แล้ว สงสัยงานนี้นายว่านจะได้กินแห้วซะล่ะม้างงงงงง 

Kirimanjaro

  • บุคคลทั่วไป
เข้าใจความรู้สึกกาย  แต่ไม่เข้าใจพี่โก้  ทำไมสรุปเองเออเอง

ปล่อยไปล่ะดีแล้ว  ส่วนกายค่อยดูเป็นพระเอกหน่อย  อย่าใจอ่อนกะไอ้ว่านนะเว้ย 

kurugmin

  • บุคคลทั่วไป
เข้าใจความรู้สึกกาย  แต่ไม่เข้าใจพี่โก้  ทำไมสรุปเองเออเอง

ปล่อยไปล่ะดีแล้ว  ส่วนกายค่อยดูเป็นพระเอกหน่อย  อย่าใจอ่อนกะไอ้ว่านนะเว้ย 

แล้วตกลงว่าคุณคีรีฯเชียร์ใครล่ะเนี่ย 
พี่โก้ก็บอกให้ปล่อย  ว่านก็ไม่ให้ใจอ่อน
เชียร์คีน่าล่ะเซ๊
จะเอาโอไว้กินคนเดียวแชะแมะ :laugh:
(แบ่งให้ผมด้วย)

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6
เพลงเพราะ  :m1:

ถึงจะไม่ถูกใจว่านก็เถอะ แต่จะเชียร์ละกานนนน  :a4:

รึจะเชียร์กายให้คู่กะคีน่าดีน๊า  :laugh:

เชียร์ไม่ถูกเลย แต่อยากได้โอมาเป็นของตัวเองจัง  :man1:

alien

  • บุคคลทั่วไป
 :m14: ช่วงนี้เริ่มไม่ว่างอีกแล้วล่ะสิ ....

เอกมาต่อเร้วววว ขาดช่วงแล้ววววว :a11:

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
แง่มๆๆ ว่านจะจับแต่มือทำไมเนี่ย ขัดใจจริงๆเลย

ว่าแต่ที่ว่าไม่เกินตอนหน้าเนี่ย ไม่มีอีตาพี่โก้มาแทรกกลางใช่ไม๊เจ้าคะ  :o12:

แอร๊ยยยย พี่โก้ไม่ชอบอยู่ตรงกลางค่ะ....พี่แกขอหลังสุดเท่านั้น คริๆ
ตรงกลางนั้น คีน่า ขออยู่เองค้า........ให้โออยู่หน้าสุด แอร๊ยยยย



ชอบเพลงนี้อะเอก เพราะดีๆ...
เวอร์ชั่นที่เป็น ออริจินัล ก็ชอบ

 :n1: ตอนนี้มี มิวสิคประกอบด้วยวุ้ย อิอิ พัฒนานะเนี่ย คิคิ

 :c5:เอกสบายดีนะ?...
:m14: ช่วงนี้เริ่มไม่ว่างอีกแล้วล่ะสิ ....

เอกมาต่อเร้วววว ขาดช่วงแล้ววววว :a11:

หะหะ....ก็เปิดเทอมแล้วนี่นาแต่ก็มาลงอยู่นี่นะ
เรื่องเพลงของช่วยเพื่อนมันหน่อย....เพลงดี....นักร้องหล่อ ครับ555


ดูจากรูปการณ์แล้ว สงสัยงานนี้นายว่านจะได้กินแห้วซะล่ะม้างงงงงง 

ง่าไหงเป็นแบบนั้นล่ะ

เข้าใจความรู้สึกกาย  แต่ไม่เข้าใจพี่โก้  ทำไมสรุปเองเออเอง

ปล่อยไปล่ะดีแล้ว  ส่วนกายค่อยดูเป็นพระเอกหน่อย  อย่าใจอ่อนกะไอ้ว่านนะเว้ย 

นั่นดิสรุปแล้วกายจะได้กับใครนี่

เข้าใจความรู้สึกกาย  แต่ไม่เข้าใจพี่โก้  ทำไมสรุปเองเออเอง

ปล่อยไปล่ะดีแล้ว  ส่วนกายค่อยดูเป็นพระเอกหน่อย  อย่าใจอ่อนกะไอ้ว่านนะเว้ย 

แล้วตกลงว่าคุณคีรีฯเชียร์ใครล่ะเนี่ย 
พี่โก้ก็บอกให้ปล่อย  ว่านก็ไม่ให้ใจอ่อน
เชียร์คีน่าล่ะเซ๊
จะเอาโอไว้กินคนเดียวแชะแมะ :laugh:
(แบ่งให้ผมด้วย)


อ๊ะ ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง....ร้ายกาจๆ

เพลงเพราะ  :m1:

ถึงจะไม่ถูกใจว่านก็เถอะ แต่จะเชียร์ละกานนนน  :a4:

รึจะเชียร์กายให้คู่กะคีน่าดีน๊า  :laugh:

เชียร์ไม่ถูกเลย แต่อยากได้โอมาเป็นของตัวเองจัง  :man1:

อร๊ายยยย....ช่วยด้วยค่ะ คีน่าโดนแย่ง


ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
Re: +++ สมาคม....คนแปลก +++ (Up 20
«ตอบ #366 เมื่อ21-10-2008 00:34:01 »

หวั่น……….




“ดูช่วงนี้แกอารมณ์ดีขึ้นนะ”
“ก็เหมือนเดิมนี่”

บทสนทนายามค่ำคืน……ที่สวนแห่งนี้…..ที่นั่งตัวเดิม……กับคน 2 คน ที่ยังคงเวียนมายังสถานที่แห่งนี้ทุกคืน

ธัส…..เขานั่งคุยกับฉันเสมอ……ทุกคืน….ทุกคืน
ฉัน…..รู้สึกดีขึ้น……ทีละน้อย

“ทำใจได้ล่ะยัง” ธัสมักถามแบบนี้เสมอ…….ซึ่งฉันไม่เคยตอบเขาไป….แต่ใครจะสนเมื่อคำตอบมันรู้อยู่แก่ใจ
“ยิ้มแบบนี้ไม่บอกก็รู้ 555” นั่นไงมันสรุปเอาเองจนได้
“เอาน่าก็ดีแล้วนี่” ฉันตอบปัดไป….ไม่ค่อยอยากคุยเรื่องนี้เท่าไรนัก



เพราะว่า



“สงสัยได้คนช่วยรักษาแผลใจ อิอิ” นั่นไง…..โดนเข้าจนได้
“……..ใคร”
“ไอ้เงียบนั่นไง” เจ้าตัวพูดไปยิ้มไป…..ยิ้มไมยะ

“เพื่อนกัน” ฉันตอบไป……แต่ทำไมเสียงเบาจัง
“โหยขนาดนี้ยังเรียกเพื่อนอีกหรอ” มันท้วง…..นี่คิดจะหาผัวให้ใช่มั้ยนี่


เรื่องโอเป็นเรื่องใหม่ที่ฉันคิดซ้ำไปซ้ำมา……..เขาทำดีกับฉัน…….แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมากมาย



หวั่นใจ……..กับความดีของเขา
หวั่นใจ……..กับการมีใคร
หวั่นใจ……..กับเรื่องที่ผ่านมา
หวั่นใจ……..กลัวเรื่องมันซ้ำรอย




“แกว่าเรื่องนี้มันจะเป็นไปได้หรอธัส” คิดสิ…..คนอย่างฉันหรอจะมีใครรัก

ธัสส่ายหัวไปมา

“ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ล่ะ” ธัสก็ยังเป็นธัส……มองโลกในมุมบวกเสมอ

“ฉันก็เคยคิดแบบนั้น”




เคยคิด……….




ถึงแม้ความรู้สึกต่อว่านนั้นจะลดลงไปบ้าง……แต่ฉันก็ไม่เคยลืม……เรื่องราวที่เต็มไปด้วยความสุข…..และน้ำตา
ทุกอย่างมันเริ่มมาจากคำว่าเพื่อน……จนมันเกินเลย……แน่ล่ะมันเป็นเพียงความรู้สึกผ่ายเดียวของฉัน….ไม่ใช่เขา…….แต่เขาก็ดีเหลือเกิน…..คอยดูแล…..เป็นห่วงเป็นใย…….ซึ่งนั่นก็เพียงเพื่อนที่ดีควรทำให้กัน

มันเหมือนกันเกินไป……ถ้ามันเกิดขึ้นอีกครั้งล่ะ…….ฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นอีก…..ฉันเกลียดความรู้สึกแบบนั้น……ฉันไม่อยากร้องไห้อีก……ถ้าจะซ้ำรอยเดิม



ฉันขออยู่คนเดียวแบบนี้ดีกว่า



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++




“ขอบใจนะธัส” คำขอบคุณเดิมกล่าวขึ้นก่อนการลาจาก

ประตูห้องปิดลง

เขานั่งอยู่ที่เดิม……นี่ก็เดือนหนึ่งได้แล้วที่เขานั่งอยู่ตรงนั้น……เพื่ออะไรกัน…….แค่เพียงมานั่งทำหน้าเฉยแล้วพอฉันกลับมาก็เดินกลับห้องพร้อมบอก “ฝันดี” แค่นี้น่ะหรอ

และคืนนี้ก็เช่นกัน



“ฝันดีนะ”




++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++




“ดูหนังกัน” เมื่อถึงวันหยุด……เขามักชวนไปนู่นไปนี่เสมอ
“เดี๋ยวเราชวนกายกับว่านก่อน” และฉันก็มักจะลากกายและว่านไปด้วยเสมอ

แน่ล่ะ…..กายมันบอกปัดเป็นเรื่องเป็นราว…..บอกว่าไม่อยากขัดคอใคร

“แหมๆ อยากจะอยู่กับว่าน 2 คนล่ะสิ” ชิเอาคืนมั่ง
“ใครว่า….ดูหนังใช่มั้ยได้” หึหึ….สุดท้ายมันก็ต้องไปอยู่ดี

ที่นั่งดูหนังนั้นฉันนั่งริมสุดตามมาด้วยกาย….โอ…..แล้วก็ว่าน (ซึ่งเจ้าว่านบ่นใหญ่เลย)
แต่พอดูได้ไม่เท่าไรกายมันก็ลุกไปห้องน้ำ



เขาเปลี่ยนที่มาทันที



“นี่เดี๋ยวกายมันกลับมาแล้ว” ฉันกระซิบเบาๆ….ในโรงหนังนี่นา

มันขมวดคิ้ว…..อีกละ
ส่วนว่านยิ้มน้อยยิ้มใหญ่…..ดีใจล่ะสิได้นั่งใกล้กายมัน

บ่อยครั้งที่มือของเราสัมผัสกัน…..หนังที่ฉายนั้นเรื่องราวไปถึงไหนไม่รู้แต่ทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา……ใจฉันสั่น
มันเหมือนเหลือเกิน……ความรู้สึกเดียวกับว่าน

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ต๊าย…..สวัสดีค่ะพี่โอ”…..ย่ะใครตายกันยะ
“อ้อ สวัสดีพี่ๆด้วยค่ะ” พวก 3 สาวทำทีเป็นเห็นพวกเราจึงกว่าวทัก…..ชิอยากทักโอมันคนเดียวต่างหาก

ไอ่กายหัวเราะคิกคัก

“มาเที่ยวเหมือนกันเลยนะคะ” ใช่สิยะนังน้ำหยด…..มาซักผ้ามั้ง
“ใจตรงกันเลยนะคะ” ย่ะ…..พวกหล่อนตามมาล่ะสิ
“สงสัยจะเป็นคู่กัน อิอิ” แอร๊ยยยย……ใครคู่หล่อนกัน

ไอ่กายมันยังไม่เลิกหัวเราะ…..อะไรของมัน

“พี่โอคะไปเที่ยวกันต่อมั้ยคะ”
“คืนนี้เราจะไปกันน่ะค่ะ
“ไปนะคะ”

ฉันรอฟังคำตอบของเขา……แต่คนตอบกลับไม่ใช่เขา

“ไอ่โอมันไม่ว่างหรอกครับน้องๆ” เป็นกายนั่นเอง มันยิ้มเจ้าเล่ห์
“มันต้องนั่งรอคนบางคนที่ห้อง 555”
เง้อ….นังกายอย่าให้พลาดมั่งล่ะ


สาวเจ้ายังคงไม่ยอมแพ้….กลายเป็นชวนไปเดินห้างแทน…จนฉันชักเบื่อ


“กายเรากลับก่อนนะ” ฉันบอกอย่างเซ็งๆ แล้วก็เดินปลีกออกมาเลย

“คิน”เสียงนุ่มที่คุ้นเคยดีแว่วตามหลังมา…….ตามมาด้วยเสียงกรี๊ด…..และเสียงหัวเราะของกายมัน



เราเดินไปเงียบๆ…….เขาอยู่ข้างๆ…….




ฉันเป็น แค่เพียง
......พวกอารมณ์อ่อนไหว
รักใคร ใจก็ไป
.......เจ็บกลับมาง่ายดาย



เฮ้อ…….โอ……นายคิดอะไรอยู่กันแน่


อย่ามองตาได้ไหม ถ้าเธอไม่แคร์
........อย่าจูงมือได้ไหม ถ้าเธอไม่รัก



นายคิดแค่เพื่อนกันใช่ไหม


อย่าบอกว่าคิดถึง ถ้ามันไม่จริง
........โปรดอย่าทำให้ฉันรักเธอ



หรือนายคิดมากเกินไปกว่านั้น


ฉันขอ ขอเธอ
.......ได้โปรดมองผ่านฉัน
เมื่อเจออย่าทักกัน
.......ช่วยเดินเลยฉันไป



ถ้ามันเป็นได้แค่เพื่อนกัน………ขอได้ไหม…….อย่าทำแบบนี้


อย่ามองตาได้ไหม ถ้าเธอไม่แคร์
โปรดอย่าทำให้ฉันรักเธอ







เพราะฉันกลัวที่จะรักเธอเสียจริงๆ






ขอเป็นน้องบัวหน่อยละกัน แอร๊ยยยย





« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-10-2008 00:46:52 โดย Tifa »

kurugmin

  • บุคคลทั่วไป
อยากจะรักแต่กลัวเสียใจ
ความรู้สึกของคีน่าอ่านแล้วได้อารมณ์หวั่นไหวดีจัง
บอกไม่ถูก 
ตอนอ่านเรื่องของกาย  ว่าน  โก้  มันไม่อินน่ะ
ไม่มีความรู้สึกว่ากายกับโก้รักกัน
กายเศร้าก็ไม่ได้รู้สึกเศร้าด้วย

แต่ตอนของคีน่านี่  ได้แฮะ
มันวูบๆไหวๆตามอ่ะ

เอ๊ะๆๆๆๆๆ

รึว่าเราจะ

 :man1:

ที่จริงจะบอกว่า  เขียนได้ดีขึ้น  นะ

ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3
ความรักมันก็เหมือนซื้อหวยแหละ ถ้าไม่ซื้อแล้วจะหวังถูกได้ไง

me/  ตัดใจยกโอให้คีน่า   o7

The Living River Ping

  • บุคคลทั่วไป
ยัยคีน่า ฟังเสียงหัวใจของตาเงียบมันมั่งป่ะเนี่ย

มีแต่เธอ แต่เธอ
ก็ไม่คิดมีใครที่ไหน ที่ไหน ที่ไหน
ทุกอย่างก็ทำด้วยใจ ด้วยใจ ด้วยใจ
ด้วยรักที่มีแต่เธอเท่านั้น

ด้วยรักที่มีแต่เธอผู้เดียว

อยากให้เธอรัก..


กายด้วย ฟังว่านมันมั่งเซ้.....นอย...คนอ่าน...นอย

ปล. TF ตัวเองอย่าให้คีน่าเป็น สส นะ เค้ารับไมไ่ด้ อี๋อี๋อี๋  :serius2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






alien

  • บุคคลทั่วไป
คีน่าขอเป็น น้องบัว"แร้งทึ้ง"หรอครับ :laugh: :laugh: :laugh: 555+

งั้น โอคงเป็ง เก้ง AB(nor-man)555+



เดี๋ยวนี้มีเพลงประกอบตลอดเลยนะ อิอิ

ป.ล. เพลงอีกนานไหม นั้นของเพื่อนเอก เหรอชอบมากๆอะ โดยเฉพาะเวอร์ชั่นที่เป็น ออริจินัลอะ ^^

Kirimanjaro

  • บุคคลทั่วไป
อ้างถึง
เง้อ….นังกายอย่าให้พลาดมั่งล่ะ

ว้าย  เพิ่งรู้นะคะนี่ว่ากายเค้าก็เป็นน้องสาวของพวกเราด้วย





อ้างถึง
อยากจะรักแต่กลัวเสียใจ
ความรู้สึกของคีน่าอ่านแล้วได้อารมณ์หวั่นไหวดีจัง
บอกไม่ถูก 
ตอนอ่านเรื่องของกาย  ว่าน  โก้  มันไม่อินน่ะ
ไม่มีความรู้สึกว่ากายกับโก้รักกัน
กายเศร้าก็ไม่ได้รู้สึกเศร้าด้วย

ผมว่าของกายกะพี่โก้กะว่านนี่สปาร์คกันเพราะหน้าตาอ่ะ  ไม่เหมือนของคีน่ากับโอที่ตอนแรกไม่มีใครสเปคใครเลยและเราได้เห็นความรู้สึกก่อร่างสร้างตัวมาทีละน้อย  ไม่เหมือนคู่โน้นที่เป็น L A F S ไปหมด


ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6
คีน่า หวั่นหรอ...

ง้านนน ส่งโอมาทางนี้เลยมา เด๋วเค้ารับผิดชอบเอง  :m13:

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
kurugmin : ขอบคุณมากครับ...ดีใจจังมีคนชมว่าน่ารักด้วยเอิ้ก.....ที่จริงแล้วประสบการณ์ของผมเหมือนของคินมันมากกว่าอะครับก็เลย
                เขียนได้ง่ายกว่ามั้ง......แต่ยังไงก็จะพยายามอีกครับ

mist : ผมน่ะซื้อ แต่โดนเจ้ามือแดกเรียบทุกครั้งน่ะสิคร้าบ

The Living Rive : ตายแล้ว.....ถ้าโอมันพููดอะไรบ้างก็คงจะได้ยินแล้วล่ะ...เล่นเงียบตลอดนี่เนอะ....คินมันเลยไม่ได้ยิน อิอิ

alien : มีแค่ 2 ตอนนี่ล่ะ เปลี่ยนบรรยากาศมั่งเนอะ คริๆ

Kirimanjaro : เอ่อ อะไรคือL A F S หนูไม่เข้าใจ

nOn†ღ : เตรียมรับนะคะ......เปลือกทุเรียนนะ แอร๊ยยยย


ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
ฝัน




“เห็นคินมันบอก….ว่ากายฝันร้าย”

เราอยู่กัน 2 คนบ่อยขึ้น……ไม่ใช่เพราะอะไร…..ผมก็อยากให้โอมันมีโอกาสได้อยู่กับคินมันบ้าง……แม้ว่าจะต้องอยู่กับคนนี้ 2 ต่อ 2 ก็เหอะ……..ก็ไม่ได้เลวร้ายนักนี่…..ก็แค่ทำเป็นหูทวนลมไปวันๆ

“กายฝันอะไรหรอ” เขาไม่เคยเบื่อที่จะพูดกับผม…..แม้คำตอบที่ได้รับอาจไม่ตรงกับคำตอบนัก

อยากรู้มากหรือไง

“ให้ว่านช่วยนะ”

“ไม่ต้อง” คำปฏิเสธหลุดออกมาจากปากโดยไม่ต้องคิด

เขาหน้าเสียไปเล็กน้อย……แต่ก็กลบเกลื่อนมันไปได้เสมอ……ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าอย่างว่านเนี่ย…..จะทนได้กี่น้ำกันเชียว




+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++




มืด……ดำมืดไปหมด…….ผมอยู่ที่ไหน……มือ…..ขา…….ขยับไม่ได้……โซ่ตรวนขนาดใหญ่พันรอบกายไว้แน่น……ปลด…..บอกให้ปลดไง…….ไม่ได้ผลแม้ว่าจะพยายามกี่ครั้งมันก็คงรัดแน่นอยู่อย่างนั้น

พี่โก้…..เขายืนอยู่ข้างหน้า….รอบตัวเขาเรืองแสงออกมาพอให้เห็นสภาพรอบๆตัว

ผมโดนจับมัดติดเก้าอีกไว้…..พี่เขายิ้มเย็นยะเยือก

ใกล้เข้ามา…..ใกล้เข้ามา

มือเขาจับเข้ากับปลายโซ่……..
“พี่โก้…..ปล่อยผมเถอะครับ” คำอ้อนวอนคำแล้วคำเล่าหลุดออกมาจากปาก…..เขานิ่งเฉย

แรงกระชากฉุดให้ตัวโถมไปยังด้านหน้ากระแทกเข้ากับพื้นเย็นเฉียบราวกับน้ำแข็ง

“พี่ไม่ปล่อยกายไปไหนหรอก” ทว่าเสียงของเขามันเย็นยิ่งกว่า




“พี่โก้”



เหงื่อที่ผุดขึ้นมาทั่วร่างเปียกโชก……หัวใจเต้นสั่นรัว…..ม่านตาขยายเต็มที่…..ที่นี่มัน…..ห้องของผม

“กาย….เป็นอะไรไป….กาย” เสียงนังคินเคาะประตู ปัง ปัง ปัง….ตะโกนเรียกอย่างตกใจ
ผมลุกไปเปิดประตูอย่างเลี่ยงเสียไม่ได้

“กาย….ฝันร้ายอีกแล้วหรอ”

คินเองดูตกใจถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็น……แต่มันไม่เคยห่างหายเกิน 1 อาทิตย์ เลย…..และคินยังยืนยันที่จะลากผมไปหาหมอจนได้….แต่มันก็แค่ฝัน….แค่ฝันร้ายในช่วงที่อ่อนแอก็เท่านั้น

“เดี๋ยวฉันมานอนด้วย” เธอไม่รอคำตอบ เดินลิ่วเข้าไปหอบผ้าหอบของหนีเข้าห้องผมเสียอย่างนั้น

แต่ก็ดี…..ไม่อยากนอนคนเดียว

หมอนสีเขียวกับสีชมพูอยู่เคียงกันบนเตียง…..คนทั้ง 2 ยังไม่มีใครที่จะข่มตาลงนอน…..ผมไม่นอนเพราะยังไม่อยากนอน…..ส่วนคิน…..ยังไม่ใช่เวลานอนของมัน…..เวลานี้ต้องออกไปข้างนอก

“คิน….เพื่อนนายไม่ว่าหรอ”
“หืม….เราบอกธัสแล้วล่ะว่าวันนี้ไม่ไป” คินตอบเสียงใส….ท่าจะยังไม่ง่วงนิ….ดีเลยชวนคุยต่อ
“แล้วบอกคนที่มานั่งรอรึยังจ๊ะ อิอิ”
“อืม”

“นี่คินถามจริงเหอะ…..นายกับธัสนี่ตกลงยังไง”

นั่นสิ….ทำไมถึงต้องไปคุยกันทุกคืน…..มีเรื่องอะไรมากมายขนาดนั้นเชียว

“อืม….ก็เพื่อนกันนี่”
“จริงอ๊ะ”
“อ๊ะ อีนี่จะเอาไง” คินเริ่มวีน….ตายละเปลี่ยนคำถามด่วน

“แล้วโอล่ะ….ตกลงยังไง”
“……..”


อ่าวเงียบไปซะงั้น…….หลับไปซะละอดเลย……เอาเหอะครั้งหน้าค่อยถามใหม่ก็ได้





++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++





“กาย….เราให้” เขายื่นถุงผ้าใบเล็กสีหม่นมาให้…..

ผมเหลือบมองแวบหนึ่ง…..ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจเล่นเกมต่อดีกว่า

“กายเอาไว้ข้างเตียงนะครับ” เขาวางมันไว้ข้างๆ
“อย่าลืมนะครับ”

แต่ผมก็ทำเป็นลืมเดินหนีไปเสียดื้อๆ หลังจากที่เกมจบลงที่โดนบอสตบนอนจมกองเลือด……

“กาย….ลืมของนะ” เขาทักวิ่งเมามายัดเยียดให้
“ไม่เอา” ผมตอบสั้นๆห้วน….คิดจะเอาของมาล่องั้นหรอ….คิดตื้นไปมั้ง

หลังจากวันนั้น….วันที่เราอยู่ด้วยกัน 2 คน…..วันที่เราจับมือ…..เขารุกหนักขึ้นเหมือนได้ใจที่ผมเริ่มอ่อนลง

“กาย เรื่องแค่นี้เอง” เขาไม่ยอม ยัดถุงบ้าๆนั้นเข้ามือผม น้ำเสียงเจือด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว



นั่นไง…..เริ่มแสดงธาตุแท้ออกมาแล้ว



“บอกว่าไม่เอาไง” ผมไม่ยอมแพ้เดินหนีไปทางระเบียง…..ฝนที่สาดกระเซ็นมากระทบ….หนาว

“กาย”
“เมื่อไหร่กายจะยอมเปิดใจเสียที”

ละอองฝนชโลมร่างทั้ง 2 ให้ชุ่มไปด้วยน้ำ…..แต่มันก็ไม่ได้ช่วยพรางสายน้ำจากตาของชายคนนี้ไปได้


เขาร้องไห้


อย่ามองนะ……ผมก้มหน้าลง…..ไม่อยากเห็น….ไม่อยากใจอ่อน…..ไม่อยากซ้ำรอยเดิม

“รู้ไหม….ว่านไม่อยากให้กายเป็นแบบนี้”

ปลายเท้าเขาเดินเข้ามาใกล้…..มือนั้นยื่นมาช้าๆ…..กุมมือของผมไว้…..ถุงผ้าชิ้นน้อยถูกยัดเข้ามาในมือของผมอีกที……แต่แค่ครั้งนี้ผมไม่ได้ปฏิเสธ…..ที่จะอยู่ในอ้อมกอดนั้นอีกครั้ง


เปรี้ยง


เสียงฟ้าฝ่าดังลั่น ผสมกับเสียงกรี๊ดของนังคิน

เราผละออกจากกัน

“นายกลับไปเถอะ”
“แต่…กาย”
“กลับไปก่อน…ว่าน” ผมย้ำอีกครั้ง
“อย่าลืมวางไว้ข้างเตียงนะ” เขาบอกเพียงเท่านั้นแล้วจากไป








แน่ล่ะตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาผมก็ไม่ฝันร้ายอีกเลย




ไม่ได้โกหกนะ มีทั้งฝัน…..ละก็ฝนตกจนเปียกด้วย อิอิ


Kirimanjaro

  • บุคคลทั่วไป
 :laugh:

กะแล้วว่าต้องมาไม้นี้

 :laugh:

ซื้อหวยไม่ถูกอย่างนี้ฟะ



Ps. LAFS stand for Love at first sight a' kub

kurugmin

  • บุคคลทั่วไป
พอถามถึงโอ  ทำเป็นหลับ
จะรีบไปฝัน  แล้วก็ตากฝนเปียกมั่ง
ใช่มั้ยหละ

 :a12:

The Living River Ping

  • บุคคลทั่วไป
ตัวเองแอบเศร้าอ่ะ TF  :sad2: สงสารว่านจริงๆเลย กายไม่เอา เค้าเอาเอง คิกคิก  :a4:

ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3
คนเขียนก็ช่างทำได้น้อ  :m29:

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
Kirimanjaro : แหมซื้อแล้วถูกก็ไม่ใช่หวยสิจ๊ะ

kurugmin : หุหุ....เปียกน้ำฝนหรอ.....ม่ายอาวๆจะเปียกน้ำอื่น

The Living Rive : โอ๋ๆ ว่านเขาบอกว่าไม่สนน่ะ แอร๊ยยยย

mist : ทำอะไรหรอ.....เค้าเปล่านะ


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
ได้ไหม





“นี่คินถามจริงเหอะ…..นายกับธัสนี่ตกลงยังไง”
“แล้วโอล่ะ….ตกลงยังไง”


คำถามของกายยังคงดังก้องในหัวถึงแม้ว่าจะหลับตาลงไปแล้ว…..แต่ใจมันไม่หยุดตาม

เสียงคนข้างๆเงียบไป…..เหลือเพียงลมหายใจเบาๆ….กายมันคงหลับแล้ว….แต่ฉันยัง….ใจมันวนเวียนหาคน 2 คน…..คนที่เกี่ยวข้องกับคำถามนั้น

“ดีใจนะที่ได้คุยกะแก”

คำพูดของธัส…..เรามีเรื่องที่ถ่ายทอดให้กันมากมาย….ไม่น่าเชื่อว่าเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงมันสามารถทำให้ฉันสบายใจ…..อย่างน้อยก็ได้ระบายสิ่งที่ค้างคา….ธัสเองก็ยอมรับฟังอย่างดี

“แกมันชอบเก็บปัญหาไว้กับตัว”

เขามักบ่นแบบนี้เสมอ………ไม่รู้สิฉันไม่ชอบเรื่องเศร้า…..ไม่อยากให้ใครต้องมารับรู้ถึงเรื่องราวสีดำนั้น…..ไม่อยากให้ใครต้องคิดมาก….ไม่อยากทำลายรอยยิ้มของคนอื่น…..ฉันคิดแบบนั้น

“อย่าโกหกตัวเองเลย…..ความจริงแกก็อยากมีคนคอยรับฟังแก”

ไม่รู้ทำไม…..เขาเข้าใจฉันไปเสียทุกเรื่อง…..แต่ฉันก็ดีใจ…..ที่อย่างน้อยยังมีคนที่เข้าใจ


ขอแค่คนเดียวก็พอแล้ว





“ฝันดีนะ”


อีกเสียงที่นุ่มนวลแทรกเข้ามาในความคิด…..เสียงจากคนที่ไม่เคยคาดคิด….ว่าจะทำให้ใจฉันกลับมาเต้นแรงได้อีกครั้ง…..หลังจากที่มันแผ่วเบาลงไปทุกที…….ทุกที


“ทีหลังห้ามทำแบบนี้”
“อย่างน้อย…..กับเรา”



อ้อมกอดของเขามันทำลายความเข้มแข็งทีฉันสร้างไว้เสียจนหมดสิ้น…..คำสัญญาว่าจะไม่ให้ใครเห็นน้ำตา…..ใช้กับเขาไม่ได้…..แค่ได้สัมผัส….เท่านั้น


อ๊ะ….นี่เราเผลอตัวยิ้มออกมาตั้งแต่เมื่อไรกัน…….มือหนึ่งสัมผัสริมปาก….มันยกขึ้นเล็กน้อย…..อีกมือวางกลางอก……เสียงหัวใจเต้นรุนแรง

นานเท่าไรแล้วนะที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้

หึ…….มันคงเป็นได้แค่ความรู้สึกของฉันผ่ายเดียวเท่านั้นล่ะมั้ง

ฉันผลักความรู้สึกนั้นออกไป…..ข่มตานอน




+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



เปรี้ยง



เสียงฟ้าผ่าดังลั่น….ฉันเผลอกรี๊ดออกมาด้วยความตกใจ….โอมองมา….มันอมยิ้ม….ตลกอะไรนักหนา

ว่านเดินคอตกมาจากอีกทาง….จากระเบียงห้องของกาย

“ว่าน….โอเคไหม” ฉันวางหนังสือลง….เขาดูไม่ดีเลย

เขาไม่ตอบ…..ก้มหน้าก้มตาเดินออกจากห้องไป….ฉันลุกขึ้นไปตามทันที

“คิน” แต่อีกคนทักเอาไว้เสียก่อน

เขาจ้องฉันตาไม่กระพริบ…..ดูก็รู้ว่าไม่พอใจ…..แต่จะเรื่องอะไรเล่า…..ว่านมันดูแย่นี่

อย่าห้ามละกัน


“เราไปด้วย”





การปลอบใจครั้งนี้แทบจะเรียกได้ว่าแปลกประหลาดที่สุดก็ว่าได้…..แต่มันก็ได้ผล….ว่านมันยิ้มได้โดยใช้เวลาแค่ 1 นาทีเท่านั้น……เริ่มต้นเลยน่ะหรอ

“ว่านไม่เอานะ…..ใจเย็นๆ”ฉันกับโอก้าวเข้ามาในห้องของเขา….เขานั่งก้มหน้าก้มตาตรงมุมห้อง

กำลังที่จะจับมือเขา….กำลังจะโอบไหล่เขา….ด้วยความรู้สึกเป็นห่วง…….


“…..”


เป็นเจ้าเงียบที่ชิงลงมือไปเสียก่อน….มันตบที่หลังของว่าน 2 – 3 ที พลางส่งสายตามา….บอกว่าไม่ต้อง

ฉันถอยออกมามองดูภาพที่ชายร่างใหญ่ 2 คนโอบไหล่กันแล้วอดขำไม่ได้

ว่านมันก็ยิ้มตาม……เอาเป็นว่าสุดท้ายก็จบลงด้วยดี




++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



“นายกลับห้องก่อนเลยนะ”

ฉันบอกเจ้าเงียบ…..เขาก้มดูนาฬิกา……มันบอกเวลาที่ฉันต้องไปแล้ว….ไปหาธัส



“คิน” เขาเรียกฉันไว้



ฉันหยุดเดิน……เขาไม่พูดอะไรอีก……ใบหน้าบ่งบอกถึงความลำบากใจ…..ปากเขาอ้าออกหลายต่อหลายครั้งแต่กลับไม่มีเสียงลอดออกมา……

“ถ้าไม่มีอะไรงั้นไปก่อนนะ” ฉันหมุนตัวกลับ….ออกเดิน



“ไม่ไปได้ไหม”



เขาเอ่ยออกมาในที่สุด

“นายมีอะไรรึเปล่า”

“………”

เขาส่ายหน้า……แล้วเดินกลับไปในที่สุด



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



“ขอบใจนะธัส”


อีกคืนที่ผ่านพ้นไป……ฉันเดินเข้ามายังในห้อง…..ที่ไม่เหมือนเดิม



เขาไม่ได้อยู่ตรงนั้น



ไม่มีคำกล่าว “ฝันดีนะ” เหมือนเคย




ฉันล้มตัวลงนอนอย่างหมดแรง







ได้เวลาร้องไห้อีกแล้วสิ




อย่าไป


alien

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
^
^
^จิ้มเอก จิ้มคีน่า55+ .....อิอิ

จะเป็นัยงไงต่อน๊า... คีน่านี่ไม่เข้าใจเจ้าเงียบเรยน๊า...

อุตส่าห์โพร่งออกมาแล้ว... เฮ่อม่ายไหวๆ




ป.ล.
(ตอนที่แล้ว--ของกาย--ไม่ได้มาอ่านอิอิ)
ประโยคสุดท้ายนี่พยายามจะเอาฝันกะเปียกมาโยงกันใช่มะ 555+

The Living River Ping

  • บุคคลทั่วไป
เศร้าไปกับยัยคีน่าด้วย ขอเวลาไปเดินตากฝนทำมิวสิคก่อน แล้วทำไมวันนี้แดดมันเปรี้ยงตั้งแต่เช้าล่ะเนี่ย ฮ่วย  :oni1:

คนมันอ่อนล้า
ทั้งใจหวั่นไหว
อยากมีใครดูแลหัวใจ
ในวันที่เหงา ในวันที่เศร้า

และคอยให้ความรัก
ช่วยเป็นแรงกำลังให้หัวใจ
อีกนานสักเท่าไร
หนึ่งคนที่หัวใจ..ฉันรอ

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6
คีน่าจ๋า ยิ้มหวานได้ไม่กี่ตอน กลับมานอนร้องไห้อีกแล้วหรออ  :a6:


kurugmin

  • บุคคลทั่วไป
อย่ากลัวฝน  เพราะฝนนั้นเย็น..ฉ่ำ
อย่ามัวทำตัวเองมืด..มน

ขอเอาเพลงเก่าๆมาให้คีน่านะจ๊ะ

ตามนั้น

โดนน้ำฝนของโอไม่ว่ายังไง  ก็เปียก


ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3
อา คีน่าก็มีวันแบบนี้กับเค้าเหมือนกันน้า วันที่มีคนมาให้เลือก  :m12:

ออฟไลน์ PHUCK™

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +625/-31
.
.
.




แฮ่ แฮ่ ..
หายไปนาน ..

ขอโทษทีนะครับพี่เอก ..
คีน่าเค้าคิดถึงตรองมั่งป่าวเนี่ย ??                ? ..
:*))      )

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
alien : ไม่ใช่ไม่เข้าใจ.....แค่ไม่มั่นใจเฉยๆนา

The Living Rive : ก็เดินกลางแดดนั่นล่ะจ้า....อย่าลืม block นะเดี๋ยวดำ คริๆ

nOn†ღ : ก็นางเอกนี่เนอะ...ต้องร้องไห้เยอะกว่าเพื่อนเลย

mist : ว้ายยยย คีน่าเลือกตั้งทุกครั้งนะเคอะ....ใครว่าคีน่าเลือกไม่ได้

G.NORT : ไม่ลืมหรอกจ้ายังอ่านเรื่องของน้องตรองเสมอล่ะ


ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
คนใหม่





การวางตัวของว่านมันนับว่าทำได้ดีมาก……ตั้งแต่เหตุการณ์วันฝนตกนั้นเขาก็กลับมาเหมือนเดิม…..คือไม่ได้ดูเสียใจ….หรือไม่ได้เข้าประชิดผมมากจนเกินไป…..จนทำให้ผมเสียอีกที่รู้สึกผิดที่ไปทำกับว่านมันแบบนั้น

“มื้อนี้เราเลี้ยง”

ในร้านอาหารเล็กๆใกล้กับสมาคม……เรา 2 คนนั่งอยู่ด้านในสุด…..เที่ยงนี้คนเต็มร้านพนักงานต่างวิ่งวุ่นกันขวักไขว่…..เห็นแล้วก็เหนื่อนแทน……แต่ไอ้คนที่นั่งยิ้มตรงข้ามนี่สิ

“เลี้ยงขอบใจ….เรื่องถุงนั่น….อย่าเข้าใจผิด” ผมตีหน้าเข้มทำเสียงดุไป
“คร้าบ” มันยิ้มกลับมาเฉย


เง้อ…..ไม่ยักกลัว


กับข้าวค่อยๆทยอยมาทีละอย่างจนเต็มโต๊ะ…..พนักงานกว่าขอโทษที่ทำให้รอ….ก็แอบหงุดหงิดเหมือนกัน….แต่ช่วยไม่ได้นี่คนมันเยอะจริงๆวันนี้

“นี่ครับ กาย ของชอบ” เจ้าว่านตักนั่นตักนี่มาให้อยู่เรื่อยจนต้องคอยห้ามเป็นระยะ

“นี่เราตักเองได้” ว่านหัวเราะ หึหึ เป็นอันรับรู้แต่พอผมเผลอทีไรเป็นต้องตักมาให้อีกทุกที

แต่ก็เอาเหอะ…..ของชอบเราทั้งนั้นเลยนี่






“น้องๆ มีโต๊ะว่างอีกมั้ย”

ผมหันไปตามเสียงเรียกพนักงานนั้นทันที……ไม่ผิดแน่….เสียงนี้…..เสียงที่ผมเคยได้ยินทุกค่ำคืน……เขาอยู่ด้านหน้าห่างออกไปเล็กน้อย……ที่สำคัญเขาไม่ได้มาคนเดียว

กระเพาะที่ยังจุอาหารได้ไม่ถึงครึ่งกลับส่งสัญญาณบอกปฏิเสธการกลืน…..การเคลื่อนไหวของผมถูกสะกดไม่ให้เคลื่อนไหว……ว่านได้แต่งงที่เห็นผมหยุดไป…..เขาหันกลับไปถึงได้รู้สาเหตุ

“ด้านในเลยรับพี่” พนักงานคนหนึ่งรีบพาแขกผู้มาใหม่ทั้ง 2 ตรงเข้ามาถึงโต๊ะด้านใน….ไม่ไกลโต๊ะผมมากนัก

พี่โก้เห็นผมแล้ว…..เขาหยุดยืนนิ่ง

“โก้เป็นอะไร…อยู่ๆก็หยุด” ชายหนุ่มอีกคนซัก…..พลางฉุดมือที่จับกันมาให้เข้านั่งที่

พี่เขาเบนสายตาจากผมไป….ยิ้มให้คนที่มาด้วยกันก่อนที่จะนั่งลงแล้วลงมือสั่งอาหารกัน

ช้อนซ่อมถูกรวบแล้ววางลงข้างๆกองข้าวที่ยังลดลงไม่ถึงครึ่ง……ผมยังมองเขาอยู่….ที่นั่งตรงนี้เราหันหน้าเข้าหากัน…..แต่พี่เขากลับไม่คิดที่จะมองมา…..ใบหน้ายังยิ้มแย้ม….หยอกล้อเล่นกับใครคนนั้น….เขาไม่แคร์ผมเลยแม้แต่น้อย

“กาย….กลับกันเถอะ”

ผมส่ายหน้ากับคำชวนนั้น…..ในเมื่อเขาไม่คิดที่จะแคร์ผม…..แล้วทำไมผมต้องไปสนใจเขาด้วย…..มันเห็นชัดอยู่แล้วว่าอะไรเป็นอะไร…….เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม…..คำพูดหวานๆเหล่านั้นผมจำมันได้ดี

แต่วันนี้….ไม่ใช่ผมที่ได้สัมผัสอีกต่อไป

มือที่สั่นเทาคว้าช้อนขึ้นมาอีกที…..เม็ดข้าวที่ร่วงหล่นกระจัดกระจายตามแรงสั่น……ผมยัดมันเข้าปากไปแล้วเคี้ยว……ช่างเป็นอาหารที่ไร้รสเสียอย่างไร…..กว่าจะกลืนลงไปได้ต้องใช้เวลาสักพัก….มันฝืดเหลือเกิน….น้ำใสๆหยดลงบนจานหยดแล้วหยดเล่า……ผมเอื้อมไปตักปลาทอดมาเพิ่ม

“น้องๆ เก็บตังค์” ว่านไม่ได้สนใจคำพูดของผมอีกรีบเรียกพนักงานมาเก็บเงิน
“มะ…ไม่กลับ ยังไม่หมดเลย” ผมฝืนพูดไป….และแน่ใจด้วยว่าพี่เขาต้องได้ยิน….แต่พอผมเหลือบตาไปสังเกต

พี่โก้ยุ่งอยู่กับการตักอาหารให้เขาคนนั้น…….

“ไม่ต้องทอนนะน้อง….ไปกาย…กลับได้แล้ว”
“ไม่ไป” ผมยังมองเขาอยู่……พี่โก้

พี่ไม่ได้คิดอะไรกับผมแล้วใช่ไหม……ไม่มีเยื่อใยเหลืออยู่แม้น้อยนิด…..เห็นกันอยู่ว่าผมเสียใจแค่ไหน

“บอกแล้วไง….ไม่ไป”

ทุกคนบริเวณนั้นมองมาที่ผมเป็นจุดเดียว…..สภาพที่เห็นคงไม่น่าดูนักหรอก…..คนที่น้ำตานองหน้ารั้นที่จะนั่งอยู่กับที่….กับอีกคนที่ตัวใหญ่กว่าฉุดมือข้างหนึ่งหวังให้ลุกขึ้น

เสียงกระซิบดังไปทั่ว……แต่เขาเงียบ……แล้วเบือนหน้าหนีไปคุยกับคนนั้นต่อ

ผมกำหมัดแน่น…..อยากให้มันเจ็บ…..เจ็บให้มากกว่าใจที่มันถูกบีบให้แหลก…..แหลกไปกับคำที่บอกว่า…..เขามีคนใหม่แล้ว…..และเรื่องของผมมันคงเป็นไปไม่ได้อีก

ทั้งๆ ที่ผมยังหวัง…..ว่าสักวันพี่เขาจะเห็นใจและยกโทษให้เสียที


กลิ่นหอมของเหล่าบุบผาโชยมา…….ผมเงยหน้าขึ้นมอง……ว่านถือขวกน้ำยาไว้…..ใบหน้าเขาเศร้าหมอง…..หอมจังเลย………หอมจัง




+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



รู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ที่ห้องของตัวเองแล้ว….นอกจากนี้ยังรู้สึกหนักๆที่เอวอีกด้วยก็แน่ล่ะว่านเล่นโอบเอวผมไว้นี่
ผมยกมือเขาออกไป…….แต่เขารู้ตัวเสียก่อน

“กาย….ว่านขอโทษ” เขาเด้งตัวออกจากเตียงทันที รีบขอโทษใหญ่

ผมมองหน้ามัน…..จะขอโทษทำไม…..

“กายอย่าโกรธว่านนะ……ว่าขอโทษที่ทำแบบนี้”
“ช่างมันเหอะ…..นายกลับไปก่อน”
“กาย…ว่านขอโทษ”
“อืม…ไม่โกรธแต่อยากอยู่คนเดียว….เข้าใจเรานะ”

ภาพที่เห็นเมื่อตอนเที่ยงยังคงตราตรึง……ความรู้สึกมันยังสานต่อ…..น้ำตาเริ่มไหนรินอีกครั้ง


“กาย”


เขาสวมกอดจากด้านหลัง…..กอดรัดไว้แน่น….น้ำตาร่วงหล่นไปยังแขนคู่นั้น…..ในอ้อมกอดนี้ผมยิ่งร้องหนักกว่าเดิม……แต่เขาไม่ปล่อย…..และผมสัมผัสถึงน้ำตาของเขาด้วยเช่นกัน……ต่างคนต่างร้อง







“ปล่อยตัวเองเสียทีเถอะกาย” น้ำเสียงของเขาสั่นเครือ….


“อย่าผูกมัดตัวเองแบบนี้เลย”


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


เที่ยงคืนกว่าแล้วผมยังไม่ง่วงเลย…..ยืนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ตรงโซฟา…..ห้องนี้มันเงียบจังเลย…..คินมันคงไปข้างนอกแล้วเวลานี้……คิน…..โอ…..เป็นไงบ้างนะ…..ทำไมวันนี้ไม่มานั่งนอคินมัน



มีเรื่องอะไรกัน



ผมกดกริ่งหน้าห้องของโอมัน…..สักพักมันก็มาเปิดให้
“วันนี้ไม่มารอคินหรอ” ผมยิงคำถามโดยไม่รอให้มันตั้งตัว…..ถามมันหน้าห้องนี่ล่ะ
มันส่ายหน้าไปมา….ขมวดคิ้วทำหน้ายุ่ง…..ต้องมีเรื่องกันแน่แบบนี้

“ทำไมล่ะ ทะเลาะกันหรอ”
มันส่ายหน้าอีกรอบอย่างรวดเร็ว….ผมไม่แน่ใจว่ามันบอกไม่….หรือไม่อยากบอกกันแน่

“แล้วทำไมล่ะ” ผมไม่ยอมแพ้….จะพูดกับโอต้องเค้นมันแบบสุดๆ
มันถอนหายใจ










“เรากับคินเป็นได้แค่เพื่อนกัน”





คนเก่า


Kirimanjaro

  • บุคคลทั่วไป
หักหลังแฟนคลับ  โอ-คี(รี) อย่างแรง   :a5:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด