@ Khun naumi
ที่คุณเขายกมาเป็นจุดที่หลายคนมองข้ามไปนะ เพราะว่าเป็นแม่ถึงได้รู้นิสัยลูกดีว่าทำยังไงก็ลำบาก อำพรอาจจะดื้อดึงเอาขวัญไว้แต่ถ้าวินต้องการ วินจะให้คนมาลักพาตัว มาฉุดขวัญไปเมื่อไหร่ก็ได้ อย่าลืมสิว่าขนาดคนก็ฆ่ามาแล้ว วินคือนายใหญ่มีอำนาจมากกว่าแม่ ทุกวันนี้วินลงให้แม่เป็นบางอย่างไม่ใช่เพราะกลัวเกรง แต่เพราะรักแม่จึงยอมให้หน่อย
การใช้น้อยมาขู่นั้นได้ผลมากๆ น้อยเองชีวิตนี้ไม่สามารถที่จะควบคุมหรือตัดสินใจชีวิตได้เลยนะ เมื่อก่อนทุกอย่างขึ้นอยู่กับพ่อ มาตอนนี้ก็ถูกควบคุมอีก อิสระภาพก็น่าจะเป็นตัวแปรสำคัญในอนาคตระหว่างขวัญกับวิน
"ถ้าอย่างนั้นนายโทรมานะครับ ผมจะรีบมารับ" ลูกน้องขับรถพาอัศวินมาส่งที่โรงแรมหรูกลางเมือง อัศวินพยักหน้าก่อนจะลงมาเช็คอิน
ตรงนี้นี่เราขอออกความเห็นค่ะ คหสตนะคะ
อัศวินเป็นนายใหญ่ระดับเจ้าพ่อ ลูกน้องน่าจะยำเกรงมากๆ ถึงแม้ว่าอ้ศวินจะอายุไม่มากแต่ก็เป็นคนที่เอาจริง ลูกน้องไม่น่าจะคุยแบบนี้กับ*นาย* คือจากรูปประโยค - ลูกน้อง*บอก*นายให้โทรมา ถ้าเป็นพี่ข้างบ้านหรือคนทำงานร่วมกันที่ตำแหน่งไม่ต่างกันมากก็โอเค แต่กรณีนี้เหมือนที่บอกเป็นระดับผู้มีอิทธิพลที่ต้องสร้างความยำเกรงให้ลูกน้อง ลูกน้องควรบอกว่าจะ*รอ*ให้นายโทรมาหรือรอคำสั่งจากนายมากกว่า ไม่ใช่บอกให้นายโทรมา เพราะไงก็ต้อง สแตนด์บาย อยู่ใกล้ๆเพื่อรอคำสั่งอยู่แล้ว
หัวข้อ: [mpreg] รอยชัง | #รอยชัง 'สองพี่น้อง' หน้า 84 27/2/59 (อ่าน 733389 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก