เอ่อ..จะเริ่มยังไงดีล่ะ..ยังอึ้งไม่หาย
.
.
โดยปกติแล้วคอมพิวเตอร์กับผมจะเป็นของต้องห้ามระหว่างกันและกันแตะเมื่อไหร่มันต้องมีปัญหาเมื่อนั้นตัวผมจึงไม่เคยมานั่งพิมพ์ตอบอะไรในอินเตอร์เน็ทแบบนี้เลยซักครั้งเดียวMSNยังไม่เคยเล่นเลยแต่ในวันนี้เมื่อเห็นอะไรหลายๆอย่างที่เข้ามาสู่สายตาโดยไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ก็ต้องขอลองเสี่ยงมาทำสิ่งที่ตัวเองไม่ถนัดดูซักครั้งนึงล่ะ..
.
.
ในเมื่อไม่รู้จะเริ่มยังไงงั้นผมไล่ตอบคำถามที่หลายๆคนถามเอาไว้ก่อนดีกว่าฮะ
.
.
A : ชื่อเล่นจริงๆของทั้งสองคนชื่ออะไร...
Q : ชื่อเล่นผมจริงๆชื่อ
อาร์ท ฮะหรือที่ทุกคนเรียกมาตลอดว่า
เป็นต่อ หรือ
ต่อ นั่นเองส่วนเจ้าพลาดเนี่ยจริงๆชื่อ
โบ ฮะชื่อเหมือนผู้หญิงเนอะ..หน้าก็เหมือนแต่ตอนนี้เค้าไปตัดผมสั้นแล้วหน้าเป็นผู้ชายขึ้นเยอะ
Q : เรียนที่ไหน..
A : บอกไปกลัวเสียชื่อสถาบันน่ะฮะมีนักศึกษาแบบผมเรียน ..
Q : ต่อมีพี่ชายน้องชายมั้ย..
A : มีน้องชายฮะแต่คงให้ไม่ได้เดี๋ยวไอ้โบไม่มีอะไรเล่น...
Q : นายต่อ กับ พลาด หน้าตาน่ารักหรือเปล่าเห็น มีแต่คนมาจีบ
A : ไม่เอาไม่พูด
Q : อยากรู้ว่าตอนนี้นายแบงค์กับนายไอซ์เป็นไงบ้างจัง โดยเฉพาะนายแบงค์ อยู่ในบ้านเมตตารึเปล่าเอ่ย
A : ตั้งแต่วันนั้นก็ไม่เจอไอ้แบ๊งค์อีกเลยฮะ ส่วนอีกรายนึงก็อยู่ห่างๆไม่ได้ยุ่งกันจนทุกวันนี้
Q : ตอนนี้ยังอยู่ด้วยกันมั้ย..
A : อยู่ครับทุกวันนี้ก็โดนไอ้โบมันใช้ทำงานบ้านแทนค่าเช่าบ้านฮะ
Q : มาตอนสี่ทุ่มนี่แอบไปไหนมากันก่อนรึเปล่า
A : ตอนเช้าไปทำบุญทำกุศลมาฮะนานๆเข้าวัดทีรู้สึกร้อนวูบวาบแปลกๆพอออกจากวัดก็ไปหาไรกินกันดูหนังเรื่องนึงเพิ่งกลับมาบ้านตอนทุ่มกว่าๆนี่เอง
Q : ตอนนี้ต่อยังเป็นต่อนายพลาดอยู่มั้ย..
A : ทุกวันนี้ไม่เป็นต่อแล้วฮะเป็นลูกไก่(หน้าตาดี)ในอุ้มมือมาร(หน้าตาน่ารัก)จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด...ไอ้โบมันเอาแต่ใจอิ๊บอ๋ายเล่ยย!!!
.
.
ตอนนี้เนื้อเรื่องผมยังไม่ได้อ่านเลย..ยาวมากคนอ่านหนังสือช้าแบบผมคงต้องใช้เวลาไม่ต่ำว่าสามวันฮะถึงจะอ่านหมดเลยนั่งไล่อ่านคอมเมนต์มาเรื่อยๆแทน
อยากบอกทุกคนว่าขอบคุณมากฮะนี่เป็นของขวัญวันเกิดชิ้นที่สองที่ผมได้ในชีวิตนี้ชิ้นแรกได้จากไอ้โบเมื่อปีที่แล้วก็ดีใจมากแล้วแต่ชิ้นที่สองนี้กลับให้ความรู้สึกที่ต่างออกไป
สิ่งแรกที่ได้สัมผัสคือความประหลาดใจและดีใจต่อมาเมื่อเปิดอ่านทีละหน้าผมรู้สึกถึงความหวังดี ความอบอุ่น ความรักที่อัดแน่นอยู่ในทุกหน้าของกระทู้นี้มันมากมายจนขนาดผมซึ่งเป็นคนซื่อบื้อยังรู้สึกได้ไม่ยากเย็น
ขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพรนะฮะหากจะมีอะไรที่ผมอยากจะได้ในวันเกิดสิ่งนั้นก็คงเป็นการขอให้ทุกคนมีความสุขเช่นกัน
ขอให้ทุกคนได้มีวันพรุ่งนี้ที่สดใส
ได้พบกับความรักที่สวยงามไม่ว่ามันจะเป็นความรักแบบไหน
ได้ออกเดินทางไปบนถนนสายหัวใจเพื่อพบหน้าคนที่รอคอยมาทั้งชีวิต
ได้นอนหลับไปด้วยกันและตื่นมาด้วยกันในทุกๆวันที่ยังหายใจอยู่
และหากวันใดที่มันจะต้องจบลงก็ขอให้มันเป็นการจากลาด้วยความเข้าใจ
อย่าเสียดายกับความรักที่หลุดลอยไป..จงจดจำด้านดีของมันเอาไว้เพื่อเป็นน้ำหล่อเลี้ยงใจในวันที่ชีวิตดูยากลำบากเกินจะฝ่าฟัน
ขอให้ทุกคนเชื่อในทางเดินแห่งรักฮะ..
.
.
สำหรับเมิงนะไอ้โบ...
วันแรกที่กรูรู้จักกับเมิง..กรูชอบ
เมื่อเวลาผ่านไปกรูผูกพัน
พอนานวันกรูก็รักเมิง..
ถ้าไม่เจอเมิงในวันนั้น..ถ้าไม่ได้รักเมิง..วันนี้ชีวิตกรูจะเป็นยังไงก็คงไม่รู้
รู้แค่ว่ากรูมีวันนี้เพราะมีเมิง..
ขอบคุณที่สอนการบ้านกรู...
ขอบคุณที่เจ้ากี้เจ้าการให้กรูอ่านหนังสือเตรียมสอบ ให้กรูทำงานส่ง
ขอบคุณที่ให้อภัยกรูทุกครั้งไม่ว่ากรูจะทำผิดต่อเมิงมากแค่ไหน
ขอบคุณที่อยู่กับกรูเสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
และขอบคุณที่ให้โอกาสกรูเป็นคนที่รักเมิง...
คำบอกรักอะไรก็คงไม่จำเป็นแล้วในตอนนี้เมิงเองก็คงฟังจนเบื่อจะแย่..
แต่วันนี้กรูขออีกครั้งนะ..
เมิงเป็นสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตของคนบ้าๆอย่างกรู..
กรูเคยสัญญากับเมิงเอาไว้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกรูก็จะอยู่กับเมิงเสมอ..
เพื่อตอบแทนที่เมิงให้ความรัก.. ตอบแทนที่เมิงไม่มองข้ามคนธรรมดาคนนึงที่รักเมิงสุดหัวใจ
คำๆนี้ที่เมิงฟังจนเบื่อแต่วันนี้เมิงต้องฟังอีกครั้งแล้วล่ะ...
ไอ้โบ..กรูรักเมิงนะ...
.
.
ปล. ยังอยู่หน้าคอมฮะสัมภาษณ์อะไรเชิญได้เลย
หัวข้อ: นายเป็นต่อ กับ น้อง พลาดไปแล้ว Love-Story (อ่าน 374356 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก