✜✜✜▶ Ex or Next? เมื่อผมจีบ... มนุษย์แฟนเก่า ◀✜✜✜
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ✜✜✜▶ Ex or Next? เมื่อผมจีบ... มนุษย์แฟนเก่า ◀✜✜✜  (อ่าน 641197 ครั้ง)

ออฟไลน์ MIkz_hotaru

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +106/-4
เป็ดโปรขโมยจูบไปแล้ว
รับผิดชอบน้องซีด้วยค่ะ
เจ้ไม่ยอม
 :-[

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
โอ๊ย ซีน่ารักน่าตีตูดจัง555

ออฟไลน์ Mi.07

  • ชัดชัดชาด่าดาดั๊ดชัด~
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 96
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-2
นุ้งซีน่ารักอ่ะ ดูแอ๊บใสดี หือออออ 5555555

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
น้องซีทำตัวแบบธรรมชาติเถิดลูก
ไม่ต้องไปอ่อยมันมาก เดี๋ยวโปรมันก็มาอ่อยหนูเองแหละ 5555

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ littlegirlfriend

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0


โปรโตเเล้วววว  :hao6: 

เพิ่งมาอ่านเพราะเห็นว่าเป็นคุณเขียดเขียน

 ชอบมากกกก ขำมากกก ขำจนเพื่อนด่า55555

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
อยากรู้ว่าทำไมตอนนั้นเลิกกัน แต่ตอนนี้ฟินมากกกกก

ออฟไลน์ QXanth139

  • ♡동해 #Always13
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
น้องซีเป็นเด็กดีเลยได้รางวัลจากพี่โปร

งื้อออออ~เราอยากได้บ้าง :o8:

อยากอ่านพาร์ทโปรบ้างแล้ววว

ออฟไลน์ Malila

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 285
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0

ออฟไลน์ นอนกินแรง

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-4
ตื่นเต้นแทนน้องซี น่ารักที่สุด เด็กดี~

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Malimaru

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-4
    • facebook
จูบจากพี่โปรรรรรรรรรร!! กรีดร้องงงงงงงง!!
ซีลูก...ป้าว่า หนูทำตัวเป็นธรรมชาติของหนูจะดีกว่า
เพราะป้าว่า หนูจะได้มากกว่าจูบอีกหลายเท่าเลยนะลูก

รออ่านตอนต่อไปค่ะ ^^

ออฟไลน์ КίmY

  • BJYX♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-3
แง่งๆโอ๊ยย เขินแทน ฮ่าๆ โปรนี่ทำอะไรห่ามๆตลอดดด  :-[ :hao6:
มาต่อไวๆนะฮะรออออ   :')

ออฟไลน์ kenghan

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-2
อยากรู้ว่าทำไมเลิกกัน  และอ่านโหมดโปรบ้างว่าคิดอะไร

ออฟไลน์ nsai.ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 412
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-2
ฟินไปดิ๊ตอนท้าย งื้อออออออ~  :o8: :o8: :o8: :-[ :-[ :-[ :impress2: :impress2: :impress2:

ออฟไลน์ lipure

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 137
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
อิโปร ชักไม่น่าไว้ใจ เห

ชักสงสารน้องซีขึ้นมาแระ

จะโดนอิโปรหลอกเอาไม๊เนี่ย  :hao4: :sad4:


ออฟไลน์ pedchara

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 179
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-0
คนกังมุ้งมิงโว้ยเฮ้ย
น้องซีนี่กรี๊ดสลบไปแปดตลบล่ะ

เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้า

ออฟไลน์ monetacaffeine

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 681
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-5
ปักกกกกกกกก
ชอบเรื่องนี้แรงมากค่ะ! เอาจริงๆชอบตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้ว >____<
เป็นเรื่องที่น่ารักมากกกกกกก ลุ้นแทนน้องซีตลอดเว 555555 เอาจริงๆอาการพี่โปรดูไม่ยากเลยนา
แต่ก็นั่นแหละ พ่อหนุ่มฮิปอย่าไปยอมตกหลุมเดิมง่ายๆนะ! ปล่อยให้ซีได้พยายามกว่านี้ก่อน แน่ใจกว่านี้ก่อน
ยังไงก็จะติดตามและเป็นกำลังใจให้ทั้งน้องซีทั้งคุณเขียดเลยค่า  :L2:

ออฟไลน์ †คุณเขียด

  • ♣ เป็นคนดีแล้วค่ะ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 242
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +376/-1
Chapter 6 : I don't understand this feeling

     หลังจากที่ผมยืนกรีดร้องอัดหัวเขี้ยวกุดอยู่ประมาณสามนาทีเศษ ป้าศรีแม่บ้านที่ทำงานกับครอบครัวผมมาตั้งแต่สมัยผมยังเป็นวุ้นอยู่ในท้องแม่ก็รีบมาเปิดประตูให้ผม ตอนแรกป้าแกก็ติดจะหัวเสียอยู่หน่อยๆ แต่พอเห็นว่าเป็นผมเท่านั้นล่ะ ปากคอสั่นพูดกันไม่เป็นภาษาเลยทีเดียว
 
     "คุณซีอิ้ว!!!"ป้าศรีตะโกนลั่นในขณะที่ผมได้แต่กรอกตามองบน
 

     ...ซีอิ้วนี่ใคร...

     ...กูเองไงไอ้สาสสส...



 
     แต่ชื่อมันไม่ได้ตั้งแบบกระโหลกกะลานะเว้ย มันมีที่มาที่ไป คือวันนั้นวันที่แม่คลอดผม ไอ้ตอนที่เจ็บท้องจะคลอดน่ะแม่ดันผัดผักบุ้งไฟแดงอยู่ในครัวไง เอาตามที่นางเล่ามาตอนนั้นนางกำขวดซีอิ๋วขาวตราเด็กสมบูรณ์อยู่เว้ย แล้วก็กำมายันโรงบาลไม่พอ ในห้องคลอดแม่ก็ยังกำอยู่ ทั้งพ่อผมทั้งพยาบาลพยามแงะเท่าไหร่นางก็ไม่ยอมปล่อย จนพอผมออกมานางถึงได้ยอมปล่อย

     ถึงชื่อจะประหลาดๆดูไม่ได้ชิคได้คูลเหมาะสมกับหน้าผมสักนิด แต่ผมก็รู้สึกขอบคุณสวรรค์นะที่วันนั้นดลบันดาลให้แม่กำขวดซีอิ้วขาวมาโรงบาล แทนที่จะเป็นขวดซอสหอยนางรมตราสามแม่ครัว เพราะถ้าต้องใช้ชื่อซอสหอยนางรมนี่.... ชีวิตกูอยู่ยากเลยนะ
 


     "คุณซีอิ้ว มายังไงคะ ไปอยู่ไหนมา คุณเอกขาาาาาาาา คุณเอก!!! คุณซีอิ้วกลับมาแล้วค่า!!!!"ป้าศรีตะโกนลั่นจนผมยังหวั่นใจว่าเพื่อนจะออกมาด่าบุพการีของบุพการีผมอีกที

     "เบาๆครับป้า"ผมยกนิ้วชี้จรดที่ปาก "แล้วผมบอกแล้วไงให้เรียกซีน่ะ ซีเฉยๆ ซีเฉยๆ"ผมดีดดิ้นงี่เง่าจนป้าศรีหัวเราะออกมาเบาๆ 

     "ค่ะๆ ซีเฉยๆก็ซีเฉยๆ"หญิงสูงวัยฉีกยิ้มอย่างเป็นมิตรก่อนเอื้อมมือไปกดปลดล็อกประตูเล็ก "แล้วคุณซีไปอยู่ไหนมาคะ คุณพ่อตามไม่เจอเลย"

     "เดี๋ยวคุยต่อในบ้านได้ไหมฮะ ยุงมันกัดอ่ะ"ผมเกาต้นคอแกรกๆด้วยความคัน
 

     ป้าศรียิ้มรับผมก่อนจะเปิดบานประตูออกกว้างก่อนจะขยับตัวหลบให้ผมเข้าไปในบ้าน เดินลากสัมภาระเข้าในตัวบ้านผมก็รู้สึกแปลกใจ เพราะเวลาประมาณนี้ปกติพวกพี่แม่บ้านจะยังนั่งดูทีวีกันอยู่เลย แต่วันนี้หายไปไหนหมดหว่า
 

     "วันนี้ไปไหนกันหมดอ่ะครับ"ผมถามอย่างสงสัย

     "คุณเอกเธอบอกว่าเสียงดังค่ะ ไม่มีสมาธิทำงาน"ผมเหลือบตาดูนาฬิกาเรือนใหญ่ที่บิ้วอินกับผนังห้องโถง... ห้าทุ่ม

     "ปกติพ่อนอนตั้งแต่สี่ทุ่มนี่ครับ"เห็นผมน้อยแถมอ้วนลงพุงแบบนี้ แต่ลุงเขาชีวจิตรักสุขภาพมาก ต้องนอนก่อนสี่ทุ่มตลอดนะเว่ย

     "ช่วงนี้คุณเอกนอนไม่ค่อยหลับค่ะ บางทีป้าตื่นมาเตรียมของใส่บาตรตอนตีสี่ เธอก็ยังไม่นอน"สลดเลยกู นี่น้ำตาปริ่มแล้วนะ โคตรรู้สึกแย่เลยว่ะ "คุณพ่อเป็นห่วงคุณซีมากนะคะ"ป้าศรียื่นมือมาคว้ามือผมไปกุมไว้

     "แม่ไม่ได้บอกพ่อหรอครับว่าซีที่อยู่ไหน"ผมบีบมือป้ากลับเบาๆ

     "คุณอ้อมบอกแค่คุณซีปลอดภัยดีค่ะ แต่ไม่ได้บอกว่าอยู่ที่ไหน เธอกลัวคุณเอกไปตามแล้วคุณซีจะเตลิดไปไกลกว่าเดิมน่ะค่ะ"แต่ก็จริงของแม่ ขืนพ่อไปตาม ผมก็ต้องสะดีดสะดิ้งเล่นตัวไม่กลับบ้านอยู่ดี "ไปหาคุณพ่อหน่อยนะคะ"ผมหลุบตาลงก่อนจะพยักหน้า

     "ฝันดีนะครับ"ผมบอกลาก่อนจะยกกระเป๋าเดินขึ้นบันไดไปชั้นสอง
 


     วางกระเป๋าไว้ตรงหน้าห้องตัวเอง ก่อนจะเดินหนีบน้องเขี้ยวกุดสุดรักที่หัวเบี้ยวด้วยวิชาการซักตากของมุนษย์แฟนเก่า บานประตูใหญ่ที่มีแสงไฟลอดออมาใต้บ้านประตูทำให้ผมสูดหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อรวบรวมสมาธิ
 

     ก๊อก ก๊อก

     เคาะสองทีอย่างมีความหวัง
 

     "เชิญครับ"สิ้นเสียงสุภาพๆนั้นผมก็แง้มประตูเล็กน้อยก่อนจะเอาตัวสอดเข้าไป แล้วก้าวไปหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานที่ตอนนี้เจ้าของโต๊ะกำลังขมักเขม้นกับการอ่านเอกสารอะไรสักอย่าง

     "พ่อ..."ผมเอ่ยออกไปแผ่วเบา
 

     มือที่กำลังเคาะด้ามปากกาลงกับพื้นโต๊ะหยุดชะงัก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตากับผม หน้าตาที่แก่ก่อนวัยอยู่แล้ว ยิ่งดูแก่เพิ่มขึ้นไปอีกเมื่อมีรอยใต้ตาคล้ำๆนั่น โคตรจะสำเนาถูกต้อง... ตาแพนด้าทั้งพ่อทั้งลูก
 

     "ซี..."พ่อรีบลุกขึ้นเดินมาหาผม "ไปไหนมา"พยายามตรวจดูตามเนื้อตามตัวว่ามีบาดแผลอะไรไหม "กินข้าวมาหรือยัง"ผมหลุบตาลงรู้สึกตามันร้อนผ่าว

     "ซีกินแล้ว... พ่อล่ะ"ถึงจะเป็นน้ำข้าวหมักก็เถอะ

     "จะเอามื้อไหนล่ะ ถ้ามื้อเย็นวันนี้ก็แล้ว ถ้ามื้อเช้าพรุ่งนี้ก็ยัง"งี้แหละ... เขาว่าคนผมน้อยมักเป็นคนตลก "ไปนอนได้แล้วไป พ่อก็จะนอนแล้วเหมือนกัน"มนุษย์พ่อโหมดใจดีอ่อนโยนตบไหล่ผมเบาๆสองสามที

     "ครับ"ผมพยักหน้าก่อนจะเดินไปที่ประตูห้อง "ฝันดีนะครับพ่อ"ผมพูดจบก็เห็นพ่อที่หน้าตาอิดโรยดูจะสดใสขึ้นมาหน่อย
 


     ผมแง้มประตูปิดอย่างเบามือเมื่อเห็นมนุษย์พ่อผมน้อยใต้ตาคล้ำกำลังทิ้งดิ่งตัวเองลงบนเตียง ผมรู้สึกไอ้ก้อนตะกอนที่มันทำเอาผมนอนหลับไม่สนิทมาหลายวันมันหายไปแล้วว่ะ รู้สึกเหมือนวันนี้ผมจะได้นอนหลับสนิทสักที

     เปิดประตูเข้ามาในห้องแล้วก็รู้สึกโหวงนิดๆ ไปอยู่ห้องเดียวกับผู้ชายมาต้องหลายวัน ต้องกลับมาอยู่คนเดียวแบบนี้ ซีหว้าเหว้ ซีอ้างว้าง ซีหงาววว... ดังนั้นเปิดไลน์ให้แล้วทักผู้ชายไปรัวๆดีกว่า
 


     'โปร ถึงบ้านแล้วไลน์บอกด้วยนะ'ดูเหมือนเป็นห่วงเป็นใย... แต่จริงๆคือกูแค่อ่อยไง
 


     พุ่งตัวไปนอนแผ่บนเตียงแล้วเฝ้ารอด้วยใจสั่นระรัว จ้องหน้าจอแล้วจ้องหน้าจออีก จ้องจนตาพร่า จ้องจนแสงสีฟ้าแม่งทำลายจอประสาทตาจนสมองวิ้ง มันก็ยังไม่กดอ่านสักที ก่อนที่เรติน่าตาจะพร่าไปกว่านี้ผมเลยตัดสินใจกดออกจากหน้าแชทแล้วไปเช็คดูคนอื่นๆแทน

     มีพวกเพื่อนที่มอฯ กับพวกเพื่อนกลุ่มเที่ยวทักมาบ้างประปราย ส่วนเพื่อนในกลุ่มที่คณะน่ะหรอ เงียบกริบเป็นป่าช้า ไม่รู้คนอื่นเป็นไหมนะ แต่ผมนี่ถ้าเพื่อนสนิทๆจะไม่ค่อยคุยกันหรอก เพราะแม่งเจอกันทั้งวันแล้วเบื่อขี้หน้า ส่วนอิพวกไม่สนิทนี่ก็ทักกูจัง กูไม่ว่างตอบก็ยังจะทักกูมาอีก

     นั่งเล่นพาราไดซ์ เบย์ ไปราวๆครึ่งชั่วโมงเสียงแจ้งเตือนจากไลน์ของคนที่ผมไม่ได้ปิดเตือนเอาไว้ก็ทำให้ผมกดออกจากหน้าเกมส์อย่างไม่ลังเล แต่กูอ่านเร็วแบบนี้ มันจะหาว่ากูแรดหรือเปล่าวะ
 

     Proton : ถึงแล้ว
 

     'โห ขับไวไปเปล่าเนี่ย'
 

     Proton : ถนนมันโล่ง
     Proton : แล้วทำไมมึงยังไม่นอน
 


     นี่ถ้าตอบไม่ว่ารอมันอยู่ จะดูแรดเกินไปไหม แต่เมื่อสมัยหัวเกรียนตอนจีบมันพี่ซีก็แรดแบบนี้นะ เอาไงดีวะ เป็นคนอื่นกูหยอดไปตามอารมณ์ไปแล้วนะเนี่ย แต่พอมาเป็นไอ้โปร จะพูดอะไรแม่งต้องพิจารณาคิดวิเคราะห์อีกหลายเท่าตัว... ถ้าไม่อยากโดนมันด่า
 

     'เล่นเกมส์'เพอร์เฟคจริงๆ ดูไม่อ่อยโต่งๆ แต่ก็ยังแฝงด้วยความมีเลศนัย... อิอิ
 

     Proton : ตอแหล
     สมกันเป็นมึงจริงๆ... สัด!!!
 

     'ไม่ได้ตอแหลเว้ย'พร้อมกับแคปรูปหน้าเกมส์ส่งไปให้มันดู
 
     Proton : เวล 24 โคตรกาก
     นางหายไปสักพักก่อนจะส่งรูปเกาะในเกมส์เดียวกันที่โคตรหะหรูหะหรา แถมด้านบนยังบอกเวล43 ไว้หรา ไหนจะเงินอีกราวหกหมื่นนั่นอีก เก้าพันที่เก็บหอมรอมริบมาสี่วันของกูนี่ดูงอกง่อยไปเลยทีเดียว
 

     'ก็ไม่ค่อยมีเวลาเล่นนี่หว่า'ไหนจะเรียนไหนจะงาน แถมตอนหนีออกจากบ้านไปซุกหัวอยู่กับมันก็ไม่ได้เปิดมาเล่นเลยสักนิด
     'รวยแบบนี้ขอไข่มุกสักห้าอันดิ'เนียนขอแม่งเลย ยิ่งจนๆ
 


     Proton : เอา ruby flower มาแลก
 


     'รีดเลือดกะปูหรอ'กูจนขนาดนี้มึงยังจะขูดเลือดขูดเนื้อกูอีกหรอ... ใจมึงมันทำด้วยอะไรห๊า!
 


     Proton : กะปูเหี้ยไร รีดกับมึงนี่แหละ
 


     'ถ้ารีดกับเรานี่จะไม่ใช่เลือดนะ อิอิ'เรื่องจังไรไว้ใจกู
 


     Proton : กูนี่อยากจะเอาส้นตีนแซะสมองมึงออกมาดู
     Proton : อยากจะรู้ว่าสมองมึงมันมีแต่เรื่องกามๆอย่างเดียวหรือไง
 


     'ว่าเรากาม แล้วโปรมาจูบเราทำไม'แหม.. อิไม่กาม อย่าให้กูต้องแฉมึงนะ
     'อ่านไม่ตอบคือไร แทงใจดำง่ะ'เก่งเลยกู ไม่เจอหน้านี่เก๊งเก่ง
 


     Proton : จูบเหี้ยไร กูแค่เอาปากกูไปแตะปากมึง
     เอาเถอะจ้ะ เอาที่มึงสบายใจเลย
 


     'โปร'
     'โปรยังชอบว่ายน้ำวันอาทิตย์ ชอบกินเขียวมะนาวโซดาหวานๆ ชอบกินก๊วยเตี๋ยวซี่โครงหมูตุ๋น ชอบกินพานาคอตต้าชาเขียว ชอบกินมะเขือเทศ ชอบวันฝนตก ชอบนอนอยู่บ้านมากกว่าออกไปข้างนอกอยู่ปะ"คบกันสามปี กูนี่หลอนขึ้นสมองเลยครับ เมื่อก่อนเคยพยายามลืมแม่งก็ลืมไม่ได้ แต่ช่างเถอะ...วันนี้รู้สึกดีจังที่ผมยังไม่เผลอลืมไป
 


     Proton : ก็ยังชอบอยู่
     Proton : ถามทำไม
     อิอิ นี่แหละที่กูรอคอย
 

     'แล้วเราล่ะ'
     'ยังชอบอยู่ไหม'
     ส่งไปแล้วก็ได้แต่หยิบชายผ้าห่มขึ้นมานอนอมนอนแทะระบายอารมณ์เขินที่อยู่ๆก็พุ่งพล่านขึ้นมากระทันหัน
 


     Proton : olo
     ก่อนจะส่งรูปฝ่าเท้าที่ผมคาดว่าน่าจะถ่ายกันสดๆร้อนๆมาให้อีกด้วย
 

     โอเค กูยอมแพ้ แต่ยอมแค่วันนี้นะเว่ย เดี๋ยวพรุ่งนี้กูตื่นมาหยอดใหม่
 

     'โปรนี่เหมือนเดิมเลยเนอะ'ถ่อยกับกูเหมือนเดิม
 

     Proton : ไอ้ที่ไม่เหมือนเดิมก็มี
 

     '???'
 

     Proton : สะสมรางวัลเด็กดีให้ครบห้าครั้งแล้วกูจะบอก
     แหม ให้กูสะสมเป็นแสตมป์เซเว่นเลยนะมึง
 

     'อยากจูบเราอ่ะดิ'กูว่าจะหยุดแซวหยุดหยอดแล้วนะ
     'พน.ไปให้จูบอีกสี่ที แล้วบอกเลยได้ปะ'แรดกว่านี้มีอีกไหม แต่ถ้าให้แรดกว่ากูนี่คงไม่มี
 

     Proton : ง่ายไปมั้ง
     Proton : กูจะจูบต่อเมื่อมึงทำตัวสมควรให้จูบ
     รู้สึกเหมือนหูมันร้อนนิดๆ นี่กูกำลังทำอะไร นี่กูคุยเรื่องจูบกับมนุษย์แฟนเก่าได้ราวปกติราวกับชวนกันไปแดกกระเพาะปลาแถวเยาวราชเลยเร๊อะ
 

     'แล้วมันดีไหมไอ้เรื่องนี้ที่ไม่เหมือนเดิมเนี่ย'
 

     Proton : ก็อยู่ที่มึงจะมองว่าดีหรือไม่ดี
     Proton : รู้แล้วมึงอาจจะดีใจ ไม่ก็อยากจะฆ่ากูให้ตายเลยก็ได้
     โอโห ขู่กูขนาดนี้มึงไม่พิมพ์มาว่า 'อย่ามายุ่งกับกูไอ้สัด' เลยล่ะ
 

     'อ่า'
     'แต่ถ้าเราไม่เสี่ยงเราก็ไม่มีโอกาสได้โปรคืนมาใช่ปะล่ะ'บอกเลย ยิ่งยากยิ่งอยากได้คืนโคตรๆเลยว่ะตอนนี้
 

     Proton : ถ้ามึงไม่อยากเสียใจก็หยุดตั้งแต่ตอนนี้
 

     'ไว้ถ้าเรารู้ตัวว่าต้องเจ็บแน่ๆ เราจะหยุดเอง'ในเมื่อตอนนี้มันมีความหวังอยู่บ้างมันก็ต้องคว้าไว้ก่อน ถึงมันจะน้อยจนแทบจะริบหรี่ก็เหอะ
 

     Proton : กูจะนอนแล้ว
 

     'ฝันดีๆ'
 

     Proton : เออ
     เป็นอันจบบทสนทนาโดยสมบูรณ์


     .
     .
     .
 

     หลายคนบอกเกลียดเช้าวันจันทร์ แต่ผมรักเช้าวันจันทร์นะ แต่ในขณะเดียวกัน อิเช้าวันอังคาร พุธ พฤหัสฯ ศุกร์นี่กูโคตรจะเกลียด... ทำไมน่ะหรอ

     ก็วิชาแล็บอ่ะ มันต้องส่งรีพอร์ตหลังวันที่เรียนหนึ่งวันไง ในขณะที่แล็บวันศุกร์น่ะอาจารย์ให้ส่งวันจันทร์ได้ ดังนั้นไอ้เสาร์อาทิตย์ที่หยุดเราเลยมั่นใจได้ว่าวันจันทร์น่ะมีส่งสวยๆแน่ ในขณะที่วันที่เหลือ ก่อนปิดส่งอีกสิบนาทีบางทีกูยังนั่งเขียนกันยิกๆอยู่เลย

     เมื่อสัปดาห์แห่งมรสุมผ่านไปจนวันศุกร์ก็ทำให้ผมรู้ว่า 'กูคงเที่ยวอีกไม่ไหวแล้ว' แค่ทำงานแต่ละวันสารร่างก็แทบสลาย รู้สึกว่าตอนปีสองกับตอนปีสามแม่งคนละอารมณ์กันเลย ปีสองมันยังมีวิชานอกคณะไง ซึ่งส่วนมากนั้นเป็นเลคเชอร์งานก็สั่งกันมาทีเดียว ทำให้ยังมีเวลาพักเยอะอยู่

     แต่อิปีนี้คืออะไร ไอ้การที่ต้องควิซแทบทุกวัน ทั้งรายงาน ทั้งเปเปอร์ ทั้งมินิโปรเจค มันคืออะไร คืออาร๊ายยย... ตอนเปิดเทอมใหม่ๆ ที่ทำเป็นชิวๆสบายๆนี่หลอกกูกันใช่ไหม
 

     "เดี๋ยวซีกับจี้เอาแบบสอบถามไปที่โรงอาหารกลางนะ"อย่าแปลกใจว่าทำไมวันนี้เพื่อนฟอยด์สุดที่รักของผมถึงสุภาพจัง ไม่ใช่อะไร คืออาจารย์นั่งสถิตย์อยู่กะพวกกูด้วยไง
     
     "นี่ไปคนเดียวได้นะ ให้จีจี้อยู่ช่วยทำ proposal ดีกว่าไหม เพราะยังไงแบบประเมินมันยังไม่รีบใช้"ผมแย้งขึ้นมา

     "ไม่เป็นไร นี่เหลือแค่จัดฟอร์แมตกับตรวจคำผิดเอง แล้วเดือนหน้ามันต้องส่งเล่มจริงแล้วไง กลัวจะไม่มีเวลาไปแจกแบบประเมิน"แจนชี้แจงในขณะที่มือมันยังรัวแป้นพิมพ์

     "แล้วจะกินอะไรเปล่า จี้จะโทรสั่งข้าวร้านลุงเสริม"จีจี้ถาม "อาจารย์เพ็ญจะสั่งด้วยไหมคะ"

     "ครูเอาข้าวผัดหมูไข่ดาวแล้วกัน"พี่เพ็ญฟาร์มาซีหันมาสั่งด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันไปตรวจงานกลุ่มผมอีกรอบ

     "แจนกับฟอยด์เอาปลากระพงทอดน้ำปลา"

     "นี่เอาข้าวไก่ทอด"เมนูกูนี่ไร้การครีเอทยิ่งกว่ากระเพราไก่ไข่ดาวอีกแน่ะ
 

     จีจี้พยักหน้าก่อนจะผละไปโทรศัพท์เพื่อสั่งข้าวที่ร้านข้าวข้างมอให้ เพราะว่าตอนนี้ถ้าไปรอร้านที่โรงอาหารกลาง กูคงได้แคกแต่เศษผัก
 

     "โย่ว"แฉล้มหน้าเข้ามาก่อนจะเอ่ยทัก "หวัดดีครับอาจารย์"ไอ้เอ็มยกมือไหว้เมื่อเห็นเจ้เพ็ญนั่งหน้าเครียดอยู่

     "มีไร"ผมถามไอ้เอ็มไอ้ธามไอ้เปอร์ที่ยืนสลอนกันอยู่หน้าประตู

     "เสร็จยัง จะได้เอาไปปริ้นพร้อมกัน"น้องเอ็มเพื่อนเลิฟบอกจุดประสงค์

     "เหลืออีกนิดนึง ประมาณยี่สิบนาที"แจนบอก

     "โอเค เดี๋ยวรอ"แล้วพวกมันก็แห่กันเข้ามาสุมหัวตากแอร์กันในห้องเจ้เพ็ญประศรีสุดเลิฟ

     "กินข้าวมายัง"ไม่ใช่ว่าห่วงหรืออะไร คือถ้ากินกูจะได้ใช้ให้มันไปเอาข้าวไง

     "แล้วๆ แต่เดี๋ยวไปช่วยแจกแบบสำรวจ"ไอ้ธามเสนอตัว
 

     ทั้งที่ใจจริงอยากจะนั่งรถรางมอไปนะ แต่เวลาที่เร่งเร้ามันทำเอาผมต้องจำใจเอาลูกรักผมออกมาผจญแดดเปรี้ยงๆยามเที่ยงวันให้สีซีดเล่น ผมขับรถอืดๆไปจอดแถวๆโรงอาหาร ก่อนจะช่วยเพื่อนธามคนดีศรีแผ่นดินหอบลังเจลล้างมือไปไปแจกที่โรงอาหารในขณะที่เพื่อนชะนีเทียมได้แต่เดินหอบกระดาษโฉบไปโฉบมาอย่างสบายอารมณ์

     หลังจากแบ่งแบบประเมินและตัวอย่างเจลเสร็จแล้ว ผมก็แยกกันออกเป็นสามทิศ โดยจีจี้ไปทางฝั่งขวา ธามไปฝั่งซ้าย ส่วนผมอยู่โซนตรงกลาง
 

     "ขอโทษนะครับ ช่วยทำแบบประเมินให้หน่อยได้ไหมครับ"ผมฉีกยิ้มร่าพลางยื่นปากกากับกระดาษอย่างกดดันให้กลุ่มสาวสวยที่กำลังนั่งกินก๊วยเตี๋ยวน้ำตกที่แดงเถือกไปด้วยพริกป่น "อันนี้เจลล้างมือครับ มีสามสูตร สูตรผสมสารสกัดเปลือกกล้วย ผสมสารสกัดเปลือกมังคุด ผสมสารสกัดใบแปะก๊วย"วางขวดตัวอย่างเล็กๆลงบนโต๊ะเสร็จ
 

     "คณะอะไรอ่ะคะ"คนที่อยู่ใกล้ผมที่สุดถาม
 

     "เภสัชฯครับ"
 

     "ปีอะไรหรอคะ"คราวนี้คนที่อยู่ริมสุดเป็นคนถามบ้าง
 

     "ปีสามครับ"
 

     "ชื่ออะไรหรอคะ"คราวนี้ถามแทบทั้งกลุ่ม
 

     "ชื่อซีครับ"ยังคงฉีกยิ้มต่อไป ทั้งที่ในใจกูนี่แบบอยากจะตะโกนให้ลั่นโรงอาหารว่า 'เร็วๆโว้ย!! กูหิวข้าว!!'
 

     "เภสัชฯ... พี่ต้องเก่งคณิตแน่ๆเลย สอนสแตทหน่อยได้ไหมคะ"สอนห่าไร กว่ากูจะรอดมาได้นี่แทบลากเลือด
 

     "สอนได้ครับ แต่ไม่มีเวลานี่สิ"พยายามยิ้มอย่างเป็นมิตร ทั้งที่นิสัยกูค่อยข้างจะเป็นภัยก็ตาม "อีกสักพักผมจะมาเก็บใบประเมินนะครับ ถ้าจะไปก่อน ไงก็รบกวนเอาไปให้ผมทีนะครับ"พูดจบกูก็ชิ่งไปโต๊ะถัดไปเลย
 

     ไม่ใช่ว่ากูแบ๊ว ไม่รู้ว่าเขาอ่อยหรืออะไรนะ แต่คือช่วงนี้ผมเครียดไง ไหนจะเรื่องเรียนไหนจะเรื่องแฟนเก่า ถึงผมจะเบื่อง่าย แต่เวลาคลั่งใครผมคลั่งที่ละคนนะครับนะ

     พอคิดถึงเรื่องมนุษย์แฟนเก่า นี่ผมก็ไม่ได้เจอหน้ามันมาจะครบสัปดาห์แล้วนี่ มันจะลืมหน้าผมไปยังวะ ถึงจะคุยไลน์กันทุกวัน แต่ไอ้สามชั่วโมงตอบทีสี่ชั่วโมงตอบทีแม่งไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์กูคืบหน้าขึ้นมาสักนิด

     หลังจากทนฉีกยิ้มจนเหงือกบานทั้งที่ลำไส้กำลังร้าวรานเพราะหิวชิบหายไปได้ราวครึ่งชั่วโมง เราสามคนก็สามารถเคลียร์แบบสอบถามสองร้อยใบได้อย่างไม่มีปัญหา ผมขับรถมาจอดแถวๆร้านข้าว แจนกับธามก็ลงไปจ่ายเงินค่าน้ำค่าข้าว ปล่อยให้ผมนั่งผึ่งแอร์รออยู่ในรถอย่างสงบ

     เหลือทำตัวอย่างเจลอีกร้อยชุดชีวิตผมก็จะจบสิ้นกับแล็บมินิโปรเจ็กต์สักที วันนี้ที่ต้องทำก็แค่แช่เปลือกตัวอย่างไว้เจ็ดวันเพื่อเอาไปกลั่นน้ำมัน อย่างนี้มันนี้กูก็ว่างอ่ะดิ เพราะงานทำน้ำมันหอมระเหยมันหน้าที่จีจี้กับฟอยด์
 

     Rrrr
     โทรศัพท์ที่ปล่อยให้นอนตายอยู่หน้าคอนโซลรถมาตั้งแต่หกโมงเช้าสั่นเตือนราวกับจะแสดงตัวให้รู้ว่ามันยังไม่ตาย
 


     หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอย่างเหนื่อยๆ แต่เมื่อเห็นว่าใครส่งรูปมา หนังตาที่ใกล้จะปิดอยู่รอมร่อก็สว่างจ้าราวกับมีใครมาถ่างหนังตาเสียอย่างนั้น
 

     Proton : นี่ธันนะโว้ย
     Proton : ไมอ่านไวแท้วะ
 


     น้องซีนี่แสยะยิ้มมุมปากเลยครับ กูก็นึกว่าไอ้โปร ว่าแต่มันส่งรูปอะไรมาน่ะ รูปไอ้โปรนี่หว่า กำลังยืนหน้าวิ้งค์แบกกลองอยู่ท่ามกลางฝูงชะนีน้อยวัยใส ไอ้มีผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลังเป็นมดคันไฟกับชามข้าวหมาน่ะกูไม่ติดใจอะไร แต่ไอ้รอยยิ้มนั่นน่ะคืออะไร กะกูนี่ด่าเอาด่าเอา กะผู้หญิงนี่หน้าระรื่นเชียวนะสัด... หมันไส้!!
 


     'แรด'พิมพ์ส่งไปให้ไว
 


     Proton : อะไรของมึง
     Proton : แล้วไอ้ธันส่งอะไรไป ทำไมต้องลบแชท
 

     'ไม่บอก'ขืนบอกไปว่ากูด่ามึงแรด มึงได้แว้นรถมาเหยียบหน้ากูยันมอฯดิ
 

     Proton : เออ เดี๋ยวกูไปคาดคั้นไอ้เหี้ยธันก็ได้
     Proton : กูไปกินข้าวล่ะ
 

     'หิว'แบบกูก็เหนื่อยไง เลยอยากงอแงงี่เง่า
 

     Proton : จะบ่ายอยู่แล้ว ทำไมยังไม่กินข้าว
     Proton : มัวทำอะไร
 

     'ต้องส่ง Proposal วันนี้อ่ะดิ'
     'โปรเหอะ มัวแต่อ่อยสาวอ่ะดิ ถึงเพิ่งกินข้าวอ่ะ'
 

     Proton : หึงกูง่ะ
     กูนี่จินตนาการอิเสียง 'ง่ะ' ของมึงออกเลยครับ
 

     'เออดิ'ทั้งหึงทั้งหิวจนกูงงไปหมดแล้วเนี่ย
 

     Proton : กูไม่ได้อ่อย มันเป็นงานคณะ
     ทันทีที่ผมอ่านจบก็ต้องเผลอยิ้มออกมา ทั้งที่ทำเป็นไม่สนใจไปก็ได้ แต่มันก็ยังอธิบาย โอ้ยแม่งเอ๊ย ทั้งหิวทั้งเขินทั้งเหนื่อยจนกูจะบ้าล่ะโว้ยยยย
 

     Proton : ไปแดกข้าวไป
     Proton : สังขารมึงยิ่งกากๆอยู่ เดี๋ยวแม่งก็ป่วย
 

     'ห่วงเราหรอ'บางทีก็สงสัยนะ ทำไมกูแรดแบบนี้
 

     Proton : ไว้เจอหน้าแล้วกูจะบอก
 

     'อ่อยปะเนี่ย'
 

     Proton : คิดเอา
 

     แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบกลับอะไรไป นังจีจี้ที่เหงื่อแตกพลั่กๆก็เปิดประตูรถขึ้นมาก่อนจะบ่นเรื่องแดดประเทศไทยที่ไปกระตุ้นการสร้างเมลานินจนผิวมันนั้นเริ่มจะละม้ายคล้ายถ่านหินไปทุกที

     เมื่อเพื่อนธามที่ไปซื้อยำไก่กรอกลับมา ผมก็ขับรถกลับมาที่ตึกคณะก็ต้องถึงกับเบะปากเมื่อที่จอดประจำของผมแม่งโดนเสียบไปแล้ว แต่ไม่เป็นไร ไปจอดที่คณะบริหารก็ได้โว้ย

     หลังจากเดินตากแดดจนเหงื่อท่วมจนรักแร้นั้นฉ่ำวาวราวเบ้าหน้าสาวเกาหลีแล้ว พวกผมสามคนก็มาถึงตึกคณะสักที กดลิฟต์ขึ้นชั้นสามด้วยความขี้เกียจเสร็จ พวกผมก็ไสตัวเข้าไปยืนยิ่งๆตกแอร์กันสักพัก ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้องพี่เพ็ญฟาร์มาซี

     และทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็เหมือนเห็นประตูแห่งสรวงสวรรค์ที่มีเทวดานางฟ้ามายืนกวักมือเรียกกูอยู่รำไร ในที่สุดความทรมานตลอดสัปดาห์ของน้องซีก็มาถึงจุดสิ้นสุด เพราะตอนนี้อิเล่ม Proposal นรกที่ปั่นกันมาเป็นอาทิตย์ ได้ปริ้นออกมา และตอนนี้กำลังวางหราอยู่ตรงหน้าแล้ว... หน่องซีจะกรี๊ด

     เอาเล่มไปส่งที่ห้องคณะเสร็จ ผมก็กลับมานั่งสุมหัวที่ห้องทานอาหารของอาจารย์ แต่ไม่ต้องห่วงว่าผมจะไปเบียดเบียนอาจารย์ท่านอื่นแต่อย่างใด เพราะตอนนี้แม่งปาไปบ่ายโมงกว่าแล้วไง คนอื่นเขาไปสอนกันหมดแล้ว

     หลังจากนั่งหน้าชื่นตาบานกันอย่างมีความสุขได้สักพัก ผมก็มีเป้าหมายใหม่ของชีวิต ไปหามนุษย์แฟนเก่าดีกว่า ยังไงมอมันก็เป็นทางผ่านบ้านผมอยู่แล้วด้วย
 

     'โปร เราจะไปงานโอเพ้นเฮาส์มอโปรนะ'ไม่ใช่ว่าไม่อยากเซอร์ไพรส์อะไรนะ แต่สมัยคบกันเมื่อก่อนผมเคยจะไปเซอร์ไพรส์วันเกิดมันที่บ้านไง แล้วคือไอ้โปรมันก็ไม่รู้ไง อินี่ก็แรดไปแดกเหล้ากะเพื่อนเลยจ้า... กูนี่ถือกล่องเค้กยืนหมาอยู่หน้าบ้านเลย
 

     Proton : มาทำไม คนเยอะจะตายห่า
     ตอบไวแท้วะ
 

     'ตอบแบบเฟคๆคือไปเที่ยว'
     'แต่ถ้าเอาความจริง คืออยากเจอ'กูนี่อมยิ้มจนแก้มจะแตกแล้วจ้า
 

     Proton : เออ
     Proton : อยากมาก็มา
 

     'ถ้าไป แล้วจะได้เจอโปรปะล่ะ'ไม่ใช่กูไปถึง มึงแม่งกลับบ้านไปแล้วล่ะสัด
 

     Proton : 18.30
 

     'ถึงแล้วเดี๋ยวไลน์บอกนะ'
 

     Proton : เออ
 

     ผมรีบเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า โบกมือลาเพื่อนๆอย่างร่าเริงก่อนจะวิ่งลัลลาไปที่รถ ซึ่งเอาไปจอดไว้ไกลโพ้น เข้ามาในรถผมก็ติดเครื่องเปิดเพลงเปิดแอร์ให้ฉ่ำสบายอุรา ก่อนจะหักพวงมาลัยเลี้ยวรถออกจากที่จอด

     เพลงสากลทำนองสบายหูยังคงดังต่อไปเรื่อยๆ ทั้งที่ผมเกลียดการขับรถตอนแดดเปรี้ยงๆที่สุด แต่เพื่อได้เจอผู้ชาย หน่องซีทนได้

     ขับรถมาร่วมชั่วโมง จนตอนนี้ใกล้จะถึงมอไอ้โปร ผมก็รู้สึกกระดี๊กระด๊าหนักกว่าเดิมขึ้นมาอีกเท่าตัว ว่าแต่แวะซื้ออะไรไปฝากด้วยดีไหมวะ แต่ถ้าซื้อไปแม่งต้องหาเรื่องด่ากูอีกแน่ แต่ไม่เป็นไรซื้อไปฝากเพื่อนมันก็ได้
 


     Rrrr
     ผมที่ยังยิ้มหน้าบานคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก่อนจะขมวดคิ้วยุ่งเมื่อเห็นสายเข้าเป็นเป็นเพื่อนในกลุ่ม... โทรมาแบบนี้ แสดงว่าธุระด่วน
 

     "มีไรมึง"ผมกรอกเสียงลงไป

     /"มึง!!! มึงเอาถุงเปลือกมังคุดวางไว้ไหน"/จีจี้ถามอย่างร้อนรน

     "ใต้โต๊ะกลุ่มเรา ตรงฝั่งกูอ่ะ"ผมบอกออกไป

     /"ข้างถังขยะสีฟ้าของมึงปะ"/ข้างไหม ก็ไม่ถึงกับข้างนะ แต่ว่าก็ใกล้อยู่... อะไรของกูเนี่ย

     "อ่า"ผมบอกแค่นั้นก็ได้ยินเสียงกรีดร้องแว่วๆ

     /"มึง คือป้าแม่บ้านนางไม่รู้ นางเก็บไปทิ้งหมดแล้วเว่ย"/ห๊า เป็นกระสอบเลยอ่ะนะ

     "กูเขียนแปะไว้แล้วนะว่างานกลุ่มเรา"กูขับรถไปยันสมุทรปราการเลยนะเว่ย อิเปลือกมังคุดตากแห้งเนี่ย "ป้าไปทิ้งไว้ถังไหน พวกมึงไปดูดิ"ผมเริ่มหัวเสีย

     /"ป้าเขาทิ้งไปตั้งแต่วันพุธแล้วมึง"/จีจี้ก็ดูจะหัวเสียเหมือนกัน /"เอาไงดีวะ ถ้าไม่ทันศุกร์หน้า แล้วเราหลุดจองคิวเครื่องกลั่น งานเราไม่ทันแน่อ่ะมึง"/

     "ขอแลกคิวได้ไหมวะ"ผมถาม

     /"กูไปดูใบจองที่ตึกเคมีมาแล้ว คือส่วนมากเป็นคณะอื่นอ่ะมึง กูไม่รู้จะไปตามยังไง อิพวกคณะเราก็ไม่แลกอ่ะ มันบอกมันก็แพลนแล็บไว้พอดีวันเหมือนกัน"/

     "เอางี้... เดี๋ยวกูขับรถไปสมุทรปราการ พวกมึงก็ไปจองเครื่อง Hot air oven กับทำเรื่องอยู่ดึก"ผมบอก พวกมันก็อือๆออๆไปกับผม
 

     เมื่อวางสายผมก็ต้องจำใจหักพวงมาลัยวนรถกลับแทนที่จะตรงไป ตีไฟจอดเข้าข้างทาง ก่อนจะต่อสายหาเพื่อนในวงเหล้าที่ผมแม่งไม่ตอบไลน์มาชาติหนึ่งแล้ว
 

     "เพลสๆ"ทันที่ปลายสายกดรับ

     /"ไม่ตอบไลน์กูเลยนะ ว่าแต่มีไร"/ถึงพูดแบบนั้น แต่กูสัมผัสได้ว่ามึงยังร่าเริงอยู่

     "โทษทีว่ะ แต่นี่ติดมินิโปรเจ็กต์ไง มึงอยู่ไหนอ่ะ"ผมถามอย่างร้อนรน

     /"คอนโด"/

     "มึง คือกูจะขอเปลือกมังคุดที่โรงงานมึงอ่ะ คือที่ขอมาคราวก่อนป้าแม่บ้านเอาของกูไปทิ้งหมดแล้ว"กูนี่จะคราย อยากจะแรดมาหาผู้ชาย อุปสรรคก็เยอะชิบหาย

     /"เอาวันไหน กูจะได้ให้เขาใส่ถุงไว้ให้"/

     "วันนี้ได้ไหมอ่า..."เสียงแผ่วๆ

     /"ก็ได้ แต่ต้องไปเลือกเอง"/โหยไอ้เพลสกูนี่อยากจะกระโดดจูบเหม่งมึงสักที... พระมาโปรดกูแท้ๆ

     "ขอบคุณมากมึง เดี๋ยวกูรีบไปเลย มึงโทรบอกให้กูด้วยนะ"แต่ยังไม่ทันที่ผมจะกดวางสาย

     /"แวะรับกูด้วย เดี๋ยวกูรอหน้าคอนโด"/บอกเสียงเรียบๆ

     "โอเคๆ อีกประมาณครึ่งชั่วโมงอ่ะ"ผมบอกจบ เพื่อนคณะบริหารก็เออออกับผมก่อนจะวางสายไป
 
ต่อข้างล่างเด้อ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-08-2015 01:28:33 โดย †คุณเขียด »

ออฟไลน์ †คุณเขียด

  • ♣ เป็นคนดีแล้วค่ะ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 242
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +376/-1

     กล่าวถึงเพื่อนคนนี้ผมไปได้มาจากหม่องใด๋ คือมันเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าจีจี้ไง แต่ด้วยความที่ผมชอบเที่ยวกลางคืน แต่เพื่อนกลุ่มผมมันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ผมก็เลยไปกับพวกนี้แทน แต่จะเรียกว่าสนิทไหม ก็ไม่มากนะ เพราะก็แค่กินเหล้าด้วยกันเท่านั้น

     ผมตีไฟเลี้ยวจอดเข้าข้างป้ายคอนโดสุดหรู ที่ตอนนี้เพื่อนต่างคณะของผมกำลังยืนหล่อเนี๊ยบท้าแสงแดดอยู่หน้าป้าย ไอ้หนุ่มบริหารที่สวมแว่นตากันแดดอยู่เปิดประตูรถขึ้นมาอย่างไม่ลังเล หันมายักคิ้วให้ผมสองที ก่อนจะทิ้งตัวแล้วนอนหลับแม่งไปทั้งที่ใส่แว่นอยู่ ... เมื่อคืนท่าทางจะหนัก

     ใกล้ถึงโรงงานมันผมก็เอื้อมมือไปสะกิดปลุกไอ้คนที่หลับลึกไปแล้วให้ตื่นขึ้นมาเคลียร์กับยามหน้าโรงงาน เพียงแค่ไอ้เพลสลดกระจกโชว์หนังหน้ามัน ลุงยามก็เปิดทางให้แต่โดยดี

     เมื่อผมจอดรถตรงที่ผู้บริหารแล้ว ลูกเจ้าของโรงงานก็เดินดุ่มๆนำผมไปที่ห้องสำนักงาน ก่อนจะขอถุงใบใหญ่มาหนึ่งใบ พนักงานเดินออกมารับ ก่อนจะพาพวกผมไปด้านหลัง ซึ่งเป็นที่เก็บเปลือกผลไม้จำนวนมหาศาล

     เมื่อพี่พนักงานจากไป ผมกับไอ้เพลสก็ช่วยกันเลือกเปลือกมังคุดใส่ถุงอย่างว่องไว ก่อนจะช่วยกันแบกมาที่รถเสร็จ ผมก็เอาขวดน้ำกินออกมาล้างมือทั้งผมและผู้มีพระคุณอย่าเพื่อนต่างคณะ ที่ยังคงยืนเอียงๆใส่แว่นกันแดดอยู่... นี่มึงละเมอมากะกูปะเนี่ย

     ผมรีบโทรไปรายงานสถานการณ์ให้เพื่อนผมรับรู้ ซึ่งพอรู้ข่าวดีพวกแม่งก็ถึงกับกรีดลั่นจนหูผมนี่วิ้งไม่ได้ยินสรรพสิ่งรอบกายไปหลายวินาที จริงๆอยากพาผู้มีพระคุณไปเลี้ยงข้าวขอบคุณก่อนนะ แต่งานมันเร่งไง ดังนั้นผมเลยต้องเอาเปลือกมังคุดไปส่งให้เพื่อน ก่อนจะรีบขับรถไปส่งไอ้เพลสที่ตอนนี้สติเริ่มไม่เหลือแล้ว
 

     Rrr
     โทรศัพท์ที่ผมลืมเลือนไปแล้วสั่นขึ้น
 

     Proton : อยู่ไหนแล้ว
     ผมนี่แทบเอาหัวโขกพวงมาลัยให้ตายห่าทันที นี่ผมมัวแต่ยุ่งจนลืมบอกไอ้โปรหรอวะ แล้วนี่แม่งปาไปหกโมงสี่สิบกว่าแล้วด้วย
 

     'โปร เราขอโทษ ขอโทษจริงๆ'
     'พอดีมินิโปรเจ็กต์เรามีปัญหาอ่ะ'โอ้ย กูอยากจะกรีดร้อง แค่เริ่มกูก็พลาดแล้วไอ้สาดดด
 

     Proton : เข้าใจแล้ว
     อีหรอบนี้ไม่เข้าใจกูแน่ๆอ่ะ แฟนเก่ากี่คนพูดแบบนี้ทีไรคือโกรธกูอยู่แน่
 

     'ขอโทษจริงๆ อย่าโกรธเราเลยนะ'ผมพิมพ์ไป แต่เงียบกริบ ไม่รู้ว่าแม่งเห็นแต่ไม่เปิดอ่านหรือเปล่า
 

     ผมวางโทรศัพท์ลงเมื่อเห็นสัญญาณไฟเปลี่ยน กลับรถมาส่งไอ้เพลสที่หน้าคอนโด แต่แม่งก็ไม่ยอมลงสักที หรือแม่งหลับในวะ
 

     "แฟนใหม่หรอวะ"เปิดประเด็นถามผม

     "อ๋อ แฟนเก่า"ไอ้เพลสขมวดคิ้ว "คือกูจีบแฟนเก่าตัวเอง ฮ่าๆๆ"ไม่รู้มีเหี้ยไรให้กูตลก

     "ใครวะ?"

     "คนนี้มึงไม่รู้จักหรอก"ผมไม่ค่อยชอบให้ใครจู้จี้อ่ะ อยากเล่าคือเดี๋ยวเล่าเอง ... รำคาญ "เออมึง ไว้เดี๋ยวกูเลี้ยงข้าวนะ วันนี้เดี๋ยวกลับไปช่วยพวกจีจี้ก่อน"ผมบอก
 

     ไอ้เพลสเหมือนมีอะไรอยากพูด แต่ก็ต้องพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะเปิดประตูลงไป ผมหันมาดูโทรศัพท์อีกครั้งก็ยังเงียบกริบ ผมเลยตัดสินใจคอลไลน์ไป แต่ก็ไม่มีคนรับอยู่ดี... หน่วงเลยกู หน่วงเลย

     ผมกลับมาที่มออีกครั้ง จอดรถไว้ที่หน้าคณะด้วยใจห่อเหี่ยวแห้งเฉา คือเงียบกริบมากอ่ะ จะโทรไปง้อก็ไม่มีเบอร์ จะไปหาที่บ้านแล้วทิ้งพวกแม่งเอาไว้ก็ดูจะเลวต่อเพื่อนฝูงเกินไปอีก
 

     Rrrr
     ออกจากลิฟต์มาผมก็ถึงกับเบิกตากว้าง
 

     Proton : ไม่ได้โกรธ
     Proton : เมื่อกี้ขับรถอยู่ ไม่เห็น
     ใจที่แห้งแล้งเหมือนทะเลทรายซาฮาร่าก็ราวกับชุ่มฉ่ำขึ้นมาอีกครั้ง
 

     'เดี๋ยวทำงานเสร็จแล้วเราไปหาที่บ้านนะ'ผมบอกก่อนจะผลักประตูเข้าไปในห้อง
 

     Proton : ไม่ต้อง
     ฉ่ำยังไม่ถึงสามวิ กูเหี่ยวอีกแล้ว
 

     "อิซี"ได้ยินนะว่าเพื่อนเรียก แต่กูไม่หัน กูเศร้า... นี่กูอกหักแล้วใช่ไหม "อิซี!"คราวนี้ฟอยด์แม่งเดินมาเขย่าหัวผมเลย

     "ไร"เหวี่ยงสุดๆ

     "ผัวเก่ามึงมารออ่ะ"ทั้งที่พูดเสียงแผ่ว แต่แม่งเสียงก้องอยู่ในหัว
 

     ผมนี่หันขวับเลย นี่กูฝันอยู่หรือกูเมา ทำไมผมเห็นไอ้โปรนั่งเท้าคางอยู่กับโต๊ะ แถมตอนนี้ยังใช้อีกมือที่ว่างพิมพ์อะไรก๊อกแก๊กอีกด้วย
 

     Rrr
 

     Proton : กูซื้อข้าวมาให้
     Proton : จะแดกไหม
 

----
ไม่รู้ว่าใครอ่อยใครล่ะ  :laugh3:
รีบๆเก็บความรู้สึกมุ้งมิ้งกันไว้นะคะ

ขอบคุณที่ชอบกันนะคะ ปลื้มใจมาก อิอิ :haun5:

ถ้าเจอคำผิดบอกด้วยนะคะ
นี่ก็ให้อิเพื่อนช่วยดู มันเสือกบอกว่า กูติดเอฟไทย คุณเขียดนี่ปาดน้ำตาเลย กูก็แดกด็อกมาค่ะ :hao5: ดีกว่ามันไม่เท่าไหร่หรอก

ปล. อะไรคือการที่บอกว่าลงบ่าย :a5:


ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
น้องซีอิ๊วต้องเป็นเด็กดีด้วยการกินให้เรียบเลยนะจ๊ะ.
อุตส่าห์หอบมาให้ด้วยความห่วงใย

โปรน่ารักอะ  :mew1: 

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :z2: พอกันทั้งสองคนอ่อยกันตลอด

ออฟไลน์ Autonomyz

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-4
 :katai3:อิ โปรรรรรรร อิผู้ชายขี้อ่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ทั้งจูบสะสมรางวัลทั้งพาตัวเองมาหาเค้าถึงม แหม๊
ไม่เรียกอ่อยเรียกอะไร 5555555555555555555555

ออฟไลน์ Snowermyhae

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4014
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-7
พี่โปรอ่อยแรงมากง่ะ โอ้ย รักกกกก

ออฟไลน์ wikawee

  • มีชีวิตอยู่เพื่อทำฝันให้เป็นจริง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-7
ซีอิ๋ววววววววว!!!!!! ชั้นชอบชื่อเธอจุง  :laugh: แหมๆๆๆๆ เเรดได้แรดดีจริงนะยูววววววว  อิโปรหล่อนตายด้านกับนุงซีแล้วชิมิ ทำไรนิดทำไรหน่อยเป็นต้องด่าตลอด ไม่รู้จะสงสารหรือตลกนางดี เรื่องจังไรไว้ใจซีอิ๋ว กร๊ากกกกก :jul3:

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
ฟินแทนน้องซีอิ้วววว ฮ่าๆ

ออฟไลน์ ReiSei

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-5
กรี๊ดๆๆๆ ผลัดกันอ่อยยยย ชีวิตดีงามมม คนอ่านฟินนน
ที่ให้เก็บความมุ้งมิ้งไว้เนี่ยเพราะมันจะมีอะไรเหรอ ไม่นะไม่ อย่าทำให้ระแวงซิ งานนี้จะมีหน้าแหกเหรอ

ออฟไลน์ ขนมโก๋

  • เป็ดหัวเน่า
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +73/-0

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
มันก็ขี้อ่อยทั้งคู่นั่นแหละ อย่ามัวแต่อ่อยกันเลย กินกันซะทีเถอะ :katai2-1:

ออฟไลน์ Mi.07

  • ชัดชัดชาด่าดาดั๊ดชัด~
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 96
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-2
เง้ยยยยยยยยย โปรอ่อยสุดจริงๆ ผู้ชายแบบนี้มันน่ารัก ><

ออฟไลน์ ciaiwpot

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1098
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
โปรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
ฉันจะบ้า
ทำไมรู้สึกว่า
ผู้ชายอย่างนี้หาได้ที่ไหน

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด