สวัสดีครับ ผู้อ่านทุกท่าน
รอบนี้หายไปนานกว่าปกติ เพราะมีมรสุมชีวิตนิสสสสนึง
(ท่านที่เป็นเพื่อนในเฟสผม คงพอจะรู้ๆ นะ 555+)
กว่าจะหาฟิลลิ่งจับปากกาเขียนได้นี่แบบว่า แทบสลบ _(;3 JL)_
ตอนนี้กลับมาไฟติดลุกโชนละครับ
แต่ก็เสียเวลาไปเยอะเหมือนกัน เพราะพอเขียนจริง ปรากฏว่าเยอะกว่าที่คิดไว้อีก
ชนิดที่ไม่สามารถโพสท์ได้หมดภายในรีพลายเดียว
หวังว่าคงจะจุใจทุกท่านนะครับ
สำหรับตอนนี้จะมีมุมมองของแบงค์โดยผ่านไดอารี่ของแบงค์แทรกเข้ามาด้วย
ตัวตนที่แท้จริงของแบงค์ กับ แบงค์ในสายตาของนันท์ และคนอ่านเป็นยังไงมั่งครับ
เหมือนกันหรือต่างกันมั้ย ?
เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป
ติดตามตอนหน้าครับน่าจะราวๆ สัปดาห์หน้าครับ
นันท์ยังไม่ได้บอกคุณแม่เลยนะคะ แล้วรู้ได้ยังไงว่าท่านจะเสียใจ หืม?
เรื่องแบบนี้ต้องค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไปนะ ยิ่งซื่อๆ แบบนันท์ด้วย
นึกว่าจะไม่มาต่อละ แอบทำใจแล้วว่าคงไม่ได้อ่านอีก
มาแน่นอนครับ ไม่ทิ้ง ไม่หนีหายไปไหนแน่นอนครับ
เพียงแค่เจอมรสุมทางความคิดและมรสุมชีวิตนิดหน่อย
แต่ตอนนี้กลับมาแล้วครับ แห่ะๆ
ขอบคุณที่ยังติดตามกันมาเสมอครับ
(ขอนอกประเด็นนิยาย) ในรูปข้อนิ้วป้อมนะฮะ
ส่วนเนื้อเรื่อง แบงค์เนี่ยอารมณ์ไหน จะไปไม่บอกลาซักคำ
ให้เวลานันท์หน่อยไม่ได้เหรอ? งงด้วยคน
หรือเหตุผลทั้งหมดมันอยู่ที่ซองสีน้ำตาล??
ของบางอย่างมันก็อาจจะมีเหตุผลที่เราไม่รู้ก็ได้นะ
ปล. พูดเรื่องนิ้ว งอน 555+
แบงค์จะไปแล้วอะ จะย้ายรร. อีก แอบสงสารอะ
อยากรู้อะไรอยู่ในซองน้ำตาล มาต่อด่วนๆครับ
คำตอบมาแล้ว สำหรับของในซองสีน้ำตาล ><
แบงค์อย่าทำแบบนี้สินันท์แค่กำลังสับสน
แต่นันท์ไม่ได้รู้สึกไม่แค่เป็นพวกความรู้สึกช้าเท่านั้นเอง
แบงค์จะมาหนีหายไปแบบนี้ไม่ได้นะเดี๋ยวน้องไนท์ใช้โอกาสที่นันทเศร้าแทรกแซงหรอก!!
นั่นสิ น้องไนท์จะแอบแทรกแซงเอาได้นะ
ชอบมากครับ คอยมาส่องดูตลอดว่าเมื่อไหร่จะมาต่อซะที เสียดายที่ไม่ได้ไปเชียงใหม่อย่างที่หวังไว้ ยังรู้สึกเสียดายค่าตั๋วเครื่องบินการบินไทยไปกลับจนถึงทุกวันนี้ ที่ผู้เขียนแต่งมาเป็นที่ที่ผมวาดหวังไว้ว่าต้องไปให้ได้ทั้งนั้น หนึ่งในนั้นคือวัดเจดีย์หลวง บังเอิญหน้าตาพอไปวัดไปวาได้นะครับ เลยเลือกจะเข้าวัด หุหุ สงสัยต้องหาโอกาสตามรอยหนุ่มนันท์คนซื่อซะแล้ว นอกเรื่องนิดนึง หนังเดือนนี้ก็น่าดูจริงแหละครับ สงสัยปีนี้ผมคงสมัครบัตรสมาชิกชั้นหนึ่งของเมเจอร์ได้แล้วละ ดูเยอะมากจริงๆๆ
อ้าว ทำไมไม่ได้มาล่ะครับ
ปล. วัดเจดีย์หลวง ผมเคยไปนั่งสวดมนต์ข้ามปี อยู่ปีนึงน่ะครับ ไปกับเพื่อน เจอเหน็บกิน 555+
ปล.2 น่าอิจฉาจัง ได้บัตรเฟิร์สคลาสด้วย ของผมเน้นดู SF รอบดึกน่ะครับ ราคามันถูกดี 80 บาท
รอนะคะ
ขอบคุณที่เฝ้ารอและติดตามครับ
เจอกันใหม่ตอนหน้าครับ
ขอบคุณทุกคอมเมนท์ และทุกยอดคลิก
ทั้งนักอ่านที่คอมเมนท์ และนักอ่านเงามากๆ ครับ