-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
**********************************************
-
ยังจะรอความรักให้ผ่าน....เข้ามา
ยังจะตามค้นหา....ครึ่งนึงที่หล่นหาย....
......แม้ไม่รู้ว่าเป็นใคร.......
จะเก็บความรักรอให้เธอผ่านมา
https://www.youtube.com/v/bSs2QCAM2Y0
(http://image.free.in.th/v/2013/iz/160407083806.png)
สวัสดีครับ ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน
สำหรับนิยายเรื่องนี้ "Undefined Love...รัก...ไร้คำจำกัดความ"
เป็นนิยาย Yaoi คอมเมดี้ โรแมนติก (เหรอ ????)
เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มคนนึงที่ชื่อ นันท์ ที่มีความสามารถพิเศษ นั่นคือ "โง่" (- -*)
ที่โดนประกาศิตพิฆาตจากแม่ว่าหากผลการเรียนยังไม่ดีขึ้น จะถูกส่งไปอยู่กับพ่อ ซึ่งเป็นสิ่ง นันท์ ไม่ต้องการ
.
เรื่องราวทั้งหมดจึงเริ่มต้นขึ้น
.
สำหรับนิยายเรื่องราวนี้จะเน้นไปทางความสัมพันธ์ที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น
การค้นหาตัวเอง และการยอมรับในตัวตนของตัวเอง
.
.
ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวฝากนิยายไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
สามารถติชม พูดคุยได้ทุกเรื่องครับ ผมไม่กัด ฉีดยาแล้ว 555+
อ่านจบแล้ว ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เลยขอทำสารบัญมาให้นะครับ ถือว่าตอบแทนที่แชร์นิยายดีๆให้ได้อ่านนะครับ
สารบัญ
คาบเรียนที่ 1 จุดเริ่มต้น (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3121040#msg3121040)
คาบเรียนที่ 2 ปัญหาในแววตา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3122183#msg3122183)
คาบเรียนที่ 3 ยังไง 1 ก็แพ้ 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3125250#msg3125250)
คาบเรียนที่ 4 ก็มันเหงานี่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3128055#msg3128055)
คาบเรียนที่ 5 ฝากดูแลด้วยนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3130448#msg3130448)
คาบเรียนที่ 4 (1+1)+1 = ??? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3131452#msg3131452)
คาบเรียนที่ 7 ค่ำคืนเหน็บหนาว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3132574#msg3132574)
คาบเรียนที่ 8 โอกาส (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3135420#msg3135420)
คาบเรียนที่ 9 เดินหนีทำไม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3136502#msg3136502)
คาบเรียนที่ 10 คำถามที่ยังลังเล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3137743#msg3137743)
คาบเรียนที่ 11 สัญญากันนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3139561#msg3139561)
คาบเรียนที่ 12 เปิดศึก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3146504#msg3146504)
คาบเรียนที่ 13 ละครหลังข่าว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3152440#msg3152440)
คาบเรียนที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3159646#msg3159646)
ชั่วโมงเบรค 14.5 คิริโตะ อาสึนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3160498#msg3160498)
คาบเรียนที่ 15 หรือเป็นเพราะ ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3167467#msg3167467)
คาบเรียนที่ 16 : เมอรี่ คริสมาสต์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3174238#msg3174238)
คาบเรียนที่ 17 นับถอยหลัง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3188653#msg3188653)
คาบเรียนที่ 18 งอน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3207482#msg3207482)
คาบเรียนที่ 19 บันทึก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3228708#msg3228708)
คาบเรียนที่ 20 ยอมรับ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3237911#msg3237911)
คาบเรียนสุดท้าย คู่ชีวิต (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3250263#msg3250263)
[/size][/color]
คาบเรียนที่ 1 จุดเริ่มต้น
(http://image.free.in.th/v/2013/it/150713122834.jpg)
"นันท์ ถ้าเทอมนี้ผลการเรียนของเฮายังบ่ะดีขึ้น โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์ แม่จะส่งเฮาไปอยู่กับป้อนะ"
.
นั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด
.
.
.
..........................................................................
"หา??? เดี๋ยวนะ เมื่อกี้แม่ว่าหยังเก๊าะ ?"
ผมหันไปถามแม่ที่ตอนนี้กำลังทำอาหารเช้าอยู่ ก่อนที่จะหันกลับมามองหานมในตู้เย็นต่อ
"ก็ตามที่อู้ไปตะกี้น่ะล่ะ ผลการเรียนของเฮาอยู่ในขั้นวิกฤตมากเลยนะ โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์"
"แล้วอะหยังต้องให้ไปอยู่กับป้อด้วยล่ะ ?"
ผมถามกลับไปอีกรอบ พร้อมกับดูดนมกินรองท้องไปพลางๆ
"เพราะแม่รู้ว่าเฮาบ่ะอยากไปยังไงล่ะ"
.
อึก!!!!!!
แม่หันมามามองหน้าผมทันทีที่พูดจบ ผมถึงกับทำหน้าซีดทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น
"แม่อู้เล่นแม่นก่อเนี่ย ?"
ผมถามย้ำกลับไปอีกรอบเพื่อความแน่ใจ
"ก็ดูผลสอบเทอมนี้ก็แล้วกัน จะได้รู้ว่าแม่อู้เล่นรึเปล่าน่ะ"
แม่ตอบกลับมาโดยที่ไม่หันมามองผมแม้แต่นิดเดียว
.
.
เหี้ย แล้ว ไง!!!!!!!!!!
.
.
.............
"เฮ้ย ไอเหี้ยนันท์ เป็นหยังของมึงวะ ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเป็นกอลลั่มโดนเชือดไปได้"
เสียงของไอเต้ยแซวผมทันทีที่เห็นผมเดินเข้ามาในห้องเรียน
"กอลลั่มบ้านป้อมึงดิจะหล่อเหมือนกัปตันอเมริกาขนาดนี้"
ไอเต้ยทำท่าถุยน้ำลายทันทีที่ได้ยินผมตอบกลับไปเช่นนั้น
"ก็แม่กูอ่ะดิ จะส่งกูไปอยู่กับป้อที่ กทม. ถ้าเทอมนี้ผลการเรียนกูยังบ่ะดีขึ้น โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์"
"อ้าว แล้วบ่ะดีรึไงวะ มึงจะได้ไปอยู่ กทม. เมืองทันสมัย แถมสาวๆ เด็ดอีกด้วยนะเว้ย"
ไอยีสต์เอ่ยถามผม ในขณะที่เจ้าตัวกำลังจดจ่ออยู่กับการลอกการบ้านอยู่
.
"กูบ่ะอยากเป็นเด็กกรุงว่ะ กูยังอยากอยู่เชียงใหม่ ยังอยากเป็นเด็กเมืองอยู่ อีกอย่างเรื่องป้อกู พวกมึงก็น่าจะรู้กันนะ"
.
.
พ่อกับแม่ของผม หย่ากันตั้งแต่ผมยังเล็กๆ ส่วนสาเหตุนั้นผมก้ไม่ทราบและไม่คิดที่จะถามด้วย เพราะคิดว่าเป็นเรื่องของผู้ใหญ่เขา
เขาก็คงมีเหตุผลของเขาน่ะล่ะ
.
แต่เราก็ยังสื่อสารติดต่อกันอยู่เสมอ นานๆ ทีผมก็มีไปเยี่ยมเยียนหาบ้าง
ย้ำนะครับว่า "นานๆ ที"
ถามว่าผมรังเกียจยังงั้นเหรอ ?
อย่าใช้คำว่ารังเกียจเลย เพราะยังไงเขาก็คือพ่อของผม ใช้คำว่า "เกรงกลัว" น่าจะถูกต้องมากกว่า
พ่อผมเขาเป็นคนเจ้าระเบียบมากๆ เข้มงวดกับทุกเรื่อง ซึ่งไม่ถูกกับโรค "ไร้ระเบียบ" อย่างผมมากๆ
.
"จะยากอะไรล่ะครับ คุณเพื่อนนันท์ก็ตั้งใจเรียนสิครับ"
คราวนี้เป็นเสียงของไอโอ๊ต เอ่ยแนะนำขึ้นมา ก่อนที่จะก้มหน้าเบ่นเกมส์ในมือถือของตัวเองต่อ
"แหม่ะ อู้ง่ายทำง่าย ก็ดีอ่ะดิ พวกมึงก็น่าจะรู้ระดับสมองของกูดี ว่าเลวร้ายแค่ไหน"
ผมพูดพร้อมกับถอนหายใจ
"กูสมควรจะยกย่องมึงดีมั้ยเนี่ย ที่มึงกล้าอวดความโง่ของมึงเองต่อหน้าคนอื่นได้แบบหน้าบ่ะอาย"
ไอเต้ยพูดด้วยน้ำเสียงอึ้งปนประชด ในขณะที่ไอยีสต์กับไอโอีตต่างก็พยักหน้าให้กับคำพูดของไอเต้ยโดยไม่เงยหน้าขึ้นมามองผมแม้แต่น้อย
"เฮ้ย พวกมึงช่วยติวให้กูทีดิ"
ผมเอ่ยขอร้องเพื่อนสนิททั้งสามของผม ซึ่งทันทีที่ทั้งสามได้ยินเช่นนั้น ต่างก็มองหน้ากันและกัน ก่อนที่จะหัวเราะ หึหึ ในลำคอเบา แล้วจึงส่วยหัวเป็นคำตอบให้กับผม
.
"เฮ้ย ไอนันท์ นี่มึงโง่หรือ มึงง่าววะ ถึงพวกกูจะเกรดบ่ะได้น่าเป็นห่วงอย่างมึง แต่ก็บ่ะได้ฉลาดขนาดจะไปสอนใครได้นะเฮ้ย"
ไอเต้ยพยายามอธิบายให้ผมเข้าใจ
"แค่กูเอาตัวรอดให้สอบผ่านได้ กูก็แทบจะตายห่าอยู่แล้ว"
ไอยีสต์พูดสมทบ
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผมจึงหันไปหาไอโอ๊ตซึ่งเป็นความหวังสุดท้ายทันที หมอนี่ถือว่าฉลาดสุดเท่าที่จะฉลาดได้ในกลุ่มของพวกเราแล้ว
"ไอโอ๊ต มึง..."
ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดจบประโยค ไอโอ๊ตก็รีบยกมือเป็นปางห้ามญาติใส่ผมทันที
"หยุดเลยครับ คุณเพื่อนันท์"
ไอโอ๊ตพูดพร้อมกับกดหยุดเกมส์ชั่วคราว แล้วจึงเงยหน้าขึ้นมามองผมที่ตอนนี้กำลังทำหน้าอ้อนวอนอยู่
.
"ให้กระผมสอนลิงเล่นเฟซบุ๊คได้ ยังมีความเป็นไปได้มากกว่าสอนคุณเพื่อนนันท์ให้ฉลาดอีกนะครับ"
แล้วไอโอ๊ตก็ก้มหน้าเล่นเกมส์ต่อไป
"ขอบใจที่พูดตรงๆ กับกูนะครับ ไอโอ๊ต"
ไอโอ๊ตชูนิ้วโป้งเป็นเชิงสื่อความหมายว่า เยี่ยม ให้กับคำพูดของผม
.
ในขณะที่ผมกำลังทำหน้าเครียดครุ่นคิดอยู่นั้นเอง ไอเต้ยก็ลุกขึ้นพร้อมกับตบบ่าผมเบาๆ
"คิดมากน่ะมึง ยังมีเวลาอีกตั้งหลายเดือน ค่อยเป็นค่อยไปเหอะ ยังไงมันก็ต้องมีทางออกล่ะน่ะ ไปเหอะ จะถึงเวลาเข้าแถวละ"
ทันทีที่ไอเต้ยพูดจบ ทั้งไอยีสต์และไอโอ๊ตต่างก็ตบบ่าผมเบาๆ เป็นเชิงให้กำลังใจ ก่อนที่พวกเราทั้งหมดจะลุกขึ้นเดินตามไอเต้ยไป
.
เอาน่ะ เดี๋ยวอะไรๆ มันก็ดีขึ้นเองล่ะ
.
นี่กูมองโลกในแง่ดี หรือกำลังหลอกตัวเองกันแน่เนี่ย 555+
.
.........................
เย็นวันนั้น
"เฮ้ยๆ พวกมึงรีบกลับกันป่าววะ"
ไอยีสต์ เอ่ยถามพวกผมที่กำลังเก็บกระเป๋ากันอยู่
"กูว่างเสมออยู่ละ"
ไอเต้ยตอบกลับไป ก่อนที่จะหันไปมองไอโอ๊ต ที่ก็พยักหน้าเป็นคำตอบกลับไป
"มึงอ่ะ ไอนันท์ ว่างป่ะวะ"
"ก็ว่างอยู่นะ แม่กูไปขายของช่วยยายที่ปายกลับมะรืนอ่ะ"
ผมตอบกลับไปพร้อมกับสะพายกระเป๋านักเรียนไว้กลางหลัง
"ว่าแต่ทำไมเหรอ จะติวให้กูเหรอ"
"ถุย บ่ะติวเว้ย กูนัดสาวห้อง 5 เอาไว้เว้ย น้องหญิงอ่ะ ว่าจะไปร้องคาราโออเกะกัน เห็นว่าจะพาพวกเพื่อนๆ ไปด้วย ขอบอกเลยว่าสวยๆ น่ารักๆ ทั้งนั้น"
ไอยีสต์พูดพร้อมกับทำสีหน้าเจ้าเล่ห์ ซึ่งก็เป็นปกติตามนิสัยหื่นกามของมันอยู่แล้วฃ่ะครับ
"ไปป่ะๆ ไปเหอะนะ โดยเฉพาะมึง ไอเต้ย พวกสาวๆ เขารีเควสต์มาเลยว่าถ้ามึงบ่ะไป เขาก็บ่ะไป"
"เอ้า เกี่ยวเหี้ยอะหยังกับกูเนี่ย"
"แหม ทำเป็นอินโนเซนต์นะครับ คุณเพื่อนเต้ย"
ไอโอ๊ตพูดจิกกัดใส่ ก็ตามที่ไอโอ๊ตมันว่าน่ะล่ะครับ ก็พอจะเข้าใจว่าทำไมสาวๆ ถึงได้รีเควสต์มาแบบนั้น เพราะไอเต้ยมันจัดได้ว่าเป็นคนหน้าตาดีคนนึงครับ รูปหล่อ พ่อรวย จนน่าหมั่นไส้มากๆ ครับ แต่โชคดีที่มันเป็นคนไม่ถือตัว และไม่เคยดูถูกคนอื่นครับ (แต่กับกูนี่มึงก็ด่าจัง สัส)
"เออๆ ไปก็ไปวะ"
"เยส!!!"
ไอยีสต์กำหมัดเป็นเชิงดีใจทันที
.
นี่ล่ะครับกลุ่มของพวกผม มีกันอยู่ 4 คน มีผม ไอยีสต์จอมลามก ลูกชายเจ้าของร้านทำขนมปัง (มันถึงได้ชื่อยีสต์) ไอเต้ย รูปหล่อ พ่อรวยจนน่าหมั่นไส้ และไอโอ๊ต เนิร์ดบ้าเกมส์ จอมสุภาพแต่ปากหมา (???)
พสกเรารู้จักกันมาตั้งแต่ ม.1 น่ะครับ ตอนนี้พวกเราก็อยู่ชั้น ม.5 กันแล้ว ก็นับว่านานพอดูจนรู้สันดานกันหมดแล้ว 555+
.
กิจวัตรของพวกเราก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ เลิกเรียนหากไม่รีบกลับ ก็จะหาอะไรทำกันน่ะ ก็มีไปร้องเพลงกันบ้าง ดูหนัง ไม่ก็เล่นบาสกัน ซึ่งก็แน่นอนครับว่าพวกเราทั้ง 4 คนนั้น โสดยกกลุ่มครับ 555+
ไอเต้ยมันเฉยๆ ครับกับเรื่องแฟน มันบอกว่ามันไม่สนผู้หญิงทั่วไป (มาตรฐานสูงว่างั้น)
ไอโอ๊ตมันก็ไม่ได้ซีเรียสเรื่องแฟนเหมือนกัน มันบอกว่าโลกที่ไม่มีผู้หญิง ยังไม่หายนะเท่ากับโลกที่ไม่มีเกมส์ให้เล่น และการ์ตูนให้อ่าน (ครับ พ่อโอตาคุ)
ส่วนผมน่ะเหรอ อืม....! ไม่รู้สิ ผมยังไงก็ได้มากกว่า หรือจะเรียกว่าไม่สนใจก็น่าจะได้นะครับ เหมือนผมยังคงสนุกกับการได้อยู่กับเพื่อนฝูงมากกว่า
ก็คงจะมีแต่ไอยีสต์นี่ล่ะครับ ที่ดูจะกระหายที่อยากจะมีแฟนเสียเหลือเกิน ก็เลยทำให้เกิดมีทติ้งกับพวกสาวๆ บ่อยครั้ง โดยมันให้เหตุผลว่า ชีวิตวัยรุ่นมันสั้น มันก็ต้องเก็บความทรงจำให้คุ้ม (ความคิดคนแก่มากมึง)
แต่ก็ด้วยนิสัยที่ดูล้นจนออกนอกหน้าของมันนี่ล่ะ เลยทำให้มันยังไม่มีแฟนสักที และส่วนมากสาวๆ ก็มักจะให้ความสนใจไอเต้ยมากกว่า
ซึ่งก็ไม่รู้จะสมน้ำหน้าหรือสมเพชไอยีสต์ดี
.
และมีทติ้งคราวนี้ก็เช่นเดียวกันกับคราวที่ผ่านๆ มา ไอยีสต์ก็พยายามเข้าหาสาวๆ ทั้งหลาย แต่ก็ดูเหมือนสาวๆ จะไม่ค่อยเล่นด้วยเท่าไหร่นัก เพราะพวกเธอให้ความสนใจไปที่ไอเต้ยมากกว่า
ส่วนไอโอ๊ตนั้นไม่ต้องพูดถึงครับ เปิดโหมดโลกส่วนตัวไปกับเกมส์ของมันเรียบร้อยแล้ว
ผมปลีกตัวออกมาเงียบๆ เพื่อไปเข้าห้องน้ำ อันที่จริงผมก็ไม่ได้รังเกียจมีทติ้งอะไรพวกนี้หรอก มันก็สนุกไปอีกแบบนะ แต่เอาเข้าจริงๆ ผมกลับรู้สึกชอบเวลาที่มีแต่พวกเรามากกว่าแฮะ เพราะไม่ต้องมาคอยเกร็ง หรือต้องมาคอยเกรงอกเกรงใจ เอาอกเอาใจคนอื่น โดยเฉพาะกับพวกผู้หญิงด้วยแล้วเนี่ย
.
.
อืม.....กูพอจะรู้สาเหตุที่กูยังโสดสนิทละแฮะ
.
ในขณะที่ผมกำลังนั่งทำธุระอยู่ในห้องน้ำนั่นเอง
.
แชะ แชะ
หือ เสียงอะไรน่ะ ?
.
กึก......ซ่า......แชะ แชะ
เสียงเหมือนมีคนกำลังถ่ายรูปอยู่แฮะ
ผมพยายามมองไปรอบๆ ห้องน้ำที่ผมกำลังเข้าอยู่ เพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่าคงไม่มีใครที่ไหนมาแอบถ่ายรูปอะไรหรอกนะ
.
กึก.....ซ่า.....แชะ แชะ แชะ
ผมในตอนนี้รู้สึกหวาดระแวงเล็กน้อย จึงรีบจัดการตัวเอง แล้วรีบลุกขึ้นใส่กางเกง กดชักโครกทันที ก่อนที่จะเปิดประตูห้องน้ำออกไปเพื่อดูให้แน่ใจว่าเป็นเสียงอะไรกันแน่
แต่ทว่าเมื่อผมเปิดประตูออกไปดู ก็พบเพียงแต่ความว่างเปล่า ผมมองดูไปยังห้องน้ำห้องอื่น ก็พบว่าทุกห้องไม่มีใครอยู่
.
แล้วเมื่อกี้มันเสียงอะไรวะ ???
หรือว่า.........!!!!!!
ทันทีที่สมองอันน้อยๆ ของผมคิดเช่นนั้น ผมก็รีบเดินออกจากห้องน้ำกลับไปยังห้องคาราโอเกะทันที
"เฮ้ย ไอนันท์ เป็นหยังวะ หน้าซีดเชียว"
ไอยีสต์เอ่ยถามทันทีที่เห็นผมเดินเข้ามา
"ป่ะ ป่าวๆ บ่ะมีหยัง"
ผมรีบปฎิเสธไป เพราะรู้ว่าถ้าพูดออกไปคงได้โดนพวกมันหัวเราะเยาะเย้ย ล้อเอาแน่ๆ ไอยีสต์เองเมื่อได้ยินผมตอบเช่นนั้น ก็พยักหน้าแบบงงๆ ให้ผม ก่อนที่จะหันกลับไปให้ความสนใจกับสาวๆ ต่อ
หลักจากนั้นพวกเราก็ยังคงร้องเพลงต่อกันอีกสักพักนึง แล้วจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน ซึ่งก็ตามฟอร์มเดิมครับ ไอยีสต์ก็ยังคงแห้วเหมือนเดิม ต่างจากไอเต้ยโดยสิ้นเชิง ส่วนไอโอ๊ตก็ยังคงอยู่ในโหมดโลกส่วนตัวเหมือนเดิม
-
หลังจากที่พวกเราแยกย้ายกัน ผมก็ยังคงเดินเล่นบนห้างอีกครู่นึง ก่อนที่จะกลับบ้านซึ่งอยู่ไม่ห่างจากห้างนี้เท่าไหร่นัก เรียกว่าเดินไปก็ยังไงได้ (มีบ้านอยู่ใกล้ห้างมากกว่าโรงเรียนอีก 555+)
กิจวัตรประจำวันของผมที่บ้านก็คงเหมือนเด็กวัยรุ่นคนอื่นๆ นั่นล่ะครับ ช่วยแม่ทำงานบ้าน (แต่ห้องตัวเองรก) เคลียร์การบ้านที่อาจารย์สั่ง หลังจากนั้นก็ดูทีวี เล่นคอม เล่นเฟซ ไม่ก็ Dota บ้าง ถ้าเพื่อนชวน
แต่วันนี้ไม่ครับ วันนี้ขอขยันหน่อยละกัน ขอทบทวนวิชาคณิตศาสตร์หน่อยให้แม่ชื่นใจ เดี๋ยวเด็จแม่จะกริ้ว
และในจังหวะที่ผมกำลังจะเปิดหนังสือเพื่อทบทวนนั้นเอง
.
Oat lnwศาสตร์ : คุณเพื่อนนัท์ มาดอทกันครับ กระผม คุณเพื่อนเต้ย คุณเพื่อนยีสต์รออยู่
.
ไอโอ๊ตก็ทักเฟซบุ๊คมาชวนผมเล่นเกมส์ทันที ไอสาสสสสสส เหมือนมึงรู้เลยนะว่ากูจะกำลังขยันเสียหน่อย ผมเลยตอบกลับไปว่า
นันทการ : จัดไป เข้าเกมส์แพร๊พ
.
อืม.........กูคงได้ไปอยู่กับพ่อที่ กทม. แน่ๆ งานนี้
เอาน่ะ เดี๋ยวอะไรๆ มันก็ดีขึ้นเอง 555+
.
.
................
"เฮ้ย เสาร์นี้พวกมึงว่างกันป่ะ"
ไอยีสต์ถามพวกผมที่กำลังยืนต่อแถวเพื่อซื้อก๋วยเตี๋ยวในช่วงพักเที่ยง
"มึงไปนัดใครไว้อีกล่ะ"
ไอเต้ยชิงถามดักคอไว้ก่อน จนไอยีสต์ร้อง "อุ่ย" ทันที
"ป่าวววววววว พอดีกูได้ตั๋วดูหนังฟรีมาว่ะ ก็เลยมาชวนพวกมึงไง หรือพวกมึงจะบ่ะเอา"
ไอยีสต์พูดพร้อมกับหยิบคูปองขึ้นมาโชว์ ก่อนที่จะทำท่าเก็บใส่กระเป๋า
"ของฟรี ใครที่ไหนจะไม่เอาล่ะครับ คุณเพื่อนยีสต์"
ไอโอ๊ตรีบคว้าเอาไว้ทันทีก่อนที่จะหันมาทางผม
"ว่าแต่คุณเพื่อนนันท์ล่ะครับ เรื่องติวน่ะ จะเอาไงครับ"
ผมนิ่งเงียบไปครู่นึง
"กูว่ากูคงได้ไปเรียนพิเศษเพิ่มแน่ๆ เลยว่ะ"
"ด้วยสมองขนาดเท่าเมล็ดถั่วเขียวเนี่ยนะมึง"
ไอยีสต์แซวผม ผมทำท่าจะถีบมัน แต่ก็ไม่ทัน
.
"ทำไมเหรอวะ ไอโอ๊ต"
ผมถามกลับไปก่อนที่จะหันไปสั่งก๋วยเตี๋ยวทันทีที่ถึงคิว
"พอดีเมื่อคืนผมแชทคุยกับเพื่อนคนนึง ก็ปรึกษาเรื่องการบ้านนี่ล่ะครับ ก็เลยเล่าเรื่องของคุณเพื่อนนันท์ให้มันฟัง มันเลยอาสาจะติวให้ครับ"
"เฮ้ย จริงดิ แล้วกูต้องจ่ายเท่าไหร่ อะไรยังไงมั่ง"
ผมตะลึงทันทีที่ได้ยินไอโอ๊ตพูดเช่นนั้น พร้อมกับหยิบเงินในกระเป๋าจ่ายให้กับแม่ค้า
"ฟรีครับ"
"เหยดดดด จริงดิ"
ผมยิ่งตะลึงเข้าไปอีกเมื่อได้ยินคำว่า "ฟรี"
"เฮ้ย แม่งทำไมมันใจดีจังวะ คนแบบนี้ก็มีในโลกด้วยเว้ย"
ไอเต้ยถามอย่างสงสัย ก่อนที่พวกเราจะนั่งลงที่โต๊ะอาหาร
"ผมก็คิดงั้นเหมือนกันครับ นี่ขนาดบอกไปแล้วนะครับว่าคุณเพื่อนนันท์ของเรามีพัฒนาการทางด้านสมองช้ามากๆ"
"ขอบคุณที่ชมกู"
ผมยิ้มประชดให้ไอโอ๊ต และมันก็ยกนิ้วโป้งเป็นเชิงว่า "เยี่ยม"ให้ผม
"พอดีเพื่อนผมก็มาจาก อ.เชียงดาวเหมือนผมนี่ล่ะครับ แต่มันติวให้ได้เฉพาะช่วงหลังเลิกเรียนวันจันทร์ถึงศุกร์แค่นั้นน่ะครับ เป็นช่วงที่มันใช้ทบทวนการเรียนของมัน"
"เฮ้ย แค่นั้นก็มากเกินพอสำหรับกูละเว้ยเฮ้ย"
"ว่าแต่เพื่อนของมึงคนนี้ฉลาดขนาดนั้นเลยเหรอวะ ?"
ไอยีสต์ถามแทรกขึ้นมา ในขณะที่ปากของมันเต็มไปด้วยเส้นก๋วยเตี๋ยว
"ก็คิดว่าในระดับนึงนะครับ มีอะไรผมก็ถามมันได้ตลอด จะติดก็แค่นิสัยนี่ล่ะ อาจจะแปลกๆ ไปบ้าง"
"โลกนี้ยังมีคนแปลกกว่ามึงด้วย ?"
ไอเต้ยถามติดตลก จนไอโอ๊ตถึงกับชำเลืองมองด้วยหางตา
"ว่าแต่เริ่มได้วันไหนน่ะ"
ผมถามตัดบท ก่อนที่จะใช้ตะเกียบคีบเส้นก๋วยเตี๋ยวเข้าปาก
"วันนี้ก็น่าจะได้นะครับ เพราะมันก็นั่งทบทวนทุกเย็นที่โรงอาหารนี่ล่ะ"
"โอเค ใจมากเพื่อน"
.
เห็นมั้ย บอกแล้วว่าอะไรมันต้องดีขึ้น 555+
.
ตกเย็นวันนั้น หลักจากที่เลิกเรียน พวกผมก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับทันทีไม่ไปไหนกันต่อ จะยกเว้นก็แค่ผมที่คงต้องอยู่ต่อ เพราะต้องไปติวหนังสือกับเพื่อนของไอโอ๊ตที่โรงอาหาร ผมเดินลงจากอาคารเรียนแล้วมุ่งหน้าไปยังโรงอาหารทันที
.
และทันทีที่ผมเดินมาถึงโรงอาหาร ผมก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
.
.
เพื่อนไอโอ๊ตที่ว่ามันชื่ออะไรวะ ??? และรูปร่างหน้าตามันเป็นยังไงวะ ??????????
.
.
ไอสัส!!!!!!!!!!!!!! กูลืมถามไอโอ๊ตได้ไงวะเนี่ย ข้อมูลสำคัญพื้นฐานขนาดนี้เนี่ย สงสัยสมองกูคงเท่าเมล็ดถั่วจริงๆ
เอาวะ ลองหาดูก่อน พิจารณาจากความน่าจะเป็น อืม.......ส่วนมากพวกฉลาดๆ มันต้องแบบที่เคยเห็นตามหนังบวกกับที่ไอโอ๊ตมันบอกว่าแปลกๆ ด้วยแล้วเนี่ย ก็ไม่น่าจะหาได้ยากเท่าไหร่นะ
ผมพยายามมองไปรอบๆ โรงอาหารเพื่อหาบุคคลเป้าหมายที่น่าจะใช่เพื่อนไอโอ๊ต อ๊ะ น่าจะคนนั้นแน่ๆ หัวเกรียนถูกต้องตามกฏโรงเรียน ใส่แว่นตาดูหนาๆ ดูเนิร์ดๆ แปลกๆ ยิ่งกว่าไอโอ๊ตจริงๆ ด้วย ที่สำคัญกำลังนั่งทำการบ้านอยู่ด้วย ต้องใช่แน่ๆ
ผมไม่รอช้าเดินเข้าไปหาเป้าหมายนั้นทันที และลงฝั่งตรงข้าม จนอีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมามองผม และยิ้มยิ้มให้ผมเล้กน้อย ผมจึงยิ้มตอบกลับไป
ใช่แน่ๆ 555+ กูนี่ก็ฉลาดกับเขาเหมือนกันนะเนี่ย
หลังจากที่ยิ้มให้ผม อีกฝ่ายก็ก้มหน้าลงทำการบ้านของตัวเองต่อ ผมจึงนั่งมองอยู่เงียบๆ ไปก่อน แต่เหมือนอีกอีกฝ่ายจะรู้สึกเกร็งๆ จึงเงยหน้าขึ้นมามองผม ผมจึงยิ้มให้อีกรอบ
"เอ่อ โทษนะ มีธุระอะหยังครับ"
อีกฝ่ายเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ซึ่งก็ดีเลย ที่ผมจะได้ไม่ต้องเป็นฝ่ายเอ่ยทักก่อน
"อ้อ ก็ที่ไอโอ๊ต บอกว่านายจะอาสาติวให้เราไง"
ทันทีที่ผมพูดออกไปแบบนั้น อีกฝ่ายถึงกับทำหน้านิ่วคิ้วขมวดสงสัยทันที
"เอ่อ ติว ใครติวให้ใครครับ แล้วโอ๊ตที่ว่า นี่ใครครับ แล้วนายเป็นใครครับ ?"
หลังจากที่อีกฝ่ายตอบกลับมาเช่นนั้น ผมก็รู้ตัวในทันทีเลยว่า
.
กูคงทักผิดคนแล้วล่ะ
.
ผมรีบขอโทษขอโพยอีกฝั่งทันที ดีนะที่อีกฝ่ายดูเหมือนจะไม่ติดใจอะไรมาก แต่มันก็มากพอที่จะทำให้ผมรู้สึกอายจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี
ผมเดินออกมา แล้วหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนที่จะกดโทรหาไอโอ๊ตทันที
.
"สวัสดีครับ ว่าไงครับ คุณเพื่อนนันท์"
ไอโอ๊ตเอ่ยรับสายด้วยน้ำเสียงงึมงำเหมือนกำลังกินขนมอะไรสักอย่างอยู่
"เฮ้ย ไอโอ๊ต เพื่อนมึงชื่ออะไรวะ แล้วรูปพรรณสัณฐานเป็นยังไงวะ"
ผมจู่โจมถามทันที ไอโอ๊ตนิ่งเงียบไปครู่นึง
"ชื่อ แบงค์ น่ะครับ ลักษณะก็........."
"ก็..........???"
"ก็ต่างจากคุณเพื่อนนันท์ยังไงล่ะครับ"
.
"........"
ทั้งผมและไอโอ๊ตต่างเงียบไปครู่นึง
"หมายความว่าไงวะ ?"
ผมถามกลับไปด้วยความสงสัย
"ก็คุณเพื่อนแบงค์เขาดูฉลาด ส่วนคุณเพื่อนนันท์ก็..."
"อ๋อเหรอ ตลกนะ"
ผมชิงพูดตัดบททันที เพราะรู้ว่ามันจะพูดอะไร
"ล้อเล่นครับ แป๊บนึงนะครับ เดี๋ยวผมวางสายโทรหามันแป๊บ"
ผมตอบตกลงแล้วจึงกดวางสาย ก่อนที่จะสอดส่ายสายมองหาบุคคลที่น่าจะใช่ (ยังไม่เข็ดนะมึง) ไม่นานนักไอโอ๊ตก็โทรกลับมาหาผม
"ว่าไงไอโอ๊ต"
"ตอนนี้คุณเพื่อนนันท์อยู่ที่โรงอาหารแล้วใช่มั้ยครับ"
ไอโอ๊ตถาม ผมส่งเสียง อือ ในลำคอเป็นคำตอบกลับไป
.
"งั้นก็.....เดินไปหาเสาโรงอาหารต้นไหนก็ได้.."
"หาทำไมวะ ?"
"อย่าพูดขัดได้มั้ยครับ"
แน่ะ มีขู่ ไอนี่ผมเดินไปยังเสาโรงอาหารต้นที่ใกล้ที่สุดตามที่ไอโอ๊ตสั่ง
"แล้วไงต่อวะ ?"
"เอานิ้วโป้งถูเสาไปเรื่อยๆ ครับ"
.
"ห๊ะ !!!???"
ผมงงกับคำพูดของไอโอ๊ตจนต้องอุทานออกไป
"เออ สั่งให้ทำก็ทำสิครับ นี่ผมกำลังช่วยคุณเพื่อนนันท์อยู่นะครับ ถูไปเรื่อยๆ นะครับ แค่นี้นะครับ"
"เฮ้ย เดี๋ยว!!!!"
ไม่ทันซะละ ตัดสายทิ้งไปเสียแล้ว เอาไงดีวะ ไอเหี้ยโอ๊ตเล่นอะไรกูอีกเนี่ย ให้เอานิ้วโป้งถูเสาเนี่ยนะ
.
ผมมองซ้ายมองขวา พร้อมกับคิดลังเลว่าจะทำตามที่ไอโอ๊ตมันสั่งดีหรือไม่
.
เอาวะ ชีวิตกูไม่เหี้ยอะไรจะเสียละนี่ เอาให้เต็มที่ครับ พี่น้อง
ผมบรรจงเอานิ้วโป้งถูไปยังเสาของโรงอาหาร พร้อมกับคิดในใจว่าตอนนี้กูกำลังทำเหี้ยอะไรอยู่
หาหวยยังงั้นเหรอ ??? หรือกูกำลังถูเรียกยักษ์ในเสาโรงอาหารยังงั้นเหรอ ???
หรือกูกำลังโดนไอโอ๊ตแกล้ง ?????????
.
ทันทีที่ผมคิดได้เช่นนั้น ผมก็เลิกเอานิ้วถูเสาทันที พร้อมกับเก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกง
"ไอเหี้ยโอ๊ต พรุ่งนี้มึงเจอกูแน่"
.
ในขณะที่ผมจะเดินออกจากโรงอาหารนั่นเอง
"เดี๋ยวครับๆ นั่นใช่ นันท์ รึเปล่าครับ ?"
เสียงไม่คุ้นหู เอ่ยเรียกชื่อผมขึ้นมา ผมหันไปมองยังต้นเสียงนั้น ทันทีที่ผมเห็นเจ้าของต้นเสียงนั้นผมก็ถึงกับชะงักไปครู่นึง
"ช่ะ ใช่ครับ"
ผมตอบกลับไปอย่างไม่เต็มเสียงนัก
"ขอโทษทีนะครับ พอดีติดธุระที่ชมรมนิดหน่อยน่ะครับ เลยมาช้า ขอโทษด้วยนะครับ"
"เอ่อ ไม่เป็นไรครับ เอ่อ ว่าแต่นายคือ...????"
"ครับ ผมแบงค์ครับ"
อีกฝ่ายแนะนำตัว ในที่สุดก็ถูกคนเสียที แต่เอ่อ ก็พอเข้าใจละว่าทำไมไอโอ๊ตมันถึงบอกว่าต่างจากผม
"เอ่อ นายสูงเท่าไหร่อ่ะ?"
ผมยิงคำถามแรกทันที
"ก็ประมาณ 182-183 มั้งครับ
"เล่นกีฬาอะไรหรือเปล่า อย่างบาสอะไรพวกนี้"
อีกฝ่ายนิ่งเงียบไปครู่นึง ก่อนที่จะขยับแว่นตาของตัวเองให้เข้าที่
"ก็ไม่นะครับ ก็มีแค่ในวิชาพละน่ะครับ"
"นมล่ะ กินเยอะมั้ย?"
ผมยังคงถามต่อ อีกฝ่ายครุ่นคิด
"ก็ปกตินะครับ กินมั่งไม่กินมั่ง ทำไมเหรอครับ"
.
ทันทีที่อีกฝ่ายตอบกลับมาเช่นนั้น ผมก็รู้สึกได้ทันทีเลยว่า
.
พระเจ้าแม่งไม่ยุติธรรมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ทั้งๆ ที่ผมก็กินนมเช้า - เที่ยง - เย็น - ก่อนนอนทุกวัน กีฬาก็พยายามเล่น โดยเฉพาะบาส
.
แล้วทำไมกูถึงยังสูงแค่ 167 วะเนี่ย ??????????
.
"ว่าแต่นายรู้ได้ยังไง ว่าเราคือนันท์"
ผมถามด้วยความสงสัย เมื่ออีกฝ่ายได้ยินเช่นนั้น ก็อมยิ้มเล็กน้อย พร้อมกับใช้นิ้วเกาจมูกตัวเองเบาๆ
.
"ก็......โอ๊ตเขาบอกว่า ให้สังเกตหาคนที่เอานิ้วโป้งถูเสาโรงอาหารน่ะครับ ก็เลยคิดว่าน่าจะใช่"
.
"..........."
ทันทีที่ผมได้ยินเช่นนั้น ผมก็อ้าปากค้างตกตะลึงทันที พร้อมกับรู้สึกอายมากๆ
"นี่กำลังถูเสา หาหวยเหรอครับ ?"
อีกฝ่ายยังคงถามย้ำ ซึ่งมันทำให้ผมยิ่งรู้สึกอายมากขึ้นกว่าเดิม
"บ่ะ บ้าเหรอ เฮ้ย คือ ไม่ ไม่ใช่นะ คือ ไอโอ๊ต มันบอกน่ะว่า...."
ผมพยายามแก้ตัวด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก จนทำให้อีกฝ่ายถึงกับอมยิ้มหัวเราะออกมาเบาๆ
"ครับ ผมล้อเล่นครับ คงโดนโอ๊ตแกล้งแน่ๆ ใช่มั้ยครับ"
อีกฝ่ายพยายามคาดเดา ผมพยักหน้าพร้อมกับทำหน้าตาน่าสงสาร
"ว่าแต่นายจะติวให้เราจริงๆ เหรอ ?"
ผมถามเข้าประเด็นทันที เพราะหากขืนยังออกนอกเรื่องไปเรื่อยๆ ผมจะยิ่งอายมากขึ้นกว่าเดิม
"ครับ"
"ไม่คิดเงิน???"
"ไม่ครับ"
.
"มีอะไรต้องแลกเปลี่ยนมั้ย ???"
ผมถามย้ำเพื่อความแน่ใจ อีกฝ่ายครุ่นคิดครู่นึง
"ก็ไม่นะครับ พอดีผมว่างในช่วงเวลานี้อยู่แล้วน่ะครับ ก็เลยถือว่าการติวให้ เป็นการทบทวนตัวผมเองไปด้วยในตัวน่ะครับ ไม่ต้องคิดมาก"
อีกฝ่ายอธิบายกลับมาเช่นนั้น ผมจึงได้แต่พยักหน้ากลับไป เอาน่ะ ของฟรีก็ดีแค่ไหนแล้ว อย่าถามมากจะดีกว่า
.
"ป่ะ เริ่มติวก็เลยดีมั้ยครับ"
อีกฝ่ายถามพร้อมกับยิ้มให้ผม ก่อนที่จะเดินนำหน้าผมไปยังโต๊ะอาหาร ผมจึงเดินตามไป
.
.
.
และการติวให้กับคนสมองเมล็ดถั่วอย่างผมก็เริ่มขึ้น
.
.
...
จบคาบเรียนที่ 1
------------
สวัสดีครับ ชื่อ จิ๊บ นะครับ
เป็นสมาชิกมาใหม่ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ
สำหรับเรื่องนี้ก็เป็นนิยายคอมเมดี้ โรแมนติก(เหรอ????) น่ะครับ
ผิดถูกยังไง ก็ชี้แนะได้นะครับ ยินดีรับฟัง
------------------------------
นันท์ : ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคร้าบบบบบบ
ยีสต์ : กูรับฝากแต่สาวๆ
นันท์ : ไม่ใช่มึง...!!!!
-
ติดตามจ้า :katai2-1:
-
เสียงแชะๆตอนเข้าห้องน้ำคืออะไรอ่ะ
-
คาบเรียนที่ 2 ปัญหาในแววตา
(http://image.free.in.th/v/2013/ix/150713052218.jpg)
"เฮ้ย ไอโอ๊ต มึงซื้อวันพีชเล่มใหม่มารึยังวะ ?"
ไอยีสต์เอ่ยถามขึ้นในขณะที่พวกเรากำลังวอร์มร่างกายในวิชาพละกันอยู่
"ซื้อมาแล้วครับ แต่ยังให้ยืมไม่ได้ครับ เพราะผมยังไม่ได้อ่าน และอีกอย่างคุณเพื่อนเต้ยก็จองคิวต่อไว้แล้วด้วยน่ะครับ"
ไอโอ๊ตตอบกลับไป ก่อนที่จะถอดแว่นออกมาเช็ดคราบสกปรก ไอยีสต์ทำหน้าบูดทันทีที่ได้ยินแบบนั้น โดยมีไอเต้ยทำหน้ายิ้มเยาะเย้ยสมทบใส่
.
"ว่าแต่วันนี้ พวกคุณเพื่อนว่างกันรึเปล่าครับ ?"
ไอโอ๊ตหันมาถาม ไอเต้ยกับไอยีสต์มองหน้ากัน ก่อนที่จะพยักหน้าให้ไอโอ๊ตเป็นคำตอบ
"ก็ว่างนะ ชวนไปไหนน่ะ"
"พอดีผมเพิ่งซื้อเกมส์ใหม่มาน่ะครับ เลยว่าจะชวนไปเล่นที่บ้านผมน่ะครับ"
ทั้งไอเต้ยและไอยีสต์ต่างก็พยักหน้าตกลง
.
"เฮ้ย แล้วมึงล่ะ ไปป่ะวะ?"
ไอยีสต์ หันมาถามผมที่ตอนนี้กำลังทำท่าเหยียดขาอยู่ ผมหันไปมองหน้าไอยีสต์ที่กำลังรอคำตอบอยู่
"เฮ้ย กูขอตัวว่ะ กูมีนัดติวกับแบงค์เขาว่ะ"
"โห ขยันนะเว้ย ช่วงนี้ กลัวโดนส่งไปอยู่กับป้อที่ กทม. ขนาดนั้นเลยเหรอวะ?"
ไอเต้ยหัวเราะแซวผม ผมชำเลืองมองพร้อมกับชูนิ้วกลางให้มัน
"มึงอย่าติวเพลิน จนลืมเพื่อนลืมฝูงละกันล่ะ 555+"
ไอยีสต์สมทบขึ้นมาทันที
"ถุย กูแค่ไปติวหนังสือเว้ย ไม่ได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ จะลืมเหี้ยอะไรล่ะ"
ผมด่ากลับไป ก่อนที่จะปาลูกบาสใส่ไอยีสต์ แต่ไอยีสต์ก็รับไว้ได้ ก่อนที่จะปาไปให้ไอโอ๊ต
"แล้วติวเป็นไงมั่งละครับ คุณเพื่อนนันท์"
ไอโอ๊ตถามถมพร้อมกับหยิบลูกบาสขึ้นมาอุ้มเอาไว้ ผมนิ่งเงียบไปครู่นึง ก่อนที่จะหันไปแหยๆ ให้ไอโอ๊ต
"กูยังไม่เข้าใจเหี้ยอะไรเหมือนเดิมว่ะ"
ทันทีที่ไอเต้ย ไอยีสต์ และไอโอ๊ตได้ยินผมตอบเช่นนั้น ก็ทำหน้าปลงชีวิตกันขึ้นมาทันที
.
"ก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่หรอกครับ"
ไอโอ๊ตพูดปิดการสนทนา ก่อนที่พวกเราทั้งหมดจะเดินไปเข้าแถว
.
.....
"เฮ้ย งั้นพวกกูไปก่อนนะเว้ย ยังไงถ้ามึงเลิกเร็ว ก็ตามมานะเว้ย"
ไอเต้ยตะโกนบอกผม ที่กำลังจะเดินไปยังโรงอาหาร ผมหันไปพยักหน้าให้เป็นคำตอบ แล้วจึงมุ่งหน้าไปยังโรงอาหารทันที
.
นี่ก็ผ่านมาได้เกือบอาทิตย์นึงแล้ว นับตั้งแต่วันที่แบงค์เริ่มติวให้ผม แต่ดูเหมือนว่าผมคงจะสมองเมล็ดถั่วเขียวจริงๆ อย่างที่ไอโอ๊ตชอบว่าจริงๆ ก็ได้
.
"เวกเตอร์คืออะไรครับ ?"
แบงค์เปิดคำถามใส่ผมทันทีที่ผมมาถึง ผมเหวอเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น
"เอ่อ.....เวกเตอร์คือ.....เอ่อ........แห่ะๆ"
ผมยิ้มแหยๆ เป็นคำตอบให้กับแบงค์ ทันทีที่แบงค์เห็นเช่นนั้น ก็นิ่งเงียบไปครู่นึง ก่อนที่จะยิ้มให้ผม
"ขอโทษนะ มันจำไม่ได้อ่ะ เอ่อ ใช่ปริมาณที่บ่งบอกเฉพาะขนาดใช่ป่ะ ?"
ผมพยายามที่จะตอบออกไป แบงค์ยิ้มให้กับผม
"นั่นมันสเกล่าร์ครับ"
"อุ่ย เหรอ แห่ะๆๆ"
ผมหัวเราะแห้งๆ กลบเกลื่อนไป ก่อนที่จะหยิบหนังสือของตัวเองขึ้นมา
"ไม่เป็นไรครับ อย่างน้อยก็ถือว่ายังดีขึ้นกว่าวันแรกๆ ที่ตอบอะไรไม่ได้เลย"
อันนี้ชม หรือ ด่ากูเนี่ย ???
.
แบงค์ยังคงยิ้มก่อนที่จะเริ่มติวให้ผมโดยที่ไม่ได้แสดงอาการโกรธหรือเบื่อหน่ายอะไรออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว
.
จนบางทีผมก็ยังสงสัยนะครับว่ามีคนแบบนี้อยู่บนโลกด้วยเหรอเนี่ย ติวให้ฟรี ไม่คิดเงิน ไม่ต้องมีอะไรแลกเปลี่ยน แถมยังไม่มีทีท่ารังเกียจ โกรธ หรือเบื่อหน่ายเลย ทั้งๆ ที่ผมออกจะโง่ขนาดนี้
.
มันน่าสงสัยนะ น่าสงสัยเสียจนอยากถามเหมือนกัน แต่คิดอีกที ไม่ถามดีกว่า ของฟรีก็อย่าเรื่องมากสงสัยอะไรนักเลย
.
.
..........
"เอาล่ะครับ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวจะเย็นเกินไป"
แบงค์พูดพร้อมกับจัดเรียงหนังสือใส่กระเป๋า ผมเองพยักหน้าตอบรับพร้อมกับเก็บหนังสือใส่กระเป๋าเช่นเดียวกัน
"ขอบใจมากนะนาย ที่ช่วยติวให้"
ผมพูดขอบคุณออกไป เมื่อแบงค์ได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มกลับมาให้ผม
"คิดมากน่ะครับ บอกแล้วไงว่ายังไงผมก็ว่างอยู่แล้ว ไปก่อนนะครับ"
.
ตรึ๊ง...!!!
เสียงมือถือของแบงค์ดังขึ้น แบงค์หยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาดู ก่อนที่จะใช้นิ้วโป้งจิ้มลงบนหน้าจอไปมา เหมือนกำลังพิมพ์แชทกลับใครบางคนอยู่
"ฮั่นแน่ะ แฟนแชทมาตามตัวแล้วเหรอ ?"
ผมแซวออกไป พร้อมกับทำหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ แบงค์เงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยสีหน้าตกใจเล้กน้อย ก่อนที่จะยิ้มให้ผมด้วยสีหน้าเขินอายนิดๆ
.
"ครับ พอดีแฟนทักมาบอกให้ไปหาน่ะครับ เดี๋ยวผมไปก่อนนะครับ บายครับ"
.
แบงค์กล่าวคำอำลากับผม ก่อนที่จะเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้ผมยืนนิ่งเงียบอยู่คนเดียว
.
.
อืม...สูง เรียนเก่ง ดูมีอนาคต ก็ไม่แปลกหรอกที่จะมีแฟน
โลกนี้แม่งไม่ยุติธรรม ไอสาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
.
"..................................."
แต่ไหนๆ ก็ไหนละ แอบไปสังเกตแฟนของแบงค์หน่อยดีกว่า ว่าจะสวยแค่ไหน 5555+
ทันทีที่ผมคิดเช่นนั้น ก็รีบเดินตามแบงค์ไปห่างๆ ไม่ให้เจ้าตัวสังเกตเห็น
.
ทีหน้าโรงเรียน
แบงค์เอ่ยทักทายกับหญิงสาวคนนึงที่ดูแล้วไม่ใช่นักเรียนโรงเรียนเดียวกับพวกผมแน่ๆ เพราะสีกระโปรงคนละสีกับนักเรียนหญิงของเรา
ผมอึ้งไปชั่วขณะนึง เพราะเด็กสาวคนนั้นจัดได้ว่าเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนนึง ผมสาว ผิวขาว หน้าตาจิ้มลิ้ม เธอเด่นมากๆ จนผู้คนรอบข้างต่างหันมามอง
แบงค์เอามือตัวเองยีหัวของเด็กสาวคนนั้นเบาๆ แต่ทว่าเด้กสาวคนนั้นดูจะไม่พอใจกับการกระทำนั้นของแบงค์
เธอรีบปัดมือของแบงค์ออกทันทีอย่างรวดเร็ว จนแบงค์ถึงกับทำหน้าเสียไปแว๊บนึง ก่อนที่จะยิ้มให้เด็กสาวคนนั้น แต่ทว่าไร้ซึ่งรอยยิ้มใดๆ ตอบกลับมาจากเด็กสาวคนนั้น
นอกจากสีหน้าบูดบึ้งไม่น่าดู ซึ่งขัดกับใบหน้าสวยๆ ของเธออย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่จะหันหลังเดินออกไป จนแบงค์ต้องรีบเดินตาม
.
อะไรของเธอน่ะ ???????
ผมล่ะไม่เข้าใจความคิดผู้หญิงจริงๆ เลย ให้ตายสิ
.
วู้ววววว ไปบ้านไอโอ๊ตดีกว่า แห่ะๆ
.
.
......................
"เฮ้ย ไอโอ๊ต มึงทำรายงานวิชาภาษาไทยเสร็จยังวะ ?"
ไอยีสต์เอ่ยถามขึ้นในขณะที่พวกเรากำลังเดินขึ้นไปยังห้องเรียนหลังจากที่เคารพธงชาติเสร็จแล้ว
"ทำเสร็จแล้วครับ คุณเพื่อนยีสต์ แต่...!!! ขอบอกไว้ก่อนนะครับว่า ไม่!!!!!!"
ไอโอ๊ตชิงพูดดักคอขึ้นมาทันที แต่ไอยีสต์ก็ยังไม่ลดละความพยายาม
"แล้วมึงล่ะ ทำเสร็จยังวะ ?"
ไอเต้ยหันมาถามผม
"ใกล้แล้วล่ะ"
"เฮ้ย งั้นกูขอลอกหน่อยดิวะ ไอนันท์"
คราวนี้ไอยีสต์หันมารบเร้าผมแทน ผมทำหน้าสื่อความหมายทำนองว่า -มึงแน่ใจแล้วเหรอว่าจะลอกกู- กลับไป ไอยีสต์ทำหน้าครุ่มคิดก่อนที่จะตระหนักได้ว่า -ก็จริง- จึงหันกลับไปอ้อนวอนไอโอ๊ตต่อ
ในจังหวะนั้นเอง สายตาผมก็เหลือบไปเห็นแบงค์กำลังเดินขึ้นมา ผมจึงโบกมือทักทาย แบงค์เองเมื่อเห็นผม ก็ยิ้มให้ผม ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินแยกออกไปยังห้องของตัวเอง
"นั่นเหรอวะ คนที่ติวให้มึง"
ผมพยักหน้าเป็นคำตอบให้กับเต้ย
"ดูต่างกับมึงลิบลับเลยเนอะ"
ไอเต้ยแซวผม ผมชำเลืองมองไอเต้ยด้วยหางตา
"หมายความว่าไงวะ ?"
"ก็ดูมันดิ สูงชิบหาย ส่วนมึงอ่ะ เตี้ยโคตรๆ"
"อีกอย่างคุณเพื่อนแบงค์เขาดูฉลาด ในขณะที่คุณเพื่อนนันท์ดู..."
ไอโอ๊ตพยายามจะเสริมคำพูดของไอเต้ย แต่ผมไม่ปล่อยให้มันพูดจนจบประโยคหรอก ผมทำท่าจะกระโดดถีบมัน แต่ก็ไม่ทัน ไวชิบหายไอนี่
.
แต่จะว่าไป ผมรู้สึกตะขิดตะขวงใจกับรอยยิ้มของแบงค์เมื่อกี้ยังไงไม่รู้แฮะ ดูเผินๆ มันก็เหมือนๆ ยิ้มทุกครั้งที่ผ่านมา แต่ไม่รู้สิ ความรู้สึกมันบอกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
.
"เออ จะว่าไป อาทิตย์ที่แล้ว อาจารย์แกบอกว่าวันนี้จะมีสอบย่อยวิชาภาษาอังกฤษนี่หว่า"
ไอเต้ยทำท่านึกขึ้นได้ ก่อนที่จะหันมาทางผม ที่ตอนนี้ทำหน้าซีดทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น
ดูท่าคงต้องกังวลเรื่องของตัวเองก่อนเรื่องของคนอื่นซะแล้วแฮะ - -
ชีวิตกู ทำไมมันช่างอนาถเช่นนี้เนี่ย TwT
.
.
........
"เป็นไงมั่งวะ สอบอังกฤษเมื่อกี้"
ไอยีสต์ถามผม ซึ่งก็เป็นคำถามที่ไม่น่าจะถาม เพราะถ้าดูสีหน้าผมก็น่าจะได้คำตอบแล้วแท้ๆ
"ถ้าแม่กูรู้เรื่องนี้ กูได้ถูกจับส่งไปอยู่กับป้อที่ กทม. ทันทีโดยที่ไม่ต้องรอให้จบเทอมแน่ๆ"
ผมพูดด้วยน้ำเสียงวิตก แต่ทว่าเพื่อนๆ ที่แสนดีทั้งหลายกลับดูเป็นเรื่องตลกไปซะงั้น
"โชคดีนะมึง อยากกินอะไรก็มาเข้าฝันกูล่ะ 555+"
ไอเต้ยแซวผม ผมชูนิ้วกลางใส่มัน กูไม่ได้ไปตาย ไอสาส
.
หลังจากที่ผมเก็บสัมภาระต่างๆ ใส่กระเป๋าเสร็จ ผมก็แยกย้ายกับพวกเพื่อนๆ ทันที เพื่อลงไปหาแบงค์ที่โรงอาหาร
แต่ดูเหมือนว่าผมคงมาเร็วเกินไปแฮะ แบงค์ยังไม่มาเลย งั้นนั่งรอไปก่อนละกัน จริงสิ วันนี้มีการบ้านวิชาคณิตศาสตร์นี่หว่า เอาออกมาทำไปพลางๆ ดีกว่า
.
"............................"
.
"................................................."
นี่มันเหี้ยอัลไลกันเนี่ย อ่ะเหื้ออออออ ช่วยข้าด้วย ยิ่งทำยิ่งงง คร่อกกกก รอแบงค์มาสอนดีกว่า
ผมหยิบมือถือออกมาเล่นไปพลาง ในขณะที่รอแบงค์ เปิดเฟซบุ๊คบ้าง เข้าเกมส์นู้น ออกเกมส์นี้ เปิดเวปดุไปเรื่อยๆ
แต่ทว่าก็ไม่มีวี่แววว่าแบงค์จะมาเลย นี่ก็ผ่านมาครึ่ง ชม. แล้วแท้ๆ หรือว่าจะติดธุระกันนะ จะโทรหาหรือติดต่อก็ไม่ได้ด้วย เพราะไม่มีทั้งเบอร์มือถือ เฟซบุ๊ค หรือไลน์อะไรเลยสักอย่าง
.
กลับบ้านดีกว่าแฮะถ้างั้น สงสัยแบงค์คงมีธุระจริงๆ น่ะล่ะเลยมาไม่ได้
ในขณะที่ผมคิดเช่นนั้น และกำลังจะเก็บของใส่กระเป๋านั่นเอง
"ขอโทษครับที่มาช้า"
เสียงของแบงค์ก็เอ่ยขึ้นมา ผมเงยหน้าขึ้นมาด้วยความดีใจ แต่ก็รีบหุบยิ้มทันทีที่เห็นสีหน้าของอีกฝ่ายที่ดูไม่เหมือนทุกวันที่ผ่านมา
"เป็นอะไรไปรึเปล่าน่ะ ดูเครียดๆ นะ"
ผมเอ่ยถามด้วยความสงสัยบวกกับเป็นห่วง แบงค์เองเมื่อได้ยินผมถามเช่นนั้น ก็ทำหน้าสะดุ้งตกใจเล็กน้อย
"หือ ? ผมทำหน้าเครียดอยู่เหรอครับ ?"
ผมพยักหน้าเป็นคำตอบ ทันทีที่แบงค์เห็นเช่นนั้น ก็นิ่งเงียบไปครู่นึง ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้ามาเป็นสีหน้ายิ้มให้ผม
"ไม่มีอะไรหรอกครับ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ วันนี้เราจะติวกันตรงไหนดีครับ"
แบงค์ถามผม ผมจึงหยิบสมุดการบ้านขึ้นมา แบงค์เองก็ยังคงติวให้ผมตามปกติ ยังคงอธิบายวิธีคิด และให้ผมลองฝึกทำเองเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
แต่ทว่า ถึงกระนั้นก็เหอะ ผมกลับรู้สึกสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติ เหมือนแบงค์จะดูเงียบๆ ไป ถึงแม้โดยปกติแล้วแบงค์จะเป็นคนเงียบๆ อยู่แล้วก็ตามที แต่มันไม่ใช่แบบนี้
ดูเหมือนมีอะไรรบกวนจิตใจของแบงค์อยู่ สังเกตได้จากที่แบงค์จะหยยิบมือถือขึ้นมาดูบ่อยครั้ง เหมือนกำลังรออะไรสักอย่าง
.
"นายๆ ข้อนี้เป็นไงมั้ง ถูกป่ะ ?"
ผมถามพร้อมกับยื่นสมุดให้ดู ในจังหวะที่แบงค์กำลังจะหยิบไปดูนั่นเอง
ตรึ๊ง..!!!
เสียงไลน์จากมือถือของแบงค์ก็ดังขึ้น แบงค์วางสมุดของผมลงทันทีก่อนที่จะหยิบมือถือขึ้นมาดู
แบงค์นิ่งเงียบไปครู่นึง ก่อนที่จะกดแชทกับอีกฝ่ายประมาณ 2-3 นาที แล้วจึงวางมือถือลงบนโต๊ะ พร้อมกับก้มหน้าหลับตานิ่งเงียบไปครู่นึง ก่อนที่จะถอนหายใจเบาๆ ทีนึง
.
ผมรู้สึกงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จึงได้แต่นิ่งเงียบ ไม่นานนัก แบงค์ก็เงยหน้าขึ้นมาหยิบสมุดผมไปดูอยู่ครู่นึง ก่อนที่จะส่งคืนมันมาให้ผม
"ถูกต้องครับ"
แบงค์ตอบกลับมาสั้นๆ พร้อมกับยิ้มให้ผมเหมือนทุกครั้ง แต่ดูก็รู้ว่าเป็นการฝืนยิ้ม
.
"มีปัญหาอะไรรึเปล่า ?"
ผมถามคำถามเดิมอีกครั้ง ไม่รู้ว่าแบงค์จะคิดว่า -ไอนี่จะมายุ่งวุ่นวายอะไรนักหนา- รึเปล่านะ แต่ผมสาบานได้เลยว่า ผมอดเป็นห่วงไม่ได้จริงๆ
แบงค์เองเมื่อได้ยินผมถามเช่นนั้น ก็นิ่งเงียบไป ก่อนที่จะหันไปมองมือถือครู่นึง แล้วจึงหันมายิ้มให้ผมด้วยแววที่ดูเศร้า
.
.
"พอดีเพิ่งโดนแฟนบอกเลิกมาน่ะครับ"
.
.
.............................................
จบคาบเรียนที่ 2
-
หวัดดียามดึกครับ (อันที่จริงก็เกือบจะเช้าแล้วล่ะ เพราะตอนที่พิมพ์นี้ก็ตี 5 แล้ว - -*)
ตอนที่ 2 มาเสิร์ฟแล้วครับ
ติชมกันได้นะครับ ว่าอ่านแล้วรู้สึกอย่างไร คิดอย่างไร
ผมชอบอ่านคอมเมนท์น่ะครับ 555+
ติดตามจ้า :katai2-1:
ขอบคุณครับ
เสียงแชะๆตอนเข้าห้องน้ำคืออะไรอ่ะ
ต้องติดตามต่อไปครับ ^^
********************************************
มุม Caption ไร้สาระ
เต้ย : มึงมีวิชาที่มึงถนัดมั่งมั้ยน่ะ
นันท์ : ไม่มี นี่กูพูดเลย 555+
เต้ย : กูไม่ได้ชม
*********************
ตย. คาบเรียนต่อไป
"ว่าแต่นายมีแฟนมาแล้วกี่คนละเนี่ย ?"
"4 ครับ"
ผมถึงกับตะลึงทันทีที่ได้ยินคำตอบนั้น
-
แวะมาแล้วคร้าบบบบบ จากกระทู้ สับสนตัวเอง 5555 ผมอ่านหมดละ เดี๋ยวจะมาไล่ตอบ งานเข้าครับ
ผมมาปักหมุดรอไว้ก่อน จึกนึง ว่างแล้วจะมาอ่านครับ มาปักไว้ตัวเองจะได้ไม่ลืม อิอิ เป็นกำลังใจให้คนแต่งครับ
:กอด1:
-
เห็นคำโปรยน่าสนใจ
"1 คนโง่ กับ 1 คนเหงามาเจอกัน" คืออยากรู้จะเป็นอย่างไร เลยกดลิ้งเข้ามาอ่าน ฮ่าๆ
อ่านสองตอนรวด เห้ย สนุกดีอ่ะ เนื้อเรื่องน่าติดตามมากครับ
ภาษาที่เขียนก็โอเคนะ อย่างแรกๆ มี คำเมือง แต่เป็นคำพื้นฐานๆ ผมพอเข้าใจ 555+
ชอบนันท์อ่ะ โง่แบบฮาๆ ตลกอ่า 555+
ส่วนแบงค์นี่ ผมว่าต้องมีไรแน่ๆ เลย ดูลึกลับๆ อยู่ๆ มาติวให้ฟรี ไม่มีไรแลกเปลี่ยนด้วย รอติดตามต่อไป
แอบชอบที่แบงค์สูง อิอิ
รอตอนต่อไปครับ :)
-
ว่างมาเม้นท์ แต่ไม่ว่างอ่านสักที งานเข้าชุลมุนวุ่นวาย มากครับ ชีวิต :m31:
นี่กำลังพิมพ์ตอนใหม่ใช่ไหมครับ ยังไม่ได้ลงเนอะ รอ รอ รอ เดี๋ยวหลังวันที่ 19 ไป น่าจะว่างขึ้นมานิดนึง.......
:katai4: :katai4: :katai4:
-
คาบเรียนที่ 3 ยังไง 1 ก็แพ้ 2
(http://image.free.in.th/v/2013/iq/150716033755.jpg)
"............."
ผมนิ่งเงียบไปครู่นึง เมื่อได้ยินแบงค์ตอบมาเช่นนั้น ผมพยายามใช้สมองอันน้อยนิดประมวลผล
"เฮ้ย ได้ไงน่ะ ก็......เมื่อวานยังเห็นยิ้มดีใจอยู่เลยไม่ใช่เหรอ แล้วไหง...?"
ผมถามแบงค์ด้วยสีหน้าสงสัย โดยไม่ได้บอกไปด้วยว่าผมเองได้แอบตามไปดูจนถึงหน้าประตูโรงเรียน (จะบอกได้ไงล่ะ) แต่แบงค์ไม่ตอบอะไรออกมา ได้แต่ยิ้มอย่างเดียว
.
ยิ้มที่ดูเหงา และเศร้ายังไงไม่รู้
.
มันเป็นเรื่องที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับผมเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ผมก็รู้สึกอยากจะช่วยจริงๆ
แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี และทันทีที่ผมคิดเช่นนั้น
"ป่ะ"
ผมเก็บสัมภาระทั้งหมดใส่กระเป๋า แบงค์เงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยความสงสัย
"ไปไหนครับ ?"
"ไปหาที่พักผ่อนหย่อนใจกัน"
ผมพูดพร้อมกับหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย แบงค์ยังคงทำหน้างุนงง แต่ผมก็ยังคงทำหน้าหน้ายิ้มคะยั้นคะยอ จนในที่สุดแบงค์ก็ลุกขึ้นตามผมมา
ผมเดินนำหน้าแบงค์ไปยังมอเตอร์ไซต์ของผมที่จุดจอดรถ ทันทีที่เดินไปถึง ผมก็หยิบกุญแจยื่นให้แบงค์ แบงค์มองผมด้วยสีหน้าสงสัย
"ไปมอไซต์เรานี่ล่ะ แต่นายขี่"
"เอ้า ทำไมงั้นล่ะครับ ?"
แบงค์ถามผม
"เราถือคติไม่ขี่ให้ใครซ้อนท้ายด้วยน่ะ อีกอย่างนายตัวใหญ่ด้วย เราทรงตัวลำบาก แห่ะๆ เออน่ะ นายขี่อ่ะดีแล้ว เดี๋ยวเราบอกทางเอง"
ผมตอบกลับไปพร้อมกับยิ้มแห่ะๆ ให้ ก่อนที่จะเขย่ากุญแจในมือ แบงค์ยิ้มหัวเราะ หร้อมกับส่ายหัวเบาๆ ก่อนที่จะหยิบกุญแจรถจากผมไป
ผมขึ้นซ้อนท้ายทันทีที่แบงค์สตาร์ทรถ พร้อมกับบอกเส้นทางให้แบงค์ ซึ่งก็ใช้เวลาไม่นานนักก้ถึงที่หมาย
.
"ที่นี่ที่ไหนน่ะครับ ?"
แบงค์เอ่ยถามผมทันทีที่หาที่จอดรถได้ ผมหันไปมองแบงค์ด้วยสีหน้าตกตะลึง
"เฮ้ย ไม่รู้จักอ่างแก้วเหรอเนี่ย ?"
แบงค์หันไปมองรอบๆ ก่อนที่จะหันมามองผม
"อ๋อ เคยได้ยินชื่ออยู่เหมือนกัน แต่ไม่เคยมาเลยน่ะครับ"
.
อ่างแก้ว เป็นอ่างกักเก็บน้ำที่ตั้งอยู่ใน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หรือที่รู้จักกันในชื่อ มช. มีชื่อมาจากน้ำห้วยแก้วที่ไหลลงมาจากดอยสุเทพ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อแห่งนึงของเชียงใหม่ โดยเฉพาะในช่วงเวลายามเย็นเช่นนี้ จะมีผู้คนมากมายต่างกันมาที่นี่
ผมเองก็เป็น 1 ในนั้น บ่อยครั้งหากผมไม่รู้จะไปไหน หรือรู้สึกไม่สบายใจ ผมก็จะมาที่นี่
.
"ว่าแต่พาผมมาที่นี่ทำไมเหรอครับ ?"
แบงค์หันมาถามผมที่ตอนนี้กำลังอ้าแขนรับลมยามเย็นอยู่ ผมเองเมื่อได้ยินแบงค์ถามเช่นนั้น ก็หันไปยิ้มให้แบงค์
"ก็......ไม่มีอะไรมาก ก็แค่อยากเปลี่ยนบรยากาศเฉยๆ น่ะ อีกอย่างดูนายไม่ค่อยสดชื่นเลย ก็เลยคิดว่าน่าจะช่วยอะไรได้บ้าง หรือนายคิดว่าเรายุ่งอะไรไม่เข้าเรื่องหรือเปล่าน่ะ ?"
ผมทำหน้าหงอยทันทีที่พูดออกไป แบงค์เองเมื่อเห็นสีหน้าเช่นนั้นของผมก็อมยิ้มพร้อมกับหัวเราะเบาๆ ในลำคอ ก่อนที่จะเอามือมาขยี้หัวผมเบาๆ แล้วจึงเดินนำหน้าผมไป
แบงค์เดินไปตามทางเรื่อยๆ โดยที่มีผมเดินตามหลัง แบงค์หยุดนิ่งครู่นึง ก่อนที่จะก้มหยิบก้อนหินก้อนนึงขึ้นมา แล้วจึงเดินไปยังม้านั่งที่อยู่ข้างทางเดิน
แบงค์วางมันลงตรงมุมของม้านั่ง ด่อนที่จะนั่งยองๆ ลงข้างม้านั่งนั้นโดยที่สายตายังคงจดจ่ออยู่กับก้อนหินนั้น ในขณะที่ผมได้แต่ยืนสงสัยว่าแบงค์เขาจะทำอะไรของเขากันน่ะ
ไม่นานนัก แบงค์ก็ล้วงหยิบมือถือของตัวเองออกมาปลดล็อคหน้าจอ แล้วจึงกดถ่ายรูปหินก้อนนั้น
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง
.
ผมยังคงไม่พูดอะไร ปล่อยให้แบงค์ถ่ายรูปต่อไปเรื่อยๆ จากก้อนหินไปยังดอกไม้ จากดอกไม้ไปยังต้นหญ้า จากต้นหญ้าไปโคมไฟ และอื่นๆ อีกมากมาย ก่อนที่จะนั่งลงข้างทางเดินริมอ่างแก้ว
แบงค์มองทอดยาวออกไปยังดอยสุเทพซึ่งอยู่อีกฝั่งนึงของอ่างแก้ว ก่อนที่จะยิ้มเล็กๆ ออกมา แล้วจึงหันมามองหน้าผม ที่ตอนนี้กำลังนั่งลงอยู่ข้างๆ แบงค์
"ขอบคุณนะครับ ที่พามา"
แบงค์เอ่ยขอบคุณพร้อมกับก้มหัวให้ผมเบาๆ ผมรีบก้มหัวตอบรับทันทีด้วยความเกรงใจ ก่อนที่จะหันไปมองยังดอยสุเทพเช่นเดียวกับแบงค์
.
"ทำไมไม่ไปง้อดูล่ะ ?"
ผมเอ่ยถามขึ้น ก่อนที่จะหันไปมองแบงค์ที่ตอนนี้ยังคงมองไปยังดอยสุเทพอยู่
"ช่างเถอะครับ"
แบงค์พูดพร้อมกับหยิบก้อนหินข้างตัวขว้างออกไปข้างหน้า
"เคยลองแล้วครับ แต่ไม่ได้ผล เมื่อวานที่นันท์เห็นผมยิ้ม เพราะผมคิดว่าเธอจะกลับมาน่ะครับ แต่ความจริงแล้ว ก็คงมีแต่ผมที่คิดไปเอง"
ผมได้แต่นิ่งเงียบ เมื่อได้ยินแบงค์พูดออกมาเช่นนั้น จึงได้แต่ก้มหน้าลงไม่พูดอะไรออกมา
"เป็นอะไรเหรอครับ ?"
คราวนี้แบงค์เป็นฝ่ายถามผมบ้าง ผมเงยหน้าขึ้นมามองแบงค์ด้วยสีหน้างงๆ ก่อนที่สมองอันน้อยนิดของผมจะประมวลผลได้
"อ๋อ เปล่าๆ ไม่ได้เป็นอะไร พอดีแค่กำลังสงสัยอะไรบางอย่าง"
"อะไรเหรอครับ ?"
แบงค์ถามผมอีกครั้ง ผมทำท่าเหยียดแขนบิดขี้เกียจ ก่อนที่จะยืดขาออก นั่งทำท่าห่อไหล่ พร้อมกับมองออกไปข้างหน้า
"ก็เรื่องความรักน่ะสิ บางทีก็สงสัยนะว่าทำไมคนเราต้องเศร้า ต้องร้องไห้เสียน้ำตาให้กับความรักด้วย"
"นันท์ไม่เคยมีแฟนเหรอครับ"
แบงค์หันมาถามผมด้วยสีหน้าสงสัย ช่างเป็นคำถามที่กรีดใจผมจริงๆ ผมส่ายหัวเป็นคำตอบ
"ไม่รู้สิ เราไม่เคยมีแฟน ไม่สิ ไม่เคยสนใจมากกว่า อาจจะเพราะเรายังรู้สึกสนุกอยู่กับเพื่อนๆ มากกว่าก็เป็นได้ จนบางทีเราก็ยังคิดสงสัยเลยนะ ว่าชีวิตนี้เราจะสามารถรักใครได้จริงๆ หรือเปล่า ?"
ทันทีที่ผมพูดจบ ผมก็เป็นฝ่ายหยิบก้อนหินขึ้นมาขว้างบ้าง
.
"ได้สิ"
แบงค์พูดขึ้นมา ผมหันไปมองแบงค์
.
"เพียงแต่นันท์ยังไม่เจอคนๆ นั้นที หรืออาจจะเจอแล้ว แต่ยังไม่รู้ตัวทีก็เป็นไปได้นะ"
แบงค์บอกกับผม ทำเอาผมถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ
เดี๋ยวนะๆ ตอนนี้ใครเป็นฝ่ายปลอบใจใครกันแน่วะ ???
.
"พูดซะหล่อเลยนะ ว่าแต่นายเหอะ มีแฟนมาแล้วกี่คนเนี่ย ?"
ผมถามแซวกลับไป แบงค์ทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่นึง ก่อนที่จะหันมามองผม
"4 ครับ"
"!!!!!!!"
ผมถึงกับตะลึงทันทีที่ได้ยินคำตอบนั้น
"แต่ก็โดนบอกเลิกหมดทั้ง 4 คนเลยครับ"
ผมทำตาโตตะลึงหนักกว่าเดิมอีก
"ไหงงั้นล่ะ ?"
ผมถามด้วยความสงสัยอย่างรุนแรง เพราะคิดๆ ดูแล้ว แบงค์ก็ออกจะดูเพียบพร้อมในระดับนึงอยู่นะ
.
"ก็ไม่รู้สิครับ เท่าที่จำได้ คนแรกบอกว่า ผมดีเกินไป"
หือ ???
"คนที่สองบอกว่า ผมไม่เร้าใจพอ"
หา ??????
"คนที่สามบอกว่า ผมไม่เข้าใจเธอ"
เห ?????????
"คนล่าสุดเมื่อกี้คนที่ 4 นี่ก็บอกว่าผม น่าเบื่อเกินไป"
.
".........."
".........................................."
อ่า อืม.....เอ่อ.......จะว่ายังไงดีล่ะ พอลองฟังเหตุผลของสาวๆ ทั้ง 4 แล้วมาลองคิดทบทวนดูอีกที
มันก็อาจจะจริงตามนั้นก็ได้นะ
.
"แล้วเป็นไงล่ะ อกหักมาถึง 4 ครั้ง เข็ดขยาดมั่งรึเปล่าเนี่ย ?"
ผมยิ้มแซวพร้อมกับเอาศอกแตะไหล่แบงค์เบาๆ
.
.
"ไม่รู้สิครับ จริงๆ ที่ผ่านมาทั้ง 4 คนนั้น ก็เป็นฝ่ายมาขอคบกับผมก่อนทั้งนั้น"
ครับ ไอหล่อเลือกได้ น่าหมั่นไส้แต๊ๆ
"อาจจะมีนอยด์ๆ ไปบ้าง แต่อีกสักพักก็คงหาย มุมมองอาจจะเปลี่ยนไป แต่อย่างไร ความรักมันก็ยังสวยงามเสมอ แค่เราอาจจะยังไม่เจอความรักที่ใช่สำหรับเรา ก็แค่นั้นล่ะ"
แบงค์พูดพร้อมกับมองออกไปข้างหน้า ผมนิ่งเงียบไปครู่นึง
.
- ความรักที่ใช่ - อย่างนั้นเหรอ ???
.
"เออใช่ เมื่อกี้เห็นถ่ายรูปนี่ ชอบถ่ายรูปเหรอ ?"
ผมหันไปถามแบงค์ทันทีที่นึกขึ้นได้ แบงค์หันมาพยักหน้าให้ผมแทนคำตอบ
ซึ่งจะว่าไป ผมก็เพิ่งจะฉุกใจคิดได้ว่า ที่กระเป๋านักเรียนของแบงค์นั้น มีพวงกุญแจที่ทำมาจากกลักฟิล์มห้อยอยู่ด้วย
ซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยากในยุคนี้ที่นิยมใช้ เมมโมรี่กันแล้ว
"ขอดูหน่อยได้ป่ะ"
ผมถามพร้อมฉีกยิ้มให้แบงค์ แบงค์หยิบมือถือของตัวเองออกมาปลดล็อคหน้าจอ ก่อนที่จะเปิดแกลลอรี่รูป แล้วจึงยื่นมาให้ผม
ผมสไลด์ดูรูปไปเรื่อยๆ
"มีแต่รูปสิ่งของกับธรรมชาติทั้งนั้นเลยนี่ ?"
ผมหันไปถามแบงค์ ก่อนที่จะก้มดูรูปต่อ
"ครับ"
แบงค์ตอบกลับมาแค่นั้น รูปทั้งหมดที่แบงค์ถ่ายไว้มีแต่รูปสิ่งของ ธรรมชาติ ไม่ก็สถานที่ต่างๆ แต่ไม่มีรูปคนแม้แต่รูปเดียว
.
"ทำไมไม่ถ่ายรูปคนมั่งล่ะ ?"
ผมถามแบงค์อีกรอบ แบงค์นิ่งเงียบไปครู่นึง ก่อนที่จะใช้นิ้วชี้ยกขึ้นมาเกาจมูกตัวเองเบาๆ
"จะว่ายังไงดีล่ะครับ เรียก สไตล์ ก็คงได้ล่ะมั้งครับ ผมชอบถ่ายรูปแนวนี้มากกว่าน่ะครับ รูปคนในมุมมองผมมันดูชัดเจนเกินไป ต่างจากรูปพวกนี้ อีกอย่างรูปบางรูป บางทีมันก็สื่อความหมายในสิ่งที่เราไม่สามารถพูดออกมาได้"
"อย่างรูปนี้น่ะเหรอ ?"
ผมถามพร้อมกับเปิดรูปก้อนหินบนม้านั่งที่แบงค์เพิ่งถ่ายเมื่อกี้
(http://image.free.in.th/v/2013/io/150716034010.jpg)
"ครับ ดูแล้วคิดยังไงครับ ?"
แบงค์ถามผมกลับ
.
ผมมองดูรูปนั้นอีกรอบพร้อมกับพยายามตีความหมายของมัน
"ดูเหงาๆ ยังไงไม่รู้แฮะ
"อย่างงั้นเหรอครับ"
แบงค์หันมามองผม พร้อมกับยิ้มให้ผม
.
"ก็อาจจะเป็นอย่างงั้นก็ได้มั้งครับ"
แบงค์พูดก่อนที่จะหันไปหยิบหินขึ้นมาขว้างออกไปอีกรอบ ผมเองก้พอจะสังเกตได้ว่า ถึงแม้แบงค์จะไม่ถึงขั้นร้องไห้ฟูมฟายอะไรขนาดนั้น แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้ว่าเขาเองก็คงรู้สึกเหงาอยู่ไม่ใช่น้อย
.
มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้บ้างนะ
อ๊ะ จริงสิ
ทันทีที่ผมคิดได้เช่นนั้น ผมก็ลุกขึ้นพร้อมกับหยิบมือถือของแบงค์มาด้วย แบงค์หันมามองผมด้วยความสงสัย แต่ก็ยังไม่ได้ลุกตามมา
ผมเดินไปยังม้านั่งตัวที่แบงค์ถ่ายเมื่อกี้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลมาก ผมพยายามหาก้อนหินขนาดใกล้เคียงกับที่แบงค์ถ่าย แล้วจึงหยิบมันขึ้นมาวางลงบนม้านั่ง ก่อนที่จะหาโฟกัสให้คล้ายกับที่แบงค์ถ่ายให้ได้มากที่สุด
.
"ทำอะไรเหรอครับ ?"
แบงค์ถาม ผมหันกลับไปก่อนที่จะลุกขึ้นพร้อมกับยิ้มแห่ะๆ ให้กับแบงค์ แล้วจึงยื่นมือถือส่งคืนให้แบงค์
"ดูสิ"
ผมบอกแบงค์ให้ดูรูปที่ผมถ่าย แบงค์มองผมด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย ก่อนที่จะหยิบมือถือขึ้นมาดู
(http://image.free.in.th/v/2013/ie/150716034526.jpg)
แบงค์นิ่งเงียบไปครู่นึง ก่อนที่จะอมยิ้มหร้อมกับหัวเราะเบาๆ ออกมา
"อะไรครับเนี่ย ?"
แบงค์เงยหน้าขึ้นมาถามผม ผมเดินไปยืนข้างๆ แบงค์
.
"ก็รูปที่นายถ่ายน่ะ มันมีก้อนหินแค่ก้อนเดียวใช่ป่ะ ?"
แบงค์พยักหน้าให้กับคำถามของผม
"ก็นั่นล่ะ มันก็เลยดูเหงาๆ เหมือนนายยังไงล่ะ ทีนี้เราก็เลยถ่ายใหม่ โดยเพิ่มหินเข้าไปอีก 1 ก้อน เป็น 2 ก้อน ยังไงล่ะ"
ผมพูดพร้อมกับชี้ไปยังก้อนหิน 2 ก้อนที่วางอยู่บนม้านั่ง แบงค์หันไปมองครู่นึงก่อนที่จะหันกลับมาดูรูปอีกครั้ง
.
"ถ้าหินก้อนแรกเป็นผม แล้วหินก้อนที่ 2 นี่ล่ะครับ เป็นใคร ?"
แบงค์ถามผมก่อนที่จะชี้ไปยังหินบนม้านั่ง
"ก็เราไง"
ผมตอบออกไปพร้อมกับใช้นิ้วโป้งชี้มาที่ตัวผมเอง
"อะไรนะครับ ?"
แบงค์ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
"ก็....แค่อยากให้นายรู้ไว้น่ะ ว่านายยังมีเราอยู่ข้างๆ นะ เวลาที่รู้สึกเหงาน่ะ"
.
ผมพูดพร้อมกับยิ้มให้แบงค์ แบงค์นิ่งเงียบไปครู่นึง ก่อนที่ผมจะฉุกใจคิดอะไรได้บางอย่าง
"เฮ้ยๆ อย่าเข้าใจผิดนะ ไม่ได้หมายความอะไรอย่างอื่นนะ หมายถึงว่านายยังมีเราอยู่เป็นเพื่อนอยู่ข้างๆ น่ะ"
ผมรีบพูดออกตัวทันทีที่คิดได้ แบงค์เองเมื่อได้ยินเช่นนั้น ก็มองดูรูปอีกรอบ
.
"ขอบคุณนะครับ"
แบงค์พูดพร้อมกับอมยิ้ม ซึ่งมันก็ทำให้ผมรู้สึกดีตามไปด้วย
.
"เอาล่ะ คราวนี้นายลองถ่ายรูปเราให้หน่อย พอดีเราจะทำรูปโปรไฟล์ใหม่น่ะ"
ผมพูดพร้อมกับหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าเกงเกง แล้วจึงยื่นให้แบงค์ แบงค์ทำหน้างงเล้กน้อย ทันทีที่แบงค์รับมือถือผมไป ผมก็ถอยห่างทิ้งระยะออกมา ก่อนที่จะตั้งท่าให้แบงค์ถ่าย
แบงค์ยืนนิ่งอยู่ครู่นึง ก่อนที่จะหยิบมือถือขึ้นมาตั้งท่าจะถ่ายรูป
.
"เอ่อ ผมว่า นันท์ยืนตัวตรงดีกว่านะครับ"
"อ่าว ไมง่ะ เฮ้ย ท่านี้เราว่าเด็ดแล้วนะ"
ผมถามกลับไป ในขณะที่ยังคงตั้งท่าค้างไว้อยู่
"เอาเถอะครับ เชื่อผม"
แบงค์ยังคงยืนยันคำเดิม ผมจึงต้องทำตาม อ่ะๆ ยืนตัวตรงก็ได้วะ
หลังจากที่ผมยืนตัวตรงตามที่แบงค์บอก แบงค์ก็เดินเข้ามาหาผม
"อ้าว ทำไรน่ะ ?"
ผมถามด้วยความสงสัย ในขณะที่แบงค์เดินเข้ามาหยุดตรงหน้าผม ใกล้ชนิดที่ผมต้องเงยหน้ามองหน้าแบงค์ (เกิดมาเตี้ยก็แบบนี้ล่ะ - -*)
"หลับตาลงครับ"
"ห๊ะ อะไรนะ ?"
ผมขมวดคิ้วด้วยความสงสัยทันที
"เอาเถอะครับ เชื่อผม"
แบงค์ยังคงยืนยันคำเดิม ผมจึงหลับตาตามที่แบงค์สั่ง เอาวะ อย่าเถียงตากล้อง
.
"หลับตาไว้นะครับ ห้ามลืมตาจนกว่าผมจะบอกนะ"
แบงค์บอกกับผม ผมพยักหน้ากลับไปเป็นคำตอบ
.
.
"......."
.
.
"............................"
.
.
แชะ..!!!!
.
"ลืมตาได้แล้วครับ"
ทันทีที่แบงค์พูดจบ ผมก็รีบลืมตาทันที แบงค์ยื่นมือถือให้ผม ก่อนที่จะหันหลังเดินออกไป ผมหยิบมือถือขึ้นมาดูทันที
.
"เฮ้ย อะไรเนี่ย ????"
ผมตะโกนด้วยความแปลกใจ ทันทีที่เห็นรูปซึ่งเป็นรูปรองเท้าของผม ย้ำครับ ว่า "รองเท้า" ผมรีบเดินตามหลังแบงค์ไปทันที
"ก็ผมไม่ถ่ายรูปคนนี่ครับ"
แบงค์หันกลับมายิ้มให้ผมก่อนที่จะหันหลังกลับไป แล้วเดินนำหน้าไปต่อ
"แต่เฮ้ย มันก็น่าจะมีข้อยกเว้นกันมั่งดิ"
"ไปกันเถอะครับ เดี๋ยวจะมืดเสียก่อน"
แบงค์พยายามเฉไฉไปเรื่องอื่น ในขณะที่ผมยังเดินตามหลังพร้อมกับบ่นไปด้วย
.
.
ท่ามกลางสายลมยามเย็นที่กำลังพัดผ่านอยู่นั้นเอง
อาจจะมีบางสิ่งบางอย่างกำลังเริ่มก่อตัวโดยที่เราไม่รู้ตัว หรือไม่ทันสังเกต
.
.
ก็เป็นได้..............................
.
.
จบคาบเรียนที่ 3
-
เห็นคำโปรยน่าสนใจ
"1 คนโง่ กับ 1 คนเหงามาเจอกัน" คืออยากรู้จะเป็นอย่างไร เลยกดลิ้งเข้ามาอ่าน ฮ่าๆ
อ่านสองตอนรวด เห้ย สนุกดีอ่ะ เนื้อเรื่องน่าติดตามมากครับ
ภาษาที่เขียนก็โอเคนะ อย่างแรกๆ มี คำเมือง แต่เป็นคำพื้นฐานๆ ผมพอเข้าใจ 555+
ชอบนันท์อ่ะ โง่แบบฮาๆ ตลกอ่า 555+
ส่วนแบงค์นี่ ผมว่าต้องมีไรแน่ๆ เลย ดูลึกลับๆ อยู่ๆ มาติวให้ฟรี ไม่มีไรแลกเปลี่ยนด้วย รอติดตามต่อไป
แอบชอบที่แบงค์สูง อิอิ
รอตอนต่อไปครับ :)
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชม เข้ามาอ่านครับ
เรื่องภาษานี่ ตอนแรกผมคุยกับน้องๆ ที่ทำงานว่าจะเอายังไงดีเหมือนกัน
ตอนแรกจะเอาเป็นคำเมืองแต๊ๆ แล้วค่อยหมายเหตุทีหลัง
ก็เกรงว่าจะยุ่งยาก
สุดท้ายก็เลยเป็นคำเมืองผสมกลาง
คนที่เป็นคนเมืองแต๊ๆ อาจจะหงุดหงิดใจ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็เพื่อคนภาคอื่นจะได้เข้าใจง่ายๆ ด้วยน่ะครับ
ปล. คนแต่ง (คือผมเอง)
เป็นคนภาคใต้โดยกำเนิดครับ (คนสุราษฯ) แต่ติดใจความต๊ะต่อนยอนของคนเหนือ
เลยย้ายมาอยู่เชียงใหม่ถาวรละครับ 555+
ว่างมาเม้นท์ แต่ไม่ว่างอ่านสักที งานเข้าชุลมุนวุ่นวาย มากครับ ชีวิต :m31:
นี่กำลังพิมพ์ตอนใหม่ใช่ไหมครับ ยังไม่ได้ลงเนอะ รอ รอ รอ เดี๋ยวหลังวันที่ 19 ไป น่าจะว่างขึ้นมานิดนึง.......
:katai4: :katai4: :katai4:
ขอบคุณครับ สู้ๆ นะครับ ^^
***********************
มุม Caption ไร้สาระ
นันทการ ได้เปลี่ยนรูปประจำตัวของเขา
(http://image.free.in.th/v/2013/if/150716035745.jpg)
รูปหล่อ พ่อรวย : อะไรของมึงน่ะ
ยีสต์ เทพเจ้าขนมปัง : จะสื่อว่ามึงหน้าส้นตีนเหรอวะ ไอนันท์
Oat lnwศาสตร์ : ผมว่าน่าจะใช่นะครับ
นันทการ : ไอพวกเพื่อนเหี้ย...!!!!
ตัวอย่างคาบเรียนต่อไป
"สูงเท่าไหร่จ๊ะ"
พี่ับัวเอ่ยถามผม
"167 ครับ"
"แบงค์ เราล่ะ สูงเท่าไหร่ ?"
-
รอติดตามตอนหน้า ความสูงจะเกี่ยวข้องยังไงกับสองคนนี้กันนะ :hao4:
-
แบงค์ดูอินดี้จริงๆ ....ชอบรูปหินคู่ เป็นเพื่อนอยู่ข้างๆ นันท์ น่ารักอ่ะ 555+
อยากรู้เหตุผลที่แบงค์ถ่ายแค่รองเท้าจัง มันต้องมีแน่ๆ
-
:katai2-1: เดินเรื่องได้น่ารักดีค่ะ
เราเชียร์แบงค์ o13
ปล.ฉากหลับตาทำเอาเราจินตนาการไปไกลมาก จุ๊บๆๆ 5555+
รูปประกอบสวยดีนะค่ะ ถ่ายเองรึเปล่า? o13
-
เวลาที่อ่าน..บรรยากาศรอบตัวเหมือนจะฟุ้งๆ ขึ้นมาเลยค่ะ :heaven ที่สำคัญอ่านแล้วยัง
เพลินมากๆ เลยด้วย ^^ รอตอนต่อไปนะคะ..
ปล. เอาใจช่วยแบงค์ให้สอนนันท์เข้าใจได้ไวๆ ก็แล้วกันค่ะ ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่ยากมากก็เถอะนะค้าา~ :laugh:
-
....
-
ตอนใหม่มาละครับ
เหมือนจะสั้นไปหน่อย รึป่าวหว่า ?
แนะนำติชมกันได้นะครับ ^^
รอติดตามตอนหน้า ความสูงจะเกี่ยวข้องยังไงกับสองคนนี้กันนะ :hao4:
เหมือนจะเฉลย แต่ก็ยังไม่เฉลยแฮะ แห่ะๆๆๆๆๆ
แบงค์ดูอินดี้จริงๆ ....ชอบรูปหินคู่ เป็นเพื่อนอยู่ข้างๆ นันท์ น่ารักอ่ะ 555+
อยากรู้เหตุผลที่แบงค์ถ่ายแค่รองเท้าจัง มันต้องมีแน่ๆ
นั่นสิ เหตุผลคืออะไร ?
:katai2-1: เดินเรื่องได้น่ารักดีค่ะ
เราเชียร์แบงค์ o13
ปล.ฉากหลับตาทำเอาเราจินตนาการไปไกลมาก จุ๊บๆๆ 5555+
รูปประกอบสวยดีนะค่ะ ถ่ายเองรึเปล่า? o13
ขอบคุณครับ
รูปนี่ถ่ายเองครับ แห่ะๆ
เวลาที่อ่าน..บรรยากาศรอบตัวเหมือนจะฟุ้งๆ ขึ้นมาเลยค่ะ :heaven ที่สำคัญอ่านแล้วยัง
เพลินมากๆ เลยด้วย ^^ รอตอนต่อไปนะคะ..
ปล. เอาใจช่วยแบงค์ให้สอนนันท์เข้าใจได้ไวๆ ก็แล้วกันค่ะ ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่ยากมากก็เถอะนะค้าา~ :laugh:
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยียนมากๆ ครับ
*************
มุม Caption ไร้สาระ
นันทการ : พวกมึงทอดทิ้งกู พวกมึงลืมกูกันหมดแล้วใช่มั้ย ?????
Oat lnwศาสตร์ : ..............คุณเป็นใครครับ ?
รูปหล่อ พ่อรวย : .............นั่นสิ ไอนี่ใครวะ ? กูแอดเฟซมันตอนไหนวะ
ยีสต์ เทพเจ้าขนมปัง : กูว่าต้องเป็นคนบ้าแน่เลย เดี๋ยวอันเฟรนด์ก่อน
นันทการ : ไอสาสสสสสสสส
***************
ตัวอย่างคาบเรียนต่อไป
"มิน่าล่ะ ว่าทำไมคราวนี้ถึงดูไม่เศร้าอะไรมากนัก เพราะเรานี่เอง"
เจ๊บัวแซวผม ผมยิ้มเขินอายเล็กน้อยก่อนที่จะยกมือปัดเป็นเชิงปฎิเสธไป
-
กำลังอ่านเพลินๆ อ้าวเห้ย จบแล้วหรอ ค้างมากอ่ะ 5555+
เจ๊บัวให้ยืนๆข้างกันทำไมอ่า อยากรู้
-
อืมนะ น่าสนใจ ทายไม่ถูกเลยว่าใครเป็นใคร แถมเกินมาคนหนึ่งด้วย ตอนนี้มีแค่ห้าคนเอง รอตอนต่อไป
-
:katai2-1: :katai2-1:
เนื้อเรื่องดูน่าสนใจดี :)
ชอบคาแรคเตอร์ของนันท์มากเลยคับดูบ๊อง ๆ น่ารักดี ผมฮามากกับฉากที่ว่า นันท์ โดนโอ๊ตบอกให้เอามือถูเสาอยู่โรงอาหาร
นันท์ เอ๊ยจะซื่อไปไหน ?
:katai1:
-
ตามมาอ่าน :katai5:
เรื่องน่ารักดี
นิยายที่มีรูปประกอบในการเล่าเรื่องมีน้อย
น่าสนใจดี จิ๊บถ่ายรูปอาร์ตดีนะ
ถึงตอนนี้แบงค์จะไม่ยอมถ่ายรูปนันท์ ในอนาคตต้องถ่ายแน่ๆเลย
อิอิ
อยากรู้เจ๊บัวให้ยืนคู่กันทำไม อย่าบอกนะว่าเป็นสาววาย จิ้นส่วนสูง ตัวเตี้ยเป็นเคะ ตัวสูงเป็นเมะ ไรงี้
-
เจ๊บัวจะแซวนันท์ใช่ไหมคะว่าเรียนอยู่ชั้นเดียวกันกับแบงค์แท้ๆ ทำไมถึงได้ตัวเล็กจัง~ :-[ ..
ปล. แบงค์จะถ่าย 'คน' ก็ต่อเมื่อใครคนนั้นคือคนที่พิเศษสำหรับแบงค์จริงๆ ใช่ไหมคะ ^^ แล้วก็..ภาพถ่ายสวยมากเลยค่าา ><
-
...
-
คาบเรียนที่ 5 มาเสิร์ฟแย้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก่อนอื่นขอชี้แจงนิดนึงก่อน
นิยายนี้ผมเขียนร่างลงสมุดไว้ก่อนน่ะครับ ก่อนที่จะพิมพ์
ตอนเขียนเนี่ยก็กะไม่ค่อยถูกครับว่าหากเอามาพิมพ์มันจะได้ประมาณกี่หน้าเวิร์ด
ก็เลยเขียนๆ ไปก่อน กลายเป็นว่าตอนเขียนเนี่ยมันได้ประมาณ 20 หน้ากระดาษสมุดต่อ 1 ตอน
พอเอามาพิมพ์มันก็เลยค่อนข้างยาวพอสมควร
ก็เลยตัดครึ่งน่ะครับ จะได้ไม่ยาวเกินไป
ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะครับ
แนะนำ ติ ชม กันได้เต็มที่
ผมรับฟังหมดครับ
กำลังอ่านเพลินๆ อ้าวเห้ย จบแล้วหรอ ค้างมากอ่ะ 5555+
เจ๊บัวให้ยืนๆข้างกันทำไมอ่า อยากรู้
ตัดจบให้ค้างคา จะได้เกิดอารมณ์อยากอ่านต่อ อิอิ
อืมนะ น่าสนใจ ทายไม่ถูกเลยว่าใครเป็นใคร แถมเกินมาคนหนึ่งด้วย ตอนนี้มีแค่ห้าคนเอง รอตอนต่อไป
มีคนสังเกตเห็นแล้ว
ติดตามตอนต่อไปครับ ปรากฏตัวแน่นอน (มีใบ้ๆ ให้ใน ตัวอย่างไปละ)
ส่วนว่าใครเป็นใครนั้น
ถ้าตาม จินตมโน ของผมนะครับ
เรียงจากซ้ายไปขวา
เต้ย > ไนท์ > แบงค์ > นันท์ > โอ๊ต > ยีสต์
ตามนี้ครับ
:katai2-1: :katai2-1:
เนื้อเรื่องดูน่าสนใจดี :)
ชอบคาแรคเตอร์ของนันท์มากเลยคับดูบ๊อง ๆ น่ารักดี ผมฮามากกับฉากที่ว่า นันท์ โดนโอ๊ตบอกให้เอามือถูเสาอยู่โรงอาหาร
นันท์ เอ๊ยจะซื่อไปไหน ?
:katai1:
ขอบคุณที่ชอบครับ
อันนี้ขอบอกว่า เอามาจากประสบการณ์ที่เจอในชีวิตน่ะครับ
ตอนนัดเจอเพื่อนน่ะครับ 555+
หลายเหตุการณ์ในเรื่องผมก็อิงมาจากสิ่งที่พบเจอในชีวิตประจำวันนี่ล่ะครับ
อย่างตอนล่าสุดนี้ ที่นันท์กับแบงค์แอดเฟซกัน
ก็มาจากเรื่องคนใกล้ตัวนี่ล่ะครับ แห่ะๆ
ตามมาอ่าน :katai5:
เรื่องน่ารักดี
นิยายที่มีรูปประกอบในการเล่าเรื่องมีน้อย
น่าสนใจดี จิ๊บถ่ายรูปอาร์ตดีนะ
ถึงตอนนี้แบงค์จะไม่ยอมถ่ายรูปนันท์ ในอนาคตต้องถ่ายแน่ๆเลย
อิอิ
อยากรู้เจ๊บัวให้ยืนคู่กันทำไม อย่าบอกนะว่าเป็นสาววาย จิ้นส่วนสูง ตัวเตี้ยเป็นเคะ ตัวสูงเป็นเมะ ไรงี้
ขอบคุณที่ชมครับ
พอดีเป็นคนชอบถ่ายรูปไปเรื่อยอยู่แล้วด้วยน่ะครับ
อีกอย่างเรื่องนี้มีเกี่ยวข้องกับรูปถ่ายด้วยนิดหน่อย ก็เลยเอามาใช้ให้เป็นประโยชน์ แห่ะๆ
ส่วนเจ๊บัวนี่คงได้คำตอบละนะครับ ^^
เจ๊บัวจะแซวนันท์ใช่ไหมคะว่าเรียนอยู่ชั้นเดียวกันกับแบงค์แท้ๆ ทำไมถึงได้ตัวเล็กจัง~ :-[ ..
ปล. แบงค์จะถ่าย 'คน' ก็ต่อเมื่อใครคนนั้นคือคนที่พิเศษสำหรับแบงค์จริงๆ ใช่ไหมคะ ^^ แล้วก็..ภาพถ่ายสวยมากเลยค่าา ><
เรื่องถ่ายรูปของแบงค์นี่ต้องตามกันต่อไป
ว่านันท์จะเอาชนะได้หรือไม่ 555+
แล้วก็ขอบคุณที่ชอบรูปครับ ^^
-
ถ้าแบงค์กับนันท์เป็นแฟนกันขึ้นมาเมื่อไร เจ๊บัวจะไม่ปิดร้านฉลองเลยเหรอคะเนี่ย เพราะดูท่าแล้วสำหรับ 'น้องสะใภ้' คนนี้เจ๊บัวให้ผ่านนนน~ :m3:
-
ผมก็คิดเหมือนกันว่าเจ๊บัวจิ้นแบงค์กะนันท์ไปล่ะ แถมสนับสนุนด้วยนะ ขอบคุณที่ตอบข้อสงสัยให้ครับ ก็จะรอดูพัฒนาการความรักครั้งนี้ จะฮา จะอบอุ่น จะประทับใจ จะรึกลึกแค่ไหนกันนะ ตอนนี้ก็พอมีนันท์มากวนใจแบงค์พอให้คล้ายเหงาได้บ้างล่ะนะ
-
...
-
คาบเรียนที่ 6 ครับ
มาช่วงดึกๆ จนเกือบเช้าตลอด 5555+
ตอนนี้แบงค์กับนันท์เหมือนจะเริ่มสนิท (???) กันมากขึ้นทุกทีๆ
แต่แล้วก็เหมือนจะมีคนเข้ามาแทรกจนได้
จะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย ?????
ปล. ขอสารภาพเลยครับว่า น้องไนท์นี่ ตอนที่ผมปิ๊งไอเดีย และเขียนพล็อตเรื่องเนี่ย
ไม่ได้มีคนๆ นี้อยู่ในพล็อตเลยแม้แต่น้อย
แต่ไหงพอลงมือเขียนจริงถึงโผล่มาได้เนี่ย 55555+ :a5:
ขอบคุณทุกๆ คอมเมนท์ครับ
เป็นกำลังใจที่ดีของผมเลยครับ ^^ :-[
ถ้าแบงค์กับนันท์เป็นแฟนกันขึ้นมาเมื่อไร เจ๊บัวจะไม่ปิดร้านฉลองเลยเหรอคะเนี่ย เพราะดูท่าแล้วสำหรับ 'น้องสะใภ้' คนนี้เจ๊บัวให้ผ่านนนน~ :m3:
นั่นสิ ดูออกนอกหน้ามากๆ 555+
ผมก็คิดเหมือนกันว่าเจ๊บัวจิ้นแบงค์กะนันท์ไปล่ะ แถมสนับสนุนด้วยนะ ขอบคุณที่ตอบข้อสงสัยให้ครับ ก็จะรอดูพัฒนาการความรักครั้งนี้ จะฮา จะอบอุ่น จะประทับใจ จะรึกลึกแค่ไหนกันนะ ตอนนี้ก็พอมีนันท์มากวนใจแบงค์พอให้คล้ายเหงาได้บ้างล่ะนะ
ขอบคุณมากๆ ครับ รบกวนติดตามกันต่อไปด้วยนะครับ
-
สงสัยว่าชมรมดนตรีคงจะได้นักร้องนำคนใหม่เป็นแบงค์ใช่ไหมคะเนี่ย ^^ และทั้งสองหนุ่มคงจะรู้สึกถึงสัญญาณอะไรบางอย่างล่ะสินะคะถึงได้มองหน้ากันแบบประเมินๆ กันแบบนั้น นันท์ยังไม่ต้องทำความเข้าใจตอนนี้ก็ได้ค่ะ ปล่อยให้เป็นเรื่องของหนุ่มๆ เขาเถ้ออ.. :laugh:
-
อืมที่มองหน้ากันแล้วเงียบไปเนี้ยหมายความว่าไงน้อ นันท์ของเราไมามีอะไรเด่นเลย นอกจากความอัธยาศัยดี คิดบวกแค่นั้นบ่ อีกอย่างน่าแกล้ง
-
:hao3: แบงค์มาเป็นนักร้องนำแน่เลย
แหมมมมม น่าจะอยู่ชมรมดนตรีไทย นันท์อาจจะชอบเปล่าขลุ่ย
น้องไนท์ ท่าจะชอบนันท์นะ
-
...
-
คาบเรียนที่ 7 มาเสิร์ฟแล้วครับ
เหมือนตอนนี้ทั้งแบงค์และนันท์เริ่มจะสปาร์คกันแล้วแฮะ
แต่จะไปได้สวยรึป่าวเนี่ย ?????
ขอพักสักหน่อยนะครับ ประมาณ 2-3 วัน ขอเคลียร์งานก่อน
(เอาแต่อัพนิยาย จนไม่ได้เคลียร์งาน 55555555+ :katai4:)
สงสัยว่าชมรมดนตรีคงจะได้นักร้องนำคนใหม่เป็นแบงค์ใช่ไหมคะเนี่ย ^^ และทั้งสองหนุ่มคงจะรู้สึกถึงสัญญาณอะไรบางอย่างล่ะสินะคะถึงได้มองหน้ากันแบบประเมินๆ กันแบบนั้น นันท์ยังไม่ต้องทำความเข้าใจตอนนี้ก็ได้ค่ะ ปล่อยให้เป็นเรื่องของหนุ่มๆ เขาเถ้ออ.. :laugh:
ดูเหมือนว่าแบงค์ของเราดูจะอินดี้เกินกว่าจะยอมเป็นนักร้องนำนะครับ ^^
อืมที่มองหน้ากันแล้วเงียบไปเนี้ยหมายความว่าไงน้อ นันท์ของเราไมามีอะไรเด่นเลย นอกจากความอัธยาศัยดี คิดบวกแค่นั้นบ่ อีกอย่างน่าแกล้ง
ใช่แล้ว นันท์น่าแกล้งจริงๆ
ผมยังชอบแกล้งเลย 555+
:hao3: แบงค์มาเป็นนักร้องนำแน่เลย
แหมมมมม น่าจะอยู่ชมรมดนตรีไทย นันท์อาจจะชอบเปล่าขลุ่ย
น้องไนท์ ท่าจะชอบนันท์นะ
ขออภัยที่ทำให้เสียใจด้วยนะครับ อิอิ
แบงค์เราอินดี้
ส่วนนันท์กับขลุ่ยนี่.................. :o8: :o8:
ส่วนน้องไนท์นี่ต้องดูต่อไป
เพราะอย่างที่บอก ว่าตานี่ไม่ได้อยู่ในพล็อตแรกเริ่มเดิมที
เพิ่งจะโผล่มาก็ตอนเขียนนี่ล่ะ :hao7:
**********
ขอบคุณทุกคอมเมนท์ และทุกคลิกที่เข้ามาอ่านนะครับ ^^
-
อืม เขามีลับลมคมในกันเนอะ คอยดูพัฒนาการขั้นต่อไปนะ คึคึ
-
:mew1:
-
ไนท์คะ..ตัดใจตอนนี้ก็ยังไม่สายหรอกค่ะ จริงๆ น้าา :fox2:
-
:mew1:
-
แรกๆ ไม่คิดจะเข้ามาอ่าน สารภาพว่าเพราะไม่รู้จะอ่านเรื่องไหนเลยลองกดเข้ามาอ่าน อืมพูดได้ว่าไม่เสียใจที่เข้ามาอ่าน เนื้อเรื่องสนุกดี ตลกด้วย อ่านแล้วอมยิ้มได้บ่อยๆ ตัวละครมีคาแรคเตอร์ชัดเจน เดินเรื่องไม่อืด ขอติดตามด้วยคนนะครับ
ปล.อย่าทิ้งกันนะ
-
โหยยยยยยยยย แบบว่า..ผมพลาดไปหลายตอนมาก
นี่ถ้าไม่กดตรง Signature พี่จิ๊บ ผมคงยังไม่รู้ว่าเอาตอนใหม่มาลงแล้ว :sad4: :sad4:
ชอบขนมตอนที่ 5 อะ ทาร์ตน่ากินมาก 5555+
แอบชอบโมเม้นที่แบงค์ชอบยีหัวนันท์อ่ะ ดูอบอุ่นดี :-[
นันท์ดูเหมือนไม่มีอะไรดี แต่แบบผมชอบนันท์อ่ะ
เป็นคนที่ดูภายนอกเหมือนไม่มีอะไรแต่จริงๆ มันมีอะไรบางอย่าง
ความสัมพันธ์ของทั้งสองเริ่มพัฒนาแล้วสินะ มีกอดกันด้วย อิอิ
ปล. ไนท์แอบคิดไรกับนันท์แน่ๆ ใช่ม่ะ ตัดใจด่วนนะ 555+
-
...
-
สวัสดีครับ มาตอนดึกๆ อีกแล้ว 555+
คาบเรียนที่ 8 ครับ
คราวนี้ออกนอกสถานที่ไปไกลกันถึงสันป่าเกี๊ยะกันเลยทีเดียว
จะมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นบ้าง ต้องติดตามต่อไปครับ
อืม เขามีลับลมคมในกันเนอะ คอยดูพัฒนาการขั้นต่อไปนะ คึคึ
นันท์ของเราออกจะทึ่มๆ แบงค์คงเหนื่อยหน่อย 55+
ไนท์คะ..ตัดใจตอนนี้ก็ยังไม่สายหรอกค่ะ จริงๆ น้าา :fox2:
สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร 555+
:mew1:
:mew1:
:mew1:
แรกๆ ไม่คิดจะเข้ามาอ่าน สารภาพว่าเพราะไม่รู้จะอ่านเรื่องไหนเลยลองกดเข้ามาอ่าน อืมพูดได้ว่าไม่เสียใจที่เข้ามาอ่าน เนื้อเรื่องสนุกดี ตลกด้วย อ่านแล้วอมยิ้มได้บ่อยๆ ตัวละครมีคาแรคเตอร์ชัดเจน เดินเรื่องไม่อืด ขอติดตามด้วยคนนะครับ
ปล.อย่าทิ้งกันนะ
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมและอ่านครับ และขอบคุณสำหรับคำชมด้วยครับ ^^
สำหรับเรื่องนี้ตั้งใจเขียนมากๆ ครับ แต่อาจจะมีผิดพลาดบ้าง ก็แนะนำกันได้ครับ
ปล. นิยายเรื่องนี้ผมวางพล็อตไว้จนจบแล้วครับ
แถมยังวางพล็อตไปจนถึงภาค 3 แล้วด้วย ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะครับ ^^
โหยยยยยยยยย แบบว่า..ผมพลาดไปหลายตอนมาก
นี่ถ้าไม่กดตรง Signature พี่จิ๊บ ผมคงยังไม่รู้ว่าเอาตอนใหม่มาลงแล้ว :sad4: :sad4:
ชอบขนมตอนที่ 5 อะ ทาร์ตน่ากินมาก 5555+
แอบชอบโมเม้นที่แบงค์ชอบยีหัวนันท์อ่ะ ดูอบอุ่นดี :-[
นันท์ดูเหมือนไม่มีอะไรดี แต่แบบผมชอบนันท์อ่ะ
เป็นคนที่ดูภายนอกเหมือนไม่มีอะไรแต่จริงๆ มันมีอะไรบางอย่าง
ความสัมพันธ์ของทั้งสองเริ่มพัฒนาแล้วสินะ มีกอดกันด้วย อิอิ
ปล. ไนท์แอบคิดไรกับนันท์แน่ๆ ใช่ม่ะ ตัดใจด่วนนะ 555+
สารภาพเลยนะว่าคนเขียนแอบเทใจให้น้องไนท์พอสมควร 555+
นันท์นี่มีต้นแบบมาจากคนใกล้ตัวผมเองครับ
น่ารักจริงๆ ผมยังชอบแกล้งเลย 555+
-
นันท์น่ารักสุดๆ เลยนะคะ ขนาดว่างอนแบงค์ยังเลือกที่จะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ แบงค์ เผื่อให้แบงค์เขาง้ออีกต่างหาก ><
-
มีถึงภาค3กันเลยทีเดียว ถ้าไนท์มันนิสัยดีไม่เจ้าชู้ มันก็โอเครนะครับ แต่แบงค์ก็เป็นคนธรรมๆในมุมของผมนะ เป็นคนเงีียบและจริงจังกับชีวิตและความรู้สึกขอตัวเองดี คงเลือกยากว่าจะชอบใคร แต่ตอนนี้เหมือนนันท์จะตะแคงมาทางแบงค์นะ รอตอนต่อไป
-
แล้วๆๆๆๆ out door กันด้วย ว่าแต่มีอิมเมจนันท์กับแบงก์ใหดูไหมครับ เพื่อความฟิน
-
ฮาโอ๊ตอ่ะ พกพาวเวอร์แบงค์ 10 กว่าอัน 555555+
น้องไนท์ชวนนันท์นอนด้วย อ่ะ อิอิ
จริงๆ น้องไนท์ก็โอเคนะ แต่ชอบโมเม้นเวลานันท์อยู่กับแบงค์ มันดูแบบอบอุ่นดี
ปล. ในรูปคือสันป่าเกี๊ยะหรอครับ สวยดีอ่ะ ชอบธรรมชาติแบบนี้ ไม่เคยไปเลย อากาศท่าจะดีเนอะ
-
อ่านจบแล้ว 2 ตอน น้ำตาจะไหล :sad4: :sad4: :sad4:
นันท์ แบงค์สินะ อกหักมาซบนันท์ :sad11: :sad11:
ตอนแรกนึกว่าจะจับคู่กะเต้ย รู้สึกถึงอะไรบางอย่างในตัว เต้ยอะ ไม่รู้พี่จิ๊บจะเล่นประเด็นนี้ไหม ต้องอ่านตอนต่อๆปายยยยยย
-
...
-
คาบเรียนที่ 9 คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ช่วงเที่ยวสันป่าเกี๊ยะนี่เป็นจุดสำคัญของความสัมพันธ์ของตัวละครเลยนะเนี่ย
ฝากติดตามด้วยครับ ^^
นันท์น่ารักสุดๆ เลยนะคะ ขนาดว่างอนแบงค์ยังเลือกที่จะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ แบงค์ เผื่อให้แบงค์เขาง้ออีกต่างหาก ><
งอนนิด ง้อหน่อย :hao7:
มีถึงภาค3กันเลยทีเดียว ถ้าไนท์มันนิสัยดีไม่เจ้าชู้ มันก็โอเครนะครับ แต่แบงค์ก็เป็นคนธรรมๆในมุมของผมนะ เป็นคนเงีียบและจริงจังกับชีวิตและความรู้สึกขอตัวเองดี คงเลือกยากว่าจะชอบใคร แต่ตอนนี้เหมือนนันท์จะตะแคงมาทางแบงค์นะ รอตอนต่อไป
นั่นสิ เป็นผม ผมก็เลือกยากนะ
คนนึงอบอุ่น อีกคนขี้เล่น
แล้วๆๆๆๆ out door กันด้วย ว่าแต่มีอิมเมจนันท์กับแบงก์ใหดูไหมครับ เพื่อความฟิน
หืม.....???
อันนี้ก็ต้องติดตามต่อไปครับ :hao6:
ฮาโอ๊ตอ่ะ พกพาวเวอร์แบงค์ 10 กว่าอัน 555555+
น้องไนท์ชวนนันท์นอนด้วย อ่ะ อิอิ
จริงๆ น้องไนท์ก็โอเคนะ แต่ชอบโมเม้นเวลานันท์อยู่กับแบงค์ มันดูแบบอบอุ่นดี
ปล. ในรูปคือสันป่าเกี๊ยะหรอครับ สวยดีอ่ะ ชอบธรรมชาติแบบนี้ ไม่เคยไปเลย อากาศท่าจะดีเนอะ
โอ๊ตเราเตรียมทุกสถานการณ์
ในรูปคือสันป่าเกี๊ยะครับ ธรรมชาติมากๆ ครับ
หากมีโอกาส อยากลองให้ไปดูครับ แล้วจะติดใจ
อ่านจบแล้ว 2 ตอน น้ำตาจะไหล :sad4: :sad4: :sad4:
นันท์ แบงค์สินะ อกหักมาซบนันท์ :sad11: :sad11:
ตอนแรกนึกว่าจะจับคู่กะเต้ย รู้สึกถึงอะไรบางอย่างในตัว เต้ยอะ ไม่รู้พี่จิ๊บจะเล่นประเด็นนี้ไหม ต้องอ่านตอนต่อๆปายยยยยย
หืม....???
เต้ยมีโมเม้นท์นั้นด้วยเหรอ ????
อันนี้ก็ต้องดูต่อไป 55555+
-
เงิบเลยสินะคะไนท์ :laugh: รู้สึกเลยค่ะ ว่าดีแล้วนะ..ที่นันท์เป็นคนซื่อแบบนี้ ^^ ถึงแม้จะถูกลวนลามบ่อยๆ >< แต่ให้นันท์เข้าใจแค่ความรู้สึกที่เปลี่ยนไปของตัวเองคนเดียวก็พอ.. :myeye:
-
ทำไมแบงก์ไม่ขอนอนเต็นท์เดียวกันกับนันท์ -*-' ไม่ได้ดั่งใจจริงๆ (อยากรูไนท์สูงกี่เซ็นหว่า)
-
อืม เพราะตอนนี้แบงค์ยังไม่อะไรบ้าง ก็อย่างที่แบงว่าของได้มายากๆมักจะมีค่าเสมอ แต่สำหรับผมแล้ว มันไม่เกียวกันหรอก มันแล้วแต่เจตนามากกว่าว่าเราต้องการสิ่งนั้นทำไหม เพื่ออะไร และจะได้อะไรกลับมาด้วย รอต่อไป
-
ชอบนิสัยนันท์มากกกกก
แต่จะชอบมากถ้าไนท์กะแบงค์มารบกันเพราะฮิม
แต่ไม่รู้จะได้เห็นฉากนั้นไม๊ (อันที่จริงอยากให้แบงค์รู้ตัวแล้วมีคู่แข่ง) ;p
สนุกมากค่ะ ตามต่อๆๆ
-
แบงค์นี่แอบซึนนะเนี่ยไม่พอใจที่ไนท์ถ่ายรูปคู่กับนันท์ก็ไม่ยอมบอก
ส่วนไนท์นี่พอแบงค์เข้ามาหน่อยก็รีบทำคะแนนเลยนะ
กลัวนันท์ไปรักกับแบงค์ซะเต็มที่ แต่ช้าไปแล้วไอ้น้องช้าไปจริง ๆ ฮ่า ๆ :hao7: :hao7:
-
แบงค์แอบงอลป่าวนี่ 5555+
เห็นไนท์กับนันท์ใกล้ชิดกันแบบนั้น ทั้งถ่ายรูปด้วยกันแล้วมีนวดไหล่กันด้วย อิอิ
-
...
-
สวัสดีครับ ทุกๆ ท่าน
คาบเรียนที่ 10 ครับ
ตอนนี้ก็ยังคงอยู่ที่สันป่าเกี๊ยะครับ ยังไม่กลับ 555+
คาบเรียนต่อไปจะเป็นบทสรุปของทริปสันป่าเกี๊ยะแล้วครับ
ฝากติดตามด้วยนะครับ ^^
เงิบเลยสินะคะไนท์ :laugh: รู้สึกเลยค่ะ ว่าดีแล้วนะ..ที่นันท์เป็นคนซื่อแบบนี้ ^^ ถึงแม้จะถูกลวนลามบ่อยๆ >< แต่ให้นันท์เข้าใจแค่ความรู้สึกที่เปลี่ยนไปของตัวเองคนเดียวก็พอ.. :myeye:
ไนท์คงเหนื่อยหน่อยเนาะ 555+
ทำไมแบงก์ไม่ขอนอนเต็นท์เดียวกันกับนันท์ -*-' ไม่ได้ดั่งใจจริงๆ (อยากรูไนท์สูงกี่เซ็นหว่า)
แบงค์เราออกจะพูดไม่ค่อยเก่งน่ะครับ อิอิ
ปล. ตามเนื้อเรื่องไนท์สูง 179 ครับ
อืม เพราะตอนนี้แบงค์ยังไม่อะไรบ้าง ก็อย่างที่แบงว่าของได้มายากๆมักจะมีค่าเสมอ แต่สำหรับผมแล้ว มันไม่เกียวกันหรอก มันแล้วแต่เจตนามากกว่าว่าเราต้องการสิ่งนั้นทำไหม เพื่ออะไร และจะได้อะไรกลับมาด้วย รอต่อไป
ต้องรอดูต่อไปว่าหลังจากนี้แบงค์เราจะทำอะไรบ้าง รบกวนติดตามต่อด้วยนะครับ ^^
ชอบนิสัยนันท์มากกกกก
แต่จะชอบมากถ้าไนท์กะแบงค์มารบกันเพราะฮิม
แต่ไม่รู้จะได้เห็นฉากนั้นไม๊ (อันที่จริงอยากให้แบงค์รู้ตัวแล้วมีคู่แข่ง) ;p
สนุกมากค่ะ ตามต่อๆๆ
ขอบคุณที่ติดตามครับ
ดีใจที่ชอบนันท์นะครับ
ส่วนแบงค์จะทำอย่างไรต่อไป ต้องติดตามต่อครับ แห่ะๆๆ
แบงค์นี่แอบซึนนะเนี่ยไม่พอใจที่ไนท์ถ่ายรูปคู่กับนันท์ก็ไม่ยอมบอก
ส่วนไนท์นี่พอแบงค์เข้ามาหน่อยก็รีบทำคะแนนเลยนะ
กลัวนันท์ไปรักกับแบงค์ซะเต็มที่ แต่ช้าไปแล้วไอ้น้องช้าไปจริง ๆ ฮ่า ๆ :hao7: :hao7:
น้องไนท์อาจจะเหนื่อยซะแล้วแบบนี้ -0-
แบงค์แอบงอลป่าวนี่ 5555+
เห็นไนท์กับนันท์ใกล้ชิดกันแบบนั้น ทั้งถ่ายรูปด้วยกันแล้วมีนวดไหล่กันด้วย อิอิ
ก็อาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้นะ
-
แบงค์นี่ก็แอบเนียนเลยนะ
ตัวเองเมาไม่มากแทน ๆ ลางนันท์เข้าเต้นท์เฉยเลยนะคิคิ
รู้นะคิดไรอยู่ :hao6:
-
โอ๊ตอาจจะสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างระหว่างทั้งสองคน และเพื่อเป็นการเปิดโอกาสให้แบงค์กับนันท์ เลยช่วยลากน้องไนท์ไปนอนอีกเต๊นท์กับตัวเองก็ได้ล่ะมั้งค้าา :hao7:
ปล. คนที่ไม่ค่อยพูดแบบโอ๊ตมักช่างสังเกต แถมยังเจ้าเล่ห์หน่อยๆ ด้วยนะคะเราว่า~
-
ไนท์รุกแล้ว???
= = แน่นอนว่าจะมีคนนึงหัวทึ่มโดยธรรมชาติ
-
คนที่แนะนำให้แบงค์ติวให้นันท์น่าจะรู้อะไรอยู่แล้วล่ะ เลยแนะนำไป ยังไงก็คงต้องดูกันต่อไป
-
จำไม่ได้จริงหรอว่าเข้ามานอนกับนันท์ได้ไง กิ้วๆ 55555+
ว่าแต่น้องไนท์หายไปไหน 5555+
-
...
-
สวัสดีครับทุกท่าน m(_ _)m
คาบเรียนที่ 11 ครับ
ในที่สุดก็จบทริปสันป่าเกี๊ยะแล้ว ฮุเร่~~~ (คนเขียนกระโดดโลดเต้น)
ก่อนอื่นขอสารภาพก่อนเลยว่า เหตุการณ์ช่วงทริปนี้เป็นอะไรที่เขียนยากมากกกกกกกก
ตอนเขียนนี่เกาหัวแกรกๆ เลยทีเดียว
โดยเฉพาะตอนที่ 10 กับ 11 นี่ตอนเขียนร่างลงสมุด
ผมเขียนเกือบจะจบตอนที่ 11 แล้วแท้ๆ
ผมยังต้องลบเขียนใหม่หมดเลย แล้วเริ่มเขียนตอนที่ 10 ใหม่ตั้งแต่หน้าแรก :ling2: :ling2:
แต่ในที่สุดก็ผ่านมันมาได้ :hao7: :hao7:
ว่าจะไปนี่ก็ผ่านมาได้ประมาณครึ่งเรื่องได้แล้วมั้งครับ
(ให้ถูกต้อง น่าจะเรียกว่า 3/5 มากกว่านะ)
หลังจากนี้ความสัมพันธ์ของทั้งสอง (หรือสาม ?) จะเป็นยังไงต่อไป
รบกวนติดตามด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
แต่........!!!!
ก่อนหน้านั้น ขอประกาศตรงนี้ก่อนครับว่า
จะขอหายตัวไปประมาณ 1 อาทิตย์ครับ ขอไปเคลียร์ธุระชีวิตก่อน 555+
กลับมาอีกทีน่าจะไม่พุธ ก็พฤหัสหน้าครับ
สัญญา (ยกนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวกัน อิอิ)
ไปก่อนนะครับ :bye2:
ทิ้งท้าย
เบื่องหลังการแต่งนิยายเรื่องนี้ 555+
(http://image.free.in.th/v/2013/ik/150730033201.jpg)
แบงค์นี่ก็แอบเนียนเลยนะ
ตัวเองเมาไม่มากแทน ๆ ลางนันท์เข้าเต้นท์เฉยเลยนะคิคิ
รู้นะคิดไรอยู่ :hao6:
นั่นสิ แบงค์คิดไรอ่ะ :hao6:
โอ๊ตอาจจะสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างระหว่างทั้งสองคน และเพื่อเป็นการเปิดโอกาสให้แบงค์กับนันท์ เลยช่วยลากน้องไนท์ไปนอนอีกเต๊นท์กับตัวเองก็ได้ล่ะมั้งค้าา :hao7:
ปล. คนที่ไม่ค่อยพูดแบบโอ๊ตมักช่างสังเกต แถมยังเจ้าเล่ห์หน่อยๆ ด้วยนะคะเราว่า~
อาจจะมีพลังงานบางอย่าง ก็เป็นด้ายยยยยยยย :hao3:
ไนท์รุกแล้ว???
= = แน่นอนว่าจะมีคนนึงหัวทึ่มโดยธรรมชาติ
:laugh: :laugh:
แต่น้องไนท์เราดูท่าจะยังไม่ยอมง่ายๆ นะ
คนที่แนะนำให้แบงค์ติวให้นันท์น่าจะรู้อะไรอยู่แล้วล่ะ เลยแนะนำไป ยังไงก็คงต้องดูกันต่อไป
โอ๊ต จิตสัมผัส :a5:
จำไม่ได้จริงหรอว่าเข้ามานอนกับนันท์ได้ไง กิ้วๆ 55555+
ว่าแต่น้องไนท์หายไปไหน 5555+
จำได้ไม่ได้ไม่รู้
รู้แต่ว่าเนียนมาก :laugh:
-
5555555555555
แม่คะนิ้งสวยมากกกกกก (ประชดยีสต์)
แบงค์เคยเจอนันท์มาก่อน แล้วพ่อก็รู้ว่าแบงค์ชอบนันท์(?)
เดามั่วแหล่ว ;p
**
จะมีคนมาปลอบใจไนท์ไหมค้าเนี่ย สงสารน้องงงงงง :hao5:
-
ฮาแม่คะนิ้ง นันท์นี่ซื่อแต่ไม่ได้โง่ ใช่ไหมครับ หรือทั้งสองอย่าง
-
ตามทันละ วันนี้นั่งอ่านหลายตอน
อิอิ
พ่อแบงค์รู้อะไรแน่ๆถึงมองนันท์
อ่านแล้วรู้สึกแบงค์ชอบนั้นแน่ๆไนท์ก็เช่นกัน
นันท์น่ารักดีซื่อๆ มีเสน่ห์แบบแปลกๆ
5555
-
แค่คุณพ่อไม่คัดค้านเรื่องแรงจูงใจของแบงค์ก็พอแล้วล่ะค่าา :-[
-
:impress3:เริ่มชอบความน่ารักของตัวละครแล้วละ สงสัยผู้แต่งเคยดูหนังที่พวกเขาเคยเล่นในบทชายรักชายมาแล้วแน่เลย ถึงได้หยิบเอาบุคลิกของนักแสดงจากเรื่องนั้นๆมาใส่ในตัวละครในเรื่องนี้ แทบจะเป๊ะเว่อ อ่านแล้วชอบมากครับ ชอบที่เอารูปถ่ายมาประกอบ เพราะว่าผมเองวางแผนเที่ยวเชียงใหม่เอาไว้ เป็นครั้งแรกจริงๆที่ผมจะได้ไปเชียงใหม่ (จองตั๋วเครื่องบินไปกลับเรียบร้อยแล้ว) ที่สำคัญคิดว่าจะหาหอพักไกล้ห้างเมญ่า ไม่ก็ถนนนิมมาน เห็นตัวละครในเรื่องก็นึกถึงตัวเอง หากเข้าร้านกาแฟแล้วผมต้องสั่งกาแฟผมจะสั่งลาเต้ปั่นครับ ชอบที่รสชาตินุ่มนวลเป็นเนื้อเดียวกันดีมาก แต่โดยแท้จริงแล้วเมื่อผมเข้าร้านกาแฟผมจะสั่งสตอเบอรี่โยเกิร์ตปั่นซะมากกว่า ถ้ามีเมนูนี้ ใครก็บอกว่าผมชอบกินอะไรที่ไม่เข้ากับหน้าตาเลย เป็นเกย์เปล่าวะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
อืมก็ดีนะอุปสรรคเรื่องครอบครัวคงไม่เท่าไหร่ คึคึ ไนท์จะทำยังไงต่อล่ะ รอดูกันต่อไป
-
...
-
คาบเรียนที่ 12 มาแบ้วววววววววววว
มาตามสัญญา (เราจะทำตามสัญญา ขอเวลาอีกไม่นานนนนน //ไม่ใช่ล่ะ)
5555555555555
แม่คะนิ้งสวยมากกกกกก (ประชดยีสต์)
แบงค์เคยเจอนันท์มาก่อน แล้วพ่อก็รู้ว่าแบงค์ชอบนันท์(?)
เดามั่วแหล่ว ;p
**
จะมีคนมาปลอบใจไนท์ไหมค้าเนี่ย สงสารน้องงงงงง :hao5:
นั่นสิ น้องไนท์อาจจะกำลังร้องเพลง "โปรดส่งครายมาร๊ากกกกช้านที" อยู่ก็เป็นไปได้
ฮาแม่คะนิ้ง นันท์นี่ซื่อแต่ไม่ได้โง่ ใช่ไหมครับ หรือทั้งสองอย่าง
กลัวว่าอาจจะเป็นทั้งสองอย่างก็ได้นะ :a5:
ตามทันละ วันนี้นั่งอ่านหลายตอน
อิอิ
พ่อแบงค์รู้อะไรแน่ๆถึงมองนันท์
อ่านแล้วรู้สึกแบงค์ชอบนั้นแน่ๆไนท์ก็เช่นกัน
นันท์น่ารักดีซื่อๆ มีเสน่ห์แบบแปลกๆ
5555
น่ารักแบบนี้ คงมีเกิดศึกชิงนายแน่ๆ
แค่คุณพ่อไม่คัดค้านเรื่องแรงจูงใจของแบงค์ก็พอแล้วล่ะค่าา :-[
ผ่านพ่อสามี(???????)ไปแล้ว ยังเหลือแม่สามี แม่สะใภ้ พ่อสะใภ้อีกนะ 555+ o22
:impress3:เริ่มชอบความน่ารักของตัวละครแล้วละ สงสัยผู้แต่งเคยดูหนังที่พวกเขาเคยเล่นในบทชายรักชายมาแล้วแน่เลย ถึงได้หยิบเอาบุคลิกของนักแสดงจากเรื่องนั้นๆมาใส่ในตัวละครในเรื่องนี้ แทบจะเป๊ะเว่อ อ่านแล้วชอบมากครับ ชอบที่เอารูปถ่ายมาประกอบ เพราะว่าผมเองวางแผนเที่ยวเชียงใหม่เอาไว้ เป็นครั้งแรกจริงๆที่ผมจะได้ไปเชียงใหม่ (จองตั๋วเครื่องบินไปกลับเรียบร้อยแล้ว) ที่สำคัญคิดว่าจะหาหอพักไกล้ห้างเมญ่า ไม่ก็ถนนนิมมาน เห็นตัวละครในเรื่องก็นึกถึงตัวเอง หากเข้าร้านกาแฟแล้วผมต้องสั่งกาแฟผมจะสั่งลาเต้ปั่นครับ ชอบที่รสชาตินุ่มนวลเป็นเนื้อเดียวกันดีมาก แต่โดยแท้จริงแล้วเมื่อผมเข้าร้านกาแฟผมจะสั่งสตอเบอรี่โยเกิร์ตปั่นซะมากกว่า ถ้ามีเมนูนี้ ใครก็บอกว่าผมชอบกินอะไรที่ไม่เข้ากับหน้าตาเลย เป็นเกย์เปล่าวะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
- ขอบคุณที่อ่านแล้วชอบครับ ^^
- เรื่องนักแสดงนี่ผมชอบอวบอ้วนนี่แสดงเรื่อง Just in case กับ An Ordinary Love Story นะอิมเมจมันตรงกับแบงค์เป๊ะๆ เลย
(แต่เสียดายที่ Just in Case จบเศร้า ส้วน An ก็ดูค้างคา ไม่ชัดเจน)
- มาเที่ยวเชียงใหม่ขอให้สนุกนะครับ
แนะนำถนนคนเดินครับ หากอยากได้บรรยากาศคนเมือง ต๊ะต่อนยอน เนี่ย (มีเฉพาะวันอาทิตย์)
อืมก็ดีนะอุปสรรคเรื่องครอบครัวคงไม่เท่าไหร่ คึคึ ไนท์จะทำยังไงต่อล่ะ รอดูกันต่อไป
เพิ่งผ่านด่าน พ่อสามี (???) ไปแค่คนเดียวเองนะครับ
ยังเหลือ แม่สามี แม่สะใภ้ กับ พ่อสะใภ้อีกนะ
ส่วนน้องไนท์นี่ ต้องดูต่อไป ดูท่าไม่น่ายอมง่ายๆ นะ
-
:กอด1: :กอด1:
-
แบงค์เดินหน้าเต็มกำลังเชียวนะค้าา :hao7: แต่แบบนี้ดีแล้วเนอะ จะได้ช่วยตอกย้ำให้ใครบางคนอย่าง..(นันท์) >< กระจ่างชัดในความรู้สึกของตัวเองยิ่งๆ ขึ้นไปอีก~
-
ที่ยอมมาเป็นนักร้องนำ เพื่อที่จะได้เจอนันท์บ่อยๆ รึเปล่าเนี้ย 5555+
อิอิ
-
ที่ว่าเปิดศึกนี้มันคืออันไหร่น้อ ใช่เหตุผลที่แบงค์ยอมมาเป็นนักร้อวนำรึเปล่านะ
-
นันท์ก็ซื่อซะ เขาจะไฝว์กันอยู่แล้วเนี่ย :ruready
-
เห็นมะ
เห็นมะ
ว่ายังไงก็ต้องมาเป็นนักร้องนำ แน่ๆ
ปล. ขำนันท์มากกกกกกก เพิ่งรู้ว่าแบงค์อยู่ ไม่นึกออกพรุ่งนี้เลยละ 555
-
มาแปะรอ
-
...
-
สวัสดีครับทุกท่าน
คาบเรียนที่ 13 มาแล้วครับ ^^
ช่วงนี้ยุ่งๆ นิดนึงครับ บวกกับพยายามปรับเวลานอนเร็วด้วย เพราะสิวขึ้น
เลยทำให้มีเวลาพิมพ์น้อยลง :katai4: :katai4:
ต้องขออภัยด้วยนะครับที่ล่าช้า
แต่ไม่หนีหายไปไหนแน่นอนครับ
คาบเรียนที่ 13 แล้ว ฮูเร่......... :hao3:
เหมือนนันทืกำลังจะเริ่มรู้ตัวแล้วรึเปล่านะ ?????
สมองน้อยๆ เท่าเมล็ดถั่วของนันท์จะประมวลผลออกมายังไงเนี่ย ?
แถมตอนนี้ยังแอบเรทนิดนึงด้วย (มั้งนะ)
ตอนเขียนนี่แทบอยากจะให้ &^$^&@() ให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย
แต่ต้องข่มใจไว้ 555555+ :hao7: :hao7:
:กอด1: :กอด1:
:กอด1: :กอด1:
แบงค์เดินหน้าเต็มกำลังเชียวนะค้าา :hao7: แต่แบบนี้ดีแล้วเนอะ จะได้ช่วยตอกย้ำให้ใครบางคนอย่าง..(นันท์) >< กระจ่างชัดในความรู้สึกของตัวเองยิ่งๆ ขึ้นไปอีก~
ต้องตอกแรงๆ ด้วย อย่างนันท์เนี่ย :a5:
ที่ยอมมาเป็นนักร้องนำ เพื่อที่จะได้เจอนันท์บ่อยๆ รึเปล่าเนี้ย 5555+
อิอิ
ก็อาจจะเป็นเช่นนั้นก้ได้นะ :hao3:
ที่ว่าเปิดศึกนี้มันคืออันไหร่น้อ ใช่เหตุผลที่แบงค์ยอมมาเป็นนักร้อวนำรึเปล่านะ
แบงค์สู้รบแบบสงครามเย็น :a5:
นันท์ก็ซื่อซะ เขาจะไฝว์กันอยู่แล้วเนี่ย :ruready
แบงค์กับน้องไนท์คงต้องร้องเพลง "ช่างไม่รู้อะรายบ้างเลยยยยยย"
เห็นมะ
เห็นมะ
ว่ายังไงก็ต้องมาเป็นนักร้องนำ แน่ๆ
ปล. ขำนันท์มากกกกกกก เพิ่งรู้ว่าแบงค์อยู่ ไม่นึกออกพรุ่งนี้เลยละ 555
นันท์เขาซื่อน่ะ 5555+ :a5:
มาแปะรอ
:mew1: ขอบคุณครับ
*****************
ขอบคุณทุกคอมเมนท์ ทุกยอดคลิกเข้ามาอ่านครับ
ไว้พบกันใหม่ตอนต่อไปครับ (^^)//
-
ฮื้อออ~ นันท์น่าสงสารจังค่ะ ถ้าไม่อยากโดนทักแบบนี้อีก คราวหน้าก่อนออกจากบ้านก็สำรวจตัวเองหน้ากระจกหลายๆ รอบหน่อยนะคะ :laugh: แต่ตอนท้ายนี่มันอะไร~ เดี๋ยวนี้หัดเป็นคนลามกแล้วเหรอคะนันท์ ไม่น้าา! แบงค์(น้อย)ทำนันท์ใจแตกเสียแล้วววว.. :sad3:
-
เริ่มจะเรทเกินไปแล้วนะครับเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ พึ่งรู้ว่าความรู้สึกที่รู้ตัวช้า กว่าจะรู้ตัวมันก็หน้ากลัวนะครับเนี่ย :-[อายุ 25 ขวบอย่างผมจะอ่านได้ไหมครับ
-
โอ๊ยทำไมแบงค์ไม่รุกให้มากกว่านี้
นันทยิ่งซื่อบื้ออยู่ด้วยไม่รีบเดี๋ยวไอ้น้องไนท์ก็คว้าไปกินหรอก
เห็นช่วงนี้ยิ่งเร่งทำคะแนนอยู่ด้วย :ling1: :ling1:
-
:ling2:
อืม.......
ทำไมแบงค์หยุดครึ่งๆกลางๆฟระ
หรือเพราะเห็นขนแพลมเลยหมดมู้ดจูบ 5555555+
-
:-[ ชอบโมเม้นกลางสนามบาสจริงๆ ยิ้มแก้มจะแตก
-
มันเฮ้ยตอนฉากล้มเนี้ยแหละ คึคึ 555555+ แต่เราชอบนะ คึคึ เป็นใครก็ทำตัวไม่ถูกละหว้า
-
:m20: นิคือนิยายตลกใช่ไหม
โอ้ยไอ้จมูกขนแพลมนิคิดได้ไง
นันท์ นิซื่อจัดจริงๆขนาดน้องตื่นขนาดนั้น
ใจเต้นแรง เขิลอาย นิยังไม่รู้ตัวอีกว่าชอบแบงค์เข้าแล้ว
-
โอ้ยๆ ตอนนี้ฟินอ่ะ แอบเขินแทนตอนแบงค์เช็ดเหงื่อให้ 5555+
แต่มาสะดุดตรงขนจมูกอ่ะ โคตรฮาอ่ะ 5555+
แหมๆ มีล้มทับกันด้วยอ่ะ โอ้ย ฟิน 55555+
-
คิดถึงน้องนันท์คนซื่อจังเลยน้าา~ :-[
-
สนุกมากเลยครับ พึ่งได้มาตามอ่าน รอตอนต่อไปครับผม
นันท์น่ารักอ่ะ ซื่อๆ แบงค์ก็อินดี้ดี ปล.ขนจมูก... -..-
-
...
-
กราบสวัสดีมิตรรักแฟนนักอ่านทุกท่านครับ
//กราบ OJZ
คาบเรียนที่ 14 แล้วครับ
มาช้าไป 1 - 2 วันจากที่คาดคิดเอาไว้
เพราะมัวติดดูหนังน่ะครับ :a5:
2 วันที่ผ่านมานี้ (พฤหัสฯ กับ ศุกร์)
ดูหนังในโรงไปแล้ว 3 เรื่อง :a5: :a5:
ก็แบบตามประสาคนโสดอ่ะนะครับ (โฆษณาตัวเอง กร๊ากกกกกกกกก)
บวกกับแก้ไข ปรับนั่นนี่นิดหน่อยน่ะครับ
ต้องขออภัยด้วยนะครับ
จะขอแก้ตัวด้วยตอนพิเศษในอีก 2-3 วันนี้ อิอิ
ถึงจะบอกว่าตอนพิเศษก็เถอะ แต่ก้ไม่ได้พิเศษอะไรมาก
ก็แค่ Side Story นิดๆ หน่อยๆ น่ะครับ
ตอนแรกว่าจะเขียนตอนที่นันท์กับแบงค์ไปเดท (???) ที่ถนนคนเดินด้วยน่ะครับ
แต่เกรงว่ามันจะกระทบต่อเนื้อเรื่องหลักไป ก็เลยคิดว่าเขียนแยกออกมาดีกว่า
ฝากติดตามด้วยนะครับ
ในส่วนของเนื้อเรื่องหลัก ก็เริ่มใกล้เข้ามาทุกทีละ จบอีเวนท์คริสมาสต์หรรษา (???)
ก็น่าจะเหลืออีกประมาณ 2-3-4 อีเวนท์(สรุปเท่าไหร่แน่ ?)
ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะครับ
ขอบคุณทุกคอมเมนท์ ทุกยอดคลิกครับ :bye2:
ฮื้อออ~ นันท์น่าสงสารจังค่ะ ถ้าไม่อยากโดนทักแบบนี้อีก คราวหน้าก่อนออกจากบ้านก็สำรวจตัวเองหน้ากระจกหลายๆ รอบหน่อยนะคะ :laugh: แต่ตอนท้ายนี่มันอะไร~ เดี๋ยวนี้หัดเป็นคนลามกแล้วเหรอคะนันท์ ไม่น้าา! แบงค์(น้อย)ทำนันท์ใจแตกเสียแล้วววว.. :sad3:
นันท์ไม่ได้หมกมุ่นน้าาาาาาาาา
แค่มันฝังใจแค่นั้นเอง 555+
เริ่มจะเรทเกินไปแล้วนะครับเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ พึ่งรู้ว่าความรู้สึกที่รู้ตัวช้า กว่าจะรู้ตัวมันก็หน้ากลัวนะครับเนี่ย :-[อายุ 25 ขวบอย่างผมจะอ่านได้ไหมครับ
ไม่เรทครับ นันท์แบงค์เราใสๆ ครับ อิอิ :hao7:
โอ๊ยทำไมแบงค์ไม่รุกให้มากกว่านี้
นันทยิ่งซื่อบื้ออยู่ด้วยไม่รีบเดี๋ยวไอ้น้องไนท์ก็คว้าไปกินหรอก
เห็นช่วงนี้ยิ่งเร่งทำคะแนนอยู่ด้วย :ling1: :ling1:
นั่นสิ แบงค์ยังจะมัวใจเย็นได้ไงเนี่ย
:ling2:
อืม.......
ทำไมแบงค์หยุดครึ่งๆกลางๆฟระ
หรือเพราะเห็นขนแพลมเลยหมดมู้ดจูบ 5555555+
เกือบจะโรแมนติคละเชียวเนาะ
:-[ ชอบโมเม้นกลางสนามบาสจริงๆ ยิ้มแก้มจะแตก
:o8:
เขินแทนเลย
มันเฮ้ยตอนฉากล้มเนี้ยแหละ คึคึ 555555+ แต่เราชอบนะ คึคึ เป็นใครก็ทำตัวไม่ถูกละหว้า
นั่นสิ เป็นผมนี่ก็อึ้งนะ 555+
:m20: นิคือนิยายตลกใช่ไหม
โอ้ยไอ้จมูกขนแพลมนิคิดได้ไง
นันท์ นิซื่อจัดจริงๆขนาดน้องตื่นขนาดนั้น
ใจเต้นแรง เขิลอาย นิยังไม่รู้ตัวอีกว่าชอบแบงค์เข้าแล้ว
นี่นิยายรักสุดแสนจะโรแมนติคนะ
จะมาตลกโปกฮาได้ไง :a5:
โอ้ยๆ ตอนนี้ฟินอ่ะ แอบเขินแทนตอนแบงค์เช็ดเหงื่อให้ 5555+
แต่มาสะดุดตรงขนจมูกอ่ะ โคตรฮาอ่ะ 5555+
แหมๆ มีล้มทับกันด้วยอ่ะ โอ้ย ฟิน 55555+
แหม่ะ ติดใจขนจมูกกันใหญ่เลย
ขนจมูกพาเพลิน o22
คิดถึงน้องนันท์คนซื่อจังเลยน้าา~ :-[
น้องนันท์กลับมาแล้วน้าาาาา
ขอโทษที่มาช้านะครับ ><
สนุกมากเลยครับ พึ่งได้มาตามอ่าน รอตอนต่อไปครับผม
นันท์น่ารักอ่ะ ซื่อๆ แบงค์ก็อินดี้ดี ปล.ขนจมูก... -..-
ขอบคุณที่ติดตามครับ ^^
-
โอ้ย น้องนันท์ซื่อมากๆ ชอบตอนที่บอกแบงค์ว่าเดทให้สนุกเลย แอบฮาปนน่ารัก 555
ชอบแบงค์ตอนเอามือขยี้หัวนันท์เหมือนเดิม น่ารักอบอุ่นๆ
แต่แบบ อ่านเพลิน ยังไม่จุใจเลยงะ 5555+
-
แบงค์เนียนนะเรา หึหึ
แบบว่าเดทเนี่ยใช้สำหรับคู่รักไปเที่ยวกันชิมิหึหึ
ถ้าเพื่อนเที่ยวกันเขาก็บอกไปเที่ยวกันชิมิ คิคิ
-
คนอะไรจะซือขนาดนั้น ขนาดเดทยังไม่รู้สงสัยยังไม่เคยมีแฟนเลยไม่รู้ความหมายของคำว่าเดท คึคึ
-
ไหนๆ นันท์ก็ซื่อขนาดนี้แล้ว แบงค์น่าจะสำทับไปอีกสักหน่อยนะคะว่าคำว่า 'เดท' คำนี้ของแบงค์นั้น จำกัดเอาไว้เฉพาะคนที่แบงค์อนุญาตให้ใช้เท่านั้น นันท์จะได้ไม่เผลอไปทำตัวน่ารักแบบนี้กับใครอีกไงล่ะค้าา ><
สำหรับตัวอย่างตอนต่อไป เราตอบแทนให้เลยก็ได้ค่ะน้องไนท์ ว่านันท์ไม่ว่าง เพราะว่ามีนัดกับแบงค์เขาแล้วจ้าา :laugh3: ( สาธุ~ ขอให้เป็นไปตามนี้ด้วยเถ้อ.. :call: )
-
ซุปเปอร์ อัลตร้า อภิมหา เจเนรัล เบ๊
ชื่อหน้าที่ อภิมหา อลังการงานสร้าง ครอบจักรวาล ขนาดนี้ยังเข้าใจความหมาย
แต่เดท คำเดียวไม่รู้
"เหยยยยจริงเดะ "(เสียงแบบมาดามมด)
หลบไม่หลืบไหนมาหนูนันท์ :katai5:
-
...
-
:-[ คล้องแขนนี่ยิ่งกว่าจับมือกันอีกนะคะนันท์~ ฮื้ออออ มันเขี้ยวเด็กน่ารักแท้น้อ อยากลักพาตัวกลับมาไว้ที่บ้านเสียเหลือเกินค่าา ><
สุดท้าย..แบงค์ก็ได้กำไร อี ก ต า ม เ ค ย :interest:
-
นันท์แค่ซื่อแต่ไม่ได้โง่ใช่ไหม 5555 เดทคืออะไร อื่มนะ ว่าแต่คิริโตะเจ๋งสุดๆ ตอนใช้สกิลดาบคู่ฆ่าบอสอะ (นอกเรื่อง)
-
แหมนันท์เนี่ยใจกล้าจังเลยอ่ะ
แบบว่าจูงมือยังไม่อายเท่าควงแขนเลยนะคิคิ
สงสัยนันทจะไม่รู้ คนที่ได้กำไรไปเต็ม ๆ คงไม่พ้นแบงค์ 555
สุขสมเลยที่นันทควงแขนแบบนั้นหึหึไม่คิดจะแย้งด้วยล่ะสิฟินเลย o13
-
แหม
จับมือ อาย :-[
ควงแขนกันไม่อายเนอะ
ตั้งชื่อต้นไม้ ซะญี่ปุ่เชียว
ชื่อ แท่งนาม กับ แท่งเขียว โอกว่านะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ควงแขนไม่แปลกกว่าหรออออออออออออออออออออออออออออออออออ
จะหาเด็กน่ารักอย่างหนูนันท์ได้จากที่ไหนเนี่ยยยยยยยย น่ารักจริงๆ
-
อ่านไป ฟังเพลงประกอบนิยายไป ยิ้มไปในความน่ารักของตัวละคร ชักจะน่ารักเกินไปแล้วนะครับ มันทำให้ผมนึกถึงหนังเรื่อง Timeline เพราะรักไม่มีสิ้นสุด พอได้ยินเพลง ใครคนนั้น มันใช่เลย เพราะผมได้ฟังเพลงนี้ครั้งแรกก็เพราะหนังเรื่องนี้ ตอนนี้ก็จดจ่ออยู่แต่ว่าเมื่อไหร่ภาคสองจะมาซะที :mc4: ว่าแต่ผู้แต่งมีอะไรฝังใจกับถนนคนเดินหรือเปล่าครับเนี่ย แค่แซวนะครับ :really2: อย่าคิดมาก :mew3:
-
ติดตมเบาๆ
-
ควงแขนไม่อาย จับมื้ออาย ตรรกกะไหนเนี้ย คึคึ
-
แวะเข้ามาชี้แจงนิดนึงครับ
สำหรับตอนต่อไป อาจจะเลทนิดนึงนะครับ
เพราะอาทิตย์นี้งานค่อนข้างหนักครับ เพราะทำโอทีอยู่น่ะครับ
ยังไงก็ขอโทษทุกท่านที่ติดตามด้วยนะครับ
แต่ไม่หายไปไหนแน่นอนครับ :hao5:
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2: รอน้า~~
-
...
-
สวัสดีครับยามดึกๆ :katai5: :katai5:
คาบเรียนที่ 15 มาแล้วครับ
ขออภัยที่มาช้านะครับ เพราะอาทิตย์ที่แล้วงานหนักไป(ไม่หน่อย)
ทำโอทีอย่างบ้าคลั่ง :z10: วันละ 12 ชม. o22
แต่ก็มาแล้วตามสัญญา อิอิ
********************
จากตอนที่ 14
โอ้ย น้องนันท์ซื่อมากๆ ชอบตอนที่บอกแบงค์ว่าเดทให้สนุกเลย แอบฮาปนน่ารัก 555
ชอบแบงค์ตอนเอามือขยี้หัวนันท์เหมือนเดิม น่ารักอบอุ่นๆ
แต่แบบ อ่านเพลิน ยังไม่จุใจเลยงะ 5555+
อาจจะไม่จุใจ แต่ทีละนิดๆ ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปนะ ^^
แบงค์เนียนนะเรา หึหึ
แบบว่าเดทเนี่ยใช้สำหรับคู่รักไปเที่ยวกันชิมิหึหึ
ถ้าเพื่อนเที่ยวกันเขาก็บอกไปเที่ยวกันชิมิ คิคิ
ความเนียนไม่เข้าใครออกใคร :hao7:
คนอะไรจะซือขนาดนั้น ขนาดเดทยังไม่รู้สงสัยยังไม่เคยมีแฟนเลยไม่รู้ความหมายของคำว่าเดท คึคึ
ประวัติโสด 17 ปีเลยนะ นันท์เนี่ย 555+
ไหนๆ นันท์ก็ซื่อขนาดนี้แล้ว แบงค์น่าจะสำทับไปอีกสักหน่อยนะคะว่าคำว่า 'เดท' คำนี้ของแบงค์นั้น จำกัดเอาไว้เฉพาะคนที่แบงค์อนุญาตให้ใช้เท่านั้น นันท์จะได้ไม่เผลอไปทำตัวน่ารักแบบนี้กับใครอีกไงล่ะค้าา ><
สำหรับตัวอย่างตอนต่อไป เราตอบแทนให้เลยก็ได้ค่ะน้องไนท์ ว่านันท์ไม่ว่าง เพราะว่ามีนัดกับแบงค์เขาแล้วจ้าา :laugh3: ( สาธุ~ ขอให้เป็นไปตามนี้ด้วยเถ้อ.. :call: )
นั่นสิ ทำไมแบงค์ไม่บอกไปนะ :o8:
ซุปเปอร์ อัลตร้า อภิมหา เจเนรัล เบ๊
ชื่อหน้าที่ อภิมหา อลังการงานสร้าง ครอบจักรวาล ขนาดนี้ยังเข้าใจความหมาย
แต่เดท คำเดียวไม่รู้
"เหยยยยจริงเดะ "(เสียงแบบมาดามมด)
หลบไม่หลืบไหนมาหนูนันท์ :katai5:
เป็นตำแหน่งที่ไอเต้ยตั้งให้น่ะ 555+
จากตอนที่ 14.5
:-[ คล้องแขนนี่ยิ่งกว่าจับมือกันอีกนะคะนันท์~ ฮื้ออออ มันเขี้ยวเด็กน่ารักแท้น้อ อยากลักพาตัวกลับมาไว้ที่บ้านเสียเหลือเกินค่าา ><
สุดท้าย..แบงค์ก็ได้กำไร อี ก ต า ม เ ค ย :interest:
จะลักพาตัว คงต้องผ่านมือแบงค์ไปก่อนนะ
นันท์แค่ซื่อแต่ไม่ได้โง่ใช่ไหม 5555 เดทคืออะไร อื่มนะ ว่าแต่คิริโตะเจ๋งสุดๆ ตอนใช้สกิลดาบคู่ฆ่าบอสอะ (นอกเรื่อง)
บางทีก็เริ่มจะแยกไม่ออกละว่าซื่อหรือโง่ 555+
ปล. ไลท์โนเวลเล่ม 1 ยังอ่านไม่จบเลย :a5: (แต่ซื้อมาครบละ)
แหมนันท์เนี่ยใจกล้าจังเลยอ่ะ
แบบว่าจูงมือยังไม่อายเท่าควงแขนเลยนะคิคิ
สงสัยนันทจะไม่รู้ คนที่ได้กำไรไปเต็ม ๆ คงไม่พ้นแบงค์ 555
สุขสมเลยที่นันทควงแขนแบบนั้นหึหึไม่คิดจะแย้งด้วยล่ะสิฟินเลย o13
บางทีนันท์ก็คิดอะไรไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องเขานะ
แหม
จับมือ อาย :-[
ควงแขนกันไม่อายเนอะ
ตั้งชื่อต้นไม้ ซะญี่ปุ่เชียว
ชื่อ แท่งนาม กับ แท่งเขียว โอกว่านะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
หือ ชื่อนี้จะดีเหรอ - -?
ควงแขนไม่แปลกกว่าหรออออออออออออออออออออออออออออออออออ
จะหาเด็กน่ารักอย่างหนูนันท์ได้จากที่ไหนเนี่ยยยยยยยย น่ารักจริงๆ
หาได้ในใจของแบงค์ ฮิ้วววววววว
อ่านไป ฟังเพลงประกอบนิยายไป ยิ้มไปในความน่ารักของตัวละคร ชักจะน่ารักเกินไปแล้วนะครับ มันทำให้ผมนึกถึงหนังเรื่อง Timeline เพราะรักไม่มีสิ้นสุด พอได้ยินเพลง ใครคนนั้น มันใช่เลย เพราะผมได้ฟังเพลงนี้ครั้งแรกก็เพราะหนังเรื่องนี้ ตอนนี้ก็จดจ่ออยู่แต่ว่าเมื่อไหร่ภาคสองจะมาซะที :mc4: ว่าแต่ผู้แต่งมีอะไรฝังใจกับถนนคนเดินหรือเปล่าครับเนี่ย แค่แซวนะครับ :really2: อย่าคิดมาก :mew3:
ขอบอกเลยครับว่า เพลง "ใครคนนั้น" ผมก็ได้มาเพราะเรื่อง ไทม์ไลน์นี่ละครับ
ตอนที่แต่งพยายามนึกๆ เพลงที่เข้ากับบรรยากาศไม่ได้สักที
จนกระทั่งดูเรื่องนี้ เลยเฮ้ย มันใช่ มันตรงแฮะ
ส่วน ถนนคนเดินนี่ เป็นสถานที่ๆ ผมชอบไปเดินน่ะครับ
ติดตมเบาๆ
ติดตามแรงๆ ก็ได้นะ :hao7:
ควงแขนไม่อาย จับมื้ออาย ตรรกกะไหนเนี้ย คึคึ
ตรรกะเพี้ยนๆ ของนันท์นี่ล่ะครับ o22
******************
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามมากๆ ครับ ^^
-
นันท์มีหึงล่ะงานนี้แบงค์อาจงานเข้าก็ได้นะ
ก็แบงค์รู้ว่านันท์ชอบแล้วนิ แต่แบงค์ก็ไม่บอกว่าชอบหรืออย่างไร
แบบนี้น้องไนท์มีสิทธิทำคะแนนเพราะเป็นคนมาปลอบใจได้นะเนี่ย
โอ๊ยคุณแบงค์อย่างมั่วแต่เล่นตัวคิดนานนะ เดี๋ยวไนท์ทำคะแนนแซงทางโค้งแล้วจะเสียใจชิ! :a14:
-
หืมมม เหมือนคนอื่นจะรู้ว่าไนท์ชอบนันท์ แล้วดึงให้ไนท์ออกจากนันท์(เดา)
ไนท์สารภาพรักไปเลย รออะไรอยู่ๆๆๆๆๆ
-
อันแรกก็สงสารแต่ไนท์ก็ดูเหมือนจะเพย์บอยไม่น้อยนะ ถ้าจริงจังนี้มันก็น่าจะดีนะ แต่สงสารถ้าจะผิดหวัง เพราะนันท์มันชอบแบงค์ไปล่ะ
-
เราว่านันท์น่ะ..ทั้งน่ารัก บอบบาง และน่าทะนุถนอมมากกว่าใครๆ อีกน้า~ :กอด1: แล้วแบบนี้ตำแหน่ง 'เจ้าหญิง' จะเป็นคนอื่นไปได้ยังไงกัน.. :-[
-
...
-
กราบสวัสดีครับ กลับมาแล้วครับ OJZ
คาบเรียนที่ 16 มาแล้วครับ
ในที่สุดอีเวนท์งานคริสมาสต์ก็จบลงไปด้วยดี (???)
ดูเหมือนความสัมพันธ์ของแบงค์และนันท์จะเริ่มกระเตื้องขึ้นไปอีกนิด (รึเปล่านะ)
หลังจากนี้ ก็จะเริ่มเข้าสู้โค้งสุดท้ายแล้ว (รึป่าวนะ ไม่แน่ใจเหมือนกันซะงั้น 55555555555555555555555+)
ยังไงก็รบกวนติดตามต่อด้วยนะครับ
นันท์มีหึงล่ะงานนี้แบงค์อาจงานเข้าก็ได้นะ
ก็แบงค์รู้ว่านันท์ชอบแล้วนิ แต่แบงค์ก็ไม่บอกว่าชอบหรืออย่างไร
แบบนี้น้องไนท์มีสิทธิทำคะแนนเพราะเป็นคนมาปลอบใจได้นะเนี่ย
โอ๊ยคุณแบงค์อย่างมั่วแต่เล่นตัวคิดนานนะ เดี๋ยวไนท์ทำคะแนนแซงทางโค้งแล้วจะเสียใจชิ! :a14:
รายนั้นเหมือนพยายามจะแซง แต่ก็มีรถมาเบียดตกขอบถนนไปเสียทุกที 555+
หืมมม เหมือนคนอื่นจะรู้ว่าไนท์ชอบนันท์ แล้วดึงให้ไนท์ออกจากนันท์(เดา)
ไนท์สารภาพรักไปเลย รออะไรอยู่ๆๆๆๆๆ
ไนท์อาจจะกำลังมองหาจังหวะอยู่ก็ได้นะ
แต่สงสัยคงก้าวเท้าผิดฝั่ง ตอนออกจากบ้าน
ฤกษ์เลยไม่ดีสักที
อันแรกก็สงสารแต่ไนท์ก็ดูเหมือนจะเพย์บอยไม่น้อยนะ ถ้าจริงจังนี้มันก็น่าจะดีนะ แต่สงสารถ้าจะผิดหวัง เพราะนันท์มันชอบแบงค์ไปล่ะ
น้องไนท์เราออกแนวทะเล้น เฟรนด์ลี่ ><
เราว่านันท์น่ะ..ทั้งน่ารัก บอบบาง และน่าทะนุถนอมมากกว่าใครๆ อีกน้า~ :กอด1: แล้วแบบนี้ตำแหน่ง 'เจ้าหญิง' จะเป็นคนอื่นไปได้ยังไงกัน.. :-[
นึกภาพ นันท์ใส่ชุดเจ้าหญิง :a5: :a5:
-
:pig4: :pig4:
-
:really2: ..
ถึงคราวคิดหนักอีกแล้วสินะคะนันท์ เลือกไม่ถูกเลยล่ะสิว่าตัวเองจะไปเคาท์ดาวน์กับใครดี? ตอนนี้ลุ้นกับคำตอบของนันท์แทนแบงค์มากเลยค่ะ เพราะเจ้าตัวเขามีโอกาสน้อยมากจริงๆ ที่จะได้อยู่กับนันท์แบบสองต่อสอง
-
เร้ามาขอ
-
:hao3:นันท์ก็ยังคงเป็นนันท์ ซื่อๆ ขนาดหึงยังไม่รู้ตัว
555555
รู้สึกว่านันท์ดูน่ารักมุ้งมิ้งกรุ้งกริ้งขึ้นนะ
:katai5:
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: ฟินอะ ชอบ นันท์นี่ก้อน่า ไร้เดียงสาจริง
-
จะติดตามต่อไปนะ
-
แวะมาฝากข่าวนิดนึงครับ
อาจจะช้านิดนึงนะครับ (ไม่นิดละ ไอจิ๊บ - -*)
พอดีช่วงนี้งานยุ่งนิดหน่อยน่ะครับ เพราะมีคนลาออกไป
เลยต้องต่อโอทีเยอะนิดนึง (เพื่ออนาคต 555+)
บวกกับ มีคนแนะนำว่ามันสั้นไป อ่านไม่จุใจ
พอกลับไปอ่านดู ก็เออ จริงแฮะ สั้นไปจริงๆ
เพราะงั้น ผมเลยกลับไปเกลาเนื้อเรื่องนิดหน่อยน่ะครับ
เลยเป็น สองสาเหตุหลักๆ ที่ทำให้มาช้าน่ะครับ
ตอนใหม่น่าจะมาในอีก 2-3 วันนี้ครับ
ไม่หายไปไหนแน่นอนครับ สัญญาๆ
//เกี่ยวก้อย
-
รอนะค้า~~ :m3:
-
...
-
สวัสดีครับทุกท่าน
//กราบงาม OJZ
หายไปนานมากเลยนะครับ เนื่องจากน้องที่ทำงานลาออก + ไม่มีคนทำงาน
เพราะงั้นเลยได้ต่อโอทีอย่างบ้าคลั่ง
(ล่าสุดเมื่อวันศุกร์ เข้างาน 14.00-23.00 วันเสาร์ ลากยาวตั้งแต่ 9.00 - 23.00 แล้ววันนี้ก็เข้า 9.00 - 18.00 อีก)
แต่ก็ไม่นับว่าเป็นเอามาเป็นข้อแก้ตัวใดๆ ทั้งสิ้น 555+
ตอนแรกว่าจะซอยตอนนี้ออกเป็นสองตอน แต่เพราะมีเสียงทักท้วงมาว่ามันสั้นไป
เพราะงั้นไม่ซอยดีกว่า แห่ะๆ
เข้าเรื่องๆ
ในที่สุดแบงค์ของเราก็สารภาพรักกับนันท์เสียที...!!!
//ฮุเร่.......!!!!!
เหตุการณ์จะเป็นยังไงต่อไป ติดตามด้วยนะครับ แห่ะๆ
:pig4: :pig4:
:pig4: :L1:
:really2: ..
ถึงคราวคิดหนักอีกแล้วสินะคะนันท์ เลือกไม่ถูกเลยล่ะสิว่าตัวเองจะไปเคาท์ดาวน์กับใครดี? ตอนนี้ลุ้นกับคำตอบของนันท์แทนแบงค์มากเลยค่ะ เพราะเจ้าตัวเขามีโอกาสน้อยมากจริงๆ ที่จะได้อยู่กับนันท์แบบสองต่อสอง
ดูท่านันท์จะคิดมากไปเองคนเดียวซะงั้น 555+
นันท์เรายังเอ๋อไม่เปลี่ยนแปลง
เพราะงั้น แบงค์เลยไม่รอละตอนนี้ เอาใจช่วยแบงค์ด้วยนะครับ ><
เร้ามาขอ
:pig4: :L1:
:hao3:นันท์ก็ยังคงเป็นนันท์ ซื่อๆ ขนาดหึงยังไม่รู้ตัว
555555
รู้สึกว่านันท์ดูน่ารักมุ้งมิ้งกรุ้งกริ้งขึ้นนะ
:katai5:
นันท์ฝากถามว่า ห๊ะ นี่คือหึงเหรอ ??? :a5: :a5:
นันท์นี่มุ้งมิ้งกระดิ่งเหมียวขึ้นทุกวันๆ
ว่าแต่ชอบรึป่าว ?
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: ฟินอะ ชอบ นันท์นี่ก้อน่า ไร้เดียงสาจริง
ใสๆ ไร้เดียงดา เผลอๆ ไร้สมองด้วย - -*
จะติดตามต่อไปนะ
ขอบคุณมากครับ ><
******************
ปล. ที่ทำงานรับเด็กใหม่เข้ามาแล้ว มาเดือนหน้า
เห็นตัวจริงตอนสัมภาษณ์ละ น่ารักมากกกกกกก
ตรงสเป๊คสุดๆ 5555555+ :hao7: :hao7:
-
แบงค์เอ้ยยยย ในที่สุดก็ขอจนได้
อยากอ่านฝั่งแบงค์บ้างอ่ะค่าาา
-
เอาจนได้นะแบงค์
กลัวน้องไนท์ตัดหน้าชิมิเลยรีบขออ่ะ คิคิ :hao7:
-
นันท์นี่น่ารักได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ เลยค่ะ ^^ มีการไปเรียบๆ เคียงๆ ถามเรื่องแฟนกับคุณแม่เสียด้วยน้า~~ :-[
-
ไม่เคยเม้นเลย เเต่อ่านทุกตอนนะ ชอบทุกตอนด้วย หายไปนานนึกว่าจะไม่มาต่อสะเเล้ว เม้นสะหน่อยย รอตอนต่อไปนะค้า อยากให้เป็นเเฟนกัน นันท์อย่าปฏิเสธนะ เซย์เยสไปเลย อะ นันท์เเปลออกป่ะวะ5555555555 :hao3: ปล.จีบเด็กใหม่ด้วยนะคะ ตรงสเปคทั้งที :katai5:
-
:katai4: ละครไทยหรือไงงงงงง พอจะหยิบกรอบรูปแบงค์เข้ามาพอดี
ไม่ใช่ว่าจูบนันท์ถ่ายกับแบ่งสมัยยังเป็นเด็กน้อยตัวเล็กนะฮะ
นิสารภาพรักแล้ว
นันท์จะว่าไง พยักหน้าหงึกๆอย่างว่าง่าย
หรือจะถามว่า"แฟนคืออะไร?"
-
แบงค์จะเฟลไหมนะ
-
:call:
-
เห้ย!!! แบงค์พูดออกไปแล้ว!! ขอเป็นแฟนแล้วววว ฟินมากอะ
จบได้ค้างมากๆๆ มาต่อด่วนค้าบบบบ
ปล. ผมเพิ่งว่างมาอ่าน หลังจากยุ่งๆ หายไป 3 ตอน
นี่กลับมารวดเดียว 3 ตอนเลย จุใจมาก 555+
-
ยังแอบระแวงว่าพระเอกคงไม่ใช่ตัวการทำเสียงแชะแชะในห้องน้ำห้างที่นายเอกเจอนะ แบบว่าไม่ถ่ายรูปคน เพราะตัวเองมีอีกมิติที่เป็นด้านมืด ชอบถ่ายรูปอนาจาร ถ้าจะมาพลิกล๊อคอะไรแบบนี้ ข่อยรับบ่ไหวเด้อ
-
กรี๊ดดดดด พึ่งมาอ่านจร้า >\\\\\<
คือแบงค์ขอเปนแฟนแร้วอ่ะ ดีงาม
แต่ไม่รุนันท์จะตามทันไหม ยิ่งซื่อๆอยู่ =_=
ตอบตกลงไปก่อนแร้วค่อยคิดลูก แระค่อยคิด 55555
-
...
-
...
-
สวัสดีครับ ทุกท่าน คาบเรียนที่ 18 มาเสิร์ฟแล้วครับ
เพิ่งพิมพ์เสร็จสดๆ ร้อนๆ เลย หบังจากที่เรียบเรียงแก้ไขอยู่สองสามวัน
หายไปนาน ขอสารภาพเลยครับ ว่าแอบหนีไปหลั่นล้านิดนึง 555+
ช่วงเดือนนี้หนังน่าดูเยอะมากครับ แทบจะไปสิงอยู่ที่โรงหนังแล้วตอนนี้ :a5:
อีกอย่าง พนง. โรงหนังน่ารักด้วย น่ารักจนอยากจีบเลย 5555+
อีกอย่างเพิ่งผ่านพ้นวันเกิดครบรอบ...........(ช่างมันเหอะเรื่องอายุเนี่ย) ด้วยน่ะครับ
งานฉลองก็ต้องมา เลยเถลไถลไปนิดนึง :ling1:
เข้าเรื่องๆ
ดูเหมือน นันท์ของเราจะเจอปัญหาใหญ่เสียแล้วแฮะ
นันท์จอมซื่อ(บื้อ)ของเราจะแก้ปัญหานี้ยังไงล่ะเนี่ย
ฝากติดตามด้วยนะครับ
แบงค์เอ้ยยยย ในที่สุดก็ขอจนได้
อยากอ่านฝั่งแบงค์บ้างอ่ะค่าาา
นั่นสิ บางทีก็อยากรู้เหมือนกันนะว่าแบงค์เขาคิดยังไง
เอาจนได้นะแบงค์
กลัวน้องไนท์ตัดหน้าชิมิเลยรีบขออ่ะ คิคิ :hao7:
น้องไนท์มัวแต่กล้าๆ กลัวๆ อยู่นั่นล่ะเนาะ :a5:
นันท์นี่น่ารักได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ เลยค่ะ ^^ มีการไปเรียบๆ เคียงๆ ถามเรื่องแฟนกับคุณแม่เสียด้วยน้า~~ :-[
น้องนันท์ของเราเป็นเด็กดีของคุณแม่นิดนึง 555+
ไม่เคยเม้นเลย เเต่อ่านทุกตอนนะ ชอบทุกตอนด้วย หายไปนานนึกว่าจะไม่มาต่อสะเเล้ว เม้นสะหน่อยย รอตอนต่อไปนะค้า อยากให้เป็นเเฟนกัน นันท์อย่าปฏิเสธนะ เซย์เยสไปเลย อะ นันท์เเปลออกป่ะวะ5555555555 :hao3: ปล.จีบเด็กใหม่ด้วยนะคะ ตรงสเปคทั้งที :katai5:
ขอบคุณมากๆ ครับที่ติดตาม
ปล. เด็กใหม่อยากจีบนะ แต่น้องเขาเป็นผู้ชาย แต่ตรงสเป๊คมากๆ ซื่อๆ ด้วย :hao7:
ดูบางมุมคล้ายๆ นันท์เลย (แต่ไม่โง่เท่านันท์นะ 555+)
:katai4: ละครไทยหรือไงงงงงง พอจะหยิบกรอบรูปแบงค์เข้ามาพอดี
ไม่ใช่ว่าจูบนันท์ถ่ายกับแบ่งสมัยยังเป็นเด็กน้อยตัวเล็กนะฮะ
นิสารภาพรักแล้ว
นันท์จะว่าไง พยักหน้าหงึกๆอย่างว่าง่าย
หรือจะถามว่า"แฟนคืออะไร?"
เออ นั่นสิ มันรูปอะไรหว่า ???
ปล. แฟนคืออัลไล อร่อยมั้ย ??? :a5:
แบงค์จะเฟลไหมนะ
แบงค์งอนหนีไปแล้ว :o12:
เห้ย!!! แบงค์พูดออกไปแล้ว!! ขอเป็นแฟนแล้วววว ฟินมากอะ
จบได้ค้างมากๆๆ มาต่อด่วนค้าบบบบ
ปล. ผมเพิ่งว่างมาอ่าน หลังจากยุ่งๆ หายไป 3 ตอน
นี่กลับมารวดเดียว 3 ตอนเลย จุใจมาก 555+
3 ตอนไม่พอ เพิ่มความยาวของแต่ละตอนด้วย ตามคำแนะนำ อิอิ
ยังแอบระแวงว่าพระเอกคงไม่ใช่ตัวการทำเสียงแชะแชะในห้องน้ำห้างที่นายเอกเจอนะ แบบว่าไม่ถ่ายรูปคน เพราะตัวเองมีอีกมิติที่เป็นด้านมืด ชอบถ่ายรูปอนาจาร ถ้าจะมาพลิกล๊อคอะไรแบบนี้ ข่อยรับบ่ไหวเด้อ
ห๊ะ แบงค์มีด้านมืดด้วย :a5: :a5:
น่าสนๆ 5555+
กรี๊ดดดดด พึ่งมาอ่านจร้า >\\\\\<
คือแบงค์ขอเปนแฟนแร้วอ่ะ ดีงาม
แต่ไม่รุนันท์จะตามทันไหม ยิ่งซื่อๆอยู่ =_=
ตอบตกลงไปก่อนแร้วค่อยคิดลูก แระค่อยคิด 55555
ขอบคุณที่ติดตามครับ แต่ดูเหมือนความซื่อของนันท์จะโหดร้ายต่อแบงค์ไปนิดนึง :o12:
-
นันท์ยังไม่ได้บอกคุณแม่เลยนะคะ แล้วรู้ได้ยังไงว่าท่านจะเสียใจ หืม?
-
นึกว่าจะไม่มาต่อละ แอบทำใจแล้วว่าคงไม่ได้อ่านอีก
-
(ขอนอกประเด็นนิยาย) ในรูปข้อนิ้วป้อมนะฮะ
ส่วนเนื้อเรื่อง แบงค์เนี่ยอารมณ์ไหน จะไปไม่บอกลาซักคำ
ให้เวลานันท์หน่อยไม่ได้เหรอ? งงด้วยคน
หรือเหตุผลทั้งหมดมันอยู่ที่ซองสีน้ำตาล??
-
แบงค์จะไปแล้วอะ จะย้ายรร. อีก แอบสงสารอะ :(
อยากรู้อะไรอยู่ในซองน้ำตาล มาต่อด่วนๆครับ
-
แบงค์อย่าทำแบบนี้สินันท์แค่กำลังสับสน
แต่นันท์ไม่ได้รู้สึกไม่แค่เป็นพวกความรู้สึกช้าเท่านั้นเอง
แบงค์จะมาหนีหายไปแบบนี้ไม่ได้นะเดี๋ยวน้องไนท์ใช้โอกาสที่นันทเศร้าแทรกแซงหรอก!!
-
:mc4:ชอบมากครับ คอยมาส่องดูตลอดว่าเมื่อไหร่จะมาต่อซะที เสียดายที่ไม่ได้ไปเชียงใหม่อย่างที่หวังไว้ ยังรู้สึกเสียดายค่าตั๋วเครื่องบินการบินไทยไปกลับจนถึงทุกวันนี้ ที่ผู้เขียนแต่งมาเป็นที่ที่ผมวาดหวังไว้ว่าต้องไปให้ได้ทั้งนั้น หนึ่งในนั้นคือวัดเจดีย์หลวง บังเอิญหน้าตาพอไปวัดไปวาได้นะครับ เลยเลือกจะเข้าวัด หุหุ :laugh: :laugh: สงสัยต้องหาโอกาสตามรอยหนุ่มนันท์คนซื่อซะแล้ว นอกเรื่องนิดนึง หนังเดือนนี้ก็น่าดูจริงแหละครับ สงสัยปีนี้ผมคงสมัครบัตรสมาชิกชั้นหนึ่งของเมเจอร์ได้แล้วละ ดูเยอะมากจริงๆๆ
-
หายไปนาน เลยแว่บเข้ามาแจ้งข่าวนิดหน่อยครับ
ว่าไม่ได้หายไปไหน ยังไม่ตาย ยังมีชีวิตอยู่ครับ
แต่แค่เจอมรสุมชีวิตนิดนึง 5555555555555555555+
ตอนใหม่จะมาในราวๆ อาทิตย์หน้าครับ
ที่เข้ามาแจ้งนี้ ก็เพื่อเป็นการกดดันตัวเองว่าต้องรับผิดชอบต่อหน้าที่ด้วยน่ะครับ :laugh:
ขออภัยล่วงหน้ามา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
-
รอนะคะ :katai2-1:
-
...
-
...
-
สวัสดีครับ ผู้อ่านทุกท่าน
รอบนี้หายไปนานกว่าปกติ เพราะมีมรสุมชีวิตนิสสสสนึง
(ท่านที่เป็นเพื่อนในเฟสผม คงพอจะรู้ๆ นะ 555+)
กว่าจะหาฟิลลิ่งจับปากกาเขียนได้นี่แบบว่า แทบสลบ _(;3 JL)_
ตอนนี้กลับมาไฟติดลุกโชนละครับ :fire: :fire:
แต่ก็เสียเวลาไปเยอะเหมือนกัน เพราะพอเขียนจริง ปรากฏว่าเยอะกว่าที่คิดไว้อีก
ชนิดที่ไม่สามารถโพสท์ได้หมดภายในรีพลายเดียว
หวังว่าคงจะจุใจทุกท่านนะครับ
สำหรับตอนนี้จะมีมุมมองของแบงค์โดยผ่านไดอารี่ของแบงค์แทรกเข้ามาด้วย
ตัวตนที่แท้จริงของแบงค์ กับ แบงค์ในสายตาของนันท์ และคนอ่านเป็นยังไงมั่งครับ
เหมือนกันหรือต่างกันมั้ย ?
เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป
ติดตามตอนหน้าครับน่าจะราวๆ สัปดาห์หน้าครับ
นันท์ยังไม่ได้บอกคุณแม่เลยนะคะ แล้วรู้ได้ยังไงว่าท่านจะเสียใจ หืม?
เรื่องแบบนี้ต้องค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไปนะ ยิ่งซื่อๆ แบบนันท์ด้วย
นึกว่าจะไม่มาต่อละ แอบทำใจแล้วว่าคงไม่ได้อ่านอีก
มาแน่นอนครับ ไม่ทิ้ง ไม่หนีหายไปไหนแน่นอนครับ
เพียงแค่เจอมรสุมทางความคิดและมรสุมชีวิตนิดหน่อย
แต่ตอนนี้กลับมาแล้วครับ แห่ะๆ
ขอบคุณที่ยังติดตามกันมาเสมอครับ
(ขอนอกประเด็นนิยาย) ในรูปข้อนิ้วป้อมนะฮะ
ส่วนเนื้อเรื่อง แบงค์เนี่ยอารมณ์ไหน จะไปไม่บอกลาซักคำ
ให้เวลานันท์หน่อยไม่ได้เหรอ? งงด้วยคน
หรือเหตุผลทั้งหมดมันอยู่ที่ซองสีน้ำตาล??
ของบางอย่างมันก็อาจจะมีเหตุผลที่เราไม่รู้ก็ได้นะ
ปล. พูดเรื่องนิ้ว งอน 555+
แบงค์จะไปแล้วอะ จะย้ายรร. อีก แอบสงสารอะ :(
อยากรู้อะไรอยู่ในซองน้ำตาล มาต่อด่วนๆครับ
คำตอบมาแล้ว สำหรับของในซองสีน้ำตาล ><
แบงค์อย่าทำแบบนี้สินันท์แค่กำลังสับสน
แต่นันท์ไม่ได้รู้สึกไม่แค่เป็นพวกความรู้สึกช้าเท่านั้นเอง
แบงค์จะมาหนีหายไปแบบนี้ไม่ได้นะเดี๋ยวน้องไนท์ใช้โอกาสที่นันทเศร้าแทรกแซงหรอก!!
นั่นสิ น้องไนท์จะแอบแทรกแซงเอาได้นะ
:mc4:ชอบมากครับ คอยมาส่องดูตลอดว่าเมื่อไหร่จะมาต่อซะที เสียดายที่ไม่ได้ไปเชียงใหม่อย่างที่หวังไว้ ยังรู้สึกเสียดายค่าตั๋วเครื่องบินการบินไทยไปกลับจนถึงทุกวันนี้ ที่ผู้เขียนแต่งมาเป็นที่ที่ผมวาดหวังไว้ว่าต้องไปให้ได้ทั้งนั้น หนึ่งในนั้นคือวัดเจดีย์หลวง บังเอิญหน้าตาพอไปวัดไปวาได้นะครับ เลยเลือกจะเข้าวัด หุหุ :laugh: :laugh: สงสัยต้องหาโอกาสตามรอยหนุ่มนันท์คนซื่อซะแล้ว นอกเรื่องนิดนึง หนังเดือนนี้ก็น่าดูจริงแหละครับ สงสัยปีนี้ผมคงสมัครบัตรสมาชิกชั้นหนึ่งของเมเจอร์ได้แล้วละ ดูเยอะมากจริงๆๆ
อ้าว ทำไมไม่ได้มาล่ะครับ
ปล. วัดเจดีย์หลวง ผมเคยไปนั่งสวดมนต์ข้ามปี อยู่ปีนึงน่ะครับ ไปกับเพื่อน เจอเหน็บกิน 555+
ปล.2 น่าอิจฉาจัง ได้บัตรเฟิร์สคลาสด้วย ของผมเน้นดู SF รอบดึกน่ะครับ ราคามันถูกดี 80 บาท
รอนะคะ :katai2-1:
ขอบคุณที่เฝ้ารอและติดตามครับ
เจอกันใหม่ตอนหน้าครับ :bye2:
ขอบคุณทุกคอมเมนท์ และทุกยอดคลิก
ทั้งนักอ่านที่คอมเมนท์ และนักอ่านเงามากๆ ครับ
-
ตอนนี้ยาวสะใจมาก
นันท์นิดีนะมีเพื่อนดีเพื่อนเข้าใจแถมยังตลกทั้งแก๊งอีก
นันท์จะได้ไม่เครียดมาก
ไอ้เสียงแปะๆตอนแรกนึกว่ามีฝนตก5555
อ่าวเสียนันท์ร้องไห้นิ
ตอนหน้าจะได้เจอแบงค์ไหม
แบงค์ในไดกับตัวจริงต่างกันอะไรไดนิมุ้งมิ้ง
วัยใสป๊อปปี้เลิฟ. ดีนะ
-
จริงอย่างที่เพื่อนๆ ว่าเลยค่ะนันท์ เพราะเราเองก็นึกภาพนันท์ที่เป็นหัวหน้าครอบครัวไม่ออกจริงๆ นั่นล่ะ :pandalaugh: แต่ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะค่ะ การที่นันท์ยอมรับว่าตัวเองรู้สึกกับแบงค์แบบไหนได้โดยง่ายทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่มีวี่แววเลยสักนิด ก็ทำให้เรื่องยากอื่นๆ ที่เหลือดูกลายเป็นง่ายดายไปเลยล่ะค่ะ ^^
ปล.1 ไหนๆ ก็ยืนอยู่ใกล้เสาแล้ว ลองถูดูสักหน่อยไหมคะนันท์ เผื่อแบงค์เดินผ่านมาแถวนี้แล้วเข้ามาทักนันท์เหมือนเมื่อครั้งแรกที่นัดเจอกันไงคะ :mew3:
ปล.2 จากมุม Caption เราว่าถึงโอ๊ตพูดออกมาก็ไม่ได้ทำให้นันท์เข้าใจเรื่องราวไปมากกว่านี้หรอกนะคะเต้ย :laugh:
-
...
-
สวัสดีครับ ทุกท่าน เลทไปนิสสสสนึง
พอดีป่วยน่ะครับ ถึงขั้นต้องหยุดงานจนกว่าจะหาย (นี่ก็ยังอยู่ในช่วงหยุดงานเลยเนี่ย)
หมอถามว่า พักผ่อนน้อย และไม่ค่อยได้ออกกำลังกายใช่มั้ย
ผมนี่ถึงกับจุก เถียงหมอไม่ออกเลย 555+
ถึงกับต้องกลับมาปรับเปลี่ยนพฤติกรรมอะไรหลายๆ อย่างในชีวิตเลยครับ
จากที่เคยเป็นสัตว์กลางคืนก็ต้องเปลี่ยนมาเป็นสัตว์กลางวัน 555+
เข้าเรื่อง
จริงๆ ตอนนี้อยากจะโพสท์รวมไปตั้งแต่ตอนที่แล้วนะครับ
แต่เพราะตอนนี้แล้ว มันก็ยาวมากอยู่แล้ว เลยไม่ดีกว่า
อีกอย่างใจจริงอยากจะขยี้ดราม่ามากกว่าด้วยซ้ำ
แต่คิดอีกที เดี๋ยวจะหลุด Theme เรื่องไปกันใหญ่ เพราะยังไงนิยายเรื่องนี้มันก็ โรแมนติค(?) คอมเมดี้อยู่แล้วนี่เนาะ
ดราม่านานไปเดี๋ยวกลัวจะเกลียดกันเสียเปล่าๆ
ถึงแม้คนเขียนจะชอบอะไรที่มันดราม่าๆ ก็เหอะ
แต่ให้เขียนดราม่า ผสมตลกไปด้วยนี่เป็นอะไรที่ยากมากกกกกกกกกกกกกกก 555+
สรุปเรื่องราว เหมือนจะใหญ่โต (?)
แต่ที่จริงก็.........................................
//ถูกถีบ
ขอบคุณที่ติดตามและคลิกเข้ามาอ่านมากๆ ครับ
แล้วพบกันตอนหน้าครับ :bye2:
ตอนนี้ยาวสะใจมาก
นันท์นิดีนะมีเพื่อนดีเพื่อนเข้าใจแถมยังตลกทั้งแก๊งอีก
นันท์จะได้ไม่เครียดมาก
ไอ้เสียงแปะๆตอนแรกนึกว่ามีฝนตก5555
อ่าวเสียนันท์ร้องไห้นิ
ตอนหน้าจะได้เจอแบงค์ไหม
แบงค์ในไดกับตัวจริงต่างกันอะไรไดนิมุ้งมิ้ง
วัยใสป๊อปปี้เลิฟ. ดีนะ
ตอนแรกจะให้เสียง แหม่ะๆ นะ
ปล. ก็อย่างที่เจ๊บัวเคยบอกไงว่าแบงค์จริงๆ ก็ซื่อๆ เหมือนกัน 555+
จริงอย่างที่เพื่อนๆ ว่าเลยค่ะนันท์ เพราะเราเองก็นึกภาพนันท์ที่เป็นหัวหน้าครอบครัวไม่ออกจริงๆ นั่นล่ะ :pandalaugh: แต่ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะค่ะ การที่นันท์ยอมรับว่าตัวเองรู้สึกกับแบงค์แบบไหนได้โดยง่ายทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่มีวี่แววเลยสักนิด ก็ทำให้เรื่องยากอื่นๆ ที่เหลือดูกลายเป็นง่ายดายไปเลยล่ะค่ะ ^^
ปล.1 ไหนๆ ก็ยืนอยู่ใกล้เสาแล้ว ลองถูดูสักหน่อยไหมคะนันท์ เผื่อแบงค์เดินผ่านมาแถวนี้แล้วเข้ามาทักนันท์เหมือนเมื่อครั้งแรกที่นัดเจอกันไงคะ :mew3:
ปล.2 จากมุม Caption เราว่าถึงโอ๊ตพูดออกมาก็ไม่ได้ทำให้นันท์เข้าใจเรื่องราวไปมากกว่านี้หรอกนะคะเต้ย :laugh:
ตอนนี้นันท์ก็เปิดโอกาสให้ตัวเองและแบงค์แล้ว
เอาใจช่วยด้วยนะครับ ^^
ปล. แค่นี้นันท์ของเราก็เพี้ยนมากพอแล้วนะ 555+
ปล.2 จุ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ที่แท้ก็ถูกเจ๊บัวต้มเสียจนเปื่อยเลยนี่เองนะคะนันท์ :m20:
แต่ดีแล้วนะคะที่แบงค์ยังไม่คิดยอมแพ้หรือถอยออกไปเสียก่อน ไม่อย่างนั้นนันท์เองก็คงจะไม่กล้าเปิดใจลองดูสักตั้งอย่างนี้หรอกค่ะ ^^
-
:pig4:
-
มาอ่าน 2 ตอนรวดจร้า
ดีจริงๆที่เจ๊บัวแค่ล้อเล่น เพราะถ้าแบงค์ย้ายไปจริงๆ จะมีคนตาบวมร้องไห้หนักมากอยู่คนนึง 55555555
แบงค์ไปพิชิตใจคุณแม่ยายเร็วๆ ^0^
-
:z3: โดนเจ๊บัวหลอก เราว่าอำแรงไปนะ แกไม่สงสารนันท์บ้างเหรอออออออออออ
ร้องไห้ตาบวม ้าเกิดคิดสั้นผูกคอตายใต้ต้นถั่วงอกขึ้นมาทำไง
ตอนนี้เข้าใจกันละ เหลือแต่อุปสรรคข้างหน้าที่ต้องแก
สู้ต่อไปทาเคชิ :katai5:
-
...
-
...
-
:pig4: :pig4:
-
สวัสดีครับทุกท่าน.......
.
.
จะพูด (พิมพ์)อะไรดีล่ะ
.
.
จบแล้วครับ.................................................
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
เฮ้ย เขียนจบแล้วอ่ะ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
รู้สึกดีใจและใจหายเหมือนกัน
ที่ในที่สุดก็มาถึงจุดนี้สักที 5555+
ขอบคุณมากๆ ครับ ขอบคุณทุกท่านจริงๆ ทั้งท่านที่คอมเมนท์ และนักอ่านเงาทุกท่าน
ที่เป็น 1 ในกำลังใจสำหรับนิยายเรื่องนี้ของผม
สำหรับ Undefined Love...รัก...ไร้คำจำกัดความ นั้นก็จบลงไปแล้ว
และอย่างที่เคยบอกครับว่า นิยายเรื่องนี้ผมวางโครงเรื่องไว้ 3 ภาคด้วยกัน
ก็.....ยังคงตามนั้นอยู่เหมือนเดิมครับ
อย่างที่นันท์บอกน่ะล่ะครับ
ความรักว่าเกิดขึ้นยากแล้ว แต่สิ่งที่ยากกว่าคือการรักษาความรักนั้นให้อยู่กับเราไปตลอด
ถ้าจะให้สารภาพตามความจริงแล้ว บอกตรงๆ เลยนะครับ
ว่าจริงๆ แล้วสิ่งที่ผมอยากเขียนทั้งหมดนั้น แท้จริงแล้วอยู่ในภาคต่อไปเสียมากกว่า :a5:
ประมาณว่าภาคนี้คือบทเริ่มต้นน่ะครับ
ก็คงต้องขอเวลาไปรีเสิร์จ เก็บข้อมูลก่อนน่ะครับ
(ระหว่างนั้นก็จะเกลาๆ รีไรท์ภาคนี้ไปด้วยในตัวอีกที)
ขอบคุณทุกท่านมากๆ ครับ
แล้วพบกันใหม่ครับ
:bye2:
ที่แท้ก็ถูกเจ๊บัวต้มเสียจนเปื่อยเลยนี่เองนะคะนันท์ :m20:
แต่ดีแล้วนะคะที่แบงค์ยังไม่คิดยอมแพ้หรือถอยออกไปเสียก่อน ไม่อย่างนั้นนันท์เองก็คงจะไม่กล้าเปิดใจลองดูสักตั้งอย่างนี้หรอกค่ะ ^^
เจ๊บัวเราแสบตัวแม่จริงๆ :a5:
:pig4:
:pig4:
มาอ่าน 2 ตอนรวดจร้า
ดีจริงๆที่เจ๊บัวแค่ล้อเล่น เพราะถ้าแบงค์ย้ายไปจริงๆ จะมีคนตาบวมร้องไห้หนักมากอยู่คนนึง 55555555
แบงค์ไปพิชิตใจคุณแม่ยายเร็วๆ ^0^
ตอนนี้แบงค์ก็เริ่มๆ ปฏิบัติการพิชิตใจแม่ยายละ :hao7:
:z3: โดนเจ๊บัวหลอก เราว่าอำแรงไปนะ แกไม่สงสารนันท์บ้างเหรอออออออออออ
ร้องไห้ตาบวม ้าเกิดคิดสั้นผูกคอตายใต้ต้นถั่วงอกขึ้นมาทำไง
ตอนนี้เข้าใจกันละ เหลือแต่อุปสรรคข้างหน้าที่ต้องแก
สู้ต่อไปทาเคชิ :katai5:
ต้องขอบคุณเจ๊บัวมากกว่านะ ที่ช่วยให้แบงค์ได้แฟนเนี่ย :hao7:
-
ทุกความคิด ก่อกำเนิด เหตุผล
ทุกเหตุผล ก่อให้เกิด การกระทำ
ทุกการกระทำ นำมาซึ่ง เรื่องราว
และทุกเรื่องราว จะกลายเป็น "ความทรงจำ"
Once love story...ณ กาลครั้ง...รัก
.
.
.
.
เมื่อไหร่ดีล่ะ ???
// :z6: :z6:
-
เห่ยยยยย มาอ่านที่เหลือรวดเดียว บทเริ่มต้นจบไปแล้ววววว
ตอนแรกที่แบงค์หายไป แอบใจไม่ดี นึกว่าจะดราม่ามาก สรุปโดนเจ๊อำซะ
สงสารนันท์ แต่ชอบตอนเจอแบงค์ แอบฮาอยู่ ร้องไห้ขี้มูกโป่งเลย 555+
ตอนสุดท้าย..แบงค์นี่แบบอบอุ่นดี ชอบมากๆ เขิลแทนนันท์ 5555+
เป็นแฟนกันแล้ววววว หุหุ
รอภาคต่อไปนะครับ อยากอ่านแล้ววววว
-
รออ่านภาคต่อไป แน่นอนว่าทั้งสองคนต้องทะเลาะกันแหงๆ เนื่องด้วยอะไรซักอย่าง อาจมีตัวแปรที่สาม สี่เพิ่มขึ้นมา
แต่ก็อยากให้นันท์กับแบงค์จับมือกันตลอดไป :)
-
:pig4: :pig4:
-
จบซะแล้ว ไม่ได้เข้ามาดูบ่อยๆ ขออำไพ
-
ขึ้นชื่อว่าความรัก ทำไมเราต้องให้คนอื่นมาตัดสิน มาจำกัด มานิยามมันด้วยล่ะ ???
นี่คือความรู้สึกของนันท์ที่วิวัฒนาการขึ้นมาอีกขั้นแล้วสินะคะเนี่ย o7 ดีใจกับแบงค์ด้วยจริงๆ ค่ะ เพราะถึงแม้นันท์จะไม่ได้พูดมันออกมาตรงๆ แต่ใจก็พร้อมสู้ไปกับแบงค์จนสุดทางแล้วเหมือนกันนะคะนั่น ^^
รอภาคต่อไปจ้า..ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
:hao3: รู้สึกว่านันท์ขี้อ่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทั้งคำพูดและท่าทาง ถ้าเราเป็นแบงค์นิ จับปล้ำให้สลบคาเตียงจนต้องร้องขอชีวิต
หึหึ
ซื่อๆเซอร์ๆอยู่เกือบทั้งเรื่อง ตอนจบนิพูดดีมีเหตุผล
ภาคต่อไป ขอหื่นๆ
:hao6:
-
มาอ่านรอดเดียวจบเลย -..- หุหุ ชอบมากคะ อบอุ่นดี เดี๋ยวนี้หาคนแบบแบงค์ยากมากเลยจะมีมาหาเราบ้างไหมนะ? 555 ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะคะ คอยติดตามอยู่ค่ะ มีอุปสรรคมาก็ขอให้สองคนนั้นผ่านมันไปได้ด้วยดี ไม่อยากให้มีมาม่าเลยค่ะ *0* รอคอยภาคสองและสามอย่างใจจดใจจ่อ :z1: :z1: :impress2: :mew1:
-
ขอบคุณนะครับสนุกมากเลยครับอ่านวันเดียวจบหมดเลย โทษนะครับที่พลาดนิยายดีๆแบบนี้ไปได้
จะรออ่านภาคต่อกับตอนพิเศษนะครับ
-
สนุกมากเลย...
-
ขอฝากภาคพิเศษไว้ด้วยนะครับ
The journey of love...การเดินทาง...ของความรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52986.0)
-
จบแล้ววว :katai2-1: :katai2-1: เราชอบนันท์มากอะน่ารัก55 o18 o18 ต้องติวภาษาอีกเยอะอะนันท์ :z1: :z1:
-
เข้ามาอ่านเพราะเปิดด้วยเพลงที่ชอบ แล้วก็มีรูปประกอบเลยคิดว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับการถ่ายรูป พอดีชอบถ่ายรูปแล้วก็ชอบรูปที่เต็มไปด้วยอารมณ์และเรื่องราวคับ เลยกำลังตามหานิยายที่เล่นกับเรื่องการตีความเกี่ยวกับความหมายในรูป แถมจำนวนหน้าไม่เยอะด้วยน่าจะไม่เวิ่นเว้อ
พอเริ่มอ่านก็อือหึ ถึงจะไม่ใช่ทั้งหมดแต่ก็ชอบคับ ^^-
ปล. ขอบคุณเพลงนี่กับรูปนะคับที่ทำให้เจอนิยายที่ชอบอีกเรื่อง และขอบคุณคนแต่งสำหรับนิยายดีๆคับ =3=
-
อ่านเพลินเลยจ้าาาา :mew1:
หนูนันท์คนซื่อออออ น่ารักดี ตลกความซื่อของนาง :z1:
-
ขออนุญาตขุดนิดนึง
เข้ามาแจ้งข่าวน่ะครับ
หลังจากที่ว่างเว้นไปสักระยะนึง ก้ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ
ไปหาข้อมูล (เหรอ ?)
จริงๆ นอกจากงานหลัก (เป็นขี้ข้าเขา 555+) ก็มีโปรเจคอยู่ในหัวอยู่ 3 อย่างน่ะครับ
นั่นคือ
- แต่งนิยาย ภาค 2
- เอานิยายภาค 1 มาทำเป็นฉบับการ์ตูน
- โปรเจควาดรูปรวมสาวน้อยในชุดชั้นใน 12 ราศี (?)
ตอนแรกเทใจไปให้กับโปรเจคเอานิยายภาค 1 มาวาดเป็นการ์ตูน
ออกแบบตัวละครอะไรเกือบเสร็จละ
แต่ด้วยข้อจำกัดของเวลาทำงานและเวลาส่วนตัว
จึงทำให้โครงการไปไม่ถึงไหนเท่าไหร่
กอรปกับมีคอมเมนท์จากผู้อ่าน (ในเวปอื่น)
ก็เลยคิดว่า เขียนนิยายภาค 2 ก่อน น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า
เพราะงั้น ก็จะบอกว่า
"ตอนนี้ผมเริ่มลงมือเขียนนิยายภาค 2 แล้วนะครับ"
แต่ส่วนในเรื่องที่ว่าจะได้ฤกษ์ลงตอนแรกเมื่อไหร่นั้น ยังบอกแน่ชัดไม่ได้
(ตอนรอบภาค 1 นั้น ผมเขียนตุนถึงช่วงแค่จบทริปสันป่าเกี๊ยะเท่านั้น แล้วก็โพสท์เลย หลังจากนั้นก็เขียนไปโพสท์ไป 555+)
แต่ขอยืนยันว่ายังไม่ได้ทิ้งหรือหนีหายไปไหนแน่นอนครับ
รบกวนติดตามด้วยนะครับ ^^
ปล. โชว์นิดนึง เกี่ยวกับเวอร์ชั่นการ์ตูน 555+
(http://image.free.in.th/v/2013/ix/160802072202.jpg)
(http://image.free.in.th/v/2013/ij/160802072500.jpg)
-
อ่านจบแล้ว ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เลยขอทำสารบัญมาให้นะครับ ถือว่าตอบแทนที่แชร์นิยายดีๆให้ได้อ่านนะครับ
สารบัญ
คาบเรียนที่ 1 จุดเริ่มต้น (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3121040#msg3121040)
คาบเรียนที่ 2 ปัญหาในแววตา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3122183#msg3122183)
คาบเรียนที่ 3 ยังไง 1 ก็แพ้ 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3125250#msg3125250)
คาบเรียนที่ 4 ก็มันเหงานี่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3128055#msg3128055)
คาบเรียนที่ 5 ฝากดูแลด้วยนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3130448#msg3130448)
คาบเรียนที่ 4 (1+1)+1 = ??? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3131452#msg3131452)
คาบเรียนที่ 7 ค่ำคืนเหน็บหนาว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3132574#msg3132574)
คาบเรียนที่ 8 โอกาส (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3135420#msg3135420)
คาบเรียนที่ 9 เดินหนีทำไม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3136502#msg3136502)
คาบเรียนที่ 10 คำถามที่ยังลังเล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3137743#msg3137743)
คาบเรียนที่ 11 สัญญากันนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3139561#msg3139561)
คาบเรียนที่ 12 เปิดศึก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3146504#msg3146504)
คาบเรียนที่ 13 ละครหลังข่าว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3152440#msg3152440)
คาบเรียนที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3159646#msg3159646)
ชั่วโมงเบรค 14.5 คิริโตะ อาสึนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3160498#msg3160498)
คาบเรียนที่ 15 หรือเป็นเพราะ ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3167467#msg3167467)
คาบเรียนที่ 16 : เมอรี่ คริสมาสต์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3174238#msg3174238)
คาบเรียนที่ 17 นับถอยหลัง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3188653#msg3188653)
คาบเรียนที่ 18 งอน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3207482#msg3207482)
คาบเรียนที่ 19 บันทึก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3228708#msg3228708)
คาบเรียนที่ 20 ยอมรับ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3237911#msg3237911)
คาบเรียนสุดท้าย คู่ชีวิต (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3250263#msg3250263)
[/size][/color]
-
อ่านจบแล้ว ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เลยขอทำสารบัญมาให้นะครับ ถือว่าตอบแทนที่แชร์นิยายดีๆให้ได้อ่านนะครับ
สารบัญ
คาบเรียนที่ 1 จุดเริ่มต้น (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3121040#msg3121040)
คาบเรียนที่ 2 ปัญหาในแววตา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3122183#msg3122183)
คาบเรียนที่ 3 ยังไง 1 ก็แพ้ 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3125250#msg3125250)
คาบเรียนที่ 4 ก็มันเหงานี่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3128055#msg3128055)
คาบเรียนที่ 5 ฝากดูแลด้วยนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3130448#msg3130448)
คาบเรียนที่ 4 (1+1)+1 = ??? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3131452#msg3131452)
คาบเรียนที่ 7 ค่ำคืนเหน็บหนาว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3132574#msg3132574)
คาบเรียนที่ 8 โอกาส (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3135420#msg3135420)
คาบเรียนที่ 9 เดินหนีทำไม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3136502#msg3136502)
คาบเรียนที่ 10 คำถามที่ยังลังเล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3137743#msg3137743)
คาบเรียนที่ 11 สัญญากันนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3139561#msg3139561)
คาบเรียนที่ 12 เปิดศึก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3146504#msg3146504)
คาบเรียนที่ 13 ละครหลังข่าว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3152440#msg3152440)
คาบเรียนที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3159646#msg3159646)
ชั่วโมงเบรค 14.5 คิริโตะ อาสึนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3160498#msg3160498)
คาบเรียนที่ 15 หรือเป็นเพราะ ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3167467#msg3167467)
คาบเรียนที่ 16 : เมอรี่ คริสมาสต์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3174238#msg3174238)
คาบเรียนที่ 17 นับถอยหลัง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3188653#msg3188653)
คาบเรียนที่ 18 งอน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3207482#msg3207482)
คาบเรียนที่ 19 บันทึก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3228708#msg3228708)
คาบเรียนที่ 20 ยอมรับ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3237911#msg3237911)
คาบเรียนสุดท้าย คู่ชีวิต (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47743.msg3250263#msg3250263)
[/size][/color]
ขอบคุณมากๆ ครับ
-
ขออภัยที่ให้รอนานครับ
ภาคสอง
Once Love Story ณ กาลครั้ง...รัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=58497.0)
มาเสิร์ฟแล้วครับ
รบกวนติดตามด้วยนะครับ