...
ผมบังคับเปลือกตาอันหนักอึ้งของตนให้เปิดออกอย่างช้าๆ ตอนนี้ยังสะลึมสะลือ สติสตังยังไม่อยู่กับตัวนักแต่ผ๊มก็รู้สึกได้ถึง
สิ่งๆหนึ่งที่แข็งขืนและมหึมาคล้ายๆว่าจะรู้จักดุนดันอยู่ที่ใบหน้า ผมใช้เวลาจูนสมองอยู่สอง สามวินาที และก็รู้กันสักทีว่าสิ่งที่
ดุนดันอยู่ที่ใบหน้าอันสมบูรณ์แบบ(?)ของผม คืออะไรเล่นเอาผมอยากจะซุกไซร้ลงไปอีกรอบ เฮ้ยยย!!! ไม่ใช่ เมื่อผมรู้สึกตัว
ผมเบี่ยงหน้าหนีจาก 'จุดๆนั้น' ที่ดันใบหน้าของผมอยู่ทันที อื้อหือ ผัวเราเลี้ยงงูหลามก็ไม่บอก ถ้างูของเธอรัดเมียขึ้นมาหละ
เมียจะทำยังไง อันตรายจริงจริ๊ง(หล่อนนั่นแหละอันตรายที่สู๊ดดด!!!)
"ฮ้าาาาาาา ฮื้มมมมมมมมมมมม....."
หลังจากผมผละออกจากงูยักษ์ ตัวพ่อของงูยักษ์ก็ครวญครางอย่างเซ็กซี่ ยันตัวขึ้นกับพื้นและบิดขี้เกียจเล็กน้อย ขยี้ขี้ตาพอเป็น
พิธี สุดท้ายมันก็ส่งสายตาสะลึมสะลือแสนเซ็กซี่มาให้ผม จนผมเผลอมองมันอยู่นาน คนอะไร๊!! ตอนตื่นยังหล่อเล๊ยยย มันน่า
จริงจริ๊ง คิดถึงงูแล้วน้ำลายไหล แฮ่ๆ
"มองอะไร หน้ากูหล่อหรือไง?"
ไม่ได้มอง มอง ค_ย (คิ้วซ้าย) เห็นแล้วมันเกิดอารมณ์(คึก) ในขณะที่ผมจ้องหน้ามันพร้อมคิดไปเรื่อยๆเปื่อยๆ ไอ้เต็มก็ยื่น
หน้าหล่อๆของมันเข้ามาใกล้ใบหน้าของผม หึ มีอารมณ์แล้วช้ะ!!! มึงไม่รอดกูแน่ไอ้เต็ม เอาเลย เอาอีกๆ!! ผมรอคอยวันนี้
มานานแล้วขนตูดแทบจะออกมาเต้นแล้ว ตื่นเต้นฝุดๆ ความซิงที่พระพาย พายกรณ์เก็บมา 16 ปี กับอีก 6เดือน วันนี้กำลังจะได้
สามีแล้วทุกคน กรีดร้องสรรเสริญอีพายหน่อยเร้ววว
แต่มันไม่ช๊ายยยยอย่างน้านนนน!! มันทำสิ่งที่ขัดต่อหน้าหล่อๆของมันมาก ๆมันล็อคใบหน้าของผมไว้ด้วย 2มือใหญ่ของมัน
ก่อนจะอ้าปากพ่นกลิ่นปากเน่าๆใส่รูจมูกของผม
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก อ๋อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมผลักร่างมันออก เหม็นจนแทบสิ้นสติ วิ่งไปที่ห้องน้ำเสมือนมีของโปรด(ขี้)รออยู่ในห้องน้ำ ผมรีบอาเจียนเอาสิ่งเน่าๆ
ออกจากร่างกายโอ้โหนี่มึงกะจะเอากูถึงชีวิตเลยหรอทำไมมึงร้ายกาจอย่างนี้ มึงลงทุนไปกินขี้หมาแห้งเพื่อฆ่ากูใช่ไหม
ตาจ๋ายายจ๋ารอพายก่อนนะพายกำลังจะไปหาแล้วจ้ะ (ตา,ยาย:อีหลานเลวพวกฉันยังไม่ตาย!)
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
ไอ้เต็มหัวเราะอย่างสะใจเดินเข้ามาในห้องน้ำและตบลงบนไหลผมอย่างมีความสุข ยังมีหน้ามาขำอีกนะมึง!
เกือบลงหน้าหนึ่งแล้วไง ดีนะกูเข้ามาห้องน้ำทันไม่งั้นพรุ่งนี้มึงเจอพาดหัวข่าวแน่ 'ผัวเกย์ฆาตกรรมโหดพ่นกลิ่นปากหวังฆ่า
ฝ่ายเมียให้ตายแบบไร้ร่องรอย' ผมรวบรวมสติแล้วส่งเสียงด่ามันออกไป
"มึงนี่มันทุเรศเกียนเยียวยา จริงๆไอ้เต็ม หน้าตาก็ดีทำไมเป็นอย่างนี้พายบอกตรงๆว่าเสียดายย"
ผัวะ
ขณะที่ผมกำลังสวมวิญญาณเต้นนรารักษ์ ร้องเพลงให้มันฟังอยู่นั้นด้วยความรำคาญหรืออะไรมิทราบไอ้เต็มจึงเอามือมาอุด
ไม่สิ นี่มันเรียกว่าตบ!! ลงบนปากของผมอย่างรุนแรง มึงตบกูแบบนี้คิดว่ากูเป็นนางเอกหนังพิศาล หรือไง ได้ ในเมื่อมึงตบ
กูแล้วมึงมาให้กูจูบซะดีๆ (?) เมื่อมันเอามือที่ตะปบลงไปบนริมฝีปากอันบอบบางน่าถนุถนอมของผม(หลงตัวเอง?)ออก
ผมจึงทำแก้มป่องๆให้มันรู้ว่าผมงอนแล้วนะ! เมื่อมันเห็นผมทำหน้างอนมันก็เหวอๆไปบ้างเหมือนกันผมสะบัดตูดหนีเหมือน
นางเอกละครไทยแต่พี่แกก็เอื้อมมือมาจับไหล่ผมไว้ และผมก็ปัดมือมันออก
เพี้ยะ!
ชิส์ อย่ามาง้อให้ยากเลย ฉันไม่ง่ายนะ ฉันนางเอกละครไทย(?)
"โด่ว ทำเป็นงอนเว้ยไอ้ตุ๊ด กูแค่เอามือปิดปากมึงเองทนฟังเพลงห่วยๆไม่ได้จริงๆหวะ"
นั่นเรียกแค่เอามือปิดหรอ สาบานใช่ไหม!! ดูขนาดตัวมึงกะกูสิ ทำแบบเนี้ยกับคนตัวเท่าๆมึงอาจจะไม่เจ็บแต่กูแห้งกว่า
มึงตั้งเยอะมึงฆ่ากูได้ด้วยมือมึงเลยนะ ดู ดู๊ ดู ดู เต็มทำ ทำไมถึงทำกับเมียได้ ฮืออๆๆๆ
"นั่นมึงเรียกเอามือปิดปากใช่ไหม ถ้ามึงตบกูสงสัยหัวกูคงจะหลุดออกจากบ่า"
ผมเหวี่ยงแบบไม่จริงจังใส่มัน มันทำหน้าสำนึกผิดอยู่เพียงเสี้ยววินาทีก่อนจะฉายยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นบนใบหน้าอันหล่อเหลาเหมือน
คิดอะไรชั่วร้ายขึ้นได้ 'อย่านะ' 'อย่าช้า!' เข้ามาเลย
"ไอ้พาย"
เต็มเรียกผมเสียงหวานใบหน้ายิ้มอ่อนโยนแต่ผมกลับขนลุกเกรียว มึงมีแผนอะไรในใจบอกฉันมาเด๊๋ยวนี้ ควักหัวใจออกมา
เอาออกมาพิสูจน์ อย่าบอกนะว่าจะเอาหัวกูยัดส้วมแล้วอัดตูด!!! ผมถอยหลังหนีมันอย่างไม่ไว้ใจนักก่อนที่สามี(?) สุดหล่อ
จะก้าวเท้าตามช้าๆ
กึก!
ผมถอยหลังจนรู้สึกว่าหลังติดกับอะไรสักอย่าง กำแพง! ไอ้เต็มเดินเข้ามาโดยมีรังสีความชั่วร้ายเคลือบร่างไว้อย่างเต็มเปี่ยม
อย่าเข้ามานะ! เดี๋ยวเสื้อผ้ากูถอดเอง เมียยอมผัวอยู่แล้วจ่ะ(-_-) เมื่อผมหมดทางหนีจึงเลือกที่จะนิ่งมองต่ำลงไปบนพื้นกระเบื้อง
ไม่นานไอ้เต็มก็มาหยุดตรงหน้าผมเอามือข้างหนึ่งยันกำแพง และเอามืออีกข้างที่เหลือ เชยคางผมขึ้นให้สบตากับมัน
อื้มหล่อ หล่อเชี่ยๆ ตาคม คิ้วหนา ปากกระจับ อืม หล่อได้อีกตาสองเราประสานซึ้ง อย่ามองนานสิจ้ะที่รัก เค้าเขินนอ่าา
พรุ่งนี้ให้แม่มึงมาขอกูเลยนะ อิอิ ขณะช่วงจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็ม ไอ้เต็มผละตัวออกเล็กน้อยก่อนที่จะชี้มือไปที่แก้มขวา
ของมันแล้วยิื่นเข้ามาใกล้ๆผมเมื่อสติสตังกลับเข้าตัวผมจึงรวยรวมเสียงถามมันออกไป
"อะไร?"
ด้วยความไร้เดียงสา แอ๊บแบ๊ว ของตนทำให้ผมตัดสินใจเอ่ยถามสุดหล่อออกไปแบบนั้น มันยิ้มร้ายเหมือนผู้ชนะ ยื่นริมฝีปาก
ได้รูปมากระซิบข้างใบหูผมเบาๆ
"กูให้มึงทำโทษไง คนทำผิดต้องโดน 'ลงโทษ' "
เสียงทุ้มต่ำชวนหลงไหลทำผมคิดไปไกลไหนจะคำพูดเมื่อกี้อีก หน้าของผมตอนนี้ร้อนผ่าวแดงเถือกไปหมดแล้วมั้งเนี่ยย
เขินอ่ะตัวเอง มันยิ้มน้อยๆกวนตีนเบาๆ ให้อีกครั้งก่อนที่จะยื่นแก้มดำๆเข้าใกล้ใบหน้าผมอีกครั้ง ผมมองที่แก้มเน่าๆของมันอย่าง
ชั่งใจ ในเวลานี้ต้องเรียกตัวช่วย!! จงออกมาด้านดีและด้านเลวของพระพาย พายกรณ์!!!
ด้านดีเขาบอกว่า:ไม่ได้นะ พระพายทำแบบนี้เท่ากับเธอให้ท่าเขานะ!!!
ด้านชั่วเขาก็โต้แย้ง:หอมเลยสิวะ พายโอกาสแบบนี้ไม่ได้เขามาหาบ่อยๆนะเว้ย มันเสนอเราต้องสนองสิวะ พระพายซะอย่าง
ด้านดีถึงกับอึ้ง:แต่ว่าๆๆ
ด้านชั่วทำให้ตัดสินใจได้: หอมเลยอย่าช้า คิดถึงงูหลามยักษ์ในห้องตัวเมื่อเช้าเอาไว้!!
ใช่เลยแกนี่มันเข้าใจพระพายจริงๆ!!! เอาก็เอาวะไหนมันก็มาถึงขั้นนี้แล้วโดนสักทีไม่เสียหาย(?) ผมยื่นริมฝีปากตัวเอง
เข้าใกล้แก้มมันเรื่อยๆ ใจเต้นตุ้มๆต่อม หัวใจมึงหยุดเต้นโคโยตี้สักทีได้ไหม!! ใครเปิดเพลงจ๊ะ คันหูให้มึงฟังเนี่ยเต้นใหญ่เลย
ใกล้แล้วๆ อีกนิดเดียว อ้ากกกกๆ ผมเอาริมฝีปากกดลงบนแก้มมันและถอนออกทันที ผมงอตัวหอบหายใจแฮ่กๆ
เฮ้อ เกือบตายแล้วกู หัวใจผมเต้นรัวและแรงจนผมรู้สึกได้ อาการแบบนี้เรียกว่าอะไร!! หยุดสักทีได้ไหมไอ้หัวใจคิดว่าอกข้าง
ซ้ายของกูเป็น ฟลอร์รึไง!! ไอ้เต็มทำหน้าไม่พอใจนัก แต่ผมโล่งอก ซะที่ไหนไม่อีกกี่วินาทีต่อมามันก็ทำสิ่งไม่คาดคิด
มันฉวยโอกาสโผ๊มมมม ในขณะที่ผมเผลออยู่นั่นเอง มันอาศัยจังหวะนั้นเอามือทั้ง 2 จับใบหน้าของผมไม่ให้หันหนีก่อนที่กด
ริมฝีปากกระจับและปลายจมูกโด่ง ลงบนใบหน้าฝั่งซ้ายและขวา!!!! ผมได้แต่ยืนแข็ง อึ้ง ทึ่ง ช็อค!!! หัวใจที่เริ่มเต้นเบาลงตอน
สงบสติเมื่อกี้มันกลับเต้นรัวและแรงกว่าเดิม มันผละตัวออกแล้วขยี้หัวผมเบาๆ กระซิบข้างหูด้วยเสียงนุ่มนวลชวนฝัน
"ทำโทษมันต้องแบบนี้เข้าใจไหม ไอ้ตุ๊ดรีบไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยววันนี้กูพามึงไปเที่ยว.."
มันเดินออกไปจากห้องน้ำอย่างอารมณ์ดีปล่อยให้ผม ยืนหน้าแดง ใจเต้นแรงอยู่คนเดียวในห้องน้ำ ฮึ่ยยยย คนบ้าาา!!!
(EP12 100%)
...
ขอโทษที่หายไปนานนะค้าาาาาาา มีภารกิจพอดี จะพยายามอัพให้บ่อยที่สุดเลยคร้าาา
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
