หัวข้อ: Re: ♤ ♤สก๊อย ♤ ♤☞ กลับมาแล้ว+แจ้งข่าวค่ะ อัพต่อเร็วๆนี้แน่นอนเก๊าสัญญา♥♥

[mukmaoY]

ได้เขามาแล้ว ทำไมไม่เลี้ยงเขาดีๆล่ะ  แย่จริงๆเลยเต็ม

[win12345]

พระพายคะ? เราฝากตบเต็มสักทีเถอะค่าาา ทำตัวน่าหมั่นไส้เหลือเกิ๊นนนน..

พายกำลังหลงสามีมากค่ะ ไม่กล้าทำอะไรหรอกตอนนี้ 

[win12345]

ได้เขามาแล้ว ทำไมไม่เลี้ยงเขาดีๆล่ะ  แย่จริงๆเลยเต็ม

แรกๆกินก้างปลา ตอนต่อมากินคาเวียร์เลยค่ะ เดี๋ยวอีเต็มก็หลงเมียสุดๆแล้วคะ 55+ 

[Freja]

เห็นคำบรรยายเรื่องกลิ่นปากว่าแรงกว่ากลิ่นเต่าของน้องเห็ดแล้วเอิ่ม........

คอยดูนะนังเต็ม   วันนี้ให้น้องพายป้าแทะก้างปลา วันหน้าเอ็งต้องแกะก้างปลาเพื่อเอาเนื้อปลาให้น้องพายกิน   จะรอจนกว่าจะถึงวันน้าน 

[win12345]

เห็นคำบรรยายเรื่องกลิ่นปากว่าแรงกว่ากลิ่นเต่าของน้องเห็ดแล้วเอิ่ม........

คอยดูนะนังเต็ม   วันนี้ให้น้องพายป้าแทะก้างปลา วันหน้าเอ็งต้องแกะก้างปลาเพื่อเอาเนื้อปลาให้น้องพายกิน   จะรอจนกว่าจะถึงวันน้าน 

เต็มไม่แกะหรอกค่ะ แต่ป้อนด้วยปากเลย 55+ 

[naoai]

พายไม่หนีกลับบ้านละ แล้วเต็มรู้แล้วว่าพายเป็นผู้ชายทำไมไมปล่อยไปละ หรือเพราะว่าเป็นของพนันที่ยังใช้ไม่คุ้ม

[win12345]

พายไม่หนีกลับบ้านละ แล้วเต็มรู้แล้วว่าพายเป็นผู้ชายทำไมไมปล่อยไปละ หรือเพราะว่าเป็นของพนันที่ยังใช้ไม่คุ้ม

เต็มหมั่นไส้ภูที่ต่อยมันค่ะ เต็มคิดว่าพายเป็นเด็กของภูเลยจับพายมาทรมานเพื่อแก้แค้นไอ้ภู และพายหนีก็กลับบ้านไม่ได้ด้วย เพราะ

มันไม่รู้ว่าบ้านไอ้เต็มอยู่ที่ไหน 555+ 

[brookzaa]

เอิ่ม พระพาย เต็มมันคงคิดว่าหนูเป็นแมว เมี๊ยวๆรึป่าว สลบแป๊ป

[win12345]

ฮือๆ ผมมองไปที่จานก้างปลา น้ำตาจะไหล จะไหลมันซึ้งน้ำใจของเต็ม  ผมเรียกวิญญาณฝ้าย Am fine มาสิงตนก่อนที่ขาตะเกียบ

ของผมจะทรุดอย่างหนัก ฮือๆ ทำไมเต็มทำกบพายแบบนี้ไหนบอกมื้อเช้าสำคัญทำไมต้องก้างปลาในขณะที่ผมดราม่าอยู่นั่นเอง

จานใบหนึ่งก็เลื่อนมาตรงหน้า ในจานมีปลาทอดกับข้าวสวยอยู่ ผมยกใบหน้าสวยๆของตัวเอง(?)ขึ้นและมองไปที่ทูนหัวผัวของพระ

พาย ทำไมเต็มเป็นคนดีแบบนี้ ปากร้ายแต่ใจดีนะเราหนะ รู้ไหม ผมละสายตาจากคุณชายเนื่องจาก กลิ่นของปลาทอดและสี

ขาวๆข้องข้าวสวยตอนนี้มันล่อตาล่อใจผมกว่าเยอะ พายขอโทษนะที่สนใจอย่างอื่นมากกว่า อิอิ 

...

3นาที ต่อมา

ผมจัดการปลาทอดตัวใหญ่และข้าวสวย ประมาณ 1ทัพพีจนหมดเกลี้ยงไอ้เต็มหันมามองหน้าผมด้วยใบหน้าเหวอ ตกใจคุณสามี

ตอนกินผู้ชายพายไวกว่านี้อีกนะ ไม่เชื่อ เต็มนอนนิ่งๆสิ เดี๋ยวพายจะกินให้หมดเลย(มันร้าย!!)

"เอ่อ" ไอ้เต็มชี้นิ้วมาที่ขอบปากของผม


"หืออะไร"


"ข้าวติดปากมึงหนะ"


"อ้อเคๆใจมาก"


ผมยกนิ้วขึ้นกำลังจะเกลี่ยข้าวที่เลอะปากออกไป แต่!!

นิ้วแกร่งของคุณชายปัดเบาๆที่มุมปากของผม ทำเอาตัวผมแข็งทื่อไปหมด ผมนั่งนิ่งสบตาคม อย่างประหม่า

และก็เป็นฝ่ายไอ้เต็มที่เอ่ยทำลายความเงียบ

"กูรำคาญ มึงมันชักช้าและมึงก็อย่าคิดว่ากูพิศวาสมึงนะ กูชอบผู้หญิงเว้ย กูไม่ชอบตุ๊ดอย่างมึงหรอก"

มันพูดแต่ทำไมหน้าคุณมึงต้องหันหนีไปทางอื่นด้วย แหม!แน่จริงอย่าหลบตาฉัน หันมามองตาแล้วพูดอีกทีซิ จะคอยดูว่าจะกล้า

พูดแบบเมื่อกี้มั้ยยย ฮึ่มมมม

"เอออ เรื่องของมึงเถ้อะ มึงจะชอบผู้หญิง ยิงนกตกกระต่าย เป็นตายร้ายดียังไงแล้วมึงมาบอกกูทำไมไม่ได้อยากรู้สักหน่อย"

ผมพูดงอนๆไอ้เต็มถึงทำกับหน้าแตกผมลุกขึ้นกำลังจะหยิบจานข้าวของตนไปเก็บที่ซิงค์ แต่ไอ้เต็มมายืนดักหน้าผมไว้

"กูไปรถที่รถนะ"

"เออ!!"

ชิส์ ไปไหนก็ไปเถอะเค้าโกรธตัวเองแล้ว ผมวางจานลงที่ซิงค์พลางนึกได้ ตายแล้วกูไม่มีกระเป๋านี่ว่าแล้วยังงี้จะเอาอะไรไปเรียน!!

...

บึ่งบิ๊กไบค์คันงามมาครึ่งชั่วโมงในที่สุดไอ้เต็มและผมก็มาถึงโรงจอดรถที่โรงเรียน มันดับเครื่อง เมื่อเสียงท่อหยุดลง

ผมรีบก้าวขาลงจากรถแล้วโบกมือลาให้มัน มันพยักหน้าอนุญาติ ผมเลยรีบวิ่งออกจากโรงรถทันที พระพายเป็นไทแล้ว

เฮถึงแม้จะแค่ตอนอยู่โรงเรียนก็เถอะ ผมหมุนตัวอย่างเริงร่า จนมนุษย์ พี่ น้อง เพื่อน หันมามองกันเต็มไปหมด ฮือๆๆ

มิน แทต แพม เห็ด พวกมึงคงเป็นห่วงกูมากสินะ รอเพื่อนพายเดี๋ยวนะ เดี๋ยวเพื่อนพายกำลังจะไปหาแล้วว






ณ โรงอาหาร

ผมเห็นแล้วเห็นพวกมันแล้ว เหล่าพลพรรคมิตรรักสหายร่วมศึก พวกมันนั่งโต๊ะห่างจากที่ผมยืนอยู่ไม่มาก ฮือคิดถึงพวกเมิงจัง

ไอ้มินหันมามองผมเป็นคนแรก ก่อนที่จะสะกิด เพื่อนๆ ให้หันมามองผม พวกมันมองหน้าผมอย่างดีใจ เปรียบเสมือน ณเดชน์

กำลังเดินเข้ามาขอลายเซ็นพวกมัน(?) เพื่อน!!!  เพื่อนจ๋า พายคิดถึง ผมวิ่งเข้าใส่พวกมันเหมือนหมูหิวรำ ผมยื่นมือไปข้าง

หน้าเตรียมกอดเพื่อนมิน มินเค้าคิดถึงเตงมากอดที แต่ไอ้มินมือไวกว่ามันยกมือห้ามผมผมลดมือลงก่อนที่ไอ้มินจะดึงมือผม

ขึ้นมากุมแล้วเอ่ยอย่างเป็นห่วง

"พายมันทำอะไรมึงหรือเปล่า"

มินทำน้ำเสียงกังวลพร้อมมองไปทั่วร่างกายของผมราวจะจับผิด ผมเลยส่ายหน้าเบาๆให้มันเพื่อบอกว่าผมไม่เป็นไร

โหวเพื่อนมินกูรักมึง กลับไปบ้านเมื่อไรเดี๋ยวกูจะดมตูดมึงเพื่อเป็นการตอบแทน(?) และแล้ว บรรยากาศแสนซึ้งที่ผม

และไอ้มินสร้างขึ้นก็ถูกทำลายลงด้วยน้ำมือ 3ชะนี

แทต:เป็นยังไงบ้างไอ้พาย เมื่อคืนมึงโดนมันกินตับมั๊ย แล้วข้าวหลามมันใหญ่มั้ย แต่กูดูหุ่นแล้วไม่เบาเลยหว่ะ

แพม:พายเราเป็นเพื่อนกันมา 6ปีทำไมมึงถึงไม่ชวนกูคะมึงรู้มั้ยคะว่ากูต้องเปิดรูปผู้ชายคนอื่น ดูเพื่อไม่ให้คิดถึงเต็มเลยนะคะ

เห็ด:เพื่อนพายจ๋าถ้าใช้เต็มเสร็จแล้วอย่าลืมเพื่อนภานะเพื่อนภาอยากยืมใช้บ้างอะไรบ้าง คุณครูตอนเด็กๆสอนให้พายมีน้ำใจ

เรารู้ว่าพายเป็นเด็กดีเชื่อฟังที่ครูบาอาจารย์สอนตลอด เพราะฉะนั้นอย่าลืมแบ่งปันความสุขกับเพื่อนๆนะคะ

เอิ่มม!!!

เกลลียดแรงขอวิกซอลมาราด น้องสาวพวกมึงหน่อยสิคันกันเหลือเกิ้นนน

[Mouse2U]

ตอนที่เต็มยื่นจานข้าวให้พาย เราก็คิดว่าเต็มจะใช้พายแกะเนื้อปลาออกจากก้างให้เต็มเสียอีกนะคะเนี่ย   ผิดคาดเลยแหะ~

[nasa_risa]

รออ่านตอนต่อปายยยยยย. 

ปล. ชอบวิธีแก้คันของพระพายจัง5555555

[mukmaoY]

แหม เดี๋ยวเห็นทุกวันๆ  ก็ใจละลายไปเอง

[brookzaa]

อุ๊ยๆ อิเต็มปากแข็ง อร๊างงงง

[nunda]

555555 โอย ฮา ฮามากๆ
อ่านเรื่องนี้ห้ามคิดไรมาก เพราะมันฮาตลอดๆ

[naoai]

ถึงจะสั้นแต่ซอยถี่ๆ ก็โอเคนะ *()* เค้าพูดถึงการลงนิยายนะ

[win12345]

ตอนที่เต็มยื่นจานข้าวให้พาย เราก็คิดว่าเต็มจะใช้พายแกะเนื้อปลาออกจากก้างให้เต็มเสียอีกนะคะเนี่ย   ผิดคาดเลยแหะ~

เต็มมิใจยักษ์ขนาดนั้นหรอกคะ 555

[win12345]

ถึงจะสั้นแต่ซอยถี่ๆ ก็โอเคนะ *()* เค้าพูดถึงการลงนิยายนะ

ไปไม่เป็นเลย555

[ice.sp0211]

อย่ามาหลงรักล่ะกัน

 

[win12345]

อย่ามาหลงรักล่ะกัน

 

 

[win12345]

อุ๊ยๆ อิเต็มปากแข็ง อร๊างงงง

ไม่ได้ปากแข็งอย่างเดียว ตรงนั้นแข็งด้วย (ตา) 555+ 

[win12345]

รออ่านตอนต่อปายยยยยย. 

ปล. ชอบวิธีแก้คันของพระพายจัง5555555

3เกลอซีม่าไม่พอค่ะ ต้องเอาของแรง 555+ 

[win12345]

[BlueCherries]

นั่งรอดูเต็มกลายเป็นคนติดเมียสวย คริๆ

[win12345]

นั่งรอดูเต็มกลายเป็นคนติดเมียสวย คริๆ

ติดเป้งหรือคะ 5555+ เค้าล่อเล่ง 

[win12345]

ผมนั่งลงบนโต๊ะที่ลงอาคมของกลุ่มมนุษย์ที่มีนามว่า ผู้หญิงห้าบาป (ชื่อกลุ่มผมเอง) แล้วนั่งมุ่นคิ้วอย่างกังวลคิดถึงเรื่องกระเป๋า

ทันทีจะทำยังไงดีวันนี้มีแต่ครูโหดๆ ก่อนจะกลับบ้าน(สามี) นี่ร่างกายตูต้องโทรม แล้วถ้าเป็นเช่นนั้น ก็จะมิสามารถต่อกร กับสามี

ได้ในวันนี้ เว้ยย จะทำยังไงดี

"เอ่อ พาย..."

เสียงไอ้มินดังขึ้น ทำให้ความคิดฟุ้งซ่านเมื่อกี้ลอยหายไปจนหมด มันเลื่อนกระเป๋าใบหนึ่งช้าๆ ผมมองกระเป๋านั้นแล้วยิ้มออกมา

กระเป๋าเน่าลูกรัก เน่าๆแบบนี้ของพายแน่ๆ  ผมตรวจดูของในกระเป๋า เห็นชื่อ พายกรณ์ เขียนหราอยู่บนสมุดพร้อมกลิ่นน้ำหอม

ที่ผมฉีดลงไปเพื่อดับกลิ่นอับของกระเป๋า ใช่แน่ๆ ซึ้งใจเพื่อนมินฝุดๆ ผมกำลังจะโผเข้ากอดมันแต่ผมก็ชะงักทันทีเมื่อน้องมิน

คนงามแยกเขี้ยวใส่ มันล้วงกระเป๋ากางเกงตัวเองแล้วหยิบโทรศัพท์และสายชาร์ตขึ้นมา แล้วยื่นให้ผม อ้าว! โทรรศัพท์ตูนี่

โหยมินกูไม่รู้จะตอบแทนมึงยังไง ถ้ามึงไม่รังเกียจมึงแต่งงานกับกูเป็นการตอบแทนมั้ย พายไม่มีอะไรมีค่าพอที่จะตอบแทนเลย

เอาร่างกายพายตอบแทนแล้วกันน้ะเพื่อน (มิน:แต่งงานกับมึงกูแต่งงานกับจู๋ปลอมดีกว่าใหญ่กว่าเย้อะ!!) (พาย:โด่ววว ของ

มึงก็พอๆกะกูนี่แหละ คนอะไร๊ จุ๊ดจู๋อันเท่า ลูกน้ำยุงลาย!!) ผมยกมือไหว้เพื่อนเลิฟ และรับโทรศัพท์มา ก่อนที่มันจะพูดสิ่ง

ที่ทำร้ายน้ำใจของเพื่อนยิ่งนัก อะเหื้อ  ดาเมจ รุนแรง

"เออดีแล้ว กูเอาโทรศัพท์มาให้มึงเนี่ยเพราะไม่มีใครทำการบ้านให้ลอก รู้ไหมเมื่อวานพวกกูต้องไปขอลอกเพื่อนคนอื่นในห้อง

มึงคงไม่ได้กลับมาเร็วๆนี้หรอก พวกไอ้ภูดูท่าทางจะปวกเปียกสู้ไอ้หล่อนั่นไม่ได้สักนิด ทนๆไปก่อนกูก็ช่วยอะไรมึงไม่ได้มาก

หรอก"

ดะเดี๋ยวอีนังมิน นี่กูก็คิดว่ามึงมีน้ำใจรักเพื่อน ที่แท้มึงมีจุดประสงค์เยี่ยงนี้ เองหรอ คุณแม่ไม่ปลื้มมเลยค่ะ เห็นค่าพายแค่

ตอนที่มีการบ้านใช่มั้ยย ใครสนใจเพื่อนมินบ้างครับ ผมขายในราคาถูกๆ น่ารัก ปากหมา มือหนักเปรียบตีนกระบือ มีน้องสาวชื่อ

น้อยหน่า อายุ 17 ปี เกิดวันที่ 15 กันยายน พ.ศ.XXXX เหงาอยากมีคู่ (มิน:อยากโดนทุบใช่มะ!!) อยากได้รีบซื้อพายไม่อยาก

เป็นเพื่อนกับมันล๊าวววชิส์  พูดไปงั้นหละแต่รู้มั้ยผมตอบมันไปว่าอะไร

"โอเคเพื่อน......."

ถ้ายังไม่อยากโดนมือหนักๆของน้องมินโจมตีที่ศีรษะ ก็ต้องพูดดีๆไว้ก่อนเพื่อความอยู่รอด ฝากไว้ก่อนเถ้อะมิน รอกูอยู่กับ

คนอื่นเมื่อไหร่กูจะเม้าท์มึงให้หมดเปลือกเล้ยย(มิน:โอ้เพื่อนแท้ มามะมาจูบ(ตีน)กูทีดิ!!)

ตึก ตึก

ผมสะดุ้งเมื่อรู้ได้ถึงสิงที่กระทบลงบนไหล่ซ้าย

"นี่ๆเป็นไงอีพาย ดูนะดู"

คุณหญิงแทตนั่นเอง ผมชายตาไปมองนางไหนดูสิ มึงจะโชว์ท่าเต้นใหม่มึงหรอ แต่มิใช่มันแย่และปัญญาอ่อนกว่านั้นหลายเท่า

มันยกตลับแป้งขึ้นมา ก่อนจะตวัดมือจนตลับแป้งเปิดออกมาแล้วส่องหน้าตัวเอง

"ไงพาย นี่กูกำลังเลียนแบบ เซเลน่าในMV Bad Blood อยู่กูเก่งไหม"

เอิ่มมม เอาเวลาแบบนี้ไปตั้งใจเรียนเหอะ นางสาวทัศยา!! กูคิดว่ามึงซ่อนยาบ้าไว้ในตลับแป้งแล้วจะหลอกขายกูซะอีกตอนแรก

คิดว่ามีอะไรสำคัญ อีแทตชะนีเสียสติเอ้ยย

"เฮ้ย แทตทำไมถึงทำได้วะ กูฝึกทำมาก่อนมึงไม่เห็นจะทำได้เลยมาๆไหนสอนกูหน่อยเพื่อน"

อ้าว ฉิบ!! อีแพมมึงเองหรอที่ชักชวนล่อหลอกเพื่อนกูให้ไปทำอะไรที่ไม่ประเทืองปัญญาแบบนี้ แพมพูดและแทรกตัวลงระหว่าง

ผมกับแทต

เออ


เชิญคุณมึงเสียสติกันไป 2คนเถ้อะ!!!


ผมเลิกสนใจนังสองชะนีแล้วหันไปมอง เพื่อนอีก 2คนที่เหลือ มินกับเห็ดคุยกันสีหน้าของเห็ดดูจริงจังมาก ดวงตาสวย

ดูเป็นกังวล ด้วยความอยากรู้อยากเห็นผมเลยยื่นหน้าเข้าไปใกล้พวกมันเรื่อยๆ  แต่ทว่า!!!

หมับบบ!!!

"เอ้ย ใครจับคอเสื้อกูปล๊อย ปล่อยเดี๋ยวนี้"

สี่เกลอสะดุ้งโหยงหันมามองผมที่ตะโกนเสียสติ ก่อนที่หันไปคุยกันต่อ เอ้ยสนใจเพื่อนบ้างสิวะ  ผมหันไปมอง มือที่จับผมอยู่



ไอ้เต็ม!!!




"ไปนั่งกับกูหน่อยเหงาเพื่อนยังไม่มา"


แล้วทำไมต้องเป็นกู๊!!!


...

วันนี้อาจจะอัพแค่นี้นะคะ คือต้องสอนพิเศษเคมีอ่าค่ะ ว้างๆจะแวะมา่อัพใหม่ฮือๆ วันนี้ขออภัยด้วยนะคะไม่ว่างจริงๆ 





 

[Mouse2U]

ปกติก็ไม่เคยเหงาไม่ใช่เหรอคะเต็ม..ท่าทางเราจะได้เห็นคนปากแข็งใจแตกเพราะพระพายสุดเซ็กซี่(?)ไวๆ นี้เสียแล้วกระมังค้าา

[win12345]

ปกติก็ไม่เคยเหงาไม่ใช่เหรอคะเต็ม..ท่าทางเราจะได้เห็นคนปากแข็งใจแตกเพราะพระพายสุดเซ็กซี่(?)ไวๆ นี้เสียแล้วกระมังค้าา

เต็มเหงาปากค่ะอยากจูบเอ้ยอยากคุยกับพายจนตัวสั่น 

[mukmaoY]

ขี้เหงาตั้งแต่เมื่อไหร่

[win12345]

ขี้เหงาตั้งแต่เมื่อไหร่

เมื่อพายก้าวมาในชีวิตต 

[win12345]

โถ่ว คุณชายขา อย่างมึงเนี่ยนะเหงาเป็นกับเขาด้วย แค่มึงอยู่เฉยๆพวกนางชะนีหิวกล้วย ก็เข้ามาหามึงเองหละ มึงเล่นหล่อ

กว่าคนทั้งโรงเรียนมัดรวมกันแบบนี้ เป็น ใครใครก็หวั่นไหว (รวมถึงตัวกู) จะมาเหงาอะไรตอนนี้  ผมส่งสายตาขอความช่วยเหลือให้

เพื่อนๆ ทั้ง 4 แต่พวกนางไม่ม่ีใครสนใจผมเลย เอ้อ เพื่อนทำกันแบบนี้ใช่มะ มีเพื่อนแบบนี้ มีผัวดีกว่า ป่ะเต็มไปกันเถอะ มันทำท่า

จะลากผมออกไป ผมยกมือห้ามพร้อมจูงมือนำมันไปเอง (แรดเนาะ?)


พลั่กกกกก!!!!!


ผมหันไปมองพระสวามีตอนนี้หน้าหล่อๆของมันหันไปทางด้านซ้ายมุมปากห้อเลือดเล็กน้อย ผมผวาตัวอย่างตกใจและปล่อยมือ

มันออก มองไปทางเจ้าของหมัดหนัก 'ไอ้ภู!' ใบหน้าของภูเต็มไปด้วยผ้าพันแผล ดวงตาที่บวมช้ำจากการถูกต่อยเมื่อวาน

ถูกปิดไว้ด้วยผ้าก๊อซสีขาว ไอ้ภูอาศัยช่วงไอ้เต็มเผลอกระชากตัวผมกลับไป ไอ้เต็มเมื่อตั้งตัวได้มันก็ทำท่าจะมาเอาเรื่องไอ้ภู

แต่เพื่อนของไอ้ภูโผล่มาข้างหลังก่อน มันจึงถอยหลังกลับไปพร้อมสะบัดมือที่กำแน่นลง

"มึงจะทำอะไรวะไอ้เต็ม" ไอ้ภูตวาดเสียงกร้าว ภูจ๋ามึงกอดพี่ไว้แบบนี้เดี๋ยวคนที่เขาไม่รู้เขาจะคิดว่ากูกับมึงเป็นผัวเมียกันนะ

ไอ้น้องเวรแถมตอนนี้ทั้งโรงอาหารยังมองมาที่พวกผม เป็นสายตาเดียว

"หวงเมียขนาดนั้นเลยหรอวะ! " ไอ้เต็มตอกกลับเสียงเขียว ทำเอาอึ้งกันไปทั้งคณะ ทั้งผม ไอ้ภู และเพื่อนๆของมัน ทำใบหน้างง

อะไรนะกูกับไอ้ภูเนี่ยนะสามีภรรยากัน นี่ถ้ากูใส่เสื้อตัวของกูอยู่ นี่กูจะชี้นามสกุลให้คุณมึงดูเลย ว่ากูกับมันนี่นามสกุลเดียวกันเป๊ะ

เป็นพี่น้องกันไอ้บ้า ถึงกูจะชอบกินเด็กและผู้ชายหล่อๆกูก็ไม่เลวพอจะกินน้องชาย หรอก ฮึ

"เมียเมออะไรอย่า มาเหลวเป๋ว"

เหลวเป๋วบ้านมึงไอ้ภูวดล เหลวไหล โง่จริงๆไม่รู้เล๊ยว่าโง่เหมือนใคร พี่ก็ออกจะฉลาด (ภู:เหมือนพี่พายแหละ!!) ไอ้ภูตอบไอ้เต็ม

เสียงตะกุกตะกัก ไอ้เต็มผ่อนลมหายใจที่โกรธเกรี้ยวลงก่อนที่จะเดินชนไหล่ไอ้ภูไปอย่างไม่สบอารมณ์ จนภูทำท่าเซไปอีกข้าง

ก่อนที่มันจะเดินพ้นตัวผมไป มันพูดเบาๆกับผมว่า 'มึงโดนจัดหนักแน่' จัดหนักนี่อะไรถ้าเรื่องบนเตียง กูรอมึงมานานแล้วพร้อม

มาก อุ้ยมะกี้แมวพูด ผมมองแผ่นหลังกว้างอย่างหวาดๆคืนนี้กูจะโดนท่าไหนบ้างวะเนี่ย (ท่ากระทืบใช่ป้ะ?) ผมหันไปมองหน้า

น้องชายอย่างตำหนิแล้วอบรมสั่งสอนซักหน่อย

"เกือบเป็นเรื่องเลยไหม ภู ดีนะที่ไม่มีใครไปบอกครู"

ไอ้ภูก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด เพื่อนของมันที่เป็นแบ็คอัพเสริมความหล่อให้กับภูเบื้องหลังก็ยกมือขอโทษ ที่ไม่ห้ามภูไว้ ผม

ปัดมือเบาๆให้พวกมัน เป็นเชิงว่า ไม่เป็นไรคนหล่อทำอะไรก็ไม่ผิด(?)  แต่เอ้ะ!! ผมนึกถึงคำพูดเมื่อกี้ของไอ้เต็มจึงถามน้องชาย

ออกไป

"ภูทำไมแกไม่บอกมันหละว่าพี่กับแกเป็นพี่น้องกันหน่ะ"

กูทำหน้าหนักใจและขยับปากตอบ

"ภูไม่อยากให้มันรู้ว่าภูกับพี่พายเป็นพี่น้องกัน ถ้ามันรู้มันอาจจะทรมานพี่พายหนักกว่านี้ก็ได้  ให้มันคิดว่าภูกับพี่พายเป็น

กิ๊กกันดีกว่า"

แหม หัวใสขึ้้นมาเชียวนะพ่อน้องชาย จะฉลาดก็ตอนนี้แหละ ท่านผู้โชมปรบมือให้มันหน่อย เฮ!!

"ว่ายังไงมึงยังแบกหน้ามาเจอกับพี่มึงได้อีกหรอ" เสียงน่ากลัวดังจากข้างหลัง รังสีอำมหิตแบบนี้ ไม่ผิดแน่ไอ้มิน ผมกลัวแทน

ไอ้ภูเลย ขออยู่นิ่งๆสักแปป ไอ้ภูเมื่อเห็นไอ้มินก็ทำหน้าซีดเป็นไก่ต้ม มินมึงทำอะไรน้องกู อย่าบอกนะ.....อิมินมึงขึ้นควบน้องกู!

เห็นหน้ามึงถึงได้ตกใจขนาดนั้น ฮึ่มเดี๋ยวกูจะตบเมิงเพื่อนเลวไว้ใจกันมา 17 ปี มึงคบกูเพื่อจะหลอกแดกน้องกูนี่เอง ผมหัน

ไปมองหน้ามินช้าๆตาของมินตอนนี้จิกและน่ากลัวมาก ยังกะสายตาที่งูเหลือมมองลูกกบยังงั้นแหละ(?)

"กูบอกเลยนะ ถ้ามึงยังเอาไอ้พายกลับบ้านไม่ได้ กูจะไปบ้านมึงทุกวันเพื่อรอไอ้พายกลับมา!!"

หา ไอ้มินมึงจะไปทำอะไรบ้านกู มึงจะไปขย่มไอ้ภูทุกวันเลยหรอ มึงอีเพื่อนเลวววกูไม่ไหวแล้วนะ มึงนี่มันร่านจริงๆ

ไอ้ภูไม่ตอบได้แต่ก้มหน้า หน้ามันดูตื่นกลัวและรู้สึกผิด ไอ้มินพูดจบก็ลากแขนผมออกมาจากตรงนั้น ปล่อยให้ไอ้ภูและ

เหล่าแบล็คกราวน์ยืนหล่อกันต่อไป


อีกด้าน.....................

ดวงตาเรียวเบิกขึ้นด้วยอารมณ์คุกรุ่น มือสวยกำเข้าหากันแน่นจนเห็นเส้นเลือดปูดโปน เธอจ้องมองเหตุการ์ณที่เกิด

ขึ้นอยู่ตลอด ทั้งที่ตอน ที่ ผู้ชาย ที่หล่อนชอบหันไปจับ มือกับ 'มัน' และตอนที่ผู้ชายที่เธอชอบ ถูกต่อยเพราะ'มัน'

ฟันคมบดกัดลงไปบนริมฝีปากอิ่มจนเลือดห้อ แววตาโกรธแค้นจับจ้องที่ร่างบางของมัน ด้วยความอิจฉาริษยา


...

ผมฟุบลงบนโต๊ะเรียน เฮ้อ อิทธิฤทธิ์แดดประเทศไทยต่อให้เป็นเทพอย่างพระพายก็เอาไม่อยู่ ดูสิเหงื่อออกไปหมด

แล้วเหนียวตัวชะมัด การเข้าแถวหน้าเสาธง สวดมนต์ และฟัง ผ.อ. บนเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมที่น่าเบื่อที่สุดในโรงเรียน

วันนี้ไม่ได้ทาครีมกันแดดด้วยดูสิจะไหม้แล้ว พายเครียดดด!!

"ว่าไงจ๊ะน้องพาย"

แพมสะกิดไหล่ผมและหย่อนก้นลงนั่งบนเก้าอี้ของเพื่อนแทต

"ได้ข่าวว่าเกิดศึกชิงนางที่โรงอาหาร นี่คะ เล่าให้เพื่อนแพมฟังหน่อยสิคะ"

แหมเรื่องของเพื่อนมึงพึ่งจะมารู้ ไม่ถามกูพรุ่งนี้เลยหละพอมแพม ผมชูนิ้วกลางพร้อมทำปากด่ามัน 'อย่าเสือก' อีแพมลุกขึ้น

พร้อมสะบัดปลายผม(ที่แห้งแตก)ใส่หน้าอันงดงามสวรรค์สร้างของผม โอ้ยกูเจ็บแพม ใช้บ้างนะครีมนวดผม อีห่านั่นปลายผม

หรือไม้กวาดก้านมะพร้าว หน้ากูแทบแหก

"เฮ้ย พวกมึงรู้ยังครูเคมีคนใหม่จะมาสอนวันนี้หวะ"

อีแทตเดินเข้ามานั่งลงบนเก้าอี้ของมัน และฮัมเพลง 'คันหู' เบาๆเป็นกระศัย

"จริงหรอว่ะ แทตท่าทางเขาโหดป่าววะ แบบครูสายธาร คนเก่าไม่เอานะ เขี้ยวเกิ้นน"

แพมพูดขึ้นทำเอาเหล่า อมนุษย์ที่เหลือในแก็งค์ ผู้หญิง 5บาปหันมาสนใจ(เสือก)ทันที พายขอรับรอง ถ้าพูดชื่อใครที่ไม่ใช่

พาย มิน แพม แทต เห็ด ไม่เคยมีอะไรเคยเร็ดลอดหูของแก็งค์ผู้หญิง 5 บาปไปได้

"หึหึ เดี๋ยวมึงก็รู้"

แทตขำในลำคอยิงฟันให้ผม ก่อนที่ฮัมเพลง ต่อ มึงอย่าขำแบบนั้นสิแทตกูหลอน ไม่ทันไรที่นางสาวทัศยา พูดจบ อมนุษย์

ผู้มีสายตาว่องไวดังนกเหยี่ยว น้องมินชี้ไปที่หน้าห้อง ปลายร้องเท้าสีแดงโผล่ออกมาจากขอบประตูเล็กน้อย ชิบ!! ครู

กำลังจะมาแล้วแต่ทำไมต้องเอาเท้าโผล่ก่อนหน้า (เม้าท์ร้ายครูบาอาจารย์!!!!) ไม่นานหน้าและลำตัวก็ปรากฏให้เห็นต่อ

สาธารณะชน อืม เหมือนเคยเห็นนะไม่ใช่สิเคยเห็นบ่อยมาก ไม่รู้สึกแปลกเลยที่คุ้นเคย!!! ผมอ้าปากค้างเล็กน้อย คุณครู

เคมีคนใหม่หันมายิ้มเย็นให้ผม แล้วทำท่าปาดคอ นางไม่ใช่ใครแต่เป็นลูกสาวคนโตของบ้าน เลิศวิริยะวัฒน์ นางสาว

พริมาดา หรือพี่พริมพี่สาวของผมนั่นเอง!!!! ว่าแล้วทำไมรองเท้าสีแรดๆ พี่พริมเองหรอ


(100%)