ผมนั่งลงบนเก้าอี้ในห้องเรียน บรรยากาศเงียบสงัดจนผมต้องฮัมเพลงขึ้นมาเบาๆไม่ให้รู้สึกเหงา
กริ้งงง!
เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ดังขึ้น ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เป็นไลน์แจ้งเตือนจากกลุ่มผู้หญิง 5 บาป ไหนๆก็หยิบขึ้นมาแล้วเปิดดู
สักหน่อยย
แพมเพื่อนเรียกว่าสวย: เฮ้ย อีพาย มึงอยู่ไหนวะรู้ไหมว่าเพื่อนรอไม่ยอมมากินข้าวกินปลารีบมาเลยพวกกูหิว จนจะกินผู้ชาย
ได้ทั้งโรงเรียนแล้ว
น้องแทตถึงจะแรดแต่ก็ไม่เงียบ:พายมึงอย่ามัวแต่กินผู้ชายอยู่นะเว้ย มาโรงอาหารเร้วว เดี๋ยวมินทุบเอาไม่รู้ด้วยน้า เอออย่าลืม
พาผู้ชายที่มึงกินมาด้วยหล่ะ บอกเขาว่าเพื่อนอยากเจอ
โอ้ยเพื่อนแต่ละคน ! สมกับเป็นผู้หญิง 5บาปจริ๊งๆๆๆบาปหนาด้วย (แล้วจะทำไมละคะคุณขาาา!!!) ผมจรดนิ้วลงบนหน้าจอ
พิมพ์ตอบนังชะนีโหนเถาวัลย์กลับไป
พระพายจ้า:เออพวกมึงกินกันไปก่อนเถ้อะ
ภาหน้าใสใสแต่หัวใจโสเภณี:กินผู้ชายอิ่มแล้วสิมึง ไม่แบ่งเพื่อน กูแบนมึง 15ชั่วโมงนับจาก รายการ คสช แถลงวันนี้
เออ!!!มึงรู้มั้ยวันนี้กับข้าวที่กูกินวันนี้มีกล้วยด้วยท่าทางจะลูกใหญ่น่าดู อิอิ แต่ว่า!ชื่อไลน์มึงนี่ใครตั้งให้ มึงไปดูหมอที่ไหนมาอีบ้า
กูรู้สึกตกใจ
คนชื่อมินหน้าตาดีทุกคน:เออ กินผู้ชายแล้วกินข้าวเที่ยวด้วย หากสมองมึงไม่ทำงาน พวกกูก็ไม่มีการบ้านลอก อย่าอดข้าวเที่ยง
นะมินเป็นห่วงงพระพายมาก
ห่วงกูหรือการบ้านเพื่อนมิน หลายทีแล้วมึงเดี๋ยวปั้ดเหนี่ยวเสีย (มิน:มึงกล้าหรอ(ทำตาโปน)) (พระพาย:อุ้ยเมื่อกี้ใครพูดนะ ไม่ใช่
พ๊ายยยย)
พระพายจ้า: ขอบใจเพื่อนๆที่น่าถีบทุกคนมากๆที่เป็นห่วง เดี๋ยวคืนนี้พายจะยื่นแก้ม(ก้น)ให้หอมคนละที
ผมส่งข้อความนั้นก่อนจะกดปิดแจ้งเตือน รอสามีมาทานข้าวด้วย ผมด้อมๆมองๆเพื่อหามันแต่ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา
ไอ้เต็มมึงไปอยู่ไหนน กูนั่งรอจนขนตูดจะงอกแล้ว เพียงชั่วอึดใจที่บ่นในใจเสร็จ เท้าของคนตายยาก ก็ก้าวมาจากตรงหน้าประตู
ห้อง เฮ!! สามีมาแล้วยังไม่กินข้าวขอกินกล้วยก่อนได้ไหม(?) มันทรุดตัวนั่งข้างๆที่นั่งของผม ยื่นชามข้าวมาให้ผม ถายในชาม
เป็นก๋วยเตี๋ยวน้ำตก ร้านป้าติ๋มเจ้าเก่า ร้านก๋วยเตี๋ยวที่โด่งดังที่สุดในโรงเรียนของโรงเรียน โคกปลาดุกวิทยา แหมรู้ใจพายซะด้วย
น่ารักแบบนี้ต้องคร่อมซักที!!!
"มองหน้ากูอยู่ได้รีบๆแดกได้แล้ว หน้ากูหล่อหรือไงมองอยู่ได้"
ผมพึ่งรู้ตัวว่ามองหน้ามันนานเกินไป เพราะความหล่อมันติดตาตรึงใจ อิอิ ผมเมื่อตั้งสติได้จึงยื่นมือออกไปเตรียมจะรับช้อนจาก
มันมือกร้าน กระแทกช้อนส้อมลงมาบนมือผมแล้วรีบชักออกไป แหมเบาๆก็ได้ เดี๋ยวก็ช้ำก่อนที่จะได้เจ๊าะไข่แดงหรอก เอ๊ะแต่
ว่าคุณชาย ทำไมไม่มีจานหรือชามอะไรขึ้นมาเลยหล่ะไม่กินอะไรหรอ แล้วอย่างนี้คืนอันแสนสุขของเรา(?) วันนี้หละ จะมีแรง
ไหม ด้วยความสะเออะ ผมจึงเอ่ยถามมันไปซักหน่อยเป็นพิธี
"แดกอะไรยัง"
(เต็มคิดในใจ)
ยังไม่แดก แต่อยากแดกมึงมาก คนอะไรส๊วยสวย เอ้ย (สะบัดหน้า)
"ไม่ต้องถามมากแดกๆไปกูจะได้ไปเก็บชาม" มันทำเสียงเหวี่ยงก่อนที่จะหันหน้าหนีไปอีกทาง ชิส์ ทำเป็นพวกชะนีไปได้
ผมเลยแกล้งพูดออกไป
"โหยใจดีหว่ะ มีเก็บจานให้ด้วยมีแฟนแบบนี้รักตายเล๊ยยยย"
(เต็ม)
มีแฟนแบบนี้รักตายเล๊ยยยย มีแฟนแบบนี้รักตายเล๊ยยยย มีแฟนแบบนี้รักตายเล๊ยยยย มีแฟนแบบนี้รักตายเล๊ยยยย
โอ้ยยย กูเป็นอะไรไปเนี่ยทำไมร่างกายกูแข็งทื่อแบบนี้ ไอ้เต็มท่องไว้นะ มันเป็นผู้ชาย มันเป็นผู้ชาย มันเป็นผู้ชาย (สวย)
ผมมองมันโซ้ยก๋วยเตี๋ยวอย่างเอร็ดอร่อย ไอ้เต็มใจเย็นๆนะโว้ยอย่าพึ่งไปทำอะไรมันนะ
.............................................................
ผมจัดการกับก๋วยเตี๋ยวในชามอย่างรวดเร็ว ในชามเหลือเพียงลูกชิ้นเนื้อแค่ชิ้นเดียว อิ่ม!!จนแน่นอกต้องยกออก ไอ้เต็มจ้องผม
หน้าคล้ำๆขึ้นสึเล็กน้อย แต่มันจ้องผมนิ่งไม่ทำอะไรเลย มันเป็นอะไรของมัน ด้วยความสงสัยอยากรู้อยากเสือกตามประสาเด็ก
ม.ปลาย ผมจึงสะบัดมือไปมา
ตรงหน้ามันเพื่อเรียกคืนสติให้กับมัน
"โอ้ะ"
สำเร็จ!
คุณชายสะดุ้งแล้วอุทานออกมา มันมองมาที่ผมก่อนที่จะหลบสายตาหนีไปทางอื่น มันมองไปที่ลูกชิ้นในชาม คุณชายเพ่งมันอยู่
อย่างครุ่นคิด และ เผยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาในไม่ช้า หืมทำหน้าแบบนั้นคิดจะทำอะไร มึงอย่าบอกนะว่า มึงจะฆาตกรรมกูด้วย
การเอาลูกชิ้นยัดตูด อย่าน้ะ ถ้ากูตายกูขอไส้อั่วดีกว่าให้กูได้เสียซิงครั้งนึงก่อนตายก่อนเถ้อะกูขอร้อง
พรึ่บบบบ!!!!
คผมหลุดจากภวังค์อยู่ดีๆ ไอ้เต็มก็โผเข้ามาหาผมแล้วกดไหล่ทั้ง 2ข้างของผมไว้แน่น เต็มจะทำอะไรหน่ะ ในห้องเรียน
มันไม่ดีนะ อดทนไว้เดี๋ยวตามพายไปห้องน้ำดีกว่า(?) ไอ้เต็มจ้องผมเขม็งดวงตาคมสวย สบเข้ากับดวงตาของผม เอิ่มมทำแบบ
นี้พายก็เขินแย่ ตัวเอง ผมที่ประหม่าสุดๆจึงหันหน้าหนีไปทางอื่น 'จะทำอะไรก็รีบทำเลยเต็ม ในเมื่อยังไงพายก็ขัดขืน
เต็มไม่ได้อยู่แล้วนี่ ฮึกๆๆ'
"ป้อนลูกชิ้นหน่อยดิ"
คุณชายเต็มเอ่ยประโยคที่ทำให้ผมหน้าแตกในเวลาต่อมา แหมไอ้เราก็คิดว่า อยากจะกินตับเรา ผมมองไปที่ลูกชิ้นของโปรดของ
ผม อย่างชั่งใจ ของโปรด กับ กล้วย เลือกอะไรดี ชิส์ ยังไง๊ยังไงกูก็ไม่ให้มึงหรอก
"ไม่เอา กูจะกินของโปรดกู"
ไอ้เต็มแยกเขี้ยวใส่ หน้าที่เขียวๆอยู่แล้วของมันโกรธจนขึ้นเป็นสีม่วงช้ำ อย่านะอย่าฆ่ากูนะ !
"จะป้อนดีๆด้วยมือหรือจะป้อนด้วย ...."
ไอ้เต็มเว้นช่วงไปนิดนึงก่อนคำที่มันจะพูดต่อไปเล่นทำผมอึ้ง
"ปาก"
ป้อนด้วยปาก เอาสิ เอาสิ เค้ารอตัวเองมานานแล้ว แต่ว่าทางที่ดีเค้าว่าตัวเองไม่ควรทำสิ่งแบบนี้ในที่ราชกาลนะเราอาจจะโดน
เรียกไปปรับทัศนคติกับนายกก็ได้(?)
"เออๆ ป้อนด้วยมือๆ"
ผมตอบเสียงหน่ายและหยิบช้อนตักลูกชิ้นหมูชิ้นกลมโต จ่อไปที่ปากกระจับของมัน
ในขณะนั้นเอง!!!
คุณชายเต็มจับมือผมที่ถือช้อนและดันปลายช้อนเข้าไปในปากของมัน แต๊ะอั๋งหรอไม่ต้อง เดี๋ยวให้จับทั้งตัว!!
"อื้มมม! ลูกชิ้นนี้นุ๊มนุ่ม ...."
คุณชายทอดจังหวะเล็กน้อย
"เหมือนมือคนป้อนเลย"
อร้ายยย ตัวเองต้องน่ารักแบบนี้ซิ มันเขี้ยวตุ้ยๆๆ พูดเสียงงู่งี่ แต่ผม ได้ยินชัดทุกคำแหมอยากลวนลามก็บอกกันดีๆ รออยู่ตั้งนานแล้วตัวเองรีบไปปิดห้องเลยเดี๋ยวเค้าถอดเสื้อให้ลูบทั้งตัวเลย !!!
หัวข้อ: Re: ♤ ♤สก๊อย ♤ ♤☞ กลับมาแล้ว+แจ้งข่าวค่ะ อัพต่อเร็วๆนี้แน่นอนเก๊าสัญญา♥♥ (อ่าน 67558 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก