“ขอแด๊ดดี๊กอดคุณแม่หน่อยนะครับ”“พี่… อะ ย อย่าเพิ่ง…” น้ำเหนือได้แต่ร้องห้ามยามที่ริมฝีปากร้อนผ่าวสัมผัสที่ตามหน้าท้องนูน มือจิกลงกับโซฟาในห้องนั่งเล่นของบ้านพัก ใบหน้าน่ารักแดงก่ำน่ามอง
ควอตซ์เงยหน้าขึ้นมองคนที่ห้ามเสียงสั่น ก่อนจะยืดตัวขึ้นไปจูบที่ริมฝีปากอิ่มนั้นอีกรอบมือทั้งสองข้างจับแขนกลมกลึงของน้ำเหนือเอาไว้แล้วลูบขึ้นลงเบาๆ ให้คนที่รับสัมผัสสั่นสะท้าน
“ย… อย่ามารังแกผมนะ” คนท้องว่าเสียงสั่น ดวงตากลมโตฉ่ำน้ำปรือปรอยเต็มทีให้คนฟังหัวเราะเสียงทุ้มน่าฟัง
อย่ารังแก… แต่กลับทำตัวให้น่ารังแกเพิ่มมากขึ้นไปอีก“ใครใช้ให้ทำตัวน่ารังแกละ” เอ่ยโทษอีกฝ่ายเสียอย่างนั้นว่าทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้เป็นความผิดของน้ำเหนือ
คนโดนโทษว่าเป็นความผิดของตัวเองได้แต่มองตาวาวแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะร่างกายมันอ่อนแรง เหมือนโดนดูดพลังไปหมดเพราะจูบก่อนหน้านี้
ส่วนถ้าถามว่าน้ำเหนือทำตัวน่ารังแกยังไงคงต้องย้อนกลับไปก่อนหน้านี้สักเกือบสิบห้านาทีหลังจากที่ควอตซ์สวมแหวนเข้ากับนิ้วนางข้างซ้ายของน้ำเหนือพร้อมกับพูดด้วยถ้อยคำที่เผด็จการ แต่คนโดนสั่งห้ามถอดแหวนอย่างน้ำเหนือกลับตอบคำด้วยคำที่ควอตซ์ได้แต่ช้อนใบหน้านั้นขึ้นแล้วกดจูบไม่หยุด
“ผมจะทำตามอย่างเคร่งครัด…” แล้วแบบนี้จะไม่ให้ควอตซ์นึกอยากรังแกคนนี้ได้อย่างไรกัน เพราะฉะนั้น… หลังจากที่คำนั้นหลุดออกจากริมฝีปากของน้ำเหนือ หลังจากที่ปากอิ่มถูกปล่อยให้เป็นอิสระร่างของคนท้องก็ถูกช้อนขึ้นอุ้มแล้วพาตรงกลับมาที่บ้านพักทันที ก่อนจะมาจบลงที่โซฟาตัวนี้ และน้ำเหนือก็ถูกอีกฝ่ายกักตัวเอาไว้ไม่ยอมปล่อย
ริมฝีปากร้อนสัมผัสผะแผ่วไปทั่วขมับ แก้มนวลที่มีกลิ่นกายหอมเฉพาะตัวของน้ำเหนือ กระดุมเสื้อเชิ้ตที่น้ำเหนือใสอยู่ถูกปลดออกที่ละเม็ด ทีละเม็ด พร้อมกับริมฝีปากที่แตะไปทั่วหน้าไล่ลงมาที่หน้าท้องอีกรอบให้น้ำเหนือได้แต่นั่งตัวสั่นและส่งเสียงแผ่วออกมา
“อืม… พ พี่ควอตซ์ อ๊ะ” น้ำเหนือสะดุ้งเพราะในขณะที่ริมฝีปากของควอตซ์สัมผัสอยู่ที่หน้าท้อง เจ้าตัวเล็กทั้งสองที่อยู่ด้านในก็ขยับตัวจนหน้าท้องนั้นนูนเด่นบริเวณที่ปากของว่าที่คุณพ่อแนบชิดอยู่
ควอตซ์เองก็ชะงักไปเมื่อรับรู้ถึงสัมผัสที่เข้ามาแตะโดนจนต้องผละออกนิด เอื้อมมือไปแตะที่บริเวณที่ก่อนหน้านี้เขาแนบจูบลงไป และหน้าท้องของน้ำเหนือก็ดันนูนออกมาอีกรอบ เขาหัวเราะออกมาเบาๆ เงยหน้าขึ้นมองคนที่ยกมือจับหน้าท้องตัวเองและกำลังมองเขาอยู่เหมือนกัน
“หวงคุณแม่หรือไงเจ้าตัวเล็ก” ควอตซ์ว่าเสียงติดตลก ใบหน้าคมคายที่สามารถสยบสาวๆ ได้ไม่ยากกำลังแย้มรอยยิ้มน่ามองและแนบใบหน้าลงกับหน้าท้องของน้ำเหนือ กระซิบด้วยถ้อยคำที่ทำให้คนฟังอย่างน้ำเหนือหน้าแดง
“ขอแด๊ดดี๊กอดคุณแม่หน่อยนะครับ” ไม่รู้ว่าเป็นคำตอบรับหรือเปล่าแต่แรงที่ดันท้องของน้ำเหนือนั้นหยุดลงแล้ว “เด็กดี…”
น้ำเหนือได้แต่หลับตาลงและเบนสายตาไปทางอื่นยามที่เห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก ความต้องการของควอตซ์
“อย่าเกร็ง” ควอตซ์กระซิบบอกพร้อมกับกางเกงขาสั้นของน้ำเหนือหลุดออกจากร่างกาย เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนอยู่บนร่างกาย และเครื่องประดับเพียงชิ้นเดียว… แหวนเพชรที่สะท้อนต้องแสงไฟภายในห้อง
แหวนเพชรที่ตัวเรือนทำจากทองคำขาวที่ถ้าลองลูบดูก็จะเห็นว่ามีการสลักลายเอาไว้เป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษเป็นชื่อของน้ำเหนือและควอตซ์ มีเพชรเม็ดงามติดเรียงเป็นแถวคล้ายๆ กับหยดน้ำ มีเพชรเม็ดใหญ่สุดอยู่หนึ่งเม็ดที่ตรงปลายของหยดน้ำนั้น
แหวนเพชรที่ออกแบบโดยคนที่สวมมันให้กับน้ำเหนือ เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่หลุดลุ่ยกองอยู่ที่ข้อศอกที่ใช้ยันตัวเองกับโซฟาเอาไว้ ใบหน้าหวานหลับตาแน่น ริมฝีปากอ้าออกยามที่ปลายนิ้วของควอตซ์แตะลงที่ยอดอกก่อนจะตามมาด้วยริมฝีปากร้อนผ่าวและปลายลิ้นชื้น
“อ๊ะ… ย อย่าเลีย อื้ม…” น้ำเหนือได้แต่ครางห้ามสองมือยกขึ้นดันที่ไหล่กว้างแต่ด้วยแรงอันน้อยนิดก็ไม่สามารถผลักคนตรงหน้าออกไปได้ จนสุดท้ายได้แต่ยกมือโอบรอบลำคออีกฝ่ายเอาไว้ในขณะที่ปลายเท้าแยกออกปล่อยให้อีกฝ่ายแทรกตัวเข้ามา
ควอตซ์นั่งชันเข่าอยู่บนพื้นหน้าโซฟา แทรกตัวอยู่กลางหว่างขาของน้ำเหนือ ใบหน้าหล่อเลื่อนไปมอบจุมพิตอันแสนหวานแต่ทว่าก็เร่าร้อนให้กับน้ำเหนือ มือของคนตัวเล็กกว่าจับทึ้งอยู่ที่เสื้อเชิ้ตตัวที่ควอตซ์ใส่ ริมฝีปากเผยอส่งเสียงครางหวานหูตอนที่ควอตซ์เปลี่ยนเป้าหมายจากปากของเขาไปที่ลำคอขาวๆ แทน
สัมผัสหนักเบาที่สลับกันไปมา และเมื่อใบหน้าของควอตซ์ลากผ่านตรงไหนก็จะปรากฏร่องรอยจางๆ อยู่แทบทุกที่
“อือ… พ พี่ควอตซ์…”
เสียงครางของน้ำเหนือเป็นเหมือนยากระตุ้นชั้นดีของคนที่กำลังรุกไล่เขาอยู่ ริมฝีปากหยอกล้อเข้าที่ยอดอกทั้งสองข้างจนมันขึ้นสีเข้มในขณะที่มือหนาที่คอยกุมมือของน้ำเหนือเอาไว้ตลอดก็เลื่อนไปกอบกุมส่วนน่ารัก แล้วขยับขึ้นลงช้าๆ กระตุ้นอารมณ์ของน้ำเหนือให้ขึ้นตาม
ส่วนปลายสีแดงก่ำเริ่มมีน้ำสีใสเยิ้มออกมาจนน้ำเหนือได้แต่ยกมือปิดหน้าอย่างไม่อยากจะมองภาพน่าอายของตัวเอง ความร้อนวิ่งไปทั่วทั้งตัวไม่ใช่แค่ใบหน้า
ไม่รู้ทำไมแต่น้ำเหนือรู้สึกว่าการที่มานั่งอ้าขาอยู่บนโซฟาและปล่อยให้อีกคนสัมผัสนั้นมันช่างน่าอายยิ่งกว่าเวลาอยู่บนเตียงเสียอีก
ควอตซ์กวาดสายตาไปทั่วตัวน้ำเหนือ ตัวของน้ำเหนือร้อนไปหมด ไม่ว่าเขาจะแตะหรือสัมผัสตรงไหนก็รับรู้ถึงความร้อนผ่าว โดยเฉพาะส่วนที่อยู่ในมือของเขา ส่วนที่เขากอบกุมและลูบไล้
“ย อย… อย่ามองม มัน…” น้ำเหนือได้แต่พูดเสียงสั่นยื่นมือไปปิดดวงตาทั้งสองข้างของควอตซ์เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจดจ้องอยู่ที่ส่วนกลางลำตัว มองส่วนหัวสีแดงที่ผลุบๆ โผล่ๆ อยู่ในฝ่ามือนั้น
คนถูกปิดตาหัวเราะใช้มืออีกข้างยกขึ้นจับมือของคนรักออกให้พ้นหน้า ยื่นหน้าไปจูบเบาๆ ที่ปากอิ่มของน้ำเหนือ ให้คนถูกจับได้แต่หลับตาลงและปล่อยให้อีกฝ่ายเป็นคนนำเกมในครั้งนี้
เสียงเฉอะแฉะดังไปทั่วส่วนนั่งเล่นของบ้านพักสลับกับเสียงครางหอบของน้ำเหนือ ตอนนี้คนตัวเล็กกว่ากำลังนั่งตักหันหน้าเข้าหาควอตซ์ที่ย้ายตัวมานั่งที่พื้นหน้าโซฟา แขนทั้งสองข้างกอดรอบคอของควอตซ์ ปล่อยให้ปลายนิ้วยาวเข้ามาวุ่นวายอยู่ที่ด้านหลัง
“เจ็บไหม” เสียงพร่าของควอตซ์กระซิบถามคนบนตัก ซึ่งก็ได้รับคำตอบเป็นการส่ายหน้าไปมาช้าๆ ของน้ำเหนือ
ไม่รู้ว่าทำไม… แต่น้ำเหนือในตอนนี้ดูยั่วยวนอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งสีหน้า ทั้งแววตาที่มองมาที่เขา จนควอตซ์ได้แต่กัดฟันแน่นอย่างพยายามระงับอารมณ์ดิบเถื่อนของตัวเอง และท่องอยู่ในใจว่าตอนนี้น้ำเหนือกำลังท้อง
จากนิ้วที่หนึ่งเพิ่มเป็นนิ้วที่สองและสาม แม้จะอึดอัดแต่ไม่นานความอึดอัดนั้นก็คลายตัวลงจนปลายนิ้วทั้งสามของควอตซ์สามารถช่วยน้ำเหนือได้สะดวกขึ้น
“อ๊ะๆ… ฮื่ออ…” น้ำเหนือครางเสียงเครือยาวที่ปลายนิ้วกระแทกโดนจุดไวสัมผัส
“ดื้อ…”
“ต ตรงนั้นมัน… อืออ… พ พี่ควอตซ์…” ได้แต่ตอดรัดปลายนิ้วที่สอดอยู่ภายใน
“ดื้อผ่อนคลายหน่อย…” ควอตซ์กระซิบ เสียงของเขาเองก็สั่นพร่าไม่ต่างจากเสียงของน้ำเหนือ ซุกซบหน้าลงที่ซอกคอขาวๆ แรงตอดรัดที่ปลายนิ้วกำลังทำให้สติของเขากระเจิดกระเจิง
“ม มัน… อืออ…”
“พี่รักดื้อ” ถ้อยคำบอกรักที่ดังอยู่ข้างหู ตามมาด้วยสัมผัสแผ่วเบาที่แนบลงมา เรียกความรู้สึกความต้องการให้เพิ่มมากขึ้น มากเสียจนน้ำเหนือยังรู้สึกตกใจในตัวเอง ไม่ต่างจากควอตซ์ที่ก็นิ่งอึ้งไปไม่แพ้กัน
“พ พอ… พ พี่เข้ามา อื้มม… เข้า อ๊าห์…” คนฟังได้แต่กัดฟันกรอดจนกรามขึ้น น้ำเหนือไร้เดียงสาแต่ก็ยั่วยวนจนเกินไป จนเขาแทบจะทนไม่ไหว
คนบนตักตัวลอยเมื่อควอตซ์อุ้มอีกฝ่ายขึ้น สาวเท้าไวๆ ตรงไปที่ห้องนอน ก่อนจะวางน้ำเหนือลงกับเตียง สลัดเสื้อผ้าที่ยังติดกายเขาอยู่ออกและตามไปนอนกอดคนที่นอนตาปรอยบนเตียง
มือของทั้งสองคนประสานกันแน่นยามที่ร่างกายกำลังเชื่อมเข้าหากัน แม้จะรู้สึกเจ็บ แม้จะอึดอัด แม้จะต้องอดทน แต่พวกเขาก็รู้สึกเป็นสุข
ควอตซ์ซบหน้าตัวเองลงกับแผ่นหลังขาวเนียนที่ชื้นไปด้วยเหงื่อของน้ำเหนือ ยามที่มือข้างหนึ่งกำลังประสานกับมือของน้ำเหนือ และอีกข้างที่กอดร่างนั้นไว้ในอ้อมแขน
บทเพลงรักดำเนินไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่เร่งเร้า ไม่หนักหน่วง ดำเนินด้วยท่วงทำนองที่ไพเราะ ไม่ใช่จังหวะที่รุนแรง เปรียบเสมือนกับเพลงรักหวานซึ้ง ไม่ใช่เพลงร็อคที่เมามัน
“พ พี่ควอตซ์… ผม อื้มม เหนือ…”
“ดื้อไหวไหม” เสียงของควอตซ์แหบพร่า ยามที่ดันกายเข้าหาคนรักไม่หยุด
“พี่ควอตซ์... อ่าห์... ผม ผมไม่ อื้ออ!” น้ำเหนือครางเสียงกระเส่ายามที่กายหนาหยัดกายเข้าหาไม่หยุด มือคว้าเอามือของควอตซ์ไปจับเอาไว้ยามที่ความรู้สึกมากมายกำลังพุ่งขึ้นสูงสุด
“ดื้อ... อือ... ดี” ควอตซ์ครางยามที่รับรู้ถึงการรัดแน่นที่กายของเขา จนได้แต่เพิ่มจังหวะขึ้นอีกนิดแต่ก็ไม่มากเกินไปจนกลายเป็นทำร้ายน้ำเหนือ
ริมฝีปากของควอตซ์แตะจูบไปทั่วไหล่ขาวเนียนพร้อมกับพาน้ำเหนือไปสู่ฝั่งฝัน ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายตามไปทีหลัง มือหนารั้งร่างของคนอ่อนเพลียเข้ามาในอ้อมกอดแนบจูบลงกับหน้าผากมนนั้น
“พี่รักน้ำเหนือนะ”
คนโดนบอกรักหน้าขึ้นสีระเรื่อ แต่ก็เหนื่อยเกินกว่าจะพูดอะไรออกไปนอกจากซุกหน้าเข้ากับอกของควอตซ์ มือเลื่อนไปจับมือของอีกคนก่อนที่จะชะงักไปเมื่อสัมผัสถึงความเย็นที่นิ้วของอีกฝ่ายจนต้องดึงมือข้างซ้ายนั้นขึ้นมาดู ก่อนหน้านี้ไม่ทันได้สังเกตเพราะกำลังตกอยู่ในวังวนแห่งอารมณ์ที่ควอตซ์เป็นคนสร้างขึ้นมา
แหวนที่มีดีไซน์เหมือนกับวงที่อยู่บนนิ้วของน้ำเหนือแต่มีขนาดวงที่ใหญ่กว่า และเมื่อมองดูดีๆ น้ำเหนือถึงได้รู้ว่าหยดน้ำที่อยู่บนตัวเรือนนั้นไม่ใช่หยดน้ำอย่างที่คิด เพราะเมื่อแหวนทั้งสองวงวางซ้อนกันเพชรน้ำงามจะเรียงต่อกันเป็นรูปหัวใจ
หัวใจครึ่งซีก... ที่ประสานรวมกันเป็นหัวใจดวงเดียวกัน น้ำเหนือเงยหน้าขึ้นมองคนที่สวมแหวนแบบเดียวกันกับเขา เห็นรอยยิ้มอบอุ่นจากคนตรงหน้าที่ทำให้หัวใจเต้นเร็วขึ้น แต่ก็ให้ความรู้สึกสงบ
ควอตซ์ประสานมือข้างซ้ายนั้นเข้ากับมือข้างซ้ายของน้ำเหนือ “พี่กับน้ำเหนือ... เราเริ่มต้นด้วยการติดลบ แต่พี่ก็อยากให้มันเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนเต็มร้อย และไม่อยากให้มันลดลง”
“พี่ควอตซ์”
“พี่ไม่ใช่ผู้ชายที่ดี เป็นผู้ชายที่เคยทำร้ายน้ำเหนืออย่างไม่น่าให้อภัย แต่พี่ก็อยากให้ผู้ชายที่ดี เป็นพ่อที่ดี” มืออีกข้างยกขึ้นเกลี่ยผมด้านหน้าของน้ำเหนือให้พ้นใบหน้าน่ารัก ไล้ปลายนิ้วลูบไปตามแก้มนวล
คนฟังได้แต่ซุกหน้าลงกับฝ่ามือที่แนบลงข้างแก้มของเขา หวังให้ฝ่ามือนั้นเป็นที่กำบังในการซ่อนใบหน้าแดงๆ ของตัวเอง ท่าทางที่น่ารักปนๆ กับน่าเอ็นดูทำให้ควอตซ์ยิ้มปล่อยให้อีกคนใช้มือของเขาในการปิดหน้า
“ผม... ก็อยากเป็นคนรักที่ดี แล้วก็เป็นแม่ที่ดีด้วยเหมือนกัน” เสียงที่ไม่ได้ดังไปกว่าเสียงกระซิบ แต่เพราะระยะห่างที่แทบจะไม่มีควอตซ์จึงสามารถได้ยินถ้อยคำนั้นอย่างชัดเจน
ดื้อ... ทำไมถึงได้เป็นเด็กดื้อที่น่ารังแกขนาดนี้นะ แม้น้ำเหนือจะเขินอาย และดูเหมือนจะไม่กล้าพูดอะไร แต่ทว่าความจริงแล้วกลับไม่ใช่ น้ำเหนือกล้าที่จะพูดความรู้สึกจริงๆ ข้างในออกมา แม้จะพูดไปหน้าแดงไป หรือเสียงจะไม่ได้ดังไปกว่าเสียงกระซิบก็ตาม
ควอตซ์ได้แต่ป้อนจูบเป็นรางวัลให้กับคนที่พูดจาน่ารักแถมยังทำตัวน่ารักอย่างน้ำเหนือ และอยากจะป้อนจูบแบบนั้นไม่หยุด
“อ๊ะ... พี่...” น้ำเหนือได้แต่ยกมือขึ้นดันยกเมื่อใบหน้าคมคายนั้นโน้มเข้ามาใกล้ทีละนิดๆ ก่อนจะสะดุ้งเมื่ออยู่ๆ มือของควอตซ์ก็สัมผัสที่ทั่วของของเขา
และพอเลื่อนมือไปจับมือของควอตซ์ ริมฝีปาก ปลายจมูกโด่งก็ลงมาคลอเคลียทันที พอเปลี่ยนมาดันหน้าฝ่ามือร้อนก็ปัดป่ายไปทั่วตัว จนน้ำเหนือได้แต่ปล่อยให้คนตัวโตกว่าหาเศษหาเลยไปกับตัวของเขา เพราะอย่างน้อยควอตซ์ก็ทำเพียงแค่นี้ ไม่ได้ล่วงล้ำไปมากกว่านั้น
แต่ถึงอย่างนั้น...
“เอ๊ะ!... ย อย่าบีบสิ”
“พ พี่ควอตซ์... ย หยุดจูบได้แล้ว อื้อ...”
“ย อย่ารังแกผมนะ...”
ก็ทำให้น้ำเหนือได้แต่นอนตัวอ่อน หมดเรี่ยวแรงอยู่บนเตียงได้ไม่ยาก และกว่าที่น้ำเหนือจะหลุดพ้นจากคนตัวโตก็ดึกมากแล้ว น้ำเหนือที่โดนแกล้งเสียนานก็หลับไปในเวลาอันรวดเร็ว เหลือคนช่างกลั่นแกล้งที่นอนมองอยู่ข้างๆ
รั้งคนหลับเข้ามาในอ้อมกอด ก่อนจะหลับตามไปอีกคน
************************************************
มาแล้วจ้า มาพร้อมความฟินระดับสูงสุด อิอิ แต่งไปแต่งมาก็... อ๊ะ! ขออีกสักรอบนะก่อนจะเว้นกันไปหลงคลอดเลย คู่นี้นี่เขาหวานกันจริงไรจริง ฮูยยยยยยย มีแหวนคงแหวนคู่ด้วย อิจฉาปนหมั่นไส้เล็กๆ ฮ่าาาาาา คือแบบ! ยังไม่รู้จะพูดอะไรเกี่ยวกับตอนนี้ มันมีแต่ความหวานอะ แต่หลังจากนี้เนื้อเรื่องจะดำเนินไปอย่างเข้มข้นขึ้นนะคะ ห้ามพลาดกันไปสักฉากสักตอนเลยนะ ^^
ปล. มีคำผิดบอกได้ค่า
อาจจะมาช้าหน่อยแต่ก็จะไม่ทิ้งไปไหนแน่นอนค่ะ หวังว่าจะเข้าใจกันนะคะ เป็นกำลังใจให้ฟางด้วยค่ะ ^^
ถ้าชอบถูกใจก็คอมเมนต์กันเนอะ ขอเลยค่าขอคอมเมนต์เลย ขอกันแบบนี้นี่แหละ แฮ่...
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ขอบคุณทุกคะแนนบวกเป็ด คะแนนชื่นชมในตัวฟางนะคะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ
หัวข้อ: ❤… อุ้มรัก ...❤ #Mpreg } ll อุ้มรัก'S 01 [100%] l P.160 [12-11-62] (อ่าน 1334775 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก