images by free.in.th
ใจร้าว
ตอนที่ 12 ลงโทษ
“ตามใจพี่เลย”^ ^
ฟ้าครามยกยิ้มเจ้าเล่ห์พลางขบคิดอะไรบางอย่างอยู่คนเดียว ก่อนจะฉีกยิ้มจนกว้าง
“พี่ยุ เสาร์นี้ว่างปะ”ฟ้าครามถามเสียงนิ่งๆ
“ว่างครับ”
“งั้นเจอกันที่ผับ xxx ร้านผมเอง กำจะเลี้ยงฉลองให้ไอ้ฟ่างมันนะ”ครามลอบมองปฏิกิริยาของพายุ
“อืมม ไว้ดูอีกทีจะไปแล้วจะโทรไปบอก” ฟ้าครามยกยิ้ม เมื่อสังเกตเห็นว่าพายุมองร่างเล็กของข้าวฟ่างไม่วางตา แม้คิ้วจะขมวดเป็นปม แต่ก็พอจะดูรู้ว่า
สนใจอยู่นิดๆไม่นานข้าวผัดสับปะรดก็ส่งกลิ่นหอมออกมาจากในครัว มังกรกับข้าวฟ่างช่วยกันถือจาออกมาวางไว้ที่โต๊ะกลมกินข้าว ครามดึงให้กรนั่งข้างๆตัวเอง และผลักให้ฟ่างไปนั่งข้างๆกับพายุ
“นั่งห่างๆดิลุง เดี๋ยวหนังมันจะยานใส่จานข้าวฟ่าง” ข้าวฟ่างเปิดศึกปะทะคารมกับพายุทันที
“ฟ่าง ถ้ามึงยังพูดจาแบบนี้กับกูอีกนะ กุจะตีมึงไห้ก้นลายเลยคอยดู” พายุยกมือขึ้นเขกที่หัวเล็กนั่นอย่างจงใจ
“โอ๊ยย ลุง จะเขกทำไมมันเจ็บ เคยตายไหมห๊ะ ไอ้ลุงบ้านี่” ฟ่างเริ่มจะโวยวายและลงไม้ลงมือกับคนแก่ข้างๆตัว
“โอ๊ยย ไอ้เด็กนี่ หยุด สิวะ จะตีทำไม” พายุเป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ตอบโต้อะไรแรงๆ เขาทำได้แต่เพียงปักป้องและอาศัยจังหวะรวบมืออกคนเอาไว้ ก่อนจะดึงเขามาหาตัว
“จะหยุดได้รึยังไอ้เด็กบ้า!!!” พายุตะคอกใส่ ทั้งๆที่หน้าของพวกเขาอยู่ห่างกันแค่คืบทั้งผมและฟ้าครามตกใจจนช้อนกินข้าวหล่นมองหน้ากันเลิกลัก
“ยะ หยุดแล้ว”ข้าวฟ่างดูจะตกใจไม่น้อย ดวงตาเล็กสั่นไหว กับปากที่เม้มแน่น
“ขอโทษกุยัง” พายุยังคงใช่เสียงในระดับเดิม
“ขะ.ขอโทษ” เสียงหวานเอ่ยออกมาแผ่วๆอย่างไม่ค่อยเต็มใจ
“หางเสียงละ กูอายุมากกว่ามึงนะ”
“ขอโทษครับ พอใจรึยัง” ข้าวฟ่างกระแทกเสียงใส่อย่างงอลๆ
“เออ ที่หลังอย่าดื้อกับผู้ใหญ่รู้มั๊ย” พายุปล่อยมือร่างเล็ก ก่อนจะมองไปที่ข้อมือแดงๆ
“คึคึ” กรขำออกมาเบาๆ กับภาพที่เห็น เด็กวายร้ายอย่างข้าวฟ่างมีคนมาสยบแล้วละ คราม มองทั้งคู่แล้วยกยิ้มนิดๆ
ทั้งสีกินข้าวไปเงียบๆ หลังจากนั้นต่างคนก็ต่างแยกย้าย แต่ก่อนกลับพายุกับข้าวฟ่างก็มิวายทะเลาะกันอีก
+
++
+++
“กร” เสียงทุ้มเรยกหมอหนุ่มเบาๆ
“หืม” มังกรขานรับในรำคอขณะยืนล้างจาน หันมาอีกทีใบหน้าก็ปะทะกับใบหน้าอีกคนแล้ว
“คราม” เสียงหวานครางเบาๆ ฟ้าครามจับมือทั้งสองข้างที่เปื้อนฟองสบูไปล้างในชิ้ง
“กูจะลงโทษมึงที่กล้าหือใส่กู ไอ้หมอ”ฟ้าครามยิ้มเหี้ยม มือหนาสอดเข้าไปใต้สาบเสื้อตัวบางทันที แล้วลูบไล้ไปทั่วแผ่นท้องเนียนที่มีกล้ามนิด ก่อนจะสอกมือเข้าไปในกางเกง
“อื้ออ คราม อย่าพึง กูยังล้างจานอยู่...ละ..เลย” มังกรตัวงอลงนิดๆ มือเล็กจับขอบอ่างไว้
“อื้อออ.ครามมันเสียว”
“ก็ร้องออกมาสิกูจะฟัง” ฟ้าครามบอกเสียงพร่า
“มึงโรคจิตรึไง อื้อออ” หมอหนุ่มแทบจะทรงตัวไม่อยู่ มือโดนมือหนารูดรั้งแก่นกายไม่หยุด จนเขาต้องยกมือขึ้นคล้องคอหนาไว้ พลางกัดปากตัวเอง
“ยั่วกูเก่งแบบนี้ คืนนี้อย่านอนเลยมึง” ฟ้าครามช้อนตัวมังกรขึ้นขาเรียวรีบ
เกี่ยวเอวสอบไว้ หมอหนุ่มถูกจู่ดจมอีกครั้งด้วยริมฝีปาก ฟ้าครามกดจูบรุนแรง
จนเกิดเสียงดังน่าอาย ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดกันและกันอย่างหื่นกระหายจนน้ำ
ใสไหลออกมามาที่มุมปาก
“อื้ออแฮกๆ คราม” ร่างสูงโยนหมอลงบนที่นอน ก่อนจะกระโดดขึ้นค่อมเอาไว้ เขาดึงผ้าผืนยาวขึ้นมาจากกะเป๋าหลัง เอามาผูกปิดตาหมอไว้ พร้อมกับเอาเข็มขัดมัดมือมังกรไว้กับหัวเตียง
“ทำ...อะไร คราม อื้ออ” ฟ้าครามถอดเสื้อผ้าหมอหนุ่มจนล่อนจ้อน แก่นกายเนื้อสีขาวกำเต้นตุบๆ
“ลงโทษมึงไง อยู่นิ่งๆนะคนดี” มังกรไม่เห็นอะไรเลย เขารู้สึกกลัวนิดๆ ฟ้าครามขยับลงจากเตียง มังกรพยายามจะใช้หูฟังเสียงว่าฟ้าครามจะทำอะไร เขาใจเต้นไม่เป็นส่ำ เมื่อได้ยินเสียงเปิดลิ้นชัก ก่อนที่เสียงฝีเท้าหนักๆจะเดินมาที่เขา
ฟ้าครามแทรกตัวเขาตรงกลางหว่างขาของมังกร ใบหน้าหล่อคมยกยิ้ม มองเรือยร่างสวยงามของหมอมังกร ที่ขาวสะอาดจนไร้ที่ติ กล้ามท้องนั่นหดเกร้งนิด ยามที่เขาใช้ลิ้นสากไล่เลียตั้งแต่อกที่กระเพื่อมขึ้นลง จนมาถึงท้องน้อย
“อือออ” เสียงหวานครางหวิว
“อื้อคราม อ๊า มัน อื้ออ “ ฟ้าครามครอบปากลงที่แก่นกายขนาดพอเหมาะ
พร้อมกับรุดรั้งจนร่างบางบิดกายดิ้นเร้า สูดหายใจแรง ปากเล็กเม้มเป็นเส้น
ตรงอย่างระบายความซ่านที่เกิดขึ้นในอก มือที่ไม่อาจทึ้งหรือรั้งอะไรได้ก็ต้อง
กดจิกเล็บลงกับฝ่ามือตัวเอง
เมื่อปลายทางฝันอยู่ข้างหน้า กรแอ่นเอวเด้งสวน จนฟ้าครามต้องถอนปาก
“ฮ้า คราม อย่าแกล้ง” ฟ้าครามหยิบของที่ไปเอามาเมื่อครู่ แท่งซิลิโคน ยาวรูปองค์ชาด เขากำมันใว้ในมือ ก่อนจะค่อยๆดันแท่งยางที่ชุ่มด้วยเจลหล่อลื่นเข้าไปช้าๆ
“อื้อคราม โอ๊ย อะไรนะ อื้ออ เจ็บครามกูเจ็บ” มังกรทั้งตื่นตกใจทั้งเจ็บ และเสียวไปในเวลาเดียวกัน เขารู้ว่าไอ้แท่งนั่นมันไม่ใช่ท่อนเอ็นของฟ้าคราม เพราะอะไรนะ หรอ เพราะมันสั่นได้ไงละ
“อ๊า คราม อื้อออ คราม มัน อื้อ คราม คราม คราม” ฟ้าครามจับสองขาของมังกรตั้งฉากกับที่นอน พร้อมกับล็อกไว้แน่น ฟ้าครามเพิ่มความซ่านเข้าไปอีกโดยการทำออลัลให้ร่างโปร่ง
“อ๊า คราม กู ไม่ไหวแล้ว คราม ได้โปรด”
“ยังไม่พอ”
“อื้อออ กูจะแตก” ฟ้าครามยกยิ้ม ร่างสูงถอนปากออกแล้วหยิบเชือกเล้นบางมารัดไว้ที่ปลายหัวป้านของมังกร
“ฮึก คราม ...กูจะไม่ไหวแล้ว” ฟ้าครามกำลังสนุกกับการทรมานร่างโปร่ง เขาดึงแท่งปลอมดันเข้าดันออกพร้อมกับเพิ่มแรงสั่นมังกรหายใจแรงด้วยความเสียวซ่าน
“อ๊าอะอะอะ อื้ออออ คราม แฮกๆ ยอมแล้ว กูยอมแล้ว ต่อไปกูจะ...อื้อ ไม่ดื้อ ไม่เถียงมึงอีก อ๊า”ร่างกายที่อยากจะปลดปล่อยแต่ก็ทำไม่ได้เพราะมือถูกมัดไว้แถมยังมองอะไรไม่เห็นอีก
“หึหึหึ” ฟ้าครามหัวเราะแล้วลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าตัวเองจนหมด เขาดึงแท่งปลอมออกจากช่องทางรักอย่างแรง ก่อนจะดันของตัวเองสวนขึ้นแทน
“อื้ออ อ่า”
“รัดดีจัง อูววว” เสียงครางแหบพึงพอใจของฟ้าครามยิ่งกระตุ้นให้มังกรอยากมากขึ้นไปอีก เอวสอบดันเขาดันออกอยู่อย่างนั้นสักพัก ก่อนจะเร่งเครื่องจนคนใต้ร่างกรีดร้องออกมาเสียงดัง มือเล็กจิกลงบนแผ่นหลังจนเป็นรอย
“อื้ออ คราม ..ระ..แรง..อีก..อ๊ะๆ” มังกรร้องขอเสียงกระเส่า มือที่คล้องอยู่ที่คอดึงใบหน้าหล่อคมมารับจูบของตัวเอง
“อืม จุ๊บ อื้ออ คราม ..ระ..รัก” เสียงหวานครางคำว่ารักออกมาไม่หยุด
“อ่า กร อื้อออ “
ร่างสูงยกขาข้างหนึ่งของมังกรพาดไว้ที่บ่า ฟ้าครามเด้งเอวถี่รัว ช่องทางรักขมิบตอดด้วยความเสียว จนฟ้าครามซี๊ดปากแรง
“กร อืมม กร อ่า”
“อ๊า...แรงอีก คราม แรงอีก”
เสียงเนื้อกายกระแทกกันดังลั่นห้อง ฟ้าครามกระชับเอวเล็กให้เข้าหาตนเพิ่มมากขึ้นพร้อมกันกระแก่นกายระรัวจนคนใต้ร่างไหวโยก กรีดร้องออกมาด้วยความสุข
พับๆๆๆๆๆ
ปึกๆๆๆๆๆ
“อื้ออ คราม รักกูให้มากกว่านี้ รักกู อีก”
“อื้ออ กูรักมึงจน...จะกระอักตายแล้วนะ...ตอดกูแรงแบบนี้ อื้ออ อยากเสร็จไวรึไง”
“ซี๊ดดดด อื้อออ คราม กูจะไม่ไหวแล้ว กูจะ แตก อื้อออ” มือเล็กที่ฟ้าครมปลดเชือกให้ก่อนหน้านี่เลื่อนลงมาสาวแก่นกายของตัวเอง แต่กลับโดนมือหนาจับไพร่หลังเอาไว้ทั้งสองข้าง
“หึ ไม่ มึงโดนทำโทษอยู่นะ...จะมาเสร็จก่อนกูได้ไง” ฟ้าครามบอกเสียงราบเรียบ
“อ๊า...มึงอะ...กูทรมาน” คความรู้สึกมันอัดอั้นจนปวดปลายยอดไปหมด
“อดทนสิวะ” ร่างสูงดึงแขนทั้งสองข้างของร่างโปร่งจนตึงแล้วกระแทกแท่งร้อนใส่อย่างหนักหน่วง
“อะอ๊าอะอะอะ คราม อ๊า มันเสียว อื้อออ”
ปึกๆๆๆๆๆ
“ซี๊ดดดดด ข้างในมึงนี่สุดยอดเลยกร” ร่างสูงเอื้อมมือมาจิกหัวอีกคนจนหลังแทบจะเป็นเส้นตรง
“เจ็บ อื้อออ” ร่างสูงดึงหน้าหวานเข้ามารับจูบของตัวเอง และหยอกล้อลิ้นเล็กต้อนจนมุม มังกรจูบตอบกลับด้วยอารมณ์ที่ร้อนแรงเช่นกัน
“อือมม จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ อ่า...”
เมื่อรู้ว่าตัวเองและคนรักใกล้จะถึงจุดหมาย ฟ้าครามพลิกให้คนตัวเล็กขึ้นด้านบนทันที
“ขยับเร็ว” ฟ้าครามสั่งมังกรให้ขยับ ซึ่งเขาก็รู้หน้าที่ ร่างโปร่งขยับขึ้นลงช้าๆก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น..
“อื้ออ คราม มันลึก อ๊า เสียว” ร่างกายขาวตอนนี้ออกสีแดงไปทั้งตัว ยอดตุ่มไตเล็กตั้งชูชันจนคนมองอดใจไม่ไหวยันตัวขึ้นไปกัดดูดเม้ม อย่างเมามัน
“ซี๊ดดด คราม อย่ากัดซิ อื้อ อ่า ”
“อื้อออ เร็วสิวะ อื้อออ กร กู แฮกๆ ” ร่างบางกดตัวเองขึ้นลงถี่รัวจนเตียงลั่นเสียงดัง
“แฮกๆๆ คราม กูจะออกแล้ว อ๊า” ร่างโปร่งกรีดร้องออกมา
“กูด้วย เร็วอีก อื้ออ ๆ อ๊า”
“อื้ออออออ/อ่า” น้ำรักสีขาวพุ่งทะยานออกจากแก่นกายขาว กระจ่ายไปทั่วหน้าท้องแกร่ง พอๆกับที่อีกคนที่ปลดปล่อยจนมันทะลักออกมาด้านนอก ร่างโปร่งนอนซบลงกับแผงอกที่หอบแรง
“เหนื่อยชะมัด.....”ร่างเล็กพึมพำออกมาดวงตาใกล้จะปิด
“หึหึหึ เหนื่อก็นอนครางให้กูฟังนิ่งๆ ที่เหลือกูทำเอง”
“เห้ยยย จะเอาอีกเหรอ” มังกรถามเสียงสั่น เขานึกหวาดๆกับสิ่งที่กำลังจะตามมา
“หึ กูยังลงโทษมึงไม่หนำใจเลยนะไอ้หมอ” มังกรกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ก่อนจะ
ตามด้วยเสียงร้องครวญคราง ขึ้นอีกครั้ง++++
++++
+++
++
“สัส คราม”
กว่าจะได้พักก็ปาเข้าไปเกือบตีสาม ไม่ว่ามันไปยัดยาปลุกมารึไงถึงได้อึดยังกะควายป่าติดสัตว์ แมร่งเอาซะตูดกูระบมนี่ถ้ากูมีผ่าตัดเช้ากูมิทำคนไข้ตายคาเตียงรึไง ไอ้ควายเอ้ย ผมได้แต่ก่นด่ามันในใจ ....ก่อนจะหันไปถีบมันเบาๆด้วยความหมั้นใส้
“ไอ้สัส ได้กูแล้วยิ้มอารมณ์ดีเชียวนะมึง กูกำลังจะกลายเป็นเมียคนอื่น
อยู่แล้วยังมีหน้ามานอนยิ้มอยู่อีก” เสียงบ่นเบาๆของผมไม่ได้ทำให้มันลุกมา
ด่าผมหรอกครับ มีแต่ผมนี่แหละที่หงุดหงิดหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่ คนเดียว ผมค่อยๆก้าวเอาสังขาลเกือบเดี้ยงลงจากที่นอนเพื่อไปล้างตัวในห้องน้ำ
“อูยยย เจ็บ” กว่าจะมาถึงห้องน้ำได้เล่นเอาแสบไปหมด
“อ๊ากกก ไอ้ครามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม” ผมนี่แทบจะกระโดดถีบมันลงจากที่นอนเมื่อเห็นเงาตัวเองในกระจก รอยแดงจากการกัดและดูดของมัน เต็มตัวผมไปหมด แล้วแบบนี้ผมจะไปทำงานยังไง หลังจากอาบน้ำชำระร่างกายเรียบร้อยผมก็เดินอกมาจากห้องน้ำเห็นไอ้ผัวตัวดีมันนั่งยิ้มกริ่ม อยู่บนที่นอน
“รอยบนตัวมึงนี่ส้วยย สวยเนอะ กูชอบ” ฟ้าครามยิ้มหื่น ผมนี่ยืนนิ่งนับหนึ่งถึงสิบเลยทีเดียวไม่คิดว่าได้กับมันแล้วมันจะเป็นแบบนี้ หื่นจัด โรคจิต หวงของ คือมันเลย
“ไอ้คราม มึงนะมึง เล่นอะไรไม่รู้จักคิดแล้วรอยเยอะแบบนี้ คนไข้เข้าจะมองว่ากูเป็นคนยังไงห๊ะ” ผมตวาดมันเสียงเขียว
“ก็ดีไง ไม่เห็นต้องเครียด ทุกคนจะได้รู้ว่ามึงมีเจ้าของแล้ว ใครหน้าไหนมันจะได้ไม่กล้ายุ่งกับเมียกู” พูดออกมาหน้าซื่อๆเล่นเอาผมนี่ไปไม่เป็นเลย
“โดยเฉพาะ ไอ้พี่หมอพายุ” ฟ้าครามยิ้มเจ้าเล่ห์ นี่มันยังหึงพี่ยุอีกเหรอวะ มันยังไม่เครียล์ตรงไหนเนี้ย
“ครามกูคิดว่ากูกับพี่ยุเข้าใจกันแล้วนะ ยังไม่เลิกคิดอีกเหรอวะ”
“กูไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น จนกว่ามึงกับมันจะถอนหมั้นกัน”ฟ้าครามว่าเสียงเรียบ แววตามันดูจริงจังมาก จนผมแอบขนลุกนิดๆ
“อืม แล้วแต่มึงเหอะ กูไม่คิดกับพี่ยุแบบนั้นละกันอย่ามาพาลใส่กูด้วยถ้าพี่ยุจะต้องพากูไปไหนๆตามคำสั่งของม๊ากูอะ” ผมบอกมันไว้ล่วงหน้าเพราะเหตุการณ์เหล่านั้นมันจะต้องเกิดขึ้นแน่นอน ฟ้าครามรับคำในรำคอ
“อือ”
ผมเดินไปแต่ตัวในห้องแต่งตัว วันนี้มีเวรกะดึก ตอนนี้ก็เกือบบ่ายแล้ว ขี้เกรียจทำอาหารกินเอง เลยโทรสั่งเอา แต่ฟ้าครามบอกไม่ต้องมันจะทำให้กิน พอผมเห็นมันเดินไปอาบน้ำผมก็ล้มตัวนั่งบนโซฟา กดโทรศัพท์เล่นไปพลางๆ
ตื้อดึ่ง (ไลน์)
//น้องฟ่าง//
(กรมึงอยู่ไหนอะ อยู่ห้องป่าว)
//Dr.draGon//
(อืมอยู่ห้องมีไร)
//น้องฟ่าง//
(กูเหงา กูไปหามึงนะ)
//Dr.draGon//
(อื้อ ไอ้ครามก็อยู่มาสิ มันบอกจะทำกับข้าวให้แดกด้วย)
//น้องฟ่าง//
(ฝนตกแน่มึงไอ้ครามเข้าครัว เออ แค่นี้ กูรีบไป)
“คุยกับใคร”ครามถามผมเสียงนิ่งๆ
“ไอ้ฟ่าง”
“มันว่าไง”
“มันจะมาหาที่นี่”
“ห่านี่มาขัดจังหวะกูตลอดเลย”ฟ้าครามบ่นนิดๆ ก่อนจะเดินเข้าครัว ร่างสูงจับ
โน้นจับนี่อย่างคล่องแคล่ว ทั้งหั่น ทั้งซอย เหมือนพ่อครัวมือทองมาทำ
กับข้าวให้กิน ผมมองมันอย่างหลงใหล เวลามันเข้าครัว ร่างสูงใส่ผ้ากันเปื้อน
แล้วดูมีเสน่ห์ ดูเท่ห์ มากๆใสสายผม ไม่นานอาหารก้ทยอยเสร็จที่ละอย่าง
มันทำเผื่อไอ้ฟ่างด้วยอีกคน
“ติ้งหน่องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงๆๆๆ
“จะกดทำพ่องมึงเหรอไอ้ฟะ ฟ่างง อ่าว ไม่ใช่ พี่ยุ หวัดดีครับ” ผมชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าพี่ยุเดินหน้ามุ่ยเข้ามา ก่อนจะตามาด้วยไอ้ฟ่างที่หน้าบอกบุญไม่รับเช่นกัน
“เอ่อออ พวกมึง มาทำอะไรกันครับ” ฟ้าครามที่เดินออกมาจัดโต๊ะเอ่ยทักทันที
“มากินข้าว?” ทั้งคู่ตอบออกมาพร้อมกัน ฟ่างหันไปมองค้อนใส่
“ลุงจะมาพูดตามฟ่างทำไมวะ”
“เอ้าไอ้นี่ กุจะรู้ไหมว่ามึงจะพูด” พายุว่ากลับ
“ลุงอย่ามากวนประสาทผมนะ”
“มึงก็อย่ามาต่อล้อต่อเถียงกูสิ”
“ไอ้ลุง”
“ไอ้เด็กเหี้ย”
“แว็กกกกกกกกกก มาว่าฟ่างเด็กเหี้ยได้ไง” ข้าวฟ่างแหกปากใส่พายุ
“โว้ยยจะโดกนทำพรแสงอะไรหูกุจะแตก” พายุตะโกนกลับ
ผมได้แต่มองสองคนนี้ทะเลาะกัน ไปมา ส่วนไอ้ครามไม่ต้องพูดถึงมันเฟี้ยง
กระทะตะหลิวลงอ่างเรียบร้อยแล้วลากผมลงไปหาอะไรกินข้างล่างแทน
ปล่อยให้สองคนนั้นทะเลาะกันไป
“กุลำคาญ แมร่ง ขอให้แมร่งได้กันซะจะได้จบๆกัดกันอย่างหมา ไอ้สัสเสียอารมณ์กูจริงๆ” ฟ้าครามคำรามอย่างหัวเสีย ก่อนจะพาผมขึ้นรถไปหาอะไรกิน
2cb
++++++++++++++++++++++++++++++++++
เหมือนอิครามมันจะลืมอะไรไปสักอย่าง
อ่อเมียมันมีแต่รอยแดงทั้งตัวไง
กร๊ากก พาออกไปข้างนอกเฉย
รักนะจุ๊บๆ
ดึกๆจะเข้ามาแก้คำผิดให้น้า