หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 -

[วายซ่า]

ในที่สุดตัวละครสุดท้ายก็โผล่มาแล้ว  ท่าจะแสบไม่เบานะ 

อยากอ่านตอนรวมแก้งส์เล่นเกมพิสดารอ่ะค่ะ 

[PPink]

ไม่รู้สงสารหรือขำน้องนิลดี 555555555555555
 
ตื่นเต้นแปป เรือมาแล้ว ฮิ้วววววววว

[JustWait]

คุณเรือมาแล้ววว

[Fragrant]

โอ๊ยยยย ย ย ย ย ฟิน!!! อ่านแล้วเจอผู้ชายตาฟ้าปุ๊บคิดได้คำเดียว ปัวฝรั่งๆๆๆๆ 
ว่าแล้วโหมกัน 3 วัน 3 คืนมันต้องมีเจ็บป่วยกับบ้างเนอะจันทร์ เอ๊ย คิง 555555
รอตอนพิเศษจ้า คนแต่งสู้ๆ 

[manowdino]

สวดยอด

[DogmaticGoose]

มาแล้วค่า ในที่สุด... 
เนื่องจากน้องยืมคอมไปทำงาน กอปรกับinternetกากมาก เลยมาช้าเยี่ยงนี้นะคะ อาจจะมีผิดพลาดบ้าง
เพราะตอนที่อ่านนี่ก็ง่วงและปวดตามากค่ะ  แต่ก็อยากอ่านให้จบ เพราะเดี๋ยวอาจจะต้องกลับต่างจังหวัด

คำที่ไม่แน่ใจส่วนใหญ่จะเป็นคำทับศัพท์ที่ไม่ได้บัญญัติไว้ในพจนานุกรมโดยเฉพาะ
แต่บางคำที่พิมพ์มาไม่ตรงกับการสะกดในภาษาอังกฤษ เราก็พิมพ์แก้ไว้นะคะ

Note**คำผิดถึงตอนล่าสุด (edit: หมายถึงตอนที่33ถึงตอนที่38นะคะ ส่วนตอนแรกๆ
ไม่แน่ใจว่าจะได้อ่านทวนเมื่อไหร่  )

ตอนที่ 33 : ประชัน

พรีเซ้นท์ – พรีเซนต์ ตอนค้นในอากู๋ พวกชื่อบริษัทบางส่วน และข่าวในหนังสือพิมพ์
เขียนแบบนี้ค่ะ แต่จริงๆแล้วก็ไม่รู้ว่าแบบไหนถูกที่สุด เราว่าจะแก้หรือไม่ก็ได้นะคะ 

ผมเริ่มนั่งไปติดที่ เดินไปคุยกับพี่หมอบอย่างจริงจัง - นั่งไม่ติดที่

...จะว่าไปนานครั้งเวลามันเครียดจัดๆ ผมก็เคยเห็นแอบกริบอยู่เหมือนกันนี่หว่า - กรึ๊บ


“งั้นก็ไม่รับคนที่ไม่บ้าเซ็กซ์!” “...มัน...ก็เซ็กซ์เป็นนะ” พี่หมอบตอบไปพลางทำหน้าแดงก่ำ
– มีเซ็กซ์? / บ้าเซ็กซ์?

นี่น่ะปัญหาแม่ภรรยาเชียวนะ สูกเขยจะทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อนได้ยังไงล่ะเอ้อ - ลูกเขย

จราจล - จลาจล

ไอแพค - ไอแพด

คิดว่าแค่นี้จะครณาควีนรึไง – คำนี้ไม่มีในพจนานุกรม แต่ว่าเห็นคนใช้กันเยอะค่ะ บางทีก็ออกเสียง
คณา? คารณา? ครณา? ไม่รู้ว่ามีที่มายังไงเหมือนกันนะคะ

ท้าวคาง -  เท้าคาง

ตอนโดนกระซิบข้างหูด้วยสายตาประกายพราว ก็ทำเอาผมนั่งไม่สุก– ทำเอาผมนั่งอยู่ไม่สุข


“ถ้าไม่มีพี่แว่นผมต้องแย่แน่ๆ” ตอแหลเข้านิลกาฬ ป้อล้อไปเยอะๆ  - ป้อยอ

ผมรีบเอ่ยดักไว้ก่อน สังหรณ์ใจว่าคำพูดที่มันจะพ่นใส่ต้องทำเอาท้องไส้บิดเกรียวอีกแน่ๆ – บิดเกลียว

โอเว่อร์ – น่าจะเป็น โอเวอร์

แต่ไม่ทันมันจะเอ่ยตอบ และได้สานต่อบทสนทนากันแบบผูกสัมพันธ์ลึกซึ้ง – แต่ไม่ทันที่มันจะเอ่ยตอบ

***********************************

ตอนที่ 34 : ความลับแตก

ไอแพค - ไอแพด

 ทุกวันนี้อยู่ในคลับฐานะควีนก็โดนไอ้เก่งกดขี่ข่มเหง  - อยู่ในคลับในฐานะควีน


กลยุทธิ์ - กลยุทธ์

พี่แว๊นนน!!! – ว เป็นอักษรต่ำเดี่ยวและ แว่นเป็นคำเป็น จะไม่สามารถผันด้วยไม้ตรีกับจัตวาได้นะคะ
ส่วนเสียงถ้าจะผันวรรณยุกต์ให้ครบจะต้องใช้ ห นำหน้า เข้าช่วยค่ะ ดังนั้นไม่มีคำว่าแว๊นนะคะ
เขียนเป็น พี่แว่นนน!! ก็น่าจะสื่อว่าเรียกด้วยเสียงสูงได้แล้วค่ะ 

แป๊ปเดียว - แป๊บเดียว

เคาท์เตอร์ - เคาน์เตอร์

เกิดผมเดินดุ่มๆ เข้าไปแล้วพี่แว่นหายตัวแว่บบอกไปเข้าห้องน้ำขึ้นมา ผมก็หน้าแหกน่ะสิ – แวบ/แว็บ
+ หายตัวแวบบอกจะไป?? แวบออกไป??

ยอดเขาเอเวอร์เรส - ยอดเขาเอเวอร์เรสต์
 
ผะวงหน้า ผะวงหลัง  - ห่วงหน้าพะวงหลัง/ห่วงหน้าห่วงหลัง

ผมไม่ควรถอนตัว เพราะมันคือการทำร้ายความรักของไอ้คิงอย่างร้ายกาจ ผมไม่อยากเห็นมันทำหน้าหงอย
ยืนสูบบุหรี่เงียบๆ อย่างกลุ้มใจด้วยแผ่นหลังโศกสลดอีกแล้ว  - พอใช้คำเชื่อมว่า ด้วย
อ่านแล้วเหมือนคิงใช้หลังสูบบุหรี่เลยค่ะ XD หรือมีแต่เราที่อ่านแล้วรู้สึกว่าแปลกก็ไม่รู้นะคะ 
แล้วที่แปลกอีกอย่างคือ นิลเห็นว่าทำหน้าหงอยก็ต้องเห็นคิงด้านหน้า แต่ขณะเดียวกันก็เห็นข้างหลังที่ดูโศกสลดด้วย?
อาจจะเป็นที่การเรียงประโยคที่ทำให้อ่านแล้วสื่อความออกมาแบบนั้นค่ะ 


“เงียบซะเก่ง” พี่แว่นหันไปปรามกับอัศวินที่พร้อมจะถวายหัวให้บิชอปยิ่งกว่าควีนซึ่งยืนหัวโด่ตรงนี้ 
- น่าจะตัดคำว่า “กับ” ทิ้งนะคะ

เพราะสิ่งหนึ่งที่ยืนยันได้ คือเขาเห็นทั้งผมเป็นคนรักของคิง เป็นควีน และน้องชายคนหนึ่ง - เขาเห็นผมเป็นทั้ง

************************************
ตอนที่ 35 : ตัดสิน

สุดท้ายต่อให้ผมไม่ต้องทำอะไร หรือพยายามฝืนจับคู่ พวกเขาสองคนกลับเป็นฝ่ายเดินเข้าหากัน
โดยไม่ต้องวางแผนวกวนให้ปวดสมอง – น่าจะเป็น “ก็”

ถ้าขึ้นรอบสามแล้วคงความเร็วแรงระดับเดิม ขาดว่าถ้ำสวรรค์ของนิลกาฬอาจระบมเอาได้ - คาดว่า

ความผิดชอบชั่วดีของนิลกาฬก็กระเด็นหายไปตอนนั้นนั่นแหละ - ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี

ผมปรือตาง่วนงุน – ง่วงงุน

อย่าให้พูดว่าผมนอนกี่โมง ถามก่อนดีกว่าเมื่อสรุปแล้วเมื่อคืนผมโดนกี่รอบ – ตัด “เมื่อ” ทิ้ง

 ไอ้คิงแม่งก็รักเมียมาก พอเห็นฟ้าเริ่มสว่างค่อยลากตัวผมไปอาบน้ำ หาข้าวหาปลาให้แดก
ก่อนจะมาจับหย่อนตรงโต๊ะประจำของผมได้ตรงเวลาชิบหาย - ก่อนจะจับมาหย่อน

ผมอ้าปากหาวก็จะนอนฟุบอีกรอบ ยังดีเมื่อเช้าไอ้คิงขับรถมาส่งทั้งที่มันมีเรียน – ยังดีที่เมื่อเช้า

แต่ถ้ามันกล้าปล่อยเมียที่โดนทะลวงจนถ้ำแทบพังเดินข้ามฝั่งร่วมหนึ่งกิโลได้ลงคอ
ผมก็คงต้องเขียนจดหมายฟ้องศาลข้อหาถูกผัวทำร้ายร่างกายเกินกว่าเหตุล่ะวะ – เพราะถ้า
(พอต่อจากประโยค ยังดีเมื่อเช้าไอ้คิงขับรถมาส่งทั้งที่มันมีเรียน เลยน่าจะใช้ เพราะถ้า.....ผมก็คงต้อง.....)

ห๊ะ! – ฮะ  ห.หีบเป็นอักษรสูง ผันด้วยไม้ตรีไม่ได้ค่ะ

จึ้กกะดึ๋ย - จึ๊กกะดึ๋ย

แป๊ปเดียว - แป๊บเดียว

ถึกถึน - ถึกทึน

 ท่อแป๊ป - แป๊บ
 
ตอนไอ้เก่งเอาพวกไปไถ่เงินก็ใช่  - ไปไถเงิน? ไปทวงเงิน?

เพอร์เฟ็ค – ไม่แน่ใจว่าต้องเขียนยังไงเหมือนกันค่า เห็นเขียนกันหลายแบบมาก

ล็อค - ล็อก

ล่อกแล่ก - ลอกแลก

หยิบมีดมากระซวกได้ทุก - กะซวก

ขนมตุบตับ - ขนมตุ้บตั้บ

ผมรับมืดมาตัดเชือกให้กระต่าย ไอ้ชายกับเบอร์หนึ่งเข้ามาช่วย - มีด

นิลกาฬขอเซฟตี้เฟิร์สไว้ก่อนดีกว่า – ส่วนใหญ่จะเห็น เซฟตี้เฟิร์ส  แต่ค้นเจอเอกสารของกรมสวัสดิการ
และคุ้มครองแรงงาน มีเขียนว่า ปลัดเซฟตี้เฟิร์สต์ ค่ะ

พาเลช – ถ้ามาจาก คำว่า palace น่าจะเขียนว่า พาเลซ มากกว่านะคะ

ก่อนจะกลายเป็นภาพกลอสองเท่า – ไม่ค่อยเข้าใจประโยคนี้เท่าไหร่ค่ะ หมายถึง
ภาพวิ่งไปข้างหน้าเร็วขึ้น 2 เท่าแบบนี้หรือคะ? ถ้าคล้ายการกรอเทป ใช้ กรอ แบบนี้ค่ะ

นึกแล้วผมก็ขนลุกซู่อย่างบอกไม่ถูก วินาทีของความเป็นตาย – ความเป็นความตาย
 
เหมือนพยายามจะแย่งตัวผมไปจากมันจนเห็นแผลเหวอะวะ - เหวอะหวะ

และนั่นก็เป็นภาพที่สะเทือนผมโคตรๆ - สะเทือนใจผม

ผมไม่คิดด้วยซ้ำว่ามันจะกล้าลงมืออย่างไม่ลังเล ทั้งที่พยายามกันตัวเองออกจากเรื่องผิดกฏหมาย
ที่อาจจะถูกซักไปยังคิงส์คลับมากที่สุด – อาจจะถูกซัดทอด? ถูกเชื่อมโยง?

ชายถึงกับต้องสติอยู่นานกว่าจะเดินเข้ามาหาผมได้ มันคงตกใจยิ่งกว่าตัวผมเองซะอีก - ตั้งสติ/ต้องตั้งสติ

ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเฮเลนงามล่มเมือง ถึงขนาดมีสองหนุ่มกระชากแขนอีกคนโอบเอวบีบเอาไว้แน่นจนนิ่วหน้า
 ไอ้พวกเหี้ย...กูเป็นคนนะไม่ใช่หมอนข้าง!  - ถึงขนาดมีสองหนุ่มมายื้อยุด คนหนึ่งกระชากแขน ส่วนอีกคน...??
(คือประโยคที่ทำสีแดงไว้ อ่านแล้วเหมือนมีผู้ชายยื้อตัวน้องนิลอยู่ 3 คนน่ะค่ะ = กระชากแขน2 คน และโอบเอว
อยู่อีก 1 คน เราเลยลองแก้ดู แต่อาจจะลองปรับหรือเรียงใหม่เป็นแบบอื่นดูก็ได้ค่ะ)

ไอ้ชายหันมาพูดกับผมด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หากแต่ดวงตาสั่นเครือด้วยความหวาดหวั่น –สั่นเครือ ใช้กับ เสียง นะคะ คำว่าเครือหมายถึง ลักษณะของเสียงที่สั่นพร่าค่ะ

 มันเป็นคนเสนอให้ผมต่อทุนที่กรุงเทพ - สอบทุนมากรุงเทพ? ชิงทุนมากรุงเทพ?
(หลังจากหายไปอ่านหนังสือสอบ เริ่มลืมเนื้อเรื่อง  ..น้องนิลเป็นเด็กทุนใช่ไหมนะ?? สงสัยต้องกลับไปอ่านตอนต้นๆใหม่ =__=;; )

กฏเกณฑ์ – กฎ, กฎเกณฑ์ ใช้ ฎ.ชฎา ค่ะ

ไม่ว่าจะพยายามชุบตัวให้ตายยังไง ผมก็ไม่มีวันกลับไปอย่างเดิม  - กลับไปเป็นอย่างเดิม/เหมือนเดิม

ผมเห็นแว่บหนึ่งมันกับกระต่ายสบตากันซะด้วย  แวบ/แว็บ

ผมเก็บความสงสัยเอาไว้ ปล่อยให้ไอ้ชายโทรศัทพ์เรียกพี่หมอบ - โทรศัพท์

ประโยคเดียว กระจ่างแจ้งทุกอย่าง ไอ้คิงที่โคตรจะรอบคอบและขี้หวงคนนั้น - คนนี้

“กูไม่ตั้งใจแสดงตัว ถ้ามึงจัดการได้กูก็จะทำไม่รู้เห็น - ไม่รู้ไม่เห็น

เพชรฆาต - เพชฌฆาต

“ว่าแต่มึงเรียกคนอื่นมาทำไมวะ ในบอกว่าออกคำสั่งเรื่องไม่เกี่ยวกับคลับไม่ได้ไง” - ไหน

ในเมื่อถูกสั่งไปดูแลโรงงานซึ่งเอาไปจำหน่ายในคิงส์คลับ  - ดูแลโรงงานซึ่ง*ผลิตยา* เอาไปจำหน่ายในคิงส์คลับ

“ผม...” กระต่ายหน้าแดงก่ำ โว๊ะ – ว เป็นอักษรต่ำ ใช้ไม้ตรีไม่ได้จ้า เขียน “โวะ” ก็น่าจะได้เสียงที่ต้องการนะคะ

ผมส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ ก่อนจะเดินเข้าไปหาเบอร์หนึ่งที่น่าจะได้คำตอบชัดเจนมากกว่า
– ที่น่าจะให้คำตอบได้ ชัดเจนมากกว่า

***************************************
ตอนที่ 36 : ลงทัณฑ์

พาเลช - พาเลซ

แน่ล่ะ ล่อโดนยิงจนเจ็บจี๊ด ฝ่ามือทะลุ เลือดทะลักขนาดนั้น ถ้ายังเพ้อออกอีก ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไง - เล่น

เหลือบไปเห็นกระต่ายตัวสั่นงกเข้าพอดี  - ตัวสั่นงันงก

คนที่จะตกอยู่ในสภาพกรีดร้องดีดดิ้นอย่างสมเพช ก็จะกลายเป็นตัวผมเอง - อย่างน่าสมเพช

หน้ากลัว เผยให้เห็นรูฉีกกว้างเหวอะหวะอย่างน่าสยอง - น่ากลัว

เผยความรู้สึกหวนแหนออกมาอย่างไม่ปิดบัง- หวงแหน

ไอ้คิงไม่ตอบ แต่ผมพอเดาได้ว่ามันคงคิดว่าผมขวัญเสีย และหนีมันไป - และจะหนีมันไป

วินาทีนั้นผมรู้สึกเหมือนจมลงไปในโลกของมันอย่างเต็มตัวครั้งแรก - เต็มตัวเป็นครั้งแรก

พลันไอ้คิงหยุดเดินกระทันหัน - กะทันหัน

แป๊ปเดียว- แป๊บเดียว

เริ่มไต่เต้าจากทำแหน่งเบี้ยเหมือนคนอื่นๆ -  ตำแหน่ง

แต่ที่โมโห คือคิงตัดสินใจทั้งๆ ที่รู้ว่าผมกับพี่หมอบพยายามกันไอ้ชายออกห่าง - แต่ที่น่าโมโห

เนี๊ยบ - เนี้ยบ

ยุ่บยับ - ยุ่บยั่บ

โอเว่อร์ของบรรดาพลพรรคลูกน้องผู้ซื่อสัตย์ของไอ้คิง – น่าจะเป็น โอเวอร์

เคาท์เตอร์ – เคาน์เตอร์ (counter)

คิดไม่ทันขาดคำ พี่หมอบซึ่งนั่งหน้ายิ้มจู่ๆ ก็บีบคางไอ้ชายแล้วประกบจูบแรงๆ ด้วยสายตา
ดุเดือดเลือดพล่านประหนึ่งความอดทนสิ้นสุด – ใช้คำว่าด้วย เลยอ่านแล้วเหมือนจูบด้วยสายตาไม่ใช่ปากเลยค่ะ
ยังไงลองแก้ดูได้นะคะ

มันส์ – ถ้าจะสื่อว่ามันมาก(ถูกใจมาก...ฯลฯ) เหมือนเติม s ในคำนามทำให้กลายเป็นพหูพจน์ เราก็คิดว่าน่าจะใช้ได้นะคะ

อือหือ บอกเลยว่านิลกาฬรอเวลานี้นานแล้ว - อื้อหือ

ก่อนจะถูกฝ่ายน้ำเงินโรมรันเกี่ยวกวัดไม่ยอมแพ้ – เกี่ยวกระหวัด (กวัด ใช้กับกวัดแกว่งค่ะ)

เสียแต่ขุนผลที่ออกมาช่างแตกต่างนัก - ขุนพล

ฝ่ายน้ำเงินเพลี้ยพล้ำเต็มแก่เมื่อหนอนโดนมังกรบดเบียดจนแทบสิ้นชีวี - เพลี่ยงพล้ำ

วินาทีนั้น...ไม่ว่าจะมังกรฝั่งแดง และหนอนฝั่งน้ำเงิน ต่างมอดม้วยมรณาพร้อมๆ กัน - หรือ

*********************************

เบอร์หนึ่ง x กระต่าย part 3

ไอแพค - ไอแพด

คำนวน - คำนวณ

“ถ้ามีอะไรก็โทรมานะพี่ ผมจะแสตนบายรอ” – น่าจะเป็น แสตนด์บาย

จะว่าไปครั้งนี้ผมก็มีส่วนผิด เพราะดันลากควีนทั้งที่รู้ว่ามีอันตราย เดี๋ยวก่อนสิ ผมไม่ได้ลาก
แต่ผมถูกควีนลากมาต่างหาก – ดันมาลากควีน/ดันลากควีนมา

หมวกกันน็อค – หมวกกันน็อก (ดูจากกรมการขนส่งทางบกค่ะ)

****************************************
ชาย x หมอบ part 6

ไอ้ชายชักหน้าตึงทันที  - ไอ้ชายชักสีหน้า/ไอ้ชายหน้าตึงทันที


************************
ตอนที่ 37 : สามวันสามคืน

ตะกองกอด - ตระกองกอด

แต่ไม่คิดว่ากับเรื่องพรรคนี้ก็ยังตั้งอกตั้งใจจนไม่ดูสภาพเมียเลยว่าล้าแค่ไหน - พรรค์

ต้นยูคาลิปตัน – ยูคาลิปตัส

ดีนะผมที่สั่งข้าวผัดธรรมดามา - ดีนะที่ผมสั่ง

สปาเกตตี้– สปาเกตตี

ปอเต๊กตึง- ป่อเต็กตึ๊ง

พอน้ำไวน์สีเข้มไหลย้อนออกมามันก็แลบลิ้นไหลเลียจนเสียวซ่านไปหมด - ไล้เลีย

ก่อนจะเบิกตาโพล่งเมื่อไอ้คิงมันผละปากออก ปาดปลายคางด้วยสีหน้าเซ็กซี่ชิบหาย - โพลง

เตียงโขยกพร้อมกับร่างผมโยกคลอนจนตามแรงกระแทกย้ำๆ – โขยก แปลว่าเดินหรือวิ่งอาการคล้ายกระโดด ไม่น่าจะใช้กับเตียงในกรณีนี้ได้นะคะ / ตัด “จน” ทิ้ง

อย่างไงอย่างงั้น - อย่างไรอย่างนั้น

เอ้าร์ดอร์ – outdoor น่าจะเขียนว่า เอาท์ดอร์/เอ้าท์ดอร์ มากกว่ารึเปล่าคะ

ขาผมขาหนึ่งถูกพาดเข้ากับรั้วที่กั้นสูงระดับเอว - ขาผมข้างหนึ่ง

เหงื่อของผมกับมันซึมออกมาจนร่างกายเหนี่ยวหนึบ - เหนียวหนึบ

สิ้นคำไอ้คิงก็พลิกตัวผมให้หันหน้าเข้าหา พร้อมกับมังกรที่สวนพรวดเข้ามาทีเดียวจนแทบจุกอัก - จุกอั้ก

แต่ผมกลัวชั้นล่างมีคนออกมาตากผ้าแล้วโทรไปเรียกร้องศูนย์ว่ามีคนเล่นพิเรนทร์อยู่ชั้นบนสุด - ร้องเรียน

************************************8

ตอนที่ 38 : เรืออีกคน

แท้จริงแล้วคือนรกโลกันต์อันแสนทุกข์ทรมาน - โลกันตร์

ก็ใครใช้ให้ผัวเล่นพิเรนต์จับแก้ผ้าท้าไอแดด - พิเรนทร์

ถามกันก่อนดีกว่าว่ากระติกตัวได้มั้ย ช่วงล่างลงไปแม่งเจ็บจนชา - กระดิกตัว

“มึงพรีเซ้นต์วันไหน” – พรีเซนต์?

ขมักเขม้น - ขะมักเขม้น

มงกุฏ - มงกุฎ

“ฮัลโหลมายเฟรน ฉันกลับมาแล้วโว้ยยยย!!” - เฟรนด์

“ห๊ะ!!!” - ฮะ

[qhanb]

พี่แหว่งมาแล้วววววววววว ตัวท็อปสุด55555

[Wannida]

ห๊ะ! เปนคนที่สามรึเปล่า (- -)
เง้อ..พึ่งต้นเดือนตุลาเอง...แต่ ก็จะรอต่อไปนะค่ะ   

[twinmonkey0311]

รอภาคต่อไปนะคะ 

[gumrai3]

คิงไอเดียบรรเจิดมากเมียป่วยเลย
เรือมาแล้ววววว

คงต้องคิดถึงน้องนิลมากเเน่ๆเลย

[udongjay]

เพิ่งได้อ่านครั้งแรกเลย เรื่องนี้ผ่านตาไปได้ยังไงเนี่ยยยยยย
สนุกมากเลยค่ะ อ่านวันเกียวจนจบเลย
หลงรักผัวเมียคู่นี้ 555555

[นอนกินแรง]

แหมะ ค้างนะค้าง ห๊ะ แล้วจะไงต่อ~

[ormn]

 

[kukkikkooka]

เรืออีกคนโผล่มาแล้ว คลับคงจะมีสีสันน่าดู 555

[gupalz]

รอต่อภาคสองจ้า อเล็กท่าจะแสบใช่เล่น

[ปังอุ่น]

รอภาค2อย่างใจจดใจจ่อ

[kimjuy_o]

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ สองวันกว่าจะตามทัน อิอิ
สนุกนะ กลายเป็นเรื่องที่ผิดกับชื่อเรื่องไปเลย
ทั้งสนุก ทั้งฮาน้องนิล ทั้งทึ่งในความเป็นราชาของคิง
แล้วตัวละครทุกตัวด้วย สนุกมากๆค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ จะอ่านเดือน พ.ย ค่า

[littlegift]

เรืออีกคน นึกว่าจะมาแบบโหด แต่แบบนี้ก็น่ารักกกก

[lemonpreaw]

คาแรคเตอร์ของเรืออีกคนผิดจากที่คาดไปไกลมาก

[♥♥ดอกช่อบานสะพรั่ง♥♥]

เรืออีกคนสินะ รอภาค2นะ

[boboman]

อเล็กซ์น่ารักกก <3
แต่แหว่งเข้ามาผิดจังหวะมาก เขากำลังนัวเนียกันอยู่ วู้!

รอน้าตัวเองง

[КίmY]

รอภาคต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเลยจ้าาาาาา 
 

[มาจะกล่าวบทไป]

ตอนพิเศษ : ชาญชาย

[ หมอบ Part ]

เป็นอีกวันที่คุณชายของผมไม่ยอมทำการบ้าน

ไม่สิ มันกำลังทำอยู่ อย่างขมักเขม้นซะด้วย หมายถึงไอ้หนังสือที่แทบจะสิงร่างกันนั่นนะ ฮึ่ย พี่หมอบอิจฉา ต่อให้เป็นกระดาษก็ริษยา ทำไม๊ ทำไม ไอ้แผ่นผอมๆ สีขาวนวลที่แต้มหมึกดำนั่นมันเซ็กซี่ตรงไหน ไยจึงได้เรียกความสนใจจากแฟนของผมอย่างอยู่หมัด

หรือเพราะพี่หมอบไม่เซ็กซี่ ไม่ขาว ไม่เอ็กซ์ ไม่ยั่วยวนพอใช่มั้ย!

จัดไป!



[ ชาย Part ]

ใกล้จะสอบแล้ว ผมเลยต้องช่วยนิลทำสรุป เพราะแม้นิลมักจะทำเองอ่านเองเพื่อให้เข้าใจง่าย แต่ผมก็ต้องสรุปขั้นแรกไว้ก่อนเพื่อเป็นการกรองเนื้อหาและประหยัดเวลาให้กับนิล

วิชาหลักของคณะน่ะไม่ต้องห่วง นิลเป็นคนความจำดี โดยเฉพาะเรื่องการพูดการเขียนที่แถได้น้ำไหลไฟดับเป็นสามหน้าเจ็ดหน้า แต่พวกวิชาเสริมนี่สิ...

ผมปล่อยให้นิลไปตายเอาดาบหน้าไม่ได้จริงๆ ครับ

ตอนนี้ก็ตีสองเกือบตีสามเข้าไปแล้ว พวกเราเพิ่งกลับมาจากผับของคิงส์ คลับ แม้ผมจะเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในโลกเดียวกับนิล แต่ท้ายที่สุดก็โดนกันออกมาอยู่ดี มันทำให้ผมหงุดหงิด เหมือนรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังมีเรื่องปิดบัง จะหาว่าผมสอดรู้ก็ได้ แต่ผมแค่ไม่อยากให้นิลต้องเผชิญอะไรด้วยตัวเองเหมือนหลายปีก่อนอีกแล้ว...

แค่นึก...ผมก็รู้สึกปวดใจทุกที ภาพของเด็กผู้ชายวัยสิบหกปีที่มาเคาะหน้าบ้านผมตอนเย็นย่ำ ด้วยเสื้อตัวโคร่งเหมือนไม่ใช่ไซด์ของตัวเอง เขายืนอยู่ตรงนั้น ด้วยรอยยิ้ม ด้วยสองเท้าเปลือยเปล่า และกอดกระเป๋าเอกสารแปลกตาอย่างหวนแหน เขายืนอยู่ตรงนั้น...ทั้งที่หายไปถึงหนึ่งปีเต็ม

‘ไง ไม่เจอกันนานนะ’

นิลกาฬเหมือนจะกลายเป็นอีกคน

เขายิ้ม และทักทายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พ่อแม่ของผมรีบพาเขาเข้าไปในบ้าน ให้อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ที่เป็นของผม และช่วยกันทำแผลบนเท้าของเขา

‘ผมไม่เป็นอะไร’

ใครจะเชื่อกับรอยยิ้มนั้นกัน พวกเราต่างเห็นรอยช้ำและรอยรักบนตัวของเขา มันทำให้ผมคิดว่าแม่ของนิลกาฬคงจะขายลูกกินอีกแล้ว แต่เธอออกจากคุก และเปลี่ยนที่อยู่ทันที ตอนพวกเราตามไปถึง ก็เห็นเธอแต่งงานใหม่กับชายวัยเจ็ดสิบปีที่ใกล้จะลงโลง คงไปหลอกมาได้ล่ะมั้ง แต่ที่นั่นไม่มีนิลกาฬ พวกเรากลับมาพร้อมความสิ้นหวัง เมื่อแม่ของนิลยืนยันว่าเธอไม่มีส่วนรู้เห็นกับการหายตัวไปของลูกชายเพียงคนเดียว

ผมเป็นห่วงนิลแทบบ้า ครอบครัวผมเองก็ไม่ยอมแพ้ เพราะพวกเราเห็นนิลกาฬตั้งแต่เด็ก สมัยยังตัวเล็กและคอยเล่นกับผม นิลกาฬที่ตัวขาวกว่าคนอื่น และมีความมั่นใจในตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นก็มีความใสซื่อตามประสาเด็กตัวน้อย...

คนที่ตัวสั่น ร้องไห้ และจับมือผมเอาไว้มั่นเมื่อโดนส่งโรงพยาบาลเพราะฤทธิ์ยา...วินาทีนั้นผมสาบานกับตัวเองว่าจะดูแลเขาตลอดไป จะไม่ให้นิลกาฬต้องนอนร้องไห้และตกในสภาพนี้เป็นอันขาด

แต่ผมก็ทำไม่ได้...

เขาหายไปโดยไร้ร่องรอย และปรากฎตัวอีกครั้ง...อย่างปาฏิหาริย์

ไม่มีอีกแล้วเด็กตัวขาวที่ตัวสั่น ร้องไห้จนตัวโยน

เขากลายเป็นนิลกาฬที่เข้มแข็งขึ้น และยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง โดยไม่แม้แต่จะยื่นมือให้ผมช่วยประคอง

‘แม่ขายผมให้นาย ผมเองก็เพิ่งหาจังหวะหนีออกมาได้เพราะนายไปต่างประเทศ แต่เร็วๆ นี้นายคงจะมาตามตัวผมกลับ ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมขโมยเอกสารทุจริตของเขามา คุณน้าใช้สิ่งนี้เป็นการต่อรองได้ อีกอย่าง ผมก็อายุไม่ถึงสิบแปด ถ้าบอกว่าจะฟ้อง รับรองว่านายต้องกลัวหัวหด เขาน่ะห่วงหน้าตาตัวเองจะตายไป’

เขาจัดการทุกอย่างได้อย่างหมดจด ไม่ให้ผมเข้าไปแทรกได้เลย

‘นิลกาฬ...’

‘ครับ คุณน้า’

ผมมองรอยยิ้มฉีกกว้างนั้นด้วยความปวดหนึบในใจ เช่นเดียวกับพ่อและแม่ของผม ที่แทบไม่เปิดดูซองเอกสารที่เขาส่งให้อย่างเฝ้ารอคำชื่นชม

‘ไม่เป็นอะไร...นะลูก’

นิลกาฬเบิกตากว้าง ก่อนจะเผยยิ้มน้อยๆ ที่ดูบิดเบี้ยวเหมือนฝืนทน

‘ครับ ผมไม่เป็นไร มันผ่านมาแล้ว’

เขาย้ำกับตัวเอง

‘มันผ่านมาแล้ว’

แต่ผลกระทบที่ได้รับ ไม่อาจลบเลือนไปง่ายๆ

นิลกาฬกลายเป็นคนติดเซ็กซ์ เขามีความต้องการเสมอ ช่วงแรกๆ เขาไม่เคยแสดงออก พยายามปกปิดมันเอาไว้ จนกระทั่งผมไปเจอเขาที่กำลังช่วยตัวเองในห้องน้ำ

ผมยืนค้าง นิลกาฬตกใจ

จากนั้นเขาก็ไม่เคยช่วยตัวเองให้ผมเห็นอีก แต่เลือกจะไปนอนกับคนอื่น

แน่นอน...เขายังคงทำอย่างลับๆ แต่ก็เป็นผมอีกนั่นแหละ ที่ไปค้นเจอ

‘ฉันอยู่โดยไม่มีเซ็กซ์ไม่ได้’

หลังไล่ตามจนอึดอัดทั้งคู่ เขาก็ยอมสารภาพออกมา

‘ร่างกายฉันมันสกปรกไปแล้ว ไม่มีวันชุบตัวได้หรอก มีแต่ทำให้มันสกปรกยิ่งขึ้น เพราะฉันกลับเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว’
ภาพของนิลกาฬที่ร้องไห้ จับมือผมไว้แน่นที่โรงพยาบาล ร่ำร้องหวาดกลัวต่อการกระทำรุนแรงทางเพศ

คนคนนั้นไม่มีอีกแล้ว...

มีแต่นิลกาฬคนที่เรียกร้องหาเซ็กซ์ จนผมอดที่จะถามตัวเองไม่ได้ เพราะอะไร? นิลกาฬขาดเหลืออะไรอีก ครอบครัวของผมพร้อมเป็นกำลังสนับสนุนเขา แม้จะไม่ใช่พ่อแม่ที่แท้จริง แต่พวกเราก็ให้ความรักอย่างเต็มที่ พ่อกับแม่เห็นเขาเป็นลูกชายอีกคนหนึ่งจริงๆ

คำตอบของคำถามนั้น...คือประโยคง่ายๆ ที่น่าเศร้า

นิลกาฬไม่กล้านับตัวเองรวมกับครอบครัวของผม จนถึงตอนนี้ เขาก็ยังเรียกแม่ผมว่าคุณน้า ทั้งที่โดนบังคับให้เรียกแม่ แต่เขาก็แค่ยิ้มเจื่อนแล้วเฉไฉไปเรื่อย

พวกเราเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวให้นิลกาฬ ถูกยกความสำคัญไว้สูงเหลือเกิน ราวกับเป็นดวงอาทิตย์ ที่ให้ความอบอุ่น แต่ไม่อาจสัมผัสแตะต้อง และห่างไกลออกไป

ฉะนั้นสิ่งเดียวที่เขาจะทำให้ตัวเองได้ จึงมีแต่เซ็กซ์

เซ็กซ์ที่แม้จะให้ความสุขสมชั่วครู่ แต่ก็ช่วยลบเลือนความเจ็บปวดในใจได้ชะงักที่สุด

ผมเข้าใจเขา และช่วยอธิบายให้พ่อกับแม่ฟังจนพวกท่านยอมรับ และพยายามบอกกับนิลกาฬให้เลิกขายตัว แต่จงมีเซ็กซ์ด้วยความพอใจของตัวเอง

ความจริง ผมอยากจะเสนอตัวเองซะด้วยซ้ำ

...ถ้าต้องการมากขนาดนั้น ทำไมถึงไม่ทำกับเราล่ะ!!!...

ผมอยากจะตะโกนบอกออกไปเมื่อนิลกาฬแอบออกจากบ้านตอนกลางคืน แต่ก็ไม่กล้า ผมรู้ดี ถ้าผมพูดคำนั้น...ดวงอาทิตย์ในใจนิลกาฬจะถูกดึงลงมาต่ำ และแผดเผาตัวเขาเอง

ผมทำไม่ได้...

ผม...บอกความรู้สึกของตัวเองออกไปไม่ได้!!

“ชาย”

ผมมองชีทสรุปในมือ ความรู้สึกมากมายล้นทะลักจนเผลอขยำแน่น สงสัยคงต้องเปลี่ยนแผ่นใหม่ซะแล้ว เพราะมันยับย่นจนไม่สมควรมอบให้ใครทั้งนั้น

“ชาย...”

และเขาเองอาจจะไม่ต้องการ

เหมือนกับความรู้สึกของผม

‘ปล่อยฉันไปเถอะ’

นั่นเป็นคำขอร้องแรกที่นิลบอกกับผม...อ้อนวอนจากใจจริง...จนผมปฏิเสธไม่ได้ และสำคัญตัวได้ตั้งแต่ตอนนั้น...ว่าเขา...ปล่อยมือจากผมไปนานแล้ว มีแต่ผมต่างหากที่พยายามไขว่คว้ามือน้อยนั้นเอาไว้ มือที่ฝังใจว่ามันสั่นสะท้านด้วยความกลัว กำแน่น จนผมเลือกที่จะสาบานกับตัวเอง

แต่มือนั้นไม่เพียงสะบัดผมทิ้ง ผลักตัวผมออก ยังไปจับกับใครอีกคน

คนคนนั้นที่ไม่ใช่ผม...

มันเจ็บ...แต่ก็ไม่เจ็บไปมากกว่าที่เคยเป็น ผมรู้อยู่แล้วว่าความรักนี้ไม่มีวันสมหวัง นิลไม่มีทางดึงผมให้ตกลงไป แม้ผมจะเต็มใจแค่ไหนก็ตาม ค่าของดวงอาทิตย์คือการให้ความอบอุ่นจากเบื้องบน และเขาก็ยินดีที่จะเฝ้ามองด้วยรอยยิ้มอยู่อย่างนั้น

แต่ก็ไม่ผิดใช่มั้ย ที่ผมจะดึงดัน และตามเขาไป

ผมทำใจแล้ว และพยายามตัดใจมาตลอด แต่ทุกครั้งที่เห็นเขาหายไป ความกลัวในใจของผมก็ปรากฎชัดทุกที

หากนิลหายไปอีกล่ะ

ถ้าเขาหายจากผมไปเป็นปี หรือสิบปี ผมจะทำยังไง

ผมแค่ไม่กล้าพอที่จะปล่อยมือจากเขาก็เท่านั้น

ใช่ นิลน่ะก้าวข้ามอดีตได้แล้ว มีแต่ผมต่างหาก ที่ยังจมอยู่กับมัน

“ชาย...ชายโว้ย!”

ผมสะดุ้ง เพิ่งรู้ตัวว่าโดนเรียกหลายครั้งจนคนตะโกนเสียงเริ่มแห้ง ผมขยำกระดาษในมือเป็นก้อนแล้วโยนทิ้งถังขยะ ก่อนจะหันหลังไปทางห้องน้ำ ที่มาของต้นเสียง

แล้วผมก็ตกตะลึง!

“เป็นไงชาย พี่เจ๋งมั้ย”

“เจ๋ง...มากเลยพี่” ผมแทบพูดอะไรไม่ออก

จะบอกออกมาได้ยังไงว่ามันดู ‘เจ๊ง’ ซะมากกว่า! พี่หมอบ...แฟนของผมยืนอยู่ตรงประตูห้องน้ำ เอาผ้าเช็ดตัวมาพันรอบอก แหวกชายผ้าเล็กน้อยให้เห็นโคนขาอ่อน แต่ที่น่าสะพรึง คือเขาเอาแป้งมาโปะทั้งตัวจนขาววอก!

กลิ่นแป้งฟุ้งจากในห้องน้ำ เอามาชะโลมทั้งตัวได้ขนาดนี้ แป้งกระป๋องใหญ่ของผมคงจะไม่เหลือแม้แต่ซากแล้วล่ะมั้ง

ไม่สิ พี่หมอบเดินทีก็ทิ้งรอยเท้าเป็นวงใหญ่ ฝุ่นแป้งร่วงกราว ช่างเป็นการขยับตัวที่อลังการงานสร้างจนผมต้องรีบถลาไปหา เพราะไม่อยากต้องมานั่งทำความสะอาดทีหลัง

“เป็นไง อดใจไม่ไหวเลยอ่ะดิ”

พี่หมอบขยับยิ้ม...ทำเอาใจผมกระตุก...กระตุกเพราะกลัวกับหน้าขาวๆ ที่มีผงแป้งบรรจงทาอย่างดี บอกทีว่านี่คือคนหรือตัวอะไร

“พี่ทำอะไรเนี่ย” ผมถามอย่างอ่อนใจ มากกว่าเหนื่อยใจ การที่ผมตกลงคบกับพี่หมอบ ไม่ใช่ว่าเพราะหลงปลุกปล้ำจนต้องรับผิดชอบเพียงอย่างเดียว แต่เพราะพี่หมอบ...เป็นคนที่ผมอยู่ด้วยแล้วสบายใจที่สุด ทำให้ผมยิ้ม หัวเราะ และเปิดใจเรื่องของนิลได้ทั้งที่ปิดเงียบไม่เว้นกระทั่งครอบครัวของตัวเอง

เขาคือคนเดียวที่ผมสามารถพูดคุยได้ทุกเรื่อง และเป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องฝืนเป็นฮีโร่ ไม่ต้องพยายามวิ่งไล่ตาม แค่เป็นชาย...ชาญชายคนนี้

“พี่กำลังยั่วอยู่ไง”

ยั่ว?

“ก็ชายชอบคนขาวๆ เซ็กซี่ๆ พี่ก็เลยทำตัวขาว แล้วก็นุ่งผ้าโชว์ขาอ่อนแบบหนังเอวีไง”

ผมล่ะไม่รู้จะกุมขมับ หรือจะหลุดขำกับคนคนนี้เลยจริงๆ

“โอ๊ย แป้งเข้าตา!”

“ไปล้างหน้าเถอะพี่” ผมรีบลากคนตัวขาวเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะแทบลื่นล้มเพราะซากแป้งตายเกลื่อนเต็มไปหมด พี่หมอบขยี้ตายุกยิก คงจะมองทางไม่เห็น ผมเลยถือวิสาสะอุ้มจนตัวลอย ก่อนจะปล่อยให้ยืนทรงตัวตรงที่ล้างหน้า

“ชอบจัง ชายอุ้มพี่อย่างกับเจ้าหญิงแน่ะ”

คนไม่เจียมสังขารทั้งที่หลับตาปี๋ยังอุตส่าห์ดึงแขนเสื้อผมเหมือนขออีกรอบซะอย่างนั้น ผมหลุดหัวเราะ ก่อนจะประคองใบหน้าอีกฝ่ายเพื่อใช้ผ้าชุบน้ำค่อยๆ เช็ดตรงเปลือกตาอย่างอ่อนโยน

“ชายหลงพี่แล้วล่ะสิ”

“ครับๆ ยืนนิ่งๆ สิพี่” ผมตอบรับทั้งที่ยังนึกขำ เพราะพอเช็ดตรงเปลือกตาแล้วกลับยิ่งดูน่าสะพรึงเพราะเหมือนคนสวมหน้ากากขาวแล้วเว้าตรงเบ้าตา ก็เลยช่วยเช็ดออกให้จนหมด

“อ่ะ!”

พอหน้าสะอาดเอี่ยม พี่หมอบก็ส่งแขนขาวจั๊วะให้ทันทีด้วยรอยยิ้ม

“ครับๆ” ผมขยี้ผ้าเพื่อล้างผงแป้ง ก่อนจะบิดน้ำแล้วเอามาเช็ดแขนทั้งสองข้างที่ยื่นให้เชิงบังคับ ความจริงถ้าจับไปราดน้ำคงเร็วกว่านี้ แต่พอเห็นพี่หมอบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ และคิดได้ว่าช่วงนี้คงเผลอทำร้ายจิตใจเขาไปไม่น้อย ก็เลยต้องตามใจซะหน่อย

กระโจมอก...เอ่อ ผ้าขนหนูที่เกาะกับอกแบนๆ ของพี่หมอบร่นมาที่เอว ผมบรรจงเช็ดตัวให้เขาซะรอบ เห็นแล้วก็ยังนึกขำกับไอเดียพิลึกๆ ของคนคนนี้

หลายคนบอกว่าพี่หมอบน่ะกาก ชอบทำอะไรแปลกๆ ที่ไม่เห็นผลอะไร แต่ว่า...

“อย่าลืมเช็ดตรงนี้...ด้วยนะชาย”

ผ้าขนหนูถูกเปิดออก เผยให้เห็นไส้กรอกจิ๋วที่ถูกชุบแป้งเตรียมทอดซึ่งกำลังขยายตัวเมื่อถูกผมยืนจ้องตาไม่กะพริบ

...พี่หมอบน่ะกาก แต่ก็กากอย่างมีกึ๋น...

เป็นถึงเรือแห่งคิงส์คลับ ถ้าจะเรียกร้องความสนใจ ก็ต้องแถมผลพลอยได้ที่รอคอย

พี่หมอบหน้าแดงเมื่อโดนผมจ้องแบบอึ้งๆ แหม...แฟนผมลงทุนทำถึงขนาดนี้ ผมก็ต้องตั้งสติเพื่อเปลี่ยนโหมดก่อนสิครับ

ผ้าชุบน้ำบรรจงเช็ดไส้กรอก ลูบๆ คลำๆ จนอีกฝ่ายครางกระเส่า ก่อนจะพ่นน้ำสีขุ่นออกมา

พอเห็นความข้นคลั่กผมก็รู้สึกผิด สงสัยช่วงนี้เอาแต่อยากเข้าคลับ จนลืมทำการบ้านกับอีกฝ่ายไป มิน่าล่ะ...ถึงได้ยอมลงทุนละเลงตัวเองทุกซอกทุกมุม

“ตรงนี้ด้วยนะชาย” พี่หมอบหันหลัง พลางกระดกก้นน้อยๆ ด้วยสายตาฉ่ำเยิ้มเพราะเพิ่งปลดปล่อย มาถึงขั้นนี้ ต่อให้เป็นคนความรู้สึกช้าแค่ไหน ผมก็รู้ว่ากำลังถูกเชิญชวนด้วยวิธีพิศดาร

แม้คราบแป้งจะพอมีประปราย แต่ภาพของแฟนที่ยืนหันก้นเข้าหา ก็ทำให้ผมรู้สึกตื่นตัวขึ้นมาเหมือนกัน

เอาล่ะ ได้เวลาเพนกล้องแล้วครับ

เพราะพวกเราเตรียมคลุกวงในแล้ว!


-------------
หวังว่าจะเข้าใจความรู้สึกชายมากขึ้นนะคะ เพราะหลายคนสงสัยทำไมชายต้องยึดติดกับนิลขนาดนั้น สำหรับชาย...ภาพในวันนั้นคือความฝังใจ สำหรับนิล...เรื่องในวันนั้นคือสิ่งที่ข้ามผ่านมาแล้ว เมื่อมีคนหนึ่งยังจมอยู่ ก็ไม่แปลกที่จะยังกลัวและกังวลกับนิลตลอดเวลา แต่สุดท้ายแล้วชายก็พยายามตัดใจ ทำความเข้าใจเรื่องนิลได้แล้วค่ะ!

การที่ชายเลือกพี่หมอบ ก็ตามที่บรรยายในเรื่อง คือพี่หมอบทำให้ชายเป็นตัวเอง หลังจากอัดอั้นเรื่องนิลมาตลอด ก็ไม่แปลกที่ชายเจอแล้วจะรีบคว้า (ตอบตกลง) เรื่องคบพี่หมอบทันที

ถ้าใครยังตงิดชายเวลาห่วงนิลออกนอกหน้าอยู่ ให้คิดแบบพี่หมอบ นั่นคือ...ชายมิอาจห้ามสัญชาตญานความเป็นแม่ แล้วจะอ่านอย่างสำราญใจขึ้นค่ะ 55555

เพจนักเขียนที่รักนักอ่านทุกคน บอกรักผู้ชายมาเยอะแล้ว ตอนสุดท้ายขอบอกรักนักอ่านบ้างน้า <3

และที่สำคัญ ขอบคุณคุณ DogmaticGoose  มากๆ ค่ะ เราแก้และส่งไฟล์ให้โรงพิมพ์เรียบร้อยแล้ว ^ ^

[boboman]

จิ้ม
พี่หมอบทำอะไรน่ะ 555555
ขอบคุณมากๆ เลยนะค้า
รอน้าาา

[Eldorado]

สนุกมากเลยค่าา หลงรักเรื่องนี้เลย 55 มีทุกรส (เพิ่งตามอ่านจนจบ) สู้ๆนะคะ

[meeoldly]

พี่หมอบสุดยอดด

[miniStrom]

ไม่รู้จะพูดอะไรกับพี่หมอบ คือ....55555555555555555555 #ขอขำยาวๆ
    
ชายรักพี่หมอบให้มากๆนะ พี่หมอบอุตส่าห์น่ารัก(?)ขนาดนี้

[Supparang-k]

โอ้ยยยย  ชอบอิพี่หมอบชิปหาย  นี่ถ้าพี่หมอบเป็นนายเอกเมื่อไหร่น่ะเรื่องการมีดราม่าคงเป็นเรื่องมหัศจรรย์เกิดไปพันตอนครั้ง 5555 


อ่านละเข้าใจความรู้ชายที่มีต่อนิล  และรู้สึกสงสารนิลยิ่งๆขึ้นไป  โชคดีจังที่มีสามีแบบคิง

[flimflam]

จเห็นชายพูดถึงนิลแล้วก็สงสารนิล และสงสารพี่หมอบไปด้วย 555555
ดีใจที่พี่หมอบไม่คิดมาก ไม่งั้นพี่หมอบได้เฟลตายวันละหลายรอบ
เอะอะๆก็นิลๆๆ แอบหมั่นไส้ชาย 555555555555555555555

[aiyuki]

ได้แต่ร้องอุทานในใจออกมาดังๆ โถ่!!! พี่หมอบ กากอย่างมีกึ๋น เรอะ!!!! 55555 ยั่วแบบธรรมดาก็ไม่ใช่พี่หมอบสินะ