ชายxหมอบ part 2
“มึงจะทิ้งกู!”
(( ผมเปล่า... ))
“มึงจิ้มแล้วฟัน มึงฟันแล้วทิ้ง กูเคยซิงนะสัด มึงขโมยไปแล้วก็ห้ามทิ้งกู!”
(( ผมไม่ได้ทิ้ง ผมแค่ต้องให้เวลากับนิล... ))
ดูดู๊ดูคำแก้ตัวของไอ้ชายสิครับ มันจิ้มผมไปหนึ่งจึ้ก นอนซุกกับอกแบนๆ ให้ผมกล่อมทั้งคืน แล้วดูผลตอบแทนสิ พอน้องนิลมาหาก็ถีบหัวผมทิ้ง ไม่ติดต่ออะไรมาสักนิด ถ้าผมไม่โทรไปก็ไม่รู้ว่ากำลังโดนถีบหัวส่ง!
(( ผมเป็นสุภาพบุรุษพอ ถ้าพี่อยากสานต่อ ผมก็ไม่เกี่ยง ))
“มึงไม่กลัวกูพูดเรื่องนั้นกับน้องนิลหรือไง”
(( ผมรู้ว่าพี่ไม่พูดหรอก ))
เพราะกูเป็นคนดีใช่มั้ยล่ะ
(( เพราะพี่ชอบผมอยู่ ))
เหี้ย!! เหี้ย!!!! เหี้ย!!!!!!!
กูเปล่าชอบ กูไม่ได้ชอบ แต่กูแค่ไม่ค่อยมีคนหลงมาเท่าไหร่ กูเห็นแต่ไอ้คิงที่แทงคนโน้นเอาคนนี้เอา ก็เลยมีความอยาก แต่พอไม่มีคนสนอง กูก็เลยกาก พอกูกาก กูก็เลยโดนมึงเอานี่ไง!
“กูไม่ได้ชอบมึง”
แต่กูแค่ติดใจ และกูก็หาใครหลงผิดมาเอากับคนกากๆ อย่างกูไม่ได้ด้วย เข้าใจมั้ยวะ!
กระซิก...ทำไมพี่หมอบของทุกคนถึงได้น่าเศร้าแบบนี้ ไปเจอความลับระดับชาติไม่พอ ยังโดนเอา โดนเอาเสร็จ ยังเกือบจะโดนทิ้ง แถมยังต้องเป็นฝ่ายโทรไปง้องอนเหมือนเป็นคนเริ่มต้น นี่กูยังงงไม่หายเลยนะเนี่ย สรุปความสัมพันธ์ของผมกับไอ้ชายคืออะไร หาคำจำกัดความยากชิบเป๋ง
(( พี่โล่งใจแล้วใช่มั้ย งั้นผมวางก่อนนะ ผมต้องไปดูนิล ))
บอกเลยว่าไม่โล่ง บอกเลยว่ากูหนัก กูหนักอกหนักใจมากเพราะรู้ว่ากำลังปล่อยปลาย่างไว้กับแมว
แต่ในใจก็รู้ดีว่ามันป็นไปไม่ได้ ถ้าไอ้ชายมันจะทำอะไรน้องนิลคงทำไปนานแล้ว และที่สำคัญ มันก็ไม่กล้ากระทั่งสารภาพรักด้วยซ้ำ
โธ่ๆๆ น้องชายของผม น่าสงสารว่ะ ช้ำรักแบบนี้นี่เองถึงได้มาคู่กับคนกากๆ อย่างพี่หมอบ
“น้องนิลเป็นไร ทำไมต้องดู มึงฟังไม่ได้เหรอ”
(( …พี่ต้องการอะไรจากผมรึเปล่า ))
“กูเปล่า กูแค่เล่นมุก กูกลัวมึงเครียด” ไอ้ชายมันไม่มีอารมณ์สุนทรีย์เอาซะเลย “สรุปน้องนิลเป็นไร ทำไมต้องขยันดูด้วยวะ ไอ้คิงมันก็ส่งคนของมันไปเฝ้าแล้วนี่ ไม่ต้องกลัวว่าไอ้โจ๊กเกอร์มาฉุดเพื่อนมึงหรอกน่า”
(( ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกครับ... ))
“แล้วเรื่องไหนล่ะวะ ตั้งแต่วันนั้นมึงก็ตัวติดกับน้องนิลไม่ห่าง ขนาดตอนกลางคืนกูโทรหาก็ไม่รับ ต้องรอมึงโทรกลับตอนเข้าห้องน้ำที่มหาลัยเนี่ย!”
ไม่ได้น้อยใจเลย แค่อยากรู้ พี่หมอบพูดจริงนะเชื่อเถอะ
(( นิลมันอารมณ์ไม่ค่อยดี ))
แต่ฟังจากเสียง ไอ้ชายมันก็เครียดเกินหน้าเกินตาไปมั้ง
(( ปกตินิลอยู่นิ่งไม่ค่อยได้ ต้องออกไปเจอคน ออกไปค้างที่อื่น แต่ช่วงนี้...นิลอยู่ติดแต่กับห้อง แทบไม่ออกไปไหนนอกจากมาเรียน ผมเลยต้องอยู่ดูแลมันตลอดทั้งวัน ))
อาการฟังคุ้นๆ ว่ะ
“น้องนิลไม่อยากเซ็กซ์ว่างั้น”
(( ...ประมาณนั้นล่ะครับ ))
ชัดเลย แม่งอาการเหมือนคนใกล้ตัวผมชิบ!
“กูว่ากูรู้คำตอบนะ และมึงก็รู้ด้วย แต่มึงแกล้งทำเป็นไม่รู้”
(( … ))
“มึงเป็นคนบอกให้น้องนิลเลิกกับไอ้คิงใช่มั้ย”
(( ถ้าเพื่อนพี่ดูแลเพื่อนผมได้ดีพอ ผมก็คงไม่ทำแบบนี้ ))
“หมายความว่าไงวะ ไอ้คิงมันทำอะไร กูก็เห็นมันออกจะทำตัวดี๊ดี ไปรับไปส่งตัวติดกับน้องนิลไม่ห่าง กูเห็นยังเลี่ยนเลย”
(( มัน...ปล่อยให้นิลโดนรุมโทรม! ))
“ ‘เกือบ’ โดนรุมโทรม”
ไอ้คิงแก้คำเมื่อโดนผมรีบปรี่เข้ามาถามที่คลับตอนเย็น มันยืนดูดบุหรี่ปุดๆ ไม่ทุกข์ไม่ร้อนระหว่างเฝ้าลูกน้องทำงานที่ชั้นสอง ความจริงผมไม่ค่อยอยากเสนอก้นมานั่งในเขตหวงห้ามนี่สักเท่าไหร่ จะติดก็แต่หลังโดนน้องนิลบอกเลิก มันก็มานั่งทำตัววางกามอยู่ตรงนี้โคตรบ่อย แทบไม่เข้าออฟฟิศเหมือนหาเวลามากดดันพวกลูกน้องยังไงยังงั้น
คือ...ขนาดผมไม่ใช่ลูกน้องมันยังกลัวอ่ะ แม่งปรายตามองแต่ละทีเหมือนจะจับผิด ขนลุกเฮือกๆ
“งั้นกูก็เข้าใจแล้วล่ะที่น้องนิลมันทิ้งมึง”
มันหันมามองผมตาดุเลยครับ เชี่ย! นี่เพื่อนนะมึง อย่าจ้องแบบนั้น กูกลัว!
แต่จะว่าไป...น้องนิลแม่งกล้าว่ะ เป็นคนแรกเลยมั้งที่กล้าทิ้งไอ้คิง แถมยังเป็นครั้งที่สองด้วย โคตรแน่เลยว่ะน้อง พี่หมอบนับถือ ฮ่าๆๆ
“แล้วไง มึงจะนั่งเฉาแบบนี้เหรอวะ ปกติกูเห็นมึงต้องมีเซ็กซ์ทุกวัน ไม่งั้นไอ้นั่นจะทนไม่ไหวไม่ใช่รึไง”
มังกรไอ้คิงมันคึกคักครับ มีอารมณ์ทางเพศสูงมากกกกกกก ผมนี่เห็นมันซั่มคนจนชินตา โดยเฉพาะที่ออฟฟิศเนี่ยประจำ ลูกน้องของมันเองก็คงจะชินเหมือนกัน
“กูไม่มีอารมณ์”
“แม่ง เหมือนน้องนิลเลยว่ะ!”
ผมตบเข่าฉาด กูว่าแล้วอาการมันคุ้นๆ ก็แม่งนั่งหัวโด่ทำหน้าดุอยู่นี่ สรุปที่มันดูนิ่งขึ้น ขรึมขึ้น เพราะไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายวันสินะ มังกรมึงคงอึดอัดแย่เลยไอ้คิง
“พูดไรของมึง”
“ไม่ต้องมาตีเนียน สายของมึงคงรายงานตลอดนั่นแหละว่าช่วงนี้น้องนิลทำตัวสงบเสงี่ยมแค่ไหน”
ไอ้คิงกลอกตา ดูคร้านจะสนทนากับชนชั้นรากหญ้าเช่นพี่หมอบ
“ถ้ามึงยังติดใจเซ็กซ์กับน้องนิล มีอารมณ์แต่กับมัน ก็ไปลากน้องกลับมาเหมือนที่เคยทำดิวะ”
“มึงอย่าเสือก”
เอ้า! ด่ากูอีก นี่กูหวังดีกับมึงนะไอ้สลัดผัก!
“กูแค่ไม่อยากให้มึงอกแตกตายเพราะไม่ได้เอาน้ำออก จริงๆ นะ!”
แล้วเสียงกูจะสูงทำไม แล้วนั่น...ไอ้คิงดับบุหรี่ แล้วยังเงยหน้ามองด้วยสายตาเอาเรื่องอีก เชี่ย มึงอย่าสติแตกฆ่าเพื่อน คนอย่างพี่
หมอบกากอย่างมีคุณภาพนะมึง
“เอางี้ กูจะแนะนำอะไรเด็ดๆ”
“ไม่ต้อง” ไอ้คิงมันขมวดคิ้ว เป็นสัญญาณที่ไม่ค่อยจะดีกับกูสักเท่าไหร่ “กูคิดเป็น มึงไปหมอบแถวๆ ฝั่งผับมึงเถอะ ก่อนที่ก็กูจะทนไม่ไหวแล้วซัดมึงตามชื่อ”
เข้าใจล่ะ พี่หมอบลุกแล้ว มึงอย่าเพิ่งพาลนะเพื่อน
“ว่าแต่มึงคิดอะไรวะ”
โทษที เแต่อดเสือกไม่ได้จริงๆ ว่ะ
“ไป-ไกล-ไกล-ตีน-กู!”
---------------
มาสั้นๆ อย่างว่องไวกับตอนชายหมอบ แต่เรื่องไปโฟกัสที่คิงนิลค่ะ 555
สรุป คุณพี่คิงเริ่มก่อน หึหึ แต่ถ้าคุณพี่ไม่เริ่ม น้องนิลก็คงไม่เป็นฝ่ายเริ่มอยู่แล้วในเมื่อน้องเป็นฝ่ายตัด ฉะนั้นพี่คิงก็ต้องต่อสิถึงจะยุติธรรม!
ปล.ใครยังสงสัยความคิดเฮียคิง ใกล้แล้วค่ะ...น่าจะอีกไม่กี่ตอนก็จะถึงตาพี่ท่านนำแล้ว!
