(ต่อค่ะ)"พี่ไอครับ หนังสือพวกนี้จะให้ผมเอาเก็บเข้าชั้นเลยไหม"
ไอดินหันกลับไปมองรุจที่เป็นพนักงานพาร์ทไทม์ของร้านก่อนจะส่ายหน้า "ไม่ต้องรุจ เดี๋ยวพี่จัดการเอง รุจลงไปดูข้างล่างเถอะ"
"ครับพี่ไอ" รุจรับคำก่อนจะเดินลงกลับไปยังชั้นล่าง ไอผละจากชั้นหนังสือที่พึ่งเก็บหนังสือเข้าชั้นมาที่โต๊ะสำหรับคืนหนังสือที่ยังมีหนังสือตั้งอยู่อีกเป็นกอง ไอดินแยกหนังสือเป็นหมวดหมู่เอาไว้ก่อนจะตรวจดูความเรียบร้อยของหนังสือก่อนที่จะเอาไปเก็บ เผื่อมีใครลืมอะไรไว้ในหนังสือ หรือมีหน้าไหนเสียหายจะได้จัดการได้ก่อน
ไอดินยกกองหนังสือวิชาการทางการแพทย์เข้าไปเก็บในชั้นหลังจากเช็คเรียบร้อย อย่างที่บอกไว้ร้านหนังสือกาแฟเป็นร้านในใจของนักศึกษาเพราะนอกจากช่วงสอบจะเปิดตลอดไว้ให้นักศึกษามาติวกันแล้ว ยังมีหนังสือให้ยืมด้วย พวกเด็กแพทย์เองก็ชอบมาที่ร้านนี้บ่อยๆ จึงมีหนังสือสายสุขภาพค่อนข้างเยอะ เยอะพอๆ กับหนังสือกฎหมายเลยทีเดียว
หนังสือหลายกองถูกเก็บเข้าที่เรียบร้อย เหลือเพียงกองสุดท้ายคือหนังสืออ่านเล่น ไอดินยกหนังสือไปที่ตู้หนังสือที่อยู่ติดกระจกหน้าร้าน หยิบหนังสือมาเช็คดูทีละเล่ม
โพสอิท...
โพสอิทสีฟ้าอ่อนถูกสอดอยู่ในหนังสือให้คนที่กำลังเช็คหนังสืออยู่เปิดไปดู
"วันนี้ผมไม่มีเรื่องที่จะขอบคุณอะไร แต่ผมอยากจะบอกกับคุณหนังสือว่า... วันนี้ผมมีความสุขมากๆ เลยครับ ผมแค่อยากแบ่งปันความสุขของผมให้กับคุณหนังสือ ... จาก ผมคนอ่านหนังสือ"ไอดินกำลังยิ้ม ยิ้มให้กับข้อความบนกระดาษโพสอิทแผ่นนั้น เขาไม่รู้หรอกว่า คนอ่านหนังสือ มีความสุขเรื่องอะไร แต่ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงคิดว่า คนอ่านหนังสือ ต้องมีความสุขมาก และคิดว่าตอนที่เขียนข้อความนี้ลงบนกระดาษจะต้องยิ้มกว้างอยู่แน่ๆ
แล้วก็พาลนึกไปถึงใครอีกคนที่ดูจะมีความสุขมากเหลือเกินถึงได้โพสข้อความแบบนั้นลงไป
ไอดินเก็บหนังสือเข้าชั้นเดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเองในมือก็มีกระดาษโพสอิทสีฟ้าอยู่ด้วย ไอดินเดินเอากระดาษในมือไปติดไว้ที่กรอบไม้ก๊อกอันใหม่ที่พึ่งสั่งทำมา
ชายหนุ่มใช้เวลาตลอดช่วงบ่ายในการทำงานเขียนของตัวเองจนกระทั่งเสร็จ หันมองเวลาอีกทีก็เกือบจะหกโมงเย็นแล้ว นึกไปถึงใครบางคนที่ส่งข้อความมาบอกว่าเย็นนี้เจอกัน จากที่ตอนแรกว่าจะพักผ่อนอยู่บนห้องไอดินก็ตัดสินใจลงไปข้างล่าง
เจ้าโกลเด้นหงอยๆ ละมั้ง...เจ้าโกลเด้นตัวโตๆ ที่เหมือนจะหมดแรง ถูกเจ้านายทิ้ง หรือว่าถูกดุดีนะ เพราะหางเป็นพวงนั้นไม่ได้สะบัดไปมาอย่างเคย
นายอาทิตย์ยึดพื้นที่ตรงเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม นั่งฟุบหน้ามือสองข้างกางเต็มพื้นที่ ไอดินยิ้มก่อนจะเดินตรงเข้าไปหา ซึ่งดูเหมือนว่าอุ่นจะไม่ได้สนใจว่าใครเดินมา
"พี่ส้ม... เมื่อไหร่พี่ไอจะลงมา..." นายอาทิตย์ส่งเสียงยานคางถาม
ส้มที่หันมาเห็นไอดินก็กำลังจะอ้าปากบอกแต่อีกคนยกมือขึ้นจุ๊ปากแล้วส่ายหน้าเชิงบอกว่าไม่ให้บอกว่าตนลงมาแล้ว
"เดี๋ยวก็ลงมา พี่ไอคงทำงานอยู่ อยากเจอก็ขึ้นไปหาสิ"
อุ่นส่ายหน้าทันทีฟุบหน้าลงเคาน์เตอร์มากกว่าเดิม "ไม่เอาอะ พี่ส้มบอกพี่ไอทำงาน ผมไม่อยากขึ้นไปกวนพี่ไอ"
"เอานมสดปั่นไหม เดี๋ยวพี่ทำให้" ส้มถามพร้อมกับขยับมายืนอยู่หน้าอาทิตย์ พอดีกับที่ไอดินเดินเข้ามายืนอยู่ใกล้ๆ แล้วลงมือทำนมสดปั่น
"ไม่เอาอะ อยากกินฝีมือพี่ไอ" คนหงอยก็ยังคงหงอยต่อไป
ไอดินใช้เวลาไม่นานในการทำนมสดปั่นแล้วจัดการมายืนแทนที่ส้มที่ผละออกไปอย่างรู้งาน แก้วนมสดปั่นเย็นๆ วางทาบไปบนหลังมือของอุ่นให้เจ้าตัวร้องลั่นด้วยความเย็นพร้อมเงยหน้าขึ้นมอง
"พี่ไอ~!" ไอดินรู้สึกว่า... เจ้าโกลเด้นร่าเริงขึ้นแล้วเพราะเห็นหางเป็นพวงนั้นสะบัดไปมาอย่างแรง
"อยากกินไม่ใช่หรอ" ไอดินพูดพร้อมกับยื่นแก้วไปให้
"ขอบคุณครับ! พี่ไอน่ารักอะ" รีบยื่นมือมาคว้าทันทีแต่ไอดินก็ขยับมือหนีก่อนจะชี้นิ้วไปที่เครื่องคิดเงินให้นายอาทิตย์รีบเดินไปควักเงินจ่ายค่าน้ำทันทีแบบไม่ต้องเอ่ยปากบอก
"ผมมารอพี่ไอตั้งแต่บ่ายสามแหน่ะ รอตั้งนาน" อุ่นเอื้อมมือมาคว้าแก้วนมสดปั่นไปดูด
"ไม่คิดจะเปลี่ยนเมนูบ้างหรอ เห็นสั่งแต่นมสดปั่นมาตั้งแต่ปีหนึ่ง" ไอดินขยับตัวนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับนายอาทิตย์
อุ่นส่ายหน้าก่อนจะยิ้มแล้วตอบพร้อมยักคิ้วใส่
"ไม่คิดเปลี่ยนใจ พี่ไอคนเดียว"คนฟังได้แต่ส่ายหน้ากับมุกเสี่ยวๆ แต่ชวนให้อยากยิ้มของเด็กนิติศาสตร์ "เกี่ยวกันไหม"
"เกี่ยวสิ พี่ไอเปรียบเสมือนนมสดปั่นของผมเลยนะ ผมชอบนมสดปั่น แถมแก้วแรกที่ตอนมากินที่ร้านพี่ไอก็เป็นคนทำให้ ในเมื่อผมไม่คิดจะเปลี่ยนเมนูก็เท่ากับว่าผมไม่คิดจะเปลี่ยนใจไปชอบใครนอกจากพี่ไอไง"
"เอาพี่ไปเปรียบกับของกินเนี่ยนะ"
"ทีพี่ไอยังเอาผมไปเปรียบกับโกลเด้นเลย"
ไอดินหัวเราะ "ก็อุ่นเหมือนนิ"
"พี่ไอก็เหมือนนมสดปั่นไง" นายอาทิตย์พูดก่อนจะอธิบายเพิ่มเติมเมื่อไอดินถามว่าเหมือนยังไง
"ก็นมสดปั่นน่ะ... มันทั้งขาว ทั้งหอม ทั้งหวานไงพี่ไอ""ทะลึ่ง!" ไอดินคว้าเอาปากกาที่อยู่ใกล้มือมาเคาะหัวอุ่นไปหนึ่งที บอกตรงๆ เลยว่าแอบหน้าร้อนวูบตอนที่ได้ยินเจ้าเด็กคนนี้มันเปรียบเทียบเขากับนมสดปั่น "เดี๋ยวตัดคะแนนเลย"
"โหยยยย ไม่เอานะพี่ไอ โหวตแล้วเอาคืนไม่ได้น๊าาาาา" อุ่นรีบวิ่งอ้อมมาอีกฝั่งของเคาน์เตอร์แล้วอ้อนทันที
"ไอ จะกลับก่อนไหมวันนี้ไม่ได้เอารถมาไม่ใช่หรอ" เกล้าที่เดินเข้ามาในร้านร้องถามพร้อมกับเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างไอกับอุ่น แล้วหันไปยักคิ้วใส่เด็กที่ทำหน้ายุ่งอย่างกลั่นแกล้ง
เกล้าไกลรู้เรื่องที่เจ้าเด็กคนนี้จะตามจีบไอดินแล้ว เพราะไอเป็นคนบอกเขาเอง พอเห็นแล้วก็อยากจะแกล้งนิดๆ หน่อยๆ เอาจริงๆ เกล้าก็พอมองออกนานแล้วละว่าอุ่นชอบไอ คงมีแต่เจ้าของเรื่องทั้งสองคนนั้นแหละที่ไม่รู้ใจตัวเองกันสักที
"อื้ม ก็ดีนะ อย่างนั้นฝากเกล้าปิดร้านด้วยนะ เมื่อบ่ายทำงานตลอดชักจะล้าแล้วเหมือนกันอยากพัก" ไอดินพยักหน้ารับ
"พี่ไอ~ ผมไปส่งนะ" อุ่นรีบเดินมายืนข้างอีกของทันที
"เดี๋ยวพี่ไปส่งไอเองก็ได้อุ่น"
"ไม่เอาๆ พี่เกล้าเคยได้ยินปะ
'ไม่ใช่แฟน ทำแทนกันไม่ได้' อะ เดี๋ยวผมไปส่งแฟนผมเอง พี่เกล้าไม่ต้องลำบาก โอ๊ยยย พี่ไออะเขกผมทำไม" อุ่นรีบแย้งเกล้าทันทีก่อนจะร้องลั่นยกมือกุมหัวเมื่อโดนไอดินเขกเต็มแรง
"แฟนอะไร ได้ข่าวว่าพึ่งได้หนึ่งคะแนน"
"มโนไงพี่ไอ" พูดเองก็หัวเราะชอบใจเองให้ไอดินกับเกล้าไกลได้แต่ส่ายหน้า "นะๆ เดี๋ยวผมไปส่งเอง"
"แล้วจะไปยังไง จักรยานเนี่ยนะ" เกล้าถาม
"เดี๋ยวผมเอามอ'ไซค์ไปส่งก็ได้ ไปเอารถแปบเดียวเอง พี่ไอนั่งมอ'ไซค์ได้ใช่ไหม ผมยังไม่มีปัญญาหารถยนต์มารับส่งพี่ไอนะ"
"พี่คงเก็บของเสร็จภายในสิบนาที" ไอดินพูด
"สิบนาทีถึงร้านแน่นอนขอรับ!" นายอาทิตย์รับคำก่อนจะวิ่งออกจากร้านไปคว้าจักรยานตัวเองมาปั่นกลับหอทันที
"เออ ไอ้เด็กนี้ตลกดีว่ะ แต่ก็น่ารักดี" เกล้ายิ้มขำกับท่าทางของอุ่นก่อนจะหันมามองเพื่อนรักของตัวเอง "ว่าไงละครับคุณไอดิน ใจอ่อนรึยังครับ"
ไอดินส่ายหน้าไม่ตอบคำเพื่อนแล้วเดินหันหลังขึ้นไปบนชั้นสองเพื่อเก็บของก่อนจะนั่งเตร่รอเวลาให้ครบสิบนาที เก็บของน่ะไอดินใช้เวลายังไม่ถึงสองนาทีเลย แต่กว่าจะปั่นจักรยานไปถึงหอ ไปเอารถขับกลับมาอย่างรีบๆ ก็คงใช้เวลาสักสิบนาทีนั่นแหละนะ
"คุณไอดินครับ เด็กคุณบอกจะขับมอ'ไซต์ไปส่งใช่ไหมครับ เพราะไม่มีปัญญาหารถยนต์มารับส่งใช่ไหมครับ" เกล้าทักเมื่อเห็นไอเดินลงมา
"ใช่ ทำไมหรอ"
"ถ้ามันหารถยนต์มารับส่งได้ คงได้นั่งออดี้ ปอร์เช่หรือไม่ก็แอสตัน มาร์ตินว่ะ เพราะมอ'ไซค์ของมันเนี่ยดูคาติว่ะ" เกล้าไกลพูดพร้อมกับทำหน้าแบบไม่อยากจะเชื่อ ชี้นิ้วไปนอกร้านที่เจ้าเด็กนิติยืนพิงรถมอเตอร์ไซค์อยู่
"พี่ไอ~ ไปกันผมไปส่ง"
"รถสวยดีนะ" ไอดินพูดพร้อมกับมองไปที่รถที่อุ่นยืนพิงอยู่
เจ้าของรถรีบขยับมาใกล้พร้อมกับโชว์รถของตัวเองเต็มที่ "ใช่ไหมล่ะพี่ไอ ผมอย่างชอบอะ ถึงมันจะรุ่นเก่าก็เถอะแต่ผมก็ทำงานเก็บเงินอยู่ตั้งหลายปีกว่าจะซื้อได้ ตั้งแต่ม.สี่เลยมั้ง โชคดีที่เจ้าของรถคนเก่าเป็นคนรู้จักกัน สนิทกันแล้วเขาดูแลรถดีมาก รถเลยยังเหมือนใหม่อยู่แถมยังได้ราคาพิเศษอีกนะพี่ไอ"
ไอดินแปลกใจ... เมื่อได้ยินคำว่าทำงานเก็บเงินซื้อเอง แล้วก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้กับความพยายามของอุ่น "เก่งนะ ทำงานเก็บเงินซื้อเองแบบนี้น่ะ ดีแล้ว"
"รถคันนี้ยังไม่มีใครเคยซ้อนเลยนะ พี่ไอคนแรกเลยรู้ป่าว" อุ่นยิ้มเดินไปคร่อมรถคันสวยของตัวเองแล้วพยักหน้าให้ไอดินขึ้นไปซ้อนท้าย
"รถแบบนี้ซ้อนท้ายลำบาก"
"ดีจะตาย พี่ไอจะได้ใกล้ผมไง แนบแน่น อบอุ่นดี" ไม่วายหันมายิ้มทะเล้นใส่ก่อนจะขับรถออกจากหน้าร้านไป "ตอนนี้ผมว่า... ผมคิดจะหางานทำอยู่นะ"
"เรียนอย่างเดียวเหนื่อยไม่พอหรอ"
"ก็... อยากรีบหาเงินไว้มาสู่ขอพี่ไอไง ฮ่ะๆๆๆ"
"ถ้าไม่อยากรถคว่ำก็ขับไปดีๆ เถอะ" ไอดินว่าเข้าให้ ซึ่งอีกคนก็ได้แต่หัวเราะชอบใจ
ไม่นานรถมอเตอร์ไซค์คันสวยก็มาจอดอยู่หน้าคอนโดของไอดิน
"ขอบใจมากนะที่มาส่ง" ไอดินพูดหลังจากลงจากรถไปยืนอยู่ข้างๆ แล้ว
"ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจอยู่แล้ว" อุ่นว่าพร้อมกับยิ้มกว้างให้ "ฝันดีนะครับพี่ไอ"
ไอดินยิ้มแล้วพยักหน้าร้บ ยื่นมือมาจิ้มหน้าผากคนที่นั่งคร่อมอยู่บนรถ "กลับดีๆ ล่ะ ฝันดีนะ แล้วก็... วันนี้โหวตให้ห้าคะแนนแล้วกัน"
ไอดินเดินเข้าไปแล้ว แต่คนที่มาส่งยังคงนิ่งค้างอยู่ที่เดิม ปากอ้าค้างไว้เหมือนคนกำลังช็อคอย่างเต็มที่ ใช้เวลาในการประมวลผลอยู่เกือบๆ ห้านาที
"ยะฮู้ว!!! ได้อีกห้าคะแนนแล้วโว้ยยย!!!" นายอาทิตย์ยกมือชูร้องตะโกนลั่นด้วยความดีใจ ก่อนจะรีบลดมือลงปิดปากพูดขอโทษคนที่เดินผ่านไปมา
คืนนี้ไอ้อุ่นได้นอนฝันดีอีกคืนแน่เลย
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC************************************************
พี่ไออ่อยมากนะคะบอกเลย ฮ่ะๆๆๆ แต่ก็น่ารักค่ะ เจ้าโกลเด้นได้คะแนนเพิ่มอีกแล้ว แต่ว่านะ... เขาไม่ได้ตกลงกันใช่มะว่าคะแนนเต็มเท่าไหร่ แฮ่! ตอนนี้ฟางก็หวังว่าทุกคนจะอ่านไปยิ้มไปเหมือนตอนที่ผ่านๆ มานะคะ แล้วก็... รู้สึกดีค่ะที่ได้อ่านคอมเมนต์แล้วบอกกันว่าเพราะนิยายเรื่องนี้เลยอยากกินนมสดปั่นกันเต็มเลย ฟางขอบคุณมากนะคะที่ชอบนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ ^^
อ๋ออออออออ ฟางมีเรื่องจะแจ้งให้ทุกคนทราบนะคะ ฟางจะขอตัวไปเตรียมรวมเล่ม Fan Fiction ของฟางก่อน อาจจะหายตัวไปสัก 1 อาทิตย์นะคะ ขอไปเคลียร์ไฟล์ เคลียร์ตอนพิเศษ ทำปกอะไรให้เรียบร้อยก่อนแล้วจะกลับมาอัพต่อ ไม่อยากทำสองอย่างพร้อมกัน กลัวมันจะไม่รอดสักอย่าง ขอเวลาไม่นานนะคะแล้วจะรีบกลับมาค่ะ ^^
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
