หัวข้อ: Queen^2 ตามล่าหารุกแท้

[Kirimanjaro]

ผมกอดอดัมแน่นตอนขากลับ  เขายังขับเร็วเหมือนเดิม  แต่อากาศเย็นลง  ลมยะเยือกยามดึกพัดปะทะจนผมตัวสั่นสะท้าน

เราเดินขึ้นหอด้วยกัน  พี่ยามมองพวกเรายิ้ม ๆ  คงจะชินแล้วที่เห็นผมกลับมาหลังเที่ยงคืน  ผมยิ้มแหย ๆ ให้แล้วตามอดัมขึ้นไป  แต่แทนที่หมอนั่นจะเข้าห้องตัวเอง  กลับแย่งกุญแจในมือผมแล้วไขห้องเข้าไปหน้าตาเฉย

   “เฮ้ย  ไม่นอนห้องตัวเองล่ะวะดำ”

อดัมล็อกประตูดังกริ๊ก  “หึหึ  เมื่อกี้ผมบอกพี่ไว้ว่าไงล่ะ  คืนนี้พี่ไม่ได้นอนแน่”

   “แม่งหื่นว่ะ  ไปไกล ๆ เลย”

ผมผลักเขา  แต่กลับถูกกอดไว้ซะงั้น  แขนเหนียวหนึบยังกะปลิง  แกะก็ไม่ออก  ดิ้นก็ดิ้นไม่ไหว  อดัมกอดกึ่งลากผมไปที่เตียงและผลักให้นอนลงไป

   “ง่ะ  เอาจริงนิ”

อดัมยักคิ้ว  “อย่างผมมีเล่น ๆ ด้วยเหรอ”

   “อ่ะนะ  กูคิดผิดมั้ยเนี่ยที่รับมึงเป็นแฟน”

   “เรื่องนี้ต้องพิสูจน์ดู  ว่าคิดผิดหรือคิดถูก”  เขาว่าแล้วก็ไต่ขึ้นมาบนเตียงและผลักผมให้ถอยไปติดผนังทางหัวเตียง  เขานั่งคร่อมตัวผมไว้  และเริ่มจูบผมอย่างร้อนแรง  เสื้อผ้งเสื้อผ้าที่ใส่อยู่แผล่บ ๆ ก็หลุดหายเกลี้ยง  อดัมซุกไซ้คลอเคลียตรงแก้มผม  ตรงใบหู  ปลายคาง  ซอกคอ  หัวไหล่  หว่างอก  ยอดอก  และทุกที่แทบจะไม่เว้น  ผมครางเสียงแผ่วพลางบิดตัวด้วยความสุขสมกึ่งทรมาน

อดัมนอนทาบลงบนตัวผม  เลื่อนขึ้นจูบแบบดีพคิสอีก  ตรงบั้นเอวบดขยี้ให้แก่นกายของเราที่แข็งตัวเต็มที่เสียดสีกันไปมา  เขากระซิบถามผม

   “อย่างนี้เขาเรียกว่าฟันดาบใช่มั้ยครับ  ผมไปค้นคว้าข้อมูลมาหมดแล้ว”

ผมหน้าร้อนผ่าว  กำลังจะอ้าปากครางด้วยความเสียวจากกีฬา Fencing ก็ถูกประกบควานเคล้นด้วยลิ้นอีก  อดัมยกกลางตัวขึ้นเล็กน้อย  เอื้อมมือลงไปจับรวบท่อนลำทั้งสองของเราไว้แนบกันแล้วชักขึ้นลงพร้อม ๆ กัน  ผมโคตรเสียวจนแทบจะปลดปล่อยออกมาเสียให้ได้  ชะรอยอดัมจะเห็นใบหน้าเหยเกของผม  จึงคลายปากที่จูบอยู่  แล้วจุมพิตตรงปลายจมูกผมเบา ๆ

   “ใจเย็นครับพี่  ราตรีนี้ยังอีกยาวนาน”  เขายิ้มเหมือนเด็กได้ของเล่น  แล้วค่อย ๆ ใช้มือข้างที่ชักให้เมื่อครู่ลูบจากท้องน้อยของผมขึ้นมา  มันเปื้อนน้ำหล่อลื่นจากต่อมคาวเปอร์  ทำให้สัมผัสนั้นสร้างความรู้สึกราวกับมีกระแสไฟฟ้าแล่นไปตามผิว  อดัมถูไถมือบี้ตรงยอดอกของผมให้ผมแอ่นกายขึ้นร้องครางหงิง  เขาเลื่อนขึ้นมาที่คอ  จนถึงปาก  ปลายนิ้วของเขาสอดเข้าไปในปากผมให้เผยอออก  แล้วค่อย ๆ สอดใส่นิ้วกลางเข้าไป

   ผมดูดดุน  บรรเลงปลายลิ้นปรนเปรอแท่งเนื้อเล็ก ๆ นั้น  อดัมทำหน้าเหยเก  ก่อนชักนิ้วออกจากปากของผมอย่างเสียดาย  เขาเปลี่ยนเป็นนิ้วโป้ง  และเลื่อนมาเป็นง่ามนิ้วระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่มือ  ผมรู้สึกได้ว่าร่างของหนุ่มน้อยสั่นสะท้านทุกครั้งที่ผมขบเม้มลงไปตรงเนื้ออ่อนนั้น

ผมละปากออก  “เอาของจริงมาดีกว่า”

อดัมยิ้ม  เขายันตัวขึ้นและขยับเอวเข้าใกล้  ผมไถลตัวลงมาจากพิงผนังลงนอนหนุนหมอน  หนุ่มวิดวะรูปหล่อ  ค่อย ๆ สอดใส่ส่วนนั้นเข้ามาในปากของผมช้า ๆ

   “อุ้ก..  เบา ๆ หน่อยเดะ  มันใหญ่อ่ะ  กูจะสำลัก”  ผมคายมันออกก่อนแล้วประท้วง 

   “โทษทีพี่”

ผมค่อยใช้มือทั้งสองกุมกำตรงโคนไว้  ขนาดกำทั้งสองมือยังเหลือส่วนหัวออกมา  ลิ้นสีชมพูของผมค่อย ๆ เลียตรงปลายที่เป็นสีก่ำไม่แพ้กัน  น้ำหล่อลื่นของเขาไหลยืดเป็นสายติดปลายลิ้นออกมา  อดัมครางซี๊ดอย่างสุดกลั้น  ผมปล่อยมือออกมือหนึ่ง  และค่อย ๆ ครอบครองด้วยปากเข้าไปทีละนิด

   “อา..สุดยอดพี่  ปากพี่นุ่มโคตร”  อดัมใช้มือหนึ่งยันผนัง  อีกมือสอดเข้าไปในเรือนผมของผม  แล้วลูบไล้ขยำยีไปมาตามอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน

ทันใด  ริงโทนเสียงสนั่นของโทรศัพท์มือถือผมเองก็แผดดังขัดจังหวะรัก  อดัมชักส่วนนั้นออกจากปากของผมอย่างหงุดหงิด  ผมยันตัวลุกขึ้นแล้วควานหามัน  ปรากฏว่าไปเจอที่ในกระเป๋ากางเกงซึ่งถอดทิ้งไว้  ผมว่าจะกดวางแล้ว  แต่ลังเลไปวูบหนึ่งเมื่อเห็นชื่อของคนโทรมาเขียนไว้ว่า ‘Top’  อดัมชะโงกเข้ามามอง  เขาถอยกลับไปแล้วมองหน้าผม

   “รับโทรศัพท์ก่อนเถอะพี่  ผมรอได้”

   “กูวางดีกว่า”  ผมบอกแล้วกดปุ่มแดง  แต่โทรศัพท์เจ้ากรรมก็ดังขึ้นมาใหม่ทันที

   “สงสัยจะมีธุระด่วน  รับ ๆ ไปเหอะ”  อดัมพูดด้วยน้ำเสียงแข็ง ๆ ตึง ๆ

ผมเหลือบมองเขาแว่บหนึ่งแล้วกดรับสาย

   “สวัสดีครับท็อป  มีไรป่าว”

   “หวัดดีคับ  เป็นไงแทน  กลับถึงหอยังเนี่ย”

ผมรู้สึกคุ้น ๆ เสียงของเขายังไงไม่รู้  แต่ก็คิดไม่ออกว่าเคยได้ยินที่ไหน

   “กลับถึงแล้วครับ  กำลังจะนอนล่ะ  เดี๋ยวท็อปมีไรไว้ค่อยโทรคุยตอนเช้าได้ป่าว”

   “แหม  ไล่เลยนะ”

   “ไม่ได้ไล่ครับ”  ผมพูดไปตามมารยาท  “แต่ว่าผมง่วงจริง ๆ”

   “ก็ได้ครับ  ฝันดีนะ  อย่าลืมฝันถึงท็อปด้วยล่ะ”  ท็อปพูดจบก็กดวางสาย  ไอ้มือถือผมก็เสียงดังจนได้ยินออกไปข้างนอกเสียด้วย  ผมเห็นสายตาของหนุ่มหล่อหน้าแขกที่จ้องมองจนผมรู้สึกสะบัดร้อนสะบัดหนาว

   “มันไม่ได้เป็นอย่างที่มึงคิดนะดำ”

   “ผมไม่ได้คิดอะไรนี่ครับ”

ผมถอนหายใจเฮือกแล้วปิดเครื่องโทรศัพท์  “ต่อไหม?”

   “ก็ได้  ถ้าพี่แทนต้องการ”  เขาตอบ  แล้วก็ขยับเข้ามาใกล้ผม  ผมจับส่วนนั้นของเขาที่หดตัวไปแล้วรูดขึ้นรูดลงเพื่อปลุกชีพมันขึ้นมาใหม่  ไม่นานมันก็ตั้งตระหง่านพร้อมรบ  อดัมจับร่างของผมพลิกคว่ำ  จัดท่าให้ผมคลานกดหัวลงกับพื้น  เขาช้อนเอวผมให้อยู่ในระดับพอดี  แล้วจ่อปลายท่อนที่ห่อหุ้มด้วยถุงยางไว้ที่ช่องทาง  เขาขยับส่วนหัวถูไถภายนอกตามร่องฝีเย็บจนผมครางฮือด้วยความเสียวซ่านที่พุ่งแล่นจากจุดนั้น  แต่ไม่ทันไร  ไอ้อดัมก็เอาอาวุธของมันจ่อตรงรูแล้วแทงพรวดเข้ามาจนหมดในคราวเดียว

   “โอ้ย!  ไอ้เหี้ยดำ  มึงจะฆ่ากูหรือไงวะ!”  ผมเจ็บจนน้ำตาเล็ด  ร้องด้วยความเจ็บปวด  พยายามหันไปผลักหน้าขาของเขาออก  แต่อีกฝ่ายใช้แขนแข็ง ๆ ของมันกดบ่าผมไว้ให้แนบกับพื้น  ส่วนช่วงเอวก็ขยับกระแทกเข้ามาอย่างดุดัน
   
“เอาออกไป!  กูเจ็บ!  ฮือ..กูเจ็บจริง ๆ นะดำ”

แต่มันไม่ยอมพูดอะไร  ยังคงกระแทกกระทั้นเหมือนพวกซาดิสม์  ผมร้องไห้ด้วยความเจ็บแสบ  เนื้อเยื่อตรงนั้นคงฉีกขาด  ไอ้ดำก้มตัวลงทาบไปตามแผ่นหลังของผม  ขาของมันเกี่ยวกระหวัดเข้ากับขาของผมไว้ไม่ให้ดิ้นไปได้  มันจับใบหน้าผมให้หันตะแคงและเลียข้างแก้มเปื้อนน้ำตาของผม   ลีลาของมันค่อยนุ่มนวลขึ้น  มือทั้งสองข้างของหนุ่มตาคมกระหวัดรัดร่าง  และเริ่มลูบไล้ไปจนถึงส่วนกลางลำตัวของผม  มือที่นุ่มนวลจับสิ่งนั้นและปรนเปรออย่างระมัดระวัง  ปากของเขาก็ทำงานโดยการฉกลิ้นเลียไล้ตามใบหู  เม้มขบเบา ๆ จนผมครางและเริ่มคลายความเจ็บปวด

..ถึงเวลานี้  ต่อให้ไปสวรรค์หรือนรก  ผมก็พร้อมจะไปกับเขาแล้ว







ปล.1  ไม่ได้อารมณ์เลยใช่ไหมครับ  เห็นมั้ยล่ะบอกแล้ว  ว่าผมเขียนฉาก NC ไม่เป็นหรอก
ปล.2  เดี๋ยวจะมาลงอีกทีตอนเย็น ๆ นะคร้าบ

[RAJCHABUT]

ของตัวเองจบแร่ะ

มาอ่านของคนอื่นต่อ

[ฮารุ]

จิ้มตูดแรงๆให้ถึงคนเขียน จะได้มาต่ออีกเร็ว

อ๊ากกกก รับไม่ได้ ทำไมแทนนอกใจแบดล่ะค้าบบ

ไม่ยอมนะที่จะให้แทนมีหลายสามี งือๆๆๆๆ แล้วที่เชียร์ไบดไว้มันก็ร่วงกราวหมดดิ

รมณ์เสียๆๆๆๆ 

  ปล.ขอเตะคนเขียน 1 ที :เตะ1:

[Kirimanjaro]

ranaways : ปล่อยไม่ได้หรอกมั้งครับ  แบดออกจะเกลียดแทนซะขนาดนี้

ต้นสาย : อิอิ  พี่ต้นสายยังรักแบดเหนียวแน่น

RN : ไม่รู้เหมือนกันครับว่ารอดไหม  แต่ที่แน่ ๆ ไม่รอดน้องอดัมล่ะ  หุหุหุ

@BUA@ : อิอิ  แบดยังมีคนรักอยู่วุ้ย

Poes : คนเลวถ้าทำตัวน่ารักอ่ะ  โคตรน่ารักเลย  เพราะจะรู้สึกถึงความแตกต่าง

ฮารุ : จากประสบการณ์ตรงใช่มะครับว่าไง ๆ ก็ไม่รอด  (หุหุ ล้อเล่นนะคร้าบมิคคุง)   น่าเสียดายมะมี 3P แต่มี NC แทน  *0*

christiyaturnm : *0*  ขอบคุณคร้าบ  พอดีไม่อยากเปิดเผยมากเพราะบุคคลและสถานที่มีจริงและเหตุการณ์ก็เพิ่งผ่านมาไม่นาน

@PeaZa@ : ศึกยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหารครับ  หุหุ  ยังสรุปไม่ได้แน่เหมือนกันว่าคนเดียวกันจริงป่าว

meawmeaw : น่านสิคร้าบ

naumi : ว้าววว  ยังมีคนเชียร์ทีม  ไอ้ทีมซึ้งเลย T^T  ไม่มีใครเห็นความดีของทีมสักคน  แฮ่ๆๆ

cj : ก็ยังไม่รู้ว่าใครจะร้ายกว่าใครครับ  ฮ่าๆๆ

wan : ออกแนวตบจูบไงครับ  แต่เรื่องรักหรือเปล่า  ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ  มันก็บอกว่าจะจีบแทนเพื่อความสะใจ  บางทีมันอาจจะหลอกแทนให้รักแล้วฟันแล้วทิ้งแหงเลยอ่ะ

kdds : โอ้ อีกเสียงสนับสนุนฉาก 3P

Turn_righT : น้องอดัมก็มาโซนะครับ  อ่านตอนนี้ก็คงจะรู้  อิอิ

tawada_j : *0*  ผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการของไอ้พี่แบดอีกคน

yumyam : กัดเหมือนหมาอัลเซเชี่ยนเลยครับ  กัดแล้วสะบัดหัวแง่ง ๆๆๆ

iamhappywood : ต่อยแล้วจะสู้ได้ไหมครับนั่น  เท่าที่เห็นในเรื่องมีคนกล้าต่อยไอ้แบดแค่คนเดียวคือเจ้าทีมนะ

kogomon : แหงะ  3P อีกแย้ว >,<

TaEnIaE_CoLi : หุหุ  ไอ้แทนมันหล่อเลือกได้  น่าหมั่นไส้มันจริงจริ๊ง

snowblack : บทสรุปอาจจะไม่ใช่อย่างนั้นครับ  อาจจะเป็นแทนเหมาหมดทุกคนสร้างฮาเร็มเกย์รุก  คริคริ  เรื่องที่ยาวใหญ่ก็...ขานั่นแหละครับถูกแล้ว  ฮ่าๆๆๆ

pongsj : ไม่แสบจะคู่กับแทนได้เหรอครับ

kana : ตามตำรายุให้แตกแล้วแทรกกลางไงครับ

Ferfa : ฮ่าๆๆๆ  คนมันเพอเฟ็คท์  <<< ไอ้พี่แบดฝากบอก

i-pex : เลวอย่างนี้แหละครับ  ได้ใจดี  ฮี่ๆๆ

nana : หลุดโคตรอ่ะครับ  ตั้งแต่ประโยคแรกที่ทักเลย  อิอิ

Tms™ : เป็นความคิดที่ดีครับ  เจ๊ย..ม่ายช่าย  เดี๋ยวเขาว่าผมหื่นหรอกครับ  แหะแหะ  (เอ๊ะหรือว่าหื่นอยู่แล้ว)

artday : สงสัยต้องนับแล้วครับว่ามีแฟนคลับแบดคุงกี่คน

19NT : เชียร์คู่อดัม-แทนใช่มะงับ

khunsea : ขอบคุณคร้าบ  กำลังใจมาล้นเหลือเลย *0*

RAJCHABUT (new reply): เดี๋ยวว่าง ๆ จะแวะไปอ่านเน้อคร้าบ ^ ^  เรื่องเศร้าหรือเปล่าง่ะ  ผมยิ่งร้องไห้ง่ายอยู่ด้วย T^T

ฮารุ (new reply): อย่าจิ้มครับ  สงวนให้น้องกายจิ้มคนเดียว  คริคริ  ส่วนเจ้าแทน  มันมีอะไรกับเจ้าดัมมาตั้งสองครั้งสามครั้งแล้วครับ  เพิ่มอีกสักครั้งไม่น่าเป็นอะหยังหรอก  (พระเอกแนว Sex and the City ตัวจริง)





ผมขี้เกียจมาร้านเน็ตตอนเย็นอีกรอบอ่ะ  ลงเลยล่ะกันนะครับ  แล้วค่อยพบกันใหม่อีกทีพรุ่งนี้ครับผม















   ตอนเช้า  ผมพยายามจะลุกขึ้น  แต่มันเจ็บและปวดร้าวช่วงล่างไปหมด  เหมือนกับวันนั้นที่ผมมีอะไรครั้งแรกกับอดัม  ตัวต้นเหตุนอนเปลือยคว่ำหน้าอยู่ใกล้ ๆ  แขนของเขาพาดตัวผมไว้อย่างเป็นเจ้าของ

   ผมยันตัวขึ้นมานั่งพิงผนังตรงหัวเตียงจนได้  และทอดสายตามองประติมากรรมชิ้นเอก  เรือนร่างงดงามของบุรุษที่เหมือนพระเจ้าสรรสร้างเพื่อเป็นต้นแบบแก่มนุษย์เพศชายในปางบรรพ์  ช่วงไหล่กว้างดูแข็งแกร่ง  ตรงหัวไหล่ดูแน่นเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ  สะบักและแผ่นหลังสวยเนียนเป็นสีนวลสวยแบบผิวพม่าไร้รอยตำหนิ  เส้นโค้งของเรือนกายเว้าคอดลงตรงช่วงเอวเล็กน้อย  แล้วมนโค้งบนสะโพกสวยดูเต็มตึงของอดัม 

   ใบหน้าของเขาตะแคงมาทางผม  ดวงตานั้นพริ้มหลับ  คิ้วเข้มตีกรอบหนา  เข้ากับจมูกโด่งสวยเหมือนแขกขาว  ผมค่อย ๆ ก้มใบหน้าลงจุมพิตหัวไหล่ของเขาอย่างรักใคร่  อดัมลืมตาขึ้น  แล้วคว้าตัวผมลงมากอด

   “โอ๊ย  กูเจ็บ  เบา ๆ หน่อยสิ”

ผมร้องเมื่อถูกทำให้กระเทือน  อดัมลุกขึ้นอย่างตกใจ

   “ยังเจ็บอยู่เหรอครับ”

   “อือ”  ผมเบ้หน้าตอบ

   “ผมขอโทษ”  หนุ่มหล่อพูดเสียงอ่อย  “งั้นเช้านี้ผมจะทำเบา ๆ นะ”

ผมยันอกเจ้าของรอยยิ้มพราวออก  “ไม่ต้องเลยมึง  ทำกูเจ็บขนาดนี้  งดไปเลยอีกห้าวัน  ขืนซ้ำอีกกูเป็นฝีคัณฑฆาตแน่”

   “ง่า..ตั้งห้าวันเลย  วันเดียวไม่ได้เหรอพี่”

   “ก็ต้องดูก่อนว่าแผลกูแห้งเมื่อไหร่  แต่กูพูดจริงนะว่าช่วงนี้กูรับอีกไม่ได้  ถ้ารักกูจริงคราวหน้ามึงอย่าทำกะกูรุนแรงแบบนี้สิ  ขนาดมึงก็ไม่ใช่น้อย ๆ ด้วย”

อดัมยิ้มกริ่ม  “เจ็ดนิ้วเองพี่  เล็ก ๆ”

   “แม่ง  เนี่ยนะเล็กของมึง”  ผมมองไปที่กึ่งกลางตัวของมัน  แข็งอีกล่ะไอ้ห่านี่ 

“แล้วเช้านี้ผมทำไงอ่ะ”

ผมยักไหล่  “มึงก็ช่วยตัวเองไปสิ”

   “ไม่เอาอ่ะ  ผมอยากให้พี่ช่วย”  อดัมมองตาผม  ส่งสายตาวิบวับ

   “กูเจ็บอยู่”

   “ตรงนั้นพี่ใช้ไม่ได้  แต่ปากพี่ใช้ได้นี่นา”

   “ไอ้เวรนี่  จะแกล้งกูให้ได้ว่างั้นเถอะ”

   “นะคร้าบ”  มันทำหน้าอ้อน ๆ  ผมยิ่งแพ้คนน่ารักอยู่  เลยถอนใจเฮือกแล้วรับคำ

   “ก็ได้วะ”

อดัมขยับขึ้นมานั่งพิงพนักเตียง  ผมเลื่อนตัวลงไปแล้วกอบกุมส่วนนั้นของเขาพลางรูดสาวเบา ๆ อย่างรักใคร่  มันผงกหัวหัวหงึก ๆ แข็งขึ้นเป็นจังหวะ  และปล่อยหยาดน้ำใสไหลรินจากปลายท่อมาช่วยหล่อลื่น

   “ซี๊ด...มื้อเช้าพี่ไม่ต้องกินข้าวล่ะ  กินไส้กรอกไปล่ะกัน  อิอิ”

   “ทะลึ่งว่ะ”  ผมว่าแล้วแกล้งดีดนิ้วใส่ตรงกลางท่อน

   “โอ๊ย  เจ็บนะพี่”

   “หุหุ”  ผมหัวเราะเมื่อได้แกล้งคืน  แล้วค่อยเอาหน้าเข้าใกล้  ยื่นปลายลิ้นมาแตะปลายสุดเพื่อเกลี่ยหยาดน้ำใสให้ชโลมไปทั้งส่วนสีแดงก่ำนั้น

   “อูย..เสียวมากเลยครับ  โอ๊ะ  อย่ากัดสิ”

ผมหัวเราะอีก  เพราะแกล้งใช้ฟันขบตรงกลางท่อน  ก็ท่อนสวย ๆ ตรง ๆ ใหญ่ ๆ แบบนี้มันน่างับดีนี่หว่า

อดัมขยับตัว  เหยียดแขนไปจับส่วนนั้นของผมแล้วช่วยชักรูดให้ช้า ๆ

   “เล่นหกเก้ามั้ย”  ผมละปากออกมาถาม

หนุ่มน้อยหน้าแดงนิด ๆ “กลับหัวกลับหางน่ะเหรอครับ”

   “เออดิ”

   “ผมทำไม่เป็น”

   “มึงลงมานอนเฉย ๆ เดี๋ยวกูจัดท่าเอง”

ผมดึงอดัมลงมานอนตรงกลางเตียง  เอาหมอนให้เขาหนุนใบหนึ่ง  แล้วจัดการคร่อมกับหัวลงไป  คุกเข่าชันร่างเล็กน้อยให้อีกฝ่ายใช้ปากได้ถนัด

   “แต่ผมไม่เคยทำแบบนี้อ่ะ”  อดัมประท้วง

   “แบบนี้น่ะแบบไหน”

   “ก็..ก็ใช้ปากอ่ะครับ”

   “มันก็ต้องฝึกสิวะ  แฟร์หน่อยดิ  กูยังช่วยมึงได้เลย”

อดัมครางอืมเบา ๆ ในคอ  แล้วชันคอขึ้นเพื่อออรัลให้ผม

   “โอ๊ยแม่ง  ใช้ฟันทำเหี้ยไร  กูเจ็บนะไอ้ห่า”

   “ขอโทษครับ ๆ  ก็บอกแล้วว่าผมทำไม่เป็น”

ผมเลยถอนเอวออกแล้วลุกขึ้นมา

   “เออก็ได้  เดี๋ยวกูสอนมึงก่อนล่ะกัน  มึงลุกไปยืนดิ๊”

อดัมลุกไปที่ยืนที่พื้นอย่างว่าง่าย  ไอ้เจ็ดนิ้วของเขาชี้ชันสูงยังกะกำลังแหงนมองเพดานห้อง  ผมขยับไปที่ขอบเตียงแล้วดึงสะโพกเขามาใกล้ ๆ

   “มึงดูแล้วเรียนรู้ไว้ซะนะ  ว่าต้องทำไงบ้าง”

   “ครับ ๆ”

   “ก่อนอื่นมึงต้องอ้าปากกว้าง ๆ หน่อย  โก่ง ๆ คอให้เป็นโพรงข้างใน  แล้วค่อย ๆ อมมันเข้าไป”

ผมสาธิตให้ไบฝึกหัดอย่างเจ้าดำเรียนรู้  สักสิบวิ  ผมก็ถอนปากออกแล้วอธิบายต่อ

   “ถ้าถูกฟันให้อ้าปากกว้าง ๆ อีก  หรือถอยออกมานิดหนึ่งอย่าแยงลึก  ยิ่งใหญ่ ๆ อย่างนี้เดี๋ยวจะอ้วกเอา”

   “ของผมใหญ่แต่ของพี่ไม่ใหญ่นิ”

ผมค้อนมัน  “ของกูก็เล็กกว่ามึงไม่เท่าไหร่หรอก  เอ้า..กลับเข้าบทเรียน  พออมเข้าไปได้หน่อยหนึ่ง  ก็พยายามใช้ลิ้นมารองรับการกระทบกระแทกกับฟัน  และไล้ไปตามหัวมันด้วย”

ผมสาธิตอีกรอบ  หนุ่มนัยน์ตาแขกร้องซี๊ด  ปลายเท้าจิกพื้นร่างเกร็ง  ผมจะถอนออกมาสอนต่อแต่ไอ้เหี้ยนี่เอามือจับหัวผมไว้แล้วกดแทงมันเข้าออกปากผมจนตาเหลือก  ผมทุบหน้าขามันพยายามผลักออก  แต่แม่งไม่ฟังกันอีกแล้ว  สักพักมันก็ครางเสียงดังยาว  ดึงเอาแก่นกายออกมา  แล้วปลดปล่อยคราบคาวออกมาใส่ใบหน้าผมที่มันจิกหัวไว้ไม่ให้เบี่ยงหนีไปไหนได้

   “ไอ้สัดดำ!”  ผมด่ามันทั้งที่ยังหลับตา  จนกระทั่งกระสุนของมันกระฉูดหมดแม็ก  “ทำเหี้ยอะไรของมึง  มึงจะดูหนังโป๊มากไปแล้ว  กูไม่ชอบนะโว้ยไอ้ห่า”

   “โทษทีพี่  ติดลมอ่ะ”  มันยิ้มน่ารัก  แล้วรีบเอาผ้าแถวนั้นมาเช็ดหน้าผมให้อย่างเอาใจ

   “มึงเอาผ้าไรมาเช็ด  เฮ้ย!  ผ้าเช็ดตัวกู  แม่งเปื้อนเลย  กูจะเอาที่ไหนอาบน้ำวะ”

   “ง่า..งั้นใช้ผ้าเช็ดตัวผมก็ได้  เดี๋ยวผมเอามาให้”  มันรีบเดินไปที่ประตูแล้วทำท่าจะเปิดออกไป

ผมเห็นเลยตะโกนเรียก  “ไอ้ดำ  น้ำแตกแล้วเบลอเลยนะมึง  เสื้อผ้าก็ยังไม่ใส่มึงจะเดินเป็นเปรตโทง ๆ ออกไปเลยเหรอวะ”

   “อ้าวเหรอ  แหะแหะ  ลืมไปพี่”  เขาหัวเราะเขิน ๆ แล้วคว้ากางเกงยีนส์เมื่อคืนมาใส่อย่างเร่งรีบ  แต่สงสัยจะรีบเกินไป

   “อ้ากกก!!  ซิบติด!”





   

   ไป ๆ มา ๆ ผมเลยเป็นฝ่ายต้องยีหัวปลอบไอ้เด็กน้อยที่มันเจ็บจนน้ำตาเล็ด  ผมชันสูตรพลิกศพน้องชายของมันแล้วแจ้งผลการวิเคราะห์

   “เฮ้ย  ไม่เป็นไรมากหรอกน่า  เป็นแผลนิดเดียวเอง”

   “ฮือ ๆ  เจ็บโคตร ๆ ของผมจะใช้การได้อีกมั้ยเนี่ย”

   “วันเดียวก็หายแล้วน่า  ทีหลังมึงก็ใส่กางเกงในก่อนสิจะได้ไม่โดนอีก”

   “ก็พี่อ่ะเร่งผม”

   “โทษกูอีก  เก็บของมึงไปได้แล้ว  จะได้ไปอาบน้ำอาบท่ากันสักที”

มันทำหน้าทะเล้น  “อาบด้วยกันมั้ย”

   “พอเลยมึง  เจ็บขนาดนี้ยังไม่วายทะลึ่งอีก”

   “แค่อาบให้เฉย ๆ”

   “หื่น ๆ อย่างมึงไม่มีหรอกอาบเฉย ๆ  กูเตือนมึงเลย  ถนอมของมึงไว้อย่าเพิ่งใช้งาน  รอแผลหายก่อนแล้วจะว่าวหรืออะไรก็ตามใจมึง”

   “คร้าบ ๆ คุณพ่อ”

   “กูไม่แก่ขนาดนั้นโว้ย”

   “ก็บ่นเหมือนพ่อผมเลย”

   “บ่นเพราะรัก”

   “เมื่อกี้พี่พูดว่าไงนะ”

   “เปล๊า  ไม่ได้พูด”

   “ขอฟังให้ชื่นใจอีกทีเถอะน่า”

ผมทำนิ้วรูดซิบปาก  อดัมทำหน้าบึ้ง  “อ่ะนะ”

   “มึงรีบไปเอาผ้าให้กูได้แล้ว  กูเหนียวตัว” 

หนุ่มน้อยถึงลุกขึ้นสวมกางเกงในแล้วรูดซิบกางเกงยีนส์อย่างระมัดระวัง  เขาลงจากเตียงหันกลับมาหาผม  จับหัวผมมาหอมแก้มลวก ๆ ทีหนึ่ง  แล้วเดินตัวปลิวออกไปจากห้อง

ผมนั่งอมยิ้ม  ลูบข้างแก้มที่ถูกสัมผัสเมื่อครู่เบา ๆ






อดัมออกไปจากห้องไม่ทันไร  โทรศัพท์มือถือของเขาที่วางไว้ข้าง ๆ กระเป๋าตังค์บนโต๊ะใกล้เตียงก็ดังขึ้นมา  ผมว่าจะรอให้เขามารับเองเพราะห้องเราก็ใกล้ ๆ กันเดี๋ยวก็กลับ  แต่ดูเหมือนจะยังไม่มาสักทีผมเลยคว้ามาดูชื่อ

   “มด  ใครวะ”  ผมกดรับสาย  “สวัสดีครับ”

   “ฮาโหล  ดัมป์คะ  มดคิดถึงดัมป์จังเลยอ่า”

ผมขมวดคิ้ว  แต่ก็นึกออกว่าบางทีอาจจะเป็นชื่อเล่นไอ้ดำที่เรียกแบบอินเตอร์ซักหน่อย  แต่ Dump มันแปลว่าใบ้ไม่ใช่เรอะ =[]=”  หรือบางทีอาจจะเป็นความปรารถนาลึก ๆ ของพวกผู้หญิงที่ต้องการให้ผู้ชายเป็นใบ้  จะได้ฟังหล่อนพล่ามโดยไม่โต้เถียงเลยสักคำ

   “ผมไม่ใช่ดำครับ  ดำไป..เอ่อ..ไปอาบน้ำอยู่”

   “อ้าวเหรอคะ”

   “คุณมีธุระอะไรหรือเปล่า  เดี๋ยวผมฝากบอกไอ้ดำให้”

   “อ๋อ  งั้นช่วยฝากบอกดัมป์ด้วยนะคะว่าโทรกลับหามดด้วย”

   “ครับ  เดี๋ยวจะบอกให้นะ”

พอดีประตูเปิดออกพร้อมกับร่างเปลือยท่อนบนโชว์กล้ามอกแน่น ๆ ของหนุ่มแว่นสุดหล่อโผล่เข้ามา  ผมกวักมือเรียกมัน

ผมกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์  “รอเดี๋ยวนะ  มาพอดี”  แล้วหันไปบอกอดัม   “สายของมึงน่ะ  กูรับให้”

ดำรับมาดูชื่อผู้โทร  สีหน้าเขาเปลี่ยน  เขาเอามือถือแนบหูแล้วเดินหันกลับออกไปนอกห้อง  ผมได้ยินเสียงของเขาเบา ๆ แผ่ว ๆ ก่อนที่ประตูจะปิดลงกั้นเอาไว้ทั้งหมด  ผมเอนตัวลงนอนหนุนหมอน  ลืมตามองพัดลมบนเพดานที่หมุนไปมาด้วยความรู้สึกรำคาญใจอย่างบอกไม่ถูก







   ผมนอนต่อจนถึงตอนบ่าย  ถึงค่อยมีเรี่ยวแรงลุกขึ้นมาทานข้าว  ความเจ็บปวดตรงช่วงล่างเบาบางลงแล้ว  พอให้ลุกเดินเหินคล่องหน่อย  ผมไม่ได้ไปเคาะเรียกอดัมที่ห้อง  เพราะผมรู้ดีว่าแฟนไม่ใช่แฝดสยาม  จะได้ตัวติดกันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง  ผมต้องการเวลาเป็นส่วนตัว  และผมก็คิดว่าบางทีแฟนของผมก็ต้องการเช่นนั้นบ้างเหมือนกัน

   “ไง  มากินข้าวคนเดียวเหรอวะ  คู่เกย์มึงล่ะไปไหน”

ผมหันหลังไป  ไอ้แบดยืนเต๊ะจุ๊ยอยู่

   “มึงทานข้าวยังล่ะ  มาทานด้วยกันสิ”

   “อะไรวะ  กูอุตส่าห์มาหาเรื่องมึงนะ  นี่ใจคอมึงจะไม่ด่ากูสักคำเลยเหรอ”

ผมถอนใจอย่างระอา  “กูขี้เกียจมีเรื่องกับมึงแล้ว  ด่ามึงไปก็ไม่สะเทือน...กูปลง  อีกอย่างพระพุทธเจ้าบอกไว้ว่าเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร  ที่ผ่านมากูจะถือว่าโปรดสัตว์ล่ะกัน”

ผมยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปมาของอีกฝ่าย  ไอ้แบดขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน  แต่ก็ทำอะไรไม่ได้  มันเลยหันกลับไป  ผมได้จังหวะเหมาะ  ลุกขึ้นเอาชามก๋วยเตี๋ยวคว่ำลงไปบนหัวมัน

   “แต่ท่านก็บอกไว้เหมือนกันว่า  สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม  ฮ่าๆๆ”  ผมหัวเราะอย่างสะใจแล้วใส่เกียร์หมาโกยแน่บออกจากโรงอาหาร

   “ไอ้เหี้ยแทน  อย่าให้กูจับมึงได้นะ  กูกระทืบมึงแน่”

มันตะโกนเย้ว ๆ แต่ไม่วิ่งตาม  คงเพราะกำลังช็อคที่ทรงผมเท่ห์ ๆ ของมันมีเส้นก๋วยเตี๋ยวเศษผักและเศษเนื้อขึ้นไปประดับประดา
   




----มีคำถามขอความคิดเห็นครับ  ผมใช้มุมมองแบบ God Eye View ไปแล้ว 1 ครั้ง  ซึ่งก็เป็นครั้งที่เฉลยส่วนสำคัญของเนื้อเรื่อง  ผมควรใช้อีกดีไหม  มันจะเฉลยมากไปหรือเปล่า?  หรือควรรักษาระบบการเล่าเรื่องแบบมุมมองบุรุษที่หนึ่งไว้ต่อมากกว่า?----

[RAJCHABUT]

งั้นจิ้มต่อ

อยากจิ้มไอ้แบตตตตตตตตตต

[ronger]

เรายังยืนยันเชียร์แบดเหมียนเดิม ถึงจะเลวแต่ท่าทางรักเดียวใจเดียวนะ
เรื่องราวกำลังสนุกเลยอ่ะ รอตอนต่อไปนะจ้ะคนเขียน  จุ๊ปๆ

[christiyaturnm]

ช็อตต่อช็อต

ฝีมือลำเลิศเลยนะเรา

มีการเปิดคอรสสอนด้วยเหรอเนี่ย

 

[IZE]

ไม่ได้มาหลายวัน มาทียาวเลย 

แบดนี้ร้ายจริงๆๆๆๆๆๆๆๆ  รุกหนักๆๆๆๆเลยนะ อิอิ

ว่าแต่น้องดำจะโดนสอยไปแล้วแน่ๆๆเลย

[nana]

โหแทนช่างกล้าจริงๆ

[Donpopper]

มารอ

พี่แทนชั่งกล้ามาก


แต่ได้ใจสุดๆเลยอ่า

[naumi]

โหๆๆๆ น้องอดัม ถึงกะไปค้นคว้าข้อมุลมาเลยรึเนี่ย ฮ่าๆ
แทนก้อนะ ไปทำเค้า อย่างนี้มันเข้าข่ายหาเรื่องใส่ตัวเองนา จะไปว่าไอ้พี่แบดเลวอย่างเดียวก้อมะได้ เราก้อแสบพอกันแหล่ะ :m12:ระวังเค้าเอาคืนล่ะ
ยิ่งตัวร้ายอย่างนางมดลูกโผล่มาแล้วนั่น อึ๋ยๆๆ

[gift_deb]

----มีคำถามขอความคิดเห็นครับ  ผมใช้มุมมองแบบ God Eye View ไปแล้ว 1 ครั้ง  ซึ่งก็เป็นครั้งที่เฉลยส่วนสำคัญของเนื้อเรื่อง  ผมควรใช้อีกดีไหม  มันจะเฉลยมากไปหรือเปล่า?  หรือควรรักษาระบบการเล่าเรื่องแบบมุมมองบุรุษที่หนึ่งไว้ต่อมากกว่า?----

เอ๋ คุณน้องไม่เข้าใจคะ ก๊อด อาย วิว เป็นแบบไหนเหรอคะ งงเก็งกองมากมาย

แต่อย่าเพิ่งเฉลยส่วนสำคัญอีกรอบเลยค่ะ เดี๋ยวจะไม่ตื่นเต้ล

[อ้ายวี]

 อย่างนี้ต้องฝากตัวเป็นศิษย์ อาจารย์แทนซะแล้ว สอนปฏิบัติแบบนี้มันโดนครับ 

[andy_kwan]

แบด=ทอป มนุษย์ย่อมมีสองหน้าเสมอ
แทน + แบด + อดัม สามคนก็ต้อง 3p
ป้าเดาถูกป่าวนี่

[Hunter]

สนุกมากครับ แบดนี่เลวถูกใจผมจริงๆ

แทนก็แสบได้ใจผมไปอีก มันเข้าคู่กันเลยอ่ะ หึหึหึ

แต่คราวหลังขอให้แทนตกเป็นของแบดบ้างน่ะ จะแจ่มมากเรย

[meawmeaw]

คิดถึงน้องทีมแล้วอ่ะจ้า

เมื่อไหร่น้องทีมจะมีบทอีก อิอิ 

[M@nfaNG]

มีสอนกันด้วย แถมอดัมไปศึกษามาอีก เวลาเรียนตั้งใจกันแบบนี้ไม๊นะ

[Ferfa]

----มีคำถามขอความคิดเห็นครับ  ผมใช้มุมมองแบบ God Eye View ไปแล้ว 1 ครั้ง  ซึ่งก็เป็นครั้งที่เฉลยส่วนสำคัญของเนื้อเรื่อง  ผมควรใช้อีกดีไหม  มันจะเฉลยมากไปหรือเปล่า?  หรือควรรักษาระบบการเล่าเรื่องแบบมุมมองบุรุษที่หนึ่งไว้ต่อมากกว่า?----[/color]

ท่าแบบที่ชอบ ก็เป็น God Eye View นะ เพราะว่ามันให้ความรู้สึกถึงอีกคนดี มีหลายๆๆมุมให้มองไรเงี้ย

หึหึว่าแต่แบดทำตัวน่ารักก็เป็นเนอะ แบด-ท๊อป 

แต่ทีมก็น่ารักนะเนี่ยมีแอบมอง ไหนว่าเป็นรับฟะ 

[naja]

ชอบแบบ God Eye View เช่นกันครับ 

[RN]

อ๊ากกก

แทนช่างกล้าทำนะ

แบด เอาคืนให้หนักเลย

เจอแบด จะทรุดหนักยิ่งกว่า อดัมเน้อ

คึคึ

ปล.แบด ลูกผุ้ชายตัวจริง เอาคืนให้ได้นะ

 

[Millet]

โอ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

โฮกกกกกกกกกกกกกกกมากกกกกกกกกคะพี่


ชอบบโคดดดดด  (เพิ่งมาอ่าน

พี่แบดเลวได้ใจ

เชียร์ดีมั๊ย ก๊ากกก



 

[tawada_j]

ยืนยันว่า ชอบ แบด   


แต่ แทน นายแน่มาก กล้ามากเลย 


มาต่อเร็ว ๆ นะค่ะ

[kdds]

เห็นภาพเรยตอนเปิดคอร์สสอนเนี่ยะ อิ อิ ไหนว่าเีขียน NC ไม่เก่ง หุ หุ 
ยังคงเชียร์ไอ้พี่แบดอยู่ ได้กลิ่นทะแม่งๆจากน้องอดัม
ส่วน god eye view มันก็ดีตรงได้หลายมุมมอง ส่วนถ้าเขียนจากแทน's POV อย่างเดียว มันก็ได้อารมณ์แบบเรื่องเล่า
แล้วแต่คนเขียนล่ะจ้า ว่าอยากใ้ห้ออกมาแบบไหน 

[mist]

ยังเชียร์แบดอยู่ ถึงจะเถื่อนไปนิด เจ้าเล่ห์หน่อย เลวอีกเต็มขั้น ก็เชียร์  (เหอ หน้ามืดตามัวไปแระ)

ป.ล.จะเล่าแบบไหนก็เล่าไปเหอะ อ่านหมดไม่มีเกี่ยงจ้า 

[sarin]

เอ่อ...แทนค้าบ...เปิดคลาสกายวิภาคด้วยเหรอค้าบ..คริ.คริ
สอนเฉพาะอดัมป่ะ...เปิดทั่วไปวันไหน..รบกวนแจ้งด้วยค้าบ
จะส่งเด็กไปเข้าคลาสด้วย.อิ.อิ.
ท็อป...เอาไป 1 แต้ม  :เตะ1:
ปล.God Eye View ม่ายรุจั่กอ่ะ...ใช้แต่ Eye Contact  
ปายแร่ะ

[ranaways]

บางที่คนอ่านก้อยังไม่อยากรู้ก้อได้นะ

ว่าอะไรเป็นอะไรอ่ะ

แต่มีหลุดๆมาบ้างก้อช่วยคลายปัญหาได้ดี

 และจะได้ลุ้นแนวทางเรื่องได้ถูก

อย่าง แบด - ท๊อป  ไรเงี้ย  อิอิ

อยากรู้จังว่าแบดจะทำไงต่อไป

ใช้มดมาทำให้แยกแทนกับอดัม อ่ะ

น่าเกลียดอ่ะ

[iGiG]

เย้ ได้กลับบ้านแล้ว ได้อ่านหลายตอนเลย ดีใจๆ  
แต่... ก็ยังไม่จุใจ
อยากให้ลงชั่วโมงละตอนจริงจริ๊งง  

ปล. เน็ตชม. 120  
     สาบานว่าร้านเน็ต จริงๆมันมีกิจการอย่างอื่นซ่อนอยู่หลังร้านรึเปล่าคะเนี่ย  

ปล.2. จริงๆอยากให้ใช้ God Eye View  สลับบ้างเป็นบางโอกาสนะคะ จะได้มีหลายๆแบบ
          แต่ก็แล้วแต่คนเขียนเน้อ ยังไงก็อ่านค่า  

[tonsai_2520]

BAD  =  แบต  หมายถึงเลว  ชั่ว  ต่ำช้า

TOP  =  สูงสุด  คือความดี

อนุมานได้ว่า  ของทุกอย่างย่อมมีคู่ของมันเสมอ 

. . . เลวคู่กับดี

ก้อยคู่กับหัว . . .

กลางวัน คู่ กลางคืน  ฯลฯ



๑.  God Eye View    น่าจะหมายถึง . . .  น่าจะนะครับ  ไม่แน่ใจว่าใช่แบบที่คนเขียนต้องการหรือเปล่า  การเล่าเรื่อง  แบบมุมกว้างที่ไม่ใช่มองจากคนเล่า  เช่น . . .  ตอนที่แบตกับมด มีข้อตกลงกัน  อันนี้  แทนไม่รู้  แต่เป็นการบอกเรื่องแบบมุมที่คนเล่า  ไม่ใช่แทน  แต่อาจเป็นคนที่เห็น  หรือคนที่สรรสร้างให้เป็นแบบนั้น

๒.  ส่วนการเล่าเรืองแบบ  บุรุษที่หนึ่ง   คือ  เล่าจากมุมแทน  ทุกอย่างผ่านทางความคิดของแทนทั้งหมด แทนเห็นอะไร  ก็เล่าไปแบบนั้น  ซึ่ง . . .  แทนไม่เห็นว่าแบตว่าจ้างมด . . .



ในการเล่าเรื่องแบบที่  ๑.  ผมมองว่าเป็นการเล่าแบบมีจินตนาการที่ซับซ้อนกว่า  เพราะทำให้เรามองเห็นภาพแบบสามมิติ  คือเราเห็นความเคลื่อนไหวของตัวละครทุกตัวที่มีในเรื่อง  คนไหนทำอะไร  กับใคร  แบบไหน  ผมมักจะเรียกการเขียนแบบนี้ว่า . . . นิยาย

ส่วนการเล่าแบบที่  ๒.  เป็นการเล่าแบบสองมิติ  เราจะมองเห็นแค่  แทนทำอะไร  กับใครเท่านั้น  ไม่สามารถรู้ได้ว่า  คนที่เราอาฆาต  กำลังทำอะไรอยู่  ผมดรียกงานเขียนแบบนี้ว่า . . . เรื่องเล่า

ทีนี้อยู่ที่คนเขียนละครับ  อยากเขียน นิยาย  หรือ  เรื่องเล่า


ปล.  โทษนะครับ  พล่ามยาวไปหน่อย    แค่มุมมองที่ผมมองนนะครับ  อาจไม่ใช่ที่ถูกต้องทั้งหมด

[Turn_righT]

โดยส่วนตัวเราชอบแบบให้แทนเล่าเรื่องอ่ะ  แต่มีมุมมองอื่นเข้ามาแทรกบ้างไว้คอยบอกใบ้
ก็ดูตื่นเต้นดี...แต่ถ้าใช้ตลอดเราว่ามันไม่ค่อยได้ลุ้น <--- อันนี้ความคิดส่วนตั๊วส่วนตัวนะ 
ส่วนคนเขียนสะดวกแบบไหนก็เขียนเลยจ้ะ...ขอแค่มีให้อ่านก็ดีใจแล้ว เพราะตอนนี้ติดเรื่องนี้มากมาย

ตอนท้ายที่แบดเข้ามาทักแล้วแทนพูดดีด้วย...ไอ้เราก็นึกว่ามันจะสงบศึกกัน
จะได้เปิดตัวด้านดีของตาแบด(ท้อป) แต่...สุดท้ายแทนเอาก๋วยเตี๋ยวคว่ำใส่หัวนี่ สยองไปเลยเรา
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิดนายแทน...

เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมจ้า 

[คุณหนูไฉไล]

แบดมันสมชื่อเกินไปจริง ๆ นะคับ ผมยังยืนยันคำเดิมว่า ถ้าผมเป็นแทน ไอ้แบดไม่โดนยิง อย่ามาเรียกผมว่าแทนเลย คนอะไรมันจะเลวได้ทุกลมหายใจเข้าออกขนาดนี้ รักแบบเลว ๆ จริง ๆ +