~~เออกูผิด 3...ตอนที่1 ย้ายบ้าน ช่วงเช้า...
“ ตกลงพวกเราต้องย้ายบ้านกันจริงๆ เหรอว่ะ ” ไอ้ปลาบึกหันมาถามผมก่อนจะค่อยๆ บรรจงห่อขวดแก้วใสอย่างเบามือด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์
“ ทำไม มึงไม่อยากย้ายเหรอไงไอ้บึก ”
“ เปล่า แต่ว่ากูชอบบ้านหลังนี้ว่ะมันทำไรได้ตั้งหลายอย่างทั้งทำสวน ปลูกผัก ปลูกต้นไม้ บอกตรงๆ นะว่ากูเสียดายต้นไม้ที่ปลูกไว้วะ ”
“ มันก็ใช่ แต่ว่าพ่อโมเค้าได้คนมาเช่าแล้วจะให้ทำไงวะ ”
“ แต่พ่อโมก็หาบ้านหลังใหม่ให้พวกเราแล้วนี่แต่พี่ไม่เอาเอง ” ไอ้โมเดินถือลังเปล่าขนาดใหญ่มาวางไว้ตรงหน้าผม
“ ก็พี่เกรงใจนี่ อีกอย่างพี่ไปดูห้องเอาไว้แล้วด้วย ”
“ จะถามกันซักคำก็ไม่มี คนอะไรตัดสินใจเอาเองเกิดโมกับพี่ปลาบึกไม่ชอบขึ้นมาจะทำอย่างไง ”
“ ไม่เห็นจะยากใครไม่... ” ผมยังพูดไม่จบก็โดนไอ้โมสวนกลับมาว่า
“ ไม่อยากอยู่ก็ไม่ต้องอยู่ใช่ไหม พี่โจ๊กก็ดีแต่พูดอย่างนี้อ่ะ พี่ก็รู้ว่าพวกเราเถียงพี่ไม่เคยขึ้นแล้วนี่ ”
“ พี่ไม่ได้ขู่นะ ถ้าโมไม่อยากไปอยู่ห้องเช่าเท่ารูหนูโมจะย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านตัวเองเหมือนเดิมก็ได้ หรือมึงไอ้บึก (ผมหันไปตบไหล่มัน) ถ้ามึงจะย้ายกลับไปอยู่กับพี่มึงก็ได้นะกูไม่ว่า ”
“ จวยเถอะ ”
“ นั่นสิ ไม่เอาอ่ะ ย้ายก็ย้ายโมไม่บ่นแระ ปะพี่ปลาบึกเราขึ้นไปเก็บของข้างบนกันดีกว่า ส่วนพี่โจ๊กของในห้องนี้พวกผมยกให้ แล้ก็เก็บให้ดีอ่ะข้าวของเสียหายไปล่ะน่าดู ปะพี่ปลาบึก ”
“ อืม ปะ ”
“ เอ๊าไรว่ะ เฮ้ยยยเดี๋ยวดิ๊ ทำงี้ได้ไงว่ะมึง เฮ้ยยยยย ”
ช่วงเที่ยง...
“ อร่อยล่ะสิมึง ” ไอ้บึกตักหมูแดงชิ้นใหญ่วางลงในชามก๋วยเตี๋ยวผม
“ อืมมม ^0^ ”
“ ถ้าบอกไม่อร่อยนี่คงไม่มีใครเชื่อดูดิ๊กินไปกี่ก้อนแล้วอ่ะเนี้ยย ” ไอ้โมตักลูกชิ้นร้อนๆ ในหม้อมาใส่ลงในชามผมอีกคน
วันนี้ไอ้สองตัวมันร่วมมือร่วมใจกันทำก๋วยเตี๋ยวหมูแดงครับ... ต้องยอมรับว่าไอ้สองตัวเนี้ยฝีมือการทำกับข้าวใช้ได้เลย เพราะตั้งแต่อยู่กินกันมาผมเองก็แทบจะไม่ได้ไปกินข้าวนอกบ้านกันซักเท่าไหร่เลยครับ ส่วนใหญ่อาหารทุกมื้อจะเป็นไอ้บึกกับไอ้โมช่วยกันทำ โดยที่ไอ้โมจะทำอาหารไทยๆ ทั่วๆ ไปส่วนไอ้บึกก็พวกอาหารอิสานทั้งหลายแหล่รวมไปถึงน้ำพริกน้ำจิ้มรสแซบๆ ทั้งหลายทั้งปวง แต่ก็มีบางมื้อที่พวกเราไม่ต้องทำครับเพราะว่าบ้านใหญ่(บ้านพ่อแม่โม)เค้าจะให้เด็กหิ้วอาหารปิ่นโตฝีมือแม่ของไอ้โมมาให้ซึ่งก็อร่อยไปอีกแบบ
“ ขอบะหมี่พี่อีกก้อนดิโม ” ผมยื่นชามตัวเองไปให้ไอ้โม
“ พอแล้วพี่โจ๊กเดี๋ยวก็จุกท้องตาย ทำตัวเป็นชูชกไปได้ขอตายดีกว่าของเหลือ ”
“ ก็มันยังอร่อยอยู่นี่ ”
“ อร่อยงั้นก็กินแต่พวกหมูแดง ลูกชิ้น เนื้อปู เนื้อเป็ด บะหมี่อะพอแล้ว ไงวันนี้ก็ต้องกินก๋วยเตี๋ยวทั้งวันอยู่แล้ว ”
“ ก็ได้ครับ ^^ ”
“ พูดง่ายขึ้นมาซะงั้นนะคนเรา ” ไอ้บึกเดินเอาหัวไชเถ้าต้มเปื่อยๆ มายื่นให้ผม
“ หวัดดีทุกคนนนนนนน ” เสียงไอ้ทีดังมาแต่ไกล
“ ไงมึง ” ผมหันไปดูก็เห็นอีก 2 หน่อเดินตามมาติดๆ
“ มาเยี่ยมมมมม ” ไอ้ทัชชะโงกหน้ามาพร้อมมือที่ไขว้หลัง
“ มาเยี่ยมแล้วทำไมต้องถือชามมาคนละใบมิทราบ ” ไอ้บึกหันไปกัดไปสามหน่อ
“ เหอะๆ ขอฝากท้องด้วยซักสามคนนะครับพี่โจ๊ก ” ไอ้ทาร์มเดินอ้อมมาชะโงกดูหลักฐานความอร่อยในชามผม
“ นี่เก็บของกันจะหมดแล้วสิ ” ไอ้ทีหันมาถามผม
“ อืม แต่ก็ยังเหลืออีกหลายอย่าง ”
“ ใจหายนะ อยู่ๆ ก็จะมาย้ายหนีกันไปซะแล้ว ”
“ หึ คิดถึงก็ไปหาสิไม่ได้ไปไหนไกลซักหน่อย ”
“ ก็รู้แต่ว่าอย่างไงก็ใจหายอยู่ดี คนเคยฝากบ้านเคยเข้านอกออกในกันมาก่อนอยู่ดีๆ จะทิ้งกันไปซะแล้ว ”
“ ทำไงได้ ” ผมส่งยิ้มไปให้ไอ้ทีที่ดูสีหน้าหงอยๆ เหมือนหมาโดนทิ้งไงก็ไม่รู้
“ มาๆ เอาชามมาเดี๋ยวกูตักให้พิเศษเลยถือว่าเลี้ยงอำลาก็แล้วกัน ” ไอ้ปลาบึกเดินอ้อมมาหยิบชามไอ้ทีไปจัดการให้
ใจหายเหมือนกันครับ...ก็คนอุส่าห์ได้เพื่อนบ้านดีๆ แล้วทั้งทีนี่หน่า อีกอย่างซอยนี้ก็หาของกินง่ายครับ เรียกว่าหิวเมื่อไหร่เดินออกไปหน้าปากซอยรับรองมีของให้ได้หม่ำตลอด 24 ชั่วโมงเลยล่ะครับ
“ ตกลงได้รถขนของเหรอยังอ่ะโจ๊ก ”
“ ยังเลยที ”
“ รถทีว่างนะค่อยๆ ช่วยกันขนไปทีละเล็กทีละน้อยก็ได้นะไม่ต้องเกรงใจดีกว่าไปจ้างเค้าเปลือง ”
“ ขนหลายรอบนะเปลืองกว่านะที กูว่าจ้างมืออาชีพมาขนย้ายทีเดียวเลยดีกว่าคนเค้าพร้อมกว่าอุปกรณ์ป้องกันเครื่องใช้ไม้สอยก็ดีกว่า เราแค่จ่ายเงินอย่างเดียวไม่ต้องเปลืองแรงยกของด้วย ใช่ปะ ” ไอ้บึกหันมาออกความคิดเห็น
“ งั้นก็ตามใจแล้วกันวะ ”
“ งั้นเราไปนั่งกินที่หน้าบ้านกันดีกว่าอากาศเย็นกว่าในครัวตั้งเยอะ ” ผมออกความเห็นก่อนจะเดินนำขบวนถืออาหารการกินออกมาต่อรอบสามสี่ห้านอกบ้าน อิอิอิ
“ โมกับพี่ปลาบึกไปดูบ้านหลังใหม่กับพี่โจ๊กมาแล้วเหรอยังอ่ะครับ ” ไอ้ทาร์มเริ่มต้นถามผมหลังจากที่พวกเราได้ที่นั่งเอนหลังผึ่งพุงกันครบทีมแล้ว
“ ยังเลยอ่ะ ก็พี่เค้าเล่นไปหาบ้านวันที่โมไปเฝ้าร้านให้พ่ออ่ะ ” ไอ้โมหันมาประชดผม
“ กูก็ยังพอดีติดงานที่บริษัทเลยอดเหมือนกัน ” ไอ้บึกหันมาเสริมกำลังทัพต่อจากไอ้โมทันที
“ เอาน่าขืนลาไปพร้อมกันสองคนก็พอดีนายด่าตายห่าเลย งานยิ่งเยอะๆ อยู่ ” ผมเอื้อมมือไปโยกไหล่ไอ้ปลาบึก
“ บ้านโอเคดีใช่ไหมครับพี่โจ๊ก ”
“ ครับทาร์ม ว่างๆ ก็ให้พี่ๆ พาไปเที่ยวบ้านพี่ดิ ^^ ”
“ ต้องไปอยู่แล้วละครับพี่โจ๊ก เออ..ว่าแต่กี่ห้องนอนกี่ห้องน้ำล่ะครับคราวนี้ หวังว่าผมคงไม่ได้เห็นพี่โจ๊กต้องลงมานอนบริจาคเลือดให้ยุงหรอกนะครับ 555+ ”
“ ห้องเดียวครับ แคบๆ อยู่ง่ายๆ ไม่ต้องดูแลอะไรมากกว่า ^^ ”
“ ห๊า /ห๊า /ห๊า ” เสียงไอ้สามหน่อดังระงม
“ ทำไม ”
“ ตกลงมึงเช่าห้องเหรอกูนึกว่าได้บ้านแบบเป็นหลังๆ ซะอีก ” ไอ้ทีขยับหันหน้ามาไล่บี้ถามเรื่องบ้านกับผมอย่างจริงจัง
“ ก็ัมันดูแลง่ายกว่ากันเยอะเลยนี่ ”
“ แต่ว่าผู้ชายตัวโตๆ อยู่ด้วยกันมันจะไม่แคบไปเหรอ ”
“ ไม่หรอก ดีซะอีกอย่างน้อยพวกเราก็อยู่ในสายตากันและกันตลอดไง ”
“ มันจะตลอดเกินไปเหรอเปล่าวะโจ๊ก นึกสภาพเวลานอนไม่ออกเลยกูว่ามันไม่เป็นส่วนตัวเลยนะมึง ”
“ ผมก็บอกพี่โจ๊กแล้วว่าอย่าพึ่งด่วนตัดสินใจพี่เค้าก็ไม่เชื่อผมเลยอ่ะ ” ไอ้โมออกอาการงอน
“ ก็จ่ายตังค์ไปแล้วไม่ไปอยู่ก็เสียตังค์ฟรีดิ ” ผมยังคงทำตัวใสซื่อไม่สะทกสะท้านต่ออาการของคนรอบข้างที่เป็นห่วงในเรื่องบ้านใหม่ของพวกเรา
“ ไหวเหรอมึงคิดดูดีๆ นะ ยอมเสียงตังค์ดีกว่าจะมาย้ายเข้าย้ายออกไปเรื่อยนะทีว่า ”
“ ทีมึงไม่เคยได้ยินเหรอไงที่เค้าว่ากันว่าคับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยากนะ ไงพวกมันก็อยู่กับกูได้อยู่แล้วล่ะใช่ไหมพวกมึง ^^ ” ผมส่งยิ้มหวานไปให้ตะเภาแก้วตะเภาทองสองเมียรัก
“ ^^ มั้ง ” ไอ้โมตอบกลับมาเป็นคนแรก
“ ก็คงต้องลองดูกันไปอ่ะ ถ้ามันแคบมากเกินก็คงต้องว่ากันอีกทีใช่ไหมโม ” ไอ้บึกหันไปหาตัวช่วย
“ ครับ เฮ้อออ พ่อไม่น่าทำอย่างนี้เลย เซ็งจริงๆ ”
“ ไม่เอาน่าโมเศรษฐกิจอย่างนี้ยังมีคนที่มีกำลังทรัพย์ในการจ่ายแพงขนาดนี้เราต้องรีบคว้าไว้ ไม่เอาๆ ไม่เครียด ” ไอ้ปลาบึกเดินมาลูบหัวลูบไหล่ปลอบและให้กำลังใจน้องชายมัน
“ โมโกรธพ่อแล้ว ” ไอ้โมเอียงหัวไปซบพุงไอ้ปลาบึก
“ โม ไม่เอาไม่พูดแบบนี้นะ เค้าเป็นพ่อเรานะทุกอย่างมันต้องมีเหตุผลเราเองยังไม่รู้เหตุผลว่าเพราะอะไรก็อย่างพึ่งไปว่าท่าน ”
“ เหตุผลเดียวเลยครับ งก 555+ ”
“ โม ” ไอ้ปลาบึกเอามือตีปากน้องชายมันเบาๆ ก่อนจะหัวเราะหึหึตามน้องชายมัน
ช่วงเย็น...
“ พี่โจ๊กครับโมเอาไอ้นั่นไปด้วยได้ไหมครับ ” มันชี้มือไปที่ของชิ้นที่ 1
“ อืมได้สิ ”
“ ไอ้นั่นด้วยนะครับ ” มันชี้มือไปที่ของชิ้นที่ 2
“ อืมได้สิ ”
“ อันนั้นด้วยนะครับ ”
“ -*- อืมมมมได้ ”
“ งั้นอันนั้นด้วยนะครับ ”
“ -*- เฮ้ยยไอ้โม นี่มึงกะจะงัดฝาบ้านไปด้วยเลยเหรอไงวะ ” ผมละการจัดของในมือก่อนจะจ้องดูไอ้ตะเภาทองเก็บของลงลังตัวเอง
“ ก็มันของเรานี่ ขืนทิ้งไว้เกิดไอ้คนเช่าบ้านคนใหม่มันไม่ต้องการแล้วมันเก็บของพวกเราทิ้งจะว่าไง เสียดายแย่เลยซื้อมาก็ตั้งหลายตังค์นะ ”
“ มันงกเหมือนใครวะ ”
“ อะไรนะ ”
“ เปล๊า ไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย ”
“ แล้วไป ”
“ เฮ้ยเสร็จยังจะได้นอนไหมคืนนี้อ่ะ ” ไอ้ปลาบึกเดินถือของลงมาจากชั้นสอง
“ ก็อีกนิดหน่อย เฮ้ยมึงมาดูน้องชายมึงดิ๊เนี้ย แม่งเก็บมดเก็บปลวกใส่ลังไปด้วยเปล่าวะเห็นไรก็จะเอาๆ ” ผมหันไปประชดไอ้โมทันที
“ อ้าวพูดงี้ก็สวยดิพี่โจ๊ก ”
“ สวยได้ไงอย่างพี่ต้องหล่อดิครับ ^^ ”
“ เอารีบๆ เก็บของเถอะมายืนเถียงกันอยู่ด้ายกูเหนื่อยจะตายห่าอยู่แล้ว ”
“ ชิ แล้วถ้าที่โน่นอันนั้นก็ไม่มีอันนี่ไม่มีก็อย่ามาเอาที่โมก็แล้วกัน ” ไอ้โมเดินมาเชิดใส่ผมก่อนจะเดินตรงไปขนของลงลังอีกทาง
“ โมลังนี่จะเอาไปด้วยเหรอ ” ไอ้ปลาบึกเดินมายื่นหน้าดูของในลังที่ไอ้โมเก็บของยัดๆ ลงไป
“ เอาเป็นว่าอันไหนโมจับใส่ลังแปลว่าเราจะเอาไปที่โน่นด้วยครับ ”
“ โหจะดีเหรอเรายังไม่ได้เห็นสภาพบ้านกันเลยว่าจะโอเคไหมอ่ะ เกิดขนไปแล้วไม่มีที่ซุกหัวนอนกันจะทำอย่างไง ”
“ ก็ลองไม่มีที่นอนซิพี่ปลาบึกโมจะได้วีนไอ้พี่โจ๊กให้บ้านแตกไปเลยค่อยดู ”
“ โจ๊กกูอยากเห็นบ้านใหม่อ่ะ พรุ่งนี้พาพวกกูไปดูหน่อยได้ไหม ”
“ ทำไม ไม่เชื่อใจคนหาอย่างกูเหรอไง ”
“ เอาน่า จะได้รู้ไงว่าอะไรที่จะพอขนไปได้บ้างไม่ได้บ้าง ”
“ ครับได้ครับที่รักทั้งสอง ”
“ ดีมากให้มันได้อย่างนี้สิ ” ไอ้โมเดินมาให้รางวัลโดยการป้ายมือดำๆ มาที่แก้มผมทันที
ช่วงหัวค่ำ...
“ ไงพวกมึงเก็บของกันไวนี่ ” เสียงบิดาไอ้โมครับ
“ ครับพ่อ ก็ค่อยๆ เก็บกันไปนะครับ^^ ดีหน่อยที่บ้านเรามีกันตั้งสามคนเลยเก็บกันคนละมุมแปปเดียวเดี๋ยวก็เสร็จครับ ” ไอ้ปลาบึกเดินไปทำหน้าที่พนักงานต้อนรับประจำบ้าน
“ อืมดีแล้ว แล้วมึงล่ะไอ้โจ๊กเรื่องที่อยู่ใหม่เรียบร้อยแล้วใช่ไหม ”
“ ครับพ่อ ”
“ แล้วจะเริ่มขนของกันวันไหนล่ะ ”
“ ก็ว่าพรุ่งนี้จะพาไอ้โมกับไอ้บึกไปดูบ้านนะครับ ” ปากตอบคำถามแต่มือยังคงอยู่ในหน้าที่
“ อืม มีไรจะให้กูช่วยก็บอกนะ...ปลาบึก ”
“ อะ ” ผมกำลังจะตอบรับความหวังดีของพ่อไอ้โมก็ดันมาสะดุดกับชื่อคนที่เค้าต้องการคำตอบ
“ ครับพ่อ ” ไอ้ปลาบึกหันมาสบตาแล้วส่ายหน้าให้ผมน้อยๆ ประมาณว่าไม่เอาน่าพ่อแกก็เป็นแบบนี้แหละยังไม่ชินเหรอไง
“ งั้นกูกลับก่อนะ ไอ้โมอยู่ข้างบนใช่ไหม ”
“ ครับพ่อ งั้นเดี๋ยวผมเดินไปส่งครับ ”
“ ไม่ต้องหรอกปลาบึกเก็บของต่อไปเถอะ พ่อไปเองได้ใกล้ๆ แค่นี้เอง ”
“ เอางั้นก็ไม่ครับ เดินดีๆ นะครับพ่อ ”
“ อืมขอบใจ ”
คล้อยหลังพ่อ...
“ ยังดีนะที่ยังรู้จักเป็นห่วงลูกตัวเอง ”
“ ไอ้โจ๊กมึงนี่ก็เนอะ ”
“ อ้าวเหรอไม่จริง อย่างน้อยก็ยังรู้จักถามหาลูกตัวเอง ”
“ เด็กขี้อิจฉา ”
“ ทำไงได้กูไม่ได้เป็นลูกรักเหมือนมึงนี่ ”
“ 555+ เคืองอย่างแรงว่างั้น ”
“ ไม่หรอก ก็แค่รู้สึกว่าพ่อโมเค้ายังไม่เปิดใจให้กูซักเท่าไหร่ก็แค่นั้นเอง ”
“ แต่อย่างน้อยเค้าก็รับมึงได้มากขึ้นกว่าเดิมนะโว๊ย ”
“ พี่โจ๊กกกก พี่ปลาบึกกกก ขึ้นมาดูอะไรนี่เร็ว ” เสียงไอ้โมตะโกนดังมาจากข้างบน
“ เออๆ จะขึ้นไปเดี๋ยวนี้แหละ ” ผมละมือจากการห่อของก่อนจะเดินตามไอ้บึกขึ้นไปข้างบน
“ ว่าไงมีไรวะ ” ไอ้ปลาบึกเดินอ้อมไปนั่งชันเข่าอยู่บนเตียงไอ้โม
“ พี่บึกดูนี่ดิ ”
“ อะไร ”
“ นี่ไง ” ไอ้โมยกกล่องพลาสติกใสที่ข้างในมีรูปพวกเราสามคนที่ถ่ายไว้ตอนไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆ มาให้ไอ้ปลาบึกดู
“ โหหห รูปนี้ตอนไหนวะมึงหน้ากูแม่งบานวะ 555+ ” ไอ้ปลาบึกส่งรูปที่ว่ามาให้ผมดู
“ รูปตอนเราไปเที่ยวทุ่งทานตะวัน ”
“ ใช่ โมยังจำได้ว่าวันนั้นอากาศร้อนมาก แถมพี่โจ๊กก็อารมณ์เสียได้ทั้งวันดูหน้าที่พี่เค้าถ่ายรูปออกมาดิแต่ละรูปหน้าเป็นตูดทั้งนั้นเลยอ่ะ 555+ ”
“ ไหนๆ เออวะจริงด้วย 555+ ”
“ อืม หมดหล่อเลยกู ” ผมคิดย้อนกลับไปวันนั้นว่าเพราะสาเหตุอะไรนะถึงทำให้ผมอารมณ์เสียได้ถึงขนาดนี้
“ จะไม่ให้หน้าบูดเป็นตูดได้อย่างไงล่ะครับพี่ปลาบึก ไหนจะบ่นหิวบ้างล่ะ อากาศร้อนบ้างแหละ อยากกลับบ้านแล้วบ้างแหละงอแงอย่้างกับเด็ก ”
“ จริงเหรอ ” ก็ผมจำไม่ได้แล้วนี่ครับ
“ ก็เอออ่ะดิ ” ไอ้ปลาบึกส่งอีกรูปมาเป็นหลังฐานยืนยันถึงความงี่เง่าของผมในวันนั้น
“ คนเรามันก็มีบ้าง ”
“ แต่วันนั้นนะไม่มีคำว่าบ้างเลยนะ เพราะมึงอะงอแงตลอดงานเลย ” มันยังคงยื่นอีกรูปมาตอกย้ำความงี่เง่าผม
“ เหอะๆ ตลกดีนะ เหมือนคนแก่เลยนะพวกเรา พอเจอของหรืออะไรที่เป็นอดีตก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มให้มันแล้วก็มานั่งเล่ารื้อฟื้นมันขึ้นมารอบ ”
“ ^^ พี่โจ๊กครับ ”
“ หืมม ” ผมหันไปจ้องไอ้โม
“ ตั้งแต่ที่เราสามคนอยู่ด้วยกันมาจนถึงทุกวันนี้ ผมถามจริงๆ ได้ไหมครับว่าพี่โจ๊กกับพี่ปลาบึกมีความสุขไหมครับ ^^ ”
“ หึ ^^ มีสิ ทำไมถึงถามอย่างนี้ล่ะ หรือว่าโมไม่มี ”
“ มีสิครับ แต่โมแค่อยากรู้ว่าวันนั้นจนถึงวันนี้ความรู้สึกดีๆ เรายังคงมีให้กันอยู่เหมือนเดิมเหรอเปล่าก็แค่นั้นเอง ”
“ คิดมากอีกแล้วใช่ไหม ” ไอ้บึกเอื้อมมือไปลูบหัวไอ้โมเล่น
“ เปล่าซักหน่อย โมไม่ได้เป็นคนคิดเล็กคิดน้อยขนาดนั้นหรอกครับ แต่ที่ถามเพราะแค่อยากรู้ว่าพี่ๆ ยังมีความสุขกันดีเหรอเปล่าก็เท่านั้นเอง ”
“ โมของพี่เป็นผู้ใหญ่แล้วสินะ ” ผมดึงมันมากอด
“ ครับ แถมอายุเยอะขึ้นแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วยสิครับ 555+ ”
“ ตัวสูงขึ้นด้วยนะเรา ใช่ไหม^^ ” ไอ้บึกดึงไอ้โมไปกอดบ้าง
“ 555+ พี่สังเกตุผมด้วย ”
“ ^^ ”
“ ยิ้มอะไรครับพี่โจ๊ก ”
“ นั่นดิยิ้มอะไรวะมึง ”
“ ^^ ”
“ เป็นอะไร / เป็นอะไร ”
“ เป็น...เป็นคนที่มีความสุขไง 555+ ”
“ สาดดด มุกแม่งบ้านน๊อกบ้านนอก ”
“ 555+ กล้าพูดนะพี่ปลาบึก ”
“ ไอ้โม มึงอยู่ข้างใคร ”
“ โอ๋ๆ ข้างพี่ปลาบึกสุดที่ร๊ากกกสิครับ ”
“ 555+ ดีมากไอ้น้องเลิฟ ไงมึงได้ยินไหมไอ้โจ๊กไอ้หมาหัวเน่า ”
“ หึหึ ” ได้...กูยอมพวกมึงหนึ่งวัน
ช่วงค่ำ...
“ หันมา ”
“ อะไรของมึงกูจะนอน ”
“ บอกให้หันมาไง ”
“ ไอ้บึกนี่มันดึกแล้วนะ กูเหนื่อนมาทั้งวันแล้วเพราะงั้นวันนี้งดโอเค๊ ” ผมยังคงนอนตะแคงข้างตอบคำถามมัน
“ ไอ้บ้าไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้นโว๊ย หันมา ”
“ อะไรนักหนาครับคุณปลาบึก ไม่เห็นหน้ากระผมแล้วนอนไม่หลับเหรอไงครับ ” ผมตะแคงข้างมาคุยกับมันตามบัญชา
“ เปล่าก็แค่ไม่อยากรักมึงข้างเดียว ”
“ อ้าวไอ้เวงขนาดจะนอนยังจะเล่นมุกอีกนะมึง เดี๋ยวกูเหนียวเลย ”
“ 555+ ทำกันลงจริงๆ อ่ะ ”
“ ลองไหมละ มานี่ ” ผมสอดมือไปรั้งตัวมันมาทำเป็นหมอนข้างมันซะเลยซึ่งไอ้บึกก็ไม่ขัดขืนอะไร
“ หนัก ”
“ ช่วยไม่ได้มึงอยากมากวนกูก่อนนะไอ้บึก ”
“ งั้นมึงต้องเจอนี่ ” ว่าแล้วมันก็เอายกขาขึ้นมาก่ายผมไว้ข้างหนึ่งบ้าง
“ หนักเอาลงไปเลย ”
“ เรื่องอะไรทีมึงยังไม่เอาขามึงออกไปเลย ”
“ นี่ขาเหรอว่าม่อนซุงวะมึงหนักโครตๆ อะ ”
“ เวอร์ ”
“ แดกมากอ่ะดิมึงแถมไม่ยอมออกกำลังกายตัวแม่งอย่างกับควายขึ้นทุกวันแระ ” ผมรั้งร่างมันมาแนบชิดต่อเองมาขึ้น
“ สาดแล้วมึงมากอดกูทำไม ออกไปเลยหนีๆ ”
“ ฮั่นแน่ทีงี้ไล่กู นึกเหรอว่ากูจะทำตามที่มึงพูดทุกอย่างนะไอ้บึก ” ผมส่งสายตากวนติงไปแหย่มัน
“ ก็มึงว่ากู ”
“ อ้าวว ทีมึงว่ากูอะเอาน่าไม่งอนนะไม่งอน ^^ ”
“ ไม่รู้กูงอนไปแระ ”
“ 555+ ว้าไม่ทันซะแระ ” ผมฝังจมูกลงที่ซอกคอไอ้ปลาบึกมันไปหนึ่งที
“ 555+ อย่าไอ้บ้ากูจั๊กจี๋ แม่งหนวดก็ไม่โกน ”
“ ไม่ชอบเหรอเซอร์ดีนะกูว่า ” ผมล้วงมือลงไปในกางเกงนอนมัน
“ ไอ้เชี้ยมึงจะทำไรอ่ะ ” มันดึงมือผมไว้ไม่ให้ล้วงลึกลงไปกว่าเดิม
“ ถามปัญญาอ่อนอีกแระมึงนี่ เด็กอนุบาลยังรู้เลย ”
“ สาดไหนบอกวันนี้งดไง ”
“ ใครบอก ”
“ หนังหน้ามึงทำด้วยกระดาษทรายเหรอไงไอ้โจ๊กพูดเองอยู่แหม็บๆ ”
“ ใครพูดไร กูพูดไรไม่มี๊มึงหูฝาดไปเปล่าไอ้บึก ” ผมผลิกตัวขึ้นมานอนทับมัน
“ เดี๋ยวๆ ขอเวลานอก ” มันยกมือมาส่งสัญญาณขอคั่นเวลา
“ เวลานอกเชี้ยไรอีก นี่มันเวลานอน มึงดูๆ ผมแกล้งเอื้อมมือไปหยิบนาฬิกาที่หัวเตียงมาส่งให้มันดูเวลา ”
“ เดี๋ยวดิวะมึง ”
“ ไม่พอใจไรอีก ” ผมแกล้งขยับน้องชายตัวเองให้ขึ้นมาเสียดสีกับน้องชายมันเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นลงน้ำหนักให้มากขึ้นกว่าเดิม
“ อะ เดี๋ยวโจ๊ก ” ไอ้ปลาบึกเริ่มใช้สองมือของมันดึงรั้งสะโพกผมไว้เพื่อไม่ให้เกิดการเคลื่อนไหวไปมากกว่านี้
“ ทำไม ไม่ชอบท่านี้เหรอ ” ผมฝืนตัวขยับสะโพกสีน้องชายมันอีกครั้ง
“ มึงจะบ้าเหรอวะ ไหนบอกว่าเหนื่อยไงยังจะมีแรงอีกนะมึง ”
“ ถอดเร็ว ”
“ บ้า ” มันเอียงหน้าไปยิ้มเขิลๆ อีกทาง
“ เร็ว หรือว่าจะให้กูถอดให้ ”
“ อะ ” มันไม่พูดเปล่าแถมมีการเด้งสะโพกขึ้นมาให้ผมด้วยสิครับ
“ อยากละสิ ” ผมกระซิบถามมันเบาๆ ที่ข้างหูก่อนจะลงมือค่อยๆ รูดกางเกงมันลงไปกองที่ปลายเท้าแล้วใช้เท้าสะบัดออกไปให้พ้นทาง
“ เบาๆ นะ ” มันกระซิบตอบผมเบาๆ
“ ถอดเสื้อดิ ” ผมดึงชายเสื้อมันขึ้นไปจนพ้นหัว
“ มึงไม่ถอดล่ะ ” มันชะโงกหน้าขึ้นดูไอ้บึกน้อยของตัวเองก่อนจะใช้มือรูดของตัวเองเล่นสองสามทีแล้วหันมาใช้อีกมือล้วงเข้าไปในกางเกงเพื่อรูดไอ้โจ๊กน้อยของผมเล่นไปด้วยกัน
“ ทำให้หน่อยสิ ” ผมทั้งเพลินและเสียวไปกับการรูดเล่นของมัน
“ นอนลงสิ ”
“ ขอแบบครบสูตรเลยนะ ”
“ ^^ ” ไม่มีเสียงตอบกลับมาครับแต่ผมเห็นมันยิ้มอายๆ ให้ก่อนจะค่อยๆ ดึงเสื้อผมออกไปจากตัว
“ เสียว ”
“ บ้าเหรอกูยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยนะ ”ปากบอกไม่ทำอะไร แต่ความจริงคือมันกำลังนั่งคล่อมหน้าขาผมอยู่ครับแถมไม่คล่อมเปล่าๆ มีโยกถูไถไอ้บึกน้อยไปกับหน้าขอผมซะด้วยสิ...ไม่รู้ใครไปสอนท่าปลุกเร้าอารมณ์แบบนี้ให้มันสิครับ
“ เล่นให้หน่อยสิ ” ผมชะโงกหัวขึ้นมาดูสองมือของมันที่กำลังถูไถไล้ไปตามตัวผมอยู่ ส่วนเอวที่ขยับเสียดสีต้นขาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
ความเสียวและความกระหายอยากเริ่มก่อตัวขึ้น...ผมจ้องมองการทำรักที่ไอ้บึกเป็นฝ่ายนำด้วยความตั้งใจ มันเริ่มเคลื่อนตัวไถลลงไปนอนหมอบอยู่ต่ำกว่าเข็มขัด สองมือที่ลูบๆ คลำๆ โจ๊กน้อยผ่านเนื้อผ้าบ้างๆ มันทำให้ผมเกร็งท้องน้อยเพื่อสู้มือมัน
“ เป็นไงบ้าง ”
“ เหมือนจะปวดฉี่ ” ผมเริ่มแยกความเสียวท้องน้อยกับอาการปวดฉี่แบบสุดๆ ไม่ออกอีกครั้ง
“ ไปฉี่ก่อนไหม ”
“ ไม่ๆ ต่อเลยกำลังรู้สึกดี ” ผมนอนเหยียดตัวหลับตาปี๋เมื่ออยู่ๆ ไอ้ปลาบึกก็ซุกหน้าลงมาใช้ปากกัดโจ๊กน้อยเบาๆ ผ่านเนื้อผ้าของกางเกงนอนตัวบาง
“ โอ้ววว ”
“ เสียวไหม ”
“ มะ มะ ไม่แน่ใจขออีกรอบ ” มารยากันซะดื้อๆ ครับ“ อืมมม ” คราวนี้ไอ้ปลาบึกมันกัดโจ๊กน้อยผมแบบเต็มๆ ปากเต็มๆ คำเลยครับแต่ความแรงเท่ามดกัด“ ซี๊ดดด อ๊าา ”“ ว่าไง ”“ ไม่ค่อยรู้สึก อีกทีได้ไหม ” แต่ขนแขนผมลุกซู่เลยละครับ“ หนังหนาดีจังเลยนะ ” ไอ้บึกใช้สองมือรั้งกางเกงนอนผมให้แนบไปกับโจ๊กน้อยจนเป็นรูปเป็นร่างก่อนจะค่อยๆ ใช้ฟันกัดเบาๆ ไล่ตั้งแต่โคนยังหัวปลายแล้วก็แลบลิ้นออกมาเลียหัวบานผมจนกางเกงเริ่มเปียกชื้นจนเห็นเป็นดวงๆ ได้อย่างชัดเจน“ โอ้ววว ”“ ถอดนะ ” “ อืม ” 
แปะโป้งไว้ก่อนนะ
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1512610 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก