หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13

[MurasakiLove]

กะจึ๊ก กะจั๊ก กะจิ๊ด กะจ๊อย กะต๊อย กะติ๊ด ต่อไปเรื่อยๆ เลยนะคุณโจ๊กไม่ต้องรีบจบ ชอบบบบบบบบบง่ะ

 

[DEMON3132]

มีเรื่องเครียด ๆ อยู่ แต่พอมาอ่านเรื่องของคุณโจ๊ก น้องปลาบึก น้องโม หายเครียด
หัวเราะซะกรามแทบค้าง ดีนะที่อยู่คนเดียว ไม่งั้นเพื่อนจะหาว่าบ้าอะไรวะหัวเราะอยู่
คนเดียว ขอบคุณเรื่องสนุก ๆ ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ ทำไงดี 

[MIkz_hotaru]

  ไม่ไหวจะเอน จริงๆแล้วนะ
พี่บึก อยากๆๆๆ 

[lime]

    
ไปตั้งคณะตลกกันดีกว่าคร้าบบบบบ

[JChloe]

เล่ามา เล่ามา ..เล่าตอนต่อไปมาเลยคุณโจ๊ก 
มุขน้องโมเค้าเลิศสุดเลยนะตอนนี้ น่ารักจริงๆเล้ยยยย

ปล. เห็นด้วยกะรีบนว่าครอบครัวสุขสันต์หรรษาน่าจะมาตั้งคณะตลกประจำเล้าเป็ดคาเฟ่นะคะ รับรองว่ารุ่งเริ่ดๆ 

[toilet_pink]

งื้อออออ  ยิ่งอ่านยิ่งร๊ากกกก  พี่ปลาบึกอ่ะค๊าฟ

ดีจังไม่ได้เข้ามาหลายวัน ได้อ่านทีเดียว 3 ตอนรวด 555

อยากอ่านแบบ หวีทหวาน น่ารักอีกอ่ะคับ  รู้สึกอ่านตอนหลังๆมา  วงเหล้าเยอะจัด

ยิงมุกกันแบบ ต้องตั้งสติตอนอ่านกันเลยทีเดียว 555  แทบจะทุกบรรทัด  กร๊ากกกกกก

ปล. เฮียโจ๊ก  ไม่ไปตอบกระทู้ชวนคุยแล้วหรอ  ผมและอีกหลายๆชีวิต  ตั้งคำถามกันไว้อื้อเลยอ่ะ 

[golly*]

โหยยยยยย  พี่ปลาบึก สุดยอดดไปเล้ยยยยยย 
อ่านทีไรก้ร๊ากก รัก  ผู้ชายคนนี้ 
พี่โจ๊กเป็นมนุษย์ที่โชคดีที่สุดในโลกเลยรู้ป่าวว  สองข้างซ้ายขวาไม่เคยห่าง  สวีทอยู่ได้ตลอดอีกต่างหาก
แต่ขอแซวนิดๆ มาต่อทีละน้อยๆนิดๆ ไม่อยากให้รีบจบอ่ะเด้~ ชิมิๆ
ก้ไม่ต้องรีบหรอกเนอะ  พี่โจ๊กเขียนเรื่อยๆ น้องก้อ่านเรื่อยๆ
คลายเครียดจากการเรียน การทำงาน มาแบ่งปันความสุขกันเนอะ~
ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องน่ารักๆ รักนะจุ๊บุๆ
 

[speedboy]

ยิ่งคนมากยิ่งสนุกนะคร้าบเรื่องนี้อะ


ปลาบึกนายแสบมาก อิอิ


 

[andaseen]

โย่วววววๆๆๆ ในที่สุดก็อ่านทันแระ 

อ่านตอนแรกๆปวดใจ......สงสารปลาบึก


อ่านตอนหลังๆปวดท้อง.....ฮา..ปลาบึก


ขอบคุณโจ๊กที่แบ่งปันความสุขให้คนอ่าน...


รักโจ๊กกกกกกกกกกกก

รักปลาบึกกกกกกกกกก

รักโมมมมมมมมมมมมม

รักครอบครัวสุขสันต์นี้จังเลย...

[a_tapha]

 


อาการนี้เลย

[ToeY_@_KP]

   โอ้ย...ปวดกราม

นั่งกลั้นยิ้มอยู่อ่ะ..เดี๋ยวคนข้างๆ จะบอกว่าบ้า..

แต่สุดยอดอ่ะ..

ยังไม่ต้องจบนะครับ..

มาต่อเรื่อยๆ ไม่ต้องมากมาย

วันละ 2 มุข ก็พอ...

 

[yunni_yjkt]

โอ๊ย !!! ครอบครัวสุขสันต์ มาก มาก..... ปลาบึกฮาอะ....คิดได้ไง เรื่องรูปนก อิ อิ....

เป็นกำลังใจให้โจ๊ก และ ครอบครัวหรรษาจ้า.....รักปลาบึก หลงน้องโม 555++ 

[Ak@tsuKII]

น่าร้ากกกกกกกกกก  พี่ปลาบึก น่ารักตั้งแต่เด่ะเลย
หนุกดี  ฮาเหมือนเดิม  ชอบมากเรื่องนี้


 

[StillLoveThem]

..เม้นไม่ออก มัวแต่
...ขอบคุณมากๆๆ ที่เอายาคลายเครียด มาให้อ่าน

[K2KARN]

พี่บึกน่ารักจริงเชียว
วีรกรรมแต่ละอย่าง 

[lEMONza]

รักครอบครัวนี้จัง มีเรื่องให้หัวเราะได้ประจำ 

[MaIOcEaN]

เอาอีก  เอาอีก  เอาอีก ฮามากมาก

[lunarinthesky]

  

สุดฮากับมุขครอบครัวนี้มากมาย

[pukpra]

โห วีรกรรมพี่ปลาบึกตอนเด็กก็ใช่ย่อยนะเนี่ยะ 

มามะ พี่ปลาบึก ขอ หน่อย โทษฐาน ทำตัวน่ารักเกินเหตุ อิอิ

[RN]

ปลาบึก เป็นแบบนี้ตั้งแต่เล็กแต่น้อย

หรือเป็นตั้งแต่อยุ่ในท้องแม่

[wan]

ปลาบึก น่ารักไม่รู้จบ  ปลาบึกกะน้องโม

ให้ท่านประธาน ฯ ยืนดูเฉย ๆ  ฟิ้ววววว.....

[kiss88]

พี่บึกน่ารักตลอดกาลลลลล

[BABOO]

โห่ แต่ละคนมุกกระจาย

 

[Givesza]

5555+

ดีนะ ที่พี่โจ๊กชื่อ ข้าวโจ๊ก


ถ้าชื่อโจ๊กเกอร์ อ่ะ

มีเรื่อง

 

[kungyung]

 
พี่ปลาบึกนี่ฮาจริงๆๆเล้ยยยยยยยยย  น่ารักคร้าบบบบบบบ
ป๋มชอบพี่ปลาบึกคร้าบบบบบบบ...พี่โจ๊ก

[♥a2k♥]

คุณครูคงจำพี่ปลาบึกได้จนถึงทุกวันนี้
 

[nbee]

 
เอ่อ  โจ๊กฝากถามปลาบึกได้ปะว่า
















แล้วกิ่งไม้นกคาบไปด้วยเหรอป่าว มันหายไปด้วยอ่ะ

น้องโมสงสัยต้องไปฝึกวิทยามุกกับศิษย์พี่บึกให้มากกว่านี้นะเนี่ย

ฮาจริงๆ ครอบครัวนี้ +1 ให้ยกแก๊ง

[LIZZ]

   ฮาพอกันทั้งพี่ทั้งน้งเลย

พี่โมก็นะ เล่นมุขได้  .... มากอ่ะ
พี่โมพี่บึกน่ารักจังงงงงงงงงงงงงงงงงง

[thaithai00]

~~เออกูผิด 2  ตอนพิเศษ  ของฟรีไม่มีในโลก (ตอนตะจบแระ...อ่ะต่ออีกนิด)

“ พอๆ กูว่าเรามาผลัดกันเล่าเรื่องโจ๊กกันดีกว่า ” ไอ้ปลาบึกยอมเอาหัวตัวเองออกมาจากชายเสื้อผม

“ เรื่องกูเนี้ยนะ ” ผมสะดุ้งโหยงเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะโดนเผาต่อหน้าเพื่อนๆ ร่วมวงเหล้า

“ มึงจะบ้าเหรอไอ้โจ๊ก  เออๆ โทษที่กูใช้คำผิดไปหน่อย ”

“ ไม่หน่อยอ่ะมากเลยทีเดียว ” คนมันมีชนักติดหลังเยอะครับ ^^

“ งั้นเดี๋ยวโมมานะครับขอไปเข้าห้องน้ำแปป ”

“ งั้นพี่ไปด้วย  ปวดอีกแระ ”

“ แดกเหล้าเป็นน้ำซะขนาดนั้น ” ไอ้ปลาบึกหันมากัดผม

“ เดี๋ยวก่อนมึงเอากระติกไปใส่น้ำแข็งมาให้ด้วยไหนๆ ก็ลุกแระ ”

   ผมเดินไปรับกระติกน้ำจากมือไอ้ปลาหมึกก่อนจะเดินตรงเข้าครัวทันที...

“ โม ”

“ ครับ ”

   ผมเดินเข้ามาเห็นหลังไอ้โมยืนปล่อยน้ำออกจากร่างอย่างสบายอารมณ์

“ ทำไมไม่ปิดประตู  จะอ่อยพี่เหรอไง ” ผมเดินตรงเข้าไปประชิดด้านหลังมันทันที

“ อย่าสิครับโมอายนะ  หลีกไปเลยเดี๋ยวโมฉี่ไม่ออกอ่ะ ” มันใช้มือข้างซ้ายผลักผมในขนาดที่มือขวายังคงทำหน้าที่ประคับประคองน้องชายตัวเองไว้

“ อายทำไม  ขนาดนี้แล้วยังจะอายกันอีกเหรอ ” ผมเบียดร่างตัวเองถูไถไปตามแผ่นหลังไอ้โมทันที

“ อย่าครับโมทำธุระอยู่เห็นไหม ”

“ เห็น  นี่ไงพี่เลยเค้ามาช่วยธุระโมจะได้เสร็จเร็วขึ้นไง ” ผมฝังจมูกลงที่ซอกคอขาวๆ โดยที่ไม่ให้มันได้ทันตั้งตัวแล้วตามด้วยการลูบไล้ปั้นท้ายของมัน

“ อะอย่าสิครับ ”

   ผมไม่สนใจ...กลิ่นตัวหอมๆ บวกด้วยกลิ่นเหล้าอ่อนๆ ที่โชยออกมาทำให้ผมยิ่งกระสันมากขึ้น  ผมเริ่มสอดมือเข้าไปรั้งร่างมันให้เอนมาผิงกับตัวผมมากยิ่งขึ้น

“ ไหนขอพี่ดูหน่อยสิ ”

“ ไม่ครับพี่โมเสร็จแล้ว ”

   สถานการณ์ไม่น่าฟังเสียง...ผมชะโชกหน้าผ่านไหล่มันเพื่อนส่งสายตาไปดูสิ่งที่อยู่ในมือตัวเอง

“ อย่าจับครับพี่โจ๊กมันสกปรก ”

“ อืมมมมม ”

“ อ๊ะ  อย่าครับ ”

   ไอ้โมเอียงคอหลบปากและลิ้นของผมที่ตอนนี้กำลังแระเล็มไปตามผิวขาวๆ แถวๆ ซอกคอและหลังหูของมัน

“ อะ อย่าครับมันเสียว ”

   มันเริ่มใช้สองมือแกะมาแกะสองแขนของผมให้พ้นห่างจากตัวมันแต่...เปล่าประโยชน์

“ อย่าครับเดี๋ยวใครมาเห็นเข้า ”

“ ใครจะมาเห็นก็ช่างมันสิ ”

“ อย่าครับพี่โจ๊กคนมาเต็มบ้านเลยนะครับ อืมมม ”

      ผมเชิดหน้ามันเข้ามาจูบปิดปากโทษฐานขี้โวยวายเกินเหตุ  ดูเหมือนสถานการณ์จะเป็นใจเพราะน้องชายของมันเริ่มพองตัวขึ้นอย่างช้าๆ ภายในอุ้งมือผม

“ มานี่มา ”

   ผมกึ่งลากกึ่งดึงไอ้โมออกมาหลังบ้านทั้งๆ ที่ในมือมันผมยังมีน้องชายมันคาอยู่  พอเราออกมาพ้นประตูหลังบ้านได้ไอ้โมก็เป็นฝ่ายหันหน้ามาแลกจูบกับผมอย่างดูดดื่ม

“ ไหนว่ากลัวคนมาเข้าเห็น ”

“ อย่าเสียเวลาอยุ่เลยครับ  แอบๆ ซ่อนๆ ทำกันอย่างนี้ก็เสียวไปอีกแบบนะครับ ”

   เราเริ่มเล็งหาที่หมายในการปลดปล่อยความต้องการของกันและกัน  ผมมองไปที่ลานตากผ้าที่ตอนนี้มีผ้าขนหนูของพวกเราตากเรียงรายกันอยู่หลายผืน

“ มาตรงนี้ดีกว่าครับ ” ผมพูดไปก็ต้องดึงไอ้โมที่ตั้งหน้าตั้งตาไซร้ผมอย่างไม่ลดละไปด้วย

“ ถอดสิครับ ” ทันทีที่เราหามุมเหมาะๆ ที่พอจะหลบสายตาจากสมาชิกวงเหล้าและข้างบ้านได้เราก็เริ่มบรรเลงเพลงรักกันอย่างเร่งรีบน่าดูเลยล่ะครับ

   ผมหันไปดึงผ้าขนหนูสีเทาที่ตัวเองใช้มาไม่ต่ำกว่าปีมาปูรองพื้นอย่างน้อยมันก็พอจะกันการเสียดสีของหลังได้ระดับหนึ่งละนะ

“ อืมม ” ไอ้โมเริ่มเป็นฝ่ายขึ้นมานั่งคล่อมบนตัวผม

“ ถนัดไหม ” ผมกระซิบที่ข้างหูมันก่อนจะกระเถิบตัวเองเพื่อเอาหลังไปพิงกับโอ่งน้ำเพื่อให้มีหลักยึดที่มั่นคงมากขึ้น

“ ครับ  พี่โจ๊กครับโมไม่ไหวแล้ว ” ไอ้โมละมือจากร่างผมไปขยี้หัวผมตัวเองเล่น

“ ไม่ไหวก็ทำซิครับ ” ผมดึงมือมันข้างหนึ่งให้ล้วงเข้าไปในกางเกงผม

“ อ๊ะ ”

   ความเสียวแล่นเข้าท้องน้อยผมมากขึ้นเมื่อเห็นภาพไอ้โมใช้มือข้างหนึ่งล้วงและบี้หัวนมตัวเองไปพร้อมๆกับมืออีกข้างที่ขยี้ขยำน้องชายผมอย่างไม่สนใจว่าผมที่เป็นเจ้าของมันจะเจ็บไหม  ผมเอื้อมมือสอดเข้าไปบี้หัวผมที่เหลือของมันอีกข้างในขนาดที่ไอ้โมก็บดสะโพกบี้น้องชายมันกับน้องชายผมไปด้วยมันเสียวมากเลยครับนี่ขนาดยังมีเสื้อผ้าขวางกันแต่มันก็สร้างอารมณ์ดิบได้ดีจริงๆ ครับ

“ โอ้วว  ซี๊ดดด ” มันหลับตาซี๊ดปากไปกับความหรรษาที่มันเป็นคนกำกับด้วยตัวเอง

“ โม ” ผมสอดมือไปดึงรั้งแผ่นหลังมันให้ขยับเข้ามาใกล้หน้าผมมากขึ้นก่อนที่ผมจะลงมือ...ขยี้หัวนมของมันด้วยปากและลิ้นของตัวเอง

“ อ๊ะ  เสียวจังครับ ” มันแอ่นตัวเด้งเข้าหาผมเมื่ออารมณ์มันพาไป

“ ถอดนะครับ ” ผมพูดพร้อมกับลงมือปอกเปลืองมันด้วยมือตัวเอง

“ อ๊ะ ” เสียงร้องมีให้ได้ยินเป็นระยะๆ เมื่อผมทำถูกจุดที่มันพอใจ

“ ไม่ไหวแล้วครับ ” มันเริ่มเลื่อนปากมากระซิบที่ข้างหูผมว่าจวนแล้ว

“ อย่าพึ่งสิครับพี่ยังไม่ถึงไหนเลยนะ ” อาจเป็นเพราะเมื่อคืนผมพึ่งผ่านการมีอะไรกับไอ้ปลาบึกมาครับเลยทำให้ครั้งนี้อารมณ์ยังไม่ติดลมบนเท่าที่ควร

   ผมต้องรีบแล้ว....ก่อนอื่นคงต้องดึงร่างเปลือยเปล่าของมันมาเพิ่มความอยากให้ตัวเองให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อนที่มันจะหนีผมขึ้นสวรรค์ไป

“ โมดูดให้พี่หน่อยสิครับ ” ผมกระซิบกระซาบบอกความต้องการมันไป  มันทำหน้าแดงนิดๆ ก่อนจะขยับตัวลงไปลากกางเกงผมออกไปให้พ้นทางมัน

“ พร้อมนะครับ ” ผมจ้องหน้าสบตามันอีกครั้งเมื่อมันโก้งโค้งตัวเองเพื่อรอผมยิงพลุเพื่อเริ่มเกมส์นี้

“ ลุยเลยครับ ^^ ”

   ทันทีที่ผมไฟเขียวไอ้โมก็ก้มหน้าก้มตาลงไปโชว์ความสุดยอดของปากและมือมันต่อหน้าต่อตาผม  เสียงดูดโป๊ะๆ จ๊วบๆ ดังขึ้นพร้อมๆ กับเสียงซี๊ดซ๊าดที่ดังออกมาจากปากผมเอง  ไม่นานผมก็ติดลมบนจนต้องยกสะโพกตากปากไอ้โม

“ อะ สุดยอดครับ ” ผมเผลอเด้งเอวสวนเข้าปากไอ้โมจนมันบ่นอู้อี้ประทวงการเด้งสวนใส่ปากมันของผม

“ อืมม ”

“ อะขอโทษครับ ” ผมพยายามสะกดอารมณ์อีกครั้งแต่ก็ยังคงอดเด้งตามจังหวะแห่งความหรรษานี้ไม่ได้ซะครั้ง

“ อืมมม ” มันเงยหน้าขึ้นมาจ้องหน้าผมตาแป๋วในขนาดที่ปากมันก็ยังคงรูดลำผมอย่างไม่ลดละ

“ อร่อยก็กินเยอะๆ นะครับ ”

“ อืมมม  อะ ” เสียงไม่พอใจหลุดออกมาเมื่อมันเผลอทำของดีหลุดออกจากปากตัวเองซะงั้น

“ โอ้ววว ” ผมนั่งมองมันใช้มือรูดลำก่อนจะแลบลิ้นออกมาเลียความอร่อยตั้งแต่โคนยังปลายยอดลำ

“ อืมมมมม อา...อร่อยมากๆ ครับ ” มันเงยหน้ามาชมของหวานตรงหน้าก่อนจะลุกขึ้นมาดูดปากกับผมอีกครั้ง

“ ใส่เถอะครับโมไม่ไหวแล้วนะ ”

“ เอาเลยครับเกมส์นี้เป็นของโมแล้ว ”

“ ^^ ”

   ไอ้โมยิ้มให้ผมน้อยๆ ก่อนจะลุกเดินเอาน้องชายมันมาชี้หน้าผม...ผมเอื้อมมือไปรูดน้องชายให้มันเบาๆ ไม่นานมันก็หันหลังแล้วนั่งย่องๆ เอาน้องชายมันบดขยี้กับน้องชายผมอีกครั้ง  ผมเอื้อมมือไปแตะตัวมันเพื่อส่งซิกให้ไปหยิบของที่หลังตู้เย็นซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตรงที่เราทำรักกัน...ดูเหมือนมันก็เข้าใจครับว่าผมต้องการอะไร  เพราะทันทีที่ผมบอกมันก็รีบลุกเดินโท่งๆ อ้อมไปเอามือล้วงผ่านหน้าต่างหลังบ้านและหยิบเอาซองสีสะท้อนแสงมาถึงสองอัน  ทันทีที่มันเดินกลับมาถึงผมมันก็ลงมือเตรียมอาวุธให้ผมทันทีครับ

“ เฮ้ยยยย  ไอ้โจ๊กไอ้โมแม่งบี้กันอยู่เหรอไงวะ ” เสียงไอ้หมึกดังมาจากในบ้าน

“ ….. ” เงียบไม่มีเสียงตอบจากเราสองคนที่ต่างก็ชะงักมองหน้ากันและกันว่าจะเอาไงต่อไปดี

“ ไอ้โจ๊ก ” เสียงไอ้บึกเริ่มเรียกผมอีกครั้ง

“ เออๆ กำลังๆ แปปๆ ” ผมตะโกนตอบไปแต่มือกำลังสาละวนอยู่กับการขยับสะโพกไอ้โมให้ตรงเบ้าหมายข้างหน้า

“ โอ้วววว ” ไอ้โมนั่งยองๆ ทิ้งตัวลงสวนกับลำผมอย่างแผ่วเบาที่สุด

      และเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางมันก็เริ่มเดินเครื่องยนต์ทันที  

“ โอ้ววววว  อะ อะ อะ ”

“ เบาโมเบา ” ผมขยับตัวเองประกอบหลังไอ้โมเพื่อรั้งไม่ให้มันขย่มผมมากเกินไป...เพราะอะไรอะเหรอครับ...เพราะผมกลัวว่ามันจะทำอาวุธผมหักนะสิครับ

“ ซี๊ดดดดด  อา  วู้ ” ถึงกับเป่าปากกันเลยที่เดียวครับ

“ เฮ้ยไอ้โจ๊ก  โม  อยู่ไหนวะ ” เสียงไอ้บึกกำลังเดินเข้ามาที่ห้องครัวประจวบเหมาะกับที่ความเสียวผมขึ้นถึงขีดสุดพอดีเลยครับ

“ เร็วโมเร็ว ”  ผมเด้งสะโพกสวนเป็นระยะๆ เมื่อช่องทางสวรรค์ลื่นไหลได้ที่

“ โอ้ววว  ใกล้แล้วพี่ ” ภายในของมันเริ่มตอดรัดผมดึงอาวุธผมออกมาจากตัวมันทันที

“ นอนลงพี่เอง ”

   ผมขยับมาเพื่อผลักให้ไอ้โมได้นอนลงบนผ้าขนหนู...

“ โอ้ยย ” แต่ผมถึงกับสะดุ้งเมื่อคุกเข่าลงบนพื้นแข็งๆ

“ เอาผ้าพื้นนั้นมาลองเข่าพี่ ” ไอ้โมชี้มือให้ผมเอื้อมไปหยิบเอาผ้าอีกสองผืนมารองเข่าทั้งสองข้า

“ โอเคไหม ” มันชะโงกหน้าขึ้นมาดูหัวเข่าผม

“ ได้ครับ ^^ ”

“ ได้อะไร ” มันยิ้มน้อยๆ ส่งกลับมาให้ผม

“ ถามมาได้ก็ได้เสียงกันอยู่นี่ไง ” ผมใช้สองมือรั้งสองขาไอ้โมไว้แล้วจ่ออาวุธเข้าสู่ฐานปฎิบัติการต่อทันที

“ ไอ้โจ๊ก ไอ้โม วู้ๆ ” เสียงไอ้บึกเดินมาตะโกนเรียกพวกผมผ่านทางหน้าต่าง

“ เร็วพี่โจ๊ก ” ไอ้โมเริ่มต้นร่อนก้นมันเป็นวงกลมใส่น้องชายผมทันที

“ เดี๋ยวนี้เก่งนักนะเรา ” ผมเริ่มสนองตอบมันด้วยการโยกช้าๆ ก่อนจะเริ่มจังหวะอย่างไม่กลัวว่าใครจะมาเห็น

“ อะ อะ อะ ” เสียงร้องไอ้โมเริ่มต้นขึ้นพร้อมกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อจากฝีมือการกระแทกกระทั้นของผม

“ ใกล้แล้วๆ ” ผมขยับสะโพกใส่ไม่ยั้ง...ตาก็ต้องมองไอ้โมที่นอนอ้าปากพะงาบๆ สลับกับใช้มือขยี้หัวนมตัวเองเล่นไปด้วย

“ เฮ้ยไปไหนกันวะพวกมึง ” เสียงไอ้บึกเริ่มโวยวาย

“ อู้วววววว ” ผมเร่งสปีดซอยเป็ด

“ เร็วพี่ ” เหมือนจะไม่ทันใจมันครับ

“ ใกล้ยัง ” ผมเหยียบมิดด้ามอย่างไม่ยั้งแต่สายตาก็หันไปดูว่าจะมีใครเดินออกมาตรงที่เราอยู่กันไหม

“ ใกล้แล้ว ”

“ พร้อมกันนะครับ ” ผมโนมตัวลงไปแลกลิ้นกับมันเป็นครั้งสุดท้ายในขนาดที่เอวก็ยังซอยไม่เลิก

“ อะ /อะ ” แล้วอาการตอดของไอ้โมก็หนักขึ้นเรื่อยๆ มันทำให้ผมเสียวจนใจจะขาดเลยละครับและไม่นานเสียงนี้ก็ตามมา...

“ อะ อะ อะ อ๊า  โอ้วววว  โมสะเสร็จแล้วพี่ ”  

“ โอ้วววว อู้ ” น้ำสีขาวขุ่นพุ่งชนท้องผมทันทีแต่มีเหรอว่าผมจะยอมแพ้...

“ เสร็จไหมครับพี่โจ๊ก ”

“ ช่วยพี่หน่อยเร็ว ”

   สิ้นคำขอผมไอ้โมก็เด้งตัวเองขึ้นมารูดถุงยางออกให้พ้นทางก่อนจะใช้ปากดูดให้อีกทีสองทีผมก็แตกในปากมันเลยครับ...

“ ไอ้โจ๊ก ”

“ ปลาบึก ” ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อไอ้บึกหาพวกเราเจอ...แถมยังเจอในสภาพที่ว่าเอ่อ...

“ โมไม่เกี่ยวนะครับพี่ปลาบึก  พี่โจ๊กลากโมมาเริ่มก่อนนะ  เพราะงั้นจัดการพี่โจ๊กเลยครับโมไปละ ” ว่าแล้วไอ้โมก็ลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้าได้ก็วิ่งหายเข้าห้องน้ำไปทันทีทิ้งให้ผมกับไอ้ปลาบึกต้องมานั่งจ้องหน้ากันในสภาพที่ผมเหลือแต่ตัวล่อนจ้อนส่วนมันเสื้อผ้างี้ครบชิ้นเชียวครับ

“ โมเดี๋ยว ” ผมทำท่าจะหาตัวช่วย

“ ไม่ต้องเลยมึง  มานี่เลย ”

“ โอ๊ยๆๆๆ เบาๆ กูเจ็บ ” ก็จะไม่ให้ร้องได้ไงละครับในเมื่อน้องชายผมอยู่ในอุ้งมือมารอย่างมัน

“ ลุกมานี่ ” มันปล่อยมือจากน้องชายผมก่อนจะเดินมาเก็บผ้าที่ผมใช้รองกิจกามไปใส่กาละมังแล้วตามด้วยเปิดน้ำใส่ผ้า

“ แหะๆ ” ผมรีบลุกขึ้นเก็บเสื้อผ้าก่อนจะใช้ผ้าขนหนูพันเอวไว้เหมือนเตรียมตัวไปอาบน้ำ

“ ดูดิ๊กูเลยต้องซักใหม่หมดเลย  เพราะมึงเลยไอ้โจ๊กเพราะว่าหื่นของมึงคนเดียว ”

   ถือเป็นโอกาสดีที่มันหันหลังบ่นไปพร้อมๆ กับเอาแฟ๊บมาเทลงเพื่อแช่ผ้าผืนนั้น  แล้วผมจะอยู่ทำไมละครับเผ่นสิครับ....

“ กูนึกแล้ว  เห็นหายไปนานแม่งเอ๊ยซื้อหวยทำไมไม่ถูกวะ ”

   ผมได้ยินเสียงมันบ่นเต็มสองรูหูครับ  แต่เสียงน้ำที่มันเปิดแช่ผ้าคงดังกลบเสียงฝีเท้าที่ย่องๆ แอบเข้าบ้านของผม...อิอิอิ  ผมย่องขึ้นบ้านได้สำเร็จในขนาดที่มันเองก็ยังคงบ่นไม่เลิกส่วนผมก็แอบดูว่ามันจะทำไงเมื่อหันมาไม่เจอผม  ผมวิ่งขึ้นไปแอบดูมันจากที่ชั้นสองก็ห้องนอนมันนั่นแหละครับ  แต่ผมก็ไม่ลืมที่จะล๊อกห้องเพื่อป้องกันมันมาทำร้ายกายผม  เหอะๆ  และเมื่อมันตีฟองแช่ผ้าและล้างมือเสร็จมันก็หันมาเพื่อจะจัดการกับผมต่อแต่...เจ้าอย่าหวัง

“ มึงนะมึง  ไอ้โจ๊ก  ไอ้โจ๊ก  อ้าวเฮ้ยยยไอ้เชี้ยหนีกูเหรอมึง ”

“ 555+ อุ๊บ ” ผมเอามือปิดปากกลั้นเสียงหัวเราะเพราะกลัวว่ามันรู้ว่าผมแกล้งมันเดี๋ยวโทษผมจะหนักไปกว่าเดิมนะครับ

“ อย่าให้กูจับได้นะมึง ” มันยังคงแหกปากโวยวายไม่เลิก

“ 555+ สะใจจริงๆ โว๊ยยยย  เยสๆ  มึงเก่งมากไอ้โจ๊กนีกูพึ่งรู้ว่านอกจากมึงจะหน้าตาดีแล้วมึงยังฉลาดมั๊กมากนี่แม่กับพ่อรู้คงดีใจตายห่าเลยละมึง โย่วๆ ” ผมเดินมาพูดกับตัวเองที่หน้ากระจกก่อนจะเต้นระบำเปลื้องผ้าเข้าไปอาบน้ำอย่างสบายอารมณ์

“ พี่โจ๊กลงมาได้แล้ว ” เสียงไอ้โมมาตะโกนเรียก

“ ค๊าบบบบ โย่ว ๆๆ ”

“ ไง  สบายใจมากไหมมึง ”

“ อยู่แว้วว ”

“ ไอ้หื่น ”

“ มึงว่าใครหื่น ” ผมยังคงอารมณ์ดีต่อไปได้ถ้าไม่มารู้สึกตัวว่า...ใครคุยกับกูวะ

“ ก็ว่ามึงนั่นแหละ ”

“ สะ สะ เสียงใครวะ (ว่าแล้วก็หันไปเจอเข้ากับต้นเสียงเข้าอย่างจังครับ)  ไอ้บึก ”

“ เออกูเอง  หลบเก่งนักใช่ไหมมึง ^^...ตายยยยย ”

“ ช่วยด้วยยยยยยยยยครับ ” งานเข้าครับ


      ตกเย็น....

“ 5555+ ”

“ …….. ” เชี้ยย ผมนั่งด่าไอ้หมึกในใจเมื่อรู้ว่ามันกำลังตั้งหน้าตั้งตาหัวเราะเยาะผมอย่าบ้าคลั่ง

“ โหพี่ปลาบึกพี่ทำเกินไปเหรอเปล่าครับเนี้ย ” ไอ้โมเดินเอายามาทาให้ผม

   ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับแค่ผมหลบข้าวของที่ไอ้บึกระดมปาใส่ไม่ทันแค่อันสองอันก็แค่นั้นเอง...ไม่รู้มันจะโกรธอะไรนักหนาสิน่า

“ นี่มันยังน้อยไปนะโม  พี่ว่ามันน่าจะเอาให้หัวแตกซะเลยด้วยซ้ำ ” ไอ้ปลาบึกเดินมาเอานิ้วแฉดหัวผมอย่างแรง

“ พี่ปลาบึก  โมว่าครั้งนี้มันมากไปนะ ” แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นจนได้ครับ  เพราะอยู่ๆ ไอโมก็สะบัดมือไอ้บึกออกไปให้พ้นจากตัวผม

“ โม ” เสียงไอ้บึกอ่อยลงจนเกือบจะไม่ได้ยินแต่ตามันงี้โตเท่าไข่ห่านเลยละครับ

“ พี่ทำเกินไปแล้วนะ  มันจะอะไรนักหนาแค่โมกับพี่เค้านอนด้วยกัน ” รางสังหรณ์ผมเริ่มไม่ดีเมื่อน้ำเสียงไอ้โมแสดงออกให้รู้ว่าไม่พอใจกับเรื่องนี้เอามากๆ เลยครับ

“ ก็ ก็ ”

“ พี่ทำเหมือนพี่โจ๊กไม่เคยทำอย่างนี้กับพี่เลยนะ  ทำเหมือนคนไม่รู้นิสัยผัวตัวเองอย่างไงอย่างงั้น ”

“ โมฟังพี่ก่อน ”

“ เหอะ  แล้วก่อนที่พี่จะทำอะไรลงไปพี่ได้ฟังพี่โจ๊กไหม  จริงอยู่ถึงโมจะบอกให้พี่จัดการพี่โจ๊กได้แต่โมก็ไม่คิดว่าพี่จะกล้าลงมือทำเรื่องแบบนี้  โมถามจริงๆ เถอะ  พี่คิดอะไรกับโมเหรอเปล่า  ไม่พอใจไม่ชอบเหรอว่าอะไรทำไมไม่เคลีย์กับโมตรงๆ พี่โจ๊กไม่เกี่ยว ”

“ โมครับโมเย็นๆ ” ผมลุกขึ้นมาดึงแขนไอ้โมไว้เมื่อเห็นว่าไอ้โมมันทำท่าจะประชิดตัวไอ้บึกด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร

“ เห็นไหม  เห็นนี่ไหม  เห็นไหมว่าเค้ารู้สึกอย่างไงกับพี่ ” ไอ้โมชี้ให้ไอ้ปลาบึกดูมือผมที่ฉุดรั้งแขนไอ้โมไว้เพื่อนไม่ให้ไปทำร้ายไอ้บึก

“ พี่ไม่ได้ตั้งใจ  พี่ขอโทษ ”

“ ขอโทษเหรอ  ขอโทษโมเนี้ยนะ ” น้ำเสียงไอ้โมแข็งกร้าวขึ้นใจผมคิดไปถึงวันที่มันทะเลาะกับไอ้กิมครั้งนั้น

“ โจ๊กกูขอโทษ ” ไอ้ปลาบึกเดินมายกมือไหว้ผมโดยมีไอ้บึกเดินตามประกบมาห่างๆ

“ เกิดไรขึ้นวะ ” แล้วไอ้จ๊ากก็เดินหน้าตื่นเข้ามามุงด้วยอีกคน

“ ไม่มีอะไรแค่เรื่องเข้าใจผิดกันนะ  พอๆ เลิกแล้วต่อกันไงก็ครอบครัวเดียวกันพี่ขอนะโม ” ไอ้หมึกเดินมาจับแขนไอ้โมเขย่าเบาๆ

“ พี่ไม่ได้ตั้งใจ  พี่ผิดเองโม ” ไอ้บึกทรุดตัวลงนั่งก้มหน้าตรงเก้าอีกผมรู้มันกำลังจะร้องไห้

“ ปล่อยโม ” ไอ้โมสะบัดแขนไอ้หมึกก่อนจะดึงผมออกมาจากห้อง

“ โมใจเย็นๆ ” ผมรู้สึกถึงความโกรธแบบสุดๆ ได้จากอาการที่มันบีบข้อมือผมมาตลอดทาง

“ เอะอะๆ ก็บีบน้ำตาไม่เบื่อบ้างเหรอไง  โตๆกันแล้วทำอะไรไม่คิด ” มันลากผมมานั่งหน้าบ้านเพื่อทายาต่อ

“ โม  โกรธปลาบึกขนาดนี้เลยเหรอ ”

“ ก็ใช่นะสิ  โมไม่ชอบคนที่ทำอะไรไม่ให้เกียติคนอื่น  พ่อแม่พี่โจ๊กเหรอก็เปล่าดีนะที่หัวแค่โน  นี่ถ้ามันแตกเหรอว่าโดนตาแล้วเกิดตาลูกเค้าบอดไปจะมีปัญญาไปทำคืนเค้าไหม ”

“ อย่าโกรธปลาบึกมันเลยนะ ”

“ พี่ก็เอาแต่เข้าข้างเค้า ”

“ คุยกันด้วยเหตุผลนะโม  ตอนนี้พี่ไม่เป็นอะไรมาก ”

“ เหรอ  ตั้งรอพี่หัวแตกตาบอดก่อนโมถึงจะโกรธเค้าได้ใช่ไหม ” ผมรู้ว่ามันประชดผม

“ ไม่ใช่งั้นนะโม ”

“ โน่นก็ไม่ใช่นั้นก็ไม่ใช่  เออๆ โมมันทำอะไรก็ผิดไปซะหมดแหละ  ต้องโน่นพ่อปลาบึกคนดีของพี่โจ๊ก  ”

“ โมไม่เอาน่าไงพี่ก็รักเราสองคนเท่าๆ กัน ”

“ หึ  รักมากกก  รักเท่ากัน ” มันสะบัดหน้าประชดผมอีกรั้ง

“ เอาไว้โมอารมณ์เย็นลงก่อนดีไหมเราค่อยมาคุยกัน ”

“ โมพี่ว่าเราเองก็ทำเกินไปนะ ” เสียงไอ้จ๊ากเดินตามออกมาหน้าบ้านอีกคน

“ หยุดเลยพี่จ๊าก  พี่ไม่มีสิทธิ์จะมาว่าอะไรโมทั้งนั้น  โมไม่ได้เป็นเมียพี่ ”

“ แต่เราก็เป็นน้องสะใภ้พี่นะอย่าลืม ”

“ งั้นแฟร์ๆ ทำไมไม่ด่ามันทั้งคู่เลยละ  เหรอว่าไอ้คนที่ยืนหัวโด่ทายาให้อยู่เนี้ยมันร้ายกว่าไอ้คนที่ปาของใส่น้องชายพี่ ”

“ โมพี่ไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น  พี่แค่จะบอกว่าเราเองก็ทำร้ายจิตใจปลาบึกนะ ”

“ เหรอ  เค้ามีจิตใจให้คนอื่นทำร้ายด้วยเหรอแล้วเค้าไม่คิดบ้างเหรอว่าเค้าก็ทำร้ายจิตใจโม  เหรอว่าโมมันเด็กไม่มีจิตใจ  เหรอว่าคนที่เกิดก่อนทำอะไรก็ไม่ผิดแต่มันผิดที่โมเสือกเกิดมาทีหลังเอง ”

“ โมหยุดพูดจาหยาบคายเดี่ยวนี้นะ ” ผมชักเหลืออด

“ ก็เอาซิ  เอาเลยเอาให้เคลีย์  โมไงก็ได้อยู่แล้ว  ใช่สิพี่มันคนรักเมียเท่าๆ กัน ”

“ จะเอาอะไรนักหนาเค้าก็ขอโทษพี่มาแล้ว ”

“ อ่อ  จบง่ายดีนี่  แต่จะว่าไปคนที่น่าจะทำร้ายพี่มากที่สุดน่าจะเป็นโมไม่ใช่เหรอ  เพราะคนที่พี่ทำร้ายนะมันโมนะไม่ใช่เค้า  เหรอว่าเค้าเข้าใจผิดอะไรเหรอเปล่า ”

“ โมหยุดพูดเดี๋ยวนี้ ”

“ อ่อเหรอว่าโกรธที่คนที่ถูกลากไปทำอย่างนั้นไม่ใช่เค้า ”

“ โมอย่าทำให้พี่เหลืออดนะ ”

“ เออๆ เค้าทำร้ายพี่ได้คนเดียวถ้าเค้าขอโทษแปลว่าเรื่องนี้จบ ส่วนพี่ก็จะทำร้ายโมถ้าโมพูดถึงเค้าไม่ดี  ยุติธรรมมากกก  รักเท่ากันมากกก  มากจนน่าอิจฉา ”

“ งั้นโมก็ทำร้ายพี่ด้วยอีกคนไหมล่ะจะได้เท่าๆ กันเรื่องนี้จะได้จบๆ ลงไปซะเพราะพี่ชักจะหมดความอดทนแล้วนะโม ”

“ ไม่อยากทนก็ไม่ต้องทน  ถ้าต้องอยู่ด้วยกันแค่เพราะคำว่ารับผิดชอบแล้วที่เหลือก็มานั่งดูว่าใครจะอดทนได้ดีกว่ากันล่ะก็ไม่ต้องเลย  บอกมาคำเดียวไอ้โมคนนี้ไอ้คนที่มาทีหลังคนนี้จะเป็นคนไปเอง ”

“ พอเถอะโมพี่ผิดเอง ” เสียงไอ้โมดังมากครับไอ้บึกคงทนฟังมานานแล้วเลยเดินมาสมทบด้วยอีกคน

“ ไอ้บึก ” ผมหันไปดูก็รู้ว่ามันพึ่งไปล้างหน้าจากการร้องไห้มาหมาดๆ

“ พี่ไม่คิดว่าเรื่องมันจะปลายบานถึงขนาดนี้ ”

“ บายปลาย / บานปลาย ” เสียงพวกเราทุกคนไม่เว้นแม้แต่ไอ้โมก็ช่วยกันรับมุก

“ 555+ /555+/555+ ” ผม ไอ้จ๊าก ไอ้หมึกหลุดขำไปกับความสะเหร่อของมันจริงๆ ครับ  ส่วนไอ้โมตอนนี้

“ โมเป็นอะไร ” ไอ้บึกเดินไปดึงแขนให้น้องมันหันหน้ามาหาพวกเราครับ  ผมมองจากแผ่นหลังที่สั่นไหวของไอ้โมก็พอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“ …(อุ๊บ)...” ผมเห็นไอ้โมพยายามจะหยุดขำไปกับมุกพี่มันแต่มันทำไม่สำเร็จครับ

“ แค่ปลายบานเองนะโม  เป็นไรๆ ” มันบึกยังดึงแขนไอ้โมไม่เลิกในขนาดที่ไอ้โมก็ยังยืนหันหลังสั่นไหวอยู่ตลอดเวลา

“ แม่งยังมีอารมณ์นี้ได้อีกนะมึง ” ว่าแล้วไอ้หมึกก็นั่งลงขำไปเช็ดน้ำตาตัวเองไป

“ จ๊ะเอ๋  ฮั่นแน่มีแอบขำกันด้วย ” ไอ้บึกใช้สองมือรั้งเอวสวมกอดน้องชายมันก่อนที่จะจับตัวให้หันมาเผชิญหน้ากับพวกผมที่ยังคงขำกันไม่เลิก แระทันทีที่ไอ้โมหันมาผมก็เห็นหน้ามันงี้แดงเชียวครับ  ก่อนที่พวกเราจะกลั้นไม่ไหวแล้วก็หลุดขำไปด้วยกัน

“ 555+/555+/555+ ”

“ เมื่อกี้มุกพี่เหรอว่าเอาจริงเนี้ย ” ไอ้โมยังคงขำไม่เลิก

“ เหอะๆ พี่พูดผิดจริงๆ แต่ก็ดีนะถ้ามันทำให้น้องของพี่หายโกรธ  ดีกันนะดีกัน ” ไอ้บึกชูนิ้วก้อยยื่นไปตรงหน้าน้องชายมัน

“ ไม่  โมยังโกรธพี่อยู่ ” ไอ้โมงอนสะบัดหน้าหนีพี่มัน

“ ทำไงถึงจะหายอ่ะ ”

“ ไม่รู้ไม่ชี้ ”

“ ง้อๆ ” ไอ้บึกยื่นนิ้วก้อยส่งให้อีกครั้ง

“ ไม่ต้องมาล้อเลยโมไม่รักพี่บึกแล้ว ” สะบัดป๊อดหันหลังให้อีกซักรอบ

“ รักกันๆ นะ ”

“ ไม่รัก  พี่ทำร้ายคนที่โมรัก ”

“ พี่ก็รักมันเหมือนกัน  แต่เมื่อกี้พี่ปาเพลินไปหน่อยก็เห็นมันหลบเก่งไงพี่เลยอยากจะเอาชนะมัน ”

“ พี่โจ๊กไม่ใช่เกมส์ปาไข่นะพี่ปลาบึก ”

“ ครับ  ต่อไปนี้พี่จะไม่ปามันแระจะไม่ทำร้ายมันอีกแล้ว ”

“ พี่ปลาบึกทำเกินไป ”

“ ขอโทษต่อไปถ้าพี่จะทำร้ายมันพี่จะทำหนังสือแจ้งโมอย่างเป็นทางการก่อนดีไหม  ดีกันนะดีกัน ^^ ”

“ ดีมาก เฮ้ยยย ”

“ อะล้อเล่น  ปะไม่งอนพี่นะไม่โกรธพี่นะ  พี่อะรักเรานะโมไงเราก็เป็นน้องพี่นะ ”

“ โมไม่ได้คลานตามพี่ออกมพี่จะมารักโมได้ไง  อย่ามาสะตอเบอรี่ ” สะบัดหน้าใส่อีกซักรอบ

“ พี่ไม่ได้กีวีเลยนะ ”

“ สะตอเบอรรี่ไม่ใช่กีวี ” น้องมันหันหน้ามาเถียงก่อนจะสะบัดหน้ากลับไปงอนต่อ

“ แต่กีวีแพงกว่านะอร่อยกว่าด้วย ” ว่าแล้วมันก็เดินย่องๆ อ้อมไปจ๊ะเอ๋น้องมันอีกทางแต่...เมื่อน้องมันเกิดอยากจะหันกลับมาซะงั้น

“ เอ๊ะพี่บึกนี่ ”  

“ ทางนี้ ”

“ เหอะๆ กูว่าเราไปแดกเหล้ากันต่อดีกว่าไอ้โจ๊ก ” ไอ้จ๊ากสะกิดผมยิกๆ

“ ลืมเรื่องร้ายๆ นี่เถอะนะ  เราอย่ามาโกรธกันเองเลย  นะโมนะ ”

“ โมเองก็ขอโทษพี่ปลาบึกด้วยครับ  โมโมโหมากไปหน่อย ” ไอ้โมยกมือไหว้พี่มันส่วนพี่มันก้รับไหว้ตอบ

“ งั้นเราหายกันนะ ^^ ปะเดี๋ยวพี่เล่าเรื่องขำๆให้น้องพี่ฟังดีกว่าน้องพี่ได้อารมณ์ขึ้นนะ  ”

“ เอาขำๆ เลยนะไม่ขำโดน ”

“ ครับๆ ” แล้วไอ้บึกก็ง้อน้องมันได้สำเร็จ เรื่องทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีครับ  

      ใจหายใจคว่ำกันละสิครับเพื่อนๆ นี่ยังแค่เบาะๆ นะเพราะว่าพวกมันเคยถึงขั้นลุกขึ้นมาตีกันกลางดึกเลยละครับ

      ผมว่าเราเครียดกันมาพอแระงั้นเราไปเปลี่ยนบรรยากาศกันก่อนดีไหมครับเพื่อนๆ

“ ทำไรอ่ะ ”

“ แหะๆ ดีกันแล้วใช่ไหมครับโจ๊ก ” ที ทัช ทาร์ม ครับพวกมันไม่กล้าเข้ามาห้ามแต่กลับยืนเกาะเสาบ้านแอบมองกันเองตุ๊กแกเชียว

“ ครับ  ขอโทษที่ทำให้ตกใจ ”

“ โมเวลาโมโหนี่ก็ไม่ฟังใครเหมือนกันนะครับ ”

“ อย่าว่าแต่โมเลยทีไอ้บึกเองก็ใช่ย่อย ”

“ ดีแล้วที่คุยกันได้”

“ งี้ไงเค้าถึงให้มีเมียเดียว ”

“ รู้แล้วก็อย่าหาเหามาเพิ่มใส่หัวอ่ะ  ไม่งั้นจะไม่มีหัวไว้ให้เหา ” ไอ้โมส่งเสียงมากระแทกหัวใจผม

“ ดุได้อีก ”

“ บ่นไร ”

“ เปล่าครับน้องโมพี่โจ๊กไม่ได้บ่นอะไรเล๊ย  โน่นเสียงไอ้ทีมัน ” ผมขยิบตาส่งมุกไปทางไอ้ที

“ ตาเป็นอะไรครับโจ๊ก ” ดูมันครับบทจะกวนติงผมก็เอากันซะเฉยๆ อย่างนี้อ่ะ

“ ตาเป็นผัวยายไงครับที  เดี๋ยวปั๊ดต่อยตาแตก ”

“ 555+ ”

“ ฝากไว้ก่อนเถอะมึง ”

“ โหมีขู่ๆ 555+ ”

“ หึหึ ” เป้าหมายคนต่อไปสำหรับค่ำคืนนี้...

“ อะไรมึงอยู่ๆ ก็หันมายิ้มให้กู ” แล้วไอ้ปลาบึกก็ทำท่าขนลุกใส่ผมก่อนจะเดินจากไป



   



 

[tagloveX-Mark]

  จิ้มก่อนค่อยอ่าน อิอิ

อ่านไปละ โหตกใจ ทะเลาะกันรุนแรง น่ากัว บทจะของขึ้นก็ขนาดนี้เลย มะหวาย ๆ อารมณ์รุนแรงกันจริง ๆ
แต่ก็ดีที่เคลียร์กันได้ แหมพี่โจ๊กมะได้รู้สึกรู้สากับสถานการณ์เลยนะเีนี่ย มีการเล็งเป้าหมายต่อไป 5555+ ร้ายจริง ๆ หื่นได้อีก 555+