หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13

[ltahset]

 

พี่โจ๊กโหด

ว่าแต่พี่ปลาบึกไปทำอะไรหว่า

^^

ขอบคุณค่ะ

[shippo]

พี่ปลาบึกสู้เค้าๆ

อ้อนเข้าไว้ ผู้ชายอย่างเฮีย

ต้องแพ้น้ำตาหนุ่มน้อยหน้าละอ่อน

อย่างพี่ชัวร์  คอนเฟิร์ม!!


 

[yunjaelover]

  แบบนี้มีเคลียร์เลย ปลาบึกนะปลาบึก หายไปไหนไม่บอก ถ้าเราเป็นเฮียโจ๊กก็ต้องอารมณ์เสีย เหมือนกันแหละ
ชวยเค้ามาแล้วมาทิ้งกันแบบนี้ได้ไง งอนเลย ชิส์

[saseum]

ทำไมชุดถึงเปลี่ยนไป แล้วปลาบึกมาทำอะไรที่นี่

ไม่ยอมกลับบ้านเลย

โจ๊กใจเย็นๆนะ

[broke-back]

จุดอ่อนของปลาบึกเท่ร้าก
เปิดเผยเอาตอนปีใหม่นี่เอง (ใช่เปล่า เดาเอาน่ะ)
เคยเห็นเหมือนกัน...คนที่รักตัวเลข ชอบคิดคำนวณ
ชนิดแบบลืมกิน...ลืมขี้ ไปเลย
แต่...ปลาบึกก็ไม่น่าลืมโจ๊กสุดที่รัก

ลืมกิน...ลืมขี้ พี่ไม่ว่า
แต่ลืมโจ๊กสุดที่รัก...ไม่น่าเลย

 :pig4:ขอบคุณคับ โจ๊ก ตอนนี้เห็นใจโจ๊กสุดๆๆๆๆ เข้าใจนะ คนที่ถูกทอดทิ้ง ความรู้สึกมันเป็นยังไง  
+1 ให้กับคนถูกเมียทอดทิ้ง(ชั่วคราว)  

[tkboyz]

เพ่โจ๊ก       /  เปิดศาลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล



เพ่บึก         /    เวรรรรรรรรรรแล้วววววววววววกรู...............

[B4U_BoA]

เฮ้ยยยยยยยยยย

พี่บึกไปทำไรอ่ะ

กรุณา ต่อด่วนนนนนนนนนน

[jpkoko]

เพ่โจ๊ก อย่ารุนแรงนักเน้อ

[marchmenlo]

พี่โจ๊ก นี่มันกี่หน้่า กี่ตอนแล้วเนี๊ย

เชื่อป่ะ ตั้งแต่อ่านมา มีตอนนี้แหล่ะที่เข้าใจ และเข้าข้างพี่น่ะเนี๊ย

คิดตามเลยน่ะ ถ้าเป็นพี่ผมก็คงจะมีอารมณ์ประมาณพี่เหมือนกันน่ะ (มั่ง)

เชียร์อ่ะพี่เฉพาะตอนนี้น่ะ ลุยให้เต็มที่เลยพี่ อยากมากก็แค่จมตรีนตาย (ซึ่งไม่เสียดายเลยแม้แต่นิด)



ปล. มีความรู้สึกว่าตอนนี้พี่ปลาบึกมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมอ่ะ (เห็นสมควรเป็นอย่างยิ่งว่าให้มาอยู่กับผมดีกว่า น่ะ น่ะ น่ะ )

[nugaa01]

ยังอ่านไม่จบเลย เพิ่งถึงหน้าร้อย
จะตกหน้าซะและ แสดงว่าอาเฮียอู้ ไม่มาต่อ

ดันไว้ ๆ ฮึบ

ไปอ่านต่อและ แว๊บบบบบบ

[panang]

โจ๊กอย่าอู้ ขอร้อง

[snoopy]

เพ่โจ๊ก หายไปหนายยยยย
 

[BaoBao]

บุกรัง...พะบู๊....ฉุดคนของเราออกมา.....แล้ว.........เฮียโจ๊กหายไปไหนอีกล่ะเนี่ย ..... แล้วไงต่ออ่ะ????

[nbee]

รู้สึกว่าอาเฮียเราจะหายบ่อยนะเนี่ย

หายไปแบบค้างคาด้วยอ่า

อย่าหายไปนานอย่างนี้

[thaithai00]

เออกูผิด 2...ตอนพิเศษ ปีใหม่ 2009  ตอนที่ 13

“ โจ๊กมึงเป็นอะไรถึงได้เที่ยวไปหาเรื่องชาวบ้านเค้าอย่างนั้น ” มันเปิดฉากใส่ผมก่อนทันทีที่เราอยู่กันตามลำพังในห้อง

“ กูไม่ได้เริ่มก่อนนะ  มันหาเรื่องกูก่อนถามไอ้หมึกดูก็ได้ ”

“ แต่ถึงอย่างนั้นมึงก็ไม่ควรไปพาลต่อยชาวบ้านชาวเมืองเค้าซะเลือดตกยางออกซะขนาดนั้น ”

“ แล้วไง  มึงจะบอกว่ากูผิดว่างั้น ”   

“ อย่าหาเรื่องได้ไหม  กูพูดตามความเป็นจริง ”

“ ใช่  ถ้าจะพูดกันตามความเป็นจริง  ก็เพราะมึงนั่นแหละที่ทำให้กูต้องมีเรื่องกับไอ้สองคนนั้น ”

“ กูไปทำอะไรให้มึง ”

“ ถึงขนาดนี้แล้วมึงยังไม่รู้อีกเหรอว่าตัวเองก่อเรื่องอะไรไว้ ”

“ ก็นั่นซิ  กูยังไม่ได้ทำอะไรเลยซักหน่อย มึงต่างหากที่สร้างเรื่องแล้วมาพาลลงที่กู ”

“ เออๆ กูมันพาล  กูมันหาเรื่องแล้วก็ใส่ร้ายมึง  ในเมื่อกูมันเลวขนาดนี้กูก็ไม่อยู่เป็นตัวถ่วงมึงแล้ว  พรุ่งนี้กูจะกลับแต่เช้า...แล้วเรื่องของมึงกับกูเราก็จบกันไป ”

“ ไอ้โจ๊ก ”

“ ทำไม  เหรอว่าต้องแบ่งทรัพย์สินเงินทองก่อนกูถึงจะไปได้ ”

“ นี่มึงเอาส่วนไหนมาคิด ”

“ อ้อ  กูลืมไปมึงมันเป็นเศรษฐีที่ดินอยู่แล้วนี่  จะมาพูดเรื่องเงินเรื่องทองตอนนี้มันก็คงเป็นแค่เรื่องสิวๆ สำหรับมึง ”   

“ มึงมันพูดไม่รู้เรื่อง ”

“ เหรออออ  แล้วใครละที่พูดรู้เรื่อง  มึงเหรอเหรอว่าใคร ”

“ เลิก เลิก ”

“ อยู่แล้ว  มึงคิดว่าอย่างกูจะต้องทนอยู่กับคนอย่างมึงอีกเหรอ  ไงกูก็เลิกอยู่แล้ว ”

“ กูไม่ได้หมายคว่าอย่างนั้น  กูหมายถึงเลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้ว  เอาไว้มึงไปสงบสติก่อนดีกว่าแล้วเราค่อยมาคุยกันใหม่ ”

“ ไม่จำเป็น  อย่างไงพรุ่งนี้กูก็จะไปแต่เช้า ”

“ ไอ้โจ๊กอย่าว่ากูเสือกเลยนะ  กูฟังมานานแล้ว  เอางี้กูว่ามึงกับไอ้ปลาบึกไปหามุมนั่งสงบสติกันก่อนดีไหม ” ไอ้หมึกถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามายืนกลางห้องกั้นกลางระหว่างผมกับไอ้บึก

“ มุมสงบเหรอ  เหอะๆ กูว่ามึงหารถไปส่งกูเข้าเมืองตอนนี้ง่ายกว่าไหมไอ้หมึก ”

“ จะไม่มีใครไปไหนทั้งนั้น ”

“ แม่ /แม่ /แม่ ”

“ ตามแ่ม่ลงมา ”

“ ข่อยติ ”

“ ทั้งหมดนี่แหละ ”

“ ครับ / ครับ / ครับ ”


      นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นแม่ทำสีหน้าไม่ดีเอาซะเลย  ผมรู้ว่าเพราะอะไรแต่ใครบางคนสิยังคงทำหน้าเรียบเฉยเหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นแค่เรื่องปกติของมัน

“ ไหนใครจะเริ่มก่อน ”

“ .................. ” ผมมองหน้าไอ้ปลาบึกแต่มันมัน....เฉย

“ ปลาบึก  เราไปไหนมา ” เหมือนแม่จะรู้ว่าผมต้องการอะไร

“ ไปบ้านบักปี ”

“ มึงไปทำอะไร ”

“ ก็ไปเล่น ”

“ ตั้งแต่เช้าเนี้ยนะ  นี่มึงไปคลุกอยู่ในบ้านหลังนั้นตั้งแต่ที่มึงหายออกไปจากวัดเนี้ยนะ ” ผมองค์ลงทันที

“ ใจเย็นๆ โจ๊กเดี๋ยวแม่ถามให้เอง  อีกอย่างบ้านหลังนั้นนะลูกชายเค้าก็เรียนจบชั้นเดียวกันปลาบึกมาก่อน  ไงก็เพื่อนกัน ”

“ แน่ใจเหรอครับแม่ว่าแค่เพื่อน ”

“ กูไม่ใช่คนสำส่อน ” ไอ้ปลาบึกลุกขึ้นมายืนเถียงผม

“ นั่งลงปลาบึก ”

“ แม่ก็ดูที่ไอ้โจ๊กมันพูดดิ ”

“ ถ้ามองในมุมเค้ามันก็น่าคิด  เรานะต้องเข้าใจเค้าด้วย ”

“ แม่เข้าข้างมัน ”

“ แม่ไม่ได้เข้าข้างมันแต่มึงนะมันผิดเต็มๆ ” เสียงไอ้หมึกสอดเข้ามาข้างผม

“ พี่รู้ไหมว่าผมพาพี่โจ๊กไปหาพี่ถึงไหนบ้างวันนี้  แทนที่จะสำนึกกลับทำแต่เรื่อง ” เสียงไอ้ปลาซิวเข้าทางผมอีกหนึ่ง

“ กูแค่ไปบ้านเพื่อนมันผิดตรงไหน ”

“ ไปนะไม่ผิดหรอกแต่มันอยู่นานไปเปล่านี่สิผิด ”

“ เงียบไปเลยไอ้ซิวมึงไม่เกี่ยว ” ไอ้ปลาบึกหันไปตะคอกน้อง

“ พอได้แล้ว ” ผมทำได้แค่หันไปตะคอกไอ้ปลาบึกกลับ

“ เกี่ยวเหรอไม่เกี่ยวทุกคนในบ้านก็เที่ยวแหย่ขาเข้าไปร่วมตามหามึงกันทั้งนั้น  วันนี้มึงเป็นอะไรไอ้บึก ” ไอ้หมึกถามได้โดนใจผมมากๆ 

      ดูจากอาการของไอ้ปลาบึกวันนี้และตอนนี้แล้ว  ผมเหมือนเห็นมันเป็นใครซักคนที่ผมไม่เคยที่จะรู้จักและไม่อยากที่จะรู้จักเอาซะเลย  ปลาบึกคนเดิมหายไปไหน  ใคร...ใครทำให้มันเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

“ แม่ครับ  พรุ่งนี้โจ๊กคงต้องขอตัวแม่กลับกรุงเทพฯ ”

“ เออไปเลย  คำก็เลิกสองคำก็เลิก  ใช่ดิ๊ก็มึงมันมีโมรออยู่อีกตั้งคนแล้วนี่แล้วคนบ้านนอกอย่างกูมันจะไปมีความหมายอะไร ”

“ อย่ามาเปิดประเด็นโมมันไปเกี่ยวอะไร  แต่ถึงจะเกี่ยวอย่างน้อยมันก็ไม่ทำตัว ”

“ ทำตัวอย่างไง  พูดมาเลยว่ากูทำตัวอย่างไง ”

“ นี่พวกมึงจะทะเลาะกันทำไมกันเนี้ย  เกรงใจแม่บ้างนะ  ไอ้โจ๊กทำไมมึงไม่ถามในสิ่งที่อยากรู้ละจะได้จบๆ กันไป ”

“ กูไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น ” 

“ งั้นกูถามให้เอง  ไอ้บึกมึงไปทำอะไรในบ้านไอ้ปี ”

“ กูก็แค่ไปกินเหล้าพอเพื่อนมันชวนเล่นไพ่กูก็เลยติดลม ”

“ แล้วไงเหล้าหกใส่เสื้อผ้ามึงเหรอมึงถึงต้องใส่เสื้อผ้าคนอื่นเค้านะ ” แล้วผมก็อดใจที่จะไม่ถามในข้อนี้ไม่ได้

“ ใช่  ถ้ากูบอกอย่างนั้นไปมึงจะเชื่อกูไหมล่ะ ”

“ .................... ” ผมนั่งผมหน้ากลืนน้ำลายลงคอตัวเองอย่างยากลำบาก  เหมือนกระบอกตามันร้อนๆ ผมหันเหสายตาไปมองกองหนังสือพิมพ์ที่ซ้อนตัวอย่างเป็นระเบียบด้วยฝีมือแม่  กรอบข่าวอาชญากรรมเล็กๆ ปรากฎอยู่ตรงหน้าผม  ผมเพ็งสายตาเข้าไปอ่านมันวนไปเวียนมาซ้ำๆ อยู่เป็นสิบรอบเพื่อสะกดใจให้นิ่งถึงนิ่งที่สุด  ผมรู้ตัวว่ามันนี้ผมอ่อนแอมากๆ กับเรื่องของมัน  ผมเป็นห่วงมัน  หวงมัน  โกรธมันมากๆ แต่ก็พร้อมจะอภัยหากมันทำผิดจริงๆ แบบไม่รู้ตัว แต่เหนือสิ่งอื่นใดผมพึ่งรู้ตัวเองเอาก็วันนี้ว่าผมรักมันมาก...มากเกินกว่าที่ใจตัวเองจะรู้ตัว  มันบอกไม่ถูกครับไม่รู้กระทั่งว่าจะอธิบายอย่างไง  จริงๆ ผมก็รู้ว่าผมรักมันแต่พอเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นผมถึงรู้ตัวว่าคำว่ามากกว่ารักเป็นอย่างไง

“ เห็นไหม  มึงก็ไม่เชื่อ ” มันยังคงส่งคำพูดมากระแทกหูผมได้อีก

[salemon]

อร๊ายยยยยยยยย 
พี่ปลาบึกน่ารักมากกกกกกกก
พี่โจ๊กห้ามทำไรพี่ปลาบึกนะ

[RN]

 :beat:ไอโจ๊ก 

ปลาบึกเลิกเลยๆๆ  เดียวพาไปหาปั๋วใหม่ 

ปล.หมั่นไส้ไอโจ๊ก อย่างไม่มีสาเหตุ

[koimic]

สงสารทั้งสองฝ่ายเลยอ่ะ

คุยกันดีๆซิค่ะ

จะร้อง กระซิก กระซิก

ดีกันเร็วๆนะ

พี่โจ๊ก สู้สู้ 

[thaithai00]

:beat:ไอโจ๊ก 

ปลาบึกเลิกเลยๆๆ  เดียวพาไปหาปั๋วใหม่ 

ปล.หมั่นไส้ไอโจ๊ก อย่างไม่มีสาเหตุ

 

[IZE]

ยังไงละเนี่ยๆๆๆๆๆๆๆ

[B4U_BoA]

เฮียยยยยย

ใจเยนๆๆๆๆๆ

ค่อยๆคุยกันน้าา

[♥a2k♥]

เรื่องใหญ่ขึ้นแล้ววว   

ใจเย็นๆนะเฮียโจ๊ก กาซิกก

งึกกกก

แต่มันค้างงงงงอ่ะ 



 

[MIkz_hotaru]

ณ จุดนี้

เราเห็นใจพี่โจ๊ก


จบข่าว 


แต่รักพี่บึกเหมือนเดิม 

[โน๊อา]

อิอิ รัก รัก 

[tagloveX-Mark]

โอย ใจจะขาดรอน ๆ ทะเลาะกันใหญ่โตแล้วอ่ะ แล้วพี่ปลาบึกทำมัยเปลี่ยนไปอย่างงี้อ่ะ ฮือ ๆ เกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย 

[andy_kwan]

ไอ้โจ๊ก อย่าตีรวนนักเซ่ ฟังเมียแกบ้าง
อิอิ

[Donald~duck]

เครียด จะเป็นไงต่อ 

กอดพี่ปลาบึก 

[StillLoveThem]

...การดูแลใครซักคน หรือหลายๆๆคน ถ้าเราได้ทำจะรู้สึก..อิ่มใจ..
...โดยเฉพาะเรา..อยู่ในฐานะ..เจ้าของบ้าน..อย่างน้อยคนที่ไปด้วยก็ไม่รู้สึกว่า..ถูกทอดทิ้ง..
...ความรู้สึกเราตอนนี้เหมือนกับโจ๊ก...ปลาบึกเปลี่ยนไป..แต่เพราะอะไรละ...
...ปลาบึกคงไม่คิดว่า..โจ๊ก..เป็นของตายนะ..เพราะของตาย...มันดันมี..หัวใจที่เต้นอยู่..นะสิ..
...เรื่องมันเลยไม่จบง่ายๆๆๆ...เอาเหตุผล มายันกันดีกว่า..อย่าใช้..อารมณ์ตัดสิน...แม่คงเป็นตัวช่วยได้ดี...

[Simply Blue]

โจ๊กก็ใจเย็นก่อน (วุ้ยแก่แล้วทำไมใจยังร้อนได้อีก  )

ปลาบึกก็ทำเกินไปหน่อย  ก่อนมาบ้านที่บอกไว้ว่าอยากให้โจ๊กมาด้วยเพราะอะไร  ไม่ใช่เพราะอยากมาใช้เวลากับโจ๊กที่บ้านกับครอบครัวหรอกหรือ   แล้วพาเค้ามาตัวเองเป็นเจ้าบ้านกลับปล่อยเค้าไว้แบบนั้น...เฮ้อ เป็นเราก็คงน้อยใจ

ปล.  โจ๊ก...ขอได้ไหม ไอ้ประเภทมีอะไรก็ท้าเลิกตลอด เลิกเสียทีเถอะ  เจ็บทั้งคนฟังคนพูด 

หวังว่าทะเลาะกันคราวนี้ จะทำให้สองคนเข้าใจและรักกันมากขึ้น  อ่านแล้วก็ชวนให้เศร้า  ไม่ชอบคนทะเลาะกันจริงๆๆ

[pongsj]

  เศร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ