เกิดความผิดพลาดตรงตอนที่ 2 อ่ะผมดันไปเปลี่ยนหัวในหน้าที่ลงเรื่องเล่า เอาเป็นว่าครั้งนี้เปลี่ยนในหน้าที่ถูกให้แระครับ อย่ามาถามหาตอน 2 คนนะครับเพราะผมลงให้แล้ว
~~เออกูผิด 2...ตอนที่ 28~~ (กลับบ้านเรารักรออยู่ 3)“ เฮ้ย กูถามจริงๆ เถอะไอ้โจ๊ก ”
“ ถามไรวะ ”
“ กูว่ามึงแปลกๆ เพื่อนมึงแปลกยิ่งกว่า ”
“ แปลกยังไงวะ ”
ผมกับไอ้จ๊ากเราออกมาหาซื้อเหล้ายาปลาบปิ้งไปตระเตรียมเอาไว้เพื่องานตอนเย็นครับ แต่กว่าผมจะออกมากับไอ้จ๊ากสองต่อสองได้ก็เล่นเอาหืดขึ้นคอ ไม่ต้องถามนะครับว่าเกิดจากอะไรไอ้ตะเภาแก้วนะไม่เท่าไหร่แต่ไอ้ที่หนักสุดเห็นจะหนีไม่พ้นตะเภาทองน้องรัก แม่งดุจริงๆ
“ ดูเหมือนไอ้เด็กที่ชื่อโมจะมองมึงแปลกๆ ”
“ แปลกไงวะมึง ”
“ สายตาเหมือนคู่รักมากก่าเพื่อนหรือคนรู้จัก ” ผมรับหน้าที่ขี้มอไซร์โดยมีไอ้จ๊ากเป็นคนหอบข้าวของที่เราไปซื้อกันมาครับ แต่พอไอ้จ๊ากพูดอย่างนี้แล้วผมแถบจะปล่อยให้รถวิ่งลงคลอง
“ ไมมึงพูดอย่างนี้วะจ๊าก ”
“ กูว่ากูดูไม่ผิดอ่ะ ”
“ เชี้ย ใช่ที่ไหนกันเล่า ”
“ ไอ้โจ๊กกูอาบน้ำร้อนเรื่องรักๆ ใคร่ๆ มาก่อนมึงหลายขุมนัก กะไอ้เรื่องแค่นี้กูจะดูไม่ออกเชียวเหรอไง ”
“ ............ ”
“ ไอ้โจ๊ก นี่มึงไม่ไว้ใจกูแล้วเหรอวะ ”
“ เปล่า ”
“ มึงจะกลัวอะไรวะ พาค้ามาถึงนี่แล้ว ”
“ พ่อกูแม่กูจะว่าอย่างไงวะ ”
“ จะว่าอะไร อย่างดีก็แค่นอนหยอดน้ำข้าวต้ม 555+ ”
“ มึงไม่รังเกียจกูเหรอวะไอ้จ๊าก ”
“ มึงคิดว่ากูพึ่งรู้วันนี้เหรอไงว่ามึงชอบผู้ชาย ”
“ เฮ้ยถามจิง ”
“ กูรู้จักมึงเท่าๆ กับที่กูรู้จักตัวกู อะไรที่เป็นมึงกูรู้ทั้งนั้นแหละแต่แค่ไม่อยากพูดไปก็เท่านั้น ”
“ พ่อคงเสียใจกับกู ”
“ พ่อกับแม่ไม่เคยเสียใจกับสิ่งที่ลูกเลือกหรอกนะโว๊ย มึงเชื่อกู ”
“ แต่กู ”
“ มึงมาครึ่งทางแล้วนะไอ้โจ๊ก นี่มึงคิดว่าแม่จะดูไม่ออกจริงๆ เหรอว่าสองคนนั้นเค้าคิดเหรอว่ารู้สึกอะไรกับมึง ”
“ กูรู้ว่าแม่กูเป็นคนฉลาด ”
“ งั้นมึงก็ไม่ต้องห่วงอะไรแล้วนี่ ในเมื่อในตัวมึงมีเลือดที่ทั้งเก่งและฉลาดของพ่อกับแม่อย่างละตั้งครึ่งแล้วมึงจะกลัวอะไร ”
“ กูก็แค่ยังไม่มั่นใจ ”
“ ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก แม่มึงเค้ามั่นใจแล้วถึงยอมให้สองคนนั้นค้างที่นี่ได้ นี่ถ้าเค้ารู้สึกว่ามันไม่ใช่ป่านนี้สองคนนั้นคงโดนพ่อมึงจับส่องไปแล้ว ”
“ นี่มึงมั่นใจว่าพ่อกูรู้เหรอ ”
“ แม่ไม่เคยโกหกพ่อนะโจ๊กมึงก็รู้เหมือนที่กูรู้ ”
“ แล้วทำไมกูไม่เห็นพ่อทำอะไรซักอย่างล่ะ ”
“ 555+ แต่กูว่ามีคนทำแทนพ่อแล้วล่ะ ”
“ มึงความความว่าไงวะ ”
“ 555+ ”
ผมว่ามันชักจะยังไงๆ แล้วครับ แต่ที่แน่ๆ ไอ้จ๊ากคงรู้เห็นและเป็นใจไปกับพ่อและแม่ผมแน่ๆ เลย
" แม่ ไอ้สองตัวนั่นอ่ะ " ทันทีที่รถจอดสนิทผมก็ตรงดิ่งเข้าไปหามารดาตัวเองทันที
" แหม๋ มาถึงก็ถามหาเพื่อนก่อนเชียวนะ ทำไมกลัวหายเหรอไงหะ "
" แม่ครับ "
" เอาคนไหนก่อนอ่ะ "
" ก็ทั้งคู่นั่นแหละครับแม่ "
" ปลาบึกไปกับพ่อ พ่อแกเค้าพาปลาบึกไปช่วยลงลอบดักปลาที่หนองเดี๋ยวก็มา ส่วนแตงโมก็อยู่กับเด็กๆ ที่ท่าน้ำ "
" อืมดีแล้ว โจ๊กมีเรื่องอยากคุยกับแม่สองคนอยู่พอดี "
" เรื่องอะไร " แม่ผมละมือจากการหั่นผลไม้ขึ้นมามองหน้าผม
" เรื่อง "
" เรื่องสองคนนั้นใช่ไหม "
" แม่ "
" รักเค้างั้นสิ "
" ........... "
" คนไหนล่ะ เหรอว่าทั้งสองคน "
" แม่รู้ "
" แกนะเป็นลูกฉันนะไอ้ข้าวโจ๊ก จะวันนี้วันไหนจะกี่เดือนกี่ปีเหรอกี่วันฉันก็ยังขึ้นชื่อว่าเป็นแม่แกเป็นคนที่เบ่งเอาแกออกมานั่งโกหกฉันฉอดๆ อยู่ตรงหน้าเนี้ย "
" โจ๊กเปล่าซักหน่อย แค่ยังไม่ได้บอกก็แค่นั้นเอง " ผมคลานเข้าไปกอดแม่ก่อนจะเอนตัวนอนหนุนตัก
" จริงๆ แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะเพราะแกก้โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว แต่กับพ่อแกฉันไม่รู้แกต้องไปพูดเอาเอง "
" แม่ "
" อะไร "
" แม่เสียใจไหม ผิดหวังไหมที่โจ๊กเป็นอย่างนี้ "
" ก็นิดหน่อย "
" .............." ผมหลับตาฟังเสียงแม่พูดผมรับรู้ได้ถึงสัมผัสที่แม่ค่อยๆ ใช้มือลูบหัวผมอย่างเบามือ
" จริงๆ ถ้าเลือกได้แม่ก็อยากจะมีโอกาสที่จะได้เห็นหน้าหลานซักครั้งนะ แต่ถ้ามันเป็นไปไม่ได้จริงๆ แม่ก็ต้องเข้าใจและยอมรับมันให้ได้ "
" แล้วพ่อล่ะแม่ "
" พ่อเค้าก็คงมีบ่นๆ บ้างแต่แม่ว่าก็คงไม่นาน ก็แกมันลูกรักลูกชั่งของเค้านี่ "
" ผมขอโทษแม่จริงๆ นะครับ " ผมลุกขึ้นมานั่งก่อนจะค่อยๆ ลงไปนั่งแทบเท้าเพื่อกราบขอโทษแม่ตัวเอง
" ไม่เป็นไรหรอก " แม่ก้มลงมาดึงมือผมให้ลุกขึ้นไปนั่งข้างๆ ก่อนที่เราจะสวมกอดกันอีกครั้ง
" แม่ "
" เค้าเป็นคนดีใช่ไหมลูก "
" ครับแม่ "
" ลูกรักเค้าเหรอเปล่า "
" รักครับ "
" แล้วเค้าล่ะลูก "
" เค้าก็รักผมครับ "
" พ่อแม่เค้าล่ะ รู้เหรอยังว่าเรานะ "
" พ่อแม่โมรู้แล้วครับเพราะทุกวันนี้ผมก็อยู่ที่บ้านเช่าของพ่อโมเค้า ส่วนแม่ปลาบึกผมว่าจะขึ้นไปหาเค้าซักครั้งถ้าว่างก็คงไม่น่าเกินปีหน้าครับ "
" ดีแล้ว "
" แม่ "
" ว่าไง "
" แม่ช่วยผมพูดเรื่องนี้กับพ่อให้หน่อยนะ "
" อืม แม่จะลองพยายามดู "
" ขอบคุณครับแม่ "
อย่างน้อยแม่ก็เข้าใจผมล่ะนะ จะเหลืออีกคนก็พ่อเท่านั้น...สาธุขอให้พ่อเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายๆ เหมือนแม่ทีเถอะ
" พี่โจ๊ก "
" พี่อยู่นี่ "
" กลับมานานแล้วเหรอครับ "
" ซักพัก พาหลานไปเล่นน้ำมาเหรอ "
" ครับ "
" งั้นก็ไปอาบน้ำก่อนไปโมเดี๋ยวจะเป็นหวัด ไปแกก็พาเมียไปอาบย้ำอาบท่าซะ "
" แม่ / แม่ "
" แตงโมเป็นเมียแกก้ต้องถือว่าเป็นลูกสะใภ้ฉันอีกคนล่ะนะ " แม่ผมยิ้มให้ไอ้โม
" ขอบคุณครับแม่ " โอ้โมน้ำตาคลอๆ มันจ้องหน้าผมก่อนจะคลานเข้าไปกอดเอวแม่ผมไว้
" เป็นเด็กดีนะเรา " แม่ลูบหัวลูบตัวมันก่อนจะไล่พวกเราให้ไปอาบน้ำ
แม่ครับผมรักแม่ครับ....^^
" พี่โจ๊ก "
ผมกับโมเราเดินขึ้นมาบนบ้านได้ไอ้โมก็ตรงเข้ามาสวมกอดผมเหมือนกับดีใจค้างกับเรื่องเมื่อกี้อยู่
" อืม "
" พี่บอกแม่พี่เรื่องของเราแล้วเหรอครับ "
" เปล่า "
" อ้าว " ไอ้โมหุบยิ้มลงทันที
" แม่รู้เอง พี่เชื่อว่าอีกไม่นานพ่อก็ต้องรู้เรื่องของเรา "
" ครับ ได้แค่นี้โมก็ดีใจมากแล้ว "
" อดทนหน่อยนะโม "
" ครับ "
" พี่สัญญาว่าจะคุยเรื่องนี้กับพ่อให้เข้าใจ "
" ครับพี่โจ๊ก "
" งั้น ให้รางวัลเป็นค่ามัดจำพี่ก่อนได้ไหม "
" รางวัลอะไร มัดจำอะไร พี่ขี้โกง "
ผมหุบปากคนขี้ประท้วงด้วยปากของตัวไอ้ ไอ้โมสั่นเล็กน้อยแต่ก็ยอมให้ผมไซ้และระดมจูบไปทั่วร่างมัน ผมค่อยๆ ไล้งับเบาๆ ไปตามผิวขาวๆ ของมันก่อนจะค่อยๆ ถอดเสื้อยืดที่เปียกน้ำออกให้
" หนาวไหม "
" ครับ "
ไอ้โมเบียดตัวเองเข้ากับตัวผม ผิวลื่นๆ ของมันยังมีความชื้นของน้ำเกาะให้เห็นอยู่บ้างในบางจุด ผมค่อยๆ ลูบมือไปไล้ตัวมันก่อนจะค่อยๆ ปลดกางเกงของมันออกอย่างช้าๆ
" อย่าพี่เดี๋ยวแม่ได้ยิน "
" งั้นโมก็อย่างครางเสียงดังสิ " ผมกระซิบตอบมัน
" อ๊ะ อะ อะ งั้นพี่ก็อย่าทำให้โมเสียวสิครับ "
ผมล้วงมือเข้าไปในกางเกงในเพื่อจับชายมันลูดเล่นเบาๆ ไอ้โมกดปากเพื่อปกปิดเสียงครางไว้ ผมรู้ว่าอารมณ์หื่นมันควบคุมยากแค่ไหนและคนอย่างผมก็ควบคุมมันไม่ได้ซะด้วย
" ถอดนะ "
ผมกระซิบที่ข้างหูไอ้โมก่อนจะบรรจงถอดกางเกงในมันออก ไอ้โมเอามือปิดน้องชายมันไว้ ผมค่อยๆ ผลักมันเดินถอยหลังไปสู่เตียงนอน
" พี่ขอนะ พี่อยาก "
" อย่าเลยครับ "
ผมผลักมันนอนหงายไปบนเตียงได้สำเร็จ และทันทีที่กายซึ้งไร้อาภรณ์ปกปิดได้ขึ้นไปนอนทอดกายรออยู่ ผมไม่รอช้าผมปลดกางเกงตัวเองทิ้งแล้วตามขึ้นไปค้นหาความสุขบนเตียงต่อทันที ผมระดมจูบจนหนำใจแล้วก้ต่อด้วย...
“ ไอ้โจ๊กกกกกกกกก แม่เรียกกกกกกกกก ” เสียงไอ้จ๊ากไอ้มารความสุข
“ เออๆ เดี๋ยวกูลงไป ”
“ ให้ไวนะมึง อย่ามัวแต่เล่นตูดกันอยู่ เดี๋ยวบ้านโยกนะโว๊ยยยย 555+ ”
“ ไอ้จ๊าก ไอ้เชี้ยพ่อมึงตายสาดดด ”
“ ไอ้เชี้ยพ่อมึงก็พ่อกูแหละ 555+ ”
“ ลงไปหาแม่เถอะพี่เดี๋ยวโมจะไปอาบน้ำก่อน ” ไอ้โมชะโงกหน้าขึ้นมาหอมแก้มผมหนึ่งฟอดก่อนจะมุดหนีจากวงแขนผมไป
ผมคงต้องวิ่งลงไปหาแม่ก่อนแระครับ
“ ครับแม่ ”
“ น้าเปมาแหนะ เค้าอยากเจอแกนั่งรออยู่หน้าบ้านโน่นไปสวัสดีเค้าไป ”
น้าเปมีศักดิ์เป็นน้องสาวแม่ผมครับแต่ไม่ใช่น้องแท้ๆ แบบคลานตามกันออกมาหรอกครับ ในบ้านผมส่วนใหญ่ไม่มีใครชอบน้าเปยิ่งพ่อผมนะขานั้นอ่ะโคตรเกลียดน้าเปเลย ขนาดว่าไม่ให้เข้ามาเหยียบในบ้านกันเลยล่ะครับ แต่แม่ผมเค้าใจดีอย่างน้อยก็อนุญาติให้น้าเปเข้ามานั่งเล่นที่หน้าบ้านได้เวลาที่พ่อผมไม่อยู่
พ่อกับน้าเป็นมีเรื่องทะเลาะกันบ่อยมากครับ เพราะว่าน้าเปเป็นผู้หญิงที่เรียกว่าอีเม้า ปากตลาดและขี้อวดไปซะทุกเรื่อง คนแถวบ้านผมเค้ารู้จักน้าผมดีในนาม อีเปปากสว่าง แต่หน้าผมไม่สนครับ เค้ายังคงยึดหลักผู้หญิงปากดีอย่างต่อเนื่องโดยไม่ได้เกรงกลัวว่าใครจะเกลียด
“ น้าหวัดดีครับ ”
“ ต๊ายยย ไม่เห็นซะหลายปีโตเป็นหนุ่มแล้วหลานฉัน ไงมาเที่ยวบ้านเหรอว่าเอาเมียมาให้แม่มึงดูล่ะ นี่อย่าบอกนะว่าไปทำใครเค้าท้องมา ตายๆ นี่พ่อมึงเค้ารับได้เหรอนี่ 555+ ”
“ น้า โหมีแต่สิ่งดีๆ ทั้งนั้นเลยนะที่พูดมาอ่ะ ”
“ 555+ ”
“ มาเที่ยวเฉยๆ คิดถึงแม่นะเอาเงินมาให้แม่ใช้ ”
“ เหรอ กี่แสนล่ะ ไหนๆ ขอน้าล่ะ กูเป็นน้ามึงนะเลี้ยงมึงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย ”
“ ครับ ” ผมควักเงินให้น้าไปพัน
“ แค่นี้อ่ะ ”
“ โหน้าโจ๊กยังไม่รวยเลย เอาไว้โจ๊กถูกหวยรางวัลที่หนึ่งก่อนนะเดี๋ยวจะให้ซักล้านสองล้าน 555+ ”
“ ขึ้นกูรอมึงถูกหวยกูก็คงแก่เกินที่จะเดินห้างแระ ” น่านน เหอะๆ
“ มาไถเงินหลานไม่อายบ้างเหรอไง ” ไอ้จ๊ากครับนี่ก็คู่ปรับตัวยงรองจากพ่อผม
“ มันเป็นหลานกูมันก็ให้กู ไม่เหมือนมึงไอ้คนไม่มีน้ำใจ ”
“ ให้ทำไม ไหนว่าลูกสาวรวยนักรวยไหนทำงานงี้เงินเดือนสี่ซ้าห้าหมื่นไง จะมาเอาอะไรกับคนทำงานวันละ 300 บาทอย่างผม ”
“ เออไอ้งก งกเหมือนพ่อมึง ไอ้เค็ม ”
“ พอแระๆ น้ามีอะไรกับผมเหรอเปล่าที่มาหาเนี้ย ” ผมเริ่มลำคาญ
“ มี ”
“ จะมีอะไร๊ก็เรื่องเดิมๆ เรื่องเงินๆ ทองๆ นั้นแหละ ”
“ ไอ้จ๊ากไอ้ปากหมา มึงจะไปไหนก็ไปเลยไปคนเค้าจะคุยกันหมาไม่เกี่ยว ”
“ ไม่ไปโว๊ย ขืนลองไปดูดิมีหวังมึงหมดตัวแน่ๆ ไอ้โจ๊ก พนันกับกูไหมร้อยนึงกูเอาบาทเดียว ”
“ ไอ้จ๊าก ”
“ รายย เรียกกูได้น่าลำคาญ ”
“ ดูมึงดูพี่มึงนะโจ๊ก ขนาดกูเป็นน้ามันนะ มันเคยไหมที่จะให้เกียติกู ”
“ โอ๊ยยย แค่นี้ก็เกลียดจะแย่อยู่แล้ว คงไม่ต้องให้เกลียดกันไปมากกว่านี้แล้วมั้งน้า ”
“ เฮ้ออออ พอได้แล้วไอ้จ๊าก น้าก็เหมือนกันอย่าไปใส่ใจคำพูดมันนักเลย เอางี้มีไรพูดมาถ้าไม่พูดโจ๊กจะได้เข้าไปช่วยแม่ดูเรื่องกับข้าวในบ้าน ”
“ ทำไมมึงจะจัดงานอะไรเหรอ ”
“ นั้นไง เสือกอยากจะรู้ขึ้นมาอีกแล้วไง ”
“ ไอ้จ๊าก มึงนี่มัน ” น้าเปทำท่าจะขว้างอะไรซักอย่างใส่ไอ้จ๊าก
“ อย่านะน้า ขว้างมาจ๊ากไม่คืนจริงๆ ด้วยเอาดิ ”
“ เฮ้อออ ไอ้จ๊าก มึงนี่นะ ”
“ ลูกไม่มีพ่อแม่สั่งสอนก็งี้แหละ ”
“ โหพูดอย่างนี้เดี๋ยวมีตบปากแตก ” ไอ้จ๊ากถกแขนเสื้อเตรียมบู๊
“ พอๆ ไอ้จ๊าก ไม่มีอะไรหรอกน้าพอดีโจ๊กไม่ได้กลับบ้านนานเลยว่าจะรวมพลตั้งวงกินเหล้าเมาให้หายอยากซักหน่อย ”
“ เหรอ แล้วนี่ได้คนทำกับแกล้มเหรอยังอ่ะไอ้นุชมันทำกับข้าวเก่งอย่าบอกใครเลยนะ ” นุชคือลูกสาวน้าผมครับ สมัยเด็กๆ น้าผมอยากให้นุชได้เป็นเมียผมนัยว่าเรือล่มในหนองทองจะไปไหน แต่พ่อผมค้านหัวชนฝาครับ พ่อบอกว่าไม่อยากได้หลายปัญญาอ่น 555+ แสบไหมล่ะพ่อผม ^^
“ ฝีมือหมายไม่แดกล่ะไม่ว่า อย่านะมึงถ้าไม่อยากท้องเสียกูขอเตือน ”
“ ไม่เป็นไรหรอกป้า เพื่อนโจ๊กทำกับข้าวเก่ง เดี๋ยวทำเองกินเองดีกว่าไม่รบกวนนุชมันหรอกป้า ”
“ อ้าวเหรอ เออแล้วนั่นรถใครนะ รถมึงเหรอเปล่า ”
“ เปล่าครับ รถเพื่อนผม ”
“ เหรอโก้อย่าบอกใครเชียว แล้วไหนเพื่อนมึงล่ะหน้าตาดีไหม ”
“ พลาดจากหลานก็เล่งไปที่เพื่อนหลานแทนว่างั้น 555+ แต่สองคนนี้บอกได้คำเดียวว่าน้าคงต้องไปทำไร่แห้วรับประทานวะ 555+ ”
“ ไอ้จ๊ากอย่าปากหมา ” ผมหันไปทำตาเขียวใส่มันแต่ไม่รู้มันจะเห็นความเขียวในตาของผมเหรอเปล่า
“ พี่โจ๊กกก ” นั่นไม่รู้จะบ่นหาทำไมมันมาเลย
“ โมพี่อยู่นี่ ”
ไอ้โมเดินลงมานั่งข้างๆ ผมก่อนจะยกมือไหว้น้าเป ผมกับไอ้จ๊ากมองแวบเดียวก็รู้เลยครับว่าน้าผมรู้สึกพอใจในตัวไอ้โมเอามากๆ
“ เพื่อนมึงเหรอ ”
“ ครับ ชื่อโม โมนี่น้าพี่เอง ”
“ สวัสดีอีกครั้งครับน้า ^^ ผมชื่อโมครับ ”
น้าเปหันไปยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้ไอ้โม เป้าหมายเริ่มเปลี่ยนไปจากตัวผม ผมหันไปมองหน้าไอ้จ๊ากที่ยังคงทำหน้ากวนบาทาแบบไม่สนใจใคร
“ ผิวดีจังนะคนกรุงเทพฯ เนี้ย ” น้าผมถือวิสาสะตอนไอ้โมเผลอโดยการดึงแขนไอ้โมไปลูบคลำถูไถอย่างกับจะหาหวยบนตัวไอ้โม
“ ขอบคุณครับ ”
“ ชื่อโมเหรอพ่อคุณ ”
“ ครับ ”
“ แล้วมีเมียเหรอยังล่ะ ” ไอ้โมหันมาทำหน้าเหวอใส่ผมกับไอ้จ๊าก ส่วนไอ้จ๊าก
“ 5555+ โอ๊ยยยขำวะ 555+ ”
“ ไอ้จ๊ากมึงขำอะไร มึงเป็นได้อย่างที่เค้าเป็นเหรอเปล่า ” น้าผมยังคงจับแขนไอ้โมไว้แน่น
“ 5555+ ให้ทำอย่างที่โมทำอะไร 555+ โอ๊ยไม่กล้าหรอก ใจยังไม่ถึงพอ 555+ ” คำพูดมีความในจนผมกับไอ้โมรู้สึกได้เลยครับ
“ งั้นน้ากับก่อนนะเดียวเย็นๆ จะแวะมาใหม่ ”
และหลังจากน้าผมคล้อยหลังไปได้ตดยังไม่ทันหายเหม็น
“ พี่จ๊ากพี่พูดอย่างนี้หมายความว่าไงอ่ะ โมไม่เข้าใจ ” องค์เริ่มลง
“ ขอโทษๆ ไม่ได้ตั้งใจ ”
“ ขำมากนักใช่ไหม เป็นอย่างโมมันเป็นอย่างไง มันไปหนักส่วนไหนพี่ไม่ทราบ ”
“ อ้าวเฮ้ย กูแค่พูดเล่นแค่นั้นเองนะ ไอ้โจ๊กมึงดู... มึง ” ผมรู้ว่าคำที่มันเว้นไว้คืออะไร
“ ก็พี่มาว่าโมก่อน ”
“ กูไปว่าอะไรมึงไอ้โม ”
“ ผมไม่สนว่าพี่จะคิดเหรอว่าหมายความว่าอย่างไงทั้งนั้น แต่ไอ้อาการที่พี่ทำผมไม่ชอบ พี่หัวเราะเยาะผมพี่โจ๊กก็เห็นน้าก็เห็น ผมไม่ชอบให้ใครมาหัวเราะเยาะผมทั้งๆ ที่คนคนนั้นยังไม่รู้จักผมดีพอซะด้วยซ้ำ ”
“ กูก็บอกว่าขอโทษอยู่นี่ไงมึงจะมาเอาอะไรกับกูอีกวะไอ้นี่ ”
“ พี่ขอโทษแต่ปากผมไม่รับ ”
“ แล้วจะให้ทำไง ”
“ โมพอเถอะ ไอ้จ๊ากมันปากหมาไปเองแต่จริงๆ มันไม่มีอะไรหรอก ”
“ สั่งสอนเมียมึงหน่อยนะ ปากดีชิหาย ” ไอ้จ๊ากทำท่าจะลุกเดินหนี
“ ทำตัวอย่างนี้สิเมียถึงทิ้ง ”
“ ไอ้โม ” ไอ้จ๊ากถึงกับเลือดขึ้นหน้า
“ เหรอไม่จริง พี่ดูถูกโมก่อนนะ ทำไมพอคนอื่นเค้าพูดบ้างทำเป็นรับไม่ได้ ”
“ มึง ไอ้โม ”
เหมือนจี้ใจดำครับ คือว่าไอ้จ๊ากพี่ผมคนนี้มันไปทำผู้หญิงท้องตั้งแต่ยังเรียนไม่จบม.6 ซะด้วยซ้ำ พ่อแม่ของฝ่ายหญิงเค้าไม่ชอบไอ้จ๊ากครับเลยพาลูกสาวไปทำแท้งแล้วก็ห้ามพวกเค้าคบกันอีก แต่คนมันรักกันนะครับไม่นานพวกเค้าก้กลับมารักและคบกันอีกจนเรียนจบแล้วก็ท้องอีกเหมือนเดิม ไอ้จ๊ากพาเมียหนีไปอยุ่กินกันที่ต่างอำเภอจนมีลูกคนที่สองแหละครับพ่อแม่ของฝ่ายหญิงเค้าถึงตามไปเจอ
สุดท้ายเค้าเอาตัวลูกสาวเค้ากลับไปโดยไม่สนใจหลานตาดำๆ สองคนว่าจะอยู่จะเลี้ยงอย่างไง ไอ้จ๊ากเลยจำใจหอบลูกชายสองคนกลับมาอยู่กับพ่อแม่ผมจนทุกวันนี้ ผมเดาว่าโมคงไปถามกับแม่ผมว่าเด็กสองคนนี้เป็นลูกเต้าเหล่าใคร ไม่งั้นคงไม่รู้หรอกว่าไอ้จ๊ากถูกเมียทิ้งทั้งๆ ที่ผมก็ยังไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้มันฟัง
“ พอๆ โมขอโทษพี่เค้าเดี๋ยวนี้ ”
“ ไม่ ”
“ โม ”
“ ผมไม่ผิด พี่จีากต่างหากที่ต้องขอโทษผม ”
“ โมพี่บอกว่าขอโทษพี่เค้าเดี๋ยวนี้ ”
“ พี่โจ๊กเข้าข้างเค้าเหรอ ”
“ เปล่า แต่พี่ว่าเราพูดแรงไปนะ ”
“ แล้วเค้าล่ะ พี่รู้สึกแทนเค้าเพราะเค้าเป็นพี่ชายพี่ แล้วความรู้สึกของโมตอนที่ถูกเค้าหัวเราะเยาะล่ะพี่โจ๊กรู้สึกแทนโมบ้างไหม ” ไอ้โมทำท่าจะร้องไห้
“ พี่เข้าใจ แต่ว่าเรื่องที่โมพูดมันแรงเกินไป ”
“ เหรอ พี่ว่าเรื่องขอโมมันไม่รุนแรงเลยใช่ไหม ได้...ในเมื่ออยากให้โมขอโทษพี่เค้า ก็ได้ (ไอ้โมหันหน้าไปหาไอ้จ๊าก) โมขอโทษครับพี่จ๊ากโมผิดเอง (แล้วมันก็หันหน้ามาทางผม) พอใจพี่หรือยัง หรือว่าผมต้องก้มลงกราบเท้าพี่ชายพี่ด้วย ” แล้วมันก็วิ่งร้องไห้เข้าบ้านไป
“ โมเดี๋ยว ”
“ ไอ้โจ๊ก ” ไอ้จ๊ากเอื้อมมือมาดึงแขนผมไว้
“ หืม ”
“ ไม่ต้องกูเอง ”
แล้วไอ้จ๊ากก็วิ่งตามไอ้โมเข้าบ้านไป...
“
ไอ้โจ๊ก ไอ้จ๊าก พวกมึงมานี่เลย ” <<< นี่คือคำพูดของแม่ผมในตอนต่อไปครับ
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1508189 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก