ใกล้จะลาจอกันแล้วครับสำหรับเรื่องเล่าของกระผม แต่อย่ากระนั้นเลยวันนี้ผมห้อยพระรุ่นแถไถเถือกมาด้วยเพื่อที่จะหน้าด้านทำตามเพื่อนในเล้าที่บอกว่าไม่อยากให้จบเร็วก็ให้มีตอนที่ 1.1,1.2 กันต่อไป
ดังนั้นจึงจัดมาให้แว้ววววค๊าบ
~~เออกูผิด 2...ตอนที่ 28~~ (กลับบ้านเรารักรออยู่ 1)“ โหพี่โจ๊กอากาศดีชะมัด ” สำหรับขาไปคราวนี้จากการเป่ายี้ฉุบแล้วไอ้โมชนะครับ เพราะงั้นมันเลยได้รับอภิสิทธิ์ขึ้นมานั่งหน้าคู่กับผม
“ นั่นดิโม รู้งี้เราออกมาเที่ยวต่างจังหวัดกันบ่อยๆ ก็ดีนะ อากาศเหรอก็สดชื่นกว่า ดูโน่นวิวก็ส๊วยสวยเนอะโมเนอะ ”
“ ช่ายยยยย ”
กระผมไอ้โจ๊กเจ้าเก่าเจ้าเดิมครับ วันนี้เป็นวันดีเป็นศรีวันแต่จะเรียกให้ถูกต้องเรียกว่าเป็นศึกวันทรงชัยจะดีเสียกว่า เพราะผมแคดแว่ (คาดว่า) ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้านี้อาจมีการวางมวยระหว่างแม่ผัวกับลูกสะใภ้เกิดขึ้นอย่างแน่นอนครับ
ก็อย่างที่กล่าวไว้ในตอนก่อนหน้านี้ว่าแม่ผมอยากเจอลูกชายตัวเป็นๆ อย่างผมซะเหลือเกินครับ แม่ถึงกับโทรศัพท์มาตัดพ้อต่อว่าจนเกือบจะตัดแม่ตัดลูกกับผมกันเลยทีเดียวถ้าไม่ได้เห็นหน้าผมใน 48 ชั่วโมงนี้ โอ้ววววแม่เจ้า...แม่ผมชั่งใจร้ายนัก ขนาดว่าผมบอกกับแม่ว่าไปไม่ได้จริงๆ เนื่องจากติดธุรกิจพันแปดร้อยล้านมันรัดตัวอยู่แม่ผมก็ยังตลกบอกว่า “ งั้นเอ็งเอาแต่หัวมาก็ได้ เพราะแม่แค่อยากเห็นหน้าเอ็งแค่นั้น ” จากนั้นก็ส่งเสียงกระซิกๆ เหมือนกำลังร่ำร้องไห้เพราะเสียใจที่ลูกชายตัวเองติดธุระทำเอาผมรู้สึกจิตตกที่ต้องทำให้แม่เสียน้ำตา
“ แม่ครับไม่เอาไม่ร้องไห้ ก็ได้ๆ ผมกลับก็ได้ครับแม่ แม่อย่าร้องไห้นะครับ ”
“ ฮึก ฮึก ”
“ แม่ครับ โจ๊กบอกแล้วไงโจ๊กจะกลับแม่หยุดร้องไห้ได้แล้ว โจ๊กไม่สบายใจนะ ”
“ ก็ได้ แม่ก็อิ่มพอดีเหมือนกัน ”
“ อิ่มไรแม่ ”
“ ส้มตำ แปปนะๆ (เสียงแม่ตะโกน/ โอ๊ยยยกูบอกให้มันใส่พริก 10 เม็ดนี่มันใส่เป็นไร่กันเลยเหรอไงว่ะ ) ”
“ แม่ครับ ”
“ จ๋าลูก ”
“ แม่ไม่ได้ร้องไห้เพราะโจ๊กใช่ไหมครับเมื่อกี้อ่ะ ”
“ อ๋อจ๊ะ แม่เผ็ดนะ 5555+ โอ๊ยอ๊ายอายยย 555+ ” เฮ้ออออเล่นเอาลูกเครียด
“ งั้นแม่ครับ ผมของเลื่อนกำหนดเดินทางไปพบแม่เป็นช่วงปีใหม่ได้ไหมครับ ”
“ ได้จ๊ะ จริงๆ แม่ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ ก็แค่ว่าจะจัดการเรื่องมรดกให้มันเสร็จๆ ไป แต่ลูกไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะไงไอ้จ๊ากก็ว่างอยู่ เอาเป็นว่าแม่โอนไปเป็นชื่อจ๊ากไว้ก่อนก็ได้นะลูกดีไหม ”
“ โอ้วววว อย่ากระนั้นเลยครับแม่ เดี๋ยวโจ๊กลงไปเองดีกว่าครับ เพราะโจ๊กก็กำลังคิดถึงแม่อยู่พอดีเลย แหะๆ ”
“ ไอ้ลูกเลวววว ”
“ ขอบคุณครับแม่ที่ชื่นชม ”
“ 555+ รีบมาล่ะ เดี๋ยวแม่เกิดเปลี่ยนใจไปยกมรดกให้ไอ้จ๊ากแล้วจะหนาว ”
ไม่ต้องส่งสัยไปครับว่าไอ้จ๊ากเป็นใครเพราะเดี๋ยวอีกแปปเพื่อนๆ ก็จะได้รู้จักมันครับ ย้อนกลับเข้ามาเข้าเรื่องกันต่อดีกว่าผม
“ พี่โจ๊กอีกไกลไหมอ่ะ ”
“ โอ๊ยไกล นั่งอีกนานอ่ะ เอางี้พี่ส่งเรากลับกรุงเทพฯ ก่อนไหมขืนไปกับพี่นะนั่งอีกนานตูดงี้บานแน่ๆ ”
“ อย่ามาตลกเดี๋ยวโบก ไหนพี่บอกโมว่าบ้านพี่แปปเดียวไง ตดยังไม่ทันหายเหม็นก็ถึงแล้ว นี่พี่ไม่ได้ขับรถอ้อมโลกอยู่ใช่ไหม ”
“ เปล่าค๊าบบบ โธ่ๆ ใครจะกล้าไปทำอย่างนั้นกับเมียอันเป็นสุดที่ร๊ากกกทั้งสองได้ หุหุหุ ”
“ คิดได้อย่างนี้ก็ดีแล้ว เพราะถ้าพี่เล่นตุกติกแบบว่าไม่อยากพาโมกับพี่ปลาบึกไปพบแม่พี่ละก็ ” ไอ้โมหันมาทำท่าเฉือดคอตัวเองให้ผมดู
“ ค๊าบบบบ กลัวแล้วค๊าบบบ ”
“ 555+”
“ ขำเชี้ยไรไอ้บึก เดี๋ยวปั๊ดจับดูดปาก ”
“ ขำคนกลัวเมียอย่างมึงไง ”
“ ใคร ใครกลัวเมียมึงเอาอะไรมาพูดไอ้ปลาบึก ”
“ ไม่กลัวแล้วไอ้อาการอย่างนี้เค้าเรียกว่าอะไรวะ ”
“ เค้าเรียกว่าเกรงใจโว๊ย ”
“ เหรออออ ” ดูมันครับ มันไม่พูดเปล่ากลับส่งสายตามาถากถางเอาซะหัวใจผมโล่งเตียนเข้าไปอีก
“ พี่โจ๊กหิวไหม ”
“ ไม่อ่ะ โมหิวเหรอ ”
“ เปล่าแค่เห็นว่าเมื่อเช้าพี่กินข้าวไปนิดเดียวเองอ่ะ ”
“ ไม่หิวอ่ะ เอาไว้ไปกินข้าวกับแม่เลยทีเดียวดีกว่า ”
“ งั้นเรามาหาอะไรทำกันดีกว่านะ ดีไหมพี่ปลาบึก ”
“ ดีๆ ทำไรดีอ่ะ ”
“ งั้นมาเล่นจ้ำจี้กับพี่ไหมโม 555+ ” อันนี้แค่พูดล้อเล่นไปครับไม่ได้จะทำจริงๆ แต่ไอ้สองตัวกับทำตาขวางเหมือนผมพูดอะไรผิด
“ บ้าพี่โจ๊กนี่ ”
“ งั้นเดี๋ยวเจอป่ามึงเลี้ยวเข้าไปเลยนะ เดี๋ยวกูกับน้องจะถอดกางเกงรอ ”
“ 555+ / 555+ / 555+ ” เหอะๆ แม่งเอาจริง
พวกเราขับรถกันมาเรื่อยๆ อย่างไม่รีบร้อนครับ สองข้างทางยังคงอุดมสมบูรณ์ไปด้วยนาข้าวของชาวบ้าน ถึงแม้ว่าในนาจะมีแต่หญ้าไม่มีข้าวให้พวกเราเห็นแต่มันก็ช่างดูดีและดูเขียวขจีดีเหลือเกินครับ
“ ไอ้โจ๊ก ควายๆ ”
“ ถ้ากูควายมึงก็ลูกหมาแล้วไอ้บึก ”
“ สาดนี่กูชี้ให้มึงดูควายไม่ได้บอกว่ามึงเป็นควายซะหน่อย ร้อนตัวอีกแระ ”
“ 555+ ”
“ ขำไรโม ”
“ อุ๊บ คริกๆ ” ไอ้โมเอามือปิดปากกลั้นหัวเราะเต็มที่แต่เสียงก็ยังคงหลุดออกมาให้ผมได้ยินอยู่ดีครับ
“ เอางี้ไอ้โจ๊กงั้นกูยอมเป็นควายเอง แต่มึงต้องเป็นโคลนนะ ”
“ ทำไมวะ ”
“ ก็ถ้ามึงเป็นโคลน กูก็จะยอมเป็นควายกูจะได้จมปลักรักมึงตลอดไปไง ”
“ ฮี้ววววว แหวะ 555+ เลี่ยนวะพี่ปลาบึก 555+ ”
“ ไอ้คนไร้หัวใจ ” ไอ้บึกหันไปต่อว่าไอ้โม
“ ใช่สิโมมันคนไร้หัวใจ ก็พี่โจ๊กเอาหัวใจโมไปหมดแล้วนี่ ”
“ ฮี้วววววว 555+ เอาอีกๆ ” ไอ้บึกส่งเสียงเหมือนเชียร์มวย
“ เฮ้ออออ ”
“ อ้าว ถอนหายใจทำไมอ่ะโม ไม่สนุกเหรอ ” ไอ้บึกหุบยิ้มหน้าเศร้าตามน้องทันทีครับ
“ เรามันก็มีแต่พาสเวิร์ดเข้าสู่อินเตอร์เน็ต ”
“ แล้ว ?? ” ผมกับไอ้บึกหันหน้าไปลุ้นไอ้โม
“ แต่ไม่มีแอคเซสเข้าสู่หัวใจเธอ 555+ ”
“ แหวะ / แหวะ ” เสียงผมกับไอ้บึกขานรับมุกไอ้โม
“ เออไอ้โจ๊กมึงเคยเข้าไปค้นชื่อมึงในพจนานุกรมปะวะ ”
“ เคยถามทำไม ”
“ แล้วมึงหาเจอไหม ”
“ ไม่อ่ะ ”
“ งั้นต่อไปนี้มึงก็ไม่ต้องแปลกใจหรอกนะที่หาชื่อตัวเองในพจนานุกรมไม่เจอ...”
“ เพราะ?? ”
“ เพราะมันย้ายไปอยู่ในใจกูแระ 555+ ”
“ สาดดด ”
“ 555+ / 555+ ” ไอ้โมกับไอ้บึกพากันขำ
“ เออไอ้โจ๊กกูมีเรื่องเล่า ” เอาอีกแระครับ
“ เรื่องอะไรพี่ปลาบึกเอาฮาๆ นะ ”
“ ไม่รู้จะฮาเหรอเปล่าต้องลองฟังดูเอง ”
“ เล่ามาๆ โมอยากฟัง ”
“ ชื่อเรื่องยังไม่ครบ ”
“ สติคนเล่าอะดิที่ยังไม่ครบอ่ะ ” ขอผมกัดมันซักคำเถอะครับหมั่นเขี้ยว
“ สาดนี่มึงจะฟังไหม ดีแต่ว่ากูมึงแหละไอ้โจ๊กระวังตัวไว้เถอะซักวันจะเจอสต๊าดที่ติงกู ”
“ 555+ เล่นของสูงนะมึง ”
“ 555+ อะต่อๆ พี่ปลาบึก ”
“ อาจารย์โกยหมอดูชื่อดังโทรไปเจอประสิทธิ์ซึ่งเป็นคนติดอ่างรับสาย
อาจารย์โกย / ฮาโหลคุณโสณอยู่ไหม
ประสิทธิ์ / ไม่...ไม่...ไม่..อยู่...อยู่
อาจารย์โกย / ตกลงอยู่เหรอไม่อยู่
ประสิทธิ์ / อยู่...อยู่..เบอร์...เบอร์...0...0...8...8...7...7...4...4...2...2
อาจารย์โกย / ขอบคุณ (แล้วก็วางสายไป)
ประสิทธิ์ / ยัง...ยัง...เหลือ...เหลือ...อีก...อีก...5...5...เบอร์...เบอร์ ”
“ 555+ / 555+ / 555+ ” สาดแล้วมันจะโทรเจอกันไหมเนี้ย
แล้วมุกเสี่ยวๆ ก็พาเราเดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางได้อย่างราบรื่นครับ ผมเลี้ยวรถเข้าสู่เขตรั่วไพศาลแห่งบ้านทรายทองที่ฉันปองมาสู่ (
คนละเรื่องและ) นั่นไงแม่ผม...
“ พี่โจ๊กๆ โมลืมถามอ่ะ ”
“ ถามเรื่องอะไร ”
“ คือจะให้โมแทนตัวเองว่าอะไรอ่ะเวลาคุยกับไม่พี่ ผม โม หรือว่าหาดีอ่ะ ”
“ อะไรก็ได้ แม่พี่ไม่ถือหรอก ”
“ แม่มึงใจดีไหมวะโจ๊ก ”
“ เดี๋ยวก็รู้ ไปลงไปแม่กูเดินมาโน่นแล้ว ”
แล้วไอ้บึกกับไอ้โมก็เก็บอาการทุกอย่างทิ้งไว้ในรถเหลือก็เพียงความเป็นเด็กดีที่เอาติดตัวกันออกไป
“ ไงลูกเหนื่อยไหม ”
“ สวัสดีครับแม่ ” ผมหันไปส่งซิกให้ไอ้สองตัวเดินมายกมือไหว้แม่สามีใกล้ๆ
“ สวัสดีครับแม่ / สวัสดีครับแม่ ”
“ ไหว้พระเถอะลูก เป็นไงนั่งรถกันมานานเหนื่อยไหม มาๆ กินน้ำก่อนลูก ”
“ พ่ออ่ะแม่ ” ผมหันไปมองหาอีกหนึ่งผู้ปกครองที่เหลือ
“ ไปตลาดไปซื้อของมาทำให้เรากินนั่นแหละ ”
“ โหดีจังวันนี้จะได้กินฝีมือพ่อด้วย ”
“ แล้วนั่น ” แม่กระซิบข้างหูผมก่อนจะส่งสายตาไปมองตะเภาแก้ว ตะเภาทองสองเมียรัก
“ อ๋อ นั้นปลาบึกครับ ”
“ อุ๊บ 555+ ”
“ แม่ ” ผมเอาศอกกระทุ้งเอวแม่เบาๆ
“ ขอโทษๆ ชื่อน่ารักดีลูก ใครนะชั่งตั้งชื่อให้ได้ ”
“ พ่อแม่เค้าซิแม่ ”
“ แล้วอีกคนล่ะลูก ”
“ ผมชื่อโมครับแม่ ” ไอ้โมเดินมารายงานตัวเองกับแม่เสร็จสรรพ
“ แตงโม ”
“ 555+ ครับแม่จะเรียกอย่างนั้นก็ได้ครับ ^^ ”
“ ไปๆ เข้าบ้านไปกินน้ำกินท่ากันก่อนลูกมาเหนื่อยๆ ”
“ ครับ / ครับ /ครับ ”
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1508374 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก