~~เออกูผิด 2...ตอนที่ 27~~ “ ป๊าดดดดด สู ลุกทะแหมะ ” ไอ้บึกใช้เท้าประคบเบาๆ ที่บั้นเอวผม มันช่างเป็นการทักทายยามเช้าของคู่รักที่หวานแหว๋วเช่นคู่ผมจริงๆ ครับ
“ โอ๊ยย ไอ้เชี้ยยยยกูจะนอน ”
“ นอนอะไรนักหนา เมื่อคืนก็เข้านอนตั้งแต่สองทุ่มนี่มันจะเที่ยงแล้วนะโว๊ยตื่นนนนน ”
“ โอ๊ยย ตื่นมาทำไรวะ วันหยุดทั้งทีขอกูนอนยาวๆ บ้างไม่ได้เหรอวะ ”
“ อ้อ มึงอยากนอนยาวๆ ใช่ไหม ”
“ เออ ”
“ ได้ มึงได้นอนยาวววววแน่ทีนี้ ”
“ สาดนี่กวนอยู่ได้ ” ผมวุบหน้าลงกำลังเคลิ้มๆ เลยครับ
“ ย๊ากกกกกกกกกกกกกก ”
“ อั๊ค โอ๊ยย แม่งเอ๊ยไรเนี้ยยย ”
ไอ้บึกครับมันเป็นบ้าอะไรไม่รู้กระโดดทับกลางหลังผมดังอั๊คเลย ความเจ็บนี่แล่นเข้าง้ามก้นกันเลยอ่ะ
“ ก็มึงอยากนอนนานๆ ไง ก็มีแต่คนตายอ่ะถึงนอนนานๆ ได้อย่างนั้น อีกซักทีไหม ”
“ โอ๊ย แม่งกูเจ็บนะมึง โอ๊ยย ” ผมเอื้อมมือไปลูบหลังตัวเองมันยังรู้สึกเจ็บๆ อยู่เลยครับ
“ โอ๊ยแค่นี้ไม่ตายหรอกน่า ลุกๆ กูจะเอาที่นอนปอกหมอนไปซัก ”
“ อะไรวะ พึ่งจะซักไปแหมบๆ ซักอีกแระ ”
“ โอ๊ยใครเค้าจะไปเหมือนมึงซักปีละครั้งไอ้บ้า ลุกๆ ”
“ ปลาบึก ”
“ อะไร ”
“ สิ้นเดือนนี้กูจะกลับบ้านนะ ”
“ บ้านไหน ”
“ บ้านที่ต่างจังหวัด ”
“ เหรอ มีใครเป็นอะไรเหรอเปล่า ”
“ เปล่า แค่แม่อยากเห็นหน้าลูกชายสุดที่รักนะ ”
“ เหรอ ไปนานไหม ”
“ ยังไม่รู้ดูก่อน ”
“ จะกลับกี่วันก็ยังไม่รู้เลยเหรอไง อะไรวะมีแผนเหรอเปล่าเนี้ย ”
“ แผนเชี้ยไรคนจะกลับบ้าน ”
“ โมรู้ยัง ”
“ กูบอกมึงเดี๋ยวโมก็คงรู้เองแหละ ”
“ ไม่อยากให้ไปเลย ” ไอ้บึกตีหน้าเศร้า
“ เฮ้ยมึง กูมีพ่อมีแม่นะโว๊ย ไม่ได้เกิดจากกอกล้วยซะเมื่อไหร่ ”
“ ก็รู้ ”
“ ทีครั้งก่อนมึงยังกลับได้เลย ”
“ กูรู้ แต่กูก็อดใจหายไม่ได้นี่หว่า ไว้ไปสิ้นปีทีเดียวไม่ได้เหรอวะ ”
“ มึงจะบ้าเหรอไง ขืนรอสิ้นปีแม่กูคงขึ้นมาฆ่ากูแน่ ”
“ แม่มึงเค้ารักมึงจะตายเค้าไม่ทำอย่างนั้นหรอกกูรู้ ”
“ เหรอ ”
“ โจ๊ก ”
“ อะไร ”
“ กูกับโมไปด้วยได้ไหม นะๆ ” ไอ้ปลาบึกเข้ามาออดอ้อนเอาใจผม
“ No ”
“ ทำไมล่ะ ”
“ เดี๋ยวเมียกูที่โน่นจะเข้าใจผิด 555+ ”
“ อะไรนะขออีกทีซิไอ้พี่โจ๊ก ”
“ โม / โม ” มาแล้วครับแม่ทูนหัวผมตัวเป็นๆ เลยครับ ครั้งนี้เป็นความผิดไอ้บึกเต็มๆ ครับที่เข้ามาแล้วเสือกไม่ปิดประตู
“ เออคือว่าพี่ พี่พูดเล่นนะครับ แหะๆ ^^ ”
“ เหรออออ พูดเล่นใช่ไหม ห๊า ” ไอ้โมเดินเข้ามาได้ก็ทำร้ายร่างกายชายอันเป็นสุดที่รักทันทีด้วยการบิดหูผมขึ้นๆ ลงๆ
“ โอ๊ยยยยย เจ็บๆ ปล่อยๆ ”
“ 555+ สมน้ำหน้าโดนซะเป็นไง เอาเลยโมพี่สนับสนุนเต็มที่ 555+ ”
“ โอ๊ยโมพี่เจ็บนะปล่อยก่อน ”
“ โมแค่บิดเล่นๆ เองนะเนี้ย ”
“ โหนี่เล่นๆ เหรอ ” ผมลุกขึ้นไปส่องกระจกดูหูตัวเองแดงเห็นๆ เลยครับ
“ ช่วยไม่ได้ทีพี่ยังพูดเล่นๆ ได้เลยแล้วทำไมโมจะบิดเล่นๆ บ้างไม่ได้ห๊ะ ”
“ อูยยย ครับๆ พี่ผิด”
“ แหงล่ะ บอกมานะไอ้พี่โจ๊ก (แล้วมันก็ใช้ฝ่ามือกระหน่ำตามร่างผมอีกล๊อตใหญ่) ว่าพี่ยังไปมีใครแอบซ่อนไว้อีก ”
“ โอ๊ย ไม่มี๊ ”
“ ไม่จริงโม พี่ได้ยินเต็มสองรู้หู ”
“ ไอ้สาดดด มึงนี่ก็เนอะยุไม่เข้าเรื่อง ”
“ น่านนน เห็นไหมโมไอ้โจ๊กมันร้อนตัวเห็นๆ ” เออเอาเข้าไป
“ เดี๊ยะๆ โมบอกไว้ก่อนเลยนะไอ้พี่โจ๊กถ้ารู้ว่ายังมีเล็กมีน้อยซ่อนอยู่ตามซอกตามหลืบอีกละก็ พี่ได้นั่งฉี่แทนยืนฉี่แน่ๆ ”
“ 555+ ”
“ ขำไรไอ้บึก ”
“ เอ้าขำก็ไม่ได้ไอ้นี่ ระแวงนะเนี้ยยยย ”
“ พอเลย นี่มึงเห็นไหมเนี้ยหูกูแขนกูแดงไปหมดแระสาดดด ”
“ เออโมมาก็ดีแระพี่จะได้พูดทีเดียวเลย ”
“ ทำไม ”
“ สิ้นเดือนพี่จะกลับบ้านนะ ”
“ อืม ”
“ ..............” ผมหันไปมองจ้องหน้าไอ้ปลาบึกดูมันอึกอักเหมือนคำตอบที่ได้รับจากไอ้โมจะไม่โดนใจมันเอาซะเลย
“ อืม สั้นๆ แค่นี้เหรอโม นี่โมจะไม่ถามพี่ซักคำเหรอว่าไปทำไมอะไรอย่างไงอ่ะ ”
“ ไม่จำเป็น ”
“ อ้าวทำไมล่ะโม ” ไอ้ปลาบึกเดินไปจับแขนไอ้โมเหมือนอยากรู้ว่าน้องคิดอะไรอยู่กันแน่
“ ก็ไม่เห็นจะต้องอยากรู้เลยนี่พี่ปลาบึก ในเมื่อพี่โจ๊กจะกลับบ้านใช่ไหม ”
“ ก็ใช่ ”
“ แล้วเราสองคนเป็นใคร ”
“ เป็นเมียมันไง ”
“ อะถูกกก ”
“ แล้วอย่างไงพี่ไม่เข้าใจ ”
“ แล้วจะไปถามเค้าทำไมล่ะพี่ปลาบึกก็ในเมื่อเราเป็นเมีย เป็นลูกสะใภ้แม่พี่โจ๊ก เพราะฉะนั้น ”
“ โมหมายความว่าเรา ” ไอ้ปลาบึกฉีกยิ้มกว้าง
“ ใช่ เราจะไปไหว้แม่สามีกัน ”
“ เฮ้ยยยยย เดี๋ยวๆ พี่ไปทำธุระนะไม่ใช่ไปเที่ยวววว”
“ ไปพี่ปลาบึก ”
“ ไปไหน ”
“ ไปหาซื้อของฝากแม่สามีกันดีกว่า อย่ามาเสียเวลาจมปลักอยู่กับไอ้คนลามกอยู่เลย ”
“ ถูก ”
“ 555+ / 555+ ” ว่าแล้วมันก็เดินคล้องแขนจากผมไป ทิ้งไว้แค่ร่องรอยของการถูกทำร้ายจากไอ้ตะเภาทอง
ศึกนี้ใหญ่หลวงเกินกว่าที่ผมจะรับมือได้ครับ เพราะข้างหนึ่งก็แม่ผมอีกข้างก็เมียรักอีกตั้งสอง จำต้องการที่ปรึกษา....ว่าแล้วก็ต้องไอ้นี่เลย
“ อะไรนะพี่ไอ้โมกับพี่ปลาบึกเนี้ยนะจะตามไปบ้านนอกกับพี่ด้วย ”
“ ไอ้นี่เรียกซะน่าเกลียดเดี๋ยวกูตบกะบาลแยกเลยนี่ ”
“ โอ้วๆๆๆ อ่ะน้องไก่ขอโทษครับ น้องไก่ผิดไปแว้วววว ” ไอ้ไก่ยกมือขึ้นไหว้ท่วมหัวก่อนจะลากเก้าอี้เข้ามาใกล้ผมมากขึ้น
“ เอาไงดีวะ ”
“ เอาไงล่ะพี่ ก็เอาอย่างที่พี่เคยเอานั่นแหละ ”
“ มึงอย่ามากวนไอ้ไก่ ”
“ 555+ ล้อเล่นแค่นี้ทำเคืองไปได้ ”
“ เชี้ยนี่กูยิ่งกลุ้มๆ อยู่ ”
“ อ้าว แล้วนี่ตกลงแม่พี่ยังไม่รู้เรื่องที่พี่มีแฟนเป็นผู้ชายเหรอไง ”
“ ก็เอออ่ะดิ ”
“ ซวยแล้วไง แล้วการพบกันครั้งแรกระหว่างแม่ผัวกับลูกสะใภ้ที่เป็นผู้ชาย แถมตั้งสองคน โอ๊ยยยย น้องไม่กล้านึกภาพวะพี่ ”
“ เฮ้อออ ”
“ แล้วพี่ไม่บอกมันไปอ่ะว่าพี่ยังไม่ได้บอกแม่เรื่องนี้ เอาไว้ค่อยไปวันหลังดีกว่าไหมอะไรทำนองนี้อ่ะ ”
“ คงยากว่ะ ขัดลำบากเหลือเกิน แม่งตั้งใจไปมากขนาดไปซื้อของฝากแม่สามีกันเลยนะมึง ที่สำคัญพ่อตาแม่ยายกูแม่งฝากขนมนมเนยส่งตรงลงไปเซ่นแม่กูอีกล๊อตใหญ่ ”
“ ห๊า ขนากนั้นเชียว ”
“ ก็เอออ่ะดิ ”
“ แล้วพ่อตาพี่รู้ได้ไงว่าพี่จะไปหาแม่ ”
“ ไอ้โมคงไปรายงานอ่ะ ”
“ งั้นก็ดีสิ ”
“ ดียังไงวะ กูยังไม่ทันได้เตรียมใจเลย ”
“ เอาน่าอย่าคิดมากอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ”
“ เออออ ขอบใจ มึงนี่ช่วยกูได้เยอะจริงๆ ”
เช้าวันเดินทาง ผมตื่นมาแต่เช้าด้วยจิตใจที่แสนจะระทึก แต่ไอ้สองตัวนั้นสิครับแม่งตื่นเช้ากว่าผมซะอีก
“ อ้าวกูว่้่าจะขึ้นไปปลุกมึงอยู่พอดี ”
“ ปลุกอารมณ์เหรอจ๊ะเมียจ๋า ” ผมใช้มือสะกิดตูดไอ้ปลาบึกยิกๆ
“ ส้นติง ” สั้นแต่ได้ใจความครับ
“ พี่ปลาบึกโมเอาของใส่รถครบแล้วนะ แล้วข้าวเหนียวกับหมูทอดอ่ะเสร็จยังพี่ ”
“ เรียบร้อยแล้วเดี๋ยวพี่เอาตามไปให้ พอดีกะจะขึ้นไปปลุกไอ้ตัวดีแม่งก็เสือกตื่นลงมาซะก่อน ”
“ เดี๋ยนะไอ้บึก นี่มึงลงทุนหุงหาอาหารไปพร้อมเลยเหรอวะ ” ผมเดินตรงเข้าครัวไปสำรวจตลาด โอ้ววววว ข้าวเหนียวหุงเสร็จใหม่ๆ ถูกเทลงมาบนผ้าขาวเพื่อถ่ายความร้อนออกไปก่อนจะถูกจับยัดลงใส่กระติ๊บข้าวใบใหญ่แบบที่คนอิสานเค้าใช้กันในครัวเรือนจริงๆ นะครับ แล้วนั้นปลาทอด ไก่ทอด ทอดมันปลา ไส้กรอกทอด หมูติดมันทอดดดดดด โอ้ววววว ผมเดินตรงไปหยิบใส่ปากหนึ่งชิ้นใหญ่ก่อนจะหันกลับมาเห็นไอ้โมกับไอ้ปลาบึกเดินตามมาตีมือผมดังเพี๊ยยยยย
“ โอ๊ยย เจ๊บนะ ”
“ ไปล้างมือแล้วไปเอากระเป๋าเสื้อผ้าลงมาได้แล้ว ออกสายเดี๋ยวแดดจะร้อน ”
“ โหมึงจะรีบไปไหนวะนครสวรรค์อยู่ใกล้แค่นี้เอง ”
“ ก็ใครบอกว่าเราจะตรงไปบ้านพี่กันก่อนเล่า ” ไอ้โมเดินเข้ามาหยิบหมูใส่ปากตัวเองหนึ่งชิ้นก่อนจะหยิบอีกชิ้นใส่ปากผม
“ งั้นเราจะไปไหนก่อนอ่ะ ”
“ เอาจะไปแบบเรื่อยๆ เริ่มต้นที่ไหว้พระเก้าวัดที่อยุธยาก่อน ” ไอ้บึกเดินมาปั้นข้าวเหนียวใส่ปากผมอีกหนึ่งคำ
“ แล้วเราก็จะไปต่อกันที่สวนนกชัยนาท ” ไอ้โมป้อนหมูใส่ปากผมอีกคำ
“ แล้วก็อาจจะมีแวะกินโน่นนี่นั่นนิดหน่อยตามแต่พวกกูจะอยาก ” ไอ้บึกป้อนข้าวเหนียวผมอีกคำ
“ ผมว่าศูนย์ศิลปาชีพก็น่าไปนะพี่ปลาบึก ” หมูจากมือไอ้โมเดินทางมาสู่ปากผมอีกคำ
“ ได้ๆ งั้นเดี๋ยวเราไปแวะกัน ” ข้าวเหนียวจากมือไอ้บึกเดินทางตามหมูไอ้โมมาติดๆ
“ ดีๆ งั้นเราไปกัน ^^ ” หมูทำท่าว่าจะมาอีกคำแล้วครับแต่
“ พอแระ พี่อิ่มและ ” ผมผลักมือที่กำลังจะตรงดิ่งเข้ามาตรงหน้าผมออก
“ อ้าวเหรอ งั้นนี่น้ำ ” ไอ้บึกเดินถือแก้วน้ำมาป้อนใส่ปากผม
“ อาาาาาา อิ่ม ”
แล้วตกลงผมก็ไม่ได้นำเสนออะไรออกไปเลย เพราะถึงผมจะนำเสนอไอ้สองตัวก็คงไม่ตอบสนอง