หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13

[marchmenlo]

นอกใจพี่บึก.........ไอ้พี่โจ๊ก

[wan]

 :m4:มารอดูตอนไอ้โจ๊ก โดน 

จากนั้น บึก กะ น้องโม ก็จัดการ  :เตะ1: แล้วก็

ลาจากไปอยู่ด้วยกันสองคน ให้บึกเป็นสามี และน้องโม เป็นภรรเมีย

คิดไปแล้ว จริง ๆ ถึงจะบอกว่าโม้ก็ช่าง    ไอ้คนหลายใจ

  ขอให้ไอ้โจ๊ก มันโดนจริง ๆ เถอะ หมั่นไส้มานานแล้ว ( ชักจะบ้าแล้วเรา )

มารอตอนต่อไปอยู่นะ โจ๊ก อย่า ล้อเล่น +1 เป็นค่าทำขวัญ 

[→Yakuza★]

อ่านทันซักที ตาจะบอดอยู่แร้ววว


พี่โจ๊ก สาวแตก แต่งแบบนี้เก็บกดรึเปล่าเนี่ย 


ไหนๆพี่โจ๊กก็จะมีสามีละ ยกพี่บึกให้เราเลยละกันน่ะ 


ดีใจด้วยพี่บึกสุดที่รัก ได้เป็นนายเอกยอดนิยม  - - - -


พี่โจ๊กก็ติดอันดับเป็ดป่วนนิ 

[อิง]

ยินดีกับพี่โจ๊กและปลาบึกด้วยนะคะที่ได้รับรางวัล สาขา นิยายสุดฮา (กร๊ากกก) และตัวนายยอดนิยม 



ส่วนน้องโมไม่ต้องน้อยใจนะจ๊ะ มารับรางวัลจากอิง เดี๋ยวอิงหารางวัลให้น้องโมเอง 



น้องโม


ปล. ว่าแต่เสียชื่อนะพี่โจ๊ก เป็นประธานชมรมหื่นศักดิ์ไม่ใช่เหรอ ทำไมกลายเป็นได้รางวัลสุดฮาไปได้

แต่ก็นะ คิดว่าพอเข้าใจแหล่ะ คนเราอายุมากแล้วก็งี้แหล่ะ จะสู้น้องโต๋ ที่ยังเด็ก ๆ อยู่ได้ไง 

[LEO]

 


...ยินดีกับพี่ปลาบึกสุดที่ร๊ากกกด้วยน๊า....

[LIZZ]

ดีนะที่เป็นเรื่องโม้ ถึงจะเนียนจนเหมือนจิง

แต่ถ้าเป็นเรื่องจิง!!!!! จะฟ้องพี่บึกกะพี่โม้ คอยดู!!!!!

เอาให้พี่โจ๊กอยู่ที่ไหนไม่ได้นอกจากในกำมือพี่บึกกะพี่โมเลย ว่ะฮะฮะฮะ

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
เห็นว่าได้รางวัล ยินดีด้วยฮับ

[tan]

สำหรับตำแหน่งนายเอกยอดนิยมของพี่บึกคับ 

เผอิญไม่มีรางวัลนายเอกยอดยั่ว น้องโมเลย อดได้รางวัล  เอาเป็นว่า มอบดอกไม้  ให้แทนนะน้องโมนะ

อันนี้ของพี่โจ๊ก       ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย

[PEAK]

   ยินดีกับคุณโจ๊กด้วยน้า...หลายคนรักปลาบึกอย่างที่คุณโจ๊กอยากให้รักและชอบเรื่องราวของคุณโจ๊ก

น้องโมไม่ต้องเสียใจนะ รักน้องโมมากมายเท่าปลาบึกเลย   

ส่วนคุณโจ๊กวันนี้งดรักเพราะติดคดีหมอ   

[juuuno99]

    ขอแสดงความยินดีกะพี่บึกที่ได้รับตำแหน่ง นายเอกยอดนิยม

ขอ    แอนด์ ลูบๆ คลำๆ



ขอแสดงความยินดีกะเฮียโจ๊กด้วยอีกคน ที่ได้รับ รางวัล นิยายสุดฮา

   

[♥a2k♥]

ยินดีกับพี่โจ๊กและพี่ปลาบึกด้วยคนนะคะ

ได้หลายรางวัลเลย 


หลายๆคนชอบพี่ปลาบึกผ่านมุมมองที่พี่โจ๊กเขียน

แสดงให้เห็นว่าพี่โจ๊กรักพี่ปลาบึกขนาดที่เขียนออกมาให้ทุกคนได้รู้สึกตามไปด้วย   

ยินดีด้วยอีกครั้งค่ะ

[thaithai00]

กราบเรียนมิตรรักแฟนคลับและแฟน(ขับ)ไล่ผมทู๊กกท่าน 

กระผมนายโจ๊ก  มีความปิติยินดีเป็นอย่างยิ่งกับรางวัลที่ได้รับทู๊กกกกกกรางวัล 
และถึงแม้บางรางวัลจะได้รับให้ติดอันดับ 3 ก็ตามก็ยังยินดีเป็นอย่างมากครับ  

ขอบเตียงเอ๊ยยยย  ขอบคุณทู๊กกกกท่านที่ได้ให้เกิบ เอ๊ยยย  ให้เกียติสละเวลาอันน้อยนิด  เข้าไปเลือกให้เรื่องของกระผมจนได้รับรางวัลเป็นตุ๊กตาเป็ดไปให้ตะเภาแก้ว  ตะเภาทองกันคนละตัวโดยที่ไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องลุกขึ้นมาตบตีเพื่อแย่งชิงเป็ดกันให้ต้องเจ็บเนื้อเจ็บตัว 



ขอบคุณป้าๆ ที่นับคะแนนกันมือเป็นระวิง  จนไอ้โจ๊กไม่ต้องรอลุ้นคะแนนให้เมื่อยตุ้มแต่อย่างใด 
ขอบคุณทุกเม้นที่เข้ามาจูบ กอด ลูบ คลำ ขยี้  ขยำแล้วก็จากไป 
ขอบคุณอย่างจริงใจ  ฝากบอกจากหัวใจว่าพวกเราไซร้ขอบคุณ 

[RN]

  :เตะ1:

[TARO]

พี่ปลาบึก ---------->

พี่โม ----------->

พี่โจ๊ก ------------>

[thaithai00]

~~เออกูผิด 2...ตอนที่ 26~~ (โม้ทั้งตอน 5)

“ ดูเรื่องอะไรดีเอกให้โจ๊กเลือกให้แล้วกัน ” แล้วไอ้หมอกับผมก็มายืนเงยหน้าอ่านรอบเวลาหนังกันสองคน

“ เอาจริงดิ ”

“ ทำไม  ไม่อยากดูเหรอ ”

“ เปล่า  แค่ถามมาจะให้ผมเป็นคนเลือกเหรอ ”

“ อืม  เอาเลยตามใจโจ๊กอยากดูเรื่องไหนอ่ะ ”

“ งั้นเรื่องนี้ไหม ” ผมชี้ไปที่หนังเรื่องหนึ่งซึ่งก็ได้รับคำตอบออกมาทางสีหน้าไอ้หมอประมาณว่า...เอาจริงเหรอ

“ ........... ”

“ อย่าบอกนะว่าเป็นหมอแต่เสือกกลัวผีอ่ะ ”

“ เปล่า  แค่แปลกใจที่โจ๊กชอบดูอะไรแบบนี้  ส่วนใหญ่เอกเห็นเค้าชอบดูอะไรบู้ๆ กันไม่ใช่เหรอ ”

“ เปลี่ยนใจยังทันนะ ”

“ จากหนังเหรอว่าจากโจ๊กอ่ะ  ถ้าอย่างหลังขอยืนยัน  นั่งยัน  นอนยันด้วยซิเอ้าว่าไม่เปลี่ยนใจ ”

“ ตามใจ ”

      ผมเดินเข้าแถวซื้อตั๋วหนังทันที  ไอ้หมอเดินตามมาเลือกที่นั่งด้วย...  หนังรอบนี้ดูจากแถวที่ผมเลือกแล้วผู้คนช่างให้ความสนใจหนังแนวนี้กันน้อยจังแฮะ  หรืออาจเป็นเพราะหนังเข้ามานานเป็นอาทิตย์แล้วก็เป็นได้คนเลยเข้ามาดูน้อยลง

“ เอาแถวนี้ครับ  เอาตรงนี้ด้วย ” ไอ้หมอยื่นหน้ามาชี้จุดที่ต้องการใช้เป็นจุดพักตูดตลอดเวลาในการดูหนัง

“ แถวนี้ดีกว่าไหม  ที่เอกชี้มันไม่มีผู้คนเอาซะเลย ”

“ กลัวเหรอ ”

“ ผีอ่ะไม่กลัว  โจ๊กกลัวเอกมากกว่า ”

      อายเจ้าหน้าที่ซะเหลือเกินครับ  เพราะพอผมยืนเถียงเรื่องที่นั่งเจ้าหน้าที่เค้าก็แอบยิ้มแล้ว (หรือเค้าคิดอะไรไปไกลกว่านั้น)

“ เอาตรงนี้แหละ  มุมกลางๆ ไม่ปวดคอด้วยแล้วดีต่อสุขภาพตา ”

“ แล้วสุขภาพกายผมอ่ะ ” ผมเริ่มไม่ไหวใจมัน

“ เอาน่าเอกไม่ยอมให้โจ๊กปล้นสวาทกลางโรงหนังหรอกนะ  ถึงแม้ใจมันจะเรียกร้องแค่ไหนก็เถอะ ”

“ ตลกแระ  เดี๋ยวมีเหนี่ยว ”

      เจ้าหน้าที่แอบยิ้มไปกับคำพูดไอ้หมอก่อนจะจิ้มจึกๆ ให้ตั๋วไหลออกมาโดยไม่ฟังคำทัดทานผมซักกะติ๊ดดดดด

“ นี่ครับตั๋ว  ดูหนังให้สนุกนะครับ ^^ ” เจ้าหน้าที่แม่งยิ้มหน้าบาน  ผมว่ามันคงแอบภูมิใจในผลงานชิ้นโบว์แดงนี้เอามากๆ

“ ขอบคุณครับ ^^ ” ไอ้หมอเอื้อมมือออกไปรับหน้างี้บานกว่ากระด้งซะอีก

“ ปะ  ได้แล้ว ” ไอ้หมอชูตั๋วสองใบให้ผมดูก่อนจะลากถูฉุดผมออกมาจากตรงนั้น

“ กินไรไหม  น้ำ  ขนม  หรือว่าจะเอา.....ผลไม้ไหม  เดี๋ยวเอกไปซื้อให้ ”

“ ไม่เอาแล้วอิ่มมาก ”

“ อืม  ตามใจ  นี่อีกตั้งครึ่งชั่วโมงกว่าหนังจะเข้า ”

“ แล้วไง  ทำไมจะไปโยนโบว์ก่อนเหรอไงจะได้นั่งรอ ”

“ เปล่า  เอางี้เราไปเดินดูของกันก่อนไหม  ไม่ได้มาเดินห้างนานแระ ”

“ ไม่อ่ะขี้เกียจ ”

“ โธ่ๆ นะๆ เดินแป๊ปเดียวเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว ”

“ ก็บอกว่าขี้เกียจไง ”

“ ก็แค่อยากให้เดินท้องจะได้ย่อยง่ายๆ เห็นกินเข้าไปเยอะขนาดนั้นก็เลยเป็นห่วง ”

“ แล้วใครมันสั่งมาเล่า ” ผมจ้องหน้าไอ้คนโรคจิต  แม่งเห็นผมกินได้หน่อยเดี๋ยวเดินไปสั่งโน่นนี่ต่อจนของกินเต็มโต๊ะไปหมด  สุดท้ายคนที่ต้องทำหน้าที่เป็นเทศบาลเก็บกวาดก็ไม่พ้นเป็นผม

“ ก็เห็นกินซะอร่อยออกขนาดนั้นก็นึกว่ายังไม่อิ่ม ”

“ ไม่ต้องมาพูดเลย  อิ่มจนจะอ้วกอยู่แล้วเนี้ย ”

“ งั้นนั่งพักก่อนไหม ”

      แล้วผมกับไอ้หมอก็เลือกที่จะนั่งพักพุงกันแถวหน้าโรงนั่นแหละครับ อารมณ์นี้เดินไม่ไหวแระคิดว่าให้กลิ้งไปจะง่ายกว่า  ช่วงนั่งรอผมกับมันก็คุยเรื่องไร้สาระกันไปเรื่อยจนได้เวลาหนังเข้า

“ ไป ”

“ เดี๋ยวก็ได้ไงเค้าก็ยังไม่ฉายเร็วหรอกน่า ”

“ ตามใจ ”

“ งั้นไป ” แค่อยากกวนตีนมันครับ

“ เอาไงแน่ครับคุณชาย ”

“ ก็ไปไง  ไม่ดูใช่ไหมหนังอ่ะ ”

“ ดูสิครับ ^^ โหไม่ดูนี่เสียใจแย่เลยนะ 555+ ”

“ ไอ้บ้า ”

      ในโรง...

“ แถวเราไม่มีใครเลยแฮะ ”

“ อย่ามาบ่นนะก็บอกแล้วไงว่าให้เอากลางๆ ” 

“ ไม่ได้บ่นแค่อยากบอกว่าดีแล้ว ^^ ”

“ ประสาท ” 

      แล้วหนังตัวอย่างก็เริ่มมาเราสองคนก็เงียบกันไปซักพัก  จนหนังเรื่องที่เราดูก็เริ่มฉายไฟก็มืดลง  ผมมองซ้ายขวา...โล่งเลยครับ  ไม่มีสิ่งมีชีวิตเหลืออยู่เลย  ก็มันเป็นหนังผีมั้งครับคนเลยเลือกที่จะนั่งอยู่ใกล้ๆ กันเป็นกลุ่มๆ

“ หนาวเนอะ ” ไอ้หมอเริ่มมีกอดอก

“ แล้วจะให้ทำไงอ่ะ ”

" ไม่รู้สิ " ไอ้หมอหันหน้ากลับไปสนใจหนังต่อหลังจากที่ให้ท่าผมแล้วผมไม่สนใจมัน

" ทนไหมไหวก็บอกแล้วกันนะ "

" หมายความว่าไง "

" ก็จะได้เลิกดุหนังไง  จะมาทนนั่งหนาวอยู่ทำไมสู้ออกไปเจออากาศปกติข้างนอกไม่ดีกว่าเหรอไง "

" ไม่  เอกจะดูหนังให้จบ "

" งั้นก็อย่าบ่นสิ "

" ครับ  ไม่บ่นแล้วครับ "

      แล้วผมกับมันก็นั่งดูหนังกันต่อไปแต่คงเพราะคนที่เข้ามาดูรอบนี้มีน้อยไปมั้งครับ  ไม่นานผมก็รู้สึกว่าอากาศในห้องนี้มันชักจะเย็นขึ้นๆ จริงๆ ด้วย 

" เริ่มหนาวแล้วล่ะซิ " ไอ้หมอเขยิบเข้ามาเบียดตัวเข้าหาผม

" ตลกแระ "

" ไม่หนาวแล้วกอดอกทำไมครับคนเก่ง " มันกระแนะกระแหนผมที่กอดอกเพราะความหนาวอยู่ครับ

" อุ่นขึ้นไหม " ไอ้หมอเริ่มเบียดตัวเข้าหาผมชิดขึ้นกว่าเก่าอีก

" ห่างๆ หน่อยก็ได้นะ  เข้ามาใกล้ระวังผมจะ "

" จะอะไร  จะปล้ำเหรอ "

" จะถีบเอาล่ะซิไม่ว่า  เถิบไปห่างๆ เลย "

" ก็มันหนาวนี่หน่า "

" เป็นผู้ชายซะเปล่าความอดทนไม่มีบ้างเหรอไง "

" ก็ไม่อยากมีนักหรอก  ยิ่งเวลาที่ได้อยู่กับคนที่สนใจอย่างนี้อะไรปล่อยได้ก็ยากปล่อยๆ มันออกมา "

" ปล่อยบ้าอะไร  พูดเรื่องอะไรไม่เข้าใจ  จะดูไหมหนังอ่ะ " ผมหันไปดุมันก่อนจะเขยิบตัวหนีออกมา

" โจ๊ก  เป็นเกย์มานานแค่ไหนแล้ว "

" ถามเหมือนผมเป็นโรคติดต่อ  เกย์นะไม่ใช่ไข้หวัดจะได้รู้ว่าเริ่มมีอาการตอนไหน "

" อย่างไงมันก็ต้องมีช่วงเวลาที่ตัวเองรู้สึกว่าสนใจผู้ชายเป็นครั้งแรกบ้างล่ะ "

" แล้วเอกจะอยากรู้ไปทำไม "

" อยากรู้เฉยๆ ก็แค่นั้น "

" แล้วหมอล่ะ "

" ก็คงเป็นตอนที่ได้เจอหน้าโจ๊กเป็นครั้งแรกมั้ง "

" เวอร์วะ "

" นั่นสิ  นี่เอกก็ยังไม่อยากเชื่อตัวเองอยู่เลย  ว่าไงเอกตอบคำถามโจ๊กไปแล้วนะทีนี่โจ๊กต้องตอบคำถามเอกบ้าง "

" ตอนโตแล้วนี่แหละ "

" แฟนคนแรกก็เป็นผู้ชายเลยเหรอเปล่า "

" เมียผมยังไม่เคยถามคำถามนี้กับโจ๊กเลยนะ "

" เค้าอาจจะยังไม่อยากรู้  แต่เอกอยากรู้นี่หน่า "

" เพื่ออะไร "

" คำตอบเดิมๆ ก็แค่อยากรู้ "

" จริงๆ โจ๊กก็เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงนะตอนเรียน  สมันนั้นยังเด็กๆ มองโลกก็คงเป็นเหมือนวัยรุ่นทั่วไปที่อยากมีสาวๆ เอาไว้อวดเพื่อนว่าเราแน่เราเก่งอะไรทำนอนนั้น "

" เธอเป็นผู้หญิงแบบไหนเหรอ "

" สวย  ฉลาด  เรียนเก่ง  คนจีบตรึม "

" งั้นก็แปลว่าโจ๊กคงโดนใจเธอสิเธอถึงได้เลือกโจ๊กมาเป็นแฟน "

" เปล่า "

" อ้าว  งั้นเพราะอะไรล่ะ "

" เพราะโจ๊กรู้จักเธอดีกว่าที่คนอื่นๆ รู้จักเธอมั้ง "

" รู้จักดีกว่าเหรอ "

" เธอมีอะไรกับผู้ชายตั้งแต่ยังไม่จบประถม 6 ซะด้วยซ้ำ "

" หา "

" บ้านเราอยู่ใกล้ๆ กัน  เราโตมาด้วยกันแต่ก็ไม่เคยคิดที่จะชอบกันจนเราโตนี่แหละ "

" หมายความว่าไง "

" ก็อย่างที่บอกเธอเป็นคนสวยมาตั้งแต่เด็ก  ยิ่งโตก็ยิ่งสวยคนอื่นๆ ก็เลยอยากได้เธอกันทั้งนั้น  พอเพื่อนเริ่มจีบเธอมันก็กลายเป็นเกมส์ที่เราแข่งขันกันในหมู่ผู้ชายโดยที่เธอไม่รู้ "

" จีบเพื่อชัยชนะอย่างนั้นเหรอ "

" ก็ประมาณนั้น  แต่โจ๊กภาษีดีกว่าเพราะเราบ้านใกล้กันและแถมไปรู้ความลับเรื่องของเธอเข้า "

" โจ๊กคงไม่ได้เอาเรื่องความลับไปขู่เพื่อให้ได้ชัยชนะมาใช่ไหม "

" ไม่ถึงขนาดนั้น  มันเป็นเรื่องบังเอิญนะ  โจ๊กก็แค่ไปเห็นเธอตอนมีอะไรกับเพื่อนผู้ชายต่างโรงเรียนก็เท่นั้น "

" แล้ว "

" เธอมาขอร้องว่าอย่าบอกพ่อแม่เหรอว่าใครทั้งนั้น  เธอบอกโจ๊กเองว่าต้องการอะไรจะให้ทุกอย่างแม้แต่ "

" แม้แต่อะไร " ไอ้หมอชะโชกหน้ามาจ้องหน้าผม

" ............. "

" แล้วโจ๊กก็เลยสนองตอบเธอไปสินะ "

" เปล่า  แค่บอกว่างั้นเรามาเป็นแฟนกันในนามไหม "

" แล้ว "

" ก็ยอมไง  โจ๊กก็คบกับเค้ามาเรื่อยๆ แต่ก็แค่ในนาม  จนเราต่างฝ่ายต่างก้แยกกันไปเองแบบไม่รู้สาเหตุ "

" ไม่สนใจอึบผู้หญิงอย่างเธอบ้างเหรอไง "

" ทำไม่ลง  ไม่ใช่คนดีอะไรหรอกนะ  แต่แค่เห็นว่าโตมาด้วยกันอีกอย่างก็ไม่ได้รักกันจริงๆ ซะหน่อย "

" เหรอ "

" อืม "

" ขอบใจนะที่ยอมเล่าเรื่องนี้ให้เอกฟังนะ ^^ "

" ก็เห็นอยากรู้  อีกอย่างก็ไม่เห็นจะมีอะไรตอนนี้เธอก็ได้ดิบได้ดีไปแล้วมั้ง "

" อืม "

" แล้วจะดูไหมหนังนะ "

" ดูสิ ^^ "

      โดนของเหรอเปล่าวะกู...ยอมเล่าเรื่องในอดีตให้คนแปลกหน้าอย่างมันฟังได้ไง  แต่ผมกับมันก็นั่งดูหนังด้วยกันจนจบเรื่องก่อนจะออกมายืนเคว้งอยู่หน้าโรงหนัง

" หิวไหม "

" ไม่อ่ะ  โจ๊กต้องกลับแล้วนะเอก  นี่ก็เย็นมากแล้ว "

" กินข้าวด้วยกันก่อนสิ  มีอยู่ที่หนึ่งของกินงี้อร่อยอย่าบอกใครเลย "

" ที่ไหนอ่ะ "

" เอาน่าแล้วจะบอก  ไปกันเถอะ "

" เดี๋ยวจะไปอย่างไง "

" รถเมล์ "

" เฮ้ยแต่ว่า "

" เอาน่าขืนเอารถไปก็ไม่มีที่จอดอยู่ดี  ไปเดี๋ยวคนเยอะไม่มีที่นั่งนะ "

" แต่ว่า "

" ขอแค่อยู่ด้วยกันอีกแปปไม่ได้เหรอไงโจ๊ก  เอกไม่พาไปฆ่าหรอกน่า "

" ห้ามเกินทุ่มนะ "

" 3 ทุ่ม "

" 2 ทุ่มพอ โจ๊กต้องรีบกลับบ้าน "

"  2 ทุ่ม ครึ่ง โอเคปะ  ไหนจะรถติด  ไหนจะรอสั่งอาหารอีก  แล้วไหนจะต้องเสียเวลากินอีก "

" ก็ได้ "

" งั้นตามเอกมา "

      เรานั่งรถปอ.(ขอไม่บอกนะครับ)ไปลงที่(ขอไม่บอกอีกเช่นกันครับ555+) ผมไม่รู้หรอกครับตอนนั้นว่าปลายทางที่เราจะไปกันนะมันอยู่ตรงไหน  เพราะพอผมขึ้นรถมาได้มันก็มีที่นั่งเหลือว่างอยู่อย่างละที่ระหว่างตรงกลางรถกับหลังรถ  ผมเลือกเดินเข้าไปนั่งข้างในสุดโดยมีไอ้หมอเดินตามมานั่งอยู่ช่วงกลางรถ  ไอ้หมอหันมาชูแบงค์ร้อยให้ผมดูเพื่อบอกว่ามันจะจ่ายค่ารถให้เอก  ส่วนผมก็นั่งสบายๆ ดูข้างทางไปเรื่อยจนคนข้างๆ ผมลงนั่นแหละครับ

" เถิบไปนั่งข้างในสิ "

" อ้าว " ไอ้หมอคงรอโอกาสนี้มานานแล้วครับ  เพราะเวลาที่รถถึงป้ายที่ไรมันจะหันมาดูข้างหลังตลอดว่ามีที่ว่างไหม  และตอนนี้มันก็มีแล้วครับแถมยังอยู่ข้างๆ ผมอีกต่างหาก

" คนเยอะดีจังเนอะ " ไอ้หมอหันมายิ้มให้ผม

" แล้วนี่จะไปลงที่ไหนอ่ะ "

" เดี๋ยวถึงแล้วจะบอกเองน่า  หิวแล้วเหรอ "

" เปล่า  แค่...เรามาไกลเกินไปแล้วนะ " ผมหันไปมองข้างทางที่รถแล่นผ่าน  แถวนี้ผมไม่คุ้นเลยแฮะหวังว่าเราคงไม่ต้องไปลงสุดป้ายรถเมล์หรอกนะ

" เดี๋ยวก็ถึง อีกแปป "

      ยังโชคดีที่ปอ.คันนี้เค้าเปิดเพลงให้ผู้โดยสารฟังครับ  ไม่งั้นมีหวังผมคงเฉาตายเสียก่อนที่จะถึงที่หมายแน่ๆ ผมนั่งมาได้ซักพักเราก็ต้องมาต่อรถอีกคนและอีกคนจนผม...

" โจ๊ก  โจ๊ก "

" อืมม "

" ตื่นๆ ถึงแล้ว "

" เฮ้ยย " ผมสะดุ้งสุดตัวเลยครับ  ตายห่ากูหลังไปได้ไงว่าเนี้ยแถมหลับไม่หลับเปล่าเสือกไปพิงหัวกับไหล่ไอ้หมอเสียอีกต่างหาก  ตายๆ

" ปะลง "

      ผมลงรถมาได้ก็ยืนหมุน 360 องศาเลยครับ  ไม่คุ้นเลยแฮะที่ไหนว่าเนี้ย

" เราต้องเดินข้ามไปฝั่งโน้น "

" ถึงแล้วใช่ไหม "

" ไป " มันไม่สนใจผมเลยครับจะบังคับให้ผมข้ามถนนท่าเดียว  จนผมข้ามมาได้อย่างปลอดภัย

" ที่นี่ที่ไหนวะ "

" นั่งรถต่ออีกนิดนะ "

" เดี๋ยวอะไรนะ  นี่ยังไม่ถึงอีกเหรอ  นี่มันไกลมากขนาดนั้นก็ไม่ต้องไปกงไปกินมันแล้วมั้ง "

" นั่งเข้าซอยนิดเดียวเอง  เหรอว่าจะเดินเลือกเอา "

" ไกลมากเลยนะ  แล้วนี่กว่าจะกลับเข้าเมืองไม่เที่ยงคืนเหรอไงเอก "

" ไหนๆ ก็มาถึงแล้ว  น่านะไปเอกหิวแล้ว "

      สุดท้ายก็ต้องตามเค้าไป...ก็มันหิวแล้วนี่ครับ  ผมเดินตรงไปขึ้นรถสองแถวตรงเข้าซอยทันที  ไม่อยากบอกเลยครับว่าสองข้างทางดูมันบ้านๆ ออกมาทางชานเมืองมากครับ  อากาศเย็นสบายมีหนุ่มสาวโรงงานที่พึ่งจะเลิกงานเดินอยู่สองข้างทาง  ผมมองภาพผู้คนที่ออกมาเดินจับจ่ายซื้อของแล้วคิดถึงบ้านที่ต่างจังหวัดเหรอเกินครับ

" ปะถึงแล้ว "

" อืม " 

" โน่นไงร้านที่ว่า  ทั้งแถบเลยมีแต่ของอร่อยๆ ทั้งนั้น "

" แต่มันไกลมากเลยนะ "

" จริงๆ ถ้ารถไม่ติดก็ไม่ไกลหรอกนั่งแปปเดี่ยวก็ถึงที่ทำงานแล้ว "

" เดี๋ยวอะไรนะ " มันพูดเหมอนบ้านมันอยู่แถวนี้เลยแฮะ

" โจ๊กเชื่อไหม  ถึงเรานั่งร้านไหนก็แล้วแต่นะแต่เราสามารถสั่งอาหารของร้านอื่นๆ มากินที่เดียวกันได้หมดเลยนะ "

" เหรอ "

" ไม่เชื่อเหรอ  เดี๋ยวจะสั่งให้ดู "

      ผมถูกลากแขนให้เดินตรงเข้าไปนั่งที่ร้านราดหน้าร้านหนึ่งครับ  สภาพร้านเป็นรถเข็นธรรมดาๆ ไม่ได้เลิศหรูอะไรเลยครับ  มีโต๊ะเก้าอีกแยกเป็นจุดๆ ตามพื้นที่ที่ว่างอยู่  ใกล้ๆ กันเป็นร้านหมูสะเต๊ะเจ้าเก่าอะไรซักอย่างเลยไปเป็นร้านของกินอีกเยอะแยะมากมาย

" เฮียสั่งของครับ "

" อร่อยแน่นะ "

" อืมม  โจ๊กอยากกินอะไรอ่ะ "

" สั่งได้ทุกร้านเลยเหรอ "

" อืม  แต่ต้องเดินไปสั่งเองนะ  แล้วก็บอกเค้าไปว่าเรานั่งร้านไหนเดี๋ยวเค้าก็มาส่งให้ "

      แล้วซักพักก็มีผู้ชายสูงอายุหน่อยเดินมารับออเดอร์  ผมกับไอ้หมอสั่งผัดไทยกับราดหน้าหมี่กรอบมาอย่างละจาน  จากนั้นก็ทิ้งโต๊ะแล้วเดินไปหาสั่งอาหารร้านโน้นร้านนี้มากินกันอีกหลายอย่างครับ  ผมว่าบ้านไอ้หมอน่าจะอยู่แถวๆ นี้แน่ๆ ดูจากอาการที่แม่ค้าพ่อค้าดูสนิทและคุ้นเคยกับมันซะเหลือเกิน

" อร่อยไหม ^^ "

" อืม ก็ใช้ได้ "

" ข้างในซอยมีขนมหวานเจ้าอร่อยด้วยนะเดี๋ยวเราเดินไปกินกันนะ "

" พอแล้วล่ะ  นี่ก็เยอะแล้ว  โจ๊กอิ่มมากแล้วด้วยกินต่อไม่ไหวแล้ว "

" งั้นไปนั่งเป็นเพื่อนเอกหน่อยนะ "

" กินเก่งเหมือนกันนะเรา ตัวก็นิดเดียวเอาไปเก็บไว้ตรงไหนหมด "

" 555+ ไม่บอก ^^ "

      และหลังจากที่เราอิ่มของคาวกันแล้วเราก็ไปต่อของหวานกันต่อทันทีครับ  เราเดินเข้าซอยกันมาเรื่อยๆ ท้องฟ้าที่มืดทำให้ผมใจเริ่มสั่นนึกกลัวถึงตอนกลับไปเจอตะเภาแก้ว  ตะเภาทองที่บ้าน  นี่ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะตองกลับไปตอบคำถามอะไรไอ้สองหน่อนั้นอีก

" นั่นไง  ร้านตรงนั้นอ่ะ ปะ " ไอ้หมอดึงแขนผมไปหาที่นั่งหน้าร้านขนมหวาน

" ของกินเยอะดีนะซอยนี้ "

" อืม "

" นี่ถ้าดึกๆ เกิดหิวไม่รู้ลงมายังจะมีของกินเหลือให้กินอีกอยู่ไหม "

" มีนะ อุ๊ย "

" น่าน  กูว่าแระ  นี่หลอกโจ๊กมาใช่ไหม "

" เปล่าซะหน่อย  ก็ชวนมากินข้าวจริงๆ โจ๊กก็เห็น "

" เหรอ  มาซะไกลขนาดนี้เนี้ยนะ "

" เอาไรดีเดี๋ยวเอกไปสั่งให้ "

" อย่าเปลี่ยนเรื่อง "

" งั้นเดี๋ยวเอกเลือกให้นะ "

" เฮ้อออ  อืมๆ อยากกินอะไรก็จัดมา "

" ขอโทษนะ  แค่อยากอยู่ด้วยนานๆ ซะครั้งก็ยังดี "

" ............. "

" โจ๊ก  อย่าทำหน้าอย่างนั้นดิ๊  เอกไม่สบายใจเลย  เอางี้ถ้าโจ๊กกลัวว่าสองคนนั้นจะว่าเดี๋ยวเอกโทรไปแก้ตัวให้ก็ได้นะ "

" ไม่ต้องหรอก "

" ขอโทษนะ  เอกเสียใจ "

" ไม่เป็นไร  เดี๋ยวเรื่องนี้โจ๊กจัดการเองไปสั่งของหวานซิ  อยากกินไม่ใช่เหรอ "

" เอกกินไม่ลงแล้วแหละ "

      แล้วก็เหมือนสวรรค์เป็นใจเหรอเข้าข้างไอ้หมอก็ไม่รู้ครับ  อยู่ๆ ลมก็หอบเอาฝนห่าใหญ่พัดมาทางนี้  เสียงฟ้าร้องดังใกล้เข้ามาพร้อมๆ กับฟ้าที่แลบแปล๊บๆ ให้เห็นอยู่เป็นระยะๆ

" ซื้อไปกินที่บ้านดีกว่าไหมเอก  ฝนจะตกแล้วอ่ะ "

" อืม "

      ไอ้หมอเดินไปสั่งขอหวานก่อนจะพาผมเดินตรงเข้าไปในซอยซึ่งมีหมู่บ้านจัดสรรซ่อนตัวอยู่ไม่ไกลนัก  ถัดไปอีกนิดมีทางทะลุกับถนนใหญ่อีกเส้นที่ผมเองก็ไม่รู้หรอกครับว่ามันตรงไปออกไหน  บอกตรงๆ ตอนนั้นหลงทิศมากครับ  เราเดินไปได้ซักพักก็เจอคอนโดที่ไอ้หมอซื้อไว้  แล้วทันทีที่ผมก้าวขาเข้าสู่อาคารมันก็มาเลยครับ  ซู่ๆๆๆๆๆๆ 

" โชคดีจังที่เรามาถึงก่อนมันตกอย่างเฉียดฉิว "

" ดีตรงไหน "

" หึ  ไปขึ้นข้างบนกันเถอะโจ๊ก "

" ............ " ผมจ้องหน้าไอ้หมอที่ยืนกดลิฟล์ค้างรอผมเดินเข้าไปในตัวลิฟล์

" เข้ามาสิครับ  มาถึงนี่แล้วจะกลัวอะไร  ผมสิที่ต้องกลัวโจ๊กถึงจะถูก "

" เอกแน่ใจแล้วเหรอ "

" ครับ "

      ในเมื่อมันตัดสินใจมาแล้วผมก็คงไม่มีอะไรต้องตัดสินใจแล้ว  ทุกอย่างจะเป็นอย่างไงก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์แล้วล่ะนะ

" เชิญครับ " ไอ้หมอเดินไปเปิดประตูเปิดไฟก่อนจะหันไปเชิญผมเข้าห้องมัน

" ......... "

" จะให้เปิดประตูห้องทิ้งไว้ด้วยไหม "

" ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก "

" งั้นก็เข้ามาซักทีสิ  เหรอว่าต้องรอให้ยุ่งเข้ามาให้หมดทั้งตึกนี้ก่อน "

      ผมเข้ามาได้ก็เดินสำรวจห้องมันไปเรื่อยครับ  อารมณ์นี้ไม่กล้านั่งกลัวครับ...มันทั้งกลัวใจตัวเองด้วยกลัวใจมันด้วย  แต่ไม่ได้กลัวว่าจะตกเป็นเมียมันหรอกนะครับ  แต่กลัวว่าจะได้เมียเพิ่มแบบไม่รู้ตัวมากกว่า

" ห้องน้ำอยู่ตรงโน้น  ใช้ได้ตามสบายนะครับ "

" อืม "

" เดี๋ยวเอกหาอะไรอุ่นๆ ให้กินนะ "

" เอกอยู่คนเดียวเหรอ "

" ครับ  ก็อยากจะหาใครมาอยู่เป็นเพื่อนซักคนอยู่เหมือนกัน โจ๊กสนใจไหมล่ะ "

" ตลกแระ "

      ผมจ้องมองมือมันตลอดครับไม่ว่ามันจะหยิบจะจับอะไรก็กลัวมันเอายาหรืออะไรใส่ลงไปให้ผมกินนะครับ  ไอ้หมอชงโอวัลติลร้อนให้ผมก่อนจะเดินเอามายื่นส่งให้ที่มือ  ส่วนของมันเป็นกาแฟร้อน

" เอกพูดจริงๆ นะ "

" เอกก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ "

" เอกเข้าใจ "

      ผมเดินไปนั่งตรงโซฟาซักแปปไอ้เอกก็ยกกาแฟเดินมานั่งลงข้างๆ ผม  มันนั่งกอดเข่ามองผมแบบยิ้มๆ

" หายกลัวเหรอยัง  ก็บอกแล้วว่าไม่มีอะไร "

" แฟนที่บอกล่ะ  ขอดูรูปหน่อยสิ "

" เอกส่งคืนกลับไปหมดแล้ว  ไม่มีประโยชน์ที่จะเก็บเอาไว้ "

" เหรอ "  ผมหันไปจ้องตามัน

      เรานั่งจ้องตากันเหมือนต้องการจะค้นหาตัวตนที่แท้จริงของอีกฝ่าย  ชั่วแวบหนึ่งที่ผมเห็นมันยิ้มน้อยๆ ให้ผม  ผมยังคงนั่งอยู่ที่เดิมเรานั่งห่างกันไม่มากนัก  ฝนข้างนอกยังคงตกแรงและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ ลมเย็นๆ ลอดผ่านเข้ามาทางบานเกร็ดหลังบ้าน

" โจ๊ก " ไอ้หมอเขยิบตัวเข้ามาใกล้ผมก่อนจะยื่นหน้ามาจ้องหน้าผม  หน้าเราอยู่ใกล้กันมากครับ

" อะไร " ยังคงใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

" เหงานะ " ใกล้เข้ามาอีก

" แล้วไง " ใกล้อีก

" ............. "

      ผมพยายามแล้วที่จะไม่คล้อยตามไปกับความรู้สึกที่สบสนนี้ แต่อารมณ์และบรรยากาศมันช่างเป็นใจซะเหลือเกิน  ลิ้นเปียกๆ ของไอ้หมอที่ส่งเข้ามาในปากผมมันมีรสชาติของกาแฟขมๆ นิดๆ  ผมยื่นเผลอมือออกไปจับหัวมันลูบเบาๆ ก่อนที่จะผลักตัวไอ้หมอให้นอนราบลงกับโซฟา  บทจูบที่ร้อนแรงใช้ได้ของไอ้หมอทำเอาผมจิตใจกระเจิดกระเจิงได้มาก  ไอ้หมอส่งมือมากอดรัดลูบไปทั่วหลังผม  ผมเองก็ตอบสนองความต้องการให้มันด้วยฝ่ามือร้อนๆ กับการจูบไซ้ไปทั่วซอกคอของมัน

      ไม่มีคำพูดอะไรจะสื่อใจถึงใจกันได้มากกว่าการกระทำ  ผมล้วงมือลูบเขาไปใต้สาปเสื้อ  กลิ่นอะไรซักอย่างที่ติดสื้อมาจากข้างนอกทำให้ผมต้องจัดการถอดมันทิ้งไปจากร่างนี้ให้เร็วที่สุด

" อืมมมม "

      ไอ้หมอนอนลับตาส่งเสียงครางแผ่วเบาเหมือนสัตว์ตัวเล็กๆ ที่กำลังบาดเจ็บ  ผมค่อยๆ ถลกเสื้อมันขึ้นก่อนจะก้มลงไปลงลิ้นชิมหัวน้ำปุ่มน้อยๆ ของมัน

" อ๊ะ "

      มันยังคงหลับตาส่งเสียงเคลิ้มไปกับการลงลิ้นของผม  ผมค่อยๆ ปลดกระดุมมันออกทีละเม็ดๆ จนสุดทาง  หน้าอกแบนเรียบ  ผิวสีขาวกับยอดอกเม็ดเล็กๆ ที่ลุกขึ้นตั้งแข็งเป็นไต ผมฝังหน้ากัดเบาๆ เข้าที่ซอกคอขาวก่อนจะละเลียดลงลิ้นไล้ลงต่ำไปเรื่อยๆ ไอ้หมอยังคงหลับตานอนบิดตัวไปมา  มือที่กดจิกโซฟาเริ่มเปลี่ยนมากดหัวผมไว้กับหน้าท้องของมัน 

" อืมมม  โจ๊ก "

      ผมเงยหน้ามาดูมันอีกครั้ง  ไอ้หมอเอื้อมมือมาจับบ่าผมไว้เหมือนไม่อยากให้ผมรุกมันตอนนี้  ผมใช้มืออีกข้างค่อยๆ ลูบไปที่เป้ากางเกงมันเบาๆ น้องชายมันแข็งเป็นลำอย่างเห็นได้ชัดและก่อนที่อะไรๆ จะเกินเลยไปกว่านี้


      ตัดภาพไปที่หน้าต่างด้านนอกกันเลยดีกว่าครับ  สายลมและฝนยังคงตกกระหน่ำอย่างไม่มีท่าว่าผมจะได้กลับบ้าน

[panang]

  เฮ้ย   โม้ตอนที่5 มันอยู่ไหนเนี่ย


กร๊ากกกกกกกกกกก  ที่แท้ก็อยู่บนหัวป้านี่เอง




  เก็บหลักฐาน

[THIP]

ท่าทางจะไม่โม้แล้วมั๊ง เรื่องจริงอ่ะเปล่า สารภาพมา 

[juuuno99]

ถึงจะโม้ ก็รอตอนต่อไปนะเฮีย ลุ้นอ่ะ ว่าใครจะเป็น........

[RN]

ไม่มีอะไรจะพูดนอกจาก  อยากตายเหรอไอโจ๊กกกกกกก :เตะ1:

[menano]

พี่โจ๊กนอกใจอ่ะ

 

ไม่ทำงี้อ่ะ

 

ปล.จิ้มยาย

[PEAK]

อร๊าย!!  ไม่โม้แล้วมั้งเนี้ยะ  อะไรจะเหมือนจริงขนาดนั้น   

หรือถ้าโม้...ปลาบึก น้องโม  เรื่องนี้ถ้าคุณโจ๊กไม่คิดจะ..คริคริ ก็เขียนไม่ได้นะจ๊ะ แต่นี้โจ๊กเขียนมันได้อย่างไหลลื่นเลยอ่ะ

[MiTo™]

ไม่รู้ว่าจะสงสารใครดี หมอ พี่บึก น้องโม เฮียโจ๊ก หรือว่าคนอ่านเง้อ ลุ้นกันตัวจะแย่แล้วววววววววดันมาค้างอีก

[dahlia]

ไล่ตามอ่านมาเรื่อยๆ ชักจะสับสนว่า เป็นเรื่องโม้ จริงๆ อะ  อืมมมมม น่าคิดๆๆๆ

[IZE]

ลงรายละเอียดซะพขนาดนี้  ไม่โม้แล้วมั้ง  งานนี้

[nOn†ღ]

บรรยากาศเป็นใจเจงๆๆ   

[imon]

~~เออกูผิด 2...ตอนที่ 26~~ (โม้ทั้งตอน 5)
“ โธ่ๆ นะๆ เดินแปปเดียวเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว ”
" ห่างๆ หน่อยก็ได้นะ  เข้ามาไกลระวังผมจะ "
" บ้านเราอยู่ใกล้ๆ กัน  เราดตมาด้วยกันแต่ก็ไม่เคยคิดที่จะชอบกันจนเราโตนี่แหละ "
" กินข้าวด้วยกันก่อนสิ  มีอยู่ที่หนึ่งของกินงี้อร่อยอย่าบอกใครเลย " อันนี้ไม่ผิด แต่มันบอกว่าอย่าบอกใคร แต่เสือกมาบอกเพ่ ไอนี่รักษาความลับไม่ได้เลย
       ไอ้หมอหันมาชูแบงคืร้อยให้ผมดูเพื่อบอกว่ามันจะจ่ายค่ารถให้เอก 
  ไอ้หมอเดินไปสั่งขอหวานก่อนจะพาผมเดินตรงเข้าไปในซอยซึ่งมีหมู่บ้านตัดสรรซ่อนตัวอยู่ไม่ไกลนัก
 ผมฝั่งหน้ากัดเบาๆ เข้าที่วอกคอขาวก่อนจะละเลียดลงลิ้นไล้ลงต่ำไปเรื่อยๆ

วันนี้ผิดหลายจุดนะครับ ผมไม่ได้มาประจานเพ่นะ 
ผมแค่มาช่วยแก้จุดผิดให้
ไม่ต้องขอบคุณ ขอบใจหรือขอบเตียงผมนะครับ 








 
ทำไมตอนก่อนเข้าคอนโดไม่โดนฝนนะ
ไม่งั้นนะ  เพ่โจ๊กต้องไข้ขึ้น เพ้อ ไม่รู้ตัว
แล้วหมอก้อมาเช็ดตัวให้  :m10:พอหมอถอดเสื้อกะกางเกงพี่ออก เผยให้เห็นผิวที่เนียรขาวใสของเพ่ ทำให้หมอใจสั่นไม่สามารถห้ามตัวเองได้ เลยจัดการ           ภาพตัดไปที่ไฟหัวเตียง
เช้าวันถัดมา            ภาพตัดมาที่หน้าต่าง 
หมอนั่งดูดบุหรี่อย่างสบายใจ และมองไปที่เตียง ที่มีสภาพราวกะมีคนทะเลาะกัน
และที่ตรงนั้นมีร่างหนึ่ง นอนสะอึ้นใต้ผ้าหม่ิ
หมอจึงเดินไปจับไหล่เพื่อหวังปลอบใจ แต่โดนคนที่นอนตะโกนใส่หน้าว่า
"ทำไมต้องข่มขืนโจ๊กด้วย
ฉวยจังหวะตอนโจ๊กไร้สติ หมดแรงขัดขืน
ฮือๆๆๆๆๆ
ทำไม ทำไม
*

*

*

*

ทำไมไม่บอกกันตรงๆ คะ จะHก็บอกสิ
โจ๊กจะได้สนองให้เต็มที่ จะเด้งรับ ร่อนสู้ให้สุดริดเลย
อารมณ์เสียมากๆ ที่ตื่นมาแล้วเจ็บบั้นท้าย แต่จำความอะไรไม่ได้เนี่ย
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส

[marchmenlo]

ถ้าพี่บึกนอกใจมีกิ๊กมั่งอย่ามาโว๊ยน่ะ

[Bg LoVe NT]

เฮียโจ๊ก ทำงี้ได้ไง   

ปลาบึก อย่าเสียใจไปเลยนะ

มาอยู่กะพี่ดีกว่า รับรองจะไม่ทำให้เสียใจเลย

[mist]

  หา ตกลงหมออยากเป็นเมียโจ๊กหรอกเหรอเนี่ย   

[krappom]

แล้วตกลงพี่โจ๊กจะไ้ด้เมียใหม่หรือปั๋วใหม่

 

[ltahset]

 

ตอนต่อไปจงมา

ตอนต่อไปจงมา...ตอนต่อไปจงมา

ตอนต่อไปจงมา...ตอนต่อไปจงมา...ตอนต่อไปจงมา


^^