เอามาลงแทนลุงโจ๊กคร้าบลุงเค้างานยุ่งอยู่เลยเอามาลงแทน
--------------------------------------------------------------------
~~เออกูผิด 2...ตอนที่ 11~~
“ พี่โจ๊กกกกกกกกกกกกกกไก่อยู่นี่ ” ครับ...และแล้วผมก็เดินทางมาถึงร้านโดยสวัสดิภาพด้วยอวัยวะครบ 32 ทุกประการโดยมีสนมเอกและสนมรองตามมาคุ้มกันผมเป็นขวบน
“ เชี่ยนี่มึงจะตะโกนหาบิดาเหรอกูเห็นแล้ว ”
“ เอ้าก็โผมมมมกลัวความรักที่บรรดาเมียๆ พี่มีให้พี่ มานนนนจะทำให้พี่ตาบอดอ่ะดิ เดี๋ยวเกิดมองไม่เห็นโผมมมมอ่ะยุ่งเลย ” ไอ้ไก่หันไปแซวสนมทั้งสองที่เดินหน้าระรื่นตามผมมาติดๆ
“ ไงมึงเห็นผัวกูเป็นธนาคารเหรอไง ” ไอ้น้องโมใส่ไปก่อนหนึ่งดอก
“ แหม๋ๆ แค่นี้ทำเป็นหวงนะไอ้สาดดดต้องตามมคุม ”
“ เอ่อกูหวง ก็ช่วยไม่ได้ก็ผัวกูมันหล่อเลือกได้นี่หว่า ไม่เหมือนมึงแก้ผ้านั่งอ้าแม่งยังไม่มียุ่งซักตัวบินมากัดให้ได้เจ็บๆ คันๆ ”
“ โห ไอ้โมกูสะเทือนกายและใจอย่างแรงนิ ”
“ ไปๆ กลับได้แล้วเมามากแล้วนะมึง ” ผมเดินไปลากแขนมันให้ลุกขึ้นยืน
“ โอ๊ยยยย อย่ามาพูดหมาๆ นะพี่คายยยยมาววววม่ายยยมี๊ ”
“ อ๋อเหรอ ไม่มีเลยเนอะ ”
“ มันอยู่แล้ว ระดับโผมมมนะพี่โจ๊ก ไอ้คำว่ามาววววนะลืมไปด้ายยยเลยยยย ม่ายยยด้ายยยแอ้มน้องหรอกพี่ 555+ ”
“ หึหึ กูน่าจะปล่อยมึงทิ้งไว้ให้เด็กในร้านยำติงมึงก่อนส่งกลับบ้านซะดีไหม ”
“ อะๆ มีดุ มีดุ แหม๋ๆ พอมากับเมียทำเคร่งปายยยยด้าย ปะพี่ ”
“ ไปไหนวะ ”
“ ปี๋ ”
“ ห๊า ” นี่มึงวอนตายก่อนอายุไขใช่ไหมไอ้ไก่ ผมหันไปกลับไปดูสนมทั้งสองที่หันไปสนใจกับหนุ่มโต๊ะข้างๆ ที่ดูแล้วเหมือนเด็กมอปลายหนีเที่ยวมากกว่า
“ 555+ อ่ะไก่ล้อเล่น ปะพี่ปายยยจ่ายเงินให้โผมก่อนเลย เฮียแม่งจะกระทืบโผมแระ “
“ เออทั้งปีแหละมึงอ่ะ ”
“ เฮ้ยโมพี่ปลาบึกเดี๋ยวโผมฝากโต๊ะไว้ก่อนนะเดี๋ยวมา ปะพี่โจ๊ก ”
“ กูไปด้วยดีกว่า ” เสียงไอ้น้องโมบ่งบอกถึงความไม่ไว้ว่างใจในตัวเพื่อนสนิทของมัน
“ ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่พามันไปเองโมรออยู่นี่กับปลาบึกเถอะ ”
“ แต่ว่า ”
“ น่าพี่ไปแปปเดียวเดี๋ยวก็มา เอาน่าพี่ไม่หายไปไหนหรอก ”
“ ก็ไม่ได้กลัวพี่หาย แต่กลัวพี่ไปนอกลู่นอกทางมากกว่า ”
“ เหอะๆ แทงใจดำพี่กูจี๊ดๆ เลยวะโม เนอะพี่โจ๊กเนอะ 555+ ”
“ ไอ้ไก่ถ้ามึงไม่หุบปากหมาๆ ของมึงซะ กูจะถอดรองเท้ามายัดปากมึง ”
“ ค๊าบบบพี่ ”
“ ปลาบึก ”
“ อะไร ” รู้สึกหน้ามันจะระรื่นเกินเหตุไปหรือเปล่านะ
“ ดูน้องด้วยนะไม่ใช่ห่วงแต่จะล่อจระเข้ ”
“ เอ่อ ”
“ โม ปลาบึกตกลงกันก่อน ห้ามก่อปัญหาเด็ดขาดนะไม่งั้นเจอดีแน่ เข้าใจ๋ ”
“ แหม๋ๆ มีแฟนน่ารักตั้งสองคนก็เลยทั้งหึงทั้งหวงอะดิ ”
“ ใครบอกมึงไอ้ปลาบึก มึงอย่ามาหลงตัวเอง ชิ้วๆ ”
“ ครับ /ครับ ”
“ ดีมาก ”
“ ไปไอ้ไก่กูได้กลับบ้านซักทีง่วงจะตายห่าอยู่แล้ว ”
แล้วผมก็หิ้วปีกไอ้ตัวมารอย่างไอ้ไก่ไปจ่ายเงิน ตลอดทางที่หิ้วปีกไอ้ไก่ไปก็ต้องคอยส่งยิ้มให้กับใครต่อใครที่ผมไม่รู้จักแม้แต่กระทั่งชื่อ แต่เพราะคนเหล่านั้นดันส่งยิ้มให้ผมก่อนนะสิครับเลยอดที่จะยิ้มกลับไปตามมารยาทไม่ได้
“ ฮันแน่ มียิ้มเรี่ยราดนะพี่โจ๊ก ”
“ เชี้ยเค้าเรียกยิ้มตามมารยาทโว๊ย ”
“ เหอะๆ ”
“ สาดนี่เดี๋ยวกูก็ทิ้งไว้หน้าห้องน้ำซะหรอก ”
“ โอ๋ๆ ไม่ทิ้งนะไม่ทิ้ง 555+ ”
“ เสร็จหรือยังพี่โจ๊ก ”
“ อ้าวตามมาทำไม พี่บอกให้อยู่กับปลาบึกไง ”
“ ก็ผมปวดฉี่ก็มาฉี่ ทำไมมาฉี่ไม่ได้เหรอไง ”
“ ได้ครับได้ ”
“ 5555+ ”
“ ขำเชี้ยไรไอ้ไก่ ”
“ ขำคนกลัวเมียวะ 555+ ”
“ ปากดีทีหลังกูจะไม่มาดูดำดูดีมึงแระ ”
“ ค๊าบๆ ขอโทษค๊าบ “
” ดี เงียบไปเลยนะไม่งั้นกูจะเอาขวดชีวาสฟาดปากให้เสียชีวิตเลยมึง ”
“ ก๊าบบบบไก่กลัวแล้วก๊าบบบบ ”
แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีไอ้ไก่พาผมไปจ่ายบิลหนี้สินที่คั่งค้างไว้ทั้งเก่าและใหม่ร่วม 10 กว่าบิล เฮียเจ้าของร้านแก่ก็ใจดีเหลือเกินยังอุส่าห์ให้ลูกค้างี่เง่าอย่างไอ้ไก่ติดได้ตั้งหลายบิล
“ ขอบคุณมากนะครับเฮีย ”
“ ไม่เป็นไรไอ้ไก่มันลูกค้าชั้นดี ”
“ ครับแต่อย่างไงก็ต้องขอบคุณเฮียที่ไม่เอาเด็กไปตืบมันไส้แตกก่อนส่งกลับบ้าน ”
“ 555+ แหม๋ไอ้นี่มันพูดจาตรงดีโว๊ย 555+ เอ้าๆ ดื่มกับเฮียซักแก้วโว๊ย ”
“ ขอบคุณครับเฮีย ”
แล้วผมก็ดื่มเพราะความเกรงใจกับเฮียแกได้เกือบ 30 นาทีจึงขอลาเฮียแกกลับมาโต๊ะ...
“ อย่าลืมโทรหานะครับน้องโมโม แล้วพี่จะรอ ”
“ ครับพี่ ”
ภาพชายหนุ่มดูแล้วอายุอานามไม่น่าเกิน 25 ปีกำลังกระซิบกระซาบหยอดคำหวานใส่ไอ้น้องโมของผม
“ ไงโม ว่างจัดว่างั้น ไอ้ปลาบึกไปไหน ” ผมสกัดอารมณ์ที่เริ่มๆ จะมาคุขึ้นมาเพราะภาพที่เห็นตรงหน้า
“ พี่ปลาบึกเหรอ (มันมองหันซ้ายหันขวา) ไม่รู้ดิ เมื่อกี้ยังอยู่ตรงนี้อยู่เลยนะ ” สีหน้าและอารมณ์ของไอ้น้องโมยังคงปกติมันทำเหมือนเรื่องที่ผมเห็นเป็นเพียงภาพลวงตา
“ คนนี้ (ไอ้หน้าแก่ยังคงไม่ไปไหน มันกับหันไปถามไอ้น้องโมซะด้วยซ้ำว่าผมเป็นใคร) เอ่อ...ใครเหรอครับน้องโมโมพี่ชายเหรอว่า ” มันเรียกเมียผมว่าน้องโมโมทุกคำเลยครับ
“ ผัวครับ ” ผมชิงตอบคำถามที่ไอ้หน้าแก่อยากจะรู้ซะเหลือเกิน
“ ห๊า ”
“ 555+ พี่เค้าล้อเล่นนะครับ จริงๆ แล้วเค้าเป็นพี่ชายโมโมนะครับ ”
“ เฮ้อออออ โล่งอกพี่ก็นึกว่าเป็นแฟนน้องจริงๆ ซะอีก ” ไอ้หน้าแก่ขยับตัวเข้าไปยืนชิดไอ้น้องโมเพิ่มมากขึ้น
“ อะไรนะโม พูดใหม่อีกทีซิว่าพี่เป็นอะไรกับเรา ขอช้าๆ ชัดๆ นะ ”
“ เฮ้ยไอ้โมพูดงี้เดี๋ยวก็มีเรื่องหรอกมึง ” ไอ้ไก่ถึงกับสร่างเมา
“ มึงไม่ต้องไปพูดช่วยมัน มึงเงียบปากไปเลยไอ้ไก่ ว่าไงโมพูดใหม่อีกรอบดิ๊ ”
“ เกิดอะไรขึ้นโม ” มาแล้วครับไอ้ปลาบึก
“ มึงไม่ต้องเสือกไอ้ปลาบึก เดี๋ยวคดีนี้จบก่อนแล้วตามด้วยคดีมึงต่อเลย ”
“ อะไรวะกูไปทำอะไรให้มึง ”
“ กูบอกให้มึงเงียบไง ” ผมหันไปเอาเรื่องไอ้ปลาบึก
“ น้องโมโมครับ ตกลงเค้าเป็นอะไรกับน้องครับ ” มาอีกคนแระลูกอีชั่งเสือก
“ พี่ครับผมว่าพี่กลับไปที่โต๊ะพี่ได้แล้วครับ ทางนี้เป็นเรื่องของพวกผมเดี๋ยวจัดการเอง ” ไอ้น้องโมพยายามไล่ไอ้หน้าแก่กลับไปที่โต๊ะมันเอง
“ ไม่ต้อง ให้มันอยู่นี่แหละ เรานั่นแหละพูดมาโมอย่าลีลา ”
“ ก็ได้ๆ ผมขอโทษครับพี่เมื่อกี้ผมล้อเล่น (มันหันไปบอกไอ้หน้าแก่) คนนี้จริงๆ แล้วเป็นแฟนผมเองครับพี่ พอใจเหรอยัง (มันหันมาถามผม) ทีนี้พี่ต้องการอะไรอีก ”
ฝ่ามือหนาๆ ของผมฝาดตรงไปลงที่แก้มไอ้น้องโมอย่างจัง รอบตัวผมเงียบ...ไม่มีแม้เสียงหายใจของใครให้ได้ยิน
“ โอ๊ยยยย ” ไอ้น้องโมยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเอง
“ จำไวนะโม นี่คือสิ่งตอบแทนความสนุกของค่ำคืนนี้ พี่ไม่รู้ว่าใครจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนแต่ไม่ว่าจะมันเหรอโมพี่ก็ไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น ถ้าเราคิดว่าก็แค่เล่นๆ พี่ก็ขอบอกตรงนี้เลยว่าพี่ไม่ชอบ ”
“ โจ๊กน้องมันก็แค่ โอ๊ยย มึงตบกูทำไม ”
“ ข้อหาที่มึงดูแลน้องตามคำสั่งกูไม่ได้ “
“ กูขอโทษแทนน้อง โจ๊กน้องมันไม่ได้ตั้งใจมันก็แค่ ”
“ จะแค่นี้แค่ไหนกูก็ไม่ชอบ กลับเดี๋ยวนี้ ”
“ พี่โจ๊กไก่ไปส่ง ”
“ ไม่ต้องมึงอ่ะกลับเองได้ใช่ไหม ”
“ ครับพี่ พี่กลับเถอะไม่ต้องเป็นห่วงผม พี่ ”
“ อะไร ”
“ ค่อยๆ พูด ค่อยๆ จากันดีๆ นะพี่นะ ผมไม่อยากให้เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะผม นะพี่โจ๊กถือว่าไก่ขอนะพี่นะ ”
ผมเดินนำหน้าไอ้สองตัวปัญหามาที่รถ ตลอดทางในหัวคิดแต่เรื่องที่ตัวเองพบเจอเมื่อกี้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
” เรื่องแค่นี้ยังทำให้กูไว้ใจในตัวพวกมึงไม่ได้ แล้วอย่างนี้พวกมึงยังมีหน้ามาหวาดระแวงในตัวกูอีกเหรอ ”
“ โจ๊กกูว่ามึงทำแรงเกินไปนะ ”
“ ขึ้นรถ ” ผมแผดเสียงตวาดใส่ไอ้สองตัวเล่นเอามันสะดุ้งจ้ำอ้าวขึ้นรถกันแทบไม่ทัน
คืนนี้คงเป็นคืนที่พวกมันต้องจดจำไปอีกนานครับ ไอ้ปลาบึกกับไอ้น้องโมพากันไปนั่งเบาะหลังกันหมดเลยทุกคนต่างนั่งกันเงียบ
“ อ้าวเฮ้ยพวกมึง กูไม่ใช่ขี้ข้าพวกมึงนะจะได้พากันไปนั่งเป็นเจ้านายกันที่เบาะหลังกันหมดนะ ”
ไอ้ปลาบึกกับไอ้น้องโมมองหน้ากันซักพักก่อนจะเป็นไอ้ปลาบึกที่เสียสละชีวิตย้ายตูดมานั่งหน้าคู่กับผม
“ มาทำไม กลับไปนั่งที่เดิม ”
“ ก็เมื่อกี้มึงบอกว่า ”
“ แล้วทำไมต้องเป็นมึง คนอื่นไม่กล้าเหรอไง ” ผมมองไอ้น้องโมผ่านกระจกหลัง
“ โมไปนั่งนั่งกับโจ๊กไป ”
“ ครับพี่ปลาบึก ”
ไอ้น้องโมทำท่าจะเปิดประตูรถมานั่งข้างหน้า...ผมกระชากรถออกทันที
“ เฮ้ยย ไอ้โจ๊กเดี๋ยวน้องก้ตกลงไปตายหรอกมึง ”
“ แล้วมึงเกี่ยวอะไรด้วยอ่ะไอ้บึก ”
“ ไม่เป็นไรพี่ปลาบึกผมไม่เป็นอะไร ”
“ เห็นไหมเจ้าตัวเค้ายังไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย ”
“ มันเกินไปนะโจ๊ก ”
“ แล้วเรื่องเมื่อกี้มึงว่ามันเกินไปไหม ”
“…………”
“ เอ้าใบ้แดกกันแล้วเหรอไง ”
“ นี่มึงมาใช่ไหมโจ๊ก ”
“ เปล่า ”
“ ช่างเถอะพี่ปลาบึกโมผิดเองแหละที่เล่นแรงไปหน่อย พี่โจ๊กเค้าทำถูกแล้ว ”
“ โม ”
“ โมไม่เป็นอะไรพี่ ” ไอ้น้องก้าวขาข้ามเบาะมานั่งหน้าคู่กันกับผม
“ ชอบมันมากเลยใช่ไหมไอ้หน้าแก่นั่นนะ ”
“ เปล่าครับ ”
“ นี่ขนาดเปล่านะเรายังกล้าไปบอกชื่อเสียงเรียงนามมัน แล้วไอ้นามบัตรนั่นอีกทำไมกะว่าจะเก็บไว้เพื่อโทรไปสร้างสัมพันธ์สวาทกับมันทีหลังใช่ปะ ”
“ 555+ / 555+ ” อยู่ดีๆ ไอ้สองตัวก็หันมาจ้องหน้าแล้วก็พากันขำซะงั้น
“ ขำไรกัน ไอ้ปลาบึก โม ”
“ 555+ นี่พี่หึงผมจริงๆ เหรอเปล่าเนี้ย ”
“ เลิกเล่นได้แล้วโมเดี๋ยวไอ้โจ๊กมันก็เส้นเลือดในสมองแตกตายกันพอดี 555+ ”
“ 555+ นั่นดิ ดูดิเส้นเลือดปูดออกมาเส้นเบ้อเล่อเลย 555+ ”
“ หมายความว่าอย่างไง ” ผมจอดลงข้างทางทันที
“ ก็หมายความว่าน้องมันอำมึงเล่นไงไอ้ควาย 555+ ไหนว่าไม่หึงไม่หวงไง ”
“ อะไรนะ ”
“ โอ๋ๆ โมไม่แกล้งพี่แล้ว โอ๋ๆ ” ไอ้น้องโมขยับเข้ามากอดเอวแล้วซบหน้าลงกับอกผมทันที
“ นี่เราลองใจพี่เหรอโม ”
“ อ้าว ก็เมื่อกี้ใครบอกว่าไม่หึงไม่หวงพวกผมอ่ะ ”
“ ใช่ๆ โจ๊กพวกกูอ่ะทั้งหึงทั้งหวงมึงนะถึงได้ยกโขยงกันมาเฝ้ามึงอ่ะ ” ดูมันใช้คำว่าเฝ้ากันเลยครับ
“ ใช่ๆ พวกผมทั้งรักพี่ขึ้นทุกวันทั้งห่วงทั้งหวงทั้งหึง จะมีก็แต่พี่นี่แหละที่ชอบพูดอะไรที่ไม่ตรงกับใจตัวเองให้พวกเราต้องเจ็บจี๊ดๆ กันอยู่เรื่อยเลย ”
“ หมายความว่าไง ”
“ พวกกูก็แค่อยากให้มึงพูดว่าหึงว่าหวงพวกกูบ้างก็แค่นั้น โจ๊กเหรอว่ามึงไม่รักพวกกูเหมือนที่พวกกูรักมึงแล้ว ”
“ มึงพูดอะไรอย่างนั้น ”
“ งั้นตกลงพี่รักพวกผมไหม ”
“ รักดิโมพี่จะไม่รักเราได้ไง มึงก็ด้วยนะปลาบึกกูรักมึงจริงๆ นะ ”
“ แล้วพี่หึงหวงพวกผมบ้างไหม ”
“ พี่ทำขนาดนี้แล้วโมยังไม่รู้อีกเหรอ ”
“ 555+ ก็แค่นี้แหละ ”
“ 555+ ไอ้ผู้ชายปากหนัก ”
“ อ๋อ แปลนี่พวกมึงรวมหัวกันแกล้งกูใช่ไหม ”
“ ก็เอออ่ะดิ / ก็เอออ่ะดิ 555+ ”
“ เวงกำ ”
“ แต่แหม๋พี่โจ๊กมือพี่ก็หนักใช่เล่นนะ ดูดิเจ็บแก้มไม่หายเลย โมต้องหมดหล่อเพราะมือพี่แน่ๆ เลย ” ไอ้น้องโมเอามือลูบแก้มตัวเองยิกๆ
“ ไหนพี่ดูสิ มันคุ้มกันไหมเนี้ยไหนหันมา มึงด้วยไอ้ปลาบึกไหนกูแก้มหน่อยดิ กูก็ยังนึกอยู่ว่าทำไมพวกมึงไม่สู้กูว่ะ ”
“ กูไม่เป็นอะไรมากหรอก โมโดนแรงกว่ากูตั้งเยอะ ”
“ คุ้มไหมเนี้ยเล่นแบบเนี้ย ” ผมเขย่าหัวไอ้น้องโม
“ คุ้มดิพี่ อย่างน้อยผมก็รู้ว่าพี่รักพวกผม ”
“ งั้นเอางี้ เพื่อเป็นการถ่ายโทษงั้นคืนนี้เรา 3 P กันนะ ”
“ หา / หา ”
“ ไม่ต้องหา เดี๋ยวพี่เป็นคนหาให้เองโอเคนะ ” ^0^
“ ไม่ / ไม่ ”
“ น่านะ พี่อยากกกกกกกกกก ” ผมรวบตัวไอ้น้องโมเข้ามากอดแล้วหอมแก้มใสๆ ของมันไปหนึ่งฟอด
“ ไม่ / ไม่ ”
“ เหอะๆ ” เดี๋ยวก็รู้ว่าบ้านนี้ใครใหญ่
ตอนนี้...สอนให้รู้ว่าเดี๋ยวเราต้องเอาคืน... ( 3 P )
-------------------------------------------------------
ไปแระๆ