จริงๆ อยากตั้งชื่อตอนว่า เม้นมาด่าได้ตามอัธยาศัยครับ เพรายอมรับว่าวันนั้นตัวเองเลวมากที่เอาแต่ใจตัวเองครับ
~~เออกูผิด...ตอนที่ 29~~ มันเริ่มเอนหลังลงกับที่นอนแล้วเด้งเอวสวนกับปากผมอย่างเอาเป็นเอาตาย มีเหรอคนอย่างผมจะยอม..ผมจับข้อเท้ามันขึ้นตั้งชันกับที่นอนแล้วลากลิ้นผ่านร่องตูดสลับกับดูดน้องชายมันอย่างไม่ลืมหูลืมตา
“ อะ โอ๊วววววว ดี อาา ”
" ดีไหมปลาบึก "
" ดี ดีจังโจ๊ก "
ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดด
" ใครวะ " หัวเสียอย่างแรงครับคนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม
" ไม่นะโจ๊กมึงอย่าทิ้งกูไว้อย่างนี้นะ กูขอร้อง "
" แปปเดียว แปปเดียวจริงๆ "
" โจ๊ก "
ใครวะโทรมาไม่รู้จักเวร่ำเวลา...เดี๋ยวพ่อจะด่าให้หงายเลย
เบอร์ใครวะไม่คุ้นเลย " ฮาโหล ใครวะ " มันเป็นการเสียมารยาทมากนะครับ ห้ามเพื่อนๆ ทำตามผมอย่างเด็ดขาด
" กูเอง "
" แล้วกูจะรู้ไหมว่าไอ้กูเองนะใคร " แต่น้ำเสียงคุ้นๆ วะ
" ...กูพ่อไอ้โม ตาพ่อมึงไงไอ้เหี้ย " แป่วววววกูว่าแล้ว
" เมียนปลั๊ก เมียนซำพรือซำพรือขะเมียนจั๊กๆ " แถวบ้านเรียกขายผ้าเอาหน้ารอด
" ฮาโหล ฮาโหลไอ้โจ๊ก "
" ........... " ผมกดวางสายทันที เกือยซวยแล้วกู
อีก 2 วินาทีต่อมา ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดด
" สวัสดีครับโจ๊กรับสายครับ "
" .......... "
" ฮาโหล ไม่ทราบว่าได้ยินผมไหมครับ "
" เออได้ยิน "
" อะครับ ไม่ทราบว่าจากไหนครับ "
" กูพ่อไอ้โม "
" ตายจริง สวัสดีครับคุณพ่อตาไม่ทราบมีอะไรให้ผมรับใช้ครับ "
" เมื่อกี้ใครรับโทรศัพท์มึง "
" ใครรับอะไรครับ ไม่มีนี่ครับ "
" แต่เมื่อกี้มี แต่สงสัยจะเป็นเสียงหมาเห่าหมาหอน "
" หมา หมาที่ไหนกันครับผมไม่เห็นมีใครที่ไหนเลย เอเหรอว่าอาจจะเป็นสายซ้อนก็ได้นะครับคือเครื่องนี้มันชอบมีคลื่นแทรกนะครับช่วงนี้เป็นบ๊อยยบ่อย เหอะๆ สงสัยผมต้องเอาเครื่องเข้าศูนย์บ้างแล้ว "
" เออๆ ให้มันจริงเถอะ ถ้ากูจับได้ว่ามึงกะล่อนแม้กระทั่งกับกูมึงรู้ใช่ไหมว่ากูจะทำอย่างไงกับคนอย่างมึง "
" โธ่ๆๆๆ พ่อครับใครจะกล้า แหะๆ แล้วไม่ทราบพ่อมีอะไรจะใช้ผมครับ "
" พรุ่งนี้ช่วงเย็นๆ กูกับเมียจะบินไปต่างประเทศ เพราะงั้นมึงแวะเข้ามาหากูด้วย กูจะให้มึงเป็นคนขับรถไปส่งกูกับเมียแล้วก็รับเอาลูกกูไปนอนโน้นเลยกูไม่ไว้ใจให้มันอยู่บ้านคนเดียว "
" ครับพ่อ "
" แล้วอย่าลืมพาปลาบึกมาด้วยละ "
" ครับพ่อ "
เฮ้ออออออ เกือบบบบ
อะอ้าวเมียกู " ปลาบึกครับโจ๊กมาแว้ววว "
" ................"
" ปลาบึกมึง " ตอนนี้ไอ้ปลาบึกนั่งแต่งตัวอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งครับ
" อืมกูเสร็จแล้ว แล้วกูก็ไปอาบน้ำมาแล้วด้วย แล้วตกลงเมื่อกี้ใครโทรมาวะ "
" เฮ้ย อย่างนี้ไม่แฟร์นะโว๊ยมาต่อเลยเร็วๆ " ผมเดินไปดึงแขนไอ้ปลาบึกให้ลุกไปต่อที่เตียง
"หึ ไม่ๆ มึงอะไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวไปไม่ทันแก้งานที่บ้านพี่เค้า เร็วๆ เดี๋ยวไอ้ไก่ก็โทรมาเม้งๆ อีกหรอก "
" โหปลาบึกครับอย่าทำอย่างนี้กับโจ๊กสิ นะๆ "
" ไม่ กูพอแล้ว "
" นะต่อก่อนอีกแปปเดียวเอง มึงดูดิน้องกูยังแข็งปั๋งอยู่เลยนะ " ผมดึงมือมันอีกครั้ง
" เอ๊ะ พูดไม่รู้เรื่องเหรอไงวะ บอกว่าไม่ก็ไม่ดิ ไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวสาย ไปๆ "
" อะไรวะ " หัวเสียกว่าเดิมครับ หงุดหงิดแต่ทำอะไรไม่ได้
ผมเดินไปกระชากผ้าขนหนูที่พาดอยู่ที่ราวตากผ้าหน้าระเบียงแล้วเดินโท่งๆ เข้าห้องน้ำไปเลยครับ แต่ก่อนเข้าห้องน้ำขอหน่อยเถอะ..ผมหันไปเตะราวผ้าขนหนูเตี้ยๆ ที่เมื่อกี้ตัวเองพึ่งดึงผ้ามาให้ล้มซะเลย
" ไอ้โจ๊ก มึงอย่าพาลดิ ไอ้โจ๊ก " มันตะโกนเรียกชื่อไล่หลังผมมา
" .............. " ผมไม่ได้หันไปตอบมัน
พอออกมาจากห้องน้ำผมก็เห็นราวผ้าที่ล้มอยู่เมื่อกี้ถูกไอ้ปลาบึกไปจัดการเก็บตั้งตามเดิมแล้ว ผมเช็ดตัวเสร็จก็โยนผ้าไปที่ราวตาก ไอ้ปลาบึกที่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียงนอนผมพอมันหันไปเห็นผมโยนผ้าเช็ดตัวเปียกๆ ไปกองไว้มันก็ลุกเดินไปตากผ้าให้ผม เห็นแล้วอยากกวนตีนมัน...
ผมเดินไปกระชากประตูตู้เสื้อผ้าอย่างแรงก่อนที่จะลงมือรื้อๆๆๆๆๆ เอาให้กระจุยกระจายไปทั้งตู้เลยแล้วก็ไม่ลืมที่จะต้องทำท่าหัวเสียไปด้วยเพื่อความสมจริงสมจังในการแสดง
" อยู่ไหนวะ " ผมดึงกางเกงยีส์ออกจากไม้แขวนก่อนจะบอกว่าตัวนี้ก็ไม่ใช่ ตัวนั้นก็ไม่เอาแล้วก็เหวี่ยงทุกอย่างไปรวมไว้กลางห้อง
" แล้วโจ๊กหาตัวไหนล่ะ มาเดี๋ยวช่วย "
เพื่อนๆ ครับผมมีความลับเรื่องไอ้ปลาบึกมาบอกครับ จริงๆ แล้วโดยนิสัยส่วนตัวของมันเป็นคนขี้เกรงใจครับแม้บางครั้งจะเอาแต่ใจตัวเองไปบ้างแต่ก็ไม่กล้าเอาแต่ใจตัวเองมากเวลาอยู่กับผมเพราะอะไรรู้ไหมครับ...เพราะมันกลัวผมจะไม่ง้อมันครับ แล้วเมื่อผมไม่ง้อมันมันก็จะเริ่มเครียด กระวนกระวายใจจนไม่เป็นอันทำงานทำการเพราะ...มันกลัวผมไม่รักมันครับ ทุกทีมันจะเรียกผมว่ามึงเหรอไม่ก็ไอ้โจ๊กแต่ถ้ามันเปลี่ยนมาเรียกผมว่าโจ๊กเฉยๆ เมื่อไหร่แปลว่ามันคิดว่าผมกำลังโกรธมันจริงๆ และแน่นอนมันคิดมากและคิดล่วงหน้าไปไกลแล้วว่าอีกไม่นานผมต้องเบื่อมันและทิ้งมันอย่างแน่นอน
" ไม่ต้อง "
" โจ๊กเอาตัวนี้ไหม " มันยื่นกางเกงยีนส์ตัวเก่งมาให้ผมด้วยมือสั่นๆ
" ไม่เอา " ผมปัดกางเกงออกจากมือมัน
" เสื้อผ้ายับหมดแล้วนะ "
" เรื่องของกู ยับแค่ไหนกูก็ใส่ได้ "
ไอ้ปลาบึกเดินไปเอาไม้แขวนเสื้อแล้วตามมาเอาเสื้อผมไปใส่คืนไม้แขวนแล้วแยกเสื้อที่ยับๆ ออกมาต่างหาก
" มึงจะทำอะไรไอ้บึก "
" เสื้อยับหมดแล้วเดี๋ยวกูจะเอาไปรีดให้มึงใหม่ "
" ไม่ต้องเอามานี่ "
" โจ๊กอย่าทำอย่างนี้ดิ กูขอร้อง " มันกอดเอวผมไว้จากด้านหลัง
" ปลาบึกกูไม่เคยขออะไรมึงเลยนะ แต่ครั้งนี้กูขอ... "
" ........... "
" ขอให้มึงปล่อยมือจากเอวกูเดี๋ยวนี้ กูจะได้รีบๆ ไปใส่เสื้อผ้าแล้วไปให้พ้นๆ จากหน้ามึงซะที "
" ไม่ๆ โจ๊กอย่าพูดอย่างนี้ดิ ขอโทษนะปลาบึกขอโทษ "
" เออกูไม่โกรธมึงหรอก ปล่อยได้แล้วกูอึดอัด "
" ไม่ "
" นี่ตกลงมึงจะเอาอย่างไงกับกูอีกเนี้ยไอ้บึก กูชักจะรำคาญมึงแล้วนะ " ผมแกะมือมันออกจากเอวได้ก็เหวี่ยงตัวมันไปให้ห่างจากตัวผมทันที
" ฮืออออ ฮืออออ " มันลงไปนั่งย่องๆ กอดเข่าซบหน้าลงร้องไห้ทันที
" ทั้งปี "
" อืออออ กูขอโทษ ฮืออออ "
" ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้โกรธๆ ฟังภาษาคนออกไหมเนี้ย "
" ฮือออออ ฮือออออ " มันคลานไปเก็บเสื้อผมใส่คืนไม้แขวนเสื้อทั้งน้ำตา
" บึก "
" ครับ "
" มึงมานี่นี่ดิ "
" อึก อึก " มันยกเอาแขนเสื้อขึ้นมาเช็ดน้ำตาตัวเอง
" โอ๋ๆ ร้องทำไมกูล้อเล่น " ผมดึงมันเข้ามากอด ตัวมันสั่นสะอื้น
" ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย มึงไม่รู้เหรอว่ากูรักมึงแค่ไหน "
" แล้วกูไม่รักมึงเหรอไง แค่จะเอาเมียตัวเองยังไม่ได้เลย "
" แต่มึงต้องไปแก้งานนะโจ๊ก "
" รู้ แต่ว่า...มึงเข้าใจกูไหมว่าเมื่อกี้มึงให้ความร่วมมือกับกูดีแค่ไหน มึงให้ความหวังกับกูว่ามึงพร้อมจะเป็นของกูทั้งตัวและใจแล้ว แต่พอกูกลับมามึงก็กลับมาเป็นมึงคนเดิมแล้ว บอกตรงๆ กูแค่กลัวว่านั่นอาจจะเป็นโอกาสครั้งแรกและครั้งเดียวของกู "
" โจ๊ก "
" ถามจริงๆ มึงกลัวกูใช่ไหม ความรักของมึงคือรักที่แปลว่ารักจริงๆ แบบไม่ต้องการมีความสัมพันธ์กันมากกว่านี้ใช่ไหม "
" .......(มันพยักหน้าครับ)........." ความโกรธผมพุ่งปรี๊ดดดดดดชนเพดานห้อง
" งั้นแปลว่าเมื่อกี้เรื่องที่เกิดเพราะแค่อารมณ์มันพาไปใช่ไหม "
" ................"
" ............... " นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน รักแต่ไม่ยอมนอนด้วยกัน
" โจ๊กแต่จริงๆ แล้วเมื่อกี้ "
" ไม่ต้องพูดแล้ว กูเข้าใจแล้วงั้นขอโทษนะที่กูไม่ได้ถามเรื่องนี้กับมึงก่อน เอาเป็นว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ก็ขอให้มึงลืมไปซะนะถือซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วกันนะ งั้นกูไปแก้งานให้พี่เค้าก่อนนะอ้อเตรียมตัวด้วยพรุ่งนี้บ่ายๆ เราจะเข้าไปบ้านโมกัน พ่อโมโทรมาบอกว่าจะบินไปต่างประเทศอยากให้เราไปส่งท่าน "
" เดี๋ยว แล้วคืนนี้โจ๊กจะกลับตอนไหน "
" มึงนอนได้เลยไม่ต้องรอเดี๋ยวถ้าดึกกูจะไปนอนบ้านไอ้ไก่ "
" โจ๊ก "
" อะไร " ผมหันหน้าไปไอ้ปลาบึกก็ตามเอาปากมาประกบ
เกิดไรขึ้นอีก...
" โจ๊กกูรักมึงจริงๆ นะ "
" รู้แล้ว ปล่อย " ผมดึงมือมันออกจากการเหนี่ยวคอผมไว้ แต่ไอ้ปลาบึกไม่ยอมปล่อยมือออกง่ายๆ
" กูตัดสินใจแล้ว กูเข้าใจมึงแล้วโจ๊ก มึงไม่สบายใจที่กูไม่ยอมมึงใช่ไหม งั้นกูจะทำให้มึงสบายใจงั้นต่อนะ "
" ไม่ไอ้บึก มึงเข้าใจกูผิดแล้ว " ผมผลักตัวมันให้ออกห่างจากผมอีกครั้ง
" ทำไมล่ะ "
" ถ้ามึงยอมนอนกับกูเพราะต้องการแค่ให้คนอย่างกูสบายใจ ถ้ามึงทำอย่างนั้นจริงกูจะโกรธมึงไปตลอดชีวิตแล้วชาตินี้ก็อย่าหวังว่าเราจะเจอกันอีก "
" ทำไม "
" กูเลวขนาดนั้นมึงก็อย่ามาคบกับกูเลยบึก "
" อ๊ะ ขอโทษๆ เมื่อกี้กูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นโจ๊ก ขอโทษ "
" ไปนะ "
" โจ๊ก ไม่นะฟังกูอธิบายก่อน ขอร้องละแค่ 5 นาที 10 นาทีมันไม่ทำให้มึงเสียเวลาขนาดนั้นหรอก "
" .................. " ไอ้ปลาบึกเดินมาขวางประตูกั้นไม่ให้ผมออกไปนอกห้อง
" โจ๊ก ปลาบึกไม่ได้มีเจตนาจะพูดดูถูกอะไรอย่างนั้นนะ นี่เมื่อไหร่เราจะเข้าใจตรงกันซะทีละ "
" มันคงไม่มีวันนั้นหรอกบึกเพราะมึงไม่ใช่เกย์อย่างกู ปลาบึกมึงกลับไปเป็นอย่างเดิมเถอะนะโลกนี้ยังมีผู้หญิงที่ดีๆ อีกเยอะที่รอมึงอยู่..เชื่อกู " ผมตบบ่ามันเบาๆ ก่อนนะแทรกกายเดินจากมา
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1508375 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก