ลงให้แล้วนะราเมง มามะมาอ่านซะ....
~~เออกูผิด...ตอนที่ 27~~“ เธอรู้ได้ยังไง ว่าไม่มีใครสักคนรักเธอ
เพราะฉันคนนี้เพิ่งเจอคนแอบรักเธอเมื่อเช้านี้เอง
เขาฝากฉันมาบอก เขาเป็นคนเผยใจไม่เก่ง
เลยได้แต่โทรขอเพลง มอบให้เธอฟัง ”
“ ป๊าดติโธ้ คื้อมาคักแต่เซ้าแท้สู ”
“ -*- ”
“ แมนหยัง ”
“ ไอ้คนพื้นที่ราบสูง มึงสงสารคนพื้นที่ลาบลุ่มอย่างกูหน่อย แปลด้วยอะไรคัดๆ ขัดๆ ของมึง ”
“ บ่ ให้มึงงองูสองโตวอยู่จังซี่แหละ ”
“ สองโตว แปลว่าสองตัวปะ ^0^ ”
“ -*- ”
“ เอ้าเพื่อกูแปลผิดไงมึง ”
“ แล่วมื่อนี่บ่ไปใสติ ”
“ แล้วมือนี้ ไม่ดิแล้ววันนี้ไม่ไปไหนใช่ไหม ถูกปะมึง ”
“ เป็นบ้าติมึง ” ไอ้ปลาบึกเดินเอามือมาอังหน้าผากผม
“ บึก ”
“ อีหยาง ”
“ เล่นซ่อนหากัน ”
“ ห๊ะ ”
“ ใครแพ้คืนนี้เสียตูด ”
“ ......ก่าได้ ”
“ หาจริงดิมึง ห้ามผิดสัญญาลูกผู้ชายนะโว๊ย ”
“ เออถ้ากูแพ้กูยอมเสียตูด แต่ถ้ามึงแพ้อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์มึงต้องเป็นทาสผู้ซื่อสัตย์ของกูโอเคปะ ส่วนกูจะเป็นพระราชาโอเคปะ ”
“ โหมึงมันจะคุ้มกันเหรอวะ ”
“ ไม่รู้ดิคิดเอาเอง กูอย่างไงก็ได้มึงชวนเล่นกูก็เล่นก็แค่นั้น ”
“ เอาวะ ก็ได้จับมือสัญญา ” ผมยื่นมือออกไปจับมือมัน
“ กติกา ”
“ หยุดเลยๆ กูเป็นคนชวนเพราะงั้นขอกูตั้งเอง งั้น (ของี้ต้องคิดให้รอบคอบครับ) กติกาคือห้ามออกไปซ่อนตัวข้างนอกห้องซ่อนได้แค่ในห้องนี้เท่านั้นโอเคปะ ”
“ โอเค ”
“ อีกข้อ ข้อนี้สำคัญในเมื่อกูเป็นคนชวนเล่นเพราะงั้นกูจะเป็นคนเสียสละปิดตาให้ก่อนเป็นคนแรกโอเคปะ ” เหอะๆ กำไรเห็นๆ เห็นเล็กแค่นี้มันจะไปอยู่ไหนได้ครับคิดแค่นี้ก็ได้ตูดมันมาอยู่ในมือผมแว้วววววว
“ โอเค งั้นเริ่มเลย นับ 1 -20 นะ ” อา...เสร็จละมึงคราวนี้เสร็จละมึง
“ นับเลยนะ 1 2 3 4 5 ... 20 เอายางงงง (เงียบ) เปิดตาแล้วนะ หาแล้วนะ ”
ผมเปิดตามา...ห้องทั้งห้องอยู่ในความเงียบสงบ ผมมองไปที่ตู้เสื้อผ้า...ค่อยๆ ย่องเข้าไปใกล้ๆ ค่อยๆ เปิด....ตึก ตึก ตึก ตึก (เสียงของหัวใจ)
“ จ๊ะเอ๋ ” แป่ว ไม่มี
ผมมองไปที่ใต้เตียง... ค่อยๆ ย่องเข้าไปใกล้ๆ ค่อยๆ ก้มไปดู....ตึก ตึก ตึก ตึก (เสียงของหัวใจ อีกเช่นกัน)
“ จ๊ะเอ๋ ” แป่ว ไม่มี
อ้าวเฮ้ยเหรอว่า...ห้องน้ำ ค่อยๆ ย่องเข้าไปใกล้ๆ ค่อยๆ แง้มประตูเข้าไปดู....ตึก ตึก ตึก ตึก (เสียงของหัวใจ อีกแระ)
“ จ๊ะเอ๋ ” แป่ว ไม่มี
เฮ้ยปลาบึก ห้องก็แค่นี้ทำไมกูหามึงไม่เจอวะเนี้ย ผมเดินไปมาเปิดดูทุกอย่างทุกที่ที่คิดว่าคนอย่างมันจะเอาตัวเองเข้าไปแอบซ่อนผมได้...แต่ไม่มีเลยซักกะที่ครับขนาดกระทั่งตรงระเบียงก็ยังไม่มีวี่แววของเงามันเลยด้วยซ้ำ
30 นาทีต่อมา
“ โอเคกูยอมแล้วมึงออกมาได้แล้ว ปลาบึก ” ผมหมดปัญญาหาแล้วครับ จะว่ามันเดินออกไปจากห้องนี้ก็ไม่น่าจะใช่เพราะว่าประตูยังคงถูกล็อคจากด้านใน
“ ............... ” ไร้ซึ่งสัญญาณตอบรับใดๆ จากมัน
“ บึก บึก ไอ้ปลาบึกห้องก็แค่นี้นี่มึงซ่อนอยู่ไหนวะ ”
“ ............... ” เงียบเป็นเป่าสาก
“ บึก ”
“ หลับตาก่อนดิ กูสั่งให้ลืมตาค่อยลืมนะ ”
“ เฮ้ยมึงอยู่ไหนวะ ” ผมพยายามมองหาที่มาของต้นเสียง ผมเดาว่าเสียงอยู่ด้านขวามือครับเพราะได้ยินชัดมากๆ แต่ก็ยอมหลับตาลงตามที่ไอ้ปลาบึกว่า
“ เปิดตาได้แล้ว ”
“ เฮ้ยยยยยยย ”
อัดสะจอรอหันการันยอแท้ๆ ครับเพราะอยู่ๆ ไอ้ปลาบึกก็เอาตัวเองมายืนอยู่ต่อหน้าผมได้ครับ **หมายเหตุ มันคือ (อัศจรรย์) นั่นเอง
“ ทำไมแปลกใจอ่ะดิมึง ”
“ ปลาบึกมึงไปซ่อนตรงไหนวะ ”
“ ทำไม อยากรู้อ่ะดิเรื่องอะไรกูจะบอก ”
“ เฮ้ยห้องก็แค่นี้มึงทำได้ไงวะ นี่มึงคนเหรอผีวะเนี้ย ”
“ หึหึ มึงอ่ะรู้จักกูน้อยไปไอ้โจ๊ก (มันยักคิ้วสองที) กูอ่ะฉายาปลาบึกศิษย์ตี๋ใหญ่โว๊ย 5555+ ตามสัญญานะมึงห้ามเบี้ยว 555+ ” แล้วมันก็เดินจากผมไปปล่อยให้ผมยืนงองูสองตัวอยู่ที่เดิม (งง!!!)
วันที่ 1
“ โจ๊ก ”
“ ค๊าบบ ”
“ หุงข้าวสองถ้วยแล้วอย่าลืมเอาไข่ใส่หม้อไปด้วย 4 ฟองเข้าใจ๊ ”
“ ค๊าบบบ ”
“ อ้อก่อนเอาไข่ใส่หม้อมึงอย่าลืมล้างไข่ก่อนนะโว๊ย ”
“ ค๊าบบบ ”
ตื่นเช้ามาก็งานเข้าเลยกูแต่เอาวะลูกผู้ชายกล้าทำก็ต้องกล้ารุก เหอะๆๆๆๆ (รุกเพราะตูไม่รับ อิอิ)
“ อ้าวมึงหุงยังอ่ะข้าว ” ดูมันสั่งมายังไม่เกินนาทีเลยมันหันมาถามแระ เดี๊ยะๆๆ
“ กำลังจะไปหุงค๊าบบ ”
“ ดีมาก ”
2 นาทีต่อมา
“ ล้างยังไข่อ่ะ ”
“ ล้างแระค๊าบบ ”
“ ใส่ในหม้อแล้วใช่ปะ ” มันเดินมาเปิดฝาหม้อหุงข้าวดูไข่ที่มันสั่งให้ล้าง
“ อ้าวไหนอ่ะไข่ ”
“ อยู่นี่ ”
“ ไหน....”
“ อยู่นี่ ” ผมปิดฝาหม้อแล้วเดินมาหามัน
“ ไหน มึงอย่าบอกนะว่ามึง...”
“ ช่ายยยยยยย ก็มึงบอกให้กูไปล้างไข่กูก็ไปล้างมาแระ อ่ะ...ไม่ต้องใส่หม้อก็กินได้เลยเพราะนี่คือไข่วิเศษ ” ผมล้วง...ออกมาแกล้งมัน
“ เชี้ยยยย ไปไหนก็ไปเลยมึงไอ้ลามกกกกกกกก ”
“ 555+ สะจายยยยย ” แล้วไอ้ปลาบึกเดินหน้าแดงไปหยิบไข่ออกไปล้างซะเอง...อิอิ
ตู๊ดดดดดดดดดดดด ตู๊ดดดดดดดดดดดด
“ รับดิมึงเหรอว่าต้องรอให้กูสั่งอีก ”
“ ค๊าบๆๆๆ ”
“ ค๊าบๆๆๆ ก็ลุกไปรับดิ เดี๊ยะๆ ให้มันรู้หน้าดีบ้างนะไอ้ทาส ”
“ เออ... / ฮาโหลโจ๊กรับสายครับ ”
“ พี่โจ๊กผมเอง ”
“ มีไรวะไก่ ” พอผมเรียกชื่อปลายสายเท่านั้นแหละครับไอ้ปลาบึกหูผึ่งขึ้นมาทันที แถมยังเดินมาเกาะติดสถานการณ์อยู่ข้างๆ ผมอีกต่างหาก ชิ....ไอ้โรคจิต
“ ไปแรดกันไหมพี่คืนนี้ ” ผมหันไปจ้องไอ้ปลาบึกแต่สีหน้ามันไม่แสดงอาการอยากไปไหนแต่อย่างใด และแคดแว่วผมเองก็คงจะต้องแด๊กแห้วอีกเช่นกัน
“ ไม่อ่ะมึงไปเถอะไก่ ”
“ โหวันนี้วันเกิดไอ้เป้เลยนะพี่ สาวๆ งี้ตรึม ”
“ สาวเยอะแล้วไง มาบอกกูทำไมวะ ”
“ เอ้าสาวเยอะที่ไหนหนุ่มหล่อๆ ก็ต้องเยอะที่นั่นแหละว่าไหม แถมคืนนี้นะพี่ที่ร้านที่ไอ้เป้ไปร้องเพลงนะเค้ามีประกวดแมนๆ อะไรซักอย่างนี่แหละที่สำคัญแม่งใส่กางเกงในตัวเดียวเสียวระเบิดขึ้นเวทีเชียวนะพี่ ถ้าพี่พลาดงานนี้นะบอกคำเดียวว่า...อย่างแซ๊ดดดดดอ่ะ ” กางเกงในตัวเดียวเสียวระเบิดเชียวเหรอวะ
“ อะไรนะไก่ งานที่กูส่งไปมีตัญหาเอ๊ยปัญหาขนาดนั้นเลยเหรอวะ ” ปาดน้ำลายสองป๊าดดด
“ งานไรวะพี่ งง ”
“ โหจะให้กูไปแก้งานที่บ้านพี่วิทเค้าเลยเหรอวะ แม่งงงงบ้านพี่เค้าไกลนะโว๊ยไปกลับแม่งก็ดึกพอดี ”
“ แก้งาน อ้อเก็ตและมีใครอยู่ข้างๆ อ่ะดิ ”
“ เออๆ เอางี้เดี่ยวกูถามปลาบึกก่อน มึงต้องเข้าใจนะโว๊ยกูมันคนร๊ากกกครอบครัวไอ้เรื่องไปไหนไกลๆ นานๆ กลับดึกๆ นี่ไม่ได้เลยกูห่วงปลาบึกมัน ”
“ พี่โทษนะ...ถุย 555+ ”
“ เชี้ย ” อุ้ยหลุด
“ 555+ ”
“ เอางี้เดี๋ยวกูโทรกลับไปบอกนะเดี๋ยวกูหาเอกสารที่ต้งใช้ก่อนไม่รู้เอามาจากที่ทำงานด้วยเปล่า แต่ถ้ากูลืมเอามามึงต้องมารับกูที่บ้านแล้วแวะไปเอาเอกสารที่ทำงานก่อนนะโว๊ย ”
“ เคๆ งั้นเดี๋ยวผมโทรไปบอกไอ้เป้มันเลยว่าพี่จะไปด้วย ”
“ เยี่ยมงั้นแค่นี้นะ บายโว๊ย ”
“ บายพี่ ”
อา...แผนต่อไป
“ ปลาบึกค๊าบบ ”
“ กูรู้แระ มึงไปทำอะไรผิดไว้วะ ”
“ ก็เพราะมึงนั่นแหละแม่งเร่งกูอยู่ได้เป็นไงงานผิดเลย นี่ไอ้ไก่มันก็โทรมาบอกว่าพี่เค้าซีเครียดดดมาเลยนะมึงไงก็ต้องไปแก้โดยด่วนให้เค้า”
“ งั้นก็ไป ”
“ แต่คงกลับดึกหน่อยนะมึง ” เหอะๆ
“ แล้วไง ผิดก็ต้องไปแก้ให้พี่เค้าดิ ”
“ แล้วมึงอยู่คนเดียวได้ใช่ปะ ” เหอะๆ
“ ………….ไม่ได้ ”
“ เอ้า ”
“ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูไปเป็นเพื่อนมึงเอง ” ง่ะ...ม่ายยยยนะไม่อาววววววว
“ เฮ้ยไปทำไมกูไปทำงาน เกรงใจพี่เค้าไปอะไรหลายคนวุ่นวายบ้านพี่เค้าเปล่าๆ ”
“ -*- ”
“ เอ้ามึงลองคิดดูดิ ถ้าเรายกโขยงกันไปไหนจะกูไหนจะไอ้ไก่ไหนจะมึง พี่เค้าไม่ต้องซื้อโน้นนี่นั่นออกมาเลี้ยงพวกเราให้วุ่นวายเหรอจริงปะ ”
“ ก็ถูกของมึง เฮ้ย...ไม่อยากจะเชื่อเลยวะว่ามึงจะโตเป็นผู้ใหญ่ขนาดนี้ นี่มึงคิดแบบเป็นงานเป็นการเป็นแล้วนะเนี้ยเก่งจริงๆ เลย ไหนๆ หันมาจะให้รางวัล ” เหอะๆ
“ จุ๊บๆๆๆ ตรงนี้นะ (ชี้ไปทีหน้าผาก) ตรงนี้ด้วย (แก้มขวา) ตรงนี้อีกนิดนะ (แก้มซ้าย) ตรงนี้อีกหน่อยๆ (ชี้ที่ปาก) ” ไอ้ปลาบึกก็ทำตามอย่างว่าง่ายครับเข้าทางโจรอย่างผมพอดี....อิอิ
“ อืมมมมมมมม ” มันเอามือผลักอกผมมอกห่างจากตัวมันแต่...เสียใจ
เพราะทันทีที่มันก้มลงมาจุ๊บผม ผมก็คว้าเอวมันไว้แล้วค่อยๆ หาจังหวะเอาลิ้นสอดเข้าไปควานหาความหวานจากปากมันทันที เป็นการจูบที่ยาวนานเนื่องจากผมไม่ปล่อยโอกาสเยี่ยงนี้ให้หลุดหายไปง่ายๆ
“ อ่อยอูอ้ายโอ๊ก อืมมมม “ มันดิ้น ดิ้น และดิ้นเหมือนคนกำลังจะตายเพราะขาดอากาศหายใจ
“ อ้ายอ่อยอีอายอะ ” ต้องแปลให้ไหมครับ ค่าแปล 20 บาท ราคากันเอง...
“ อืมมมมมมม อะ ” ผมควานมือล้วงเข้าไปที่กางเกงของมัน
“ ชอบล่ะซิมึง ” ผมลูบน้องชายมันผ่านเนื้อผ้าบางๆ ของสิ่งที่ถูกเรียกว่ากางเกงใน
“ อย่าโจ๊ก ”
“ ทำไม มึงจะเก็บไว้ให้ใครเหรอไง ”
“ เปล่า แต่ว่ามัน ”
“ ถ้ามึงบอกว่ายังไม่ถึงเวลากูจะหยุดทันที ว่าไงแต่ว่ามันอะไร ”
“ ………… ” มันกัดปากตัวเองแล้วหลับตาลง
" แต่ถ้ามึงไม่บอกเหตุผลกูก็จะไม่แตะต้องมึงอีกเลยตลอดชีวิตเหมือนกันนะ ” ผมหยุดมือแล้วทำท่าจะดึงมือออกมาจากกางเกงมัน
“ ก็ได้ๆ แต่ว่ามัน... ” มันเอามือตัวเองมาหยุดมือผมไว้....กลัวกูดึงออกสิมึง เหอะๆ
“ แต่ว่ามันอะไร ”
ไอ้ปลาบึกโน้มตัวมากระซิบที่ข้างหูผมเบาๆ ว่า “ มันเสียว ” แล้วมันก็หลับตากัดปากตัวเองแน่นเพื่อกลั้นเสียงครางของตัวเอง
“ บึกอย่ากัดปากตัวเองซิ อยากร้องก็ร้องออกมาเลยนะ กูอยากฟังเสียงมึง ”
ไม่ยอมใช่ไหม...ได้ โจ๊กจัดให้...ผมออกแรงกดนิ้วชี้เข้ากับส่วนหัวของน้องชายไอ้ปลาบึกแล้วไล้นิ้ววนไล้ไปมาอย่างเมามัน “ อะ ” ไอ้ปลาบึกร้องได้แค่นั้นแล้วก็ทรุดลงไปนั่งกองกับพื้น
“ ทำไม ไหวไหมมานี่มา ”
ผมว่าวันนี้ไอ้ปลาบึกอาการแปลๆ ไม่แน่ครั้งนี้อาจมีเฮ....ฮึ ฮึ
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1508871 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก