ทีจริงเป็นคนไม่ชอบเรื่องเศร้าเลย โดยเฉพาะจบเศร้านิ ถ้ารู้ไม่อ่านเลย
พวกท่อน้ำตาแตกง่าย แต่เรื่องนี้เห็นทีต้องยุให้จบเศร้าซ๊ะแร่ว
พี่บึกแสนดี แบบโคตะระเลย เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอพาสามีมาหาเมียน้อย (เอ!?! รึว่าหลวงหว่า) แล้วเปิดโอกาสให้อยู่กันสองต่อสอง ตัวเองขี่จักรยานกลับไปเงียบ ๆ แถมแอบห่วงว่าพี่โจ๊กไม่มีตังค์ติดตัว ฝากฝังกับน้องโมเสร็จ ตายแล้วเกิดใหม่จะเจอคนใจกว้างเป็นมหาสมุทรอย่างพี่บึกมั้ย?
ส่วนน้องโมก็น่าสงสาร พยามยามตัดอกตัดใจ ไม่เรียกร้อง ไม่กล่าวโทษ เป็นเมียที่ประเสริฐแท้ ขนาดโดนตบยังไม่ด่าว่าสักแอะ
แล้วพี่โจ๊กอ่ะ มีดีตรงหนาย แค่สองคนก็ยังดูแลขาด ๆ เกิน ๆ ยังเล็งคนที่สาม คนแบบนี้สมควรเศร้า เอาแบบไม่ต้องรอตอนจบแล้วค่อยเศร้านะ ให้เศร้าตั้งแต่ต้นเรื่องเลย ชีวิตวันทั้งวันขอให้มีแต่น้ำตานองหน้าตลอดไป
:amen:โอมเพี้ยง! ขอให้น้องโมได้แฟนหล่อ ๆ รวย ๆ ขอให้พี่บึกเจอคนที่แสนดีสุภาพบุรุษ ดูแลเอาอกเอาใจ รักเดียวใจเดียว ซื่อสัตย์ และไม่ได้ชื่อโจ๊ก