~~เออกูผิด 2...ตอนที่ 14~~“ อืมม อย่าครับพี่...โมง่วงแล้ว ”
“ แต่พี่ไม่ง่วงนี่ ” ผมซ้อนตัวเบียดแนบชิดเข้าหาไอ้น้องโมจากด้านหลัง มือไม้ก็ลูบไล้ไปทั่วร่างเล็กๆ ที่อยู่ตรงหน้า
“ ไม่ง่วงพี่ก็ไปหาอะไรทำดิ ผมง่วงแล้ว ”
“ นี่ไง พี่ก็กำลังหาอะไรทำอยู่นี่ไง ” ผมก้มลงไปดูดที่คอไอ้น้องโมอีกหนึ่งที
“ โอ๊ยยย พี่โจ๊ก ” มันหันมาตวาดเสียงดังใส่หน้าผม
“ หืม ” ผมยังคงแอ๊บแบ้วไม่รู้ไม่ชี้ต่อไป
“ เฮ้อออออออ ”
“ ทำไม ลำคาญพี่มากเลยเหรอ ”
“ ก็พี่เล่นไม่รู้จักเวล่ำเวลาอ่ะ พี่ผมง่วงจนตาจะลืมไม่ขึ้นแล้วนะ ขอร้องล่ะไว้วันอื่นได้ไหมวันนี้ผมเพลียมากๆ เลย ”
“ อ้าว ไหนเมื่อกี้สัญญาว่าจะให้ไง ลืมแล้วเหรอที่บอกกับพี่ว่าอาบน้ำเสร็จแล้วจะให้พี่ไง ”
“ ติดไว้ก่อนได้ไหมครับ นะๆ วันนี้ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ ”
“ งั้นนอนเฉยๆ เดี๋ยวพี่ทำเอง ” ผมก้มลงไปจูบเบาๆ ที่หัวไหล่เนียนๆ ที่ปราศจากเสื้อของไอ้น้องโม
ใครจะอดใจกันไหวล่ะครับในเมื่อไอ้น้องโมตอนนี้ไม่มีแม้แต่เสื้อผ้าติดตัวเลยซักชิ้น ภายใต้ผ้าห่มนวมนิ่มๆ มันมีสิ่งที่นิ่มกว่าผ้าห่มรอผมอยู่
“ อืมม พี่โจ๊กถ้าพี่ไม่หยุดผมจะไปนอนกับพี่ปลาบึก ”
“ ก็ดีสิ ไปเลยไหม ”
“ ไม่ผมจะไปคนเดียว ส่วนพี่อะนอนห้องนี้ไปเลยคนเดียวผมยกให้ ”
“ โมครับ ไม่เอาน่าโมก็รู้ว่าพี่กลัวผี พี่นอนคนเดียวไม่ได้หรอกนะ ” ผมลูบมือลงไปลูบไล้น้องชายไอ้น้องโมเบาๆ
“ ผีขยำหัวอ่านะ ”(ผวนเอาครับ)
“ ครับ นี่ก็ไม่รู้ว่าเรานอน...หันหัวให้ผีเหรอเปล่า ” (ผวนเอาเช่นเดิม) ผมเริ่มลงน้ำหนักมือเล็กน้อย
“ ทะลึ่ง ไปไกลๆ เลย แล้วก็ช่วยเอามือออกไปจากน้องชายของผมด้วย ”
“ ใครบอกของโม นี่มันของพี่ชัดๆ ”
“ แล้วอันนี้ของใครอ่ะ ” มันควานมือมาด้านหลังคว้าหมับเข้าที่น้องชายของผม
“ อันนี้ของส่วนรวมครับ แต่คืนนี้โมเป็นเจ้าของมันนะรู้ไหม ไม่เชื่อโมลองถามมันดูเองดิ ”
“ โห มันเก่งขนาดตอบคำถามผมได้เชียว ” มันรีบดึงมือกลับไปพร้อมกับขยับตัวทำท่าจะหนี
“ งั้นโมไม่เชื่อก็ลองดิ ” ผมจูบที่ผมมันเบาๆ พร้อมกับดึงตัวมันกลับเข้ามาหาตัวเองอีกครั้ง
“ ก็ได้ งั้นไอ้พี่ชายไม่ง่วงเหรอไงถึงไม่ยอมหลับยอมนอน ”
“ ……….. ”
“ ไหนอ่ะ ไม่เห็นมันตอบอะไรผมมาเลย ”
“ ดึกแล้วมันไม่อยากพูดอะไรมากเดี๋ยวไอ้ปลาบึกได้ยิน ”
“ อ้าวงั้นผมจะรู้ได้ไงว่ามันตอบอะไร ”
“ ง่ายๆ ถ้ามันผยักหน้าก็แปลว่าใช่ ถ้ามันเฉยๆ ไม่แสดงอาการอะไรก็แปลว่าไม่ใช่ โอเคปะ ”
“ อืม ”
“ งั้นโมเอามือมานี่ ” ผมจับมือมันมาว่างลงตรงน้องชายของผม
“ ทะลึ่ง ” ไอ้น้องโมทำท่าจะดึงมือกลับไป
“ เดี๋ยวดิ ไม่รอฟังคำตอบจากมันก่อนเหรอไง ”
“ ไม่อยากฟังแล้ว นอนเถอะ ”
“ 555+ ทำไมกลัวแพ้ใจตัวเองเหรอไง ”
“ พี่นี่มันหื่นกว่าที่เห็นจริงๆ นะ ถ้าผมรู้ว่าอนาคตจะต้องมาอยู่กับพวกหื่นๆ อย่างนี้นะ ผมหนีไปบวชดีกว่า ”
“ หนีไปบวชก็ไม่รอดหร๊อกกกก เพราะพี่จะตามไปปล้ำถึงกุฎิเลย 555+ ”
“ บาปกรรมจริงๆ ”
“ โมครับ นะ ”
“ ไม่ต้องมานงมานะ เห็นผมหลับหน่อยเป็นไม่ได้เลยจะลักหลับกันท่าเดียว ”
“ ก็โมอยากน่ารักทำไมอ่ะ แถมยัง...อ่อยพี่อีก ” ผมลูบฝ่ามือไปบนสะโพกบางๆ อย่าเบามือ
“ อ๊ะ พี่โจ๊ก ”
นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาคุยกัน ต้องรีบแล้ว...ผมตัดสินใจลุกขึ้นมานั่งคล่อมร่างบางตรงหน้าทันที น้องชายผมผงกหัวหงึกๆ ส่งสัญญาณความพร้อมให้คนใต้ร่างผมรับรู้
“ พี่...” ผมพยายามที่จะสรรหาคำเชิญชวนมาให้เมียรักได้เห็นดีเห็นงามและพร้อมจะร่วมศึกกับผม
“ อืมมมม อืมมมม ” และแล้วก็เหมือนไอ้น้องโมจะรู้ว่าผมต้องการอะไร เพราะหลังจากที่มันจ้องมองหน้าน้องชายของผมฝ่าความมืดได้ซักครู่ไอ้น้องโมมันก็เริ่มจะตอบสนองต่อความต้องการของผมแล้ว
ผมก้มหน้ามองฝ่าความมืดที่พอจะมีแสงเรืองๆ ให้ได้เห็นอยู่บ้าง ไอ้น้องโมยังคงนอนหงายเช่นเดิมแต่มือกับปากของมันกำลังทำหน้าที่สร้างความหรรษาให้กับคนที่นั่งคล่อมอยู่ตรงหน้ามัน
“ อืมม เสียวดีจัง อา... โอ้ววววววดี โอ้ววววววว ”
ผมหลับตาซี๊ดปากเป็นระยะๆ ด้วยความเสียวที่เมียรักกำลังปรนเปรอมอบให้อย่างเมาเป็นเอาตาย
ก๊อกๆๆๆ “ โม โจ๊กหลับยัง ” เสียงไอ้ปลาบึก
“ ซี๊ดดด แม่งเอ๊ยมึงจะมาเรียกอะไรตอนนี้วะ “
“ โม ไอ้โจ๊ก ”
“ หยุดก่อนไหมพี่ ” ไอ้น้องโมหยุดมือและปากก่อนจะเงยหน้าถามความเห็นผม
“ โหเมียจ๋าต่อเถอะเดี๋ยวมันก็ไป ”
ตึ้งๆๆๆๆๆๆ “ โจ๊กกกกกก ไอ้โจ๊กกกกกกกกก ”
“ สาดนี่อะไรของมึง นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วไอ้เชี้ย ”
“ ไปเปิดประตูไปพี่สงสัยพี่ปลาบึกจะมีปัญหา เหรอจะให้โมไปเปิด ”
“ ไม่ต้องพี่เอง ” ผมลุกเดินโท่งๆ น้องชายยังเปียกน้ำลายไปเปิดประตูให้มัน
“ เฮ้ยยยย ไอ้สาดเอากันอยู่เหรอวะ ” มันยังมีหน้ามาถามครับ
“ หลักฐานคาตาซะขนาดนี้มึงคิดว่ากูกำลังซักผ้าอยู่เหรอไอ้บึก นี่มันดึกแล้วนะมึงมีเชี้ยไรสาด ”
“ กูฝันร้าย ”
“ แล้ว ??? ”
“ ก็ขอนอนด้วยคนนะ ”
“ คนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มสาดมึงจะมานอนเป็นก้างขวางคอเหรอไง เหรอมึงจะ 3 P เดี๋ยวกูจะได้จัดให้เอาปะ ”
“ เชี้ย เอาน่ากูจะนอนพื้นกูสัญญาว่าจะไม่รบกวนมึงกับโมโอเคปะ ”
“ ไม่ ”
“ ให้พี่ปลาบึกมานอนด้วยกันเถอะพี่โจ๊ก คนเค้าฝันร้ายเห็นใจกันหน่อยสิ ”
“ แต่ว่า ”
“ งั้นแปลว่าถ้าโมฝันร้ายในขนาดที่พี่นอนห้องพี่ปลาบึกโมก็ไม่มีสิทธิ์ขอเข้าไปนอนห้องนั้นใช่ปะ “
“ มันไม่ใช่อย่างนั้นนะโม ก็ตอนนี้เรากำลัง ”
“ เอาน่ามานอนด้วยกันนี่แหละ แล้วก็รีบๆ ปิดประตูได้แล้วเดี๋ยวเกิดใครมาเห็นเข้าจะทำไง ยืนเป็นชีเปลือยอยู่ได้ไม่อายเหรอไงนะ ”
“ ขอบใจนะโม ” ไอ้ปลาบึกได้ทีรีบแทรกตัวผ่านประตูลอดหว่างแขนผมเข้ามาในห้องไอ้น้องโมทันที
“ พี่มานอนข้างบนกับโมดีกว่าอย่านอนพื้นเลยเตียงออกจะกว้าง ”
“ แต่ ”
“ มาขืนมานอนด้วยกัน ” ไอ้น้องโมเขยิบไปนอนชิดริมเตียงเพื่อแบ่งที่นอนให้ไอ้ปลาบึก
“ มึงจะนอนกลางไหมโจ๊กเดี๋ยวกูนอนริมนี่เอง ”
“ อืม ”
“ อืมๆ ก็ปิดไฟปิดประตูแล้วก็มานอนได้แล้ว ยืนยิ้มอยู่ได้ประสาท “ เสียงไอ้น้องโมทำให้ผมตื่นจากแผนการณ์ร้ายที่วางไว้ในใจ เหอะๆ
ผมปิดไฟแล้วก้าวยาวๆ ตรงขึ้นไปนอนบนเตียง ไอ้น้องโมนอนด้านขวามือผมส่วนไอ้ปลาบึกนอนด้านซ้าย ผมสอดมือเข้าไปคว้าตัวไอ้น้องโมมาสานต่อความสัมพันธ์ที่ขาดระยะไปเมื่อครู่เพราะไอ้ปลาบึกตัวดี
“ อย่าพี่ พอแล้วไม่อายพี่ปลาบึกเหรอไง ” ผมหันไปมองไอ้ปลาบึกที่เหมือนจะรู้ตัวว่าผมต้องการจะทำอะไร มันหันนอนตะแคงหน้าไปทางด้านประตูห้อง
“ ก็พี่ยังอยากอยู่นี่หน่า ”
“ แต่ผมอายพี่ปลาบึกนะพี่ ”
“ ไม่ต้องอายพี่หรอกโมพี่หลับแล้ว ” เสียงไอ้ปลาบึกส่งมุขมากระแทกรูหูผมกับโม
“ 555+ คนบ้าอะไรหลับแล้วยังพูดได้ ”
“ ช่างมันเถอะโมอย่าไปสนใจมันเลย เรามาต่อเรื่องของเราดีกว่านะ ”
ผมเริ่มซุกไซร้ลงลิ้นเปียกๆ ไปตามลำคอขาวๆ อีกครั้ง ไอ้น้องโมพยายามดันหน้าผมออกผมรู้ว่ามันเกรงใจปลาบึกแต่ก้อย่างว่าความหน้ามืดและความอยากของผมไม่เข้าใครออกใคร
“ อย่าพี่ อ๊ะ ”
เตียงที่เกิดอาการสั่นไหวมันคงทำให้ผู้ที่มานอนร่วมเตียงด้วยคงเดาได้ไม่อยากว่าเกิดอะไรขึ้น แผนชั่วในหัวผมก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆ
“ ยิ้มอะไร ”
“ หืมมม ” ผมไม่รู้เลยว่าความคิดอันชั่วร้ายในหัวของผมจะทำให้ผมแสดงอาการออกมาทางสีหน้าได้ถึงขนาดนี้
“ พี่คิดจะทำอะไร ”
“ เปล่านี่ แค่พี่รู้สึกว่าคืนนี้มันทั้งตื่นเต้นและเร้าใจกว่าทุกๆ คืนก็เท่านั้นเอง หรือว่าโมไม่รู้สึกอย่างนั้น ”
ครอกกกกก ครอกกกกก เสียงกรนน้อยๆ ของไอ้ปลาบึกทำให้ผมกับไอ้น้องโมต้องแอบขำ ก็จะไม่ให้ขำได้ไงครับถ้าเป็นคนอื่นคู่อื่น การที่มีใครมานอนทำอะไรใกล้ๆ เราขนาดนี้เป็นใครก็ย่อมอยากรู้อยากเห็นเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่กับไอ้ปลาบึกไม่เลยครับ เมื่อมันบอกคุณว่ามาขอนอนด้วยมันก็คือการมาขออาศัยนอนด้วยเท่านั้นจริงๆ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
“ เป็นผมคงนอนไม่หลับ คงตื่นเต้นที่จะได้เห็นคนที่เรารักกำลังเล่นหนังสดกับคนอื่น ”
“ คนอื่นที่ไหนโมก็เมียพี่ ”
“ มันก็ใช่ แต่มันก็ยังทำให้เรารู้สึกได้อยู่ดี ” ผมรู้ว่าโมหมายถึงอะไรและซักวันผมสัญญาว่าจะทำให้เมียรักทั้งสองของผมไม่รู้สึกอย่างนี้ต่อกันอีก
“ ไม่เอาน่าอย่าคิดมาก พี่บอกแล้วไงว่าพี่กับปลาบึกเราทั้งคู่รักโม โมไม่ใช่คนอื่นที่ไหนนะ ”
“ โมรู้ครับ แต่โมสงสารพี่ปลาบึก ถ้าเป็นคนอื่นเค้าจะใจกว้างเท่าพี่ปลาบึกเหรอเปล่าก็ไม่รู้ ”
“ โม ”
“ ครับ ”
“ งั้นโมต้องดีกับปลาบึกเค้าให้มากๆ รู้ไหม มันรักโมเหมือนน้องแท้ๆ โมเองก็ควรรักมันเหมือนพี่ชายแท้ๆ ด้วยเข้าใจไหม ”
“ เข้าใจครับ ”
“ งั้นโมก็ต้องรักพี่ให้มากๆ ด้วย เวลาที่พี่ขออะไรไป ( ผมเริ่มบทเล้าโลมอีกครั้ง ) โมก็ต้อง ”
“ อ๊ะ อย่า...อะ ซี๊ดดด ” แผนชั่วร้ายในหัวสำเร็จไป 1 ขั้น
ความร้อนในร่มผ้าเริ่มกระจายตัวขึ้นอีกครั้งเมื่อผมเกิดความต้องการ ไอ้น้องโมนอนหงายใช้มือปิดปากตัวเองแน่นในขนาดที่ขาทั้งสองข้างถูกผมใช้สองมือถ่างขาออกจากกันเพื่อให้สะดวกต่อการลงลิ้น ผมจ้องอาการของไอ้น้องโมเป็นระยะๆ ในขนาดที่สายตาของมันก็ยังคงจับจ้องไปที่ไอ้ปลาบึกอย่างไม่วางตา ผมรู้ว่าไอ้น้องโมมันเองก็มีต้องการและยิ่งมีใครซักคนมานอนข้างๆ ในขนาดที่เรากำลังมีเซ็กกันมันก็ยิ่งเพิ่มความอยากและความมันส์เข้าไปอีก มันเหมือนๆ นักเรียนที่แอบกินขนมในห้องเรียนที่ทั้งๆ ที่รู้ว่าครูห้ามกินแต่ขนมมันก็อร่อยจนหยุดไม่ได้จริงๆ
“ ซี๊ดดดดดดด จะ ออกกกก แล้ว พี่ ” เสียงที่ขาดๆ หายๆ ของไอ้น้องโมทำให้ผมรู้ได้ว่ามันใกล้จะถึงจุดหมายแล้วและผมนี่แหละจะเป็นคนทำให้มันถึงจุดหมายด้วยมือของผมเอง
“ อืมมมม ” ผมก้มหน้าลงไปดูดเลียไอติมแทงน้องด้วยความบันเทิงใจได้อีกไม่นานก้ได้ยินเสียง...เสียงนี้ตามมา
“ โอ้ววววววววววววว อะ อะ ”
สายน้ำสีขาวขุ้นฉีดสายยาวเฉียดหน้าผมไปนิดเดียว จะถือว่าโชคดีที่ถอนปากออกมาทันก็ว่าได้แต่อีกใจก็อดเสียดายที่ไม่ได้แกล้งไอ้น้องโมให้ต้องทนทรมานออกไปกว่านี้อีกซักหน่อย
“ พี่โจ๊กเก่งจัง ” เสียงเหนื่อยๆ ของไอ้น้องโมที่หันมาชมผมก่อนที่จะผงกหัวขึ้นมาจูบที่หน้าผากเป็นรางวัล
“ งั้นขอค่าตอบแทนความเก่งด้วยค๊าบ ^0^”
“ จะ จัด ให้ ครับ ^0^” สโลแกนคุ้นๆ -*-
ปล.มันยาวกว่าที่คิดอ่ะงั้นเดี๋ยวไว้มาต่อให้คราวหลังครับ 
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1514162 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก