ตรังต้องเข้าใจผิดแน่ๆเลย ตาลรีบอธิบายเลยนะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
นังโดม แกมันร้ายชะมัดยาด ว่าแล้วว่าต้องมีแผนไม่ดี
ทำไมเป็นคนแบบนี้ห๊ะ เสียใจที่เป็นคนไทยด้วยกัน!!
เสียใจแทนตาลด้วย ที่ไปรู้จักกับคนแบบนี้
ตรังอย่าเข้าใจผิดเลยนะ
ตรังไม่ทำอะไรบุ่มบ่ามแล้วค่ะ เขาจะพยายามแก้ตัว อิอิ ส่วนพี่โดม...ฮีร้ายจริงๆ แหละค่ะ แต่เจอรอยเข้าไปทีเดียว จอดเลย
^ นังเม้นบนไวมาก
ตรังโผล่มาตอนจบนิดเดียว สัมผัสได้ถึงออร่าพิษรักแรงหวง
วันศุกร์ช่างยาวนานเหลือเกินค่ะ
อยากรู้ว่าตรังจะทำยังไงต่อไป กรีดร้องงงง
รู้สึกเกลียดพี่โดมเหลือเกินนน นางจะทำอะไรมากกว่านี้มั้ยคะ ลุ้นตัวเกร็งมากค่ะ
เรื่องพี่โดมเป็นของอนาคตนะคะ เอาไว้ลุ้นไปด้วยกันเนาะ
เรื่องนี้จะดราม่ามากมั้ยค่ะ
ไม่ค่ะ แป้งจี่ฯ เป็นคนชอบเสพดราม่า แต่เขียนดราม่าไม่เก่งค่ะ ดราม่าอย่างเดียวที่เขียนได้คือ พระเอกนายเอกตายจากกัน หึหึ แต่คงไม่ใช่กับเรื่องนี้
อย่าเพิ่งเครียดนะคะ ใจร่มๆ ค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
ไอ้พี่โดมเลวมากอ่ะ... คือ ฮีหวังฟันชัดเจนแต่แรก พอมาเจออีกก็แสดงความถ่อยเลย
ดีนะรอยมาเจอ ฉากนี้รอยเป็นฮีโร่ชัดๆ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ
ตรังน่ะใครเอาไปก็ได้ แต่รอยเป็นของแป้งจี่เท่านั้นค่ะ จะเห็นได้ว่า สำหรับตอนนี้ให้รอยเป็นพระเอกสุดๆ โฮะๆๆ
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกสุนทรีมาก
ภาษาที่ใช้ละมุนละไม
การบรรยายแต่ละฉาก
ทำให้อยากไปเรียน/เที่ยวที่อินเดียเลย
ขอบคุณที่ชอบนะคะ สำหรับแป้งจี่ฯ ได้ยินอย่างนี้แล้วดีใจมากๆ เลยค่ะ อย่าลืมเข้ามาติดตามอีกนะคะ
กรี๊ด~~~~ ลุ้นเว่อร์
ลุ้นๆ ลุ้นด้วยกันค่ะ
พี่โดมกัดไม่ปล่อยแบบนี้ เป็นห่วงตาลจัง
ต้องจัดการให้อยู่หมัดค่ะ ไม่อย่างนั้นจะกลับมารังควานอีกไม่หยุดเลย
มาอ่านรวดเดียวเลย
พัฒนาการของตาลกับตรังดูจะขยับขึ้นเรื่อยๆ หรือจะพูดว่าน่าจะเป็นฝ่ายตาลมากกว่า เพราะดูจากอะไรหลายๆอย่างมาประกอบกันแล้ว ตรังน่าจะชอบตาลมานานแล้วแหล่ะ ไหนจะตอนที่ตาลแต่งหญิงไปเที่ยวแล้วตรังมาพบจนลากออกมา หรือจะเป็นการที่แพนรู้ว่าตรังชอบตาลและคอยสนับสนุนพร้อมกับเป็นไม้กันหมาให้ด้วย ตาลเองที่ยังไม่เปิดใจหรือสังเกตุสังกาก็คงเป็นเพราะการโดนด่าว่าเป็นตุ๊ดด้วยนิสัยห่ามๆแบบชายหนุ่มวัยคะนองเลือดร้อนอย่างตรัง แต่ด้วยเหตุการณ์แวดล้อมต่างๆที่เกิดขึ้นทั้งดีและไม่ดีมันก็เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาทางหัวใจให้ตาลได้ไม่น้อยเลย หลังจากนี้ก็คงจะเริ่มรักกันได้แล้วล่ะ... พี่เนย์น้องแพนนี่ดูท่าว่าพี่เนย์จะเป็นฝ่ายรู้ตัวก่อนล่ะสินะ แพนเอ๊ย ว่าแต่คนอื่นไม่สังเกตุ ตัวเองก็ไม่ต่างกันร๊อกกก
ปล. ภาษาของพี่แป้งจี่ดีมากเลย อ่านแล้วไม่สะดุด แถมยังได้ระลึกถึงคำบางคำ สำนวนบางสำนวนที่ในปัจจุบันไม่ค่อยได้ใช้จนหลงๆลืมๆไปบ้างแล้วด้วย การสอดแทรกสถานที่ท่องเที่ยงในอินเดีย ชีวิตความเป็นอยู่ของคนในบังกะลอว์มันค่อนข้างชัดเจน อ่านแล้วได้ประสบการณ์ ได้เปิดโลกทัศน์ใหม่ๆ อีกทั้งมีการเพิ่มภาษาอังกฤษเข้ามานิดๆซึ่งมันกลมกลืนเข้ากับนิยายจนไม่น่าเกลียดอะไร ได้ฝึกภาษาไปในตัว...... ทั้งหมดทั้งมวลที่เวิ่นเว้อมา จะบอกว่าชื่นชอบและเป็นกำลังใจให้พี่แป้งจี่ รออ่านตอนต่อไปอยู่น้าาา(ใจนี่อยากรอให้ลงจนจบก่อนแล้วอ่านรวดเดียวจัง 555)
คำชม (เข้าข้างตัวเอง 55+)ทำให้ตัวลอยมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและมอบคอมเม้นท์หวานๆ นี้ให้นะคะ ยังไงอย่าลืมเข้ามาอ่านบ่อยๆ นะ หรือจะเข้ามาอ่านตอนเรื่องจบทีเดียวก็ได้จ้า ไม่ว่ากันเนอะ
พี่โดมโคตรน่ากลัว
เราว่าจริงๆแล้วตาลก็แอบแคร์ความรู้สึกตรังมากๆเลยนะ
ตาลเป็นคนที่แคร์ความรู้สึกคนอื่นพอประมาณค่ะ กับตรังก็ด้วย แต่อาจมีให้เพื่อนมากกว่าแฟนนิดหน่อย
ตอนนี้รอยเป็นพระเอกเนาะ
ถ้าไม่ติดว่ามีคู่หมั้นแล้ว เราเองก็แอบหวั่นๆแทนตรัง
ตางเองก็เชื่อรอยบ้างนะ ตัวเองน่ะตัวเล็ก สู้คนชั่วอย่างโดมไม่ไหวหรอก
ตรังหึงแน่ๆ จะเป็นไงต่อไป ลุ้นๆๆ
พี่เนย์กลับบ้านไปแล้วคิดถึงแพนแย่เลยสิเนี่ย
นั่นแหละค่ะ ตาลคิดว่าตัวเองเก่ง เลยไปไหนมาไหนคนเดียวประจำ ดีที่มีองครักษ์พิทักษ์นางเป็นรอยเตอร์นะคะ ไม่อย่างนั้นอาจเข้าปากเสือปากตะเข้ไปแล้วก็ได้
สนุกค่ะ เป็นการไปเที่ยวอินเดียแบบที่ให้ความรู้สึกดีๆ
ดีใจที่ชอบนะคะ ลองไปเที่ยวอินเดียดูค่ะ
เอ้า ฮุยเลฮุย รีบปั่นๆ ค่ะ อิอิ
ลุ้นมากค่ะะะะะ ตรังจะหึงหน้ามืดจนเลิกซึนได้มั้ยเนี่ย
อีพี่โดมนี่รุ่มร่ามนะคะ น่าโดนต่อยซักทีสองที อุ่ย 
ขอบคุณสำหรับตอนนี้ค่า
ลองดูนะคะว่าจะหึงหน้ามืดหรือไม่
ตรัง ฉันว่านายรีบรุกๆแล้วจับกดไปเลยเหอะ พี่โดมแกสโตกเกอร์ได้น่ากลัวขนาดนี้ ถ้าไม่รีบจับจองไว้ว่านี่ของข้านะโว้ย!! จะแย่เอานะ
เห็นด้วยนะคะ เจ้าตรังนี่ชักช้า ลีลาเหลือเกิน น่ารำคาญมากๆ เลย ใช่ไหมคะ อิอิ
ว่าแล้วเชียว โดมเนี่ยรับมือยากมาก คือไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรมกรูจะเอาเมิงจะทำไม เราไม่ให้นี่เราผิดอีก จากนี้ไปก็น่ากังวลแล้วค่ะ เพราะว่ามันไม่ใช่การเกี้ยวแล้วแต่เป็นการตีหัวแล้วลากลงไปกินในน้ำชัดๆ เจออิโดมกับงูเห่าให้ตีหัวมันแล้วทิ้งมันให้งูนะ เราว่ารอยน่าจะพอเข้าใจสถาณการณ์บ้างนะ แต่ดีที่ไม่แสดงทีท่าอะไร เป็นคนที่น่ารักมากเลย มีน้ำใจช่วย กลัวแต่ตรังจะเข้าใจผิด แล้วต่อให้รู้เรื่องก็กลัวว่านางจะไปซัดกับอิโดมสิ มันจะเป็นเรื่องขึ้นมา ขอภาวนาให้น้ำใจที่อิโดมมันมีให้ตาลคืนกลับหามันร้อยเท่า (แปลแบบชาวบ้านก็คือก็ขอให้ลากมันไปสมนาคุณสักหน่อยเถอะ)
ขำก๊ากที่คุณฟรียาเปรียบเทียบอีตาโดมกับงู เห็นภาพมากๆ ส่วนโดมจะโดนอะไรหรือไม่นั้น ต้องดูก่อนค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่อยๆ นะคะ
เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ค่ะ อ่านรวดเดียวจบไม่มีเบื่อเลย เพลินมาก ๆ
จนตอนนี้ก็กำลังรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ ฮ่า ๆ
บรรยายได้ละเอียด และน่าติดตามมากค่ะ ภาษาสวยอ่านแล้วเพลินตา แถมได้ความรู้ติดตัวเป็นกระบุง
รู้สึกว่าเจ้าของเรื่องเป็นคนเล่าเองเลย เป็นธรรมชาติและดูสมจริงมากค่ะ โอ้ยย ติดหนึบบบบ
อยากทราบว่าชื่อเรื่องนี่มาจากไหนเหรอคะ จะมีโรตีเข้ามาเอี่ยวในเรื่องด้วยไหม (แอบคิดเล่น ๆ #ฮา)
หรือว่ามันแค่สื่อถึงอินเดียเฉย ๆ น้า ><
ต้องขอฝากตัวเป็นแฟนคลับของนิยายเรื่องนี้อีกคนนะคะคุณแป้งจี่
รอตอนต่อไป และเป็นกำลังใจให้ค่า #กอดด
ขอบคุณมากๆ ที่เข้ามาอ่านนะคะ ดีใจที่ชอบเรื่องนี้ค่ะ ยังไงจะทำให้ดีที่สุดนะคะ
แป้งจี่เองก็เป็นแฟนนิยายของคุณอาฟเตอร์เดย์เหมือนกันนะคะ แต่ยังไม่มีเวลาแสดงตัว ตอนนี้กำลังตามอ่านเรื่องของเพื่อนอยู่ค่ะ ชอบ
ิเรื่องนี้แอบอยากให้รอยเป็นพระเอก เพราะนางเป๊ะไปซะทุกสิ่งอย่าง
ไม่ใช่ไม่ชอบตรังนะ แต่มาตรฐานนางต่ำกว่ารอยไปนิด.......หรอ 
เห็นด้วยว่ารอยเหมาะกับเป็นพระเอก แต่ตรังก็ฮอตไม่แพ้กันน้า (ถึงจะไม่ค่อยหล่อก็เถอะ)
ขอบคุณที่คุณแป้งจี่เขียนนิยายเรื่องนี้นะคะ...
เราอยากไปเที่ยวอินเดียมานานแล้ว แต่จนแล้วจนรอด ตอนนี้ก็ยังไม่ได้ไป (แต่ตั้งใจจะไปให้ได้อย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิต)
การบรรยายของคุณแป้งจี่ทำให้นึกภาพตามได้เลยค่ะ ว่าบรรยากาศของแต่ละที่เป็นอย่างไร...
แน่ล่ะค่ะ นั่นเลยยิ่งทำให้คนอยากไปอินเดียคนนี้คันหัวใจยิกๆ ด้วยอยากไปเห็นความงดงามของสถานที่ต่างๆด้วยตาของตัวเองเหมือนที่คุณแป้งจี่ได้เห็นผ่านสองตามาแล้ว
หากตอนจบของนิยายเรื่องนี้จะทำให้มีคนไปเที่ยวอินเดียเพิ่มขึ้น...คงต้องยกเครดิตให้คุณแป้งจี่เสียกระมังคะ
ป.ล. ขอโทษด้วยที่เพิ่งเคยอ่านนิยายของคุณเป็นเรื่องแรก หากว่างจะตามไปอ่านผลงานเรื่องอื่นๆนะคะ
ป.ล. 1 ชอบนามปากกาของคุณมากเลยค่ะ ได้อ่านทีไร...รู้สึกว่ามันโรแมนติกทุกที (ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ฮาาาาาา)
ป.ล. 2 ภาษาบรรยายคุณสวยมากค่ะ ^ ^
ถ้ามีโอกาสหรือช่วงเวลามาถึง ก็อยากให้คุณมะลิมารุได้ลองไปเที่ยวอินเดียดูสักครั้งสองครั้งนะคะ ทางเหนือจะสวยทางด้านภูมิประเทศ ทางใต้จะดีเรื่องความหลากหลายทางวัฒนธรรม และอินเดียก็ค่อนข้างมีชื่อทางด้าน hill station ซึ่งสวยมากๆ ค่ะ ดังนั้นต้องลองไปเที่ยวดูค่ะ ถ้าเป็นผู้หญิงควรจะมีเพื่อนชายไปเป็นเพื่อนนะคะ อย่าไปคนเดียวค่ะ
ปล. เพิ่งเคยมีคนคอมเม้นท์เรื่องนามปากกา wordslinger เป็นครั้งแรก ความจริงแล้วการเกิดขึ้นของชื่อนี้ (ซึ่งดิฉันมาค้นพบทีหลังว่า มีคนอื่นใช้ชื่อนี้ด้วยที่ต่างประเทศ แต่ตอนที่ตั้งชื่อเนี่ยดิฉันคิดขึ้นมาเอง คือตอนนั้นบ้านิยายของ stephen king เรื่อง The Dark Tower Series มากๆ ค่ะ แล้วพระเอกในเรื่องนี่ เขาเป็น gunslinger คือ ผู้เก่งกาจทางด้านวิถีทางแห่งปืน ดังนั้นแป้งจี่ฯ ก็เลยคิดเอาว่า หากฉันจะเขียนหนังสือ ฉันก็จะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้ "คำ" จึงคิดสมาสคำขึ้นมาใหม่เป็น คำ = word แล้วไปบวกกับ slinger เลยเป็น Wordslinger อย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ (อธิบายยืดยาวเลย 55+)
ยังไงก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
ขอบคุณค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
