อื้อหือ 80,000 ที่โอนให้รักษ์นี่เงินเดือน cd ทั้งเดือนเลยนะคะ คุณชายโหดมากกก
เพิ่งอ่านถึงบทที่4 ค่ะ แปะไว้เดี๋ยวมาอ่านต่อ
เรื่องนี้สุดยอดมากกกกก เป็นเรื่องที่ดีที่สุดของคุณ BitterSweet เท่าที่เราเคยอ่านมาเลย (ติดตามตั้งแต่เรื่องสั้นหวาน-ขม จนถึงพี่ว๊ากฯ เลยค่ะ) เราชอบสุดๆ เยี่ยมยอดมากค่ะ เป็นนิยายที่เราขึ้นหิ้ง ถ้ารวมเล่มเมื่อไหร่จะซื้อแน่นอน มีความฉลาดในทุกๆ ตอนจริงๆ เรายิ่งอ่านยิ่งทึ่ง อยากปรบมือให้รัวๆ มอบช่อดอกไม้ มอบมง
คิดเรื่องช่วนติดตาม มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับการตลาดและโฆษณาแทรกอยู่อย่างเป็นธรรมชาติมาก
ที่คุณชายไม่ชอบATM เพราะลูกน้องเก่าย้ายไปที่นู่นด้วยรึเปล่าคะ แต่มันก็เรื่องปกตินา ในวงการคนย้ายเอเจนซี่กันเป็นว่าเล่น บางครั้งออกมาเปิดเองแล้วเอเจนซี่เดิมป้อนงานมาให้ก็มี เราเดาไปเรื่อยนะ อ่านถึงบทที่4 เอง ยังไม่ได้อ่านต่อ แต่รู้สึกอยากคอมเม้นท์มาก อยากบอกความรู้สึกหลังอ่าน
ฮืออ สุดยอดจริงๆ ค่ะ ปรบมือรัวๆ อีกรอบ
ปล.บางครั้งเราแอบรู้สึกว่ารักษ์โตเกินวัย21ไปมาก ในแง่ของความลุ่มลึกทางความคิดน่ะค่ะ แต่ที่บอกอย่างนี้เราชอบนะคะ ฮิฮิ
ปลล. เราเชียร์หลานกินลุงค่ะ ลุงน่ารักขนาดนี้อดไม่ไหวได้ยังไง (หวังว่าถ้าอ่านต่อไปเรื่อยๆจะยังไม่พลิกล็อกนะคะ
)
ซะยาวเลย เอาเป็นสรุปสั้นๆ ในบรรทัดสุดท้าย ขอบคุณที่คุณ BitterSweet แต่งเรื่องนี้ออกมาค่ะ มันยอดเยี่ยมมาก และเราตกหลุมรักอย่างจังเลย
ต้อง +เป็ด รัวๆ