22 ความสัมพันธ์ (ขอแค่มันจะไม่ใช่แค่คืนเดียว)
น้องแพนอนหลับไปแล้ว เพราะว่าตั้งแต่เมื่อวานจนถึงวันนี้ร่างกายคงจะเหนื่อยล้ามาก อีกทั้งเด็กน้อยยังฝันแปลกๆ ด้วย
เอ๋ยนั่งถือแก้วโกโก้อุ่นๆ ไว้ในมือ ตอนแรกก็ออกมาชงให้น้อง แต่ว่าน้องก็ชิงหลับไปเสียก่อน
“คิดอะไร” พัชนั่งลงข้างๆ ติดชิดกันเสียจนไม่มีช่องว่าง
“มึงนั่นแหล่ะคิดอะไร” ไอ้เอ๋ยถามกลับ สิ่งที่ติดค้างในใจมันยุบยิบๆ อยู่จนเป็นอันนอนไม่หลับ
“ก็เปล่า” ไอ้คนตอบทำเหมือนไม่ใส่ใจ แต่หน้าตาที่ฉายแววกังวลอยู่เล็กๆ ของมันก็ไม่เล็ดรอดคนที่นั่งใกล้กันขนาดนี้ไปได้หรอก ไม่เลยสักนิด
“อย่าเล่นตัวไอ้พัช มึงให้หมอตรวจเลือดอย่างนั้นด้วยทำไม พ่อมึงชอบมีเล็กมีน้อยหรอ?” ไอ้เอ๋ยผุดลุกนั่งหลังตรง โกโก้ก็ทำท่าจะกระฉอกหก เดือดร้อนคนที่นั่งข้างๆ ต้องแงะมือที่กำแก้วแน่นของมันออกแล้ววางโกโก้ไว้ที่โต๊ะกระจก
“ไม่หรอก แต่...ก่อนหน้านี้แม่กูเขาก็มีลางสังหรณ์อะไรหน่อยๆ”
ไอ้เอ๋ยนิ่งเงียบไปตอนมันพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบจบประโยค กลืนน้ำลายลงคออย่างไม่รู้จะแสดงความคิดอะไรดี
“อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด” มันว่าต่ออย่างนั้น แล้วก็จ้องตามาอย่างไม่ลดละ
“เหี้ยอะไร” ไอ้เอ๋ยถามเสียงเบาหวิว อยากจะหันหน้าหลบตอนมันยื่นหน้าเข้ามาใกล้อยู่ แต่ก็ทำได้แค่จ้องตากับมันจนใบหน้าคมคายนั้นมันชิดติดเข้ามาจนจมูกชนกัน
“กูรออย่างที่มึงขอไว้ไม่ได้แล้วเอ๋ย”
“สัส”
“กูอยากได้มึง”
“เหี้ย”
“กูขอนะ กูจะดูแลมึงกับเด็กเอง อยู่กับกูนี่แหล่ะ” ไอ้พัชพูดเหมือนคนเพ้อพกไม่ได้สติ อันที่จริงมันก็ไม่ค่อยได้สติหรอก เพราะตอนไอ้เอ๋ยเปิดปากด่ามันน่ะ ริมฝีปากก็แตะกระทบกันจนใจหวิวๆ ไปหลายรอบแล้ว
ไอ้เอ๋ยไม่ตอบ แต่กำมือจิกเล็บลงกับโซฟาเสียแน่น ไอ้พัชเลยประกบริมฝีปากหยอกเย้าลงมา คลึงเล่นอยู่ด้านนอกแล้วสอดนิ้วประสานกันไม่ให้มันเกร็งจนเกินไป คนที่เกร็งตัวกลั้นลมหายใจอยู่ก็ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกมาแล้วเปิดปากให้คนที่อยากรุกเร้าเข้ามาควานเรียวลิ้นไปทั่วโพรงปากอุ่น ลิ้นร้อนเกี่ยวรัดกันอย่างช้าๆ ไม่เร่งรีบ ไม่จาบจ้วง จูบซอนลึกแล้วผละออกสบสายตาก่อนจะประกบเข้าใหม่ ช่วงชิงลมหายใจร้อนของกันและกันอยู่อย่างนั้น
“อย่าเกร็งดิ” ไอ้พัชว่าขำๆ จะเอนตัวของคนหลับตาปี๋อยู่ มันก็เกร็งเสียจนผลักมันนอนลงกับโซฟาไม่ได้ ไอ้เอ๋ยลืมตามาตวัดค้อนให้ ยังคิดอยู่ลึกๆ ว่ากูต้องเป็นคนข้างใต้หรือไง
“มึงจะทำกูจริงๆ หรอไอ้พัช กูไม่มีรูข้างหน้านะ” สถานการณ์อย่างนี้ไอ้เอ๋ยก็ยังถามมาได้
“รูข้างหลังกูก็แทงได้” มันตอบอย่างนั้นแล้วซุกไซร้ใบหน้าที่เริ่มมีตอหนวดขึ้นไปตามซอกคอให้ทั้งเจ็บๆ คันๆ และเสียวแปลบไปทั่วท้องน้อยไปทั่ว จูบประทับตรงนั้น ดูดรั้งตรงนี้ ขบกัดพอเบาๆ แล้วย้ายที่ย้ำประทับริมฝีปาก
มันเอาใจเสียจนต้องยอมนอนตัวอ่อนอยู่ใต้ร่างมัน
“ยกสะโพกหน่อย” ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน รู้แต่พอรู้สึกตัวอีกทีก็เย็นวาบไปทั่วช่วงตัวบน ส่วนกางเกงนอนที่เป็นกางเกงบอลก็กำลังถูกดึงรั้งให้ถอดออกจากร่างกาย ตอนแรกก็ลังเลว่าจะทำตามที่มันบอกไหม แต่เพราะมืออีกข้างที่มันบี้บดตุ่มไตตรงหน้าอกจนอดหายใจหอบไม่ได้ก็เป็นตัวผลักดันจิตใจส่วนลึกให้ยกสะโพกตามที่มันสั่ง
“อะ ไอ้ พัช...ถุง ไม่ใส่ถุงก็ไม่ต้อง...เอา กู” คนกำลังสูดปากด้วยความซ่านในอารมณ์เพราะไอ้คนเอาใจกำลังรูดรั้งน้องชายตัวน้อยให้ขยายพองอยู่แบบตั้งหน้าตั้งตาทำเอาๆ สั่งคำขาดอย่างกระท่อนกระแท่น ไอ้พัชเงยหน้าขึ้นมาเลิกคิ้วมอง เห็นสายตาไม่ยอมอ่อนข้อให้ของคนระทวยก็ได้แต่ถอนหายใจ
วันนี้คงจะทำแบบสดๆ ไม่ได้สินะ...
วันหน้าค่อยตะล่อมมัน
ผละร่างกายออกไป เตรียมจะเดินไปหาของใช้อย่างว่าในห้องก็พอดีที่คิดได้ว่าตอนนี้อยู่ข้างนอกกัน เลยเดินย้อนกลับมาช้อนให้ตัวคนที่ทำตาเหลือกใส่ให้โอบขารอบเอวตัวเองแล้วพาเดินไปที่ห้องนอนอย่างเงียบเชียบ ระหว่างคนสองคนที่กำลังมีความสัมพันธ์ทางกายกันนั้นไม่มีคำพูดอะไร
“อื้อออ” คนนอนกัดข้อมือตัวเองเกร็งตัวเกร็งเท้าจิกกับที่นอนอย่างสุดกลั้น ความอุ่นและนุ่มหยุ่นครอบลงที่ส่วนขยายของตัวเองจนลึกสุดหมดสิ้นตั้งแต่โคนจรดปลาย เสียงดึงดูดที่ดังเสียจนน่าอายทำเอาน้ำตาเล็ดออกมา สะโพกที่คิดว่าเกร็งติดไปกับเตียงก็แอ่นโค้งขึ้นเพราะกามารมณ์ที่มอมเมาจิตใจจนทานทนไม่ไหว
“อย่ากัดไอ้เอ๋ย” ไอ้พัชเงยหน้าขึ้นขมวดคิ้วใส่ มันดึงแขนไอ้เอ๋ยให้มาประสานมือกันไว้ทั้งสองข้าง ทีนี้คนเอาใจเลยโดนจิกเอง แต่มันก็ไม่ยี่หระ ดูดชิมของหวานเสียจนได้ยินเสียงรูดรั้งดังคับห้อง ไหนจะเสียงอื้ออึงในลำคอของไอ้เอ๋ยที่พยายามไม่บิดส่ายสะโพกอีก ลิ้นร้อนของไอ้พัชเลยตวัดไล้เลียไปจนสุดถึงช่องทางด้านหลังที่ปิดสนิทแน่น ฝังหน้าลงไปแล้วเกร็งเรียวลิ้นลงลึก ไม่เว้นช่วงให้ไอ้คนตกใจได้กระถดร่างกายหนีได้ทัน
“อะ ไอ้ ไอ้พัช กู อื้อ เหี้ยๆๆ ไอ้...อ๊ะ สัสเอ้ย อื้ออออ” ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับความอึดอัดและซ่านสยิวที่เกิดขึ้น ไอ้เอ๋ยเลยส่งเสียงด่าตลอดการกระทำอันน่าอับอายที่เกิดขึ้น ร่างกายที่บังคับไม่ให้เกร็งและตอบรับนิ้วเรียวที่มันสอดเข้ามาก็ดูจะไม่เป็นผล เพราะสายตามันตอนทำหน้าทรมานตอนตนนั้นขมิบรั้งนิ้วมันก็ดูให้อารมณ์พุ่งพล่านขึ้นมาอีกเหมือนกัน
“อ๊าาา” สะดุ้งแล้วร้องเสียงลั่นเพราะนิ้วมันกระแทกมาจนสุดหลังจากที่มันดันเข้ารั้งออกแบบครึ่งๆ กลางๆ มานาน ไอ้เอ๋ยหุบขาเกร็งจนตัวแอ่นโค้ง น้ำตาไหลออกมาทั้งด้วยความอึดอัดเจ็บแปลบและความรู้สึกของร่างกายที่ตีตื้นขึ้นมา คนโดนสอดใส่เลยหอบหายใจหนัก ให้ไอ้คนที่กำลังกระทำกับร่างกายต้องยืดตัวขึ้นมาจูบปลอบที่ริมฝีปาก คลึงเคล้าอยู่ด้านนอกอยู่เสียนานจนร่างกายหายเกร็ง นิ้วที่ควานหมุนอยู่ในร่างก็เลยขยับเข้าออกอย่างไว
“อึ๊ อื้อ อื้อ อะ เบา กู กูเจ็บ อึก อื้อ” จากอึดอัดเพราะนิ้วหนึ่งนิ้วที่มันควานเข้ามา ก็กลายเป็นว่าต้องอ้าขาให้กว้างขึ้นอย่างเสียไม่ได้เพราะมันใส่เพิ่มเข้ามาอีกหนึ่งนิ้ว และก็พยายามใส่เข้ามาอีกแต่เพราะว่าร่างกายมันทนไม่ไหวแล้ว เลยได้แต่ส่ายหน้าให้มัน ด่าก็ด่าไม่ออกเพราะเสียวทั่วท้องน้อยไปหมด
ไอ้พัชผละร่างกายออก หยิบเอาถุงยางมาครอบความต้องการของตัวเอง บีบเจลเทลงที่ก้นกลมกลึงและช่องทางที่กำลังกลืนกินนิ้วทั้งสองของตัวเองอยู่แล้วใช้มืออีกข้างบีบนวดให้มันคลายความเกร็งลงอีกสักนิด ไอ้เอ๋ยหลับตากัดฟันพยายามไม่ส่งเสียงร้องน่าอาย แต่ก็เพราะความรู้สึกมันล้นมากจนเกินไป ยังไงก็ห้ามตัวเองไม่อยู่
“โอ๊ย! เบาไอ้เหี้ย เบา!!” ไอ้เอ๋ยสะดุ้งเบิกตาโพลง ไมคิดว่ามันจะถอดนิ้วออกแบบไม่บอกไม่กล่าวแล้วดันของตัวเองเข้ามาแบบนี้ ส่วนปลายเข้ามาได้จนหมดความป้านใหญ่ แต่ไอ้ความยาวที่เหลืออยู่มันทำให้ไอ้เอ๋ยที่นอนงอตัวมองจุดเชื่อมต่อของตัวเองกับมันอยู่ต้องกลืนน้ำลายลงอย่างขมคอ
“กะ กูเจ็บ” ไอ้เอ๋ยเหมือนเด็กน้อย ร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหลแล้ว
“ขอโทษๆ กูจะพยายามทำค่อยๆ” ไอ้พัชผลักให้คนน้ำตาไหลลงไปนอนเหมือนเดิม ตามลงไปประกบริมฝีปากแล้วส่งลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นของมัน ดูดดึงเอาน้ำหวานกลืนเข้าเป็นของตัวเอง ขบกัดเวลามันเกร็งลิ้นออกมาด้านนอกริมฝีปากแล้วเป็นฝ่ายให้มันดูดรั้งบ้าง มือหยาบประคองส่วนต้องการมันรูดรั้งด้วยสองนิ้วช้าๆ พยายามบีบนวดส่วนปลายเหมือนปลอบประโลม ค่อยๆ กดสะโพกตัวเองลงทีละนิด รั้งออกช้าๆ แล้วสอดแทรกลงมาใหม่ สักพักก็ผละหน้าออกเพื่อให้มันหายใจแล้วประกบจูบลงใหม่ มือข้างหนึ่งส่วนนวดเค้นสะโพกของคนเกร็งกายให้ผ่อนคลายมืออีกข้างก็ปรนเปรอให้มันจนน้ำเหนียวข้นไหลเยิ้มออกมาจนใกล้สุดทาง เมื่อนั้นความแข็งขืนก็เข้าไปได้จนสุดความยาว
“ฮึก...” เอ๋ยละมือออกจากผ้าปูที่กำจนมันขาดไปแล้วขึ้นมาจิกที่บ่าคนข้างบน ดวงตาที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาปรือปรอยมองใบหน้าที่แสดงถึงความกระสันต์อยากและพึงอกพึงใจของมัน
“สมใจมึงล่ะสิ” อดว่าไม่ได้ ก็ดูมันตั้งท่าจะเอาๆ ท่าเดียวตั้งแต่ที่ค่ายแล้ว
“สมใจมาก และก็รู้ไว้ด้วยว่ากูไม่ทำให้มันจบแค่คืนเดียวนะเอ๋ย กูอยากได้มึงใจจะขาดแล้ว”
“...”
“ได้ทั้งตัวมึง ได้ทั้งใจมึง”
แล้วไอ้คนทำเลี่ยนก็ขยับกาย รั้งสะโพกตัวเองออกช้าๆ ให้ไอ้คนโดนกระทำจิกบ่ากัดปากตัวเองแล้วกดกายลงมาใหม่ เน้นหนักตรงช่วงสุดท้ายก่อนสุดความยาวจนร่างใต้ร่างตัวเองโยกไหวไปหัวเกือบชนหัวเตียง ถอดถอนออกครั้งแล้วครั้งเล่า กระทั้นกายลงมาไม่ทิ้งจังหวะ จากเนิบนาบค่อยเป็นค่อยไป ก็กระชากตัวแรงจนคนรองรับตัวไหวตัวคลอน กลั้นเสียงร้องไม่อยู่จนต้องแหงนเงยหน้าจนสุดคอร้องครางลั่นจนหูอื้ออึง มือจนที่ตอนแรกจิกเกร็งที่บ่าก็โอบรอบลำคอเพราะคนกระทั้นกายโน้มลงมาให้มันกอดทั้งแขนทั้งขา เสียงร้องครางหวิวลั่นที่ข้างหูเป็นแรงส่งให้ร่างกายขยับเร็วรัวหนักชั้นดี
“อื้อ อื้อออ ฮ้า อ๊ะ อ๊า”
จนเกือบช่วงท้ายของอารมณ์คนชักพาจึงหยุดทั้งแรงส่งร่างและมือที่กำลังชักนำความต้องการของคนที่ตาค้างปรือหวานหยดอยู่
เสียงหอบหายใจดังขึ้นอีกระยะหนึ่ง แม้จะอึดอัดที่ไม่มีการสานต่ออารมณ์ให้ถึงที่สุด แต่ทั้งคู่ก็หยุดพักกันจนหายใจเป็นปกติ กลืนน้ำลายลงคอแต่ก็ยังไม่สามารถเติมเต็มความชุ่มชื้นให้ความแห้งผากของลำคอที่มีได้
“ขึ้นเร็ว” ไอ้พัชว่าอย่างนั้นก่อนจะยกตัวคนนอนระทดระทวยขาสั่นก่ายร่างตนไว้แน่นให้ขึ้นมานั่งทาบทับที่ร่างตัวเองเสีย คนได้ขึ้นมาอยู่ข้างบนสะดุ้งเกร็งไปหมดเพราะความต้องการที่ยังไม่ถึงฝั่งในและความอึดอัดคับแน่นที่ชัดเจนเอามากในเวลาที่ตัวเองเป็นคนอยู่ด้านบนและเสมือนครอบส่วนแข็งขืนไว้ด้วยช่องทางนุ่มอุ่นของตน
“ไม่เอา ไอ้พัช!” กว่าจะเอ่ยประท้วงได้ก็ตอนที่ร่างกายโดนรั้งให้ขยับขึ้นและลงไปแล้วเสียหลายรอบ คนที่อย่างค้างคาจึงได้แต่กัดฟันกลั้นเสียงสะอื้น ขยับร่างกายครอบครองเอง โยกไหวช้าๆ ก่อนจะต้องส่งแรงที่ขาให้ร่างกายยกขึ้นลงจนหัวสั่นหัวคลอน เสียงร้องที่หายไปเพราะหายใจไม่ทันจึงได้แต่อ้าปากค้างกับความเสียวกระสันที่มี จนสุดท้ายแล้วจึงเอื้อมมือมาจัดการตัวเองที่ทนไม่ไหวอีกต่อไปให้ปลดปล่อยออกมาแล้วก็อ่อนแรงจนต้องซบตัวราบไปกับร่างกายของคนที่นอนมองอยู่เฉยๆ เสียนานสองนาน
“อื้อออ”
พัชบีบคลึงสะโพกแล้วบีบเนินเนื้อนุ่มทั้งสองข้างให้แยกกว้างออกอีกก่อนจะส่งแรงร่างกายขึ้นขยับเข้าลึกไปแทนคนที่นอนหอบอยู่บนร่างตัวเอง ขยับรั้งไปได้อีกไม่นานก็เกร็งร่างกายแล้วกระแทกกระทั้นไปอีกสองสามทีสุดท้ายแล้วกดร่างกายคนข้างบนให้แนบชิดเข้ามาในยามปลดปล่อยธารอารมณ์ของตัวเอง
เสียงหอบยังดังประสานกันต่อเนื่อง แขนที่ใหญ่กว่าอีกคนเพียงนิดก็โอบรอบคอให้คนนอนทาบบนร่างหันมารับจุมพิตเบาๆ ก่อนจะพลิกร่างให้อีกฝ่ายนอนในท่าทางปกติแล้วถอดถอนร่างกายออกมา จัดการดึงรั้งถุงใสๆ ออกม้วนปากแล้วทิ้งไปที่ถังขยะหยิบเอาผ้าขนหนูเดินเข้าไปในห้องน้ำมาเช็ดความเหนียวข้นที่เปรอะเปื้อนอยู่แล้วหากางเกงมาใส่ให้คนนอนขาสั่นตัวสั่นอยู่บนเตียง จัดการตัวเองอีกนิดหน่อยแล้วล้มตัวลงนอนข้างกัน ไม่วายเอื้อมมือไปกอดรั้งให้อีกฝ่ายเข้ามาใกล้ด้วย
“ค่อยๆ หายใจเอ๋ย หลับตาลงเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เช้า”
“เออ”
“แต่มึงเป็นของกูแล้วนะ พรุ่งนี้มันจะไม่เหมือนเดิม”
“เออ”
ก่อนราตรีจะเคลื่อนคล้อย สองร่างกายก็โอบกอดกันและกัน ถ่ายทอดความอบอุ่นของร่างกายให้อีกฝ่ายตราบจนทิวาจะทายทักในวันต่อไป...
*********
อ๊ายยยยยยย
เธอๆ ฉันเขียนมาร้อยหน้าแล้ว แต่เนื้อเรื่องยังไปไม่ถึงไหนเลยยยย
ว่าแต่ ซอว์แต่งฉากอย่างนี้ไม่เป็นจริงจริ๊งงง
หัวข้อ: Who are father & mother? เด็กนี่...ลูกใคร? สํารวจการรวมเล่ม น.24 23.01.59 (อ่าน 236615 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก