การเข้าค่ายของวัยรุ่นจะมีอะไร....
ตอนกลางวันทำตามกิจกรรมที่กำหนดไว้ ให้ไปตากแดดก็ไป ให้ไปตากลมก็ไป ให้โดดลงน้ำก็เอา จะให้ยืนขาเดียว หรือเล่นเกมปัญญาอ่อนในความคิดแค่ไหนก็ทำ ให้นั่งขัดฉากเป็นชั่วโมงจนกลิ่นข้าวเย็นกระจายไปกับลมก็ทำ มีหน้าที่ทำตามที่ครูฝึก วิทยากร อาจารย์ หรือใครก็แล้วแต่ที่ตะโกนเสียงดังพร้อมถือไมค์ไม่ก็โทรโข่งพูดใส่พวกเขา เวลานั้นเป็นเวลาของคนอื่น แต่พอหลังจากสั่งแยกย้ายให้ไปนอน ตอนนี้นี่แหละที่เป็นเวลาของ
‘พวกเขา’น่าน อยู่ม.6 มันเป็นชื่อของประธานระดับที่ถูกอาจารย์พูดกรอกหูทุกวันว่าให้เป็นตัวอย่างที่ดีกับเพื่อนๆและรุ่นน้อง และน่านก็ต้องทำแบบนั้น ใส่เสื้อเข้าในกางเกง ผมเกรียนตามระเบียบ เล็บไม่ยาว ถุงเท้าไม่สั้น รองเท้าไม่เหยียบส้น กระเป๋าดำ เปล่าเลย น่านไม่ใช่คนเรียบร้อยเลยซักนิด เขาไม่รู้ว่าอาจารย์ทั้งระดับชั้นตัวเองกินยาไม่เขย่าขวด หรือเป็นโรคความจำเสื่อมแบบชั่วคราว ถึงได้ลืมวีรกรรมทั้งหลายแหล่ที่เขาทำมาตั้งแต่ม.ต้นจนถึงม.5 ไปสนิท กลับกลายเป็นว่าอาจารย์ทุกคนสนับสนุนให้เขาเป็นประธานระดับ! โคตรบ้า อะไรก็ไม่รู้ งานเอกสารที่เขาไม่เคยทำ การพูดหน้าแถวที่เขาไม่เคยสัมผัส ความรับผิดชอบที่ประดังประเด่เข้ามาไม่หยุดไม่หย่อนทำเอาเขาเหนื่อย นึกอยากจะโยนงานให้รองประธานที่ใส่แว่นหนาเตอะไปให้หมด แต่ก็สงสารมันสุดจะทน ขานั้นต้องวิ่งเอาเอกสารไปให้อาจารย์ คอยประกาศกิจกรรม ประสานงานระหว่างอาจารย์ประจำชั้นกับฝ่ายกิจกรรม ฝ่ายการเงิน และฝ่ายธุรการ โดยมีเลขาที่ค่อนข้างอเลิร์ทนิดหน่อยเป็นลูกมือ ตอนที่เขาได้รับเลือกให้เป็นประธานรุ่น ทั้งเขาและเพื่อนๆต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ม.6 พังพินาศแน่ๆ ตอนนั้นเขาคิดว่ามันจะพังจริงๆ
เขาเป็นผู้ชาย ผู้ชาย ที่ว่างก็แอบไปสูบบุหรี่ที่ห้องน้ำ ถ้าบุหรี่หมดก็ซื้อต่อเพื่อนตัวละสิบ ยี่สิบบาทว่ากันไป
ผู้ชาย ที่หลังจากกิจกรรมวันปีใหม่ หรือวันสำคัญอะไรก็แล้วแต่ จะนัดเพื่อนไปสังสรรค์ที่บ้านของใครซักคน ไม่มีหรอกน้ำอัดลม เหล้าสิครับ! เหล้ากับโซดาล้วนๆ!! แถมหยิบกีต้าร์มาเล่น ร้องเพลงแหกปากเสียงดังไปสิบบ้าน เมาเละ ตื่นเช้ามาก็แฮงค์
ผู้ชาย ที่ติดเกม ติดมาก แม่งจะเป็นเกมปัญญาอ่อน โดดข้ามอุปสรรคง่อยๆอย่างคุกกี้รัน จนไปถึงเกมที่แม่งต้องใช้สมอง หรือวางแผน พวกเกมสร้างเมือง เกมสงคราม เขาก็เล่น!
ผู้ชาย ที่นั่งหลับเวลาเข้าเรียน หรือถ้าอาจารย์ไม่ให้หลับก็จะก้มหน้าเล่นเกมในมือถือ หรือหันหน้าไปคุยกับเพื่อนเสียงดังจนอาจารย์ด่า
ผู้ชาย ที่การบ้านแม่งไม่เคยแตะ ลอกครับ ลอกแม่งตอนเช้าของวันที่ส่ง และก็ไม่ได้กระตือรือร้นที่จะไปโรงเรียนเช้ากว่าปกติเพื่อลอกงานด้วย ไม่เลย ถามสิอ่านลายมือออกไหม ไม่! อยากกราบเท้าขอบคุณอาจารย์จริงๆที่สามารถแกะลายมือที่คล้ายลายแทงของพวกไม่มีการศึกษาออกมาเป็นคะแนนได้
ผู้ชาย ที่คุยเรื่องทะลึ่งกันแบบปากต่อปากโดยที่ไม่กระดากอะไรเลย พูดออกไปได้แบบหน้าตาเฉย
ผู้ชาย ที่เล่นกีฬาแบบบ้าคลั่งจนเหงื่อออกเปียกเสื้อ ส่งกลิ่นหึ่งๆให้เพื่อนผู้หญิงมันด่าเล่น เอาเสื้อออกนอกกางเกงด้วย!
ผู้ชาย ที่แม่งเป็นผู้ชายมีวีรกรรมที่อาจารย์ไม่อยากจะพูดออกมาเป็นคำหยาบเยอะแยะ หน้าต่างแตก ประตูพัง ถังขยะหาย ลูกบอลแฟบ เรื่องไม่ดีทั้งหลายแหล่เขาทำมาเยอะแยะ! แต่แม่ง!! ไหงถึงกลายเป็นประธานรุ่นได้ก็ไม่รู้!!!
ที่น่าแปลกยิ่งกว่าคือ ม.6 ไม่ล่มจมเว้ย! โคตรอเมซิ่ง!!! อาจจะเป็นเพราะอาจารย์ฝ่ายปกครองที่คอยดูความประพฤติเขาอยู่เงียบๆ หรือเพราะหัวหน้าระดับที่คอยส่งยิ้ม(เหี้ยมๆ)ให้ทุกครั้งที่เจอหน้า หรืออาจจะเพราะรองประธานที่น่าสงสารกว่าเขา เพราะอะไรก็ไม่รู้ แต่เขาก็สามารถบริหารเด็กห้าร้อยกว่าคนในระดับตัวเองได้อย่างไม่น่าเชื่อ!
ดีหน่อยที่เด็ก ม.6 จะไม่ค่อยมีปัญหาอะไรมากมายนอกจากเรียนหยุดเยอะ หยุดบรรลัยมาก ถ้าเขาไม่ได้เป็นประธาน เขาก็ไม่มาเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้อยู่ดี ห้องที่น่านสิงสถิตอยู่มาจะสามปีเป็นพวกบ้าคะแนน ไม่มาไม่ได้ เดี๋ยวงานนั้นไม่ได้ส่ง เดี๋ยวงานนี้ไม่ได้คะแนน เห็นทำตัวเป็นเด็กเวรแบบนี้เขาก็เรียนห้อง Intensive นะครับ ห้องหลักสูตรเข้มข้น ภาษาอังกฤษมาเต็ม ทั้งจากอาจารย์คนไทย (ที่พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง) และอาจารย์ต่างชาติ (ที่บางทีพูดเร็วจนฟังไม่ทัน) ผลการเรียนของเขาสามจุดศูนย์ขึ้นมาตลอด ไม่มีตก ตกใจละสิ อย่าแปลกใจเลย ถึงจะขี้เกียจ แต่เขาก็เรียนเก่งนะ ข้อสอบจะทำเองตลอด ยกเว้นข้อที่ไม่ได้ ก็ใช้ความรู้รอบตัวเอาแค่บางข้อนะครับ เพราะน่านจะออกห้องก่อนเพื่อนเสมอ และมักจะโดนเพื่อนสนิทหัวเถิกตะโกนไล่หลังมาทุกครั้งว่า ‘รีบไปหาพ่อเหรอ สัส!’ เขาก็จะทำหน้ากวนตีนใส่เพื่อนและเดินยักไหล่ให้หมั่นไส้เล่นๆ
ตอนนี้ ม.6 มีกิจกรรม ที่พวกเขาไม่ได้เสนอ แต่อาจารย์ก็อยากจะสนอง เป็นการเข้าค่ายสร้างสัมพันธ์กับเพื่อนต่างห้องก่อนจาก อย่างที่บอกไป ม.6 ไม่ค่อยมีปัญหาอะไร ให้มาเข้าค่ายแบบนี้ให้เปลืองงบเล่นๆทำไมก็ไม่รู้ เพราะต่างคนต่างก็คุ้นหน้ากันอยู่แล้ว อยู่กันมาตั้งสามปี หกปี จะให้มาสานสัมพันธ์กันทำไมตอนจะจบ
ห้องของน่านนอนรวมกับห้องคิง แยกกันชายหญิง เด็ก IP ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว จะให้นอนกับหมาที่เฝ้าค่ายก็ไม่มีปัญหา พวกห้องคิงก็เหมือนกัน ผู้ชายมันเข้ากันง่าย ยกเรื่องการ์ตูน หรือไม่ก็รถ กีฬา อะไรก็ได้ที่คุยกันรู้เรื่อง เดี๋ยวมันก็ถูกกันเอง เพราะฉะนั้น พวกเขาถึงจะนอนรวมกับห้องคิงก็ไม่มีปัญหาอะไร
อย่างที่บอกไปตอนแรก ว่าเข้าค่าย ตอนกลางวันพวกเขาจะเป็นเด็กดี สั่งให้ทำอะไรก็จะทำ ให้เต้นทุเรศๆก็ได้ แต่ตอนนี้ หลังจากที่วิทยากรผมตั้งตะโกนใส่ไมค์ว่าฝันดี และปล่อยพวกเขาเข้าห้องนอน มันเป็นเวลาของพวกเขาที่จะทำอะไรตามที่ต้องการบ้างแล้วล่ะ
“เฮ้ยๆๆ!! เร็วดิ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นเช้าอีก เดี๋ยวไม่ได้เล่น สัส!” น่านบ่น เขากระแทกตัวกับฟูกนอนแข็งๆ นั่งขัดสมาธิกระดิกขารอเพื่อนหัวเถิกของตัวเอง
“รีบจริงสัส”
“เออสิว่ะ เร็วๆ กูพร้อมละ” อะไรเอ่ย ผู้ชายนั่งล้อมวงกันเป็นวงกลม มีผ้าห่มปูตรงกลางวง พร้อมกับเหรียญสีเงินขนาดเล็กใหญ่แบ่งตามราคาวางอยู่ตรงหน้า
เล่นไพ่สิครับ รออะไรล่ะจริงอยู่ที่พวกเขาไปกินเหล้าด้วยกันจนดึกจนดื่นบ่อย แต่กินเหล้าอ่ะ พอแอลกอฮอลล์เข้ากระแสเลือดสติก็เริ่มแตกกันแล้ว เล่นไพ่ไม่ค่อยสนุกหรอกพอกินเข้าไปเยอะๆ แหกปากร้องเพลงบัวลอยสนุกกว่า เล่นไพ่ต้องเล่นตอนมีสติเพื่อที่จะได้ คิด วิเคราะห์ แยกแยะคู่ต่อสู้ได้อย่างไม่ผิดพลาด น่านชอบเล่นไพ่มาก แต่เขาไม่ได้ติดการพนันแต่อย่างใด ชอบเล่นกับเพื่อน ได้รับความสำราญกับเหล่าเกลอที่แสนจะรู้ใจกันในปีสุดท้าย เก็บเกี่ยวความทรงจำดีๆที่เกิดจากพฤติกรรมแอบๆ ของพวกเขา
ตอนนี้ในวงมีกันอยู่สิบคน ห้องน่านสี่คน กับเด็กห้องคิงหกคน ฮั่นแน่ ต่อให้อยู่ห้องมันก็ผู้ชาย เห็นไพ่กันถ้าเล่นเป็นก็หูกระดิก ยกหางตบพื้นผับๆกันแล้ว ส่วนคนอื่นๆก็นอนกัน บางคนก็เล่นเกม บางคนคุยกับแฟน บางคนเข้าห้องน้ำ ว่ากันไป พวกเขาจับจองพื้นที่ในสุดของบ้านพัก ที่นอนถูกวางเรียงต่อกันเรียบร้อย พร้อมทิ้งตัวลงนอนทันทีเมื่อได้ยินเสียงคนเดินมาตรวจ เลวสุด
‘โอ’ คือชื่อของเพื่อนหัวเถิกของน่าน เขากำลังกรีดและสับไพ่อย่างชำนาญ ไพ่ที่เขาจะเล่นกันคือ ป๊อกเด้ง มีโอนั่นแหละเป็นเจ้ามือ
การ์ดสี่เหลี่ยมสองใบถูกแจกวนในกับคนในวงจนครบ น่านค่อยๆแง้มตัวไพ่ ใช้สายตาที่เกือบสั้นของตัวเองมองเลขที่ถูกพิมพ์ไว้อย่างสนใจ
และ... มันโคตรดี “ใครเอาเพิ่มบ้าง” โอถามหลังจากที่ดูไพ่ของตัวเองเสร็จแล้ว”
“กู”
“เอาด้วย”
“แม่งโคตรเหี้ย เอาด้วย”
“มึงโกงไพ่ป่ะโอ เอามาให้กูเลย”
“มึงคิดว่าของกูดีมั้ยล่ะสัส จ่ายรอบวงแน่ เหี้ยเอ๊ย!” ดูเหมือนเพื่อนสนิทของน่านจะดวงตก สามคนจากห้องคิงและสองคนจากห้องเขาขอไพ่เพิ่ม ค่อนข้างมั่นใจว่าไม่มีใครดวงดีเท่าเขาแล้ว
“เอ้า หงายไพ่!” เหมือนจะพูดเสียงดัง แต่เปล่าเลย พวกเขาแทบจะกระซิบกันเล่น เกรงใจพวกที่นอนแล้ว ไฟก็ไม่ได้เปิด อาศัยแสงจากดวงจันทร์และแสงไฟนีออนสีขาวที่เปิดไว้ตามทางข้างนอกเอา
“บอด”
“กูก็บอด แม่ง เหี้ย”
“กูได้แปด” โอหงายไพ่ของตัวเองขึ้นมา
“โทษว่ะเพื่อน กูป๊อกเก้า” น่านเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี มือสองข้างของเพื่อนสองคนที่นั่งขนาบข้างเขาถูกยกขึ้นมาฟาดที่หัวเขาดังแป๊ะ! สะเทือนถึงใจกันเลยทีเดียว
“สัส!”
“แม่ง ตาแรกมากูก็หมดตัวเลย เหี้ยเอ๊ย! พวกมึง ใครได้น้อยกว่ากูจ่ายมา” โอบ่น พวกเขาเล่นกันตาละห้าบาท กว่าจะตกลงราคากันได้ก็ปล่อยสัตว์กันไปหลายตัว
ป๊อกเด้งยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ น่านได้บ้างเสียบ้าง ตาที่เขาได้มากที่สุดจนเพื่อนต้องขอเปลี่ยนไพ่ที่เล่นคือตาที่เขาไปเจ้ามือแล้วไพ่ออกมาเป็นป๊อกเก้า ไม่ต้องจ่ายใครเลย ได้เต็มๆ
ไพ่ต่อมาที่พวกเขาเล่นคือสมสิบ น่านไม่ได้เงิน แถมยังเสียเงินไปซะเยอะให้กับห้องคิงที่ชื่อ ‘ดิน’ อีกต่างหาก เขาโวยวาย ขอเปลี่ยนแบบไม่รักษาภาพพจน์ประธานรุ่นที่สร้างมา
‘สลาฟ’ เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาตอนนี้ เข็มนาฬิกาชี้บอกเวลาตีหนึ่ง พวกเขาต้องตื่นกันตอนหกโมงเช้า จึงตกลงกันว่าเล่นสลาฟห้าตาแล้วจะแยกย้ายกันไปนอน ตอนนี้เหลือสมาชิกในวงเพียงห้าคน เป็นปริมาณคนที่เหมาะสมสำหรับการเล่นเกมเป็นพระราชาและทาสอย่างยิ่ง แถมกติกาพิเศษเล็กๆน้อยคือคนที่เป็นสลาฟในตาที่ห้าต้องทำอะไรก็ได้ตามที่คิงในตานั้นสั่ง
เกมดำเนินมาเรื่อยๆ พวกเขาทิ้งไพ่กันสนุกสนานแบบไม่มีใครยอมใคร คิงกับสลาฟ และควีนกับสามัญชนแลกไพ่ที่ดีที่สุดและแย่ที่สุดให้อีกฝ่าย ส่วนคนที่อยู่ตรงกลางเป็นขุนนางก็สบายไปไม่ต้องแลก ไพ่ดีก็ดีเลย
จนถึงตาสุดท้าย.......น่านแอบปาดเหงื่อ เหลือบตามองคนที่ไพ่หมดมือคนแรกแล้วอยากจะร้องไห้ ดินเป็นคิงในตานี้ สายตาคมๆคู่นั้นกำลังสาปแช่งในเขาแพ้ กอดอกกระดอกขารอแบบที่เขาทำตอนแรก น่านมือสั่น ไม่อยากเป็นสลาฟมากที่สุดก็คราวนี้ เขามองหน้าเพื่อนสนิทอย่างขอความช่วยเหลือ สิ่งที่ได้รับกลับมาคือใบหน้าที่รอซ้ำเตมเขาเต็มที่ โว้ย! เพื่อนเวร!!
คู่แข่งของเขาตอนนี้คือเด็กห้องคิง ในมือของมันมีไพ่เหลืออยู่สามใบ ในมือเขาห้าใบ เป็นไพ่คู่หนึ่งคู่ และไพ่ตองอีกหนึ่งหลังจากที่ทิ้งไพ่เดี่ยวเอโพธิ์ดำไป แต่เขาไม่รู้ไงว่าไอ้ไพ่สามใบที่อยู่ในมือของอีกฝ่ายจะเป็นไพ่ตองรึเปล่า แต่ไพ่ตองชีวิตเขาก็ชิบหาย ชิบหาย
ชิบหายจริงๆด้วยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!“ขอโทษนะน่าน” อีกฝ่ายก้มหัวให้เขา ไพ่ที่มีเลขห้าพิมพ์ไว้สามใบเรียงกันบนกองทำให้เขาเจ็บใจ โยนไพ่ห้าใบในมือทิ้งแบบไม่กลัวเจ้าของไพ่ด่า โอหัวเราะในลำคอ เก็บสำรับไพ่ใส่กล่องและมองหน้าคิงในตานี้ แม่งส่งสายตาแบบจะให้แกล้งเขาจนเขาไม่รู้เลยจริงๆ
“น่าน” มาแล้ว เสียงเย็นๆของเด็กห้องคิง
“อะไร”
“น่านแพ้”
“รู้แล้ว! สั่งอะไรก็รีบสั่งดิ” รู้สึกตัวเองจะซีดลง ปกติเขาขาวอยู่แล้ว พอมาได้ยินน้ำเสียงเย็นๆแบบนี้ยิ่งซีดเข้าไปใหญ่ เขาไม่ค่อยได้คุยกับคนคนนี้เท่าไหร่ เขามันพวกทิฐิสูง กับพวกที่ได้เกรดเยอะกว่าเขาก็ค่อยอยากจะคุยด้วยเท่าไหร่ ซึ่งไอ้คนคนเนี่ย มักจะชนะเขาด้วยเกรดที่ห่างกันแค่ 0.01 ตลอด! ไม่รู้เป็นบ้าอะไร อย่างเขาได้ 3.87 ดินจะได้ 3.88 ถ้าเขาได้ 3.99 ดินก็จะได้ 4.00 เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ ม.ต้นยันตอนนี้ แม่งก็เป็นแบบนี้! เก็บสั่งสมเป็นความแค้นเล็กๆที่รอวันปะทุ เจ็บใจโคตร!
“สั่งอะไรก็ต้องทำใช่ป่ะโอ” ยัง ยังจะลีลาไปถามเพื่อนเขาอีก
“เออ สั่งไปเหอะ มึงอยากให้มันทำอะไรก็สั่ง”
“น่าน นี่จริงจังนะ”
“อะ อะไร” ทำไมต้องใช้น้ำเสียงจริงจังขนาดนั้น แล้วคุณมึงก็ช่วยเอาหน้าหล่อๆของมึงไปไกลๆกูด้วย กูหวั่นหว๊ายยยยยยยยยยยยยย
อะไร อะไร จับประเด็นอะไร อ๋อ ที่บอกว่าเขาหวั่นไหวน่ะเหรอ ก็ใช่น่ะสิ! มันหล่อนะเว้ย หล่อโคตร หล่อเหี้ยๆ หล่อโคตรพ่อโคตรแม่จะหล่อ ไม่รู้ว่าแม่งแดกอะไรเข้าไปถึงได้หล่อขนาดนี้ เรียนเก่ง เสียงเย็นแต่ฟังแล้วสบายหูอีกเงี้ย! อีกอย่าง ไม่รู้ทำไม ดินชอบโผล่มาตอนที่เขาทำการบ้าน ทำงาน ทำห่าเหวอะไรก็แล้วแต่ไม่ได้ โผล่มาเหมือนผีที่รู้ทุกเรื่อง โผล่มาทั้งในเฟส ในไลน์และข้างๆตัว น่านก็คนนะครับ มีหัวใจ ชอบเป็นหวั่นไหวได้ แล้วแม่งก็ชอบโผล่มาให้ใจเต้นแรงเล่นๆเนี่ย สนุกไหมล่ะ!
“เป็นแฟนกับดินเหอะ”โห บุกแบบนี้ น่านจะปฏิเสธทำไมล่ะครับ
----------------THE END----------------
สวัสดีค่ะ นึกเรื่องนี้ได้ตอนนั่งเล่นไพ่สลาฟ โบย่าในเฟส 55555555555
คิดถึงชีวิตตอนมัธยมมากค่ะ แบบนี้เลย เข้าค่ายต้องมีคนเอาไพ่ไป ไม่เอาไปใจจะขาด
วิธีการเล่นไพ่อาจจะไม่ตรงกับมาตรฐานสากลเท่าไหร่นะคะ เพราะพวกเพื่อนของคนแต่งกับคนแต่งเล่นกับแบบนี้
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน
little2413
หัวข้อ: {เรื่องสั้น} ♠♣ㅡเป็นสลาฟจนได้รัก♔ㅡ♥♦ (End) 22/03/2015 (อ่าน 5111 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก