อ่านจบตอนตี 5 แล้วนอน
เก็บเอาไปฝันว่าตัวเองคือแพรพลอย แทบจะทุกฉากที่นักเขียนแต่งมา โดนเพื่อนแอนตี้ ตัวคนเดียว ไม่มีที่พึ่ง ถูกลากไปข่มขืนดีที่สะดุ้งตื่นก่อน คือมันแย่มากอ่ะ ถึงจะเป็นแค่ฝันแต่ความรู้สึกในฝันคืออยากตายไปให้พ้นๆมาก ทำไมต้องเป็นเราที่โดนทำแบบนี้ โลกไม่ยุติธรรม
ตอนแรกที่อ่านอาจจะคิดว่าอิผีนี่ทำเกินไป ผีก็อยู่ส่วนผีสิ ตายแล้วจะมางอแงอะไร พอได้มาอยู่ในมุมของผู้หญิงคนหนึ่งที่โดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวอย่างงี้ เป็นเราคงไม่ยอมให้จบแค่นี้แน่
อินมาก เก็บไปฝันเหมือนจริงมาก คิดว่าเป็นความจริงเลย ความรู้สึกตอนโดนใครไม่รู้ลากไปจะข่มขืนนี่แบบ ไม่เคยกลัวอะไรขนาดนี้มาก่อน สงสารแพรพลอย นักเขียนแต่งดีมากจริงๆ ที่น่ากลัวที่สุดไม่ใช่ผีในเรื่องนี้หรอก
ใจคนนั่นแหละน่ากลัวที่สุด
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
