END★:.*ซ่าดีนัก..กูรักมึงก็ได้ว่ะ!*:.★ตอนพิเศษส่งท้าย 3 (เท็น+ฟรอนท์) 1/3/16_P18
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: END★:.*ซ่าดีนัก..กูรักมึงก็ได้ว่ะ!*:.★ตอนพิเศษส่งท้าย 3 (เท็น+ฟรอนท์) 1/3/16_P18  (อ่าน 166572 ครั้ง)

ออฟไลน์ miya_pp

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 284
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0

ออฟไลน์ a_n

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
★.:*ซ่าดีนัก....กูรักมึงก็ได้ว่ะ! *:.★★彡
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡



ตอนพิเศษ วันสงกรานต์



พี่เท็น พี่ฟรานซ์ พี่ฟรอสต์ พี่อ้น พี่กันต์ พี่ปอ พี่แม็ค ไอ้ปริ้น ไอ้ดิว ไอ้อิงค์ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 อ๊ะ!!! ลืมนับตัวเอง 11 พี่เท็นฮ่ะ 11 คนพอดีเลยฮ่ะ ต้องสนุกแน่ๆ เลยครับ เดี๋ยวฟรอนท์ไปแต่งตัวก่อนนะ คึคึ.... เสียงตื่นเต้นของแฟนเองครับ นั่งนับวันรอให้ถึงวันที่จะได้ไปเลยน้ำทุกวันแต่วันนี้เราต้องไปรดน้ำดำหัวขอพรปีใหม่จากผู้ใหญ่ก่อนครับ ปีนี้เป็นปีแรกที่เราได้ทำร่วมกัน คุณพ่อคุณแม่ของฟรอนท์นัดกับพ่อผมเรียบร้อยแล้วค่อยโทรมาบอกว่าให้ไปเจอกันที่บ้านพ่อผมเลยครับ คุณพ่อกับคุณแม่ฟรอนท์รวมถึงพี่ชายสุดที่รักของฟรอนท์รออยู่ที่บ้านผมเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวนี้นัดแนะกันโดยไม่ต้องบอกผมสองคนให้รู้เลยครับ พ่อผมกับคุณพ่อฟรอนท์นัดตีกอล์ฟออกรอบกันบ่อยๆ ส่วนคุณย่ากับคุณแม่ของฟรอนท์ก็ไปมาหาสู่กันตามประสาผู้หญิงครับ แลกเปลี่ยนสูตรอาหารกันบ้าง ชวนกันไปทำบุญบ้างมันทำให้ผมกับฟรอนท์ยิ้มได้ครับที่เห็นครอบครัวเราเข้ากันได้ดี วันนี้สถานที่เลยเป็นบ้านพ่อของผมครับแล้วตอนนี้ทุกคนรอผมกับฟรอนท์อยู่ที่บ้านเรียบร้อยแล้ว เราสองคนไม่ได้สายนะครับแต่คุณแม่ฟรอนท์ตื่นเต้นเลยไปเช้ากว่าพวกผม วันนี้ผมตกลงกับฟรอนท์ว่าเราจะต้องไปรดน้ำดำหัวขอพรจากผู้ใหญ่แล้วอยู่ทานข้าวด้วยกัน ส่วนวันพรุ่งนี้เราจะพากันไปวัดทำบุญในตอนเช้าแล้วหลังจากทำบุญเสร็จผมจะพาไปเล่นน้ำสงกรานต์กับเพื่อนๆ พี่ๆ ตามรายชื่อที่ฟรอนท์นั่งท่องอยู่นั่นแหละครับ หึหึ ตอนแรกโทรไปชวนเฮียทิวให้มาเล่นด้วยกันแต่ไม่ทันแล้วครับเฮียเข้าจะพาไอ้มินไปเล่นกันเองครับ เฮียเขาตามใจไอ้มินนะครับ....ได้ข่าวว่าเพิ่งหายงอนกัน ไอ้มินนี่ก็ปากหนักชอบเก็บความรู้สึกไว้ไม่ยอมบอกเฮียผมสู้แฟนผมก็ไม่ได้.....น่ารักกว่าเยอะ หึหึ


"พี่เท็น.....เสร็จแล้วฮ่ะ ไปกันเลยไหมฮ่ะ คุณย่ารออยู่" เสียงใสบ่งบอกความตื่นเต้นของแฟนผมครับ


"ไปครับ....เดี๋ยวพี่ไปหยิบของฝากก่อน"


    ผมเดินไปถือกระเช้าของฝากสำหรับทั้งบ้านผมและบ้านฟรอนท์แล้วพากันเดินไปที่รถเก็บของเข้าหลังรถเรียบร้อยก็ขับรถมุ่งหน้าไปที่บ้านผมทันทีโดยมีฟรอนท์คอยพูดอยู่ข้างๆ เพราะตื่นเต้นหลายๆ อย่าง ผมเห็นฟรอนท์มีความสุขก็ทำให้ผมมีความสุขตามไปด้วยครับ


"ฟรอนท์.....ตื่นเต้นมากเลยเหรอ?" ผมอดถามไม่ได้ครับเพราะเห็นท่าทางของฟรอนท์ที่แสดงออกมา


"ตื่นเต้นซิฮ่ะ....ฟรอนท์ดีใจที่ครอบครัวฟรอนท์กับครอบครัวพี่เท็นเข้ากันได้ดี....คึคึ คุณย่ากับคุณปู่ก็เอ็นดูฟรอนท์มากส่วนคุณพ่อของพี่ก็ใจดีที่สุดดดด.....ส่วนแม่ฟรอนท์ตอนนี้จะรักพี่เท็นมากกว่าพวกพี่ชายฟรอนท์ซะอีก...เห่อ!! มากๆ เล่านู้นเล่านี้ให้คนญาติคนอื่นฟังว่าพี่ดีอย่างนู้นดีอย่างนี้จนฟรอนท์อายไปหมด....ไม่กล้าไปเจอหน้าญาติแล้วอ่ะ"


"หึหึ....ท่าทางจะตื่นเต้นจริงๆ" ผมพูดอย่างหยอกล้อ


"พี่เท็น.....ไม่ชอบเหรอฮ่ะ" ฟรอนท์ถามด้วยน้ำเสียงที่เบามาก


"ใครบอกล่ะ.....พี่ชอบมากเห็นฟรอนท์ยิ้มมีความสุขพี่ก็มีความสุขไปด้วย...เข้าใจไหมครับ หืออ"


"ฮ่ะ...." คำตอบมาพร้อมกับรอยยิ้มกว้างที่บ่กบอกว่าพอใจในคำตอบอย่างมาก


     ผมขับรถมาถึงบ้าน จอดรถเสร็จกำลังจะถือเอาของที่อยู่หลังรถฟรอนท์ก็เร่งตลอดแทบจะลากผมเข้าบ้านเลยครับ เราเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกันทุกคนต่างนั่งคุยกันอยู่ในห้องรับแขก


"สวัสดีฮ่ะ...., สวัสดีครับ" ผมกับฟรอนท์สวัสดีจนครบทุกคน


"ฟรอนท์ครับ....มานั่งข้างคุณแม่กับย่าซิครับ" ฟรอนท์หันมามองผมเมื่อผมส่งยิ้มให้ฟรอนท์ก็วิ่งไปนั่งตรงกลางระหว่างคุณแม่ฟรอนท์กับคุณย่าของผมทันที


"ฮ่ะ....ฟรอนท์คิดถึงคุณย่าจังเลยฮ่ะ"


"อ่าว....แล้วำแม่ล่ะ ฟรอนท์ไม่คิดถึงแม่เหรอครับ...แม่น้อยใจนะเนี๊ยะ"


"คิดถึงฮ่ะ....คิดถึงม๊ากมาก....ฟอดดดด.....คึคึ"


     ผมยืนดูฟรอนท์ที่กำลังพูดเอาใจคุณแม่กับคุณย่าของผมอย่างน่ารักแล้วผมก็เดินไปนั่งใกล้พี่ฟรานซ์กับพี่ฟรอสต์โดยมีคุณพ่อฟรอนท์กับพ่อผมนั่งร่วมวงอยู่ด้วยตามประสาผู้ชาย เรานั่งคุยกันอยู่สักพักก็จัดเตรียมที่นั่งให้ผู้ใหญ่นั่งเรียงกันโดยเริ่มที่คุณปู่ คุณย่า คุณพ่อผม คุณพ่อฟรอนท์ คุณแม่ฟรอนท์ ส่วนลูกๆ อย่างเราก็เตรียมน้ำสำหรับรดน้ำขอพรที่ลอยด้วยดอกมะลิและกรีบกุหลาบอย่างสวยงาม เราเริ่มขอพรจากผู้ใหญ่โดยเริ่มจากพี่ฟรานซ์ พี่ฟรอสต์ ผมและฟรอนท์ รดน้ำลงฝ่ามือที่มีพวงมะลัยดอกมะลิคล้องอยู่เพื่อรับพรปีใหม่เพื่อเป็นศิริมงคลครับ หลังจากที่เราได้ขอพรจากผู้ใหญ่เรียบร้อยแล้วเราก็นั่งทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันครับก่อนที่คุณพ่อคุณแม่ฟรอนท์จะขอตัวกลับบ้านพี่ฟรานซ์กับพี่ฟรอสต์ก็เช่นกันครับ แอบได้ยินฟรอนท์พูดกับพี่ฟรานซ์ว่าจะแวะไปหาอิงค์ที่บ้านครับ ส่วนผมกับฟรอนท์นอนที่บ้านพ่อผมนี่แหละครับคุณย่าอยากให้ฟรอนท์ค้างที่บ้านด้วยกันโดยให้เหตุผลว่าฟรอนท์จะได้คุยเป็นเพื่อนคุณย่าเพราะพ่อกับคุณปู่ของผมชอบคุณเรื่องงานกันแล้วไม่ค่อยสนใจคุณย่า....ฟรอนท์ก็ตอบตกลงโดยไม่ต้องคิดหรือถามความคิดเห็นของผมเพราะยังไงผมก็ตามใจฟรอนท์อยู่แล้วครับ คุณย่ายิ้มแก้มแทบปริหลังจากฟรอนท์ตอบตกลงอย่างนี้ย่าผมก็ยิ่งรักยิ่งหลงฟรอนท์เข้าไปใหญ่นะซิครับ.....ผมนี่ซิจะเป็นคนลำบาก กำหนดการพรุ่งนี้ครอบครัวผมกับครอบครัวฟรอนท์จะไปทำบุญกันครับ หลังจากที่ครอบครัวฟรอนท์กลับบ้านไปแล้ว ฟรอนท์อ้อนทำคะแนนกับคุณย่าของผมโดยมีคุณปู่กับคุณพ่อของผมนั่งหัวเราะอยู่ใกล้ๆ เราก็แยกย้ายกันไปนอนครับเพราะต้องตื่นไปวัดกันแต่เช้า


"ฟรอนท์....อาบน้ำพร้อมพี่ไหม?" ผมแกล้งครับแต่ถ้าเป็นจริงได้ก็จะดี....หึหึ


"บ้า!!! ฟรอนท์อาบคนเดียวได้เหอะ.....หื่นกาม...คึคึ"


"ถ้าเปลี่ยนใจตอนนี้พี่ยังทันนะ....พี่ให้โอกาสคิดใหม่อีกทีอ่ะ!!"


ฟิ้วววว......


      คำตอบที่ได้คือหมอนอิงใบเล็กๆ ที่ลอยมาตรงที่ผมยืนอยู่ครับ ส่วนฟรอนท์มุดหนีเข้าไปในผ้านวมเรียบร้อยแล้วครับ หึหึ สนุกจังได้รังแกเด็ก....หลังจากผมอาบน้ำเสร็จฟรอนท์ก็เข้าไปอาบต่อแล้วจบด้วยผมนอนกอดฟรอนท์จนถึงเช้าครับ เรานัดเจอกันที่วัดแล้วก็ไหว้พระทำบุญถวายสังฆทานจบด้วยมาปล่อยปลากันที่ท่าน้ำ เที่ยงก็แวะทานข้าวร่วมกันที่....วันนี้พี่ฟรานซ์พาอิงค์มาด้วยครับ ฟรอนท์นี่ก็แกล้งแซวเพื่อนตัวเองตลอด....อิงค์ก็ทำได้แค่ยิ้มครับ ส่วนพ่อแม่ของฟรอนท์ผมได้ข่าวว่าพี่ฟรานซ์จะเปิดตัวเร็วๆ นี้ขอเคลีย์อะไรให้ลงตัวก่อนครับ พ่อกับแม่ฟรอนท์ก็มีท่าทีปกติไม่ได้พูดหรือทำท่าทางอะไรที่บ่งบอกว่าไม่ชอบหรือรู้เรื่องของทั้งสองคนเพราะอิงค์ก็เป็นเพื่อนฟรอนท์ถ้าจะมาก็คงไม่แปลกใจอะไรเพราะเห็นอิงค์มาที่บ้านบ่อยๆ ครับ หลังจากทานอาหารเสร็จเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านครับ พี่ฟรานซ์ไปส่งอิงค์ พี่ฟรอสต์ขับรถให้คุณพ่อคุณแม่ ส่วนคุณปู่คุณย่าก็กลับกับพ่อผม ผมกับฟรอนท์ก็กลับมานอนคอนโดฯ คุณย่าบ่นนิดหน่อยเพราะอยากให้ฟรอนท์ไปนอนที่บ้านอีกคือแต่ผมบอกท่านว่าพรุ่งนี้มีนัดไปเล่นน้ำสงกรานต์กับเพื่อนๆ ครับ คุณย่าก็สั่นให้ดูแลน้องดีๆ อย่าให้น้องเจ็บตัวคนยิ่งเยอะๆ ย่าเป็นห่วงผมนี่หูชาส่วนฟรอนท์นี่ยิ้มแก้มบานวิ่งเข้าไปกอดออดอ้อนใหญ่เลยครับ ส่วนคนอื่นๆ ก็ยืนยิ้มยืนขำกันไปตามประสา....


"ฟรอนท์.....อาบน้ำเลยไหม?"


"เดี๋ยวฮ่ะ...ฟรอนท์ขอดูหนังเรื่องนี้จบก่อน"


"มันดึกแล้วนะ....เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีแรงเล่นน้ำหรอก"


"พี่เท็น....ขี้บ่นอ่ะ อาบก็ได้"


       ฟรอนท์ทำหน้ายู้แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำตามที่ผมบอกส่วนผมก็เดินมาแต่งตัวแล้วเตรียมชุดสำหรับใส่ไปเล่นน้ำพรุ่งนี้ครับ ฟรอนท์ใช้เวลาอาบน้ำสักพักก็เดินออกมาโดยสวมชุดคลุมออกมาครับ รายนี้เขาขี้อายนะครับ ผมว่าอย่างนี้ก็น่ารักดีนะ ผมชอบบ....น่าค้นหาดีครับ


"พี่เท็น....ให้ฟรอนท์ใส่ชุดนี้เหรอฮ่ะ....บ้าไปแล้ว!!! ร้อนตายเลย"


"ชุดนี้แหละ....ถ้าไม่ใส่พี่ยกเลิกไม่ไปเล่นน้ำทันที"


"โหหห....ไรอ่ะ"


"ฟรอนท์จะใส่รึเปล่าล่ะ?" ฟรอนท์ทำท่าคิดหนัก


.....


.....


"ก็ได้ฮ่ะ...." ฟรอนท์น่ารักครับ ทำตามผมบอกเสมอ.....




       ผมขับรถมารวมตัวกันที่บ้านฟรอนท์ครับ แล้วให้คนขับรถที่บ้านฟรอนท์ขับรถตู้ไปส่งที่ถนนข้าวสารโดยมีพี่ฟรานซ์เป็นคนจัดการทั้งหมดผมเลยสบายครับงานนี้


"เฮ้ย!!! ไอ้ฟรอนท์ มึงไม่ร้อนเหรอว่ะ ใส่เสื้อแขนยาวแล้วยังต้องมีเสื้อแขนสั้นทับอีก" ไอ้ดิวถามครับ


"เออว่ะ!!! แล้วกางเกงก็ขายาว มึงกลัวดำเหรอว่ะ?!"


"พูดมากว่ะ!!! มึงถามเฮียมึงดูซิ!! ถ้ากูไม่ใส่ก็ไม่ได้มาเล่นน้ำสงกรานต์กับพวกมึงดิ" ฟรอนท์พูดพร้อมกับทำหน้ายู้ใส่ผมครับ


"ฮ่าๆๆๆๆ เฮียเว่อไปป่าวคร๊าบบบ...."  :jul3: :jul3:


"หุบปากไปเลยไอ้ดิว....กูกลัวฟรอนท์ตากแดดแล้วดำ...โดนแดดมากจะไม่สบายอีก ไหนจะตัวเปียกทั้งวันเพราะโดนสาดน้ำอีก"


"พี่ฟรานซ์....ช่วยบอกพี่เท็นหน่อยซิฮ่ะ...ฟรอนท์ขอถอดออกหนึ่งตัวนะฮ่ะๆ ฟรอนท์ร้อนอ่ะ"


"หึหึ....พี่ว่าทำตามที่เท็นบอกนะดีแล้ว เรายิ่งป่วยง่ายอยู่นะ"


"โหหห....พี่ฟรานซ์อ่าาา.....ที่ไอ้อิงค์ยังใส่แค่แขนยาวตัวเดียวเองน้าาา...."


"ก็อิงค์ไม่เหมือนฟรอนท์นิครับ....หืออ อิงค์เขาแข็งแรงกว่าแล้วที่สำคัญพี่ให้เล่นแค่ไม่นานพี่ก็จะพากลับบ้าน"


"อ่าว....พี่ฟรานซ์ ทำไมอิงค์ได้เล่นแค่แป๊ปเดียวล่ะ อิงค์ก็อยากเล่นนานๆ เหมือนกัน"


"เล่นนานๆ ไม่ได้ครับ ตากแดดนานๆ ไม่ดี"


"โอ๊ยยย....อิจฉาอ่ะ ไม่เห็นมีใครเป็นห่วงปริ้นอย่างนี้เลย"


"ปริ้น....มึงมานี่ ไม่ต้องไปอิจฉาคนอื่นเขามาเล่นกับพี่แม็คนี่เลยครับเดี๋ยวพี่แม็คจะพาไปจีบสาว" ว่าแล้วไอ้แม็คก็ลากปริ้นเดินนำหน้าไปเลยครับ


"ดูแลกันดี....ก็ดี๊ผมจะได้เล่นเต็มที่หน่อย" อ้นพูดขึ้น


"หึหึ......" เสียงฟรอสต์ขำอยู่ข้างๆ


"ไอ้กันต์....ทางนู้นเว่ย โคตรสวยเลยว่ะ" ไอ้ปอเรียกให้ไอ้กันต์ดูสาวๆ ที่เล่นสาดน้ำกันอยู่อีกด้านของถนนครับ


"เออว่ะ!!! อุปกรณ์พร้อมไปโว๊ยยย....ลุย"


"พี่เท็น....ฟรอนท์หิวน้ำ"


"รออยู่ตรงนี้นะครับ....เดี๋ยวพี่เดินไปซื้อให้ครับ"


      ฟรอนท์ยืนเล่นอยู่ข้างๆ พี่ฟรานซ์กับอิงค์โดยมีอ้นกับพี่ฟรอสต์ยืนอยู่ไม่ไกลนัก ผมเดินไปซื้อน้ำเผื่อทุกคนเพราะเราเดินเล่นได้สักพักแล้วครับอาจจะเหนื่อยกันบ้างแล้ว ผมยืนเลือกน้ำกำลังรอจะจ่ายเงินก็ต้องรีบยัดเงินให้แม่ค้าแบบไม่ต้องรอเงินทอนแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงไปยังฟรอนท์ทันที


"แมร่งเอ๊ยยย.....คาดสายตาไม่ได้เลยแฟนกู" ผมสถบออกมาอย่างอดไม่ได้


"อย่า....ผมไม่ชอบปะแป้งแค่สาดน้ำก็พอแล้ว"


"เห้ย!!!! มึงทำอะไรแฟนกู!!!" พอพี่ฟรานซ์หันมาเห็นเหตุการณ์ก็เดินเข้ามาสมทบตามทันที


 :angry2: :fire:

"พี่เท็น...." ฟรอนท์เดินเข้ามาหลบหลังผมครับ ที่จริงฟรอนท์ก็ไม่ได้กลัวอะไรหรอกครับ แต่ไอ้เด็กพวกนี้มันหน้าหนาผิดปกติก็แค่นั้นเองครับ


"เห้ยย!!! มีแฟนแล้วว่ะ เสียดายฉิบหายเลย...หน้าตาน่ารักซะด้วย"

 
"สัสสส....มึง!!!!"   :fire: :fire:


ผั๊วะ!!!!!!


"โอ๊ยย....มึงกล้าต่อยกูเหรอว่ะ? เห้ย!!! จัดการ!!"


ผั๊วะ!!!


       ยังไม่ทันที่อีกฝ่ายจะเข้ามาต่อยเพื่อเอาคืนก็โดยหมัดหนักเข้าที่เบ้าตาซ้ายเต็มๆ จนอีกฝ่ายเซจนเกือบจะล้ม พลั่ก!!!! ตามด้วยฝาเท้าเข้าที่ท้องเต็มๆ จนล้มลงกับพื้นเพื่อนๆ อีกฝ่ายต้องเข้ามาประคองเพื่อนของตัวเองขึ้น ผู้คนที่เล่นน้ำอยู่รอบๆ ต่างขยายวงกว้างออกห่างแล้วยืนดูอยู่เงียบๆ


"พี่เท็น....พอเถอะฮ่ะ แค่นั้นมันก็น่วมแล้ว"


"เท็น....พอแล้ว" พี่ฟรานซ์ห้ามผมอีกคน


"พี่ครับ....ผมขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยครับที่มายุ่งวุ่นวายกับแฟนพี่"


"เห้ยย!!! มึงต้องช่วยกูดิว่ะ กูเป็นเพื่อนมึงนะเว่ย!!"


"ไอ้ห่า!!! มึงเสือกไปยุ่งกับแฟนพี่เขา พี่เขาไม่เอาเลือดปากมึงออกก็ดีแล้ว!! ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ" มันด่าเพื่อนมันเสร็จก็หันมาพูดขอโทษผมครับ


"มึงรีบเอาเพื่อนมึงไปเลย!!! ก่อนที่กูจะกระทืบมันตายก่อน"


"ครับๆ ขอบคุณมากครับพี่ ป่ะ...กลับบ้านหาเรื่องจนได้นะมึง" เพื่อมันพยุงตัวไปแล้วด่าเพื่อนมันไปด้วย


"หึหึ ใจร้อนจริงๆ นะเรา อิงค์กลับบ้านกันเถอะ....ว่าพี่เล่นพอแล้วล่ะ"


"ก็ได้ครับ...."


"งั้นพี่กลับก่อนนะ...อย่ามีเรื่องกันอีกล่ะ พี่ว่าเลิกเล่นได้ก็ยิ่งดีนะ"


"เดี๋ยวครับพี่....ผมกับฟรอนท์กลับด้วย"


"ไรอ่าาา....ฟรอนท์ยังอยากเล่นอยู่เลย"


"กลับบ้านเถอะนะฟรอนท์....เชื่อพี่นะครับ"


....


....


"ก็ได้ฮ่ะ...." ฟรอนท์ทำหน้างอนๆ ใส่ผมเล็กน้อยผมคว้ามือฟรอนท์มาจับไว้แล้วกระซิบที่ข้างหูของฟรอนท์


"เดี๋ยวพี่พาไปเล่นกันสองคนในห้องน้ำนะ...น้ำเยอะดี สาดได้เต็มที่เลยนะ หึหึ"


"ไอ้พี่เท็นบ้า!!! ....หื่นตลอด!!"  :o8: :-[


"ฮ่าๆๆ ป่ะๆ กลับบ้านกันเถอะ"   :z1:


"พี่ฟรอสต์....ฟรอนท์กับพี่ฟรานซ์จะกลับบ้านแล้วฮ่ะ พี่ฟรอสต์จะกลับด้วยกันไหมฮ่ะ?"


"ไปซิ....พี่กลับด้วยเลย แต่อิงค์เราบอกพี่เราก่อนไหม? ว่าจะกลับบ้านนะ"


"อ่อ....ครับ ผมลืมไปเลย พี่ฟรานซ์เดี๋ยวอิงค์มานะ..."


"เดี๋ยวพี่เดินไปเป็นเพื่อนครับ"


"ไม่ต้องพี่ฟรานซ์....เดี๋ยวฟรอสต์เดินไปถามเองรออยู่ตรงนี้แหละครับ ไปคนเดียวเดินสะดวกกว่า"



       พวกเราสี่คนยืนรอพี่ฟรอสต์อยู่เพื่อนๆ คนที่เหลือก็เดินมาสมทบแล้วตามมาด้วยพี่ฟรอสต์และอ้นครับ สรุปแล้วทุกคนต่างพร้อมใจกันกลับบ้านครับเพราะเริ่มร้อนกันแล้วครับ เรายืนรอให้พี่ฟรานซ์โทรตามรถตู้ของที่บ้านมารับเพราะจอดรออยู่ไม่ไกลจากที่เราเล่นน้ำสงกรานต์ครับ ยืนรอไม่นานมากรถก็มาจอดเทียบรับพวกเราไปส่งที่บ้านฟรอนท์ เราอยู่คุยกันต่อที่สระว่ายน้ำที่บ้านฟรอนท์รอจนตัวแห้งแล้วจึงแยกย้ายกันขับรถกลับบ้านครับ



"ฟรอนท์....อยากเล่นน้ำสงกรานต์กับพี่ต่อไหมครับ?" ผมพูดพร้อมทำสายตาทะเล้นใส่ฟรอนท์


"ป่ะ....เล่นซิฮ่ะ"


"จริงป่ะเนี๊ยะ!! ฟรอนท์พูดจริงนะ?!!"


"จริงซิ....แต่วิ่งตามฟรอนท์ให้ทันนะ...ฮ่าๆๆๆๆ"


"เห้ยย!!!! ฟรอนท์....รอพี่ก่อนนนน...."


"ฮ่าๆๆๆ.....ตามไม่ทันก็ไม่เล่น"




 :m20: :m20:


"ฟรอนท์เปิดประตูน้าาา.....พี่อาบด้วยยยย...."


"บ๊ายบายย....."


"ฟรอนท์..............."


......



......



......



"พี่เท็น!!!....."



......



.....



"พี่เท็นฮ่ะ....อยู่ข้างนอกรึเปล่า?"


.....


"พี่เท็น...."




แกร๊ก.........



"อ่ะฮ่า.....เสร็จพี่!!!!"   :hao6: :hao6:




"อร๊ากกกก.....พี่เท็นนนนนนน"



******************* สวัสดีปีใหม่ไทยครับ.....เท็นหล่อสุดๆ กับฟรอนท์สุดแบ๊ว"************* TBC.

ออฟไลน์ บูมเบส

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-4
 :rureadyแอบเหงาอยู่ดีที่มีนิยายให้อ่านแก้เหงา

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :-[ ยังไงเล่นสงกรานต์กันสองคนก็สนุกกว่าใช่มั๊ยฟรอนท์

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
เล่นกันสองคนน่ะดีแล้ว. ตัวตัวเสื้อผ้าไม่เกี่ยวเนอะ

ขอบคุณจ้า.  :L2: 

ออฟไลน์ aom2529

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 885
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
ขอบคุณขอร๊าบ..น่ารักมาก..จุ๊บจุ๊บ :pig4:

ออฟไลน์ nicksrisat

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 948
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
สรงกรานต์หื่นเหรอเท็น  :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

ออฟไลน์ a_n

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3

ออฟไลน์ a_n

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
★.:*ซ่าดีนัก....กูรักมึงก็ได้ว่ะ! *:.★★彡
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡


ตอนที่ 9 (ฟรานซ์+อิงค์) กังวล




หลังจากเรื่องของฟรอนท์ผ่านพ้นไปผมก็ยังไม่เลิกห่วงน้องอยู่ดีครับ แต่อย่างน้อยน้องชายผมกลับมาสดชื่นเหมือนเดิมผมค่อยโล่งใจหน่อย ผมว่าผมเข้าใจเท็นนะ มันคงเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้คนในครอบครัวเชื่อมั่นในความรักของเขาทั้งสองคนถึงจะแลกด้วยความเจ็บปวดก็ตาม แต่ทั้งสองคนก็เชื่อมั่นในรักของกันและกันเลยทำให้ผ่านอุปสรรคครั้งนี้ไปได้ อย่างน้องเท็นก็ได้พิสูจน์ให้เห็นว่าเท็นรักน้องผมจริงครับและเท็นก็ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับน้องผม ผมได้แต่หวังว่าน้องผมคงจะไม่ต้องเสียใจกับเรื่องนี้อีกในอนาคตเพราะผมคงจะทนเห็นน้องตัวเองร้องไห้ทุกวันอีกไม่ไหวแล้วครับ ตอนนี้ผมก็ต้องกลับมาทำหน้าที่แฟนที่ดีบ้าง ยังไงนะเหรอครับ? ผมกำลังขับรถไปรับอิงค์ครับจะไปส่งอิงค์ที่ร้านหนังสือก่อนไปทำงาน อิงค์บอกว่าไปเองได้ครับแต่ผมว่างช่วงเช้าพอดีเพราะมีประชุมบ่าย อันที่จริงผมแวะเข้าไปทำงานตั้งแต่หกโมงเช้าก่อนแล้วครับพอเก้าโมงผมก็ออกมารับอิงค์เพื่อไปส่งที่ร้านหนังสือแล้วค่อยเข้าไปทำงานต่อครับ งานก็ไม่ได้เสียแล้วยังได้ทำหน้าที่แฟนอีก ผมว่าผมเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันตั้งแต่เริ่มชอบอิงค์จนเราเป็นแฟนกัน อิงค์เป็นคนว่าง่ายครับออกจะหัวอ่อนเลยด้วยซ้ำ บางครั้งผมก็เป็นห่วงเพราะความใจดีและหัวอ่อนเชื่อคนง่ายนี่แหละครับ เฮ่อ!! อดห่วงไม่ได้จริงๆ ผมขับรถสักพักก็มาจอดที่หน้าบ้านของอิงค์ จอดรถเสร็จผมก็เดินเปิดประตูเข้าบ้านไปหาอิงค์ครับ




"อ้าว.....วันนี้ไม่มีเรียนเหรออ้น?"


"หวัดดีครับพี่....ผมมีเรียนบ่ายนะครับ นี่พี่มารับน้องผมไปไหนอีกเนี๊ยะ"


"หึหึ....พี่มารับอิงค์ไปส่งที่ร้านหนังสือนะ"


"โหหห....อิงค์มันโตแล้วเหอะพี่ให้มันไปเองบ้าง!! เดี๋ยวมันจะไปไหนเองไม่เป็นพอดี"


"ไม่เป็นไร....ถ้าอิงค์ไปไหนไม่เป็นจริงๆ พี่จะเป็นคนพาไปเอง"




 o22 :ruready :เฮ้อ:(หน้าอ้นตอนนี้)




"พี่นี่ท่าจะเป็นเอามาก....เดี๋ยวผมไปตามให้แล้วกัน"


"อิงค์ๆๆ....อิงค์!!! อิงค์โว๊ยยยย.....พี่ฟรานซ์มารับแล้ว...."


อ้นไม่ได้เดินไปตามหรอกครับยังคงยืนอยู่ตำแหน่งเดิม มีเพียงเสียงที่ตะโกนออกไปเพื่อเรียกน้องชายที่อยู่บนห้องให้ลงมานะครับ.....หึหึ


"รอแป๊ปพี่....เดี๋ยวมันคงลงมา" ผมนั่งลงที่โซฟาเพื่อรออิงค์ตามที่อ้นบอกครับ สักพักก็ได้ยินเสียงปิดประตูห้องแล้วอิงค์ก็เดินลงมาพร้อมกันยิ้มให้ผมที่นั่งรออยู่




"พี่ฟรานซ์....มานานยังครับ"


"ไม่นานครับ...." ผมตอบพร้อมยิ้มให้อิงค์


"อ้น!!!....ตัวจะตะโกนทำไม!!! เดินขึ้นไปตามดิ" อิงค์บ่นพี่ชายเล็กน้อย


"ขี้เกียจ...."




    อ้นทำหน้าทำตาไม่สนใจที่น้องชายตัวเองบ่นให้อิงค์ได้แต่ส่ายหัวเบาไปมากับสิ่งที่พี่ชายตัวเองแสดงออก ใช่ครับอ้นยังคงหวงอิงค์ไม่เลิกผมเห็นแล้วผมก็ว่าอ้นดูตลกดีครับ อิงค์เดินพายกระเป๋าเดินเข้ามาหาผมแล


"ไปกันเถอะพี่ฟรานซ์....เดี๋ยวรถติดครับ อ้นเขาไปก่อนนะ" อิงค์พูดบอกผมก่อนหันไปบอกลาพี่ชายตัวเอง


"อย่ากลับดึกนะอิงค์....อย่าให้ต้องโทรตามล่ะ!!"


"รู้แล้วน่าาา.....ไปก่อนนะพี่ขี้บ่น....แบร่!!!" ผมเดินไปที่รถแล้วขับรถออกไปทันทีระหว่างทางก็คุยกับอิงค์ไปเรื่อยๆ ครับ


"หึหึ....เดี๋ยวกลับมาอ้นก็บ่นหูชาอีกหรอก ไปยั่วโมโหอ้นอย่างนั้นนะ"


"พี่ฟรานซ์ก็เห็นว่าอ้นชอบแกล้งน้องตัวเองจะตาย...."


"หึหึ....พี่ว่าก็พอกันนะ"


"พี่ฟรานซ์ว่างั้นเหรอ? อิงค์ก็ว่างั้นเหมือนกันเวลาอ้นโกรธที่พี่มารับอิงค์บ่อยๆ ก็ตลกดี สงสัยอ้นจะเหงานะ อิงค์ยังไม่เห็นอ้นมาแฟนซักทีเห็นควงผู้หญิงก็บ่อยแต่ไม่เคยบอกว่าใครเป็นแฟนสักคน...."


"พี่ว่าอ้นคงยังไม่เจอคนที่ใช่มากกว่า....ดูอย่างพี่ซิไม่มีแฟนมาตั้งนานจนได้มาเจออิงค์"


"เออ....ใกล้ถึงรึยังครับ วันนี้อิงค์ว่าอากาศมันร้อนๆ นะ พี่ฟรานซ์ว่าไหม?" อิงค์หน้าแดงจนไปถึงใบหูเลยครับ ท่าท่างจะอายมาก


"หึหึ....พี่ว่าอิงค์กำลังอายมากกว่านะ หน้าแดงหมดแล้วนะ" อิงค์ใช้มือจับที่ใบหน้าตัวเองพยายามส่องกระจกดูว่าตัวเองหน้าแดงจริงรึเปล่านะครับ


"อายที่ไหน....อิงค์เปล่าอายซะหน่อย ม่ายยเล๊ยยย...."


"ครับ....ไม่อายก็ไม่อาย วันนี้เลิกบ่ายสามใช่ไหม? พี่จะได้มารับ"


"เดี๋ยวอิงค์นั่งรถไปรอที่ร้านกาแฟแถวที่ทำงานพี่ฟรานซ์ก็ได้เพราะคงไม่มีใครนั่งที่มหาลัยแล้วครับ ไอ้ดิวติดทำงานส่ง ฟรอนท์กันปริ้นก็มีเรียนเช้าคงเจอกันแค่ช่วงพักกลางวัลนะครับ ไม่มีคนอยู่ถึงตอนเย็น"


"อืม....เอาอย่างนั้นก็ได้ งั้นมาถึงร้านกาแฟแล้วโทรหาพี่แล้วกันนะ"


"รับทราบครับ" อิงค์ตอบพร้อมกับยิ้มเหมือนทุกครั้งที่เคยทำครับ



ผมขับรถมาจอดหน้าร้านหนังสือแถวมหาลัยอิงค์ ส่งอิงค์เสร็จก็ขับรถไปทำงานต่อครับ พักเที่ยงผมก็โทรหาอิงค์ถามว่ากินข้าวรึยังแล้วบอกว่าผมกำลังกินเหมือนกัน เราคุยกันต่อไม่นานนักก็วางสายเพราะผมต้องเตรียมตัวเข้าประชุมในตอนบ่ายครับ หัวข้อประชุมในวันนี้ก็เกี่ยวกับอะไหล่ตัวใหม่ที่จะนำเข้ามาขายในประเทศเป็นเจ้าแรกที่จะนำเข้าอะไหล่ตัวนี้ ผมได้แบ่งหน้าที่ในการเพื่อหาข้อมูลทางการตลาดเพิ่มนำมาประกอบการตัดสินใจนำเข้าอะไหล่ตัวนี้ครับ โครงการนี้ผมคาดหวังสูงพอสมควรครับผมจึงต้องหาข้อมูลเยอะเป็นพิเศษและประเมินความเสี่ยงเกี่ยวกับตลาดในประเทศด้วยครับ หลังจากจบการประชุมก็เลยเวลาเลิกเรียนของอิงค์มาซักพักแล้วครับ อิงค์คงกำละนั่งรถมาหาผมอยู่ครับ เดี๋ยวอิงค์มาถึงแล้วคงจะโทรหาผมเองระหว่างนี้ผมคงต้องรีบทำงานที่ค้างอยู่ให้เสร็จเรียบร้อยก่อนดีกว่าครับ




ก๊อกๆๆ




"คุณฟรานซ์ค่ะ คุณลูกน้ำลูกสาวคุณสมพงษ์มาขอพบค่ะ"


"เธอมาคนเดียวหรือมากับคุณสมพงษ์ครับคุณษา"


"มาคนเดียวค่ะ....ให้ษาบอกว่ายังไงดีค่ะ"


"เออ....งั้นให้รอผมที่ห้องรับรองลูกค้าแล้วกันครับ เดี๋ยวผมตามไป"


"ค่ะ...." เลขาผมตอบ



ผมเก็บงานที่ทำเสร็จบางส่วนแล้วเดินไปพบคุณลูกน้ำที่ห้องรับรองลูกค้าครับ ผมเดินเข้าไปก็พบเธอมาในชุดนักศึกษาเธอแต่งตัวค่อนข้างเปรี้ยวครับ ใส่เสื้อพอดีตัวกระโปรงที่สั้นจนเห็นขาเรียวยาวได้ชัดเจน




"สวัสดีครับ....คุณลูกน้ำ"


"สวัสดีค่ะ....คุณฟรานซ์"


"เรียกลูกน้ำเฉยๆ ก็ได้ค่ะ แล้วลูกน้ำของเรียกคุณฟรานซ์ว่า "พี่ฟรานซ์" ได้ไหมค่ะ?"


"ผมว่าเรียกคุณลูกน้ำอย่างนี้ดีแล้วครับ เพราะถือเป็นการให้เกียรติคุณสมพงษ์ด้วยนะครับ"


"ค่ะ....เอ่อ ลูกน้ำมารบกวนเวลางานคุณฟรานซ์รึเปล่าค่ะ?"


"ไม่หรอกครับ ผมทำงานเสร็จพอดี...ว่าแต่คุณลูกน้ำมีอะไรให้ผมช่วยเหลือรึเปล่าครับถึงต้องมาหาผมถึงที่ทำงาน"


"พอดีลูกน้ำผ่านมาทางนี้พอดีนะค่ะ....เลยจะแวะมาชวนคุณฟรานซ์ไปทานอาหารนะค่ะ คุณฟรานซ์ว่างรึเปล่าค่ะ?"


"ต้องขอโทษด้วยครับ....พอดีวันนี้ผมมีนัดเรียบร้อยแล้วครับ"


"ว้าา....แย่จังเลยนะค่ะ ลูกน้ำเลยอดทานข้าวกับคุณฟรานซ์เลย"


"ผมต้องขอโทษจริงๆ ครับ"



ครืดดดด..... ครืดดดดด......



"ผมขอตัวรับโทรศัพท์สักครู่นะครับ"


"อ่อ....ได้ค่ะ"


"ครับ.....อิงค์ถึงแล้วเหรอครับ อิงค์รอพี่สักสิบนาทีนะครับ เดี๋ยวพี่ขับรถไปรับครับ....ครับ"


"เออ....ผมต้องขอโทษจริงๆ นะครับ พอดีวันนี้ผมมีนัดแล้วคงไปกับคุณลูกน้ำไม่ได้จริงๆ ครับ"


"ไม่เป็นไรค่ะ....ลูกน้ำคงมาผิดเวลาเอง ไว้โอกาสหน้าก็ได้ค่ะ งั้นลูกน้ำขอตัวกลับก่อนนะค่ะ"


"ครับ....งั้นผมคงต้องขอตัวเช่นเดียวกันครับ สวัสดีครับ"



ผมเดินออกมาจากห้องรับรองลูกค้าโดยรอให้คุณลูกน้ำเดินออกไปก่อนครับ เธอดูไม่พอใจกับคำตอบที่ผมให้เธอเล็กน้อยครับแต่ก็ไม่ได้แสดงอาการใดๆ ออกให้ผมเห็น ผมเดินมาหยิบกระเป๋าและกุญแจรถ ผมขับรถออกมารับอิงค์ที่ร้านกาแฟข้างบริษัทครับ อิงค์ยืนรออยู่หน้าร้านเรียบร้อยแล้วครับ พอผมจอดรถอิงค์ก็เปิดประตูแล้วเข้ามานั่งข้างผมทันที



"คาดเข็มขัดด้วยครับ....อย่าลืมซิครับ" ผมเอื้อมมือไปคาดเข็มขัดให้อิงค์ อิงค์ก็อายเหมือนเดิมแหละครับ


"แฮ่ะๆๆ อิงค์ลืมอ่ะ"


"ห้ามลืมครับ....มันอันตรายรู้ไหม?" ผมพูดพร้อมเขี่ยปอยผมที่ปิดหน้าอิงค์เล็กน้อย


"คร๊าบบบ...ผม"


"หึหึ....เดี๋ยวนี้หัดล้อเลียนพี่แล้วเหรอ?"


"ขอโทษครับ...อิงค์ไม่ได้ตั้งใจ" อิงค์หน้าหงอยลงเล็กน้อยครับ


"พี่ล้อเล่นนะ....หลอกง่ายจริงๆ เลยนะ พี่พูดเล่นแค่นี้ก็เชื่อ รอพี่นานไหมครับ?"


"ไม่นานครับ....แล้วพี่ฟรานซ์ทำงานเสร็จแล้วเหรอ? ที่จริงอิงค์นั่งรอพี่ได้นะพี่ฟรานซ์ไม่ต้องรีบก็ได้"


"เสร็จแล้วครับ....อิงค์หิวรึยัง พี่พาไปหาอะไรกินดีไหม?


"ก็ดีครับ....แต่เราซื้อกลับไปกินที่บ้านได้ไหมครับ เผื่อพี่อ้นกลับบ้านดึกเดี๋ยวอ้อนจะอยู่บ้านคนเดียว อิงค์เป็นห่วงน้องนะ"


"ได้ซิครับ....งั้นเราไปซื้อของโปรดอ้อนกันนะ"


"ขอบคุณมากครับ...."


"ขอบคุณอย่างเดียวเหรอ....เห่อ!!! พี่ก็นึกว่า....."



      ผมทำท่าหยุดคิดนิดนึงครับแล้วแอบเอียงแก้มหน่อยๆ แต่ไม่ถึงกับยื่นหน้าเข้าไปหาอิงค์ซะทีเดียว อิงค์ยังคงเป็นอิงค์เสมอจะทำอะไรก็ชอบอายจนหน้าแดงแต่ผมว่าน่ารักดีนะครับ ตอนนี้อิงค์กำลังมองหน้าผมอย่างช่างใจอยู่แต่ผมไม่รู้ว่าอิงค์จะคิดออกไหม....หึหึ เรื่องอย่างนี้คงต้องค่อยๆ สอนกันไปครับ ผมก็ไม่ได้จะเร่งรัดอะไรให้อิงค์รู้สึกกดดันหรือลำบากใจครับ ข้อนี้อิงค์รู้ดีว่าผมรอได้เสมอ



ฟอดดดด.....



"หึหึ....พี่ไม่ได้บอกว่าให้หอมแก้มพี่ซะหน่อย แอบแต๊ะอั๋งพี่รึเปล่าเนี๊ยะ!!"


......



......



"พี่ฟรานซ์....แกล้งอิงค์เหรอ?"


"เปล่าครับ....พี่ดีใจต่างหาก" ผมจับที่มืออิงค์มาวางแนบแก้มของผมก่อนที่จะ......



จุ๊บบบบ........ ลงที่หลังมือเบาๆ



"หายกันแล้วนะ....หึหึ"



 ผมขับรถพาอิงค์ไปซื้ออาหารเย็นและของโปรดของน้องอ้อนที่ห้าง..... ครับ ผมเดินเลือกซื้อของตามที่ต้องการก่อนจะได้ยินเสียงๆ หนึ่งเรียกชื่อผมขึ้น


"อ้าว....คุณฟรานซ์บังเอิญจังเลยค่ะ" ผมหันไปตามเสียงที่ดังขึ้นด้านหลัง


"อ่อ....ครับ คุณลูกน้ำมาทำอะไรที่นี่เหรอครับ?"


"ลูกน้ำมาเดินเล่นนะค่ะ....ว่าแต่....."


"อ่อ....ผมลืมแนะนำครับ น้องชื่ออิงค์ครับเป็น....."


"เป็นเพื่อนของน้องพี่ฟรานซ์ครับ....สวัสดีครับ" อิงค์แย่งผมตอบทันทีเลยครับ


"อิงค์....อย่าทำอย่างนี้ซิครับ" ผมหันไปทำหน้าดุเล็กน้อยที่อิงค์ตอบคุณลูกน้ำไปอย่างนั้น


"อ่อ....เพื่อนน้องชายคุณฟรานซ์นี่เอง ชื่อลูกน้ำนะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"


"เอ่อ....ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ" อิงค์ตอบเสร็จก็ถอยไปยืนหลบด้านหลังของผมทันทีครับ


"อิงค์เป็นเพื่อนน้องชายของผมครับ....แล้วอิงค์ก็เป็นแฟนผมครับ"


"พี่ฟรานซ์!!!" อิงค์สั่นหัวเล็กน้อยแล้วจับแขนเสื้อผมไว้แน่น ผมได้แต่ยิ้มส่งไปให้อิงค์กับคำตอบของผมที่ผมพูดบอกคุณลูกน้ำไปครับ



"ห๊ะ!!! แฟน...."



"ใช่ครับ....อิงค์เป็นแฟนผม" ผมเลื่อนมือลงไปแกะมืออิงค์ที่กำแขนเสื้อผมไว้แน่นแล้วนำมาจับไว้ ให้อิงค์รู้ว่าผมจะไม่ปล่อยมือเล็กๆ มือนี้ครับ


"คุณลูกน้ำครับ....ผมต้องขอตัวพาอิงค์ไปซื้อของก่อนนะครับ ไว้โอกาสหน้าผมจะเข้าไปเยี่ยมคุญสมพงษ์ครับ"


"เออๆๆ ค่ะๆ ได้ค่ะ เดี๋ยวลูกน้ำบอกคุณพ่อให้ค่ะ"


"ขอบคุณมากครับ....งั้นผมขอตัวเลยเลยนะครับ สวัสดีครับ"


"ป่ะครับอิงค์....ไปซื้อของต่อกันเถอะ ป่านนี้น้องอ้อนคงรอนานแล้ว"


"เอ่อๆ ครับๆ ไปครับไป" ผมเดินจับมืออิงค์มาจนลับสายตาคุณลูกน้ำจู่ๆ อิงค์ก็ขืนตัวแล้วหยุดเดินจึงทำให้ผมต้องหันกลับไปมองครับ


"เป็นอะไรครับ....ทำไมจู่ๆ ถึงหยุดเดินซะล่ะ"


"พี่ฟรานซ์....ไม่เป็นไรเหรอครับที่ตอบเขาไปอย่างนั้น?!"


"ไม่เป็นไรหรอกครับ....อิงค์ไม่ต้องห่วงนะครับ เชื่อพี่ๆ จัดการได้ครับ"


"แต่....แต่อิงค์ว่า...."


"ไม่มีแต่ครับ....อิงค์ไม่ต้องกังวลนะครับ ป่ะกลับบ้านกันเถอะ...ป่านนี้น้องอ้อนคงจะหิวแย่แล้วครับ"


"ครับ....."



   ผมรู้ครับว่าอิงค์ยังคงเป็นกังวลอยู่เพราะตลอดทางอิงค์พูดน้อยมากครับ ชอบมองออกไปนอกหน้าต่างตลอดทางขับรถกลับบ้าน ผมจอดรถไว้ที่หน้าบ้านที่เดิมครับเพราะไม่อยากรบกวนให้น้องอ้อนออกมาเปิดประตูให้


"อิงค์ครับ....อิงค์ ถึงบ้านแล้วครับ" อิงค์นั่งเหม่อจนไม่รู้ว่าเรามาถึงบ้านกันแล้วครับ


"อ่อๆๆ ครับ"


"อิงค์....เป็นอะไรรึเปล่า? มีอะไรไม่สบายใจบอกพี่ได้นะครับ หืออ...."


"จะไม่เป็นอะไรจริงๆ เหรอครับ ที่พี่ฟรานซ์ตอบคุณลูกน้ำไปอย่างนั้นนะครับ แล้วจะกระทบกับงานของพี่รึเปล่าครับ?"


"หึหึ....ขอบคุณครับที่เป็นห่วง แต่ไม่เป็นไรครับอิงค์สบายใจได้เลยนะ พี่ไม่ชอบเห็นอิงค์ทำหน้าเป็นกังวลอย่างนี้เลย พี่ชอบตอนอิงค์ยิ้มมากกว่านะ" ผมเขี่ยที่ปอยผมข้างหน้าของอิงค์เบาๆ


"อืม....ครับ ถ้าพี่ฟรานซ์บอกว่าไม่เป็นไร อิงค์ก็จะเชื่อพี่ครับ ป่ะ...เราเข้าบ้านกันเถอะ อิงค์หิวข้าวแล้ว แฮ่ะๆๆ" อิงค์กลับมายิ้มเหมือนเดิมถึงผมจะรู้ว่าเป็นยิ้มเพื่อทำให้ผมสบายใจก็เถอะครับ อย่างน้อยผมก็ชอบรอยยิ้มของอิงค์มากกว่าอิงค์ทำหน้าเป็นกังวลใจ


   ผมเดินไปเปิดหลังรถแล้วหยิบถุงสี่ห้าถุงที่ซื้อมาทานด้วยกันรวมถึงเค้กของโปรดของน้องอ้อนด้วยครับ พอหยิบของครบผมกับอิงค์ก็เดินเข้าบ้านโดยมีอิงค์เดินนำหน้าครับ




"อ้อน....พี่กลับมาแล้ว"




"พี่ฟรานซ์เข้ามาซิครับ...." ผมเดินตามอิงค์เข้าไปในบ้านตามปกติแต่วันนี้ไม่เหมือนเดิม






"อ้าว....อิงค์กลับมาแล้วเหรอลูก"








"แม่!!!!......."





*************************************** TBC.


:call: :call:
ขอบคุณที่ติดตามนิยายตลอดมานะค่ะ
 :กอด1: :กอด1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-04-2015 09:23:36 โดย Star_ss »

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 o22  น้ำเสียงแลดูตกใจจัง สงสัยขุ่นแม่จะไม่ได้มาคนเดียว
หรือว่าคุณแม่ทำผมทรงแอฟโฟร

เอาใจช่วยน้องอิงค์นะ น่ารัก  :man1:

ออฟไลน์ a_n

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ลูกน้ำ กับ แม่อิง ต้องเป็นส่วนหนึ่งในการพิสูจน์ความรักของพี่ฟรานและอิงแน่ๆเลย

ออฟไลน์ บูมเบส

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-4

ออฟไลน์ sunipum

  • ชีวิตต้องต่อสู้ ให้โลกรู้เราแน่แค่ไหน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 300
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1
ลูกน้ำนางจะมาเป็นกรวดขวางทางป่ะเนี่ย? คืออิงค์ดีใจที่แม่มาหรือมีอะไรมากกว่านั้นอ่ะ  :katai5:

ออฟไลน์ aom2529

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 885
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :ling3: แม่โผล่มาเราต้องหาที่หลบภัยให้สองคนนี้มั๊ย

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
ขออนุญาตคนเขียนนะจ๊ะ,

"อ่าว" คือน้ำที่ล้ำเข้าไปในแผ่นดิน อิอิ

"อ้าว" เป็นคำอุทาน

ช่วยพิมพ์ช้าๆหน่อย กลัวคนอื่นนำไปใช้ผิดๆ ซึ่งหลังๆมาเห็นบ่อยมาก

อีกนิดนะ

"พี่นี่ท่าจะเป็นเอามาก....เดี๋ยวผมไปตามให้แล้วกัน"

"อ้นๆๆ....อ้น!!! อ้นโว๊ยยยย....พี่ฟรานซ์มารับแล้ว...."

คนเขียนคงเพลินเลยพิมพ์ชื่อผิด ขออภัยที่ติงนะเราติดจากอาจารย์แม่น่ะ

 :really2:


ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
ขออนุญาตคนเขียนนะจ๊ะ,

"อ่าว" คือน้ำที่ล้ำเข้าไปในแผ่นดิน อิอิ

"อ้าว" เป็นคำอุทาน

ช่วยพิมพ์ช้าๆหน่อย กลัวคนอื่นนำไปใช้ผิดๆ ซึ่งหลังๆมาเห็นบ่อยมาก

อีกนิดนะ

"พี่นี่ท่าจะเป็นเอามาก....เดี๋ยวผมไปตามให้แล้วกัน"

"อ้นๆๆ....อ้น!!! อ้นโว๊ยยยย....พี่ฟรานซ์มารับแล้ว...."

คนเขียนคงเพลินเลยพิมพ์ชื่อผิด ขออภัยที่ติงนะเราติดจากอาจารย์แม่น่ะ

 :really2:

ขอบคุณมากคร้าา.... อร๊ากกก...อาย หายตัวไปแก้ก่อนนะค่ะ
 :pig4: :pig4:  :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Star_ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 552
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +136/-3
★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
★.:*ซ่าดีนัก....กูรักมึงก็ได้ว่ะ! *:.★★彡
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡



ตอนที่ 10 (ฟรานซ์+อิงค์) ถึงเวลา



วันนี้เป็นครั้งแรกครับตั้งแต่ผมคบกับอิงค์มาเพิ่งได้เจอคุณแม่ของอิงค์ ดูอิงค์ตกใจมากที่เห็นว่าแม่อยู่บ้านวันนี้ได้ตกใจสองต่อเลยครับ น่าสงสารจริงๆ แฟนผมคงจะตั้งตัวไม่ทัน ผมว่าถ้าคุณแม่อิงค์อยู่คุณพ่อก็คงกลับมาด้วยเช่นกัน อิงค์หันมามองหน้าผมอย่างทำอะไรไม่ถูก หึหึ ตื่นตูมจริงๆ เล๊ยย....



"ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะลูก...ทำเอาแม่ตกใจตามไปด้วยแนะ!! แล้วนี่ใครล่ะจ๊ะ?"


"เอ่อ......." อิงค์คงจะตกใจจนแนะนำผมไม่ถูกแล้วล่ะครับผมว่านะ


"สวัสดีครับ....ผมชื่อฟรานซ์ครับ"


"อ่อ....จ๊ะ เข้ามาบ้านก่อนซิค่ะ อ่าว....อิงค์ลูกจะยืนอีกนานไหม? เชิญแขกเข้าบ้านซิลูก....แย่จริงๆ เลยลูกคนนี้" แม่อิงค์พูดเสร็จก็เดินเข้าไปในบ้านโดยมีผมกับอิงค์เดินตามหลังไปครับ


"พี่ฟรานซ์......สวัสดีค่ะ" อ้อนวิ่งมาสวัสดีและรับของจากมือผมครับ


"ไม่ต้องครับน้องอ้อน....พี่ถือเองครับมันหนัก"


"อ้อนช่วยถือค่ะ....อ้อนแข็งแรง พี่ฟรานซ์ช่วยอ้อนถือไปวางในครัวนะค่ะ" อ้อนพูดพร้อมกับขยิบตาใส่ผมให้เดินตามไปส่วนอิงค์เดินตามแม่ไปนั่งที่ห้องรับแขกแล้วครับ


"พี่ฟรานซ์ค่ะ.....ไม่ต้องตกใจนะค่ะ พ่อกับแม่อ้อนใจดีมากๆ เดี๋ยวอ้อนเป็นกองหนุนให้เองค่ะ พี่ฟรานซ์ไม่ต้องตื่นเต้นนะค่ะ อ้อนอยู่ข้างพี่ฟรานซ์เสมอค่ะ สู้ๆ ไฟท์ติ้งค่ะ คริคริ"


"หึหึ.....พี่ว่าพี่เฉยๆ นะครับ แต่พี่ว่าอ้อนตื่นเต้นกว่าพี่อีกนะครับ"


"อิอิ....สงสัยจะจริงค่ะ บ้านเรายังไม่เคยมีใครพาแฟนมาแนะนำพ่อกับแม่มาก่อนค่ะ อ้อนตื่นเต้นแทนพี่อิงค์ค่ะ"


"แต่ตอนนี้พี่ว่าอิงค์น่าจะกำลังช็อคอยู่นะ รอบที่สองของวันนะ"


"เอ๊ะ!!! รอบแรกที่ไหน? ยังไงค่ะ? เล่าค่ะๆ เล่าให้อ้อนฟังนะค่ะ"


"พี่ว่าอ้อนไปถามอิงค์เองดีกว่าไหมครับ" ผมกับอ้อนพูดกันไปก็จัดอาหารใส่จานไปด้วยครับ


"โหหห....พี่อิงค์ไม่เล่าหรอกค่ะ พี่อิงค์ขี้อายจะตายอ่ะ นะๆ นะค่ะพี่ฟรานซ์เล่าให้อ้อนฟังนะค่ะ"


"คืออย่างนี้ครับ......" ผมกำลังจะเล่าก็ต้องหยุดกลางคันครับงานนี้


"อ่าว.....ยัยอ้อนทำไมให้แขกมาจัดอาหารอย่างนี้ละลูก"


"แม่ค่ะๆๆ มานี่หน่อยค่ะ อ้อนมีอะไรจะบอกค่ะ" แม่เดินไปที่น้องอ้อนครับ แล้วอ้อนก็กระซิบที่หูของแม่เบาๆ เบามากเพราะผมไม่ได้ยิน แม่ทำหน้าตกใจเล็กน้อยครับแล้วพยักหน้าขึ้นลงแล้วมองมาที่ผมครับ


"เออๆ ชื่อฟรานซ์ใช่ไหมลูก....ไปนั่งรอแม่ข้างนอกนะครับ เดี๋ยวแม่กับน้องช่วยกันจัดอาหารเองค่ะ"


"ไม่เป็นไรครับ....เดี๋ยวผมช่วยจัดครับ"


"เห็นไหมค่ะแม่....พี่ฟรานซ์น่าร๊ากกก...."


"ไปเถอะจ๊ะ.....ออกไปนั่งรอแม่กันพ่อกับอิงค์ที่ห้องรับแขกนะค่ะ เดี๋ยวแม่ออกไปเรียกค่ะ" คุณแม่พูดแล้วยิ้มให้กับผม


"ครับ....เอาอย่างนั้นก็ได้ครับ" ผมยิ้มตอบคุณแม่แล้วเดินออกมาหาอิงค์ที่ห้องรับแขกปรากฏว่าอ้นกลับมาแล้วครับ


"พี่ๆ มานั่งข้างผมนี่" อ้นเรียกผมพร้อมกับตีลงที่นั่งข้างๆ ตัวเองเพื่อให้ผมไปนั่งข้างๆ ครับ


"สวัสดีครับ....." ผมยกมือไหว้คุณพ่อของอิงค์ครับ


"อืม....สวัสดี แล้วนี่ใครล่ะเนี๊ยะ?"


"ผมชื่อฟรานซ์ครับ....." ผมแนะนำตัวเอง


"อ่อ....เป็นพี่ชายฟรอนท์เพื่อนอ้นนะพ่อ...พี่เขาทำงานแล้วครับ"


"อ่าวเหรอ?....เอ่อๆๆ เก่งดีนิยังหนุ่มอยู่เลย"


"ขอบคุณครับ...." ผมขอบคุณสำหรับคำชมที่ได้รับจากคุณพ่อของอิงค์


"แล้วทำงานเกี่ยวกับอะไรล่ะพ่อหนุ่ม..."


"เกี่ยวกับนำเข้าส่งออกอะไหล่นะครับ บริษัท.....ครับ"


"โอ้.....รายใหญ่เลยนะนั่น!!" ผมกับคุณพ่อของอิงค์ก็คุยเกี่ยวกับงานที่ทำแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันไปเรื่อยนะครับ อิงค์ก็ลงมาจากห้องสงสัยขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ามาครับ อิงค์ยิ้มให้ผมแล้วเดินไปนั่งลงโซฟาเดี๋ยวที่อยู่ข้างคุณพ่อนะครับ


"อาหารเรียบร้อยแล้วค่ะ....มาทานข้าวกันได้แล้วค่ะ" คุณแม่เดินมาตามทุกคนไปทานข้าวครับ


พวกเราเดินไปที่โต๊ะอาหารก็มีอาหารเพิ่มมาอีกสามสี่อย่างครับ คุณพ่อนั่งอยู่หัวโต๊ะครับ คุณแม่นั่งซ้ายตามด้วยอ้นและน้องอ้อนส่วนอิงค์นั่งด้านขวาของคุณพ่อแล้วมีผมนั่งอยู่ถัดจากอิงค์ครับ


"โอ้โห....แม่ทำไมทำอาหารเยอะอย่างนี้ล่ะ สงสัยแม่เราเขาจะอารมณ์ดีว่าไหมเจ้าอ้น"


"มั้งครับ....." อ้นตอบ


"ใครว่าล่ะค่ะ....แม่ทำเพิ่มสามอย่างค่ะ ส่วนที่เหลือพี่ฟรานซ์กับพี่อิงค์ซื้อมาค่ะพ่อ อิอิ"


"อ่าวเหรอ? ซื้อมาซะเยอะเลย นี่มีแต่ของโปรดยัยอ้อนกันอิงค์ใช่ไหมเนี๊ยะ?!"


"ใช่ค่ะ....มีขนมเค้กของโปรดอ้อนด้วยนะค่ะพ่อ พี่อ้นอดค่ะ!!"


"อ่าว....ไหนงั้นล่ะยัยอ้อน?!"


"ก็วันนี้พี่อิงค์นึกว่าพี่อ้นจะกลับดึกเลยซื้อของกินมากินเป็นเพื่อนอ้อนไง โดยมีพี่ฟรานซ์เป็นเจ้ามือคร้าาา..."


"อ่อ....เหรอจ๊ะ" คุณแม่พูดขึ้น


"ใช่ค่ะ....พี่ฟรานซ์กับพี่อิงค์จะกลับบ้านมาอยู่เป็นเพื่อนอ้อนเกือบทุกวันเลยค่ะถ้ารู้ว่าพี่อ้นจะกลับดึก..."


"อ่าว....ยัยอ้อน พี่ไม่ได้กลับดึกบ่อยซะหน่อย"


"ตายแล้วอ้น....เราเป็นพี่คนโตนะต้องคอยอยู่เป็นเพื่อน้องซิ เลยต้องรบกวนฟรานซ์เลยใช่ไหมลูก ขอบใจนะจ๊ะที่ช่วยมาอยู่เป็นเพื่อนน้องจ๊ะ"


"ไม่เป็นไรครับ...." ผมพูดตอบคุณแม่เสร็จก็หันไปตักกับข้าวใส่จานให้อิงค์ครับ อิงค์ก็ยิ้มกลับมาให้ผม



 พอทานข้าวเสร็จคุณแม่กับน้องอ้อนก็ช่วยกันเก็บทำความสะอาดแล้วมานั่งสมทบที่ห้องรับแขกครับ อิงค์ก็นั่งเงียบหนักกว่าเดิมส่วนอ้นนี่ก็นั่งกอดอกยกยิ้มให้ผมอยู่ตลอดคงจะรอดูว่าผมจะทำยังไงมั้งครับ



"คุณพ่อ คุณแม่ครับ....พรุ่งนี้ตอนเย็นพอจะมีเวลาว่างให้ผมไหมครับ?" พ่อกับแม่อิงค์มองหน้ากัน อ้นก็นั่งคิ้วขมวดเลยครับ น้องอ้อนนั่งขำคิกๆ อยู่ข้างอิงค์ ส่วนอิงค์นี่ตาโตจะเท่าไข่ห่านแล้วครับ


"อืม....ได้ซิ พ่อกับแม่คงอยู่อีกสองสามวันถึงจะบินต่อนะ" คุณพ่อตอบผมครับ


"เห้ย!!!....พี่กำลังจะทำอะไรนะ!!" อ้นพูดขึ้นครับ


"ตาอ้น....พูดจาดีๆ ซิลูก พี่ฟรานซ์เขาเป็นพี่เรานะ" คุณแม่ดุอ้นเล็กน้อยแล้วหันมายิ้มให้ผมครับ


"ขอบคุณมากครับ.....งั้นผมต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ รบกวนมานานแล้ว...."


"อืม....ขับรถดีๆ ล่ะ มืดค่ำแล้ว" คุณพ่อพูดขึ้นครับ


"ขับรถกลับบ้านดีๆ นะจ๊ะ อิงค์ไปส่งพี่เขาซิลูก"


"ครับแม่...."



  อิงค์ลุกขึ้นเดินออกมาส่งผมที่รถครับ.... พอมาถึงรถอิงค์ก็หยุดแล้วยืนมองหน้าผมโดยที่ไม่พูดอะไรออกมา อาจจะคิดคำพูดหรือคำถามไม่ออกครับ



"เป็นอะไรครับ....ยังตกใจไม่หายเหรอ? หึหึ"


"พี่ฟรานซ์.....พี่ฟรานซ์จะคุยอะไรกับพ่อแม่อิงค์อ่ะ"


"พี่ก็นึกว่าเรื่องอะไร....พี่คบกับลูกเขาพี่ก็ต้องขออนุญาตจากผู้ใหญ่ซิครับถึงจะถูก....ใช่ไหมครับ?" อิงค์ดูอึ้งๆ กับสิ่งที่ผมจะพูดพรุ่งนี้ครับ


"แต่มันจะดีเหรอ....ถ้าพ่อกับแม่อิงค์ไม่....."


"ไม่เป็นไรนะ....ไม่ต้องคิดมาก เรื่องนี้เดี๋ยวพี่จัดการเองครับ อิงค์ไม่ต้องเป็นห่วงนะ" ผมลูบหัวอิงค์เบาๆ เพื่อเป็นการปลอบครับ


"ครับ.....เอาอย่างนั้นก็ได้ แต่พรุ่งนี้อิงค์เลิกเย็นเกือบๆ ทุ่มอ่ะ พี่ฟรานซ์จะรออิงค์ไหม?"


"หึหึ.....รอซิครับ เดี๋ยวพี่ไปรับอิงค์แล้วพาอิงค์กลับมาพร้อมกันนะครับ"


"อืม....ครับ" อิงค์ยังคงก้มหน้าตอบผมครับ


"มองหน้าพี่ซิครับ....อิงค์" อิงค์ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองผมสีหน้ายังคงกังวลอยู่ครับ


"ไม่ต้องกังวลนะครับ....เข้าบ้านเถอะ เดี๋ยวพี่ถึงบ้านแล้วจะโทรหานะครับ" ใจก็อยากจะกอดอิงค์ไว้แนบอกครับ แต่กลับใครมาเห็นเข้ามันจะดูไม่ดีไว้ผมบอกเรื่องเขาเราให้พ่อกับแม่อิงค์รู้ก่อนดีกว่าครับ


"พี่ฟรานซ์ขับรถดีๆ นะครับ"


"ครับ....พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่มารับนะครับ"



    ผมขับรถกลับมาถึงบ้านก็โทรไปหาอิงค์บอกอิงค์ว่าผมถึงบ้านแล้วครับ เราคุยกันต่ออีกสักพักก็ปล่อยให้อิงค์ไปนอนพักผ่อนครับ ส่วนผมก็ลงมาหาพ่อกับแม่ที่นั่งดูทีวีกันอยู่ครับ มีฟรอนท์กับฟรอสต์นั่งอยู่ด้วย


"อ่าว....ไงเรา ทำไมวันนี้อยู่บ้านได้เนี๊ยะ?" ผมพูดแล้วเดินเข้าไปขยี้หัวฟรอนท์ครับ


"ฟรอนท์ก็ต้องอยู่บ้านบ้างซิฮ่ะ....ใช่ไหมครับแม่" ฟรอนท์ตอบผมแล้วหันไปกอดอ้อนแม่ครับ


"ใช่จ๊ะ....น่าจะชวนพี่เท็นมาค้างด้วยนะลูก แม่คิดถึง"


"พี่เท็นต้องไปช่วยงานคุณพ่อพรุ่งนี้ฮ่ะ....ฟรอนท์เลยขอพี่เท็นกลับมานอนบ้านฮ่ะ"


"พ่อครับ....แม่ครับ ผมมีเรื่องจะปรึกษาครับ"


"อืม....เรื่องงานรึเปล่า ไปคุยในห้องทำงานไหม?" พ่อผมถาม


"ตรงนี้ก็ได้ครับพ่อ.....ไม่ใช่เรื่องงานครับ" ผมตอบ


"อืม....งั้นก็พูดมา" ทุกคนต่างจ้องมองมาที่ผม รอฟังในสิ่งที่ผมพูดครับ


"คือผมกับอิงค์กะลังคบกันครับ....พรุ่งนี้ผมจะไปพูดเรื่องนี้กับพ่อแม่ของอิงค์เรื่องที่เราคบกันครับ"


"คุณพระ!!! ต๊ายๆๆๆ นี่ฉันจะได้ลูกสะใภ้เป็นผู้ชายเหรอเนี๊ยะ!!! ใช่เด็กชื่ออิงค์ที่เป็นเพื่อนฟรอนท์รึเปล่าลูก?"


"ใช่ครับแม่..."


"แม่ฮ่ะ....อิงค์เป็นคนดีนะฮ่ะ แล้วอิงค์กับพี่ฟรานซ์ก็รักกันจริง แม่ฮ่ะ....แม่รักพี่ฟรานซ์ก็ต้องอยากเห็นพี่ฟรานซ์มีความสุขใช่ไหมฮ่ะ?"


"อุ๊ยต๊ายย....ลูกชายคนเล็กของฉันโตขึ้นมากเลยนะเนี๊ยะ!!! ออกรับแทนพี่ซะด้วย"


"แล้วจะไปบอกพ่อแม่ของน้องเขายังไงล่ะ คิดไว้รึยัง?" พ่อผมถามครับ


"คิดไว้แล้วครับ....ผมคงบอกพวกท่านไปตรงๆ เหมือนที่บอกพ่อกับแม่ครับ"


"ถ้ามีอะไรให้พ่อช่วยก็บอกแล้วกัน..."


"พ่อไม่โกรธผมเหรอครับที่ผมมีแฟนเป็นผู้ชายทั้งที่ผมเป็นลูกชายคนโตของบ้าน?"


"ฟรานซ์ตั้งใจทำงานเพื่อพ่อกับแม่ ช่วยดูแลบริษัทเป็นอย่างดี ไม่เคยเกเรให้พ่อแม่ต้องเสียใจ ไหนจะดูแลน้องๆ แทนพ่อกับแม่อีก พ่อเลี้ยงลูกได้แค่ตัวแต่ใจเลี้ยงไม่ได้และคงไม่มีพ่อแม่ที่ไหนที่เห็นลูกมีความทุกข์แล้วพ่อแม่จะมีความสุขอยู่ได้หรอก เรื่องความรักก็ปล่อยให้เป็นเรื่องที่ลูกตัดสินใจเองแล้วกันส่วนพ่อแม่จะคอยดูอยู่ห่างๆ ถ้าอะไรที่ฟรานซ์เลือกแล้วก็ต้องทำให้ดีที่สุด รู้จักวางตัวให้เหมาะพ่อรู้ว่าฟรานซ์ทำได้ดีพ่อเลยไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่ แล้วพ่อกับแม่จะคอยเป็นกำลังใจให้อยู่ห่างๆ มีอะไรให้พ่อกับแม่ไปช่วยพูดกับทางบ้านนู้นก็บอกแล้วกัน"


"ขอบคุณครับพ่อ...."


"เห็นไหมล่ะ....ว่าแม่เลือกคนไม่ผิด" แม่ผมยิ้มให้กับผมเพื่อเป็นกำลังใจเช่นเดียวกันกับพ่อผมครับ


"ขอบคุณครับแม่....."


"อืม....แล้วแกล่ะเจ้าฟรอสต์....จะมีสะใภ้หรือจะมีเขยให้พ่อล่ะ พ่อจะได้ทำใจทีเดียว ฮ่าๆๆๆ"


"คุณก็!! อย่างตาฟรอสต์ฉันว่าน่าจะเป็นสะใภ้นะค่ะ" แม่ผมพูดแล้วก็ขำตามพ่อผมครับ


"หึหึ.....พ่อกับแม่ก็ว่าไปนั้น!! ผมยังไม่อยากมีแฟนตอนนี้หรอกครับ" ฟรอสต์พูดขึ้น


"ฟรอนท์รักพ่อกับแม่ที่สุดแล้วฮ่ะ"



    ฟรอนท์เดินเข้าไปนั่งแทรกกลางระหว่างพ่อกับแม่แล้วกอดหอมสลับไปสลับมาจนผมกับฟรอสต์อดหัวเราะตามไม่ได้ครับ ต้องขอบคุณพ่อกับแม่ของผมจริงๆ ที่เข้าใจและให้โอกาสเราได้เลือกทางเดินชีวิตของเราเอง นี่แหละครับผมถึงยึดถือพ่อกับแม่ผมเป็นตัวอย่างในการใช้ชีวิตด้วยเหตุและผล



    เช้าผมขับรถไปรับอิงค์เพื่อไปส่งที่มหาลัยครับ อิงค์มีทำงานกลุ่มกับเพื่อนในตอนเช้าเริ่มเรียนบ่าย พอผมส่งอิงค์เสร็จผมก็ทำงานตามปกติ ดูเอกสารเกี่ยวกับการนำเข้าอะไหล่ตัวใหม่ที่กำลังทำวิจัยเก็บข้อมูลและเตรียมการตลาดล่วงหน้าเล็กน้อยครับเผื่อไว้ ทำไปทำมาก็ใกล้เลยเวลาเลิกงานใกล้จะถึงเวลาที่ต้องไปรับอิงค์แล้วครับ ผมจึงเก็บของแล้วหยิบกระเป๋าเสร็จก็ขับรถออกครับ ก่อนไปรับอิงค์ผมก็แวะซื้อเป็นกระเช้าของฝากไปให้คุณพ่อกับคุณแม่อิงค์ด้วยครับ เมื่อวานไม่ทันได้เตรียมตัวถ้ารู้ก่อนล่วงหน้าผมก็คงจะเตรียมไปด้วย วันนี้จะขอคบกับลูกชายเขาทั้งทีคงต้องมีของไปเซ่นหน่อยครับ หึหึ....ผมเพิ่งเคยทำอะไรอย่างนี้นะครับ เงอะๆ ง่ะๆ ไปบ้างก็อย่าว่ากันเลยนะครับ ผมขับรถต่ออีกไม่นานนักก็มาถึงหน้าคณะอิงค์ จอดรถรออิงค์ไม่นานนักอิงค์ก็เดินลงมาจากตึกแล้วเดินตรงมาที่รถผมทันที



"รอนานไหมครับพี่ฟรานซ์"


"ไม่นานครับ...."


"หิวไหม? พี่แวะซื้อขนมปังมาให้กินรองท้องก่อนเผื่ออิงค์จะหิวอยู่เบาะหลังเดี๋ยวพี่หยิบให้นะ" ผมเอื้อมไปหยิบถุงขนมปังที่ซื้อพร้อมกันตอนลงไปซื้อของฝากนะครับ


"ขอบคุณครับ....แฮ่ะๆๆ หิวอยู่พอดีเลย"


"กินรองท้องไปก่อนนะ...เดี๋ยวที่บ้านอิงค์จะรอ"


"ครับผม...." อิงค์ตอบแล้วฉีกยิ้มให้ผมครับ



      ผมขับรถตรงมายังบ้านอิงค์เลยครับ ดีนะที่วันนี้รถไม่ค่อยติดเท่าไหร่เลยไม่เสียเวลาอยู่บนท้องถนนนานจนเกินไป อิงค์กินขนมปังเสร็จก็หลับไปเลยครับ พอเห็นอิงค์หลับผมก็ปรับเบาะให้ตอนรถติดไฟแดง สงสัยวันนี้จะเรียนหนักน่าดูเห็นมีงานต้องทำส่งทั้งงานกลุ่ม งานเดี่ยว ช่วงนี้คงจะพักผ่อนน้อยน่าดูแล้วนี้ก็ใกล้จะสอบแล้วด้วยครับต้องอ่านหนังสืออีกเห็นแล้วสงสารเหมือนกันแต่อิงค์ไม่เคยบ่นเลยสักครั้งครับออกจะตั้งใจมากด้วยซ้ำ พอมาถึงบ้านผมก็ปลุกอิงค์แล้วเราก็เดินเข้าบ้านพร้อมกันโดยที่ผมมีกระเช้าของฝากติดไม้ติดมือมาด้วยครับ ผมแอบใจสั่นเล็กน้อยก็ตื่นเต้นนะครับ ผมก็คนธรรมดาคนนึงจะบอกว่าไม่ตื่นเต้นเลยคงไม่ใช่


"สวัสดีครับแม่, สวัสดีครับพ่อ" อิงค์กล่าวทักทายคุณพ่อคุณแม่ที่นั่งดูข่าวอยู่หน้าทีวีครับ


"สวัสดีครับคุณพ่อ, คุณแม่"


"สวัสดีจ๊ะ, สวัสดี...มาๆ นั่งก่อน แม่ไปหาน้ำหาท่ามาให้พ่อหนุ่มเขาหน่อยจ๊ะ" คุณพ่อพูดกับคุณแม่ได้หวานมากครับ


"นี่ของฝากครับ....เมื่อวานผมไม่คิดว่าจะเจอคุณพ่อคุณแม่เลยไม่มีของฝากติดไม้ติดมือมาให้นะครับ"


"โถ....พ่อคุ๊ณ....ไม่ต้องมีของฝากก็ได้จ๊ะ แต่ขอบคุณมากนะจ๊ะ ไปๆ ไปนั่งรอกับพ่อเขาก่อนเดี๋ยวแม่ไปเอาน้ำมาใหจ๊ะ อ่าว....อิงค์ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซิลูกแล้วเรียกพี่อ้นกับอ้อนลงมาทานข้าวเย็นด้วยนะครับ"


"ครับแม่....." อิงค์ตอบแม่แล้วมองมาที่ผมก่อนจะยิ้มแล้วเดินขึ้นไปบนห้องครับ


"น้ำมาแล้วจ้า....อ่าวนั่งซิครับ" คุณแม่วางน้ำให้ผมก่อนจะไปนั่งลงข้างคุณพ่อ


"จะคุยเลยไหม? เรื่องที่เกริ่นไว้เมื่อวานนะ" คุณพ่อพูดขึ้นครับ


"ครับ....ผมว่าคุยเลยก็ดีครับ คือผมกับอิงค์กำลังคบกันอยู่ครับ ผมเลยอยากบอกให้คุณพ่อกับคุณแม่ทราบเรื่องที่เรากำลังคบหาดูใจกันนะครับ"


"คุณพระคุณเจ้า!!! คุณค่ะลูกเรามีแฟนเป็นผู้ชายค่ะ"


"ใจเย็นๆ ซิคุณอย่างเพิ่งโวยวาย แล้วเริ่มคบกันตั้งแต่เมื่อไหร่? ครอบครัวคุณรับได้เหรอที่คุณคบกับผู้ชายด้วยกัน?!"


"ผมคบกับอิงค์มาได้เกือบหกเดือนแล้วครับ แต่ยังไม่มีโอกาสได้เข้ามาคุยกับคุณพ่อคุณแม่อย่างจริงจังครับ ส่วนทางครอบครัวผมไม่มีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ครับ แล้วที่สำคัญผมเป็นฝ่ายเริ่มขอคบกับอิงค์เองครับ"


"อืม....ตอบได้ตรงคำถามดี แล้วงานคุณล่ะ ถ้าคุณมาคบกับลูกชายผมจะไม่ส่งผลกระทบกับหน้าที่การงานคุณเหรอ?"


"ผมแยกเรื่องส่วนตัวออกจากเรื่องงานครับ....ผมคิดว่าผมคบกับอิงค์โดยที่ผมจะไม่ทำให้งานของผมเสียได้ ส่วนเรื่องสังคมที่ผู้ใหญ่กำลังเป็นห่วง ผมว่าผมวางตัวได้เหมาะสมพอสมควรครับเลยทำให้ที่บ้านของผมไม่ค่อยห่วงเรื่องนี้สักเท่าไหร่ครับ ทุกวันนี้โลกของเราเปิดกว้างมากยิ่งขึ้นก็ต้องมีทั้งคนที่เข้าใจและไม่เข้าใจ คนที่รับได้และคนที่รับไม่ได้แต่ผมคิดว่าเรื่องที่ผู้ชายจะคบหรือจะรักกับผู้ชายด้วยกันไม่ได้มีแค่คำตอบว่าผิดหรือถูกผมว่ามันขึ้นอยู่กับมุมมองที่เราจะมองให้เป็นยังไงมากกว่าครับ ถ้าคุณพ่อลองเปิดใจและมองดูในสิ่งที่ผมจะทำต่อไปนี้ผมว่ามันจะตอบโจทย์คุณพ่อได้มากกว่าครับ"


"หึหึ....ตอบได้ดีนิ พ่อก็ไม้ได้จะขัดขวางอะไรหรอกนะ แต่พ่อก็คิดอยู่ว่าถ้าอิงค์เลือกทางนี้แล้วเขาจะมีความสุขรึเปล่าแล้วถ้าเป็นทางเลือกที่ผิดล่ะอิงค์จะทุกข์ใจมากรึเปล่าเพราะอิงค์เองก็ยังถือว่ายังเป็นเด็กยังไม่โตพอสำหรับพ่อ อิงค์ยังต้องออกไปเจอโลกที่กว้างกว่านี้ แต่ถ้าพ่อไม่ให้อิงค์ได้มีโอกาสที่จะเลือกล่ะ อิงค์จะเป็นยังไง? จะเสียใจมากไหม? อิงค์จะมีความสุขรึเปล่า พ่อว่าคนที่จะตอบคำถามคุณได้ดีที่สุดน่าจะเป็นอิงค์มากกว่านะ"


"อิงค์มานี่ลูก.....มานั่งข้างๆ แม่ม่ะครับ" อิงค์เดินมานั่งข้างๆ คุณแม่ ส่วงอ้นกันน้องอ้อนก็เดินมานั่งถัดจากคุณพ่อไปครับ


"อิงค์....พี่เขามาขออนุญาตพ่อกับแม่เรื่องที่เรากำลังคบกันนะ อิงค์จะว่ายังไง? ชอบพี่เขาใช่ไหม? อยากคบกับพี่เขาใช่รึเปล่า?" พ่ออิงค์หันไปถามอิงค์ครับ


"ครับพ่อ....คืออิงค์....อิงค์ขอโทษครับที่ไม่ได้บอกให้พ่อรู้ก่อน...อิงค์...."


"เอาล่ะๆ ในเมื่ออิงค์พูดมาซะขนาดนี้แล้ว พ่อก็ฝากดูแลน้องด้วยแล้วกันนะ แล้วก็ต้องของคุณเราด้วยนะฟรานซ์ที่คอยดูแลอ้อนแทนพ่อกับแม่มาตลอด ยังไงพ่อก็ฝากดูแทนพ่อกับแม่ด้วยนะเพราะพ่อกับแม่ไม่ค่อยได้อยู่บ้านต้องบินไปดูงานที่ต่างประเทศบ่อยนะ อ่อ....แล้วอีกอย่าง ดีนะที่เจ้าอ้นมาเล่าเรื่องนี้ให้พ่อกับแม่ฟังก่อนเมื่อสามเดือนที่แล้ว พูดไว้ซะดีเลย พ่อเลยมีเวลาได้ทำใจซะก่อน....หึหึ" อ้นทำหน้าเชิดมองสูงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ครับ


"ยินดีต้อนรับสู้บ้านแม่นะจ๊ะ....ฝากดูแลอิงค์ด้วยนะจ๊ะ น้องขี้อายหน่อยแต่น่ารักแม่รับประกันจ๊ะ"


"แม่ครับ....ทำไมพูดอย่างนี้ล่ะครับ"


"เห็นไม่ค่ะพี่ฟรานซ์....พ่อกับแม่อ้อนใจดีจะตาย...เนอะพี่อ้น พี่อิงค์" อ้อนยิ้มกว้างพร้อมกับเอ่ยปากชมพ่อกับแม่ซะยกใหญ่


"งั้นฟรานซ์ก็เรียกพ่อกับแม่เหมือนน้องแล้วกันนะจ๊ะ....ป่ะๆ ในเมื่อทุกอย่างลงตัวแล้ว วันนี้แม่เลยจัดอาหารไว้เพียบเลยจ๊ะ ต้อนรับสมาชิกใหม่ของบ้านอย่างเป็นทางการ ป่ะพ่อ เด็กๆ ไปทานข้าวเย็นกันจ๊ะ"



       ทุกคนต่างลุกขึ้นแล้วนั่งประจำที่เพื่อทานอาหารที่แม่อิงค์เตรียมไว้ให้ครับ สีหน้าของอิงค์ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด รอยยิ้มที่ยิ้มอย่างมีความสุข ความกังวลที่เคยมีก็หมดไป พ่ออิงค์ถามเรื่องงานของผมบ้าง เล่าเรื่องที่ไปดูงานให้ฟังบ้าง คุณแม่ก็คอยตักอาหารใส่จานให้ผมเรื่อยๆ บนโต๊ะอาหารมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ หลังจากทานอาหารเสร็จผมก็นั่งคุยกับคุณพ่อต่ออีกสักพักก็ขอตัวกลับ


"เดี๋ยวพ่อกับแม่ต้องบินไปดูงานเดือนนึงเต็มๆ ยังไงก็ฝากดูน้องๆ ด้วยนะฟรานซ์ แล้วเดี๋ยวพ่อกลับมาจะนัดเรามากินข้าวที่บ้านด้วยกัน"


"ครับ....ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะดูแลให้ครับ"


"ขับรถดีๆ นะจ๊ะ อิงค์ไปส่งพี่ที่รถซิลูก"


"สวัสดีค่ะพี่ฟรานซ์....ครั้งหน้ามาอย่าลืมเค้กหนูนะค่ะ อิอิ"


"ครับ....เดี๋ยวพี่ซื้อมาฝากนะครับ พี่ไปก่อนนะอ้น สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่"


"อืม....ขับรถดีๆ ล่ะ, สวัสดีจ๊ะ...ไว้คราวหน้าแม่จะทำของโปรดไว้รอนะจ๊ะ" หลังจากผมกล่าวลาเสร็จอิงค์ก็เดินมาส่งผมที่รถครับ


"ขับรถดีๆ นะพี่ฟรานซ์"


"ครับ....ยิ้มจนแก้มปริแล้วนะอิงค์....หึหึ"


"จริงเหรอ....อิงค์ว่าอิงค์เลิกยิ้มแล้วนะ" อิงค์จับหน้าตัวเองทันทีหลังจากที่ผมพูดจบครับ


"พี่ล้อเล่นนะ....อิงค์มานี่ซิครับ เดินมาใกล้ๆ พี่ๆ มีอะไรจะบอก" อิงค์ค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้ผมๆ โอบกอดอิงค์ไว้ในอ้อมกอดของผม อิงค์ก็ซบหน้าลงที่อกของผม


"ขอบคุณนะครับ....ที่ยอมคบกับพี่ เป็นแฟนพี่"


"อิงค์ก็ขอบคุณพี่ฟรานซ์มากนะครับ...ที่เลือกอิงค์"


"หึหึ...อย่าดื้อกับพี่ก็แล้วกัน รักพี่ให้มากๆ เข้าใจไหมครับ?"


"อืมม....เข้าใจครับ" อิงค์กอดผมแน่นขึ้น ผมชอบกอดนี้จังมันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นที่หัวใจอย่างบรรยายไม่ถูกเลยที่เดียว






"พี่ก็จะรักอิงค์มากๆ เหมือนกันครับ"



****************************** TBC.



:-[ :-[
ที่สุดของน้องอิงค์คือพี่ฟรานซ์.....
 :heaven :heaven





ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
พี่ฟรานซ์ผ่านฉลุยเลยนะ 

ออฟไลน์ บูมเบส

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-4
ขอบคุณทีไม่มีดราม่าให้ปวดหัว สนุกสุดๆ

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
พี่ฟรานนซ์ดูเป็นผู้ใหญ่มากๆอะ. อบอุ่นสุดๆๆๆ.

ออฟไลน์ minneemint

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1632
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-0

ออฟไลน์ sunipum

  • ชีวิตต้องต่อสู้ ให้โลกรู้เราแน่แค่ไหน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 300
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1
ดีใจกับฟรานซ์อิงค์ด้วยนะ  :impress2: 
ที่ด่านครอบครัวผ่านไปได้ด้วยดี  :mew1:

ออฟไลน์ aom2529

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 885
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
 :hao6: :hao6: :hao6: แล้วเมื่อไรพี่ฟรอสต์จะมาขอน้องอ้นไปเป็นแฟนบ้างล่ะ.. :call: :call: :call:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด