หัวข้อ: END★:.*ซ่าดีนัก..กูรักมึงก็ได้ว่ะ!*:.★ตอนพิเศษส่งท้าย 3 (เท็น+ฟรอนท์) 1/3/16_P18

[am_ma]

  
 
ติดตามๆๆๆ ต่อไปแน่นอนค่ะ
ทุกเรื่อง ทุกบ้านด้วย
มาต่ออย่างต่อเนื่องนะค่ะ อิอิ 

[Yarkrak]

จะหายก็อิตอนที่แจ้งข่าวบ่อยๆนี่แหละจ้า

[Star_ss]

จะหายก็อิตอนที่แจ้งข่าวบ่อยๆนี่แหละจ้า

55555+ เขาไม่ควรแจ้งใช่ไหมค่ะ เอาแบบหายไปเลยเหรอ
โอ๊ยยยย....คนแต่งปวดใจจุง คนอ่านงอน
ถ้านอนดึกเจอกันนะค่ะ เช้านี้แน่นอน เลยเที่ยงคืนนะค่ะ

กอดคนอ่านแน่นๆ ปลอบใจ

[poohanddew]

มาจิ้มไว้ก่อน กำลังตามอ่านจร้า
>.<

[sunipum]

เรื่องนี้น่ารักทั้งสองคู่เลยค่ะ
น่ารัก  มุ้งมิ้ง อ้อนๆ

[a_n]

 

[Star_ss]

สวัสดีค่ะ....มาแล้วค่ะพาพี่เท็น น้องฟรอน์มาส่งค่ะ
ขอโทษที่มาช้ากว่าบ้านเฮียวทิวไปหนึ่งวัน

อ่านแล้วชอบกดบวกเป็ดเม้นเป็นกำลังใจให้ดาวด้วยนะ
ทุกกำลังใจมีค่าสำหรับคนแต่งค่ะ
 
****************************

★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
★.:*ซ่าดีนัก....กูรักมึงก็ได้ว่ะ! *:.★★彡
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ตอนที่ 26 (เท็น+ฟรอนท์) คุณย่าที่รัก




"พี่เท็น...เราจะไปกินข้าวที่ไหนกันดีอ่ะ?"




คำถามมาพร้อมกับยิ้มหวานๆ เปลี่ยนใจไม่อยากกินข้าวแต่อยากกินคนถามแทน อร๊ากกกก....ผมหื่นไปไหมคร๊าบบบบ ผิดเหรอที่ผมทั้งรัก ทั้งหวง ทั้งอยากได้ ฟรอนท์มาครอบครอง ผมยิ้มกลับไปให้ฟรอนท์




"พี่กินฟรอนท์แทนข้าวได้ป่ะ ท่าจะอร่อยกว่าข้าวอีก" หื่นๆๆๆ ขึ้นหน้าเลย




"พี่เท็น.....พอก่อน เลิกหื่นแป๊ป ฟรอนท์หิวข้าว" ฟรอนท์พูดอายๆ




"ก็ฟรอนท์อย่าทำตัวน่ารักบ่อยซิ.....ทำงี้พี่ลำบากนะครับ"




"ทำอะไรพี่เท็น....ฟรอนท์ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ" ฟรอนท์พูดพร้อมกับทำหน้ายู่ใส่ผมอย่างน่ารักอ่ะ บอกเลย




"ฟรอนท์.....เลิกทำหน้าแบบนี้ด่วนเลย พี่ขอร้อง" ผมพูดเสียงเครียด




"ทำไมอ่ะ.....น่าาเกลียดมากเหรอ พี่เท็นไม่ชอบให้ทำหน้าแบบนี้เหรอ แต่ฟรอนท์ทำกับพี่ชายบ่อยๆ พี่ชายชมว่าน่ารักอ่ะ ฟรอนท์ไม่น่ารักเหรอ?"




ป๊าดดดด.....แฟนผม ทำตัวน่ารักให้แฟนลำบากใจยังไม่รู้ตัวอีก อร๊ากกกก.....เท็นจะทนไหวไหมครับพ่อคร๊าบบบบ.....ผมเริ่มจะหมดความอดทนในความน่ารักของฟรอนท์ล่ะครับ ขืนทำอย่างนี้บ่อยๆ ผมตายคาอกน้อยๆ ของฟรอนท์แน่




"เปล่าครับ.....แต่มันน่ารักมากกกก.....พี่กลัวใจตัวเองนะ?"




"เฮ่อๆ มีแฟนหื่นฟรอนท์ก็คงต้องทำใจ คึคึ" คืออารมณ์อยากจอดรถแล้วจูบมันให้หายหมันเขี้ยวซะทีสองที บร่ะ.....จะน่ารักไปไหนครับ




"แล้วตกลงเราจะไปกินข้าวที่ไหนกันอ่ะ?"




"เดี๋ยวพี่พาไปกินที่ห้างเนอะ อยากดูหนังด้วยไหม? เดี๋ยวพี่จะพาไปดู"




"ไปๆๆๆ ไม่ได้ดูหนังนานแล้ว อยากดูเรื่อง.....อ่ะ?"




"ได้คร๊าบบบ....." ผมพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปขยี้หัวเบาๆ ฟรอนท์ยิ้มยีงฟันให้ผม




ตอนนี้อะไรก็มองเป็นฟรอนท์ไปหมด สงสัยผมจะเป็นโรคฟรอนท์ลิซึ่มซะแล้ว ผมอยากอยู่ด้วยตลอดไม่อยากห่างเลยนะถ้าทำได้แต่ต้องเกรงใจพี่แฟนเอามากๆ เพราะยิ่งเขาใจดีกับผมเท่าไหร่ ผมก็ต้องดูแลน้องเขาอย่างดีที่สุดเลยครับ แต่ถึงไม่มีเรื่องของพี่ชายจอมหวงผมก็ดูแลฟรอนท์อยู่แล้ว ก็แฟนผมทั้งคนนิ





ครืดดดดด...... ครืดดดดด.......




"สวัสดีครับย่า......" ย่าผมโทรมาครับ




"เท็น....อยู่ไหนลูก? ไม่มาหาย่าบ้างเลย ย่าคิดถึงนะครับ"




"เท็นขับรถอยู่ครับย่า.....พ่อกับปู่ล่ะครับ?"




"ไม่อยู่ลูก....ไปสิงค์โปรสองวันครับมะรืนถึงจะกลับ" ฟังเสียงย่าพูดรู้เลยครับว่าคงจะเหงามาก ผมหันไปมองหน้าคนข้างๆ ที่กำลังมองผมอยู่ตาแป๋ว




"งั้นเดี๋ยวเท็นไปหานะครับ ย่ารอเท็นนะครับ ไม่เกินครึ่งชั่วโมงเท็นไปถึงแน่ครับ" ผมบอกย่า




"ครับลูก....ไม่ต้องขับรถเร็วนะครับเท็น ย่าเป็นห่วงเดี๋ยวย่าทำของโปรดไว้รอเท็นนะลูก" ย่าเป็นแบบนี้กับผมเสมอ หลังจากแม่ผมจากไปย่าก็คอยดูแลผมไม่เคยขาดตกบกพร่องเลยแม้แต่น้อย




"ครับย่า....ย่ารอเท็นนะครับ สวัสดีครับ" ผมวางสายแล้วหันไปมองเด็กข้างๆ




"พี่เท็น....พี่เท็นไปหาย่าก็ได้นะ วันหลังเราค่อยไปดูหนังกันก็ได้ เดี๋ยวฟรอนท์ให้รถที่บ้านมารับก็ได้พี่เท็นจะได้รีบไปหาย่าไง"





"ฟรอนท์ไปกับพี่นะ.....ไปหาย่ากับพี่ได้ไหมครับ?"




"เออ.....คือ...คือจะดีเหรอพี่เท็นให้ฟรอนท์ไปด้วยนะ?"




"ดีซิ....ดีที่สุดเลยแหละ ฟรอนท์ไปกับพี่นะ?" ผมบอกฟรอนท์




"อืม......ไปกัน ไปหาย่าพี่เท็นกัน ฟรอนท์ไปด้วย" ฟรอนท์พูดพร้อมกับยิ้มอ่อนโยนให้ผม



ไม่ต้องสงสัยเลยครับ ว่าทำไมผมถึงได้รักคนๆ นี้ จากภายนอกที่เขาพยายามสร้างเกราะขึ้นมาปกปิดตัวเองว่าเป็นเพ็กก้าวร้าว แต่ที่จริงไม่ใช่เลย ครอบครัวของเขาเลี้ยงเด็กคนนี้มาดีมาก มากซะจนผมไม่กล้าปล่อยมือเด็กคนนี้ให้เดินจากไป ผมเอื้อมมันไปจับมือฟรอนท์ขึ้นมาจูบลงที่มือเบาๆ แทนคำขอบคุณ ฟรอนท์ยิ้มตอบกลับมาโดยไม่พูดอะไร ผมเข้าใจดีครับว่าเขาต้องการบอกอะไรกับผม



ผมขับรถต่ออีกไม่นานก็มาถึงบ้านของพ่อผม ซึ่งมีปู่ ย่าและพ่ออยู่ด้วยกันในบ้านหลังนี้ครับ ผมเลี้ยวรถเข้าไปจอดในโรงรถของบ้าน ย่าเดินยิ้มออกมารับผมเหมือนทุกครั้ง ยิ้มอย่างอบอุ่นที่ดูแล้วอุ่นว๊าบขึ้นมาที่ใจเบาๆ




"ป่ะ....ถึงแล้วครับ ลงไปหาย่ากันนะ ย่าพี่ใจดีมากๆ" ผมบอกฟรอนท์เพื่อไม่ให้ฟรอนท์เกร็งมาก




"สวัสดีครับย่า" ผมยกมือไหว้แล้วเดินเข้าไปรับกอดอันอบอุ่นที่ย่าอ้าแขนรอให้ผมเข้าไปรับกอดนั้น




"สวัสดีครับ.....หลานรักของย่า"




ฟอดดดดด........




"อ้าวว.....แล้วหนุ่มน้อยน่ารักคนนี้ใครกันเนี๊ยะ" ย่าผมมองไปทางฟรอนท์แล้วถามขึ้น




"สวัสดีครับคุณย่า....ผมชื่อฟรอนท์ครับ"




"ตายจริง....มานี่มาให้ย่ากอดหน่อย น่ารักนะเรา"



ฟรอนท์เดินเข้ามาให้ย่าผมกอดตามที่ย่าต้องการ ผมกับฟรอนท์มองหน้ากันแล้วยิ้มให้กันครับ ฟรอนท์คงจะรู้สึกเหมือนกับผมครับ




"หิวข้าวไหมครับ...ย่าทำอาหารไว้เพียบเลย ไปกินข้าวด้วยกันนะครับ"




ย่าผมพูดกับฟรอนท์ครับ พร้อมกับเดินกอดฟรอนท์เข้าไปในบ้าน ลืมหลานรักอย่างผมไปเลยครับ หึหึ หัวเน่าทันที แต่ผมยอมนะถ้าย่าจะรักฟรอนท์เพิ่มอีกคน ผมเดินตามคนที่เพิ่มเจอกันแต่ทำเหมือนกับรู้จักกันมานานซะงั้น




"เท็นครับ ฟรอนท์ด้วยลูก ไปล้างมือก่อนนะครับค่อยมาทานข้าวกัน"




"ครับ, ครับ" พวกผมตอบย่าแล้วเดินไปห้องน้ำบนห้องผมครับ





"ย่าพี่ใจดีไหม?" ผมถาม




"มร๊ากกกก.....ขอเป็นหลานอีกคนได้ม่ะ อยากเป็นอ่ะ คึคึ"




"ได้ซิ.....ย่าคงดีใจมากถ้าฟรอนท์มาเป็นหลายย่าอีกคน เพราะฟรอนท์ออกจะน่ารัก" ผมบอก



เราล้างมือ ล้างหน้าเรียบร้อยก็เดินลงไปที่โต๊ะอาหาร ย่าทำอาหารเยอะมากเลยครับ คงจะดีใจที่ผมกลับมาบ้าน แล้วยังพาเด็กน่ารักมาฝากอีกคน หึหึ



"มาลูก.....มานั่งกินข้าวกัน" ย่าผมพูดพร้อมกับยิ้มให้เราสองคน



"กินเยอะๆ นะครับ ย่าทำสุดฝีมือเลยนะ"




"ครับ.....ฟรอนท์จะกินให้เยอะๆ เลยครับ"




"ครับ....งั้นลองชิมจานนี้ดูนะ ของโปรดตาเท็นเขานะ" ย่าตักปลาหมึกผัดไข่เค็มใส่จานให้ฟรอนท์ครับ



"ขอบคุณครับ....คุณย่า"



"เรียกย่าอย่างเดียวก็ได้ลูก...." คือเป็นย่าหลานกันไปแล้วเรียนร้อยครับ



เรากินข้าวกัน คุยกันไปส่วนมากจะเป็นย่าที่คุยกับหลายคนใหม่ครับ ลืมหลานคนเก่าที่รักมากสนิทเลยครับ เรากินอิ่มกันแล้วก็มานั่งดูสารคดีเป็นเพื่อนย่าครับ ย่าชอบดู



"พี่เท็น.....ฟรอนท์อยากเข้าห้องน้ำ"



"ไปเข้าบนห้องพี่นะครับ ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหม?" ผมถาม



"ไม่ต้อง....ฟรอนท์ไปเองได้ พี่เท็นอยู่คุยเป็นเพื่อนย่าเถอะ" ฟรอนท์ยิ้มแล้วก็เดินขึ้นไปบนห้องผม



"เท็นลูก.....เท็นมีอะไรจะบอกย่าไหม?" ผมชะงักไปเลยครับแล้วมองไปที่ย่าของผม ท่านยิ้มให้ผมกับ คำถามที่กำลังถามผมทำเอาผมต้องตัดสินใจเพราะยังไงสักวันก็ต้องรู้ผมเลือกที่จะพูดออกไปมากกว่าเก็บไว้ครับ



"ย่าครับ......เท็น" ผมโผลเข้ากอดย่าผมไว้แน่น




"อืม.....ฟรอนท์เป็นแฟนหลานใช่ไหม?" อึ้งเลยครับ ย่ารู้ทุกเรื่องของผมจริงๆ



"ถ้าเท็นบอกว่าฟรอนท์เป็นคนที่เท็นรัก ย่าจะว่ายังไงครับ?"




"ย่าจะว่ายังไงได้ล่ะ.....เท็นรักใครย่าก็รักด้วยอยู่แล้ว ย่าอยู่ข้างๆ เท็นเสมอนะลูก"



"ย่าครับ......"



ผมน้ำตาไหลออกมาอย่างหยุดไม่อยู่ ย่าเป็นคนที่เข้าใจผมเสมอ ให้ความรักผมเสมอ และอยู่ข้างผมเสมอไม่ว่าผมจะเศร้าหรือจะสุขย่าจะค่อยให้กำลังใจและอยู่ข้างๆ ผมเสมอ เหมือนกับตอนนี้ที่ย่าก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม ผมรักผู้หญิงอยู่สองคนในโลก คนแรกคือแม่ที่ใหักำเนิดผม เลี้ยงผมมาจน..... คนที่สองคือย่าผมครับ อย่างที่เห็นนี่แหละย่าเป็นทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับผมเสมอ




"ร้องไห้ทำไมเท็น.....ยิ้มซิลูก เดี๋ยวน้องลงมาเห็นจะอายน้องเขานะ โตแล้วยังขี้แยอีก"



"ย่าครับ.....ขอบคุณย่ามากนะครับที่อยู่ข้างเท็นเสมอ" ผมพูดด้วยเสียงสั่นเครือพร้อมกับปาดน้ำตาที่ไหลลงอย่างไม่มีวันหยุด



"ย่าก็ขอบคุณเท็นนะลูก....ที่เกิดมาเป็นหลายของย่าครับ"




ฟอดดดดดด........




"หนูฟรอนท์น่ารักดีเนอะ....ย่าชอบจัง พามาหาย่าบ่อยๆ นะเท็น"




"ได้ครับย่า....เท็นจะพามาหาย่าบ่อยๆ ครับ เดี๋ยวเท็นไปส่งน้องที่บ้านแล้วเดี๋ยวเท็นมานอนเป็นเพื่อนย่านะครับ ย่าจะได้ไม่เหงาครับ"




"ชวนน้องนอนที่นี่ซิตาเท็น....ย่าจะได้คุยกับน้องนานๆ ดีไหม?"




"ย่ารักฟรอนท์มากกว่าเท็นแล้วเหรอครับ? เท็นเสียใจนะเนี๊ยะ" ผมแกล้งพูดหยอกย่าผม




"ใช่จ๊ะ.....ก็หนูฟรอนท์น่ารัก ตัวเล็กกว่าเท็นตั้งเยอะแนะ กอดก็ตัวนุ่มๆ ย่าชอบนะ" ย่าพูดแล้วยิ้ม




"ย่าก็ลองชวนฟรอนท์ซิครับ รับรองฟรอนท์ไม่กล้าขัดใจย่าแน่ๆ หึหึ"





"นั่นไง.....น้องลงมาแล้ว" ย่าพูด




"ฟรอนท์.....มานี่ลูกมาหาย่าหน่อยครับ" ฟรอนท์เดินมาอย่างว่าง่าย จะทำอะไรก็ตามแต่ฟรอนท์จะยิ้มรับเสมอครับ



"มานั่งข้างๆ ย่าครับ"



"ครับย่า.....ย่ามีอะไรกับฟรอนท์รึเปล่าครับ?"




"วันนี้ฟรอนท์นอนกับพี่เท็นเป็นเพื่อนย่าได้ไหมครับ? ย่าอยู่คนเดียว พ่อพี่เท็น ปู่พี่เท็นก็ไม่อยู่เป็นเพื่อนย่าเลย ทำแต่งานกันหมดเลยครับ"



"เอ่อ.....คือ....จะดีเหรอครับ" ฟรอนท์หันมาขอความเห็นจากผม ผมพยักหน้าให้ฟรอนท์ไปครับ



"ดีซิลูก....ย่าอยากให้ฟรอนท์นอนที่นี่นะครับ" ย่าบอก



"ครับๆ ได้ครับย่า" ฟรอนท์ตอบ



เรานั่นคุยเป็นเพื่อนย่าจนถึงสองทุ่ม ย่าผมก็ของตัวขึ้นไปนอนครับ ก่อนขึ้นไปย่าก็หอมผมกับฟรอนท์ ฟรอนท์ดูตกใจนิดๆ ครับที่อยู่ๆ ย่าก็หอมฟรอนท์ หลังจากย่าขึ้นไปนอนผมกับฟรอนท์ก็ขึ้นห้องบ้างครับ ฟรอนท์นอนห้องผมนั่นแหละครับจะให้ไปนอนที่อื่นได้ยังไง ผมให้ฟรอนท์เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วผมก็เตรียมชุดของผมไว้ให้ เป็นชุดที่ผมใส่ไม่ได้แล้วเพราะมันเล็กมากครับ ผมโตเร็วนะครับ พอฟรอนท์ออกมาผมก็เข้าไปอาบน้ำต่อ พออาบเสร็จผมก็ออกมาใส่เสื้อผ้าหน้าตู้เสือผ้า แต่ยังนอนไม่ได้ครับเพราผมยังไม่แห้ง




"พี่เท็น.....มานั่งนี่ซิ" ฟรอนท์เรียกผมพร้อมตบลงที่ปลายเตียงเบาๆ ผมเดินไปนั่งลงตามที่ฟรอนท์บอก




"มา....หันหลังมาเดี๋ยวฟรอนท์เช็ดผมให้" มือนุ่มๆ บรรจงเช็ดผมให้ผมอย่างเบามือ จนผมแห้งแล้วครับ




"สบายไหมเสร็จแล้ว....." เสียงสดใสบอกผม




"ป่ะ....ไปนอนครับ เดี๋ยวพี่ปิดไฟก่อนนะ" ฟรอนท์ลงไปนอนอย่างว่าง่าย




ผมเดินไปปิดไฟแล้วเดินกลับมาที่เตียง ลงไปนอนข้างๆ ฟรอนท์แล้วรวบตัวฟรอนท์มากอดไว้ในอ้อมกอดของผม คนตัวเล็กขยับเข้าชิดอกอย่างรู้หน้าที่



ฟอดดดดด......



ผมหอมฟอดที่แก้มนุ่ม




จุ๊บ................



ผมจูบลงเบาๆ ที่หน้าผาก




"ขอบคุณนะครับฟรอนท์.....ที่มาหาย่าเป็นเพื่อนพี่วันนี้นะครับ




"ย่าพี่เท็นใจดี.....ฟรอนท์โชคดีที่ได้มารู้จักกับท่าน"




"พี่รักฟรอนท์ ย่าพี่ก็รักฟรอนท์เหมือนกันนะครับ"




"ฟรอนท์ก็รักพี่เท็น....แต่รักย่าพี่เท็นมากกว่า คึคึ"




"ได้ไงอ่ะ.....รักพี่น้อยกว่าได้ไง?"




"คึคึ ล้อเล่นนะ....ฟรอนท์รักพี่เท็นที่สุด" ^_^*



ผมจับหน้าฟรอนท์ขึ้นมารับจูบที่นุ่มนวลและอ่อนโยนของผมครับ จูบที่ค่อยๆ บรรจงจูบอย่างทะนุถนอม สัมผัสปากนุ่มที่พูดหวานๆ ให้ผม ผมจูบแบบไม่ล่วงล้ำแต่เป็นจูบที่ล้ำค่าที่สุดสำหรับผมตอนนี้ครับ



จุ๊บ.......






"Good night ครับ"







จุ๊บ..........







"กู๊ดไนท์ครับพี่เท็น"





************************************** TBC.

ขอบคุณที่ติดตาม. ขอบคุณที่ชอบนิยายเราค่ะ
เขียนแล้วอบอุ่นที่หัวใจเบาๆ อยากมีอย่างนี้บ้างอ่ะ หึหึ

[maemix]

คุณย่าใจดีไฟเขียว เหลือคุณพ่อกับคุณปู่

[บูมเบส]

น่ารักที่สุดเลย

[am_ma]

น่ารักกกกกกก 

[iceman555]

โอ๊ยยย ฟินน่าเร่

[a_n]

 เปิดเขียวตลอดไหมเนี่ย 555

[fondue1]

น่ารักจังอะ

[fondue1]

 

[aom2529]

  หวานจนน้ำตาลตกสะเก็ด..555

[boonpa]

  คุณย่าน่ารักมาก ได้กองเชียร์ฟรอนท์มาอีกหนึ่งแระ

[poohanddew]

เท็นฟรอนท์น่ารักอ่าาาาาาาาาาาาาาา

คุณย่าก็น่ารัก

 

[sunipum]

น้องฟรอนท์น่ารัก  ใครเห็นใครก็รัก  คุณย่ายังโอเคเลย ผ่านไปได้อีกด่านแล้ว  สู้ๆนะพี่เท็นน้องฟรอนท์
คู่นี้เค้าใสๆ น่ารักเวอร์สสสสสสอ่ะ

[seaz]

เห็นชื่อตอนแล้วแอบหวั่นๆ กลัวว่าคุณย่าจะโหด ^^
ตอนนี้ก็เหลือคุณปู่ กับคุณพ่อสินะครับ

[yowyow]

 

[Star_ss]

สวัสดียามเช้าค่ะ....อากาศน่านอนสุดๆ 555+ มาอัพตอนต่อของพี่ฟรานซ์กับน้องอิงค์ให้แล้วนะค่ะ
น่ารักกันไป....พี่ฟรานซ์ที่แสนจะอบอุ่นคนนี้
อ่านให้สนุกนะค่ะ คนอ่านชอบ คนเขียนก็ดีใจค่ะ
 
**********************************

★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
★.:*ซ่าดีนัก....กูรักมึงก็ได้ว่ะ! *:.★★彡
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ตอนที่ 5 (ฟรานซ์+อิงค์) เธอเป็นแฟนฉันแล้ว




"ฮัลโหล.....อิงค์ พี่กำลังจะออกจากบ้านนะครับ แต่งตัวรอได้เลยนะ"




"ครับๆ.....เดี๋ยวผมจะรีบแต่งตัวเลยครับ"




"อิงค์.....ไม่ต้องรีบขนาดนั้นครับ พี่จะจอดรถรอที่เดิมนะครับ"




"ครับๆ...."




ผมกับอิงค์เราเป็นแฟนกันแล้วครับ หลังจากที่ผมร้องเพลงสารภาพรักไป หึหึ ใครจะคิดล่ะว่าผมจะทำอะไรอย่างนั้นออกไป ตอนแรกผมหวั่นๆ ครับ กลัวว่าจะได้กินแห้วเหมือนกัน แต่โชคดีที่น้องให้โอกาสผม เรื่องที่เราคบกับยังไม่มีใครรู้ครับ เพราะผมยังไม่ได้บอกใครมีโอกาสเหมาะผมจะบอกแน่ครับ ผมอยากคบกันอย่างเปิดเผยอิงค์จะได้สบายใจ คบกันแบบหลบๆ ซ่อนๆ ผมว่ามันไม่สนุกหรอกครับ เพราะเรื่องนี้ผมถือว่าเป็นการให้เกียรติคนที่ผมคบด้วยครับ




ตอนนี้ผมกำลังจะไปรับอิงค์ที่บ้านเพื่อไปส่งที่มหาลัยครับ ทำหน้าที่แฟนอย่างนี้ก็แอบตื่นเต้นเล็กน้อยครับ เพราะผมไม่เคยทำมาก่อน เคยแต่ขับรถไปส่งฟรอนท์ที่มหาลัยเท่านั้นครับ ผมใช้เวลาไม่นานก็ขับมาจอดที่หน้าบ้านของอิงค์ครับ




ปี๊นๆๆๆๆ




ผมบีบแตรเสียงไม่ดังมากเพื่อให้อิงค์รู้ว่าผมมาถึงแล้ว ผมรอไม่ถึงห้านาทีอิงค์ก็เปิดประตูออกมา เดินก้มหน้าดูทางมาเลยครับ คงยังทำตัวไม่ถูกนะครับ หึหึ บ่งบอกความเป็นตัวตนของอิงค์มากครับ อิงค์เปิดประตูรถเข้ามานั่งพร้อมกับปิดประตู




"สวัสดีครับ.....พี่ฟรานซ์" อิงค์ยกมือไหว้ผม




"ครับ....สวัสดีครับ" ผมพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปคาดเข็มขัดให้อิงค์ อิงค์เกร็งตัวนิดหน่อยครับ




"ไปกันเลยเนอะ.....เดี๋ยวสาย" ผมบอก




"ครับ......"



ผมขับรถไปเรื่อยๆ รู้สึกว่าอิงค์นั่งไม่ค่อยสบายตัวเพราะนั่งเกร็งตัวตรงเลยครับ หึหึ ผมอดขำไม่ได้เลยต้องขำออกมา



"หึหึ......."




"พี่ฟรานซ์....ขำอะไรเหรอครับ?" อิงค์ถาม



"พี่ขำอิงค์นะ เกร็งมากเลยเหรอเวลาอยู่กับพี่?"



"เออ....คือๆ ผม..."



"ไม่ต้องเกร็งครับ ทำตัวตามสบาย หรือพี่หน้าดุใส่อิงค์หรือเปล่า?"



"เปล่าๆๆ....ครับ พี่ฟรานซ์ไม่ได้ทำหน้าดุครับ แต่......"



"แต่....อะไรครับ?" ผมถาม



"ผมยังไม่ชินนะครับ เลยทำตัวไม่ถูก"



"หึหึ อิงค์ก็ทำตัวปกตินั่นแหละครับ ทำตัวเหมือนเดิม แต่พี่อยากขออะไรหน่อยนะครับ"



"อะ...อะ....อะไรเหรอครับ?"



"พี่อยากให้อิงค์เลิกไหว้พี่ได้แล้วครับ เราเป็นแฟนกันแล้วนะ ทักทายธรรมดาก็ได้ครับ"



"เออ....จะดีเหรอครับ พี่อายุมากกว่าผม?"



"ไม่เป็นไรครับ....พี่รู้สึกห่างเหินถ้าอิงค์ยังไหว้พี่อยู่อย่างนี้นะครับ"



"เอาอย่างนั้นก็ได้ครับ...."



"อ่อ....อีกเรื่องนึงครับ ถ้าพี่ทำให้อิงค์ไม่สบายใจหรืออยากให้พี่ทำยังไงตอนเราคบกันอิงค์บอกพี่ได้เลยนะครับ บางทีพี่อาจจะไม่รู้หรืออาจทำให้อิงค์ไม่สบายใจ อิงค์บอกพี่ได้เลยนะครับ"



"ครับๆ.....ผมจะบอกครับ"



"อิงค์ครับ.....เปลี่ยนจากแทนตัวเองว่า "ผม" เป็นชื่ออิงค์ได้ไหมครับ พี่ว่าน่ารักกว่าเยอะเลยครับ" อิงค์ก้มหน้าใหญ่เลยครับ คงจะอายหน้าแดงถึงหูเลยครับ



"ได้ครับ...ผมจะ...เห้ยยย!!! อิงค์จะใช้ชื่อแทนตัวเองครับ"



"ดีมากครับ..." ผมพูดแล้วยิ้มให้อิงค์



ผมขับรถมาส่งอิงค์ที่มหาลัย วันนี้รถไม่ติดครับเลยมาถึงเร็ว ผมขับมาจอดที่หน้าคณะของอิงค์ อิงค์หยิบหนังสือแล้วเตรียมตัวกำลังจะลงจากรถ



"อิงค์....เดี๋ยวพี่มารับตอนเย็นนะครับ เลิกเรียนกี่โมงครับ?"



"วันนี้เลิกห้าโมงครับ" อิงค์ตอบ



"อิงค์รอพี่ได้ไหม? พี่เลิกงานห้าโมงน่าจะมาถึงห้าโมงครึ่งไม่เกินจากนี้ครับ"



"ถ้าพี่ฟรานซ์ลำบาก อิงค์กลับบ้านเองก็ได้นะครับ"



"ไม่เป็นไรครับ....พี่จะรีบทำงานให้เสร็จจะได้มารับแฟนกลับบ้าน อิงค์รอพี่นะครับ"



"เออ....ครับๆ งั้นอิงค์ไปเรียนก่อนนะครับ"



"ครับ....ตั้งใจเรียนนะ"



"ครับๆ..."



แล้วอิงค์ก็เดินขึ้นตึกไปเรียน ผมขับรถออกมาก็ผ่านหน้าคณะของฟรอนท์ครับ ป่านนี้น่าจะถึงแล้วมั้งเพราะเจ้าเท็นมารับที่บ้านครับ ผมเลยมีโอกาสได้ไปรับอิงค์ที่บ้าน ตอนนี้ก็สบายหน่อยมีคนมาดูแลน้องผมแล้วแต่ก็ยังอดห่วงไม่ได้อยู่ดี ทำได้แค่รอดูอยู่ห่างๆ นะครับ เจ้าเท็นก็ดูรักน้องผมดี คอยทำนู้นทำนี่ให้ไม่ขาด แต่ก็ต้องดูกันต่อไปครับ ผมขับรถตรงมาที่บริษัท รถไม่ติดมากมาถึงบริษัทก็ทันเวลางานพอดีครับ



"คุณษา....วันนี้ผมมีงานอะไรบ้างครับ เอามาให้ผมทั้งหมดเลยนะครับ ผมจะรีบดูเอกสาร"



"ค่ะ....คุณฟรานซ์ เดี๋ยวษาถือไปให้ในห้องนะค่ะ" เลขาผมตอบ



"ขอบคุณครับ"



ผมนั่งทำงานดูเอกสารไปเรื่อยๆ ครับ วันนี้ผมไม่มีประชุมเลยมีเวลาเคลีย์งานที่ค้างอยู่ ผมมีโครงการใหม่ที่ต้องยื่นเสนอในห้องประชุมครั้งหน้าแต่ผมทำเกือบเสร็จแล้วครับ เหลือเก็บรายละเอียดนิดหน่อยครับ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ผมนั่งเซ็นเอกสารต่างๆ รวมถึงทำเอกสารเกี่ยวกับสถานที่เที่ยวที่จะพาพนักงานไปเที่ยวพักผ่อนประจำปีครับ ผมนั่งมองแล้วยิ้มกับเอกสารชุดนี้เพราะเป็นที่ๆ ผมมีความทรงจำดีๆ เป็นที่ๆ ผมได้คบกับอิงค์เป็นแฟน และมีความทรงจำดีๆ อีกหลายๆ อย่าง ถ้าผมมีโอกาสจะพาอิงค์ไปที่นี่อีกครับ



ผมนั่งเซ็นเอกสารไปเรื่อยๆ ก็ใกล้ถึงเวลาเลิกงานแล้วครับ แล้วงานผมก็ทำเกือบเสร็จแล้วด้วย เหลือแค่เซ็นอนุมัติงานอีกสองสามเรื่องก็เสร็จครับ



ก๊อกๆๆๆๆ



"คุณฟรานซ์ค่ะ วันนี้ไม่มีเอกสารเพิ่มแล้วค่ะ" เลขาผมเดินเข้ามาบอก



"ขอบคุณมากครับคุณษา ถ้าคุณงานเสร็จแล้วก็กลับบ้านได้เลยนะครับ"



"ค่ะ...." เธอตอบแล้วเดินออกไป



ผมเก็บของเข้ากระเป๋าแล้วปิดคอมพิวเตอร์เสร็จก็เดินไปยังรถที่จอดอยู่ทันที กลัวอิงค์จะรอนานนะครับ ผมใช้เวลาขับรถไม่นานก็ขับมาถึงหน้าคณะของอิงค์



Tru...... Tru........ Tru........



"ครับ....พี่ฟรานซ์"



"อิงค์.....พี่มาถึงแล้ว อิงค์อยู่ไหนครับ?"



"รอแป๊ปนะครับ เดี๋ยวอิงค์จะลงไปเดี๋ยวนี้เลยครับ"



สิ้นเสียงพูดก็ตัดสายไปทันทีคงจะรีบวิ่งมาหาผมตามเดิมครับ หึหึ พูดยังไม่ทันขาดคำ วิ่งมานู้นแล้วครับ



"พี่ฟรานซ์.....รอนานไหมครับ?"



"พี่จะรอนานได้ไง....เพิ่งวางสายจากอิงค์เมื่อกี้ อิงค์ก็วิ่งมาแล้วหอบแบบนี้นะ"



"อิงค์กลัวพี่จะรอนานเลยรีบวิ่งลงมานะครับ"



"คราวหน้าคราวหลังไม่ต้องวิ่งเร็วแบบนี้นะครับ พี่รอได้"



"แฮะๆๆๆ ครับ คราวหน้าจะไม่วิ่งล่ะเหนื่อยเหมือนกัน" อิงค์พูดพร้อมกับยิ้มไปด้วย



"งั้นเราไปกันเลยเนอะ...เออ....อิงค์หิวข้าวไหม พี่พาไปกินข้าวก่อนดีไหม?"



"ไม่เป็นไรครับ....พอดีว่านี้อ้อนอยู่บ้านคนเดียว อิงค์ต้องกลับไปอยู่เป็นเพื่อนน้องนะครับ"



"อย่างนั้นหรอกเหรอ"



"พี่ฟรานซ์หิวไหมครับ ไปทานข้าวบ้านอิงค์ก็ได้ อิงค์อยู่กับอ้อนสองคน อ้อนชอบทำกับข้าวเยอะครับ"



"พี่ไปได้เหรอ?"



"ได้ซิครับ....ได้ อ้อนต้องดีใจแน่ๆ"



"งั้นพี่ไม่เกรงใจนะอยากอยู่กับอิงค์นานๆ นะ"



ผมพูดพร้อมกันยิ้มให้อิงค์ อิงค์หน้าแดงขึ้นทันทีเลยครับ คงต้องปรับตัวอีกนานทีเดียว ผมขับรถมาที่บ้านของอิงค์มาถึงน้องสาวอิงค์ก็วิ่งออกมาจากบ้านแล้วเปิดประตูออกมา น้องอ้อนหน้าตาน่ารักดีครับ ตัวเล็กๆ ขาวๆ ผมยาวๆ ดูสดใสจากรอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าเธอครับ ผมจอดรถไว้ข้างนอกแล้วลงจากรถพร้อมกับอิงค์



"อร๊ายยยย....พี่อิงค์ พาพี่เขยมาด้วยย....."



"อ้อน....พูดจาดีๆ ซิ เราเป็นผู้หญิงนะ" อิงค์ดุน้อง



"สวัสดีค่ะ....หนูชื่ออ้อนค่ะ เป็นน้องพี่อิงค์ค่ะ" เธอแนะนำตัวโดยไม่สนใจที่อิงค์พูดเลยครับ



"สวัสดีครับ.....พี่ชื่อฟรานซ์ครับ....เป็น....."



"แฟนพี่อิงค์....คริคริ หนูรู้แล้วค่ะ" เธอตอบแทนผมครับ



"ไปค่ะๆๆ...พี่อิงค์ พี่ฟรานซ์ อ้อนทำอาหารไว้เพียบเลย อยู่ทานข้าวด้วยกันนะค่ะ ถ้าอ้อนรู้ล่วงหน้าว่าพี่ฟรานซ์จะมาอ้อนจะทำให้เยอะกว่านี้อีกค่ะ" เธอพูดดูมีความสุขมากครับจนผมอดยิ้มตามไม่ได้



"ไปครับ....พี่ฟรานซ์ เข้าไปในบ้านกันดีกว่า" อิงค์พูด



เราสามคนเดินเข้าไปในบ้าน บ้านของอิงค์ไม่เล็กครับแต่ไม่ถึงกับใหญ่มาก มีสวนและต้นไม้รอบบ้านดูร่มรื่นดีครับ เสียงเจื้อแจ้วของน้องอ้อนยังคงพูดอยู่พร้อมกับเตรียมอาหารวางเรียงสวยที่โต๊ะอาหารครับ เราสามคนเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารแล้วทานข้าวกันครับ ฝีมือของน้องอ้อนอร่อยดีครับ เธอทำอาหารอร่อยดี ซึ่งอายุแค่นี้ถือว่าเก่งมากครับ เราทานข้าวกันจนเสร็จน้องอ้อนกับอิงค์ก็ช่วยกันล้างจานเก็บโต๊ะ ผมจะช่วยก็ไม่ให้ช่วยอิงค์บอกให้ผมนั่งรอที่โซฟารับแขกครับ แล้วเปิดทีวีให้ผมดูระหว่างรอสองพี่น้องล้างจานเสร็จ




ใช้เวลาไม่นานอิงค์ก็ล้างจานเสร็จครับ กำลังเดินมาหาผม ส่วนน้องอ้อนก็ถือจานขนมและผลไม้มาวางไว้ที่โต๊ะเล็กหน้าโซฟาให้ผมทานครับ




"สนุกจัง...พี่ฟรานซ์มาที่บ้านบ่อยๆ นะค่ะ ดีนะเนี๊ยะวันนี้ซาตานประจำบ้านไม่อยู่เห็นว่าจะกลับดึกๆ" น้องอ้อนพูด



"ใครเหรอครับซาตานประจำบ้าน?" ผมถาม




"คริคริ พี่ชายคนโตค่ะ ชื่อพี่อ้น รายนั้นหวงน้องจนออกนอกหน้า พี่อิงค์กับอ้อนถึงโสดสนิทไงค่ะ"




"อ้อน....อย่าว่าพี่อ้นอย่างนั้นซิ" อิงค์พูด




"ก็จริงนิพี่อิงค์.....พี่อ้นดุจะตาย"



อิงค์หันมาแล้วยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มตอบกลับไป เรานั่งดูรายการเกมส์โชว์ครับ นั่งหัวเราะกันไป คุยกันไป เวลาก็ล่วงเลยจนเกือบจะสามทุ่ม แล้วเสียงเปิดประตูบ้านก็ดังขึ้น





แกร๊ก!!!!




"พี่อ้น......ไหนว่าจะกลับดึกๆ ไงค่ะ?" น้องอ้อนถาม แต่สายตาพี่ชายเขาหันมามองที่ผมครับ



"พี่ทำงานเสร็จเร็วเลยกลับเลยนะ" สายตายังมองจ้องอยู่ที่ผม



"เออ....อ้น นี่พี่ฟรานซ์ พี่ฟรานซ์ครับนี่พี่อ้น พี่ชายของผมกับอ้อนครับ" อิงค์แนะนำ



"สวัสดีครับ.....พี่ชื่อฟรานซ์ครับ" ผมแนะนำตัว



"หวัดดี....อิงค์มาคุยกับพี่หน่อย" พี่ชายอิงค์พูด



"พี่อ้นค่ะ....อย่าทำอย่างนี้ค่ะพี่"



"อ้น....ตัวอย่าทำอย่างนี้มันเสียมารยาท"



"อิงค์....พี่บอกให้ไปคุยกับพี่ไง!!!"




ทุกคนหน้าซีดลงทันทีเพราะพี่ชายอิงค์พูดเสียงดังมากครับ ผมรู้สึกสงสารอิงค์ขึ้นมาทันที





"พี่ว่า....อ้มมาคุยกับพี่ดีกว่านะ พี่ว่าพี่น่าจะตอบคำถามอ้นได้ดีกว่าอิงค์"







"หึหึ.....กล้าดีนิครับ ก็ได้!!! งั้นผมจะคุยกับพี่"





"อ้น!!!.....ตัวอย่าทำอย่างนี้นะ" อิงค์พูดเสียงสั่น





"ไม่เป็นไรครับอิงค์.....รอพี่นะครับ พี่ขอคุยกับพี่ชายอิงค์ก่อน"



ผมพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้อิงค์ อิงค์ทำหน้าน่าสงสารมากครับ จับมือกับน้องอ้อนไว้แน่นเลย อิงค์พยักหน้าให้ผมพร้อมกับยิ้มตอบผม





"นิ่งๆ เลยอิงค์ พี่ขอเคลีย์ก่อน เราเป็นรายต่อไปแน่!!!" พี่ชายอิงค์พูด








"ไปกันได้รึยังล่ะ....พี่พร้อมแล้ว"






"เชิญทางนี้......ครับ"





************************************ TBC.

ขอบคุณที่ติดตามนิยายเรานะค่ะ
อย่าลืมเม้น กดบวกเป็นให้คนแต่งด้วยนะจ๊ะ
1 เม้น คือกำลังใจสำคัญสำหรับคนแต่งจ้าาา....
 

[Yarkrak]

บวกเป็ดให้ตามคำขอแล้วนะ

 

[aom2529]

ลุ้น ๆ ๆ .. 

[a_n]

ลุ้นๆ คุณพี่หวงน้องทั้งหลาย

[maemix]

พี่ฟรานซ์เคลียร์กับพี่อ้นดีๆนะ พี่อ้นโรคหวงน้องกำเริบ
อย่างนี้ต้องเจอพี่ฟรอตท์

[poohanddew]

พี่อ้นเค้าหวงน้อง กลัวได้น้องเขยไม่จริงใจซิน่ะ
 

[บูมเบส]

มาช้าจุงแต่รอนะ

[am_ma]

 

พี่ฟรานส์สู้ๆๆๆ น๊า เพื่อน้องอิงค์
 :ling3:พี่อ้นเดี่ยวจะโดนมิใช่น้อย 

[iceman555]

ง่าาาาาาา. จะมีต่อยกันไหมอะ. อ้นออกตัวแรงมากๆ

[minneemint]

อะไรจะหวงน้องขนาดนั้น
พี่ฟรานส์สู้ๆๆๆนะ