ต่อ //////
เช้าวันต่อมา
ม๊าปลุกผมเช้ามากกกก เพราะม๊าจะเดินทางเช้า
ผมลงมาส่งม๊าขึ้นรถ แล้วก็ปิดบ้านมานอนเล่นที่โซฟาต่อ
นอนดูทีวีเล่นไปเรื่อยๆจนได้ยินเสียงกริ่งบ้านดังครับ เลยเดินออกมาดู
โอ้โห้ ,,,, ไอ่พี่อุ้มรักครับ มาเช้าจัง
นี้เพิ่งจะ 8 โมงเช้า ,, นี้ออกจากขอนแก่นมาตอนกี่โมงวะครับ
“เพิ่งตื่นนอนหรอครับน้องปั้น ชุดนอนน่ารักจัง” ดูคำทักทายของพี่อุ้มสิครับ
ชุดนอนน่ารักจัง ,, ผมรีบก้มมามองตัวเองเลยครับ
ตายยละปั้นเอ้ยย .. เสื้อกล้ามสีขาวบางๆ กับบ๊อคเซอร์สั้นๆ
แต่งตัวมารออ่อยพี่อุ้มหรือไงวะกู
ผมรีบบอกให้พี่อุ้มเอารถเข้ามาได้เลย รั้วไม่ได้ล๊อค
แล้วรีบวิ่งขึ้นห้องนอนรีบอาบน้ำแต่งตัว
ก่อนจะลงมาก็เจอกับพี่อุ้มที่นั่งรออยู่ที่โซฟาแล้ว
“รีบอาบน้ำไปไหนเนี้ยย ยังมองไม่เต็มตาเลย” น่าไล่ออกจากบ้านจริงๆ ปากแบบนี้
“มองอะไรครับพี่” ผมพูดเสร็จก็เดินมานั่งที่โซฟาใกล้ๆทีวี
“ก็มอง ….” พี่อุ้มไม่ได้พูดต่อครับ แต่ใช้สายตามองที่ตัวผม
นี้กูจะรอดไหมมวะ … ท่าทางกูจะโดนปล้ำก่อนไหมเนี้ยยย
“โอ้ยยพี่อุ้ม ถ้ามองงี้นะกลับไปเลยปะ” ผมเอาหมอนอิงมากอดไว้ แล้วส่งสายดุๆไปให้พี่อุ้มแทน
“5555+ พี่ล้อเล่นนะ แล้วนี้ม๊าไปไหนครับ” พี่อุ้มพูดแล้วมองไปรอบๆบ้าน
“ม๊าไปหาป๊าที่กรุงเทพแต่เช้าแล้วครับ”
“งั้นเราก็อยู่กัน 2 คนนะสิ”
โอ้ยยยย ปั้นสิบ ,,, พลาดอีกแล้วว ไปบอกพี่อุ้มมันทำไมวะเนี้ยยยยย
“อยู่กันหลายคนครับ ,, สวัสดีครับพี่อุ้ม”
เย่เย้ ,,, ยูโรมาทันเวลา 5555+
สีหน้าพี่อุ้มนี้ถึงกับเฟลลมากครับ
สมน้ำหน้า ,, เมื่อกี้ทำเป็นส่งสายตาทะลึ่งมาให้
“5555+ ครับๆ มากันครบยัง เริ่มติวเลยไหม”
พี่อุ้มหันไปรับไหว้เพื่อนๆผม ก่อนจะชวนให้เริ่มติวเลย
“เริ่มเลยก็ได้คะ จะได้เลิกไม่เย็นมาก” คะน้ามากับเลน่อนครับ
มาถึงก็นั่งลง แล้วบอกให้เลน่อนจัดโต๊ะติวหนังสือ
พอทุกอย่างจัดเตรียมเรียบร้อย พี่อุ้มก็เริ่มติวครับ
พอพี่อุ้มได้ติวหนังสือ แกเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยนะครับ
ไม่มีทีท่าของคนที่ชอบหยอกล้อหรือแซวผมแบบเดิมเลย
พวกผมก็ติวกันไปอย่างสนุกสนานครับ
เข้าใจง่ายมาก,,, แล้วติวกันจนถึงสี่โมงกว่าๆ
“คะน้าว่าพอก่อนไหม เริ่มจะเครียดละ”
คะน้ารีบบอกให้พอทันที เพราะติวติดๆกันมาหลายชั่วโมงมาก
“เราว่าคะน้าเริ่มอิ่มแล้วมากกว่านะ” เลน่อนแซวคะน้าครับ
ก็คะน้าติวไปก็กินไปด้วยตลอด ไม่อิ่มก็ไม่รู้จะพูดไงละครับ
“โหวว น่อนเรากินไม่เยอะซะหน่อย อย่ามาแซวเรานะ” ทำเป็นมุ้งมิ้งๆกับเลน่อน โอ้ยย หมั่นไส้คะน้า
“ไม่เยอะหรอกคะน้า แต่ขนมเราหมดตู้ละเนี้ยย” ผมเลยแซวคะน้าไปอีกคน
“อะไรปั้น แค่นี้ งก หรออ ,, พรุ่งนี้เราซื้อมาคืนก็ได้นะ” 55555+ คะน้าเริ่มจะงอนละครับ โดนแซวมากๆ
“เราล้อเล่นนะ เดี๋ยวตอนเราไปซื้อข้าวเราซื้อมาให้อีก
คะน้ากินเยอะแค่ไหนก็ได้ เราชอบมองคะน้ากิน”
เอาใจซะหน่อย ผู้หญิงสวยที่สุดในกลุ่ม ปล่อยให้งอนไม่ได้ครับ
“ดีมากกกๆ งั้นวันนี้เรากับน่อนกลับก่อนเลยนะ เรามีนัดดูหนังอะ”
คะน้ารีบเก็บของใส่กระเป๋า ก่อนจะสะกิดๆเลน่อน
“เห้ยยจริงดิ ไปดูด้วยได้ไหม” คุณชายเปาครับ จะไปเป็น กขคงจ เค้าทำไมละ
“ไปดิๆ ยูโรไปกันไหม หนังผีที่ยูโรชอบเลย” นั้นไงคะน้าหันไปชวนยูโรอีกต่างหาก
“อ้าววไปกันหมดละกูอะ” ผมไม่ยอมสิครับ เรื่องอะไรจะทิ้งผมไว้กับพี่อุ้ม 2 คน
“มึงจะไหวหรอ มึงไม่ชอบหนังผีนิปั้น
เดี๋ยวกูดูเสร็จกูกลับมานอนกับมึงนะอยู่บ้านนี้แหละ กูไปไม่กี่ชั่วโมงหรอก”
ยูโรมันตอบผมครับ พอพูดเสร็จพวกมันก็เดินออกไปเลย
คือ ,,, คะน้ามึงทำเหมือนจะถวายกูให้ไอ่พี่อุ้ม 2 ครั้งละนะ
ต้องถามให้ได้ว่าทำแบบนี้หมายความว่าไง
พอเพื่อนๆเดินออกบ้านไป พี่อุ้มก็จัดโต๊ะเข้าที่เดิม ก่อนจะเอนตัวลงนอนบนโซฟา
“โอ้ยย เมื่อยเนอะ นั่งติวกันนตั้งหลายชั่วโมง”
เหอๆ เมื่อยเป็นด้วยดิ เห็นนั่งยิ้มๆทั้งวัน
“ปั้นเห็นพี่ยิ้มตลอดเลย นึกว่าไม่เมื่อยซะอีก” ผมรีบแซวกลับเลยครับ
แต่คิดว่าเมื่อกี้ไม่น่าพูดเลย เพราะพี่แกส่งยิ้มกลับมาให้
“ก็เพราะมีปั้นนั่งใกล้ๆไง เลยอยากยิ้มให้ตลอด”
โอ้ยยยยย ,, เขินสิครับ
โดนผู้ชายจีบต่อหน้าแบบนี้
“พอๆพี่อุ้ม พูดงี้ตลอดอะไม่เอาแล้ว” ผมรีบยกมือห้ามไม่ให้พี่อุ้มพูดต่อเลยครับ
“ก็พี่พูดจริงๆอะ ทำไมอะ ปั้นไม่ชอบหรอ” จะทำหน้าเศร้าทำไมละครับ
โอ้ยยย สายตานี้บางทีก็วิ้งๆวับๆแบบคนขี้เล่น
บางทีก็ชอบทำเศร้าๆส่งมา
“ก็ป่าววไง แค่ไม่ชินเฉยๆ” นั้นไงปั้นสิบ ,, ตอบแบบนั้นทำไมวะ
ดูดิพี่อุ้มแม่งง ,, ยิ้มเจ้าเล่ห์กลับมาให้อีกละ
“งั้นไปกินข้าวกันเหอะ จะได้รีบกลับมาพัก สมองทำงานเยอะ มันจะเหนื่อยง่ายกว่าเดิมนะ “
ตรรกะไหนของพี่ครับ?? แต่ก็ไปหาไรกินก็ดีนะ หิวมากๆ
ผมเลยเดินตามพี่อุ้มออกมาขึ้นรถ ก่อนจะพากันไปทานข้าวที่ร้านอาหารแถวๆตลาด
พอทานข้าวเสร็จก็แวะซื้อขนมอะไรเรียบร้อยก็เข้าบ้านครับ
ตอนนี้เกือบ 2 ทุ่มละ ยูโรยังไม่กลับมาเลย
ผมให้พี่อุ้มขึ้นไปใช้ห้องน้ำในห้องผมก่อน ผมนั่งรอยูโรอยู่ข้างล่าง
ก็คิดไว้แล้วว่ายังไงคืนนี้ก็จะนอนหน้าทีวีกันทั้ง 3 คนนั้นแหละ
พี่อุ้มขึ้นไปอาบน้ำได้สักพักก็ลงมา
ผมเลยบอกให้พี่อุ้มนั่งดูทีวีรอ เดี๋ยวผมไปอาบน้ำกับไปยกที่นอนลงมาให้
ผมเตรียมหมอน ผ้าห่มต่างๆไว้บนที่นอน เสร็จแล้วก็เข้าไปอาบน้ำ
พอเดินออกจากห้องน้ำมา ,, ตกใจแทบกรี๊ดดครับ
( กรี๊ดอะไรละลูก ,, หนูเป็นผู้ชายนะครับปั้นสิบ -“- )
พี่อุ้มมันมานอนเล่นบนที่นอนผม
โอ้ยยยย ปั้นสิบ … คือ ทำไงดีวะ
“พี่อุ้ม ขึ้นมาทำไมครับ?”
นี้คือคำถามใช่ไหมปั้นสิบ??
โอ้ยยย ถ้ามันตอบว่ามาปล้ำ จะทำไง ,, ถามอะไรไปเนี้ยย
“พี่ขึ้นมาช่วยยกที่นอนครับ”
ตอบอย่างเดียวก็ได้มั้งงพี่อุ้ม ,, ทำไมต้องบอกแบบนี้
ละดูดิ หัวใจแม่งเต้นแรงอีกละ
T_______T
ระหว่างที่ผมก็เงียบ พี่อุ้มก็เงียบ
เสียงมือถือผมก็ดังขึ้น เป็นริงโทนพิเศษที่ผมตั้งไว้เพื่อมันโดยเฉพาะครับ
“ไม้ฉาก”
แต่พี่อุ้มมันไวกว่าครับมันหยิบมือถือที่วางบนที่นอนมาดู
พอมันเห็นเป็นรูปไม้ฉาก พี่อุ้มก็ยิ้ม ,, ยิ้มแบบไม่น่าไว้ใจเลยอะ
ก่อนที่พี่อุ้มจะกดรับสาย แล้วกดเปิดลำโพงให้ผมได้ยินด้วย
ชิบบบบหายยยละปั้นสิบบบ TT
พี่อุ้ม :: สวัสดีครับ
ไม้ฉาก :: เอ่ออ เบอร์ปั้นสิบหรือเปล่าครับ
พี่อุ้ม :: ใช่ครับ
ไม้ฉาก :: ปั้นสิบอยู่ไหมครับ
พี่อุ้ม :: อาบน้ำอยู่ครับ ไม่ทราบจากไหนครับ
ไม้ฉาก :: จากไม้ฉากครับ แล้วไม่ทราบว่านั้นใครรับสายครับ
เสียงไม้ฉากเริ่มเปลี่ยนละครับ เชื่อได้เลยว่ามันไม่พอใจ
พี่อุ้ม :: รุ่นพี่ที่มาติวให้น้องปั้นนะครับ
ไม้ฉาก :: รุ่นพี่ที่ไหนครับ
พี่อุ้ม :: แล้วทำไมต้องบอกละครับ
โอ้ยย ไอ่พี่อุ้มกวนตีน ผมเดินเข้าไปจะดึงมือถือคืน แต่พี่อุ้มทำท่าบอกให้ผมเงียบ
ผมเลยเลือกที่จะเงียบแทน ,, ถึงเข้าไปแย่งมือถือคืนก็แพ้อะ อยู่เฉยๆรอฟังไม้ฉากพูดดีกว่า
ไม้ฉาก :: ผมรู้จักคนที่อยู่รอบๆตัวปั้นดีครับ เลยแปลกใจว่าคุณเป็นรุ่นพี่จากที่ไหนแค่นั้นเอง
พี่อุ้ม :: จากมหาลัยขอนแก่นครับ
ไม้ฉาก :: เจอปั้นเมื่อไหร่ครับ ทำไมผมไม่ทราบ
พี่อุ้ม :: เจอเมื่อวันงานเปิดบ้านของมหาลัยครับ เราก็เคยเจอกันนะครับน้องไม้ฉาก
ไม้ฉาก :: อ่ออ ใช่คนที่จับมือปั้นไปวางที่แก้มหรือเปล่าครับ
เห้ยยย ไม้ฉากเห็น???
พี่อุ้ม :: ครับ นึกว่าไม่ทันสังเกตซะอีกเห็นด้วยหรอครับ
ไม้ฉาก :: ครับ ปั้นสิบอยู่ในสายตาผมตลอดครับ ผมเลยเห็นหมดว่าใครมองปั้นสิบยังไงบ้าง
โอ้ยยย ,, ไม้ฉาก ‘ เขินนเลยอะ >/////<
ผมอยู่ในสายตาไม้ฉากตลอดเวลางั้นหรออ ,, พูดงี้ยิ่งคิดถึงวะ
พี่อุ้ม :: แล้วน้องเป็นอะไรกับปั้นละครับ
ไม้ฉาก :: ผมไม่จำเป็นต้องบอกก็ได้มั้งครับ
พี่อุ้ม :: ก็คืนนี้พี่จะนอนกับปั้นที่นี้ไง ก็อยากถามไว้ก่อน เผื่อมันเกิดอะไรขึ้นพี่จะได้ไม่ต้องขอโทษใคร
ไม้ฉาก :: พี่จะทำอะไรปั้น
โหยย ไม้ฉากเสียงโคตรดุเลยอะ
แล้วพี่อุ้มไปกวนตรีนนไม้ฉากมันทำเนี้ยยย
พี่อุ้ม :: พี่จะทำอะไรนะหรอ 555+ อย่างน้อยสิ่งที่พี่ทำมันก็ชัดเจนกว่าที่ไม้ฉากทำละกันครับ
ไม้ฉาก :: ชัดเจนอะไร
พี่อุ้ม :: พี่ชอบปั้น พี่ก็บอกชอบ พี่อยากกอดปั้นพี่ก็บอกว่าอยาก
พี่จะจีบปั้น พี่ก็บอกว่าพี่จะจีบ ไม่เหมือนคนบางคนหรอกครับ ไม่ทำอะไรให้ชัดเจนแต่หวงก้าง
ไม้ฉาก :: แล้วพี่จะรู้อะไรดีไปกว่าผมกับปั้นละครับ
พี่อุ้ม :: งั้นบอกพี่ได้ไหมละว่าไม้ฉากคิดไงกับปั้น
ไม้ฉาก :: ………
ตอบดิวะไม้ฉาก ตอบดิ!!!!
พี่อุ้ม :: เงียบทำไมละครับ ไม่กล้าที่จะพูด หรือไม่กล้าจะยอมรับความรู้สึกตัวเอง
ถ้ายังไม่กล้าจะทำอะไรให้มันชัดเจนกว่านี้ก็อย่ามายื้อปั้นสิบไว้สิครับ
ไม้ฉากก็ยังเงียบต่อ …
มึงเป็นไรวะไม้ฉาก .. แค่พูดความรู้สึกออกมามันยากหรือไงวะ
ทำไมเจ็บงี้วะปั้น ,,, แค่ไม้ฉากไม่พูดออกมาเหมือนทุกครั้ง
แต่ทำไมครั้งนี้มันเจ็บวะ TT
พี่อุ้ม :: ถ้าไม่ชัดเจนแบบนี้ วันหลังอย่ามาจูบปั้นสิบอย่ามาทำให้เค้าคิดไกลสิครับ
พี่อุ้ม :: ยกปั้นสิบให้ผมเถอะ ผมกล้าที่จะพูดได้เต็มปากว่าผมชอบปั้นสิบ และชอบมากจริงๆ
พี่อุ้มพูดเสร็จก็ปิดโทรศัพท์ผม แล้วมองตาผม
แววตาของพี่อุ้มไม่มีทีท่าว่าจะหยอกเล่นแบบทุกที
เป็นสายตาที่ผมเองยังต้องมองตอบเหมือนคนที่ตกอยู่ในภวังค์
“ปั้นสิบ ,, เป็นพี่ได้ไหม ให้คนที่ใจปั้นสิบรักเป็นพี่ได้ไหม”
พี่อุ้มพูดเสร็จก็ดึงผมเข้าไปกอด
เสียงหัวใจพี่อุ้ม ,, เต้นแรงมากๆ
แล้วทำไม …..
เสียงหัวใจผม
มันเต้นเป็นจังหวะเดียวกับพี่อุ้มละ???
---------------------------------------------------------
ทำไมหัวใจเต้นแรงละปั้นสิบ??
ไม้ฉากเงียบทำไมละลูก ,,,
โอ้ยยยย ... เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อฝากติดตามกันด้วยนะคะ
มีคำผิดที่ไหนเจขออภัยด้วยน๊าา
ขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นต์ค่าา
คืนนี้ฝันดีนะคะ =)
หัวข้อ: ❥Close Friend :: เพื่อนสนิท ||เรื่องเล่าระหว่างทาง 8 ||P.45||12-12-59|| (อ่าน 250395 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก